Op 13 juli 2020 heb ik al eens een artikel gewijd aan de ‘Boarebreker’ omdat toen het zilveren jubileum van de brochure gevierd werd.

Ik vind dit magazine prachtig door de foto’s, de manier waarop de handelszaken gepresenteerd worden en de verzorgde artikels.
De editie van 2021 wordt door de hoofdredacteur Georges Keters, die men gerust DE horecaspecialist mag noemen, als volgt voorgesteld:
“Beste Levensgenieter en of Toerist,
Al meer dan 20 jaar lang staan we met DE BOAREBREKER in samenwerking met de diverse Diensten voor Toerisme, handelaars en Horeca, op de bres om u te dienen. We hebben evenwel niet de pretentie volledig te zijn. Verre van. We willen vooral een leidraad zijn om zowel een keuze te maken inzake een gezellige tafel, een leuk hoekje te ontdekken of ja, waarom niet, wat te shoppen. Dat alles aangevuld met leuke reportages. We wensen U alvast een bijzonder en heerlijk verblijf.”
De Franstaligen of beter gezegd de Fransen moeten niet op hun honger blijven zitten, want het welkomstwoord wordt voor hen vertaald omdat er ook een aantal bladzijden handelen over Franse restaurants. (zie verder)

Het magazine

De eigenaars en de medewerkers
Het is een uitgave van de vzw Reizen & Smullen (Bassevillestraat 101 in Westende) in samenwerking met Radio Horizon (Astridlaan 90b1) in Nieuwpoort.
De redactie bestaat uitsluitend uit vrijwilligers.

De foto’s komen van de adverteerders, van diverse Toeristische Diensten, van het Archief Dries Van de Weghe, van Luc Cassiman en van Georges Keters zelf.
De layout en de druk worden verwezenlijkt door Drukkerij Pattyn uit Veurne.
De ‘Boarebreker’ is gratis en is te bekomen bij de adverteerders en in de voornaamste toeristische kantoren.

Inhoud
De uitgave 2021 bevat 140 pagina’s (Incl kaften): 52 over Middelkerke en deelgemeenten, 16 over Oostende, 16 over Nieuwpoort, 12 over Frankrijk, 13 over Koksijde, 7 over Veurne, 4 over Gistel, 3 over Diksmuide, 3 over Bredene, 1 over Poperinge, 2 algemene over Champagne, 2 over Kemmelberg, 3 over Brugge 1 over Culebel, 1 over De Haan, 1 voorkaft

De behandelde onderwerpen zijn als volgt ingedeeld (in %)
Restaurants en Hotels 33,2,  Promotie gemeenten 29,3,  Handelsreclame 28,5, Reclame voor evenementen 5,3, Algemeen 2,8

Promotie voor de gemeente Middelkerke
Het gemeentebestuur maakt dankbaar gebruik van het magazine om de gemeente in de kijker te plaatsen. Ze hebben daarvoor niet minder dan 14 pagina’s ter beschikking.

Elk lid van het college neemt een pagina voor zijn/haar rekening.
De Burgemeester: “De Boarebreker zal u zeker helpen uw verblijf maximaal in te vullen. De ruim gestoffeerde brochure zit immers bol van de activiteiten met daarbij enkele uitschieters, met de muzikale optredens in de Proximus Pop-Up Arena Middelkerke en onze vele eigen organisaties met Tastoe, Bubbels aan Zee, Leffingeleuren en onder andere het Landbouwweekend om te besluiten met het Champagneweekend. Duidelijk voor elk wat wils”.
Schepen voor Toerisme Tom Dedecker sluit daar bij aan met meer gedetailleerde informatie over wat in de komende maanden in onze gemeente op het programma staat.
Schepen voor Openbare werken Dirk De Poortere noemt onze gemeente een fietsparadijs, niet enkel maar vooral in het hinterland maar ook ‘aan zee’ waar voor de fietsers veilige fietspaden gecreëerd worden van Middelkerke tot aan de grens van Lombardsijde met Nieuwpoort en niet te vergeten het fietspad aangelegd op de voormalige trambedding langs de Nieuwpoortlaan.
Ook de wandelaar krijgt zijn deel onder de vorm van een groene promenade die in verschillende fases aangelegd wordt langs het strand.
Sportschepen Henk Dierendonck wijst de lezers op de rjjke mogelijkheden aan sportinstallaties, sommige weliswaar nog niet afgewerkt, maar veelbelovend. Naast de reeds bestaande fitnesstoestellen op de dijk, de paddelvelden op de oude tennissite, de vele petanquevelden, de wandelroutes, zeehengelen, beachvolley en beach soccer komen er nog verrassende nieuwigheden. Pumptrack is de eerste. Het is een aaneengesloten omloop met bulten en hellende kombochten, een mix tussen een BMX park en een skatepark. Freerunning is de tweede attractie op het sportpark, met als varianten ‘Skatebowl’ (zie (542) Skatebowl Oostende Velodroom - YouTube en ‘Jumpline’. Dat zijn mogelijkheden om zelfbeheersing en kunde te testen en te oefenen.

Verder is er de mountainbikeroute van Middelkerke tot aan de grens van Lombardsijde met Nieuwpoort.

De surfclub ‘De Kwinte’ wordt uitgebreid tot aan de grens met Nieuwpoort. Tenslotte komt er een nieuw zwembad met allerlei nieuwigheden: twee banen met beweegbare bodem en het projectiesysteem dat de indruk zal geven dat je tussen de vissen zwemt.
Het artikel wordt daarbij mooi geïllustreerd.
Als onderdeel van een artikel ‘Middelkerke bruisende badplaats in volle bloei’ beweert schepen voor lokale economie Natacha Lejaeghere tenslotte dat jonge ondernemers graag kiezen voor Middelkerke.

Maar dat is nog niet alles. De magazine bevat nog andere aparte artikels over de kwaliteiten van Middelkerke.

Onder het motto ‘Heradem’ wordt gewezen op drie toekomstige of aan de gang zijnde projecten, telkens met foto: het iconisch casinogebouw en een fraai stuk duinlandschap, de heraanleg van de zeedijk in Westende met een groene grasdijk in de residentiële zones en een golfdempende uitbouw in de centrumzones en tenslotte ‘Vita Krokodiel’ een modern sportcomplex met veel mogelijkheden (sporthal, fitness en zwembad).

Het nieuw casino, eerste spadesteek op 1 september 2021 en opening in de zomer 2023 moet uiteraard het paradepaardje worden: met tophotel met 80 luxueuze kamers, een sterrenrestaurant, een evenementenzaal voor nationale evenementen EN voor die van de gemeente zelf. Het Epernayplein en de zeedijk worden volledig heraangelegd.

Het hondenstrand wordt verplaatst aar het strand, op de grens tussen Westende en Middelkerke, ter hoogte van de L. Logierlaan, tevens een door strandredders bewaakte zone. Extra voordelen zijn een stuk duin dat het strand voorafgaat, een beach bar vlakbij en veel meer parkeergelegenheid.

Aan het Stripfestival van 24.7 tot 16.8 worden twee mooi geïllustreerde pagina’s gewijd.
De aandacht van de lezer wordt gevestigd op ‘Tastoe’ op 4 en 5 september.

Besluit
Georges Keters verdient gelukwensen voor zijn magazine. Ik vind alleen maar dat de gemeente er stilaan een (te?) prominente plaats in krijgt.

Bronnen
http://www.bloggen.be/gastronomietoerisme/archief.php

28-06-2021, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Geschiedenis van het magazine
‘Boarebreker’ is, maar dat weten jullie natuurlijk allemaal, het dialect voor ‘Golfbreker’. Dat is een constructie die de kust moet beschermen tegen weersinvloeden en nadelige invloeden van zeestromingen langs de kust. 

Tijdens de wintermaanden van 1991, tussen pot en pint, vatten tien jonge mensen uit de horeca*, onder impuls van Peter Desseyn, toenmalig uitbater van brasserie Martinick, het plan op om een eigen gids op te starten. Zij dachten toen niet aan de opwarming van de aarde en de daarmee gepaard gaande verhoging van de Noordzeespiegel, waartegen ze een dam moesten opwerpen. Neen, zij vonden gewoon dat ‘golfbreker’ een typisch kustwoord was en zij vonden ‘Boarebreker’ een uitstekende naam voor hun initiatief omdat daarmee een link gelegd werd naar de zee. In de zomer wilden ze met hun magazine de horeca dichter bij de toerist brengen en in de winter wilden ze ermee de aandacht vestigen op diverse organisaties. Op 21 juni 1992 verscheen hun eerste (gratis) nummer, 38 pagina’s dik, met vooral horecagebonden publiciteit.
Culinair journalist Georges Keters zorgde voor de teksten.
      * Stefan Vander Espt (Boerderij), Jan Vandamme (Falcon), Peter Deleu (Kingston), Stefaak Lauwereins (De Vlaschaard), Johan Sabbe
          (Chaplin), Franky Demulder (Duinenbad), Gino Lambert (Papillon), Hein Lannoo (Argos), Dennis Alberdienst (Were Di) en Peter Desseyn
          (Martinick)

Van 1992 tot 2020 is een tijdspanne van 28 jaar en toch heb ik het in mijn titel over ‘een zilveren jubilieum’. Er was namelijk een onderbreking. In 2009 verscheen het magazine op een klein formaat, met een nieuw kleedje, met voor het eerst een algemeen overzicht van de horecazaken. En toch werd het geen succes. Dat leidde er ook toe dat het ondertussen uitgedund bestuur vond dat hun drukke bezigheden al te veel tijd in beslag namen en dat het genoeg geweest was. ‘De Dienst Toerisme Middelkerke deed nog een verwoede poging ‘om het schip opnieuw varend te krijgen, maar het bleef water maken en De Boarebreker verdween uit de vaart.’

Maar … in horecamiddens, bleef men naar de magazine vragen.
Georges Keters, schrijver van het eerste uur, had al vroeger een eigen magazine ‘Gastronomie en Toerisme’. Het verscheen vijf maal per jaar en was een realisatie van de vzw Horizon, Astridlaan 90 b1, 8620 Nieuwpoort en vzw Reizen & Smullen, Bassevillestraat 101, 8434 Westende, met als doel de horeca, het toerisme, vrije tijd, lifestyle, auto en interieur in al hun vormen te promoten. De redactie bestond uitsluitend uit vrijwilligers. Op bloggen.be/gastronomietoerisme vinden jullie een archief met alle blogartikels van januari 2007 tot maart 2020. Deze reportages waren wekelijks te beluisteren op de FM 106,1 Radio Beach, elke vrijdagvoormiddag even na 10 u

Iedereen weet dat Georges zich thuis voelt in toerismemiddens en zeker in de wereld van de gastronomie. Tijdens zijn bezoeken aan de diverse Middelkerkse horecazaken werd regelmatig gesproken van de goede tijd van De Boarebreker. Van het één kwam het ander en na een diepgaand gesprek met Stefaan Lauwereins en Stefan Vander Espt – de laatste der Mohikanen – deed de vzw De Boarebreker afstand van de naam en kwam het magazine in de handen van ‘Gastronomie en Toerisme’. George Keters: “In november 2011 schoten we uit de startblokken. De twee magazines werden samengevoegd en kregen de naam ‘De Boarebreker’ met als ondertitel ‘Gastronomie & Toerisme’. In mijn eentje bezocht ik ruim honderd handels- en horecazaken en we werden overal goed ontvangen. Het kostte heel wat tijd, maar elke dag zagen we de Boarebreker groeien.”

Het magazine
Georges: “Het magazine wil vooral een leidraad zijn voor zij die enerzijds hun vertrouwd restaurant willen opzoeken en anderzijds een nieuwe culinaire belevenis willen invullen. Of dit nu voor een snelle hap, een mooi glas, een gezellige lunch, een zakendiner, een tête à tête of zo maar een leuke tafelavond is, iedereen vindt hier zeker zijn gading.

De Boarebreker wil zich onderscheiden van de andere magazines die tijdens de zomer verdeeld worden: we leggen alleen het accent op de HORECA , TOERISME, en LEUKE PLAATSEN.  
Geen publiciteit of publi-reportages over kledij, schoenen, meubels enz....” 

Ziehier de kaft van de laatste vijf uitgaven. Krijgen jullie nog geen honger?

De uitgave 2020 bevat 132 pagina’s (Incl kaften): 58 over Middelkerke en deelgemeenten, 20 over Oostende, 18 over Nieuwpoort, 11 over Frankrijk, 4 over Koksijde, 4 over Diksmuide, 3 over Bredene, 2 over Poperinge, 2 over Kemmelberg, 2 over het Cruisegebeuren, 2 over De Panne, 2 over Veurne, 1 over Brugge 1 over Culebel, 1 over Eernegem, 1 over De Haan.

De Boarebreker is gratis en is te bekomen bij de adverteerders en in de voornaamste toeristische kantoren.
De foto’s komen van de adverteerders, van diverse Toeristische Diensten, van het Archief Dries Van de Weghe, van Luc Cassiman en van Georges Keters zelf.
De layout en de druk werden verwezenlijkt door Drukkerij Pattyn uit Veurne.

Steun van de gemeente
In 2012 beschreef toenmalig burgemeester Michel Landuyt de figuur van Georges Keters als positief ingestelde journalist die Middelkerke en de kust graag culinair in de kijker stelt. ‘Zijn stijl is te plukken uit honderd andere: steeds correct, uitnodigend en met een link naar het toerisme en de gastronomie. Hij is voor ons hier dan ook de Culinaire Ambassadeur van de Kust.

In de uitgave van 2020 kunnen we zien dat ook het huidig bestuur enthousiast reageert op het werk van Georges Keters.
'Zijn magazine is pure propaganda voor Middelkerke', zo schrijft de burgemeester: ‘We beleefden de jongste maanden hachelijke tijden, veroorzaakt door een ongrijpbaar virus. Voeg daarbij de soms meest onbegrijpelijke communicatie van de bevoegde instanties.”
Het lijvig magazine is voor de burgervader een bewijs dat er nog heel wat moois te beleven valt in de gemeente. Zo blijkt daaruit dat de horeca en de middenstanders klaar staan om de toeristen warm te ontvangen.
De burgemeester en zijn schepencollege worden door de hoofdredacteur in drie pagina’s onder de aandacht gebracht voor hun talloze verwezenlijkingen, om duidelijk te maken ‘wat er in de gemeente nog te gebeuren staat’: opening van nieuwe gemeenteschool, een nieuw casino, een nieuwe sportlong ‘Vita Krokodiel’ met een nieuw zwembad, een sporthal en een speelpark, heraanleg van de zeedijk en van het Rauschenbergplein, nieuwe fietspaden, verbeterde landelijke wegen, frisse toeristische campagnes, inspanningen voor kinderopvang, extra aandacht voor de jeugd, steun voor de lokale economie.

Tom Dedecker, schepen van financiën legt ook uit ‘wie dat allemaal gaat betalen’. Het artikel wordt geïllustreerd met een foto waaruit ik opmaak dat de werken eigenhandig door het college zullen uitgevoerd worden. En met de glimlach! Dat zou natuurlijk fel de kosten drukken.

Het artikel eindigt met een krachtuitdrukking van Jean-Marie: ‘Het is duidelijk, Middelkerke wordt een toplocatie, een paradijs voor gastronomen en levensgenieters, waar het goed wonen en verblijven is, elke dag van het jaar. Samen kunnen we veel.’

Ook de eerste schepen en schepen voor toerisme Tom Dedecker wordt in een aparte bijdrage nog geïnterviewd door de hoofdredacteur. 

De figuur Georges Keters

Iedereen die Georges kent spreekt over hem als DE horecaspecialist. Dat is hij ongetwijfeld. Wie al meer dan 30 jaar artikels schrijft over alles wat met het restaurantgebeuren samenhangt en er al die jaren een verzorgde luxueuze magazine over uitgegeven heeft, verdient zeker geloofd te worden voor zijn kennis en voor zijn bezorgdheid om de lezer te helpen bij de keuze van een gezellige en fijne tafel, ‘zonder dat er een aanslag op je beurs wordt gepleegd'
Het mag niemand verwonderen dat hij volop gesteund wordt door de gemeente want een betere promotor zal Middelkerke nooit meer vinden. Hij buigt zich, zoals het in de ondertitel van zijn magazine staat, ook over het kusttoerisme. Hij wijst de bezoekers van onze badplaats op interessante culinaire evenementen en helpt ze leuke hoekjes of interessante adressen ontdekken waar men aangenaam kan shoppen. Wie ernaar uitkijkt om een aangenaam uitstapje in de Middelkerkse omgeving te ondernemen, is bij ‘de Boarebreker’ aan het juiste adres.
Hij verstaat uiteraard, als journalist, de kunst om dat alles in een leuke en correcte stijl voor te stellen.
En … niet te vergeten, hij slaagt er al die jaren steeds weer in om voor zijn prachtig magazine de medewerking te verkrijgen van de gemeenten, van de handelaars, de horeca, de middenstand en diverse toeristische diensten. Dat is niet vanzelfsprekend! Zijn magazine is na zoveel jaren de ideale gids, een klassieker en al lang niet meer in Middelkerke alleen maar over de hele kust.

Bronnen
Artikel van Paul Bruneel in de ‘Boarebreker’ “De Boarebreker kwart eeuw jong’
http://www.bloggen.be/gastronomietoerisme/archief.php

13-07-2020, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

In 2013 heb ik voor de eerste keer aandacht besteed aan de beoordelingen van de kustrestaurants die tijdens de zomermaanden verschenen in ‘Het Nieuwsblad’ en in ‘Het Laatste Nieuws’.
Sindsdien heb ik dat elk jaar opnieuw gedaan, in 2019 voor de zevende keer.  

Aangezien erkende chefs die uitvoerden, vond en vind ik nog steeds dat men daarmee een idee  kan hebben van de kwaliteit die onze restaurantuitbaters aan hun klanten aanbieden.
‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test’ aan met ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de culinaire klassiekers te proeven en te beoordelen’.
Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken aan een onverwachte smaaktest onderworpen, ‘vaak streng en scherp en beargumenteerd’. Zeven zaterdagen lang proefden zij van Knokke tot De Panne een mix van nieuwe én heropgeviste kustklassiekers’.

Ik weet niet juist waarom, maar Luc Bellings is in 2018 uitgeweken naar de Ardennen en dit jaar stelde ik tot mijn verwondering vast dat ‘Het Nieuwsblad’ er schijnbaar mee gestopt is.

Na het ommetje vorig jaar in de Ardennen keerden (sterren)chef Luc Bellings en redacteur Stefan Vanderstraeten deze zomer echter weer voltijds naar de Belgische kust terug. Zeven zaterdagen, vijfendertig nieuwe restaurants, zeven oerklassieke gerechten. ’Back to Basics’, heet dat. Zo bezochten zij Blankenberge (5x), De Panne (6x), Heist (3x), Knokke (8x), Koksijde (6x), Nieuwpoort (5x), Oostende (6x), Zeebrugge (1x).
Bredene, De Haan/Wenduine en Middelkerke/Westende stonden dus niet in hun agenda. Dat moet toch een reden hebben. Ik vroeg het per e-mail aan Luc Bellings, maar ik kreeg geen antwoord.

Jullie kennen Luc Bellings toch nog wel?
Dat is de man of de chef-kok die al jaren vaak scherpe en rake beoordelingen uitbrengt over de restaurants die hij bezoekt en die worden hem niet vaak in dank afgenomen.

Dat zat er nog wel niet in, maar 2x deed hij het toch wel, maar anderzijds kregen drie zaken een 0 op het rapport.

Bellings spaart echt de zaken niet die volgens hem geen degelijke kwaliteit leveren.
Ziehier enkele van zijn krasse uitspraken.

6.7.19 Luc Bellings proeft mosselen - natuur en geeft meteen 0 op 10: “Overgaar, taai en smakeloos”

13.7  Luc Bellings proeft dame blanche:
           “Saus uit een plastic buske en industrieel vanille-ijs. Dit is een drama”

20.7 Luc Bellings proeft sliptongetje: “Primeur: een 10 op 10” , maar ook:
           “Aan dit bord heb ik niet voldoende, wie hier honger heeft, eet zelfs die slechte frieten nog met plezier op”

27.7 Luc Bellings proeft steak tartaar en is schroeiend kritisch: “Het meest onappetijtelijke slaatje van de zomer”

3.8 Luc Bellings proeft tomaat-garnaal: “Sorry, voor deze prijs is dit bord een verkrachting”

10.8 Luc Bellings proeft Brusselse wafels met ijs:
        “Deze wafel werd twee keer gebakken. Resultaat: nul smeuïgheid, één en al ­droogte”

17.8 Luc Bellings proeft stoofvlees met frieten:
            “Hier kun je enkel na een dronken avond blij mee zijn”

Uitspraken van Luc Bellings over de gehele horecasector aan de kust.
In Knokke ben ik al eens buitengesmeten. We hadden de drank al gekregen toen de ober kwam en zei ‘De baas wenst voor u niet te koken.’ Wat voor een lafaard zijt ge dan?

‘België frietland’ In 35 restaurants heb ik geen drie keer verse friet gehad. Doodziek word ik daarvan. Zelfs in Spanje eet ik meer verse frieten. Een schande.

De bediening gaat erop achteruit. In veel zaken is het een organisatie van ‘nul de botten’. Tafels die een kwartier nadat het volk weg is nog smerig zijn en klanten die eindeloos moeten wachten op de rekening.
Er is aan de kust steeds meer personeel dat maar één van onze landstalen begrijpt

Geen compassie: wie iets verkoopt, moet maken dat het in orde is. Ik ben de kwade hond voor wie nul krijgt, maar wie ik een tien geef, vindt mij een God.
De voorbije negen jaar heb ik kwalitatief gezien het beste gegeten in Nieuwpoort. Koksijde heeft nog altijd de beste hotelschool van het land en dus beginnen veel studenten een zaak in de buurt.

Elke week voegde Bellings een rubriek ‘Zo maakt hij het zelf’ toe aan zijn beoordelingen.

Bron
Het Laatste Nieuws 29.6, 6.7, 13.7, 20.7, 27.7, 3.8, 10.8, 17.8 Stefan Vanderstraeten

26-08-2019, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

‘Toetasten’ betekent ‘nemen wat men belieft, zich bedienen’.
‘Tasten’ = grijpen, naar iets graaien.
Eerst dacht ik dat het meteen duidelijk moest zijn dat het over een evenement gaat waar gegeten en gedronken kan worden. Maar eigenlijk is dat dus niet de enige betekenis.

Maar goed, het belangrijkste is dat Tastoe inderdaad een culinair festival is, een weekend  waarbij de bezoeker kon genieten van één van de hoogtepunten op culinair vlak in Middelkerke.

Geschiedenis
Op 22 april 2014 werd de eerste editie voorgesteld in ‘Les Zéphyrs’. Ik kon er toen de onderstaande foto nemen.

Na vijf edities werd er beslist om het evenement in 2019 over een andere boeg te gooien. In de prachtige brochure lees ik ‘Tastoe ‘Belle Vue’ wordt een volwaardig foodfestival in 2019’.

Ik vroeg mij dus af waar die superlatieven op sloegen en of Tastoe 2019 dan werkelijk het beste zou zijn dat tot op heden plaatsgreep. Ik vroeg mij ook af of het soms geen achteruitgang zou betekenen dat deze keer geen bekende chefs een demonstratie of een lezing zouden geven.
De antwoord van de gemeente luidden als volgt:

Een volwaardig foodfestival?

“Het woord ‘festival’ wordt gebruikt omdat men er meer wil van maken dan puur culinair genieten.
Men wil voor een totaalbeleving zorgen, met live dj’s, culinaire gesprekken op ons podium met Sabine Goethals, liveoptredens van muziekgroepen, een streekproductenmarktje, koken op houtvuur, een zalm bereiden in de oven.
De deelnemende restaurants staan er niet in de eerste plaats om winst te maken, ze willen hun zaak in de kijker zetten en de bezoekers tonen wat ze in huis hebben.
Het type Sailcloth tenten roept ook een festivalsfeer op. Er is een tent extra bijgekomen in vergelijking met de vorige edities, zodat de mensen echt een (kleine) wandeling kunnen maken doorheen Tastoe ‘Belle Vue’.”

Over een andere boeg?

“Na vijf jaar het evenement georganiseerd te hebben aan de Zwaluwenlaan gaat het nu door op de zeedijk en het strand ter hoogte van de Rotonde in Westende.
Daar komen erfgoed (De Rotonde), kunst (het beeldenpark), duinen, zee en strand samen. Beklim de uitkijktoren en je krijgt een mooi zicht van de site. Met ons culinair festival willen we er nog een dimensie aan toevoegen.

De wijzigingen kwamen tot stand door een brainstorm van een enthousiaste werkgroep van lokale Middelkerkse horeca. Zij willen een nieuwe frisse wind door het evenement laten waaien.
Er werd gekozen voor een gloednieuw campagnebeeld (affiche) en de wijzigingen zoals ik hierboven beschreef.”

Geen bekende chefs meer?

“Dit is een bewuste keuze. De rode draad die we willen trekken door de nieuwe editie is het lokale. Tastoe ‘Belle Vue’ valt midden in de ‘Week van de korte keten’.(*) Tijdens die week wordt in heel Vlaanderen aandacht gevraagd voor de lokale producent.
We willen groeien zonder onze eigen mensen te verliezen. Zij zijn de sterren van deze editie en zij moeten dan ook op het podium staan en de aandacht krijgen.”

Daarom zetten we heel wat lokale streekproducten in de kijker op ons evenement: koekjes, gebak, honing, paté, streekbieren en nog veel meer…”
                      * https://weekvandekorteketen.be/info/

Mijn bezoek
Natuurlijk wist ik dat je een dergelijk festival niet kunt beoordelen zonder het zelf gezien te hebben … en zonder er zelf van genoten te hebben.

Ik had me goed aangekleed want het was bitter koud, een zeer stevige wind en af en toe een felle regenbui … een schoolvoorbeeld van de bewering dat je mooi weer nodig hebt voor zo’n evenement. Warm van buiten, daar zorgde ik dus zelf voor. Nu moest ik wel nog warm worden van binnen. Daarvoor waren gelukkig voldoende hulpmiddelen voorhanden. 

Er waren drie tenten min of meer aangeschurkt tegen de ‘Belle Vue’.

In de ingangstent, een kleinere tent, kon de aankomende bezoeker meteen afwisselend genieten van de muzikale sfeer, hetzij door een optreden van Seagulls en Arrow, hetzij door de perfecte soundtrack, een weekend lang verzorgd door Dj Gueush. In de tent werd ook gekookt boven houtvuur en geschilderd met chocolade. Op het podium kon je bij momenten inspiratie opdoen bij een culinair gesprek met een lokale chef of producenten uit de streek.

De grote tent was niettegenstaande het tegenvallend weer zeer goed gevuld. Ze was was mooi aangekleed, het centrum van het culinair gebeuren.

Lokale restaurateurs boden er op hun eigen manier signatuurgerechten aan in hapklare porties. Zo lieten ze je proeven van hun keuken en deden ze je verlangen naar meer. Een ideale eerste verkenning van het Middelkerkse culinaire landschap.

Aan de ene kant had men de standen van de deelnemend restaurants en cateraars *, aan de andere kant een bier- **, wijn- ***, en cocktailbar ****.

*Vlass, Kromme Elleboog, De Sauteuse, De Lanteirne, Vecino, Mi Gusta, Catering Depoorter, ’t Hoeveke, The Lord, Keurslager Pattyn.

**men kon er genieten van de drie Middelkerkse bieren: Dunekeun, Braven Apostel en Jus de Mer.
       Dat laatste wordt lokaal gebrouwen en gebotteld in Middelkerke.
       De Kustbrouwerij (Dunekeun) bracht speciaal voor Tastoe een nieuw verfijnd gastronomisch bier uit: 'Tastoe Beach Beer Special edition’
       Waarom Braven Apostel, het ‘zalige bier’ wordt genoemd, moest de bezoeker zelf ontdekken.

*** Kenzo Lauwereins van restaurant Vlass, die opnieuw verkozen werd tot West-Vlaams sommelier van het jaar, selecteerde enkele mooie
      flessen. Je kon er genieten van een goed glas wijn, met daar bovenop de nodige achtergrondinformatie.

****In de cocktail bar van Mister Monkey werden heerlijke kleurrijke drankjes voor je neus geshaked door de ervaren bartenders.

Tenslotte was er ook nog een kleinere tent voor de verkoop van jetons naast een stand met heerlijk uitziende streekgerechten en een vriendelijke dame, schijnbaar gekomen met een busje, presenteerde haar cake cups. De mensen van de ambachtelijke patisserie ‘Biscuit’ sloegen de handen in elkaar met Espressoservice Veroma en verzorgden een heerlijk dessertbord vergezeld van een selectie ‘barista’ stijl koffies van Veroma Espresso service.

Er was hier en daar in de reclame ook sprake van een terras. Het barre weer ontzegde de bezoeker echter het volle zicht op de kolkende zee en op de kunstwerken ‘I can hear it ‘van Ivars Drulle en ‘Olnetop’ van Nick Ervinck.

Besluit
Tastoe is zeker een meerwaarde voor Westende. Ik bedank Bram Opstaele voor zijn antwoorden op mijn vragen vóór en tijdens mijn bezoek.

Wat ik mij nu nog afvraag, misschien ten onrechte: hebben de handelaars zelf het tijdstip gekozen voor het festival? Is de kennismaking met hun zaak bedoeld voor de lokale inwoners of voor de toeristen? Deze laatste bezoeken Tastoe dus niet! Zijn de lokale handelszaken dan onvoldoende gekend door de eigen inwoners?

06-05-2019, 10:03 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een woordje uitleg over het initiatief
Tijdens het ganse zomerseizoen heb ik, zoals in de voorbije jaren, zowel in ‘Het Nieuwsblad’ als in ‘Het Laatste Nieuws’ de rubrieken gevolgd waarin bekende koks of andere culinaire specialisten elke week in verschillende kustplaatsen hun oordeel gaven over één welbepaald zelfde gerecht in verschillende restaurants/tearooms/handelszaken.

Er was geen enkel top- of veelgeroemd restaurant bij en het waren ook geen gastronomische menu’s die de revue passeerden.
‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test aan Zee’ opnieuw als volgt aan ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente om er de culinaire klassiekers te proeven en te beoordelen.

Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en éénsterrenchef Luc Bellings van ‘De Vork’ in Hasselt, de eetzaken aan een onverwachte smaaktest onderworpen, ‘vaak streng en scherp en beargumenteerd’. Zeven zaterdagen lang proefden zij aan de Belgische kust en in de Ardennen hetzelfde menu uit. Ze noemen het ‘Bellings à la Belge’

Wat kunnen we besluiten uit bovenstaande tabel?
De Middelkerkse en Westendse restaurants hebben het er niet goed van afgebracht, behalve ‘De Bankier’ en iets minder ‘De Riviera’, de ‘Borsalino’ en ‘Evi’s koffie- en eethuisje’. De gekeurde gelegenheden zijn natuurlijk niet representatief voor het geheel van de Middelkerkse horeca, maar een reclame voor onze badplaats is het nu ook weer niet.

Luc Bellings heeft zich dus geen enkele keer laten zien in Middelkerke. Was er dan toch een boycot?
Horeca Oostkust, dat de uitbaters in Blankenberge en Knokke verenigt, heeft ooit zijn leden opgeroepen hem te weigeren. Een ‘gefrustreerde recensent’, noemden ze hem.
Andere schrijven hem de eigenschappen ‘Soms zalvend, soms snoeihard, soms vol lof, maar altijd eerlijk’ toe.
Restauranthouders die wel ooit een goed cijfer kregen (‘De Roos’ in Nieuwpoort met 10/10 voor een vispannetje en 'La Cantilena' Nieuwpoort op de hoek van Markt- en Langestraat met een 8/10 voor hun ‘Croque - monsieur), zijn daar wel fier over en maken er reclame mee. Ze hangen de Bellings-beoordeling uit om klanten te lokken.

De testers
Ziehier de specialisten die een beoordeling uitvoerden, met hun nummer vermeld onder de afbeelding:

Beoordeeld door
(1) en (8) Sterrenchef Axel Colonna-Cesari van restaurant Centpourcent in Sint-Katelijne-Waver
         Het Nieuwsblad van 30.6.2018 en 17.8.2018
(2) en (9) Sterrenchef Danny Horseele van restaurant ‘Royale’ in Ghelamco Arena (Het Nieuwsblad van 7.7 en
          25.8.2018)
(3) en (10) Dominique Persoone, Brugse topchocolatier (Het Nieuwsblad 14.7 en 1.9.2018)
(4) Kaasmeester Frederic van Tricht (HNB 20.07.2018)
(5) Wijntester Alain Bloeykens   (Het Nieuwsblad 27.7.2018)
(6) Stephane Buyens, ‘Le Fox’ De Panne 2 sterrenchef (Het Nieuwsblad  4..8.2018)
(7) Matthieu Beudaert, Kortrijkse sterrenchef van ‘Table d’Amis’    (Het Nieuwsblad 11.8.2018 )

De beoordelingen 

>

>

>

Besluit
Ik blijf een voorstander van die jaarlijkse beoordelingen. Natuurlijk ben ik ervan overtuigd dat ze gebeuren met de grootste vakkundigheid en in alle eerlijkheid.
De instellingen met een ongunstige beoordeling blijven daar zeker niet ongevoelig voor en dat kan alleen maar te goede komen aan de algemene kwaliteit van de Middelkerkse horeca.

10-09-2018, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een woordje uitleg over het initiatief
Tijdens het ganse zomerseizoen heb ik, zoals in 2013, 2014 en 2015, zowel in ‘Het Nieuwsblad’ (tot en met 29.8) als in ‘Het Laatste Nieuws’ (tot en met 20.8) de rubrieken gevolgd waarin bekende koks of andere culinaire specialisten elke week in de verschillende kustplaatsen hun oordeel gaven over één welbepaald zelfde gerecht in verschillende restaurants/tearooms/handelszaken.
Er was geen enkel top- of veelgeroemd restaurant bij en het waren ook geen gastronomische menu’s die de revue passeerden.
‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test aan Zee’ opnieuw als volgt aan ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente om er de culinaire klassiekers te proeven en te beoordelen.'
Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken aan een onverwachte smaaktest onderworpen, ‘vaak streng en scherp en beargumenteerd’. Zeven zaterdagen lang proefden zij in België en in Nederland een mix van nieuwe én heropgeviste kustklassiekers’.

De beoordelingen

Beoordeeld door
(1) Sterrenchef Axel Colonna-Cesari van restaurant Centpourcent in Sint-Katelijne-Waver
     Het Nieuwsblad 2.7.2016
(2) Wijntester Alain Bloeykens (Het Nieuwsblad 9.7.2016)
(3) Luc Bellings, tweesterrenchef van ‘Aan tafel bij Luc’ in Hasselt, in ‘Het Laatste Nieuws’ (altijd hij)
(4) Dominique Persoone, Brugse topchocolatier (Het Nieuwsblad 16.7.2016)
(5) Claudia Allemeersch + kinderjury Sam (8) en Lune (7) (HNB 23.7.2016)
(6) Kaasmeester van Tricht (HNB 30.07.2016)
(7) Bart De Pooter, de enige chef met twee restaurants in de Michelingids: ‘De Pastorale’ (**) en WY
      (*) (Het Nieuwsblad 6.8.2016)
(8) Danny Horseele van ‘Royale’ sterrenrestaurant in Ghelamco Arena (Het Nieuwsblad van
     13.8.2016)
(9) Matthieu Beudaert, Kortrijkse sterrenchef van ‘Table d’Amis’ (Het Nieuwsblad 20.8.2016 )
10) Stephane Buyens, ‘Le Fox’ De Panne 2 sterrenchef (Het Nieuwsblad 27.8.2016)

Waarom zo weinig testen in Middelkerke?
Voor de eerste keer stel ik vast dat Middelkerke zo weinig aan bod komt bij de testen. In meer dan de helft van de bezoeken werd onze badplaats niet aangedaan. Moeten we daar iets achter zoeken? Weten ze dat ze hier minder welkom zijn? Dat kan toch nooit een algemene regel zijn!
Zeer opvallend is het feit dat dat de hier zeer gevreesde (en gehate?) Luc Bellings dit jaar geen enkel restaurant bij ons bezocht.
Ik heb er geen verklaring voor en ik heb de vraag niet willen stellen aan de redacteurs van beide kranten omdat ik denk dat ze een eventuele reden toch liever niet zouden bekendmaken.

Is dat een eerlijke en juiste beoordelingsmanier?
Ik twijfel er geen ogenblik aan dat de sterrenchefs steeds rechtvaardig en zeker onbevooroordeeld hun mening neerschrijven. Gezien hun sterrenstatuut zijn ze daarvoor beter geschikt en bekwamer dan wie ook, zelfs als ze in hun eentje optreden. Ik weet het, men kan ze niet tot de nederigste bevolkingsgroep rekenen. Maar, wie zijn klanten goed bedient, krijgt lof en wie er met zijn klak naar gooit uit onbekwaamheid of uit winstbejag, wordt bij manier van spreken de grond ingeboord.
Er valt toch niets te verdedigen als uw zaak met één van volgende uitspraken beoordeeld wordt!:
"Nul smaak dus nul punten"
"Dit is geen stoofvlees maar pap om kroketten te vullen"
"Patatjes recht uit de microgolf, saus recht uit het ‘pakske' "
"Zurige smak van spaghetti en sop in ons bord"
"De sla zwemt in de vinaigrette, één grote pap, ze heeft een reddingsvest nodig."
"Hou het bij pannenkoeken en ijsjes (i.p.v. hamburgers)"
"Rund dat naar varken smaakt"
"Oneetbare milkshake"
"Meer fruitmand dan ijscoupe"

Ik kan best wel begrijpen dat deze kleurrijke en strenge taal niet in al te beste aarde kan vallen, maar het kan alleen maar een stimulans zijn om beter te doen. Worden ze ongenadig met de grond gelijk gemaakt? Is dat negativisme of sensatie? Is dat maar een momentopname? Gaat het om kritische oneliners? Moet er meer genuanceerd worden?
Zo luidt namelijk de taal van de verdediging.
Ziehier nogmaals de woorden van topchef Stéphane Buyens van tweesterrenrestaurant ‘Le Fox’ in De Panne, waarmee hij de afbrekers van de testen in 2014 van antwoord diende: “Ik kan mensen toch niet ergens naartoe sturen als het op niets trekt. Er zijn nu éénmaal veel nestbevuilers aan de kust: horecazaken die met een minimum aan investeringen een maximum aan geld uit de zakken willen kloppen. Die ga ik nooit verdedigen.”
Natuurlijk kan ik hem enkel maar gelijk geven!!!
Ziehier hoe de beoordelingen van de chefs in de krant verschenen

Voor Middelkerke

Voor Westende-bad

Voor Westende-dorp (spijtig genoeg ondertussen uitgebrand)

Besluit
Geen enkele positieve uitschieter! Alweer niet! Wel drie 'halve' met 7,5 op 10.
Ik blijf dat testen van onze ‘kustklassiekers’ een heel goed initiatief vinden. De’ chefs moeten volgens mij niet nuanceren. Daarnaast zijn er drie kampen. Het eerste is dat van de ‘zeer goede’ restaurants die een hoog cijfer kregen en daarmee reclame maken. Het tweede is dat van de uitbaters met een onvoldoende of die zelfs met de grond gelijkgemaakt worden (= met cijfer NUL). Die vinden dat natuurlijk onterecht en vinden dat de kranten hun initiatief stante pede moeten beëindigen. Het derde kamp is dat van de tolerante klanten of met de uitbaters verwante of bevriende klanten. Die sluiten zich min of meer aan bij het tweede kamp en vinden dat dit geen goed doet aan de beoordeelde eetgelegenheid en dat de testers te streng of zelfs oneerlijk geweest zijn. Ik heb zelfs iemand gehoord die beweerde dat de sterrenchefs in de ‘goede’ restaurants wel wat onder tafel toegestopt kregen. Laten we eerlijk blijven en hopen dat alle kustrestaurants door die test een positieve injectie krijgen.

Bronnen
Het Nieuwsblad elke zomerzaterdag van 2 juli tot 29 augustus 2016, verzameld door Chris Snick, foto’s door Kurt Desplenter
Het Laatste Nieuws redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings, zeven zomerzaterdagen vanaf 9 juli tot 20.8.2016

29-08-2016, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een woordje uitleg over het initiatief
Tijdens het ganse zomerseizoen heb ik, zoals in 2013 en 2014, zowel in ‘Het Nieuwsblad’ (tot en met 29.8) als in ‘Het Laatste Nieuws’ (gedeeltelijk) de rubrieken gevolgd waarin bekende koks of andere culinaire specialisten elke week in de verschillende kustplaatsen hun oordeel gaven over één welbepaald zelfde gerecht in verschillende restaurants/tearooms/handelszaken.
Er was geen enkel top- of veelgeroemd restaurant bij en het waren ook geen gastronomische menu’s die de revue passeerden.
‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test’ opnieuw als volgt aan ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de culinaire klassiekers te proeven en te beoordelen.
Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken aan een onverwachte smaaktest onderworpen, ‘vaak streng en scherp en beargumenteerd’. Zeven zaterdagen lang proefden zij van Knokke tot De Panne een mix van nieuwe én heropgeviste kustklassiekers’.
 

De beoordelingen

Beoordeeld door
(1) Stephane en Baptiste Buyens, ‘Le Fox’ De Panne 2 sterrenchef (Het Nieuwsblad 27.6 )
(2) Matthieu Beudaert, Kortrijkse sterrenchef van ‘Table d’Amis’    (Het Nieuwsblad   4.7.2015)
(3) Bart De Pooter, de enige chef met twee restaurants in de Michelingids: ‘De Pastorale’ (**) en WY (*)
(4) Wijntester Alain Bloeykens   (Het Nieuwsblad 18.7.2015)
(5) Dominique Persoone, Brugse topchocolatier (Het Nieuwsblad 25.7.2015, 29.8.2015)
(6) Sterrenchef Axel Colonna-Cesari van restaurant Centpourcent
(7) Luc Bellings, tweesterrenchef van ‘Aan tafel bij Luc’ in Hasselt, in ‘Het Laatste Nieuws’ van 11.7, 18.7,
         25.7, 8.8.2015          
(8)  Kaasmeester Frederic Van Tricht (Het Nieuwsblad 8.8.2015)
(9) Jürgen Lycops, de man achter sterrenzaak ‘The Glorious en Forest Gin'
(10) Danny Horseele van ‘Royale’ sterrenrestaurant in Ghelamco Arena (Het Nieuwsblad van 22.8.2015)

Waarom zo weinig testen in Middelkerke?
Voor de eerste keer stel ik vast dat Middelkerke zo weinig aan bod komt bij de testen. In meer dan de helft van de bezoeken werd onze badplaats niet aangedaan. Moeten we daar iets achter zoeken? Weten ze dat ze hier minder welkom zijn? Dat kan toch nooit een algemene regel zijn! Ik heb er geen verklaring voor en ik heb de vraag niet willen stellen aan de redacteurs van beide kranten omdat ik denk dat ze een eventuele reden toch liever niet zouden bekendmaken.

Is dat een eerlijke en juiste beoordelingsmanier?
Ik twijfel er geen ogenblik aan dat de sterrenchefs steeds rechtvaardig en zeker onbevooroordeeld hun mening neerschrijven. Gezien hun sterrenstatuut zijn ze daarvoor beter geschikt en bekwamer dan wie ook, zelfs als ze in hun eentje optreden. Ik weet het, men kan ze niet tot de nederigste bevolkingsgroep rekenen. Maar, wie zijn klanten goed bedient, krijgt lof en wie er met zijn klak naar gooit uit onbekwaamheid of uit winstbejag, wordt bij manier van spreken de grond ingeboord.
Er valt toch niets te verdedigen als uw zaak met één van volgende uitspraken beoordeeld wordt!:
‘ik vind het jammer dat hier een vis moest voor sterven’        of
‘de bananasplit gelijkt op een ijsblok met scheerschuim op’ ‘als er haar op de banaan staat’ of
‘je kunt beter naar een frietkot gaan’         of
‘het onderste van de zeetong gelijkt op zwartgeblakerd karton’      of
‘als je dit opeet, dan word je een groene hond’  (in gelijknamig restaurant)     of
‘als je dit geeft in een frietkot, dan krijg je slaag’       of
‘laat de meeuwen de rest van de wafel maar opeten’
Ik kan best wel begrijpen dat deze kleurrijke en strenge taal niet in al te beste aarde kan vallen, maar het kan alleen maar een stimulans zijn om beter te doen. Worden ze ongenadig met de grond gelijk gemaakt? Is dat negativisme of sensatie? Is dat maar een momentopname? Gaat het om kritische oneliners? Moet er meer genuanceerd worden?
Zo luidt namelijk de taal van de verdediging.

Ziehier nogmaals de woorden van topchef Stéphane Buyens van tweesterrenrestaurant ‘Le Fox’ in De Panne, waarmee hij de afbrekers van de testen in 2014 van antwoord diende: “Ik kan mensen toch niet ergens naartoe sturen als het op niets trekt. Er zijn nu éénmaal veel nestbevuilers aan de kust: horecazaken die met een minimum aan investeringen een maximum aan geld uit de zakken willen kloppen. Die ga ik nooit verdedigen.”
Natuurlijk kan ik hem enkel maar gelijk geven!!!

Ziehier hoe de beoordelingen van de chefs in de kranten verschenen:

>

>

>

Besluit
Ik blijf dat testen van onze ‘kustklassiekers’ een heel goed initiatief vinden. De’ chefs moeten volgens mij niet nuanceren. Daarnaast zijn er drie kampen. Het eerste is dat van de ‘zeer goede’ restaurants die een hoog cijfer kregen en daarmee reclame maken. Het tweede is dat van de uitbaters met een onvoldoende of die zelfs met de grond gelijkgemaakt worden (= met cijfer NUL). Die vinden dat natuurlijk onterecht en vinden dat de kranten hun initiatief stante pede moeten beëindigen. Het derde kamp is dat van de tolerante klanten of met de uitbaters verwante of bevriende klanten. Die sluiten zich min of meer aan bij het tweede kamp en vinden dat dit geen goed doet aan de beoordeelde eetgelegenheid en dat de testers te streng of zelfs oneerlijk geweest zijn. Ik heb zelfs iemand gehoord die beweerde dat de sterrenchefs in de ‘goede’ restaurants wel wat onder tafel toegestopt kregen. Laten we eerlijk blijven en hopen dat alle kustrestaurants door die test een positieve injectie krijgen.

Bronnen
Het Nieuwsblad elke zomerzaterdag van 27 juni tot 29 augustus 2015, verzameld door Chris Snick, foto’s door Kurt Desplenter
Het Laatste Nieuws redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings, zeven zomerzaterdagen vanaf 11 juli (spijtig genoeg sechts 4/7 in mijn bezit gekregen)

31-08-2015, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Toen ik deze morgen mijn dagblad opensloeg werd ik verrast met de volgende titel “Te veel toeristen, dus verbod op nieuwe hotels’.
In de ondertitel kwam het woord ‘Burgemeester’ voor. Vanzelfsprekend ging het niet om een uitspraak van ONZE burgemeester Janna Rommel – Opstaele maar om één van haar collega Ada Colau van Barcelona, een stad die wel ‘iets’ groter is dan Middelkerke.

Een beetje info over Barcelona
Het is een havenstad aan de Middellandse Zee, die zelf 1.602.386 inwoners telt. Met de voorsteden erbij, zijn er dat meer dan 5 miljoen. Er zijn heel veel bezienswaardigheden, waaronder de kerk ‘Sagrada Familia’ en ‘La Rambla’, de brede en gezellige 1200 meter lange straat door het centrum, alleen toegankelijk voor voetgangers.
Michel Landuyt kent de stad goed en is er een groot kenner en bewonderaar van.
Hij refereerde er namelijk reeds naar bij twee lokale gelegenheden.
In verband met het verkeersluw maken van de Meeuwenlaan en de Distellaan in 2011, beweerde hij dat hij er een La Rambla wilde van maken. Hebben jullie ook al eens gezien hoe 'verkeersvrij' onze twee lanen zijn?
Toen de kerk van Leffinge in 2012 na 30 jaar renovatie ingewijd werd, verklaarde hij dat dit geen nieuw wereldrecord was want dat de werken aan de ‘Sagrada Familia’ al langer duurden. Hij zei toen ook: “We hadden hier bijna onze eigen Sagrada Familia. Een echte lijdensweg was het.”

En wie is Ada Colau en wat wil ze?
Ik noem Ada verder bij haar voornaam, zonder haar te kennen, omdat ik haar actie zo sympathiek vind. Zij wil namelijk haar bevolking beschermen tegen de overlast van het toerisme. Hoorden jullie hier al ooit iets dergelijks door een kustburgemeester verkondigen? Wie zou dat immers durven?

Volgens haar is haar stad alle controle kwijtgeraakt.
Ada woont twee blokken van de Sagrada Familia. Als nieuwe burgemeester ziet ze elke dag wat massatoerisme is en hoe dat een stad verandert. Nog niet zo lang geleden was de wijk rond de tempel van Gaudí ( = Sagrada Familia) er één zoals alle andere in de toen nog nauwelijks ontdekte stad. In 1990 bezochten bijna 400.000 mensen de kerk, een aantal dat eenvoudig opging in het dagelijks leven van de buurt. Nu zijn er dat 3,2 miljoen per jaar.

Hoe kan dit nu toch een probleem zijn?
De zorgen in Barcelona kunnen onderverdeeld worden in drie begrippen: drukte, lawaai en ingepikte appartementen.
Barcelona is na Londen en Parijs de drukst bezochte Europese stad.
Het aantal toeristen is van 1,7 miljoen in 1990 gestegen tot 7,6 miljoen in 2014.
De bewoners beklagen er zich over dat de toeristenmassa hen verhindert hun boodschappen te doen op de historische markt ‘La Boqueria’. Dat zou hun stad kapotmaken en Ada vindt dat haar Barcelona een authentieke stad moet blijven en geen pretpark.
Er waren enkele jaren geleden ook al klachten over de drommen toeristen die halfnaakt door de stad liepen. Na heel wat discussie lanceert het stadsbestuur nu een campagne waarin wordt aangeraden niet in zwembroek of bikini door de stad te paraderen.

Vooral het nachtelijk lawaai begint iedereen fel op de zenuwen te werken.
Iedere nacht geconfronteerd worden met illegale feesten en dronken en schreeuwende toeristen op straat, dat willen de inwoners niet langer aanzien.

Vele duizenden flats zouden illegaal onderverhuurd worden aan toeristen, waardoor die letterlijk doordringen tot in de huizen van de lokale bewoners, maar waardoor vooral de woningprijzen nog verder de pan uitrijzen.
Dubieuze ondernemers in de toeristische sector parkeren massa's toeristen in goedkope, niet geregistreerde huurflats midden in de wijk met als gevolg dat veel van de oorspronkelijke bewoners Barceloneta moeten verlaten omdat ze de huurprijzen niet meer op kunnen brengen.

Wat wil Ada er dan wel aan doen?
Barcelona telt voor het ogenblik 520 hotels.
Ze heeft gezworen dat ze de vergunningen voor nieuwe hotels en toeristenappartementen zal schorsen, tot duidelijk wordt hoeveel toeristen elke buurt kan verdragen. De bestaande plannen om nog eens 30% meer hotels te bouwen, zullen (voorlopig althans) in de diepvries moeten.

Ada wil dat de huisvesting betaalbaar blijft. Ze voerde ooit vanuit de oppositie actie tegen de uitzetting van honderdduizenden gezinnen die hun hypotheek niet meer konden betalen.
Ze wil nu dat niet langer elke dag nog vijftien mensen uit hun huis gezet worden.

De werkloosheid moet opnieuw onder de 18% zakken en hoogopgeleide jongeren moeten in eigen stad kunnen werken.

En de toeristische inkomsten, compenseren die dat dan niet?
Vorig jaar brachten de toeristen 1,2 miljard euro in het laatje. Tevens was de toeristische industrie goed voor 100.000 jobs. Men kan zich uiteraard afvragen of dat dan niet opweegt tegen de overlast?
Dat is natuurlijk DE keuze die moet gemaakt worden!!
Daar dient weliswaar aan toegevoegd dat de 2,5 miljoen toeristen die Barcelona vorig jaar aandeden per cruiseschip niet in de stad eten noch slapen en er dus hun geld niet achterlaten.

Is dat echt te vergelijken met de Vlaamse kust?
Ook Amsterdam, Berlijn, Venetië … en het Venetië van het noorden, Brugge, delen die zorgen
In Venetië wonen nu nog slechts minder dan een derde inwoners, in vergelijking met de zestiger jaren?

De toestand aan de Vlaamse kust, dus ook in Middelkerke, is alvast op één zeer belangrijk punt, te vergelijken met Barcelona: de drukte. Dat begint ook hier een probleem te worden. Op de stranden liggen de toeristen sommige dagen bijna op elkanders schoot, op de dijken hinderen fietsende en wandelende toeristen elkaar en is het oppassen geblazen als men niet wil aangereden worden door een gocart.
De avondmarkten en andere evenementen barsten bijna uit hun voegen.

Het trein- en autoverkeer naar de kust zit regelmatig vol. Uren aanschuiven met de auto op de autostrade is geen uitzondering meer. Eénmaal ter plaatse begint de parkeermiserie.
Natuurlijk brengt zeer druk verkeer en het gebrek aan parkeerplaatsen ongemakken mee. Maar daar alleen blijft het niet bij! Neen, lang aanschuiven in grote warenhuizen is niet zo leuk!
Ja, als haringen in een ton zitten als je een tram opstapt, is erg ongemakkelijk!
Maar laten we eerlijk zijn! Het zijn vooral de horecazaken, de meeste toch, die steeds minder kwaliteit bieden. Een tafeltje in een restaurant moet je vele dagen op voorhand bestellen en je mag je gelukkig achten als je buurman niet met zijn neus in jouw bord zit. Een plaatsje vinden op het terras van een horecazaak wordt een echte zoektocht. De wachttijden worden steeds langer en steeds vaker is de bediening ondermaats.
Dat vinden jullie toch ook onaangenaam, neem ik aan?
Kunnen die tekortkomingen in de horeca allemaal verklaard worden door ‘onvoldoende geschoold en gemotiveerd personeel’ (koks, keukenmedewerkers, kelners en hotelreceptionisten), dat liever niet werkt ’s avonds en tijdens de weekends? De ganse toeristische sector zou daaronder te lijden hebben. Volgens de VDAB zouden er aan de kust een kleine twaalf percent vacatures meer zijn dan in de rest van Vlaanderen.

Of zou dat misschien ook kunnen verklaard worden door het feit dat de kust oververzadigd wordt?
Misschien is het gedurfd als men zich afvraagt of onze handelaars dan die allergrootste druk nodig hebben om te overleven? Zouden ze niet wat minder stress kennen met wat minder personeel voor wat minder gestresseerde toeristen?

Zoals in Barcelona zijn er ook hier heel wat toeristen die hier niet eten noch slapen en dus hun geld niet achterlaten: de 'dagtoeristen'. Burgemeester Lippens van Knokke noemde ze ooit 'frigobox-toeristen'.

Hebben wij aan onze kust ook last van halfnaakte toeristen in Aldi, Carrefour, Colruyt , Lidl? Natuurlijk niet! Hilde Veulemans, schepen voor toerisme in Oostende, beweert dat er elke zomer wel enkele in een kletsnatte zwembroek een winkel binnenwandelen, maar daar zou zich hier niemand over ‘opwinden’.

Voor wie nog niet gelooft dat ook wij de weg naar ‘vol’ en ‘overlast’ aan het opgaan zijn, ziehier enkele (uitgezochte) beelden:

Besluit
Natuurlijk is de drukte in Middelkerke (nog) niet te vergelijken met deze in Barcelona. Natuurlijk wil niemand dat de toeristen wegblijven uit onze kustgemeente. De drukte begint hier wel zulkdanige proporties aan te nemen dat het niet leuk meer is. Onze bestuurders moeten we ervan kunnen overtuigen dat hier niet elk uur een manifestatie, een wedstrijd, … moet georganiseerd worden om … nog meer toeristen naar hier te lokken. Misschien moet meer de nadruk gelegd worden op de geneugten van strand en water, DE aantrekkingspolen die een kustplaats toch in eerste instantie biedt.

Bronnen
Artikel in HNB op 23.6.2015 van Jesse Van Regenmortel
Artikel in HNB op 23.6.2015 van Dominique Jauquet
Artikel in ‘De Morgen’ van 22.6.2015 van Edwin Winkels
https://nl.wikipedia.org/wiki/Barcelona_(Spanje)#Bezienswaardigheden
http://weekend.knack.be/lifestyle/reizen/inwoners-barcelona-komen-in-opstand-tegen-toeristen/article-normal-446835.html

13-07-2015, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Als een winkelruimte plots een brasserie wordt!
‘Ter Gunst’, dat is zoals jullie natuurlijk wel weten, de brasserie in de Westendelaan op de hoek aan de kerk, in een splinternieuw gebouw, ontworpen door het architectenbureau R.Van Troostenberghe, gerealiseerd door R&R Promoties uit Leffinge en beheerd door de syndic en bouwheer/eigenaar immo ERA La Plage.
Het vastgoedkantoor stelde op een gedetailleerde website de kandidaat-kopers op de hoogte van alle kenmerken van het gebouw. Een stukje van hun tekst luidde als volgt:
“Op het gelijkvloers komt een 120 m² grote winkelruimte. Daarnaast en palend aan de tuin van de pastorij komt een twee slaapkamer appartement, dat moet dienen als woonst bij de winkelruimte.
De eerste en tweede verdieping bevatten elk 4 appartementen: twee met 2 slaapkamers en twee met 1 slaapkamer.
De derde en vierde verdieping bevatten 4 duplex-appartementen : één met 3 slaapkamers, twee met 2 slaapkamers en één met 1 slaapkamer.”

Het gebouw is uitstekend gelegen, naast de kerk en schuin tegenover het ‘evenementenplein’ van het dorp. Voor wie zo’n appartement kan betalen en in een dorp zoals Westende wil wonen, is dat een buitenkansje.
Het kan de droom zijn van bejaarden die er van een rustige oude dag willen genieten met een mooi uitzicht en die verstrooiing vinden in het bekijken van alles wat zich rond de kerk afspeelt.
De appartementen zijn goed geschikt en goed geïsoleerd en bieden elk mogelijk comfort.
Maar … plots (begin oktober 2007) wordt de ‘winkelruimte’ aangekocht door drankenhandel David Debal uit Nieuwpoort, natuurlijk om er een … café te vestigen.
De eerste kopers worden min of meer daarover in het ongewisse gelaten.Ze hadden nochtans wel op de hoogte moeten zijn, want de vergadering van mede-eigenaars moet zijn toestemming geven als men van een winkel een café wil maken. Maar … die vergadering heeft nooit plaatsgehad!!! Die had de syndic moeten bijeenroepen. Maar … dat was tevens de bouwheer en die besliste dat liever zelf!!
Zelfs als dat nergens zou geschreven staan, dan zou dat toch fair zijn tegenover de kopers van een appartement!
Bovendien kan een functiewijziging van een winkel naar een geurveroorzakende kleinhandelszaak zoals horeca evenmin zonder de goedkeuring van het college van burgemeester en schepenen na voorlegging van een uitvoeringsplan waar alle luchtaan- en afvoerkanalen worden op aangeduid.
Dat schrijft de gemeente zelf voor! Er schijnt echter geen spoor van die goedkeuring te bestaan!

Omdat de kelderruimte wat klein uitviel voor een café, werd die dan maar vergroot. Hoe speelt iemand het klaar om dat zo maar te doen, lang vóór het schepencollege daarover gunstig besliste op 19.10.2012? Vergeten we niet dat de gemeente de bouwvergunning verleende op 20 maart 2007 en dat de werken begonnen in september 2007. 

Is dat dan een probleem, appartementen boven een café ?
Er zijn vaak drank- en eetgelegenheden op het gelijkvloers van een meergezinswoning en eigenlijk mag dat dus geen probleem zijn … als alle voorschriften maar gevolgd worden en als de bewoners van de bovenliggende appartementen geen last krijgen van het lawaai dat meestal uit een café opstijgt.
Maar … daar neep het schoentje.

De brasserie wordt druk bezocht en er werd muziek gedraaid of gespeeld, tot laat in de avond, soms tot laat in de nacht, soms tot 5 uur ’s morgens. Het café moet immers geen sluitingsuur eerbiedigen.
Bij mooi weer is het aangenaam op het terras waar men bij een lekker pintje en een sigaretje, een goed gesprek kan voeren. Maar die gesprekken waren wat al te levendig en het liep uit de hand.
Op de foto hierboven zien jullie dat van een rustige avond op de terrassen er juist boven, geen sprake meer kan zijn. De eigenaars daarvan moesten het maar ondergaan en ze voelden zich terecht belogen en bedrogen.
Je zou natuurlijk kunnen denken, dan moeten ze maar niet boven een café gaan wonen! Wat doet een mens allemaal niet ter goede trouw, waar men later spijt van krijgt? En als de bouwheer je dan nog meermaals gerust stelt, door het geen café te noemen, maar een ‘brasserie’ of een ‘tearoom’…
Aangezien ‘Ter Gunst’ inderdaad een brasserie is, kan men er niet alleen iets drinken maar ook iets eten. Bekijk hieronder maar eens de menukaart.

Een restaurant is het nu wel niet, want wie daar naartoe gaat, doet dit altijd om te eten.
Vooraleer het rookverbod er kwam, was het een zuiver café, waar het lawaai de spuigaten uitliep.
Zes maanden na de opening had daarover een speciale algemene vergadering plaats van de eigenaars met de uitbaters. Daar werd overeengekomen dat de muziek vanaf 22 uur op stil zou gezet worden en dat het café om 24 uur zou gesloten worden.
Maar … de uitbaters hielden zich niet aan hun woord !!!
Daarvan maakte de syndic (La Plage) in het verslag van die vergadering “vanaf 22u00 muziek op stil en om 24u00 de gordijnen dicht”. De eigenaars beweren echter dat de muziek nooit stil is geweest en dat de gordijnen inderdaad dicht getrokken werden maar dat het café toch openbleef tot in de late uurtjes !!!!!!!!!
Na het invoeren van het rookverbod werd er wel eten opgediend en werd het een brasserie, maar daarom nog geen ‘rustige’.

Vinden jullie ook niet dat dit moest uitmonden in een klacht bij de vrederechter?
Moeten de getroffen bewoners dan misschien lijdzaam toezien? Natuurlijk niet! Voor wie niet goed thuis is in de wereld van klachten die naar de vrederechter moeten leiden, wordt dat in eerste instantie luisteren naar diegene die wel van wanten weten. Een advocaat onder de arm nemen! Maar wie?
Als de bouwheer dan toch zo vriendelijk en behulpzaam is om je er één ‘op te solferen’, lijkt dat mooi meegenomen! Blijkt dat toch wel de confrater te zijn, zeker, in één en hetzelfde advocatenbureau, van de raadsman van de brouwer-eigenaar van het café! Niet te verwonderen dus, dat er maar geen schot in kwam!
Burenhinder wordt behandeld door een vrederechter maar de advocaat bracht de zaak voor de rechtbank van eerste aanleg in Brugge. Tijdverlies dus! Dan maar een andere advocaat proberen en die zette de zaak verder in Oostende, maar er ging dus een vol jaar verloren!
Om gelijk te krijgen bij een rechter moeten er uiteraard bewijzen kunnen voorgelegd worden. Was er wel geluidsoverlast? Een geluidsexpert, aangesteld door het gerecht moest dat vaststellen.
De eigenaars kregen na een tijdje de indruk, al dan niet gerechtvaardigd, dat de uitbater en zijn beste vrienden en klanten er op uit waren de klagers weg te pesten door nog luider te keer te gaan. Dat leverde echter nog betekenisvoller metingen van de expert op en dat speelde dus in de kaart van de klagers.
Het is niet te geloven maar burenhinder kan soms ongehoorde proporties aannemen; De expert moest soms ’s nachts opgeroepen worden als de geluidslast weer eens hoge toppen scheerde omdat beneden een ‘volksbal’ van start ging.
Wanneer kunnen we spreken van ‘strafbare’ geluidhinder?
De sterkte van het geluid wordt uitgedrukt in decibel (dB). De decibelschaal is een logaritmische schaal. Dit wil zeggen dat een toename met 3 dB gelijk is aan een verdubbeling van het geluid en dat een toename met 10 dB tien keer zo veel geluid betekent. Het is dus geen lineaire schaal, zoals bv. afstand in meters, waarbij 20 meter het dubbele is van 10 meter. De geluidsmeter meet een maximale en een minimale waarde. Het verschil tussen beide mag slechts 5 dB zijn. De luidste waarde in ‘ter Gunst’ bedroeg 33 dB, de stilste 15,4 dB. Een verschil dus van 17,6 dB, dus ver boven de norm.

De rechter beslist
De rechter besliste niet dat het café dicht moest maar wel dat er na 22 uur geen muziek meer mocht gespeeld of gedraaid worden, dat het café om middernacht dicht moest en dat er vóór 7 uur ’s morgens niet meer mocht gepoetst worden, d.w.z. de basisakte moest gerespecteerd worden. Deze legt aan alle bewoners stilte op tussen 22u00 en 7u00.
Aan elke vaststelling van een overtreding werd een boete van 1.250 euro verbonden. Drie vastgestelde overtredingen betekenden dus een gezamenlijke boete van 3.750 euro.

Maar er komt nog meer miserie!
Sinds 1 september 2005 moet men bij het bouwen van een meergezinswoning rekening houden met de gemeentelijke stedenbouwkundige verordeningen.
Jullie kunnen die nalezen op
http://www.middelkerke.be/resources/1/reglementen/reglementen.html
‘Ter Gunst’ had dus zeker moeten voldoen aan de verordeningen.
En … dat was geenszins het geval! En … het waren geen kleinigheden!
1. Er ontbreekt een ventilatiesysteem voor natte cellen (WC – keuken – vuilnisruimte en kelder)
    in de handelszaak. Er wordt gebruik gemaakt van de koker van de appartementen om de vuile
    lucht van de kelder, inbegrepen de WC’s, te evacueren. 
   Doordat de zaak zogezegd volledig apart staat van de rest van het gebouw, moeten de uitbaters
    niet meebetalen in de algemene kosten, elektriciteit, onderhoud enz.
2. Er is geen betonnen of gemetselde koker vertrekkend vanaf het gelijkvloers om de ventilatie
    van de zaak te verzekeren en er de afvalgassen van af te voeren.
3. Er is geen afvoerkanaal voorzien dat minstens 1 meter boven de kroonlijst uitkomt.
4. De verluchting van de dampkappen van vier appartementen gebeurt door rechtstreekse
   doorsteken daar waar in ieder appartement een met een motor aangedreven ventilatiesysteem
   voorzien is.
5. De handelszaak heeft geen eigen luchtaanvoer- en afvalgaskanaal in een daarvoor voorziene
    koker.
   De verwarmingsketel van de zaak is aangesloten op de CLV – schouw van de appartementen.
6. Er is geen vetafscheider geplaatst voor de zaak

De firma Vinçotte, een organisme erkend door de diverse federale overheidsdiensten om controles uit te voeren voor het verkrijgen van de officiële attesten voor uw installaties, voerde toen een expertise uit. En die was negatief … want de diameter van het rookafvoer- en luchtaanvoersysteem, voorzien voor 4 à 5 toestellen, werd onvoldoende bevonden voor 7 aangesloten toestellen.

Uiteraard lieten de eigenaars in die periode ook weten aan de syndic ‘La Plage’ dat ze op de hoogte waren van al de bouwovertredingen met inbegrip van het vergroten van de bierkelder van de zaak zonder vergunning. De syndic heeft toen in april 2012, zelf zijn ontslag ingediend en … er kwam uiteraard een nieuwe.

Klacht bij de gemeente!
Begin februari 2013, bijna twee jaar geleden dus, ontvingen de technische dienst van de gemeente en de burgemeester welgeteld vijf bewonersklachten omwille van het niet naleven van de stedenbouwkundige verordeningen.
De klachten werden gericht tegen ‘R&R Promoties’ uit Leffinge, zijnde Yvan De Ruytter en Frank Rouseré, zaakvoerder van ERA La Plage uit Westende-bad maar ook tegen David Debal eigenaar van het café.
De politie heeft toen een verslag opgemaakt dat opgestuurd werd naar het parket van Kortrijk. Maar … de klachten werden geseponeerd, na overleg met de gemeente. Je moet het maar begrijpen! Die motivatie zou ik graag eens horen!

Middelkerke is sinds 1 mei 2013 een ‘ontvoogde’ gemeente!
Dat betekent dat Middelkerke zelfstandig mag beslissen over het verlenen of weigeren van de meeste stedenbouwkundige vergunningen en verkavelingsvergunningen. De gemeentelijke stedenbouwkundige ambtenaar (GSA) speelt daarbij een sleutelrol: hij of zij adviseert het college van burgemeester en schepenen bij het nemen van beslissingen over vergunningsaanvragen en draagt zorg voor een aantal procedurele aspecten. De GSA oefent zijn taak neutraal en onafhankelijk uit. Het advies van de GSA maakt deel uit van het dossier. De eigenlijke beslissingsbevoegdheid inzake vergunningen binnen de reguliere procedure ligt uiteraard bij het college van burgemeester en schepenen. 

Wie is verantwoordelijk voor stedenbouwkundige overtredingen?
De gemeente moet controleren of de stedenbouwkundige voorschriften wel gevolgd worden, maar zowel de architect als de bouwheer als de diverse bouwfirma’s kunnen aansprakelijk zijn, afhangende van de overtreding. De architect maakt het lastenboek op en moet dus controleren of dat ook uitgevoerd wordt. 
De vraag die iedereen zich nu stelt is ‘Werd’ er ondertussen verholpen aan de vastgestelde tekortkomingen?
Je zou op de lange duur wanhopig worden en alle vertrouwen in de overheid verliezen als je met een dergelijke resem aan overtredingen geconfronteerd wordt. Als er dan tenminste opgetreden werd tegen overtreders van stedenbouwkundige verordeningen, maar dat is nog steeds niet gebeurd!

Werd ook daarvoor klacht ingediend bij het gerecht?
Je zou het doen voor veel minder! Sinds dit voorjaar loopt er bij de vrederechter in Oostende inderdaad een klacht.
De grootste zorg van de ‘klagers’ is dat de brouwer het café zou verkopen in zijn huidige staat. Als hij dat zou doen, dan zal het niet zijn omdat de zaak al genoeg opgebracht heeft, maar om te vermijden dat hij zelf nog moet opdraaien voor de kosten. Daarom moest hij dus gedagvaard worden.
De huidige uitbaters zijn geen kandidaat-kopers en hebben al gekozen voor een andere oplossing (zie hierna). Zij kennen immers de klachten en de problemen. Zou er echt nog een onwetende nieuwe eigenaar kunnen gevonden worden? Of iemand die denkt dat er toch niets in huis komt van al die klachten?
Dan herbegint al die miserie weer voor de eigenaars. De rechter zal dus de oplossing moeten brengen.

Wat nu met ‘Ter Gunst’
Het café verhuist nu naar de Essex Scottishlaan in het gebouw waar vroeger ooit het restaurant ‘de IJzer’ gevestigd was. Dat gebouw werd eerst gerestaureerd. Het heeft drie (?) jaar leeggestaan! Waarom?
Lag het duinendecreet misschien in de weg of waren daar ook enkele tekortkomingen waardoor stedenbouw geen uitbatingsvergunning kon afleveren?
Maar, aangezien het de bedoeling is binnenkort over te gaan tot de opening (‘coming soon’) moeten de problemen nu toch van de baan zijn. Zo snel? Wat is er gebeurd?

Gezien de vaststellingen in het gebouw van ‘Ter Gunst’ en de geluidsoverlast, vind ik de beslissing van de rechter steekhoudend. Ook de beslissing van de uitbater om te verhuizen, vind ik terecht.
Gedaan dus met ‘Ter Gunst’ in de dorpskern! Weer een café minder en er zijn er al zo weinig. De wederopbloei van Westende-dorp is dus nog niet voor vandaag noch morgen!

Bronnen
Wikipedia
http://www.laplage.be/agence/Mod_proj/HofTerGunst/HofTerGunst-nl.htm
http://www.middelkerke.be/resources/1/reglementen/reglementen.html
http://brasserietergunst.weebly.com/ (2 foto’s)
http://www.ruimtelijkeordening.be/NL/Beleid/Ontvoogding

15-12-2014, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De betekenis van de kerst- en nieuwjaarsviering
Men ziet de periode van Kerst tot Driekoningen (de heidense twaalf nachten) tegenwoordig nog steeds als feestelijke periode. In deze periode vallen snipperdagen en schoolvakanties en veel bedrijven zijn gesloten. Veel mensen laten de kerstboom tot na Driekoningen staan. De tradities van onze heidense voorouders hebben dus nog steeds invloed.
Ook moesten de geesten van de overledenen en de demonen worden verjaagd, die juist rond deze tijd konden opspelen. Dit verjagen gebeurde met veel lawaai, wat nog terug te vinden is in het gebruik om rond de jaarwisseling vuurwerk af te steken en klokken te luiden.
Deze geesten moesten echter ook gunstig gestemd worden. Zij konden namelijk de mensen en het vee vruchtbaar maken en het gewas doen groeien. Men bracht ze daarom ook offers, die men na het ritueel zelf opat en -dronk. Dit vinden we terug in onze eigentijdse kerst en oud-en-nieuwgerechten, zoals kerststollen, vollaards, wafels, pannenkoeken, lukken, oliebollen en de traditie om uitgebreide maaltijden aan te richten met veel alcoholische drank.

Over dat laatste wil ik het in mijn hiernavolgend artikel hebben.

Waarom deze rondvraag?
Met die feestdagen in het vooruitzicht, dacht ik dat het goed zou zijn eens de inventaris op te maken van de mogelijkheden die op dat gebied door onze gemeentelijke restaurants geboden worden.
Ik heb het een paar jaar geleden ook meegemaakt: je bezoekt op internet de websites van verschillende etablissementen die daarvoor in aanmerking komen. Maar daarmee ken je niet altijd het menu en de prijs die je daarvoor moet betalen.
Ik zocht dus de e-mailadressen op van alle Middelkerkse eetgelegenheden. Ze hebben er echter niet allemaal één en sommige wensen niet op die manier gecontacteerd te worden en verkiezen dat dit zou gebeuren per contactformulier of zelfs telefonisch.
Geen eenvoudige opgave dus!

De enquêtevragen
Ziehier de vragen die ik stelde:

1. Organiseert u op de avond van 24 december 2014 een kerstviering?           Ja         Neen
   Zo ja, voorziet u daarbij muziek met mogelijkheid om te dansen?                Ja         Neen
2. Serveert u op 25 december ’s middags een kerstmaaltijd?                           Ja         Neen
3. Organiseert u op de avond van 31 december 2014 een oudejaarsviering?   Ja         Neen
   Zo ja, voorziet u daarbij muziek met mogelijkheid om te dansen?                Ja         Neen
4. Serveert u op 1 januari 2015 ’s middags een nieuwjaarsmaaltijd?               Ja         Neen
5. Indien u van plan bent maaltijden te serveren bij de gelegenheden in punten 1 – 4, kunnen de geïnteresseerden dan via uw website het menu en de prijs vernemen?     Ja           Neen
6. Indien men bij u terecht kan voor één of meerdere feesten, zijn er dan nu nog beschikbare plaatsen?  
                            voor de avond van 24 december 2014                      ja           neen
                            voor 25 december 2014 ‘s middags                          ja           neen
                            voor de avond van 31 december 2014                      ja           neen
                            voor 1 januari 2015 ‘s middags                                ja           neen

           Als er op 15.11.2014 geen meer zijn, wil u dat dan vermelden op uw website?

7. Wenst u nog iets te vermelden? Schrijf het hieronder!

Daaraan voegde ik toe “Ik zou u zeer dankbaar zijn, mocht ik van u een reactie ontvangen, zodat mijn artikel als vertegenwoordigend voor Middelkerke zou kunnen beschouwd worden.”

Niet iedereen wenst aan zo’n enquête deel te nemen!
Eén van de restaurants waarvan ik geen juist e-mailadres kon vinden, was ‘Sint-Laureins’ in de Strandlaan van Westende-dorp. Er staat er wel één op hun website, maar ik kreeg mijn bericht onbesteld terug.
Op één van mijn fietstochtjes stapte ik dan maar eens af om de vraag op de man/vrouw af te stellen. Ik trof er de bazin aan. Was ze met het verkeerde been uit bed gestapt of heb ik ooit eens iets geschreven waarmee ze niet erg opgezet was, ik heb er het raden naar.
Toen ik haar, op wat ik denk een beleefde en vriendelijke toon te zijn, vertelde wat de bedoeling was, nam ze een norse houding aan, schudde daarbij heftig ‘neen’ met het hoofd maar antwoordde niet.
Toen ik haar wilde geruststellen met ‘ik vraag enkel of u met Kerstmis en Nieuwjaar open bent’ werd het schudden nog heftiger. Toen vroeg ik haar of dat betekende dat ze niet aan mijn rondvraag wilde deelnemen of dat ze niet geopend waren. Geen antwoord tot ik uiteindelijk vroeg ‘Mag ik dan schrijven dat u niet open bent?’ zei ze me op dreigende toon ‘Ge gaat gij juust niks schrijven’.
Waar is de tijd dat het hotel-restaurant nog ‘De Welkom’ heette?
Maar ja, vanzelfsprekend kan ik niet verwachten dat iedereen mijn vragerij gunstig gezind is. Ikzelf heb er wel geen voor- of nadeel bij.
Van volgende restaurants mocht ik geen antwoord ontvangen, na mijn e-mail en twee herinneringen: Renty, Delissimo, Bistro-Gerard,
Voor ‘Kapelle’ en ‘La Sauteuse’, die ook niet antwoordden, kon ik de nodige info geheel of gedeeltelijk op hun website vinden.

De antwoorden die ik wel mocht ontvangen
In tegenstelling met mijn Sint-Laureinservaring, was er wel een restaurantuitbater die het een prima initiatief vond om mij in te zetten voor mijn gemeente. Een andere bedankte mij om aan hen te denken. Nog een andere vond het een ‘tof initiatief’.

Ik bedank zeer hartelijk alle restaurantuitbaters die hun medewerking hebben willen verlenen aan mijn rondvraag. Ik verontschuldig mij bij voorbaat bij diegene die hun restaurant niet terugvinden in mijn lijst. De webpagina’s die de lijst van de Middelkerkse restaurants vermelden, zijn vaak onvolledig of niet bijgehouden. Een paar voorbeelden: ‘’t Oud Klooster’ in Mannekensvere bestaat niet meer, de ‘Mange-tout’ is verhuisd naar Oostende. Is 4 Seasons nu gelegen op de Zeedijk 72 of in de Oostendelaan 304b? De antwoorden die ik op mijn mail kreeg waren ook niet altijd volledig.

(1)    uitgebreid met nieuw terras     (2) à la carte   M = dansgelegenheid     ZM: geen dansgelegenheid    (a) al dan niet op website

Het lag niet in mijn bedoeling één of ander restaurant aan te prijzen of de restaurants met elkaar te vergelijken. Bekijk dus maar hun websites waarvan hierboven de URL’s om een beter idee te krijgen.

Besluit
Ik hoop dat jullie een goede keuze doen en ik wens jullie alvast leuke feesten en smakelijk eten!

Bronnen
Wikipedia bewerkt voor Vlaanderen
http://www.pocketresto.be/middelkerke/restaurants
Lees ook mijn artikel ‘Hoe lekker kan men in Middelkerke eten?’ (in de map Horeca op datum van 18.12.2011)

Aanpassing

17-11-2014, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een woordje uitleg over het initiatief
Tijdens het ganse zomerseizoen heb ik, zoals in 2013, zowel in ‘Het Nieuwsblad’ (tot en met 23.8) als in ‘Het Laatste Nieuws’ (tot en met 16.8) de rubrieken gevolgd waarin bekende koks of andere culinaire specialisten elke week in de verschillende kustplaatsen hun oordeel gaven over één welbepaald zelfde gerecht in verschillende restaurants/tearooms/handelszaken.
Er was geen enkel top- of veelgeroemd restaurant bij en het waren ook geen gastronomische menu’s die de revue passeerden.
‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test’ opnieuw als volgt aan ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de Vlaamse klassiekers te proeven en te beoordelen.'
Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken langs onze kustlijn aan een ‘onverwachte smaaktest onderworpen, streng en zonder  blad voor de mond, maar steeds rechtvaardig en beargumenteerd’. Voor het derde jaar na elkaar stapten ze zeven zaterdagen incognito zaken binnen voor alweer een resem typische kustklassiekers, ‘met nooit eerder zulke onthutsende resultaten’.

De beoordelingen

 Beoordeeld door
(1)    Angelo Rosseel van 2-sterrenzaak ‘La Durée’ in Izegem (Het Nieuwsblad 12.7 (salade) en
        16.8.2014(croque-monsieur)
(2)    wijntester Alain Bloeykens   (Het Nieuwsblad 19.7.2014)
(3)    Dominique Persoone, Brugse topchocolatier (Het Nieuwsblad 26.7.2014 en 23.8.2014)
(4)    Luc Bellings in ‘Het Laatste Nieuws’ van 19.7 (Kreeft), 26.7 (brochette), 02.08
              (chocomousse en capuccino), 9.8.2014 (garnalen)
(5)    Peter De Clercq voormalig wereldkampioen barbecue

Enkele persoonlijke ervaringen
In een Nieuwpoorts restaurant heeft Luc Bellings ooit een vispannetje bekroond met een 10/10. De uitbaters zijn daar (uiteraard) fier op. Zij hebben er nu een bijzonder item op hun spijskaart van gemaakt en maken er nu extra reclame voor.
In een ander Nieuwpoorts restaurant werden de mosselen ooit geprezen als de ‘beste van gans de Belgische kust’. Toen ik die fameuze mosselen ook eens wilde proeven, werd mij een potje geserveerd met (onderaan!) meer dan de helft ongeopend gebleven schelpen. De ene mossel schijnt dus de andere niet te zijn.
In een Westends restaurant hadden wij als tafelburen twee dames die in het zicht van de ‘patron’, een test- bladzijde bovenhaalden. Dat viel niet al te best in de smaak want ‘dat was oneerlijk’ en ‘dikke zever’.
In een restaurant/tearoom/snackbar in Westende-bad, dit jaar ook (negatief) beoordeeld, maakten wij ooit aan de dienster een terechte opmerking over wat ons geserveerd werd. Dat meisje kon er zelf niets aan doen en bracht onze boodschap over aan de ‘patron’. Iemand van ons gezelschap, op weg naar het toilet, hoorde hem antwoorden ‘Als ze niet content zijn, dat ze dan op een ander gaan’. Wat wij dus daarna altijd gedaan hebben en ook altijd zullen doen!!

 Is dat een eerlijke en juiste beoordelingsmanier?
Ik twijfel er geen ogenblik aan dat de sterrenchefs steeds rechtvaardig en zeker onbevooroordeeld hun mening neerschrijven. Gezien hun sterrenstatuut zijn ze daarvoor beter geschikt en bekwamer dan wie ook, zelfs als ze in hun eentje optreden. Ik weet het, men kan ze niet tot de nederigste bevolkingsgroep rekenen. Maar, wie zijn klanten goed bedient, krijgt lof en wie er met zijn klak naar gooit uit onbekwaamheid of uit winstbejag, wordt bij manier van spreken de grond ingeboord.
Volgens een artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 4.8.2014 is ‘Horeca Oostkust’, dat de uitbaters in Blankenberge en Knokke verenigt en dus niet alle uitbaters van onze kust, een totaal andere mening toegedaan. Ze roepen zelfs hun leden op om in de toekomst de ‘gefrustreerde’ recensenten te weigeren.
De horeca-uitbaters aan de kust zijn het beu dat topchefs à la Angelo Rosseel, Stéphane Buyens of Luc Bellings op ‘zomertest’ gaan aan zee en een streng oordeel vellen over wat ze op hun bord krijgen. ‘We worden afgerekend door één man en we kunnen ons niet verdedigen. We doen keihard ons best.’, zegt Wim Aneca van Horeca Oostkust.
Ze hebben het daarbij vooral op Luc Bellings gemunt. Deze wordt zelfs ‘de schrik van de kusthoreca’ genoemd.
Doen ze dat enkel omdat ze zich daartoe, als vertegenwoordigend orgaan voor Blankenberge en Knokke-Heist, verplicht voelen? Maar wat denkt men in de andere badplaatsen?
De sectorfederatie Horeca Vlaanderen treedt hun klacht bij en beweert hun frustratie te begrijpen. ‘Veel uitbaters aan de kust voelen zich als een boksbal: het is een gewoonte geworden om vernietigende kritiek te geven’, zegt afgevaardigd bestuurder Danny Van Assche. ‘Als zo’n negatief artikel dan nog gedeeld wordt op Facebook, gaat dat jaren mee.’

Wat valt er te verdedigen als de chef vindt dat ijsjes smaken als ‘goedkope industriële shit’, als je bij een witte wijn ‘beter een doosje Rennie serveert’, als ‘ je kan metselen’ met chocomousse, ‘als je een kettingzaag nodig zou hebben voor’ een stuk vlees, als een milkshake smaakt als koude cécémel? Ik kan best wel begrijpen dat deze kleurrijke en strenge taal niet in al te beste aarde valt, maar het kan alleen maar een stimulans zijn om beter te doen. Worden ze ongenadig met de grond gelijk gemaakt? Is dat negativisme of sensatie? Is dat maar een momentopname? Gaat het om kritische oneliners? Moet er meer genuanceerd worden? Zo luidt namelijk de taal van de verdediging.

Topchef Stéphane Buyens van tweesterrenrestaurant ‘Le Fox’ in De Panne ziet het anders. "Ik kan mensen toch niet ergens naartoe sturen als het op niets trekt. Er zijn nu eenmaal veel nestbevuilers aan de kust: horecazaken die met een minimum aan investeringen een maximum aan geld uit de zakken willen kloppen. Die ga ik nooit verdedigen". Ik kan hem deze keer enkel maar gelijk geven.

Ook klantvriendelijkheids­expert Kevin Strubbe vindt dat de uitbaters blij zouden moeten zijn met de aandacht.

De sterrenchefs worden herkend door de ‘garçons’
Dat de controleurs, die uitvoerig in de belangstelling staan, door TV-optredens en door krantenartikels, vooral door wat jullie hierboven konden lezen, bij het binnenkomen in een horecazaak herkend worden, lijkt mij vanzelfsprekend. Worden ze dan niet beter bediend dan de gewone burger? Men heeft er het raden naar. Sommige beoordelingen hierboven lijken daar nochtans niet op te wijzen. Straf toch?

De verslagen van de controleurs
Ziehier de knipsels uit de twee kranten die testen lieten uitvoeren. Waar ik geen figuur had en ook geen quotering, heb ik alleen maar de tekst bijgevoegd.

Brochette met Provençaalse en pepersaus
"Zo hoort pepersaus altijd te zijn: voldoende romig en pittig én met een subtiel vleugje aan cognac. Duidelijk huisgemaakt, voor elke persoon netjes in een apart potje geserveerd en op zich een 9/10 waard. Alleen haalt de brochette het algemene niveau danig naar beneden. Zo blijkt de cuisson al 'bien cuit' terwijl we om 'saignant' hadden gevraagd. Waarom vraagt de ober ons dan eerst expliciet naar de gewenste cuisson, als ze het in de keuken toch niet kunnen waarmaken? Maar het vreemdste aan de - qua portie nochtans correcte - brochette is de kleur: vanbinnen zien de stukjes vlees opvallend bleek, haast wit zelfs. Werd hier kalf in plaats van rund gebruikt? Ik kan er alleen maar naar gissen, want ook hier wordt de smaak weggedrukt door te veel marinade. Zo'n lekkere pepersaus verdient veel kwalitatiever vlees."

 Kreeft ‘Belle Vue’
"Vlak na onze bestelling weegt de uitbater onze kreeft en komt hij het gewicht aan tafel melden: 565 gram. 'Of dat voldoende is?', vraagt hij attent. Met een vaste prijs van 8 euro per 100 gram weten we meteen dat dit kreeftje ons 45,2 euro zal kosten. Ook het gerecht zelf valt in mijn smaak. Eindelijk een bord waar de kreeft - zoals het hoort - náást de sla ligt. Waar de tomaatjes gepeld werden én de eitjes vers gekookt. Maar bovenal: waar in de kreeft tenminste smaak zit. Door nog maar aan een pootje te zuigen, proef ik al veel peper én kruiden. Alleen de geur al verraadt dat deze kreeft in een pikant bouillonbadje heeft gelegen. Ook de serveertemperatuur is perfect lauwwarm. Zelfs de cocktailsaus is dankzij de stevige scheut whisky duidelijk huisgemaakt. Eén minpuntje toch: ik zou die andijviesla van het bord houden en alleen kropsla gebruiken."  

Besluit
Ik vind dat testen van onze ‘kustklassiekers’ een heel goed initiatief. Ik vind dat er niet moet genuanceerd worden. Het heeft ook geen zin dat een uitbater reageert en de controlerende chefs moeten geen discussies aangaan met een gecontroleerde uitbater. Natuurlijk zal dat zijn/haar eetgelegenheid geen goed doen, wat sommige briefschrijvers-klanten ook mogen beweren. Alleen dan echter zullen de nodige lessen getrokken worden die de kwaliteit van onze eetgelegenheden een positieve injectie zullen geven.

Bronnen
Het Nieuwsblad 12, 19 en 26.7 en 2, 9, 16.8 verzameld door Chris Snick, foto’s door Kurt Desplenter
Het Laatste Nieuws Vanderstraeten
Artikel ‘Het Nieuwsblad’ van 4.8.2014 ‘Kusthoreca boos op topchefs met 'vernietigende' zomertests’ door Tom Le Bacq

25-08-2014, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Zojuist las ik in mijn krant dat het aantal hotelkamers in Middelkerke op korte termijn zal verdubbeld worden.
Aan dit onderwerp heb ik al eens een artikel gewijd. Jullie kunnen het lezen in de linkse kolom van deze blog, in de map ‘Horeca’.

Janna Rommel-Opstaele, toen nog schepen van lokale economie, ondertussen gepromoveerd tot burgemeester, verklaarde op 13 januari 2011 aan ‘Het Nieuwsblad’ dat ze meer en grotere hotels wilde en dat het niet langer kon dat de ruimtelijke plannen dat onmogelijk maakten. 
De BPA’s of RUP’s met de nummers 16 (Westende - dorp) en 17 (Westende - bad) en 19 (Lombardsijde) voorzagen inderdaad overal dat de zones algemeen een woonbestemming hadden. Er konden maximaal 30% van de toegelaten vloeroppervlakte ……. en horeca worden voorzien en dit met een maximum van 300 m² per handelsuitbating van de gerealiseerde vloeroppervlakten.
We weten allemaal dat dergelijke plannen gemaakt zijn om gewijzigd te worden als het de politici uitkomt, in de meeste gevallen zonder rekening te houden met de bewoners van de bewuste zones, zelfs al is er een vooronderzoekperiode voorzien waarin bezwaren kunnen ingediend worden.
Wel, de plannen werden dus nog maar eens gewijzigd en er zouden dus nieuwe hotels komen.
Voor de zoveelste keer schrijf ik ook nu weer: “Dat ze daar nu maar mee voor de dag komen, bijna 13 jaar nadat ze aan de macht kwamen!”. Hun euro zal alweer wat laat gevallen zijn, zeker?

Het logiesdecreet werd ondertussen ook gewijzigd
Vanaf 1 januari 2013 is het logiesdecreet volledig van toepassing. Dit wil zeggen dat ENKEL VERGUND LOGIES en het, in het kader van het decreet 'Toerisme voor Allen', erkend jeugd- en volwassenenlogies nog in aanmerking komt voor promotie door Toerisme Vlaanderen (en haar partners zoals provinciale toeristische organisaties, diensten voor toerisme, ...).
Alle verwijzingen naar vergunningen op basis van de oude wetgeving vindt men niet meer terug in de toerismedatabank.
Volgens het laatste dagbladartikel zouden er in Middelkerke momenteel negentien hotels zijn, goed voor samen 323 kamers. Niet dat ik dat niet geloofde, maar tegenwoordig verandert alles zo snel en ik heb dan maar eens de huidige stand van de vergunde hotels opgevraagd aan ‘Toerisme Vlaanderen’.
Ik kreeg daar ook snel antwoord op, maar de gegevens over het aantal kamers schijnen ‘Top Secret’ te zijn.
Ik heb ze dan maar, hotel per hotel, op internet gezocht. Hopelijk kloppen ze, want niet alle websites worden goed bijgehouden.
Er zijn dus inderdaad 19 vergunde hotels, verdeeld over de deelgemeenten als volgt:  

                           Aantal            Aantal 
                                kamers           sterren                                                   
                                                    1     2      3     4
Middelkerke    7    
     Atlanta                      17          x     
     Excelsior                   39                        x
     Honfleur                    13                        x
     Kasteeltje                    9                 x
     Kristoffel                   12                x
     Renty                          8                 x
     Zeegalm                     22                x
Westende     11
     Belcasa                      16                        x
     De Wielingen             18                x
     Isba                              6                x  
     Melrose                      10                       x
     Sint-Laureins              10               x
     Splendid                      15               x
     Villa Alice                   12               x
     Villa Hotel                     6                      x
     Westendia                   15               x
     Zeeparel                      14               x
     Zon en Zee                  68              x
Schore      
     Schoorbakkehoeve       15                      x
TOTAAL                         325       1    12    6

Volgens de burgemeester is dat te weinig en ze verheugt er zich op dat daar eindelijk binnen afzienbare tijd verandering zal in komen. Er zouden vier hotels bijkomen: Middelpunt, Duinenzicht, Sporthotel en één op het terrein rechtover het shopping center.
Janna zei ooit dat er ook een aanvraag binnengekomen was voor een hotelcomplex in de Leopoldlaan, maar daar schijnt nu geen sprake meer van te zijn. Zou dat ‘bluf’ kunnen geweest zijn? Of heeft dat iets te zien met een latere renovatie van het casino?
Ook Kriss Vakantieservice BVBA beweerde in 2011 nog één en ander van plan te zijn. De capaciteit van ‘Zeegalm’ zou met 5 kamers uitgebreid worden. ‘Zon en Zee’, dat nu reeds plaats biedt aan 256 personen, zou na enkele vergeefse aanvragen voor een zwembad, de moed niet opgeven om zich ooit als “luxehotel met zwembad” te kunnen profileren. Zij beweerden toen ook nog binnenkort de bouw van een nieuw hotel te plannen. Die plannen bestaan nog steeds,. De beheerder wil geleidelijk aan het vroegere vakantiecentrum op een hoger peil brengen en hoopt daarbij op de steun van de gemeente, die volgens hem de bestaande hotels wel wat meer en beter zou mogen promoten in plaats van het steeds te hebben over nieuwe grote hotels.

Welke zijn dan wel die geplande nieuwe hotels?

Middelpunt
Op 21 juni 2013 was ik aanwezig in de Westendelaan 37, bij de tweede opening door minister Bourgeoisan van wat een ‘zorghotel’ genoemd werd. ‘Middelpunt’, zo heet het nieuwe vakantieverblijf dat zorgt voor een ‘zorgeloze vakantie, maar dan metzorg’. Het is dus een toeristisch tewerkstellingsproject. Een gast met een beperking en/of een (hoge) zorgvraag kan er volop genieten van een ontspannend en aangenaam verblijf aan de kust.
Comfort, de sfeer en de accommodatie van een hotel worden er gecombineerd met de faciliteiten en de volledige toegankelijkheid van een zorgverblijf. Een vakantie in Middelpunt is niet enkel voor de zorgbehoevende een uitje, ook het gezin moet ervan genieten. De dagelijkse zorg wordt er overgenomen, zodat het voor het hele gezin vakantie is. De gasten kunnen er samen met hun familie, hun gezin, een mantelzorger of in groep volop genieten van een ontspannend verblijf. Er zijn 44 tweepersoonskamers.
Tijdens één van de toespraken hoorde ik dat de provincie West-Vlaanderen, Toerisme Vlaanderen en het departement Welzijn  sterk geloven in dit concept en daarom gezorgd hadden voor de nodige financiële  ondersteuning.
Ik hoorde ook dat het hotel zich volledig wilde integreren in de omgeving en daarom nauw wilde samenwerken met de gemeente. Een gids: ‘Zeker in de startfase zullen seminarieruimtes openstaan voor lokale besturen, verenigingen en organisaties. Er zal ook samengewerkt worden met plaatselijke initiatieven van de toeristische dienst.‘

Ik ving nu echter geruchten op dat Middelpunt zou fungeren als ‘gewoon hotel’ waar iedereen kan en mag logeren. Als dat klopt, dan zou ik dat fout vinden. De lokale hotels kunnen immers niet concurreren met een gesubsidieerd hotel dat samenwerkt met de gemeente.

Sporthotel in ‘Ons kasteel’
Dat is het majestueus uitziend gebouw langs de Westendelaan, met de allures van een kasteel, dat ik daarom reeds in 2008 die naam gaf.
De vergunning werd al uitgereikt in 1999, zo lang geleden dat sommigen nu zelfs de naam ‘spookkasteel’ ervoor gebruiken.
Er was van bij het begin sprake van een privé ‘wellnesscentrum’. Het gebouw zou later ook voor die functie aan de gemeente aangeboden geweest zijn, maar zou door de burgemeester geweigerd zijn.
Een week voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012, heeft het gemeentebestuur toch een vergunning afgeleverd voor de afwerking en de uitbreiding van ‘het kasteel’ in de Westendelaan tot sporthotel. Na jarenlange verwaarlozing, wijzen kranen en bouwmaterialen er nu op dat het hotel in de maak is. De capaciteit zou 125 kamers bedragen.

Nog te bouwen hotel naast de luchthaven
Recht tegenover het shopping center, op de grens met Oostende, op de hoek van de Kalkaartweg met de Oostendelaan, dus op Middelkerks grondgebied, zou promotor Twin Properties een ‘indrukwekkend project’ realiseren. ‘Twin Properties’ is een vastgoedbedrijf uit Oostduinkerke rond de broers Jonathan en Jochen Debucquoy. Ofwel zijn die broers zo rijk als de zee diep is (ze willen het in elk geval worden) ofwel vertegenwoordigen zij een groep (vastgoedholding NV Gromabel) die zo rijk is als een oceaan diep is. Ze zijn ook van plan een hotelcomplex met 100 kamers neer te laten zetten in ‘Hengelhoef’, dat andere vakantiecentrum in Limburg dat samen met ons vakantiecentrum ‘Zon en Zee’ door ‘keizer Johan uit Oostende’ doodgemaakt werd, dertien jaar geleden. De holding was ook al voor 50% betrokken in de aankoop van Zon en Zee.
Op een oppervlakte van ruim dertienduizend vierkante meter zou, vlakbij de luchthaven Brugge-Oostende, een hotel komen met drie verdiepen en 65 kamers, met zwembad, ruime parkeermogelijkheden en ingeplant in een groenzone. De gemeente leverde hiervoor onlangs de bouwvergunning af. Het geluk van burgemeester Janna kan niet meer op: “De locatie is ideaal. Hier is al jaren sprake van, maar nu is het eindelijk zover. Een opening tegen de zomer van 2015 lijkt meer dan haalbaar.”
Toen zij het daarover had in 2011, was er sprake van dat het hotel zou gebouwd worden door de Europese hotelketen Ibis, een dochteronderneming van het Franse Accor.
De Ibis-hotels zijn bedoeld als doorreishotel voor korte verblijven en bevinden zich in de directe omgeving van stations en vliegvelden. De keten richt zich op zakelijke reizigers op doorreis of als overnachtingsfaciliteit bij een vliegveld. Als Accor achter dat project zit, wat ik dus niet weet, dan mogen jullie dus gerust, samen met mij, twijfelen aan de meerwaarde ervan voor onze lokale economie.

Duinenzicht
Dezelfde initiatiefnemer zal ook het vroegere Duinenzicht in de Bassevillestraat volledig ombouwen tot een hotelcomplex met twee verdiepen. Dat zal onderdak bieden aan 119 logies.
Zij hebben dat domein enkele jaren geleden gekocht en het laten verkrotten tot een schande voor Westende-dorp. Ze hadden zeker gedacht dat zij er wel zouden in slagen de gemeente ervan te overtuigen dat zij moesten genieten van dezelfde voorschriften als deze bepaald in het BPA ‘Zon en Zee’. Dat schijnt echter niet het geval te zijn. Zij moeten zich houden aan het BPA ‘Westende-dorp’. Dat plan voorziet in een bebouwing op 40% maar ook in slechts twee bouwlagen. Dat betekent een gelijkvloers en een eerste verdiep (en eventueel een dakappartement of één met teruggetrokken gevel)!!!!
Gaat dat hotelproject wel samen met het mede-eigenaarschap van ‘Zon en Zee’, waar ook al een hotel is? Al die groepen zijn zo in elkaar verstrengeld dat het heel ingewikkeld en ondoorzichtig en onbegrijpelijk wordt voor de leek.

Is er wel behoefte aan al die nieuwe hotels?
Janna Rommel-Opstaele beweert al een hele tijd “We kregen al heel wat vragen om grotere hotels te bouwen en niet alleen in onze badplaatsen zelf, maar ook in het achterland.
Ze leveren volgens haar een grote bijdrage aan de lokale economie.
Maar, zou ze dat allemaal ook met cijfers kunnen bewijzen?
Ik weet niet of onderstaande cijfers voldoende representatief zijn. Ze zijn afkomstig van de ‘hotelbarometer’. Dat is een gezamenlijk initiatief van het Steunpunt Toerisme en Recreatie van de KU Leuven, de provinciale toeristische organisaties en Horeca Vlaanderen en wordt beleidsmatig ondersteund door Toerisme Vlaanderen en de Vlaamse minister bevoegd voor toerisme, Geert Bourgeois. Het is de bedoeling dat de hoteluitbater maandelijks op de daarvoor voorziene webapplicatie gegevens invoert over de gemiddelde prestatie van zijn/haar hotel in de voorgaande maand.
Voor het geheel van de kust gaf de barometer mij volgende bruto bezettingsgraad: 

Ik heb aan de 19 uitbaters van de vergunde hotels van Middelkerke een email gestuurd en hen op vriendelijke en positieve manier gevraagd of bovenstaande cijfers representatief konden zijn voor hun hotel. Dat was misschien iets te vrijpostig. Tevens had ik van hen graag vernomen of er werkelijk behoefte is aan al die nieuwe hotels in de gemeente. De feiten wijzen er inderdaad op dat de hotels eigenlijk nooit volzet zijn. Natuurlijk is dat wel eens het geval op een topdag in het zomerseizoen.
Spijtig genoeg mocht ik slechts 1 antwoord ontvangen. Die uitbater, die ik hartelijk bedank voor zijn medewerking, vindt dat het inderdaad wat overdreven dat er vier hotels bijkomen. Hij/zij vindt dat Janna toch altijd haar gedacht doet. Hoewel ik verzekerd had dat er geen namen zouden vernoemd worden in mijn artikel, durven mensen geen standpunt innemen. Is dat gewoon omdat ze tot de blauwe partij behoren of is dat de schrik om op de tenen te trappen van de burgemeester, die dan misschien wel eens moeilijk zou kunnen doen als het op het verlenen van vergunningen aankomt?  
Wat kunnen we uit die cijfers afleiden?
Buiten het logisch feit dat de maanden juli en vooral augustus de drukste zijn, zien we dat de cijfers de hoogste zijn voor 1 en 3 – sterrenhotels (1 en 6 in Middelkerke) en voor kleine hotels met minder dan 16 kamers.
Het is natuurlijk wel zo dat de Middelkerkse hotels op de klassieke uitzondering(en) na kleine hotels zijn (14 op 19) en dat er geen enkele bij is met 4 sterren. Dat betekent nu wel niet dat de hotelcapaciteit van de gemeente daarom ineens moet verdubbeld worden.

Bronnen
'Middelkerke verdubbelt aantal hotelkamers’ door Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ van 31.10.2013 
http://www.toerismevlaanderen.be/sites/toerismevlaanderen.be/files/assets/documents_KENNIS/cijfers/Trendrapport_Hotelbarometer_2013_juli.pdf
Mijn blog van 27 april 2008 “Middelkerke heeft nu ook zijn kasteel”. (in linkse kolom in de map ‘Monumenten’.
Mijn artikel van 18 nov 2012:Middelkerke: “Hoezo, dat mag niet volgens het geldend ruimtelijk uitvoeringsplan? Dan veranderen we dat plan toch! Geen probleem!”

02-12-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een woordje uitleg over het initiatief
Tijdens het ganse zomerseizoen heb ik zowel in ‘Het Nieuwsblad’ (tot en met 24.8) als in ‘Het Laatste Nieuws’ (tot en met 17.8) de rubrieken gevolgd waarin bekende koks of andere culinaire specialisten elke week in de verschillende kustplaatsen hun oordeel gaven over één welbepaald zelfde gerecht in verschillende restaurants.
Er was geen enkel top- of veelgeroemd restaurant bij en het waren ook geen gastronomische menu’s die de revue passeerden.
‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test’ als volgt aan: ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de Vlaamse klassiekers te proeven en te beoordelen.'
Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken langs onze kustlijn aan een grondige smaaktest onderworpen. Voor het derde jaar na elkaar stapten ze zeven zaterdagen incognito zaken binnen voor alweer een resem typische kustklassiekers.

De beoordelingen

(1) door Luc Bellings in HLN
         “Aan Tafel bij Luc Bellings” bekroond met tweede ‘Michelinster’, Luikersteenweg 358 3500 Hasselt
(2) door Stéphane Buyens in HNB
         ‘Le Fox’ Walckierstraat 28660 De Panne 2 sterren en 16/20 Gault-Millau
(3) door Dominique Persoone in HNB
          Richtte in 1992 The Chocolate Line op (Brugge) en opende in maart 2010 een 2e filiaal in Paleis op de Meir
           (Antwerpen). Is 1 van de 3 chocoladewinkels die in de Michelingids vermeld staan met 5 professionele
           klanten: Oud Sluis, Hof van Cleve, Pure C, Hertog Jan, De Jonkman
(4) door wijnspecialist Alain Bloeykens, wijntester van HNB
(5) door ‘Beste hobbykok’ Claudia Allemeersch in HNB
(6) door Peter De Clercq, ex-wereldkampioen barbecuen
(7) door Angelo Rosseel tweesterrenchef van La Durée in Izegem in HNB

Welke waarde hebben dergelijke testen en hoe worden ze onthaald?
Vooreerst drie persoonlijke ervaringen. In een Nieuwpoorts restaurant heeft Luc Bellings ooit een vispannetje bekroond met een 10/10. De uitbaters zijn daar (uiteraard) fier op. Zij hebben er nu een bijzonder item op hun spijskaart van gemaakt en maken er nu extra reclame voor.
In een ander Nieuwpoorts restaurant werden de mosselen ooit geprezen als de ‘beste van gans de Belgische kust’. Toen ik die fameuze mosselen ook eens wilde proeven, werd mij een potje geserveerd met meer dan de helft ongeopend gebleven schelpen. De ene mossel schijnt dus de andere niet te zijn.
In een Westends restaurant hadden wij als tafelburen twee dames die in het zicht van de ‘garçon’, tevens de ‘patron’, de bladzijde bovenhaalden met de beoordeling van de dagschotel. Dat viel niet al te best in de smaak want ‘dat was oneerlijk’ en ‘dikke zever’.

Is dat nu wel een eerlijke en juiste beoordelingsmanier?
Neem nu de beoordeling door Luc Bellings van de paling in de ‘Ramblas’. Hij quoteert die met een 9 op 10. Je zou nu denken dat je daar eens iets moet gaan eten. De paling is er lekker, het sausje ook, maar … peper en zout vergeten!
Op al de rest heeft hij ook iets aan te merken, zelfs op de zuiverheid van de stoelen. Hij krijgt een garnaalkroketje zonder garnalen, het zijn diepvriesfrieten die niet in een apart bordje opgediend worden, salade en tomaat en dressing horen niet bij paling, …
Ik weet wel dat het de bedoeling is om één welbepaald gerecht te beoordelen, maar zo krijgt de potentiële gast geen beeld van de waarde van het restaurant.
Sommige gebreken ervan die echt storend kunnen zijn, worden niet vermeld.
Een voorbeeld: ik ben gaan eten met vier personen in ‘Omer’ op de Zeedijk in Middelkerke. We hebben er uiteenlopende gerechten gekozen. Alles smaakte uitstekend maar onze tafel was echt te klein voor vier personen.

Ik herhaal dus nogmaals dat dit geen beeld geeft van de waarde van de Westendse en Middelkerkse restaurants. Er zijn vooreerst te weinig beoordelingen en we kunnen ons afvragen hoe de selectie gebeurde. We kunnen wel besluiten/vaststellen dat vooral die van de kerngemeente Middelkerke het er niet goed van afbrengen.

Besluit

09-09-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Herinneren jullie zich nog mijn artikel 'La Belle Epoque' van 5 maart 2012? Zie map 'Horeca'.
Dat ging toen over een initiatief van VTM, 'Chef in nood' genaamd.
Men wilde slabakkende restaurants een tweede adem geven. Daarvoor werd een bekende chef-kok ingeschakeld. De keuze viel daarbij op Stéphane Buyens, chef van het restaurant 'Le Fox' in De Panne, bekroond met twee Michelinsterren en een 16 op 20 score van Gault Millau. Hij moest verhelpen aan de talloze redenen waarom een horecazaak niet draait zoals het zou moeten en niet de vooropgestelde resultaten behaalt. Specifiek ging het toen in mijn artikel over 'La Belle Epoque' op de zeedijk in Middelkerke.
De uitbaters 'die er middenin zitten en vaak het bos door de bomen niet meer zien', werden door hem met hun neus op de feiten gedrukt.

Hij gaat er weer door met de grove borstel
Deze zomer is er een initiatief van 'De Grote Test', een wekelijkse weekendbijdrage in 'Het Nieuwsblad'.
‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de Vlaamse klassiekers te proeven en te beoordelen.'
Op 6 juli 2013 konden we nogmaals Stéphane Buyens aan het woord horen over ‘De garnaalkroket’. Er werden tien restaurants bezocht: in Blankenberge, De Panne, Knokke, Koksijde, Middelkerke, Nieuwpoort, Oostduinkerke, Oostende, Wenduine en Westende.
Vijf daarvan werden glansrijk gebuisd, twee haalden juist de helft, één juist met de hakken erover en twee kregen het maximaal cijfer dat Buyens wilde/ kon uitdelen, namelijk een zes.
Zijn algemeen oordeel is alweer veelbelovend: “Ik ben beschaamd als kustchef. Het was meer een grand concours van fabriekskroketten. Veel koks doen de moeite niet meer om tijd te steken in iets waarvan ik dacht dat het dé kustklassieker bij uitstek was. Een blamage voor de grijze garnaal, de kaviaar van onze Noordzee.’
Het doet nog eens denken aan zijn stijl bij ‘La Belle Epoque’: ‘brolgarnalen’, die pladijsfilet lust mijn kat heel graag maar ik ben geen kat, de roomsaus is half afgeroomde melk, de mosselsaus is de grootste miserie die ik ooit in mijn leven gezien heb. Maar ja, vond hij ook ‘er is geen enkel goed restaurant in Middelkerke.’

Jullie moeten er maar niet op letten, hoor, maar Stéphane heeft, zoals enkele andere mediakoks, een meerderwaardigheidsgevoel ten opzichte van minder begaafde (?) of minder succesrijke collega’s, zeker als het geen oud-leerlingen zijn van de hotelschool in Koksijde.

Welke waren dan wel de grootste gebreken van de geteste kroketten, in dezelfde volgorde als hierboven? En volgens welke criteria?
‘Een totale mislukking’, ‘Een OK kroket op een groezelig terras’, ‘Weer derderangsgarnalen’, ‘Is dit een kaaskroket?’, ‘Meer peper dan garnalensmaak’, ‘Goed gevuld, fijne smaak, maar niet zelfgemaakt’, ‘Gummibal gevuld met roze caoutchouc’, ‘Precies obus uit jaren 40’, ‘Koude schotel met kroket’ en ‘Confetti zonder smaak’.

Welke waren de gehanteerde criteria? Waren de kroketten zelfgemaakt of niet, smeuïge vulling, voldoende garnalen, niet te dikke korst, goede smaak, de garnituur (niet te veel, kwaliteit van de peterselie, citroen?), niet te zwaar gekruid.

Hoe brachten de Middelkerkse geteste restaurants het er van af?
In Middelkerke werd de ‘Paradiso’ op de zeedijk en in Westende de ‘St James’ op de Koning Ridderdijk bezocht.
De eerste kreeg een 5/10, omdat het een prefabkroket was die onvoldoende naar garnalen smaakte en teveel met peper gekruid was. Op de garnituur met gefrituurde peterselie, met wat geraspte wortel en knolselder was niets aan te merken.
De tweede was met 4/10 niet geslaagd. Buyens noemt de kroket ‘zoals je er dertien in een dozijn hebt, noch goed noch slecht’. De garnituur kon helemaal zijn goedkeuring niet wegdragen wegens de gedroogde peterselie uit een potje ('precies confetti') en groene boontjes uit conserven. ‘Dat ze dat nog durven te geven!’

Moeten we Buyens geloven en is het nuttig dat men hem zoiets laat doen?
Wie ben ik om te twijfelen aan het oordeel van een zo gelauwerde kok als Stéphane Buyens?
Ik ben ook helemaal niet van plan om een kroket te gaan eten in de geteste restaurants, om dat na te gaan.
Ik hoop wel dat zijn kruistocht langs de tien geselecteerde restaurants voor die uitbaters een stimulans mag zijn om de nodige verbeteringen aan te brengen.
Ik heb ooit de restaurants geteld in Middelkerke. Ik kwam uit op 112 waaronder 63 in Middelkerke en 38 in Westende-Lombardsijde. Dat zijn er van alle niveaus en in alle prijscategorieën.
Het zou dus verkeerd zijn te vergaande conclusies te trekken uit de beoordeling van de twee die Buyens in Middelkerke bezocht.
Het zou inderdaad een zware fout zijn, daaruit te besluiten dat men aan de kust nergens een deftige garnaalkroket kan eten. Ik ken persoonlijk al een paar restaurants waar ze heerlijk smaken, zelfgemaakte met veel garnalen, met een uitstekende garnituur en niet duurder dan de gemiddelde prijs van 12 à 13 euro in de ‘bezochte tien’.

08-07-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 18 december 2011 verscheen mijn artikel ‘Hoe lekker kan men eten in Middelkerke?’ (zie map Horeca).
Ik ging daarvoor, onder andere, te rade bij de Michelingids, bij de Gault Millaugids en bij de Bib Gourmandgids van Michelin.
Ik zocht daarin naar de Middelkerkse restaurants en ik maakte tevens een vergelijking met de andere badplaatsen.
Ik wou dit jaar eigenlijk gewoon eens kijken of er veranderingen waren in de Middelkerkse toestand en ik zou die niet de moeite waard gevonden hebben om er nogmaals een volledig artikel aan te wijden, ware het niet dat dit jaar tegelijkertijd enkele artikels verschenen over de kostprijs van een menu in de verschillende niveaus van restaurants en over de ‘grote moeilijkheden’ die sterrenrestaurants zouden hebben om het hoofd boven water (of moet ik schrijven ‘wijn’?) te houden.

Geen echt ‘Middelkerks’ artikel, dus, maar van één van ‘alle plaatsen’!

De evolutie van de toestand
Er is nauwelijks evolutie aangezien alle Middelkerkse restaurants in 2013 dezelfde beoordeling kregen als in 2012. De Mange-Tout kreeg er wel een koksmuts bij ( = onderscheidingsteken van Gault Millau)

Ter herinnering voor Gault Millau:
15: brengt een bijzondere keuken
13: goede, verzorgde tafel, betrouwbaar en soms origineel
10: aanbevolen
Bib Gourmand: al die restaurants (en het zijn er 138 in 2013) serveren een lekker menu (voorgerecht, hoofdgerecht en dessert) voor een maximumprijs van 35 euro. De prijs- kwaliteitverhouding is er uitstekend.

Er wordt ook telkens een beoordeling in tekstvorm bijgegeven. Jullie kunnen die lezen op de website van Gault Millau.(zie ‘Bronnen’)

> > >

Hoeveel kost een etentje in een sterrenrestaurant?

Driesterren
Wie gaat eten in het ‘Hof van Cleve’, het restaurant van Peter Goossens in Kruishoutem, betaalt 190 euro per persoon voor het goedkoopste menu en 345 euro voor het duurste menu, drank inbegrepen. In ‘Hertog Jan’ moet men tussen de 85 en 300 euro neertellen voor een menu (drank inbegrepen) en in ‘De Karmeliet’ tussen de 85 en 200 euro (dranken niet inbegrepen).

Twee sterren
Een menu kost gemiddeld tussen de 77 en 129 euro per persoon. In ‘Le Fox’ van Stéphane Buyens in De Panne is dat tussen 85 en 105 euro.

Eén ster
De prijzen voor een menu variëren tussen de 59 en 93 euro gemiddeld. Voor een lunchmenu betaalt men gemiddeld 38 euro.

De door Gault Millau gelauwerde in Middelkerke (zonder dranken)
Mange-tout : tussen 30 en 70 euro
Marquize : tussen 52 en 70 euro
Eat&Sea : tussen 30 en 47 euro
La Tulipe : tussen 25 en 69 euro
De Vlaschaard : tussen 30 en 50 euro
Renty : tussen 35 en 50 euro

Deze prijzen geven een idee maar ik zou er maar niet al te veel belang aan hechten. Ze zijn namelijk functie van wat in elk van die restaurants aangeboden wordt: welk menu (degustatie-, markt-, lunch-, maand-, aantal gangen), interieur, ligging, bediening, …

Je kunt er natuurlijk ook nog ‘à la carte’ eten!

Topchef Peter Goossens slaat alarm: de regering moet zijn keuken redden
Gelukkig zat ik neer toen ik in mijn krant las dat de chef van het hoogst gequoteerde en duurste restaurant van België, het Hof van Cleve, op een internationale meeting van topkoks in Monaco aan de alarmbel getrokken had: “onder de huidige omstandigheden is de Belgische gastronomie niet houdbaar wegens een te hoge lastendruk. De regering moet ons helpen of anders verdwijnt de gastronomische keuken.”
Ongelooflijk, toch?
Hij wordt in zijn mening natuurlijk ondersteund door zijn collega’s - sterrenkoks.
Volgens één van hen zou het nodig zijn andere dingen te doen als men zijn restaurant wil laten groeien: meerdere restaurants en/of ernaast een hotel uitbaten, boeken uitgeven, advies verstrekken bij kook- en wijnlessen, lesgeven in koksscholen, meewerken aan tv – reportages, producten promoten, … Het zou echt heel moeilijk zijn om alleen met de omzet van een sterrenrestaurant goed je brood te verdienen.
Goossens staaft zijn oproep aan de regering met het argument dat de gastronomie niet enkel deel uitmaakt van het Belgisch bruto nationaal product maar ook van ons patrimonium.

Hebben de sterrenkoks gelijk?
Een eerste argument is de crisis waardoor ook de restaurants getroffen worden. ‘s Middags zouden er minder klanten komen dan vroeger.
Zijn de loonlasten te hoog? Een sterrenrestaurant heeft inderdaad meer en beter personeel nodig. Als men meer wil, kan en mag verwachten van zijn personeel, dan moet dat ook beter betaald worden, dus hogere loonlasten. Als men meer kwaliteit wil bieden aan de klant, dan is daar meer personeel voor nodig, in de keuken om de schotels een beter uitzicht te geven, in de zaal om beter aan de wensen van de klanten te kunnen voldoen.
De chefs zien ook wel dat er steeds meer kwaliteitsvolle restaurants bijkomen waardoor de concurrentie feller wordt en waardoor nog meer van het personeel moet geëist worden.
De restaurants zouden ook meer dan vroeger onderworpen worden aan sociale controles, aan btw controles of aan economische inspecties / voedingsinspecties.
De prijzen van de voedingswaren en dranken zouden in België hoger zijn dan in de ons omringende landen.
Angelo Rosseel van ‘La Durée’ in Izegem, zojuist bekroond met een tweede Michelinster, haalt ook nog de strengere fiscaliteit aan als reden waarom het steeds moeilijker wordt voor de restaurants. De bedrijven kunnen tegenwoordig moeilijker kosten voor restaurantbezoek inbrengen.
Volgens hem zou de regering moeten inzien dat net op restaurant zaken gedaan worden, die dan weer de economie ten goede komen.
Al die redenen maakten dat professor Ghislain Houben van de Universiteit Hasselt in een studie twee jaar geleden al tot de conclusie kwam dat de Belgische restaurants structureel onrendabel zijn wegens de hoge loonlasten en de harde concurrentie als gevolg van overaanbod.
En overaanbod is er alleszins! In Vlaanderen zijn die ‘onrendabele restaurants’ echt als paddestoelen uit de grond gerezen! Er zijn er nu 71 waarvan 26 in West-Vlaanderen, waarvan 8 in Brugge en 5 in Knokke. ‘Ons’ dichtstbijzijnde toprestaurant is ‘Le Fox’ van Stephane Buyens, die begrijpelijkerwijze zeer tevreden is dat hij in De Panne afgezonderd is van de rest.
Als die allemaal voldoende cliënteel hebben, mij goed, maar dan is er ook geen reden tot klagen.

En wat vindt de ‘gewone mens’ daarvan?
Het artikel van Renout in het “Nieuwsblad’ lokte bijna honderd reacties uit van boze mensen die ongelovig kennis genomen hadden van de uitspraken van de sterrenkoks. Ik maak er hier een resumé van en ik kan niet anders dan me voor een deel bij hen aansluiten.
Veel lezers vragen zich af hoe die heren het in hun hoofd halen om steun te vragen aan een regering die weliswaar boven zijn stand leeft, maar nu toch door de crisis gedwongen wordt om besparingen uit te voeren in alle sectoren? Veel bedrijven danken personeel af of moeten dat doen. Om te overleven? Om hogere winsten te maken? Het zal wel dat laatste zijn, aangezien er massaal verhuisd wordt naar landen met een lagere loonkost.
Dat betekent in elk geval verlies van banen in Vlaanderen!
Veel (kleinere) zelfstandigen komen in de problemen en verdienen die steun eerder dan de luxesector van de gastronomie. Ze vinden dat ‘gedoe van die rijkelui’ in volle crisisperiode wansmakelijk terwijl alle dagen gewone mensen hun arbeidsplaats verliezen en meer en meer in de armoede geraken. Ze zijn van mening dat die ‘kerels’ met hun goedgespekte bankrekeningen beschaamd zouden moeten zijn of tenminste toch ‘hun bek zouden moeten houden’ in plaats van nog een beetje te komen lachen met het werkvolk.
Steun vragen aan de regering, zeggen andere, dat betekent dat de goegemeente straks weer zal opdraaien voor een minderheid, die deze dinertjes bereiden en aanbieden aan rijken die zich deze gastronomische hoogstandjes kunnen permitteren en ze wellicht ook nog als zakendiner kunnen inbrengen en aftrekken van hun belastingen. Dat alles terwijl er straks weer maaltijden zullen moeten bedeeld worden aan daklozen en andere armoe lijdende?
Ze vrezen dat werknemers die maandelijks hun loonafrekening bekijken weinig medelijden zullen voelen voor de horecasector: en dat de regering er maar eerst moet voor zorgen dat de burgerkeuken betaalbaar blijft. Met het bedrag dat gespendeerd wordt aan één menu bij Goossens moeten veel gezinnen met kinderen een maand lang ‘gastronomie’ op tafel toveren!
Dat geldt natuurlijk evenzeer voor veel gepensioneerden. Iemand vraagt zich af of hij met zijn maandpensioen van 870 euro zou toekomen als hij eens bij Peter Goossens wil gaan eten.
Veel lezers zijn van mening dat de regering al genoeg maatregelen genomen heeft om restaurants leefbaarder te maken. Zo werd de btw verlaagd van 21 naar 12 procent, maar de rekeningen bleven even hoog en er werd niet meer gelegaliseerd personeel aan het werk gesteld. Nu zou ook nog de invoering van een beveiligde kassa, om zwartwerk tegen te gaan, uitgesteld worden. Deze sector krijgt dus officieel toelating om 'nog even' verder in het zwart te werken...
Iemand haalt nog enkele andere voordelen aan waarvan toprestaurants kunnen genieten: het gebruik van GRATIS stagiairs en van GRATIS personeel van de hotelscholen om hun dure banketten op te dienen.
Een andere vraagt zich af waarom de chef van Peter Goossens ontslag neemt en zelf een restaurant begint als de vooruitzichten toch minder rooskleurig worden. Die ‘onzekere toekomst’ zou, volgens hem, sommige uitbaters ook niet beletten om op zondag hun deuren te sluiten en tijdens de eindejaarsperiode op skivakantie te gaan.
‘Snobisme’ en ‘dikke nek’ zijn veelgebruikte woorden in de reacties. Zowel over de koks als over de klanten. Iemand vindt dat ‘Meneer Goossens’ het te hoog in zijn bol heeft! Een andere drukt dat nog oneerbiediger uit: “het probleem is niet de crisis, de loonkost of de fiscaliteit, het probleem is de NEK van de kok.”
En over de klant: “het draait niet om wat men er kan eten, neen, het gaat om 'er geweest' te zijn. Die zogenaamde 'kenners' eten zelfs daar hun bord niet leeg. 'Men is wat men eet'!”

Voorstellen om de gastronomiesector te helpen
Er zijn ook lezers die met oplossingen komen aandraven, tenminste wat zij als oplossingen zien.
Een eerste mogelijkheid is het verhogen van de prijzen.
Iemand heeft gehoord dat men in een sterrenrestaurant weken op voorhand moet bestellen en is dus van mening dat de uitbaters gerust een paar honderd euro meer kunnen vragen aan die 'gasten', die er zeker tegen kunnen.
Een andere gaat nog verder omdat hij van mening is dat het rijk cliënteel, zonder zich pijn te doen, de gevraagde prijzen kan betalen met de opbrengst van hun vermogens waarop ze, nog steeds, geen belastingen hoeven te betalen.
In een tweede voorstel van de lezers worden bezuinigingen vooropgesteld. In tegenstelling met de koks zelf die vinden dat nevenactiviteiten uitoefenen het enige middel is om te overleven, stellen zij voor dat ze juist meer tijd aan hun eigen restaurant zouden besteden waardoor ze misschien een loon kunnen uitsparen. Iemand is van mening dat heel wat bezuinigingen mogelijk zijn: zelf de was doen en zelf het restaurant onderhouden, geen contracten afsluiten met brouwers, de zaak enkel openen als deze vol kan zitten (dus meer sluitingsdagen), beperktere menukaarten.

Sommige van die maatregelen zullen enerzijds waarschijnlijk niet in overeenstemming zijn met de status van een chef en anderzijds zal niemand ze durven nemen als de concurrent ze ook niet neemt.

Besluit
Yves Mattagne, chef van een tweesterrenrestaurant, ziet de toekomst van de haute cuisine in België somber in. Hij voorspelt: ‘Je krijgt straks alleen nog restaurants waar de chef werkt met zijn vrouw en twee of drie werknemers.’ Maar, misschien is dat juist de oplossing. Er zijn er zoveel van die soort waar men uitstekend kan eten en waar de bediening voorkomend en vriendelijk is en waar de prijzen betaalbaar blijven. Ik zie dat echter nog niet zo vlug gebeuren aangezien dat heel wat ontslagen zou meebrengen.
Het zou, ook volgens mij, moeten uitgesloten zijn dat de regering op gelijk welke manier deze luxe – gastronomische restaurants ondersteunt. Misschien zijn sommige van de hier boven aangehaalde reacties wat overtrokken, maar de uitbaters kunnen, door wat bescheidener te zijn en mits wat meer verbeelding, zeker zelf de nodige besparingsmaatregelen nemen om deel te blijven uitmaken van ‘ons patrimonium’.

Bronnen
http://www.gaultmillau.be/nl/
Artikel van Frank Renout in “Het Nieuwsblad” van 19.11.12
Artikel van Cris Snick in “Het Nieuwsblad” van 20.11.12
http://www.activum-boekhouders.be/restaurantkosten-2012-uit-eten-kan-nog-steeds

26-11-2012, 10:23 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Eerlijkheidhalve moet ik toegeven dat ik het restaurant-taverne ‘La Belle Epoque’ op de Zeedijk 58 in Middelkerke niet kende. Uiteraard wist ik dus ook niet dat het al zestien jaar uitgebaat wordt door ene Daniëlla en ene Eric.
Tijdens het TV - zappen op 21 februari 2012 maakte ik er kennis mee via de vijfde aflevering van “Chef in nood”, één van die vele kookprogramma’s, die we heden ten dage (om het met een toepasselijk werkwoord uit te drukken) voorgeschoteld krijgen. Vooral VTM schijnt er maar niet genoeg van te krijgen.

Ik kende natuurlijk wel de villa ‘Cogels’, het gebouw waarin het restaurant gevestigd is en dat perfect gelegen is op de zeedijk.
Ze werd rond 1900 gebouwd in opdracht van de Antwerpse baron Cogels. Na de aanleg van de zeedijk in 1898, was het één van de tweeëndertig dijkhuizen en hotels die er in die periode verrezen. Een groot deel werd tijdens de Eerste Wereldoorlog vernietigd om nadien weer opgebouwd te worden. In 1978 werd de ‘Villa Cogels’ als eerste beschermd. Of toch een deel er van. Op het moment van de bescherming was al een bouwvergunning verleend voor een nieuwbouw. De gevel moest bewaard blijven, daarachter mocht de projectontwikkelaar zijn zin doen. Resultaat is het meest surrealistisch beeld van de Belgische kustarchitectuur: een mooie arduinen façade met loggia, art-nouveausierelementen, vergulde opschriften, lijsten en borstweringen, met daarboven vier monotone bakstenen appartementenlagen. Ik meen mij te herinneren dat men er destijds alles aan gedaan heeft, tot bidden toe, opdat die gevel toch maar zou omvallen, maar helaas. Het werd dus maar een architectonisch gedrocht.

Maar goed, ik wou het hier eigenlijk over gastronomie hebben, niet over architectuur…

Even voorstellen
Op 18.12.2011 publiceerde ik een blogartikel ‘Hoe lekker kan men in Middelkerke eten?’ Ik gaf daarin de waardering weer van onze kustrestaurants volgens ‘Michelin’ en ‘Gault Millau’.
Jullie zullen daarin ook het restaurant ‘Le Fox’ in De Panne terugvinden, dat bekroond werd met twee Michelinsterren en een 16 op 20 score van Gault Millau.
Stephane Buyens is er de chef. Hij is voorzitter van de ‘Meesterkoks van België’ en ontpopt zich stilaan tot mediakok. Is dat positief of niet ? Volgens één van de geraadpleegde websites zou zijn keuken daaronder niet te ‘leiden’ hebben. Nochtans hebben de meesters Bloes mij in de lagere school geleerd dat het ‘lijden’ (met gestipte ij) moet zijn als je het in het West-Vlaams uitspreekt als ‘lieën’. Maar goed …

Buyens heeft het koken van zijn moeder Denise geleerd. ‘Mamakoken is koken met buikgevoel’. In ‘Le Fox’ is zij het die nog steeds elke dag de garnalen pelt. ‘Zij is daarin een kampioene’, vindt haar zoon! Zou zij dan de enige zijn die deze kunst meester is? Of betrouwt de chef enkel zijn moeder? “Ik doe het voor mijne zoon en hoe zou hij anders goeie garnaaltjes hebben in zijne Le Fox”, zegt moeder.

Zoals enkele andere mediakoks, Peter Goossens voorop, is Stéphane niet gespeend van een hoog gehalte aan meerderwaardigheid ten opzichte van minder begaafde (?) of minder succesrijke collega’s.

Wat heeft VTM op het oog?
Die maken natuurlijk programma’s met de bedoeling zo hoog mogelijke kijkercijfers te halen.
Het minste wat men kan zeggen is dat enkele van die uitzendingen die met koken en restaurants en hotels te zien hebben, niet steeds aflopen zoals men beoogd had. Denken jullie maar aan ‘Mijn Restaurant’ en aan ‘Hotel Westende’ (van VT4).

Met ‘Chef in Nood’ wil men slabakkende restaurants een tweede adem geven. Stéphane Buyens werd ingeschakeld om te verhelpen aan de talloze redenen waarom een horecazaak niet draait zoals het zou moeten en niet de vooropgestelde resultaten behaalt. De uitbaters die er middenin zitten en vaak het bos door de bomen niet meer zien, worden door hem met hun neus op de feiten gedrukt.
Zijn methode wordt als volgt beschreven: “Zes weken lang doorkruist hij Vlaanderen om horecazaken die hun glans verloren hebben weer op de culinaire kaart te zetten.Met zijn scherpe visie, pure smaak en inspirerende ideeën helpt Stéphane de restauranthouders aan een nieuwe toekomst te bouwen. Dat doet hij à la carte. Om de pijnpunten bloot te leggen en te ontleden, proeft Stéphane van de keuken, evalueert hij de bediening en inspecteert hij de andere facetten zoals het interieur, de netheid … en de uitstraling en voorkomen van de uitbater.Vervolgens stelt hij een actieplan op en pakt hij samen met de eigenaars en het personeel de diverse problemen aan. De ene keer zal hij het restaurantconcept volledig omgooien en de menukaart helemaal aanpassen, de andere keer zorgt hij dat de kok bijscholing krijgt of organiseert hij een teambuilding als hij merkt dat de communicatie tussen keuken en zaal stroef verloopt. Hij zorgt er ook voor dat de bediening op punt wordt gesteld, dat het interieur een facelift ondergaat en dat er publiciteit wordt gemaakt voor de nieuwe start.Tijdens het ganse traject luistert, begeleidt en moedigt Stéphane de restauranthouders aan vanuit zijn allesoverheersende passie voor koken en de horeca. Als een goede coach leeft hij mee en heeft hij aandacht voor de emotionele reacties bij het blootleggen van de problemen en het doorvoeren van de veranderingen.”

Dat klinkt dus wel zeer verdienstelijk!!

Waarom leent de hotelschool van Koksijde zich tot zo’n programma?
Reclame voor een bedrijf, op TV dan nog, is altijd graag meegenomen.
Zou het kunnen dat ze op die manier ook willen aantonen dat wie hun hotelschool niet gevolgd heeft, niet kan koken?
Hebben ze anderzijds geen schrik dat de kijkers de indruk krijgen dat men chef kan worden mits wat goede tips te krijgen? Of een korte cursus volgen? Natuurlijk wil de chef van ‘Le Fox’ niet aantonen dat een paar lessen door hem gegeven, van een heel doodgewoon restaurant een sterrenrestaurant kunnen maken? Die indruk zullen sommige kijkers nochtans krijgen. Mocht dat zo zijn, moet de hotelschool dan niet afgeschaft worden?

Stéphane Buyens bezoekt ‘La Belle Epoque’
Daniella ‘die nog nooit gekookt had voor de chef van een tweesterrenrestaurant’ was toch wel wat zenuwachtig vóór de ‘inspectie’… En terecht, zo zagen we daarna.
Buyens vond het interieur allesbehalve en ook van de spijskaart was hij helemaal niet onder de indruk.
Hij oordeelde dat ‘men geen enkel risico genomen had’ en dat bij verschillende schotels had moeten vermeld worden welke groenten men daarbij op zijn bord zou krijgen.
Hij vond de kaart zelfs niet sympathiek omdat er in het rood op vermeld stond dat voor een bepaald gerecht het principe ‘Eén tafel, één menu’ van toepassing was. “De mensen hebben dat niet graag!!”
Omdat ‘La Belle Epoque’ een visrestaurant is, koos hij voor vis: één tomaat met garnalen, gebakken pladijsfilet en een halve portie mosselen in roomsaus.
De garnalen moesten het al onmiddellijk ontgelden: “Je zit hier te kijken op de zee en je krijgt verdomme brolgarnalen op je bord.” De schaaldiertjes waren namelijk niet zelf gepeld… niet omdat noch chef noch patron daar geen tijd voor hebben (zoals Daniëlle vooraf beweerde) maar omdat geen van beide er enig benul van had hoe je dat doet… en dat voor mensen die al 16 jaar een visrestaurant openhouden aan de kust.
Buyens: “Zeg me niet dat jullie geen tijd hebben om zelf te pellen, want jullie hebben wel tijd om tien keren over en weer te lopen met een koffie die 2 euro kost”.
De pladijsfilet kreeg het nog harder te verduren: “dat moet croustillant, krokant zijn, zo lust mijn kat dat heel graag, maar ik ben geen kat”.
Wie nu gedacht had dat de mosselen misschien genade zouden vinden in Buyens’ smaakpapillen, die kwam aardig bedrogen uit: “maar dat zijn geen mosselen in roomsaus!” De chef in de keuken en de patron hadden elkaar toch wel verkeerd verstaan, zeker? Na vervanging was het de roomsaus zelf die niet door de beugel kon: “maar, dat is geen roomsaus, dat is half afgeroomde melk! De grootste miserie van mosselsaus die ik ooit in mijn leven gezien heb! Daar kan je niets mee doen!”

De debriefing was pijnlijk: Daniëlla vroeg zich angstig af ‘Was er dan niets goed?’.
De inspecteur was ‘echt teleurgesteld’. Hij vond namelijk alles ‘echt zwak’: kader, kwaliteit van het eten en de bediening.
Eén schamele troost: Buyens vond dat er geen enkel goed restaurant is in Middelkerke.
Dat zullen zijn collega-chefs, die ook afstudeerden aan de hotelschool in Koksijde, vol ongeloof aangehoord of later vernomen hebben: Patrick Noël van ‘La Marquise’ in Westende, Maxim Renty, …

De opleiding: garnalen pellen, karnemelksmeus en mosselen ‘Denise’
Na het afbreken tot op de grond van de prestaties van de uitbaters, moest daarna één en ander weer opgebouwd worden. "Eric moet in de toekomst groenten gaan kopen!!”
Stéphane kon er niet bij dat Daniëlla zich niet culinair laat inspireren door de heerlijke producten van de Noordzee: “de zee is jouw tuin en je moet de producten ervan ontdekken en leren gebruiken."
Stéphane had er zelfs zijn moeder bijgehaald om de patron garnalen te leren pellen.
Moeder Denise: “Als een restaurant niet zelf pelt, dan worden de garnalen met bloem bestrooid, naar Marokko gestuurd om daar gepeld te worden en zo krijg je die hier dan op je bord.”
Toen werd een nieuw gerecht uitgevonden: “mosselen Denise”. Zoals de lokale chef het al zestien jaar gedaan heeft, dat vond moeder maar niets: “Je kunt op veel manieren mosselen klaarmaken, maar zo heb ik het nog nooit gezien.” De uitbaters voelden zich uitermate gelukkig dat een tweesterrenrestaurant hen dat recept bezorgde! Wat is een kinderhand toch rap gevuld!
Daniëlla moest zelfs leren aardappelpuree klaarmaken: “Karnemelksmeus met garnalen moet juist zurig genoeg zijn en niet vergeten: proeven, proeven en nog eens proeven!!” Begrepen, chef??
Als Daniëlla zegt dat ze eigenlijk niet weet hoe het moet smaken, dan is dat voor haar ‘keukenhulp Stéphane die haar een boost geeft’ duidelijk: “je proeft dat dit van de chef is!”

Les in de hotelschool in Koksijde
Eric (voor het zaalwerk) en Daniëlle (voor het koken) moesten toen in de hotelschool proberen indruk te maken op een team van deskundigen. Ik begrijp zoiets niet. Eerst en vooral werden ze daarbij geholpen door personeelsleden van de school zelf, maar in de ‘Belle Epoque’ wordt toch niet gekookt voor chefs en voor Michelin - inspecteurs, maar voor gewonen klanten, die vaak al tevreden zijn dat ze Lotte niet met kabeljauw verwarren en die dikwijls niet in staat zijn een passende wijn bij een gerecht te kiezen?

Waarom dus die show in Koksijde?

De opening
De opening van de mooi opgeknapte zaak met bijgewerkt personeel, was een evenement op zichzelf: rode loper, Belgisch lint doorgeknipt door de burgemeester, het koninklijk paleis zou het niet beter gekund hebben.

Waarom Eric er absoluut als een pinguin moest uitzien en niet gewoon een gewone grijze outfit mocht dragen, dat begrijp ik niet. Iedereen vond dat hij er ‘stralend’ uitzag, een ‘totaal andere man’. ‘duidelijk deugd gehad van zijn mental coach’.

Moeder Denise had haar beste wensen met de zoon meegegeven: “Zorg dat ze het goed doen bij de opening.”

Wordt de restaurantnaam ‘La Belle Epoque’ nu gewijzigd in ‘Mosselen à la Denise’?
Of mag chef Daniëlla nu naar sterrenchef Stéphane telefoneren als ze Salimboca van tarbot met een jus van eendenlever of toast kannibaal van rauwe langoustines en gekonfijte tomaat of een toets van Gold Belgium kaviaar wil klaarmaken?
Worden de prijzen nu op het niveau van ‘Le Fox’ gebracht?
Neen, alle gekheid op een stokje, maar waarom werd het restaurant niet op zijn eigen niveau voorgesteld, verbeterd met enkele tips van Stéphane?
Zelfs op de openingsdag scheen Buyens nog onmisbaar te zijn! En hij liet het ook voelen! Daniëlla was hem zeer dankbaar ‘zelfs al krijg ik onder mijn voeten’.

Besluit
Deze uitzending van ‘Chef in nood’ zal de ‘Belle Epoque’ waarschijnlijk geen windeieren gelegd hebben. Voorlopig althans. Ik wens hen trouwens veel succes!! De uitbaters moesten daarvoor wel door het stof kruipen voor chef Buyens, onder het mom van “je kan geen omelet bakken zonder eieren te breken”. In de taal van moeder Denise luidt dat: “Je kunt op veel manieren een omelet bakken, maar zo heb ik het nog nooit gezien.”

Bronnen
Foto Willy Vereenooghe, bron: www.erf-goed.be
http://vtm.be/chef-in-nood/nieuws

05-03-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Naar aanleiding van de voorstelling van editie 2012 door de restaurantgids Gault-Millau, verscheen op 15 november 2011 in ‘Het Nieuwsblad’ een artikel daarover van de hand van Tom Deschacht. Daaraan werd ook een lijst toegevoegd met de scores voor de West-Vlaamse restaurants.
Ik heb daaruit de kustplaatsen overgenomen.
Op 21 november 2011 werden ook de Michelinsterren voor 2012 uitgedeeld.
Ik heb beide quoteringen samengevoegd en een vergelijking gemaakt van de behaalde scores. Hieronder vinden jullie het resultaat.
Knokke-Heist steekt er met kop en schouders bovenuit, met vier 1-sterrenrestaurants en hoge quoteringen in Gault-Millau. Maar ja, ‘noblesse oblige’, zegt men. De Panne heeft met ‘Le Fox’ het enige tweesterrenrestaurant aan de kust. Opmerkelijk is bij dat laatste dat de 2 Michelinsterren niet in overeenstemming zijn met de 16 op 20 bij Gault-Millau. Hoe dat mogelijk is, kan ik als buitenstaander, uiteraard niet verklaren.
Wat mij opvalt: zoals menu’s in de restaurants beter klinken wanneer ze in het Frans opgesteld waren, schijnt dat ook toepasselijk te zijn voor de namen van restaurants aan de kust. Ik wil dan ook een persoonlijke bijkomende speciale vermelding geven aan de (slechts) enkele restaurants met een Vlaamse naam.Schijnbaar staan die ook voor de allerbeste kwaliteit.

Bronnen
http://www.gaultmillau.be/fr/restaurant/
http://www.dinnersite.be/toprestaurants/bib
http://www.dinnersite.be/toprestaurants/michelin

Hierna volgt de uitleg bij de getallen en kruisjes in de tabel:
Vooreerst in de rode Michelingids:

Eén ster: uitstekende keuken in zijn categorie;goed rustpunt op je route. Twee sterren: verfijnde keuken die een omweg waard is; bijzondere wijnen. verwacht geen lage prijzen. Drie sterren: uitzonderlijke keuken die een reis waard is.Het eten is altijd erg lekker en soms buitengewoon, er worden beroemde wijnen geserveerd, de bediening is onberispelijk, het interieur is stijlvol en de prijzen zijn overeenkomstig.

Sommige restaurants in de Rode Gids krijgen een "Bib Gourmand" als vermelding (een getekend michelinmannetje). De gids “Bib Gourmand Benelux 2012” bevat een selectie van 133 restaurants in België. Al die restaurants serveren een lekker menu (voorgerecht, hoofdgerecht en dessert) voor een maximumprijs van 35 euro. De prijs- kwaliteitverhouding is er uitstekend.

Ziehier de betekenis van de punten (op 20) voor de gids Gault-Millau: 10 : aanbevolen 13 en 14: goede, verzorgde tafel, betrouwbaar en soms origineel 15 en 16: brengt een bijzondere keuken 17 en 18: zeer grote tafel, memorabele herinneringen 19 en 20: de onbetwistbare top. Het Hof Van Cleve van chef Peter Goossens blijft de lijst aanvoeren Het krijgt als enige een score van 19,5 op 20 en wordt gevolgd door 'Comme Chez Soi' en 'Sea Grill', die beide 19 op 20 krijgen.

Een woordje meer over de vermelde Middelkerkse restaurants
Is er behoefte aan een sterrestaurant in een kustgemeente? Daar kunnen de meningen over uiteenlopen.
Sommige zeggen: “We zijn hier niet gekomen om gastronomisch te gaan eten, maar om te genieten van zon, zee en strand. Om zo weinig mogelijk huishoudelijk werk te hebben (koken, afwas, …)”
Andere beweren dan weer: “Wat is er plezanter of aangenamer dan ’s avonds eens lekker met het gezin of onder vaders en moeders te gaan eten in een gezellig restaurant met prima bediening?”
Als je de interesse ziet voor kookprogramma’s op TV en als je de koks zo druk ziet signeren op de boekenbeurs, dan mag je gerust zeggen dat de eetcultuur bij ons volop bloeit.
Als je dan hoort dat je maanden bij voorbaat moet bestellen om een tafel gereserveerd te krijgen in een toprestaurant, dan mag misschien gezegd worden, dat een sterrenrestaurant in een badplaats wel geen overdreven luxe is … voor wie het kan betalen.
Middelkerke heeft er dus geen en moet het stellen met één restaurant ‘met een bijzondere keuken’ (met 15 op 20) en één ‘met een goede, verzorgde tafel, betrouwbaar en soms origineel’. In Westende-bad krijgt enkel ‘La Marquize’ ook dat laatste etiket.
Betekent dit nu dat er weinig goede restaurants zijn in Middelkerke? Natuurlijk niet!
Ik heb ze eens allemaal geteld.
Ik kwam uit op 112 (63 in Middelkerke, 38 in Westende-Lombardsijde, 4 in Leffinge, 3 in Mannekensvere, 1 in Schore, 1 in S.Pieterskapelle, 1 in Slijpe, 1 in Wilskerke.
Misschien heb ik er nog een paar gemist, want er is geen enkele website die ze allemaal weergeeft of die goed bijgehouden is.
Het is ook niet steeds duidelijk welke etablissementen als restaurant kunnen geteld worden. Sommige meten zich die titel aan, daar waar het eerder veredelde frituren zijn of tearooms of eetcafés.
Het hangt ervan af wat je wenst. Moet het echt gastronomisch zijn? Per definitie is dat de fijnproeverij, koken als kunst. De Franse keuken*? Of ben je eerder gesteld op ‘Nouvelle cuisine’**? Of op de moleculaire keuken***?
*is de klassieke Franse keuken waarbij sprake is van veel sterk bewerkte en zware gerechten
**is de internationaal gangbare aanduiding voor een stijl van koken die vanaf de jaren zestig in zwang kwam, gekenmerkt door verse en licht bereide ingrediënten die op een aantrekkelijke manier worden gepresenteerd (Bocuse)
***is het toepassen van wetenschap op de bereidingswijze in de keuken, een hype in de culinaire wereld in de 21^ste eeuw.
Misschien heb je wel een voorkeur voor Italiaans, Grieks, Vietnamees of Chinees? Je hebt ze maar voor het uitkiezen.
Of wil je gewoon eens traditioneel lekker eten (bijvoorbeeld een garnaalcocktail als voorgerecht, mosselen of een ander visgerecht of een malse steak met frieten en daarna een stuk taart of een ijscoupe en daarbij een lekker glas wijn)?
In de beide restaurantgidsen worden alle stijlen beoordeeld. De bekroonde moeten normaal de beste zijn, maar er zijn heel wat bescheidener restaurants met een uitstekende keuken, met minder tirlantijntjes, zonder sommelier en met personeel met veel minder scholing, maar toch beleefd en gedienstig en wat ook heel belangrijk is, heel wat prijziger.

Ziehier in welke termen de bekroonde Middelkerkse horecazaken beschreven werden.
Daar waar ik de geschikte Nederlandstalige benamingen vond, heb ik één en ander vertaald.

Mange-Tout, Oostendelaan 292 Middelkerke: 15 op 20
Als aanhef proeven wij een keuze aan hapjes, zo vers dat ze de eetlust aanscherpen: krokante toast met rillette en pickles, kaaskoekje met crème van Oud Bruggekaas, scheermesschelpdier gebakken met paprika.

Het eerste voorgerecht bestaat uit ‘een toast met licht gemarineerde makreel, met rauwe halve radijsjes, met appelsap en met ‘mange-tout’ die een mooie lentekleur en een licht zuur smaakje geeft aan de schotel.
Daarna volgt scholfilet gekruid op een wel heel mooie manier. De espuma van dashi zorgt voor de juiste zoutsmaak. Twee met boter gebakken witte asperges bekronen deze heerlijke schotel.
Het evenwicht wordt gevonden in inktvis van de Noordzee in auberginecrème en een zurige saus met olijfolie, citroensap en curry.
De hoofdschotel bestaat uit perfect gekruid melkkalf, het vlees smelt op de tong. Daarbij komt een stuk kalfszwezerik, zacht maar ook krokant met enkele kroketten en een crème met kikkererwten.
De wijnkaart wordt door de gastvrouw met charme en passie gepresenteerd.

Eat & Sea, Zeedijk 72 Middelkerke: 13 op 20
U hebt zicht op zee terwijl u geniet van een bouillabaisse, van kreeft, van tong, van tarbot of van andere zeevruchten. Voor diegene die enkel zweren bij vleesgerechten, stelt het huis een pure rundsfilet of een hammetje voor, beide met uiterste zorg voorbereid. De chef durft vernieuwen zonder ooit te schaden aan de natuur zelf van de producten. Mooie wijnsuggesties.

La Marquise Henri Jasparlaan 175 Westende: 13 op 20
Patrick Noël stelt voor: "des bombes gustatives" zoals die aardappelpuree met garnalen, gepocheerd ei en mousselinesaus. Deze schotel komt niet zo vaak meer voor op de kaart. Die is nochtans subliem als hij goed gemaakt is. De chef werkt graag met de producten van de zee (tong, tarbot; en er is een kreeftenmenu), hoewel zijn menu met dagproducten de keuze laat tussen vis en vlees. Wat dan ook, alles is heerlijk.
Elegante schikking en vriendelijk onthaal zoals gebruikelijk.

Hostellerie Renty, Louis Logierlaan 51, Middelkerke
Bijna twintig jaar gevestigd in een typische Belgische badvilla, biedt de familie Renty in hun hostellerie naast een huiselijke sfeer ook een voortreffelijke menukeuze.

Willen jullie nu eens gaan proeven in de Mange-Tout?
Sommige restaurateurs doen alsof het hen geen zier kan schelen wat de Michelin- of GaultMilau beoordelaars over hun restaurant denken. Ik geloof daar dus niets van!
Natuurlijk is de erkenning van de klant even belangrijk, maar toch … Het is toch zuivere reclame voor het huis als men een gunstige rangschikking kan bekleden in een befaamde restaurantgids. Alhoewel hij het cijfer van 15/20 niet verwacht had (na de 14/20 in 2010) en hij niet weet waarom ‘Mange-Tout’ dat cijfer behaalde, is de uitbater Moyaert toch een tevreden man: “Dit geeft een goed gevoel. Wij doen eigenlijk gewoon ons best. Wie dus wil ‘in’ zijn, zal nu misschien absoluut willen reserveren in de ‘Mange-tout, Oostendelaan 292 in Middelkerke. Opgelet, er worden nooit meer dan 25 mensen binnengelaten met het oog op een perfecte bediening!
Natuurlijk is een goed restaurant, met een goed Gault-Millau cijfer ook wat duurder dan één zonder vermelding. Hier komen enkele cijfers. Moyaert zegt in het dagbladartikel ook “ Ook populair is onze degustatiemaaltijd van vijf gangen, stuk voor stuk met seizoensproducten.” Dat zien jullie links hieronder en rechts het lunchmenu.

Wil je ‘à la carte’ eten (zie onderstaande menukaarten), dan kom je al vlug aan 20 euro voor het voorgerecht, 35 euro voor het hoofdgerecht en 10 euro voor het dessert. Voeg daar nog een aperitief bij en wijn, dan kom je alles samen toch uit bij circa 85 euro.

Bronnen
http://www.dinnersite.be/toprestaurants/gaultmillau?p=3&cache=renew
http://www.kokswereld.nl/content/vertaling/culinaire_vertaling EN S.html

18-12-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wie eens maximaal wil genieten van enkele dagen aan de kust en het zich bovendien kan veroorloven, kiest voor een verblijf in een hotel. Niet koken, noch poetsen en bovendien bediend worden, wat wil je nog meer?
Op 13 januari 2011 las ik in ‘Het Nieuwsblad’ het artikel ‘Nieuw hotel openen kan momenteel niet’, van de hand van Dany Van Loo, die vooral schepen voor lokale economie Janna Opstaele aan het woord liet. Zij beweert daarin dat de huidige ruimtelijke plannen het praktisch onmogelijk maken om hier een hotel op te starten. Nochtans beweert zij voorstander te zijn van meer en grotere hotels.
Vooraleer daarover een standpunt in te nemen , wil ik jullie eerst wat (noodzakelijke) basisinformatie meegeven over het hotelwezen in het algemeen en over de Middelkerkse hotels in het bijzonder.

Welke overnachtingsmogelijkheden mogen ‘hotel’ genoemd worden?
Een hotel beschikt over minstens vier kamers. De kamers en de sanitaire voorzieningen worden dagelijks onderhouden. Er is ontbijtmogelijkheid. Andere maaltijden dan het ontbijt worden in een afzonderlijke ruimte geserveerd. Toeristen hebben geen toegang tot de keuken. Het hotel is tijdens de openingsperiode permanent toegankelijk.
De exploitant of iemand van het management staat permanent ter beschikking van de toeristen tijdens hun verblijf.
Gastenkamers en ‘bed & breakfast’, zoals ‘The Pipers Pub’ met slechts drie kamers, worden dus niet als hotel beschouwd. Ook ‘De Wandelaar’ met kamers zonder ontbijt is geen hotel.
Dat is wel het geval voor de zogenoemde ‘Ap(p)arthotels’ (De Wielingen en Zon en Zee). In theorie zijn dat appartementen maar die het ‘hotelboekingssysteem’ gebruiken. Het komt daar op neer dat je een appartement huurt maar zonder vast contract. De huurder kan opzeggen als hij/zij dat wenst. Het verblijf is volledig uitgerust. Een aparthotel of appartementenhotel heeft alle voordelen van een hotel (schoonmaak, service en ontbijt, mogelijkheid tot lunch en/of diner) en bestaat uit appartementen in plaats van kamers.
Het zou, volgens mij, aangewezen zijn dat de gemeente op zijn website http://www.middelkerke.be/page219114047.aspx#1 de lijst van de hotels zou aanpassen en enkel diegene als hotel zou vermelden die aan de normen voldoen.

Hoe belangrijk is het hoteltoerisme voor onze kust?
Er wordt aangenomen dat jaarlijks 15 tot 16 miljoen overnachtingen geboekt worden in de commerciële verblijfsector. Van de daarmee geboekte omzet mag 250 miljoen euro op rekening van de hotelsector geschreven worden.
Hotelgasten worden beschouwd als toeristen die de meeste euro’s verteren: ze „doen‟ op de middag een terrasje, ze tafelen ‘s avonds uitgebreid. Ze leveren dus een ruime bijdrage aan de lokale economie/ werkgelegenheid en het lijdt dus geen twijfel dat de hotelsector de bijzondere aandacht verdient van een bestuur van een kustgemeente.

De hotelcapaciteit aan de kust gaat achteruit
Begin 2007 zei Vlaams minister voor toerisme Bourgeois reeds dat de hotelcapaciteit aan de kust in dalende lijn ging en dat hem dat zorgen baarde. Hij vroeg de kustburgemeesters toen om daar in hun ruimtelijke uitvoeringsplannen rekening mee te houden.
Stefaan Gheysen, afgevaardigd bestuurder van Westtoer, het autonoom provinciebedrijf voor toerisme, trad hem daarin bij op 28 december 2010 met zijn bewering dat die daling moet worden gestopt. “Het probleem vindt vooral zijn oorsprong in het verdwijnen van de kleinere hotels. Vaak gaat het om familiezaken waarvan de eigenaars einde loopbaan zijn. Die bedrijven houden op te bestaan, vooral onder druk van de vastgoedsector, die bereid is hoge prijzen te betalen voor de betrokken panden.”
Geert Bourgeois voegde er tenslotte aan toe dat het verschijnsel niet nieuw is. Het aantal hotels aan de kust is de voorbije jaren constant blijven afnemen. Volgens hem dreigen de hotels verdrongen te worden door bouwpromotoren en tweede verblijven. Hij stelt verder dat de kust niet zal kunnen blijven standhouden zonder overnachtingsmogelijkheden voor korte vakanties, congressen en evenementen.

Hoeveel hotels telt Middelkerke eigenlijk en hoe verhoudt dat aantal zich tot dat van andere, vergelijkbare badplaatsen? Hoe is het gesteld met de kwaliteit?
De kust biedt hotels aan van zeer uiteenlopende kwaliteit. Wens je een zwembad of een whirlpool, een fitness, een sauna, een jacuzzi, een douche of een ligbad, een zonnebank, een Turks bad of een kuur volgens hydromassage?
Is er een tennisveld? Hebben de kinderen een (liefst overdekte) speelruimte? Is er een restaurant bij het hotel? Mag het huisdier mee? Wens je TV, telefoon en een kluis? Wil je toegang tot internet? Moet het hotel op de zeedijk gelegen zijn, met of zonder zeezicht of mag het in het centrum of nog meer naar buiten? Grote of kleine kamer? Harde of zachte matras? Moet het nieuwbouw zijn, gerenoveerd of hoeft dat niet echt? Wens je een private parking/ garage?
Heb je nog meer bijzondere wensen? Alles is mogelijk! Als je het maar kunt betalen…..

Toerisme Vlaanderen wil het de toerist zo aangenaam mogelijk maken en hem/ haar een kwaliteitsvol verblijf waarborgen. De regelgevingen in de logiessector beogen de bescherming van de consument. Ze willen ook een impuls zijn voor de toeristische ondernemers, om hun bedrijf regelmatig te vernieuwen en marktgericht uit te bouwen.
Afhankelijk van de graad van comfort kent Toerisme Vlaanderen sterren of een comfortvermelding toe aan de hotels die het vergunt. Dat gebeurt op basis van normen die de overheid heeft vastgelegd. Voldoet een hotel aan de basisnormen (openings- en exploitatievoorwaarden), dan ontvangt het één ster bij de vergunning.
Download hier de basisnormen voor de categorie hotels (pdf)

De indeling in een hogere comfortclassificatie (twee tot vijf sterren) gebeurt op basis van verplichte en facultatieve normen. Per classificatie moet een hotel een verplicht pakket aanbieden. Daarnaast verzamelt het punten via allerlei facultatieve comfortnormen. Per classificatie is een minimum aantal punten opgelegd. Hoe hoger de classificatie, hoe meer comfort en service de normen opleggen en hoe kleiner het facultatieve aandeel.
Download hier de classificatienormen voor de categorie hotels (pdf)

Op www.toerismevlaanderen.be vinden jullie de lijst van de vergunde hotels, met aantal sterren/ kamers.

De 24 vergunde Middelkerkse hotels zijn gelegen in de badcentra (8 in Middelkerke en 13 in Westende) en op het platteland (Abdeshof, Meeuwenhof en Schoorbakkehoeve).

Badplaats	*/k	**/k	***/k	****/k	Tot Kamers
Bredene	1/7	3/83	-	-	90
De Haan	1/9	9/98	15/294	2/39	440
De Panne	2/56	11/228	6/134	3/81	499
Koksijde	3/39	4/40	7/153	4/40	272
Middelkerke	2/27	16/251	6/98	-	376
Nieuwpoort	3/220	1/9	3/115	-	344

We merken dus op dat Middelkerke zich in de middenmoot bevindt. Het heeft wel geen enkel viersterrenhotel. Het totaal aantal beschikbare bedden in Middelkerke bedraagt 1.250 waarvan 464 behoren tot de groep ‘Kriss Vakantieservice BVBA’, waarvan Louis Dobbelaere de zaakvoerder is.
Hieronder zien jullie de foto’s van de Westendse hotels.
Bovenaan zien jullie ‘Zeester Suitehotel’, ‘Hotel de la Poste’, ‘Isba’, ‘Splendid’ en Melrose.
In het midden worden ‘Zeeparel Budget’, ‘De Wielingen’, ‘Sint-Laureins’ en ‘La Rotonde’ afgebeeld.
Tenslotte vinden jullie onderaan ‘Westendia’, ‘The Cottage Inn’, ‘Zon en Zee’ en ‘Roi Soleil’.

En wat denken de lokale hoteliers daarvan?
Guido Bogaert en Sabrina Goethals, uitbaters van hotel Sint-Laureins in Westende, zien de komst van nieuwe hotels best zitten, zeggen ze in het aangehaald krantenartikel. 'Zeker en vast. Dit is geen concurrentie, integendeel. Hoe meer aanbod, hoe meer volk en dat is voor iedereen goed', luidt het. Zij vertegenwoordigen echter maar 10 kamers van de 331 en mogen dus zeker niet spreken in naam van de lokale hotelsector. Er zijn inderdaad ook andere geluiden. Eén hotelier wijst erop dat dit hier ‘maar’ Middelkerke is en niet Gent, Brugge, Oostende of Ieper.
Een andere wijst erop dat het nu reeds niet evident is om hier de hotels volzet te krijgen. Dit lukt enkel in de zomermaanden, en dan nog als de goeie weermaker voor langere tijd van de partij is. Er zijn hier aan de kust maar 3 maanden seizoen meer (en dan nog). De rest van het jaar is het pompen of verzuipen… Vaste kosten en personeelskosten lopen het hele jaar door. Er zijn met andere woorden ook risico’s aan dit beroep verbonden en kleine hotels hebben het soms moeilijk om hun rekeningen te doen kloppen …

Wat is er reeds gepland?
Vooraleer aan hotelketens te denken, moet het gemeentebestuur beseffen dat ook Middelkerkenaars in de lokale hotelsector investeren en dit al jarenlang. Zij verdienen als eerste gesteund te worden.
De gemeente moet eerst zijn eigen hotels promoten en bezoekers niet naar de ‘grote’ hotels in Oostende sturen. Er is hier plaats genoeg!!
Ook Kriss Vakantieservice BVBA is nog één en ander van plan. Zo denken zij eraan de capaciteit van ‘Zeegalm’ (nu goed voor 88 personen) met 5 kamers uit te breiden. ‘Zon en Zee’, dat nu reeds plaats biedt aan 256 personen, geeft, na enkele vergeefse aanvragen voor een zwembad, de moed niet op om zich ooit als “luxehotel met zwembad” te kunnen profileren. Zij plannen binnenkort ook nog de bouw van een nieuw hotel.

Maar nu terug naar Janna Opstaele en haar verklaringen in het reeds vermeld dagbladartikel.
Zij zegt daarin: “De stedenbouwkundige voorschriften stellen onder meer dat de hoofdbestemming wonen moet zijn, met eventueel horeca als nevenbestemming, maar dan op een zeer beperkt aantal vierkante meter. Kortom: niemand kan een hotel bouwen in Middelkerke. Zo kan het niet verder.”
Is dat wel zo?
Als ik de BPA’s of RUP’s met de nummers 16 (Westende - dorp) en 17 (Westende - bad) en 19 (Lombardsijde) bekijk, dan lees ik inderdaad overal dat de zones algemeen een woonbestemming hebben; eveneens kunnen er voor maximaal 30% van de toegelaten vloeroppervlakte ……. en horeca worden voorzien en dit met een maximum van 300 m² per handelsuitbating van de gerealiseerde vloeroppervlakten.
Opstaele vindt dat een ‘absurde situatie’, waarin dringend verandering moet komen.
Dat verrast mij natuurlijk en dan vooral de dringendheid.
Haar partij is inderdaad reeds 10 jaar aan de macht in de gemeente. Heeft er zich dan in al die tijd geen enkele VLD’er afgevraagd of er wel (grote) hotels genoeg zijn in Middelkerke? Of doet de behoefte aan hotels zich nu pas voor? Zou het misschien kunnen dat het huidig bestuur daarin tekortgeschoten is?
Toen Geert Bourgeois in 2007 verklaarde dat sommige gemeenten al maatregelen genomen hadden om hun hotelcapaciteit op peil te houden, dan had hij het over Knokke-Heist, Bredene en De Haan.
Middelkerke werd daarbij dus niet vernoemd.
Heeft de blauwe partij dan nooit aan de uitbreiding van de hotelcapaciteit gedacht toen in de voorbije drie à vier jaar al die RUP ’s met strenge beperking voor de hotels, herzien en voorlopig of definitief aanvaard werden?

En wat denkt Janna daar nu aan te doen?
De schepen heeft een ontwerper aangesteld (nog één!!!) om voor de centrumgebieden een Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) Horeca op te maken. 'Daarmee kunnen we de beperkingen wegwerken, waardoor het mogelijk wordt om nieuwe en grote hotelprojecten te realiseren.”
Het opmaken van zo’n RUP duurt gemiddeld twee jaar en dat is dan al in de volgende legislatuur!
Misschien moet ze zich wat beter informeren of met andere woorden haar oren te luisteren leggen bij meer dan één lokale hotelier vooraleer stoere verklaringen af te leggen aan de pers?

Bronnen
http://www.harbourgardensresort.be/pdf/ministerbourgeoisgetuigd.pdf
http://www.toerismevlaanderen.be/showpage.asp?iPageID=958

30-01-2011, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 21 mei 2010 is café ‘De Kroon’ het slachtoffer geworden van de sloophamer.
Spijtig genoeg heb ik het reeds meerdere keren moeten schrijven dit jaar, maar zo is Westende nog maar eens ‘een monument armer’.

Meer dan honderd jaar geleden baatte een zekere Van Den Berghe reeds een café ‘In de Kroone’ uit in de Dorpplaats van Westende. Rechts op de linkse foto hieronder, zien jullie hoe het er toen uit zag, gezien vanuit de richting Middelkerke.
Hieronder rechts, zien jullie nog een beeld van de dorpplaats rond 1910, dus exact een eeuw geleden, deze keer uit de richting Nieuwpoort, zodat ‘In de Kroone’ deze keer uiteraard links op de foto staat. Ingewikkeld, hé?

                  

Ik heb weinig succes gehad bij mijn zoektocht naar die Vandenberghe. Ik vond wel een bidprentje van een zekere Edmond Lievin Vandenberghe, geboren in Westende in 1879 als zoon van Livinus en van Stephania Herrebout. Hij was gehuwd met Augusta Vanhove en overleed in 1964 in Oostende.

Kort voor de eerste wereldoorlog namen Medard Derudder, (Jabbeke 1880 – Brugge 1953) en Mathilde Cordy (Mariakerke 1881 – Westende 1962) het café over. Medard was mecanicien en verkoper en verhuurder van fietsen.
Tegen de veertiger jaren (het juiste tijdstip ken ik niet!) baatte Medard Derudder nog steeds café ‘In de Kroon’ uit. Hij werd daarna opgevolgd door zijn schoonzoon Georges Dewulf (geboren in Schore in 1920 en overleden in Oostende in 2006), die eigenlijk pasteibakker van beroep was, en uiteraard ook door zijn dochter Aline (Westende 1923 – leeft nog in een home in Oudenburg)
Hieronder zien jullie een paar foto’s uit die periode vóór en na de tweede wereldoorlog. Uit mijn jeugd herinner ik mij vooral de periodes van de kermis, waarin het café en de feestzaal van ‘Derudders’ een grote bloei kenden.

Na het tijdperk Derudder waaide er een andere wind door het dorp.
‘De Kroon’ kende toen verschillende uitbaters voor kortere periodes: Nicole Niville, Gisèle echtgenote van Frans Mouton en Roland Vandenbossche. Gedurende een zekere tijd was er een ‘socialistisch café’, zoals men het noemde, gevestigd. Zeer ongewoon natuurlijk, in een dorp dat nooit anders gekend had dan de heerschappij van de kerk en van de CVP. Het werd uitgebaat door Roger Pattyn.

Toen brak de bloeiende periode met Rony Reynaert aan. Hoe moeten we ‘De Kroon’ eigenlijk betitelen? Een ‘herberg’ veronderstelt overnachting met de nadruk daarop. Dat was het dus niet. In een ‘taveerne’ kan men desnoods ook overnachten. Een ‘staminee’ ? Het woord stamt af van het Franse woord ‘estaminette’, een gezelschap van zwelgende boeren. Dat trekt er al meer op. Een tapperij, een afspanning, een kroeg? Laten we het gewoon maar een café noemen.
De zaak was een vergaderplaats voor sportievelingen, vooral voetballers van Davo en wielertoeristen. Menige vergadering werd er gehouden, menig feest werd er gevierd en talloos waren er de koffietafels na begrafenissen. ‘s Zondags werd er ook jarenlang voor gezorgd dat kerkgangers na de mis niet omkwamen van de dorst.
Hieronder zien jullie één van de laatste foto’s van het gebouw.

           

Op 3 juni 2010 vroeg ik Rony met e-mail wanneer hij met de uitbating gestart was. Ik weet natuurlijk al lang dat hij geen fan is van deze blog, zoals de meeste vld-ers. Dat moet ook niet, maar ik vind het toch spijtig dat hij het niet nodig gevonden heeft om te antwoorden. Of mocht hij niet van de burgemeester?

                  

Het café ‘De Kroon’ zal later vervangen worden door een nieuwbouwproject van Immo Moenaert met dezelfde naam. Op de onderstaande ontwerpfoto zien jullie de geplande gevel van het nieuw gebouw. Beneden komen drie handelszaken en daarboven 3 x 4 appartementen.

Bronnen
“De Westkust van toen” samengesteld door Georges Devent.
Eigen postkaartenverzameling en eigen foto’s
Foto van Immo Moenaert

Aanvulling

15-08-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Deze blog heeft geenszins de bedoeling om mijn persoonlijke belevenissen uit de doeken te doen. Deze keer wil ik daar echter wel een uitzondering op maken. Zaterdag hebben mijn vrouw en ik, samen met familie en vrienden, namelijk ons gouden bruiloftfeest gevierd. Daardoor verschijnt mijn wekelijkse blog ook met een dag vertraging.
De viering had plaats in het hotel-restaurant ‘Melrose’ in de Henri Jasparlaan 127 in Westende-bad, dat uitgebaat wordt door Roland en Nadine Acou.
Voor ons nogal beperkt gezelschap bleek dat een ideale keuze te zijn. De afspraken met een uiterst vriendelijke gastvrouw verliepen optimaal. Onder het motto "Het is jullie feest!" werd er maximaal rekening gehouden met onze wensen. De receptie en het feestmaal blonken uit door hun verfijnde kwaliteit en door een vlotte, aangepaste en vriendelijke bediening. Alle aanwezigen loofden die daarom ook als ‘zeer gezellig’, "lekker" en ‘uiterst verzorgd’. Wij willen de uitbaters en hun personeel dan ook (nogmaals) van harte daarvoor bedanken.
De diskjockey wist er door zijn muziekkeuze, waarin de aanwezigen zelfs inspraak kregen, de juiste stemming in te houden zodat we steeds weer mochten horen dat ‘iedereen zich zeer goed geamuseerd had’.
Heel mijn familie logeerde in het hotel en ook daarover waren de meningen unaniem: “prima kwaliteit”.
Tenslotte moet ik nog benadrukken dat de afhandeling op zeer eerlijke en correcte wijze verliep.

Ben ik nu mijn eigen feest aan het bewieroken? Geenszins, dat alles was uitsluitend te danken aan de heer en mevrouw Acou. Ik wil hier alleen maar zeggen dat ik de ‘Melrose’ aan iedereen durf en wens aan te bevelen.
Succes verzekerd!

Wat gaat er dan in Middelkerke nog allemaal gepaard met een gouden bruiloftfeest?
Ongeveer twee maanden voor de viering kregen we van het gemeentebestuur een brief met uitleg over de door hen geplande acties. Ik had zo’n feest al eens meegemaakt in Nieuwpoort. Daar wordt het gevierd paar ontvangen in het stadhuis waar ze een receptie en een geschenk aangeboden krijgen. In Middelkerke grijpt er een semestriële ontvangst plaats in het casino en wij zouden uitgenodigd worden op deze in het voorjaar. We zouden er de felicitaties van de koning en van het gemeentebestuur alsook een cadeau in ontvangst mogen nemen.
Het klopt dat de mensen langer leven en dus langer gehuwd zijn. Of dat nog lang het geval zal zijn (met dezelfde partner, bedoel ik), dat is een ander paar mouwen.
Er zijn dus te veel paren voor afzonderlijke ontvangsten. Middelkerke heeft bovendien ongeveer 7.300 inwoners meer dan Nieuwpoort en dus meer kandidaten.
Een week voor de viering werd aan huis een bloemstuk afgegeven.
Vandaag, maandag, ontvingen we ook nog een persoonlijke brief met gelukwensen van de burgemeester.
Wij bedanken voor al die vriendelijke attenties.

Zo zie je maar, als het goed is, zeg ik het ook. En niet alleen als ik een begunstigde ben.

26-01-2009, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (2)