Een nieuwjaarsreceptie wordt georganiseerd bij veel bedrijven, gemeenten en verenigingen bij het begin van een nieuw kalenderjaar met de bedoeling elkaar een 'Gelukkig Nieuwjaar' te wensen. Op deze bijeenkomst wordt vaak een toespraak gehouden door de directeur, de voorzitter of de burgemeester. Men kijkt terug op het afgelopen jaar en kijkt al vooruit naar de gebeurtenissen in het nieuwe jaar.
Op de receptie van de gemeente kon ik spijtig genoeg niet aanwezig zijn, maar ik heb dat al eens meegemaakt en ik heb er toen ook een artikel over geschreven.
Omdat er drie opeenvolgende recepties waren in de week van 25.1 – 1.2.2015, van drie politieke partijen, nam ik mij voor overal de sfeer eens te gaan opsnuiven.
Zelf ben ik gekomen op een leeftijd dat ik mag zeggen dat ik nogal wat recepties meegemaakt heb. Niet dat ik er trots op ben, maar misschien ben ik nu wel een ervaringsdeskundige op dat gebied.
Ik las deze week toevallig een artikel, schijnbaar van een collega- deskundige, met name Dirk De Corte, Managing Partner ImproveMenT met als titel ‘Nieuwjaarsrecepties en waarom u er maar beter wegblijft…’ Ik heb daarin enkele van mijn meningen over recepties teruggevonden en ik wil jullie die niet onthouden.

Kenmerken van recepties
Recepties door politieke partijen verschillen wel enigszins van ‘gewone’ of 'neutrale' recepties. Mandatarissen en kandidaten voor een mandaat zien het namelijk als hun plicht bij het binnenkomen de ronde te doen van de zaal om te laten zien dat ze er zijn maar ook om de andere aanwezigen de indruk te geven dat ze zich voor hen interesseren en openstaan voor hun problemen.
Niet abnormaal eigenlijk want zo steekt de politiek nu éénmaal ineen en dat wordt van een politicus ook verwacht. Dat kan zelfs gemeend zijn!
Diegene die er uiteraard moesten zijn, waren er ook: gemeenteraadsleden, leden OCMW – raad en bestuursleden.
Op de drie recepties voelde ik mij welgekomen. Het waren ook voor mij gelegenheden om op bepaalde namen een gezicht te plakken. De bestuursleden van de N-VA droegen bovendien naamkaartjes wat de kennismaking aanzienlijk vergemakkelijkte.
Ik mocht ook tevreden vaststellen dat mijn blog nogal wat lezers telt uit de drie bezochte partijen.
Vooraf had ik mij al afgevraagd of ik op die recepties vertegenwoordigers van de andere partijen mocht verwachten. Dat was niet het geval bij de CD&V. Zelfs niemand van de coalitiepartner Open VLD te bespeuren! Zowel bij LDD als bij N-VA waren er enkele wederzijdse vertegenwoordigers en ik had het gevoel dat er een goede verstandhouding heerst tussen beide partijen. Misschien was dat wel omdat Danny Van Den Broucke er niet meer bij is en hoort.  In beide partijen vindt men immers leden die zich 'Vlaming en republikein' noemen.

Welk verschil is er dan wel tussen neutrale recepties en politieke?
Bij de eerste soort zijn er meer mensen die elkaar noch van haar noch van pluimen kennen maar die toch proberen een gesprek met elkaar te beginnen. Er loopt ook een categorie aanwezigen rond die wel een gesprek beginnen met iemand waarvan ze niets te verwachten hebben, maar al een andere kant uitkijken om te zien of er niemand beters is om mee te spreken. De ‘truuk’ “ik-zie-daar-iemand-die-me-roept-en-die-ik-al-lang-niet-meer-heb-gezien”, wordt dan uit de doos gehaald.
Receptiedatums laat in januari of zelfs al in februari, beïnvloeden ook de sfeer. Misschien zijn er te veel recepties en is het moeilijk nog een vrije datum of vrije zaal te vinden, maar met Nieuwjaar hebben ze nog maar weinig te zien. Van elkaar spontaan 'een gelukkig en gezond 2015' wensen, komt niet veel meer in huis.
Dat betekent natuurlijk niet dat er geen gezelligheid kan heersen onder de aanwezigen, dat ze samen toch een fijn moment kunnen beleven en dat ze elkaar beter kunnen leren kennen, dat alles met het welzijn van de partij op het oog.

Op het nieuwe jaar moet natuurlijk gedronken worden. En gegeten. Dat heet dan een ‘natje en een droogje’ of een ‘hapje en een drankje’. Ja, wat wordt daar dan wel gedronken? Een glaasje cava of een fruitsap, dat lijkt wel overal de keuze te zijn. Maar niet iedereen lijkt daar echt verlekkerd op te zijn en een fris pintje, van om het even welk merk, lijkt sommige heel wat beter te smaken.

CD&V
Op 25 januari 2015 om 11u30 was de CD&V als eerste aan de buurt. Ik hoorde een mandataris zelf de vrees uitdrukken dat het uur misschien wel slecht gekozen werd. Had men gewacht tot na de hoogmis? (grapje!). Met een spandoek aan de ingang heette de partij zo goed als iedereen welkom: alle functies en beroepen werden daarbij opgesomd.
De foyer van ‘De Branding’ is een grote zaal met verspreide tafeltjes, waaraan de grote meerderheid van de aanwezigen plaats nam. Schijnbaar vindt dus niet iedereen, zoals ik, dat rechtstaande recepties gezelliger zijn. Iemand liet mij dan fijntjes opmerken dat ‘oudjes’ (op mij bedoeld) niet meer zo lang kunnen rechtstaan.
Om 12u10 deed Joke Schauvliege, Vlaams minister bevoegd voor landbouw en visserij, leefmilieu en natuur, met inbegrip van de natuurlijke rijkdommen en het plattelandsbeleid en voor ruimtelijke ordening, haar intrede. Een hele mond vol, dus!
Niets plechtigs noch arrogants maar ze ging ook van tafel tot tafel en drukte alle aanwezigen op sympathieke wijze de hand, mezelf inbegrepen.
Om 12u15 telde ik met mijn ogen 75 aanwezigen. Alle schepenen en gemeenteraadsleden en bestuursleden tekenden natuurlijk voor present. De meeste andere waren mij onbekend maar dat zal wel aan mij liggen. Zo’n receptie dient immers ook om mensen te leren kennen en zo maakte ik kennis met Kristof Devos, nieuwbakken gemeenteraadslid. Een vriendelijke en dynamische kracht, me dunkt, met al heel wat ervaring in het leidinggeven door zijn functie als directeur van de vrije Sint-Lutgardisschool in Westende-dorp.

Om 12u45 moest ik de receptie verlaten wegens famiiale verplichtingen. Toen had nog niemand een toespraak gehouden, maar na navraag bij Jürgen Vergauwe kon ik vernemen hoe het verder verliep. Waarvoor dank!
Nadat voorzitter Ronny Devriendt het werk van de mandatarissen in 2014 had geloofd, spoorde minister Schauvliege de lokale afdeling aan om nu al de aandacht te richten op de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Zij verschafte ook een korte toelichting over de historische graslandpolitiek waarbij ze beloofde werk te maken van de uitzonderingsbepalingen.
Sorry, ik wou jullie uitleggen wat dat juist inhoudt maar in het maartnummer van ‘CD&V Direct’ zal dat uitgebreid aan bod komen en natuurlijk wil ik die primeur niet doorbreken.

LDD 31.1.2015 vanaf 19 uur
Alhoewel ik er slechts één kilometer vandaan woon, kende ik de ‘Paradou’ slechts van naam.
En daar was het te doen. Een goede gelegenheid om er eindelijk eens kennis mee te maken.
Eerst even een verklaring: Paradou is een gemeente in het Franse departement Bouches-du-Rhône (regio Provence-Alpes-Côte d`Azur).
Kenden jullie die ‘feestzaal’ en ‘restaurant’ in de Lombardsijdelaan al, in een klassieke cottagevilla?
Volgens hun website http://nl.wikipedia.org/wiki/Paradou was het gebouw ‘rond de tweede wereldoorlog al een restaurant, nadien private woning en later verbouwd tot feestzaal’.
Nu heeft die een capaciteit voor diners tot 70 personen en voor recepties tot 100 personen.
Er waren er echter 120, waaronder naar het schijnt zelfs een Limburger en een Kortrijkzaan. Dat was misschien wel een beetje veel in een zaal die wel een goede indruk geeft als restaurant maar me als receptiezaal minder geschikt lijkt, met zijn vele hoeken en kanten. Na een tijdje was het er stikheet.
De LDD- receptie ’s avonds en als enige niet in de foyer van ‘De Branding’ was dus wel van een speciale aard.
De partij, bezield door Jean-Marie, heeft geen gastspreker nodig. Dat doet hij wel zelf. Zelfs een gehoorgestoorde zoals ik, kon via een goede geluidsinstallatie, elk woord verstaan van zijn toespraak, tweeledig en gepast van lengte. Ik vermeld dat graag als pluspunt.
Eerst kwam de lokale politiek aan de beurt. volgens JMD hebben de blauwe politici allemaal dezelfde DNA maar een gebrek aan visie. Antwoorden op de vraag naar de prijs van een nieuw casino met ‘tussen 2 en 65 miljoen’ vindt hij niet ernstig meer. Ik ook niet!

Hoewel hij voor het ogenblik geen officiële rol meer speelt in de federale politiek, ziet JM op termijn wel nog een rol weggelegd voor zijn partij, zelfs al vindt hij zelf dat dit vandaag nogal moeilijk ligt. Hij deed echter een oproep om geduldig een team te blijven vormen en erin te blijven geloven.

Na JM stapte een humorist op het podium: Hans Solo, schuilnaam voor Han Coucke. Ik kende hem niet maar volgens Wikipedia is dit zijn curriculum vitae:

Geboren in Waregem op 30 maart 1975, Vlaams acteur en komiek. Hij is vooral bekend als Stef uit de VTM-reeks ‘De Kotmadam’.
Coucke groeide op in Zulte en is van opleiding industrieel ingenieur. Later volgde hij een opleiding aan het conservatiorium in Gent. Daar leerde hij Frank Van Erum kennen, waarmee hij sindsdien het cabaretduo "Gino Sancti’ vormt. Zij wonnen al verschillende cabaretfestivals in België en in Nederland, bijvoorbeeld de ‘Wim Sonneveltprijs’ in 2002.
Coucke is ook actief als regisseur en coach van verschillende cabaretiers. Hij werd in 2008 wat bekender dankzij zijn theatershow "Racist", waar hij het typetje "Han Solo" speelde , een extreemrechtse, conservatieve, racistische, discriminerende man.

Hij kon schijnbaar nogal wat vrouwen aan het lachen brengen. Smaken kunnen uiteraard verschillen, maar ik vond hem wat vulgair.

 N-VA 1.2.2015 10 – 13 uur

Het kwam moeilijk op gang. Tien uur als aanvangsuur was misschien wat vroeg. Om 10u30 telde ik 53 aanwezigen, maar dat aantal groeide gestadig om uiteindelijk toch circa 75 te bereiken.
Daaronder in eerste instantie Isabel Desoete, provincieraadslid en echtgenote van Danny Van Den Broucke. Ik ben niet zo thuis in de geplogenheden van een politieke partij, maar haar aanwezigheid verraste mij. Haar man uit de partij gezet en zij blijft. (*) Is dat maar schijn of zit daar meer achter?
Ook Wilfried Vandaele, volksvertegenwoordiger voor N-VA en ondervoorzitter in de Vlaamse raad uit De Haan was tegenwoordig..
Tenslotte was er de gastspreker Siegfried Bracke, de man met een ‘blitz-carrière’, eerste burger van ons land.
Heel wat voornaam volk, dus! De aanwezigheid van deze beide heren zal waarschijnlijk ook bedoeld geweest zijn als ruggensteun voor de lokale N-VA die opnieuw van nul begonnen is. Dat moet niet eenvoudig zijn maar met een grote en rijke Vlaamse partij achter zich moet dat wel lukken.

Als iemand gaat spreken, dan is het eerste waar ik altijd bezorgd over ben “zal ik kunnen horen wat er gezegd wordt?”
Dat viel hier erg tegen want de geluidsinstallatie werkte niet optimaal.
Inhoudelijk zal er wel met de toespraak van Bracke niets mis geweest zijn, maar … zo lang en zo stil…!
Ik meen toch begrepen of gehoord te hebben dat hij aan de aanwezigen de huidige door de N-VA gevolgde politiek probeerde te verduidelijken.

Ik vond deze receptie de gezelligste, voor mij persoonlijk. Ik heb de bestuursleden van de partij wat beter leren kennen en ik kon er ook een gesprek mee voeren.

En de andere partijen?
De SP-A en zijn kartelpartners kwamen in 2015 niet bijeen voor een nieuwjaarsreceptie maar ze zijn vast van plan dat volgend jaar opnieuw te doen.

Bronnen
Wikipedia

Aanpassing
* Zelf heb ik haar niet zien vertrekken, maar na een kwartier was ze al weg, naar het schijnt!