Op 1 maart 2020 start de bib van Middelkerke aan een nieuw hoofdstuk in haar rijke geschiedenis. Er wordt een belangrijke stap gezet, namelijk deze van traditionele naar ‘Open’ bibliotheek. Dat betekent verregaande automatisatie, een verdubbeling van de toegangsuren,  een herinrichting en een nieuwe naam voor de bibliotheek om die evoluties kracht bij te zetten. Middelkerke zal de eerste West-Vlaamse Open Library worden.

Het Limburgse Bree had de Vlaamse primeur. In Duitsland en in Scandinavië bestaan de ‘Open Libraries’ al langer.
De vernieuwing zal op de startdag, tijdens een open activiteit tussen 13 en 16 uur, aan het publiek voorgesteld worden.

Andere inrichting
De beschikbare ruimte wordt opgefrist. De bovenverdieping wordt functioneler, meer open en toegankelijker.

Openingsuren
Gedaan met de klassieke ‘nine to five’ openingsuren.
Voortaan is de bib elke dag open, ook op zon- en feestdagen, van 10u tot 22u. Het aantal  openingsuren bedraagt nu 32 uur per week.De sterke uitbreiding van de toegankelijkheid komt er naast de bestaande bemande openingsuren. Op die supplementaire uren zal men er boeken kunnen kiezen, in alle rust lezen of studeren of op de PC werken. Er is dan geen personeel aanwezig maar je kan in alle veiligheid eenvoudige bibverrichtingen doen op het moment dat het best voor je past. Je kan dus blijvend rekenen op het deskundige bibpersoneel tijdens de dag. Zo zijn ze dan ook open voor mensen in ploegenstelsels, voor studenten of voor de late passant.

Spelregels
Er zijn wel voorwaarden: wie van het systeem gebruik wil maken moet al drie maanden lid zijn van de bib en moet ook een weekje nadenken over de regels.

Hoe werkt het?
Iedere Middelkerkenaar (en tweedeverblijver) krijgt tegen midden februari een informatieve flyer in de brievenbus. Er zijn twee registratiesessies voorzien, waarin een intakegesprek met de bibliothecaris plaatsgrijpt. Wie aan de normen voldoet, krijgt een badge met persoonlijke code, die enkel voor de persoon zelf geldt. Hij/zij krijgt daarmee geautomatiseerde toegang met de e-ID-kaart tot 22 uur. Zo zal het in de nabije toekomst mogelijk zijn om als geregistreerde klant buiten de openingsuren toegang te krijgen tot het gebouw en uitleningen zelf uit te voeren.
Het is niet zo dat iedereen zomaar toegang zal krijgen tot de bib, stelt de schepen. “Die rechten zijn exclusief en zijn verbonden aan bepaalde restricties. Zo mag je je rechten onder geen beding doorgeven aan anderen. Er zal ook geen permanentie zijn of assistentie vanop afstand. Uiteraard zal camerabewaking de nodige veiligheid garanderen.”
Je mag niet eten of drinken in de bib of er activiteiten organiseren.

Wat met de filialen in de deelgemeenten?
Het gemeentebestuur onderzoekt of trefpunten, kleine bibliotheekfilialen die slechts enkele dagen per week geopend zijn, kunnen afgebouwd worden.
Schepen Van Muysewinkel: “Geen makkelijke keuzes en ze zijn bijlange nog niet definitief, maar de werking van de trefpunten wordt steeds moeilijker te handhaven. Er wordt momenteel onderzocht hoe de bestaande locaties een andere rol kunnen opnemen. Vooralsnog zou het trefpunt Lombardsijde behouden blijven, dat van Leffinge werd gesloten op 1 januari 2020. Voor Westende is er nog geen sluitingsdatum bekend. Deze strategie heeft wel geen impact op de medewerkers.
Het gemeentebestuur voert momenteel ook onderhandelingen met De Lijn om de lokale verbindingen te verbeteren, zodat de bereikbaarheid van openbare instellingen en dus ook de bib verhogen.” 

Levering aan huis
Schepen Dirk Gilliaert (CD&V): “Voor wie minder mobiel is, werkt de bib aan een uitbreiding van haar ambulante dienstverlening en dat in samenwerking met de lokale welzijnscentra, het Rode Kruis en ’t Buurthuis in Westende. Voor minder mobiele mensen en bepaalde doelgroepen is ook levering aan huis mogelijk.”

Makers space
De bibliotheek zal voor de scholen het makerssysteem of ‘makers space’ invoeren. Hierbij kan je, naast basislessen smartphone, surfen op het internet , … ook kennis maken met een 3D-printer*, programmeerworkshops volgen, basis robotica krijgen, drones bouwen of zelf met web 3.0-toepassingen** aan de slag gaan.
Zodra de scholen zich goed ingewerkt hebben, zullen de bibliotheekklanten er volop gebruik kunnen van maken om hun creaties werkelijkheid te zien worden.

    *Een 3D-printer is een apparaat dat op basis van digitale bouwtekeningen (computerbestanden) driedimensionale objecten kan
        produceren/printen. Dit gebeurt door het object laag na laag op te bouwen. 3D-printers maken anders dan de oude bekende printers geen
       gebruik van inkt maar van filamenten (kunststof). 3D-printers zijn niet homogeen en verschillen wel van elkaar. Er zijn 3D-printers die
       geschikt zijn om gebruiksvoorwerpen te maken. Andere zijn meer geschikt om gedetailleerde modellen mee te maken.

    ** Web 3.0 behelst de trend waarbij internettoepassingen meer op elkaar zijn afgestemd, kunnen samengaan of geïntegreerd kunnen
         worden. Web 3.0 wordt beschouwd als de derde fase in de ontwikkeling van het internet. Er wordt gesteld dat Web 3.0 het semantisch
         web is. (= dat werkt met symbolen) Niet alleen teksten worden met elkaar verbonden maar ook allerlei andere media zoals foto's,
         video's en audio.

Bronnen
“Centrale bibliotheek evolueert naar ‘open library’, filialen in deelgemeenten verdwijnen op termijn” in ‘Het Laatste Nieuws’ door Timmy Van Assche op 12.9.2019
‘Minder bibliotheekfilialen en leners, wel meer bezoekers: petitie vraagt blijvende aandacht voor de bib”
04 okt 2018  Robbe De Graeve, Kristien Bonneure

27-01-2020, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Jullie weten nu toch zeker al dat ik het graag heb over verhalen uit de Griekse mythologie, vooral over godinnen en half-godinnen. Telkens er een exemplaar van het gemeentelijk informatieblad in mijn bus valt, denk ik daar weer aan. Sedert 2016 gebeurt dat nu nog slechts vijf keer per jaar omdat er geen nummer meer uitgegeven wordt voor juli-augustus.

Hoewel ik Homerus niet ben, wil ik daar steeds weer over schrijven. Hoewel half-vrouw half-vogel, waren de ‘Sirenen’ heel knap en ze zongen zulke mooie liederen. Ik moet het hem alleszins nog eens vragen maar misschien was dat wel de reden waarom Georges Keters, die op 1 oktober 1992 aan de basis lag van het eerste nummer, ook nog ‘De Sirene’ koos als naam voor het blad.

Omdat de reizigers die al varend het eiland van de knappe zangeressen passeerden, niet konden weerstaan aan de verlokking van hun gezang, liep hun schip te pletter tegen de rotsen en werden zij gedood. De ‘lieve’ sirenen zogen namelijk alle levenskracht uit hun slachtoffers.

Odysseus, de linke Griekse koning-aanvoerder, was gewaarschuwd. Hij stopte daarom bijenwas in de oren van zijn bemanningsleden en bond zichzelf vast.

Zelfs al droom ik van die verleidelijke half-godinnen, het gevaar dat ik verleid word, is op mijn leeftijd niet zo dreigend meer. Ik hoef geen was in mijn oren en van vastbinden is bij mij geen sprake, maar … nu ben ik toch wel aan het fantaseren zeker! Ik zal het maar houden bij ‘De Sirene’ uit Middelkerke. Sinds 1 januari 2019 is de dirigent van de gemeente namelijk veranderd en ik heb de indruk dat hij een groot voorstander is van ‘De Sirene’… ik bedoel van het infoblad.

Het recente nummer 170 van augustus – september 2019
Er is een nieuwe verantwoordelijke uitgever: de algemene directeur Pierre Ryckewaert, die ingevolge de machtswissel in de gemeente afgezwaaid is, wordt opgevolgd door de burgemeester ‘himself’.
De redactie en ontwerp zijn weliswaar nog steeds in handen van de communicatiedienst met de medewerking van alle gemeentelijke diensten, maar ik denk te mogen aannemen dat JMD daar duidelijk zijn invloed zal doen gevoelen.

Het voorwoord van de burgemeester heet nu ‘Hallo Middelkerke’ in plaats van ‘Dag Middelkerkenaar’, maar er is een veel belangrijker verschil met vroeger. Herinneren jullie zich dat wijlen Fred Vandenbussche, daarin door mij gesteund, Janna’s tekst het ‘sermoen’ van de burgemeester noemde? Hij vond het zoutloos en pover geschreven: ‘Janna houdt op haar foto wel een soort pen vast, maar uit wat daar staat blijkt toch nergens dat ze ook echt kan schrijven’. En dat was allesbehalve overdreven.
De tekst van Jean-Marie bewijst dat hij wel kan schrijven.
Hij onderschrijft zijn ‘woordje’ met ‘Jean-Marie’. Het is niet de eerste keer dat ik vaststel dat hij het niet nodig vindt met ‘Burgemeester’ aangesproken te worden. Zijn voorgangster (het klinkt inderdaad verdacht, maar ik kan het ook niet verhelpen dat dit het vrouwelijke is voor voorganger!) onderschreef haar woordje wel met ‘Burgemeester Janna Rommel-Opstaele’.  Het zal wellicht aan mijn opgedane ervaring liggen maar ik vind dat het aangewezen is dat wie een verantwoordelijke functie uitoefent, ook met zijn titel mag/moet aangesproken worden. Het is wel niet zo dat ik vrees dat zijn gezag hierdoor zal aangetast worden.
Hij heeft altijd nog wel een worp (been-, schouder-, heup-, arm-, offer-), een greep, een klem of een verwurging in petto, zeker? Zou hij echt nog in staat zijn om een ippon uit te voeren en daarmee een tegenstander uit te schakelen?

 (Spijtig genoeg NIET bewegend want Seniorennet laat geen GIF’s toe).

Reeds verschenen
Hieronder vinden jullie de verwijzingen naar mijn vroegere artikels over het gemeentelijk informatieblad.
21.11.2016: “Middelkerke: ‘De Sirene’ en toch geen gevaar”
12.12.2016: “Middelkerke ‘De Sirene’ het laatste woord was nog niet gezegd”
Ik heb daarin al voldoende de kwaliteit van het blad geprezen.
Als ik dan toch iets mag opmerken: waarom werd de lijst met geboorten, huwelijken en vooral overlijdens weggelaten? (gestart en afgeschaft onder het vorig gemeentebestuur)
Waar vroeger niemand kon zeggen ‘Ich habe es nicht gewusst!’, bestaat die kans nu opnieuw.

Bron
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_judotechnieken

30-09-2019, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wat is Open Bedrijvendag?
            (volgens VOKA, het Vlaams netwerk van ondernemingen)
Open Bedrijvendag is het grootste eendagsevenement van België en vindt telkens plaats op de eerste zondag van oktober. In 2015 was dat op zondag 4 oktober van 10u tot 17u.
Het is de bedoeling dat gaststeden en –gemeenten, op die dag de spotlights op de bedrijven in hun stad, gemeente of bedrijvenpark richten. Zo geven ze de lokale economie een duwtje in de rug.
Honderden (trotse) bedrijven openen dan hun deuren voor het grote publiek en geven aldus de bezoekers de kans om te ontdekken wat er in hun buurt te beleven valt op economisch vlak. Hoe wordt je favoriete product gemaakt? Hoe gaat een bedrijf te werk? Waar werkt jouw buurman eigenlijk?

Middelkerke doet ook mee
Een gemeente is een groot bedrijf. Hoewel verwonderlijk, is het zeker niet verkeerd dat de onze op dat evenement niet wil ontbreken.
Ik heb nochtans eens de lijst van de deelnemende bedrijven geraadpleegd (zie Bronnen) en wat stel ik vast?
Onze gemeentelijke diensten zijn de enige die deelnemen. Zou de reden daarvoor kunnen zijn dat anders geen enkel bedrijf van onze gemeente meewerkt? Volgens de definitie hierboven is het eigenlijk de bedoeling de lokale economie te bevorderen.
Of heeft de gemeente de handelaarsbond van Lombardsijde, die dezelfde dag een beurs inrichtte, niet als een bedrijf beschouwd? Op de gemeentelijke folder is daar in elk geval geen spoor van te bekennen.

Maar goed, ik laat nooit een gelegenheid als deze voorbijgaan want de ervaring heeft mij geleerd dat elk bezoek aan een dienst iets leerrijks kan zijn.
Men kan er namelijk vernemen wie advies kan geven in nood- of twijfelgevallen (via de secretaris, natuurlijk!). Men ziet er hoe de opvang van de kinderen gebeurt, welke mogelijkheden de gemeente aanbiedt voor ontspanning, sport en spel.
Men kan een bezoek brengen aan het gemeentelijk archief, aan de technische diensten, aan de brandweer, aan de politie, aan de jeugdafdeling, aan de culturele dienst, aan de bibliotheek, aan de reddingsdiensten of aan de administratieve diensten. Zeldzame gelegenheid!! Geen gewone bezoeken, want in veel gevallen kon een kijkje genomen worden achter de schermen.

Wat heb ik bezocht?

De handelsbeurs van Lombardsijde
De handelaarsbond heeft een eigen folder uitgegeven. Ziehier hoe die eruitzag.

Op de achterzijde staan de namen van de standhouders. Dat waren er 24. Er waren tevens 14 bedrijven die voor digitale reclame op een groot scherm in de zaal zorgden.
Jullie zien hieronder wie dat waren.

De beurs was zeker het bezoeken waard en je kunt er eens spreken met je ‘leveranciers’ ‘buiten de diensturen’. Volgens mij is dat een succesrijk initiatief! Er was op mijn bezoekuur (10u30) nog maar weinig volk maar het was nog vroeg op de dag!

Gemeentelijke diensten
Omdat ik bij een vorige gelegenheid, weliswaar iets meer dan zeven jaar geleden, het zwembad en de bibliotheek bezocht en ik anderzijds ook al een opendeur bij de brandweer meemaakte, heb ik deze keer vier andere diensten uitgekozen, in volgorde: de technische dienst of werkhuizen, de politie, het archief en tenslotte het gemeentehuis en de kelders ervan.

Technische dienst
Met 100 personeelsleden op een totaal van iets meer dan 400 is deze dienst wel het pronkstuk van de open dag.
Straks worden dat er zelfs 160 als de lokale afdelingen in Leffinge en Westende verdwijnen.
Mijn eerste bezoek gold de opslagplaats van de materialen. Indrukwekkend! Daarna ging ik de burelen/administratie binnen waar twee vriendelijke dames mij achtereenvolgens begeleidden.
Ziehier de gebouwen in een prachtige omgeving:

Bij het zicht van de beschikbare ruimtes, bureaus voor sectoroverste, voor elke ploegoverste afzonderlijk en voor de administratie/bijhouden van prestaties van het personeel, een kleine en een grote vergaderzaal, kleedkamers en sanitair, eetzaal (geen keuken) en overal splinternieuw meubilair en natuurlijk computers, was ik overweldigd … en bijna sprakeloos. Wat een luxe!!!

Op de omliggende pleintjes en wegen wist ik niet waar eerst kijken: de stand voor de verdelging van muskusratten of de menigvuldige nooit geziene speciaal uitgeruste voertuigen voor onkruidverdelging met warmwater, twee hoogtekranen één voor elektriciteit en één voor de groendienst, veegmachine, kolkenzuiger om riolen te reinigen,… te veel om allemaal op te noemen. Elk van die toestellen moet een fortuin gekost hebben. En de opleiding van de operateurs!
Op zo’n ogenblik vraag ik me altijd af of het niet goedkoper zou zijn een aantal van die taken toe te vertrouwen aan private bedrijven. Een andere oplossing kan men in de landbouwsector terugvinden: intergemeentelijke uitwisseling van toestellen en machines. Nog een andere bestaat in het huren van één of ander werktuig, als de noodzaak zich voordoet.
Vanzelfsprekend is het comfortabeler als je alles vlak bij de hand hebt, maar misschien moet men eens vaker denken aan diegene die dat allemaal betalen.
Natuurlijk weet ik ook wel dat politici willen vermijden om al die mogelijke betrokken kiezers tegen de haren in te strijken. Ze willen of durven het gewoon niet aan om dergelijke beslissingen te nemen.

Voeg daarbij de tientallen lichte vrachtwagens en dienstauto’s evenals de camions voor het ophalen van het huisvuil en je ziet een enorm wagenpark, niet enkel met hoge aankoopprijzen maar ook met een zeer kostbaar totaalverbruik.

Ik vond het daarom spijtig dat ik geen bezoek kon of mocht brengen aan de loodsen en aan de herstelplaats van het wagenpark. Ik wou namelijk eens vragen hoe het onderhoud gepland wordt met de computer, hoe het uitgevoerd wordt, dat alles om mij een idee te geven van wat het wel zou kunnen kosten.
Ik zou dan ook gevraagd hebben of kleine boodschappen of opdrachten wel met een aangepast (licht) voertuig uitgevoerd worden om het verbruik te beperken. Ik zou ook eens gepolst hebben naar de organisatie van het vervoer. Heeft elke ploeg zijn eigen voertuigen? Of worden een aantal voertuigen misschien ‘in pool’ geplaatst.?

Zou de oppositie die vragen al ooit gesteld hebben? Of durven die ook niet?

Politie
Bij de politiediensten gaat men niet zomaar vrijwillig op bezoek. Het is dus niet te verwonderen dat een uitnodiging voor een rondleiding heel wat interesse veroorzaakt. Ik woonde enkel de interessante briefing met slideshow bij over de organisatie en de diverse activiteiten.
Voor het gebouw waren de verschillende voertuigen van de politie te zien met als hoofdattractie natuurlijk de wagen met kantelmogelijkheid om het nut van het dragen van de veiligheidsgordel te onderstrepen.

Archief
Ik deed al meerdere keren opzoekingen in ons gemeentelijk archief, maar ik kon nog nooit zelf zien hoe de documenten opgeslagen worden. Het nieuw depot op een binnenkoer en niet aangehecht aan het bureau van het personeel van de dienst, kon mij niet echt bekoren maar dat hoeft ook niet. Mijn interesse ging inderdaad eerder naar de manier waarop de archieven beheerd worden. Op een paneel werd één en ander duidelijk gemaakt. Hoe het volledig geautomatiseerd archiefbeheerprogramma. ‘Archief 2.0’ ineensteekt, kregen we dus niet te zien.

Gemeentehuis en kelders
Ik was verrast door de vragen op de folder ‘Wie kent de kelders van het gemeentehuis?’ Waarvoor werden ze indertijd gebouwd? Waren het kruipkelders, wijnkelders, schuilkelders of misschien zelfs mestkelders? Waarvoor worden ze nu nog gebruikt? Dat wilde ik dus ook zien.
Toen ik Marc Constandt als gids zag verschijnen, wist ik dat het best interessant zou worden. Ik had de uitleg over het gemeentehuis zelf niet verwacht, maar die was zeker welkom. Na de geschiedenis en beschrijving van de inkomhal, kwam de raadzaal aan de beurt, gevolgd door een voor mij nog niet meegemaakt bezoek aan het kabinet van de burgemeester.
Naar het schijnt was zij beschikbaar voor een ‘babbeltje’. Waarom ik daar niet op inging? Geen commentaar!
Na de beschrijving van de (mooie) voorgevel van het gebouw, werden we naar de kelders geleid, nu bewaarplaats voor het archief van de administratie, maar tijdens de tweede wereldoorlog gebruikt als schuilkelder.
De belangstelling was (onverwacht) groot. De uiteenzetting was voortreffelijk, maar ja ik had het van Marc niet anders verwacht.

Besluit
Men had de indruk dat één van de hoofddoelen van deze dag erin bestond aan iedereen te tonen welk mooi nieuw logo nu gebruikt wordt door de gemeente: overal vlaggen met het logo, logo op alle voertuigen en papieren, logo op uitgedeelde kaartspelen, ballonnetjes en stylo’s. Spijtig genoeg heb ik geen enkel personeelslid ontmoet met het logo op zijn vest.

Op zo’n dag toont men de bezoekers wel hier en daar iets interessant of leuk, maar men kan niet ontkennen dat men vooral wil pronken met alles wat de gemeente bezit. De bezoeker aanvaardt wat men hem vertelt en vervelende vragen worden op zo’n dag nauwelijks gesteld.
Terwijl de gemeenteraad nog verzamelt in een weliswaar historische maar ouderwetse zaal, zonder geluidsinstallatie, zetelt de veiligheidsraad in een mooie zaal van het politiegebouw en kan de technische dienst eveneens over veel mooiere en comfortabeler zalen beschikken.
Waarom toch?

Mijn vorige artikels
16.2.2008 ‘Word verliefd op Middelkerke’
2.10.2010 ‘Is het gemeentehuis van Middelkerke een open huis?’

Bronnen
http://www.openbedrijvendag.be/alle-deelnemende-bedrijven-2015

12-10-2015, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Het nieuw administratief centrum, dat werd gerealiseerd in de vroegere brandweerkazerne van Middelkerke, is klaar. Op 24 oktober 2014 werden de deuren officieel geopend voor de lokale politieke mandatarissen, voor hun genodigden  en voor de pers.
Meteen werd ook al een naam gekozen: het ‘Mac’, wat staat voor ‘Middelkerks Administratief Centrum.’

Waarom een nieuw centrum?
Het gemeentehuis barstte uit zijn voegen en daarom moest één en ander gereorganiseerd en herlokaliseerd worden. Sinds de brandweer zijn intrek genomen heeft in het modern gebouw in de Kleine Kasteelstraat, was hun oude vestiging vrijgekomen (zie ook verder).
Voor de Middelkerkse bevolking is het nu veel eenvoudiger om wegwijs te geraken in de verschillende gemeentelijke diensten. Alles wat rechtstreeks met de bevolking te maken heeft, werd in het Mac gecentraliseerd. Die diensten zijn allemaal veel toegankelijker omdat ze elk hun loket hebben op het gelijkvloers: de burgerlijke stand, stedenbouw, milieu, huisvesting, ontvangerij, de dienst bevolking, de parkeershop en de preventiedienst.
In het nieuw gebouw komt ook de onthaalfunctie veel beter tot haar recht.
De informatiedienst zal ook beter toegankelijk zijn door de verhuis van de eerste verdieping in het huidige gemeentehuis naar de locatie waar vanaf 1 oktober 2001 tot voor enkele dagen nog de dienst burgerzaken gehuisvest was. Nog vroeger zaten daar de politiediensten tot ze hun eigen gebouw kregen, ook in de Spermaliestraat maar een paar honderd meter naar Wilskerke toe.
Uiteraard is er een rechtstreekse verbinding gemeentehuis – Mac en Mac – informatiedienst, comfortabel voor het college en voor het personeel, maar niet nodig voor het publiek dat buiten het Mac niets meer te zoeken heeft.

De woonwinkel uit de Oostendelaan, daar geplaatst omwille van de zichtbaarheid in het straatbeeld, werd toch verhuisd naar het Mac. Dat zou een besparing kunnen zijn tenzij het huis lang leeg blijft staan terwijl het huurcontract verder loopt. Ik stel mij in elk geval de vraag of de geïnteresseerden nu plots niet meer duidelijk moeten zien waar ze met hun vragen terecht kunnen.

Samengevat, het gemeentebestuur wilde met het nieuwe administratieve centrum een flinke stap voorwaarts zetten op het vlak van toegankelijkheid, klantvriendelijkheid en duurzaamheid.  Dat blijkt mij gelukt te zijn en dat is natuurlijk zeer lovenswaardig!

De werken moesten in het najaar van 2013 starten en afgewerkt zijn tegen het voorjaar 2014, een half jaar vroeger dus dan nu het geval is. Maar ja, zo dringend was dat nu ook weer niet!

Wat blijft in het ‘oude’ gemeentehuis?
Een aantal diensten blijven in het huidige gemeentehuis gehuisvest en verder zal het gebouw vooral een ceremoniële functie krijgen. De schepenen blijven hun kantoren behouden en in de vrijgekomen ruimten (of -s) kan vergaderd worden.

Welke werken werden/worden er nog uitgevoerd?
Het dak en de gevel werden volledig gerenoveerd maar er komt nog een zonneboiler, mogelijk worden er ook nog zonnepanelen geplaatst. Voor het gebouw is men bezig een pleintje met groene accenten aan te leggen en de ingang bestaat uit een grote glaspartij. De voorbehouden plaatsen voor de wagens van de collegeleden moesten dus verdwijnen.
De aanduidingsborden om beter de weg te vinden in het Mac (naar de toiletten bijvoorbeeld) komen pas later. Waarom wordt toch niet gewacht tot alles klaar is om over te gaan tot de officiële opening?

Had men niet beter een volledig nieuw administratief centrum gebouwd op een andere locatie?
Alhoewel min of meer centraal, kan men bezwaarlijk beweren dat het gemeentehuis van Middelkerke ideaal gelegen is: op een druk kruispunt van vier wegen en met weinig of geen vrije parkeerplaatsen in de onmiddellijke nabijheid.
Ziehier een kaartje waarop blijkt dat alle straten rond het gemeentehuis gelegen zijn in de blauwe zone, waar men maximaal 2 uur mag parkeren mits het leggen van de parkeerschijf.

Tijdens de openingsuren van het Mac is het Oudstrijdersplein meestal volzet. Er zijn nu weliswaar enkele parkeerplaatsen aan de overkant van de straat waar men 30 minuten mag staan, ruim voldoende voor het afhandelen van een administratief probleem.

Het gemeentepersoneel moet of kan parkeren in de ondergrondse parking op een honderdtal meter voor een gunstprijs van 50 eurocent per dag.

Ik heb al eens een artikel geschreven over de raadzaal. Ik moest toen toegeven dat een degelijke installatie van multimediamateriaal, die het publiek moet toelaten om de vergaderingen met succes bij te wonen of thuis te volgen, niet mogelijk is wegens plaatsgebrek. De zaal is immers maar 11 meter op 8,5 meter groot. Zal de raadzaal misschien nu uitgebreid worden? Op die vraag kon niemand van de door mij bevraagden antwoorden.
Het gemeentebestuur is een hele tijd van mening geweest dat er een nieuw gemeentehuis moest komen, maar uiteindelijk werd dan toch maar gekozen voor de uitbreidingsoplossing.
Was de (veel) hogere kostprijs daarvan de reden of de wil om alles gegroepeerd te houden en/of in het centrum te blijven? Misschien hield men ook aan het beschermd gebouw? Er werd mij beloofd later de ramingsprijs voor een totaal nieuw centrum op een andere plaats mee te delen. Ik houd jullie op de hoogte.

Jullie gaan mij natuurlijk nooit horen zeggen dat er nog meer geld had moeten uitgegeven worden. Op dat vlak moet ik dat dus wel een goede keuze noemen, maar er wordt zoveel geld verspild in onze gemeente en een nieuw gebouw voor een administratief centrum had model kunnen staan voor de toekomstvisie van onze bestuurders. Helaas moet ik denken dat dit woord niet in hun woordenboek voorkomt.

En … hoeveel heeft dat nu toch weer gekost?
De werken zouden hoofdzakelijk uitgevoerd zijn door eigen personeel van de gemeente.
Dat geeft de indruk dat het niets of veel minder gekost heeft. Ik neem aan dat er toch wel een gedetailleerde berekening van de kosten gebeurd is en een vergelijking waaruit kan blijken of er echt wel sprake kan zijn van ‘goedkoper’.
Volgens ‘Het Nieuwsblad’ van 5 juli 2013 werd de kostprijs van de werken geraamd op 1 miljoen euro.
Volgens Janna in ‘Het Laatste Nieuws’ van 27.10.2014 zou de uiteindelijke kostprijs overeenstemmen met de raming. Proficiat! De zoveelste ‘peulschil’! Ik heb de juiste kostprijs opgevraagd en er werd mij beloofd dat ik die ook zal krijgen.

Geschiedenis van het gebouw
Het gemeentehuis van Middelkerke werd na de eerste wereldoorlog gebouwd in 1924/25 en ingehuldigd op 1 juli 1925. Tot dan had een oude pastorie dienst gedaan als zetel van het gemeentebestuur.
Niettegenstaande het gebouw behoorlijk groot en prestigieus werd opgevat, was het na de fusiebeweging van de jaren 70, vooral die van begin 1977, toch veel te klein geworden. Achteraan en naast het gemeentehuis werden daarom nieuwe administratieve vleugels bijgebouwd. Het oude gebouw bleef daarbij gelukkig grotendeels intact.
Het werd in 2002 als monument beschermd.

De brandweerloods kwam op 30 augustus 1997 (17 jaar geleden!!!) vrij omdat de brandweer toen zijn intrek nam in de nieuwe kazerne in de Klein Kasteelstraat. Het oude arsenaal (gemeentehuis) werd na de brandweerverhuis gebruikt als economaat (voorraad kantoorbenodigdheden) voor de gemeentediensten en als garage/lokaal door het Rode Kruis – afdeling Middelkerke. Dat laatste zal straks verhuizen naar de ‘oude werkhuizen’ langs de vaart in Leffinge, maar het heeft voorlopig een onderkomen gevonden in het vroegere bejaardentehuis ‘de Ril’.

Ik was aanwezig op de officiële opening van het MAC op 24 oktober 2014 om 19u30
Bij druilerig en koud regenweer verzamelden de opdrachtgevers, het gemeentebestuur (uitgezonderd J.M Dedecker en de beide gemeenteraadsleden van het Progressief kartel) en de uitvoerders (studiebureau, aannemers en de leiding van de gemeentewerklieden) zich in de nieuwste aanwinst van de gemeente.
De talrijke genodigden deden via de rode loper en tussen twee groenhagen hun plechtige intrede, via de glazen gevel die de vroegere poorten vervangt … en gaven elkaar de traditionele kusjes. Ik ben bij dergelijke gelegenheden, altijd verwonderd over de vriendschappelijke, hartelijke manier waarop politieke ‘tegenstrevers’ schijnbaar blij zijn elkaar terug te zien. Als dat allemaal maar oprecht is!!

Ik was zeer aangenaam verrast: heldere lokalen op twee verdiepingen (zie hieronder een voorbeeld), vier overzichtelijke loketten, info, ruimte en wonen, burgerzaken en kas (?), een ruime wachtzaal met ‘slangendivan’ voor de wachtende en toiletten voor het grote publiek. Uitstekend werk! ‘Sober (?) en functioneel’ volgens de burgemeester.Voeg daarbij nieuwe meubelen voor iedereen en er mag gezegd worden dat de administratieve diensten nu over alle middelen beschikken om topservice te leveren aan de inwoners van de gemeente. Als de computers ook allemaal nieuw zijn, dan moet de gemeente nu over een enorme rijkdom aan informatica beschikken.

Ik besefte onmiddellijk dat de zin ‘hoofdzakelijk verwezenlijkt door eigen personeel’, zoals een krant schreef en zoals Janna het zegt, met een korrel zout moest genomen worden.
Hier moesten een studiebureau en externe aannemers aan te pas gekomen zijn.
Het bord hieronder bewijst dat die ‘hoofdzakelijk’ eerder gepresteerd werd door diverse instanties. Dat belet echter niet dat het gemeentepersoneel ook zeer verdienstelijk werk kan geleverd hebben.

De hoogtepunten van de officiële opening, zoals dat heet, waren de toespraak van de burgemeester naast twee muzikale intermezzo’s.
Janna onderstreepte dat men er in geslaagd was het MAC op zeer korte tijd te realiseren, met name na negen werkmaanden, een ‘huzarenstukje’ volgens haar. Ze feliciteerde ook de gemeentewerklieden die tot de laatste minuut keihard hadden moeten werken.
Eric Morel en Jurgen Demeyere, twee werknemers van de gemeente die nauw betrokken waren bij de realisatie, werden trouwens door de burgemeester aangesteld als peters van het gebouw.
Hieronder zien jullie een foto van de werken, genomen in maart 2014.

Een trio doedelzakspelers baande dan zijn weg tussen de schare aanwezigen die slechts een korte tijd ervan konden genieten. Een kwartet juffrouwen, nochtans een goede groep volgens een kenner (‘van horen zeggen’) had dan de bedoeling de aanwezigen te vermaken. De akoestiek speelde hen echter parten, maar ook het geroezemoes van het (niet-geïnteresseerd?) publiek liet niet toe om van hun optreden en muziek te genieten en voldoende te waarderen.
Ziehier foto’s van die twee muzikale optredens:

En … natuurlijk waren er het klassiek ‘hapje’ en drankje’ of zelfs ruim meer.
Hieronder zien jullie een beeld van de massa aanwezigen, genomen vanaf het eerste verdiep:

Ook de ‘gewone’ inwoners werden niet vergeten!
Het centrum deed weliswaar al vanaf 27 oktober 2014 dienst voor het grote publiek, maar op zaterdagvoormiddag 8 november werden alle inwoners uitgenodigd om aanwezig te zijn bij een rondleiding met een hapje en een drankje.
Ik heb mij dan ook maar eens laten rondleiden want dat gebeurde niet bij de officiële opening.
Rond 9u30 waren er een 40-tal geïnteresseerden, zowel inwoners als tweede verblijvers. Een succes, dus!
Jullie zien hier een foto genomen op 8 november 2014.

Besluit
Het nieuwe MAC is zeker een aanwinst, maar dat mag ook wel voor die prijs! Uit mijn tekst hierboven kan ook opgemaakt worden dat na twee nieuwe kazernes (brandweer en politie), een nieuw luxueus OCMW – gebouw, een (nutteloze of minstens overdreven grote en dure) ondergrondse parking, renovaties van het oud gemeentehuis, van een gebouw voor de politie en voor de dienst burgerzaken (zonder te spreken van de kerk van Leffinge) en nu een nieuw MAC.
Er mag nu toch wel verwacht worden zeker dat het stilaan zal ophouden met dat bouwen, restaureren en verhuizen?
En zeggen dat de gemeenteraad op 28 augustus 2014 de kleine betoelagingen (steunbeugels, toiletbrilverhoging en zitje voor bad/douche) in het kader van de valpreventie voor bejaarden en mensen met een beperking afgeschaft heeft! Na advies van de seniorenraad!

Bronnen
Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen. Inventaris van het bouwkundig erfgoed. Gemeente Middelkerke.
Artikels in ‘Het Laatste Nieuws’ van Paul Bruneel op http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-middelkerke/nieuw-administratief-centrum-heet-het-mac-a2074160/ en http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-middelkerke/nieuw-administratief-centrum-vanaf-vandaag-open-a2100884/
Uitnodiging door het kabinet van de burgemeester
Artikel in de Krant van West-Vlaanderen van donderdag 04 juli 2013 ‘Gemeentehuis Middelkerke wordt onder handen genomen’
Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 5 juli 2013 door Dany Van Loo ‘Gemeentehuis krijgt facelift’
Foto’s van officiële opening door Annick Keters
http://www.middelkerke.be/page1600437.aspx

10-11-2014, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Hoe het allemaal begon
In 1986 werd in de Sluisvaartstraat in Middelkerke een rusthuis gebouwd. Het kreeg de naam ‘De Ril’ en het had/heeft een capaciteit van 60 bedden. De OCMW – raad heeft enkele jaren geleden gevonden dat het aan vernieuwing en aan uitbreiding toe was en daarom moest er een nieuw gebouw komen waarvan men hoopte dat het in 2013 in gebruik zou kunnen genomen worden.
Zo moest het gebouw er uitzien.

Wie zal dat betalen?
Tijdens de periode waarin de plannen concreter vorm kregen, werd ook de procedure opgestart voor het aanstellen van een financieringsmaatschappij met projectbeheer. Dit houdt in dat de maatschappij een recht van opstal verwerft op de grond teneinde het gebouw te realiseren volgens de behoeften en vraag van het gemeentebestuur. Dat werd op 7 juli 2003 door de gemeenteraad toegestaan.

De houder van een recht van opstal heeft het recht om gedurende een termijn van maximaal 50 jaar gebouwen, werken of beplantingen op andermans grond te plaatsen. Hij betaalt hiervoor normaal een vergoeding aan de eigenaar van de grond (opstalvergoeding). Dat is voor dit project hier niet gebeurd.
De opstalhouder blijft eigenaar van wat hij op de grond heeft geplaatst. Hij heeft het recht om deze opstallen weg te nemen bij de beëindiging van het contract, maar hij kan de eigenaar (=opstalgever) ook verplichten om de gebouwen tegen een vergoeding over te nemen.
De opstalhouder is wettelijk verplicht om alle belastingen in verband met de grond te betalen.

De te financieren werken werden geraamd op 8.936.000 euro exclusief BTW en kosten van projectbeheer.
De opdracht werd gegund bij wijze van de algemene offerteaanvraag. Aangezien de raming de limieten van de Europese bekendmaking overschreed (5.150.000 euro op 1 januari 2008), moest de opdracht Europees bekend gemaakt worden volgens de geëigende standaardformulieren.
Er werd één offerte ontvangen, namelijk van Dexia Bank NV, nu ‘Belfius’ genoemd.
In de gemeenteraad van 14 december 2006 werd de financiering met projectbeheer goedgekeurd.
Per definitie betekent dit dat Dexia, tegen betaling, het toezicht en beheer, de verantwoordelijkheid en de financiering voor zijn rekening zou nemen.
De bank noemt dat systeem de ideale oplossing voor alle bouwprojecten.
Volgens hen kunnen de gemeentelijke investeringen, dank zij deze formule voor 100 % gefinancierd worden. Bovendien kan een beroep gedaan worden op hun ervaring en kennis op het vlak van vastgoedprojecten. Op die manier kan de gemeente rekenen op een onberispelijke kwaliteit voor alle facetten van het bouwproces, zoals kostenbeheer, timing en technische aspecten (dank zij permanente technische controle).

Dexia: “Voor de concrete uitwerking van uw project kunt u een beroep doen op een gespecialiseerd technisch team dat in nauw overleg met uw organisatie een aantal cruciale taken zal uitvoeren en steeds volgens de geldende voorschriften. Ons team zorgt voor de vereiste publicaties, analyses van de bestekken en offertes, een budgettaire follow-up, bezoeken aan de bouwplaats enz.
De gemeente wordt maximaal gespaard van administratieve en technische rompslomp, er wordt tijd en dus geld bespaard. Dat is vooral gunstig bij de bouw van een ziekenhuis of rusthuis omdat daar nog tal van administratieve bepalingen en technische verplichtingen bijkomen.
Tijdens het hele project houden we contact met u, zodat u indien nodig ook altijd wijzigingen kunt aanbrengen.
Zodra de werkzaamheden afgelopen zijn, kunt u het gebouw in gebruik nemen. Pas op dat ogenblik dient u de verschuldigde periodieke aflossingen te betalen, zoals bij een klassieke financiering.”

Dexia stelde dus ook een extern persoon aan die voor hen de werken moest volgen. Deze persoon zou om de 2 weken op de werfvergaderingen aanwezig moeten geweest zijn. In dit project was deze coördinator ook de veiligheidscoördinator.
De wijze van gunnen en lastenboeken werden goedgekeurd door de gemeenteraad. De gunning aan de inschrijver werd door het college goedgekeurd.
Ik neem aan dat wanneer budgetten overschreden werden, het gemeentebestuur hiervan op de hoogte gesteld werd zodat de nodige bijsturingen konden gebeuren.
Dexia/Belfius moest na elke betaling van facturen een kopie van de factuur overmaken aan de financiële dienst samen met een overzicht van de reeds betaalde facturen.
De door Dexia betaalde facturen betreffen bedragen excl. BTW, gezien onder BTW- stelsel gebouwd werd.

De bank neemt natuurlijk niet al dat werk voor zijn rekening voor de mooie ogen van de Middelkerkse politici. Naast de financieringskosten, moeten ook nog kosten voor projectbeheer betaald worden.
Volgens sommigen zou de formule ‘financiering met projectbeheer’ nog een aantal andere voordelen bieden. Vooreerst op financieel gebied. De eigen financiering kan er enkele jaren door uitgesteld worden. Het zou ook mooi meegenomen zijn dat de BTW op het einde van de werken in één keer wordt gefactureerd, zodat op die bedragen tijdens de duur van de bouwwerken geen rentelasten rusten, waardoor de leninglasten lager liggen.
Er gaan echter ook stemmen op tegen deze financieringswijze. Ook de lokale lijst Dedecker is er, volgens hun website, schijnbaar maar een koele minnaar van, omdat het volgens hen een ‘dure zaak’ is.
Voor het project van het zorghuis kost de projectbegeleiding 145.000 euro (excl. BTW).
Volgens de lijst Dedecker zou de architect, die de projectopvolging en veiligheidscoördinatie op de werf zelf doet, nog eens apart moeten betaald worden.
Zij beweren dat Dexia/Belfius enkel de administratieve begeleiding van het project verzekert: facturatie, vergunningen en dergelijke. Daarom vragen ze zich af of dan echt niemand van de vijfkoppige administratieploeg van het OCMW in staat was om dat werk zelf uit te voeren.
Wie moet ik nu geloven? Wat is er nu juist in die 145.000 euro begrepen?
Bovendien zou één en ander nog niet definitief door de wetgever geregeld zijn en moet er nog steeds gehandeld worden binnen een gedoogbeleid conform de voorwaarden omschreven in de omzendbrief van 18 juli 2008.

De voorbereiding van de werken
Op 24 februari 2010 startten de voorbereidende werkzaamheden. De oude loods van de dienst ‘Bouw en Renovatie’ werd met de grond gelijk gemaakt. Het gebouw is bij veel inwoners gekend als de voormalige ‘drankcentrale Vanhoutte’. En daarvoor deed het dienst als loods van het aannemersbedrijf van wijlen senator Willy Declerck.
Nadat de drankcentrale op het einde van de jaren tachtig naar de Oostendelaan verhuisde, bracht het OCMW er het sociaal atelier ‘Bouw en Renovatie’ in onder. In dat project probeerde men langdurig werklozen en ongeschoolden een gedegen opleiding te geven. Toen die een onderkomen vonden in een nieuw complex, konden de afbraakwerkzaamheden beginnen.

De werken
Het ontwerp is van het architectenbureau Verbeke en Verstraete, Vlinderstraat 2 in Oostende, de Oostendse dochter van Mebumar. Het bureau bouwt ook het woon- en zorgcentrum ‘Rustoord’ voor 90 bejaarden in Oostende.
Het OCMW - personeel kreeg de gelegenheid zijn wensen voor noodzakelijke voorzieningen kenbaar te maken aan de architect. Dat vind ik een wijze beslissing!
Aan de inkomgevel moest de ruim beglaasde cafetaria het uitkijkpunt bij uitstek worden . Aan de leefruimtes, werden per verdieping balkonterrassen voorzien. Een opmerkelijke bovenbouw met ovale open lamellenconstructie rond de technische ruimtes die met een dynamische led-verlichting uitgerust werd, springt in het oog.

De werken door de ‘Algemene Ondernemingen Chris Vuylsteke nv’ begonnen op 30 april 2011 met een eerste wandzetting, dus niet met een eerste steenlegging. Er werd namelijk een unieke bouwmethode toegepast. Het procedé bestaat erin dat de bakstenen die uit Duitsland afkomstig zijn, eerst in Nederland werden verlijmd om als afgewerkte wand naar hier te worden gebracht.
Op het bord hieronder kunnen jullie zien wie allemaal bij de bouw betrokken was.

Ziehier enkele foto’s van de werken, genomen op 20 februari 2012.

Hoeveel zal dat kosten?
De kostprijs bedraagt 11,7 miljoen euro zonder de omgevingswerken, maar … de helft wordt gesubsidieerd door de Vlaamse overheid. De provincie betaalt 600.000 euro. De goedkeuring van de toelagen liet evenwel een tijdje op zich wachten. Daarom startten de werkzaamheden later dan aanvankelijk gepland.
De uiteindelijke kostprijs zou volgens voorzitter Gilliaert 13 miljoen 900 duizend euro bedragen.

Welk gebruik zal van het nieuw gebouw gemaakt worden?
Het nieuw centrum zal plaats bieden aan 75 bewoners. Daarnaast is ook een kortverblijf gepland voor drie personen en op het gelijkvloers een dagverzorgingscentrum voor zo'n vijftien gebruikers.
Met dat dagcentrum wil het OCMW de ouderen zo lang mogelijk in hun vertrouwde thuisomgeving laten wonen, terwijl ze er overdag alle nodige zorgen kunnen krijgen.
In het nieuw woon- en zorgcentrum zijn alle kamers éénpersoonskamers, al zullen voor personen die willen samenwonen ook enkele koppelkamers gereserveerd kunnen worden. Het nieuw centrum is ingedeeld in leef- en woongroepen van ongeveer vijftien personen. Zo zal elke groep kunnen beschikken over zijn eigen daglokaal, een eethoek en een keukentje. Er is een doucheruimte en een badkamer per leefgroep met alle mogelijke bewegings- en ondersteuningsvoorzieningen. Dat is een grote verbetering ten opzichte van het oud gebouw waar slechts twee badkamers voorzien werden voor 60 bewoners.
Het centrum wil zich vooral toespitsen op personen die continu hulp nodig hebben, met bijzondere aandacht voor dementerende patiënten.
Ik hoorde een genodigde zeggen ‘dat gelijkt meer op een ziekenhuis dan op een rusthuis’ en daar zit veel waarheid in, natuurlijk.

Wie kan/mag er bewoner worden van het rust- en verzorgingscentrum?
Er is heel wat veranderd aan de voorwaarden om opgenomen te kunnen worden in het rust- en verzorgingscentrum.
Zo kan een bejaarde voortaan pas inschrijven als hij of zij minimum vijf jaar in Middelkerke gedomicilieerd is. Voor wie niet in de gemeente woont, moet zoon of dochter voortaan ook al minstens vijf jaar in Middelkerke gedomicilieerd zijn om in aanmerking te komen.
Voorheen volstond het om op het ogenblik van inschrijving in Middelkerke te wonen of er een familielid te hebben. Het gebeurde dan ook dat mensen zich in Middelkerke domicilieerden om in aanmerking te komen voor opname, zonder dat ze een band met de gemeente hadden.
Ook wie er ergens een neef of nicht wonen heeft, maar zelf niet in de gemeente woont, komt in tegenstelling tot vroeger niet langer in aanmerking.
Gezien de lange wachtlijsten worden nog alleen mensen opgenomen die een duurzame band met onze gemeente hebben. En ook de leeftijdsgrens voor opname is inmiddels opgetrokken tot 65 jaar.
Wie aan alle voorwaarden voldoet, maar zich nog goed voelt, wordt niet eens op de wachtlijst opgenomen.
Ik heb daar geen problemen mee, want ik vind dat leven in zijn gewone omgeving door niets kan overtroffen worden, zolang het gaat natuurlijk.
Men spreekt ook niet meer van een ‘rusthuis’ maar van een ‘woon- en zorgcentrum’.
Herinneren jullie zich nog de tijd dat men dat een ‘oudemannenhuis’ noemde? Heel lang geleden waren dergelijke huizen immers enkel voor mannen bestemd opdat die er hun oude dag zouden kunnen slijten.
Ik hoorde ter plekke dat een vrouwtje van 91 jaar zojuist haar aanvraag gedaan heeft en dat ze de vijftigste plaats bekleedt.

En … je moet het ook nog kunnen betalen: 54 euro per dag is de nieuwe prijs. Dat is toch niet niks, hé? Dat schijnt ook de prijs te zijn die men in ‘Ten Anker’ in Nieuwpoort (een privé huis) betaalt.
Daar komen echter nog allerlei kosten bij: remgeld huisarts en medicatie, hospitalisatiekosten, ambulancekosten, specifieke verzorgingsproducten ( zalf, lotions, … ), telefoon, kapper, pedicure, …, kinesitherapie voor de residenten die niet in een RVT statuut opgenomen zijn, naamtekenen en wassen van het persoonlijk linnen, mutualiteitbijdragen en bijdrage voor de zorgverzekering, consumpties in de cafetaria (alle andere dranken dan degene die in het WZC op de kamer en aan tafel aangeboden worden), kosten voor sondevoeding ten bedrage van de tussenkomst die de bewoner ontvangt van de ziekteverzekering, kosten voor begeleiden van externe consultaties door personeel van het WZC, kosten voor het leegmaken van de kamer bij ontslag, wanneer dit door personeel van het WZC dient te gebeuren.
Het bestuur van de ‘De Ril’ vindt dat geen buitensporige prijs en vergelijkt die met ‘Haerlebout’, het woonzorgcentrum van de Christelijke Mutualiteit (CM) dat op 1 juli 2013 in de Duinenweg, op de terreinen van home Pierre – Julien, zijn deuren opent. Daar zal de dagprijs 57 euro bedragen.
Hoeveel men per dag zal moeten betalen in ‘Westduin’, het gepland privé woon- en zorgcentrum dat in het najaar van 2014 ook 145 plaatsen beschikbaar zal stellen in de Badenlaan in Westende-bad, dat weet ik nog niet.
Uit onderzoek van de sociale dienst van ‘De Ril’ zou gebleken zijn dat het aantal residenten die ingevolge de verhoging van de dagprijs bijkomende financiële steun zullen nodig hebben, slechts in zeer beperkte mate zal stijgen.
Dit heeft te maken met het feit dat bewoners van een rusthuis een aantal bijkomende tegemoetkomingen krijgen, zoals van de zorgverzekering en voor bewoners met een lager pensioen ook voor hulp aan bejaarden. Voor dat laatste wordt er nagegaan welke de invloed is van uw handicap op uw dagelijkse activiteiten. Al naargelang de ernst kan een bedrag ontvangen worden tussen 81,81 euro en 549,15 euro per maand.
Bovendien wordt de stijging van de dagprijs voor de bewoners die vóór de verhuis naar de nieuwbouw opgenomen werden, in fasen doorgevoerd: een eerste stijging vanaf 1 juli 2013, een tweede vanaf 1 januari 2014 om uiteindelijk pas vanaf 1 juli 2014 de dagprijs van 54 euro te betalen.

De plechtige opening op 25 mei 2013
Op zaterdag 25 mei werd dus het nieuw woon- en zorgcentrum plechtig ingehuldigd.
Je kon er natuurlijk niet naast kijken. Naast de ingangsdeur staat een reuzengroot beeld van ‘cowboy Henk’.
Vanaf 10u30 werden de genodigden officieel onthaald. Op dat ogenblik stond de OCMW voorzitter aan de ingangsdeur met twee raadsleden. Later kwam daar het voltallig college bij. Ze mochten in totaal 270 genodigden begroeten.

In de gang hangen nog drie werken van de hand van ‘Herr Seele’, pseudoniem van Peter van Heirseele (Torhout, 13 april 1959), een Vlaams/Oostends kunstenaar, striptekenaar, programmamaker, scenarioschrijver, ... die een goede maand geleden door zijn vrouw beschuldigd werd van partnergeweld.
Jullie zien hieronder Kamagurka alleen of samen met Herr Seele vóór de verschillende doeken.

Ik vroeg een personeelslid wat de idee daarachter was en ze antwoordde me dat de doeken een luchtige sfeer scheppen in het centrum. Ik kan daar wel mee instemmen, alleen het reuzenbeeld buiten vind ik er teveel aan. Schijnbaar denken sommigen daar anders over. Om te poseren is het beeld alleszins geschikt, zoals hieronder blijkt.

Na het bewonderen van de kunstwerken werden de aankomende genodigden zoet gehouden met een versnapering en een drankje in de cafetaria ‘De Dronkenput’.
Dat waren: provincieraadsleden, schepencollege en secretaris, gemeenteraadsleden, OCMW raadsleden van Middelkerke en van andere gemeenten, al wie van dicht of van ver betrokken was bij de bouw en bij de subsidies, de dokters die de patiënten medisch verzorgen, leveranciers, de personeelsleden van het OCMW weliswaar zonder partners, de pers.
Wie ik (bij manier van spreken) gemist heb, zijn Jean-Marie Dedecker en enkele van zijn mederaadsleden uit de gemeenteraad. Niet iedereen die nog actief is, is natuurlijk vrij op zaterdag.
Er was voorzien dat de hiernavolgende autoriteiten vanaf 11 uur het spreekgestoelte zouden betreden.
Dirk Gilliaert, de OCMW-voorzitter van CD&V, opende de bijeenkomst en hij deed dat op een degelijke en duidelijke manier. Hij bedankte de halve wereld en vergat ook de vrijwilligers niet die grote diensten bewijzen aan het centrum.
Hij werd gevolgd door Janna Opstaele, de burgemeester, die het ook verre van slecht deed en die ook vond dat zij die halve wereld zeer dankbaar moet zijn.
Als spreker was ook Carl Decaluwé (CD&V), gouverneur van West-Vlaanderen en sponsor voorzien, maar hij bleek verontschuldigd te zijn. Ik weet niet waarom. Dat werd echter gecompenseerd door de aanwezigheid van federaal staatssecretaris Hendrik Bogaert (CD&V).
Hilde Crevits, Vlaams minister van mobiliteit en openbare werken (CD&V) en sponsor sprak tenslotte ook, na haar aankomst. Ik heb het nog nooit anders geweten in Middelkerke bij de zeldzame gelegenheden waarop ik aanwezig ben, maar om 11u30 was de minister (van mobiliteit!) er nog steeds niet … omdat ze in de file zat. Waarom vertrekken de autoriteiten niet wat vroeger? Ik erger me daaraan omdat ik het arrogant vind als iemand zoveel mensen op zich laat wachten.
Zij is wel sympathiek en was tegen haar gewoonte in (volgens haar eigen zeggen), gekleed in helle kleuren.
Ik noem haar soms, als ik haar hoor op TV, het ‘ratelmachientje’ omdat ze zo veel en ook zo rap spreekt. Ze geeft soms de indruk het allemaal ineens te willen zeggen. Wat ze zei was wel zinvol en ook haar dank voor iedereen bleef niet achterwege.
Het leek dus wel wat op een CD&V bestorming van de Open VLD – burcht van Middelkerke.
Tenslotte gaf Philippe Van den Abeele, die de dagelijkse leiding heeft over het zorgcentrum, praktische richtlijnen voor het verder verloop van het feest.

Om 12 uur werd het centrum officieel geopend (ik heb wel het lint niet zien doorknippen) waarna de geïnteresseerden rondgeleid werden in de nieuwe gebouwen.
Er waren negen groepen voor een goed georganiseerde rondleiding, waarbij elke groep één leefgroep bezocht. De kamers met eigen toilet, met digitale televisie en internet en met hospitaalbed leken mij zeer goed. Een bijzondere troef is een verschuifbare wand in de kamers. Daardoor is er overdag toegang mogelijk en is er 's nachts privacy en een directe toegang tot het sanitair voor de bejaarde. Alle kamers zijn aan de buitenzijde van het gebouw gelegen, waardoor de bewoners zicht hebben op een ruime omgeving. Aangezien ze niet allemaal op het gelijkvloers gelegen zijn, zijn er natuurlijk liften voorzien.
Er is voor elke groep een ruime leefruimte.

De leefgroepen kregen elk een naam die verband houdt met het bouwkundig erfgoed van Middelkerke: ‘Villa Cogels’, ‘Watertoren’ ‘Rotonde’ ‘Les Zéphyrs” en ‘Belle Vue’.
Ik vroeg op welke basis de indeling in leefgroepen gebeurde en er werd mij verzekerd dat het niet de bedoeling was dementerenden en niet - dementerenden te scheiden maar dat een expertenteam (of een gezamenlijke beslissing) voor de samenstelling van de groepen gekozen had.
Ik dacht namelijk dat de leefgroepen volledig van elkaar zouden verschillen, bijvoorbeeld dementerende ouderen apart, naast lichamelijk zorgbehoevende ouderen en naast ouderen die palliatieve zorgen toegediend krijgen. Het zijn hier dus gemengde groepen.

De ‘Sluuze’ vond voorzitter Gilliaert een gepaste naam voor het dagverzorgingscentrum dat einde 2013 opent, omdat het doel van een sluis erin bestaat het niveauverschil tussen twee waterpeilen te overbruggen. Hier moet het een overgang worden tussen de thuissituatie en de definitieve opname in het WZC.

Een uitgebreide receptie, met vlees- en visbuffet met veel ‘Cava’ en veel bieren en begeleid door een muzikaal ensemble, die tot 16 uur zou duren, moest de dag beëindigen. Groots opgevat? Ja, zoals altijd, maar ze zullen zeker gedacht hebben dat dit er nog wel bij kon, bij die bijna 14 miljoen euro.

Wat gebeurt er met het oud gebouw?
Met de bouw van het nieuw OCMW had men dus eigenlijk niet de bedoeling bijkomende capaciteit te creëren. Er zijn slechts een 15 – tal plaatsen meer dan in het oud gebouw. Ter staving daarvan: bij besluit van de administrateur-generaal van het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid van 9 oktober 2006 wordt bepaald :
Artikel 1. Het besluit van 2003 wordt als volgt aangepast : « Aan het OCMW van 8430 Middelkerke wordt de voorafgaande vergunning verleend voor het bouwen van een rusthuis met 75 woongelegenheden, ter vervanging van het bestaande rusthuis « De Ril », Sluisvaartstraat 17, te 8430 Middelkerke ».
Jullie zien hier een foto van het oud gebouw en één met een stuk ervan naast de serviceflats.

Het oud gebouw zou niet meer voldoen aan de moderne verzorgingsnormen. Men zou er een dienstencentrum in onder brengen en kantoren, met eventueel een Sociaal Huis.
Eigenlijk is dat nog een vaag voornemen dat nog concreet moet gemaakt worden.
Het zal dus eigenlijk leegstaan en als er niet vlug een ernstige bezetting gebeurt, dan kan dat enkel leiden tot verwaarlozing. Waarom men het oud gebouw niet blijft gebruiken, samen met het nieuwe, en het geleidelijk afbouwt en bezet met andere diensten, is mij een raadsel. En niet voor mij alleen, want de lijst Dedecker (zie website) denkt er schijnbaar hetzelfde over.
Zij stellen zich ook vragen over de lopende geruchten. De ene zegt dat de dienst ‘welzijn’ er zijn intrek zal in nemen, de andere spreekt van het gebruik van de keuken om keukenpersoneel op te leiden.
Zijn dat eigenlijk geen beslissingen die zouden moeten genomen worden vooraleer een nieuw gebouw op te richten?

Besluit
Het is een prachtig nieuw gebouw, met al de nieuwste snufjes ingericht, met ruim gebruik van de nieuwe informaticamiddelen, met ultramoderne communicatiemiddelen, met de beste voorzieningen om het personeel toe te laten de beste zorgen toe te dienen aan de bejaarden.
Dat is ook nodig met de toekomstige concurrentie.
De bouwprijs is dan ook navenant. Het personeel mag van geluk spreken dat het bestuur royaal omgaat met het geld van de belastingbetaler. Ik vond het persoonlijk wel een beetje vroeg om na 25 jaar (en voor sommige onderdelen nog minder) het oud gebouw, dat nog in uitstekende staat verkeert, af te schrijven.
Ik woon al 40 jaar in mijn huis en ik zou ook liever in een supermoderne woning gehuisvest zijn. Ik moet echter de tering naar de nering zetten. Het schijnt dat de Vlaamse gemeenschap liever een nieuw gebouw hielp bekostigen in plaats van het oude te renoveren en te moderniseren. Ik zou graag eens de studie zien die tot dat besluit leidde. Om mee te gaan met de snelle technische vooruitgang en met de druk van het opbod van andere kustgemeenten, zal men toch straks niet om de tien of vijftien jaar een nieuw OCMW – gebouw oprichten, zeker?

In een later artikel zal ik het ook nog wel eens hebben over de groei van de woon- en zorgsector in de gemeente, met straks vier centra, ‘De Ril’, ‘Tara’, ‘Haerlebout’ en ‘Westduin’.

Bronnen
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=9D2E90JP
De Sirene nr 114 september – oktober 2009
Artikel in 'Het Nieuwsblad van 25 februari 2010 door Dany Van Loo Artikel in 'Het Nieuwsblad' van 2 mei 2011' door Dany Van Loo
http://www.ocmwmiddelkerke.be/deril.Asp
http://codex.vlaanderen.be/Zoeken/Document.aspx?DID=1017032¶m=inhoud
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=QS2RDBH8

http://www.lddmiddelkerke.be/

http://www.lddmiddelkerke.be/ Artikel ‘Nieuw woon- en zorgcentrum’ http://www.handicap.fgov.be/sites/5030.fedimbo.belgium.be/files/explorer/nl/brochure-thab.pdf

 

03-06-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

In Middelkerke en in al zijn deelgemeenten wappert een nieuwe vlag, ontworpen door ‘Creations Vanden Broele’. Dat zou het resultaat zijn van een ‘ intensieve studieperiode’ waarbij rekening gehouden werd met de eigenheden van onze gemeente. Het vorige model, de witte vlag met het logo, werd vervangen door een oranje-blauwe vlag waarop volgens de ontwerpers de zee en het strand centraal staan. Negen blokjes zouden de negen deelgemeenten voorstellen, drie blauwe voor de badplaatsen Middelkerke, Westende en Lombardsijde en zes gele voor de deelgemeenten in het hinterland.De golvende lijn stelt de duinen, de kust, het strand en de zee voor en moet een dynamische input aan het logo geven. Samen met de blokjes vormt ze een vlieger, een ‘speels element’, wat het kindvriendelijk karakter van de gemeente zou beklemtonen. Onder de gemeentenaam ’Middelkerke’ staat het woord ‘gemeente’. Dat zou duiden op het gezellige, het vriendelijke, het sociale en het mensvriendelijke karakter (naast de grootsteden(??) in de buurt). Wat een verbeelding, zeg, maar ver, zeer ver gezocht, vind ik.
Hieronder kunt u beide vlaggen vergelijken. Wat is er veranderd? De kleuren en de lichtblauwe en donkerblauwe krullen. Hoeveel heeft die ‘intensieve’ studie gekost?

Aangezien de dagbladen de nieuwe vlag aankondigden als de ‘gemeentelijke vlag’ en deze aan het gemeentehuis wappert, naast de Belgische driekleur en de provinciale vlag en met de Vlaamse vlag aan de kerkzijde, nam ik logischerwijze aan dat het gaat over de officiële gemeentelijke vlag. Na navraag in de gemeente bleek dat echter niet het geval te zijn. Het zou hier slechts gaan om een ‘huisstijlvlag’, die visueel de symbolische identiteit van de gemeente moet uitstralen. Eigenlijk, een toeristische vlag, dus...
Maar, hoe zit het dan met de officiële vlag van de gemeente? Bestaat die dan niet? Op die vraag kon (of wilde?) het gemeentebestuur geen antwoord geven. Ik kende eigenlijk dat ‘antwoord’ al.
Er bestaat een decreet van 27 april 2007 van de Vlaamse gemeenschap, waar in artikel 2 §1 voorzien is dat elke gemeente een wapenschild en een vlag moet hebben. En die worden niet zomaar gekozen. Een gemeentelijke vlag moet verwijzen naar de kleuren van het wapenschild en moet ‘heraldisch verantwoord’ zijn. De vlag moet samen met het wapenschild een symbool zijn voor de gemeenschap van al de burgers die men ‘gemeente’ noemt. Die heeft dus niets met de toerist te zien.
De vlag moet goedgekeurd worden door de gemeenteraad en door de Vlaamse Gemeenschap.
Om de beoordeling op deskundige wijze te kunnen uitvoeren, laat de Vlaamse Gemeenschap zich bijstaan door de Vlaamse Heraldische Raad. Met de steun van Dexia Bank publiceerden Lieve Viaene-Awouters en Dr Ernest Warlop, respectieve voorzitter en erevoorzitter van deze raad, in november 2002 een wapenboek waarin het heraldisch verleden en heden van alle Vlaamse en Brusselse gemeenten (voor en na de fusie) gebundeld wordt. Middelkerke staat op pagina 61 van deel II.
Volgend officieel wapenschild staat daar voor onze gemeente afgedrukt.

Er zou ook een decreet bestaan, dat ik spijtig genoeg niet kon vinden, dat oplegt dat op de gemeentelijke begraafplaatsen minstens drie vlaggen moeten wapperen: de nationale driekleur, de Vlaamse Leeuw en de gemeentevlag.
Op de begraafplaats van Westende, op het park van de oudstrijders, hangen enkel de Belgische en de Vlaamse vlag.
Dat is inderdaad geen plaats voor een huisstijlvlag!

Besluit
Tot bericht van tegenspraak van de gemeente, zeg ik dat Middelkerke geen gemeentelijke vlag heeft en dus in overtreding is met het decreet van de Vlaamse Gemeenschap. Maar ja, wetten en decreten, die zijn toch enkel voor de burgers, nietwaar?

26-07-2009, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Aangezien de beoordeling van een containerpark eenvoudiger is door het te vergelijken met andere parken, heb ik enkele containerparken bezocht. Er is ook heel wat informatie te vinden  op internet. Beide samen maakten het mij mogelijk om na te gaan hoe onze gemeente het er van afbrengt tegenover Bredene, De Haan, Koksijde en Nieuwpoort, de andere badsteden met een vergelijkbaar inwonersaantal.

Eerst moet ik zeggen dat er verschillende Intergemeentelijke Verenigingen voor het afvalbeheer bestaan: deze van Oostende en Ommeland (IVOO) waartoe onder andere Bredene, De Haan en  Middelkerke behoren, deze van Veurne en Ommeland (IVVO) waartoe onder andere Koksijde en Nieuwpoort behoren. Deze verenigingen staan in voor de verwerking en de verwijdering van het huisvuil van de particuliere bewoner en ze moeten dit doen 'op een wijze die zowel economisch als ecologisch verantwoord is'.

Je zou dus denken dat in de gemeenten, die van dezelfde vereniging afhangen, dezelfde regels van toepassing zijn. Niets is minder waar. Ze gebruiken zelfs niet eens dezelfde terminologie! De openingsuren en de tarieven verschillen. Daarover beslist namelijk de gemeente. Ik besef natuurlijk wel dat niet alle parken in dezelfde periode gebouwd zijn en dat ze niet even groot zijn. Het ene park is dus moderner van opvatting en uitrusting dan het andere maar is het daarom nodig dat de organisatie zo verschillend is?

Ziehier de domeinen die ik met elkaar vergeleek:

Ligging

De gemeente Middelkerke is de grootste in oppervlakte van de besproken gemeenten. Dat betekent dus grotere afstanden tussen de deelgemeenten;

Het eerste wat opvalt in de vergelijking is het bestaan van een minicontainerpark in Wenduine, op 6,5 kilometer van dat van de fusiegemeente De Haan.

Bij ons is alles gecentraliseerd in Middelkerke zelf. Dat betekent dat de inwoners van de deelgemeenten heel wat weg moeten afleggen om hun afval kwijt te geraken. Voor  Schore (Schorestraat 61) is dat 13,5 km of 17 minuten rijden (7,3 km of 10’ naar Nieuwpoort), voor Sint-Pieterskapelle (Diksmuidestraat 68) is dat 7,4 km of 10 ‘, voor Mannekensvere (Brugse Steenweg 113) 10,7 km of 13’ (1,5 km naar Nieuwpoort!), voor Lombardsijde (Nieuwpoortlaan 105) 7,1 km of 10’ (2,5 km naar Nieuwpoort!), voor Slijpe en Westende 5,5 km of 9’. Nergens elders is de afstand zo groot: Koksijde maximaal 8 km, De Haan 5 km, Bredene 6,5 km en Nieuwpoort 6 km.

Men kan zich natuurlijk afvragen of er geen overeenkomst kan gesloten worden tussen de gemeenten om sommige inwoners naar een dichterbij gelegen park te laten gaan, tenminste daar waar het verschil zeer groot is.

Daar tegenover staat dat wie de afvalkalender in het oog wil houden, aan zijn trekken kan komen zonder al te veel verplaatsingen. In elke deelgemeente staan er glasbollen, het afgemaaid gras en het haagscheersel kan op zaterdagvoormiddag naar het marktplein (voor Westende) gebracht worden,  Bovendien kan men om de twee maanden aanvragen om tegen betaling grof huisvuil aan huis op te halen. Tenslotte kan men om de drie maanden klein gevaarlijk afval meegeven met de chemokar die op het marktplein komt staan. flessen en

Metalen verpakkingen en drankkartons (PDM) en papier en karton worden om de 14 dagen aan huis afgehaald, in maart en oktober wordt telkens tweemaal het snoeihout aan huis opgehaald. Men moet dus toegeven dat deze afvalkalender de moeilijkste moet kunnen tevreden stellen.

Het containerpark in Middelkerke ligt vlak in een woonwijk, dat van Nieuwpoort op het industrieterrein. Die van Bredene, De Haan en Koksijde liggen buiten de bewoonde kom. Wat geur- en verkeershinder betreft, geeft dat dus wel een verschil.

Openingsuren

Middelkerke’s park is 27u30 per week geopend. Dat is heel wat minder dan Koksijde (35u), Nieuwpoort (34u) en De Haan en Wenduine samen (36u15). Bredene opent slechts 22u30, maar op respectievelijk 6 en 8 km van hun park, bevinden zich twee intercommunale containerparken..

Toegangsmodaliteiten

Alle gemeenten zeggen dat hun park toegankelijk is voor inwoners van de gemeente. In De Haan, Koksijde en Nieuwpoort mogen ook tweede verblijvers er gebruik van maken mits de aankoop van een toegangspas of badge.

In  Middelkerke kan iedereen zich aanbieden want er is geen identiteitscontrole aan de ingang. In Nieuwpoort gebeurt een registratie aan de ingang waar je een kaart van het “proximity” type voor het raampje van de toegangszuil moet houden. In de Haan staat er een controlezuil waar men zich moet identificeren met de identiteitskaart of met de gekochte toegangspas (4 euro). In Bredene komt er binnenkort ook zoiets en in Koksijde staat er enkel een bord dat de controle zal gebeuren, maar of dat ook zo is?

In Middelkerke en De Haan betaalt men 1 euro ingangsgeld, de andere zijn gratis.

Organisatie/ Schikking van de containers/ Signalisatie

Het is niet mogelijk Middelkerke te vergelijken met Nieuwpoort. Daar werd op 1 september 2007 een modern park van ruim 7.000 vierkante meter in gebruik genomen. Het is het grootste van de regio. Er zijn twee circuits: een niet-betalend en een betalend. Dit laatste is uitgerust met twee weegbruggen die de te betalen som bepalen volgens gewicht en soort afval. De aanduiding aan de containers is er perfect. Ze zijn half verzonken in de bodem zodat de gebruiker geen trapjes meer moet bestijgen. Ook Koksijde mag zich op deze beide laatste eigenschappen beroemen terwijl dat in Middelkerke veel te wensen overlaat (veel trapjes, hoge containerranden, kleine letters, slechte aanduiding).

De organisatie bij ons kan veel beter. Er is geen circuit en dus geen discipline. Aan de ingang zijn er opstoppingen omdat de standen voor piepschuim, kledij, verf, frituurolie te dicht bij de ingang staan. Er wordt veel door elkaar gelopen en gereden. Er zijn bijvoorbeeld containers voor brandbaar materiaal op twee plaatsen. Is het daarom dat men voor veel producten maar naar ‘brandbaar’ verwijst? De gebruiker moet zelf zijn olie in de container gieten, in Koksijde wordt de olie in de bussen afgeleverd en meegenomen. Dat spaart tijd en vlekken op de kledij.

Tarieven

In tegenstelling tot bijvoorbeeld Nieuwpoort en De Haan is het afleveren van de meeste afvalsoorten in Middelkerke gratis zolang men een bepaald volume niet overschrijdt. Ik vind dat een goede regeling omdat men daardoor, om maar één voorbeeld te noemen, het massaal storten van bouwpuin kan beperken. Een containerpark moet inderdaad voorbehouden blijven voor gezinsafval en niet voor afval van bouwaannemers, tuinders, garagisten of horeca.

Wat is er toegelaten en wat niet?

Buiten huiselijk restafval en treinbielzen aanvaardt men bij ons zowat alles, ook oude medicijnen en autobanden. De andere parken zijn daarin minder soepel.

Tot besluit zou ik de Middelkerkse verantwoordelijken willen aanraden eens naar enkele andere parken te gaan kijken. Ze kunnen er heel wat leren!

10-08-2008, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 17 april 2008 kregen wij een ‘warme oproep’ van de burgemeester om ervoor te zorgen dat de gemeente proper wordt en blijft.

Eigenlijk had ik ‘met een gerust hart en met trots deze brief bij het gesorteerd papier mogen gooien’.  Ik behoor namelijk tot de categorie milieu- of afvalbewuste inwoners die alles en nog wat sorteren.

In de brief worden eigenlijk diegene op de korrel genomen die de ‘pret bederven’. Rare uitdrukking want daarmee worden diegene bedoeld die hun afval buitenzetten  de avond voordien of in niet-reglementaire zakken, die bij sommigen dan nog niet of niet afdoend dichtgebonden zijn. Het op te halen papier en/ of karton wordt vaak niet samengebonden en de sorteerregeling voor PMD wordt niet gevolgd, met andere woorden, in de blauwe zakken zitten piepschuim, plastic potjes, aluminiumfolie, en andere niet-toelaatbare stoffen.

Ik heb mij al vaak afgevraagd waarom daar niet of nauwelijks tegen opgetreden wordt. De niet-reglementaire zakken laten staan is natuurlijk geen oplossing. Ik bedoel dat die ‘pretbedervers’ een lesje moeten geleerd worden. Niet een belerend vingertje ertegen opsteken, niet blijven vermanen, maar in hun ‘portemonnaie’ zitten.

De gemeente beweert in de brief dat ze dat van plan is. Ze geven ‘een ondubbelzinnige boodschap’ mee, ze zullen ‘streng’ optreden. Overtreders ‘kunnen’ en ‘zullen’ worden gestraft. Ze ‘riskeren’ een administratieve boete tot 250 euro.

Als dat maar waar is!! Afwachten maar! Laat mij toe eerlijk te zeggen dat ik er geen rotsvast vertrouwen in heb.

Het feit dat er zoveel ‘pretbedervers’ zijn heeft natuurlijk te maken met het feit dat zij wel weten dat de kans op een boete minimaal is.

Een gemeenteraadslid van de oppositie zou eens in de gemeenteraad moeten vragen hoeveel inwoners in de voorbije jaren een boete betaald hebben voor hondenpoep, paardenpoep of andere milieuovertredingen.

Ik hoor nochtans dat op 18 april reeds jacht gehouden werd op overtreders.

Doet de politie dat of zijn dat die speciaal opgeleide mensen met politiebevoegdheid?

Hoe lang zullen ze het volhouden en wat zullen ze doen als straks het hoogseizoen aanbreekt?

Ik moet toegeven dat het niet altijd gemakkelijk is om de dader of de ‘eigenaar’ van een afvalzak te lokaliseren, vooral in vakantieparken en grote appartementsblokken.

In bijlage aan de bovenvernoemde brief, kregen we ook een nieuwe kalender voor het ophalen van afval. En wat zien we?  Het huisvuil zal minder vaak afgehaald worden.

Voor de 8 resterende maanden van 2008 geeft dat:

Je kan dus gerust zeggen dat het aantal ophaalbeurten tot de helft gereduceerd is.

Het zou gaan om besparingen. De wijziging van de kalender werd reeds op het vorige exemplaar aangekondigd. Betekent dat nu dat we nog slechts 25 euro belasting zullen moeten betalen voor het afhalen van huisvuil in plaats van 50 euro? Is dat echt een verkapte manier om die belasting te verhogen? Of moeten daarmee die speciaal opgeleide mensen betaald worden?  Of worden die betaald met de opbrengst van de boetes?

Laat ons maar het verder verloop afwachten. Als de gemeente maar proper wordt!

20-04-2008, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Enige tijd geleden kregen wij een prachtige luxefolder met drie luiken in de bus.

Alle inwoners en tweedeverblijvers werden uitgenodigd voor de opendeurdag in Middelkerke op 16 februari 2008.

“Word verliefd op Middelkerke’ prijkte op het voorluik.

Nu weet iedereen wel dat liefde niet kan bevolen worden en niemand zal mij ooit kunnen doen houden van Middelkerke, omdat ik nu eenmaal mijn hart verpand heb aan Westende.

Maar ik kon toch moeilijk de gelegenheid laten voorbijgaan om eens achter de schermen te kijken van een groot aantal gemeentelijke diensten: bibliotheek, brandweer, containerpark, cultureel centrum, gemeentehuis, jeugdcentrum, OCMW, passiefhuis, politie, zwembad.

Stel zelf uw menu samen, zo heette het in de folder. Dat leek me niet zo eenvoudig met rondleidingen op gezette uren: 14, 15 en 16 uur. Een keuze maken, dus maar. Met het containerpark en het gemeentehuis was ik al min of meer vertrouwd. Jeugdcentrum leek niets meer voor mij en in het passiefhuis was ik minder geïnteresseerd. Misschien ten onrechte! Er bleven er dus zes over, teveel eigenlijk voor het voorziene tijdsbestek. Ik koos dus voor brandweer, OCMW, bibliotheek en zwembad, in die volgorde.

Het eerste wat opvalt is dat de tien diensten allemaal op het grondgebied van de voormalige fusiegemeente Middelkerke gelegen zijn.

In het algemeen kan gezegd worden dat de bezoekers, op het eerste gezicht niet overvloedig in aantal, overal hartelijk ontvangen werden door gemotiveerd personeel. Wat zijn ze toch verwend in onze gemeente: zo goed als nieuwe, moderne, comfortabele gebouwen allemaal uitgerust met alle noodzakelijke voorzieningen, genoeg personeel, kortom  alle voorwaarden zijn vervuld om een goede dienstverlening te bezorgen.

Meer over de diensten zelf dan. Het 40-koppig vrijwilligerskorps van de brandweer lijkt mij zeer goed georganiseerd, getraind en uitgerust en gaf mij een uitstekende indruk. De rondleiding beantwoordde volledig aan wat je van zo’n bezoek mag verwachten.

In het OCMW werden de (schaarse) bezoekers opgevangen in de feestzaal. Mooie infopanelen aangevuld met interessante uitleg lieten geen vragen onbeantwoord. Nu had ik wel graag een bezoek gebracht aan het centrum zelf, vooral aan de serviceflats, maar dat bleek niet mogelijk te zijn. Daarvoor werd ik verwezen naar 21 mei 2008, naar de 13^e opendeurdag van de “Stille Meers”.

In de bibliotheek werd ik vriendelijk ontvangen door Mevrouw Desseyn. Bij het binnenkomen was ik al aangenaam verrast door de beschikbare ruimte, de verzorgde schikking van het modern materiaal. Toen vernam ik dat de bibliotheek, als pilootgemeente voor een Europees project, nog eens kan rekenen op 40 miljoen Belgische francs en dat tegen oktober nieuwe meubelen zullen geïnstalleerd worden om nog meer dienstbetoon te kunnen aanbieden. Zeer aangenaam, natuurlijk, maar ik stel mij de vraag of dat niet een beetje van het goede teveel is.

Ook in het zwembad kreeg ik tijdens een aangename rondleiding deskundige uitleg te horen. Ook daar ontbreekt schijnbaar niets en het enige probleem lijkt erin te bestaan dat men een evenwichtige verdeling moet kunnen vinden voor het gebruik tussen clubs en individuele zwemmers.

Om 17 uur was alles voorbij. Beladen met folders waaraan in de gemeente, zacht uitgedrukt, geen nood is, trok ik huiswaarts.  

Proficiat aan de organisatoren. Wat ik gezien heb, heeft mij een uitstekende indruk nagelaten.

17-02-2008, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een schrijffout? Ik verbind ‘gemeentehuis’ eerder met ‘muizenissen’. Maar neen, muizen waren wel degelijk ‘langs openstaande ramen en gaten’ en gebruikmakend van de gangen massaal binnengedrongen in ons gemeentelijk breincentrum. Ik zag de vrouwelijke schepenen en personeelsleden al krijsend op een stoel staan en de groen- en milieudienst die met groot machtsvertoon aanrukte om dat varkentje   (of dat muisje) even snel te wassen.

De bevoegde schepen Jana Opstaele vond immers dat er ‘kordaat moest opgetreden worden’. Maar toen doken toch muizenissen op.

Moest men enkele katten in dienst nemen? Neen, ‘Tom en Jerry’ toestanden horen niet thuis in een officieel gebouw.

Overal muizenvallen plaatsen of gif strooien? Dat zou gevaar opleveren voor het personeel.

Beide bovenstaande maatregelen werden bovendien ‘te wreed’ bevonden.

Maar… was dat nu niet precies een werkje voor de twee gemeentelijke rattenvangers? Ook deze piste moest al vlug verlaten worden omdat muizen vangen beneden hun wettelijke waardigheid zou zijn of met andere woorden “zij mogen wettelijk alleen ratten verdelgen”

Ervaren professionele muizenverdelgers inhuren, dan maar!

Er werd dus een verdelgingsfirma gevonden die de klus ‘hoogdringend’ zou klaren. Er werd wel nog wat geaarzeld want de schepen had eigenlijk liever een ‘uitzettingsfirma’ om de beestjes levend te vangen en ze daarna weer te kunnen uitzetten. Maar waar? Te velde kon niet, want het waren huismuisjes en geen veldmuisjes.  En die diertjes houden te veel van een warme omgeving.  De schepen wees er terecht op dat “muizen in deze tijd van het jaar ook bij particulieren kunnen binnenlopen”. Misschien was dat de oplossing? En een goedkope ook want “de verdelging wordt dan een privé-verantwoordelijkheid waar de gemeente niet in tussenkomt”.

Nu hoop ik toch dat de muizen zich ondertussen niet te goed zullen gedaan hebben aan de archieven en dossiers; Dat mag alvast niet als excuus gebruikt worden als straks een belangrijk document zoekgeraakt is.

Bron: “Het Nieuwsblad”, artikel van 06.10.07 van efo (bewerkt)

10-10-2007, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)