Op maandag 30 september 2019 was ik uitgenodigd om een belangrijke vergadering bij te wonen. Nooit voorheen meegemaakt! De voorzitterstafel werd namelijk bevolkt door vier burgemeesters, die van De Panne, Koksijde, Middelkerke en Nieuwpoort.

Het onderwerp was erg belangrijk: de vier gemeenten willen namelijk in de toekomst hechter samenwerken op het gebied van hulpverlening, brandveiligheid, brandpreventie en politie. Ze vinden dat er heel wat scheelt aan het huidig ‘Hulpverleningsplan’ en ze willen dat opgelost zien met een nieuwe organisatie.

Huidige toestand
Sinds 1 januari 2015 werd overgegaan van een gemeentelijke opdracht naar een zonale verantwoordelijkheid. Dat werd toen goedgekeurd door de toenmalige burgemeesters, voor Middelkerke door Janna Opstaele en voor Koksijde door Marc Vandenbussche, de enige van de vier die toen al in functie was. West-Vlaanderen werd in vier zones ingedeeld:

Zone 1 omvat 17 gemeenten: Beernem, Blankenberge, Bredene, Brugge, Damme, De Haan, Gistel, Ichtegem, Jabbeke, Knokke-Heist, Middelkerke, Oostende, Oostkamp, Oudenburg, Torhout, Zedelgem en Zuienkerke. Zone 1 bestaat uit 9 brandweerposten en 2 voorposten met een totaal van 775 brandweerlieden en ongeveer 25 administratieve medewerkers.

Brandweerzone Westhoek bestaat voorlopig nog uit 22 posten verspreid over 18 gemeenten:  Alveringem, De Panne, Diksmuide, Heuvelland, Houthulst, Ieper, Koekelare, Koksijde, Kortemark, Langemark-Poelkapelle, Lo-Reninge, Mesen, Nieuwpoort, Poperinge, Veurne, Vleteren, Wervik en Zonnebeke.

De Belgische geïntegreerde politie bestaat sinds 1.1.2001 uit twee niveaus: de federale politie en de lokale politie. Deze laatste bestaat vandaag uit 185 zones, 39 één-gemeentezones waarvan Middelkerke er één was/is en 146 meer-gemeentezones waarvan De Panne, Koksijde en Nieuwpoort er samen één vormen.

Een hulpverleningszone heeft een zoneraad en een zonecollege.
De zoneraad is verantwoordelijk voor de organisatie en het beheer van de brandweerdiensten in de hulpverleningszone. Vergelijk het met de werking van een gemeenteraad. De raad bestaat van rechtswege uit de burgemeesters van de gemeenten die binnen het interventiegebied vallen en die financieel bijdragen in de werkingsmiddelen. De raad heeft een voorzitter en een secretaris. De zonecommandant adviseert.

Het zonecollege vormt het dagelijks bestuur van de hulpverleningszone. Het is verantwoordelijk voor de goede gang van zaken bij alle brandweerkorpsen van de zone.
Het college wordt samengesteld door de zoneraad die de 8 leden ervan kiest.
De voorzitter van de zoneraad is ook de voorzitter van het zonecollege.

Waaruit bestaan de operationele opdrachten van een hulpverleningszone?
Zie voor Zone 1 http://www.zone1.be/wp-content/uploads/2015/11/Opdrachten-brandweer.pdf

Toch even duidelijk stellen: Wie dringende hulp nodig heeft, bij brand of een noodgeval of wie een ambulance nodig heeft, belt het noodnummer 112 of gebruikt de app. Voor dat laatste ga je naar de app store of play store op je smartphone, je geeft “app 112 BE” in als zoekopdracht en je downloadt de app.
Voor niet dringende interventies kan je terecht bij jouw lokale brandweerpost of op het  E-loket. (https://www.brandweerzonecentrum.be/e-loket)

Voor niet dringende medische bijstand, neemt u het best contact op met uw huisarts of de huisartsenwachtdienst.

Welke voordelen zag men in de grote zone-indeling?
1. Betere vorming en opleiding van brandweerlieden en ambulanciers. Voor een aantal specialisaties zou er een eigen 
    zonaal opleidingscentrum komen met een pool van brandweerlieden. De komende jaren zou er geïnvesteerd worden in
    een groter aantal vrijwilligers terwijl het aantal beroepsbrandweerlieden op peil zou gehouden worden.
2. Meer officieren om
           -veiligheid van evenementen en gebouwen te controleren
          -grootschalige uitrukken te combineren en om preventieadvies te geven
          -iedere dag 24 uur een beroep te kunnen doen op een aanwezig officier
3.  Meer gespecialiseerd personeel, o.a. eigen adviseurs gevaarlijke stoffen (AGS)

Welke nadelen zien de 4 genoemde kustgemeenten?

1. Er wordt geen vooruitgang geboekt in de zone. De werkwijze is veel te omslachtig.
   De meerjarenbegroting van de brandweerzone Westhoek laat al jaren op zich wachten,
   Waar gemeenten vroeger autonoom konden beslissen over de aankoop van een nieuwe brandweerwagen, moet dat nu door alle 18 burgemeesters van de zone worden gestemd. Dat noemt men onwerkbaar en frustrerend.
2. De burgemeesters van de zone geraakten het maar niet eens over de verdeelsleutel van de financiële inbreng per gemeente (al 5 jaar geen akkoord!) noch over de aankoop van nieuw materieel.
3. De kustregio heeft een totaal ander profiel dan de hinterlandgemeenten en heeft  bovendien compleet andere noden: een pak appartementen, toeristen en tweede verblijvers. Dat vraagt een andere aanpak.
   Om het te illustreren: Nieuwpoort heeft 1600 interventies met de ambulance terwijl Heuvelland, die deel uitmaakt van dezelfde zone, er nog geen 200 heeft.
4. De leden van de posten voelen zich niet altijd gewaardeerd binnen de zone.
5. Er lagen in de zone ‘Westhoek’ plannen op tafel om de kazernes van Nieuwpoort,
       Koksijde, Oostduinkerke en De Panne samen te voegen tot één kazerne in Koksijde.
       Dat werd bijzonder slecht onthaald.

      Er werd tevens gevraagd het bestaande patrimonium over te dragen aan de zone.

6. De in te brengen bijdragen werden veel te groot.
   In 2015, bij de eenmaking van de plaatselijke brandweerkorpsen tot hulpverleningszone, werd gesteld dat het budget neutraal en efficiënt zou zijn. Maar het tegendeel is waar.
   Volgens Jean-Marie Dedecker bedroeg ons gemeentelijk budget voor de brandweer in 2014 630.000 euro. Volgens de voorgestelde meerjarenplanning loopt dat bedrag in 2025 op tot 1.297.000 euro: “Een verdubbeling in tien jaar tijd is onaanvaardbaar, wetende dat Middelkerke enkel over een vrijwilligerskorps beschikt maar van alle gemeenten wel op de vierde plaats komt als geldschieter”.
   De reden van die forse toename in gemeentelijke toelages zou onder meer komen door nakende investeringen van 22,5 miljoen euro in nieuw materiaal, wagens en nieuwe kazernes voor Brugge en Oostende. “Die investeringen worden volledig gedragen door de plaatselijke besturen, terwijl de federale dotatie voor de brandweerzone in al die jaren gelijk is gebleven. Daarnaast mogen we als gemeente niet meer rekenen op de brandweer voor bepaalde taken, zoals het onderhouden van hydranten. Per jaar kost die uitbesteding ons 60.000 euro. De gemeenten worden leeggezogen en krijgen er niets voor terug. Dit moet stoppen”, aldus Dedecker. Hij stelt onder meer voor om de ambulancediensten los te koppelen van de brandweer om de personeelskosten, toch 82 procent van het brandweerbudget, met een derde te beperken.

Intentieverklaring van de vier kustgemeenten
De vier burgemeesters van De Panne, Koksijde, Nieuwpoort en Middelkerke ondertekenden op maandag 30 september de intentieverklaring om samen een nieuwe brandweerzone op te richten.

Ziehier de FOCUS – opname van die vergadering

Het doel van de samenwerking is een efficiëntere dienstverlening, veel meer afgestemd op de noden van de kust en op maat van de burger.
De zone-exit zal nu juridisch en administratief worden voorbereid zodat deze ordentelijk en in de beste relaties kan gebeuren. Een timing hierop plakken is moeilijk. De exit dient te leiden tot een nieuwe "veiligheidszone", waarbij een aantal synergieën ( = samenwerking) tussen politie en brandweer financiële en operationele voordelen kan opleveren.
Volgens Jean-Marie Dedecker zal de burger het verschil voelen: “Wespennesten laten verwijderen zal opnieuw gratis worden (*). Daarnaast moeten de gemeenten opnieuw meer kunnen rekenen op de brandweer voor algemene opdrachten zoals het reinigen van pakweg de zeedijk. De belastingbetaler zal dit dus ook voelen in zijn portefeuille”.
   * zopas betaalde ik nog 48,40 euro
Daarnaast mag gerust gesteld worden dat de burgemeesters opnieuw een nauwere en directe band kunnen opbouwen met hun korpsen en dat de vrijwilligerswerking meer aandacht kan krijgen.

Mijn oordeel/vragen over de geplande hervorming
Op de vergadering van 30 september 2019 stelde ik enkele vragen aan de vier burgemeesters.
Ik vroeg mij af waarom de burgemeester van Koksijde, de oprichting van die uitgebreide hulpverleningszone, waartoe zijn gemeente zou behoren, goedgekeurd had.

Toen ik in een persinterview las dat de burgervader van Nieuwpoort eigenlijk vond dat zijn Nieuwpoorts brandweerkorps een goed korps is dat kan beschikken over een kazerne met voldoende materiaal om zelfstandig te werken, had ik het gevoel dat hij eigenlijk wilde terugkeren naar de toestand van vóór 2015 in plaats van zich in een nieuw avontuur/ een nieuwe zone te storten.
Toen ik kennisnam van de doelstellingen van de grote zones, vroeg ik mij af of een nieuwe zone met 4 gemeenten wel in staat zou zijn hetzelfde te bereiken.

Ik suggereerde ook dat de federale autoriteiten zich zouden bekommeren om de bestaande problemen in de 34 zones omdat ik het onbegrijpelijk vind dat de lokale instanties zelf het initiatief moeten nemen voor dergelijke nieuwe reorganisaties. 

Ik stelde ook de vraag of de gemeenten misschien weg wilden uit hun grote zone ENKEL en ALLEEN voor het geld. Ik herinnerde daarom aan de wijze uitspraak ‘Op veiligheid staat geen prijs.’

De burgemeesters wilden mij natuurlijk geruststellen. Alles zou wel in orde komen. Hun antwoorden konden mij slechts gedeeltelijk bevredigen.

Een later bij mij opgekomen vraag
Ik was benieuwd hoe de andere burgemeesters van de kustgemeenten in de zone van Middelkerke, Blankenberge, Bredene, De Haan, Knokke-Heist, Oostende en Zuienkerke, reageren.
Vinden zij ook dat dergelijke grote zones met een mix van kust- en hinterlandgemeenten onwerkbaar zijn? Zouden zij ook een eigen kustzone willen vormen?

Bart Tommelein (Open Vld), burgemeester van Oostende, begrijpt de verzuchtingen van Dedecker: “Er moet een evenwicht zijn tussen performantie en betaalbaarheid. We moeten steeds op zoek gaan naar manieren om de kosten te beperken, zonder de veiligheid in het gedrang te brengen. Maar straffe verklaringen houd ik liever voor de onderhandelingen. Aan de verdeelsleutel tussen de gemeenten zou ik overigens niet raken. Die is in 2014 door alle gemeenten goedgekeurd en ook door Dedecker in de toenmalige oppositie in Middelkerke. We kunnen die niet telkens herzien als er een nieuwe burgemeester is”, reageert Tommelein. De brandweerzone hoopt in oktober de budgettaire meerjarenplanning volledig rond te krijgen.

Besluit
Het lijkt er dus op dat de nieuwe zone met 4 kustgemeenten er wel degelijk zal komen. De burgemeester van Nieuwpoort had al contact met de gouverneur en met de minister van Binnenlandse Zaken en Veiligheid Pieter De Crem, van zijn partij CD&V. Zij zouden de beslissing van de Westkustgemeenten steunen.
Persoonlijk, maar wie ben ik, sta ik niet voor 100% achter de hervorming. Natuurlijk hoop ik dat onze veiligheid beter zal kunnen verzekerd worden voor minder geld, maar ik ben er niet gerust in. Ik zal dus maar eindigen met ‘Ik ben benieuwd’. Enkele maanden geduld, dus, tot de reorganisatie een feit is en verder tot de resultaten ervan merkbaar zijn.

Een vorig blogartikel
‘Kunnen de inwoners van Lombardsijde en van Westende rekenen op redelijke interventietermijnen door de MUG Groep? (2.9.2013)

Bronnen

https://www.health.belgium.be/sites/default/files/uploads/fields/fpshealth_theme_file/hoofdstuk_12_organisatie_van_de_
dringende_geneeskundige_hulpverlening.pdf
https://www.cm.be/diensten-en-voordelen/hospitalisatie/vervoer/dringend-ziekenvervoer
https://nl.wikipedia.org/wiki/Noodcentrale_112
https://lokaalbestuur.vlaanderen.be/faq

'Jean-Marie Dedecker dreigt brandweerzone te verlaten: “Bijdrage Middelkerke verdubbeld in 10 jaar tijd” ' (1.7.2019) door Bart Boterman en Timmy Van Assche
'Kustgemeenten scheuren zich af van Brandweer Westhoek en gaan samen met Middelkerke voor een ‘veiligheidszone’ door Bart Boterman
'Burgemeester Vanden Broucke duidelijk: Het gaat niet vooruit met de brandweerzone Westhoek’ door Gus 27.9.2019
‘De Panne, Nieuwpoort, Koksijde en Middelkerke vormen nieuwe hulpverleningszone’ (30.9.2019 door Bart Boterman)

07-10-2019, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wat is er de laatste tijd allemaal veranderd?
We mogen gerust beweren dat de brandweer van Middelkerke in de voorbije maanden een gedaanteverwisseling ondergaan heeft.
Het begon met het afscheid na 40 jaar dienst van luitenant Johnny Devey. Hij werd opgevolgd door Danny Quyo.
Sinds 1 januari 2015 is de lokale brandweer Middelkerke opgegaan in de bovenlokale hulpverleningzone 1 West-Vlaanderen.
Op 1 maart 2015 ging commandant Marc De Jonghe op 59 – jarige leeftijd, na een loopbaan van 28 jaar bij de brandweer, met pensioen en werd hij vervangen door Ing Frank Ureel.

De reorganisatie
Op 8 december 2014 schreef ik hierover al een artikel “Middelkerke Brandweerhervorming: zwaardere factuur voor dezelfde kwaliteit? Of toch niet?”
Op mijn vraag daaromtrent aan commandant De Jonghe kreeg ik volgend antwoord: “Voor onze post zal er in de feitelijkheid en naar uitrukken weinig of niets veranderen.
Wij blijven alle interventies, met dezelfde manschappen en hetzelfde materieel, nauwgezet opvolgen vanuit onze post aan de Klein Kasteelstraat.”
Dat zal wel kloppen natuurlijk, maar dat betekent geenszins dat ALLES ongewijzigd blijft. Misschien wordt de hulpverlening zelfs efficiënter, maar daar zal dan ook een hoger prijskaartje aan vasthangen. Misschien zullen beroepskrachten geleidelijk aan de vrijwilligers vervangen.

De loopbaan van Marc De Jonghe
In 1986 werd Marc onderluitenant en op 20 oktober 1987 volgde hij Roger Coene op als commandant. Hij was hiermee de jongste ooit van het korps.
Hij was van jongsaf aan bezeten van alles wat met de brandweer te maken had.
Hij woonde op een boogscheut van de kazerne en zodra de sirene loeide, fietste hij de uitrukkende brandweerwagens achterna. "Mijn buurman André Jonckheere was lid van de brandweer. Hij overtuigde me om ook brandweerman te worden. Ik sloot me in 1979 aan bij het korps onder dienstchef Gerard Hosten. Ik wilde verder studeren bij de brandweer en volgde al snel externe cursussen. Dat bleef ik ook de rest van mijn loopbaan doen."

Zijn belangrijkste verwezenlijkingen
Marc De Jonghe is altijd een groot voorstander geweest van vernieuwing. Eén van zijn eerste doelstellingen die hij kon realiseren was de oprichting van een jeugdbrandweerkorps. Ook de oprichting van het duikersteam dateert uit deze periode.
Hij voerde een modern, stil oproepalarm in en gaf hij alle brandweerlieden een zakontvanger. De overlast van de sirene werd hiermee gebannen.

Zijn meest beklijvende brandervaringen
Aan ‘Het Laatste Nieuws’ verklaarde Marc dat volgende tussenkomsten hem bijzonder bijgebleven zijn.

“De hevige brand in 1983 in de fabriek van Carin, toen nog in het centrum van de gemeente in de Kerkstraat, zette heel Middelkerke en omstreken op stelten. Drie dagen lang hebben we continu moeten blussen."

"Het grootste menselijk drama beleefde ik in de jaren 80 in Westende. Op de zesde verdieping van een appartementsgebouw in de Koning Ridderdijk brak er een brand uit. Vijf jonge Nederlandse schoolmeisjes besteedden er net hun eerste dag van hun vakantie aan zee. Ze overleefden de brand niet."

"Een ander drama om nooit meer te vergeten vond plaats in 1999. Een brand in de Bamburgstraat in Lombardsijde kostte het leven aan vijf leden van hetzelfde gezin”.

Waarom met pensioen?
Marc De Jonghe is leraar aan het Maritiem Instituut in Oostende.
Aangezien hij daar al 40 jaar aan de slag is, komt hij in aanmerking voor een gunstige uitstapregeling op school. Maar omdat hij door die regeling maar beperkt mag bijverdienen, moet hij vroeger dan verwacht stoppen bij de brandweer.
"Ik wilde tot mijn 60ste bij de brandweer blijven", zucht Marc. "Nu heb ik noodgedwongen en met spijt in het hart mijn ontslag moeten indienen. Ik heb nog drie maanden gratis gewerkt om zonecommandant Filip Dekiere te helpen met de brandweerhervorming, maar dat kan ik natuurlijk niet blijven doen."

De officiële bevelsoverdracht op 19 april 2015
Op een plechtige manier gaf kapitein Marc De Jonghe het bevel over aan kapitein ing Frank Ureel. Een peloton brandweerlieden, ongeveer 35 man sterk en aangevoerd door een onder-officier, nam plaats op het plein vóór het wagenpark.

Als escorte voor het vaandel, samen met burgemeester Janna Opstaele, groette Marc een laatste maal zijn manschappen. Daarna was het de beurt aan Frank om hetzelfde te doen, voor de eerste keer.
Een peloton brandweerofficieren, waaronder kolonels met drie sterren, wat ik nooit eerder gezien had en majoors, gaf een bijzonder cachet aan de plechtigheid.

Het schepencollege tekende bijna volledig present, op schepen Johnny Devey (!!!) na.  

Toen volgden enkele toespraken. Eerst bedankte Marc uitvoerig het schepencollege en zijn manschappen. Toen schetste de burgemeester een mooi en goed beeld van het korps en tenslotte besprak zonecommandant majoor Filiep Dekiere in het kort de toekomst van het korps.
We zien de laatste hier aan het woord.

Enkele vragen die ik stelde aan Marc De Jonghe
Vraag1: In het peloton zag ik slechts één vrouw. Zijn de vrouwen dan niet geïnteresseerd?
Antwoord: toch wel, maar dat heeft te zien met de opgelegde fysische proeven, waaraan slechts weinig vrouwen kunnen voldoen; “Ik heb nooit de lat lager willen leggen voor de vrouwen want ik vind dat iedereen aan dezelfde eisen moet voldoen.”
Maar toch is er nog een ander vrouwelijk element in die mannenwereld  namelijk Korpsdokter  Luitenant De Kerpel.

Vraag2: komen de brandweerlieden zowat uit alle deelgemeenten?
Antwoord: Neen, want er wordt opgelegd dat een oproep binnen de drie minuten moet beantwoord worden. Een brandweerman kan dus niet verder dan 3 kilometer van de kazerne wonen.

Vraag 3: Het feit dat uzelf gemeenteraadslid was voor de Stem van het Volk, het feit dat Johnny Devey schepen was en tenslotte het feit dat er familiebestanden bestaan tussen u en
Michel Landuyt en Carine De Jonghe, dat zal toch wel geen nadeel geweest zijn?
Antwoord: noch ikzelf, noch het korps heeft daar ooit voordeel uit gehaald.

Bronnen
 http://www.middelkerke.be/nieuws/nieuwe-postoverste-brandweer-middelkerke.aspx
Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ van 21.6.2014 ‘Johnny Devey neemt na 40 jaar afscheid van brandweer’
door LBB
Zie ook mijn artikel in de map ‘Erfgoed’: “Erfgoeddag
2012: Middelkerke doet wel mee deze keer … en hoe!!
Foto’s: Persdienst gemeente en Pascal Bolle, beheerder ‘Bruisend Middelkerke’,Pascal
Bolle,  met dank
http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-middelkerke/de-meest-beklijvende-interventies-van-marc-dejonghe-a2281801/

27-04-2015, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 17 juli 2014 is het koninklijk besluit dat de opdrachten verdeelt tussen de hulpverleningszones en de operationele eenheden van de Civiele Bescherming, in het Belgisch Staatsblad verschenen. Het treedt in werking op 1 januari 2015, al zullen sommige zones misschien gebruikmaken van de geboden mogelijkheid om (maximaal) een jaar uitstel te vragen.
Als de federale brandweerhervorming ingaat, maakt Middelkerke verplicht deel uit van één grote brandweerzone met 17 gemeenten, samen met Beernem, Blankenberge, Bredene, Brugge, Damme, De Haan, Gistel, Ichtegem, Jabbeke, Knokke-Heist, Oostende, Oostkamp, Oudenburg, Torhout, Zedelgem en Zuienkerke. Daarbij zijn dus ook de grote steden Brugge en Oostende, die net als Knokke-Heist heel wat beroepskrachten tellen. Het nabijgelegen Nieuwpoort behoort dus niet tot die zone. De negen geel gekleurde plaatsnamen hebben nu een eigen brandweerkorps.
Er zijn vier West-Vlaamse zones. Middelkerke ligt dicht bij de Z-W grens van West-Vlaanderen 1. (plaatsnaam wit onderstreept op rechtse afbeelding)

De zonecoördinator wordt kapitein Filiep Dekiere, korpsbevelhebber in Knokke-Heist.

Hoe ziet onze huidige brandweer er uit?
Het brandweerkorps in Middelkerke bestaat louter uit vrijwilligers, maar ingevolge de toekomstige opname in een zone, vreest onze burgemeester dat haar gemeente straks mee de grote groep beroepskrachten zal moeten financieren.
Ik heb al eens een artikel gewijd aan onze brandweer, met name in mijn bijdrage van 23 april 2012 naar aanleiding van een opendeur op Erfgoeddag 2012. 

Hoe zal die nieuwe zone er uitzien?
De brandweer wordt opgedeeld in 34 aparte hulpverleningszones die een eigen rechtspersoonlijkheid hebben en bevoegd zijn in verschillende gemeenten. Het zijn dus intercommunales met aan het hoofd een raad van bestuur waarvan de leden worden gekozen door de betrokken gemeenten. Die zones werven het personeel aan, kopen of huren de gebouwen en het materiaal en staan zelf in voor het beheer ervan. Hun beslissingen moeten wel goedgekeurd worden door de gemeenten die een financiële bijdrage en afgevaardigden leveren aan de zoneraad.
In totaal zijn er 311 beroepsbrandweerlui in de zone en 429 vrijwilligers. De totale bevolking binnen de zone is 432.922 personen of 454 personen/km² en de totale brandweer zal iets meer dan 30 miljoen euro per jaar kosten.
Elke zone heeft haar eigen directie (de zonechef), administratie en personeel. Met de hervorming worden ook de statuten van de beroepsbrandweerlieden en de vrijwilligers gelijkgestemd. Dit is één van de belangrijkste onderdelen van de hervorming en heeft een grote invloed op de carrièremogelijkheden en op het personeelsmanagement in de kazernes.
De beroepsbrandweerlieden zullen nu in heel het land hetzelfde verdienen, met de garantie dat niemand er financieel op achteruit gaat. Alle verworven rechten blijven behouden. Wie bijvoorbeeld extra verlofdagen of vergoedingen geniet, heeft daar ook in de toekomst recht op.
Ook voor vrijwilligers is er vooruitgang, met een vergoeding die voortaan stijgt met de anciënniteit en de veralgemening van een premie voor onregelmatige prestaties.

Hoe is men tot die hervorming gekomen? Wat is de bedoeling ervan?
Aan de start ging ruim tien jaar werk vooraf. De ramp in Gellingen in 2004 met 24 doden was de aanleiding om het functioneren van de brandweer onder de loep te nemen.
Bart Somers, burgemeester van Mechelen, was namens de Vereniging van Steden en Gemeenten( (VVSG) nauw bij de hervorming betrokken. Er zijn volgens hem twee redenen waarom het zolang geduurd heeft. In tegenstelling tot de politiehervorming, waar je drie professionele korpsen moest integreren, is er bij de brandweer een veel groter verschil tussen de korpsen, zuiver professionele, gemengde, vrijwillige, ieder met hun eigen geschiedenis. De tweede reden zou zijn dat de brandweerhervorming moet gerealiseerd worden in tijden van budgettaire krapte, terwijl niemand erop achteruit wil gaan.
Het ministerie van Binnenlandse Zaken, toen nog onder Joëlle Milquet, stelde zich bij de hervorming drie belangrijke doelstellingen.
Ten eerste wilde men de hulp aan de bevolking op optimale wijze georganiseerd zien.
Verder moet de veiligheid van burgers en hulpverleners beter worden en tenslotte wenste men het werkkader voor de leden van de hulpdiensten, inzake opleiding, materieel, standaard operationele procedures, uniform statuut van beroeps en vrijwilligers van brandweer… te professionaliseren.
Moest men daarom echt de brandweer hervormen?
Natuurlijk wel als men oordeelt dat het huidige functioneren van de brandweer niet altijd beantwoordt aan de standaarden die moeten gehanteerd worden voor de veiligheid van de burgers. Men wenste voor de brandweer hetzelfde te doen als wat men vijftien jaar geleden deed voor de politie waarvan iedereen zegt dat die nu veel beter werkt dan vroeger. De brandweer zou dus in de toekomst professioneler, rationeler, uniformer moeten werken zodat de veiligheid van de burgers erop vooruitgaat. We zullen zien!

Er wordt gestreefd naar de snelst mogelijke adequate hulp
Dat betekent dat de brandweerdienst die het snelst op de plaats van een schadegeval aankomt of kan aankomen, zal tussenkomen zodat de burgers zo snel mogelijk geholpen worden. Zo wil men ook de veiligheid verhogen. De samenwerking tussen operationele diensten zal versterkt worden, wat betekent dat de dichtstbijzijnde posten ter versterking kunnen worden opgeroepen op de plaats van een schadegeval.
De wet van 15 mei 2007 betreffende de civiele veiligheid (zie B.S. 31.07.2007 + erratum B.S. 01.10.2007),schrijft voor dat administratieve grenzen geen criterium zijn voor de hulpverlening. Veel hulpdiensten passen dit principe al een tijdje toe, maar nu wordt het dus ook wettelijk opgelegd. Voor de burger betekent dit dat hij of zij wettelijk recht heeft op de noodzakelijke hulp (adequate hulpmiddelen) en dit zo snel mogelijk (qua tijd, dit is niet altijd de kortste afstand). Dit principe is een resolute verandering in de organisatie van de Belgische hulpdiensten. Het is ook een echte vooruitgang voor de bevolking wat de efficiëntie van de hulpverlening betreft.

Waar ging men nog van uit om die wet op te stellen?
1. Elke burger heeft recht op eenzelfde basisbescherming tegen een gelijke bijdrageplicht.
    Er moet gestreefd naar een gelijkwaardige bijdrage in de kosten door de gemeenten op basis
    van heldere criteria: het stedelijk of landelijk karakter, het bevolkingsaantal, de risico's en de
    inhoud van de veiligheidsplannen.
2. Een schaalvergroting is noodzakelijk.
   Daardoor kunnen de middelen rationeler en efficiënter worden aangewend en kan de
   dienstverlening worden verbeterd. Vele van onze huidige brandweerdiensten beschikken over
   te weinig potentieel om naast de gewone brandweerinterventies ook nog alle andere taken,
   gaande van preventie tot rampenbestrijding, eigenhandig aan te kunnen.
3. Structuur van de brandweerdiensten met drie niveaus
a. Uitvoerend niveau
    De basisbrandweerzorg wordt verzekerd vanuit een netwerk van brandweerposten die
    dienen te beschikken over het nodige personeel en materieel volgens opgelegde 
    minimumnormen.
b. Organiserend niveau
    De hulpverleningszone met rechtspersoonlijkheid neemt het personeel in dienst en koopt het
    materieel en uitrustingen aan. Ze bewaakt de kwaliteit van de dienstverlening en coördineert
    de werking tussen de posten van haar zone. De zone wordt bestuurd door een beleidsorgaan
    samengesteld uit mandatarissen van de aangesloten gemeenten.
3. Regelgevend niveau
   Het federale niveau met aan het hoofd de minister van Binnenlandse Zaken staat in voor de
   reglementering. De minister wordt bijgestaan door zijn administratie van de civiele veiligheid
   en door een op te richten autonoom Centrum voor Kennis en Expertise om technisch
   ruggensteun te verlenen in brandweeraangelegenheden.

De federale hulpdienst van de Civiele Bescherming staat als federale steundienst ter beschikking van de zones en van de gouverneurs.

De wet van 15 mei 2007 hervormt niet alleen de geografische bevoegdheden en de missies van de brandweer, maar ook die van de Civiele Bescherming.

Wat zal er veranderen?
Deze hervorming is zeker heel belangrijk voor het personeel en de betrokken eenheden, maar wat betekent ze nu eigenlijk voor de bevolking?
Er verandert eigenlijk niets fundamenteels: het telefoonnummer en het hulpverlenend personeel blijven dezelfde. De hulpverlening wordt echter efficiënter dankzij het principe van de snelste en meest adequate hulpverlening. Voor niet-dringende hulp zal er één team van twee brandweerlieden van een al dan niet verder gelegen kazerne ter plaatse komen. Voor brand in een woning zullen echter enkele tientallen brandweerlieden worden gemobiliseerd van de dichtstbijzijnde korpsen. Ook voor technische interventie, zoals chemische ongevallen of moeilijke situaties waarvoor speciaal materiaal nodig is, zal er een (eventueel verder gelegen) eenheid worden ingezet, die over de juiste middelen beschikt.
De belastingen die de burger betaalt aan de gemeente voor de brandweer worden opnieuw geïnvesteerd in de zone waarvan de gemeente lid is. De federale overheid stelt nog extra financiële middelen ter beschikking zodat de bevolking overal dezelfde hulpverlening kan krijgen.

Er wordt gevreesd voor de toekomst van de brandweervrijwilliger
Het zou tegenwoordig moeilijk zijn om nog voldoende vrijwilligers te vinden en in de toekomst zou er weinig beterschap te verwachten zijn. Het zou minder vanzelfsprekend zijn om een langdurig en veeleisend maatschappelijk engagement bij de brandweer aan te gaan. Door de professionalisering van de opleidingen en van de manier van werken, door de steeds hogere eisen op inhoudelijk en fysiek vlak, zou er steeds meer gedacht worden vanuit de logica van de beroepskrachten. De lat om vrijwilliger te worden zou dus steeds hoger liggen.

Middelkerks brandweerduiker ongerust over hervorming
Vrijwillige brandweerduiker Dominique Boudt maakte zich op 13 november, in een open brief, ongerust over de nakende hervorming: "Zo zouden er binnenkort geen vrijwillige duikers meer opgeleid worden voor ons korps. Hoe de hulpverlening erna zal gebeuren, is onzeker. Het kan gerust zijn dat de vrijwillige duiker bij ons korps uitsterft. In de toekomst vertrekken duikploegen vanuit de nieuwe hoofdposten Oostende of Brugge, maar dat duurt natuurlijk langer. Dat zal de hulpverlening volgens mij niet ten goede komen."
De voorzitter van de technische commissie 'zone 1' Filiep Dekiere beweert echter dat de denkpistes nog niet definitief zijn: "We zijn inderdaad bezig met veranderingen, maar het is voorbarig om te stellen dat die al definitief zijn. We kijken momenteel wat de opties zijn en durven het aan om kritische denkoefeningen te maken. Nu zijn we nog bezig om de knopen te bestuderen, maar die zullen pas op 1 januari 2015 doorgehakt worden".

Volgens Janna zal die hervorming een pak meer kosten dan voorheen
Onze burgemeester vindt de brandweerhervorming een noodzakelijk kwaad. 'De hele operatie zal de gemeentekas immers handenvol geld kosten voor al bij al dezelfde dienstverlening, en we hebben helaas geen andere keuze.Waar Middelkerke nu zowat 35 euro per inwoner voor de brandweer uitgeeft, verdubbelt dat bedrag jaar na jaar tot 70 euro in 2025. De brandweerkosten voor Middelkerke bedroegen in 2013, inclusief investeringen, ruim 650.000 euro. De dotatie van Middelkerke aan de zone komt op ruim 1 miljoen euro in 2015 en in 2025 loopt dit op tot meer dan 1.300.000 euro.'

De dotaties van de gemeenten van de zone zullen elk jaar worden bepaald op basis van een akkoord tussen de betrokken gemeenteraden. Bij gebrek aan een akkoord bepaalt de wet dat de dotatie van elke gemeente een nog vast te stellen verdeelsleutel moet volgen.

Janna vindt dat men geen oor heeft naar haar verzuchtingen en die van haar collega’s- burgemeesters
‘Samen met collega-burgemeesters uit gemeenten die in hetzelfde schuitje zaten, heb ik in Brussel aan de alarmbel getrokken, maar men had helaas nauwelijks oor naar onze verzuchtingen.  Jammer, want de burgemeesters staan nochtans dagelijks met beide voeten in de realiteit. Nochtans is het uitgangspunt van de schaalvergroting, namelijk dat elke burger recht heeft op éénzelfde dienstverlening tegen een gelijke bijdrage goed.  Helaas is dat in de praktijk niet het geval. Ook is het maar de vraag of alles nu veel efficiënter zal verlopen.  Vroeger was Middelkerke op alle vlakken immers verantwoordelijk voor haar eigen korps, wat  duidelijk was, nu ligt het management bij de zone, waarvan 17 gemeenten deel uitmaken, die allen een verschillende invalshoek hebben, wat de bestuurbaarheid  en de efficiëntie niet altijd vergroot.  We kijken wat de toekomst brengt, maar alleszins is voor Middelkerke de brandweerhervorming een duidelijk voorbeeld dat schaalvergroting niet  automatisch goedkoper is, wel integendeel', betreurt Janna Rommel-Opstaele.

Vrezen de burgemeesters misschien aan macht te zullen inboeten?
In de praktijk zal er voor sommige gemeenten niet heel veel veranderen, voor andere zal de kwaliteit fel verbeteren. Cruciaal is dat de brandweer een zonaal, regionaal korps wordt, terwijl ze vroeger echt aan het lokale bestuur toehoorde. Dat is bij veel burgemeesters nog niet doorgedrongen. De burgemeester zal de brandweer niet meer lokaal kunnen aansturen. De werking zal vergelijkbaar zijn met een intercommunale, met het gevaar dat de afstand tot het lokale bestuur groot wordt.
De hogere overheid gaat er echter van uit dat een burgemeester die interesse toont en betrokken wil zijn, mee aan het stuur kan zitten. In een zone zou er na verloop van tijd een soort van fractievorming plaatsvinden. Binnen de zoneraad zou een soort kernbestuur van enkele burgemeesters ontstaan, dat beleidsvoorbereidend en sturend werk zal doen.

Janna ziet ook een paar lichtpuntjes
Toch is het niet allemaal kommer en kwel en ziet de burgemeester zeker ook een paar lichtpuntjes. 'Het feit dat onze inwoners een beroep kunnen blijven doen op ons geëngageerde vrijwilligerskorps en dat de kazerne in Middelkerke blijft, is ongetwijfeld een goede zaak.  De veiligheid van onze inwoners blijft gegarandeerd.  We blijven ook eigenaar van de kazerne en ontvangen hiervoor huur van de zone.  Wanneer de kinderziekten van de nieuwe zonevorming voorbij zijn en er een goed financieel beleid gevoerd wordt, hoop ik bovendien dat de kosten op termijn ook gedrukt kunnen worden', besluit Janna Rommel-Opstaele met een positieve noot. 

Besluit
Zelf ben ik niet in staat om te oordelen over de geplande hervorming. De toekomst zal het dan maar moeten leren. Ik zie het wel met een goed oog. Ik heb daarover de mening gevraagd van een specialist die al 27 jaar korpschef is van de Middelkerkse brandweer, Marc De Jonghe. Ik mocht helaas geen antwoord ontvangen.* Of hij dat zelf niet wenste te doen of dat hij dat niet gedurfd heeft, daar heb ik het raden naar. Spijtig!!

Bronnen
Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van Dany Van Loo op zaterdag 25 oktober 2014
Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ van MVHB op 14.11.2014 ‘Brandweerduiker ongerust over hervorming’
Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ door Paul Bruneel op 21.10.2014

* Aanpassing
Op maandag 8 december mocht ik dan toch een antwoordje verwachten, waarvoor dank.
Veelzeggend is het wel niet! Oordelen jullie zelf maar:

"Heel veel nieuws is er op dit moment niet. Het betreft een beslissing van de Federale overheid.
Alle gemeentebesturen uit onze zone hebben het licht nu op groen gezet door officieel toe te treden en akkoord te gaan met de betaalverdeling. Op 01.01.2015 gaat de feitelijke zone nu van start.
Voor onze post zal er in de feitelijkheid en naar uitrukken weinig of niets veranderen.
Wij blijven alle interventies, met dezelfde manschappen en hetzelfde materieel, nauwgezet opvolgen vanuit onze post aan de Klein Kasteelstraat.
De burgers in nood kunnen ons steeds bereiken via het nationaal nummer 112 ( geen voornummer enkel 112)"

08-12-2014, 17:47 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Als de brandweer ergens geroepen wordt om te blussen, is het natuurlijk van kapitaal belang dat ter plaatse voldoende water met genoeg druk beschikbaar is. Er bestaat daarvoor een ministerieel rondschrijven van 14 oktober 1975. Het specificeert dat “de gemeenten over voldoende bluswatervoorraden moeten beschikken en dat zij erover moeten waken dat de hydranten en watervergaarbakken van de openbare instellingen en de natuurlijke waterwinplaatsen van het openbaar domein steeds gemakkelijk bereikbaar en bruikbaar zijn.” Vlaanderen beschikt vandaag over een zeer uitgebreid netwerk van waterleidingen die het drinkbaar water tot in de meest verlaten uithoeken van de gemeenten bij de gezinnen brengen.. Omdat de gemeenten sinds de Franse bezetting (1794) die taak opgelegd kregen en veel gemeenten daar technisch en financieel niet toe in staat waren, werden intercommunales of intergemeentelijke drinkwatermaatschappijen gevormd. Wie alles wenst te vernemen over de historiek, kan terecht op http://www.watervoorontwikkeling.be/uploads/45brochure_drinkwater_NL.pdf

Westende wordt bediend door de TMVW of ‘Tussengemeentelijke Maatschappij der Vlaanderen voor Watervoorziening’. De brandweer maakt dus gebruik van hun netwerk. Dit gebeurt via hydranten. De eerste soort, de ondergrondse, liggen onder het straatniveau. Hieronder zien we het deksel van een ondergrondse hydrant. Daarop plaatst de brandweer een standpijp waaraan de persleidingen worden gekoppeld. De ligging van een hydrant wordt aangeduid met behulp van een aanwijsbordje.

De aanduidingen op het bordje staan voor de plaats waar de hydrant ligt ten opzichte van het bordje ( in dit geval 2,1m voor en 2,8m rechts van het bordje ) en de aanduiding H80 staat voor een ondergrondse hydrant met een voedingsleiding van minimum 80mm. In Middelkerke wordt bovendien op het wegdek een gele driehoek geschilderd, die wijst naar de hydrant.

De bovengrondse hydrant is niets anders dan een ondergrondse waarop een holle kolom geplaatst is die boven het straatniveau uitsteekt. Op het aanwijsbordje staat de letter B voor ‘Bovengronds’.

Soms worden de letters H en B aangebracht op huisgevels of op paaltjes om te wijzen op aanwezigheid van een ondergrondse (H) of een bovengrondse (B) hydrant.

Wanneer tijdens dringende gevallen een hydrant niet zou werken ( door beschadiging bij wegenwerken, vandalisme, veroudering, …) of wanneer er één moeilijk te vinden zou zijn (door onkruid en aarde bedekt, … ) zou dat voor de brandweer vanzelfsprekend een zeer vervelende situatie zijn. Het is dan ook noodzakelijk dat alle hydranten in de gemeente regelmatig worden nagekeken. In sommige gemeenten wordt dit werk uitgevoerd door een technisch medewerker van de gemeente. Volgens de website van de gemeente is dit ook bij ons het geval.

Ter gelegenheid van de opendeur dit jaar heb ik een bezoek gebracht aan de brandweerkazerne. Ik heb toen in mijn blog gewezen op de uitstekende organisatie van het korps. Ik ben er dus van overtuigd dat de plaatsen van alle hydranten er gekend zijn. Nochtans moet ik er op wijzen dat een redelijk aantal de indruk geven reeds geruime tijd niet meer nagezien te zijn. De gele driehoeken staan er meestal wel, op enkele uitzonderingen na, maar ik heb ook heel wat overwoekerde deksels gezien en paaltjes die ofwel onleesbaar of zelfs omgevallen zijn. Ziehier enkele foto’s van verwaarloosde hydrantplaatsen. Het zijn echt niet de enige voorbeelden. Als er een gele driehoek staat, is dit minder erg, maar misschien kan daar toch eens wat meer aandacht aan besteed worden.

13-10-2008, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)