Serieuze wending in mijn leven van gepensioneerde: mijn blik op Middelkerke wordt definitief neergeslagen!
Waarom ik er mee ophoud? Omdat er een tijd is van komen en een tijd van gaan. En nu is de tijd van gaan gekomen. Een cliché? Dat weet ik, maar welke andere uitdrukking zou beter kunnen uitdrukken waarom ik niet langer mijn Westendse blik op Middelkerke zal richten. Na 14 jaar, 730 artikels en bijna 384.000, niet allemaal verschillende bezoekers vind ik dat het voor mij beter is om het in de toekomst wat rustiger op te nemen.
Elk jaar heb ik een soort verjaardag ‘gevierd’. Van mijn blog dan! Ik beweerde telkens dat ik zou blijven ‘bloggen’, ofwel tot mijn gezondheid het niet meer toeliet of tot ik zou vaststellen dat de interesse of het succes tot een minimum gedaald waren.
Mijn gezondheid vandaag Aan kracht en helderheid van geest ligt het niet, denk ik toch, maar hardhorigheid, zelfs met twee hoorapparaten, is een zware handicap die mij steeds meer hindert op vergaderingen en bij het telefoneren.
Geen succes meer? Natuurlijk heeft het gebruik van de sociale media Twitter, Facebook, YouTube, Instagram, Linkedin, Snapchat en Tiktok grote invloed op het succes van een wekelijks blogartikel. Zij maken immers interactie tussen de gebruikers mogelijk. Zij kunnen via verschillende kanalen met elkaar communiceren, foto’s en/of video’s publiceren, informatie met elkaar delen of een discussie aangaan. Een nuchtere eenvoudige blog heeft daar uiteraard geen verhaal tegen. Laat het nochtans duidelijk zijn dat dit niet de reden is voor mijn beslissing.
Even terugblikken: Was mijn blog ‘desalniettemin’ toch van enig nut? Ik heb aan mijn blog mijn beste krachten gewijd. Niets was mij te veel om een eerlijk en correct beeld te schetsen van wat zich in de gemeente afspeelde. Ik heb nooit nagelaten om de bron van mijn informatie te vermelden. Ik stelde mij nooit tevreden met ‘van horen zeggen’ maar ik ging altijd ter plaatse kijken vooraleer er over te schrijven. Voor sommige onderwerpen ging ik soms twee, ja zelfs drie keren ter plaatse om zeker te zijn dat ik niets over het hoofd gezien had: verkeerssituaties, bouwwerken, …
Ik kreeg soms het verwijt dat mijn artikels te lang waren. Dat klopt ook. Ik schreef immers geen nieuwtjes, geen mededelingen om de lezers kennis te geven van actuele of toekomstige activiteiten of projecten, geen Facebookartikels… Ik probeerde altijd wat dieper op mijn onderwerpen in te gaan, de achtergrond wat uit te pluizen en een soort archief op te bouwen. Misschien kan het nageslacht er ooit nog iets mee aanvangen, al was het maar om na te kaarten over ‘die goeie oude tijd’.
Op basis van de mij ter beschikking gestelde informatie en van de antwoorden op de door mij aan de gemeente gestelde vragen, was ik min of meer in staat om de gangen van het gemeentebestuur zo grondig mogelijk na te gaan, om hen erop te wijzen of ze al dan niet goed bezig waren. Ik wilde een beetje ‘de waakhond spelen’. Wie zou er hen anders op gewezen hebben als ze te ‘gekke’ toeren uithaalden, als ze bijvoorbeeld ons belastinggeld op een onnuttige manier besteedden, als Westende en Lombardsijde wat achter Middelkerke aanhinkten of als ze er te zeer op uit waren om prestigieuze hoogdravende en dus dure projecten te verwezenlijken. Ik vrees dat ik daarmee niet al te veel indruk gemaakt heb, maar goed … Lokale journalisten moeten er beter opletten dat ze niet op de tenen trappen van de lokale politici want hun broodwinning mag niet in gevaar komen. Dat probleem had ik niet en ik kon dus op een wat scherper en lastiger manier vragen stellen.
Heb ik vaak op iemands tenen getrapt? Misschien wel. De burgemeester schreef in één van zijn boeken een opdracht voor me: ‘Streng maar eerlijk’. Zo heb ik het ook altijd bedoeld. Zat ik er dan nooit naast? Natuurlijk wel! Alhoewel ik weinig negatieve reacties of terechtwijzingen ontving, heb ik altijd mijn artikel aangepast met de ‘juiste’ gegevens.
Bedankt! Zoals jullie weten kon ik die artikels publiceren dankzij het ‘Seniorennet’. ‘Hartelijk dank’ dus voor die dienstverlening! Bij sommige kan hierdoor misschien de mening ontstaan zijn dat mijn blog uitsluitend voor senioren bestemd was, maar dat moet ik resoluut tegenspreken, want ik heb in ieder geval nooit in die richting gedacht.
Bloggen zoals ik dat al die jaren gedaan heb, zou natuurlijk niet mogelijk geweest zijn zonder de mogelijkheid om te surfen op het internet. Je vindt er alle mogelijke wetteksten, decreten, foto’s, gidsen van de overheid, verslagen van gemeenteraden, enz…
Ik bedank ook de Middelkerkse politici van ALLE partijen die bereidwillig op mijn vragen antwoordden en zelfs nieuwe of aanvullende informatie verschaften. Ook hun partijkrantjes waren voor mij rijke bronnen van inspiratie. Vaak nam ik ook een item over uit een verslag van de gemeenteraad.
Natuurlijk gaat die dank evenzeer naar de door mij aangesproken gemeenteambtenaren, zelfs al stelde ik soms wel vervelende vragen. Dat ging beter bij het huidig bestuur dan bij het voorgaande. In het zeer verzorgd gemeentelijk informatieblad ‘De Sirene’ vond ik regelmatig aanvullende gegevens maar vooral prachtige foto’s. Dat geldt evenzeer voor de gemeentelijke website(s). Sedert het aantreden van het LDD-CD&V bestuur heb ik de samenwerking met de dienst 'Communicatie' fel kunnen appreciëren.
Ook van de ambtenaren van de Vlaamse gemeenschap kreeg ik vaak nuttige hulp.
Ik heb maar zelden gebruik moeten maken van de federale wet van 12 november 1997 betreffende de openbaarheid van bestuur in de provincies en gemeenten evenals het Vlaams decreet van 26 maart 2004 betreffende de openbaarheid van bestuur waardoor iedere burger het recht heeft elk bestuursdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen, behoudens in een aantal speciale gevallen (veiligheid, persoonlijke levenssfeer, …).
Een andere belangrijke bron waren de dagbladartikels. Mijn dank dus aan de betroffen journalisten voor het lenen van enkele regels tekst of sporadisch ook van een foto.
Ik heb ook verschillende keren bij de West-Vlaamse TV Focus een aanvraag met gunstig gevolg ingediend voor de overname van een filmpje over een Middelkerks item uit hun nieuwsuitzending.
Tenslotte bedank ik de trouwe lezers van mijn blog.
Besluit Zo eindigt voor mij een tijdperk, waaraan ik veel plezier beleefd heb. Dat het jullie allen verder goed mag gaan!
Mijn verontschuldigingen voor deze onaangekondigde ingreep. Op maandag 31 mei 2021 begint er voor mij een dubbele rustweek. Ik bedoel daarmee dat ik noch voor 31 mei noch voor 7 juni een blogartikel voorzien heb. Ik moest en moet nog enkele periodieke doktersonderzoeken ondergaan om na te gaan of mijn motor nog soepel en probleemloos draait en of de ‘accessoires’ nog correct hun rol vervullen.
Ik kreeg ook een vriendelijke groene kaart om mij voor de eerste keer aan te bieden op de keuring van mijn wagen. Die schijnt nog niet versleten te zijn, maar na 4 jaar moet die ook eerst een groot onderhoud ondergaan in mijn garage. Ook die motor moet immers gesmeerd blijven draaien. Hebben jullie ook ooit zo’n hekel gehad aan de keuring? Ik heb het nu over vroeger, over de tijd dat de inspecteur vanuit de put riep wat de chauffeur moest doen. Je moest dat maar horen en verstaan. Ik schaam me niet om te zeggen dat ik regelmatig de ‘bevelen’ verkeerd opgevolgd heb en dus waarschijnlijk voor een onhandige dom…. aangezien werd. Nu neemt de inspecteur de wagen van je over en je mag rustig toekijken.
Ik heb de ‘weireldkapper’ ook gevraagd mijn krulhaar, dat al heel mijn leven ‘een pak nagels’ genoemd wordt, op een normale lengte te brengen en in de verleidelijkste plooi te leggen, in die mate dat ik opnieuw indruk kan maken op de Westendse, en wie weet ook andere, supporters. Wie ik daarmee bedoel? Wisten jullie dat ik in de ‘Woordenlijst Nederlandse taal’ het woord ‘supporteres’ niet gevonden heb?
Ook mijn tuin heeft wat meer aandacht nodig. Het gras groeit terwijl je er staat op te kijken en toch haalt het onkruid nog de bovenhand. De buien hebben een normaal onderhoud belet en dat moet dus ook ingehaald worden, nu het mooi weer er staat aan te komen. Ik wil namelijk dat de toeristen bewonderend voor mijn huis blijven staan. (Hm!) Mijn rustdagen zal ik dus niet in ledigheid doorbrengen. Ik blijf niet langer dan gewoonlijk in bed, mijn kuiten worden niet ingesmeerd, mijn wonden moeten niet verzorgd worden en ik word niet gemasseerd.
Ik zal wel van de gelegenheid gebruikmaken om me wat te herbronnen. Daarmee bedoel ik dat ik jullie in de komende weken niet langer zal vervelen met onderwerpen die buiten Middelkerke vallen. Ik zal het in de toekomst, op de zeldzame uitzonderingen na, hebben over de beklimming van de Mont Blanc’ door Jan Gebbert en Dr Stephan Vandorpe, over andere mede-inwoners die de eer van de gemeente hooghouden, over het ereburgerschap in Middelkerke, over het ‘Coronabilan’ (indien het gemeentebestuur mij sommige nog ontbrekende gegevens niet langer onthoudt), over het zandsculptuurfestival, enzovoort, enzovoort, enzovoort, ….
Zien we elkaar terug op 14 juni 2021? Tot weerziens dan!
Als ik elk jaar in september een artikel publiceer ter gelegenheid van de ‘verjaardag’ van mijn blog ‘Westendse blik’, is dat dan een reden om te vieren? Natuurlijk niet! En zeker niet als het zoals deze keer om de 13de verjaardag gaat. Men heeft het zelfs niet nodig gevonden om daar een lustrumjaar van te maken. Ik zal het vermoedelijk niet meer beleven dat mijn zoveelste blogjaar wel een echt lustrumjaar is. 25 jaar bloggen is inderdaad te ver af.
Waarom ik het dan doe? Omdat ik van de gelegenheid gebruik wil maken om de onderwerpen te vermelden die in het voorbije jaar aan bod gekomen zijn.
Is 13 een ongeluksgetal? In Europa, Amerika en sommige landen in Azië (zoals India) wordt 13 als ongeluksgetal beschouwd. Dit zou ermee te maken hebben dat het 1 + 12 is. Twaalf wordt beschouwd als het getal van 'perfectie', bijvoorbeeld in het Nieuwe Testament is er sprake van 12 apostelen. Meer dan perfect moet dus, doorredenerend, ongeluk brengen. Bij het Laatste Avondmaal was Judas de dertiende die aanwezig was en die Christus later ook verraadde.
De fobie voor het getal 13 wordt ‘triskaidekafobie’ genoemd. De coronacrisis, in 2020, is geen 'gewoon' ongeluk meer, maar een ramp. Een ‘dertiende maand’ brengt natuurlijk geen ongeluk, voor wie daar mag van genieten.
Zijn sommige artikels te lang. Iemand heeft er mij in mijn rubriek ‘Reacties’ opmerkzaam op gemaakt dat mijn artikel over de kemphanen Dedecker en De Ceulaer, mede door de hitte maar ook omwille van de uitgebreidheid, weinig verhelderend en schier onleesbaar was. Hij heeft gelijk. Ik maak soms de fout dat ik er ‘alles’ over kwijt wil wat ik maar kan vinden. Ik zal mijn uiterste best doen om dat in de toekomst te vermijden.
Heeft een blog nog zin in het tijdperk waarin alles in een razendsnel tempo verandert? Natuurlijk heeft het gebruik van Twitter, Facebook, Instagram, Linkedin, TikTok meer in het bijzonder de groepen die aan de lopende band gevormd worden, grote invloed op het succes van een wekelijks blogartikel. De jongeren houden niet meer van een blog.
Het is zeker niet de eerste keer dat ik schrijf dat ik blijf ‘bloggen’, ofwel tot mijn gezondheid het niet meer toelaat of tot ik vaststel dat het geen zin meer heeft er nog langer mee door te gaan omdat de/het interesse/succes tot een minimum gedaald is. Ik denk daar vaak over na en het zou natuurlijk goed zijn mochten de lezers zich daar eens over uitspreken.
Mag ik dan voor één keer aan de lezers vragen om deel te nemen aan de bevraging (poll) over mijn blog.
A Hoe vaak lees je mijn blog? 1 meer dan 1 keer per week 2 één keer per week 3 regelmatig 4 af en toe B Welke opmerkingen heb je over de blog? 1 De artikels zijn te lang 2 De uitleg is onduidelijk 3 De uitleg klopt vaak niet 4 De uitgebrachte kritiek klopt 5 U valt te vaak in herhaling 6. U hebt te vaak vooroordelen C 1 Ik ben geregistreerd inwoner van de gemeente 2 Ik ben tweede verblijver 3 Ik kom regelmatig naar Middelkerke D Mijn leeftijd? 1 18-30 2 30-50 3 50-65 4 65 – 80 5 > 80
Het volstaat een antwoord te sturen in de volgende zin: A2, B 1 en 2, C 1, D 3. Dat kan weliswaar niet naamloos maar ik zal het zeker niemand ten kwade duiden dat hij/zij zijn/haar eventueel negatieve mening weergeeft.
Zoals jullie weten kan ik mijn artikels publiceren dankzij het ‘Seniorennet’. ‘Hartelijk dank’ dus, voor de dertiende keer.
In de populariteitsrangorde (opgemaakt door Seniorennet, op iets minder dan 25.000 blogs), stond ik op 20 september 2020 op de 27ste plaats. Dat schommelt regelmatig wel enkele plaatsen want logischerwijze hangt dat af van de aard/het onderwerp van het gepubliceerd artikel. Het huidig artikel is het 683ste in de reeks en op 20 september 2020 mocht ik de 372.171ste bezoeker begroeten. Er is een tijd geweest, vóór Facebook, dat mijn wekelijks blogartikel 1.500 keer per week gelezen werd. Ik herhaal nogmaals dat dit niet betekent dat dit verschillende lezers zijn. Het gaat hier over bezoeken. Nu wordt mijn blog nog wekelijks bezocht door 300 à 500 lezers, met uitzonderlijk eens een uitschieter boven de 500 of onder de 300.
Soms vraag ik me af waarom er zo weinig gereageerd wordt op mijn artikels. Noch afkeuring nog goedkeuring. Noch goed, noch slecht? Ik zit daarvoor niet te treuren natuurlijk, maar omdat ik toch een weinig ijdel ben, hoor ik toch liever ‘het is het eerste wat ik op maandagmorgen doe, uw blogartikel lezen.’ of ‘ik ben een fan van uw blog’ dan ‘ik lees dat al lang niet meer’. Op bepaalde openbare gelegenheden word ik toch wel af en toe eens gecomplimenteerd.
Hoe ontstaan mijn artikels? Ik ben geen journalist en ik moet niet over alles schrijven wat zich in de gemeente voordoet. Ik beperk mij tot de echt interessante gebeurtenissen die ik meestal verneem via mijn krant ‘Het Nieuwsblad’ of via de gemeentelijke kanalen. Als ik vind dat mijn lezers er wel wat meer mogen over vernemen, voeg ik daar mijn informatie aan toe. Die bijkomende gegevens haal ik zelf door vragen te stellen aan de betrokken overheid, Vlaamse Gemeenschap, Provincie of Gemeente, of aan de betrokken politieke partij of politicus. Ik bedank dan ook langs deze weg de Middelkerkse politici van ALLE partijen die steeds bereidwillig op mijn vragen antwoorden en zelfs nieuwe of aanvullende informatie verschaffen. Natuurlijk gaat die dank evenzeer naar de door mij aangesproken ambtenaren. Voor mij is het een echt plezier om met het huidig bestuur te werken. Het vorig bestuur werkte mij echt tegen.
Welke onderwerpen werden behandeld in de voorbije periode sinds 18 september 2019? Mijn dertiende jaar viel voor een groot deel samen met de coronamiserie. Heeft dat een invloed gehad? Natuurlijk, aan dergelijke gebeurtenissen in ons leven, kan men toch niet anders dan er veel aandacht aan besteden.
Twee en Twintig artikels over Gemeentebestuur: Allerlei (6): Belangrijkste vergadering legislatuur 1.1.19 – 31.12.2024 (beleidsplan 20-25, belastingen 2e verblijf OVH, APB), Landwegen – Vernieuwen zeedijk – Fietsen van Lembardsijde naar Nieuwpoort – Nieuwe appartementen in Zon en Zee, Wat te denken over 1 jaar LDD, Parkeergebouw – Fietspad Lombardsijde – Recyclagepark – Gemeenteschool – Sportpark – Toeristische ontsluiting, Jean-Marie heeft het niet altijd bij het rechte eind: hoogbouw – tram Lombardsijde - nieuw casino – zwembad – gemeenteschool – sportpark, Hoever staat het met gemeenteschool – parkeergebouw? Belastingen (1): Worden tweede verblijvers benadeeld? Bib (1): nieuwe opvatting en werking Brandweer (1): territoriale reorganisatie hulpverlening Casino (3): nieuw gebouw nog niet in steigers, eerste grote stap gezet, straks definitief startschot Eindejaarsfeesten (1): eerste onder nieuw bestuur Energie (1): Windturbines nefaste gevolgen voor uniek toeristisch karakter? Enquête: Score Middelkerke voor ‘Plezantste gemeente’ Gemeenteschool (2): Slopen alleen als iets beters, Inhuldiging Hoogbouw (1): Niet tegen woontorens maar op geschikte locaties Publikaties (1):Visit Zomer 2020 Recyclagepark (1): nieuw Sirene (1): zal het gezang nu anders klinken? Uitzicht gemeente (1): Hoe hard draaien betonmolens in Middelkerke?
Dertien artikels over Corona Hoe reageert burger op aanpak door onze regeringen (4), Coronacrisis laat ons niet los, Waarom loop er toch zoveel verkeerd?, Burgemeester niet zo gelukkig met opgedrongen maatregelen, Met Nebula ga je de mist in … en toch, Oude risicopatiënt getuigt, Deze week schrijf ik natuurlijk over Corona, Terug naar Middelkerke Zorg voor medemens, solidariteit, hartverwarmend… Mooi! Bedankt! Flakkert corona ook weer op in Middelkerke? Gebeurt hier nog wat?
Vijf artikels schreef ik over: Burgemeester: 50 straffe uitspraken (2x), Brieven JMD en De Ceulaer, Boek 7 van JMD, Donderdag Jean-Marie dag in de federale kamer Drie artikels over: Mijn Blog: Beste wensen aan de nog steeds talrijke trouwe lezers, klein artikel wegens persoonlijke vakantie (2) Kwamen twee keer aan de beurt: Geschiedenis: Gemeentebestuur Westende tijdens WO2: collaboratie of opportunisme?, Westende-dorp op postkaarten, Politiek buiten Middelkerke: Eindelijk een Vlaams Regeerakkoord. Vinden jullie het goed?, Eén op acht Vlamingen heeft niet-Europese achtergrond Private publicaties: De Boarebreker, Qito
Werden één keer behandeld: Godsdienst: Dorpskerk Westende wordt toeristische topper Maatschappij: Wereld verandert Bron: Wikipedia
12 jaar bloggen: Blik op Lombardsijde, Middelkerke, Westende
Het twaalfde jaar is geen lustrumjaar. Een viering van deze verjaardag is dus niet aan de orde. Ik denk, wat zeg ik, ik ben er zeker van dat het geluk om te vieren in een belangrijk populair lustrumjaar mij nooit meer zal te beurt vallen.
Het is zeker niet de eerste keer dat ik schrijf dat ik blijf ‘bloggen’, ofwel tot mijn gezondheid het niet meer toelaat ofwel tot ik vaststel dat het geen zin meer heeft er nog langer mee door te gaan omdat de/het interesse/succes tot een minimum gedaald is. Ik schrijf elk jaar in september een artikel om te wijzen op die verjaardag en ik maak dan van de gelegenheid gebruik om even kort terug te blikken op de door mij beschreven gebeurtenissen in Middelkerke uit het voorbije blogjaar.
Betekenis van het getal 12
Als ik toch eens de lijst met de lustrumvieringen overloop, dan vind ik dat 12 jaar overeenkomt met een zijden jubileum. Zijden weefsels zijn geliefd vanwege hun glans, souplesse en zachte textuur. Ik vrees echter dat mijn soort blog niet tot de zachte mag gerekend worden.
Het getal twaalf wordt als het getal van perfectie gezien. Dit heeft waarschijnlijk ermee te maken dat 12 oorspronkelijk als grondtal werd beschouwd. Er zijn 12 maanden, 12 apostelen, 12 uren per half etmaal, enz. Dat 12 als grondtal gekozen is, heeft te maken met de deelbaarheid van het getal. Het is behalve deelbaar door 1 en zichzelf - zoals alle gehele getallen - deelbaar door 2, 3, 4 en 6, dus door de eerste vier getallen. Ik vrees dat mijn blog ook niet tot de perfecte mag gerekend worden.
Ik wil ‘verschoning’ vragen omdat ik het alweer wil hebben over de helden en de Goden uit de Griekse mythologie. Hercules moest 12 moeilijke opdrachten vervullen om onsterfelijk te worden. Mijn opdrachten in de voorbije twaalf jaar zullen mij uiteraard en zeer terecht nooit onsterfelijk maken.
Heeft een blog nog zin in het tijdperk waarin alles in een razendsnel tempo verandert? Natuurlijk heeft het gebruik van Twitter, Facebook, Instagram, Linkedin, meer in het bijzonder de groepen die aan de lopende band gevormd worden, grote invloed op het succes van een wekelijks blogartikel.
Zoals jullie weten kan ik die artikels publiceren dankzij het ‘Seniorennet’. ‘Hartelijk dank’ dus, voor de twaalfde keer. Bij sommige ontstaat hierdoor de mening dat mijn blog uitsluitend voor senioren bestemd is, maar dat moet ik resoluut tegenspreken, want ik heb in ieder geval nooit in die richting gedacht. Het is ook niet omdat ik voor mijn blog de naam ‘Westendse Blik’ gekozen heb, de blik van een Westendenaar, dat andere Middelkerkse lezers niet welkom zouden zijn. Integendeel! Het gaat niet uitsluitend over Westende.
In de populariteitsrangorde (op iets minder dan 25.000 blogs), stond ik op 7 september 2019 op de 27ste plaats. Dat schommelt regelmatig wel enkele plaatsen want logischerwijze hangt dat af van de aard/het onderwerp van het gepubliceerd artikel. Het huidig artikel is het 647ste in de reeks en op 7 september mocht ik de 351.026ste bezoeker begroeten (# verschillende lezers!)
Soms vraag ik me af waarom er zo weinig gereageerd wordt op mijn artikels. Noch afkeuring nog goedkeuring. Noch goed, noch slecht? Ik zit daarvoor niet te treuren natuurlijk, maar omdat ik toch een weinig ijdel ben, hoor ik toch liever ‘het is het eerste wat ik op maandagmorgen doe, uw blogartikel lezen.’ of ‘ik ben een fan van uw blog’ dan ‘ik lees dat al lang niet meer’. Op bepaalde openbare gelegenheden word ik toch wel af en toe eens gecomplimenteerd.
Hoe ontstaan mijn artikels? Ik ben geen journalist en ik moet niet over alles schrijven wat zich in de gemeente voordoet. Ik beperk mij tot de echt interessante gebeurtenissen die ik meestal verneem via mijn krant ‘Het Nieuwsblad’ of via de gemeentelijke kanalen. Als ik vind dat mijn lezers er wel wat meer mogen over vernemen, voeg ik daar mijn informatie aan toe. Die bijkomende gegevens haal ik zelf door vragen te stellen aan de betrokken overheid, Vlaamse Gemeenschap, Provincie of Gemeente, of aan de betrokken politieke partij of politicus. Ik bedank dan ook langs deze weg de Middelkerkse politici van ALLE partijen die steeds bereidwillig op mijn vragen antwoorden en zelfs nieuwe of aanvullende informatie verschaffen.
Welke onderwerpen werden behandeld in de voorbije periode sinds 18 september 2018
In mijn twaalfde blogjaar waren er verkiezingen voor de gemeenteraad op 14 oktober 2018 en voor Europa, de Federale Kamer en het Vlaams parlement op 26 mei 2019. Het leek me dus logisch daar de meeste aandacht aan te besteden. Bovendien trekken verkiezingen de meeste lezers aan.
Aan de verkiezingen wijdde ik dus negen artikels Stemmentrekkers, hoe stemmen veroveren?, belangrijke verkiezingen ook voor JMD, lijsten bekend in twee delen, kiezer heeft geoordeeld, laatste nieuwtjes, wat mogen wij verwachten?, zij zien ons graag Zes artikels schreef ik over: Burgemeester Middelkerke weer vertegenwoordigd in Brussel, 50 straffe uitspraken, uitzending met Alloo, overgave- overname dienst, verhaal van haat en liefde met N-VA, nieuwe burgemeester - nieuwe grote projecten? Vier artikels handelden over Sociale zaken Organisaties voor ‘Warmste Week’ in Middelkerke, diamanten huwelijk gevierd in Middelkerke?, wilde wijk, avondmarkt in Lombardsijde Drie artikels over Gemeentebestuur Start LDD afgang OVLD, nieuw schepencollege, LDD neemt macht over Oorlogen/Bevrijding: Westende bevrijd, in 3 delen Politieke partijen Newsflash OVLD, Jana en Michel stappen uit politiek, toekomstige 1e schepen LDD roert zich al Kwamen twee keer aan de beurt: Allerlei Tram uit Lombardsijde-heraanleg Dorpsplein-verkaveling Havenzijde – Project Debaillie, Tram – Gemeenteschool Casino Persoonlijk bezoek aan tijdelijk gebouw in Westendelaan, eindelijk weer eens nieuws Erfgoed Afbraak gemeenteschool definitief, afbraak Noble Rose Evenementen Eindejaarsfeesten, reuzenrad op plaats casino Fusies: fusie of geen fusie Horeca Kwaliteit restaurants in zomer 2019 Middelkerke genegeerd door Luc Bellings, Tastoe Mijn blog: 11 jaar en 12 jaar bloggen Sociale woningen Badenlaan nieuwe verkaveling?, Geen verkaveling in Badenlaan wel parkeergebouw Verkeer: tram verlegd in Lombardsijde, worden fietsregels hier nageleefd? Westende-bad: W-B opnieuw de parel van de kust? 2 afleveringen
Werden één keer behandeld: Dialect: Juultn en Bertn op café Immobiliën: project Debaillie Maatschappij: Wereld verandert Onderwijs: bouw nieuwe gemeenteschool Zon en Zee: eindelijk heropleving door nieuwe woningen? Zwembad: splinternieuw in 2020
Westends dialect Sinds 3 december 2018 heb ik daarvoor een nieuwe blog aangemaakt. http://blog.seniorennet.be/WestendsDialect Die kent nauwelijks succes en reacties krijg ik al zeker niet, maar ik geef het niet op. Ik heb al 38 wekelijkse lijsten met Westendse woorden en uitdrukkingen gepubliceerd. Tweemaandelijks las ik een paar ‘Westendse moppen’ in. Ik hoop dat er ooit een doorbraak komt. Hoop doet leven …
Bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Herakles_(mythologie)
Wie kan mij helpen? Sedert de publicatie van mijn artikel ‘De wereld verandert’ is ook mijn blogwereld veranderd. Ik heb namelijk het volgende probleem: om het artikel in éénmaal te kunnen bekijken (en lezen) moet je met de pijl naar links schuiven. Ik heb ook de foto’s naar de linkse rand moeten schuiven in plaats van te centreren. Seniorennet kan me ook geen handelwijze aanraden.
Kan iemand van de lezers mij misschien helpen? Bedankt bij voorbaat.
Ben je nu overtuigd dat er voor Middelkerke een fusie met Nieuwpoort en met Oostende op komst is? Dat had natuurlijk gekund maar mijn artikel was dus wel als 1 Aprilgrap bedoeld. Ik ben namelijk een voorstander van deze traditie. Er moet natuurlijk een schijn van waarheid inzitten. Ook al is er voor het ogenblik geen sprake van een fusie op korte of middellange termijn.
Ziehier enkele voorbeelden van, volgens mij althans, goed gevonden grappen.
Er werd reclame gemaakt voor het bestellen on line van een hamburger, die dan kort nadien per drone thuis zou bezorgd worden.
De drone is precies een handig item voor 1 april want in een andere grap werd meegedeeld dat men voortaan, van thuis uit, een ‘te koop’ of ‘te huur’ staande woning zou kunnen beoordelen, niet enkel het buitenzicht maar ook binnenin, met behulp van de drone.
Een school, die al enkele weken geconfronteerd wordt met leerlingen die hele WC-rollen verspillen door ze in het toilet te proppen, verwittigde de ouders dat de kinderen op maandag 1 april een genaamtekende rol wc-papier moesten bij hebben. De school zou er namelijk zelf niet meer in voorzien.
Een andere school wilde de ouders wijsmaken dat het schooluniform (blauwe broek, short of rok, gecombineerd met een wit T-shirt, bloesje, hemdje …) opnieuw zou ingevoerd worden, omwille van de uniformiteit, om het pesten op basis van kledij tegen te gaan.
Ik heb ook gelezen dat iemand op Facebook haar vrienden probeerde wijs te maken dat de koning en de koningin een bezoek zouden brengen aan Nieuwpoort-bad. Dat is weliswaar een gekende aprilvis maar misschien heeft er zich nog wel iemand aan laten vangen.
Reacties Een poging om ‘de schwung’ er wat in te brengen valt spijtig genoeg niet steeds in goede aarde … zeker niet van diegene die zich heeft laten beetnemen. Men moet natuurlijk opletten dat men het lachen niet totaal verleert!
De sociale media waarschuwen volgens mij, te opvallend, op de dag zelf dat dit een speciale dag is … waarop wel eens iets zou kunnen gebeuren. Zo laten zich minder mensen verrassen.
Besluit Ik wilde absoluut een laatste aprilvis versturen. Het duurt namelijk zes jaar eer 1 april nog eens op een maandag valt, dus in 2024 en daarna in 2030. Je weet natuurlijk nooit, maar of ik dan nog blogartikels zal kunnen/mogen schrijven?
11 jaar bloggen: Blik op Lombardsijde, Middelkerke, Westende
Natuurlijk weet ik dat men op de elfde verjaardag geen lustrum viert. Er komen dus geen bloemen, geen taarten aan te pas omdat ik nu al elf jaar een artikel met een ‘Westendse blik op Middelkerke’ publiceer. Dit wordt dus geen feestartikel. Als ik daar deze week toch aandacht aan besteed, dan is dat enerzijds omdat ik elk jaar in september eens wil nagaan of mijn blog nog voldoende zin/succes heeft om ermee door te gaan en anderzijds om even kort terug te blikken op de door mij beschreven gebeurtenissen in Middelkerke uit het voorbije blogjaar.
Betekenis van het getal 11 De getallen 11, 22 en 33 worden van oudsher als 'meestergetallen' gezien. Dat zijn getallen die, afgezet tegen enkelvoudige getallen, extra kracht of extra werking in zich dragen. Het meestergetal 11 wordt gezien als het getal van Uranus. Als het opduikt, dan kan deze 'Uranuskracht' gebruikt worden om hervormingen door te voeren en meer gelijkwaardigheid te realiseren. Die elfde verjaardag van mijn blog krijgt hierdoor toch wel wat meer betekenis. In Middelkerke, na de verkiezingen, met een nieuwe meerderheid ... en een nieuwe toekomst?
Heeft een blog nog zin in het facebook – tijdperk? Natuurlijk heeft het gebruik van Facebook, meer in het bijzonder de groepen die er aan de lopende band gevormd worden, grote invloed op het succes van een wekelijks blogartikel. Zoals jullie weten kan ik die artikels publiceren dankzij het ‘Seniorennet’, waarvoor mijn hartelijke dank.
In de populariteitsrangorde (op iets minder dan 25.000 blogs), die zij stelselmatig publiceren, ben ik zelfs een heel stuk gestegen. Ik schreef al enkele jaren dat ik nog steeds mocht rekenen op ongeveer de 50ste plaats maar onlangs was ik zelf verrast dat ik opgeklommen was tot de 19de plaats. Dat schommelt regelmatig wel enkele plaatsen want logischerwijze hangt dat af van de aard/het onderwerp van het gepubliceerd artikel. De gemeentepolitiek boeit altijd veel meer mensen.
Het huidig artikel is het 578ste in de reeks en 's middags vóór de publicatie ervan mocht ik de 331.025ste bezoeker begroeten (# verschillende lezers!)
De reacties van lezers die hun goedkeuring of afkeuring laten horen, zijn hoegenaamd niet talrijk. Het doet wel deugd als iemand mij schrijft ‘het is het eerste wat ik op maandagmorgen doe, uw blogartikel lezen.’ Vroeger probeerde ik in de facebookgroepen ‘Je bent van Westende/ Lombardsijde/ Middelkerke’ de aandacht op het wekelijks artikel te vestigen, maar ik zag dat de eventuele ‘Likes’ dan nog kwamen van lezers die sowieso het artikel lazen. Nu de verkiezingen voorbij zijn, vestigt 'Bruisend Middelkerke' er toch weer de aandacht op.
Hoe ontstaan mijn artikels? Ik ben geen journalist en ik moet niet over alles schrijven wat zich in de gemeente voordoet. Ik beperk mij tot de echt interessante gebeurtenissen die ik meestal verneem via mijn krant ‘Het Nieuwsblad’. Als ik vind dat mijn lezers er wel wat meer mogen over vernemen, voeg ik daar mijn informatie aan toe. Die bijkomende gegevens haal ik zelf door vragen te stellen aan de betrokken overheid, Vlaamse Gemeenschap, Provincie of Gemeente, of aan de betrokken politieke partij of politicus. Ik bedank dan ook langs deze weg de Middelkerkse politici van ALLE oppositiepartijen die steeds bereidwillig op mijn vragen antwoorden en zelfs nieuwe of aanvullende informatie verschaffen.
Willen de partijen van de meerderheid dan helemaal niet meewerken? Mijn relatie met hen is natuurlijk van een andere aard. Zij worden als machthebbers vaak overladen met mijn kritiek en ik begrijp dat zij dat niet aangenaam vinden. Ik wil hier nogmaals herhalen dat reacties op mijn blogartikels altijd mogelijk zijn als ze vinden dat ik er naast zit/overdrijf of ‘lieg’ wat ik zeker nooit bewust doe. Ieder zijn mening, maar ik heb mij voorgenomen nooit een ja – neen gesprek te voeren. Ooit stelde ik ook een vraag aan de burgemeester en ik kreeg zeer snel een vriendelijk antwoord. De eerste schepen Liliane Pylyser – Dewulf, die straks de actieve politiek vaarwel zegt, heeft nooit nagelaten te antwoorden op de vragen die ik haar stelde, vooral over haar verantwoordelijkheid in openbare werken. Met Bart Vandekerckhove, Linda Peelman, Franky Annys, Mario Declerck, Rony Reynaert van de Open VLD en Dirk Gilliaert, Jürgen Vergauwe, Wim Desender van de CD&V onderhoud ik een (hopelijk gemeende) vriendelijke relatie. Anders dan voor een paar blauwe kopstukken is het niet met een ‘lank gat’ dat ze mij begroeten. Word ik dan misschien ooit nog geliefd? Natuurlijk niet, maar in de voorbije weken zijn er verschillende politici of kandidaat-mandatarissen die mij verzoeken om ‘Vrienden’ te worden op Facebook. Ik aanvaard graag die verzoeken als ik de verzoeker tenminste ken.
Welke onderwerpen werden behandeld in de voorbije periode sinds 18 september 2017
Het zal jullie zeker niet verwonderen dat de hoofdbrok van mijn artikels in het voorbije jaar, voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen, gewijd was aan de politieke partijen en aan het gemeentebestuur.
Aan de politieke partijen wijdde ik elf artikels (één jaar voor 14.10.201, LDD verder op oorlogspad, lijsten 14.10.18, groei aanhang LDD, Groen alleen, verandering leuze OVLD, strandbars voor blauwe vrienden, nieuwe look van Groen, partijkrantjes, Respect voor OVLD?, Bruisend Middelkerke nu FB voor CD&V?). Aan het gemeentebestuur waren er dat tien: afbraakziekte, reportage PANO, enquête degradatieplaats, 1ste schepen bijt van zich af, nog kalenders nodig?, bezwaar verkaveling parkeertoren Badenlaan, waar gaat ons geld naartoe?, enquête, Griekse Goden dalen af naar M, Aprilgrap Vier artikels handelden over ‘Allerlei’ (positieve gemeente, nooit meer klagen/leuke reacties op Facebook/Qito en ‘Inhuldiging vernieuwde Lombardsijdelaan’) Over het verkeer (tram verleggen in L) en over Dijk en Strand (kust redden, M overspoeld door Info en Naaktstrand) handelden drie artikels. Kwamen twee keer aan de beurt: Erfgoed (Open Monumentendag, Afbraak gemeenteschool), Sociale zaken (meer leefloners in M, ouder worden in rusthuis), Evenementen (eindejaarsfeesten, klimmen en klauteren), Pleinen en Straten (uitbreiding jachthaven Nieuwpoort, duur van de werken in Westende-Lombardsijde), Verkiezingen (Sperperiode, Lijsten) Werden één keer behandeld: Immobiliën (project Debaillie), Veiligheid (enquête Veiligheid in Middelkerke), Landbouw (Boerenmarkt), Onderwijs (Afbraak gemeenteschool), Sport (Boerkini in zwembad), Horeca (kwaliteit restaurants in zomer 2018), Mijn blog (10 jaar bloggen), Kunst (Beaufort), Dialect (over verkiezingen op café),
Besluit Zolang ik gezond mag blijven en zolang ik mag vaststellen dat er voldoende interesse bestaat voor mijn blog, ga ik ermee door.
10 jaar bloggen: Blik op Lombardsijde, Middelkerke, Westende
September! Maand om even achterom te kijken in de 'geschiedenis' van mijn blog.
Mijn eerste artikel waarin ik mijn blikken richtte op Lombardsijde, Middelkerke maar vooral op Westende verscheen op 7 september 2007. Dat is dus een tweede lustrum en mijn 'WestendseBlik' viert dus zijn tinnen jubileum.
Ik weet het wel, ik weet het wel ... tin is geen edel metaal! Goud en platina blijven er altijd mooi uitzien. Zilver wordt na verloop van tijd zwart maar met poetsen is het weer mooi te krijgen. Het heeft echter nooit in mijn bedoeling gelegen om er sieraden mee te maken en daarna daarmee te pronken. Ik wil gewoon op een onafhankelijke manier 'streng en eerlijk' schreef Jean-Marie Dedecker over mij als boodschap in zijn boek, 'Vrank en vrij' mijn mening uiten over het reilen en zeilen in Middelkerke.
Het artikel van deze week, het 520ste in de rij, omvat een overzicht van de artikels die ik in het voorbije jaar schreef.
Is het nog steeds een succes? Heel zeker! Facebook is weliswaar een zware concurrent voor alle blogs, maar in de populariteitsrangorde (op iets minder dan 25.000 blogs) van Seniorennet behoud ik nog steeds mijn plaats tussen de 30 en 40. Ik maak van de gelegenheid gebruik om Seniorennet te bedanken voor deze jarenlange gratisdienst en voor het forum dat erbij hoort.
Aangezien ik nauwelijks gewezen word op de één of andere fout of tekortkoming of dat het uiterst zelden gebeurt dat iemand iets wil rechtzetten, ook (en zeker) het gemeentebestuur niet, mag ik daar toch uit besluiten dat mijn blog nog van de slechtste niet is. Ik zou er dus wel onderstaande taart voor kunnen aansnijden.
Hoe vat de gemeentelijke meerderheid mijn artikels op? In vergelijking met vorig jaar is de toestand ongewijzigd: geen commentaar, geen verwijten en natuurlijk geen lof, wel antwoorden op vragen en zeker als de vraagstelling gebeurt in het kader van 'openbaarheid van bestuur', waar ze wel moeten antwoorden. Ik had verleden jaar een mail uit mijn mouw geschud (zie '9 jaar bloggen' in de map Blog), die ik zou gekregen hebben van het gemeentebestuur, met een reeks van zogezegde bekentenissen en beloftes. Natuurlijk heb ik daar nooit een antwoord op gekregen. Ik had dat natuurlijk ook niet verwacht!
Hoe reageert de oppositie op mijn artikels? Bij verschillende gelegenheden heb ik een beroep gedaan op de drie echte oppositiepartijen (LDD, Progressief Kartel en N-VA) om hun (waardevolle) mening te kennen over één of ander megalomaan ontwerp of over geldverspilling van de meerderheid of over uitspraken van leden van het college. Ik ben hen dankbaar dat ik ook in het voorbije jaar steeds op hun steun heb kunnen rekenen.
Het overzicht van mijn artikels Aan één onderwerp werden acht artikels besteed Politiek: partijblaadje van Lijst Dedecker (ervaringen van LDD), boek 'Vrank en Vrij' van JMD, de partijkrantjes van CD&V en N-VA, Dedecker toekomstige burgemeester?, Natacha Lejaeghere verlaat OVLD, Vlaamse senioren, Open VLD wil respectvol campagne voeren, laster en eerroof oppositie
Eén onderwerp genoot zeven keer mijn belangstelling Gemeentelijke gebouwen of bouwwerken: de pastorie in Westende (2x), uitverkoop van pastorieën in Middelkerke, de half afgebroken watertoren die straks een lagere uitkijktoren wordt, verbreding zeedijken (2x), het 'Kasteel' langs de Westendelaan nu casino
Was zes keer het onderwerp van een artikel: Gemeentebestuur + gemeentediensten: 'De Sirene' (2x), gebrekkige inleiding door burgemeester bij 'De Sirene' met bijdrage van Fred Van den Bussche, gemeenterapport een dikke buis, kopstukken in obscuur gezelschap, gat in begroting daar trekken ze zich in M niets van aan
Drie keer behandeld Westends dialekt: moppen in het Westends 'Moeju kriek en?' en 'Müller en Janssens in de loopgraven' en 'Otto zoendur plak', hebben Lombardsijde en Westende hetzelfde dialect?, de P-taal Kunst: de stripgevels die de stripfiguren op de zeedijk moeten aanvullen (2), Jommeke (1) Nieuwe woningen: verkaveling in de Zeelaan in Lombardsijde één van moderne soort, hoe ver staat het ermee?, Twin Properties wil wolkenkrabber in de Bassevillestraat Toerisme: fitnesstoestellen op de dijken van W en M, steeds grotere toeloop van toeristen, postkaarten vakantiegroeten aan thuisblijvers, Wereldoorlog 1: gevechten om de Grote Bamburg, Zouaven in de duinen van Lombardsijde, wederopbouw van Lombardsijde Werken in Westende-dorp: Westende-dorp bloedt leeg, oef! rust tussen 2 fasen, plechtige inhuldiging van nog niet afgewerkte Westendelaan
Ik had het twee keer over Amusementsmogelijkheden: kermis in Westende, kinderspelletjes herinnering aan jeugdjaren in Westende Verkeer: Middelkerke fietsgemeente, ambitieus plan voor fietsnetwerk
Eén artikel verscheen over Allerlei: wat ik zo betitel omdat de teksten te kort zijn om een volledig artikel te verdienen: strandbars-onderhoud kerkhoven-bloembakken in Dorpplaats Westende Eindejaarsevenementen: magisch Middelkerke en kerstmarkt waren totale mislukking Mijn blog: 9 jaar bloggen Milieu: geschiedenis van de straatpaarden-paardenmest Hofsteden: de Kleine Bamburg Natuur: nieuwe (bijkomende) bestemming voor 'Landschapspark': wilde wijken Onderwijs: mijn schooltijd in de gemeenteschool van Westende Sport: de KVO hype
Bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Huwelijksverjaardag
'Westendse blik op Middelkerke' viert negende verjaardag
Alweer een jaar voorbij … en weer eentje bij op de teller! Wat gaat dat toch rap! Als we maar gezond mogen blijven! En bovendien “de tijd vliegt snel, gebruik hem wel”… Gestart op 7 september 2007, plaats ik daarom nu al negen jaar artikels op mijn blog. Het artikel van deze week, het 470ste in de rij, gelet op de verjaardag, omvat vooral een overzicht van wat ik in het voorbije jaar schreef.
Is het nog steeds een succes? Heel zeker! Facebook is weliswaar een te duchten concurrent voor alle blogs, maar in de rangschikking van de top-200 (op iets minder dan 25.000) behoud ik nog steeds mijn plaats tussen de 40 en 60. Niet dat ik die artikels schrijf om bejubeld of bedankt te worden, want dat doen mijn lezers sowieso niet. Aangezien ik nauwelijks gewezen word op één of andere fout of tekortkoming of dat het uiterst zelden gebeurt dat iemand iets wil rechtzetten, ook (en zeker) het gemeentebestuur niet, mag ik daar zeker uit besluiten dat mijn blog nog van de slechtste niet is? Ik zou er dus wel onderstaande taart voor kunnen aansnijden.
Hoe vat de gemeentelijke meerderheid mijn artikels op? Tegenwoordig ben ik er heel zeker van dat de leden van ons bestuur mijn teksten ook lezen. Dat blijkt uit hun vijandigheid tegenover mijn persoon. Ze proberen mij van alles uit te sluiten: geen persberichten meer, negeren van vragen om informatie (behalve in het kader van ‘openbaarheid van bestuur’, waar ze wel moeten antwoorden). Ze bekoelen daarmee echter geenszins mijn enthousiasme en mijn wil om ermee door te gaan. Ik moet nochtans eerlijk bekennen dat ik van mening was dat ze na het voorbije jaar wel eens van koers zouden mogen veranderen (grapje!). Ik verwachtte dan ook een mailtje, in de zin van: “Beste Stammer, In de voorbije negen jaar heb je ons vaak pijn gedaan. We waren dan ook woest op je: oneerlijk, niet objectief, hatelijk, politiek getint, … Natuurlijk wordt een mandataris niet graag in zijn hemd gezet, noch wordt hij/zij niet graag op de tenen getrapt … ook al verdienen ze dat soms! We hebben nu eindelijk ingezien dat jouw artikels niets anders zijn dan pogingen om Middelkerke in het algemeen en ons politici in het bijzonder, beter te maken. Wij zijn je soms dankbaar als je ons wijst op een mistoestand die om de één of andere reden, aan ons voorbijging. Wij hopen dus dat wij ons eindelijk kunnen verzoenen. Daarom willen wij dan ook enerzijds één en ander bekennen en anderzijds, ook met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen van 2018, via jouw blog enige beloftes de gemeentelijke wereld insturen. Wij erkennen dat wij de gemeentefinancies niet steeds beheren zoals een goede huisvader dat doet. Zonder dat als een verontschuldiging te willen zien, maar als je zoveel jaren ( te veel?) aan de macht bent, dan is het toch logisch dat wij er alles aan doen om de gemeente steeds vaker en meer te profileren, een zekere vorm van megalomanie dus. Natuurlijk staan wij, machthebbers, graag af en toe in het zonnetje (lees krant, televisie). Hoe kunnen wij dat beter doen dan door enkele paradepaardjes los te laten waarmee we vooral de andere badplaatsen willen overtroeven. Om te tonen hoeveel aandacht we aan een bepaald facet van de gemeente willen wijden, houden wij er steeds aan om in dat geval een speerpunt te lanceren. Ja inderdaad, vaak is dat ook gewoon om een jongensdroom van de schepen voor toerisme waar te maken. Jullie mogen zeker niet denken dat wij vanop de geplande uitkijktoren op jullie willen neerkijken. Ja, we weten ook dat aan al onze projecten een prijskaartje hangt. Meestal een overdreven hoog, dat geven wij toe. We hebben wel een torenhoge schuld, maar we kunnen het ons veroorloven. En, welke belastingbetaler neemt ons dat kwalijk? Jij niet meegerekend, natuurlijk! Wij beloven onze secretaris wat in te tomen, vooral als hij alweer hoge subsidies wil losweken om zijn en uiteraard dus ook onze wielergekte te voeden. De organisatie van tennistornooien willen wij voortaan een keurslijf aandoen. Op het gebied van ruimtelijke ordening zullen wij uiterste correctheid nastreven, niet om de haverklap van mening veranderen, zeker niet om een (politieke) vriend ter wille te zijn. Zo zal er een vastere lijn komen in de bepaling van de bestemmingen van zekere onderdelen van ons grondgebied. Bij de organisatie van evenementen (vb icefest, …) zullen wij succes nastreven door goede prospectie en minutieuze voorbereiding. Wij zullen voortaan de drang om de allerbeste te zijn, laten varen. De beste zal ook wel volstaan, zeker? Toegankelijkheid en participatiemogelijkheid, willen wij met al onze krachten bereiken, in goede verstandhouding met de oppositie. In plaats van open brieven te verspreiden of afwezig te blijven op de door de oppositie bijeengeroepen gemeenteraad en aldus de confrontatie op de spits te drijven, zullen wij voortaan de weg van het overleg kiezen, m.a.w. steeds met een luisterend oor en bereidheid om hen (of één of andere wakkere burger) ook soms eens gelijk te geven. We verzekeren jou persoonlijk, met stellige zekerheid, dat wij jouw vrije meningsuiting zullen eerbiedigen en zeker nooit meer te dreigen met het ondernemen van juridische stappen.
Dromen jullie maar verder, ... Natuurlijk heb ik die mail niet gekregen!
Hoe reageert de oppositie op mijn artikels? Het zal wel geen twijfel lijden dat blogs in de aard van de mijne, die de meerderheid vaak op de korrel nemen, sympathie kunnen opwekken bij de oppositie. Nu er weer een echte afgevaardigde van de N-VA in de gemeenteraad zetelt, zal ik ook hem om zijn mening vragen, zoals ik al zo vaak, zonder overdrijven, deed met de LDD en met het Progressief Kartel. Ik ben die twee partijen, die echte oppositie voeren, dan ook dankbaar dat zij in het voorbije jaar steeds bereid waren om op mijn vragen te antwoorden.
Het overzicht van mijn artikels Het gemeentebestuur kwam het meest aan bod, namelijk zeven keer: in het gemeenterapport wat neerkomt op een beoordeling, over de bedgeheimen van de burgemeester die zich blootgaf toen ze de pers inlichtte over het aantal uren slaap ze per dag nodig heeft, over de schepen Ampe-Duron die misbruik maakte van haar functie door via de burgemeester een poging te ondernemen om te beletten dat haar zoon een huis kocht in Lombardsijde, over het gebrek aan aandacht en tegemoetkoming tegenover de oppositie, over het onnodig invoeren van een nieuw gemeentelijk logo en het daarmee gepaard gaande kostenplaatje, over de Goebezigprijs of m.a.w. een beloning die de gemeente kreeg voor haar gestructureerd en doordacht participatiebeleid waarover ik enige twijfel uitdrukte en tenslotte over de geslaagde jaarlijkse eindejaarsreceptie.
Twee onderwerpen stonden vijf keer in mijn belangstelling: Toerisme: over de geschiedenis van onze stranden (1x over het Sint-Laurentiusstrand, 1 x de belevenissen van Nederlands journalist Van Oosterhout en 3 x over het Cristal Palace, zijnde de mémoires van ‘meester’ Jerome Coulier. Sommige gemeentelijke gebouwen of bouwwerken veranderden (of zullen veranderen) van aanschijn en eigenaar, vandaar mijn interesse: de pastorie in Lombardsijde (2 keer omdat het de eerste keer mislukte, met telkens een tekst van ‘scherpe pen' Fred Vandenbussche, ex-journalist) , de watertoren die straks een lagere uitkijktoren wordt, het politiekantoor ex-restaurant Van Biervliet’ dat gesloopt werd, ‘Ons Rustoord’ nu Duinenzicht dat volledig gerenoveerd werd.
Waren drie keer het onderwerp van een artikel: Sport: twee keer drukte ik er mij op positieve wijze over uit en wel over de vinkenzetting en over de mountainbikeomloop die er dan eindelijk na jaren toch kwam. Het derde artikel ging over de Noordzeecross of liever over de discussie of de vzw cyclocrosscomité een extern verzelfstandigd agentschap moest worden of niet. Kunst: de stripgevels die de stripfiguren op de zeedijk moeten vervangen, ‘Olnetop’ (twee keer) enerzijds als aanwinst voor het gemeentelijk beeldenpark, maar anderzijds twijfels over de waarde van het beeld, gezien het mij niet echt uniek meer blijkt te zijn. ‘Gastschrijver’ aan het woord: twee keer Fred Vandenbussche één keer over de kromme taal van de overheid en één keer over hoogbouw en één keer de Nederlandse kinderboekenschrijfster Anneriek van Heugten omdat ze van Westende houdt. Verkeer: de volgens mij niet zeer veilige kleur van de kusttram door reclamepanelen, een soort brochure om te helpen met mensen die problemen hebben met het ingewikkeld gebruik van onze parkeermeters en een toetsing van de toestand van de fietspaden vooral in de omgeving van de scholen.
Ik had het twee keer over: Politiek: over ‘Uze gazette’ van lijst Dedecker en over de gedaantewisseling (in vergelijking met de tijd van ‘Zon en Zee’) van onze politici toen ze vernamen dat er asielzoekers in de kazerne zouden ondergebracht worden. Gemeentebestuur + gemeentediensten: over het onvoldoende onderhoud van onze kerkhoven en over de gebrekkige eindejaarsverlichting, beide weliswaar niet de schuld van het gemeentepersoneel. Amusementsmogelijkheden, namelijk over de nieuwe attractie van X-Treme De Kegel, het Jurassic Park en over het maïsdoolhof dat verhuisde naar Wenduine, dank zij het geklungel van ons gemeentebestuur. Mijn blog: het al dan niet opvolgen van een vroeger behandeld artikel (…… ) en mijn artikel over 8 jaar bloggen. Eindejaarsevenementen: op het einde van het jaar wil Middelkerke altijd de eerste van de klas zijn en een programma en attracties presenteren die door geen enkele andere kustgemeente geëvenaard kunnen worden. Daarom: een vergelijking met Nieuwpoort en een gedetailleerde bespreking van ‘Icefest’ dat grotendeels mislukte door de synthetische ijspiste die allesbehalve de verwachte en aangekondigde kwaliteit bood. ‘Allerlei’ wat ik zo betitel omdat de teksten te kort zijn om een volledig artikel te verdienen en die volgende onderwerpen behandelden: 1 Verkeer op kruispunt Badenlaan – Henri Jasparlaan, dubbelzinnige propagandatekst op een tram en de nieuwe maar reeds gewijzigde MTB – route, toestand strandbars 2 Vuile overgroeide rustbank in de Essex Scottishlaan, het nieuwe gemeentelogo en de zandsuppletie tegen stormen en overstromingen
Volgende onderwerpen kwamen één keer aan bod Criminaliteit: aantal woninginbraken in Middelkerke Erfgoeddag: met als jaarthema ‘rituelen’ Iemands ideetje om Middelkerke en Nieuwpoort te fusioneren Horeca: beoordeling restaurants 2016 door sterrenchefs De natuur, schijnbaar niet zo interessant voor veel lezers: het landschapspark of onkruidpark van Westende-dorp, een zoveelste mislukt speerpunt. Ik kom daar nog op terug aangezien nu een nieuwe bestemming voor de ‘weide’ voorzien werd. Nieuwe woningen: liggen de reeds zeer lang geplande in de Zeelaan in Lombardsijde nu niet meer in overstromingsgebied? Open bedrijvendag: mijn relaas over mijn zeer interessant bezoek aan de gemeentediensten, met vooral het MAC, het gemeentehuis en de archieven, de ongehoord rijkelijk uitgeruste technische dienst en de politie. Oud worden waarmee ik hoopte hulp te bieden bij alle problemen van hulpbehoevende ouderen. Terugblik naar mijn overgang van de lagere naar de middelbare school halfweg de 20ste eeuw Werken in Westende-dorp: ik had het over de eerste fase van het grootste bouwproject ooit in Westende-dorp namelijk de (geslaagde) metamorfose van de Essex Scottishlaan en de Henri Jasparlaan Westends dialekt: jaarlijks artikel
Groeten aan alle trouwe en bevriende … en andere lezers. En nu op naar ’10 jaar bloggen’!
Het toeristisch seizoen, met veel hoogten en nogal weinig laagten, liep weer eens ten einde. De schoolpoorten gingen op 1 september open nadat voor de ene veel te snel een einde kwam aan de vakantie, terwijl de andere nauwelijks nog kon wachten om vriendjes en vriendinnetjes terug te zien. Al wie nog niet in het leger van gepensioneerden opgenomen is, heeft zijn dagtaak weer opgenomen, sommige al knarsetandend, andere met volle moed om er weer tegenaan te gaan. Voor mij persoonlijk betekent dit tijdstip elk jaar dat ik eens terugblik op het voorbije blogjaar, het achtste nu al.
Was het een succes? Dat vind ik toch! De bezoekerscijfers kunnen de ene keer wel lager zijn dan de andere keer, maar daar is het mij nu precies niet om te doen. In het totaal zijn dat er nu reeds meer dan een kwart miljoen! En om dan maar verder te stoefen: als ik vaststel via Facebook dat mijn artikels aanbevolen worden en enkele zelfs beweren dat mijn blog bezoeken op maandag hun eerste werk is, dan mag ik daaruit, meen ik, toch wel besluiten dat de tijd om ermee op te houden, nog niet aangebroken is. Het zal steeds mijn bedoeling blijven onze overheid te waarschuwen of te berispen als ze gekke toeren uithalen, in het bijzonder te veel van ons belastinggeld op een onnuttige manier besteden en te zeer gebrand zijn op het verwezenlijken van prestigeprojecten die te hoogdravend en niet echt nodig zijn.
Welke waren de behandelde onderwerpen? (tot 1 september 2015) Op politiek gebied (zes artikels) had ik het over de slechte informatie door de Open VLD, over het digitaal informatie – offensief van de CD&V, over het nut van partijblaadjes, over de nieuwjaarsrecepties van alle partijen (- Open VLD), over de verwijdering van Danny Vandenbroucke uit de N-VA en over het afsterven van twee personen die rechtstreeks of onrechtstreeks met de lokale politiek te maken hadden. Het gemeentebestuur kwam vier keer aan bod: met statistieken van de bevolking, met taks op de tweede bedrijven, met de mogelijke verzadiging van de badplaatsen en met de 'uiterst belangrijke' bewering van Michel Landuyt dat Middelkerke de 3de populairste kustbestemming is. Als Westende-dorp een bouwwerf zou worden en dat ook maanden naeen was, door werken aan gemeente- en gewestwegen, dan vond ik dat ik daar best twee artikels kon aan wijden. Daarnaast schreeuwde Janna moord en brand omdat de Spermaliestraat niet ‘mooi’ hersteld was, terwijl er veel en dringender herstellingen nodig zijn aan andere straten. Dus daarover ook één artikel. Over de gemeentediensten+ bestuur had ik het vier keer: over de hervorming van de brandweer en over de bevelsoverdracht, over het nieuw administratief centrum (MAC), over de verwijdering van graven op het kerkhof, Omdat ik enerzijds met lede ogen zag hoe schandalig veel belastinggeld besteed of verspild werd aan steeds weer dezelfde sportdisciplines, schreef ik daar bij elke gelegenheid over: drie keer over tennis met Daviscup en Rising Stars, één keer over de tennisgekte, één keer over ‘Eurometropole’. Omdat ik anderzijds vond dat voetbal bij ons nogal stiefmoederlijk behandeld wordt, dacht ik dat ik daar ook maar eens de aandacht moest op vestigen met één artikel, opgesteld met de hulp van LDD-gemeenteraadslid Dirk Depoorter. Ik schreef drie keer over amusementsmogelijkheden, namelijk over X-Treme De Kegel met ‘Real Life Escape Tour’, over het illegaal Maïsdoolhof en over het door zeer slecht weer geteisterd eindejaarsevenement op het Epernayplein, waar de ijspiste vooraf door ons bestuur als een wereldattractie aangekondigd werd. Je kunt het geen ‘sport’ noemen maar wel ontspanning maar ik kon niet nalaten daarover te schrijven (één artikel) wegens een alweer megalomane aankondiging, deze keer van het Belgisch Kampioenschap (!) drinkbuswerpen. Kunst behandelde ik twee keer: over de zeer povere en onder deze vorm niet voor herhaling vatbare Beaufort en over de interessante Open Monumentendag in Lombardsijde . De natuur, schijnbaar niet zo interessant voor veel lezers, was toch drie keer het onderwerp: het landschapspark of onkruidpark van Westende-dorp, grazende ezels met hun bijzondere gewoonten, de ophemeling van de nieuwe mogelijkheid om te kayakken terwijl niet de minste aandacht/zorg gaat naar een goede organisatie van het mountainbiken. Over mijn blog zelf had ik het ook twee keer: het huidig artikel en mijn antwoord aan Frankie Westri die vindt dat ik te negatief schrijf. Drie keer liet ik een ‘gastschrijver’ aan het woord: twee keer Fred Vandenbussche over kromme taal van de overheid en over hoogbouw en één keer de Nederlandse kinderboekenschrijfster Anneriek van Heugten omdat ze van Westende houdt. Verder waren toerisme1 x (nieuw kampeerwagenpark), horeca3 x (beoordeling 2015 door sterrenchefs, geopende restaurants met kerstdag en nieuwjaar en de onwettige uitbating van ‘Ter Gunst’), 2 x Facebook, één (jaarlijks) artikel in het Westends dialekt, 1 artikel over hoogbouw, 1 artikel over de verkoop van de pastorij in Lombardsijde. Tenslotte waren er de 8 artikels die ik als ‘Allerlei’ betitel omdat de teksten te kort zijn om een volledig artikel te verdienen en die volgende onderwerpen behandelden: het kasteel van Middelkerke, strandbars (2x), onkruid dat niet meer verwijderd wordt, markt van Westende, gewijzigde bevoegdheden van schepencollege, nieuw zwembad en sportpark, nieuw wegdek voor Distellaan, nieuwe toeristenvlag, Beaufort, MAC, Calidris, openbaar toilet in Schore, hoogbouw, eindejaarevenement, waaraan denken als je ‘Middelkerke’ of ‘Westende’ hoort. In veel gevallen gaat het dan over wat er geworden is van een toestand die reeds behandeld werd in een vroeger artikel.
De almachtige gemeentesecretaris Een tijd geleden was ik aanwezig in de raadzaal op de sessie waar de biedingen konden afgegeven worden voor de strandbars. Op het ogenblik dat als uiterste limiet gesteld was, opende de financiële beheerder van de gemeente de omslagen. Het resultaat werd nadien afgelezen. Omdat ik enkele namen van bieders niet verstaan had, vroeg ik of ik daarover op het einde van de bijeenkomst enkele vragen ter aanvulling mocht stellen. Schijnbaar geen probleem … tot de gemeentesecretaris de zaal betrad. Hij stelde dat alle vragen bestemd voor de gemeentelijke ambtenaren, via hem moesten passeren. Toen herinnerde ik hem eraan dat hij in het verleden mijn vragen over de Noordzeecross, via e-mail, ongelezen verwijderde. Aangezien Ryckewaert op sommige vragen maar niet wilde antwoorden, moest ik toen zelfs een beroep doen op het Vlaams decreet over ‘Openbaarheid van bestuur’… en omdat hij zijn been stijf bleef houden, moest ik zelfs in beroep gaan bij de daarvoor bestemde commissie. Hij bleef echter maar beweren dat dit decreet enkel handelt over het opvragen van een kopie van een document. Volgens hem bestond er geen document over de aan de cross bestede werkuren van het gemeentepersoneel en dus vond hij dat hij op mijn vraag daarover niet hoefde te antwoorden. Hij vond bovendien ook dat ik overdreef met het stellen van vragen en dat het opzoeken van de antwoorden heel wat of zelfs te veel tijdverlies meebracht voor zijn personeel. Ik zal hier maar niet de (sport)evenementen opnoemen waaraan het gemeentepersoneel uren, dagen of weken besteedt ten voordele van banken, organisaties of verenigingen die er het meeste voordeel uithalen … en aan de gevolgen van de onnodige logoverandering. Over hemzelf tenslotte: als hij bij al de sportevenementen verantwoordelijk is voor de VIP’s en als hij over elke vraag, ook van gemeenteraadsleden, moet oordelen of die wel mag doorgestuurd worden naar de bevoegde dienst, heeft hij dan nog wel tijd voor zijn eigen werk? Ik denk dat het e-mailadres van alle gemeentediensten, dat nu voor elke dienst verschillend is, best gewijzigd wordt in secretariaat@middelkerke.be
Heeft de gemeente misschien beslist mij te boycotten? Enkele jaren geleden vroeg ik eens aan de dienst ‘communicatie’ of ik misschien ook bestemmeling mocht zijn van de persberichten en de nieuwsbrieven. Dat scheen geen enkel probleem te vormen. Ik ben een paar keren ingegaan op zo’n persuitnodiging, zonder mij echter uiteraard ooit als lid van de pers voor te doen. En plots … niets meer! In de mening dat het over een vergetelheid ging, stuurde ik op 24 juni 2015 een bericht naar de informatiedienst om te vragen of dat inderdaad het geval was. Spijtig genoeg mocht ik geen antwoord ontvangen. Op 29 juni en op 8 juli drong ik nog even aan, maar ook die twee mailtjes bleven onbeantwoord, wat toch vreemd is voor een informatiedienst. Was dat misschien opgelegd? Tenslotte kreeg ik toch volgend antwoord van het diensthoofd Barbara De Jonckheere: “Voor het ogenblik krijgen enkel beroepsjournalisten de gemeentelijke persberichten. Na de zomer herwerken we onze volledige perslijst en leggen we criteria vast voor wie al dan niet nog persberichten zal ontvangen”. Het klopt niet dat enkel de beroepsjournalisten de persberichten ontvangen. Het is duidelijk dat deze maatregel enkel tegen mij gericht is. Waarschijnlijk zal ik ook niet aan de nieuwe criteria voldoen! Wat de ‘nieuwsbrieven’ betreft, elke inwoner van Middelkerke kan die aanvragen. Hoe moet ik nu verklaren dat ook die mij niet meer opgestuurd worden?
Besluit Ik wilde jullie die ‘maatregelen’ die tegen mij genomen worden in een poging om mij informatie te onthouden, niet verzwijgen maar ik wilde er eigenlijk ook niet over zeuren. Als de burgemeester of de secretaris denken dat ze me daarmee de mond kunnen snoeren, dan slaan ze de bal goed mis. Er zijn genoeg andere wegen en middelen om aan de nodige informatie te geraken. Als de feiten belangrijk genoeg zijn, zal ik dan maar weer een beroep doen op het decreet voor openbaarheid van bestuur.
Even een woordje uitleg voor de lezers die geen lid zijn van de faceboekgroep ‘Je bent van Westende als…’ Omdat ik graag eens de mening wilde kennen van de Westendenaars over de werken die volgens sommige dreigen ons dorp van de bewoonde wereld af te sluiten (hoewel het nu wel niet zó erg is!), plaatste ik mijn artikel ‘Westende, één grote bouwwerf! Plezant is anders, maar de toekomst lacht ons toe’ op facebook voor de lezers van bovenstaande groep.
Dat artikel is grotendeels gebaseerd op de antwoorden van schepen Liliane Pylyser - Dewulf op de door mij gestelde vragen. Enkel op het einde voegde ik er twee persoonlijke opmerkingen aan toe: de Henri Jasparlaan had later moeten gedaan worden en de Westendelaan vanaf de Badenlaan tot aan de kerk hadden de ingenieurs van het Vlaams Gewest nooit mogen afsluiten. Het artikel is overwegend positief, wat al moest blijken uit de titel. Er is ook een plannetje bij van Westende met de afgesloten wegen en de mogelijke omleidingen. Groot was dan ook mijn verbazing dat een Westendenaar, met name Frankie Westri, het nodig vond om mij te beschuldigen van ‘negatief denken’.
Ik vraag mij af of hij mijn artikel wel gelezen heeft. Hij schrijft namelijk:
“ 't Is inderdaad "vreed ambetant' al die werken te samen, maar, hoe zou het geweest zijn als ze allemaal direct na elkaar zouden plaats vinden. Dan zou het zijn van:"d' ene werken zijn nog mo gedaon en ze leggen het al were open". Is er iemand, die er al 1 momentje bij stilgestaan heeft over welke periode dan moeilijkheden zouden geweest zijn ... Nu doet het mss wel een beetje meer pijn, maar het is de korte pijn ... . - In plaats van steeds (weer over hetzelfde) te klagen. Zou het mss niet positief kunnen zijn om een plannetje van Westende/Lombardsijde te posten met de plaatsen waar er geen of moeilijke doorgang is en de alternatieven aan te duiden ... wss niet, want dan is er tijd te weinig om weer over iets anders te klagen ! - achteraf zal het zijn van: ''t is wel schoon veranderd en veel beter dan vroeger”.
Hij vond het ook nodig mij persoonlijk in een slecht daglicht te zetten en wel met volgende tekst:
“en wat het artikel betreft ... kben al lang gestopt met die te lezen want LL weet steeds het meest positieve om te buigen in negatieviteit, het is geen "Westendse blik op Middelkerke" maar eerder "Negatieve blik op Middelkerke", een klaagzang van een oude verbeten man, die zijn tijd die hij nog rest (en begrijp me niet verkeerd, dat mogen nog vele jaren zijn) beter zou benutten met positief door het leven te gaan, je moet maar eens proberen, je zal veel gelukkiger zijn”
Ik had mij voorgenomen nooit te antwoorden op reacties op mijn blog, noch op berichten op Facebook, omdat twee mensen met een tegengestelde mening zelden of nooit tot een akkoord kunnen komen. Ik wil echter deze keer wel een uitzondering maken omdat het hier gaat over algemene kritiek op mijn blog en op mijn persoon en niet over een welbepaald onderwerp. Ziehier mijn reactie:
Geachte Frankie Westri,
Ik ken u niet maar ik veronderstel dat u een zeer positief ingesteld man bent. Uw reactie op Facebook in ‘Je bent van Westende als …’ heeft een diepe indruk op mij nagelaten. Uw helderziendheid, grote kennis van en inzicht in mijn artikels, die u weliswaar al lang niet meer leest, hebben me overtuigd dat ik totaal verkeerd bezig ben. ‘Kakken’ noemt u dat en ik moet toegeven dat dit woord nog veel te lief en te mooi is om mijn jarenlange ‘negatievitieit’ te beschrijven. Ik wil er tegen vechten. Ja echt want kijk, ik wou alweer beweren dat u waarschijnlijk ‘negativisme’ bedoelt, aangezien ik altijd een houding aanneem van ontkenning van geestelijke, ethische en religieuze waarden, dat ik alles afwijs, me overal tegen verzet en alleen de nadelige kanten benader. Maar … het is niet eenvoudig, geloof me!
Ik koester het voornemen om voortaan nog steeds alles te ontkennen, maar dan vanaf nu… alleen wat negatief is. Ik wil al het negatieve ombuigen in ‘positiviteit’ of beter in ‘positief denken’.
Ik heb er oneindig veel spijt van dat ik niet bij elk gerealiseerd project van de meerderheid van Open VLD en CD&V (gedeeltelijk sinds 2012) de loftrompet aangeheven heb. Ik zie nu pas in hoe gelukkig wij eigenlijk moeten zijn dat zij ons een ondergrondse bijna steeds volzette en dus renderende parking schonken, dat zij het ‘overdekt marktplein’ zo mooi opsmukten en dat nochtans tegen een zeer schappelijk prijskaartje. Ik kan mijn geestdrift over de prachtige bloembakken, de goedgelegen bushalte en de gekleurde lampenkapjes nauwelijks nog bedwingen. Jaren te laat heb ik eindelijk ook ingezien dat wij echt nood hadden aan een ‘evenementenplein’ naar Frans model. Veel steden benijden ons de Leopoldlaan met zijn bloeiende handelszaken. Wie ben ik geweest om te beweren dat zij de gemeentekas niet beheerden als een goede huisvader? Waarom zouden zij ‘kost wat kost’ moeten bezuinigen? ‘Geld moet rollen’, zegt men, en ze zijn er aldus in geslaagd op een totnogtoe ongeëvenaarde manier de lokale economie nieuw leven in te blazen. Ik koester het vaste voornemen steeds met een glimlach in plaats van een traan te aanvaarden dat altijd maar hogere bedragen besteed worden aan projecten, ook als ik zou kunnen vermoeden dat ze enkel maar dienen voor het prestige van onze bestuurders, wat ik ten zeerste betwijfel. Ik zal het in het vervolg hebben over ‘habbekratsen’ en steeds vaker het adjectief ‘leuk’ gebruiken.
En van het casino hebben zij toch iets heel mooi gemaakt, nietwaar? Alleen al het zicht op zee! En de gemeentekas wordt er soms door gespijsd! Ik juich een nieuwe pier toe en een verbrede dijk omdat ik nu eindelijk ingezien heb hoe nuttig die ooit voor Middelkerke zullen zijn, als bezienswaardigheid en toeristenlokker. Ik ben er bovendien voor gekend dat ik er altijd voor te vinden ben om een jongensdroom van Michel Landuyt te helpen verwezenlijken. Wie heeft het geluk een gemeentebestuur te hebben dat zo zorgvuldig het erfgoed beschermt, dat rigoureus alle ruimtelijke uitvoeringsplannen eerbiedigt en dat er altijd weer in slaagt de immobiliënhandelaars in te tomen omdat het een gloeiende hekel heeft aan hoogbouw? Wij toch!!!
En dat zonder grote woorden te gebruiken! Bescheiden maar met een duidelijke en eenvoudige visie, met niets anders dan het welzijn van ALLE deelgemeenten voor ogen.
Bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen zal ik mijn lof niet sparen over hun foldertjes en er de bevolking duidelijk op wijzen dat hun programma geen opsomming van beloften is, maar een lijst met klare en waardevolle vooruitzichten om van Middelkerke de beste en rijkste badplaats te maken.
Dat ik ooit beweerde dat de dijkrestaurants schade zouden kunnen lijden door de strandbars, daar sloeg ik de bal volledig mis. Mijn excuses, maar ik vond, ten onrechte, dat de uitbaters op de dijk daar geen nadeel mochten van ondervinden. Waarom vond ik destijds toch dat een naaktstrand geen goed idee was? Als Michel daar straks opnieuw mee voor de pinnen komt, dan wil ik graag samen met hem de eerste naaktlopers en – liggers gaan bekijken, bewonderen en van harte toejuichen. ”Middelkerke, de naaktvriendelijke gemeente”, dat klinkt toch goed, nietwaar? Waarom vond ik toch dat de sportevenementen te veel subsidies kregen? Onze burgervaders hebben er onze gemeente toch wereldwijde bekendheid door gegeven. Ik wilde alleen redelijkheid maar waarom zou ik nog langer proberen de belastingbetaler te beschermen? Ik geef toe dat ik alweer ongelijk had! Bovendien maakt geld een mens toch niet gelukkig!
Dat ik reeds vaak schreef dat alles geconcentreerd wordt in Middelkerke en dat de deelgemeenten langzaam maar zeker achteruitboeren, was nog zo’n flater van me. In Westende is er toch nog steeds één politieagent die je soms kunt bereiken, in de dagbladwinkel kan je een postzegel kopen en wie struikelt er nu nog over dat er 2 x 6 km moet gereden worden naar het MAC of naar het containerpark? Als je een boek wil ontlenen, dan vind je dat hier toch in het ’Trefpunt’ of je moet het maar bestellen. Toch allemaal gewoon perfect, nietwaar? Als de fusie nog eens ter sprake komt, zal ik met felle gloed de weldaden voor de deelgemeenten onderstrepen, want wat zou er uiteindelijk geworden zijn van een zelfstandig Westende, zonder de hulp van de ondernemende en bekwame politici van Middelkerke? Zijn de deelgemeenten sedertdien soms niet opengebloeid, elk met een pleintje en een bruisend dorpsleven?
Waar waren mijn gedachten toen ik kritiek uitbracht op de manier waarop ze het dossier ‘Zon en Zee’ destijds aanpakten? Ze hebben zich immers altijd 100% ingezet voor een heropleving van Westende-dorp in het voordeel van de omwonende handelaars. Dat zij daar na dertien jaar nog steeds niet in geslaagd zijn, dat moge we hen niet kwalijk nemen want ze kunnen toch niet toveren! Een asielcentrum, dat jammer genoeg moest sluiten, zou trouwens beter bij ons dorp gepast hebben dan een vakantiecentrum. Zij hebben, met andere woorden, altijd het beste voor gehad met de Westendenaars die hen daarvoor uiterst dankbaar zijn of toch zouden moeten zijn.
Ik zal vanaf heden resoluut ontkennen dat ons bestuur onvoldoende interesse zou betonen voor de natuur, voor de gewestelijke duinen, voor lokaal voetbal, voor Westende-dorp als badplaats ... of voor wat tegenstanders nog allemaal mogen aanvoeren. Als iemand beweert dat zij anderzijds een overdreven liefde koesteren voor wielrennen en tennissen, dan zal ik hem of haar kordaat de mond snoeren.
Ik wil dus niet langer die oude verbeten man zijn die altijd maar klaagt. Ik denk er zelfs aan de titel van mijn blog te veranderen in ‘Positieve blik op Middelkerke’. Ik zal voortaan echt proberen ultrapositief door het leven te gaan. Ik wil inderdaad, zoals u, veel gelukkiger worden. Ik bedank u trouwens van harte omdat u me ‘nog vele jaren’ wenst. Dat wens ik u ook, want de wereld, Europa en België en vooral Westende hebben hoge nood aan mensen zoals u, die in alles alleen het goede zien.
Maar … waarom bent u toch zo negatief in uw oordeel over mij? Ik vergeef het u hoor, omdat ik zeer tolerant en oneindig goed ben. Ik neem aan dat u slechts voor deze ene keer uw positieve ingesteldheid hebt laten varen.
Mijn ‘blik op Westende’ wordt na zeven jaar nog steeds niet neergeslagen maar kent nog steeds een toenemend succes
Elk jaar, begin september, maak ik een balans op van mijn opzoekingswerk en kritisch schrijfwerk op deze blog. Nu ben ik aan mijn wekelijks artikel nummer 369 en mijn enthousiasme en inspiratie zijn nog steeds niet uitgedoofd. Zeven jaar een ‘blik werpen’ !!! Dat roept bij mij één en ander op!
Waarom heb ik die naam voor mijn blog gekozen? Het zelfstandig naamwoord ‘blik’ kan omschreven worden met talloze bijvoeglijke naamwoorden. Hier zijn ze: een wijde of ruime of open blik of een eenzijdige of vernauwde blik, een troebele of wazige blik, een heldere of wezenloze of doffe blik, een wijze of verdwaasde blik, een blik vooruit of een vooruitziende blik of een terugblik, een frisse of verfrissende blik, een kritische blik, een boze of vriendelijke blik, een bruisende blik, een leuke of trieste blik, een strakke of starende blik, een scherpe of onscherpe blik, een vergelijkende blik, een juridische blik, een multiculturele blik, een wetenschappelijke blik, een dreigende of vernietigende blik, een verbaasde blik, een priemende of doordringende of indringende blik, een gretige blik, een vluchtige of snelle blik, een verliefde blik, een veel- of weinigzeggende blik, een veelbetekenende blik, een wellustige of geile of wulpse of zwoele blik, een dwangmatige blik, een geïnteresseerde blik, een afgeleide of afgewende of neergeslagen blik, … Het woord ‘blik’ wordt ook gebruikt in uitdrukkingen: een blik op het leven, een blik op de wereld, een blik in de eeuwigheid, iemand geen blik waardig gunnen, de blik afwenden, een blik achter de schermen, zonder blikken of blozen, blik op oneindig, een blik van verstandhouding, beperkt van blik,… Welke van die adjectieven en uitdrukkingen waren er in de loop van die jaren van toepassing op mijn ‘Westendse blik’? Het zullen er waarschijnlijk heel wat zijn. Mijn ene blik was zeker de andere niet, afhankelijk van het onderwerp en van mijn gemoedstoestand. Maar ik laat jullie maar beter zelf oordelen over hoe mijn blik er al die tijd uitzag!!
Kan het verhaal van de zeven ‘vette’ en de zeven ‘magere’ jaren hier van toepassing zijn? Zeven blogjaren! Waren dat zeven goede of vette jaren, vraag ik mij af. Dat doet mij denken aan een Egyptisch verhaal uit de Bijbel. In een droom zag de farao zeven mooie vette koeien uit de Nijl komen en op de oevers grazen. Daarna kwamen zeven lelijke magere koeien uit het water die de vette koeien opaten. Van Jozef werd verwacht dat hij die droom zou uitleggen. Volgens Jozef zouden er zeven jaar van overvloed zijn in Egypte, gevolgd door zeven jaar van honger. De honger zou zo groot zijn dat de overvloed van de voorafgaande jaren geheel opgeslokt zou worden.
Als de voorbije zeven blogjaren wel degelijk vette jaren waren, zullen ze dan ook gevolgd worden door zeven magere? Er is geen enkele reden om dat te veronderstellen. Inspiratie heb ik nog genoeg en de actualiteit zorgt anders wel voor nieuwe. Ik weet trouwens niet eens of ik nog zeven jaar zal mogen bloggen. Hopelijk wel, bij leven en welzijn!
De voorbije zeven jaar waren voor Middelkerke zeven vette politieke jaren, althans volgens ons gemeentebestuur, dat nochtans lustig onze euro’s heeft laten rollen. Niet steeds in de geest van ‘een goede huisvader’. Ik heb daarom vaak de vinger op die wonde gelegd. Het zou dus wel eens kunnen dat de komende zeven jaren noodgedwongen magere jaren worden. Alle gemeenten, ja, ja zelfs de onze, beginnen (of proberen of doen alsof) nu al te sparen. Ik vrees dat geplande wegenwerken zullen moeten uitgesteld worden en dat megalomane projecten van Janna en Michel in de kast zullen moeten opgeborgen worden. Middelkerke heeft enorm hoge schulden en het zal dus wel niet mogelijk zijn de magere jaren op te vangen met de besparingen uit de vette jaren.
Het getal 7 is een heilig getal Het getal “7” wordt beschouwd als heilig of goddelijk. Het wordt in de Heilige Schrift vaak gebruikt om volledigheid en volmaaktheid of voltooiing van een bepaald werk aan te duiden. Hoe komt men daarbij? Het menselijk lichaam is opgebouwd uit cellen die zich voortdurend vernieuwen. Er wordt aangenomen dat een mens om de zeven jaar verandert: zijn smaak, zijn geur, zijn inzichten, zijn handelingen, eigenlijk praktisch alles. ‘Zeven’ wordt dan ook in allerlei omstandigheden en uitdrukkingen gebruikt, vooral om die verandering te onderstrepen. Laten we even de interessantste en bekendste voorbeelden overlopen. Er zijn er nog oneindig veel meer.
Mensenleven In onze ontwikkeling als mens hebben wij zeer dikwijls met het getal zeven te maken. Zo heeft onderzoek kunnen aantonen dat de hartslag van de mens de zevende dag steeds iets lager is dan andere dagen… De toonladder telt zeven noten. Er zijn zeven klassieke schoonheden: donker haar en lichte ogen of licht haar en donkere ogen, bleke huid, een schoonheidvlek, amandelvormige ogen, sproeten, kuiltjes in de wangen en lange gekrulde wimpers. Hoewel als "schoonheden" betiteld, zijn dat juist afwijkingen van "schoon". Het is iets uiterlijks dat opvalt.
De som van de stippen op twee tegenover elkaar liggende vlakken van een dobbelsteen is steeds zeven. (1+6, 2+5 en 3+4)
Op de zevende dag verdwijnt bij een baby het restant van de navelstreng. Op de veertiende dag kan het kind met zijn ogen een lichtpunt volgen. Op de eenentwintigste dag kan de baby zijn hoofd omdraaien, en na zeven maanden komen de eerste tandjes, op zeven jaar wordt onze peuter kleuter of doet hij zijn eerste communie enz...
Natuur In de natuur heerst "de wet van zeven", een archaïsch begrip dat men in allerlei leringenen overleveringen kan tegenkomen en waaraan de gehele schepping, de mens inbegrepen, onderworpen is. Er zijn zeven zeeën en zeven continenten: Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Azië, Afrika, Oceanië en Antarctica. Bloeiende planten van een zuiver ras hebben zeven buitenste bloemblaadjes. De regenboog heeft zeven kleuren.
De Oudheid In de Oudheid kende men zeven wijzen en zeven wereldwonderen waarvan er vandaag nog slechts één overeind staat, namelijk de piramide van Cheops. Rome werd gebouwd op zeven heuvels, had 77 koningen, en 77 keizers en werd 77 jaar door de Goten beheerst. Het Heilige Roomse rijk in Duitsland bestond 777 jaar! In het oude Babylon beschouwden ze de zon, de maan en de planeten Mars, Venus, Mercurius, Jupiter en Saturnus als heel bijzondere sterren. Als de plaatsen waar de Goden woonden, zeven Goden dus en elke dag regeerde een andere God. De zeven dagen van de week zijn in veel talen genoemd naar deze planeten. Lange tijd werd aangenomen dat dit ons zonnestelsel alleen hieruit bestond. Men sprak daar ook van zeven demonen die ongeluk over de mensen brachten en de zondvloed veroorzaakten. De Babylonische levensboom had ook zeven takken met zeven bladeren en Gods hand werd door hen met zeven vingers afgebeeld. En in hun geneeskunde werd een zieke of een huis gewijd door zeven besprenkelingen of door het innemen van zeven plantaardige stoffen enz.
In sprookjes Zelfs in sprookjes is het getal zeven niet onbelangrijk. Denk maar aan: Sneeuwwitje en de zeven dwergen, de zeven raven, zeven witte geitjes, de 7 koppige draak. De reus uit het verhaal van Kleinduimpje liep op zevenmijlslaarzen.
In de godsdienst God schiep de wereld in zes dagen en rustte de zevende dag. Dat bepaalt ook de lengte van een week. Zeven is een ondeelbaar getal en daarom vergelijkbaar met God. Volgens de rooms-katholieke traditie bestaat een veelvoud aan lijstjes van zeven items. Deze zijn vaak uit de Heilige Schrift gedestilleerd. De rooms-katholieken kennen zeven sacramenten, zeven hoofdzonden, zeven plagen, zeven engelen, zeven smarten en deugden van Maria, zeven lichamelijke en zeven geestelijke werken van barmhartigheid en zeven martelaren. Het Onze Vader bestaat uit zeven beden. Na zeven dagen droogte liet Noach de duif van zijn ark vliegen. In zeer vele religies over de ganse wereld verspreid heeft het getal zeven een mystieke of religieuze betekenis. De joden vieren het religieuze nieuwjaar in hun zevende maand "Tisjri". Vanaf die maand begint ook hun jaartelling. De joodse Kabbala noemt de zeven het getal der voltooiing… In de islam symboliseert het getal zeven perfectie. Er zijn volgens moslims zeven hemelen, aardes, zeeën en hellen en zeven deuren naar het paradijs. Pelgrims lopen zeven keer rond de heilige Kaäba in Mekka. Zij kennen zeven profeten, van wie Mohammed de laatste was. In de Islamitische kosmologie werd de aarde als het middelpunt van de zeven planeten gezien, Er zijn 7 manieren om de Koran te reciteren. In de hindoeïstische traditie heeft de zon zeven stralen. De zevende straal is een symbool van het middelpunt, de macht van God.
En nu even vooruit kijken Aangezien ‘zeven’ staat voor voltooiing, zal in 2019, zeven jaar na de vorige gemeenteraadsverkiezingen, misschien de tijd rijp zijn voor een politieke ommekeer in Middelkerke.
Moet ik daaruit afleiden dat na zeven jaar ook mijn blogwerk kan/moet afgesloten worden? Ik ga er toch maar mee door omdat ik het graag doe en omdat ik mijn geest verder wil doen werken.
Enkele cijfergegevens Op 29 maart 2008 mocht ik mijn 1000ste unieke bezoeker begroeten. Op 30 augustus 2014 bedroeg het aantal viewers 209.696 waaronder 140.066 unieke bezoekers. In de klassering van de top 1000 van Seniorennet bekleedde mijn blog op 29 augustus 2014 de 50ste plaats. Dat gaat op en neer met 40ste als beste rangschikking ooit, maar ik heb nu toch een vaste stek binnen de ‘Top 100’, de laatste weken zelfs binnen de ‘Top 50’. En dat … om eens met mezelf te stoefen … op een totaal van 22.627 blogs van Seniorennet. Met het doel een nog breder lezerspubliek aan te spreken werden enkele links gelegd naar andere blogsites, zoals die van Jean Dragonetti en ‘Bruisend Middelkerke’. Andere zijn altijd welkom! Via ‘Facebook’ en de groepen ‘Je bent van Westende als …’ en ‘Je bent van Lombardsijde als…’ worden vrienden en kennissen, die nog geen weet hadden van het bestaan van mijn blog, er nu attent op gemaakt. Hieronder vinden jullie de grafieken die de evolutie weergeven van de populariteit van mijn schrijfsel: links het aantal viewers per jaar, rechts het gemiddeld aantal per week in die zes jaren. Let wel, dat zijn viewers, dus geen unieke bezoekers.
Volgens de statistieken van ‘Seniorennet’ zouden die lezers uit 55 landen komen, waarvan 26 met minder dan 5 bezoeken. Totnogtoe publiceerde ik 716 foto’s, meestal zelf genomen, vandaar dat de kwaliteit niet steeds 100% is, maar misschien vallen de artikels die geïllustreerd zijn, toch meer in de smaak van de lezer.
Hoe evolueert het aantal lezers? Het aantal bezoekers per jaar en het gemiddelde per maand gaan dus nog steeds in stijgende lijn. De ene maand/week zijn er meer dan de andere en dat geldt ook voor de dag in de week-gemiddelden. De reden is niet gemakkelijk te achterhalen. Bij mooi weer zullen er wel minder zijn dan bij slecht weer. Dat is ook zo tijdens de vakantieperiodes omdat de computer dan minder aangesproken wordt. De titel van een artikel speelt ook een rol. Er zijn internetsurfers die toevallig op een blog terechtkomen na het invoeren van één woord, bijvoorbeeld Middelkerke of Westende, omdat die plaatsnamen in de titel van het artikel voorkomen. Andere komen er nog toevalliger op terecht omdat ze geïnteresseerd zijn in ‘politiek’, ‘criminaliteit’, ‘geschiedenis’, ‘erfgoed’, ‘natuur’, ... Ik neem echter aan dat vooral de inhoud primeert. Dan zijn er ook meer lezers die meerdere keren per week naar het artikel terugkeren of het aan collega’s aanbevelen. Het is zeer duidelijk dat de gemeentepolitiek het meest in de smaak valt terwijl dat minder het geval is voor de natuur, voor het milieu en voor monumenten, evenals voor kerken en aanverwante. Aangezien het mij echter niet absoluut om hoge leescijfers te doen is, blijf ik natuurlijk ook onderwerpen behandelen die minder kans maken op een succesvol onthaal.
Het spreekt vanzelf dat ik er mee zal ophouden als er geen of onvoldoende interesse voor mijn blog meer bestaat.
Valt het aantal reacties mee? Eigenlijk niet! Hebben jullie aanvullingen? Deel ze mij gerust mee, ik zal ze met plezier vermelden of ontleden in een volgend blogartikel. Jullie zouden er mij een groot plezier mee doen. Dat is ook zo als eens iemand de loftrompet steekt over mijn blog. Mijn ijdelheid mag toch ook eens gestreeld worden, of niet? Het doet mij deugd als mensen beweren elke week uit te kijken naar een nieuw blogartikel of als mijn blog lezen hun eerste werk is op maandag. Sommige vinden mijn info vaak prachtig, interessant en gevarieerd en daarvoor doe ik het ook natuurlijk, alles over Westende en Lombardsijde verzamelen en kritisch zijn voor wat zich op gemeentelijk vlak afspeelt. Diegene die mij aansporen om ‘zo voort te doen’, hoop ik nog lang voldoening te mogen verschaffen. Er zijn er ook die mij feliciteren omdat ik het al zo lang volhoud.
Mijn dank gaat naar al die mensen. Ik doe het wel niet om geloofd te worden, maar het doet toch deugd.
Al zes jaar werp ik een blik op Middelkerke maar vooral op Westende
Elk jaar, begin september, maak ik een balans op van mijn opzoekingswerk en kritisch schrijfwerk op deze blog. Te zien en te horen aan enkele reacties en aan het aantal lezers, lijkt die nogal positief uit te vallen. Nu ben ik aan mijn wekelijks artikel nummer 318 en mijn enthousiasme is nog niet gekoeld.
Enkele cijfergegevens Op 29 maart 2008 mocht ik mijn 1000ste unieke bezoeker begroeten Op 11 september 2013 bedroeg het aantal viewers 146.841 waaronder 93.795 unieke bezoekers. In de klassering van de top 1000 van Seniorennet bekleedde mijn blog op 11 september 2013 de 93ste plaats. Dat gaat op en neer met 63ste als beste rangschikking ooit, maar ik heb nu toch zowat een vaste stek binnen de ĀTop 100Ā. Er bestaan tientallen middeltjes om het aantal bezoekers op te drijven: links met andere blogsites, de blog aanmelden bij tijdschriften en dagbladen, vrienden en kennissen regelmatig wijzen op het bestaan van de blog, blog vermelden bij elke verzonden email en op adreskaartjes, Ā Ik zou daar meer gebruik kunnen/moeten (?) van maken. Hieronder vinden jullie de grafieken die de evolutie weergeven van de populariteit van mijn schrijfsel: links het aantal viewers per jaar, rechts het gemiddeld aantal per week in die zes jaren.
Let wel, dat zijn viewers, dus geen unieke bezoekers. Hieronder zien jullie verder nog, links het aantal unieke bezoekers per maand en rechts het aantal unieke bezoekers per weekdag in %.
Volgens de statistieken van ĀSeniorennetĀ zouden die lezers uit 52 landen komen, de meeste weliswaar met minder dan 5 bezoeken.
Door te surfen op het net, natuurlijk, in de eerste plaats Bloggen zoals ik dat nu al zes jaar doe, zou niet mogelijk zijn zonder op internet te kunnen surfen. Je vindt er alle mogelijke wetteksten, decreten, gidsen van de overheid, verslagen van gemeenteraden, levensbeschrijvingen, artikels uit het verleden, Ā De mogelijkheid om te e-mailen laat toe op een vlotte manier te communiceren met de diensten en personen die over de gewenste informatie beschikken.
De gemeente informeert zijn burgers goed Als inwoner van de gemeente, krijg ik natuurlijk ĀDe SireneĀ, het gemeentelijk informatieblad, in de bus. Op mijn aanvraag, werd ik ook een bestemmeling van de wekelijkse nieuwsbrief van de gemeente, die mij informeert over de recente evenementen en nieuwtjes. De gemeente heeft bovendien ook een rijk gedocumenteerde website.
Door mij rechtstreeks te richten tot de gemeentelijke, provinciale of Vlaamse diensten Begin september 2012 schreef ik ĀTenzij zij zelf nog niet over de gewenste juiste en actuele informatie beschikken, omdat mijn onderwerp zich nog volop in de beleidsvoorbereiding bevindt, werd ik nog nooit ontgoocheld als ik mij met vragen richtte tot de gemeenteambtenaren.Ā Daar is in het voorbije jaar spijtig genoeg verandering in getreden. De waarnemende gemeentesecretaris heeft mij namelijk maanden aan het lijntje gehouden na het stellen van vragen over de Noordzeecross. Meer daarover, binnenkort! Ik heb daardoor de indruk gekregen dat men op de ruimst mogelijke medewerking mag rekenen Ā zolang men maar geen delicate vragen stelt. Hetzelfde geldt ook voor de ambtenaren van de Vlaamse gemeenschap. Natuurlijk is er de federale wet van 12 november 1997 betreffende de openbaarheid van bestuur in de provincies en gemeenten evenals het Vlaams decreet van 26 maart 2004 betreffende de openbaarheid van bestuur waardoor iedere burger het recht heeft elk bestuursdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen, behoudens in een aantal speciale gevallen (veiligheid, persoonlijke levenssfeer, Ā ) Bij ons schijnt men echter een eigenaardige interpretatie te geven aan ĀbestuursdocumentĀ. Ik heb in 2013 ten einde raad een klacht ingediend bij de beroepscommissie omdat de gemeente mij niet wilde antwoorden binnen de decretale termijnen en ik heb daarbij vastgesteld dat die commissie eerder de kant kiest van de overheid dan die van de nieuwsgierige burger.
Door mij te richten tot de vertegenwoordigers van het volk, de mandatarissen Ik wil hier ook de voorzitters van de politieke partijen bedanken voor hun bereidwillige medewerking aan mijn initiatieven. Zonder uitzondering hebben zowel Open VLD (een zeldzame keer), CD&V, Progressief kartel, Lijst Dedecker, Vlaams Belang mij nog nooit in het ongewisse gelaten. Aan de NV-A heb ik nog nooit iets gevraagd. Ook de diverse partijkrantjes zijn voor mij rijke bronnen van inspiratie. Als ik graag de reacties van de gemeenteraadsleden ken, dan kan ik altijd terecht bij het Progressief Kartel en bij de Lijst Dedecker. Dat betekent natuurlijk geenszins dat al die aangesproken personen het eens zijn met de inhoud van mijn artikels. Dat hoeft ook niet! De meerderheid is mij uiteraard niet zo genegen. Ik begrijp dat de Open VLD mandatarissen mij niet in hun hart dragen en ook OCMW Ā voorzitter Gilliaert (CD&V) vindt mij schijnbaar een luis in zijn pels.
Door communicatie met de lezers (weinig voorkomend) In de voorbije zes jaar kreeg ik slechts 115 reacties binnen. Zien jullie een onderwerp dat ik zou kunnen behandelen? Gaan jullie niet akkoord met mijn zienswijze? Hebben jullie aanvullingen? Deel het mij gerust mee, ik zal ze met plezier vermelden of ontleden in een volgend blogartikel. Jullie zouden er mij een groot plezier mee doen. Ik kijk er nu al naar uit. Bedankt bij voorbaat.
Of ik nog voldoende inspiratie heb? Dat ik ooit zou te lijden krijgen aan een gebrek aan inspiratie, dat is weinig waarschijnlijk. De actualiteit heeft natuurlijk altijd voorrang en Ā aangezien onze bestuurders steeds wel te vinden zijn voor een straffe uitspraak of voor een aankondiging van een megaproject, maak ik daar natuurlijk graag gebruik van. Nu de oppositie in Middelkerke eindelijk volwaardig is, met Jean-Marie Dedecker als speerpunt, levert menige gemeenteraadszitting stof op voor een interessant artikel. Af en toe woon ik die eens bij. Zonder te spreken van de tekortkomingen van dit bestuur, die ikzelf vaststelĀ De kranten pakken ook regelmatig uit met enquĆŖtes over bepaalde aspecten van onze huidige samenleving: werkloosheid, kinderopvang, prijs woningen,... Aangezien ze dan ook de cijfers weergeven voor elke gemeente, vind ik het dan meestal de moeite waard om deze voor Middelkerke eens te analyseren en te commentariĆ«ren en ze te vergelijken met die van de andere badplaatsen. Ik blijf ook de geschiedenis van Westende, ook de kleine geschiedenis, uitpluizen en dat is vaak interessant genoeg voor een blogartikel. Twee van de 52 weken besteed ik aan een artikel in het Westends dialect en aan de jaarbalans van mijn blog. Een aantal ontwerpen van schrijfsels ligt al weken of maanden te wachten op publicatie: ĀDe AfrekeningĀ van Jaak Maes, de ĀEindbalans van de NoordzeecrossĀ die heel wat voeten in de aarde gehad heeft., ĀZin en nut van een gemeenteraad in de moderne samenlevingĀ, Ā En dan moet ik ook regelmatig eens in herhaling vallen. Ik probeer namelijk de door mij aangehaalde problemen op te volgen: de Sint-Laurentiusdijk, het marktplein in Middelkerke alias Āhet evenementenplein, het voetbalstadion in Lombardsijde, de toestand en zuiverheid van sommige wegen, Ā
Het is niet onwaarschijnlijk dat sommige onder jullie mijn artikels te lang vinden. Ik probeer echter een soort dossier over sommige onderwerpen samen te stellen met bespreking van alle facetten. Maar misschien lukt het mij niet steeds niet langdradig te worden. Ook daarop zijn reacties welkom.
Vijf jaar bloggen over Westende en soms ook over Ā Middelkerke
Elk jaar, begin september, wijd ik een artikel aan mijn eigen blog, die schijnbaar goed aanslaat en veel gelezen wordt. Ja, het succes van iets waar ik pretentieloos aan begonnen ben, is onverhoopt. Het onverbloemd uitspreken of schrijven van mijn mening over wat reilt en zeilt in Middelkerke, doe ik nu al vijf jaar. Ik vier dus een lustrum. Eigenlijk moet ik zeggen Āin WestendeĀ want dat maakt toch veruit de hoofdbrok uit. Hoe moet ik het ĀjubileumĀ nu benoemen? Blik, hout of plastic? Ik weet het, dat zijn geen edele materialen. Is mijn artikelenreeks daarom minder verdienstelijk? Daar oordelen jullie natuurlijk over. Reacties zijn welkom.
Nu ben ik aan artikel nummer 266 en ik schrijf nog steeds met evenveel genoegen. Misschien had Mahatma Ghandi gelijk toen hij zei: ĀBijna alles wat u doet is onbelangrijk, maar het is erg belangrijk dat u het doet.Ā Zelfs al lezen onze gemeentebestuurders mijn teksten niet (dat beweren zij toch!), dan blijft er misschien toch iets van hangen en wordt er misschien toch soms rekening mee gehouden.
Ziehier de grafieken die de evolutie weergeven van de populariteit van mijn schrijfsel: eerst het aantal viewers per jaar, daarna het gemiddeld aantal per week in die vijf jaren.
> >
Let wel, dat zijn gemiddelden. De cijfers per week van de laatste weken liggen hoger dan 760, omdat het aantal nog steeds stijgt. Aantallen van 900, ja zelfs van boven de 1.000 zijn geen uitzonderingen meer. Ook de aantallen per week gaan op en neer en het is mij niet echt duidelijk aan welke invloeden dat onderworpen is. Ik neem aan dat er minder gelezen wordt bij mooi weer of tijdens de verlofperiodes. Is het aangewezen de plaatsnamen Middelkerke en/of Westende in de titel te vermelden, zodat iemand die ĀgoogeltĀ op die namen, automatisch ook bij ĀWestendse BlikĀ terechtkomt?
Hetzelfde geldt natuurlijk voor woorden die passen bij onderwerpen waarop veel gezocht wordt: belastingen, verkeer, onderwijs, vakantie, enzĀ
Hoe kies ik mijn onderwerpen? Ik probeer een zo groot mogelijke verscheidenheid aan onderwerpen te brengen. Ik heb maar twee maandagen overgeslagen voor persoonlijke redenen. Natuurlijk is het inspelen op de actualiteit mijn eerste betrachting. Er zijn heel wat artikels bij die evengoed kunnen slaan op een andere gemeente, omdat zich daar gelijkaardige problemen stellen: meeuwen aan de kust, groen in de straten, verkeer, voetbal, buurthuis, geldverspilling, sneeuw ruimen, megalomane bestuurders, verkiezingen, politici die elkaar bekampen, hangjongeren, criminaliteit, kunst, Ā
Hoe ik aan mijn informatie geraak?
Door te surfen op het net, natuurlijk, in de eerste plaats Bloggen zoals ik dat nu al vijf jaar doe, zou niet mogelijk zijn indien we niet konden surfen op het internet. Je vindt er alle mogelijke wetteksten, decreten, gidsen van de overheid, verslagen van gemeenteraden, levensbeschrijvingen, artikels uit het verleden, Ā .
De gemeente informeert zijn burgers goed Als inwoner van de gemeente, krijg ik natuurlijk ĀDe SireneĀ, het gemeentelijk informatieblad, in de bus. Dat zeer verzorgd blad raadpleeg ik zeer vaak, hoewel het slechts tweemaandelijks verschijnt, om te weten wat er zich in de gemeente afspeelt. Op mijn aanvraag, werd ik ook een bestemmeling van de wekelijkse nieuwsbrief van de gemeente, die mij informeert over de recente evenementen en nieuwtjes. De gemeente heeft bovendien ook een rijk gedocumenteerde website.
Door mij rechtstreeks te richten tot de gemeentelijke, provinciale of Vlaamse diensten Tenzij zij zelf nog niet over de gewenste juiste en actuele informatie beschikken, omdat mijn onderwerp zich nog volop in de beleidsvoorbereiding bevindt, werd ik nog nooit ontgoocheld als ik mij met vragen richtte tot de gemeenteambtenaren. Ik wil ze hier trouwens daarvoor bedanken. Ze staan mij steeds zeer vriendelijk te woord en bezorgen mij steeds per email binnen zeer redelijke termijnen, de gewenste antwoorden, zelfs al zijn mijn vragen soms van de vervelende soort. De welwillendheid geldt meestal ook voor de ambtenaren van de Vlaamse gemeenschap. Natuurlijk is er de federale wet van 12 november 1997 betreffende de openbaarheid van bestuur in de provincies en gemeenten evenals het Vlaams decreet van 26 maart 2004 betreffende de openbaarheid van bestuur waardoor iedere burger het recht heeft elk bestuursdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen, behoudens in een aantal speciale gevallen (veiligheid, persoonlijke levenssfeer, Ā Ā ).
Door mij te richten tot de vertegenwoordigers van het volk, de mandatarissen Ik wil hier ook de voorzitters van de politieke partijen bedanken voor hun bereidwillige medewerking aan mijn initiatieven. Zonder uitzondering hebben zowel Open VLD, CD&V, Progressief kartel, Lijst Dedecker, Vlaams Belang en N-VA mij nog nooit in het ongewisse gelaten. Ook de diverse partijkrantjes zijn voor mij rijke bronnen van inspiratie. Als ik graag de reacties van de schepenen en gemeenteraadsleden ken, dan vind ik bij schepenen Verdonck en Maesen steeds een luisterend en gewillig oor. Dat is natuurlijk niet het geval voor Michel Landuyt, Janna Opstaele, Carine De Jonghe en Johnny Devey van de Open VLD. Ik vraag hen ook nooit iets. Ik begrijp dat zij geen supporters zijn van mijn blog omdat ze zeer vaak (terecht) door mij op de korrel genomen worden. Er zijn ook enkele gemeenteraadsleden, die er niet voor terugschrikken om hun standpunt over het door mij behandeld onderwerp weer te geven, als ik hen daarom vraag: Tom Dedecker, Liliane Dewulf, Ā Dat betekent natuurlijk geenszins dat al die aangesproken personen het eens zijn met de inhoud van mijn artikels. Dat hoeft ook niet!
De schrijvende pers De schrijvende pers ontvangt allerlei persberichten. De journalisten zijn dus snel en goed geĆÆnformeerd. Ik maak dan ook graag gebruik, met vermelding van de bron natuurlijk, van hun informatie. Het gaat mij over ĀHet Laatste NieuwsĀ, waarvan ik dagelijks uittreksels ontvang via internet, maar vooral over ĀHet NieuwsbladĀ, waarvan ik lezer ben. Jullie hebben natuurlijk al lang gemerkt in mijn bronnenlijst, dat ik zeer regelmatig verwijs naar artikels van Dany Van Loo, die ik hier graag eens speciaal bedank. Ik word dus regionaal zeer goed geĆÆnformeerd.
En tenslotte, zijn er mijn persoonlijke waarnemingen. Daarmee bedoel ik al wat mij opvalt tijdens mijn fietstochten en wandelingen. Voor sommige onderwerpen ga ik soms twee, ja zelfs drie keren ter plaatse om zeker te zijn dat ik niets over het oog gezien heb: verkeerssituaties, bouwwerken, Ā .. Ik schrijf nooit over een evenement waaraan ik niet minstens tijdelijk of gedeeltelijk, deelgenomen heb.
Wat ik nog op het oog heb? Zijn er onderwerpen die beter scoren dan andere? Die over de politici schijnen het populairst te zijn. Reacties zijn er nauwelijks, bijna geen eigenlijk, behalve af en toe een bericht in het gastenboek of ook al eens een email. Is er behoefte aan een blog zoals de mijne? Ik blijf daarvan overtuigd omdat ik in Middelkerke geen enkel ander forum zie waarin al eens iemand een kritische noot op het bestuur durft uitspreken. Zien jullie een onderwerp dat ik zou kunnen behandelen? Gaan jullie niet akkoord met mijn zienswijze? Hebben jullie aanvullingen? Deel het mij mee, ik zal ze met plezier vermelden of ontleden in een volgend blogartikel. Ik kijk er nu al naar uit. Bedankt bij voorbaat.
Beste lezers van ĀWestendse blik op MiddelkerkeĀ
Vooreerst wil ik jullie allen en jullie families mijn beste wensen overmaken voor 2012. Welke? Als ik even de wederzijdse wensen overloop, dan komen daarin vooral de woorden ĀgezondĀ en ĀgelukkigĀ voor. Daarom: Āmijn beste wensen voor een gezond en gelukkig 2012Ā. Dat ĀgezondĀ slaat niet enkel op de persoon die de wensen ontvangt, maar ook op de familieleden. Normaal haal ik in mijn blog geen persoonlijke belevenissen of ontboezemingen aan, zeker geen recente, maar ik wil deze keer wel een uitzondering daarop maken. Op 21 juli overleed namelijk mijn oudste zoon. Men zegt: Āeen kind verliezen is het ergste wat iemand kan overkomen en mijn vrouw en ik werden hierdoor inderdaad in een immens verdriet gedompeld. 2011 was voor ons een rampjaar en wij kunnen enkel hopen dat 2012 voor ons wat milder zal zijn.
In mijn vijfde blogjaar, wil ik breken met mijn gewoonte om de zondagvoormiddag rond 10 uur een nieuw artikel op mijn blog te plaatsen. Om allerhande redenen is dat soms moeilijk en voortaan zal dat dus de maandagvoormiddag gebeuren.
Vier jaar bloggen over Westende en soms ook over Ā Middelkerke
Op 9 september 2007 plaatste ik mijn eerste artikel op deze blog. Nu, vier jaar later, ben ik aan nummer 212. Een hele tijd en aardig wat werk. En een week is toch zo vlug voorbij! Als je het maar graag doet Ā en dat is zeker het geval. Nog steeds. Omdat ik vind dat bloggen, in tegenstelling tot de klassieke media, op onafhankelijke manier de mogelijkheid biedt om de politici er eens op te wijzen dat het niet altijd Āgoed bestuurĀ is, wat zij presteren. Of ze die blog ook lezen, dat weet ik niet. Sommige beweren dat niet te doen, maar is dat wel waar?
Hoe kies ik mijn onderwerpen? Ik probeer een zo groot mogelijke verscheidenheid aan onderwerpen te brengen. Ik heb maar twee zondagen overgeslagen voor persoonlijke redenen. Natuurlijk is het inspelen op de actualiteit mijn eerste betrachting. Er zijn heel wat artikels bij die evengoed kunnen slaan op een andere gemeente, omdat zich daar gelijkaardige problemen stellen: meeuwen aan de kust, groen in de straten, verkeer, voetbal, buurthuis, geldverspilling, sneeuw ruimen, megalomane bestuurders, verkiezingen, politici die elkaar bekampen, Ā
Hoe ik aan mijn informatie geraak? Bloggen zoals ik dat nu al vier jaar doe, zou natuurlijk niet mogelijk zijn indien we niet konden surfen op het internet. Je vindt er alle mogelijke wetteksten, decreten, gidsen van de overheid, verslagen van gemeenteraden. De gemeente heeft bovendien ook een rijk gedocumenteerde website. De kunst is natuurlijk een dagelijks aangepaste of bijgehouden website aan de inwoners te presenteren. Ik wil hier trouwens een woord van dank richten aan de gemeentelijke ambtenaren van diverse diensten die mij telkens een vriendelijk antwoord stuurden, ook al stelde ik wel eens vervelende vragen. Dat gold meestal ook voor de ambtenaren van de Vlaamse gemeenschap. Natuurlijk is er de federale wet van 12 november 1997 betreffende de openbaarheid van bestuur in de provincies en gemeenten evenals het Vlaams decreet van 26 maart 2004 betreffende de openbaarheid van bestuur waardoor iedere burger het recht heeft elk bestuursdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen, behoudens in een aantal speciale gevallen (veiligheid, persoonlijke levenssfeer, Ā Ā ). Dat geeft me natuurlijk wel een duwtje in de rug. Ik wil ook de schepenen van het progressief kartel en de Middelkerkse partijvoorzitters bedanken. Zij schrikken er nooit voor terug hun standpunt over het door mij behandeld onderwerp weer te geven, als ik hen daarom vraag. Een andere belangrijke bron zijn de dagbladartikels, natuurlijk. Mijn dank dus aan de betroffen journalisten voor het lenen van enkele regels tekst of sporadisch ook van een foto. Ook de krantjes van de verschillende partijen zijn voor mij rijke bronnen van inspiratie. Dat geldt ook voor ĀDe SireneĀ, het informatieblad van de gemeente. Dat zeer verzorgd blad is de bron waardoor ik meestal op de hoogte blijf van wat er zich in de gemeente afspeelt. Ik houd er namelijk aan aanwezig te zijn op de activiteit waarover ik van plan ben te gaan schrijven. Voor sommige onderwerpen ga ik soms twee, ja zelfs drie keren ter plaatse om zeker te zijn dat ik niets over het oog gezien heb: verkeerssituaties, bouwwerken, Ā ..
Wat ik nog op het oog heb? Zijn er onderwerpen die beter scoren dan andere? Dat is moeilijk te beoordelen omdat de telling gebeurt per bezoek aan de blog en niet aan een artikel. Reacties zijn er nauwelijks, bijna geen eigenlijk, behalve af en toe een bericht in het gastenboek of ook al eens een email. Is er behoefte aan een blog zoals de mijne? Ik meen van wel omdat ik in Middelkerke geen enkel ander forum zie waarin al eens iemand een kritische noot op het bestuur durft uitspreken. Zien jullie een onderwerp dat ik zou kunnen behandelen? Gaan jullie niet akkoord met mijn zienswijze? Hebben jullie aanvullingen? Deel ze mij mee, ik zal ze met plezier vermelden of ontleden in een volgend blogartikel. Ik kijk er nu al naar uit.
Levert het iets op? Dat is een moeilijk te beantwoorden vraag. In dit derde jaar mocht ik alvast een reactie van de blauwe en van de rode kant ontvangen. Mijn teksten worden dus toch gelezen aan het politieke front.
Ik maak van het einde van een blogjaar gebruik om eens (opnieuw) te verwijzen naar een paar artikels uit het voorbije jaar.
Kunstwerken gevonden in de Steenstraat. In de Steenstraat heb ik op 24 juni 2010 een kunstwerk ontdekt, dat volgens mij de aandacht verdient van het gemeentebestuur. Ik vermeld dit feit omdat het werk misschien in aanmerking kan komen voor de volgende Beaufort. In dat geval moet Middelkerke geen geld meer uitgeven voor de aankoop van een watertorenverlichting en nog minder voor een roestige Caterpillar van Wim Delvoye, de artiest die de ĀStrontmachineĀ maakte. Misschien is er wel haast bij, want op de onderstaande fotoĀs kan men zien hoe snel zoĀn kunstwerk in waarde daalt. Die automobilisten en fietsers hebben toch nergens nog respect voor!!!
Op 28 juni 2010 groeide de kunstverzameling van de Steenstraat alweer aan met een prachtwerk. Schijnbaar heeft de ĀkunstenaarĀ een voorkeur voor de omgeving (op 50 meter afstand!!!!) waar de werken van zijn/ haar kleinere viervoeters bewaard worden. Onvergeeflijk toch!
Nog over de ĀVacarsaĀ Op 15 november 2009 wijdde ik een artikel aan de ĀVacarsaĀ. Sommige onder u weten nog dat Yvonne Strubbe, echtgenote van politieman Marcel Soete, er destijds huisbewaarster en verantwoordelijke was. Omdat ik graag nog wat meer informatie wou verzamelen, nam ik daarna contact op met de vzw Vacarsa, die nog steeds zijn zetel heeft in Boom. Ik mocht mij verheugen over een vriendelijk antwoord van de secretaris Leo Hertman. Meer nog, een paar weken nadien stuurde de secretaris mij per email een brochure, die uitgegeven werd ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de vzw in 1998. Daarin staat dat Vacarsa het Āpand verlatenĀ heeft in 1977 (i.p.v. 1975) omdat het niet meer voldeed aan de veiligheidsvoorschriften en omdat een overeenkomst met de eigenaar voor aanpassingen aan het gebouw, uitbleef. Ik kon daarin ook een verhaal lezen uit de pionierstijd van Vacarsa. Bij een tennispartijtje, gevolgd door een drankje, met de latere gouverneur van de provincie Antwerpen, Andries Kinsbergen en met Marcel Van Jole, ereschooldirecteur en kunstkenner en - criticus, achtte de toenmalige prefect van het koninklijk atheneum in Deurne, Frans Camerlinckx het ogenblik gekomen om zijn grote wens te uiten: hij wou voor zijn leerlingen een sociale vakantie inrichten aan de kust. De ĀVereniging van oud-leerlingen der Antwerpse AtheneaĀ (VOLBA) was toen de grootste bond van de streek en bereikte alle athenea van de regio Antwerpen. Ere-voorzitter van VOLBA was de toenmalige gouverneur van de provincie, Richard Declerck terwijl Van Jole voorzitter was van de oud-leerlingenbond van een middelbare school in Antwerpen. Deze laatste paragraaf verklaart ook hoe de naam ĀVacarsaĀ tot stand kwam: ĀVakantieverblijven voor leerlingen van athenea en lycea en rijksmiddelbare scholen van de provincie AntwerpenĀ. In de periode 1947-1949 was Camille Huysmans Minister van Onderwijs. De zoon van zijn zuster, Carlos Konings was de eerste secretaris van het pas gestichte Vacarsa. Deze nodigde Van Jole uit voor een etentje bij zijn moeder, die een uitstekende kokkin was. Daar konden beide de zaak bij de minister aankaarten en zo kregen ze bedden, matrassen en een fornuis voor de keuken in bruikleen, voor het reeds gehuurd vakantietehuis. De minister werd natuurlijk uitgenodigd voor de inhuldigingsplechtigheid, die op een zondag zou plaatsgrijpen. Nu had Camille zich toch wel vergist zeker! Hij stond daar een dag te vroeg, op zaterdag. Hij besloot dan maar een dag te blijven logeren en vroeg mevrouw Soete- Strubbe hem als avondmaal Āgerookte haring en stoofkarbonadenĀ te serveren, omdat zoiets bij officiĆ«le bezoeken nergens geserveerd werd. Eigenaardige combinatie, maar jullie weten ook wel hoe ministers zijn!
ĀDe blog is een gevaarlijk fenomeen. We leven in een tijdsgeest waarin het iedereen vrij staat naar goeddunken en zonder enige verantwoordelijkheid op blogs te gaan posten. Dit overstijgt zelfs het moddergooien. Het is bijna onmogelijk zich daartegen te verdedigen.Ā
Natuurlijk zijn dat mijn woorden niet maar die van minister Pieter De Crem die meende zijn collegaĀs in het parlement te moeten waarschuwen omdat een bardame in New York zijn (slecht?) gedrag aldaar bekend maakte op haar blog. Ze werd daarvoor (terecht, vind ik) ontslagen. Waarom denken de politici toch altijd dat zij niet bekritiseerd mogen worden? Dat niemand hun daden en uitspraken mag openbaar maken en beoordelen? Vrijheid van meningsuiting? Dat kennen ze wel maar ze aanvaarden het niet. ĀBloggenĀ is niet gevaarlijk, Āde vrijheid van meningsuitingĀ bestrijden, is dat wel. En verder, waarom hebben politici toch zoĀn moeite met spreekwoorden en uitdrukkingen? Het Āmoddergooien overstijgenĀ betekent hier immers dat bloggen minder erg is. Hij bedoelde het natuurlijk wel omgekeerd.
Ik probeer een zo groot mogelijke verscheidenheid aan onderwerpen te brengen. Dit is mijn 135ste artikel. Natuurlijk is het inspelen op de actualiteit mijn eerste betrachting. Er zijn heel wat artikels bij die evengoed kunnen slaan op een andere gemeente, omdat zich daar gelijkaardige problemen stellen: meeuwen aan de kust, groen in de straten, verkeer, voetbal, buurthuis, geldverspilling, sneeuw ruimen, megalomane bestuurders, verkiezingen, politici die elkaar bekampen,... De twee artikels in het Westends schijnen bij sommigen erg in de smaak te vallen..
Wat ik nog op het oog heb? Alleszins verdere bespreking van stukken van ons erfgoed, zoals ĀDe KroonĀ, ĀLe RelaisĀ en enkele hoeven met een groot verleden, zoals ĀDe Rode PoortĀ, en ĀDe hofstede van de dis van NieuwpoortĀ, Āde familie CrombezĀ, EnzĀ
De leesgewoontes van de bezoekers interesseren mij natuurlijk ook. Ik vroeg me dus al vaak af op welke dagen van de week de blog het meest gelezen wordt. Dat lijkt op maandag en dinsdag te zijn. Zijn er onderwerpen die beter scoren dan andere? Die over de lokale politiek schijnen het populairst te zijn.
Reacties zijn er nauwelijks, bijna geen eigenlijk, behalve af en toe een bericht in het gastenboek. Is er behoefte aan een blog zoals de mijne? Ik meen van wel omdat ik in Middelkerke geen enkel forum zie waarin al eens een kritische noot op het bestuur geuit wordt. Dat is dan mijn persoonlijk standpunt want vanuit de gemeente zal er wel geen vraag zijn naar zoĀn wekelijks commentaar. Schrijf ik te negatief? Moet ik meer de positieve verwezenlijkingen, die er natuurlijk ook zijn, in de verf zetten? Ik vind van niet omdat er zo al genoeg mensen zijn die op een goed blaadje willen staan met de politici en daarom niet ophouden hun mouw te vegen.
Om een onderwerp met een betere kennis van zaken te kunnen behandelen, heb ik al enkele keren een beroep gedaan op de gemeentelijke diensten. Ik mag zeggen dat mijn vragen meestal niet in dovemansoren vielen en dat ik steeds op korte termijn op een vriendelijk antwoord mocht rekenen. Mijn hartelijke dank daarvoor.
Ik ga dus door met wekelijks, op zondag, een artikel op mijn blog te plaatsen. Ik hoop dat jullie dat een beetje leuk vinden en dat ik er af en toe mag in slagen om een beetje meer klaarheid te brengen in bepaalde gemeentelijke toestanden. Misschien overtuig ik ooit nog wel eens een gemeentelijke mandataris. Je weet maar nooit!!
Let wel, dat zijn viewers, dus geen unieke bezoekers.
Volgens de statistieken van ĀSeniorennetĀ zouden die lezers uit 52 landen komen, de meeste weliswaar met minder dan 5 bezoeken.
> 
>
Let wel, dat zijn gemiddelden. De cijfers per week van de laatste weken liggen hoger dan 760, omdat het aantal nog steeds stijgt. Aantallen van 900, ja zelfs van boven de 1.000 zijn geen uitzonderingen meer.
Op 28 juni 2010 groeide de kunstverzameling van de Steenstraat alweer aan met een prachtwerk.
