Natuurlijk heb ik, tijdens mijn dagelijkse fietstocht met steeds stijgende verbazing het gebouw van voetbalclub SC Lombardsijde, uit de grond zien rijzen en bij elke passage heb ik me hoofdschuddend afgevraagd waar ze eigenlijk mee bezig waren.
Laat mij vooraf duidelijk stellen dat ik veel sympathie heb voor deze club. In mijn tienerjaren 1952-55 heb ik zelf ook nog de blauwgele kleuren verdedigd. In Westende was er toen nog geen ploeg of liever geen ploeg meer, want er had er ooit wel één bestaan.

Mijn loopbaan bij SC Lombardsijde
Het bestuur van de club, dat was eigenlijk ‘Lon’ Dewulf. Ik heb altijd de indruk gehad dat hij over alles besliste. Onze ‘délégué’ was schoenmaker Staf Aerts.
Toen ik me wilde aansluiten bij de ploeg, verzette mijn vader zich daar eerst tegen. Toen hij eindelijk toegaf, kocht hij wel geen schoenen voor me. Ook de club voorzag niet in schoeisel, enkel in truitjes. Brouwer Charles Broucke hielp me toen uit de nood, zij het met een paar dat twee nummers te groot was.
Eerst speelde ik nog bij de reserven en in mijn laatste jaar ook bij de eerste ploeg. Spelers die ik me uit die tijd herinner, zijn: Gilbert Gunst, onze topschutter, André Seynhaeve, onze lenige doelman, André Ureel, met zijn kanonschoten, Gilbert Note, onze rappe linksbenige flankspeler, de onverzettelijke Lievin ‘Kukke’ Van Elverdinghe, de kleine dribbelaar Boone, technicus Lionel Louwie, Dany Bertier, de veelzijdigste en meest talentrijke, diens broer Odo, enz…
Mijn eerste match speelde ik op Hermes Oostende, bij de reserven dus. Het werd een pijnlijke 13-0. Onze (lange) doelman was Wilfried Castelein uit Lombarsijde, niet dat deze daar veel schuld aan had. Wij waren gewoon te zwak.
Mijn grootste nederlaag, hoewel ik toen een tegendoelpunt maakte vanaf de middencirkel, was tegen AS Oostende: 26-1. We begonnen toen wel met slechts negen man op het veld en toen vielen er nog twee uit.
In Oostende speelden we met groot plezier omdat zij en wij daar konden beschikken over terreinen met een goede accommodatie. Er waren er ook andere.
Zo herinner ik me dat we ooit een wedstrijd speelden in Leke. De kleedkamer was een kap van een laadbak van een vrachtwagen die slechts anderhalve meter hoog was. Voor we begonnen moesten eerst de koeien uit de wei gehaald worden. Daarna was het oppassen geblazen voor glijpartijen omdat de vlaaien rijkelijk over het veld verspreid lagen.
Er werd ook nooit een foto van onze ploeg genomen, tenminste, ik heb er nooit één gezien.

Hoe was de accommodatie in Lombardsijde in ‘onze tijd’?
Met de installaties aan de Baronstraat was het destijds maar pover gesteld. We moesten ons buiten wassen met een teil water.
Trainen deden wij sowieso niet, tenminste niet op de club maar wel op straat of op één of ander graspleintje, na schooltijd. Avondtrainingen konden niet want van een veldverlichting was toen natuurlijk nog geen sprake.
De toeschouwers konden tijdens de rust geen koffie of een pint drinken, tenzij ze die zelf meebrachten, want een kantine was er niet. Daarvoor was er het lokaal ‘In ’t Hapertje, in de bocht van de Zeelaan, uitgebaat door Camiel Dewulf en Simonne Coulier.
Na de match mochten de spelers daar ook iets gaan drinken als beloning. Wedstrijdpremies, daar was immers geen sprake van.
Vóór de bouw van de huidige nieuwe accommodatie zagen de gebouwtjes er zo uit, links de kleedkamers en rechts de kantine. In de periode daarvoor moesten de spelers en de scheidsrechter het met nog veel minder stellen.

Natuurlijk moest het beter!
Ik vind natuurlijk ook in dat er geen toestanden meer moeten/mogen bestaan zoals wij die destijds beleefden. Maar was die grote luxe nu echt wel nodig?
Ik heb al eens een blogartikel gewijd aan ‘Voetbal in Middelkerke en deelgemeenten’.
Ik heb toen laten opmerken dat DAVO Westende en SC Lombardsijde in die zin verschilden dat het terrein van Lombardsijde toebehoort aan de gemeente en dat van Westende aan de kerkfabriek, die het verhuurt aan de gemeente. Voor de rest verloopt alles er min of meer op dezelfde manier.

Welke ambities koestert SC Lombardsijde, eigenlijk?
Hoewel DAVO zich zojuist nipt gehandhaafd heeft in derde provinciaal, waar Lombardsijde ook ooit al eens speelde, zijn beide eigenlijk het niveau van vierde provinciale nooit echt ontgroeid. Zonder de vele ‘vreemde’ spelers zou dat ook hun afdeling zijn. Voor niet-kenners, dat is de laagste provinciale afdeling.
Misschien is het ook wel verstandig om geen hogere ambities te koesteren, omdat het moeilijk betaalbaar wordt. De clubs kunnen enkel overleven door sponsoring en reclame en natuurlijk door hun kantine. Veel entreegeld komt er niet binnen en de lidgelden moeten doorgestort worden aan de voetbalbond.
Ze krijgen, gelukkig voor hen, veel steun van de gemeente.
Zo worden alle voetbalterreinen van de gemeente jaarlijks heringezaaid voor een totale kostprijs van ongeveer 35.000 euro (gemiddelde van 2007 – 2010).
De voetbalclubs genieten ook jaarlijks van een gemeentelijke subsidie. Die bedraagt een percentage van de begroting van de club en is verder gebaseerd op nog enkele andere criteria. Jullie kunnen het reglement daaromtrent downloaden op http://www.middelkerke.be/page267695440.aspx
In 2010 zou SC Lombardsijde een subsidie van 846,14 euro ontvangen hebben.
Als je echter het nieuw gebouw in Lombardsijde bekijkt, van binnen en van buiten, dan zou je denken dat die club andere en grotere plannen heeft. De vraag die je dus kunt stellen is: is het verantwoord dat de gemeente een dergelijke accommodatie optrekt voor een voetbalploeg uit de laagste provinciale afdeling?
Je vindt er moderne kleedkamers en sanitair voor de spelers. De kantine, met een groot magazijn erachter, is ruim en biedt zicht op het speelveld, voor zij die niet in wind of kou wensen te staan. Er is zelfs een lift.
Er is al een tearoom in de turnzaal van de gemeente, vlak naast het voetbalterrein, waarvoor moeilijk een uitbater gevonden wordt wegens niet zeer rendabel.
De club vaart er goed bij, natuurlijk, en eigenlijk verwonderen die werken me niet echt omdat het volledig in de stijl is van het Middelkerks gemeentebestuur, dat op geen honderdduizend euro kijkt.

Hoeveel heeft dat dan wel allemaal gekost?
Dat is natuurlijk DE vraag!
In de gemeenteraad van 9 maart 2005 werd een bijzonder bestek en bijkomende raming goedgekeurd voor een prijs van 54.000 euro Inclusief BTW (2.160.000 BFr). Op 20 oktober 2008 duidde de gemeenteraad een ontwerper aan, voor een ereloon van 6.000 euro Incl BTW.
Die bedragen werden telkens unaniem goedgekeurd, want welke politieke partij durft nu iets weigeren aan een voetbalclub? De supporters-kiezers zouden eens van kleur moeten veranderen!!!
Nu vroeg ik mij natuurlijk af of er geen meerkosten bijkwamen, aangezien de beslissing meer dan zes jaar geleden genomen werd. Daarom stelde ik de vraag aan de financiële beheerder van de gemeente.
Ze schijnen daar nogal veel werk te hebben, want het heeft 42 dagen geduurd eer ik een antwoord kreeg!! Daarvoor heb ik dan nog een viertal keren moeten aandringen. Ik begon mij zelfs al vragen te stellen. Had ik daar een teer punt aangeraakt? Had ik in een stinkend potje geroerd, dat men liever toegedekt hield?
Maar goed, het antwoord kwam dan toch! Beter laat dan nooit!
De financiële dienst deelde mij mee wat zij tot op heden betaald hebben. Aan het studiebureau van ir Ch. Lobelle ging dat over een bedrag van 115.251,86 euro plus 3.993 euro voor de veiligheidscoördinatie.
Aan de firma Himpe nv werd reeds 1.115.952,31 euro betaald voor de werken aan lot 1. Samen is dit dus meer dan 51 miljoen oude Belgische francs!!!!!!!
Zo’n fenomenaal bedrag en enkel nog maar lot 1?
Logisch dus dat ik mij afvroeg en ook navroeg welke en hoeveel loten er nog volgden.
Lot 1 bleek de werken te betreffen aan de voetbalaccomodatie zelf...
Maar ik had nog meer vragen! Ik wilde namelijk ook weten wie zijn goedkeuring gaf voor die betalingen aan Lobelle en Himpe? En zie, ik kreeg een zeer deskundige uitleg en ik heb daaruit nog wat bijgeleerd.
Houden jullie zich nu maar vast, want het wordt ingewikkeld.
De financiële dienst kan enkel betalen als er geld voorzien is in het budget(of de wijziging daarvan) van de gemeente.
Dit budget en de wijzigingen daaraan worden jaarlijks opgemaakt en daarna goedgekeurd door de gemeenteraad. Investeringen worden hierin nominatief vermeld. Dat wil dus zeggen dat een project dat nominatief vermeld staat in het budget, na goedkeuring door de gemeenteraad, de bevoegdheid wordt van het schepencollege wat betreft mededinging, toewijzing,…
Het project ‘gebouw SC Lombardsijde’ stond nominatief vermeld in de 1^ste budgetwijziging van 2010. Waarom ik dat niet kon terugvinden in de verslagen van de gemeenteraad, blijft mij toch wel een raadsel.
Het college van burgemeester en schepenen keurde de hogervermelde bedragen goed, namelijk op 21.6.2005 en 29.9.2009 voor Lobelle en op 23.3.2010 voor Himpe.
Maar die betaalde bedragen kwamen hoegenaamd niet overeen met de toewijzingen.
Voor het studiebureau was maar 36.000 euro toegewezen. De uitleg zou zijn dat het werk ondertussen is opgesplitst in fasen inclusief. omgevingswerken etc...
Aan Himpe werden 1.115.952,31 euro betaald hoewel slechts 992.448,55 euro toegewezen werd.
Ingewikkeld, hé? Ik vraag me dan ook af hoe de meeste van de gemeenteraadsleden (en van de schepenen?) in staat zijn hun controletaak uit te voeren. Wie van hen geraakt er nog wijs uit de budgetwijzigingen, de indeling in loten, de opsplitsing van de werken, de samenvoeging van begonnen werken en nieuw gestarte werken, de latere rekeningen die overeenkomen met de geschatte budgetten, de toewijzingen door het schepencollege? Of is het misschien juist de bedoeling dat de kat er haar jongen niet meer in terugvindt?

Nog enkele foto’s
Hieronder zien jullie twee foto’s van de bouwwerken van de nieuwe accommodatie.

En zo ziet het er nu uit.

En hier volgt tenslotte nog een foto van de site met voorlopig nog het huis ‘Dedecker’ waarmee de gemeente ook nog grote (en dus dure, zeker?) plannen heeft.

Daar worden namelijk nog een speelplein, een parking en petanquevelden aangelegd. Dat heet dan Lot 2. Op vrijdag 13/05/2011 is er een aanbesteding geweest voor de buitenaanleg. Binnenkort zullen de aannemer en de kostprijs dus gekend zijn.
Lot 3 is dan het bouwen van een houten jeugdhuis.
Daarvoor waren er geen inschrijvingen en dus geen info over aannemer of kostprijs.

Besluit
Ik zal jullie later nog wel eens de totale kostprijs meedelen van het project ‘Voetbal- en andere accomodaties’ aan de Bamburgstraat. Wees maar al voorbereid op een schandalig hoog bedrag!
Wie zal er toch ooit in slagen ons rijk gemeentebestuur een halt toe te roepen?

Bron
http://www.sclombardsijde.com/homepagina#!__homepagina