De Middelkerkse cultuurkalender vermeldt al enkele jaren zomerse aperitiefconcerten voor juli en augustus. Ze kenden hun oorsprong vijf jaar geleden toen Middelkerke zijn 25-jarig bestaan als fusiegemeente vierde. Het zou een idee van de VLD zijn, hoewel zulke concerten reeds in veel gemeenten van Vlaanderen bestaan.
Om te beschrijven wat het concert inhoudt, gebruik ik de tekst van de schepen voor cultuur Carine De Jonghe (of van de cultuurdienst?):: Iedere zondagochtend bouwen de plaatselijke dorpscomités, in samenwerking met de cultuurdienst, een spetterend feestje in hun dorpskern. Alle deelgemeenten worden om beurt in juli en augustus vanaf 11u. ondergedompeld in een frisse en (h)eerlijke cocktail van muziek en sfeer
In Westende was dit jaar DAVO, Door Atletiek en Voetbal Omhoog, de plaatselijke voetbalclub, aan de beurt om zijn medewerking te verlenen en de winst van de organisatie op te strijken. Ik vraag me af hoe dat bepaald wordt. Volstaat het te willen meewerken of is dat een beurtrol? Elke club zou natuurlijk een kans moeten krijgen.
En De Jonghe vervolgt in een mank taaltje: De absolute charme van de aperitiefconcerten bestaat erin dat zowel de plaatselijke inwoners als het ruime toeristische legioen hun weg vinden naar de landelijke deelgemeenten en dit om er te genieten van een fris aperitief, lekker en eerlijk fruitsap en wijn uit de wereldwinkel en een swingend muzikaal optreden.
Ook burgemeester Michel Landuyt is een groot voorstander van dit initiatief. Hij beweert namelijk dat de cohesie binnen de diverse deelgemeenten iets is wat hem na aan het hart ligt. Toen hij in 2000 burgemeester werd, heeft hij alle wijkraden afgeschaft omdat zulks vaak tot een praatbarak voor verzuurde mensen verwordt. Hij verkoos, volgens hem, de positieve aanpak, en dat zijn dan de aperitiefconcerten geworden. Hij beweert iedere zondag naar een concert te gaan: dat is een ideale gelegenheid om eens met de mensen te kunnen spreken en een keer het één en het ander op te vangen in een ongedwongen sfeer. Dus, zeer interessante formule. En ook een zeer succesrijke formule. De mensen appreciëren dat enorm dat er in hun gemeente iets te doen is.
Volgens een decreet van 2 april 2004, ondertekende Middelkerke op 12 juni 2005 samen met 16 andere gemeenten, met Vlaams minister Geert Bourgeois een convenant ontwikkelingssamenwerking, dat geldig was tot en met 2007. Hierdoor werden 2 miljoen euro ter beschikking gesteld van de gemeenten, die op structurele manier aan ontwikkelingssamenwerking willen doen. Bourgeois vindt namelijk dat de gemeenten, beter dan welk ander beleidsniveau ook, burgers kunnen betrekken bij hun solidariteitsbeleid. De aperitiefconcerten zijn een onderdeel daarvan en zouden dus de ontwikkelingssamenwerking moeten bevorderen. Dat zou dus gebeuren via eerlijke fruitsap en wijn van de wereldwinkel. Zo zou Middelkerke zich opstellen als Fair Trade gemeente
Meerdere keren reeds had ik de gemeentelijke verantwoordelijken superlatieven horen bovenhalen over het initiatief. Ik besloot dan ook maar eens een kijkje te gaan nemen op 17 augustus 2008.
Het is de bedoeling dat beurtelings een zuiders getinte muziekgroep of een westerse groep een optreden verzorgt waarbij de dorpskernen (?) elkaar ontmoeten in een zuiderse of westerse sfeer. Nu heette de groep Mister P and the Cadillacs, een zevenkoppige rock n roll - groep die zijn publiek terugvoert naar de sfeer van de fifties en sixties met Paul Anka, The Everly Brothers, Little Richard. en Buddy Holly. Het muzikaal programma werd dit jaar uitgebreid met een salsa - dansinitiatie van 11 tot 12 uur. Deze werd verzorgd door twee erkende dansorganisaties: Polariteit vzw en Azucarsalsa.
Ik vond de sfeer uitstekend en veel mensen keken geïnteresseerd naar de salsa, maar ze op de dansvloer krijgen, dat is nog wat anders. Weinig dansers dus, hoewel de dansmeester en zijn partner hun uiterste best deden.
Niet dat ik negatief wil doen, maar ik wil toch wel één en ander tegenspreken. Het kan natuurlijk dat Michel Landuyt juist die dag belet was, maar ik heb vruchteloos naar hem uitgekeken om eens met hem te spreken in een ongedwongen sfeer. Schepen De Jonghe heb ik wel gedurende 30 seconden aan een paar tafels zien staan en een VLD gemeenteraadslid zorgde, als lid van DAVO waarschijnlijk, mee voor een snelle en vriendelijke bediening. Ook Jan Lacombe van het Vlaams belang was aanwezig. Andere schepenen en/ of raadsleden heb ik niet gezien; ik ken ze niet allemaal, maar misschien vielen ze ook niet op.
Dat de lokale bewoners en de toeristen er zouden verbroederen, dat moet zeker iemands wensdroom zijn. Daar was echter geen sprake van. De Bond der aangespoelden was met een redelijk grote groep aanwezig. Ze bleven netjes bij elkaar in een hoek van de tent. Hoe ik dat weet? Ze waren allemaal getooid met veelkleurige slingers rond de hals.
Ik weet niet of het ook in 2008 nog de bedoeling was om aan ontwikkelingshulp te doen, maar dat was echt niet te zien op het concert. Ik zag het althans niet, ook niet op de kaart van de dranken.
Die drie vaststellingen daar gelaten, ik vond het een sfeervolle bijeenkomst, die spijtig genoeg, een kwartier voor het einde, uitgeregend werd.
|