Toen ik nog een 'opschieteling' was, hadden mijn oudere zuster en ik een geheime taal. Stout als we (toen) (soms) waren, gebruikten we die als we vonden dat mijn ouders beter niet verstonden wat wij konkelfoesden.
Ook enkele nichten van me beheersten goed de taal.

Ik weet niet meer waar we die vandaan haalden, maar ik heb in de loop van de voorbije decennia kunnen ervaren dat ik er nog steeds goed overweg mee kan.

Ze wordt P-taal genoemd omdat de letter P er de hoofdrol in speelt.

Hoe werkt het?
Elke uitgesproken lettergreep wordt immers herhaald maar dan beginnend met een P. Voor de welluidendheid is het soms niet de volledige lettergreep of soms meer dan dat die herhaald wordt.

Voorbeelden:

Die uitdrukkingen heb ik nu verwerkt in zinnetjes.
In het Algemeen Nederlands:
Op een goeie dag, in de week van de Westendse kermis, kwam een vriend thuis van zijn jaarlijkse reis. Wij gingen samen een pintje drinken en hij vertelde er mij alles over. We spraken de P - taal omdat die vent naast ons het niet zou verstaan.
Omdat ik een beetje hardhorig ben, moest ik wel regelmatig vragen 'Wat zegt gij daar?' Mijn vriend vroeg dan ook wel eens 'versta je mij?' of 'heb je dat verstaan?'.
Wat hij allemaal vertelde was soms eigenaardig. Ik vroeg hem dan ook soms 'ben je gek, ja?' of  'geloof jij dat zelf?' of  ' 't is niet waar, zeker?'

En in het Westends
Up u goeju dag in du weeku van du Westeënsjhu kerumessu, kwaamt ur u vrieënt tuus van zu joörlukshju reizu. Mu gieng tugoöru u pientju drienkn e nu vurteldu mu dur alus oovru. Mu spraakn du P-taalu omdat du vint die neevus uus zaat uus nie zoe vurstoön. Omdank u bitju doof zien, moestn kwel reegulmoötug vraagn: 'wadu zeg ju gie doö?'  Mu vrieënd vroeg toen ook wel u ki 'vurstoö ju mien?' of  'eju da vurstoön?'
Watatn alumalu vurteldu was soms roöru e nik vroegn toenu 'ziej zot joöju?' of 'gloof ju gie dadu zeëvu?' of  'tis gi woözeekru' 

En in de P-taal
U-pup u-pu goe-poe-ju-pu da-pag i-pin du-pu wee-pee-ku-pu va-pan du-pu we-pes-te-pen-sjhu-pu ke-pe-ru-pu-me-pe-su-pu, kwa-pam mu-pu vrie-pieënt tuu-puus va-pan zu-pu jo-poar-lu-puk-sju-pu ri-pei-zu-pu. Mu-pu gie-pieng u-pu pi-pien-tju-pu drie-pieng-ku-pun e-pen nu-pu vu-pur-te-pel-du-pu mu-pu a-pal-lu-pus do-po-roo-poo-vu-pur.
Mu-pu spra-paa-ku-pun du-pu pee-pee-ta-paa-lu-pu o-pom-da-pa die-pie vi-pint nee-pee-vu-puns uu-puus za-pat uu-puus nie-pie zoe-poe vu-pur-sto-poan. O-pom da-pank i-pik u-pu bi-pi-tju-pu doo-poof zie-pien moe-poes-tu-punk i-pik ree-pee-gu-pul-mo-poa-tu-pug vra-pa-gu-pun 'wa-pa-du-pu ze-peg ju-pu gie-pie do-poa?'. Mu-pu vrie-pieënd vroe-poeg oo-pook we-pel u-pu ki-pi 'e-pe ju-pu da-pa vu-pur-sto-poan?' o-pof 'vu-pur-sto-poa-ju-pu mie-pien?'.

Wa-pa-tu-pun a-pa-lu-pu-ma-pa-lu-pu vu-pur-te-pel-du-pu wa-pas so-poms ro-poa-ru-pu e-pen i-pik vroe-poe-gu-pun toe-poe-nu-pu 'zie-pie-ju-pu-zo-pot, jo-poa-ju-pu?' o-pof 'gu-pu-lo-poof ju-pu gie-pie da-pa-du-pu ze-peë-vu-pu?' o-pof 'ti-pis gi-pin wo-poa zee-pee-ku-pur?'

Hoe leer je de P-taal?
De P-taal is het snelste te leren als je een zin een paar maal hardop leest. Probeer eerst eens: 'Wat zeg je daar?' 'Wapat zepeg jepe dapaar?' Maak daarna andere makkelijke zinnen. Dat zijn zinnen waarin korte woorden voorkomen, die maar een lettergreep hebben. Dus zoiets als: 'Ans en Hans gaan naar huis maar Piet doet dat niet.' 'Apans epen hapans gapaan napaar huipuis, mapaar Piepiet doepoet dapat niepiet.' 

Wat ook helpt is om met namen te beginnen bijvoorbeeld met je eigen naam. Als je dat een paar keer hebt geprobeerd, dan volgt de rest van zelf en kun je de P-taal gaan gebruiken.

 Veel succes! Jullie mogen mij altijd een bericht in de P-taal sturen.