Bij een subsidie denkt men meestal aan geldverstrekking door de overheid voor een bepaald doel. De overheid betaalt op grond van het algemeen belang een deel van de kosten die de subsidieontvanger heeft gemaakt. Het moet daarbij gaan om activiteiten die de overheid wenselijk acht. De betalingen komen ten laste van de openbare middelen, of belastinggelden. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Op zondag 6 januari 2008 las ik in een artikel van efo in ‘De Zondag’ dat Middelkerke grote ambities heeft voor 2008. Er zou niet minder dan 9,6 miljoen euro geïnvesteerd worden en wat uiterst belangrijk is (voor de burgemeester, tenminste) “de helft van grote buur Oostende”

Ik wil het hier nu niet hebben over de wenselijkheid van al die uitgaven, maar ik lees ook dat 2,3 miljoen euro zal besteed worden aan het museum voor kusttoerisme. Dat wou ik toch eens nader belichten.

Het oud postgebouw in Middelkerke werd jaren geleden aangekocht voor 550.000 euro. Voor de restauratie en het plaatsen van leidingen werd 890.000 euro uitgegeven. Tel dus daarbij nu 2,3 miljoen euro voor de inrichting (ik hoorde nochtans vroeger een cijfer van 1,2 miljoen) en dat project zal dus alles bijeen 3,74 miljoen euro of bijna 150 miljoen oude Belgische francs gekost hebben.

Dat vind ik schromelijk, schandalig overdreven en onaanvaardbaar.

Dat zal een fantastisch museum moeten worden met oneindig veel bezoekers om het rendabel te maken. Maar ja, ik hoor het ze alweer zeggen “maar dat wordt voor een groot deel gesubsidieerd, hoor! Door Europa, door Vlaanderen, door de provincie” En daar nijpt voor mij nu precies het schoentje.

Natuurlijk moet een bestuur de subsidies die het kan bekomen aanvragen, want anders gaan ze toch naar andere gemeenten, maar ik zie alvast een reeks grote nadelen aan subsidiëring.

Ten eerste, het systeem zet aan tot investeringen die anders nooit zouden gedaan worden. Men mag niet vergeten dat steeds een deel van de uitgaven ten laste blijft van de gemeente. Zonder subsidies zou het gemeentebestuur bescheidener moeten blijven, de waanzinnige projecten laten vallen omdat ze alles zelf moet bekostigen. Nu lijkt het alsof alles kosteloos is.

Ten tweede, het systeem leidt tot vriendjespolitiek. “Als men maar tot de partij van de minister behoort” of “de verkiezingen naderen, ze delen weer uit” of je moet ‘de weg kennen in Brussel’

Ten derde, subsidies moeten dienen om het bestaansrecht van sommige niveaus te rechtvaardigen. Dat laatste geldt vooral voor de provincie.

Ten vierde, de rijke of boven hun stand levende gemeenten profiteren het meest.

Ten vijfde, subsidies zijn zeer fraudegevoelig. Ik hoorde onlangs dat in één jaar werd 'geknoeid' met 6,1% van de Europese landbouwsubsidies die naar België vloeiden.

Ten zesde, het is een weinig doorzichtig systeem

Natuurlijk besef ik dat men zich niet sympathiek maakt met een pleidooi voor het afschaffen van subsidies, maar ik kan dat doen omdat ik niet moet verkozen worden.

Welke politicus of partij zal ooit de moed hebben om het ook te doen?