Er gaat geen week voorbij of we lezen, zien of horen in één of ander medium dat de vrouwen zouden benadeeld worden in onze maatschappij ten opzichte van de mannen.

Welke klachten hebben de vrouwen dan wel?
Die zijn van verschillende aard.
Ze zouden te weinig topfuncties bekleden.Dit wordt ‘verticale segregatie’ genoemd.
Voor hetzelfde werk zouden vrouwen minder betaald worden.
Om bevorderd te worden, zouden ze dubbel zo hard moeten werken als de mannen.
Vrouwen vinden dat ze moeten beoordeeld worden op hun prestaties en niet op basis van subjectieve criteria.
Het doorbreken van de onzichtbare muren op weg naar de top zou voor vrouwen een ,,langzaam, oneerlijk en ontgoochelend'' proces blijven.
Er is weliswaar verbetering, maar de gelijkschakeling zou veel te traag gaan.

Een hele boterham, dus! Laten wij even nagaan of die klachten inderdaad gegrond zijn.

De statistieken
Er worden soms statistieken verspreid die cijfers weergeven voor de ganse wereld. Dat kan natuurlijk niet. Er is te veel verschil tussen de continenten, op het gebied van godsdienst en dus op vrouwenemancipatie, op onderwijsniveau, …
Maar ook als men zich beperkt tot België of tot Vlaanderen, dan blijkt duidelijk uit de cijfers dat het aantal vrouwen in zowat alle bestuursgebieden van de samenleving eerder klein is ten opzichte van het aantal mannen . Dat is ook het geval bij de overheid, in de functies onder topmanager (directeurs-generaal en directeurs).
Ik hou echter niet zo van statistieken die mij zouden moeten leren hoeveel mannen en hoeveel vrouwen de topfuncties bekleden. Omdat de topfuncties inderdaad niet gelijkwaardig zijn en omdat ik nooit weet welke factoren juist in aanmerking genomen werden. En… wat men met die statistieken wil bewijzen…

Welke topfuncties worden bekleed door een vrouw?
Wij hebben drie koninginnen! Wie doet ons dat ooit nog na? Ze hebben officieel wel niets te vertellen, maar jullie weten toch ook dat ‘Achter elke sterke man, een sterkere vrouw staat’. Soms noemt men dat ‘onder de sloef liggen’.
Onrechtstreeks oefenen vrouwen dus een grote invloed uit, zelfs al bekleden ze zelf niet de hoge functie.
Ik zou wel eens willen weten hoeveel vrouwen in een overheidsdienst de plak zwaaien zonder daarom de ‘grote’ baas te zijn. Hoeveel familiebedrijven worden tegenwoordig geleid door een dochter in plaats van een zoon?
Ziehier een opsomming van belangrijke vrouwen.

In Europa: commissarissen 9/28
Catherine Ashton: Hoge Vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid
Cecilia Malmström: Binnenlandse Zaken
Viviane Reding, Europees commissaris voor Justitie en mensenrechten
Neelie Kroes: Digitale Agenda
Connie Hedegaard: Klimaatactie
Maria Damanaki: Maritieme Zaken en Visserij
Kristalina Georgieva: Internationale Samenwerking, Humanitaire Hulp en Crisisbestrijding
Androulla Vassiliou: Onderwijs, Jeugdzaken, Cultuur, Meertaligheid
Màire Geoghegan Quin: Onderzoek, Innovatie en Wetenschap

In federaal België?

Federale ministers 5/13
Joëlle Milquet, Vice-Eerste Minister en Minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen
Annemie Turtelboom: minister van justitie
Laurette Onkelinckx: Vice-Eerste Minister en Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen
Sabine Laruelle: Minister van Middenstand, KMO's, Zelfstan­digen en Landbouw
Monica De Coninck: minister van werk

Staatssecretarissen 1/6
Maggie De Block: Asiel en Migratie, Maatschappelijke Integratie en Armoede­bestrijding, toegevoegd aan de Minister van Justitie 

Partijvoorzitter
Gwendolyn Rutten bij de Open VLD

Bij de federale overheid
Dominique Leroy: CEO Belgacom
Catherine De Bolle: commissaris-generaal federale politie
Anne Vanderstappen: administrateur-generaal van het Rijksinstituut voor de Sociale Verzekeringen der Zelfstandigen. 

Bekleden ze minder topfuncties dan mannen, dan kan alleszins niet gezegd worden dat het geen belangrijke zijn en dat ze onvoldoende macht kunnen uitoefenen.
En misschien heb ik er nog wel vergeten?
In de justitiewereld beweert men dat er een soort glazen plafond bestaat. De lagere rechtscolleges - arbeidsrechtbanken, rechtbanken van eerste aanleg, vredegerechten - zijn heel sterk vervrouwelijkt. Maar in de hogere rechtscolleges is de situatie helemaal omgekeerd. De Raad van State telt slechts drie vrouwen op 39 leden, het Grondwettelijk Hof één op twaalf, het Rekenhof geen enkele.
Maar de minister van Justitie en de grote baas van de federale politie zijn wel vrouwen!
De federale overheid legt zichzelf geen genderverplichtingen op voor topfuncties.
Er moet wel een ‘evenwicht’ zijn tussen Nederlands- en Franstaligen (50/50). En feitelijk moet er ook een ‘politiek evenwicht’ zijn en daarover wordt hard gebikkeld. Dat is de enige echte prioriteit.
In de raden van bestuur van overheidsbedrijven (NMBS, Belgacom ...) lijkt het aantal vrouwen stabiel te blijven. Daar gelden wettelijke verplichtingen. Maar ook onder/naast de topmanagers van de federale overheidsbedrijven is er geen enkele vrouw.
Ook daar is niet het genderevenwicht maar het ‘politiek evenwicht’ de prioriteit van de regering.

In Vlaanderen

Ministers: 4/9
Ingrid Lieten: vice-minister-president van de Vlaamse Regering, bevoegd voor Media, Wetenschappelijk Onderzoek en Innovatie, Coördinatie van het Armoedebeleid en Economisch Overheidsinstrumentarium met inbegrip van het energiebedrijf.
Hilde Crevits: Mobiliteit en Openbare Werken.
Joke Schauvliege: Leefmilieu, Natuur en Cultuur.
Freya Van den Bossche: Wonen, Energie, Sociale Economie en Stedenbeleid

Bij de Vlaamse overheid
Raymonda Verdyck: afgevaardigd bestuurder gemeenschapsonderwijs sedert november 2008
Mieke Van Hecke: Directeur-Generaal Katholiek onderwijs
Anne De Paepe Prof: rector van de Gentse universiteit
Henny De Baets: administrateur-generaal van OVAM (Openbare Afvalmaatschappij)
Marleen Evenepoel: administrateur van het Agentschap Natuur en Bos
Sandra De Preter: gedelegeerd bestuurder Vlaamse Radio en Televisie (VRT)
Veerle Lories: administrateur-generaal “Agentschap Innovatie Wetenschap en Techniek (IWT)
Ann Verhaegen: Agentschap voor Kwaliteitszorg in Onderwijs en Vorming
Katrien Verhegg: administrateur-generaal ‘Kind en Gezin’
Ann Vrancken: administrateur-generaal Agentschap voor Sociaal-cultureel Werk voor Jeugd en
Volwassenen
Mia Douterlungne: administrateur-generaal Vlaamse Onderwijsraad
Sonja Vanblaere: administrateur-generaal bij het agentschap Onroerend Erfgoed
Gonda Cock: administrateur-generaal Centrale Accounting
Claire Tillekaerts: topvrouw Flanders Investment & Trade

Bedrijfsleven
Michèle Sioen: voorzitter van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO)
Ann Claes: directeur JBC
Saskia Van Uffelen CEO ICT – bedrijf Bull
Martine Reynaers: Reynaers Aluminium

Op de website http://www.tijd.be/service/vrouwentest?itm_campaign=headerpromo#bedrijven kunnen jullie lezen hoeveel % vrouwen vertegenwoordigd zijn in de raden van bestuur en in de directiecomités van een aantal grote ondernemingen.

Moeten er quota ingevoerd worden?
Op 20 november 2013 schaarde het Europees Parlement zich met ruime meerderheid achter een richtlijn over vrouwenquota in bedrijven. Daarmee moeten tegen 2020 de raden van bestuur van grote beursgenoteerde bedrijven voor minstens 40 procent uit vrouwen bestaan. Openbare bedrijven moeten de doelstelling al tegen 2018 halen.
Het Europese voorstel bevat sancties voor ondernemingen die hun laars lappen aan selectieprocedures die ertoe moeten leiden dat vrouwen meer niet-uitvoerende mandaten in handen krijgen. Zo kunnen bedrijven bijvoorbeeld uitgesloten worden van openbare aanbestedingen, of verstoken blijven van Europese steunfondsen.
De Europese sociaaldemocraten hadden naar eigen zeggen nog verder willen gaan. Kathleen Van Brempt (SP.A) noemt het standpunt van Straatsburg niettemin ‘een signaal naar de lidstaten en bedrijven dat het ons menens is met genderbalans in de bedrijven’.
Het dossier belandt op 9 en 10 december op de tafel bij de Europese ministers van Werk. Een minderheid van Oost-Europese landen en het Verenigd Koninkrijk kant zich tegen quota. Mogelijk hebben de coalitiebesprekingen in Duitsland een impact op de krachtsverhoudingen onder de lidstaten.
Marianne Thyssen (CD&V) roept de lidstaten alvast op ‘even ambitieus’ te zijn. ‘Europa is er klaar voor om ook in het bedrijfsleven het glazen plafond te slopen en op die manier alle talenten in de samenleving maximaal te benutten.’
In België is in 2011 een wet goedgekeurd die een quotum van 30 procent vanaf 2017 invoert.

Niet alle vrouwen vinden dat er quota moeten ingevoerd worden. Sommige zijn van mening dat hun geslachtsgenoten maar meer op de voorgrond moeten treden. Of hebben vrouwen gewoon minder ambitie en stromen ze daarom niet door naar topposities?
Andere vragen zich af of de keuze misschien eerder op een man valt omdat een vrouw misschien nog wel kinderen wil (of ze al heeft)?

Zelf vind ik dat de meest geschikte voor een welbepaalde job, die dan ook moet krijgen.
Het invoeren van quota om kost wat kost de achterstand in te halen, mag niet tot gevolg hebben dat bekwame mannen jarenlang geen kans meer krijgen op promotie.

Bestaan er typisch mannelijke en typisch vrouwelijke beroepen?
Men kan niet zeggen ‘dat kan een vrouw niet’ of ‘dat kan een man niet’.
Is er een verschil tussen vrouwen en mannen?
Gelukkig wel, natuurlijk, maar ik bedoelde het niet fysisch maar wel kwalitatief.
Bovendien kunnen de ervaringen die mannen en vrouwen tijdens hun leven opdoen, wel eens verschillen. Daardoor zullen zij problemen soms op een andere manier benaderen.

En in het Middelkerks schepencollege?
Met een vrouwelijke burgemeester, Janna Rommel-Opstaele en een vrouwelijke eerste-schepen Liliane Pylyser-Dewulf, kan men bezwaarlijk van mening zijn dat vrouwen geen topfuncties bekleden in onze gemeente.
Bij de 5 andere schepenfuncties (inclusief de voorzitter van het OCMW) is ook de vijfde schepen nog een vrouw: Francine Ampe-Duron. De secretaris is een man maar de gemeenteontvanger een vrouw.
Het is natuurlijk wel zo dat Michel Landuyt nog steeds aan een groot aantal touwtjes trekt. Hij is niet enkel voorzitter van de gemeenteraad, maar tevens schepen van financiën en van toerisme.
Dat zullen wel de condities geweest zijn om vrijwillig zijn burgemeesterssjerp, die hij twaalf jaar omgordde, over te laten aan Janna.

Besluit
De vrouwen hebben volgens mij toch niet al te veel reden tot klagen. Wat denken jullie?

Bronnen:
http://www.bestuurszaken.be/sites/bz.vlaanderen.be/files/web3_etiketten.pdf
http://europa.eu/rapid/press-release_IP-12-1205_nl.htm