De nationale partijraad van de N-VA heeft op zaterdag 11 oktober 2014 beslist om ‘ons’ gemeenteraadslid Danny Van den Broucke met onmiddellijke ingang uit de partij te zetten.

Motivatie van het ontslag
Wilfried Vandaele, Vlaams parlementslid:‘Van den Broucke is actief en gedreven, maar volgt graag zijn eigen agenda en niet die van de partij. Hij werd in het verleden al op de vingers getikt. De N-VA is een democratisch functionerende partij: de leden kiezen het afdelingsbestuur en dat bepaalt welke standpunten de verkozene innemen in de gemeenteraad. Hoewel de N-VA in de oppositie zit, gedroeg Danny Van den Broucke zich vaak als een aanhangsel van de meerderheid. Zo raakte hij in eigen rangen langzaam maar zeker alle vertrouwen kwijt. Daarom nu deze zwaarste sanctie. Het is altijd pijnlijk als mensen uit de partij moeten gezet worden. Nu komt het erop aan naar de toekomst te kijken.’

Volgens de partijraad zorgden de interne conflicten binnen N-VA en het feit dat Van den Broucke te veel zijn eigen koers bleef varen, ervoor dat de verdere uitbouw van de N-VA afdeling in Middelkerke in het gedrang kwam.
Niet dat ik daar enig voor- of nadeel bij zou gehad hebben, maar waarom is dat dan toch niet vroeger gebeurd?
Zijn er deze keer misschien ergere feiten gebeurd? Is het ‘niet volgen van de partijlijn’ een propere omschrijving van wat Danny Van Den Broucke verweten wordt? Wie weet het en wie zal het (durven) zeggen?

Reactie van Van Den Broucke
Danny Van den Broucke zou emotioneel gereageerd hebben op de beslissing. Hij blijft zetelen, maar dan als onafhankelijk raadslid.‘Ik ben hier echt niet goed van. Ik betreur dit ten zeerste. Ik doe niet aan afbraakpolitiek maar wil opbouwend zijn. Als er vanuit de meerderheid een voorstel komt waarin ik mij kan vinden en die(nota ll: dat) ten gunste is van de bevolking, dan stem ik daar niet tegen. Vijftien jaar lang heb ik mij voor de partij ingezet.’

Welke is de weerslag voor de Middelkerkse N-VA?
Het rommelt er dus opnieuw of erger nog … de bom is eindelijk gebarsten.
De partij, die hier al niet zo veel voorstelde, is onthoofd. Bovendien heeft ook het andere gemeenteraadslid voor N-VA, Martine D‘Hondt, er zelf voor gekozen om als onafhankelijke te zetelen.
"Het zou Martine sieren als ze haar mandaat zou terug geven aan de partij waaraan ze haar mandaat te danken heeft", zegt Wilfried Vandaele. Dat is D'Hondt niet van plan: "Het is niet mijn bedoeling om mijn mandaten los te laten. Ik wil benadrukken dat ik afgelopen donderdag reeds mijn ontslag heb doorgemaild en dat dit niets te maken heeft met de persoon van Danny Van Den Broucke".

N-VA heeft dus geen gemeenteraadsleden meer. De afdeling koos wel al een nieuw bestuur. Kurt Knockaert, die de voorbije jaren voorzitter was, wordt ondervoorzitter van N-VA-Middelkerke en laat het voorzitterschap over aan André Clarysse. ‘Kurt Knockaert heeft als voorzitter uitstekend werk geleverd, en als ondervoorzitter blijft hij de afdeling samen met mij leiden. Ik wil hard aan de kar trekken om het pad te effenen voor de jongere generaties die ons de komende maanden moeten komen versterken.’
Om een politieke rol van betekenis te kunnen spelen in Middelkerke, zal de partij wel een zeer sterk boegbeeld nodig hebben om te kunnen optornen tegen de Open VLD en de LDD.
N-VA heeft nu met Sandra Plaetevoet nog een mandataris in het OCMW en met Isabel Desoete (echtgenote van Danny Van Den Broucke) een provincieraadslid.

Even de geschiedenis van de N-VA in Middelkerke er op nalezen
Bij het uiteenvallen van de ‘Volksunie’ in 2001, moesten/ konden de leden kiezen. Enerzijds waren er Bert Anciaux (nu bij SP-a) en Els Van Weert, die samen met Geert Lambert de links-liberale partij ‘Spirit’ (Sociaal, Progressief, Internationaal, Regionalistisch, Integraal-democratisch en Toekomstgericht) oprichtten. Anderzijds was er Geert Bourgeois die een nieuwe partij stichtte, de N-VA of Nieuw-Vlaamse Alliantie.

Op 8 oktober 2000 nam de Volksunie in Middelkerke nog steeds deel aan de gemeenteraadverkiezingen onder de naam ‘Stem van het Volk’. Waren dat Vlaams-nationalisten of niet? Daarover lopen de meningen uiteen. Sommige wel natuurlijk. Frank Verlinde was de kopman en zoals zijn voorgangers André Inghelram (de echte Vlaams-nationalist en nog iets meer) en Julien Desseyn (later socialist geworden om zijn zoon te steunen) was hij tot dan toe burgemeester. Daarna niet meer, want die verkiezingen betekenden de doorbraak van de Open VLD en de ondergang van de SVHV dat terugviel van 8 naar 4 zetels.
Danny Van Den Broucke stond ook op die lijst van Verlinde maar werd met 367 stemmen niet verkozen.
Op de lijst troffen we toen ook Chris Niville (483 stemmen, nu LDD), Lode Maesen (462 stemmen, nu Progressief kartel) en Bianca Ryckewaert (280 stemmen, nu LDD) aan.

De lijsten voor de verkiezingen van 2006 hadden een gans andere gedaante. Geen sprake meer van de Stem van het Volk, maar sommige partijleden daarvan, hadden hun nieuwe roeping ontdekt.
Lode Maesen koos, na lang twijfelen tussen N-VA en Progressief kartel, voor dat laatste.

De inmiddels opgerichte Middelkerkse N-VA, ook in Vlaanderen toen nog een minipartij, ging in kartel met de CD&V. Op die kartellijst kregen de N-VA’ers Henk Dierendonck, Danny Van Den Broucke, Bianca Ryckewaert en Nadège Deramoudt respectievelijk de 4de, 9^de, 10^de en 11^de plaats, de laatste drie dus op een niet-verkiesbare plaats. Niemand werd rechtstreeks verkozen. Danny Van Den Broucke voerde toen nochtans campagne onder het motto “De leeuw laat zijn tanden zien”.
Omdat verschillende verkozen leden van het kartel CD&V/N-VA verkozen of gedwongen waren om over te stappen naar de OCMW-raad, werd opvolger Henk Dierendonck toch gemeenteraadslid.
Er ontstond echter een breuk en na eerst als onafhankelijke gezeteld te hebben, stapte hij in april 2007 over naar de lijst Dedecker. Op 20 april 2007 verklaarde Danny Van Den Broucke hierover: “We eisen dan ook zijn gemeenteraadszitje terug. Deze zetel is door het kartel behaald en daar hebben wij dan ook recht op. We rekenen erop dat Henk voldoende politieke eerlijkheid heeft om dit te doen”.
Zo zie je maar: de reacties bij een overstap zijn steeds dezelfde maar niemand geeft er gevolg aan. Van Den Broucke zal zich die uitspraak 'niet meer herinneren', zeker?

Waarom haalde de N-VA bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen geen goed resultaat in Middelkerke?
Bijna overal in de rest van Vlaanderen boekte de N-VA enorme successen. Ze profiteerden van het Bart Dewever – effect dat overal een gunstige wind deed waaien. Middelkerke was één van de weinige gemeenten waar dat niet het geval was. Waarom? Het begon al bij de lijstvorming.
Op 4 mei 2012 zouden negen van de twaalf in februari 2011 rechtmatig verkozen bestuursleden van de partij ontslag genomen hebben: André Clarysse, Chris Niville, Bianca Ryckewaert, Jan Vandenberghen, Eddy Weerbrouck, Kristof Vandenbroucke, Mike Weerbrouck. Koen Dierendonck en Wendy Denecker deden dit reeds eerder. Volgens hen wilden ze de dictatoriale houding van de voorzitter en zelf benoemde lijsttrekker Dany Van Den Broucke niet langer meer aanvaarden. Ze spraken van ‘opportunisten met een eigen agenda’ en beweerden dat er in de opgestelde partijlijst geen plaats meer was voor enkele verdienstelijke leden met een lange staat van dienst. Omwille van de slogan ‘Kiezen voor verandering’ werden ze vervangen door jongere nieuwkomers.
Voorzitter Danny Vanden Broucke zou gewoon zijn laars gelapt hebben aan de statuten van de partij.

De N-VA betwistte één en ander van die beweringen.
Jan Vandenberghen zou al jaren geen lid meer zijn. Koen Dierendonck en Wendy Denecker zouden al maanden geleden ontslag genomen hebben om privéredenen en zouden niets met de ontslagnemende te maken willen hebben. Bianca Ryckewaert en Eddy Weerbroeck zijn een paar en Mike Weerbroeck is hun zoon. Nogal logisch, vond het NV-A, dat ze samen ontslag namen.

Een mes snijdt natuurlijk aan twee kanten en de partij kan het best goed bedoeld hebben met de verjonging, maar de verkiezingen hebben uiteindelijk bewezen dat die misschien geleidelijker hadden moeten doorgevoerd worden.

De N-VA beweerde eveneens dat de dissidenten (zoals ze die noemden) al langer, achter de rug om van het bestuur, een kartel tussen de N-VA en LDD wilden. Hun ‘kiezersbedrog’ zou de aanleiding van de breuk geweest zijn. N-VA (Van Den Broucke?): "Men moet oliedom zijn om zich te laten manipuleren om een boegbeeld van een andere partij te willen helpen aan de burgemeesterszetel en ten koste van de eigen partij niet te beseffen dat men gebruikt wordt als een pion in een schaakspel".

Enkele van de ontslagnemende leden van de N-VA stapten over naar LDD (Chris Niville, Claude Prinzie, Bianca Ryckewaert, Annick Soete, Pascale Huart) waar ze welkom waren en ook een goed resultaat behaalden, natuurlijk ook omdat hun leider Jean-Marie topscorer werd in het stemmenaantal. Kris Niville en Bianca Ryckewaert werden zelfs verkozen, de tweede weliswaar na ruil met Henk Dierendonck die de OCMW-raad verkoos.

Na de partijtwist moest de N-VA in extremis nog de nodige kandidaten vinden om een volledige lijst te kunnen indienen. Toen er bovendien nog twee afvielen, die zelfs al op een affiche prijkten, werd dat een acuut probleem. Er moest toen zelfs een beroep gedaan worden op ‘Hervé’, vader van Danny en Eddy Van Den Broucke. We kunnen dus gerust stellen dat de lijst te zwak was en met haken en ogen aan elkaar hing.
Het feit dat de partij moest optornen tegen de LDD, in een tweestrijd gewikkeld met Open VLD, was nog een ernstiger handicap.

Dat Danny Van Den Broucke een autoritaire figuur is, die weinig tegenspraak duldt maar steeds eigengereid zijn weg wil gaan, dat is algemeen gekend. De leden vonden dat het Vlaams bestuur hem had moeten terechtwijzen. Hij wekte als lijsttrekker weinig vertrouwen en bleek dus geen bezieler van een ploeg maar hij speelde die eerder uit elkaar. Ik kende hem niet persoonlijk maar zijn optreden op het lijsttrekkersdebat kon mij niet bekoren.

Besluit
Dany Van Den Broucke stelt weliswaar regelmatig een mondelinge vraag in de gemeenteraad, maar we kunnen bezwaarlijk beweren dat hij al veel positieve sporen achtergelaten heeft in de Middelkerkse politiek. Hij beweert zich 15 jaar ingezet te hebben voor de partij, maar die duur is lichtjes overdreven als je het onderscheid maakt tussen SVHV en N-VA.
Hij zegt ook ‘constructief’ te zijn in de raad, “ten gunste van de bevolking”. Boze tongen beweren dat hij er, als uitbater van een tennisschool in de gemeente en organisator van gesubsidieerde tennistornooien, alle belang bij heeft om op een goed blaadje te staan bij de Open VLD – CD&V meerderheid.

Bronnen
Artikel uit ‘Het Nieuwsblad’ van 13.10.2014 door Danny Van Loo “N-VA zet raadslid Danny Van den Broucke uit partij’
Artikel uit ‘Het Laatste Nieuws’ van 13.10.2014 door Paul Bruneel “N-VA zonder mandatarissen in gemeenteraad”
Mijn blogartikel: Gemeenteraadsverkiezingen Middelkerke (3)