|
Waarom ik er mee ophoud?
Omdat er een tijd is van komen en een tijd van gaan. En nu is de tijd van gaan gekomen.
Een cliché? Dat weet ik, maar welke andere uitdrukking zou beter kunnen uitdrukken waarom ik niet langer mijn Westendse blik op Middelkerke zal richten. Na 14 jaar, 730 artikels en bijna 384.000, niet allemaal verschillende bezoekers vind ik dat het voor mij beter is om het in de toekomst wat rustiger op te nemen.
Elk jaar heb ik een soort verjaardag ‘gevierd’. Van mijn blog dan! Ik beweerde telkens dat ik zou blijven ‘bloggen’, ofwel tot mijn gezondheid het niet meer toeliet of tot ik zou vaststellen dat de interesse of het succes tot een minimum gedaald waren.
Mijn gezondheid vandaag
Aan kracht en helderheid van geest ligt het niet, denk ik toch, maar hardhorigheid, zelfs met twee hoorapparaten, is een zware handicap die mij steeds meer hindert op vergaderingen en bij het telefoneren.
Geen succes meer?
Natuurlijk heeft het gebruik van de sociale media Twitter, Facebook, YouTube, Instagram, Linkedin, Snapchat en Tiktok grote invloed op het succes van een wekelijks blogartikel. Zij maken immers interactie tussen de gebruikers mogelijk. Zij kunnen via verschillende kanalen met elkaar communiceren, foto’s en/of video’s publiceren, informatie met elkaar delen of een discussie aangaan. Een nuchtere eenvoudige blog heeft daar uiteraard geen verhaal tegen.
Laat het nochtans duidelijk zijn dat dit niet de reden is voor mijn beslissing.
Even terugblikken: Was mijn blog ‘desalniettemin’ toch van enig nut?
Ik heb aan mijn blog mijn beste krachten gewijd. Niets was mij te veel om een eerlijk en correct beeld te schetsen van wat zich in de gemeente afspeelde. Ik heb nooit nagelaten om de bron van mijn informatie te vermelden. Ik stelde mij nooit tevreden met ‘van horen zeggen’ maar ik ging altijd ter plaatse kijken vooraleer er over te schrijven. Voor sommige onderwerpen ging ik soms twee, ja zelfs drie keren ter plaatse om zeker te zijn dat ik niets over het hoofd gezien had: verkeerssituaties, bouwwerken, …
Ik kreeg soms het verwijt dat mijn artikels te lang waren. Dat klopt ook. Ik schreef immers geen nieuwtjes, geen mededelingen om de lezers kennis te geven van actuele of toekomstige activiteiten of projecten, geen Facebookartikels…
Ik probeerde altijd wat dieper op mijn onderwerpen in te gaan, de achtergrond wat uit te pluizen en een soort archief op te bouwen. Misschien kan het nageslacht er ooit nog iets mee aanvangen, al was het maar om na te kaarten over ‘die goeie oude tijd’.
Op basis van de mij ter beschikking gestelde informatie en van de antwoorden op de door mij aan de gemeente gestelde vragen, was ik min of meer in staat om de gangen van het gemeentebestuur zo grondig mogelijk na te gaan, om hen erop te wijzen of ze al dan niet goed bezig waren. Ik wilde een beetje ‘de waakhond spelen’. Wie zou er hen anders op gewezen hebben als ze te ‘gekke’ toeren uithaalden, als ze bijvoorbeeld ons belastinggeld op een onnuttige manier besteedden, als Westende en Lombardsijde wat achter Middelkerke aanhinkten of als ze er te zeer op uit waren om prestigieuze hoogdravende en dus dure projecten te verwezenlijken.
Ik vrees dat ik daarmee niet al te veel indruk gemaakt heb, maar goed …
Lokale journalisten moeten er beter opletten dat ze niet op de tenen trappen van de lokale politici want hun broodwinning mag niet in gevaar komen. Dat probleem had ik niet en ik kon dus op een wat scherper en lastiger manier vragen stellen.
Heb ik vaak op iemands tenen getrapt? Misschien wel. De burgemeester schreef in één van zijn boeken een opdracht voor me: ‘Streng maar eerlijk’. Zo heb ik het ook altijd bedoeld.
Zat ik er dan nooit naast? Natuurlijk wel! Alhoewel ik weinig negatieve reacties of terechtwijzingen ontving, heb ik altijd mijn artikel aangepast met de ‘juiste’ gegevens.
Bedankt!
Zoals jullie weten kon ik die artikels publiceren dankzij het ‘Seniorennet’. ‘Hartelijk dank’ dus voor die dienstverlening! Bij sommige kan hierdoor misschien de mening ontstaan zijn dat mijn blog uitsluitend voor senioren bestemd was, maar dat moet ik resoluut tegenspreken, want ik heb in ieder geval nooit in die richting gedacht.
Bloggen zoals ik dat al die jaren gedaan heb, zou natuurlijk niet mogelijk geweest zijn zonder de mogelijkheid om te surfen op het internet. Je vindt er alle mogelijke wetteksten, decreten, foto’s, gidsen van de overheid, verslagen van gemeenteraden, enz…
Ik bedank ook de Middelkerkse politici van ALLE partijen die bereidwillig op mijn vragen antwoordden en zelfs nieuwe of aanvullende informatie verschaften. Ook hun partijkrantjes waren voor mij rijke bronnen van inspiratie. Vaak nam ik ook een item over uit een verslag van de gemeenteraad.
Natuurlijk gaat die dank evenzeer naar de door mij aangesproken gemeenteambtenaren, zelfs al stelde ik soms wel vervelende vragen. Dat ging beter bij het huidig bestuur dan bij het voorgaande. In het zeer verzorgd gemeentelijk informatieblad ‘De Sirene’ vond ik regelmatig aanvullende gegevens maar vooral prachtige foto’s. Dat geldt evenzeer voor de gemeentelijke website(s). Sedert het aantreden van het LDD-CD&V bestuur heb ik de samenwerking met de dienst 'Communicatie' fel kunnen appreciëren.
Ook van de ambtenaren van de Vlaamse gemeenschap kreeg ik vaak nuttige hulp.
Ik heb maar zelden gebruik moeten maken van de federale wet van 12 november 1997 betreffende de openbaarheid van bestuur in de provincies en gemeenten evenals het Vlaams decreet van 26 maart 2004 betreffende de openbaarheid van bestuur waardoor iedere burger het recht heeft elk bestuursdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen, behoudens in een aantal speciale gevallen (veiligheid, persoonlijke levenssfeer, …).
Een andere belangrijke bron waren de dagbladartikels. Mijn dank dus aan de betroffen journalisten voor het lenen van enkele regels tekst of sporadisch ook van een foto.
Ik heb ook verschillende keren bij de West-Vlaamse TV Focus een aanvraag met gunstig gevolg ingediend voor de overname van een filmpje over een Middelkerks item uit hun nieuwsuitzending.
Tenslotte bedank ik de trouwe lezers van mijn blog.
Besluit
Zo eindigt voor mij een tijdperk, waaraan ik veel plezier beleefd heb. Dat het jullie allen verder goed mag gaan!
|
