Het toeristisch seizoen, met veel hoogten en nogal weinig laagten, liep weer eens ten einde. De schoolpoorten gingen op 1 september open nadat voor de ene veel te snel een einde kwam aan de vakantie, terwijl de andere nauwelijks nog kon wachten om vriendjes en vriendinnetjes terug te zien.
Al wie nog niet in het leger van gepensioneerden opgenomen is, heeft zijn dagtaak weer opgenomen, sommige al knarsetandend, andere met volle moed om er weer tegenaan te gaan.
Voor mij persoonlijk betekent dit tijdstip elk jaar dat ik eens terugblik op het voorbije blogjaar, het achtste nu al.

Was het een succes?
Dat vind ik toch! De bezoekerscijfers kunnen de ene keer wel lager zijn dan de andere keer, maar daar is het mij nu precies niet om te doen. In het totaal zijn dat er nu reeds meer dan een kwart miljoen!
En om dan maar verder te stoefen: als ik vaststel via Facebook dat mijn artikels aanbevolen worden en enkele zelfs beweren dat mijn blog bezoeken op maandag hun eerste werk is, dan mag ik daaruit, meen ik, toch wel besluiten dat de tijd om ermee op te houden, nog niet aangebroken is.
Het zal steeds mijn bedoeling blijven onze overheid te waarschuwen of te berispen als ze gekke toeren uithalen, in het bijzonder te veel van ons belastinggeld op een onnuttige manier besteden en te zeer gebrand zijn op het verwezenlijken van prestigeprojecten die te hoogdravend en niet echt nodig zijn.

Welke waren de behandelde onderwerpen? (tot 1 september 2015)
Op politiek gebied (zes artikels) had ik het over de slechte informatie door de Open VLD, over het digitaal informatie – offensief van de CD&V, over het nut van partijblaadjes, over de nieuwjaarsrecepties van alle partijen (- Open VLD), over de verwijdering van Danny Vandenbroucke uit de N-VA en over het afsterven van twee personen die rechtstreeks of onrechtstreeks met de lokale politiek te maken hadden.
Het gemeentebestuur kwam vier keer aan bod: met statistieken van de bevolking, met taks op de tweede bedrijven, met de mogelijke verzadiging van de badplaatsen en met de 'uiterst belangrijke' bewering van Michel Landuyt dat Middelkerke de 3de populairste kustbestemming is.
Als Westende-dorp een bouwwerf zou worden en dat ook maanden naeen was, door werken aan gemeente- en gewestwegen, dan vond ik dat ik daar best twee artikels kon aan wijden. Daarnaast schreeuwde Janna moord en brand omdat de Spermaliestraat niet ‘mooi’ hersteld was, terwijl er veel en dringender herstellingen nodig zijn aan andere straten. Dus daarover ook één artikel.
Over de gemeentediensten+ bestuur had ik het vier keer: over de hervorming van de brandweer en over de bevelsoverdracht, over het nieuw administratief centrum (MAC), over de verwijdering van graven op het kerkhof,
Omdat ik enerzijds met lede ogen zag hoe schandalig veel belastinggeld besteed of verspild werd aan steeds weer dezelfde sportdisciplines, schreef ik daar bij elke gelegenheid over: drie keer over tennis met Daviscup en Rising Stars, één keer over de tennisgekte, één keer over ‘Eurometropole’. Omdat ik anderzijds vond dat voetbal bij ons nogal stiefmoederlijk behandeld wordt, dacht ik dat ik daar ook maar eens de aandacht moest op vestigen met één artikel, opgesteld met de hulp van LDD-gemeenteraadslid Dirk Depoorter.
Ik schreef drie keer over amusementsmogelijkheden, namelijk over X-Treme De Kegel met ‘Real Life Escape Tour’, over het illegaal Maïsdoolhof en over het door zeer slecht weer geteisterd eindejaarsevenement op het Epernayplein, waar de ijspiste vooraf door ons bestuur als een wereldattractie aangekondigd werd.
Je kunt het geen ‘sport’ noemen maar wel ontspanning maar ik kon niet nalaten daarover te schrijven (één artikel) wegens een alweer megalomane aankondiging, deze keer van het Belgisch Kampioenschap (!) drinkbuswerpen.
Kunst behandelde ik twee keer: over de zeer povere en onder deze vorm niet voor herhaling vatbare Beaufort en over de interessante Open Monumentendag in Lombardsijde .
De natuur, schijnbaar niet zo interessant voor veel lezers, was toch drie keer het onderwerp: het landschapspark of onkruidpark van Westende-dorp, grazende ezels met hun bijzondere gewoonten, de ophemeling van de nieuwe mogelijkheid om te kayakken terwijl niet de minste aandacht/zorg gaat naar een goede organisatie van het mountainbiken.
Over mijn blog zelf had ik het ook twee keer: het huidig artikel en mijn antwoord aan Frankie Westri die vindt dat ik te negatief schrijf.
Drie keer liet ik een ‘gastschrijver’ aan het woord: twee keer Fred Vandenbussche over kromme taal van de overheid en over hoogbouw en één keer de Nederlandse kinderboekenschrijfster Anneriek van Heugten omdat ze van Westende houdt.
Verder waren toerisme 1 x (nieuw kampeerwagenpark), horeca 3 x (beoordeling 2015 door sterrenchefs, geopende restaurants met kerstdag en nieuwjaar en de onwettige uitbating van ‘Ter Gunst’), 2 x Facebook, één (jaarlijks) artikel in het Westends dialekt, 1 artikel over hoogbouw,
1 artikel over de verkoop van de pastorij in Lombardsijde.
Tenslotte waren er de 8 artikels die ik als ‘Allerlei’ betitel omdat de teksten te kort zijn om een volledig artikel te verdienen en die volgende onderwerpen behandelden: het kasteel van Middelkerke, strandbars (2x), onkruid dat niet meer verwijderd wordt, markt van Westende, gewijzigde bevoegdheden van schepencollege, nieuw zwembad en sportpark, nieuw wegdek voor Distellaan, nieuwe toeristenvlag, Beaufort, MAC, Calidris, openbaar toilet in Schore, hoogbouw, eindejaarevenement, waaraan denken als je ‘Middelkerke’ of ‘Westende’ hoort. In veel gevallen gaat het dan over wat er geworden is van een toestand die reeds behandeld werd in een vroeger artikel.

De almachtige gemeentesecretaris
Een tijd geleden was ik aanwezig in de raadzaal op de sessie waar de biedingen konden afgegeven worden voor de strandbars. Op het ogenblik dat als uiterste limiet gesteld was, opende de financiële beheerder van de gemeente de omslagen. Het resultaat werd nadien afgelezen. Omdat ik enkele namen van bieders niet verstaan had, vroeg ik of ik daarover op het einde van de bijeenkomst enkele vragen ter aanvulling mocht stellen.
Schijnbaar geen probleem … tot de gemeentesecretaris de zaal betrad. Hij stelde dat alle vragen bestemd voor de gemeentelijke ambtenaren, via hem moesten passeren.
Toen herinnerde ik hem eraan dat hij in het verleden mijn vragen over de Noordzeecross, via e-mail, ongelezen verwijderde. Aangezien Ryckewaert op sommige vragen maar niet wilde antwoorden, moest ik toen zelfs een beroep doen op het Vlaams decreet over ‘Openbaarheid van bestuur’… en omdat hij zijn been stijf bleef houden, moest ik zelfs in beroep gaan bij de daarvoor bestemde commissie.
Hij bleef echter maar beweren dat dit decreet enkel handelt over het opvragen van een kopie van een document. Volgens hem bestond er geen document over de aan de cross bestede werkuren van het gemeentepersoneel en dus vond hij dat hij op mijn vraag daarover niet hoefde te antwoorden.
Hij vond bovendien ook dat ik overdreef met het stellen van vragen en dat het opzoeken van de antwoorden heel wat of zelfs te veel tijdverlies meebracht voor zijn personeel.
Ik zal hier maar niet de (sport)evenementen opnoemen waaraan het gemeentepersoneel uren, dagen of weken besteedt ten voordele van banken, organisaties of verenigingen die er het meeste voordeel uithalen … en aan de gevolgen van de onnodige logoverandering.
Over hemzelf tenslotte: als hij bij al de sportevenementen verantwoordelijk is voor de VIP’s en als hij over elke vraag, ook van gemeenteraadsleden, moet oordelen of die wel mag doorgestuurd worden naar de bevoegde dienst, heeft hij dan nog wel tijd voor zijn eigen werk?
Ik denk dat het e-mailadres van alle gemeentediensten, dat nu voor elke dienst verschillend is, best gewijzigd wordt in secretariaat@middelkerke.be

Heeft de gemeente misschien beslist mij te boycotten?
Enkele jaren geleden vroeg ik eens aan de dienst ‘communicatie’ of ik misschien ook bestemmeling mocht zijn van de persberichten en de nieuwsbrieven. Dat scheen geen enkel probleem te vormen. Ik ben een paar keren ingegaan op zo’n persuitnodiging, zonder mij echter uiteraard ooit als lid van de pers voor te doen. En plots … niets meer!
In de mening dat het over een vergetelheid ging, stuurde ik op 24 juni 2015 een bericht naar de informatiedienst om te vragen of dat inderdaad het geval was. Spijtig genoeg mocht ik geen antwoord ontvangen. Op 29 juni en op 8 juli drong ik nog even aan, maar ook die twee mailtjes bleven onbeantwoord, wat toch vreemd is voor een informatiedienst. Was dat misschien opgelegd?
Tenslotte kreeg ik toch volgend antwoord van het diensthoofd Barbara De Jonckheere: “Voor het ogenblik krijgen enkel beroepsjournalisten de gemeentelijke persberichten. Na de zomer herwerken we onze volledige perslijst en leggen we criteria vast voor wie al dan niet nog persberichten zal ontvangen”.
Het klopt niet dat enkel de beroepsjournalisten de persberichten ontvangen. Het is duidelijk dat deze maatregel enkel tegen mij gericht is. Waarschijnlijk zal ik ook niet aan de nieuwe criteria voldoen!
Wat de ‘nieuwsbrieven’ betreft, elke inwoner van Middelkerke kan die aanvragen. Hoe moet ik nu verklaren dat ook die mij niet meer opgestuurd worden?

Besluit
Ik wilde jullie die ‘maatregelen’ die tegen mij genomen worden in een poging om mij informatie te onthouden, niet verzwijgen maar ik wilde er eigenlijk ook niet over zeuren. Als de burgemeester of de secretaris denken dat ze me daarmee de mond kunnen snoeren, dan slaan ze de bal goed mis.
Er zijn genoeg andere wegen en middelen om aan de nodige informatie te geraken. Als de feiten belangrijk genoeg zijn, zal ik dan maar weer een beroep doen op het decreet voor openbaarheid van bestuur.