|
Kleuters en zesjarigen zijn vandaag heel wat gewoon. Meestal werken hun beide ouders en zeldzaam zijn diegene die nooit hun uren doorbrachten in een kinderopvang, al dan niet door de gemeente georganiseerd. Eens gescheiden worden van mama is voor hen niet meer het einde van de wereld.
En toch
een eerste schooldag is nog steeds iets bijzonders. Dat geldt in eerste instantie voor de kleuter die voor het eerst naar school gaat maar ook nog voor de zesjarige die nu naar de grote school mag of moet.
We hebben het allemaal meegemaakt, als slachtoffer (zij het dan in totaal andere omstandigheden) of als fiere ouder.
Op woensdag 1 september was het dan weer zo ver. De 30 km - zones werden weer geactiveerd. En dan kon het beginnen
met een (zonnige) halve dag van 08u45 tot 11u30. Bovendien startte het schooljaar met een ontbijt (fruitsap, koffie, sandwiches,
), in open lucht gezien het mooi weer, voor de 50 kleuters en de 90 leerlingen van de lagere school. Ook de ouders waren welkom.
Wat worden die kinderen toch verwend, tegenwoordig!
Dat was echter niet de reden waarom ik er absoluut bij wilde zijn toen de gemengde gemeentelijke basisschool Duinpieper zijn deuren weer opende na een lange vakantie met zeer veel zon in de eerste helft en veel wind en regen in de tweede helft.
Maar eerst nog dit: jullie weten toch wat een duinpieper is? Het is een zandkleurige (vandaar duin-), zeer bedrijvige zangvogel van 15,5 cm lang uit de familie van de kwikstaarten. De vogel heeft een lange staart die hij voortdurend op en neer doet wippen. Werd de naam gekozen naar analogie met een kind dat nooit stilzit? Goed gekozen, in elk geval.
  
De echte reden waarom ik die eerste schooldag niet wilde missen, was de zopas vernieuwde Henri Jasparlaan, die de chaos aan de schoolpoort zou moeten oplossen. Zou het probleem dat ik aankaartte in mijn artikel van december 2008 nu van de baan zijn? Jullie kunnen het hier lezen.
Helaas, driewerf helaas! Wat een ontgoocheling! Ik had het natuurlijk een aantal dagen geleden reeds zien aankomen maar de Henri Jasparlaan was niet klaar op D-Day! Ik neem aan dat het toch de bedoeling zal geweest zijn om tenminste een stuk van de laan te kunnen gebruiken tegen de eerste schooldag.
Het gevolg? Nog steeds chaos, zoals twee jaar geleden.
Ik had eerder de indruk dat de ouders eigenlijk absoluut in de Duinenlaan willen parkeren om hun kinderen dichter bij de poort te kunnen afzetten en om zelf niet ver te moeten stappen.
Er stonden wel nog geen verkeerstekens maar de Henri Jasparlaan was eigenlijk niet echt afgesloten of dat was tenminste niet echt duidelijk te zien. Daarom hadden een paar ouders er toch maar hun wagen geplaatst. De overgrote meerderheid stond echter opnieuw op het fietspad in de Duinenlaan.
Jullie zien hieronder links hoe het in 2008 was en rechts hoe het nu is.
 
Positief was toch dat zij die te voet naar school komen, reeds het nieuw voetpad konden gebruiken.
Als zon nieuw schooljaar start, dan is dat toch voor een groot aantal mensen het begin van een nieuwe episode in hun leven. Dat betekent toch iets. Dan mag je toch verwachten dat ook de omgeving van de school eens extra verzorgd wordt. Twee dagen ervoor zag het er nog slecht uit. Op de dag zelf waren de gemeentewerklieden nog de haag aan het snoeien en hadden ze één stukje tuin, aan de zijde van het speelplein, onder handen genomen. Nu nog de graffiti op de muur verwijderen en het onkruid tegen het muurtje en dan zal het er heel wat beter uitzien.
Dank zij het welwillend personeel kon ik ook even rondlopen in de school. De klassen en gangen zien er prima uit. De directrice en haar hoofdzakelijk vrouwelijke leerkrachten schijnen dat goed te doen.
De school heeft een goede website http://www.onderwijs.middelkerke.be/duinpieper/ waaraan ik heel wat informatie ontleend heb.
 
In één van mijn volgende bijdragen zal ik eens mijn eerste schooldag in 1943 en mijn schooltijd in dezelfde gemeenteschool vergelijken met deze van 2010. Jullie zullen daarover wel niet verrast zijn: er is een hemelsbreed verschil tussen beide, op bijna elk gebied.
|
