|
De dynamiek van Janna Opstaele
Zopas vond ik een nieuw nummer van Open VLD blik in mijn bus. Als blogschrijver ben ik daar altijd dankbaar voor, omdat er vaak iets bijzonders is aan de inhoud en aan de vorm en omdat er altijd wel één of andere uitspraak van de blauwe partij vraagt om tegengesproken te worden.
Het gaat om het nummer 1 van de vierde jaargang. Dat begrijp ik eigenlijk niet zo goed. Ik heb voor het ogenblik zeven nummers in mijn bezit: jaargang 1/1 Jan 2009 1/2 Apr 2010 1/3 Dec 2010, jaargang 2/1 Apr 2011, 2/3 Dec 2011, jaargang 3/2 Sep 2012 en nu jaargang 4/1 Apr 2013. Twee ontbreken, heb ik niet ontvangen of werden niet verspreid.
Jaargang betekent alle afleveringen van een tijdschrift die in één jaar uitgegeven zijn. Zelfs als men dat niet per kalenderjaar bekijkt, dan waren er in januari 2013 vier jaar verlopen en het laatste nummer behoort dus tot het vijfde jaar, dus de vijfde jaargang. Niemand ligt daar natuurlijk wakker van.
De titel
Ik had eerst de titel niet goed gelezen. Ik dacht toch wel eerst dat het over een vrouw vol dynamiet ging, zeker!
Dynamische vrouw zal men zeker bedoeld hebben? Dynamiek is eigenlijk een afwisseling van snelle bewegingen, terwijl dynamisch betekent vol beweging, in volle vaart.
Het gaat dus over burgemeester Janna en het zou mij sterk verwonderen als die de ene snelle beweging na de andere zou uitvoeren.
De vorm en de verantwoordelijke
In het blaadje van vier bladzijden in A4 formaat heb ik vruchteloos gezocht naar een verantwoordelijke uitgever. Bij geen enkel onderdeel staat een schrijver vermeld.
Artikel 299 van het Belgisch strafwetboek zegt daaromtrent het volgende: Hij die wetens meehelpt tot het uitgeven of verspreiden van enigerlei drukwerk, zonder dat daarin de ware naam en woonplaats van de schrijver of van de drukker zijn vermeld, wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot twee maanden en met geldboete van zesentwintig frank tot tweehonderd frank of met een van die straffen alleen. De Open VLD van Middelkerke zal zeker het tweede deel van dat artikel inroepen, dat zegt: De gevangenisstraf kan echter niet worden uitgesproken, wanneer het drukwerk dat zonder de vereiste vermeldingen is uitgegeven, deel uitmaakt van een uitgave waarvan de herkomst bekend is door hetgeen daarvan vroeger verschenen is. Als we dus allemaal aannemen dat het waarschijnlijk wel van de Open VLD komt, dan is het in orde? Mogen we misschien niet weten wie verantwoordelijk is voor de inhoud van het partijkrantje ? Mogen we de schrijver van de artikels niet kennen? Als iemand klacht wil indienen tegen de inhoud, tegen wie moet die klacht dan gericht zijn?
De inhoud
Zolang het blaadje bestaat, wordt het ondersteund door dezelfde blauwe sponsors. Hoofdsponsors, in werkelijkheid is er dat maar één, schijnen Schoorbakkehoeve en Limousin te zijn. Verder zijn er Huis Depoorter, Ter Duinen, De Wielingen en Optiek Everaert.
Ik weet niet of het de bedoeling is de inwoners te informeren, maar eigenlijk is het voor een groot deel zelfverheerlijking. De mandatarisssen die ook al gedeeltelijk in De Sirene staan, nemen een leeuwenaandeel voor hun rekening.
Het is wel het aprilnummer, maar ik heb het maar in mei ontvangen. Moest ik dan toch het artikel Wat u nog niet wist opvatten als een aprilvis? Met een smiley worden we ertoe uitgenodigd om te lachen, maar dat de oppositie in het parlement de Brusselse metro zou willen doorgetrokken zien tot in Middelkerke, dat vind ik echt niet grappig! Natuurlijk wil men hier de draak steken met enkele recente voorstellen van de Middelkerkse oppositie, maar er is zelfs geen schijn van waarheid in te bespeuren, wat toch een must is in een aprilgrap.
Er wordt beloofd dat de volgende editie van Open VLD Blik wel grappiger zal zijn. De leukste vraag aan Janna de burgemeester en haar antwoord zullen er namelijk in verschijnen.
Naast een portie propaganda voor de partij, wat normaal is in een partijkrantje, zijn er eigenlijk maar twee artikels, die de naam waardig zijn.
Het eerste is een gesprek met de eerste vrouwelijke burgemeester van Middelkerke. Wie heeft dat geschreven en/of wie is de vraagsteller?
Dat kan Janna zelf wel zijn! Vandaar ook mijn vraag naar de namen van de schrijvers.
Het staat natuurlijk weer vol beloften, waarvan men zich kan afvragen waarom ze nog niet verwezenlijkt werden in de 12 fantastische jaren waarin Janna schepen was.
Ik lees alvast dat er nieuwe wegen zullen ingeslagen worden maar dat dit allemaal betaalbaar moet blijven. Was dat maar waar!
Hebben jullie al van besparingen gehoord, die de burger niet treffen?
Janna wil ook een toeristisch beleid dat de economische motor volop doet draaien en zo alle deelgemeenten ten goede komt. Ik ben echt benieuwd hoe ze dat zal doen.
Zullen de toeristen nu naar Wilskerke, Schore, Sint-Pieterskapelle of Mannekensvere gelokt worden?
Ze zegt verder dat haar man het al gewoon is dat zij niet veel thuis is. Hoe doe je dat als man? Kennen jullie het spreekwoord gewend gelijk een duivel t branden?
Of anders die van die boer die zijn ezel zeven dagen geen eten af. Toen het arme beest uiteindelijk van honger stierf, zei hij vol onbegrip: hij was het nu toch bijna gewoon!!!
Het tweede artikel gaat over Onze mensen in de kijker. Ik vind het altijd fijn dat men verdienstelijke mensen en vrijwilligers eens in de bloemen zet.
Jean-Marie Dedecker is zijn parlementaire onschendbaarheid kwijt
Op verzoek van procureur-generaal Liégeois heeft de plenaire Kamer van Volksvertegenwoordigers op donderdag 16 mei de parlementaire onschendbaarheid van Jean-Marie Dedecker opgeheven. Dat gebeurde met 85 stemmen voor het opheffen. 14 stemmen waren er tegen. Die kwamen onder meer van Vlaams Belang, Laurent Louis, Alexandra Colen en Dedecker zelf. Tenslotte waren er nog 35 onthoudingen van N-VA, Ecolo-Groen en FDF.
Waarom moet een parlementair onschendbaar zijn?
Velen vragen zich af waarom een parlementair niet op dezelfde manier moet of mag behandeld worden als een gewone burger?
De parlementaire onschendbaarheid wordt door de publieke opinie ervaren als een vorm van straffeloosheid, Dat is het dus niet. Het is geen persoonlijk privilege, maar een regeling die bedoeld is om de normale werking van het parlement te verzekeren.
De artikels 58 en 59 van de grondwet daarover, luiden als volgt:
Geen lid van een van beide Kamers kan worden vervolgd of aan enig onderzoek onderworpen naar aanleiding van een mening of een stem, in de uitoefening van zijn functie uitgebracht.
Behalve bij ontdekking op heterdaad kan geen lid van een van beide Kamers, tijdens de zitting en in strafzaken, worden verwezen naar of rechtstreeks gedagvaard voor een hof of een rechtbank, of worden aangehouden dan met verlof van de Kamer waarvan het lid deel uitmaakt.
Behalve bij ontdekking op heterdaad kunnen de dwangmaatregelen waarvoor het optreden van een rechter is vereist, ten opzichte van een lid van een van beide Kamers, tijdens de zitting en in strafzaken, alleen worden bevolen door de eerste voorzitter van het hof van beroep op verzoek van de bevoegde rechter. Deze beslissing wordt aan de voorzitter van de betrokken Kamer meegedeeld.
Dedecker: Waarom heb ik er iets op tegen om mijn onschendbaarheid te verliezen? Omdat dat een precedent zou scheppen voor anderen die ook onderzoek voeren - waartoe het parlementair mandaat dient. Als dat geen politieke daden zijn, dan weet ik het niet meer. Ik heb dankzij mijn parlementaire onschendbaarheid kunnen zeggen wat ik wou, morgen kan ik dat niet meer.
Professor Carl Devos: Parlementsleden staan in de rechtstaat niet boven de wet. In hun politiek functioneren moeten ze maximaal beschermd worden, maar ze mogen wel vervolgd worden als ze een contract niet volgens de regels opstellen. Zoals ze ook niet dronken achter het stuur moeten zitten.
Waarover gaat het hier eigenlijk?
Op 28 januari 2013 heb ik het boek van Jean-Marie Eén tegen Allen Memoires uitvoerig besproken. Daarin legt hij uit waarom justitie hem al lang op de hielen zit.
Voor alle duidelijkheid, herneem ik nogmaals mijn resumé van de feiten.
Volgens Dedecker wilde Karel De Gucht hem, vanaf zijn toetreding tot de partij in 1999, enkel maar buiten pesten en vernederen. Hij noemt hem hoogmoedig of zelfs Keizer Karel.
In 2008 werd De Gucht door het weekblad Humo beschuldigd van voorkennis bij de verkoop van Fortis-aandelen. Nog vóór het nieuws van de verkoop van Fortis aan Nederland bekend werd, zouden kennissen en familieleden aanzienlijke hoeveelheden aandelen verkocht hebben in het kantoor van Berlare. De zaak werd (op onbegrijpelijke manier?) geseponeerd.
Rond dezelfde tijd werd Dedecker ook op de hoogte gesteld dat De Gucht zou gelieerd zijn aan de nieuwe eigenaars van het gerechtshof in Veurne.
Dedecker zou grote onregelmatigheden vastgesteld hebben bij de verkoop van gerechtshoven, ingevolge de beslissing van de regering om 11 loten overheidsgebouwen te verkopen en dan terug te huren om op die manier gaten in de begroting te dichten.
Dat principe heet sale-and-lease-back, dus verkopen en daarna zelf huren. Dedecker laakt dat systeem ten zeerste, omdat het de beste manier blijkt om snel rijk te worden maar vooral omdat de belastingbetaler de rekening moet betalen. Hij stelt bovendien vast dat de transacties uitgevoerd worden door inderhaast opgerichte maatschappijen, zonder eigen kapitaal. Volgens Dedecker zou De Gucht als voorzitter van de VLD een connectie gehad hebben met zon maatschappij en mee geprofiteerd hebben.
Volgens Jean-Marie zijn de voorbeelden van gebouwen waarvoor, na de verkoop, gedurende jaren zotte en dure huurprijzen betaald werden, legio. De aangewende methode, met stromannen, geeft natuurlijk aanleiding tot schimmige toestanden. Toen Dedecker op een dood punt in Ierland aangeland leek, deed hij eind 2008 een beroep op een privédetective. Dat had als gevolg dat de pers in 2009 uitpakte met het nieuws dat hij een privédetective op De Gucht gezet had, terwijl het gevraagd onderzoek eigenlijk een investeringsmaatschappij betrof. Eén en ander zou echter gemanipuleerd zijn. Er ontbrak zogezegd een contract tussen de detective en JMD, waarin deze opdracht gaf om expliciet die maatschappij na te trekken.
De advokaat van J-M zag geen bezwaar in het opmaken en ondertekenen achteraf, aangezien de opdracht toch al uitgevoerd was.
De verdediging van Dedecker
In het debat in de Kamer kreeg Dedecker een goed uur om zich te verdedigen. Hij gaf toe dat hij het contract met de detective pas na haar onderzoek opstelde en dat aan het contract met de detective pas achteraf werd toegevoegd dat ze ook een onderzoek in verband met het gerechtsgebouw van Veurne zou voeren.
Maar hij bleef erbij dat hij een detective mocht inzetten tegen een minister.
Daarover zegt professor Carl Devos: De aanstelling van een privédetective om in de papieren van een tegenstrever te duiken, was niet meteen de slimste zet van Dedecker. Het opent de weg naar een smerige vorm van politiek. Dedecker heeft geen politie noch staatsveiligheid, maar als al wie dat niet heeft, privéonderzoeken opent over tegenstrevers
Zo komen we inderdaad dichter bij Russische maffiapraktijken.
Dedecker legde uit hoe hij indertijd privédetective Marleen Ceyssens inschakelde. Ze werd hem aangeraden door Guy Geens en zijn vriendin Liesbeth Smeets, die toen allebei bij de LDD zaten, de eerste als voorzitter van de partij in Limburg. Ze moest enerzijds een patentonderzoek voeren rond zijn eigen bedrijf, en anderzijds nagaan wie er achter een vennootschap zat in verband met de verkoop van het gerechtsgebouw van Veurne.
Ceyssens vond na twee maanden speurwerk niets van belang. Daarmee was de kous af, dacht Dedecker naar eigen zeggen. "Het onderzoek was daarmee voor mij begraven." Dat was in januari 2009.
Volgens Dedecker is Geens nadien zelf op onderzoek uitgetrokken om via een misleide ambtenaar bij de sociale inspectie informatie op te vragen over de firma's die detective Ceyssens in haar onderzoek was tegengekomen. Die informatie zou hij dan aan de detective hebben bezorgd.
In het dossier dat lekte, stonden ook privégegevens over het gezin van De Gucht.
Jean-Marie beweert dat Geens in april het door hemzelf aangedikte rapport bij Ceyssens ontvreemdde en overmaakte aan toenmalig Open VLD kamerlid Hilde Vautmans die het verder doorspeelde aan Guy Verhofstadt en Karel De Gucht. De raadkamer van Hasselt oordeelde dat er geen redenen waren om aan te nemen dat Geens en Smeets documenten hadden toegevoegd aan het dossier dat privédetective Marleen Ceyssens had samengesteld. Daartegen tekende LDD beroep aan. Dedecker vroeg zich namelijk af hoe plots vertrouwelijke informatie over Jean-Jacques De Gucht in het dossier opgedoken was. En daarop word ik juist afgerekend.
Met een "fijn uitgekiend scenario dat voortdurend werd gecontroleerd door Vautmans, werden de media bespeeld.
Naar het belang van Geens en zijn vriendin Liesbeth Smeets in de zaak heeft Dedecker naar eigen zeggen het raden, al merkte hij wel op dat "de aantijging dat ze 50.000 euro zouden hebben ontvangen van Open Vld om het dossier naar hen door te spelen", nooit werd onderzocht. Naar het schijnt zouden ze nu toch doorverwezen zijn naar de correctionele rechtbank.
Zouden ze dan toch iets op hun kerfstok hebben? LDD beschuldigt Geens en Smeets van valsheid in geschrifte, laster en eerroof en het toebrengen van schade. 'Als zij vrijgesproken worden, gaan wij opnieuw in beroep.'
Dedecker had het over een "mini-Watergate", omdat het over de vernietiging van zijn partij ging: een politieke en gerechtelijke afrekening.
Tot slot voerde Dedecker aan dat procureur-generaal Liégeois het verzoek om zijn immuniteit op te heffen, met zeer merkwaardige argumenten heeft gestaafd. "Mijn advocaat heeft de commissie voor vervolgingen gewezen op de juridische anomalieën in het verzoek, omdat het niet de eerste keer is dat procureur-generaal Liégeois zich waagt aan de politieke sturing van gerechtelijke dossiers."
Wie de volledige toespraak van Jean-Marie wil lezen, kan die vinden op http://www.jmdedecker.com/2013/05/speech-opheffing-parlementaire.html
 
Wat is nu het gevolg van dat opheffen van Dedeckers parlementaire onschendbaarheid?
Dat betekent dat hij in deze kwestie gerechtelijk kan vervolgd worden. In alle andere kwesties behoudt Dedecker zijn onschendbaarheid. Dedecker kan nu vervolgd worden voor medeplichtigheid aan valsheid in geschrifte in een zaak met een privédetective. Een veroordeling zou een streep door zijn politieke carrière betekenen: zijn kiesrecht zou bijvoorbeeld tijdelijk beknot kunnen worden. Dat is een groot probleem voor Jean-Marie Dedecker, want volgens de peilingen gaat het nu reeds zeer slecht met zijn partij.
Dedecker weet niet wat zijn politieke toekomst hem zal brengen: 'Het kan vriezen of dooien', zei hij in Villa Politica.
Besluit
Janna Opstaele betreurt, in het hierboven aangehaald interview in haar partijkrantje, dat de oppositie soms de regels van het fatsoen overschrijdt in de gemeenteraad.
Ik zou ook graag eens haar mening horen over de manipulaties door haar partij in het dossier Opheffen van onschendbaarheid van Jean-Marie Dedecker.
Bronnen
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/politiek/130516_dedecker_onschendbaar
http://www.demorgen.be/dm/nl/5036/Wetstraat/article/detail/1634422/2013/05/16/Parlementaire-onschendbaarheid-Dedecker-opgeheven.dhtml
http://www.standaard.be/cnt/DMF20130516_00584854
http://www.tijd.be/nieuws/politiek_economie_belgie/Dedecker_verliest_parlementaire_onschendbaarheid.9345747-3136.art?ckc=1
http://www.knack.be/nieuws/belgie/jean-marie-dedecker-verliest-parlementaire-onschendbaarheid/article-4000304345600.htm
https://www.law.kuleuven.be/jura/art/31n3/buyens.pdf
http://www.senate.be/doc/magazine/1997_1/boven_nl.html
Fotos Belga
|
