Persoonlijk ken ik Vande Lanotte niet, maar ik heb al zo veel van zijn exploten gehoord en gezien, dat ik vond dat ik er nog maar eens moest over schrijven. Nog eens? Inderdaad, wie herinnert zich zijn eigengereid optreden niet in Westende in verband met het asielcentrum vanaf einde 2000?
Daarover heb ik het destijds uitvoerig gehad. Verder kunnen jullie lezen waarom.

Wat is de aanleiding voor de nieuwe heisa rond zijn persoon?
Wim Van den Eynde en Luc Pauwels, twee onderzoeksjournalisten van de VRT, hebben ‘in hun vrije tijd’ een boek geschreven met als titel ‘De keizer van Oostende’.
Over wie zou dat anders kunnen gaan dan over Johan Vande Lanotte?

Nog voor de officiële lancering van het boek, werd het al belachelijk gemaakt door de socialistische vice - premier als "een blog van Jean-Marie Dedecker" vol onwaarheden en halve leugens*. De clan Vande Lanotte had binnen de kortste keren 65 punten ontdekt die moesten bewijzen dat de schrijvers er niets van terecht gebracht hadden en enkel uit waren op beschadiging.
               *Per definitie is een halve leugen een kleine afwijking van de waarheid. Een halve waarheid is het    
                 vertellen van feiten, maar met het bewust achterhouden van andere direct relevante feiten.

Maar, het gaat niet over de eerste de beste journalisten. Wim Van den Eynde is een gelauwerd onderzoeksjournalist die al diverse prijzen ontving voor zijn werk. Luc Pauwels is de energie-expert op de redactie.
Ze lieten dus niet op hun kop zitten en op een persconferentie weerlegden ze samen met de uitgever André Van Halewyck de kritiek van Vande Lanotte. Ze beweren namelijk dat 99,6 procent van de inhoud van 'De Keizer van Oostende' correct is en dat er dus duidelijk sprake is van “degelijke onderzoeksjournalistiek".
De uitgever omschreef de argumenten van Vande Lanotte als van een "ondraaglijke lichtheid". Volgens Van Halewyck kunnen 62 van de 65 punten van kritiek van de minister naar de prullenbak, voor drie punten is er iets te zeggen. Bij het boek is overigens een addendum gevoegd waarop twee aanpassingen worden doorgevoerd aan de tekst over het dossier rond Electrawinds.
In de laatste versie die ik kocht op 12 juni waren de verbeteringen zelfs reeds aangebracht.

Maar wat heeft dat met Middelkerke/ Westende te zien?
Het boek gaat dus vooral over de cumuls van VdeL, over de Oostendse basket en de sponsoring daarvan door ABX, Dexia en vele andere, over de verkoop/ ruil van een terrein voor het mediacentrum, over uitbaggering van de havengeul, over de vismijn en de lopende gerechtszaak, over de verliescijfers van de haven, over machtsmisbruik, over het kursaaldossier, over normvervaging en belangenvermenging, over het kweken van mosselen, over verwaarlozing van erfgoed, over interne Oostendse politiek, over het sociaal huis, over de Franse groep Vinci (die de dure zeeparking in Oostende uitbaat) en zijn dochterbedrijf CFE en kleindochter Deme, enz… Over al die ernstige onderwerpen en over het reukje dat er soms blijkt aan vast te hangen, zal ik het hier niet hebben. Er is echter in het boek ook sprake van de windmolens van Electrawinds, van het enorm zonnepanelenpark dat EW bouwde in Lombardsijde en ook van het asielcentrum dat Vande Lanotte in 2001 in Westende wilde vestigen.

Daar zal ik het dan wel over hebben.

Electrawinds
In 1999 bouwde Energie-intercommunale West-Vlaamse Elektriciteitsmaatschappij WVEM, in samenwerking met een aantal lokale pioniers (de neven Noël en Gabriël Boedt, milieuambtenaar Eddy Louwie en HBK-bankier Marc Baeteman), zijn eerste windturbine in Lombardsijde tussen de Boterdijk en de Nieuwpoortlaan. In de zomer van 1999 kon Middelwind deze in gebruik nemen.
Deze firma, met maatschappelijke zetel in Middelkerke, werd opgericht door Gabriël Boedt. Het is een coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid die zich geëngageerd heeft om op een milieuvriendelijke manier elektriciteit op te wekken uit windenergie. In het kader van de bevordering van nieuwe energietechnologieën (KB van 10/02/1983) heeft de Vlaamse overheid toen aan Middelwind een subsidie toegekend van 247.893,52 € voor de investeringskosten van een windturbine.
De nv Middelwind, waarvan de helft van het kapitaal in handen is van de West-Vlaamse Elektriciteitsmaatschappij (WVEM) en de andere helft in privébezit, was de eigenaar van de windmolen in Lombardsijde. In september 2003 werd de turbine overgenomen door Aspiravi nv uit Harelbeke dat op 30 april 2002 opgericht werd en dat ontstaan is uit een gezamenlijk initiatief van de Vlaamse zuivere intercommunales Interelectra, IVEG, PBE en WVEM.
Ziehier de huidige toestand van de windmolens in Lombardsijde:

Op 06.06.2007 opende Electrawinds aan de Boterdijk ook het grootste zonnepanelenpark in de Benelux met 7.800 panelen op een oppervlakte van 4,5 hectare.
Paul Desender stichtte Electrawinds in 1998 samen met zijn broer Luc. Het bedrijf met hoofdkwartier in Oostende op het bedrijventerrein ‘Plassendale (nu in gebouw Telindus), uitgebaat door de haven van Oostende, staat bekend als Vlaanderens grootste private speler voor hernieuwbare energie.
Groenkracht is een coöperatieve vennootschap die investeert in windturbineparken. Het is een partner van Electrawinds. Het verkoopt aandelen à 125 euro. Door het feit dat het een cvba is, is de winst belastingvrij tot 180 euro.

De hernieuwbare energie wordt zwaar gesubsidieerd door de overheid en dat maakt het aantrekkelijk om erin te investeren. Europa en de Vlaamse regering geven zelfs richtlijnen uit dat het gebruik van hernieuwbare energiebronnen moet worden bevorderd en dat de gemeenten ze daarom niet mogen belasten.
Ik wil ook jullie geest niet belasten met het aanhalen en beschrijven van alle bedrijven en consortia die een stuk van de taart willen. Ik wil het nog veel minder hebben over alle constructies en partnerschappen die opgebouwd of aangegaan worden (en weer afgebroken worden als dat beter uitkomt), om de nodige kapitalen te verzamelen teneinde de noodzakelijke grootschalige investeringen te kunnen doen.

Wie het boek leest, gelooft zijn ogen niet
‘De keizer van Oostende’ kan ik alleen maar aanbevelen aan al diegene die iets meer willen weten over de Oostendse toestanden en over de allesoverheersende rol van Vande Lanotte in de evoluties op het gebied van duurzame energie, vooral windenergie.
Met stijgende verbazing heb ik vastgesteld hoe onoverzichtelijk de hele organisatie van de duurzame energie-industrie wel is. De veelvuldige naamveranderingen, soms door fusies, dragen daar toe bij. Ik kan mij voorstellen dat het spel van subsidies, belastingen en sponsoring zelfs voor financiële experts voor verwarring kan zorgen.
Dat biedt aan de gegadigden talloze achterpoortjes waarvan de wettelijkheid niet steeds even vanzelfsprekend is. Voor een eerlijk achterdochtig politicus of onderzoeksjournalist, wordt het moeilijk om enig strafbaar feit te bewijzen.

Ik wil het echter vooral hebben over Johan Vande Lanotte, wiens naam overal opduikt als het gaat over hernieuwbare energie.
Machtsgeile arrogante mensen (dat laatste zegt hij over zichzelf) zoals Vande Lanotte zijn overal in verwikkeld en willen overal de hoofdrol in spelen. Ze wenden, waar nodig, hun politieke invloed aan om hun doel te bereiken. Zij kennen immers als geen ander de weg naar de vetpotten van de subsidies.
Zij ontkennen bij elke verdachtmaking dat ze iets doen dat niet wettelijk is. Zij beweren dat ze niets te verbergen hebben. Ze worden oncontroleerbaar en niemand durft er tegen optreden.
Ik vraag mij af of het dan nog nooit een politicus, buiten Jean-Marie Dedecker, opgevallen is dat die energiesector haast uitsluitend het domein is van de SP-a? Ook Steve Stevaert was/is actief in dat domein en Freya Van den Bossche is minister voor energie in de Vlaamse regering. Enkel Melchior Wathelet (CdH) is daarvoor bevoegd in de federale regering maar Vande Lanotte heeft daar wel invloed op en gebruikt hem soms (zie verder).
Vande Lanotte is zeer intelligent, zeer werklustig, veelvuldig gediplomeerd aan verschillende universiteiten en politiek zeer ervaren.
Hij doceert sinds 1988 publiek recht aan de Gentse universiteit wat hem oneindige mogelijkheden biedt. Veel andere betrokkenen hebben geen kaas gegeten van energiebronnen noch van privaatrechtelijke regels en dat maakt Vande Lanotte voor velen een onmisbare schakel. Johan Vande Lanotte is beste maatjes met de broers Desender en dat heeft deze laatste geen windeieren gelegd.
De auteurs van het boek beweren zelfs: ‘‘Het is heel hard zoeken naar een ander Vlaams privébedrijf dat zo intens directe overheidssteun heeft mogen genieten als Electrawinds’.
Ziehier zowat de voornaamste politieke en commerciële functies uit VdeL’s loopbaan. Ik heb daar enkele van zijn merkwaardige beslissingen aan toegevoegd om ze te situeren in zijn politieke loopbaan.

• 1988-1991: kabinetschef v/d minister van Binnenlandse Zaken Tobback
• 1991-1994: volksvertegenwoordiger
• 1994-1995: minister van Binnenlandse Zaken en Ambtenarenzaken
• 1995-1998: vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken
• 12.07.1999-12.07.2003: vicepremier en minister van Begroting, 
                        Maatschappelijke Integratie en Sociale Economie
• 12.07.2003-15.10.2005: vicepremier en minister van Begroting en Overheidsbedrijven en minister van de Noordzee (1^ste ooit)

         2003 De federale overheid reserveert een zone in de Belgische territoriale  
                 wateren waar op termijn 7 offshore windparken zullen komen.
         2005: VdeL verleent een concessie voor het kweken van mosselen aan de
                   voorzitter van de Oostendse haven, die hijzelf is.
                   Hij laat het besluit tekenen door zijn partijgenoot Renaat Landuyt.

     15.10.2005-2007: partijvoorzitter van sp.a; Renaat Landuyt is ondertussen
                           minister van de Noordzee
     06.12.2007: voorzitter van de raad van bestuur (RVB) van Electrawinds (EW)
     10.05.2010: ontlag bij EW in het vooruitzicht van de verkiezingen van 13.06
     Dec 2011-heden: vicepremier en minister van Economie, Consumentenzaken
                               en de Noordzee
      02.03.2012: ontslag als voorzitter van de haven van Oostende

Uit ‘De Keizer van Oostende’:
“In 2012 kent hij een bouw- en exploitatievergunning toe voor een windmolenpark aan een consortium dat voor de helft in handen is van Electrawinds, het bedrijf waarvan VdeL jarenlang voorzitter is geweest. Het besluit wordt ditmaal ondertekend door staatssecretaris Melchior Wathelet (CdH).
Minister Vande Lanotte heeft het kader van de windmolen-industrie politiek ontworpen, inclusief de subsidies die de zaak begeleiden en vervolgens stapt hij als politicus op na een grote verkiezingsnederlaag en gaat hij zichals burger bezighouden met de windmolen-industrie en zo vangt hij de subsidies, die hij destijds heeft vastgelegd.”

We kunnen ons dus afvragen en ik doe dat dan ook, of een politicus die afwisselend een klak opzet van ‘Minister van de Noordzee’ en van ‘Voorzitter van de raad van bestuur van een commercieel bedrijf’, nog wel geloofwaardig kan zijn.
Nog een voorbeeld nodig om overtuigd te zijn?
Electrabel is al jaren een doorn in het oog van Vande Lanotte en dat is wederkerig. Toen Electrabel zich in het begin van deze eeuw engageerde in het allereerste Belgisch project voor windenergie, werd dat door VdeL van tafel geveegd. Onlangs wilde Electrabel de energieprijzen verhogen en weer verhinderde VdeL dat. Vinden jullie het gezond dat de grootste energiereus van ons land op oorlogsvoet leeft met de minister van Economie. Ik alvast niet!
Zelfs een ‘ontluizingsperiode’, een periode waarbij een aftredend politicus een wachttijd moet in acht nemen vooraleer in een bedrijf te stappen, kan daar niet aan verhelpen, tenzij men selectief te werk gaat.
Ministers van Energie, Economie of van de Noordzee zouden bijvoorbeeld geen functie mogen aanvaarden in een energiebedrijf, dat windmolens bouwt op zee.
Er zijn nog andere voorbeelden genoeg!

Zon en Zee
Op pagina 163 van het boek staat: “Verkoop Hengelhoef aan Twin Properties Koksijde voor 5,3 miljoen euro terwijl JVl er 19 miljoen voor had neergeteld.”
VdeL vindt dat de suggestieve link Twin properties-Hengelhoef-Basket geen steek houdt. Nochtans …
‘Holiday Suites’ van Jochen Debucquoy sponsort Basket Club Oostende. Hij is één van drie broers, verenigd in het bedrijf ‘Twin Properties’ dat nu in Hengelhoef het gemoderniseerd en uitgebreid vakantiepark verkoopt in stukjes (met winst natuurlijk!) en dat ook deel uitmaakt van de groep eigenaars van ‘Zon en Zee’ in Westende. Zou men zich daar dan geen vragen mogen bij stellen?

Op 5 november 2002 schreef ik een ‘niet-wetenschappelijk boek’ (deel 4), zoals burgemeester Michel Landuyt het beschreef, met de titel ‘Blunderboek van Johan Vande Lanotte en Michel Landuyt. Hoe schandalig de Westendenaars belogen en bedrogen worden!’
Ik wijdde daarin twee bladzijden aan de handelwijze van Vande Lanotte in het dossier ‘Zon en Zee’ met als titel ‘Waarom Vande Lanotte de kop van jute is’.
Jullie kunnen mijn tekst hier lezen.
Ik heb het toen in de delen 5 en 6 nog regelmatig gehad over VdeL, vooral over zijn stijfkoppigheid nadat de rechters hem in het ongelijk stelden. Hij zei toen ondermeer ‘ik laat het centrum nog liever verrotten dan er opnieuw een vakantiecentrum van te maken’

Twee dingen zal ik echter zeker nooit vergeten.
Toen winkeljuffer Kelly Hesters in Nieuwpoort-bad neergestoken en op een beestachtige manier mishandeld werd door een asielzoeker uit ‘Zon en Zee’, ging VdeL haar bezoeken. Zijn raad/troostwoorden: ‘probeer dat allemaal maar te vergeten; je bent nog jong en dus zal je dat wel lukken’. Je moet maar durven!!!

In het vooruitzicht van de federale verkiezingen van 18 mei 2003, dacht Johan even wat stemmen te kunnen ronselen in zijn achtertuin Westende. Gelukkig hadden ze hem hier niet vergeten en hij werd omzeggens uit het dorp weggejaagd. Gelukkig vergaten de Westendenaars hem daarna wel in het stemhokje en leed hij hier een zware persoonlijke nederlaag.

Tenslotte wil ik nog vermelden dat advocaat Bart Bronders, SP-a schepen van Oostende, die destijds de belangen van de Belgische staat (of m.a.w. van Vande Lanotte) verdedigde in al de gerechtszaken die de Westendenaars aanspanden om de vestiging van een asielcentrum in hun dorp te vermijden, nu in ongenade gevallen is bij zijn vroegere vriend Johan (ook privé).
Bronders werd voor de kar gespannen van VdeL met de belofte dat hem een grote carrière als opvolger te wachten stond. Hij zou gelanceerd worden in de nationale politiek (parlement, staatssecretaris of minister) of misschien burgemeester van Oostende worden. Bronders liep dus jaren aan het handje van VdeL en maakte deel uit van wat in Oostende de ‘maffia’ genoemd wordt. Hij werd echter kritisch en opstandig tegenover de alleenheerschappij van zijn beschermheer en werd aan de kant geschoven en vervangen door John Crombez. Men kan zich afvragen of deze laatste dan misschien wel onvoorwaardelijk volgzaam is. En dat voor een staatsecretaris voor fraudebestrijding….

Begrijpen jullie nu waarom veel Westendenaars en ik in eerste instantie omdat ik de esbattementen dagelijks op de voet gevolgd heb, zo gebeten waren en nog steeds zijn op Johan Vande Lanotte?

Besluit
Aangezien er, onterecht, weinig kans is dat Vande Lanotte zal aftreden als minister en als lid van ,de Oostendse gemeenteraad, vind ik dat we moeten blijven schrijven over zijn vaak geheimzinnige activiteiten.
De mensen moeten weten tot wat deze machtspoliticus allemaal in staat is.
Dat hij zou aftreden als minister van de Noordzee, zou toch het minimum zijn wat we mogen verwachten.
De media hebben de neiging om het vooral te hebben over de twee journalisten - schrijvers van het boek. Zo wordt de aandacht afgeleid van een man die steeds weer het onderwerp is van verdachtmakingen en die het vertrouwen van de burger in de politicus diep aantast.
We mogen ook niet vergeten dat heel wat andere politici meelopen in zijn zog. Ook zij zullen wel op de hoogte zijn van zijn handel en wandel. Omdat ze te veel vasthouden aan hun postje zullen ze daar wel nooit voor uitkomen. Spijtig!!

Bronnen
‘De keizer van Oostende’, door Wim Van den Eynde en Luc Pauwels
http://www.vacature.com/blog/het-cv-van-spa-boegbeeld-johan-vande-lanotte
Wikipedia
http://www.jmdedecker.com/2012/04/eerste-open-brief-aan-johan-vande.html
http://www.jmdedecker.com/2012/05/tweede-open-brief-aan-johan-vande.html