Is Middelkerke een wielergemeente?
Men kan gerust beweren dat onze gemeente stilaan die reputatie aan het krijgen is. Sommigen spreken zelfs van een wielergekke gemeente.
Je kunt hier inderdaad het vertrek meemaken van een rit van de ‘Driedaagse van De Panne-Koksijde’. Je kunt hier straks op 1 maart 2013 de proloog zien van de Ronde van West-Vlaanderen en op zaterdag 16 februari laatstleden werd hier voor de derde keer op rij de Noordzeecross verreden, de finale van de 8 veldritten van het regelmatigheidscriterium Superprestige. Vanaf het seizoen 2012-2013 wordt die “Nissan-Hansgrohe Superprestige” genoemd.
Hansgrohe, de Duitse firma voor sanitaire installaties, is immers medehoofdsponsor geworden, samen met autoconstructeur Nissan, die nog een lopend contract heeft voor twee seizoenen.
Op het eerste gezicht zou je denken dat Middelkerke weer eens Koksijde achternaloopt, want in die andere blauwe gemeente werd verleden jaar op 29 januari al het wereldkampioenschap cyclocross betwist en op 24 november 2012 had er ook al een wedstrijd voor de wereldbeker veldrijden plaats. Deze laatste heeft internationale allure en wordt hoger aangeschreven dan de Superprestige die op Vlaamse bodem blijft, alhoewel de toonaangevende renners in beide competities wel dezelfde zijn. In de wereldbeker is het totaal bedrag voor het klassement veel hoger dan in de superprestige. (160.000 euro tegenover 96.400 euro); voor de eerste is er in de wereldbeker 30.000 euro tegenover 26.500 euro voor de superprestige.
Koksijde heeft ook een groter aandeel in de driedaagse van De Panne-Koksijde zodat men kan beweren dat zij nog een trapje hoger staan als wielergemeente dan wij. Maar … weten jullie ook dat Middelkerke de 54^ste editie van zijn cross organiseerde, onafgebroken sedert 1959 en daarmee de oudste cross van het land is? Vroeger heette die ‘Duinencross’. In 2005 werd die, dank zij Sven Nys volgens directeur van toerisme Germonprez, van de ondergang gered.
De erelijst ervan is werkelijk schitterend, met onder andere als winnaars kersvers wereldkampioen Sven Nys (5x), Eric De Vlaeminck (5) maar ook onze lokale Oostendse tenoren van destijds Norbert Dedeckere uit Oostende (5x) en ook Charles Vanhoutte (in 1963), wiens naam voor eeuwig zal verbonden blijven met de Noordzeecross. Hij was één van de mannen die de cross hielpen groot maken. 'Ik was de publiekslieveling van mijn generatie', zegt hij zelf.

Wie organiseert dat eigenlijk?
Als je leest “De vzw CycloCrossComité Middelkerke organiseert in samenwerking met het gemeentebestuur”, dan ben je geneigd te denken dat de gemeente alleen maar wat subsidies toekent aan de organisatoren en er uiteraard zijn volledige morele en zelfs wat materiële steun aan levert.
Maar de werkelijkheid is anders: het is gewoon de gemeente Middelkerke die organiseert. Of vergis ik mij? Ik moest dat toch denken na het overlopen van de functies van de leden van het organisatiecomité.
Norbert Cicou, naar het schijnt een oud-wielrenner uit Middelkerke, is de voorzitter.
Johnny Devey, schepen van sport, is lid.
Peter Germonprez, directeur toerisme, is de algemene coördinator.
Pierre Ryckewaert, gemeentesecretaris, is coördinator VIP.
Andere leden van het gemeentepersoneel zijn Daan Fossaert, die zich in de gemeente bezighoudt met de juridische zaken en secretaris is van het comité en Bart Verdonck van de toeristische dienst die cross en logistiek coördineert.
Persverantwoordelijke is Marc Van Landeghem, sportjournalist, gespecialiseerd in wielrennen.
Natuurlijk moesten er ook een paar bij met rennerservaring. Daarom zorgt Ivan Messelis voor de rennerscontracten en tekent Norbert Dedeckere al jaren het parcours uit.
Je mag dus gerust aannemen dat dit comité samengesteld is uit kopstukken van de gemeentelijke diensten die als geen ander de weg kennen in de administratieve en technische diensten van de gemeente. Altijd handig, nietwaar?
Zo’n organisatie vergt natuurlijk heel wat materiaal en heel wat handenarbeid. Wie plaatst de nadarafsluitingen, wie bouwt de bruggetjes en de hindernissen op het parcours?
Wie brengt de wegwijzers aan op de toegangswegen naar de parkings, naar de omloop en naar de VIP – tent? Wie zorgt voor de reclame via websites, folders en affiches?
Omdat ik altijd bezorgd ben als er gevaar bestaat voor de verkwisting van ons belastingsgeld, wou ik daarover wat meer duidelijkheid krijgen. Daarom stelde ik op 7 februari 2013, in het kader van het decreet van de openbaarheid van bestuur van 26 maart 2004, volgende vragen aan het college van burgemeester en schepenen.

1. Hoeveel bedraagt de gemeentelijke subsidie voor de organisatie van de
    Noordzeecross?
2. Worden de prestaties van het gemeentepersoneel, dat deel uitmaakt van het
    organisatiecomité, uitgevoerd tijdens de diensturen en zo neen, worden ze extra
    bezoldigd?
3. Werden de bruggetjes en hindernissen op het parcours opgebouwd en de
    nadarafsluitingen geplaatst door gemeentepersoneel? Zo ja, hoeveel bedraagt de
    gezamenlijke loonkost voor deze prestatie;
4. Op de dag van de cross
    a. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van de Middelkerkse politie?
    b. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van ander gemeentepersoneel?

Hoewel de gemeente, volgens het decreet, mij die informatie zou moeten meedelen binnen de 15 dagen, was dat spijtig genoeg op 24.2.2013 nog steeds niet het geval. Ik hoop de gegevens toch nog te krijgen en ik zal alle voorziene mogelijkheden benutten opdat dit ook zou gebeuren. Ik houd jullie op de hoogte!

Het VIP – verschijnsel
Er was eens een 100% volkssport die vooral in Vlaanderen de supportersharten in vuur en vlam zette.
Wie heeft nooit gehoord van de ‘Flandriens’? Sportjournalist Karel Van Wijnendaele lanceerde het begrip in het begin van de vorige eeuw. Hij bedoelde er een renner mee die fysiek sterk en wilskrachtig was, ‘doorgaans een West- of Oost-Vlaming, die in de Vlaamse klassiekers zonder tactisch inzicht het beste van zichzelf gaf’.
In de oorspronkelijke betekenis zou een ‘Flandrien’ dus vooral een knoestige Vlaamse renner zijn. Op zijn fiets wist de dappere ‘Flandrien’ zich een weg uit de armoede te knokken. Heden ten dage probeert men die definitie te verbloemen. Er werd altijd gezegd dat Briek Schotte de laatste Flandrien zou geweest zijn, maar sportjournalisten kleven die benaming tegenwoordig op elke renner die zich bijzonder inspant.
Michel Wuyts maakte voor Canvas zelfs een zesdelige reeks ‘De Flandriens van het veld’.
Natuurlijk is er vandaag geen sprake meer van ‘zich uit de armoede knokken’. Integendeel! We mogen dat niet veralgemenen maar een goeie renner verdient tegenwoordig meer dan een hele goeie boterham: een wedde van de sponsor, sponsorgeld, startpremies, winstpremies, klassementspremies en inkomsten uit reclame.
Zeer vaak worden twee crossen op een weekend gereden.
Rijden die renners alleen tijdens de winter? Neen, want na afloop van het veldritseizoen stappen sommigen over naar de wegritten of naar mountainbike-wedstrijden.
Een organisator die een deftig deelnemersveld aan de start wil krijgen moet over een rijke beurs beschikken. Die wordt natuurlijk gedeeltelijk gevuld door de sponsors, maar ook door de inkomsten via een fenomeen, dat zich de laatste jaren meer en meer doorzet in de wielersport, die steeds commerciëler wordt. Ik bedoel de VIP. Je ziet dan ook in alle grote koersen, zoals de ronde van Vlaanderen, de VIP – tenten verrijzen. Ook het veldrijden kan het niet meer stellen zonder een VIP – arrangement waar vooral gegeten en gedronken wordt.
En goedkoop is dat niet. Verre van! Ziehier wat aan de gegadigden aangeboden werd en hoeveel die daarvoor moesten ophoesten.
Wil je genieten van het VIP – Noordzeearrangement? Nadat je de wagen kwijtgeraakt bent vlak bij de omloop op de voorbehouden VIP – parking, word je persoonlijk ontvangen in het ‘welcome-center’ met een sprankelend aperitief. Er is een tafel voor je gereserveerd waar een luxe 3-gangenmenu met aangepaste dranken gevolgd door koffie, opgediend wordt.
Van 16 tot 20 uur mag je gratis drinken in het crosscafé maar na de wedstrijd word je natuurlijk verwacht op de VIP – receptie waar ook nog een hartelijk buffet op je wacht. Dat kost je wel 150 euro per persoon, BTW NIET- inbegrepen.
Dat er veel trek is naar deze luxehappening mocht blijken uit de mededeling in de nieuwsbrief van de dienst toerisme van 13 februari dat het arrangement uitverkocht was.
Behoor je niet tot de upper-class maar wil je toch een soort VIP – behandeling, dan is er nog altijd het VIP – crossKaffee – arrangement. Je mag ook parkeren op de VIP – parking en je wordt ook persoonlijk ontvangen in het ‘Welcome – center’. Je krijgt dan toegang tot het crossCafé waar je ook gratis mag drinken van 16 tot 20 uur. Je geniet natuurlijk van een VIP – ticket voor de omloop. Wat dit inhoudt heb ik niet kunnen achterhalen. Loop je dan misschien op tapijten rond de omloop? Na de wedstrijd word je vanaf 17u30 verwacht op het hartelijk buffet.
Je komt er wel wat goedkoper van af want je betaalt ‘slechts’ 60 euro per persoon, BTW NIET inbegrepen.
Er waren trouwens nog meer VIP’s. Het zojuist gebouwd en nog onbezet gebouw van een toekomstige petanqueclub was voorbehouden aan de speciale genodigden van Hansgrohe. Wat daar gegeten werd en hoe die daar verzorgd werden en volgens welke regels, werd niet bekendgemaakt.
En de rest van de aanwezigen? Die deden een mooie lange frisse wandeling van hun auto naar de ingang.
De inwoners van de gemeente of zij die hier een tweede verblijf hebben, konden genieten van een vermindering van 5 euro op het ingangsticket (5 in plaats van 10 euro). Zo trek je meer volk aan en worden de toeschouwers tenminste tolerant.
Misschien laten sommige zich daardoor wel verblinden en zien ze niet meer hoe ondemocratisch de wielersport wel geworden is. Volgens een nieuwsbrief van de gemeente zouden er 2.500 kaarten aan halve prijs verkocht geweest zijn en mochten de kinderen zelfs gratis binnen.
Er was een ‘publiekstent’ waar het ‘plebs’ (tegen betaling natuurlijk) pinten en Leffe kon drinken en waar ik zelfs enkele koppels een dansje zag inzetten.
Eet- en drankkraampjes stonden er verder genoeg op de omloop. Frieten aan 3 euro per portie, braadworsten aan 4 euro per stuk, hamburgers en hotdogs aan 3,5 euro, een kleine pint in een plastieken bekertje aan 2 euro. Ik vind dit schandalig hoge prijzen. Toevallig was ik enkele dagen vóór de cross in Aachen en daar kost een braadworst aan een kraampje tussen 2,10 en 2,50 euro.
De foerier is ‘catering Verkinderen’. Bestaat er eigenlijk nog wel een ander gelijkaardig concurrerend bedrijf? Je ziet ze namelijk overal, bijvoorbeeld ook rond het stadion van Club Brugge. Dat is trouwens ook de firma die op de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie de aanwezigen verwent met een gratis zak frieten. Waarom eigenlijk?

Het VIP schandaal in Middelkerke
Jullie weten natuurlijk dat VIP de afkorting is van ‘Very Important Person’. Waarom die vleiende naam? Omdat ze sponsor- of belastingsgeld in het laatje brengen?
De VIP’s zijn inderdaad de sponsors (zie verder) en personen die genieten van een relatiegeschenk zoals dat zo mooi heet en misschien ook wel enkele rijken of mensen die zich als rijk willen voordoen en die gewoon voor zichzelf betalen.
Op de zitting van de OCMW-raad Middelkerke van woensdag 23 januari 2013 besliste de meerderheid van Open VLD en CD&V gesteund door N-VA, volgens Henk Dierendonck, om uitgebreid mee te gaan feesten maar dan op kosten van het sociaal budget. De raadsleden en hun partner mochten genieten van het VIP-arrangement.
Henk Dierendonck was het daar natuurlijk niet mee eens: “ Het sociaal budget dient om de minderbedeelden van Middelkerke een betere toekomst te verschaffen en niet om de raadsleden en hun partners (18 personen) mee te laten schuiven aan een dis van champagne en kaviaar. Lijst Dedecker heeft zich ter zitting formeel verzet tegen dit schandalig profitariaat. Voor de Open VLD/CD&V/N-VA–raadsleden is politiek kennelijk gaan feesten en fuiven. Voor Lijst Dedecker is de OCMW-raad er om mensen te helpen.
Een slordige 6.500 euro fondsen bedoeld om de armoede te bestrijden, verdwijnen zo in de kas van de cyclocross. De Open VLD/CD&V/N-VA–raadsleden zijn ordinaire tafelschuimers op kosten van de belastingbetalers.
De meerderheid kon als enige tegenargument inbrengen dat ook de gemeenteraadsleden hetzelfde zouden doen. Mocht het cyclocrosscomité ons uitnodigen, zij krijgen massaal subsidies van het gemeentebestuur, gaan wij hier graag op in.* Terwijl de buurman naar de voedselbank moet, vullen zij hun buiken met het geld bestemd voor armoedebestrijding.”
           *Die subsidies komen anders ook van de belastingbetaler, hé Henk!

Is zo’n cross een meerwaarde voor de gemeente?
Cyclocross is vandaag merkwaardig populair in ons land. Nu Sven Nys wereldkampioen geworden is, lijkt opnieuw een gektegolf losgebroken. Men beweert nochtans dat de spanning er uitgaat na het wereldkampioenschap en dat ook de renners op hun tandvlees zitten. Nys zegt zelf “Net als iedereen snak ik ook naar het einde”.
Ik kijk ook graag naar zo’n wedstrijd maar zelfs de fanatiekste crossliefhebber zal moeten toegeven dat veldrijden internationaal niets voorstelt of met andere woorden dat de Belgische (uitsluitend Vlaamse) toprenners weinig of geen concurrentie ondervinden. Winnaars zijn altijd sympathiek en daarom stromen de supporters massaal toe bij elke wedstrijd. De vraag is hoe lang dat nog blijft duren.
Zijn dat allemaal Middelkerkenaars? Natuurlijk niet! De renners van alle categorieën worden vergezeld door een grote schare familieleden en supporters.
Middelkerke levert dus een enorme materiële en financiële hulp, maar wat krijgt ze daarvoor terug?
Dat hier de slotcross georganiseerd wordt, daar wordt over gesproken en geschreven en als de wedstrijd dan nog uitgezonden wordt op TV (VIER) dan ligt onze gemeente wel in de volksmond.
Heeft de lokale horeca er iets aan? Maaltijden worden opgediend in tenten voor VIP’s en de minder bedeelde of minder gefavoriseerde supporter lest zijn dorst met een pint bij een pak frieten of een worst op de omloop.
Je zou dus geneigd zijn te denken dat de meerwaarde voor Middelkerke gering is.
Maar volgens directeur van toerisme Germonprez heeft het gemeentebestuur meerdere initiatieven genomen om van zaterdag 16 februari een succesdag te maken. Zo werd gebruik gemaakt van het weekend van Valentijn om mannen en vrouwen naar onze gemeente te lokken. De middenstanders moesten dan maar de vrouwen verwennen terwijl de mannen naar de cross keken.
Leve Valentijn, ik zie jou toch zo graag, maar de cross zie ik nog liever!
Maakt Germonprez daarmee enkel maar (voor hem logische) reclame voor het toerisme in Middelkerke of varen de restaurants en hotels in deelgemeente Middelkerke er echt wel bij? Dat kan ik achter mijn computer moeilijk beoordelen, maar ik heb zo mijn twijfels!

Is de cross winstgevend?
Er wordt gezegd dat je nooit de rekening van iemand anders kunt maken, maar op het eerste gezicht zou ik denken dat zo’n organisatie zeer winstgevend is. Een hele resem sponsors, financiële, materiële en personeelssteun van de gemeente, entreegelden, VIP arrangementen, standgeld kraampjes, TV – rechten.
De Vlaamse gemeenschap, vroeger de hoofdsponsor, zal ook nog wel zijn steen bijdragen.
Natuurlijk werkt de vzw Verenigde Veldritorganisatoren, die het geheel van de superprestigewedstrijden onder zijn hoede heeft, ook niet voor de schone ogen van de supporters. Zij pikken dus waarschijnlijk ook hun graantje(s) mee!

Hoe zag het deelnemersveld er uit?
Alle nationale en internationale toppers zouden dus aanwezig zijn, volgens de organisatoren. Dat zou niet enkel het geval zijn bij de elite (!) maar ook bij de beloften, de juniores en de nieuwelingen. Alle wereldkampioenen, in alle categorieën, zouden aan de start zijn. Bij de beloften en bij de dames heb ik nochtans wel de wereldtrui gemist!
Wereldkampioen bij de elite Sven Nys stond natuurlijk in het brandpunt van de belangstelling en werd ook het luidst aangemoedigd. Alhoewel de jonge gasten voor de toekomst van het veldrijden zullen zorgen en hun ouders en supporters hopen dat hun poulains ooit Nys zullen evenaren, toch gaat de meeste aandacht naar de elite.
De deelnemerslijst was rijk gevuld maar dat is niets nieuws. De renners zijn in alle wedstrijden dezelfde, vooral in klassementswedstrijden.
Een organisatiecomité pronkt graag met de aanwezigheid van landskampioenen zoals Klaas Vantornhout, Philip Walsleben (Duitsland), Jonathan Page (Verenigde Staten), Julien Taramarcaz ( Zwitsersland). De gekwetste Lars Van der Haar (Nederland) kon er deze keer niet bij zijn. Buiten de Belg en de Nederlander zijn dat eigenlijk geen grote namen. Dan voegt men er maar aan toe dat ‘ook onze andere toppers meereden’: Niels Albert, Kevin Pauwels, Tom Meeusen, Bart Wellens, Rob Peeters, Bart Arnouts, Dieter en Sven Vanthourenhout, Jan Denuwelaere.
Misschien zijn er getrouwen van dergelijke crossen onder jullie nog die Kenneth Van Compernolle en Jim Aernouts kennen, maar Joeri Adams en Vincent Bastaens waren mij volslagen onbekend.
Als we dan toch een internationaal cachet aan de cross willen toekennen, dan kan ik nog zeggen dat Radomir Simunek’, Thijs Van Amerongen (Nl), Gerben De Knegt, Marcel Meisen (D) en Martin Bina (Tsjechië) meereden. Die kennen jullie toch wel?
De namen van Arnaud Jouffroy (Fr), Mathieu Boulo (Fr), Al Thys (NL), Patrick Van Leeuwen (Nl), Marius Gil (P), Niels Wubben (Nl), Ian Field (GB), Arnaud Grand (Sui), Alex Revell (N-ZL), Petrus Lubomir (Tsj) en nog enkele anderen zullen wel niet bekend in de oren klinken.
We kunnen dus best erkennen dat zo’n cross eerder een Vlaamse aangelegenheid is.

En wie zijn de sponsors?
Er zijn er twee soorten, de sponsors van de superprestige zelf (hieronder links) en de lokale sponsors (rechts).

Het geld dat sponsors in de sport investeren is geen schenking. Sponsoring wordt gedaan om er iets voor terug te krijgen. Vooreerst mag dat geld voor 50% afgetrokken worden van de belastingen.
Er schijnen ook methodes te bestaan om nog meer af te trekken. Zo zagen we in de voorbije week op TV dat sommige sponsors in de voetbal een ontvangstbewijs krijgen voor het dubbele van het geschonken bedrag zodat ze alles van de belastingen kunnen aftrekken.
Wij betalen dus een groot deel van het geld dat de kas van een organisatiecomité moet spekken.
En wat krijgt een sponsor terug van het veldrijden?
Naar het schijnt leggen ze daardoor contacten. Ook in de gemeente? Waarvoor?

Was de organisatie goed? Hoe was de sfeer?
Wie regelmatig zo’n cross bijwoont, zal wel enkele overal terugkerende goede punten in de organisatie herkennen. Als leek vond ik de organisatie bijzonder goed: de georganiseerde doorgangen om het parcours over te steken maar vooral de grote TV – schermen zodat je op elk ogenblik de renners aan het werk kon zien en aldus de stand en de evolutie van de koers kon volgen. De geluidsinstallatie werkte prima en duidelijk.
De sfeer was uitstekend. Volgens de lokale omroeper zouden er om en bij de 20.000 toeschouwers geweest zijn, vergeleken met andere crossen een hoog aantal! Ik heb een wandeling gedaan rond de volledige omloop en ik heb geen enkele zich misdragende toeschouwer opgemerkt. Bierblikjes en ander vuil lagen er wel maar het was zeker geen vuilhoop.
Eén minpunt toch! Misschien zou ‘De Lijn’ eens moeten overtuigd worden om aan de tram op het einde van de koers een wagon meer te hangen, zodat de reizigers niet als haringen in een ton zouden opgestapeld zitten. De platforms zijn overbezet! Wat als er iets ergs zou gebeuren?

Hoe verliep de koers?
Na zijn zege in Hoogstraten op zondag 10 februari, al zijn zestigste in de geschiedenis van de Superprestige, kon Sven Nys zich al opmaken om in Middelkerke zijn twaalfde eindwinst in de Hansgrohe Superprestige te vieren. Vóór de start had hij tien punten voorsprong op Niels Albert en Kevin Pauwels. Zelfs een tiende plaats zou dus altijd voldoende zijn. Dat is zelfs een onwaarschijnlijke plaats voor Nys, hoewel men natuurlijk nooit kan weten. Brute pech kan iedereen hebben!
Dat maakte dus wel dat de spanning niet meer kon gesneden worden. Het was dus nog erger dan in 2011-2012 toen Nys hier aan de cross begon met 4 punten voorsprong op Pauwels.
Toch zei de dienst toerisme op 13 februari in een nieuwsbrief dat ‘het de laatste cross is van het seizoen en dat de spanning dus verzekerd is’.
Nys zei op 16 februari in ‘Het Nieuwsblad’ “Ik moet ook niet echt nog voor iets knokken”.
Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de meeste renners hun inspanningen doseren, naarmate het seizoen vordert, in functie van hun plaats in de klassementen (Wereldbeker, Superprestige, Gazet van Antwerpen of BPost).
De eliterenners begonnen er aan om 16 uur bij een temperatuur van 8 graden en droog weer. Voorzitter Cicou zei dat het late uur gekozen werd omwille van de kijkcijfers op VIER.
Het leek mij een mooie en lastige omloop. Slijkerig was die niet voor de renners maar wel voor de toeschouwers, maar niet overdreven.

Het was tenslotte Klaas Van Tornhout die met grote voorsprong de wedstrijd won vóór Niels Albert. Ik had de indruk dat een vermoeide Nys die zo lang mogelijk bij Albert bleef en met een onbestaande Kevin Pauwels in de achtergrond, zich niet al te ongerust moest maken in verband met de eindzege en dit dan ook niet deed. Een zeer verdienstelijke Tom Meeusen en een hard doorbijtende Bart Aernouts konden respectievelijk de derde en de vierde plaats in de wacht slepen.

Bronnen
http://www.wvcycling.com/wedstrijd/829/parcours/2013/
http://www.debrackeleer.be/clients/noordzeecross/superprestige/index.html
http://www.debrackeleer.be/clients/noordzeecross/infoalgemeen/coordinaten/index.html
http://www.jobat.be/nl/artikels/hoeveel-prijzengeld-verdient-een-veldrijder/
website Noordzee cross
http://www.toerismemiddelkerke.be/toerisme/page17311859.aspx

24-02-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)