|
De Zeelaan
Jullie kennen zeker wel de Zeelaan in Lombardsijde? Zoals de naam het zegt is dat een laan die naar de zee loopt.
Tenminste zo was het destijds, zolang het militair kamp er niet was. De omheining van de kazerne belet nu van rechtdoor te rijden tot aan de zee. Nu heet het stuk voorbij de Koninklijke baan Matrozenlaan en sinds de fusie van 1977 ligt deze laan op het grondgebied van de stad Nieuwpoort. Nog zon historische vergissing die ons destijds opgedrongen werd.
De Zeelaan in Lombardsijde is opgenomen in het RUP (Ruimtelijk Uitvoeringsplan) Lombardsijde Centrum nummer 19 dat opgemaakt werd op 26.04.1989 en door de gemeenteraad aanvaard werd op 29.9.1989.
Men treft er enkel ééngezinswoningen aan en dat over de halve lengte vanaf de Dorpplaats.
Rechts van de laan, vertrekkend vanaf het dorp, vindt men er verder het golfterrein, dat in de plaats kwam van het Park van Lombardsijde. Nog verder tot tegen de Kustweg vindt men de campings De Lombarde en Zomerzon.
Links van de laan staat als laatste huis het nummer 41. Daar wil ik het hier over hebben. Het werd in 1926 door een bediende uit Brussel gebouwd, vermoedelijk een bekende van de familie Crombez. In 1953, op het moment dat het door de grote overstroming onder water stond, werd het door de oma van de huidige eigenares, gekocht.
Verder naar de zee toe is er niets dan onbebouwd terrein.
Bouwpromotoren werpen zich als aasgieren op wat nog aan bouwgrond in onze gemeente overblijft
Tussen de Zeelaan en de Schoolstraat en de Kustweg ligt inderdaad een, voor onze kustnormen, immens terrein van 6,5 hectare groot, dat de ogen uitsteekt van al diegene die iets met bouwen of met huisvesting te zien hebben.
Aan één zijde, in de Schoolstraat, zijn er al woningen gebouwd en zijn er nog andere gepland. De bouwterreinen werden er opgehoogd tot op het niveau van de straat.
Hieronder zien jullie enkele borden om nog meer geïnteresseerden te lokken.
 
Op het groot terrein wil de huisvestingsmaatschappij IJzer en Zee ongeveer 40 huurwoningen en 20 koopwoningen bouwen. De maatschappij onderhandelt momenteel met de eigenaar omtrent de aankoop van de grond.
Er wordt zelfs gezegd dat daar in het totaal 195 woningen zouden gebouwd worden.
Ongeveer 30% van die woningen, een zestigtal, moeten sociale woningen zijn. De rest (ongeveer 120 woningen) zullen verplicht betaalbare woningen zijn. Dit wil zeggen dat ze iets duurder zullen zijn dan sociale koopwoningen, maar beduidend goedkoper dan identieke woningen die vrij zouden worden verkocht.
Ik heb al zo vaak over die zone geschreven omdat ze volgens mij, in de huidige toestand, niet geschikt is om er woningen op te bouwen. Lezen jullie maar eens mijn artikel van 20 februari 2011 met als titel Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo!! Ze zijn toch niet waterziek, hé?
Zoals reeds gezegd stond heel die vlakte bij de overstroming van 1953 onder water. Ik weet wel dat er reeds flink gemaald werd, maar de wateroverlast dreigt er nog steeds.
Kijk maar eens naar onderstaande recente fotos genomen tijdens de regenperiode van begin maart 2012.
 >  >  >
Ook de Zeelaan komt nu aan de beurt
Op 21 februari 2011 plantte de bouwfirma Debaillie uit Middelkerke, in de Zeelaan volgend bord neer, naast de woning Nr 41.
 >
Ze wilden er namelijk een appartementsgebouw met 10 appartementen neerzetten met evenveel ondergrondse garages, met een gevelbreedte van 22 meter, aanleunend tegen het huis Nr 41.
De bewoners van de Zeelaan zien/zagen een appartementsgebouw in hun straat met ééngezinswoningen niet zitten. Zoals voorzien dienden ze binnen de dertig werkdagen, ingaande de dag na de aanplakking van de bekendmaking, bezwaar in tegen het verlenen van een stedenbouwkundige vergunning.
Hun advocaat formuleerde dat als volgt:
- ze tekenen voorbehoud aan tegen de wettigheid van de verkavelingsvergunning
- de constructie in onaangetast open ruimtegebied is onverenigbaar met de onmiddellijke omgeving ONTVANKELIJK en GEGROND
- er werd geen rekening gehouden met de in de omgeving bestaande toestand (voorkomen, gabariet, stijl- en vormgevingsovereenkomst)
- de bouwaanvraag is strijdig met de bepalingen van het BPA qua bouwdiepte en met de gemeentelijke verordening inzake ventilatie luchtaan- en afvoer meergezinswoningen en verbrandingsluchtafvoer ééngezinswoningen en met de gewestelijke stedenbouwkundige verordening inzake toegankelijkheid
ONTVANKELIJK en GEGROND
- dit brengt een ongewenste ontwikkeling mee langsheen de Zeelaan
- terreinbezetting 80 % (= 40% bovengronds en 40% ondergronds)
- het ontwerp is niet conform met het BPA qua voorgeveluitbouwen en bindende bepalingen bij koppelwoning (vormgeving, dakvorm en aantal bouwlagen)
- er wordt gebouwd in woonuitbreidingsgebied waarvoor momenteel een RUP wordt opgemaakt
DE BEWUSTE WONING ZOU ER NIET INLIGGEN
- er zijn onvoldoende ondergrondse garages in verhouding met het aantal woongelegenheden wat zal leiden tot parkeerdruk in de Zeelaan, die hierop niet voorzien is. ONTVANKELIJK en GEGROND
- door de ondergrondse constructie zal de grondwaterstand veranderen en invloed hebben op de aanpalende constructies
ONTVANKELIJK en GEGROND
Wonder boven wonder, maar op 4 april 2011 besliste het college van burgemeester en schepenen, dat de ingediende bezwaren gegrond en ontvankelijk werden beoordeeld. De actievoerders werden verwittigd dat het college een ongunstig advies aan de bouwaanvraag verleend had. Ik heb hierboven naast de bezwaaritems in drukletters aangeduid welke door de gemeente ontvankelijk en gegrond bevonden werden. Waarom de gemeente geen stelling innam bij elk item van de bezwarenlijst, begrijp ik niet.
Ze vonden bovendien dat het ontwerp geen rekening hield met de bestaande constructie waartegen wordt gebouwd en dat een bemaling nodig zou zijn die een rechtstreeks stabiliteitsimpact zou hebben op de aanpalende constructie en op de onmiddellijke omgeving.
Waarom dient een bouwfirma een aanvraag in die weinig kans heeft op succes?
Jullie kunnen hierboven zien dat heel wat punten van de bouwaanvraag niet in overeenstemming waren met de stedenbouwkundige verordeningen. Waarom dienen bouwfirmas dergelijke aanvragen in?
Zou dat niet moeten bestraft worden? Zij kennen de regels toch of ze moeten ze althans kennen.
Rekenen ze er misschien op dat het advies, niettegenstaande alles, toch gunstig zal zijn? Nee toch?
Als ze dan een ongunstig advies krijgen, dan zetten ze de machine in beweging.
Het bouwplan wordt aangepast maar hoe slagen ze erin om strijdigheden met BPAs te omzeilen?
Het BPA, dat op de website van de gemeente staat, werd toch niet gewijzigd?
En toch krijgen ze het college zover om op 31 januari 2012 te beslissen dat een stedenbouwkundige vergunning kan afgeleverd worden, niettegenstaande het feit dat de gemeentelijke stedenbouwkundige ambtenaar een ongunstig advies uitbracht terwijl de brandweer en VMM Afdeling Operationeel Waterbeheer Dienst Grondwaterbeheer voorwaarden stelden bij het gunstig advies.
De aanplakking gebeurde op 8 februari 2012 met onderstaand A4 formaat. Dat betekende dus dat uiterlijk tegen 8 maart 2012 beroep moest aangetekend worden.
 >
De advocaat liet alvast onmiddellijk weten dat het zonder hem zou moeten gebeuren omdat hij ook gebruikelijk optreedt voor de gemeente en dat hij niet kan tussenkomen in een beroep dat onvermijdelijk tegen de gemeente zal gericht zijn.
Hij vond echter wel dat beroep op zijn plaats zou zijn aangezien de eerder ontwikkelde argumentatie inzake overschrijden van de ruimtelijke draagkracht, geldig bleef.
De eigenaars van nummer 41 tekenden dan ook beroep aan bij de provincie en de behandeling daarvan werd voorzien op 15 mei 2012.
De hoorzitting heeft inderdaad op de voorziene datum plaats gehad. Daar zaten de eigenaars tegenover de advocaat van de firma Debaillie, terwijl de gemeente verstek had laten gaan.
Enkele dagen daarvoor had ook de gewestelijke stedenbouwkundige ambtenaar geoordeeld dat de vergunning moest geweigerd worden. Zijn eindoordeel luidde: bijgevolg stelt de provinciale stedenbouwkundige ambtenaar aan de deputatie voor om het ingestelde beroep gegrond te verklaren en de gevraagde stedenbouwkundige vergunning te weigeren.
De eigenaars zaten dus in een gunstige positie en hun pleidooi werd opeens een heel stuk eenvoudiger. De advocaat van de tegenpartij kon enkel nog uitpakken met een verhaal dat kant noch wal raakte.
De deputatie onder voorzitterschap van gedeputeerde Patrick Vangheluwe, bevoegd voor ruimtelijke ordening, was niet onder de indruk. Het laatste woord was dus nu aan de deputatie en dat zou uitgesproken worden op 7 juni 2012.
En wat stelden de eigenaars plots vast? Hun beroep werd van de agenda afgevoerd. Ze lazen op 14 juni op internet dat het besluit zonder voorwerp verklaard was. Wordt men daarvan dan niet verwittigd?
Bij navraag bij de jurist van de deputatie hoorden ze tenslotte dat de firma Debaillie afstand gedaan had van de vergunning omdat de deputatie toch een weigering zou uitspreken.
Het besluit van de deputatie werd tenslotte op 3 juli 2012 officieel aan de eigenaars overgemaakt.
Einde goed, alles goed? Dat hopen de eigenaars tenminste!
Besluit
Het is voor de burgers van de gemeente onbegrijpelijk dat het gemeentebestuur het advies van de stedenbouwkundige ambtenaar naast zich neerlegt. Mogen zij dan niet rekenen op de bescherming van dat bestuur tegen de niets ontziende bouwwoede van sommige promotoren?
Anderzijds is het wel enigszins bemoedigend dat een beroep tegen dergelijke onrechtvaardige toestanden toch nog zin heeft. Dat men daarvoor een lange gerechtelijke, dure en politieke procedure moet doorlopen om zijn gelijk te halen, is minder aangenaam.
|
