Wat is het tegenwoordig leuk om van Lombardsijde naar Middelkerke te rijden tussen twee hagen met fleurige, lachende gezichten.
Mooie mensen allemaal, op panelen van 4 m², hier en daar aangevuld met kleinere die het ‘zich niet zo goed kunnen veroorloven’ maar toch hun passie willen uitschreeuwen.

Je geraakt niet uitgekeken op al die kandidaten die ons willen wijsmaken dat zij de beste en de mooiste zijn.  De foto’s laten hun voordeligste kant zien. Een spuiter drukt dat op Facebook nogal oneerbiedig uit met volgende zin, die natuurlijk niet door iedereen even goed gesmaakt wordt. “Weet er iemand waar ik de foto's van mijn vriendin kan laten botoxen?”
Misschien weet niet iedereen wie en wat hij daarmee bedoelt, al hebben vele hun vermoedens. Hoe kan het ook anders? Het valt nog geen klein beetje op. Wie wil er nu niet enkele tientallen jaren jonger uitzien? Ik wil haar daarom een zeldzame keer een complimentje toezwaaien voor haar jeugdige en mooie verschijning. Ze oogt echt zeer goed.
Toch gaan daarmee nog twee andere gedachten door het hoofd van de toeschouwer/ kandidaat kiezer: doet zij dat om aan te geven dat haar partij een verjonging doorgevoerd heeft of gebeurt dat uit zuivere ijdelheid?
Jullie kennen toch de volgende leuzen?

De hoogste vorm van ijdelheid is roemzucht.
                                        (George Santayana Spaans - Amerikaans filosoof 1863 – 1952)
Waar de ijdelheid begint, houdt het verstand op.
                                         (Marie von Ebner-Eschenbach Oostenrijks schrijfster 1830-1916)

Wil ze er jonger uitzien om de kiezer diets te maken dat zij nog steeds de energie bezit van een dertiger die ook in de toekomst grote projecten aankan? Of wil ze gewoon haar aantrekkelijkheid uitspelen om geliefd te zijn door jong en oud om meer stemmen aan te trekken?

Is dat niet ook een verlangen om belangrijker te zijn, of gewoon liefde voor zichzelf? Misschien kan het haar niet eens schelen dat hoogmoedige eigenliefde als ergste van de zeven zonden beschouwd wordt.

Wordt het een titanenstrijd in Middelkerke voor de sjerp?
Ik hou heel veel van de Griekse mythologie en daarom verwijs ik daar graag naar.
Het gebeurde dat de oude en de nieuwe goden elk een berg kozen voor zichzelf. De nieuwe, aangevoerd door Zeus, verbleven op de Olympus, de oude waren de Titanen, twaalf reusachtige figuren, die op een bepaald moment Zeus en de goden op de Olympus uitdaagden en de hemel wilden bestormen.
Het waren figuren die kracht en charisma uitstraalden.
Mag ik deze strijd vergelijken met de tweestrijd hier bij ons tussen de blauwen en de oranje-blauwen die schijnbaar hemel en aarde bewegen om toch maar de sjerp te behouden of te veroveren?
Jean-Marie Dedecker zou daar zeker niet gelukkig mee zijn want bovenstaand mythologisch gevecht eindigde met een nederlaag van de Titanen. Deze werden verbannen naar de onderwereld maar ze kregen later vergiffenis en mochten in de Elyzeese velden gaan wonen, de verblijfplaats van de gelukzaligen. Een magere troost!
Maar Jean-Marie en zijn medekandidaten willen dus niet vergeleken worden met de Titanen. Zij willen meer en zij dragen daarvoor de hoop mee van al de Middelkerkenaars die verandering wensen. Zij vinden dat het voorrecht om 18 jaar op de Olympus te mogen wonen, moet volstaan. Twee van de goden nemen niet meer deel aan de strijd, zonder twijfel een handicap voor de uitgedaagde goden.
Het wordt een harde strijd en dat is onder andere te zien in het straatbeeld.

Vinden jullie ook niet dat er veel meer geplakt wordt dan bij vorige verkiezingen?
De Open VLD en LDD kleuren onze straten blauw en blauw-oranje. De CD&V probeert daar nog wat meer oranje aan toe te voegen, maar schiet toch wat te kort.
Hier en daar worden nochtans akkoorden afgesloten of voorstellen daartoe gedaan om de verkiezingspropaganda te beperken. De reden? Dat zou toch maar een storend effect hebben en visuele vervuiling veroorzaken en het zou bovendien een financiële besparing opleveren.
De gemeente zet ook nog eigen borden. Wijze overheden denken dat de kandidaten dan geen persoonlijke borden meer zullen plaatsen. Maar een gemeentebord kent aan elke partij slechts een zeer beperkte ruimte toe, amper plaats voor enkele kleine affiches … bij voorkeur voor de kopstukken natuurlijk.

Waar worden die borden zoal geplaatst?
In de eerste plaats zetten of hangen kandidaten borden/affiches in hun tuin of aan hun ramen en gevel. Vrienden en partijleden laten dat ook toe. Verder zijn er ook landbouwers die hun weiden daarvoor beschikbaar houden, voor alle partijen.
Sympathisanten zijn daar niet allemaal toe bereid omdat ze er niet graag voor uitkomen dat ze voor deze of gene partij kiezen.
Op Facebook merkte iemand op dat in verschillende deelgemeenten borden van de Open VLD te zien zijn op bouwwerven en op bouwterreinen, waarvoor een bouwvergunning afgeleverd werd. Dat klopt inderdaad! Er wordt dan ook gefluisterd dat …

Wat beweren de tegenstanders van het plaatsen van borden?
De borden zijn niet allemaal even smaakvol; ze zijn een visuele vervuiling en zorgen voor wrevel bij de inwoners. Vooral in gemeenten waar veel partijen (10 in sommige gemeenten) of veel kandidaten deelnemen aan de verkiezingen, zorgt dat voor wildgroei. De eerste week valt het nog mee, maar als die affiches na een weekje natgeregend zijn, is het echt niet meer om aan te zien.
Een voorbeeld van wat je ‘vervuiling’ kunt noemen?

"We willen enerzijds onze inwoners sensibiliseren om zoveel mogelijk te sorteren en bewust om te gaan met afval, tijdens activiteiten werken we zoveel mogelijk met herbruikbare materialen, we roepen inwoners op om met herbruikbare tassen te gaan winkelen en plastiek te vermijden, we hebben ons geëngageerd binnen de statiegeldalliantie en voeren campagnes om mensen bewust te maken van het klimaatprobleem én trachten er ook zelf wat aan te doen. En dan gaan we in één maand tijd alle principes overboord gooien en massa’s houten borden en affiches in de gemeente plaatsen. Borden die een maand later gewoon worden weggegooid. Dat strookt niet met waar we als milieubewuste partij voor staan.”

Het plaatsen van verkiezingsborden was vroeger een veel belangrijker middel om je als partij te tonen dan nu het geval is. De digitalisering en de komst van sociale media hebben dat belang sterk verminderd. Affiches zijn voorbijgestreefd. Campagne voeren kan ook via folders en sociale media.

Als politicus moet je niet enkel in aanloop van de verkiezingen zichtbaar zijn maar op elk moment van de legislatuur.

Op sommige plaatsen staan ze slecht opgesteld, soms onveilig, omdat ze het zicht belemmeren.

Na de verkiezingen blijven ze vaak te lang staan, ook al schrijven de gemeentebesturen daarvoor een termijn voor (10 dagen in Middelkerke)

Het zou een pak werk en geld besparen.

Het zorgt het voor een hoop nervositeit ­tussen de kandidaten en hun achterban.

Wat beweren de voorstanders?
De sociale media zijn goed, maar enkel in combinatie met affiches. Geen enkele campagne kan gewonnen worden met alleen maar sociale media.

Voor echt menselijk contact is een boodschap offline, op straat, beter geschikt. Verkiezingsborden spreken de kiezer meer aan.

Dat verkiezingsborden aanleiding kunnen geven tot een zekere vervuiling, dat geven de voorstanders wel toe. Ze moeten beperkt blijven in tijd, ze niet te vroeg plaatsen en ze onmiddellijk na de verkiezingen verwijderen.
De visuele vervuiling moet niet overroepen worden want ... en ze verwijzen daarvoor naar de reclame en gesponsorde berichten op Facebook.

Het niet toestaan van verkiezingsborden zal het aantal papieren folders doen toenemen. Het gebruik van verkiezingsborden is zeker een stuk milieuvriendelijker dan papieren verkiezingsfolders omdat de houten borden telkens hergebruikt worden en het dus enkel over enkele papieren affiches gaat, terwijl folders vaak met oplages van enkele duizenden verspreid worden.

Startende politici willen zichtbaar zijn.

Straatborden zijn folklore, een traditie.

Ze zijn ook de bekendmaking bij de burger dat de verkiezingen in aantocht zijn en het is toch de bedoeling dat zo veel mogelijk mensen eraan deelnemen.

Besluit
Persoonlijk ben ik voorstander van verkiezingsborden, enerzijds om sentimentele redenen (folklore, traditie) en anderzijds om rechtstreeks de strijd te zien tussen de verschillende partijen. Wat vinden jullie?

Bronnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/IJdelheid
https://nl.wikipedia.org/wiki/Titanenstrijd
https://mediawijs.be/dossiers/dossier-mediamakers/wat-het-portretrecht-het-recht-op-afbeelding