Toen ik klein was, ik was het ‘kakkernestje’ thuis, wilde mijn moeder dat ik een ‘klaksje’ droeg om geen ‘koede’ te krijgen. Ik gebruikte toen ‘pertangs’ al geen ‘kwielebabbe’ en geen ‘futte’ meer. Maar ja, ik was ook geen 'trunte'. Ik verzette mij daar tegen, want ze had me anders misschien nog ‘kloefen’ aangedaan ook.  ‘U boai’ heb ik wel gedragen en ‘sluffers’ ook, “kajuuten’ zelfs zonder ‘koessen’ hoewel je daar gemakkelijk zweetvoeten kon van krijgen.

Wat wij toen zo allemaal deden? Onder andere, “Katje duuk’ spelen, ‘stekevisjes’ vangen, ‘leven’ maken met ‘u wisse’, ‘rulders’ opsluiten in een ‘bottel’ of in ‘u flessche’, ‘stekebeiers’ en ‘braambeiers’ trekken, koersen met de ‘kortewagen’, ‘sjette geven’ op onze fietsjes in ‘uuze stroate’,  ‘sliedern of schatsen op ties in de wienter’,  ‘vele gruchte’ maken of ‘u bitje moaschen’. We zochten ook ‘lootn bolln en oed iezer’ en dat verkochten we aan ‘Stanten’. Met de winst aten we veel ‘spekkn’, ‘lekkestokkn’ en ‘chiclitten’ uit de ‘wienkel’ van Lucie Coene of Marietje Vandecasteele, die op de ‘platse weunden’

Op school speelden we ‘boare’, ‘ottopiano’, ‘gandarmendief’, ‘ketten afdoen’ van ‘uuze moaten’ en ‘pekkeln’. We moesten wel altijd goed voor ‘uuze kannesjère’ zorgen.

Als ‘t ‘kerremesse’ was, zaten we op de ‘schuuten’ of op de ‘sliengerpis’ of probeerden we eens de ‘bollosmieto’.

’s Zondags aten we 's morgens ‘koekestuuten’ met ‘butter’ en ’s middags ‘u kiekn’ of ‘u keun’ en in de week ‘bloeling’ of ‘vette dermes’ of ‘u mutse’ van een zelfgeslacht ‘zwien’ of soms wel ‘u kè mussels’. 

Ik ben ooit ‘messediender’ geweest en toen mochten we de klokken ‘luun’, stiekem ‘proevn an de wien’, de klas verlaten en ‘schooltje duukn’ om trouwers te gaan ‘strikkn’ aan de kerk. Wat we zeker niet mochten doen: “kuurieuzeneuzn’, de ‘apekalle’ uithangen, vechten ‘slagomslienger’, met ‘suefers’ spelen, ‘smoren’, ‘spuugen no de menschen’ of op de ‘messoate’ spelen. ‘Kobbenetten’ moesten we gerust laten. We mochten niet in de buurt komen van ‘den allepit’. We moesten niet thuiskomen met ‘verslokerde’ bloemen of met ‘tettingen’ . Dat was allemaal ‘kiezig’. Moeder zou tegen de ‘plafong’ gegaan zijn, vooral als ze aan ‘t ‘kuusschen’ was, en we zouden zeker met ‘klieken en klakken’ buiten gevlogen zijn.

We werden op het hart gedrukt dat we eerbiedig moesten zijn tegenover ‘meneire pastre’ die ons leerde ‘lezen’, de ‘masoeurs’ van de ‘nunneschole’ , de ‘meistre’ die ons ook leerde lezen, de ‘garde champetter’ en zeker tegenover de ‘keunink en de ‘keuneginne’.

Als je met die mensen in contact kwam, moest je wel niet beginnen te ‘stamern’ of ‘stakestief’ in d’oedinge goan stoan’, maar toch…

Jullie verwachten toch geen vertaling van mij, hé?

16-03-2008, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)