|
Het is al vaak gebeurd dat iemand mij vraagt waar ik woon.
Als ze ‘Westende’ horen, dan gaat er een lichtje branden. Dat zal voor Lombardsijde niet anders zijn.
De redenen waarom zijn zeer uiteenlopend. Ik haal hier even de meest voorkomende aan, niet in volgorde van frequentie, noch in volgorde van voorkeur.
Ja, daar ben ik geboren of daar zijn mijn ouders geboren of één van beide.
Daar heb ik de lagere school doorlopen.
Daar heb ik gevoetbald bij Davo of bij SCL.
Daar speelde ik ooit volleybal met de vrouwenploeg ‘Blue white’.
Daar wonen mijn ouders of daar liggen mijn ouders begraven.
Daar heb ik een tweede verblijf, een villa, appartement of chalet of ‘daar huren wij elk jaar een vakantieverblijf '.
Mijn partner is afkomstig van Westende of daar heb ik hem/haar leren kennen.
Daar nam ik ooit deel aan een tennistornooi of aan een petanquetornooi of speel ik graag minigolf.
Daar heb ik leren paardrijden, in de Badenlaan.
Daar zijn we jaren naeen met onze kampeerwagen naartoe gereden of daar zijn wij elk jaar op camping.
In Lombardsijde kan een golfliefhebber zijn hartje ophalen.
Daar kan je rustig wandelen of fietsen ... in het achterland dan.
Daar heb ik eens een auto-ongeval gehad.
Ik heb daar heel wat postkaarten over.
Bovenstaande zinnetjes zijn natuurlijk ook toepasselijk op veel andere plaatsen of dorpen of gemeenten, op de namen van de clubs na.
Daarom nu even de zeer specifieke herinneringen voor Westende en Lombardsijde.
Ik ben daar lid van de surfclub.
Daar ben ik soldaat geweest, in Lombardsijde dan.
Daar heb ik ooit een vakantie in groep doorgebracht in ‘Zon en Zee’, in ‘Ons Rustoord’, in de ‘Marçunvins of Calidris of Home Crombez’ of in de 'Vacarsa'.
Zon en Zee? Daar was toch ooit een bloeiend vakantiecentrum en daar zijn nu toch die ruines?
Daar heb ik veel gezwommen of daar was ik een regelmatig bezoeker van de manege.
Staat daar niet dat prachtig rond gebouw ’Belle Vue' of ‘Rotonde’?
Daar gaan wij vaak stappen met onze wandelclub.
Daar werd toch die film gedraaid over die afschuwelijke camping?
En voor de ouderen
Was dat niet ooit ‘de parel van de kust’?
Daar heb ik leren zwemmen in de ‘Lac aux Dames’.
Ik heb daar nog ooit in het ‘Westend Hotel’ gewerkt of ‘Mijn moeder heeft ….’
Is het niet in de duinen van W. dat je nog overblijfselen terugvindt van de Atlantikwal? Daar heb ik vaak liggen zonnen op of achter de betonnen muur.
Ik denk aan lang vervlogen tijden: aan de mondaine badplaats met casino, restaurant onder zwembad, muzikale optredens (jazz), Brussel in het klein, …
Is dat daar waar je nog enkele typische cottages te zien krijgt, zij het dan veel minder dan vroeger?
Daar woonden we toneelvoorstellingen of zangcrochets bij in ‘De Tap’.
Daar gingen we vaak dansen in de ‘Wedergeboorte’ in Lombardsijde of in Westende in ‘De Kroon’ of in ‘De Casino’ met orgelmuziek en recenter in de ‘Lorenzo’ of later de ‘Byblos’. In dat laatste heb ik trouwens ooit nog een ‘lief opgedaan’. Ook in de zaak van de ouders van Herwig Vanhove op de Koning Ridderdijk, hebben we menig dansje gedaan op één vierkante tegel.
Ook in de facebookgroepen ‘Je bent van Westende als...’ of ‘Je bent van Lombardsijde als’... worden veelvuldig herinneringen opgehaald. Voor mensen die hier geboren zijn of woonden en daarna wegtrokken om te gaan studeren en niet meer terug te keren of omdat ze elders werk vonden of omdat ze met hun partner samen een andere weg opgingen, gelijkt dat een beetje op weer thuiskomen.
Daar is dan wel meer sprake van personen ‘Heb je die nog gekend?’ of ‘Wie woonde daar nu ook weer? Vooral dan over merkwaardige figuren zoals ‘Jerome de Niengelsman’, ‘Wiske’, Stanten’ en Miete Kukke’. Ook vaak over een 'pastre' of een ‘meistre’ of ‘zuster of juffrouw’ in de lagere school. Soms komen er ook wel eens vragen naar een verdwenen handelszaak, naar een huis of naar een straat, die ondertussen misschien van naam veranderd is.
Maar ook de honkvaste Westendenaars of Lombardsijdenaars denken vaak met weemoed terug aan de ‘goeie oude tijd’. Zij zien natuurlijk beter en met groot leedwezen wat er van Westende en Lombardsijde geworden is.
Van een gemoedelijk, gezellig dorpsleven is daar al lang geen sprake meer. We worden overspoeld door toeristen en inwijkelingen. Westende heeft geen uitstraling noch charme meer en van een vroeger levendig Lombardsijde (vooral door de militairen!) is maar weinig overgebleven. En straks verdwijnt de tram ook nog uit de dorpskern!
Wat is er dan wel allemaal veranderd?
Op sportgebied…
Zwemmen kan enkel ’s zomers nog in zee want van de vroegere zwemkommen (‘Lakodam’ en ‘Zon en Zee’) is er geen één overgebleven!
Paardrijden kan je hier enkel nog langs de straten waarna bewoners zich moeten ergeren aan wat de paarden op straat achter laten.
Alleen ‘strandvolley’ is nog mogelijk.
In de lokale economie…
In de dorpen vind je nauwelijks nog een café. Amusement voor de vaste bewoners is er slechts zeer sporadisch. De belangrijkste uitbatingen in Westende behoren al een tijdje tot het verleden en zijn enkel nog te zien op postkaarten.
Kermissen stellen nauwelijks nog iets voor.
Er is zelfs geen feestzaal meer in Westende. Voor de ‘Nacht van Davo’ moest dit jaar uitgeweken worden naar Leffinge.
De handelszaken kregen de doodsteek van de grote warenhuizen. Bakkerijen (2 in Westende, 1 in Lombardsijde) en beenhouwerijen (3 in Westende, 1 in Lombardsijde) zijn er nog genoeg, maar zijn ze wel open…?
Mooie hotels zoals ‘Yser Hotel’ en ‘Belle Vue’ in Lombardsijde kregen een andere bestemming’.
Het ’Westend Hotel’ werd zelfs afgebroken en de ‘Rotonde’ is gesloten.
De echte vakantiecentra zoals de ‘Marçunvins’ of ‘Calidris’ en ‘Vacarsa’ en ‘Zon en Zee’ die Westende deden bloeien, werden hetzelfde lot beschoren. De ‘Zeekameel’ in Lombardsijde moet de eer redden in het ‘Yser’-gebouw.
Zon en Zee heeft eerst plaats moeten maken voor een asielcentrum en daarna voor hopen stenen en zand en voor ruines. Gelukkig werd ook nog een deel als hotel bewaard. Dertien jaar later is er van een heropleving nog steeds geen sprake.
Sorry, maar ik vind dat zo erg dat ik er maar niet over kan zwijgen.
Westende en Lombardsijde zijn ingenomen door eindeloze, soms lelijke en saaie campings met eigen winkels en cafetaria’s. Onooglijke kleine vakantiewoningen, waar de ene op de andere zijn neus kijkt, kleuren de dorpen wit. En zijn dus al even saai.
Een poging om een markt op te starten in Westende, moest stopgezet worden.
Het erfgoed wordt steeds zeldzamer.
Op kerkelijk gebied…
De kerk speelt nog slechts een minimale rol in het dorpsgebeuren. De pastoor moet zich in drie delen om alle omliggende kerken te kunnen bedienen. Begrafenissen worden steeds vaker vervangen door diensten in rouwcentra in Nieuwpoort of Diksmuide. Wie huwt er nu nog, vinden vele koppels.
De fusie gaf onze beide dorpen een haast dodelijke steek
Lombardsijde werd het eerste slachtoffer in 1971, na een fusie … met Westende.
Het gemeentehuis werd overbodig en in 1977 moest Westende dat zelf ook ondervinden.
En daarrond draaide juist grotendeels het dorpsleven!
Een druk bezet politiekantoor werd niet meer nodig geacht, zodat men zich kan afvragen of de lokale veiligheid nog wel verzekerd blijft.
De ‘kazerne van Lombarsijde’ werd ‘Kwartier Nieuwpoort’ omdat onze politici van een vorige generatie die lieten inpalmen bij de fusie van 1977. Ook onze grootste hoveniers werden daardoor inwoners van Nieuwpoort.
Middelkerke, Middelkerke, Middelkerke!!!!
Alles wordt gecentraliseerd in Middelkerke: administratie, brandweer, containerpark, markt, politie, sport (vooral GSM- of drinkbuswerpen!), cultuur, post, …
Een parel is Westende-bad al lang niet meer, weggedrumd door Middelkerke, dat er een ‘aanhangsel’ van gemaakt heeft om zelf een hoogvlieger te worden, wat niet gelukt is.
Is er dan niets veranderd in de positieve zin?
Om die vraag te beantwoorden, heb ik nogal lang moeten nadenken.
Natuurlijk wel, maar vooral voor de toeristen: surfclub, golfterrein, natuurgebied ‘Cosmos’, een heus museum annex van toerismebureau dat zelfs in het voorseizoen de deuren durft sluiten. (!!!)
Lombardsijde kreeg een mooie sportzaal ‘De Bamburg’ en een bibliotheekannex van Middelkerke, net zoals Westende en deze laatste ook nog een mislukt landschapspark.
Natuurlijk werden ook heel wat wegen vernieuwd. De nutsleidingen waren namelijk aan vervanging toe. Dat nieuwe uitzicht zal echter ons leefmilieu geen nieuw leven inblazen.
Waar ik dan zelf aan denk als ik ‘Westende’ hoor?
Ja, daar ben ik geboren en daar woon ik. Daar hou ik van! Niet dat alles hier zo goed is of dat ik hier alles vind waaraan ik behoefte heb… maar gewoon zo.
Als bejaarde zijn mijn verwachtingen natuurlijk niet meer zo hoog gespannen, maar ik denk dat er gerust mag gezegd worden dat vooral onze beide dorpen maar ook Westende-bad heel wat van hun pluimen verloren hebben. Spijtig toch!
|
