Tsjechië neemt sinds 1 januari 2009 het voorzitterschap waar van de Europese unie.
Het is de gewoonte dat een voorzittend land, bij het begin van de ambtsperiode een kunstwerk ophangt in het Justus Lipsiusgebouw in Brussel. De Tsjechische beeldende kunstenaar David Cerny werd met een opdracht belast. Het resultaat weegt acht ton, meet 16 x 16 m, kost 50.000 euro en heet ‘Entropa’ (samenvoeging van ‘entropie’ of ‘wanorde’ en ‘Europa’) Het beeldt enkele ‘vooroordelen’ over de Europese lidstaten uit. Nederland zou vol staan met minaretten, Roemenië was een Draculastaat, voor Italië bevredigen mannen zich met een voetbal, Frankrijk is een land waar altijd gestaakt wordt, Duitsland een netwerk van autostrades met daarin een hakenkruis, Poolse priesters hijsen een homovlag, voor Zweden staat een Ikea- pakket. België is afgebeeld als een doosje pralines en komt er dus nog goedkoop van af. Andere landen maar vooral Bulgarije, afgebeeld als een Turks toilet. kunnen er niet om lachen en wensen dat het werk verwijderd wordt. Of dat zal gebeuren, is een andere zaak.
Sommigen fronsten al de wenkbrauwen toen Cerny aangezocht werd.
De artiest zit namelijk niet om een stunt verlegen. Begin jaren 1990 werd hij korte tijd aangehouden nadat hij een tank uit de tijd van de Russische invasie roze geschilderd had.

In 2006 weigerde de Middelkerkse burgemeester Landuyt tijdens de zomerexpositie Beaufort het werk ‘Shark’ van hem te exposeren. Het is een beeld van een geboeide Saddam Hoessein in zijn ondergoed in een bak met sterk water. Het kunstwerk werd dan maar vervangen door drie reusachtige beelden in polyester van baby’s met een zwart lijfje en een waterhoofd. In 2007 kocht Blankenberge dat laatste werk voor 180.000 euro.
Waarom die weigering? Michel vreesde dat families met kinderen, die langs het kunstwerk moesten voorbijgaan, er aanstoot aan zouden nemen. Hij vond het ook niet correct dat een toen nog levend man niet als vervormd menselijk wezen mocht voorgesteld worden zolang zijn schuld niet bewezen was. Ten laatste wou hij de moslims niet voor het hoofd stoten. Hij wilde geen enkel risico nemen. Zo kennen we hem.
Willy van den Bussche, commissaris-generaal van Beaufort 2006, sprak destijds van ”een paniekreactie in een verkiezingsjaar". Er hadden immers enkele omwonenden van de geplande locatie hun beklag gedaan.
De directeur van het PMMK vond dat Landuyt niet begreep dat dit werk in zijn artistieke context moet gezien worden. Kunstenaar David Cerny is heel politiek geëngageerd en stelt ook de Amerikaanse politiek aan de kaak. “Saddam is juist het element dat tot nadenken moet stemmen en waarmee Cerny politieke toestanden aanklaagt”.
De meningen over de beslissing van Landuyt zullen wel verdeeld blijven. Eén ding is zeker: die Cerny is inderdaad een controversieel artiest.