De ouderen onder jullie zullen natuurlijk positief op mijn vraag antwoorden. Heel wat bijna-zestigers uit 1950 en 1951 hebben er zelfs het levenslicht gezien. Begin 1950 stichtte Dr André Vandamme inderdaad het moederhuis Marie Joseph in de Henri Jasparlaan in Westende-bad. Thuis bevallen vond hij te onhygiënisch en de jonge moeder verdiende volgens hem best een betere nazorg in een daarvoor gespecialiseerd huis. Daar werd ook alles in het werk gesteld om haar gedurende enkele dagen te ontslaan van de zorg over een huishouden en haar eens extra te verwennen. Het werd een groot succes. Ook inwoners van buiten de gemeente vonden de weg naar Westende. Zo lezen we in De Zeewacht van 17.11.1950: Nauwelijks enkele maanden geleden geopend, mag reeds de honderdste geboorte geboekt worden. Het is de kleine Maurits Coussaert, zoon van Pieter en van Martha Lambrecht uit Nieuwpoort. En in de De Zeewacht van 19.10.1951: In de eerste 18 maanden nadat de inrichting zijn deuren opende, werden er 207 geboorten genoteerd. De meeste moeders die er werden opgenomen, waren afkomstig uit Nieuwpoort, Westende, Lombardsijde, Middelkerke, Oostende, Slijpe, Sint-Joris, Ramskapelle, Mannekensvere, Oostduinkerke, Koksijde en De Panne. Het moederhuis is gezien zijn meest moderne inrichting en de beste zorgen die er aan de moeders en de babys worden toegediend, een sociale noodzakelijkheid geworden. Weldra zullen nog vergrotings- en verbeteringswerken worden uitgevoerd, gezien bij ogenblikken de inrichting te eng is geworden. Het moederhuis blijft steeds toegankelijk voor alle moeders en toekomstige moeders, zo aangeslotenen als niet- aangeslotenen bij een ziekenbond. Twee specialisten, een vrouwenarts en een kinderarts, een vaste dokter en twee gediplomeerde vroedvrouwen zijn aan het moederhuis verbonden. Bij aanvraag kunnen de moeders per auto van huis afgehaald of teruggebracht worden.
Wie was die Dr Vandamme eigenlijk? Hij werd geboren in Geluwe op 29 augustus 1902 en overleed op 5 november 1969 te Brussel. Hij was burgemeester van Nieuwpoort tot 1940 en werd einde 1952 in Westende verkozen voor de lijst Gemeentebelangen, met als kopman Raphaël Van Huffel, die het opnam tegen de CVP - lijst van Germain Zielens en Julien Soetaert. Zijn partij haalde 5 zetels tegen 4 voor de CVP. Vandamme liep echter over naar de CVP, wat hem niet in dank afgenomen werd. Volgens hem echter was hij opgekomen op een lijst met dien verstande dat hij buiten en boven elke plaatselijke en politieke strekking zou staan en zich enkel zou laten leiden door het algemeen belang en streven. Hij sprak deze wijze woorden in een toespraak tijdens de gemeenteraad. Verder zei hij: Mij blijft onbekend alle kortzichtige gemeentelijke politieke bespiegelingen en ik sta boven alle kleingeestelijke politieke bekrompenheid. Ja, als je het zo ziet, dan wordt overlopen zelfs iets moois. Door zijn stemmenaantal werd hij verkozen als eerste schepen. De Gemeentebelangen konden dat wel niet waarderen. Het werd een woelige bestuursperiode met veel heftige woordenwisselingen vooral met brouwer en gemeentebelanger Albert Vandenkerckhove. Vandamme werd ook aangeklaagd omdat hij in Oostende woonde en dus zijn domicilie niet in de gemeente had. Het is dan ook niet te verwonderen dat het bij één legislatuur bleef.
Hoelang juist het moederhuis in Westende tenslotte bleef bestaan, heb ik nog niet kunnen achterhalen. Ik vermoed echter dat het reeds op het einde van 1951 gesloten werd. De opening op 11 oktober 1951 (gesloten op 31 maart 1973) van Marias Moederschap in Nieuwpoort (nu het rusthuis Ten Anker), zal daar wel niet vreemd aan geweest zijn.
Vandaag bevallen alle kandidaat-moeders in Oostende of Veurne. Zo zijn de Westendse vrouwen de enige kustbewoners geworden die zich minstens 13 kilometer of 14 minuten (of meer in de zomer) moeten verplaatsen om een kind op de wereld te zetten. Blankenberge en Knokke-Heist hebben een eigen ziekenhuis en voor Zeebrugge is er ook nog keus genoeg in Brugge. Bredene, Wenduine en De Haan kunnen naar het nabijgelegen Oostende en Nieuwpoort, Koksijde en De Panne kunnen terecht in Veurne.
Zelf heb ik niet onder deze toestand te lijden, maar och arme die bezorgde vaders en moeders als de weeën plots opkomen
.
|