Uitleg vooraf
Om een degelijke analyse van de hieronder vermelde gegevens over de verkiezingen sinds de fusie in 1977 mogelijk te maken, is het goed te weten door wie de kandidaten kunnen verkozen worden:
Voor het Europees Parlement zijn dat de inwoners van de Nederlandstalige taalgemeenschap. Voor de Kamer van volksvertegenwoordigers: tot en met 1999: het kiesarrondissement (voor ons: Veurne-Diksmuide-Oostende *) tot en met 2019: kieskring West-Vlaanderen Voor de Senaat: tot en met 1991: het kiesarrondissement Veurne-Diksmuide-Oostende * tot en met 2010: de Nederlandstalige taalgemeenschap 2014 en 2019: niet meer rechtstreeks verkozen *** Voor het Vlaams Parlement: vóór 1995: geen rechtstreekse verkiezing 1995-1999: arrondissement Veurne-Diksmuide-Oostende 2004-heden: kieskring West-Vlaanderen * Vanaf 2003 werden De arrondissementen Brugge, Kortrijk-Roeselare-Tielt en Veurne-Diksmuide-Oostende samengevoegd en vormden ze de Kieskring West-Vlaanderen.
** De Vlaamse Raad was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de Cultuurraads voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Sinds 1995 worden er voor het Vlaams Parlement eigen verkiezingen gehouden. Daarvóór namen de Vlamingen uit het federale parlement zitting in het Vlaams Parlement. Ze oefenden dus een dubbelmandaat uit.
Opgepast dus bij het vergelijken van het aantal voorkeurstemmen!
*** Sinds de verkiezingen van 2014 wordt de Senaat samengesteld uit: - 50 senatoren uit de deelstaatparlementen (gemeenschappen en gewesten) waarvan 29 uit het Vlaams Parlement - 10 gecoöpteerde senatoren, die aangeduid worden op basis van de verkiezingsresultaten voor de Kamer
De verkiezingsuitslagen van 1977 tot heden, per verkiezingsjaar, per lijst Op mijn vraag antwoordde de dienst ‘Verkiezingen’ van Binnenlandse Zaken dat de lijsten met namen en voorkeurstemmen vóór 2003 niet bijgehouden werden. Ik heb zoveel mogelijk krantartikels uit mijn archief uitgeplozen en toch een aantal gegevens teruggevonden. Meer kon ik niet doen. Mijn excuses aan de kandidaat – politici die hier ten onrechte niet vermeld worden. Of is er iemand die de ontbrekende kan aanvullen? (plts = plaats, opv = opvolger of opvolgster, VB = Vlaams Belang of Vlaams Blok)
2019 Kamer Jean-Marie Dedecker (LDD) Lijstduwer voor N-VA 40.781 voorkeurstemmen VERKOZEN Bart Vandekerckhove (OVLD) 11e pl 4.741 Robin De Lille (Groen) 2e opv 2.079
Vlaams Parlement Suzanne Lacombe Verbeest (VB) 12e pl 7.363 Francine Ampe- Duron (CD&V) 3e opv 5.014 Goethaels Anthony (N-VA) 16e opv 4.646 Wieber Ballegeer (Groen) 10e opv 1.465
2014 Kamer Jean-Marie Dedecker (LDD) 1e pl 17.774 NIET VERKOZEN Henk Dierendonck (LDD) 3e opv 1.023 Bianca Ryckewaert (LDD) 2e opv 1.036 Geert Galle (OVLD) 8e opv 4.795 Janna Rommel – Opstaele (OVLD) 4e pl 10.494 NIET VERKOZEN Ann Ameele (VB) 15e Pl 1.497 Francine Ampe- Duron (CD&V) 7e opv 5.808 Vlaams Parlement Bart Vandekerckhove (OVLD) 15e opv 4.118 Katrien Goemaere (CD&V) 9e opv 6.835 Isabel Desoete (N-VA) 20e pl 11.399 NIET VERKOZEN
2010 Senaat Henk Dierendonck (LDD) lijstduwer 2.984 Kamer Jean-Marie Dedecker (LDD) 1e plaats 32.514 VERKOZEN Maria Boydens (Groen) 15e plaats 2.156 Suzanne Lacombe-Verbeest (VB) 9e plaats 2.402 2009 Vlaams parlement Jean-Marie Dedecker (LDD) 1e plaats 54.921 VERKOZEN Henk Dierendonck (LDD) 3e opvolger 2.217 Rosalie Verlinde (LDD) 21e plaats 3.064 Erica Blomme (Groen) 16e plaats 2.087 Janna Rommel – Opstaele (OVLD) 6e plaats 7.096 Danny Van Den Broucke (N-VA) 6e plaats 2.109 Marita Vermaesen (VB) 16e plaats 3.185
2007 Kamer Ann Ameele (VB) 9e plaats 5.795 Jean-Marie Dedecker (LDD) 1e plaats 51.120 VERKOZEN Henk Dierendonck (LDD) 3e opv 2.159 Janna Rommel – Opstaele (OVLD) 6e plaats 9.989 NIET VERKOZEN
2004 Vlaamse raad Jean-Marie Dedecker (VLD Vivant) lijstduwer 21.276 VERKOZEN Janna Rommel – Opstaele “ 3” opv 6.375
2003 Europa Suzanne Lacombe – Verbeest (VB) 8e plaats 26.770 NIET VERKOZEN Senaat Jean-Marie Dedecker VLD 6e plaats 65.105 VERKOZEN Freddy Vandenbussche (CD&V) 4e opv 13.490 NIET VERKOZEN Linda Verkempynck (Lib Appel) 20e plaats 627 Kamer Carine De Jonghe (VLD) 8e plaats 10.305 NIET VERKOZEN Suzanne Lacombe – Verbeest (VBlok) 5e opv 2.426 Frank Verlinde (Lib appel) 4e plaats 298 Linda Verkempynck (Lib Appel) 14e plaats 288 Erica Blomme (Groen) 13e plaats 1.473
1999 Senaat Jean-Marie Dedecker (VLD) ??? 52.492 VERKOZEN Kamer Liliane Pylyser - Dewulf (CVP) 2e plaats 6.500 NIET-VERKOZEN Michel Landuyt (VLD) 5e plaats 4.964
1995 Kamer Maria Boydens (Agalev) 2e opv 470 Lode Maesen (VU) 3e opv 1.101 1994 Europa Lucien Lefevere (WOW) 1e opv 3.521 Kamer Michel Landuyt (PVV) 3e opv 802
1991 Kamer Willy Declerck (PVV) ??? VERKOZEN tot aan + in 1992
1988 Kamer Michel Landuyt (PVV) 2e lijstduwer ????
1987 Senaat Willy Declerck (PVV) 1e plaats 11.091 provinciaal senator
1985 Senaat Willy Declerck (PVV) 1e plaats 9.028 verkozen maar verkiezing geannuleerd door misrekening Kamer + Vlaamse raad Julien Desseyn (VU) ??? ??? VERKOZEN
1981 Kamer + Vlaamse Raad Willy Declerck (PVV) ???? 4.000 NIET VERKOZEN Julien Desseyn (VU) ???? ??? VERKOZEN
1978 Kamer Willy Declerck (PVV) 2e plaats 3.000 NIET VERKOZEN
1977 Kamer Willy Declerck (PVV) 3e plaats 1.750 NIET VERKOZEN
De verkozene Ze zijn echt niet zo talrijk, de Middelkerkse politici die erin slaagden om een verkiesbare plaats toegewezen te krijgen op een lijst voor Europa, voor de Senaat, voor de Federale Kamer of voor het Vlaams Parlement en/of die ook verkozen werden. Vanaf de fusie in 1977 tot heden, in 42 jaar dus, zijn dat er welgeteld DRIE: Willy Declerck, Julien Desseyn en Jean-Marie Dedecker, zopas opnieuw verkozen voor de federale kamer. Voor de eerste twee vinden jullie hieronder een samenvatting van hun politieke loopbaan.
Willy Declerck Geboren te Westende op 9 augustus 1944. In 1976 werd hij verkozen als gemeenteraadslid voor de partij Gemeentebelangen (een liberale lijst) in Middelkerke. In 1982 werd hij eerste schepen. In 1988 kwam zijn partij in de oppositie terecht.
Hij werd provinciaal PVV-senator van 1987 tot 1991. Op 24 november 1991 werd hij verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Veurne-Diksmuide-Oostende. Hij oefende dit mandaat uit tot 11 juni 1992, de dag waarop hij uit het leven stapte. Willy Declerck was beroepshalve aannemer van openbare werken en bestuurder van vennootschappen.
Gedurende enkele maanden, van januari 1992 tot aan zijn overlijden, had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad, vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de voorloper van het huidige Vlaams Parlement
Julien Desseyn In 1957 werd hij gemeentelijk ambtenaar van Middelkerke waar hij in 1972 gemeentesecretaris werd. Tevens was hij van 1962 tot 1976 gemeentesecretaris van Wilskerke. Van 1977 tot 1982 was hij de eerste gemeentesecretaris van de fusiegemeente Middelkerke. Desseyn werd licentiaat in de staatswetenschappen aan de Rijksuniversiteit Gent.
Hij werd politiek actief voor de Volksunie en zetelde vanaf 1957 in het bestuur van de lokale partijafdeling in Middelkerke. Van 1983 tot 1991 was hij voor de partij burgemeester van Middelkerke. Daarna was hij van 1991 tot 1992 opnieuw gemeentesecretaris.
In november 1981 werd hij voor het arrondissement Oostende-Veurne-Diksmuide verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Hij vervulde dat mandaat tot zijn ontslag in januari 1989. In die periode had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat, ook zitting in de Vlaamse Raad, voorloper van het huidige Vlaams Parlement.
Tijdens zijn parlementaire loopbaan was Julien Desseyn lid van de Kamercommissie voor de Binnenlandse Zaken, de Algemene Zaken en het Openbaar Ambt. Hij was ondervoorzitter van de Commissie voor Binnenlandse Aangelegenheden in de Vlaamse Raad. Hij was ook lid van de Raad van Bestuur van de Vereniging van Belgische Steden en Gemeenten.
In december 1991 verliet hij de Volksunie. Desseyn stond voor een pluralistisch, ruimdenkend en democratisch Vlaams nationalisme. Deze overtuiging werd echter geleidelijk ontkracht door de groeiende dominantie van een partijvleugel die een rechts-liberale maatschappijvisie huldigde. Een progressieve tegenhanger keerde zich daarvan af en tegelijkertijd pleitte een radicale kern voor separatisme. Desseyn was er zich van bewust dat die onderlinge diepgaande tegenstellingen bedreigend waren voor de partij. De aanloopfase naar de ondergang van de partij was er voor hem te veel aan. Interne moeilijkheden op het plaatselijke vlak droegen eveneens bij tot zijn ontslag.
In het najaar van 1993 richtte Julien Desseyn in Middelkerke een nieuwe lokale politieke partij op: OVB (Onafhankelijke Volksbelangen). In de daaropvolgende gemeenteraadsverkiezingen tot en met 2000 trad OVB aan in een kartel met de SP, als SP-OVB. Zijn zoon Johan Desseyn was de socialistische kopman, die van 1995 tot 2004 schepen van Middelkerke was. Julien Desseyn rondde zijn politieke loopbaan in Middelkerke af als OVB-lid van de OCMW-raad van 1995 tot zijn ontslag in april 2002. Jean-Marie Dedecker is natuurlijk de kampioen, 4 verkiezingen meegedaan, drie keer verkozen … met een zeer hoog aantal voorkeurstemmen.
Pogingen om verkozen te worden Michel Landuyt Hij verklaarde ooit: “ik heb er destijds bewust voor gekozen om mij te beperken tot gemeentepolitiek”, maar dat klopt niet. Het blijkt duidelijk uit de resultaten hierboven dat hij zich in 1988, 1994 en 1999 kandidaat stelde, respectievelijk voor de kamer, voor de provincie en nogmaals voor de kamer. Hieronder, bijvoorbeeld, de lijst voor 1988.
Janna Rommel – Opstaele Alhoewel Janna enkele keren een tamelijk hoog aantal voorkeurstemmen op haar naam kreeg, werd ze geen enkele keer verkozen.
Suzanne Lacombe – Verbeest Zonder zelf enige functie in de gemeente te bekleden, maar een grote steun voor haar man Jan, die het tot provincieraadslid bracht, behaalde Suzanne toch merkwaardige uitslagen, weliswaar onvoldoende om verkozen te worden, maar toch … Zij kreeg vier keer een lijstplaats aangeboden: 1xEuropa, 2xKamer en 1xVlaams Parlement. Zeker de 7.363 voorkeurstemmen voor het Vlaams Parlement in 2019, kunnen een ‘zeer goede’ uitslag genoemd worden.
Ook de resultaten van Isabel Desoete (11.399 stemmen in 2014 voor het Vlaams Parlement), van Carine De Jonghe (10.305 stemmen in 2003 voor de Kamer) en van Liliane Pylyser - Dewulf (6500 stemmen in 1999 op verkiesbare plaats maar CVP leed zwaar verlies door Dioxyne - schandaal) waren zeer verdienstelijk.
Bronnen www.vlaanderen.be/uitslagen-van-verkiezingen-in-belgie Wikipedia Partijblad van de PVV in 1988
|