‘Meer sociale en betaalbare woningen’, is dat niet de droom van alle politieke partijen?
Aan de kust is dat zeker geen eenvoudige opgave. Alle partijen wijten dat aan de vergrijzing en aan de aantrekkingskracht die de kust uitoefent op de gepensioneerden, waardoor de prijzen de hoogte ingejaagd worden. Er zijn in Middelkerke meer dan 14.000 tweede verblijven. De jongeren zouden geen kansen meer krijgen en de gemeente verlaten.

De (rijke) ‘aangespoelden’, zoals ze hier genoemd worden, brengen echter veel zaad in het bakje door de zeer hoge taks op tweede verblijven en door de onroerende voorheffing op hun villa of appartement.
Mogen we hier dus spreken van een zekere dubbelzinnigheid?
Sommige doen daar wel eens schijnheilig over, maar de politieke partijen van de meerderheid ervan verdenken dat ze die overvloedige inkomsten verkiezen en dat ze niet alles in het werk stellen om betaalbare/ sociale woningen ter beschikking te stellen van jongeren en minderbedeelden, dat zou een stap te ver zijn.

Wat is een sociale woning?
Volgens Wikipedia is sociale woningbouw “een vorm van filantropische en later gesubsidieerde bouw van volkswoningen die bedoeld zijn om zonder winstoogmerk te verhuren aan mensen die niet in staat zijn om zelfstandig een woning te kopen of te huren, bijvoorbeeld mensen die te weinig verdienen om markthuren te betalen of om een hypotheek af te sluiten voor een koopwoning”.

Sinds de wet van 8 augustus 1980 valt de sociale huisvesting onder de bevoegdheid van de Gewesten.

In huidig artikel wil ik het niet hebben over collectieve sociale huisvesting (jeugdbescherminghuizen, tehuizen voor gehandicapten, voor thuislozen en personen in moeilijkheden, bejaardenhuizen en internaten), maar enkel over de eengezinswoningen.
We moeten een onderscheid maken tussen sociale huurwoningen, sociale koopwoningen en sociale kavels.
Sociale huur- en koopwoningen hebben een deel van hun definitie gemeen.
Het zijn namelijk allebei woningen die als hoofdverblijfplaats worden verhuurd/verkocht aan woonbehoeftige gezinnen of alleenstaanden door de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen VMSW) of door een erkende sociale huisvestingsmaatschappij of door het Vlaams Woningfonds van de Grote Gezinnen.

Sociale huurwoningen kunnen daar bovenop ook verhuurd/ onderverhuurd worden door een als huurdienst erkend sociaal verhuurkantoor (zie verder), door een gemeente, door een intergemeentelijk samenwerkingsverband, door een OCMW of door een sociale woonorganisatie, met uitzondering van de huurorganisaties.

Voor een sociale koopwoning mag de verkoopwaarde (grond inbegrepen) de door het Vlaamse Gewest bepaalde grenswaarde niet overschrijden.

De maximale verkoopwaarde verschilt in functie van de samenstelling van het gezin en wordt jaarlijks aangepast.

Op 1 januari 2012 bedraagt die

Een inwonende ouder of grootouder of een gezinslid met een ernstige handicap, tellen als een extra kind ten laste.

Een sociale kavel is een deel van een sociaal woonproject waarbij een perceel, voorzien zijn van de nodige infrastructuur en nutsvoorzieningen, tegen sociale voorwaarden wordt aangeboden aan een woonbehoeftig gezin of een alleenstaande, die geen eigen woning bezit en op dat perceel zelf een woning zal bouwen of laten bouwen.

Hoe is de sociale huisvesting georganiseerd?
Als ik over sociale huisvesting hoor spreken, dan krijg ik steeds de indruk dat zowat iedereen daarmee bezig is. Dat is niet negatief, maar waar het op aankomt is natuurlijk dat de bestaande organisaties nauw samenwerken … en elkaar niet in de weg lopen.

Laat mij zeggen dat iemand die niet actief is in die sector heel wat tijd nodig heeft om er zijn weg in te vinden. Maar dat wordt ook niet gevraagd van de burger die een sociale woning wil huren of kopen. Ik neem immers aan dat de dienst huisvesting van de gemeente (woonwinkel) hem/ haar elke vorm van begeleiding zal bieden.

Toch wilde ik eens proberen om een algemeen beeld van deze sector te krijgen, op verschillende niveaus maar uiteraard vooral in Middelkerke.

Op Vlaams niveau

“Wonen is een grondwettelijk recht.” Dat vormt de basis van de Vlaamse Wooncode, het basisdecreet van het Vlaams woonbeleid.

Aan de top van de organisatie van het beleid staat de Vlaamse minister van Energie, Wonen, Steden en Sociale Economie. Haar diensten zijn einde november 2011 gestart met de opmaak van een woonbeleidsplan, een langetermijnvisie voor het Vlaamse Woonbeleid. Ze willen de domeinen Wonen en Welzijn op elkaar afstemmen. Dat zou moeten klaar zijn tegen einde 2013.

Het ganse woonveld wordt erin betrokken: wetenschappers, huurderbonden, eigenaarverenigingen, sociale huisvestingsmaatschappijen, vastgoedmakelaars, …

Een duurzaam woonbeleid is het einddoel. Dat betekent vooruitkijken en rekening houden met alle te voorspellen evoluties: sociaal, maatschappelijk, ecologisch, economisch en politiek- institutioneel.

Dit zijn de vragen die men zich stelde: “Waar zal de Vlaming in 2050 wonen? Hoe zal hij wonen? Blijft het traditionele Vlaamse model van een vrijstaande woning in een landelijke omgeving overeind of kiezen we voor compactere woningen met gedeelde buitenruimtes? Hoe gaan we om met demografische veranderingen en maatschappelijke ontwikkelingen, zoals de vergrijzing, de vergroening in de steden, de gezinsverdunning en de buitenlandse migratie? Welke rol zal de sociale huisvesting spelen? Zullen de woningprijzen nog stijgen en hoe zorgen we ervoor dat onze woningen binnen 20 jaar geen energie meer lekken?”

Er werden twee voorbereidende studies uitgevoerd om er een antwoord op te vinden.

De eerste was voor het Steunpunt Ruimte en Wonen (SRW), één van de dertien door de Vlaamse regering erkende ‘Steunpunten voor Beleidsrelevant Onderzoek’. SRW wil een beter inzicht verwerven in de transformaties in de ruimte en in het wonen die in Vlaanderen plaatsvinden en nagaan waarom en hoe die transformaties gebeuren.

Als tweede werd het advies gevraagd van de Vlaamse Woonraad, de strategische adviesraad voor het beleidsveld wonen.Deze geeft raad over de hoofdlijnen van het Vlaamse woonbeleid en draagt bij tot de visievorming erover, nadat ze in dialoog trad met het maatschappelijk middenveld, onafhankelijke deskundigen en vertegenwoordigers van lokale besturen.

Tegen 2020-2025 moeten er, volgens het Vlaams grond- en pandenbeleid, 43.440 bijkomende sociale huurwoningen gerealiseerd worden, te verdelen per provincie volgens het aantal huishoudens in die provincie. Dat beleid beoogt de aansturing, de coördinatie, de ontwikkeling en de aanwending van ruimtelijke en sectorale beleidsstrategieën en instrumenten om de grond- en pandenmarkt te faciliteren, te stimuleren, te bevorderen en desnoods te corrigeren.

Binnen haar beleidsdomein Ruimtelijke Ordening, Woonbeleid en Onroerend Erfgoed (RWO) kan de Vlaamse regering ook nog rekenen op de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW), een extern verzelfstandigd agentschap, de opvolger van de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij (VHM). De VMSW stimuleert, ondersteunt, begeleidt en financiert de lokale sociale woonactoren om betaalbare en kwaliteitsvolle woonprojecten te realiseren en in stand te houden.

Het Vlaams Woningfonds van de Grote Gezinnen cvba is een door de Vlaamse overheid erkende sociale woonorganisatie die goedkope hypothecaire leningen toekent aan gezinnen met kinderen voor nieuwbouw, aankoop van een woning, verbouwingswerkenof aankoop van een bouwgrond.. Daarnaast biedt het Vlaams Woningfonds deze gezinnen ook sociale huurwoningen aan.

Er kan dus bezwaarlijk beweerd worden dat er op Vlaams niveau niet nagedacht wordt over ‘sociale huisvesting’. Daarvoor lijkt het mij alleszins niet te ontbreken aan diensten, middelen en personeel.

De goede voornemens kunnen evenmin geloochend worden.

Op provinciaal niveau
De rol van de provincie bestaat er vooral in het lokaal woonbeleid te ondersteunen, de vorming voor huisvestingsconsulenten en schepenen te organiseren, het aanbieden van praktijkgerichte publicaties en uitgebreide projecten en het stimuleren en subsidiëren van intergemeentelijke samenwerkingsinitiatieven voor woonbeleid en dienstverlening.

Op 1 december 2009 is het door de provincieraad goedgekeurde reglement betreffende het stimuleren van projecten tot het bouwen van sociale koopwoningen in werking getreden. Het beoogt het versneld realiseren van koopwoningen zoals bepaald in hetgrond –en pandendecreet. Volgens dat decreet moeten er tegen 2020 in West-Vlaanderen 3846 bijkomende sociale koopwoningen, 8125 huurwoningen en 183 sociale kavels gerealiseerd worden. De provincie verdeelt op haar beurt die aantallen over de gemeenten.

Om de realisatie van de woningen te versnellen maar tegelijk het aanbod te verhogen, wordt het provinciaal woonfonds ingezet. Erkende socialehuisvestingsmaatschappijen waarvan het werkgebied in West-Vlaanderen gelegen is kunnen onder bepaalde voorwaarden bij de provincierenteloze leningen ontvangen voor het bouwen van koopwoningen die niet in het programma van de VMSW opgenomen zijn.

Om de woorden van de provincie zelf te gebruiken: “De mogelijkheden van de provincie om betaalbare woningen aan te bieden, zijn eerder beperkt. Het voeren van een sociaal woonbeleid is immers een hoofdzakelijk lokale bevoegdheid. Bovendien heeft het weinig zin om van bovenaf structuren, instrumenten of verplichtingen op te leggen zonder dat hiervoor een draagvlak bestaat bij de gemeentelijke overheden. “

Aan de kust is de West-Vlaamse Intercommunale (WVI) werkzaam. Eén van de concrete doelstellingen van de intercommunale is het realiseren van sociale huisvestingsprojecten. De gemeente wordt er vertegenwoordigd door Janna Opstaele.

Het grootste aandeel van de grondaankoop is nog steeds bestemd voor de realisatie van traditionele verkavelingen. De doelstelling van deze verkavelingprojecten is bouwgronden op de markt brengen aan betaalbare prijzen.

Welke maatschappijen zijn er werkzaam op het grondgebied van de gemeenten?
Het bekendst zijn de sociale huur- en koopwoningen die worden beheerd, verhuurd en verkocht door huisvestingsmaatschappijen. Twee daarvan zijn actief op het grondgebied van Middelkerke.
Als je een sociale woning wil huren, dan moet je je inschrijven bij zo’n maatschappij. Je moet daarvoor aan een aantal voorwaarden voldoen: meerderjarig zijn, voldoen aan de inkomensvoorwaarde, voldoen aan de eigendomsvoorwaarde, voldoen aan de taal- of inburgeringbereidheid en ingeschreven zijn in het bevolkings- of vreemdelingenregister. Je zal wel geduld moeten oefenen. Er zijn namelijk wel meer mensen die moeilijkheden hebben om een geschikte woning te huren. Aangezien er niet genoeg sociale woningen zijn, kom je op een wachtlijst terecht. En dan nog krijgen bepaalde groepen voorrang: mensen met een handicap bijvoorbeeld of mensen die al in de gemeente wonen.

De huisvestingsmaatschappij ‘WoonWel’
In 2006 werd de fusie tussen de twee sociale huisvestingsmaatschappijen “Onze Landelijke Woning” Oostende en “Eigen Haard is Goud Waard” te Gistel een feit. De nieuwe huisvestingsmaatschappij werd zodoende werkzaam op alle gebieden van de sociale huisvesting: kopen, lenen, huren …. en heeft nu haar hoofdzetel in Oostende.
Ze actualiseert de sleutelbegrippen Wonen en Welzijn in heel concrete projecten zoals geïntegreerd wonen voor mensen met autisme of zelfstandig begeleid wonen voor licht mentaal gehandicapten.
De gemeente is in de raad van bestuur vertegenwoordigd door Inge Demoen (Open VLD) en Lode Maesen (Progressief kartel)

De huisvestingsmaatschappij ‘IJzer en Zee’
De maatschappij ontstond uit de fusie op 15 juni 2007 van twee huurmaatschappijen die woningen bouwen om ze te verhuren (Nieuwpoortse Volkswoning en Veurnse Bouwmaatschappij) en één koopmaatschappij die sociale woningen bouwt om ze te verkopen (de Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij Veurne-Diksmuide).
De gemeente is in de raad van bestuur vertegenwoordigd door Patrick Van Herck (Progressief kartel). Lucien Niville (Open VLD) en Eddie Louwie zijn de afgevaardigden van respectievelijk het Middelkerks OCMW en van de private aandeelhouders.

Minder bekend en minder talrijk zijn de woningen van de sociale verhuurkantoren, kortweg RSVK’s.
Het ingehuurde patrimonium van het Regionaal Sociaal Verhuurkantoor kent nochtans een sterke groei. Bij toetreding van Middelkerke tot het RSVK waren dat 12 woningen, eind 2011 waren er dat reeds 40.
Dat is niet verwonderlijk als men weet dat Middelkerke, volgens het grond- en pandenbeleid, van de provincie ook zijn deel van de koek krijgt, met andere woorden de gemeente moet tegen 2020 nog extra sociale woningen realiseren.
In het hierboven genoemd beleidsplan staat dat men de volgende berekening moet toepassen om het gemeentelijk sociaal huurobjectief te berekenen.

Provinciaal objectief xgemeentelijk aantal huishoudens (op 1 januari 2008)                                              = 8125 x 8885 = 148
provinciaal aantal huishoudens (op 11.08)      488.666

In het verslag van de gemeenteraad van 6 mei 2010 vinden we echter dat Middelkerke nog 177 woningen moet realiseren. Dat zijn er 29 meer. Onze gemeente heeft te weinig sociale huurwoningen en wordt daarom ook onderworpen aan een inhaalbeweging, te realiseren tegen 2025.

Het sociaal koopobjectief dat door de provincie opgelegd wordt aan Middelkerke, bedraagt 68 sociale koopwoningen en 3 sociale kavels. De gemeente voorziet in een gemeentelijk advies aan de deputatie omtrent het aantal sociale koopwoningen en kavels dat ze als doelstelling wil realiseren. Dit gemeentelijk doel wordt geformuleerd na een lokaal woonoverleg en houdt rekening met de sociale woonbehoefte, de ruimtelijke structuur en de lokale contextfactoren.

De RSVK’s huren gewone woningen en appartementen, om die dan, eventueel na renovatie, door te verhuren aan woningzoekenden die op de gewone huurmarkt weinig kans maken. De volgorde op de wachtlijst wordt anders bepaald dan bij de sociale huisvestingsmaatschappijen: het inkomen en de herhuisvestingsnood bepalen namelijk de rangorde. Met andere woorden: degene die de woning het hardst nodig heeft, gaat voor.

Voor grote woningen met minstens 3 slaapkamers wordt een bijzondere werkwijze gevolgd.
De private eigenaars vragen een hoge huurprijs, bijvoorbeeld 600 euro per maand. Dat is zo goed als onbetaalbaar voor sociale kandidaten.
Het RSVK huurt die woning dan in hun plaats en verhuurt die door aan een sociale kandidaat aan dezelfde prijs. Deze laatste kan dan wel genieten van een Vlaamse huursubsidie. Het gemeentebestuur kent (voorlopig) van 1 januari 2008 tot 31 december 2012 (beslissing GR op 13.02.2008) eveneens een huursubsidie toe van 100 euro per maand voor woningen met minstens 3 slaapkamers, die verhuurd worden aan gezinnen met minstens 2 kinderen (ogenblik van toewijzing), op voorwaarde dat de huurder een inwoner van Middelkerke is. Dat betekent dat de laatste zes jaar één gezinslid minstens drie jaar in Middelkerke moet gedomicilieerd zijn en dat één gezinslid de laatste 10 jaar minstens 5 jaar in de gemeente gewerkt heeft. Zou dat echt streng nageleefd worden?
Zo krijgt de private eigenaar 600 euro, terwijl de basishuur voor de sociale kandidaat 500 euro is (- de huursubsidie die hij van de Vlaamse overheid krijgt).
Momenteel zijn er een 9 woningen die van een gemeentelijke huursubsidie genieten. In de toekomst zouden er daar ongeveer 3 moeten bijkomen in 2012 (reeds huurcontracten, maar de woningen dienen nog gerenoveerd te worden). De gemeente subsidieert maximaal 10 woningen per jaar.

Ik heb toch wel wat bedenkingen bij deze manier van handelen. Waar zal dat subsidiëren uiteindelijk naartoe leiden? Naar nog hogere prijzen? Naar nog meer inmenging door de overheid?
Kan de gemeente dat volhouden? Dat is toch 1200 euro per jaar per gezin, totaal maximaal 12.000 euro per jaar.

De gemeente en het OCMW betalen daarenboven ook elk nog de helft van de lidgelden gevraagd door het RSVK, namelijk 2,5 euro per inwoner (zie GR 6.5.2010 artikel 20). Als men aanneemt dat er op dat ogenblik (afgerond) 19.000 inwoners waren in de gemeente, dan komen we uit op 47.500 euro.

Daarvoor moet het SVK wel tegenprestaties leveren.
Het moet het vertrouwen winnen van de eigenaars- verhuurders die hun woning(en) niet op de sociale markt willen brengen uit schrik dat de huur niet op tijd zal betaald worden of voor ‘slechte’ huurders. Ze begeleiden de verhuurder bij de registratie van de huurcontracten, het regelen van de brandverzekering, het verzorgen van het contact met de huurder en ze staan in voor kleinschalige ingrepen aan de woning. Ze zetten zich in opdat de huurder aan z’n huurverplichtingen zou voldoen. Door de huurwoningen ook te renoveren vooraleer ze aan een SVK te verhuren, komen de eigenaars- verhuurders in aanmerking voor allerlei subsidies.

Op gemeentelijk niveau zelf
Elke gemeente heeft een ‘Dienst huisvesting’ en daarbij zelfs een ‘Woonwinkel’. In Middelkerke werd die geopend op 22 juni 2011 in een privaat huis in de Oostendelaan 13.. Schepen van huisvesting is Geert Verdonck van het Progressief Kartel.
Een woonwinkel is een laagdrempelig informatie-initiatief waar men terecht kan voor informatie, begeleiding en advies over verschillende aspecten van wonen. De dienst huisvesting van de gemeente is daarvoor verantwoordelijk. Ze voert ook een actief woonbeleid en wil een uitgebreid pakket aan dienstverlenende functies aan de bevolking aanbieden.
Erg positief vind ik dat alle actoren die actief zijn op de woonmarkt in Middelkerke, éénmaal per maand verzamelen in de woonwinkel.
Driemaandelijks grijpt het gemeentelijk huisvestingsoverleg plaats. Op die ‘woonraad’, want zo heet die vergadering, wordt iedereen die iets te zien heeft of kan hebben met ‘wonen’, uitgenodigd.
Voor het gemeentebestuur zijn dat de schepen van huisvesting Verdonck, de huisvestingsambtenaar Ilse Ravestyn, de sectorfunctionaris welzijn, de schepen van ruimtelijke ordening J. Rommel-Opstaele, de dienst ruimtelijke ordening en burgemeester Landuyt. Het OCMW wordt vertegenwoordigd door voorzitter Galle, het diensthoofd sociale zaken en de dienst huisvesting.
Andere deelnemers zijn de huisvestingsmaatschappijen WoonWel en IJzer & Zee evenals het RSVK, de Huurderbond*, het Algemeen Eigenaarsyndicaat, de voorzitter van de Seniorenraad, één vertegenwoordiger per politieke fractie en tenslotte de politieke afgevaardigden in de diverse sociale maatschappijen.
*De huurderbonden in Vlaanderen verdedigen de belangen van (private of sociale) huurders. Deze kunnen er informatie en juridisch advies bekomen in verband met bijvoorbeeld huurprijsverhogingen, einde van een huurcontract en opzeggingen.

Op dat overleg worden diverse thema's besproken: sociale huisvestingsprojecten, voorstellen met betrekking tot premies, voorstellen met betrekking tot heffingen, voorontwerp woonplan, .....
Ook dat is positief.

En dan is er ook nog het OCMW, dat ook sociale woningen ter beschikking stelt maar dan vooral serviceflats voor senioren, waarvoor wel lange wachtlijsten bestaan.

Waar worden sociale woningen aangeboden in Middelkerke?
‘IJzer en Zee’ heeft volgens zijn website http://www.ijzerenzee.be/language/nl-be/info/projecten
voor het ogenblik geen huur- of koopwoningen aan te bieden in Middelkerke.
Ook de website http://www.woonwel.be/Categorie/Huren.aspx van de maatschappij ‘Woonwel’ meldt ons hetzelfde nieuws.

Aangezien de wachtlijsten lang zijn, blijft een aanbod waarschijnlijk niet lang bestaan of kan er zelfs nooit een aanbod bestaan. Waarom dan nog een lege website in stand houden?

Het OCMW liet mij welwillend een lijst geworden met ‘Veel gestelde vragen’. Ik lees daar: “er kan maar een woning toegewezen worden, als er één vrijkomt. Dit gebeurt slechts als er iemand verhuist of overlijdt OF als er nieuwe woningen of appartementen bijkomen.
In de gemeente Middelkerke is het aanbod aan sociale woningen klein. Daardoor zijn de wachtlijsten lang. “

Dat betekent natuurlijk niet dat er helemaal geen resultaten kunnen voorgelegd worden.
Bekijken jullie maar eens onderstaand lijstje van de reeds verhuurde sociale woningen in Middelkerke.

Geplande projecten in Westende
De sociale huisvestingsmaatschappijen gaan in de toekomst enkele projecten met sociale huur- en/of koopwoningen uitvoeren. Deze projecten bevinden zich in verschillende fasen van ontwikkeling: opmaken van ontwerpplannen, aankoop van gronden, aanbesteding van de werken, …..
Volgens de directeur Charles Deconinck, die ik bedank voor zijn informatie, heeft de woonmaatschappij IJzer & Zee de volgende drie projecten op het oog.

Het eerste, in Westende St. Laureinsstraat, werd zojuist opgestart en omvat 2 sociale huurwoningen met twee slaapkamers en 2 met drie slaapkamers.
Zie www.wab.be. Selecteer links ‘Professioneel en voer daarna STLAUREINS in als login en tenslotte WESTENDE als paswoord.
De woningen zullen tegen Pasen 2013 afgewerkt zijn.

Het tweede bevindt zich in Lombardsijde, Zeelaan – Schoolstraat. Daar worden ongeveer 40 huurwoningen en 20 koopwoningen voorzien. ‘IJzer en Zee’ zegt zelf dat de realisatie nog niet voor morgen is en dat de maatschappij momenteel onderhandelt met de eigenaar omtrent de aankoop van de grond.

Het derde is gelegen in Westende, Badenlaan. Het betreft hier een Woonuitbreidingsgebied (WUG) van 12 ha, voor een groot deel eigendom van het OCMW Nieuwpoort, de kerkfabriek Westende en enkele particulieren. In opdracht van de gemeente Middelkerke is momenteel een inrichtingsplan in opmaak. Hier zullen sociale huurwoningen, koopwoningen, sociale kavels en privé woningen/kavels voorzien worden.

Ik heb al eens een artikel geschreven over die laatste twee projecten. Het heeft als titel “Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo!! Ze zijn toch niet waterziek, hé?”.

Jullie kunnen het lezen in de linkse kolom ‘Categorieën” van deze blog, in de map ‘Milieu’. Het lijkt mij weinig waarschijnlijk dat daar vlug schot in komt.

Buiten de hierboven vermelde projecten in Westende, zijn er GEEN projecten in de andere deelgemeenten.

De maatschappij ‘Woonwel’ heeft verschillende projecten gepland, onder andere op de markt in Middelkerke, naast de bibliotheek en 3 appartementen in de Oostendelaan. Ook in Slijpe worden huur- en koopwoningen gepland. Daar de aankoop van de gronden nog niet definitief geregeld is, kunnen niet alle projecten vermeld worden.
Ik mocht trouwens geen antwoord ontvangen op mijn vraag daaromtrent aan de maatschappij. Spijtig!.

Het gemeentebestuur heeft een woning aangekocht in de Bamburgstraat, die eerst grondig moet gerenoveerd worden eer ze sociaal verhuurd kan worden.

De gemeente speelt wel een coördinerende rol op de Middelkerkse woonmarkt maar treedt eigenlijk niet op als verhuurder of verkoper van sociale woningen

Het OCMW heeft geen nieuwe projecten gepland, daar zij geen bouwgronden meer in bezit hebben.

De voorzitter beweert in een krantenartikel op 27.12.2011: “het OCMW heeft nu terug bouwgrond verkocht voor de realisatie van sociale woningen. Het gaat deze keer om een project van sociale huisvestingsmaatschappij WoonWel dat vier sociale woningen wil bouwen langs de Monnikenstraat in Slijpe en één langs de Patrijsstraat in Leffinge.“

Het Vlaams Woningfonds zou momenteel geen aanbod hebben in de gemeente.

Maar, waarom zijn de wachtlijsten dan zo lang?
Gezien het (groot) aantal organisaties dat zich beweegt op de huur- en koopwoonmarkt en gezien het belang dat schijnbaar door politici aan de sociale huisvesting gehecht wordt, vroeg ik mij af waarom er zo weinig sociale woningen beschikbaar zijn, met andere woorden waarom de wachtlijsten zo lang zijn.
Dat is nochtans eenvoudig: er worden gewoon te weinig woningen op de sociale woonmarkt ter beschikking gesteld. Waarom?
Niettegenstaande de inspanningen van de sociale verhuurkantoren, zijn er nog steeds zeer veel private verhuurders die afhaken uit schrik dat ze steeds weer zullen moeten wachten op de betaling van de huur of omdat ze vrezen dat hun eigendom zal verwaarloosd worden.

De werkwijze van de SVK is nog onvoldoende gekend.

De sociale huisvestingsmaatschappijen voeren bij de aankoop van gronden een ongelijke strijd met de private ontwikkelaars. Zij moeten zich namelijk houden aan de schattingsprijs, in tegenstelling met de immobiliënhandelaars, die zich wel de hoge grondprijzen kunnen permitteren.

Door het invoeren van het decreet op het grond- en pandenbeleid is er echter beterschap op komst.
Er worden nu namelijk sociale lasten gelegd op verkavelingen.
Volgens het grond- en pandendecreet moet in elke verkaveling of elk woningbouwproject van een zekere omvang een bepaald percentage aan sociale woningen gerealiseerd worden.

Er zijn nu ook meer mogelijkheden tot het aansnijden van woonuitbreidingsgebieden omdat de procedure vereenvoudigd werd.

De tijd die verloopt tussen de aankoop van gronden en de effectieve ingebruikname van sociale projecten is bijzonder lang. Deze is namelijk gebonden aan de subsidiëring en aan allerlei regels en procedures.

Door al deze redenen wordt het voor bepaalde bevolkingsgroepen (jonge startende gezinnen, senioren met een laag pensioen, alleenstaande moeders met kinderen, … ) moeilijk om nog een betaalbare woning te vinden.

Besluit
Mijn keuze om het eens over sociale huisvesting te hebben, was niet toevallig.
Zonder te beweren dat er onvoldoende inspanningen gedaan worden om meer betaalbare woningen ter beschikking van minderbedeelden te kunnen stellen, zal iedereen het met mij eens zijn als ik beweer dat het aanbod bij ons veel te laag is.
Er zijn wel plannen voor projecten, maar ik vrees dat sommige bijlange nog niet voor morgen zijn.Zo zien we dat het niet volstaat om voldoende centen te voorzien in één of ander woonfonds of met gulle hand subsidies uit te delen. Het moeilijk verwerven van gronden en het uitvoeren van werken om ze bouwklaar te maken, staan vaak de vooruitgang in de weg.Wanneer komt er een echte doorbraak?

Bronnen
http://www.vmsw.be/
http://www.west-vlaanderen.be/kwaliteit/Welzijn/woonloket/woonbeleid/Pages/default.aspx
http://www.acw.be/verbond/genteeklo/images/stories/dossier_sociale_huisvesting.pdf 
http://www.seniorennet.be/Pages/Wonen_zorg/huurdersbond.php
http://www.ijzerenzee.be/language/nl-be/info/projecten
http://www.woonwel.be/Categorie/Huren.aspx
http://www.rwo.be/Portals/100/PDF/Publicaties/decreet-grond-en-pandenbeleid.pdf
http://www.rwo.be/Default.aspx?tabid=12601
http://docs.vlaamsparlement.be/docs/stukken/2011-2012/g1334-4.pdf
http://www.rwo.be/Portals/100/PDF/GPB/Overzichtslijst%20van%20het%20sociaal%20objectief_12.pdf

13-02-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

IMMOTHEKER beweert een onafhankelijk bedrijf te zijn, dat ongebonden kredietadvies verstrekt. Het adviseert vóór, tijdens en na aankoop van een woning en geeft neutrale toelichting bij vermogensopbouw. Dit op en top Belgisch bedrijf bestaat 15 jaar en telt vandaag 55 kantoren en 115.000 klanten...
Enkele maanden geleden publiceerde ‘Het Nieuwsblad’ een vastgoedrapport afkomstig van immotheker.
Daarin konden we alle gegevens vinden die moeten verduidelijken hoeveel een appartement aan zee kost en hoeveel er in 2010 verkocht werden in de verschillende kustgemeenten.
Ik beperk mij tot de appartementen omdat die de woningmarkt aan de kust domineren.
Jullie zullen het mij toch niet kwalijk nemen dat ik nu even ‘immotheker’ speel zonder een specialist te zijn en toch wat commentaar verstrek over dat rapport en wat ermee samenhangt?

Aantal appartementen verkocht in 2010
Hieronder vinden jullie het aantal appartementen dat in 2010 verkocht werd in de verschillende kustgemeenten. Een splitsing in badplaatsen zou een beter beeld gegeven hebben, want er is bijvoorbeeld wel een duidelijk verschil tussen Middelkerke en Westende.

Bron: Federale Overheidsdienst (FOD) Economie

Volgens Fortissimo, software voor vastgoedmakelaars, werden er over de ganse lijn in 2011 veel minder appartementen verkocht dan in 2010. De grootste daling zou vast te stellen zijn in Knokke-Heist (-25,6%) en in Middelkerke (-21,9%).

Hoeveel kost een appartement aan zee?
Hierna vinden jullie, in afgaande volgorde van prijs, hoeveel een appartement kostte in de verschillende kustgemeenten, op 1 mei 2010 en op 1 mei 2011.

Er werd ook een gemiddelde berekend. Voor 2011 is dat 288.000 euro. Dat heeft volgens mij weinig zin noch betekenis. De meeste scoren onder het gemiddelde. Verwijder Knokke-Heist uit de lijst en je krijgt een gemiddelde van 235.000 euro, wat een totaal ander beeld geeft aan de kandidaat-koper.
Ook de opgegeven prijs voor een gemeente is een gemiddelde. De interessantste appartementen kosten natuurlijk het meest.

Alles hangt af van de wensen van de koper en van de financiële middelen waarover hij/ zij kan beschikken of wil spenderen. Het is inderdaad zo dat je voor 210.939 euro geen (deftig) appartement vindt op de zeedijk in Middelkerke.
Bovenop de vraagprijs komen er ook nog kosten en het is belangrijk zich daar goed over te laten informeren.
Verder denk ik ook dat de koper meer heeft aan een prijs per vierkante meter.

Laten wij nu even wat nader de factoren onderzoeken die de prijs beïnvloeden.

Welke factoren bepalen de vastgoedprijs ?
Het prijsniveau wordt vooral bepaald door de kwaliteit van het aanbod. De prijzen aan de kust schommelen naargelang de gemeente, de locatie en de grootte en de kwaliteit van het pand.
Hoe groter, hoe mooier en hoe beter gelegen, hoe hoger de prijs. Dat spreekt vanzelf!!
Het aantal aangeboden appartementen zou eerder invloed hebben op de snelheid waarmee de prijzen stijgen, de zogenaamde meerwaarde. Is er gedurende een bepaalde periode een tekort aan bepaalde types appartementen, dan zal de waarde van deze de neiging vertonen om vlugger te stijgen. Een chronisch overaanbod van een bepaalde klasse vastgoed kan ervoor zorgen dat de prijzen in deze klasse niet stijgen in functie van de tijd. Integendeel, ze kunnen zelfs een beetje zakken.

Is er een verschil tussen de kustgemeenten?
Dat Knokke en Heist er ver boven uitsteken, ligt voor de hand. Het staat goed daar een appartement te hebben, maar dat voordeel krijg je niet zomaar.
Mag ik aannemen dat de variëteit in grootte en in kwaliteit van de panden vergelijkbaar zijn voor alle gemeenten? Of heeft bijvoorbeeld Nieuwpoort meer recente woningen dan Middelkerke?
Speelt het feit dat in bepaalde kustgemeenten (Knokke-Heist, Koksijde en De Panne nog maar onlangs) geen aanvullende belasting op de personenbelasting moet betaald worden, een grote rol?
De eerste twee staan in elk geval op de plaatsen 2 en 4 voor wat de verkoop betreft.
Of is de ene gemeente aantrekkelijker dan de andere? Zouden Middelkerke en Westende, die de laatste plaatsen in de lijst innemen, samen met Blankenberge en Bredene, de kandidaat-kopers minder bevallen? Het zou wel eens kunnen!

In mei 2008 liet het tijdschrift ‘Knack’ een studie uitvoeren door de ‘Université Catholique de Louvain’ over de ‘Levenskwaliteit’ in 588 van de 589 Belgische gemeenten. (behalve Herstappe)
Zie hieronder de rangschikking. Zelfs indien in de voorbije drie jaar één en ander zou bijgewerkt geweest zijn (bijvoorbeeld veel nieuwbouw) en zelfs al beantwoorden dergelijke studies niet altijd voor 100 percent aan de realiteit, dan geeft het wel een idee over de goede en slechte punten van een gemeente. Uit onderstaande tabel blijkt natuurlijk ook niet welke (onder)punten er juist beoordeeld werden. Wie bijvoorbeeld kinderen heeft, kijkt uit naar de geboden ontspanningsmogelijkheden voor hen, alhoewel die wens slechts van tijdelijke aard is. Wie sportief is, zoekt een plaats met goede sportinfrastructuur. De keuze heeft voor elke koper een apart tintje.
Bredene en Middelkerke spannen de kroon op het gebied van aantal campings en staan dus eerder bekend om hun sociaal karakter. Dat weerspiegelt zich echter niet in de tabel.

Middelkerke slaat dus geen te best figuur in deze rangschikking. Men kan zich natuurlijk afvragen waarom de gemeente dan de derde plaats bekleedt, als het over het aantal verkochte appartementen gaat. En waarom telt Middelkerke zoveel tweede verblijven? Is het de lagere prijs die de kopers aantrekt? Het aantal hier verkochte appartementen is wel de som voor Westende en Middelkerke samen.
Dat geldt echter ook voor Knokke-Heist, Koksijde-Oostduinkerke en De Haan-Wenduine.

Is er nog plaats om appartementsgebouwen neer te poten?
De prijs van nieuwbouw is steeds de som van de grondprijs en de constructieprijs.
Door het strikter beleid in ruimtelijke ordening is er op heden in onze badplaats nagenoeg geen bouwgrond voor villabouw meer te vinden. Bouwgrond voor appartementsbouw is al helemaal uitgesloten. Nieuwbouw kan enkel nog geschieden door afbraak van oude panden. Vooraleer een dergelijk pand kan worden afgebroken dient een projectontwikkelaar eerst het oude pand te kopen. En oude panden behoren bijna steeds toe aan meerdere eigenaars waardoor de onderhandelingen dikwijls moeilijk verlopen en dus ook de prijs sterk de hoogte in schiet.
Maar, is er in de andere badplaatsen wel nog vrije bouwgrond te vinden?

Aantal immobiliënkantoren
Men zou kunnen geneigd zijn te denken dat een groot aantal vastgoedkantoren in een bepaalde badplaats zou meebrengen dat daar meer appartementen aangeboden worden. Maar ook kantoren van buiten de kustplaatsen (Antwerpen, Brussel, Gent, …..) starten nieuwe projecten op aan de kust. Sommige kustkantoren bouwen en verkopen ook in andere badplaatsen zonder daar een kantoor te openen.
Het aanbod is dus overal groot, zeer groot zelfs. Als buitenstaander denk ik dan dat het aanbod misschien wel eens te groot zou kunnen worden zodat de prijzen op de duur zullen ineenstuiken. Om nog beschikbare ruimte te vinden voor al die nieuwe appartementsgebouwen worden steeds recentere gebouwen afgebroken, vooral als ze weinig verdiepingen tellen.
Middelkerke is goed voorzien van immobiliënkantoren. Ik tel er niet minder dan 22, 10 in Middelkerke, 11 in Westende en 1 in Lombardsijde. en daarmee volgt de gemeente dicht in het spoor van Oostende en Knokke-Heist. De volgende mozaïek toont ze allemaal.

Bronnen
http://www.leerwiki.nl/Hoe_werkt_de_immotheker
http://www.nieuwsblad.be/extra/dekust
http://fortissimmo.net/newsdetail.aspx?id=285&lang=NL&pl=6

06-02-2012, 17:51 Geschreven door stammer
Reageren (1)

“De gemeenteraad heeft het plan goedgekeurd om van Zon en Zee in Westende opnieuw een toeristische trekpleister te maken.
Voor Westende is dit zonder meer een uitstekende zaak, en niet in het minst voor de plaatselijke economie. Westende lokte destijds met Zon en Zee een massa vakantiegangers. Ik ben ervan overtuigd dat door dit alles de toekomst er weer heel rooskleurig uitziet.
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad en de administratieve molen heeft in dit dossier wel heel traag gedraaid, maar nu is het eind van de tunnel eindelijk in zicht. De plannen zullen het mogelijk maken om op de terreinen maximaal 450 woongelegenheden te plaatsen naast het appartementhotel.”

Dat zegt Janna Opstaele aan Dany Van Loo, op 17 januari 2012 in ‘Het Nieuwsblad’ in het artikel ‘Voormalig asielcentrum wordt vakantieparadijs’.
Ik ben diep geschokt en veel Westendenaars samen met mij, hoop ik, als ik dergelijke woorden door lokale blauwe politici hoor uitspreken. In hun plaats zou ik mij niet durven vertonen aan ‘Zon en Zee’. Zijn zij dan echt al de schaamte voorbij?
De Open VLD treft in het ‘Zon en Zee’- dossier namelijk enkel maar een blaam. De partij, vooral de twee kopstukken, stapelde de blunders op. Een hoge borst opzetten over welke realisatie dan ook in dat dossier is dus erg ongepast.

Waar komt mijn verontwaardiging vandaan?
Ik heb er al zoveel over geschreven en jullie kunnen dat allemaal lezen in ‘Categorieën – map Zon en Zee’, in de linkse kolom van deze blog. Toch nog even een resumé.
De partij met en van Landuyt en Opstaele kwam begin 2001 aan de macht en nam al direct een valse start. Een actiecomité, dat zich om allerlei redenen maar vooral economische en wettelijke, verzette tegen de vestiging van een asielcentrum in een toeristische badplaats, werd op alle mogelijke manieren gedwarsboomd door het gemeentebestuur. Dat weigerde niet enkel de zijde van het comité te kiezen toen gerechtelijke stappen gezet werden, maar het vond het nodig bij elke gebeurtenis olie op het vuur te gieten en het comité te dwarsbomen. Dat overlast en criminaliteit toenamen, werd ontkend. De Westendenaar werd het recht van doorgang door het domein ontzegd. Het bestuur collaboreerde met Vande Lanotte en met de directrice die dagelijks de inwoners op stang joeg en het geld langs deuren en vensters naar buiten gooide, …

Het dossier bleef maar aanslepen.
De administratieve molen draait natuurlijk nooit snel en (te) veel instanties moeten er hun zegje over doen, maar het was vooral in het hoofd en in het hart van de blauwe politici dat het mank liep. Ze hebben ‘Zon en Zee” gewoon verwaarloosd, wat zeg ik ‘omgebracht’! De termijnen voor elk van hun acties werden eindeloos gerokken.
‘Ik heb dat dossier kunnen deblokkeren’ is een al enkele keren gehoorde uitspraak van de burgemeester, maar in het dossier ‘Zon en Zee’ werd daar zelfs geen poging toe ondernomen. Landuyt zegt trouwens nog steeds dat hij geen spijt heeft van wat hij toen gedaan heeft. Ondertussen is het vroeger bloeiende en welvaart brengende vakantiedomein twaalf jaar een asielcentrum en een woestenij geweest.
Het is iets dat de echte Westendenaar niet kan vergeven en vergeten. Het zal altijd een schandvlek blijven op deze generatie Open VLD’ers.

Hoe is de huidige toestand?
Mijn laatste artikel eindigde op 11 mei 2011 met de voorlopige vaststelling door de gemeenteraad van het Ruimtelijk Uitvoeringsplan Nr 29 ‘Zon en Zee’. Dat werd onderworpen aan een openbaar onderzoek van 30 mei tot 28 juli 2011. Ten laatste om 12 uur op die sluitingsdag, moesten de bezwaren en opmerkingen waartoe dit plan aanleiding kon geven, schriftelijk medegedeeld worden aan de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening (GECORO). De commissie kwam (zes weken later) op 6 september 2011 bijeen om alle adviezen, opmerkingen en bezwaren te bundelen.
Het schepencollege nam dan nog eens drie weken en besprak dat advies van de GECORO op 27 september. Nog zes weken sudderen en op 8 november werd het ontwerp van RUP Nr 29 definitief vastgesteld.

Wat werd er besproken in de GECORO op 6 september 2011?
Dat kunnen jullie lezen op http://www.middelkerke.be/gecoro-ar.aspx
Het uitgangspunt was uiteraard dat van het gemeentebestuur. Zo moest een globale visie toegepast worden voor het hele domein. De volledige voormalige vakantiestraat diende te worden opengesteld en de parkeerbehoefte moest ingevuld worden binnen de grenzen van het domein.
De gunstige adviezen van de provincie West-Vlaanderen en van ‘Ruimtelijk Erfgoed afdeling West-Vlaanderen’ werden besproken.
Vier organisaties/ bedrijven dienden meerdere bezwaren in. Ze kwamen allemaal uit dezelfde hoek, die van de eigenaars uiteraard. Heel wat van die bezwaren zullen de lezers van deze blog maar matig interesseren. Dat is het geval als het gaat over de verkaveling VWE 6638, over het aantal en de diepte van de uitwendige balkons, over de dakconfiguratie van de gebouwen, over de grootte van de bezoekersparking, over het aanleggen van kleinschalige parkings voor bezoekers in de bufferzone, over de toegankelijkheid tot het hotel, over verharding van wegen en over al dan niet verplichten van zonnepanelen.

Wat de Westendenaar wel aanspreekt, mij persoonlijk toch, is de aantrekkelijkheid van en de doorgang door het domein.
Dat er niet toegeven wordt aan het voorstel om de minimum afstand tussen de gebouwen te verhogen om de dichtheid en dus ook de automobiliteit niet te verhogen, vind ik een goede zaak.
Wat betreft het in- en uitrijden van het domein, is er een dubbel probleem: enerzijds zou de Essex Scottishlaan (en Vakantiestraat) moeten ontlast worden, maar anderzijds komt de leefbaarheid van de Matthieulaan in het gedrang.
Vooral het verplicht aanleggen van een ‘evenementenplein’ schijnt een doorn in het oog van de eigenaars te zijn. De GECORO betwist dat het een openbare pleinzone wordt en zegt dat het zelfs in private handen kan blijven, maar noemt het wel een evenementenplein met publiek karakter waar iedereen dus vrije toegang moet krijgen. Is dat niet tegenstrijdig? Zeer duidelijk is het in elk geval niet. De gemeente noemt de Vakantiestraat de “centrale verkeersluwe as die structuur geeft aan het gebied en die functioneel versterkt wordt door recreatiemogelijkheden en horeca waaraan verschillende publieke ruimtes gekoppeld worden”.
De eigenaars vragen dat de alternatieve vakantiestraat zou bewaard blijven als fiets- en voetgangerspad. Om te vermijden dat iedereen tussen hun gebouwen door loopt of rijdt?

          

Uit de gemeenteraadszitting van 6 december 2011… en van 11 mei 2011
In de laatste zitting van 2011 werd kennis genomen van het hierboven besproken advies van de GECORO.
Het openbaar onderzoek zou volgens het gemeenteraadsverslag maar aanleiding gegeven hebben tot 1 bezwaar (!), in tegenstelling tot wat er in het verslag van de GECORO staat.
Uit het advies werd besloten dat de voorschriften van de verkaveling VWE 6638, goedgekeurd door het schepencollege met datum 27 april 1966, gelegen in het plangebied van het RUP ‘Zon en Zee’ in opmaak, niet in overeenstemming zijn met de visie op het plangebied.
Het zelfde geldt voor het recht van doorgang verleend bij beslissing van de gemeenteraad met datum 22 augustus 2002, punt 36, namelijk via de alternatieve vakantiestraat.
De raad werd dan ook gevraagd de verkaveling VWE 6638 en de erfdienstbaarheid van doorgang langs de alternatieve vakantiestraat (langs de zwemkom) op te heffen.

Wat belooft Janna Opstaele ons?
'De vakantieverblijven komen in een groene omgeving, een park met centraal een plein dat voor iedereen toegankelijk is. De plannen zijn nu ter goedkeuring naar het provinciebestuur opgestuurd. Eenmaal goedgekeurd, en dat goede nieuws verwachten we nog in het eerste kwartaal van dit jaar, kan de bouwheer starten met de realisatie. Ik hoop dat de eerste vakantieverblijven er al binnen de twee jaar zullen staan.'

Laat mij toe daar nog heel wat twijfels over te hebben. In het advies van de GECORO is al te vaak sprake van een verplichte nog uit te voeren inrichtingsstudie, die een antwoord zal moeten geven op een vijftal bezwaren van de eigenaars: bezoekersparkings, verschuiving van evenementenplein, bijkomende in en uitrit via Matthieulaan, twee in- en uitritten ondergrondse parking via Matthieulaan, behoud van alternatieve vakantiestraat als fiets- en voetgangerspad.
Vooral die Matthieulaan zou wel eens roet in het eten kunnen gooien. De GECORO adviseert zelfs dat er misschien een nieuw openbaar onderzoek zou moeten gebeuren.
Of worden die adviezen van de GECORO gewoon genegeerd?

Ik hoop dat ik ongelijk krijg en dat de eerste vakantieverblijven er inderdaad binnen twee jaar al zullen staan, maar ‘Zon en Zee’ heeft nu al zo vaak voor verrassingen gezorgd …..

30-01-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Waar is de tijd dat er helemaal geen plein was in Westende-dorp?
In mijn jonge jeugd lag er op de hoek van de Dorpplaats, zo heette de Westendelaan toen nog, en de Hofstraat een verwaarloosd stuk grond. Dat zien jullie min of meer hieronder links.
De kermiskramen, tijdens de jaarlijkse mei-kermis, werden opgesteld rond de tearoom ‘Ter Duinen’, toen uitgebaat door Camiel Strubbe.
Zoals op onderstaande foto rechts duidelijk te zien is, lag er daarachter een grasplein, waar nu het huis van notaris Porters staat. Daar konden de woonwagens terecht. De attracties, boksauto’s, schuiten, slingers, kindercarrousel, schietkraam en frietkraam werden opgesteld langs de Duinenlaan.

          

Er was dus geen vraag naar overdekte tenten op een ‘evenementenplein’. Die waren toen trouwens bijlange nog niet in de mode.
Er waren toen uiteraard veel minder auto’s, maar wel veel meer kerkgangers. Die vervulden te voet hun zondagse plicht, behalve de rijke boeren, maar die parkeerden hun wagen langs de straat, bij voorkeur voor één van de talrijke cafés, die het dorp toen rijk was: “De Kroon’, ‘Wiskes’, “Maria Prees’, ‘Koarel Ramon’ of ‘De Graaf van Vlaanderen’.
Een parkeerplein was dus niet echt onontbeerlijk.
‘s Vrijdags trok de Westendenaar met de fiets of zelfs te voet (!) naar de markt in Nieuwpoort. Er was geen inwoner die vond dat hier toch ook een marktdag zou moeten ingericht worden en dat daarvoor een marktplein nodig was.

Westende krijgt een geschenk
De gemeenteraad van Westende was toch eigenlijk wel van mening dat het opstellen van de ‘foorinrichtingen’ in de Duinenlaan het verkeer hinderde en een gevaar voor de kinderen opleverde.
Werden daarover onderhandelingen gevoerd? Kende iemand de eigenares van het stuk bouwland van 50 op 60 meter, welke de hoek vormt van de Dorpplaats en de Hofstraat, juist tegenover de parochiekerk?
Op 21 juli 1950 verscheen in het weekblad ‘De Zeewacht’ dat zij die grond aan Westende wilde schenken.
Het artikel vermeldde verder “Aan de woning van de heer H. Calie zal nog een woning aangebouwd worden en de beide zijden, niet palende aan genoemde straten, zullen voor bouwgrond voorbehouden blijven. Dit plein zal met boompjes beplant worden en met de kermissen zullen de foorlieden er hun tenten kunnen opslaan. “Arthur Meynneplein” zal de naam ervan zijn.”
Met een schrijven van 26 november 1950 bevestigde Hector Vermeulen, brouwer uit Ieper aan de gemeenteraad dat zijn echtgenote inderdaad bereid was een deel van het perceel, gekend bij het kadaster Sie A nr 124a 3 12’b 122k 122 l, met het doel er een openbare plaats op te richten, aan de gemeente te schenken op voorwaarde dat deze plaats te eeuwigen dage «Arthur Meynne Plaats» zou genoemd worden.
Het gebaar van Mevrouw Valeria Anna Camille Theresia Meynne afkomstig uit Nieuwpoort, die het grondstuk van haar vader Arthur geërfd had, werd in ieder geval bijzonder op prijs gesteld. De gemeenteraad aanvaardde de schenking in zijn zitting van 7 december 1950. De raad beslist op 13 mei 1952 Ir Van Rysselberghe te gelasten met het ontwerpen van de nodige werken voor de verharding en de aanleg van het plein. De ter plaatse liggende oude keien moesten daartoe aangewend worden.

Waarom spreekt men nog steeds van het ‘marktplein’ van Westende niettegenstaande de in de schenkingsakte opgenomen voorwaarde?
Natuurlijk is ‘marktplein’ eenvoudiger uit te spreken dan ‘Arthur Meynneplein’.
Maar … dat plein is geen plaats waar een wekelijkse of een andere markt plaatsgrijpt. Niettegenstaande pogingen van schepen Maesen konden nooit meer dan een paar marktkramers naar Westende gelokt worden. Daarvoor verplaatst de toerist zich niet van bad naar dorp en de autochtone inwoner vindt gemakkelijker en beter zijn gading in Nieuwpoort.

Hoe ziet het plein er nu uit?
Volgens ‘De Sirene’: “De markt van Westende heeft een grote metamorfose ondergaan. Het is de bedoeling dat de markt, samen met het eerder aangelegd plein voor de kerk, één visueel geheel vormt door het gebruik van dezelfde verhardingsmaterialen.”
Mogen we dat ‘gelukt’ noemen? Eigenlijk wel. Dat mag blijken uit de onderstaande foto links die ik even van het informatieblad geleend heb.

          

“Het vernieuwde marktplein is een multifunctionele oase in Westende-dorp geworden. Er zijn 56 parkeerplaatsen voorzien, en de overige ruimte werd ingericht voor fietsers en bezoekers. Je kan er op adem komen na een fietstocht op de vele rustbanken in tropisch hardhout, terwijl je je fiets veilig parkeert in een van de vele fietsrekken. Het geheel is omgeven door een groene gordel van bomen, hagen en beplanting.”

Waarom toch zo’n bombastische, hoogdravende, opgeblazen tekst? Wat is ‘een multifunctionele oase’?
Heeft een rustplaats dan meerdere functies?
En één zijde van het plein met bomen vormt nog geen groene gordel. Zijn bomen en hagen dan geen beplanting?
In tegenstelling met de geruchten die de ronde deden, krijgt Westende geen kunstwerk. Ging het volledig budget misschien naar de ‘transcendente metamorfose’ in Middelkerke? Maar sedert wanneer is dat een probleem voor onze bestuurders?
Vóór en tijdens de renovatie stonden hier twee ‘parasols’ die dienst deden als kunstwerk. Deze constructies dienden oorspronkelijk als overkapping van de speelkoer in een gemeenteschool en werden gerecupereerd toen ze daar overbodig geworden waren.
Ziehier twee foto’s van de aan gang zijnde werken en van … de kunstwerken.

          

De ‘markt’ wordt ingehuldigd op 22 januari 2012
Uit ‘De Sirene’ en uit de Nieuwsbrief van de gemeente konden we vernemen dat Westende ook zijn inhuldiging krijgt.

“Om 11 uur wordt het plein feestelijk en om 11u30 officieel geopend. Bezoekers zullen niet alleen de nieuwe functionaliteiten van de markt kunnen ontdekken maar ook kennis kunnen maken met de handelaars.
Daarna volgt een optreden van Jan Zonder Trees en DJ Luc. Nadien volgt een nieuwjaarsreceptie waar je gratis een glaasje kan drinken.
In de overdekte tent stellen de handelaars hun beste producten voor van voeding tot drank, van tuinaanleg tot decoratiematerialen. “

Een gebrekkige tekst, die ik wat bewerkt heb, maar goed, we hebben het begrepen!
De werkelijkheid zag er echter een beetje anders uit.
Het was een organisatie van de handelaarsbond van Westende in samenwerking met het gemeentebestuur. Er was voor alles gezorgd: een verwarmde reuzentent, toilet, springkasteel en een extra podium voor de attracties.

Waarom ik het deze keer niet heb over de kostprijs?
Eigenlijk heb ik er geen informatie over gevonden, noch op een informatiebord, noch in het verslag van een gemeenteraadszitting.
Natuurlijk had ik de kostprijs kunnen opvragen. Het zal wel weer een dure zaak geweest zijn, een verbetering natuurlijk tegenover vroeger, maar misschien wel niet onontbeerlijk. Zware excessen zijn daarbij wel niet begaan en daarom stel ik me minder kritisch op dan gewoonlijk.

23-01-2012, 20:17 Geschreven door stammer
Reageren (1)