Op 18 februari 2020 werd de Meiboom geplant op het gebouw waar de gemeenteschool van Westende na de volgende zomer weer zijn intrek zal in nemen. Ik hoor het ze al zeggen “Hij is daar weer met zijn gemeenteschool”. Neen, wees gerust, dat zal niet gebeuren!
De pers, waartoe ik, met de goede wil van het gemeentebestuur, half en half behoor was op het evenement uitgenodigd. Niettegenstaande de toegang tot zo'n werf voor onbevoegden normaal, om veiligheidsredenen, terecht verboden is, werd ons de kans geboden om alles eens van dichtbij te bekijken en er zelfs een woord uitleg over te krijgen. De pers werd samen met het schepencollege en met de schooldirectie rondgeleid. Wel, ik moet zeggen dat ik ervan onder de indruk was. Mijn titel spreekt boekdelen. Weten jullie hoe zo'n bouwwerf in elkaar steekt of wat daar allemaal komt bij kijken? Als dat niet zo is, dan kunnen mijn (onvolledige) indrukken misschien een deeltje van die sluier helpen oplichten?
Wie voert het werk uit?
Welke betekenis heeft een Meiboom? Het plaatsen van een meiboom op de nok van het dak is een traditie die teruggaat tot de Middeleeuwen. Ook vandaag nog willen vele bouwers met dit oude gebruik voorspoed en geluk afroepen over hun nieuwe (t)huis. De meiboom staat daarbij symbool voor stevigheid en duurzaamheid van de woonst. In sommige gemeenten is dat nog een erg levend ritueel dat gepaard gaat met feestelijkheden en uitingen van liefde voor de gemeente waarin men woont. De boom wordt vaak geplant op 1 mei, of op de vooravond daarvan, als de ruwbouw bijna klaar is.
Foto van Gino Ester
Toestand op 28 november 2019
Vergelijk bovenstaande foto’s maar eens met die van 18.2.2020 hieronder.
De vooruitgang van de werken verloopt volledig volgens de planning: “De nieuwe Duinpieper is bijna helemaal winddicht: het dak staat erop en veel ramen en vensters zitten erin. We zijn erg tevreden dat de aannemer zich voor de resterende bouwperiode volop kan concentreren op de technieken en de afwerking.”, stelt schepen van onderwijs Natacha Lejaeghere. “Het ideale scenario is voor het bouwverlof opleveren, zodat de juffen en meesters rustig hun splinternieuwe klassen kunnen inrichten. Ik ben trouwens ferm onder de indruk van de lichtinval en de grootte van de ruimtes. Ik kan me perfect voorstellen dat de kinderen en leerkrachten het hier enorm naar hun zin zullen hebben. Ik vind het trouwens ‘de max’ dat de aannemer z’n werknemers bedankt voor hun inzet met het opzetten van de meiboom” Volgens de bouwleiding hebben de stormen van de afgelopen weken geen invloed gehad op de werkzaamheden: ”We hebben onze planning dusdanig geschikt en gefaseerd. Op vandaag zijn er dertig arbeiders tegelijk actief, maar dat aantal kan straks nog oplopen tot vijftig.”
Op 1 september zal het nieuwe schooljaar dus zeker kunnen starten in de nieuwe school.
Zonder bijbedoeling, alleen omdat ik dat straf vond, zonder te vergelijken, maar ik kon het niet nalaten te herhalen wat we lazen in de kranten en zagen op TV: wegens de uitbraak van het coronavirus moesten de Chinezen een noodziekenhuis van 25.000 m² groot bouwen en daarvoor kregen ze 10 dagen tijd. Vierduizend bouwvakkers uit de hele provincie werden dag en nacht ingeschakeld om dat te verwezenlijken. Men baseerde zich daarvoor op plannen van een noodziekenhuis dat in 2003 in Peking moest opgetrokken worden in zeven dagen, tijdens de SARS-epidemie. Er werd gebruik gemaakt van zogenaamde ‘prefabs’, voorgebouwde units en onderdelen die eenvoudig gecombineerd kunnen worden.
Ik wil jullie nog meer goedbedoelde overwegingen van de schepen voor Onderwijs Natacha Lejaeghere niet onthouden: “Het gebouw is volledig future proof. De duurzame energietechnieken, het overvloedige licht en groen en de stijlvolle gevelafwerking moeten van de Duinpieper een warm nest maken voor de 120 leerlingen. Misschien creëert het nieuwe schoolgebouw wel een aanzuigeffect op nieuwe leerlingen? De Duinpieper is alleszins op de groei ontworpen zodat we dit unieke comfort bij een stijgend leerlingenaantal kunnen blijven aanbieden. Maar in eerste instantie zijn we erg gelukkig dat we onze leerlingen en leerkrachten kunnen onderbrengen in een veilig, duurzaam en toegankelijk schoolgebouw.” Is dat niet goed/mooi gezegd?
Veiligheid op de werf Wie aandachtig zo’n werf bekijkt, wat ik uiteraard deed, stelt vast dat daar enorm veel komt bij kijken op het gebied van organisatie/coördinatie en veiligheid/preventie.
De kans op ongevallen in de bouwsector is relatief hoog. Bij het vergelijken van alle sectoren, zouden ongevallen in de bouw de hoogste kans op een fataal gevolg met zich meebrengen, met méér dan het dubbele van het gemiddelde van alle andere sectoren. Welke gevaren bedreigen de werknemers op een bouwwerf? - naast vallen komt ook struikelen en uitglijden vaak voor. Hoogtes, ongelijkmatige oppervlakken, obstakels, gladde oppervlakken, losliggende kabels, gaten en willekeurige materialen zijn overal op de site verspreid, dus het is geen verrassing dat uitglijd- en struikelincidenten bijna dagelijks plaatsvinden. De meest voorkomende objecten die vallen, variëren van stalen balken tot kleine handgereedschappen en veroorzaken kneuzingen, breuken, verrekkingen en verstuikingen.
-bewegende voorwerpen die voortdurend verplaatst worden met verschillende apparatuur die zware lasten in de lucht optillen of overal neerzetten.
-door het veelvuldig gebruik van hoogtewerkers en minder van ladders, kan tegenwoordig weliswaar op een veiliger manier gewerkt worden aan hoger gelegen installaties, maar toch gebeuren jaarlijks talloze hoogte-gerelateerde ongevallen. De kans op een hoogte-ongeval stijgt uiteraard wanneer de hoogtewerker te kampen heeft toegankelijkheids- en mobiliteitsbeperkingen.
-elk jaar komen talloze ernstige verwondingen en dodelijke ongelukken voort uit instortende gangen en uitgravingen, vooral op sloopterreinen, steigers en gedeeltelijk voltooide gebouwen.
-de bouwplaats is altijd stoffig. Gewoonlijk bevat het stof op de werf een mix van schadelijke fijne poeders en vezels die hoofdzakelijk de longen kunnen beschadigen, wat kan leiden tot chronische obstructieve longziektes, astma, silicose en andere longziekten.
-elk jaar zouden gemiddeld drie werknemers in de bouwsector geëlektrocuteerd worden. Hoogspanningslijnen en kabels verhogen het risico.
Het spreekt dus vanzelf dat de werkgevers de plicht hebben om iedereen bewust te maken van de gevaren op de werf: nemen van voorzorgsmaatregelen, uitvaardigen van veiligheidsvoorschriften, uitvoeren van controles, vermijden van risicovolle technieken, … Borden en goede werkkleding, schoenen en veiligheidsuitrusting helpen altijd de risico’s te verminderen. Het dragen van een helm wordt verplicht. De kleur van de helm duidt op de functie van de werknemer.
Midden in het dorp De Duinpieper wordt trouwens meer dan een school alleen. Natacha Lejaeghere: “De Duinpieper zal samen met de Calidris en De Kilt een centrale rol opnemen in het Westendse gemeenschapsleven. We voorzien een aparte ruimte voor de buitenschoolse kinderopvang en we installeren er een trefpunt van de bibliotheek.”
De schepen mag het mij niet kwalijk nemen als ik dat betwijfel. Om wat leven in de Westendse dorpsbrouwerij te brengen, zal wel wat meer nodig zijn. Wat waar is, men heeft vanaf de school een mooi zicht op de omgeving. Ziehier een paar foto’s:
Foto van Gino Ester
Bronnen Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ door Timmy Van Assche 18.02.2020 E-mail van de gemeente met de mening van schepen voor Onderwijs Natacha Lejaeghere
|