|
Deze week wil ik het hebben over het ouderlijk huis van Jean-Marie, Luc en andere Dedeckers.
Hun vader Robert woonde er tot aan zijn dood en zijn echtgenote, Maria De Reuwe. ook nog een tijdje daarna. Het was ook het ouderlijk huis van deze laatste want ik herinner me nog uit de tijd dat ik voetbal speelde bij SC Lombardsijde dat haar ouders Isidoor en echtgenote Lucie Dewulf er woonden.
Het staat nu leeg, meer nog, het is vervallen want zo gaat dat met lege panden. Je zou het niet voor mogelijk houden hoe snel vandalen en andere flauwe plezante er een krot van maken.
Het werd aangekocht door de gemeente in het jaar 2007 voor de prijs van 185.000 euro (prijs geschat door het Comité van Aankoop van het Ministerie van Financiën, volgens een regeling in der minne, neem ik aan). Daarmee bedoel ik geen onteigening.
Het huis zou afgebroken worden en de ruimte zou geïntegreerd worden in het sportstadion van Lombardsijde. Het zou een 'agoraspace' worden ten behoeve van de Lombardsijdse jongeren. Een wat?
Zeg maar verzamelplaats hoor, dat verstaan de mensen beter.
Jullie kennen toch de heldergele zonnige paardenbloem? Hier noemen ze die beddepissers (bedplassers in het AN). In het Frans klinkt de naam deftiger: pisenlits. Wisten jullie waar die naam vandaan komt? Het komt door het feit dat het een heilzaam en lekker kruid is, dat soms in voorjaarssalades verwerkt wordt. Men beweert dat het opwekkend en reinigend is en het zou de lever, galblaas en nieren tot grotere activiteit aanzetten. Vandaar!
Als de bloem uitgebloeid is, gaat ze dicht en er ontwikkelen zich zaadjes met aan elk daarvan een pluis. Als het zaad rijp is gaat de knop weer open en ontvouwt zich de pluizenbol. De zaadjes raken los en zweven aan hun pluis naar een andere plaats om, als het mogelijk is, daar te ontkiemen.
Hebben jullie als kind ook soms de natuur een beetje geholpen en er de pluizen zelf afgeblazen?
De overlevering wil namelijk dat het aantal pogingen dat je nodig hebt om alle pluisjes eraf te blazen iets te betekenen heeft. Dat aantal kan staan voor het aantal jaren dat je nog moet wachten om de ware tegen te komen. Het aantal pluisjes dat bleef staan na één keer blazen, was het aantal kinderen dat je zou krijgen of het aantal jaren dat je nog te leven had of zelfs hoe laat het was. Wanneer je alle parachutes in één keer weg kon blazen, dan mocht je een wens doen. Voor een meisje dat graag wilde trouwen, betekende dit dat het zeer binnenkort zou gebeuren. Jongens deden niet zo flauw.
Je kan dus het resultaat manipuleren door hard of minder hard te blazen. De betekenis die ons best uitkwam was deze: als ze allemaal in één keer wegvlogen dan was het antwoord op je wens of vraag JA, als er pluisjes achterbleven, dan zou je wens niet uitkomen of was het antwoord NEE. Zo testten wij of onze jeugdliefde al dan niet van ons hield. Zo hard mogelijk blazen was dus de boodschap.
Waarom heel die uitleg, eigenlijk? Omdat het een stukje jeugdsentiment is, maar vooral omdat ik vermoed dat er vóór het Dedecker huis in de Bamburgstraat in Lombardsijde wel eens mensen pluisjes aan het blazen kunnen geweest zijn. Houd ik al dan niet van Jean-Marie? Afgaande op de fotos, moet ik jullie niet uitleggen wie wel en wie niet van hem houdt.
Bron
www.amsterdamsebos.nl
|
