|
Woensdag 30 november 2009 kwam de zaak Michel Landuyt nog maar eens voor op de agenda van het Gentse hof van beroep.
Jullie zullen het, net zoals ik, nauwelijks kunnen geloven: er werd nog maar eens beslist de zaak uit te stellen voor zes maanden, tot begin 2010. Misschien val je, net zoals ik, bijna achterover als je de reden daarvoor verneemt: de advocaat-generaal ligt ziek te bed!!!
Zou je nu je vertrouwen in justitie niet verliezen, als je dat nog had? Betekent dit dat we ook die zaak mogen toevoegen aan de lange reeks blunders/ manipulaties van ons gerecht? Wie kan het mij kwalijk nemen dat ik er aan twijfel of de wet wel voor iedereen geldt, ook voor burgemeesters en/of advocaten?
Ik weet het wel: wie het dossier niet kent, wie niet weet welke rechter die beslissing nam en toch zijn mening daarover te kennen geeft, zal al vlug het verwijt toegestuurd krijgen dat hij niet weet waarover hij spreekt.
Men zal mij er alvast niet kunnen van verdenken dat ik de feiten niet ken. Ik geef toe dat dit nog iets anders is dan de verklaringen, argumenten, bewijsstukken en verweermiddelen die in het dossier zitten. Mag ik daarom geen stelling innemen over schuldig of onschuldig?
Michel Landuyt werd daarvoor toch al schuldig verklaard op 8 januari 2007 en veroordeeld voor schriftvervalsing tot een voorwaardelijke celstraf van één jaar met uitstel en een boete van 1.487 euro. Men wreef hem gesjoemel aan in de zaak van de ijspiste van 2001 ten tijde van het asielcentrum in Zon en Zee. Dat staat dan voor de vervalsing van de notulen van het schepencollege van 4 december 2001, dus
Niemand zal mij kunnen afbrengen van mijn heel zware vermoedens dat dit inderdaad terecht was.
Men zegt dan gemakkelijk hij heeft zichzelf daarmee niet willen verrijken. Ik vind echter dat wie de wet overtreedt om zijn functie of loopbaan niet in gevaar te brengen, of om een bevriend politicus te bevoordelen, wel zichzelf verrijkt.
Ik heb er reeds verschillende blogartikels aan gewijd, onder andere op 15 juni 2008 en op 1 februari 2009. Ik wil de lezer niet vervelen met een nieuw relaas van de feiten, maar ik wil mij wel nogmaals verwonderen over het gebrek aan besluiteloosheid van het gerecht. In april 2006 pas, zou Landuyt gedagvaard worden, de gemeenteraadsverkiezingen grepen plaats op 8 oktober 2006 en toen werd hij voorgedragen voor een tweede ambtstermijn als burgemeester. Na zijn veroordeling bleef hij waarnemend burgemeester. Dat komt omdat de regel zegt dat de oude het mandaat blijft uitoefenen zolang de nieuwe de eed niet heeft afgelegd. En aangezien Landuyt zelf de oude was
Overtuigd van zijn onschuld, tekende Michel dus beroep aan tegen het vonnis.
Op 31 mei 2008 las ik in Het Laatste Nieuws dat de zaak voor het hof van beroep in Gent uitgesteld werd tot 23 oktober 2008. Het openbaar ministerie liet weten dat het eerst wilde antwoorden op besluiten die de dag voordien nog ingediend werden. Daarna volgde een nieuw uitstel tot 16 december 2008. Ook dan nog geen uitspraak maar weer uitstel, deze keer tot 11 februari 2009.
Wie dacht nu zal het gebeuren, kwam bedrogen uit, want weer volgde een uitstel tot 25 november 2009.
En nu weer, voor de VIJFDE KEER uitgesteld!!!
De advocaten van de verdediging blijven maar bijkomende onderzoeksdaden vragen. Welke dat wel mogen zijn, blijft een geheim. Of zal Jean-Marie Dedecker nu ook aan de tand gevoeld worden?
Iedereen die de zaak Landuyt van dicht of van ver gevolgd heeft, zal zich nu wel afvragen waarom het ene uitstel op het andere volgt. Wil men de zaak misschien laten verjaren? Het lijkt er alleszins op.
De gewone burger moet zich nu inderdaad afvragen of hij/ zij ook op een dergelijke behandeling zou mogen rekenen als hem/ haar ooit een (zelfs lichter) feit ten laste gelegd wordt.
En ondertussen blijft Michel, DRIE JAAR na de verkiezingen en ACHT JAAR na de feiten , nog steeds waarnemend burgemeester. En dat alles voor wat toch een relatief eenvoudige zaak is!
Schaamte is dus op zijn plaats! Voor wie? Dat maken jullie zelf wel uit.
|
