Jullie zullen zeker al gemerkt hebben dat ik jaarlijks rond 15 maart een artikel plaats dat in het Westends dialect geschreven werd? Dat is niet zo eenvoudig als jullie wel zouden kunnen denken, vooral als je, zoals ik, geen taalkundige bent. Natuurlijk doe ik dat niet zo maar in het wilde weg. Natuurlijk heb ik wel een aantal teksten gelezen over uitgangen en klanken in het West-Vlaams dialect, dat één van de Ingwaeoonsedialecten is, maar toch
Als ik dan eens iets lees in het Westends (of in het Middelkerks, alhoewel tussen beide verschillen bestaan) van iemand anders, dan toets ik mijn werk daar eens aan. Op 31 december 2012 had naar jaarlijkse gewoonte in Nederland en Vlaanderen het poëziefeest plaats, zeg maar gedichtendag. Bij die gelegenheid stopte de gemeentelijke cultuurdienst een mooie postkaart in de bus met aan de ene zijde een foto van Nina Lybeert van het zand dat wegstuift over een golfbreker op ons lokaal strand en aan de andere kant een gedicht van Sylvie Covemaeker in ons dialect. Een mooi gedicht, zeker wat de inhoud en constructie betreft. Ik geef het hier eens weer voor diegene die de kaart als reclame zouden beschouwd hebben en die ze hetzelfde lot zouden beschoren hebben als de vele folders en krantjes die we wekelijks in onze brievenbus vinden.
Storme an zèè Zand in jen oren en ogen, je noar die sebiets go meugen drogen; je vel die scheurt langs alle kanten, an je nanden piewanten, ne dikke sjale roend je nekke, voruutgoan gelik u slekke; gin mens die begriept wa daje doar doet, tis storme en iesbere koed; mor niks zo gèstig of up tsrange goan lopen, da zet je loengen goed open, wa roepen en tieren, bleiten en gieren, gin mens die jen oort doar eje toge woord. Storme aan zèè das beter dan een psycholoog of twèè!
Hierna volgt dan mijn artikel. Jullie zullen opmerken dat er toch wel enkele taalverschillen zijn.De uitgang zoals in drogen en meugen en kanten zou ik als droogn, meugn en kantn schrijven omdat de West-Vlaming moeilijk het einde van een woord haalt. De woordjes een, twee en zee moeten als eeën,tweeë en zeeë uitgesproken en geschreven worden. Ik wil niet langer de pezewever uithangen maar ik vrees dat gèstig, iesbere en mens niet op die manier uitgesproken worden. Maar ja, misschien moest dat wel omwille van de dichterlijke vrijheid.
* *
Errinneriengn an de tied van toenne
U noede kammeroad vamme, die in Westende weunde otn nog u kiend was en doarachter no de Limburg goan weun is, vroegt u tietje geleen otn u ki mochte ofkomn. Ne was namelik nooit mi weregekomn no ze gebooörtedorp. Ik zeiën nateurlik va ja. Zu grotste weëns was van u ki roend te rieën in Westende of u wandelienge te doeën toetan de dieng datn em erinnerde uut de noedn tied. Me begostn an de kerke op de platse van Lombardsiede: Oenze Lieve Vrouwtje en de roendgang roend de kerke met de Mariabeeldjes die u bitje verwoarloosd zien. Ne was verwoenderd dat tkerkof nog roend de kerke ligt. Ne peisde dat de kazeirn van Lombardsiede ook nog bie uuzze gemeinte was, mo dat is nu tkwartier Niepooört, é. Ne keek nogal u bitje ze noogn uut otn de woestiene van Zon en Zee zag. En zegn dat dadooit u bloeiend vakaansecentrum was! En trustooörd wo dat de duutsche ingekwartierd laagn binst de noorloge! De Massevin, die nu de Calidris eeët, zei dem ook nog utwa. En doa was de Lakodam wo da me leeërdn zwemn binst de noorloge. Briek Booöne, zwemkampioeën van België, waster toene redder. Doar enk ook nog basketbal gespeeld met de zeuns van Briek en met de broers Moane (Maene) mor ik ton bie de kadetn. Beneen wastru ristorang van woruut daje oender twoater koste kiekn. En me dijen da nateurlik! Nu en ze doa appartementn roendgezet, dedeze an de voarkant wierdn gebouwd deur Robert Van Biervlieët met Denève as architect in de joarn 53-54. Witte giedr oevele dat zooön appartement gemiddeld koste in die tied? Geloof dut of gelooft dut nie mo da was etwa van vieroenderd duust frang. Goekoop, é? Ik kunt weetn want kdijn ik doa toenne u vakaansejob in dagence Van Biervlieët. Me giengn toen verder langs de diek verbie de plekke woa da vroegr de trianon stoend en me kwaamn aan twestendotel, vroegr nog zooön merkwoardig gebouw, ofgebrokn in 1972, mo nu u mastodoente me kweetnie oevele appartementn. Gelukkig zaagn me toen de Belle Vue stoan, juste gelik vroegr zoadoanig dadalles toch nie verdween is. Ne was fel gintresseerd in Les Zéphyrs, nu toeriesteburo en te bezichtign merkwoardige weuninge omdat er doa rieke menschen weundn me personeeël datin in die tied in de kelder moest zitn en werkn. Tkapelletje voentn nie vele veranderd mo dat de garage doa rechtover nu u tsenakel is, da was nieuwe. kZaagn em in de lucht kiekn en da was omdatn zochte achter de woatertorre, die allange ofgebrookn is. Me zaktn toen of no torp langs de Duuneloane, die vroeger de Duuneweg eette. Woa zien de duunn noartoe, vroegtn. Ne wilde agliek ook nog de relais du lac zieën. Gin vakaansecentrum mi moar u geweun uus. Woar is de tied, é? De gemeinteschole zieët er nog juuste tsefste uut lik vroegr, zeitn. Om an de kerke van Westende kwaamn metta nieuw plingsje schootn in u lach otn die lampekapn zaag. De mart voentn vele verbeterd mo ja, twas doa vroegr niemendalle, é. An de nunneschole moestn kook u bitje uutleg geevn: gin klooëster mi moar u geweun uus, gin nunnetjes mi en u vele modernere fassoade. Dattur doa vroeger binst de noorloge en lange doarachter, u nabri op de koer stoend, da wistn nie mè.
Ewè, zeitn, Westende is we veranderd, é. En ik: kzoend u bitje gloovn!!
**
Als we de Nederlandse dialectoloog Marc van Oostendorp mogen geloven, wat we volgens de Vlaamse professor Johan Taeldeman maar beter niet doen omdat het de grootste onzin is die hij ooit gehoord heeft, dan spreken de Vlamingen binnen tweehonderd jaar allemaal een taal die heel hard lijkt op het West-Vlaams.
De standaardtaal in België en Nederland groeien nu al steeds verder uit elkaar, en ik denk dat die tendens zich zal voortzetten. De Vlamingen worden steeds trotser op hun eigen taal en gaan zich terugplooien op het meest Vlaamse Vlaams dat ze kunnen spreken. En dat is het West-Vlaams, en bijvoorbeeld niet het Limburgs of het Brabants. West-Vlaams staat het verst van wat ze in Nederland praten.
Volgens Van Oostendorp heeft het West-Vlaams zelfs een aantal universele kenmerken die de taal makkelijker maken om aan te leren, bijvoorbeeld voor migranten. Ook daardoor zou het West-Vlaams meer overlevingskansen hebben de komende eeuwen. Het onderscheid tussen de zachte g en de h bijvoorbeeld is bijzonder complex, maar dat wordt in het West-Vlaams niet gebruikt, zegt de professor. De ui is de moeilijkste klank uit onze taal, en ook die wordt in West-Vlaanderen niet gebruikt.
Alli, toet tnoaste kir é!
|