Ons hoofd zit vol herinneringen. Aan mensen waar we om geven of aan andere die ons steeds weer een slechte smaak in de mond geven. Aan gebeurtenissen die ons raakten, waar we om lachten of huilden, die ons ons tot in het diepste van ons hart ontgoochelden.
De tijd van het jaar speelt daarin een belangrijke rol. Telkens in de maand december krijg ik weer een oprisping als ik denk aan wat zich in het jaar 2000 in Westende afspeelde: een bloeiend vakantiecentrum waar velen van ons mee opgroeiden, werd een asielcentrum. De verantwoordelijken daarvoor, minister Johan Vande Lanotte, die de beslissing daarvoor nam, en burgemeester Michel Landuyt die weigerde het voor de Westendenaars op te nemen, zullen bij mij nooit meer op een goed blaadje staan.
Toevallig zijn beide op 14 oktober 2018 ten val gekomen. Hun partijen en hun persoontje vielen niet meer in de smaak van de kiezer. Vande Lanotte viel op 26 mei 2019 nog dieper. Hij werd niet herverkozen voor de Kamer. Je kan/mag het geen leedvermaak noemen, maar toch …
En toen laaide de hoop weer op Op 18 december 2003, vijftien en een half jaar geleden, werd het centrum op bevel van de rechter gesloten na een klacht van een actiecomité, samengesteld uit
-handelaars die hun broodwinning in lucht zagen opgaan -immobiliënhandelaars die hun mogelijkheden zagen slinken -eigenaars die hun eigendom in waarde zagen dalen -Westendenaars die hun dorp te niet zagen gaan omdat het minder aantrekkelijk zou worden voor henzelf maar ook voor de toeristen; ze vreesden dat hun leefmilieu zou geschonden worden en dat het familiaal karakter van het dorp zou verdwijnen. Ze vonden dat zij een minderheid zouden vormen in de verhouding asielzoekers – dorpsbewoners -mensen uit alle categorieën die vreesden dat de onveiligheid (crimineel en medisch) zou verhogen. Zij vonden het ook ongepast dat onredelijk veel (belastings)geld besteed werd aan het opvangen in zo’n luxueus centrum van vluchtelingen waarvan verondersteld werd dat er meer gevlucht waren uit economische redenen dan om veiligheidsredenen.
Maar het domein geraakte maar niet verkocht Na enkele moeilijkheden in verband met verstreken bodemattesten, liet de kalfsvleessector beslag leggen op het domein in de hoop op die manier te veel betaalde belastinggelden terug te krijgen … maar de overheid tekende daartegen verzet aan. Na een vergeefse klacht van een kandidaat-koper in verband met de gestelde verkoopsvoorwaarden, besliste een rechter op 8 maart 2006 tenslotte toch dat de federale overheid het centrum mocht verkopen.
In mijn artikel van 5.12.2010 ‘We herdenken de ‘Zon en Zee’ ramp, 10 jaar geleden’ (zie map ‘Zon en Zee’) heb ik het uitvoerig gehad over de nieuwe eigenaars, een consortium, dat het geheel kon verwerven aan een spotprijs van 9 miljoen euro. Er werden toen wel gebouwen afgebroken maar niets bijgebouwd. Ik wil de lezer niet vervelen door nogmaals uitgebreid te handelen over de redenen waarom dat niet gebeurde. Het had te maken met het opstellen van een afzonderlijk RUP (Ruimtelijk Uitvoeringsplan) voor Zon en Zee en het daarmee gepaard gaande MER (Milieu Effecten Rapport). Dat rapport werd dan nog ongunstig beoordeeld door de controle-agentschappen. Toen waren we al in 2010. Op 28 juli 2011 werd het openbaar onderzoek, dat volgt na het opstellen van een RUP, afgesloten. Ik wil niet meer in detail ingaan op wat in de jaren daarna nog roet in het eten gooide. Misschien werden er nog wel verdere bezwaren ingediend. Misschien was de markt voor verkoop van appartementen toen wat ingezakt en vonden de eigenaars dat het bouwen van de vooropgestelde 400 appartementen niet opportuun was.
Het hotel ‘Zon en Zee’ opende wel opnieuw zijn deuren in 2007. De rest bleef echter een kale vlakte.
De start van een nieuwe toekomst voor ‘Zon en Zee’ In 2018 werd ‘Zon en Zee’ gesplitst in 2 grote onderdelen: de firma's ‘Zon en Zee New nv’ en ‘Zon en Zee Zuid nv’. ‘Zon en Zee New nv’ is een project van de ondernemende familie Dobbelaere onder de leiding van de ouders Louis en Christiane Dobbelaere-Dewulf, in samenwerking met hun kinderen Veerle, Katrien en Jan, die samen met hun respectieve partners Christophe Bouve, Koen Van Nevel en Stefanie Surmont instaan voor verkoop, verhuur, hotelaccommodatie en bouw van het project. Er zijn twee makelaars die instaan voor de verkoop: Dewaele werkt vanuit Middelkerke en immo BC vanuit Westende Het project kreeg de naam ‘west bay’ en heeft als adres Vakantiestraat Nr 4 A-4 E. Het wordt gebouwd door de Westendse Bouwmaatschappij NV contructie met als contactpersoon Ir bouwkunde en projectcoördinator Katrien Dobbelaere met een contactzetel in het verkoopkantoor in de Essex Scottishlaan 49.
Zon en Zee Zuid In één van mijn vorige artikels heb ik het al gehad over de gebroeders Jonathan en Jochen Debucquoy. Dat was in verband met de restauratie van Duinzicht (het vroegere ‘Ons Rustoord’) en van de vakantiewoningen waarvan de camping ‘Kompas’ de vroegere eigenaar was. Zij verwierven bij de splitsing van Zon en Zee het gedeelte dat aanleunt bij de Matthieulaan. Ik zal mij verder beperken tot Zon en Zee New. Over Zon en Zee Zuid zal ik het later nog wel eens hebben.
De plannen van de familie Dobbelaere Sedert 1 mei 2019 is de bouw van een nieuw vakantieresort ‘west bay’ gestart. Om het met de woorden van Katrien Dobbelaere te zeggen: “We zijn van plan om een mooi vakantie-resort te realiseren op de zone ten noorden van het hotel Zon en Zee. Op heden zijn twee bouwvergunningen afgeleverd: twee gebouwen in het binnengebied achter de Chiro en het kopgebouw op de hoek van de Essex Scottishlaan en de Vakantiestraat.“ Er worden een 200 – tal vakantie-appartementen gebouwd waarvan er op heden 44 in opbouw zijn. De verkoop startte op 1 juni. Vanaf de zomer 2020 zouden deze appartementen instapklaar zijn. De PVL architecten (Popeye – Van Landschoot, architectengroep uit Oostduinkerke) zijn de ontwerpers: “Zij kozen voor een hedendaagse vormgeving waarbij de natuurlijke materialen verwijzen naar het kleurenpalet van de beschermde duinen, waar het resort aan grenst. Er werd geopteerd voor een laagbouw met grote leef-terrassen. Samen met de ramen verspringen deze speels in de gevel. Zo heeft elk appartement zijn eigenheid en geniet iedereen van maximale lichtinval en zicht op groen.”
Er mag aangenomen worden dat de bouw van 200 appartementen ook ongeveer evenveel wagens meebrengt. Daarvoor is in het nieuw project voldoende parkeermogelijkheid voorzien, in hoofdzaak ondergronds.
Op het onderstaand plan zien we duidelijk hoe ‘Zon en Zee New’ er zal uitzien. De toegang tot de vakantiestraat zal niet langer afgesloten zijn door poorten. Fietsers en voetgangers zullen er doorgaans gebruik kunnen van maken, auto’s evenwel niet.
De twee oranjegekleurde blokjes zijn de appartementen die het eerst zullen opgeleverd worden en die nu in verkoop zijn.
De plein- en groenaanleg is nog in ontwerp.
In de grijze blok, links op het plan, komen ook vakantie-appartementen, of een uitbreiding van het hotel of eventueel horeca. Dat zal de laatste fase zijn.
Besluit Westende krijgt dus niet opnieuw een vakantiecentrum zoals destijds. Tweehonderd vakantieappartementen zullen evenwel weer leven in de brouwerij brengen De handelaars die in 2000 getroffen werden, kunnen toch weer hopen dat hun handelszaak de vroegere bloei kan tegemoet gaan.
|