Op veiligheid staat er geen prijs! Of is die prijs onredelijk?
Op maandag 30 september 2019 was ik uitgenodigd om een belangrijke vergadering bij te wonen. Nooit voorheen meegemaakt! De voorzitterstafel werd namelijk bevolkt door vier burgemeesters, die van De Panne, Koksijde, Middelkerke en Nieuwpoort.
Het onderwerp was erg belangrijk: de vier gemeenten willen namelijk in de toekomst hechter samenwerken op het gebied van hulpverlening, brandveiligheid, brandpreventie en politie. Ze vinden dat er heel wat scheelt aan het huidig ‘Hulpverleningsplan’ en ze willen dat opgelost zien met een nieuwe organisatie.
Huidige toestand Sinds 1 januari 2015 werd overgegaan van een gemeentelijke opdracht naar een zonale verantwoordelijkheid. Dat werd toen goedgekeurd door de toenmalige burgemeesters, voor Middelkerke door Janna Opstaele en voor Koksijde door Marc Vandenbussche, de enige van de vier die toen al in functie was. West-Vlaanderen werd in vier zones ingedeeld:
Zone 1 omvat 17 gemeenten: Beernem, Blankenberge, Bredene, Brugge, Damme, De Haan, Gistel, Ichtegem, Jabbeke, Knokke-Heist, Middelkerke, Oostende, Oostkamp, Oudenburg, Torhout, Zedelgem en Zuienkerke. Zone 1 bestaat uit 9 brandweerposten en 2 voorposten met een totaal van 775 brandweerlieden en ongeveer 25 administratieve medewerkers.
Brandweerzone Westhoek bestaat voorlopig nog uit 22 posten verspreid over 18 gemeenten: Alveringem, De Panne, Diksmuide, Heuvelland, Houthulst, Ieper, Koekelare, Koksijde, Kortemark, Langemark-Poelkapelle, Lo-Reninge, Mesen, Nieuwpoort, Poperinge, Veurne, Vleteren, Wervik en Zonnebeke.
De Belgische geïntegreerde politie bestaat sinds 1.1.2001 uit twee niveaus: de federale politie en de lokale politie. Deze laatste bestaat vandaag uit 185 zones, 39 één-gemeentezones waarvan Middelkerke er één was/is en 146 meer-gemeentezones waarvan De Panne, Koksijde en Nieuwpoort er samen één vormen.
Een hulpverleningszone heeft een zoneraad en een zonecollege. De zoneraad is verantwoordelijk voor de organisatie en het beheer van de brandweerdiensten in de hulpverleningszone. Vergelijk het met de werking van een gemeenteraad. De raad bestaat van rechtswege uit de burgemeesters van de gemeenten die binnen het interventiegebied vallen en die financieel bijdragen in de werkingsmiddelen. De raad heeft een voorzitter en een secretaris. De zonecommandant adviseert.
Het zonecollege vormt het dagelijks bestuur van de hulpverleningszone. Het is verantwoordelijk voor de goede gang van zaken bij alle brandweerkorpsen van de zone. Het college wordt samengesteld door de zoneraad die de 8 leden ervan kiest. De voorzitter van de zoneraad is ook de voorzitter van het zonecollege.
Toch even duidelijk stellen: Wie dringende hulp nodig heeft, bij brand of een noodgeval of wie een ambulance nodig heeft, belt het noodnummer 112 of gebruikt de app. Voor dat laatste ga je naar de app store of play store op je smartphone, je geeft “app 112 BE” in als zoekopdracht en je downloadt de app. Voor niet dringende interventies kan je terecht bij jouw lokale brandweerpost of op het E-loket. (https://www.brandweerzonecentrum.be/e-loket)
Voor niet dringende medische bijstand, neemt u het best contact op met uw huisarts of de huisartsenwachtdienst.
Welke voordelen zag men in de grote zone-indeling? 1. Betere vorming en opleiding van brandweerlieden en ambulanciers. Voor een aantal specialisaties zou er een eigen zonaal opleidingscentrum komen met een pool van brandweerlieden. De komende jaren zou er geïnvesteerd worden in een groter aantal vrijwilligers terwijl het aantal beroepsbrandweerlieden op peil zou gehouden worden. 2. Meer officieren om -veiligheid van evenementen en gebouwen te controleren -grootschalige uitrukken te combineren en om preventieadvies te geven -iedere dag 24 uur een beroep te kunnen doen op een aanwezig officier 3. Meer gespecialiseerd personeel, o.a. eigen adviseurs gevaarlijke stoffen (AGS)
Welke nadelen zien de 4 genoemde kustgemeenten?
Er wordt geen vooruitgang geboekt in de zone. De werkwijze is veel te omslachtig. De meerjarenbegroting van de brandweerzone Westhoek laat al jaren op zich wachten, Waar gemeenten vroeger autonoom konden beslissen over de aankoop van een nieuwe brandweerwagen, moet dat nu door alle 18 burgemeesters van de zone worden gestemd. Dat noemt men onwerkbaar en frustrerend.
De burgemeesters van de zone geraakten het maar niet eens over de verdeelsleutel van de financiële inbreng per gemeente (al 5 jaar geen akkoord!) noch over de aankoop van nieuw materieel.
De kustregio heeft een totaal ander profiel dan de hinterlandgemeenten en heeft bovendien compleet andere noden: een pak appartementen, toeristen en tweede verblijvers. Dat vraagt een andere aanpak. Om het te illustreren: Nieuwpoort heeft 1600 interventies met de ambulance terwijl Heuvelland, die deel uitmaakt van dezelfde zone, er nog geen 200 heeft.
De leden van de posten voelen zich niet altijd gewaardeerd binnen de zone.
Er lagen in de zone ‘Westhoek’ plannen op tafel om de kazernes van Nieuwpoort, Koksijde, Oostduinkerke en De Panne samen te voegen tot één kazerne in Koksijde. Dat werd bijzonder slecht onthaald.
Er werd tevens gevraagd het bestaande patrimonium over te dragen aan de zone.
De in te brengen bijdragen werden veel te groot. In 2015, bij de eenmaking van de plaatselijke brandweerkorpsen tot hulpverleningszone, werd gesteld dat het budget neutraal en efficiënt zou zijn. Maar het tegendeel is waar. Volgens Jean-Marie Dedecker bedroeg ons gemeentelijk budget voor de brandweer in 2014 630.000 euro. Volgens de voorgestelde meerjarenplanning loopt dat bedrag in 2025 op tot 1.297.000 euro: “Een verdubbeling in tien jaar tijd is onaanvaardbaar, wetende dat Middelkerke enkel over een vrijwilligerskorps beschikt maar van alle gemeenten wel op de vierde plaats komt als geldschieter”. De reden van die forse toename in gemeentelijke toelages zou onder meer komen door nakende investeringen van 22,5 miljoen euro in nieuw materiaal, wagens en nieuwe kazernes voor Brugge en Oostende. “Die investeringen worden volledig gedragen door de plaatselijke besturen, terwijl de federale dotatie voor de brandweerzone in al die jaren gelijk is gebleven. Daarnaast mogen we als gemeente niet meer rekenen op de brandweer voor bepaalde taken, zoals het onderhouden van hydranten. Per jaar kost die uitbesteding ons 60.000 euro. De gemeenten worden leeggezogen en krijgen er niets voor terug. Dit moet stoppen”, aldus Dedecker. Hij stelt onder meer voor om de ambulancediensten los te koppelen van de brandweer om de personeelskosten, toch 82 procent van het brandweerbudget, met een derde te beperken.
Intentieverklaring van de vier kustgemeenten De vier burgemeesters van De Panne, Koksijde, Nieuwpoort en Middelkerke ondertekenden op maandag 30 september de intentieverklaring om samen een nieuwe brandweerzone op te richten.
Ziehier de FOCUS – opname van die vergadering
Het doel van de samenwerking is een efficiëntere dienstverlening, veel meer afgestemd op de noden van de kust en op maat van de burger. De zone-exit zal nu juridisch en administratief worden voorbereid zodat deze ordentelijk en in de beste relaties kan gebeuren. Een timing hierop plakken is moeilijk. De exit dient te leiden tot een nieuwe "veiligheidszone", waarbij een aantal synergieën ( = samenwerking) tussen politie en brandweer financiële en operationele voordelen kan opleveren. Volgens Jean-Marie Dedecker zal de burger het verschil voelen: “Wespennesten laten verwijderen zal opnieuw gratis worden (*). Daarnaast moeten de gemeenten opnieuw meer kunnen rekenen op de brandweer voor algemene opdrachten zoals het reinigen van pakweg de zeedijk. De belastingbetaler zal dit dus ook voelen in zijn portefeuille”. * zopas betaalde ik nog 48,40 euro Daarnaast mag gerust gesteld worden dat de burgemeesters opnieuw een nauwere en directe band kunnen opbouwen met hun korpsen en dat de vrijwilligerswerking meer aandacht kan krijgen.
Mijn oordeel/vragen over de geplande hervorming Op de vergadering van 30 september 2019 stelde ik enkele vragen aan de vier burgemeesters. Ik vroeg mij af waarom de burgemeester van Koksijde, de oprichting van die uitgebreide hulpverleningszone, waartoe zijn gemeente zou behoren, goedgekeurd had.
Toen ik in een persinterview las dat de burgervader van Nieuwpoort eigenlijk vond dat zijn Nieuwpoorts brandweerkorps een goed korps is dat kan beschikken over een kazerne met voldoende materiaal om zelfstandig te werken, had ik het gevoel dat hij eigenlijk wilde terugkeren naar de toestand van vóór 2015 in plaats van zich in een nieuw avontuur/ een nieuwe zone te storten. Toen ik kennisnam van de doelstellingen van de grote zones, vroeg ik mij af of een nieuwe zone met 4 gemeenten wel in staat zou zijn hetzelfde te bereiken.
Ik suggereerde ook dat de federale autoriteiten zich zouden bekommeren om de bestaande problemen in de 34 zones omdat ik het onbegrijpelijk vind dat de lokale instanties zelf het initiatief moeten nemen voor dergelijke nieuwe reorganisaties.
Ik stelde ook de vraag of de gemeenten misschien weg wilden uit hun grote zone ENKEL en ALLEEN voor het geld. Ik herinnerde daarom aan de wijze uitspraak ‘Op veiligheid staat geen prijs.’
De burgemeesters wilden mij natuurlijk geruststellen. Alles zou wel in orde komen. Hun antwoorden konden mij slechts gedeeltelijk bevredigen.
Een later bij mij opgekomen vraag Ik was benieuwd hoe de andere burgemeesters van de kustgemeenten in de zone van Middelkerke, Blankenberge, Bredene, De Haan, Knokke-Heist, Oostende en Zuienkerke, reageren. Vinden zij ook dat dergelijke grote zones met een mix van kust- en hinterlandgemeenten onwerkbaar zijn? Zouden zij ook een eigen kustzone willen vormen?
Bart Tommelein (Open Vld), burgemeester van Oostende, begrijpt de verzuchtingen van Dedecker: “Er moet een evenwicht zijn tussen performantie en betaalbaarheid. We moeten steeds op zoek gaan naar manieren om de kosten te beperken, zonder de veiligheid in het gedrang te brengen. Maar straffe verklaringen houd ik liever voor de onderhandelingen. Aan de verdeelsleutel tussen de gemeenten zou ik overigens niet raken. Die is in 2014 door alle gemeenten goedgekeurd en ook door Dedecker in de toenmalige oppositie in Middelkerke. We kunnen die niet telkens herzien als er een nieuwe burgemeester is”, reageert Tommelein. De brandweerzone hoopt in oktober de budgettaire meerjarenplanning volledig rond te krijgen.
Besluit Het lijkt er dus op dat de nieuwe zone met 4 kustgemeenten er wel degelijk zal komen. De burgemeester van Nieuwpoort had al contact met de gouverneur en met de minister van Binnenlandse Zaken en Veiligheid Pieter De Crem, van zijn partij CD&V. Zij zouden de beslissing van de Westkustgemeenten steunen. Persoonlijk, maar wie ben ik, sta ik niet voor 100% achter de hervorming. Natuurlijk hoop ik dat onze veiligheid beter zal kunnen verzekerd worden voor minder geld, maar ik ben er niet gerust in. Ik zal dus maar eindigen met ‘Ik ben benieuwd’. Enkele maanden geduld, dus, tot de reorganisatie een feit is en verder tot de resultaten ervan merkbaar zijn.
Een vorig blogartikel ‘Kunnen de inwoners van Lombardsijde en van Westende rekenen op redelijke interventietermijnen door de MUG Groep? (2.9.2013)
'Jean-Marie Dedecker dreigt brandweerzone te verlaten: “Bijdrage Middelkerke verdubbeld in 10 jaar tijd” ' (1.7.2019) door Bart Boterman en Timmy Van Assche 'Kustgemeenten scheuren zich af van Brandweer Westhoek en gaan samen met Middelkerke voor een ‘veiligheidszone’ door Bart Boterman 'Burgemeester Vanden Broucke duidelijk: Het gaat niet vooruit met de brandweerzone Westhoek’ door Gus 27.9.2019 ‘De Panne, Nieuwpoort, Koksijde en Middelkerke vormen nieuwe hulpverleningszone’ (30.9.2019 door Bart Boterman)
Middelkerke: zal het gezang van ‘De Sirene’ nu anders klinken?
Jullie weten nu toch zeker al dat ik het graag heb over verhalen uit de Griekse mythologie, vooral over godinnen en half-godinnen. Telkens er een exemplaar van het gemeentelijk informatieblad in mijn bus valt, denk ik daar weer aan. Sedert 2016 gebeurt dat nu nog slechts vijf keer per jaar omdat er geen nummer meer uitgegeven wordt voor juli-augustus.
Hoewel ik Homerus niet ben, wil ik daar steeds weer over schrijven. Hoewel half-vrouw half-vogel, waren de ‘Sirenen’ heel knap en ze zongen zulke mooie liederen. Ik moet het hem alleszins nog eens vragen maar misschien was dat wel de reden waarom Georges Keters, die op 1 oktober 1992 aan de basis lag van het eerste nummer, ook nog ‘De Sirene’ koos als naam voor het blad.
Omdat de reizigers die al varend het eiland van de knappe zangeressen passeerden, niet konden weerstaan aan de verlokking van hun gezang, liep hun schip te pletter tegen de rotsen en werden zij gedood. De ‘lieve’ sirenen zogen namelijk alle levenskracht uit hun slachtoffers.
Odysseus, de linke Griekse koning-aanvoerder, was gewaarschuwd. Hij stopte daarom bijenwas in de oren van zijn bemanningsleden en bond zichzelf vast.
Zelfs al droom ik van die verleidelijke half-godinnen, het gevaar dat ik verleid word, is op mijn leeftijd niet zo dreigend meer. Ik hoef geen was in mijn oren en van vastbinden is bij mij geen sprake, maar … nu ben ik toch wel aan het fantaseren zeker! Ik zal het maar houden bij ‘De Sirene’ uit Middelkerke. Sinds 1 januari 2019 is de dirigent van de gemeente namelijk veranderd en ik heb de indruk dat hij een groot voorstander is van ‘De Sirene’… ik bedoel van het infoblad.
Het recente nummer 170 van augustus – september 2019 Er is een nieuwe verantwoordelijke uitgever: de algemene directeur Pierre Ryckewaert, die ingevolge de machtswissel in de gemeente afgezwaaid is, wordt opgevolgd door de burgemeester ‘himself’. De redactie en ontwerp zijn weliswaar nog steeds in handen van de communicatiedienst met de medewerking van alle gemeentelijke diensten, maar ik denk te mogen aannemen dat JMD daar duidelijk zijn invloed zal doen gevoelen.
Het voorwoord van de burgemeester heet nu ‘Hallo Middelkerke’ in plaats van ‘Dag Middelkerkenaar’, maar er is een veel belangrijker verschil met vroeger. Herinneren jullie zich dat wijlen Fred Vandenbussche, daarin door mij gesteund, Janna’s tekst het ‘sermoen’ van de burgemeester noemde? Hij vond het zoutloos en pover geschreven: ‘Janna houdt op haar foto wel een soort pen vast, maar uit wat daar staat blijkt toch nergens dat ze ook echt kan schrijven’. En dat was allesbehalve overdreven. De tekst van Jean-Marie bewijst dat hij wel kan schrijven. Hij onderschrijft zijn ‘woordje’ met ‘Jean-Marie’. Het is niet de eerste keer dat ik vaststel dat hij het niet nodig vindt met ‘Burgemeester’ aangesproken te worden. Zijn voorgangster (het klinkt inderdaad verdacht, maar ik kan het ook niet verhelpen dat dit het vrouwelijke is voor voorganger!) onderschreef haar woordje wel met ‘Burgemeester Janna Rommel-Opstaele’. Het zal wellicht aan mijn opgedane ervaring liggen maar ik vind dat het aangewezen is dat wie een verantwoordelijke functie uitoefent, ook met zijn titel mag/moet aangesproken worden. Het is wel niet zo dat ik vrees dat zijn gezag hierdoor zal aangetast worden. Hij heeft altijd nog wel een worp (been-, schouder-, heup-, arm-, offer-), een greep, een klem of een verwurging in petto, zeker? Zou hij echt nog in staat zijn om een ippon uit te voeren en daarmee een tegenstander uit te schakelen?
(Spijtig genoeg NIET bewegend want Seniorennet laat geen GIF’s toe).
Reeds verschenen Hieronder vinden jullie de verwijzingen naar mijn vroegere artikels over het gemeentelijk informatieblad. 21.11.2016: “Middelkerke: ‘De Sirene’ en toch geen gevaar” 12.12.2016: “Middelkerke ‘De Sirene’ het laatste woord was nog niet gezegd” Ik heb daarin al voldoende de kwaliteit van het blad geprezen. Als ik dan toch iets mag opmerken: waarom werd de lijst met geboorten, huwelijken en vooral overlijdens weggelaten? (gestart en afgeschaft onder het vorig gemeentebestuur) Waar vroeger niemand kon zeggen ‘Ich habe es nicht gewusst!’, bestaat die kans nu opnieuw.
Bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_judotechnieken
12 jaar bloggen: Blik op Lombardsijde, Middelkerke, Westende
Het twaalfde jaar is geen lustrumjaar. Een viering van deze verjaardag is dus niet aan de orde. Ik denk, wat zeg ik, ik ben er zeker van dat het geluk om te vieren in een belangrijk populair lustrumjaar mij nooit meer zal te beurt vallen.
Het is zeker niet de eerste keer dat ik schrijf dat ik blijf ‘bloggen’, ofwel tot mijn gezondheid het niet meer toelaat ofwel tot ik vaststel dat het geen zin meer heeft er nog langer mee door te gaan omdat de/het interesse/succes tot een minimum gedaald is. Ik schrijf elk jaar in september een artikel om te wijzen op die verjaardag en ik maak dan van de gelegenheid gebruik om even kort terug te blikken op de door mij beschreven gebeurtenissen in Middelkerke uit het voorbije blogjaar.
Betekenis van het getal 12
Als ik toch eens de lijst met de lustrumvieringen overloop, dan vind ik dat 12 jaar overeenkomt met een zijden jubileum. Zijden weefsels zijn geliefd vanwege hun glans, souplesse en zachte textuur. Ik vrees echter dat mijn soort blog niet tot de zachte mag gerekend worden.
Het getal twaalf wordt als het getal van perfectie gezien. Dit heeft waarschijnlijk ermee te maken dat 12 oorspronkelijk als grondtal werd beschouwd. Er zijn 12 maanden, 12 apostelen, 12 uren per half etmaal, enz. Dat 12 als grondtal gekozen is, heeft te maken met de deelbaarheid van het getal. Het is behalve deelbaar door 1 en zichzelf - zoals alle gehele getallen - deelbaar door 2, 3, 4 en 6, dus door de eerste vier getallen. Ik vrees dat mijn blog ook niet tot de perfecte mag gerekend worden.
Ik wil ‘verschoning’ vragen omdat ik het alweer wil hebben over de helden en de Goden uit de Griekse mythologie. Hercules moest 12 moeilijke opdrachten vervullen om onsterfelijk te worden. Mijn opdrachten in de voorbije twaalf jaar zullen mij uiteraard en zeer terecht nooit onsterfelijk maken.
Heeft een blog nog zin in het tijdperk waarin alles in een razendsnel tempo verandert? Natuurlijk heeft het gebruik van Twitter, Facebook, Instagram, Linkedin, meer in het bijzonder de groepen die aan de lopende band gevormd worden, grote invloed op het succes van een wekelijks blogartikel.
Zoals jullie weten kan ik die artikels publiceren dankzij het ‘Seniorennet’. ‘Hartelijk dank’ dus, voor de twaalfde keer. Bij sommige ontstaat hierdoor de mening dat mijn blog uitsluitend voor senioren bestemd is, maar dat moet ik resoluut tegenspreken, want ik heb in ieder geval nooit in die richting gedacht. Het is ook niet omdat ik voor mijn blog de naam ‘Westendse Blik’ gekozen heb, de blik van een Westendenaar, dat andere Middelkerkse lezers niet welkom zouden zijn. Integendeel! Het gaat niet uitsluitend over Westende.
In de populariteitsrangorde (op iets minder dan 25.000 blogs), stond ik op 7 september 2019 op de 27ste plaats. Dat schommelt regelmatig wel enkele plaatsen want logischerwijze hangt dat af van de aard/het onderwerp van het gepubliceerd artikel. Het huidig artikel is het 647ste in de reeks en op 7 september mocht ik de 351.026ste bezoeker begroeten (# verschillende lezers!)
Soms vraag ik me af waarom er zo weinig gereageerd wordt op mijn artikels. Noch afkeuring nog goedkeuring. Noch goed, noch slecht? Ik zit daarvoor niet te treuren natuurlijk, maar omdat ik toch een weinig ijdel ben, hoor ik toch liever ‘het is het eerste wat ik op maandagmorgen doe, uw blogartikel lezen.’ of ‘ik ben een fan van uw blog’ dan ‘ik lees dat al lang niet meer’. Op bepaalde openbare gelegenheden word ik toch wel af en toe eens gecomplimenteerd.
Hoe ontstaan mijn artikels? Ik ben geen journalist en ik moet niet over alles schrijven wat zich in de gemeente voordoet. Ik beperk mij tot de echt interessante gebeurtenissen die ik meestal verneem via mijn krant ‘Het Nieuwsblad’ of via de gemeentelijke kanalen. Als ik vind dat mijn lezers er wel wat meer mogen over vernemen, voeg ik daar mijn informatie aan toe. Die bijkomende gegevens haal ik zelf door vragen te stellen aan de betrokken overheid, Vlaamse Gemeenschap, Provincie of Gemeente, of aan de betrokken politieke partij of politicus. Ik bedank dan ook langs deze weg de Middelkerkse politici van ALLE partijen die steeds bereidwillig op mijn vragen antwoorden en zelfs nieuwe of aanvullende informatie verschaffen.
Welke onderwerpen werden behandeld in de voorbije periode sinds 18 september 2018
In mijn twaalfde blogjaar waren er verkiezingen voor de gemeenteraad op 14 oktober 2018 en voor Europa, de Federale Kamer en het Vlaams parlement op 26 mei 2019. Het leek me dus logisch daar de meeste aandacht aan te besteden. Bovendien trekken verkiezingen de meeste lezers aan.
Aan de verkiezingen wijdde ik dus negen artikels Stemmentrekkers, hoe stemmen veroveren?, belangrijke verkiezingen ook voor JMD, lijsten bekend in twee delen, kiezer heeft geoordeeld, laatste nieuwtjes, wat mogen wij verwachten?, zij zien ons graag Zes artikels schreef ik over: Burgemeester Middelkerke weer vertegenwoordigd in Brussel, 50 straffe uitspraken, uitzending met Alloo, overgave- overname dienst, verhaal van haat en liefde met N-VA, nieuwe burgemeester - nieuwe grote projecten? Vier artikels handelden over Sociale zaken Organisaties voor ‘Warmste Week’ in Middelkerke, diamanten huwelijk gevierd in Middelkerke?, wilde wijk, avondmarkt in Lombardsijde Drie artikels over Gemeentebestuur Start LDD afgang OVLD, nieuw schepencollege, LDD neemt macht over Oorlogen/Bevrijding: Westende bevrijd, in 3 delen Politieke partijen Newsflash OVLD, Jana en Michel stappen uit politiek, toekomstige 1e schepen LDD roert zich al Kwamen twee keer aan de beurt: Allerlei Tram uit Lombardsijde-heraanleg Dorpsplein-verkaveling Havenzijde – Project Debaillie, Tram – Gemeenteschool Casino Persoonlijk bezoek aan tijdelijk gebouw in Westendelaan, eindelijk weer eens nieuws Erfgoed Afbraak gemeenteschool definitief, afbraak Noble Rose Evenementen Eindejaarsfeesten, reuzenrad op plaats casino Fusies: fusie of geen fusie Horeca Kwaliteit restaurants in zomer 2019 Middelkerke genegeerd door Luc Bellings, Tastoe Mijn blog: 11 jaar en 12 jaar bloggen Sociale woningen Badenlaan nieuwe verkaveling?, Geen verkaveling in Badenlaan wel parkeergebouw Verkeer: tram verlegd in Lombardsijde, worden fietsregels hier nageleefd? Westende-bad: W-B opnieuw de parel van de kust? 2 afleveringen
Werden één keer behandeld: Dialect: Juultn en Bertn op café Immobiliën: project Debaillie Maatschappij: Wereld verandert Onderwijs: bouw nieuwe gemeenteschool Zon en Zee: eindelijk heropleving door nieuwe woningen? Zwembad: splinternieuw in 2020
Westends dialect Sinds 3 december 2018 heb ik daarvoor een nieuwe blog aangemaakt. http://blog.seniorennet.be/WestendsDialect Die kent nauwelijks succes en reacties krijg ik al zeker niet, maar ik geef het niet op. Ik heb al 38 wekelijkse lijsten met Westendse woorden en uitdrukkingen gepubliceerd. Tweemaandelijks las ik een paar ‘Westendse moppen’ in. Ik hoop dat er ooit een doorbraak komt. Hoop doet leven …
Bron https://nl.wikipedia.org/wiki/Herakles_(mythologie)
Wie kan mij helpen? Sedert de publicatie van mijn artikel ‘De wereld verandert’ is ook mijn blogwereld veranderd. Ik heb namelijk het volgende probleem: om het artikel in éénmaal te kunnen bekijken (en lezen) moet je met de pijl naar links schuiven. Ik heb ook de foto’s naar de linkse rand moeten schuiven in plaats van te centreren. Seniorennet kan me ook geen handelwijze aanraden.
Kan iemand van de lezers mij misschien helpen? Bedankt bij voorbaat.
Vier dagen vóór de 75ste verjaardag van bevrijding van Westende, die plaatsgreep op 12 september 1944, heeft de gemeente Middelkerke een groots feest georganiseerd. We moesten er destijds zo lang op wachten en dat was dus zeker een goede manier om dat op een heuglijke manier in de herinnering te brengen. Schepen Eddy Van Muysewinkel was daarvoor de drijvende kracht en de dienst erfgoed de regisseur.
Verloop
Uit folder gemeente Foto van ‘Het Nieuwsblad’
Om 16 uur startte een feestelijke optocht aan de Calidris, via de Essex Scottishlaan en de Westendelaan naar het oorlogsmonument aan de Sint-Laurentiuskerk. De belangstelling was zeer groot en enthousiast. Ik was wel een weinig maar aangenaam verrast toen ik zag dat tientallen gezinnen in beide straten de Canadese vlag hadden uitgehangen. De stoet was mooi om te bekijken, alhoewel ik ook een stem opving die beweerde ‘dat het wel wat meer had mogen zijn’. Misschien was dat wel niet volledig onterecht maar het kan ook positief bedoeld geweest zijn.
De roeper opende de stoet, gevolgd door de spelers van de West Coast Pipe Band, in 2005 opgericht in Koksijde, die prachtige klanken uit hun doedelzak toverden.
Foto’s Gwen Laremans
Ze werden gevolgd door elf legervoertuigen, waarvan sommige bij mij persoonlijke herinneringen opriepen, namelijk de Jeep Willy’s en de GMC.
p>
Foto Dany Van Loo (Het Nieuwsblad) Foto Sabine Bieno Willems
In de spaties tussen de voertuigen traden de re-enactors op. Leden van een toneelgroep in originele kledij uit die tijd, speelden de rol van gewone, blijde burgers. Sommige droegen bordjes, met opschriften als ‘Leve de Canadezen’, ‘Westende dankt zijn bevrijders’, ‘In donkere tijden hoopten wij op jullie’, ‘Honour on our Liberators’, ‘Dank aan onze bevrijders’, ‘Westende bevrijd 1944 – 2019’, ’12 september 1944’, Essex Scottish Regiment For Ever, ‘Jullie versloegen de vijand in de duinen en veroverden onze harten’, ‘Door de Canadezen bevrijd, keren wij naar ons huis verblijd’. Sommige vrouwelijke figuranten hadden plaatsgenomen in de voertuigen. Zo zat raadslid Bianca, mooi uitgedost in een volgens haar zelfgemaakt kleed, in een jeep. Hier en daar werden papieren Canadese vlaggetjes uitgedeeld en kinderen deelden snoep uit.
Foto’s Sabine Bieno Willems Eigen foto
Foto Benny Proot
Een paar groepen of groepjes of enkelingen mogen niet vergeten worden: Kristof Jacobs als kopman van enkele militairen in uniform van Canadese regimenten, een motorrijder en een fietser.
Ik verwachtte min of meer dat op het kruispunt met de Joseph Matthieulaan bloemen zouden neergelegd worden aan het fotopaneel dat herinnert aan de bevrijding, maar dat gebeurde niet.
Eigen foto
Dat bord moet er nu een goeie vijf jaar geleden geplaatst zijn en het duidt ook aan dat hier een rustpunt is van de wandeling ‘Schuddebeurze’. Ik zal wel de enige niet zijn die daar toen niet erg mee opgezet was. Daar stond daarvoor immers het volgend gedenkteken
Foto Annick Keters
Dat gedenkteken had men nooit mogen wegnemen. We mogen namelijk niet vergeten dat twee Canadese militairen sneuvelden bij de bevrijdingsgevechten tussen 10 en 12 september. In de tekst van het huidig paneel worden de namen van de twee gesneuvelde Canadese militairen niet eens vermeld.
Dat waren sergeant Edgar Rivait (25 jaar) en soldaat Douglas Lyttle (19 jaar). Waarom het vorig gemeentebestuur zo weinig respect daarvoor opbracht, mag bovendien blijken uit wat in de wandelgangen verteld wordt: het monumentje werd gewoon op het stort gegooid. Burgemeester Dedecker antwoordde op mijn vraag daarover dat de zondag aanwezige Ereconsul Agneessens hem liet verstaan dat hij plannen heeft in dat verband.
Een youtube-film van 11’58” van Marc Haverals, van de volledige stoet, voorafgegaan door een opwarming van de doedelzakgroep op het strand, kan bekeken worden op
De stoet trok daarop via de Westendelaan naar het oorlogsmonument aan de kerk, waar, rond 17 uur dan een officieel huldemoment plaatsgreep. De roeper leidde alles in goede banen.
Ziehier de groep ‘Autoriteiten’
Foto Sabine Bieno Willems
Er werden toespraken gehouden door
Frédéric L. Agneessens, Ereconsul van Canada voor Vlaanderen Jean-Marie Dedecker, burgemeester Eddy Van Muysewinkel, schepen
Eigen foto’s
Er werden bloemtuilen neergelegd door bovenstaande autoriteiten alsook door
Fregatkapitein Luc Desanghere, korpscommandant van de provincie West-Vlaanderen samen met Luitenant-Kolonel SBH Quentin Van Kerckhoven, kwartiercommandant kamp Lombardsijde Schepen Natacha Lejaeghere Een mevrouw in militair uniform (????)
Tijdens de huldiging weerklonk muziek van het ensemble ‘De Confrérie van Toulouse-Lautrec’ (te weinig, vond ik), terwijl het Camerlinckxkoor heerlijk gezang ten beste bracht. De Confrérie van Toulouse-Lautrec uit Oostende is een groep vrienden die onder andere op plechtigheden bij monumenten op de klaroen blazen ter ere van de gesneuvelde soldaten "Ten Velde" of "Last Post" en de andere militaire eerbewijzen. Ze speelden hier een aandoenlijke ‘Last Post’
Foto Dany Van Loo (Het Nieuwsblad)
Twaalf zangers van het Camerlinckxkoor brachten hartverwarmende muziek. Zij staan bekend voor hun hoofdzakelijk vierstemmige liederen uit verschillende periodes en culturen, van diverse origine en componisten, in hun eigen taal. Hun repertoire zou nu meer dan 300 partituren omvatten.
Als slot van het huldebetoon brachten het koor en de doedelzakspelers gezamenlijk ‘Amazing Grace’. Dat is één van de liederen die ik het liefste hoor. Kennen jullie het misschien niet?
Van 18 tot 22 uur greep op het Arthur Meynneplein of markt, een ‘Bal Populaire’ plaats met optredens van de Coast Big Band (vanaf 18 uur) en Slick Nick & the Casino Special ((voorzien) vanaf 19u30).
De “Coast Big Band” is het grootste jazzorkest uit het Conservatorium Aan Zee (CAZ) in Oostende. De muzikanten zijn allemaal leerlingen en gepassioneerde amateur muzikanten die les volgen in het CAZ en de band staat onder de leiding van Yves Fernandez, jazztrompettist. De band bestaat al verschillende jaren en verzorgde al verschillende lokale optredens. Hun optreden in Chicago tijdens de gerenommeerde Midwest Convention, waar de Coast Big Band als allereerste niet-Amerikaanse band mocht spelen in de categorie Jazz Bands, was een hoogtepunt!
Eigen foto
De markt was goed gevuld met toeschouwers. Een grote biertent, een standje van ‘ ’t Zwientje’, een tearoom, eethuis en brasserie in Lombardsijde en ‘Cross to Romania’, de lokale vereniging die zich reeds sinds eind de jaren ‘90 inzet voor Roemeense bevolkingsgroepen die in armoedige omstandigheden leven. Het bakken van hun pannenkoeken zal wel goed opgebracht hebben.
‘Slick Nick and the casino special’, een Antwerps zevental dat aan de wieg stond van de retro revival. Ze brachten Rock & Roll, Rythm & Blues en swing. Denk aan Radio Modern sfeer met mooi grijs jasje, zwarte strikjes en veel attitude. De frontman, Slick Nick, fungeert als mister entertainment himself. De muzikanten hebben hun strepen al verdiend bij talloze bands.
Het optreden was voorzien vanaf 19u30. Om 20u30 waren ze echter nog bezig met hun voorbereiding. Ik ben niet langer gebleven, zoals zoveel anderen, zodat ik jullie enkel onderstaande foto kan aanbieden. Bij navraag bleek dat velen terugkeerden en er een leuke avond beleefden.
Eigen foto
Expo ‘Westende Bevrijd 1944-2019’
Naast het uitstekend initiatief, dat ik in een vorig artikel behandelde, om op het marktplein een mini-cinema in een container aan te bieden en naast het bevrijdingsfeest op 8 september 2019, bracht de gemeente nog een derde mogelijkheid om de bevrijding in de herinnering te brengen van zijn inwoners, een tentoonstelling gewijd aan het bevrijdingsleger van de Canadezen. Die was geopend van 30 augustus tot 15 september 2019 in ‘De Kilt’ Essex Scottishlaan, 3 telkens van 10 tot 18 uur.
Uit folder gemeente
De tentoonstelling omvatte voorwerpen in verband met de bevrijding, die Westendenaar Kristof Jacobs na jaren intens zoeken, kon verzamelen. Hij toont uniformen, uitrusting, lichte wapens en objecten van de Canadese bevrijders en van de Duitse bezetter. Niet alledaags en mooi gepresenteerd. Ik meen te mogen zeggen dat felicitaties hier echt op hun plaats zijn. Met toelating van Kristof mocht ik de onderstaande foto’s nemen, waarvoor dank.
In het verslag van de gemeenteraad van 24.09.1947 had ik gelezen dat Romain PAQUAY, gewezen onderofficier van het Essex Scottishregiment, die meehielp aan de bevrijding van Westende op 10, 11 en 12 sep 1944 als aandenken aan deze ‘heuglijke’ dagen zijn uniform schonk aan de gemeente Westende (toen uiteraard nog zelfstandig)
De gemeente had reeds bij de opening van de Essex Scottishlaan op 10.6.45 het vaandel van het regiment ontvangen.
Om mijn artikel wat te illustreren, had ik dus graag een foto van dat vaandel en van het uniform daaraan toegevoegd. Ik vroeg dus (in 2007) aan de gemeente om daartoe de toelating te krijgen. De gemeente vond echter dat dit niet kon en gaf daarvoor volgende rechtvaardiging: “Gezien het uitzonderlijke historische belang van dit uniform en omwille van de kwetsbaarheid van de materialen is het niet aangewezen deze stukken permanent tentoon te stellen. Licht, temperatuurschommelingen en vocht hebben immers een zeer nefaste inwerking op de weefsels: ze verkleuren, desintegreren... Daarom moet blootstelling aan deze elementen zoveel mogelijk worden vermeden. Dat betekent natuurlijk niet dat het uniform voor altijd achter slot en grendel zit, integendeel. Bij speciale gelegenheden kan het nog altijd tentoongesteld worden.”
Dat is dus nu gebeurd voor het uniform, maar waar is het vaandel? Zou het kunnen dat beide toch niet in de beste omstandigheden bewaard worden? Misschien moet toch maar een manier gevonden worden om dat toch te doen, zonder dat ze beschadigd worden.
In 2012 werd Kristof Jacobs ingehuldigd in The Royal Canadian Legion. Zijn passie voor alles wat met de wereldoorlogen te maken heeft, kende daarmee een nieuw hoogtepunt. “Ik kreeg bij mijn inhuldiging een opdracht mee die ik zo goed mogelijk en in alle sereniteit probeer uit te voeren”, zegt Kristof. Door zijn inhuldiging en de onderscheiding is hij op veel plaatsen waar Canadezen worden gehuldigd aanwezig als vertegenwoordiger van The Royal Canadian Legion. Jacobs schreef ook een aan te bevelen boek over de Brits-Australische bezetting van Nieuwpoort in 1917.
Besluit Dat was een waardig feest waarvoor de gemeente en zijn diensten, in het bijzonder ‘Erfgoed’, en Kristof Jacobs een pluim verdienen.
Bronnen Foto’s van Gwen Laremans, Sabine Bieno Willems, Dany Van Loo (Het Nieuwsblad), Dirk Benoot, Annick Keters, overgenomen met toestemming van de fotografen. Foto’s hier en daar wat kleiner gemaakt wegens opgelegde groottebeperking door Seniorennet (100 kB) Folders gemeente
Nu ik tot de jaren van verstand gekomen ben, met andere woorden oud en wijs geworden ben, heb ik besloten grondig mijn levenswijze aan te passen aan de nieuwe wereld. Nieuw? Wel ja, hoe kan ik die anders noemen als we zien dat alles in de voorbije jaren met een razendsnel tempo gemoderniseerd werd en ook vandaag nog wordt.
Hoe kan je een tijd anders bestempelen waarin dagelijks alle mogelijke wijzigingen (verbeteringen?) in de maatschappij, hetzij in de politiek, hetzij op sociaal en cultureel gebied maar misschien wel het meest op het vlak van de techniek, op ons afkomen? Ik geef toe dat ik het al enkele jaren moeilijk heb om mij aan te passen. Als ik zag dat zelfs kinderen spelen met alle mogelijkheden van de GSM, dat mijn kinderen en kleinkinderen eens over mijn schouder keken toen ik op de computer bezig was en meewarig zegden ‘Je moet da zo niet doen’ of dat vrouwen mij voorbijvlogen op hun elektrische fiets, dan zakte mij soms de moed in de schoenen. Was ik dan achterlijk? Versleten? Afgestompt door mijn hoge leeftijd? Neen toch! Daarom … actie, vanaf vandaag is dat gedaan! Definitief!
Ik ben uitgegaan van het standpunt dat alles in de toekomst gemakkelijker moet gaan of met andere woorden dat ik mij vanaf nu zo weinig mogelijk zal moeten vermoeien. Voilà!
Ik moet bekennen dat de uitrusting van mijn huis vandaag eerder ouderwets moet genoemd worden. Wij hebben geen behoefte gehad om al die nieuwigheden die op de markt kwamen, aan te schaffen. Maar de keuze van mijn nieuwe levenswijze noopte mij dus tot de één en de andere aankoop. Ik moet toegeven dat mij dat een bom geld gekost heeft.
Ik heb een nieuwe auto gekocht! Ik heb gekozen voor een Tesla Model S
Ik heb mij bij mijn aankoop laten inspireren door wat op de film
te zien is. Dat betekent: gedaan met zelf te sturen, gedaan met zelf te remmen als een andere auto voor mij stopt of aan een rood licht of een stopbord. Gedaan met chauffeur te spelen voor mijnheer of mevrouw: ik beschik over de software om mijn garagedeur te openen en mijn wagen uit zichzelf uit de garage te doen rijden en zich buiten op te stellen, zodat wij alleen maar moeten instappen. Gedaan met een parkeerplaats te zoeken en mij persoonlijk tussen twee auto’s te wurmen. Achteruitrijden wordt kinderspel. Daar zorgt een camera voor. Gedaan met het opvragen van een vignet om met mijn oude Diesel een grote stad met lage emissiezone binnen te rijden.
Maar er zijn nog andere nieuwigheden: Geen dashboard recht voor de bestuurder vol informatie over de snelheid, hoeveelheid brandstof en andere zaken. Alles zit rechts op het touchscreen. En dat is heel wat! Wat zeg ik? Tot zelfs het openen van het handschoenenkastje kan met één toets! Natuurlijk ook de bediening met de stem van de GPS. En real-time verkeersinfo met eventuele aanpassing van de route in functie daarvan. En telefoneren, nu vanzelfsprekend handenvrij! Als er iets misgaat krijg je daarover een bericht.
Maar er zijn nog andere nieuwigheden:
Aluminium carrosserie Automatisch dimmende en inklapbare, verwarmde zijspiegels Automatische airconditioning Draadloze updates via wifi en mobiel netwerk Intelligente luchtvering Glazen dak getint met bescherming tegen ultraviolet en infrarood LED mistlampen Middenconsole met afgedekte opbergruimte, 4 USB-aansluitingen en dockingstations voor 2 smartphones Persoonlijke bestuurdersprofielen Premium 12-voudig elektrisch verstelbare voorstoelen met stoelverwarming Premium audiosysteem Premium connectiviteit (1 jaar) Satellietkaarten met live verkeersweergave Streaming media in de auto Waarschuwing zijdelingse botsing
Hoewel de gemeente Middelkerke reeds 10 van de geplande 19 laadpalen installeerde (per paal kunnen twee auto’s opgeladen worden), heb ik voor mijn gemak ook maar een laadpost bij mij thuis laten installeren. 'Opladen', HET woord van deze decennia!
Robot-reiskoffer Wanneer ik mijn volgende reis onderneem zal ik niet meer zelf mijn reiskoffer moeten voortduwen. De zogenaamde ‘Robot Suitcase’ zal mij voortaan volledig autonoom volgen als ik door de luchthaven loop. Dat voordeel kon ik mij toch niet laten ontgaan, wat denken jullie?
Nog werken in mijn tuin?
Beslist niet! Mijn tuin waarin ik elk jaar vele uren doorbracht om mijn gazon te maaien, zal vanaf nu onderhouden worden door mijn maairobot.
Ik kijk ongeduldig uit naar het ogenblik dat hij ook mijn haag en mijn struiken en rozen kan snoeien, mijn gazon kan verticuteren en bemesten. Daar zal ik voorlopig nog menselijke hulp voor nodig hebben.
Zoals mijn gebuur heb ik ook een ondergrondse sproei-installatie laten installeren die ’s nachts automatisch in werking treedt.
Drone Ik wou al een hele tijd luchtfoto’s nemen van Westende, van evenementen in de gemeente. Ik heb mij nu een voorgeprogrammeerde drone aangeschaft. Zo kan ik foto’s nemen voor mijn blog zonder de straat te moeten opgaan.
Al fietsend de gezondheid verzorgen Wie denkt dat hij/zij mij nog zullen voorbijvliegen op de fiets, zal over sterkere troeven moeten beschikken. Ik heb namelijk gekozen voor een elektrische fiets. Het is een speed elec en daarmee kan ik 45 km per uur halen. Ik zal dus met meer plezier meer kilometers afhaspelen. Gedaan ook met steeds weer tegen de zeewind in te beuken.
Ik heb meteen ook drie fiets-oplaadpunten bij mij thuis laten installeren.
Alarminstallatie Ik heb het ook nodig gevonden mijn woning beter te beveiligen. Ik heb daarom een draadloos alarmsysteem met camerabewaking (2 camera’s) laten installeren, natuurlijk in verbinding met een meldkamer die reageert wanneer een alarmsignaal weerklinkt.
Daaraan werd tevens een rook- en CO melder gekoppeld.
In het huishouden Mijn vrouw zal voortaan ook gebruik kunnen maken van een moderne dienstbode. Wat die allemaal kan! Stofzuigen natuurlijk! Maar veel meer dan dat: koken, de was in een wasmachine stoppen, er weer uithalen en ophangen, of in de droger stoppen, de vuile afwas in de vaatwasser stoppen, na afloop weer uitruimen en de propere vaat in de juiste kasten plaatsen. De huishoudelijke robot heeft een camera, kan reageren op spraakcommando's, fungeert als digitale assistent en kan dienen als afstandsbediening om lichten en televisie aan- en uit te zetten. De robot heeft ook menselijke trekjes. Als mijn twee nog jonge kleinkinderen op bezoek komen, dan kan de robot een verhaal voorlezen. Als gans de familie op bezoek is voor een feest, dan kan die daar een groepsfoto van maken.
Echt, ik begrijp dat jullie nu ongeveer sprakeloos moeten zijn.
Ik zou het nog vergeten, een paar weken geleden heb ik ook zonnepanelen op mijn dak laten plaatsen.
Wat zegden jullie? Een robot is niet sociaal? De Jibo-robot, die nog op mijn ‘aan te schaffen lijst’ staat, werkt met gezichts- en stemherkenningstechnologie, zodat het tot zestien verschillende mensen kan herkennen en er aangepaste gesprekken mee kan voeren.
Internet Op mijn nieuwe computer heb ik Windows 10 en de laatste versie van Norton Antivirus laten zetten. Surfen op het net, dat doe ik al lang en een blog bijhouden ook. Met het versturen van e-mails heb ik ook geen moeite. Facebook, Instagram, Whatsapp, Twitter en Linkedin leverden mij soms nog een probleem op. Chatten was ook mijn sterkste punt niet. Ik durfde ook nog wel eens een steek laten vallen bij het telefoneren met mijn mobiele telefoon. SMS’s versturen had ik nooit geprobeerd. De voornaamste Apps, Skype, Waze, Netfix, WhatsApp, Spotify, … heb ik natuurlijk gedownload. Dankzij internet kan ik al mijn gewenste aankopen (kleding, tickets, vakanties en verzekeringen) ‘on-line’ bestellen en betalen. Mijn boodschappen bij Colruyt en Carrefour worden de dag na mijn bestelling aan huis bezorgd. Naast mijn tablet, mijn laptop, mijn smartphone zijn ook mijn printer, mijn wasmachine, mijn verlichting, mijn koelkast, mijn rolluiken, mijn garagedeur, mijn thermostaat, mijn bewakingscamera op wifi aangesloten. Ik kan die voortaan allemaal vanop afstand bedienen. Dat is best handig. Het zal jullie wel niet verwonderen dat ik al mijn bankverrichtingen regel met de PC.
Televisie Ik schafte mij onlangs ook een nieuw toestel aan, een 892 inch QLED, een schitterende TV als hij aanstaat, een kunstwerk als hij uitstaat. Op een TV kan tegenwoordig voor tientallen programma’s gekozen worden. Een programma kan herstart worden, kan opgenomen worden om het later te bekijken (ook diegene die nog maar gepland zijn in de volgende dagen). Men kan ook een recentere film aanvragen, weliswaar tegen betaling. Elke match van mijn geliefde voetbalploeg, in alle mogelijke competities, kan ik bekijken. Wil ik nog meer voetbal, dan kan dat desnoods ook op vrijdag, zaterdag en zondag en soms nog een Europese wedstrijd op dinsdag, woensdag of donderdag. Ook tegen betaling. En dat zijn nog maar enkele van de comfortabele mogelijkheden maar … helaas ook steeds meer reclame.
GSM Op nauwelijks 15 jaar tijd is de gsm geëvolueerd van een luxegadget voor rijkelui tot een onmisbaar voorwerp in het dagelijkse leven van... wel, van zowat iedereen. Het is iets wat we niet kunnen wegdenken uit ons dagelijks leven. We willen altijd bereikbaar zijn en dat is zelfs vereist in de huidige maatschappij. Iedereen voelt zich veiliger met een gsm op zak. Als er iets is, moeten we kunnen contacteren en gecontacteerd worden. De types vermenigvuldigen zich met altijd weer nieuwe mogelijkheden. Moeilijk om bij te houden! Ik heb voor het ogenblik een GALAXY S9+. Die heeft volgende voordelen: betere foto’s, hoge batterijcapaciteit, snel draadloos opladen, 6+ GB werkgeheugen, groter beeldscherm. Dank zij Windows 10 kan ik mijn GSM ontgrendelen via gezichtsherkenning of met een vingerafdruk.
Of ik dat nu allemaal met kennis van zaken kan bedienen? Dat is een goeie vraag, want het was niet eenvoudig om zo ver te komen. Ik heb daarom een leraar betaald die mij een opleiding gaf die mij zal toelaten voortaan mijn voet te zetten naast de moderne gebruikers, van welke leeftijd ook.
De gemeente Middelkerke vernieuwt ook Nieuw zwembad, nieuw casino, nieuwe gemeenteschool in Westende, nieuw sportpark, nieuwe zeedijk, nieuw gemeentehuis, nieuwe pleintjes in de deelgemeenten, trambedding verlegd.
Hopelijk komt er eindelijk ook een streaming van de gemeenteraad opdat we het verloop van de raad bij ons thuis kunnen volgen. De gemeente kan tegenwoordig gemakkelijk de inwoners bereiken, door het sturen van e-mails met persberichten, met nieuwsbrieven. De website van de gemeente informeert de bevolking over alle mogelijke onderwerpen: organisatie, beschikbare diensten, gemeenteraden, evenementen, …
Genieten jullie ook wel eens van een bezoek aan één van onze luxueuze strandbars? Leuk toch, voeten in het zand, slurpen aan een weliswaar dure cocktail, …
Te veel om op te sommen Dat er nog veel meer verandert of veranderd is, dan wat ik hierboven beschrijf, dat spreekt vanzelf. Om er maar enkele te noemen: voortgang van de geneeskunde met onder andere robotten die operaties veiliger en gemakkelijker maken, nieuwe medicijnen, ruimtevaart, bewakingscamera’s die overal opduiken, geldautomaten, digitalisering van diensten, games, hoogbouw, talloze muziekfestivals, dag- en avondmarkten ‘à volonté’, …
De nieuwste ontwikkelingen in talloze domeinen opsommen, is gewoon een onmogelijke taak. Daar zijn trouwens ook heel wat negatieve bij, zoals veiligheid, milieuvervuiling, drugs, criminaliteit, …
Wie zich zou wagen aan een globale behandeling van de door mij aangekaarte ontwikkelingen, zal waarschijnlijk ervaren dat zijn/haar werk nauwelijks beëindigd is en dat er alweer heel wat nieuwigheden bijgekomen zijn.
Daarin zijn ook zaken onveranderd gebleven, onder andere de politiek. ‘Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was”, is nog altijd van toepassing.
Opgepast!! Natuurlijk heb ik vertrouwen in jullie oordeelsvermogen. Jullie hebben natuurlijk onmiddellijk begrepen dat ik mij niet al die nieuwigheden aangeschaft heb … en het mij ook niet zou kunnen veroorloven. Ik zou ze bijlange niet allemaal kunnen bedienen. Mijn artikel schreef ik enkel op deze manier om te benadrukken dat de wereld zodanig snel aan het veranderen is dat het nauwelijks nog bij te houden is, zeker voor ouderen. Het is wel zo dat al de door mij beschreven nieuwigheden wel degelijk bestaan. Het zal nog niet voor morgen zijn maar de kans dat robotten op termijn veel werknemers zullen vervangen in de bedrijven, is groot. Lees hierover maar het artikel waarvan ik de bron aangeef hieronder.
Eindelijk een fris (blauw) geluid in Middelkerke, nu 'NEWSFLASH' genoemd
Deze morgen was ik aangenaam verrast toen ik in mijn brievenbus een blauwe folder vond. Verrassing? Wel ja, sinds 14 oktober 2018 was toch enkel nog de mening van de lijst Dedecker te horen, te zien (op TV) en te lezen. De oppositie bleef stom, dus ook de Open VLD. Hieronder vinden jullie de inhoud van de folder. (in het blauw) Na ieder onderdeel, vinden jullie de repliek van de burgemeester die hij mij op mijn verzoek stuurde.
Artikel 1: Het voorwoord van de voorzitter Frederick Spaey zegt het zelf: “De uitslag van de verkiezingen is verteerd”.
De Open VLD voorzitter is tevreden omdat de realisaties van de nieuwe meerderheid zich vooral beperken tot het afwerken van de reeds bestaande projecten ‘die onze burgemeester en schepenen tijdens de vorige legislatuur reeds tot in de puntjes hadden uitgewerkt.” Hij vermeldt zelf ‘het verleggen van de tram, de nieuwe zeedijk, het sportpark, de ‘Wave’ ( = project Debaillie), …’
De burgemeester antwoordt: “Het is verbijsterend dat de Open VLD, een partij die 18 jaar ononderbroken aan de macht was en haar eigen plannen niet ten uitvoer kon brengen, nu raaskalt dat wij er in amper een half jaar in slagen om dat wel te doen.
Het is wettelijk verplicht om de aangegane verbintenissen van het vorig bestuur uit te voeren. Zo moesten we de bouw van de overbodige en lelijke parkingtoren met een kostprijs van 6.000.000 euro aan de Badenlaan laten doorgaan. Zo niet moesten we een torenhoge schadevergoeding betalen. Het sportpark is een compleet nieuw ontwerp. Zowel wat het zwembad betreft, als de aanbouw van een sporthal en de schikking van het volledige park met tal van nieuwe activiteiten, zoals een klimtoren, hindernissenpistes, BMX… e.d.m.
De zeedijk is nog in volle ontwikkeling. De werken starten volgend jaar vanaf Westende-Bad en schuiven op naar Middelkerke en er werd onlangs nog opdracht gegeven voor een nieuw ontwerp van het Rauschenbergplein.
De “Wave” in Lombardsijde is inderdaad van projectontwikkelaar Debaillie. Het oude bestuur ging de bouw van een hotel toestaan van 10 verdiepingen hoog zonder bijkomende accommodatie voor recreatie. Wij hebben dit afgekeurd, en nu zal de hoogte beperkt worden tot zes verdiepingen. Er komt ook nog een kunstmeer waarop er kan gewaterskied worden evenals een klein wavebad.”
Frederick Spaey vindt dat over andere projecten met veel bombarie gepocht wordt, maar dat het opnieuw ‘copy-paste’ is van de projecten van hun mensen. Met andere projecten bedoelt hij enkel ‘de gemeenteschool van Westende’ want dat is het enige project dat vermeld wordt. LDD zou die afgedaan hebben als een lelijke blokkendoos. Dat klopt inderdaad en ik schreef zelf al in een vorig artikel dat enkel de kleur aangepast werd. Hij is van mening dat het handenvol geld zal kosten om dit gebouw proper en fris te houden, om de meerjaarlijkse schilderwerken nog niet te noemen.
De burgemeester antwoordt: “Wat de “blokkendoos” betreft, kent u waarschijnlijk al lang mijn standpunt. Ik wilde de gemeenteschool definitief onderbrengen in de Calidris, en alle gemeenschapsvoorzieningen (kinderopvang, bibliotheek, jeugdwerking…) onderbrengen in de oude school aan de Henri Jasparlaan. Niet alleen het onderwijzend personeel stond argwanend tegenover deze beslissing. We riskeerden ook een schadevergoeding van de bouwondernemer, maar vooral het feit dat de restauratie van het oude gebouw zo’n slordige 4 miljoen euro zou kosten heeft onze mening doen herzien. We hebben de nieuwbouw dan maar gerationaliseerd. De gevel werd gemoderniseerd, van grauwe bakstenen naar wit waterbestendig niet-verkleurbaar stucwerk (een besparing van 137.000 euro) en geen bijkomende schilderwerken. Binnenin wordt er ook een bijkomende ruimte gerealiseerd voor kinderopvang.”
De raadsleden van de Open VLD willen ook benadrukken dat zij zich heel actief tonen binnen de gemeenteraad: “Op iedere gemeenteraadszitting werd er door meerdere raadsleden tussengekomen en werden positieve voorstellen gedaan.” Zij beweren dat zij verder de belofte van een actieve en constructieve oppositie zullen nakomen.
De burgemeester antwoordt: “Wat de werking van de oppositie betreft zou u beter de verslagen van de gemeenteraad consulteren. Deze zijn objectief, want ik kan me eigenlijk geen positieve voorstellen van Open VLD herinneren. Het blijft volgens mijn bescheiden mening altijd stil aan de overkant.”
De Open VLD wacht nu af welke nieuwe projecten er zullen gerealiseerd worden en hoe ze gefinancierd zullen worden. Ze hebben het over twee beslissingen, die de burger veel geld zullen kosten:
- de schadevergoeding voor het verbreken van het casinodossier die kan oplopen tot 8,2 miljoen euro
De burgemeester antwoordt: “Willemen zocht aanvankelijk onszelf op om uit de impasse te geraken over het casinodossier, nog vooraleer ik als burgemeester in functie kwam. Het gebouw was niet functioneel, ze vonden geen financiers en de werken hadden al meer dan anderhalf jaar vertraging. De site op de zeedijk was herschapen in een puinhoop. Na advies van prof. Dr. Sophie Stijns van de Kul, het advocatenkantoor Eubelius, hebben we de firma in gebreke gesteld. De opzegvergoeding was wettelijk geregeld in de oorspronkelijke DBFMO overeenkomst (art. 27.1.1.). Het bedroeg de kosten van de afbraakwerken (296.450 euro) vermeerderd met 50.000 euro, maar ook nogmaals verminderd met 75.000 euro enz … (de berekening kun je netjes napluizen in het contract). Niettegenstaande een oorspronkelijke gunstige wind zijn de onderhandelingen afgesprongen toen Willemen 10 keer meer eiste dan wat ze oorspronkelijk voorstelde en wat er contractueel voorzien was. Willemen is nu naar de rechtbank gestapt en vraagt 8.135.807 euro voor “geleden verlies en gederfde winst” evenals 100.000 euro voor zogezegde “reputatieschade”. Vragen is vrij en doet de zotten in vreugde leven.
De opzeg met de bouwfirma hield echter ook automatisch in dat de casinoconcessie met Napoleon Games verbroken werd. Deze werd echter reeds verlengd voor twee jaar en brengt nu vier keer meer op dan wat door het vorig bestuur onderhandeld werd.”
- het ontslag van de gemeentesecretaris; ze verwijten het huidig bestuur dat ze hem nu moeten bedanken met een vette cheque van meerdere honderdduizenden euro’s hoewel ze beloofd hadden hem te zullen buiten zetten met de handboeien. De blauwe partij baseert zich op wat in de wandelgangen zou gefluisterd worden om te beweren dat het ontslag absoluut noodzakelijk zou geweest zijn om iemand van de meerderheid in die zetel te zetten.
De burgemeester antwoordt:
“Over het ontslag van de algemeen directeur mag ik geen commentaar geven. Ik ben gebonden door het beroepsgeheim en door wettelijke bepalingen. Het maakt onderwerp uit van een gerechtelijk onderzoek.”
Artikel 2: Meer dan 1.000.000 euro subsidies voor het sportpark in de vuilbak of niet?
Hierin worden twee onderwerpen behandeld: het sportpark en het vroegere radiostation in de duinen. Zij verheugen er zich om dat de huidige meerderheid het werk van de vorige legislatuur overneemt of met andere woorden dat daaruit blijkt dat het werk van de Open VLD schijnbaar toch nog zo slecht niet was. De burgemeester antwoordt over sportpark: zie hoger
In verband met het radiostation, beweren ze dat de vorige meerderheid reeds gesprekken daarover voerde met Defensie.
De burgemeester antwoordt: “Er was al jaren sprake dat het leger de radiomasten wilde afbreken, maar er gebeurde niets. Na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 ben ik naar de kersverse minister van landsverdediging Sander Loones toegestapt, en wonder boven wonder gingen de masten pas dan tegen de vlakte. Ondertussen heb ik gevraagd om het natuurdomein aan de gemeente te verkopen. We zijn nu in het beslissend stadium en de akte zal in het najaar verleden worden, waardoor we een mooi recreatiegebied en een stukje duinen rijker worden.”
Artikel 3: Wist-je-datjes uit de Gemeente/Gemeenteraad
Met deze rubriek wil men aangetoond hebben dat de Open VLD fractie sinds 1 januari 2019 reeds heel wat tussenkomsten en successen in de gemeenteraad op zijn naam mocht schrijven
- Verhoogde huurprijs persoonlijke strandcabines herzien en bijna gehalveerd - Op onze vraag Tempelier kunstwerk op rotonde in Slijpe
De Burgemeester antwoordt: “Het beeld van de tempelier op de rotonde in Slijpe hun idee was. De kunstenaar Eric Baeyens heeft het echter op mijn initiatief persoonlijk ontworpen om die “onnozele” schapen te vervangen."
- Extra controle gevraagd op baasjes van honden - Op ons aangeven fietsrekken ter hoogte van Warandetoren - Hogere veiligheid om en rond Epernayplein door plaatsen van duidelijker verkeersborden - Epernayplein opnieuw toegankelijk voor fietsers, go-carts, steps, enz… - Aanpassen van maximumsnelheid van de Circ-deelsteps op de zeedijk - Persberichten nu slechts verspreid na de gemeenteraad - Oprotpremie voor algemeen directeur van honderduizenden euro’s op kap van de bevolking - Plaatsen van reusachtige strandmatten op project Zon, Zee, Zorgeloos om strand toegankelijk te maken voor iedereen.
Artikel 4: Duinpieper 2.0? Dat het nieuw schoolgebouw er komt, schrijft de blauwe partij op zijn persoonlijk palmares. Zij verwijten de CD&V fractie dat zij tijdens de vorige legislatuur niet akkoord gingen met de integratie van de kinderopvang in dat nieuw gebouw en liever een extra stuk grond kochten van de kerkfabriek, terwijl ze daar nu op terugkwamen. Ze vragen zich af of ze misschien niets te vertellen hebben in het nieuw college.
De burgemeester antwoordt: “Voor die kinderopvang ging het vorige bestuur een gebouw oprichten naast restaurant Vicino in de Henri Jasparlaan. Door het onder te brengen in de nieuwe school besparen we 1.000.000 euro aan bouwkosten en staat deze bouwgrond te koop voor 150.000 euro.”
De Open VLD eindigt met: ‘Het beloven nog boeiende tijden te worden. Wij zullen alleszins waak zaam zijn.”
De mening van Jean-Marie Dedecker over de ‘Nieuwsflash’ van Open VLD "Het blauwe pamfletje van de Open VLD is een aaneenschakeling van vuilspuiterij, leugens en halve waarheden. Jaloersheid en frustratie zijn slechte raadgevers.”
Mijn persoonlijke mening Ik vind het leuk dat de blauwe fractie zich eindelijk roert. Als ze gelijk hebben, zal ik ze ook steunen. Ik hoop wel dat ze zich altijd zeer goed informeren zodat ze geen valse kritiek leveren. Ik vind dat de burgemeester wat overdrijft met ‘vuilspuiterij, leugens en halve waarheden’. Zo erg is het nu toch ook niet.
Als de blauwe raadsleden aanhalen wat ze allemaal reeds verwezenlijkt hebben in de huidige legislatuur, dan weten ze toch ook dat ik dat kan nagaan door de verslagen van de gemeenteraden te consulteren. De burgemeester beweert ‘dat het altijd stil blijft aan de overkant’. Dat is ook wat overdreven. We mogen niet vergeten dat optornen tegen zo’n overweldigende meerderheid, geen sinecure is.
Het klopt dat het plannen van een kinderopvang buiten de gemeenteschool op verzet stuitte van de CD&V.
Besluit Ik vind het goed dat een beleid af te rekenen krijgt met een redelijke en eerlijke oppositie. Ik heb de indruk dat de verstandhouding in de raad toch wat beter geworden is en dat met goede wil van beide kanten positieve resultaten kunnen bereikt worden.
In 2013 heb ik voor de eerste keer aandacht besteed aan de beoordelingen van de kustrestaurants die tijdens de zomermaanden verschenen in ‘Het Nieuwsblad’ en in ‘Het Laatste Nieuws’. Sindsdien heb ik dat elk jaar opnieuw gedaan, in 2019 voor de zevende keer.
Aangezien erkende chefs die uitvoerden, vond en vind ik nog steeds dat men daarmee een idee kan hebben van de kwaliteit die onze restaurantuitbaters aan hun klanten aanbieden. ‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test’ aan met ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de culinaire klassiekers te proeven en te beoordelen’. Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken aan een onverwachte smaaktest onderworpen, ‘vaak streng en scherp en beargumenteerd’. Zeven zaterdagen lang proefden zij van Knokke tot De Panne een mix van nieuwe én heropgeviste kustklassiekers’.
Ik weet niet juist waarom, maar Luc Bellings is in 2018 uitgeweken naar de Ardennen en dit jaar stelde ik tot mijn verwondering vast dat ‘Het Nieuwsblad’ er schijnbaar mee gestopt is.
Na het ommetje vorig jaar in de Ardennen keerden (sterren)chef Luc Bellings en redacteur Stefan Vanderstraeten deze zomer echter weer voltijds naar de Belgische kust terug. Zeven zaterdagen, vijfendertig nieuwe restaurants, zeven oerklassieke gerechten. ’Back to Basics’, heet dat. Zo bezochten zij Blankenberge (5x), De Panne (6x), Heist (3x), Knokke (8x), Koksijde (6x), Nieuwpoort (5x), Oostende (6x), Zeebrugge (1x). Bredene, De Haan/Wenduine en Middelkerke/Westende stonden dus niet in hun agenda. Dat moet toch een reden hebben. Ik vroeg het per e-mail aan Luc Bellings, maar ik kreeg geen antwoord.
Jullie kennen Luc Bellings toch nog wel? Dat is de man of de chef-kok die al jaren vaak scherpe en rake beoordelingen uitbrengt over de restaurants die hij bezoekt en die worden hem niet vaak in dank afgenomen.
Dat zat er nog wel niet in, maar 2x deed hij het toch wel, maar anderzijds kregen drie zaken een 0 op het rapport.
Bellings spaart echt de zaken niet die volgens hem geen degelijke kwaliteit leveren. Ziehier enkele van zijn krasse uitspraken.
6.7.19 Luc Bellings proeft mosselen - natuur en geeft meteen 0 op 10: “Overgaar, taai en smakeloos”
13.7 Luc Bellings proeft dame blanche: “Saus uit een plastic buske en industrieel vanille-ijs. Dit is een drama”
20.7 Luc Bellings proeft sliptongetje: “Primeur: een 10 op 10” , maar ook: “Aan dit bord heb ik niet voldoende, wie hier honger heeft, eet zelfs die slechte frieten nog met plezier op”
27.7 Luc Bellings proeft steak tartaar en is schroeiend kritisch: “Het meest onappetijtelijke slaatje van de zomer”
3.8 Luc Bellings proeft tomaat-garnaal: “Sorry, voor deze prijs is dit bord een verkrachting”
10.8 Luc Bellings proeft Brusselse wafels met ijs: “Deze wafel werd twee keer gebakken. Resultaat: nul smeuïgheid, één en al droogte”
17.8 Luc Bellings proeft stoofvlees met frieten: “Hier kun je enkel na een dronken avond blij mee zijn”
Uitspraken van Luc Bellings over de gehele horecasector aan de kust. In Knokke ben ik al eens buitengesmeten. We hadden de drank al gekregen toen de ober kwam en zei ‘De baas wenst voor u niet te koken.’ Wat voor een lafaard zijt ge dan?
‘België frietland’ In 35 restaurants heb ik geen drie keer verse friet gehad. Doodziek word ik daarvan. Zelfs in Spanje eet ik meer verse frieten. Een schande.
De bediening gaat erop achteruit. In veel zaken is het een organisatie van ‘nul de botten’. Tafels die een kwartier nadat het volk weg is nog smerig zijn en klanten die eindeloos moeten wachten op de rekening. Er is aan de kust steeds meer personeel dat maar één van onze landstalen begrijpt
Geen compassie: wie iets verkoopt, moet maken dat het in orde is. Ik ben de kwade hond voor wie nul krijgt, maar wie ik een tien geef, vindt mij een God. De voorbije negen jaar heb ik kwalitatief gezien het beste gegeten in Nieuwpoort. Koksijde heeft nog altijd de beste hotelschool van het land en dus beginnen veel studenten een zaak in de buurt.
Elke week voegde Bellings een rubriek ‘Zo maakt hij het zelf’ toe aan zijn beoordelingen.
Bron Het Laatste Nieuws 29.6, 6.7, 13.7, 20.7, 27.7, 3.8, 10.8, 17.8 Stefan Vanderstraeten
Een persoonlijk artikel schrijven over wat de bevrijding na 1940-45 voor de Westendse bevolking betekend heeft, verschilt natuurlijk van het gebruik van de herinneringen van meerdere Westendenaars, ouder dan ik. Ik raadpleegde daarvoor de archieven van de gemeente, ‘Graningate’ en persoonlijke documenten. Ik heb daar een paar persoonlijke herinneringen aan toegevoegd, maar veel is dat niet. Ik heb weliswaar de heuglijke bevrijdingsdag en al wat kort daarna gebeurde in het dorp kunnen meemaken. ‘Snotter’ wat ik toen was, was ik de korte broek nog niet ontgroeid en bovendien is het algemeen bekend dat zogezegde herinneringen, vooral uit de kinderjaren, vaak ontstaan ‘van horen vertellen’. Met verhalen van personen die het wel als volwassene beleefden, moet men voorzichtig zijn. Ik heb iemand gekend die een boek wilde schrijven over ‘Oorlogen in Nieuwpoort’. Hij liep daarvoor de deuren plat om voldoende gegevens te verzamelen. Hij is er tenslotte mee gestopt omdat de ‘herinneringen’ zo uiteenlopend, verschillend, ja zelfs tegenstrijdig waren.
Verschil tussen de eerste en de tweede wereldoorlog De tweede wereldoorlog verliep en eindigde op totaal verschillende manier als de eerste. Na 14-18 lag er nauwelijks nog één steen van Westende op de andere, de bevolking was gevlucht. ‘De ‘bevrijding’ betekende toen ‘terugkeren’, ‘opruimen’, ‘wachten op toelatingen en materialen’ en ‘heropbouwen’.
De 'Achttiendaagse Veldtocht' is de operatie van het Belgisch leger tijdens de tweede wereldoorlog vanaf de inval door het Duitse leger in Nederland, België en Frankrijk op 10 mei 1940 tot de capitulatie van het Belgisch leger op 28 mei 1940. Dat betekende echter geenszins dat we toen van de Duitsers verlost waren. Tot aan de bevrijding, dus meer dan vier jaar, werd Westende nog bezet. De Duitsers vreesden dat een aanval van de geallieerden uit de Noordzee zou komen en daarom werd de kustlijn extra verdedigd. Er werd een soort muur opgericht, vandaar de naam ‘Atlantikwall’, een ononderbroken opeenvolging van steunpunten, batterijen en radarstations, geëchelonneerd langs gans de kust. Op het Westends grondgebied werden twee steunpunten en een batterijstelling uitgebouwd. Tevens moesten mijnenvelden, versterkt met prikkeldraad en ontelbare palen en paaltjes waaraan springstoffen vastgemaakt waren, eventuele landingsschepen de aanval onmogelijk maken. Dikke boomstammen of ijzeren rails moesten de doorbraak van manschappen en tanks op het strand beletten. De schuine helling van de zeedijk vormde een tweede antitanklijn. Daarachter lag nog een overdekte antitankgracht. Om de kilometer stond antitankgeschut. Op de zeedijk stond een dikke muur, die eruitzag als het gelijkvloers van een gebouw. Alle straten die uitmondden op de Zeedijk waren afgesloten door nog een dikke muur. In de lege villa's lagen mijnen of andere explosieven. Ondoordringbaar voor de geallieerden! De vele militaire installaties brachten ook mee dat heel wat Duitse militairen in onze kustplaats vertoefden. De beweging van onze inwoners werden fel beperkt. De militaire stellingen en de Duitse strijdkrachten waren uitgelezen doelwitten voor de geallieerde vliegers. De gemeente werd dan ook vaak gebombardeerd. De bommen zorgden voor de vernieling van de Duitse stellingen, maar troffen ook de burgerlijke gebouwen. De mijnen in de villa’s en op de velden eisten ook slachtoffers. Af en toe stortte er een vliegtuig neer op de gemeente.
En toen waren daar de Canadezen
Op 6.9.1944 verliet het I Bataljon van het Essex Scottish Regiment Dieppe om zich via Duinkerke in de nacht van 8 september naar Oostende te begeven. ‘s Anderendaags werd de stad bereikt, waar geen Duitse weerstand te bespeuren viel. Een ontvangst in verwarring viel de Canadezen te beurt. Omdat de terugkeer van de vijand niet mocht uitgesloten worden, werd een verdedigingsgordel opgetrokken rond de stad.
Op 10 september trok een gevechtsgroep bestaande uit twee Compagnies begeleid door eenheden met steunwapens naar WESTENDE met het doel er de Duitse kustbatterij in de duinen uit te schakelen. De stelling werd omsingeld. Twee dagen actieve verkenningen en nauwkeurige waargenomen vuren met mortieren, antitankwapens, bofors (kanonnen 40 mm) en veldkanonnen bleken tenslotte te veel voor de verdedigers. Op 12 september om 12u15 gingen de witte vlaggen de hoogte in, wat leidde tot een complete overgave.
Er werden 316 krijgsgevangenen gemaakt, waaronder negen officieren. Een grote voorraad wapens en uitrusting werd buitgemaakt.
Ik herinner mij dat er eerst gevechten plaatsgrepen in de dorpskern. Op de hoek van de (toen nog) Zeelaan (B) stond een Duits mitrailleurnest opgesteld. Wij woonden toen in de Lombardsijdelaan Nr 7. (A)
Achter ons huis was het ‘Veld’, begroeid met heidestruiken. Een ideale naderingsroute voor de Canadese militairen. Wij hadden een grote tuin met veel fruitbomen. Mijn vader wilde de Canadezen op zijn manier bedanken voor hun komst en had zich op een ladder bij een fruitboom geïnstalleerd. Hij wierp de militair, die dat wilde, bij het voorbijkomen door de tuin, een stuk fruit toe. De militairen hadden eigenlijk wel andere zorgen want ze installeerden zich achter het muurtje vooraan ons huis. Van daaruit schoten ze naar de Duitsers om het mitrailleurnest uit te roeien. Dat het muurtje er nu niet meer is, valt te verklaren door het feit dat de Duitsers het vuren beantwoordden zodat de steenbrokken in het ronde vlogen.
De echtgenote van Bernard Van der Weyden die een fietszaak had op de hoek van de Dorpplaats en de Duinenweg (C), was wat te nieuwsgierig en waagde even een kijkje naar buiten. Dat aanvaarden de Duitsers niet en ze schoten haar in de arm.
Hoeveel Westendenaars maakten echt de bevrijdingsdag mee? Op 16 juli 1944 vaardigde de Kreiskommandant een ontruimingsbevel uit. Al wie geen vrijstellingsgetuigschrift kon voorleggen moest ten laatste op 3 augustus 1944 de gemeente ontruimen.
De lijst van diegene die moesten evacueren omvatte 90 mannen, 125 vrouwen, 99 ouderlingen en 101 kinderen, zijnde een totaal van 415 personen. De geëvacueerden werden zowat verspreid over West- en Oost-Vlaanderen en Brabant. De meeste zijn slechts teruggekeerd na de bevrijding door de Canadezen. Wie kon er vrijgesteld worden? Al diegene die van enig nut konden zijn voor de bezetters, zoals geneesheren, personen die werkten voor de Wehrmacht, landbouwers, kleermakers, chauffeurs, houders van trekpaarden, herbergiers, winkeliers, haarkappers, leden van de commissie ‘Openbare Onderstand’, garagisten, politiebeambten, viswinkels, gemeentebedienden, werklieden in dienst van verschillende firma’s, ouderlingen van meer dan 80 jaar die deel uitmaakten van een gezin dat niet moest evacueren, hoveniers, personen werkend bij de zeevisserij. De lijst van de personen die op 10 augustus in de gemeente mochten verblijven omvatte aldus 422 mannen en 422 vrouwen, 438 kinderen minder dan 18 jaar, een totaal van 1282.
Huldebetoon ter ere van het Essex Scottish Regiment: de ‘Groote Stoet’ Was de repatriëring van alle geëvacueerde de reden dat gewacht werd om hulde te brengen aan de Canadezen die ons bevrijdden? Of wachtte men het einde van alle gevechtshandelingen en de overgave van de Duitsers af? Dat gebeurde in mei 1945 en het lijkt me logisch dat er geen officiële vieringen plaatsgrepen zolang de oorlog niet definitief beëindigd was.
De huldiging had dus inderdaad plaats op zondag 10 juni 1945, onder grote belangstelling. Op de rechtse foto, o.a. Ivonne Devriendt, mijn moeder, Lucie Ramon, Martha Madelein e. Alidore Lefevere, Margriet Morel, …
Er werd een feestcomité opgericht met de volgende samenstelling: Leon Tack Voorzitter Victor Massaux E.H. Theophiel Castelein Alidore Lefevere Albert Deschacht Lucien Coulier Leden Henri Tack Secretaris
Ziehier het programma van de ‘Groote Stoet’ die toen plaatsgreep.
Groep 14: groepen met Wagen
Groep 14: groepen te voet
Voor enkele groepen, vermeld op het programma, heb ik geen overeenkomst kunnen vinden met foto’s in mijn bezit: 7 Boerenbond, 8 Christen Syndicaat, 10 Kroostrijke Gezinnen, 15 Duivenmaatschappij, 16 Oudstrijders en Invaliden. Kan iemand mij misschien helpen?
Bezoek autoriteiten aan de Atlantik Wall
Militair Defile
Huldebetoon aan de doden
Receptie (?)
Op de linkse foto zien we de verpleegster Thérèse Minne, die zich niet enkel tijdens de oorlog maar ook lang daarna met hart en ziel ten dienste stelde van de Westendse bevolking.
Repressie Zodra een stad of dorp van de Duitsers was bevrijd, kwam naast de vreugde ook de volkswoede tot uiting en begon de jacht op echte of vermeende collaborateurs. Diegenen die zich tijdens de bezetting Duitsgezind getoond hadden of meewerkten aan de collaboratie werden bij de bevrijding het mikpunt van de plaatselijke bevolking.
Zo herinner ik mij dat de inboedel van M.G. (bijgenaamd ‘Miete Sakosj’) via deuren en vensters op straat gegooid werd. Ook werden op de gevels van het huis van echte en/of van vermeende collaborateurs hakenkruisen geschilderd. Het is algemeen bekend dat de rangen van het verzet begin september plots vervoegd werden door een vloedgolf van helden van het laatste uur, die, zolang de Duitsers nog in het land waren, nog nooit de nek hadden uitgestoken en waarvan de meesten hoopten met hun viriel vandalisme tegen de inboedel van de achtergebleven "zwarten" nog vlug een wit voetje te halen. Maar ook gespuis allerhande maakte van deze chaotische dagen gebruik om oude vetes te vereffenen, te plunderen en doodgewoon economische of amoureuze concurrenten uit de weg te ruimen. (uit ‘De Afrekening’ van J. Maes)
Naarmate de steden en gemeenten bevrijd werden namen de tijdens de verkiezingen van oktober 1938 verkozen gemeenteraden en de in 1939 verkozen schepenen en benoemde burgemeesters, die door de Duitsers waren afgezet, onmiddellijk hun ambt weer op. Dat was ook het geval in Westende. Joseph Maesen en Jos Van Oeteren waren lid van het 'Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV)' en waren schepen geworden via een speciale verordening in 1941 waarbij alle mandatarissen ouder dan 60 jaar moesten vervangen worden.
Leden van het onderwijzend personeel die zich hadden aangetrokken gevoeld door de ‘Nieuwe Orde’, August Dewulf en Albert Bloes, werden door de gemeenteraad geschorst vanaf 27 september 1944 tot einde februari 1945 en later nogmaals. André Inghelram, oorlogsburgemeester in Middelkerke, schoolmeester in Westende, werd afgezet.
De gevolgen van de repressie lieten zich tot in de eenentwintigste eeuw gevoelen.
Wat herinnert ons vandaag nog aan het Essex Scottishregiment? Ted Lancefield maakte in 1944-45 een fotoreportage toen hij als Canadees militair aan de Belgische kust verbleef.
“I was a member of the Essex Scottish Regiment. At the time of the celebration in june 1945 I took over 100 pictures of the parade and ceremonies. These pictures have never been shown to the people of Belgium.”
In het schepencollege van Westende van 26 mei 1945 werd beslist dat de ‘Zeelaan’ in de toekomst ‘Essex Scottishlaan’ zou heten. Op 17 juni 1945 werd het straatbord plechtig onthuld. Het bord werd enkele jaren geleden verwijderd en vervangen door een paneel met foto’s dat staat op de hoek van de Essex Scottishlaan en de Joseph Matthieulaan.
In de gemeenteraad van 24 september 1947, aanvaardde de gemeente van Romain PAQUAY, gewezen onderofficier van het Essex Scottishregiment, die meehelp aan de bevrijding van Westende op 10, 11 en 12 sep 1944, zijn uniform als aandenken aan deze heuglijke dagen.
Het zou, samen met het Canadees vaandel, dat bij de opening van de Essex Scottishlaan op 10.6.45 door het Essex Scottishregiment aan de gemeente afgestaan werd, zorgvuldig op het gemeentehuis bewaard blijven. Het bevindt zich nu in het museum ‘De Oude Post’ in Middelkerke
Op 12 september 1944 werd Westende bevrijd door Canadese troepen van het ‘Essex Scottish Regiment'. Natuurlijk moet zo’n heuglijk feit herdacht worden! Ik wil dit dan ook uitvoerig doen, met drie artikels:
Minibioscoop 'Westende bevrijd – in woord en beeld’
Mijn eigen ‘herinneringen’ plus 'gelezen en gehoord'
Bevrijdingsfeest op 8 september 2019
Deel 1: een minibioscoop
Als je tot het besef komt dat het al vijf en zeventig jaar geleden is dat wij bevrijd werden, dan realiseer je je ook dat er maar weinig Westendse overlevende meer zijn die het heuglijk einde van de tweede wereldoorlog mochten meemaken en er nog kunnen over vertellen.
Is het dan niet logisch dat hun herinneringen voor het nageslacht bewaard worden? Natuurlijk! En daar zorgden gelukkig enkele leden van de familie Van Troostenberghe voor.
Edwin Van Troostenberghe was twee jaar lang bezig met de opmaak van een 10-delige reeks over het leven in bezet Middelkerke tijdens de Tweede Wereldoorlog. 1.200 pagina’s en 400 verhalen met tal van unieke foto’s. Later zette de gemeente Middelkerke de digitale reeks gratis online, zodat iedereen die het wil deze unieke verhalen en foto’s kan volgen. Op de afbeelding met de rolverdeling hieronder, kunnen jullie zien dat Edwin daarbij geholpen werd door zijn zoon Thomas en door zijn broer Ronny.
Misschien is het overbodig dat ik jullie nog meer over die bekende familie vertel, maar ik wil het toch doen omdat zij al jaren een heel belangrijke sociaal-culturele rol spelen in Middelkerke en zoiets wordt al te weinig in de verf gezet.
Momenteel leidt Edwin zijn eigen zaak TROOSTWIN Mediawijze Projecten, dat met opleiding, consultancy en eigen producten organisaties ondersteunt die mensen mediawijzer willen maken. Van opleiding is Edwin socioloog en houder van een bibliotheekschooldiploma. Hij had van 1982 tot 2013 de leiding van de gemeentebibliotheek Middelkerke. Hij nam actief deel aan een groot aantal bovenlokale werkgroepen bij Linc, Bibnet, VVBAD en de Provincie West-Vlaanderen. Hij was medeontwikkelaar van ZIZO jeugd. Hij was medeontwikkelaar van ZIZO en fungeerde jarenlang als voorzitter van de werkgroep. Hij schreef artikels in vaktijdschriften (Bibliotheek-&Archiefgids, Klapper...) en gaf referaten in heel Vlaanderen. Hij was projectleider van het Project Delphi in de opstartperiode en bleef jarenlang bezieler. In die hoedanigheid ontwikkelde hij cursussen, draaiboeken en andere producten voor de bibliotheeksector.
Broer Ronny, architect, zes jaar voorzitter Gecoro, heemkundige, stichter van Graningate en auteur van artikels in dat tijdschrift, gids bij winterwandeling kusthistories, …
Zoon Thomas, video-editor bij VideoLine, actief in bedrijfspresentaties en documentaires.
Het werk werd opgedragen aan vader Carlo, oudstrijder en krijgsgevangene, die zij ‘de stille inspirator’ noemen van dit album.
Het onderdeel over de Bevrijding Eén van de 10 delen handelt over de bevrijding en heet ‘Westende Bevrijd – in woord en beeld’. Middelkerkenaars/ Westendenaars vertellen hun verhaal over de Tweede Wereldoorlog voor de camera. "Heel wat van die verhalen zijn uniek en bevatten ook heel wat anekdotes over angst, verraad, vaderlandsliefde en guitenstreken, maar ook de dagelijkse strijd om eten en brandstof. De gesprekken worden per aflevering omkaderd door een deskundige tekst en uitleg en het geheel omvat ook tal van foto’s die nooit eerder zijn verschenen. De mensen die aan het woord komen in de reeks, waren allemaal nog kind toen de oorlog woedde."
Ik zal het verder niet hebben over de details van hun ervaringen. Die kunnen afgelezen worden op internet of beluisterd en bekeken worden in de minibioscoop.
Ziehier de behandelde onderwerpen: (door Westendenaars en Lombardsijdenaars) Robert Boone (en NIET Roger): Handgranaten, Spelen met munitie Irène Coucke (+): de repressie, Engelsen versus Duitsers, Villa’s op de dijk Isidoor Coulier (+): Lachen met de Duitsers Simonne Deprez (+): Rock ’n Roll bij Wiskes Georges Hosten: De Afrekening, Aanhouding van zwarten, De wet Gutt, De Engelsen Simonne Hosten: Engelstalig cliënteel Solange Madelein (+): Georges Soete verstopt
Minibioscoop Maar er is meer. Op het Arthur Meynneplein (of markt) in Westende kan men ook van de reeks genieten en dat tot en met zondag 15 september, elke dag van 10 tot 18 uur. Dat gebeurt in een container waarin 12 mooie zeteltjes aangebracht zijn, vandaar de benaming ‘Minibioscoop’.
Zoals hieronder te zien is, zal men straks ook een tentoonstelling kunnen bezoeken in ‘De Kilt’ met foto’s, voorwerpen, uniformen in verband met de Bevrijding (collectie Kristof Jacobs)
Besluit Ik kan de Van Troostenbergh’s alleen maar feliciteren voor dit merkwaardig en bijzonder verzorgd werk.
Bronnen https://www.hln.be/in-de-buurt/middelkerke/figuranten-gezocht-voor-de-bevrijdingsstoet-in-westende~a3d0465b/ Artikel door Timmy Van Assche in Het Laatste Nieuws op 24 juli 2019 https://www.hln.be/in-de-buurt/middelkerke/-opvallend-veel-mensen-hadden-sympathie-voor-de-duitsers~a3271be2/ Artikel door Paul Bruneel in Het Laatste Nieuws op 11 februari 2017
Actiegroep tegen sociale verkaveling Badenlaan boekt succes … de gemeente reageert
Er is al heel lang sprake van een nieuwe verkaveling in de Badenlaan in Westende-bad. Zeventien jaar geleden was er al een protestactie tegen dat project. Het zal jullie dan zeker niet verbazen dat ik daar al verschillende artikels over geschreven heb, over de waterziekte van het terrein, over het niet uitvoeren van maatregelen door de Middenkustpolder om overstroming te vermijden, over de talloze argumenten van het actiecomité, dat zich met grote vastberadenheid en hardnekkigheid verzet tegen een verkaveling, over de aard van de zeer deskundige acties door het comité, dat daarbij kon rekenen op heel wat steun van de omwonenden.
Succesvolle klacht De gemeenteraad keurde in april 2019 de verkoop van de verkavelingsgronden aan de Badenlaan aan de woonmaatschappijen IJzer & Zee en WoonWel goed. Kort nadien ontvingen het gemeentebestuur van Middelkerke en het OCMW van Nieuwpoort een klacht, die ook werd ingediend bij het Agentschap Binnenlands Bestuur.
Die klacht stelde dat de verkoop van de gronden werd gebaseerd op een verouderd schattingsverslag dat dateert uit 2012. Daarop vernietigde het Agentschap de gemeenteraadsbeslissing en dus ook de verkoop. Die werd ondertussen in een notariële akte beschreven en om de voortgang van dit belangrijke huisvestingsdossier niet te belasten, werd de verkoopakte ontbonden.
Opdat de verkoopprocedure in het beste belang voor alle partijen kan worden hernomen, laat het gemeentebestuur nu zo snel mogelijk een nieuw schattingsverslag opmaken. Ze voorzien verder geen problemen en maken zich sterk dat de nieuwe verkaveling fundamenteel zal bijdragen tot meer leefkwaliteit in Westende-Bad. In een eerste fase worden zo’n 165 sociale woningen opgetrokken. Na de ontwikkeling van deze eerste fase, kunnen ook private percelen worden verkocht.
De argumenten van de actiegroep Onroerende goederen van de gemeente dienen steeds verkocht te worden volgens de principes van mededinging en transparantie, behalve als er een motivering wordt gegeven voor een afwijking daarvan. Bovendien dient de verkoop te gebeuren aan een prijs zoals die blijkt uit een recente schatting (niet ouder dan twee jaar). Maar hoe gebeurde het werkelijk? 1. De gronden werden zonder concurrentie en publicatie verkocht aan de sociale uisvestingsmaatschappijen. 2. Noch de beslissing van de raad, noch deze van het college bevatte een afdoende motivering tot afwijking 3. De geboden prijs van 85 €/m² was gebaseerd op een schattingsverslag van 2011 waardoor de verkoopprijs (4 miljoen euro) niet correct tot stand is gekomen. Het gemeentebestuur heeft daarmee het zuinigheidsbeginsel en het zorgvuldigheidsbeginsel geschonden.
Nu wacht de actiegroep af. Zal het “ontwerpdecreet Woonreservegebieden”* binnenkort door de nieuwe Vlaamse regering worden gestemd? Zal dat al dan niet opnieuw voorzien in een overgangsregeling voor de ontwikkeling van gronden in eigendom van sociale huisvestingsmaatschappijen?
Vermoedelijk zullen beide besturen zo snel mogelijk de verkoopprocedure opnieuw aanvatten, en deze keer wel volgens het boekje. Daarna zal opnieuw (voor de zoveelste keer) beoordeeld moeten worden of het gebied al dan niet voor ontwikkeling in aanmerking komt en of er een vergunning kan worden afgeleverd.
Het comité vindt dit een illustratie van ‘volharding in de boosheid’ vanwege de huisvestingsmaatschappijen. Ze zijn ontgoocheld dat het nieuw gemeentebestuur hen daarin steunt, ook al moeten ze daarmee volgens hen de wet schenden en het algemeen belang schaden.
De strijd is dus nog lang niet gestreden … Het actiecomité geeft de moed niet op. Ze vinden dat het recht kan blijven geschieden zolang er beroepsmogelijkheden zijn. Het aanvaarden van hun klacht geeft hen opnieuw hoop en kracht om voor deze zaak te blijven gaan!
En ondertussen groeit het parkeergebouw
Zoals ik vroeger reeds schreef, had het actiecomité ook bezwaren tegen het oprichten van een parkeergebouw op de plaats van de geasfalteerde parking omwille van de toenemende geluidsoverlast en uitlaatgassen, terwijl een ondergronds alternatief evengoed mogelijk is. Waarom er daartegen dan geen klacht ingediend werd? Er zou een vernietigingsberoep moeten ingediend worden bij de Raad voor vergunningsbetwistingen, door een daarin gespecialiseerd advocaat. En daarvoor is geld nodig, veel geld: ereloonprijs, verplaatsingskosten, gerechtskosten, eventuele ‘success fee’ bij vernietiging, eventuele minnelijke “proces-afkoop-onderhandelingen” met buurtbewoners. Er werd dan ook gepolst bij de actievoerders of die bereid waren om bij te dragen in die zeer hoge kosten. Dat bleek geen succes en voor wie wel akkoord ging, zou het bedrag te hoog uitvallen in verhouding met de slaagkans. Ziehier enkele afbeeldingen die de toestand weergeven bij het ingaan van het bouwverlof 2019. Er werd gezegd dat een aantal parkeerplaatsen toch zouden kunnen bezet worden tijdens het zomerseizoen. Zoals men kan zien op de derde foto, lijkt me dat onmogelijk terwijl de werken bezig zijn. Tijdens het bouwverlof werd de inrit dan toch vrijgemaakt.
Vorige artikels Geplande waterzieke verkaveling geschorst HNB 11.2.2003 20.2.2011: Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo! Ze zijn toch niet waterziek, hé? (map ‘Milieu’) 13.2.2012: Op zoek naar sociale woningen (map ‘Sociale woningen’) 21.1.2019: Dan toch geen verkaveling in de Badenlaan … maar wel een parkeertoren (map ‘Milieu’
Bronnen Zitting college burgemeester en schepenen op 8.11.2016 Artikel in HLN van Timmy Van Assche op 11.7.2019: ‘Sociale verkaveling Badenlaan ‘on hold’ na klacht van actiegroep’
Wat vinden jullie van de huidige avondmarkt in Lombardsijde? Beter zo of liever in de Hoogstraat en Schoolstraat?
Elke woensdag van de maanden juli en augustus pakte de bvba Dacovan uit met een avondmarkt in de Schoolstraat in Lombardsijde. De markt werd telkens gehouden van 17 tot 22 uur en lokte telkens heel wat volk. Volgens een bewoonster van de Schoolstraat zou de markt gedurende 27 jaar in haar straat gestaan hebben. Ziehier een foto van de vroegere toestand.
Nu de tram Lombardsijde-dorp niet meer aandoet is er meer ruimte vrijgekomen en worden de kramen opgesteld op het Dorpsplein. Een hele verandering natuurlijk! Dat weekt reacties los en Facebook is daarvoor een zeer geschikt medium. Ik heb alle reacties geregistreerd en daarenboven ben ik op 24 juli zelf eens gaan kijken.
Argumenten voor en tegen de verandering
Tegen: We zijn het nu al zolang gewoon De tramsporen zijn hinderlijk voor rolstoel- en buggygebruikers. De ziel is uit de markt. Zo gezellig het vroeger was, zo neutraal is het nu. Er zijn minder kramen dan vroeger, te veel eetkramen. Vroeger kon je dingen kopen op de avondmarkt die je nergens anders kon kopen.
Voor: De cafés hebben er meer aan. Rustiger, overzichtelijker en aangenamer. De bezetting van de Oude Nieuwpoortstraat is een aanwinst. Geen luidruchtige muziek zoals vroeger. De bewoners van de Schoolstraat zijn blij dat ze er van af zijn, want voor veel bewoners was dit ambetant qua gerucht, mensen die vuiligheid op de ramen achterlaten , ruzies voor de deur, mensen die in hun tuin waterden enz… was echt niet aangenaam.
Iemand beweert dat 93% van de betrokkenen tegen de nieuwe opstelling zijn. Dat zal wel zwaar overdreven zijn. Op Facebook is de meerderheid er wel tegen, maar bijlange niet zo ruim.
Sommige zijn niet voor of tegen, maar doen voorstellen “Ze hadden beter gewacht met de verhuis tot de tramsporen en het tramkotje verwijderd waren.” Niets meer in de Hoogstraat, maar één rij op de ‘Platse’ en één in de Schoolstraat. Laat ons wachten op de beloofde werken: het dorpsplein zal dan mooier, aangenamer en toegankelijker zijn. Er zouden kramen moeten staan tot aan het Patershof.
Soms wordt wel eens vergeten dat sommige problemen mee verhuizen van de oude naar de nieuwe standplaats.
De mening van ons nieuw gemeentebestuur Aangezien ons nieuw gemeentebestuur grote plannen heeft voor het dorpsplein (‘Montmartre’ – achtig!!) heeft die discussie misschien weinig zin. Ik vroeg dan ook de mening van de nieuwe schepen voor economie, Natacha Lejaeghere. Ze is logischerwijze van mening dat je nooit voor iedereen goed kan doen: “Het is een uitdaging voor het nieuw bestuur maar er wordt aan gewerkt.” Op mijn vragen over de tramsporen en over de vernieuwing van het dorpsplein, antwoordt ze dat de heraanleg van het plein in de planning voorzien is maar dat de sporen al na deze zomer zullen verwijderd worden. “Verandering is altijd een beetje moeilijk voor iedereen, maar eenmaal dat alles goed vertrokken is, zal iedereen weer tevreden zijn.” Ze vindt wel dat men nu reeds kan zeggen dat de cafés volop genieten van de huidige markt.
“De orde van de Ezel heeft heel veel aanhangers en ze blijven scoren zoals andere jaren. Ook het ‘droogvisje’ is positief dat de markt tot aan hun winkel in de Schoolstraat komt.”
Mijn bezoek Natuurlijk zou het nooit in mijn gedacht komen om mijn mening over de avondmarkt neer te schrijven, zonder die eerst bezocht te hebben en enkele meningen van marktkramers en bezoekers gevraagd te hebben.
Mijn algemene indruk was goed, veel volk, terrassen drukbezet. De huidige opstelling lijkt mij te voldoen en iedereen vindt dat er geen kramen meer moeten staan in de Hoogstraat.
Iemand vestigde mijn aandacht op het ‘Café Marijke’, dat te huur staat en volgens mijn gesprekpartner is dat een gevolg van het verplaatsen van de markt. Ik twijfel daar wel aan!
Ik zag ook dat het verplaatsen van de trambedding en de daarmee gepaard gaande nieuwe tramhalte een hele verandering teweegbrengen. Veel bezoekers komen immers met de tram en vroeger stopte die in het centrum. Nu moet men een eindje wandelen vooraleer het eerste kraam tegen te komen. Het ‘Patershof’, op de speelplaats van de gemeenteschool, is acht woensdagen het toneel van een gratis muziekevenement, georganiseerd door de ‘Orde van de Ezel’ die ook in 2019 voor de zestigste keer de ‘Ezelcavalcade’ of ‘Ezelstoet’ organiseerde. Worst en dranken zijn er te koop en zorgen ervoor dat de ‘Ezelkas’ goed gespijsd wordt. Hebben zij te lijden onder de verandering? Een bestuurslid relativeert dat. Er staan weliswaar geen kramen tussen de Hoogstraat en de Koninklijke Baan, maar tegen dat het muziekevenement start, is hun openluchtzaal vol bezet.
Besluit Het ligt voor de hand dat dit een logische verhuis is. Elke verandering vraagt een aanpassing. De organisatoren moeten elke woensdag nagaan wat er eventueel kan verbeterd worden aan de opstelling en aan het aanbod. De inwoners en handelaars van het Dorpsplein moeten duidelijk stelling nemen. Wat willen ze, wat willen ze niet? Ze moeten geen lichtvaardige Facebookdiscussies aangaan, maar (eventueel samen) uitmaken wat voor hun dorp het beste is, nu maar ook in de toekomst als de beloofde werken aangekondigd worden.
Neen, ik ben geen expert in de wegcode. Als autochauffeur sinds 60 jaar, probeer ik gewoon de regels die een bestuurder van een auto of een ander voortbewegend tuig of een voetganger moet kennen (en opvolgen!), zo goed mogelijk onder de knie te krijgen. Ik mag natuurlijk niet beweren dat ik nog nooit een verkeerd maneuver uitvoerde of nooit een zonde beging tegen de wegcode. Met het huidig verkeer wordt het steeds moeilijker om zich steeds foutloos te gedragen op onze drukke wegen. Alle betrokkenen zouden moeten beseffen dat alles in het werk moet gesteld worden om geen gevaar te creëren op de weg.
Wie zijn die betrokkenen? Ten eerste, de federale minister voor mobiliteit (VIAS Instituut) moet duidelijke en veilige wegcoderegels opleggen. Ten tweede, de Vlaamse minister voor mobiliteit (agentschap wegen en verkeer) moet een veilige en verzorgde infrastructuur ter beschikking stellen. Ten derde, de lokale politie moet aanwezig zijn in het verkeer en optreden als er overtredingen begaan worden. Ten vierde, de weggebruikers moeten zich strikt houden aan de opgelegde regels Ten vijfde, het gemeentebestuur moet de tekortkomingen bij de eerste twee punten kennen en ze zo nodig overmaken aan de bevoegde overheid.
Waarom ik met het huidig artikel op de proppen kom? Naar mijn mening hapert er iets aan het verkeer van fietsers (elektrisch of niet), bromfietsers, speed pedelecs en andere voortbewegingstoestellen. Wie met een elektrische fiets (1) rijdt of met een tweewielig gemotoriseerd rijwiel (2), moet de fietsregels naleven. Hetzelfde geldt voor wie sneller dan stapvoets rijdt met een voortbewegingstoestel (3). Maar wie met een speed pedelec (4) rijdt, moet de regels volgen die gelden voor bestuurders van bromfietsen.
(1) Elektrische fiets : een fiets met een elektrische hulpmotor van maximum 250 watt waarvan de aandrijfkracht wordt onderbroken wanneer een snelheid van 25 km/u wordt bereikt of wanneer de bestuurder ophoudt met trappen.
(2) Tweewielig gemotoriseerd rijwiel : een tweewielig rijwiel met een hulpmotor van maximum 1000 watt waarvan de aandrijfkracht hoofdzakelijk dient als trapondersteuning en onderbroken wordt wanneer een snelheid van 25 km/u wordt bereikt. De bestuurder moet minimum 16 jaar oud zijn.
(3) ofwel: een ander voertuig dan een rijwiel, zonder motor en dat met spierkracht wordt voortbewogen waarvoor geen snelheidsbeperking geldt, (skeelers, rolschaatsen, steps, skateboards, éénwielers, rolstoelen met twee grote wielen die de gebruikerzelfstandig kan verplaatsen door met de handen aan de hoepels aan de wielen te draaien. De rolstoel heeft ook handvatten en kan dus ook geduwd worden.
ofwel: een motorvoertuig met een door de constructie bepaalde maximumsnelheid van 18 km/u.. (elektrische autopeds, segways, elektrische rolstoelen of rolwagens voor personen met een beperkte mobiliteit, ...).
De laatste jaren verschenen er steeds meer voertuigen in het straatbeeld waarvoor er in de wegcode niet onmiddellijk een specifieke reglementering te vinden was. De nieuwe wetgeving kent aan deze categorie van langzame voertuigen, voortaan de "voortbewegingstoestellen" genoemd, nu een juridisch statuut toe.
(4) Een tweewielig voertuig met pedalen met een hulpmotor van maximum 4000 watt waarvan de aandrijfkracht hoofdzakelijk dient als trapondersteuning en onderbroken wordt wanneer een snelheid van maximum 45 km/u wordt bereikt.
Waar moeten fietsers rijden? Is er een fietspad, dan moeten fietsers daarop rijden, tenminste indien het berijdbaar is. Is het fietspad op de grond aangeduid met twee witte evenwijdige onderbroken strepen, dan mogen fietsers er alleen op rijden indien het rechts in hun rijrichting ligt.
Is het fietspad aangeduid met verkeersborden D7 of D9, dan moet er op gereden worden in de richting van waaruit die signalisatie zichtbaar is. Een links gelegen fietspad mag dus alleen gebruikt worden indien het in die rijrichting gesignaleerd is met een bordje D7 of D9. In dat geval gaat het meestal om een tweerichtingsfietspad, waarbij het bord D7 zo geplaatst is dat het in de 2 rijrichtingen zichtbaar is.
D7 : Verplicht fietspad D9 : Deel van de openbare weg voorbehouden voor het verkeer van voetgangers, van fietsen en van tweewielige bromfietsen klasse A
Uitzondering : Wanneer het fietspad links in hun rijrichting ligt dan moeten fietsers dit niet volgen ‘indien bijzondere omstandigheden dit rechtvaardigen’. Wanneer je b.v. uit een zijstraat komt gefietst en de eerstvolgende zijstraat weer in wil fietsen, dan ben je niet verplicht de drukke rijbaan tweemaal over te steken om uiteindelijk een paar honderd meter te overbruggen. De schets maakt het duidelijker:
Opgelet: deze uitzondering geldt enkel als je fietst in wijzerzin ! van A naar B. Moet je van B naar A, dan ben je wel verplicht over te steken en op het fietspad te rijden, want je mag natuurlijk niet links op de rijbaan rijden.
Oversteken op het zebrapad Om de rijbaan over te steken moeten de fietsers gebruik maken van de oversteekplaats voor fietsers, indien er een is.
Op plaatsen waar geen oversteekplaats voor fietsers is voorzien, gebruiken fietsers vaak het zebrapad om over te steken. Wanneer ze daarbij van hun fiets stappen en te voet over te steken, worden ze als voetganger beschouwd en hebben ze dus voorrang op de voertuigen die het zebrapad naderen. Maar dat is niet zo wanneer fietsers al rijdend oversteken. Weliswaar bevat het verkeersreglement geen bepaling die dat verbiedt, maar het is duidelijk dat fietsers er dan wel voor moeten zorgen de voetgangers bij het oversteken niet te hinderen. Bovendien hebben zij dan, in tegenstelling tot de voetgangers, geen voorrang op het naderende verkeer. Ik erger mij vaak aan de arrogantie van fietsers die toch al rijden de baan oversteken via het zebrapad omdat zij ofwel het reglement niet kennen of er gewoon hun voeten aan vegen. De reden waarom zij beter niet al rijdend een zebrapad gebruiken is dat ze door hun snelheid de autobestuurder minder kans geven om op tijd te stoppen. Ik wil hier ook een paar tips vermelden voor de voetgangers die van plan zijn het zebrapad te gebruiken: “Zoek oogcontact en zorg dat de bestuurder je gezien heeft. - Blijf tijdens het oversteken naar links en naar rechts kijken.”
Voorbeeld Tegenover de afgebroken gemeenteschool kan men een goede illustratie zien van een situatie waar er een oversteekplaats voor fietsers is, naast een zebrapad. Verschillende keren heb ik er al op gewezen dat zo’n verkeerssituatie onlogisch, verwarrend en dus onveilig is voor fietsers. De voetganger krijgt voorrang, de fietser niet. De wegcode bepaalt wel dat autobestuurders extra voorzichtig moeten zijn tegenover fietsers die de straat willen oversteken, maar toch … Het ‘Agentschap Wegen en Verkeer ‘AWV) heeft nu toch eindelijk beslist die verwarring weg te halen. Op oversteekplaatsen waar fietsers geen voorrang hebben, verdwijnt de wegmarkering (de haaitanden) op het asfalt … maar enkel als de oversteekplaats vlak naast een zebrapad ligt. De maatregel wordt nog niet meteen uitgevoerd, maar pas als de wegmarkering toe is aan vernieuwing. In bovengenoemd voorbeeld zijn de wegmarkeringen stilaan aan vernieuwing toe.
Terwijl ik daar de onderstaande foto aan het nemen was, stak een fietsend echtpaar de baan over volgens de rechts getekende lijn.
De chaos op onze dijken Wie zich ’s zomers met de gewone fiets op onze dijken waagt, legt beter de grootst mogelijke voorzichtigheid aan de dag. Hij/zij riskeert anders in botsing te komen met één van de talloze voortbewegingstoestellen waarvan hierboven sprake is plus alle soorten gocarts.
Een voetganger moet goed uitkijken want anders dreigt hij/zij omvergereden te worden door één van die tuigen. Spring dus maar beter weg als ze met razende snelheid op je afkomen.
Ik las daarover een discussie op Facebook. De ouderen beweren dat de kinderen onvoorzichtig en te rap rijden op de dijk. De ouders van die kinderen klagen er dan over dat de ouderen onze straten onveilig maken door te rap te rijden met hun elektrische fiets. Beide hebben gelijk.
Ik zag zelfs elektrische (!) minimoto’s voor kinderen. Waarom het moeilijk maken voor onze jeugd als het gemakkelijk ook gaat. Ik vind zoiets persoonlijk onverantwoord.
Heel wat mensen kennen de betekenis niet van onderstaand aanwijzingsbord F99b. Ze kennen het verschil niet tussen een gebodsbord D9, dat een verplichting oplegt en een aanwijzingsbord, dat aangeeft dat men voetgangers kan aantreffen aan de strandzijde en voetgangers, fietsers en andere rijtuigen aan de zijde van de gebouwen.
Verplichting D9 Aanwijzing F99b
Besluit Natuurlijk is mijn artikel onvolledig. Ik wou jullie niet overdonderen met de talloze (natuurlijk goedbedoelde) regels en daarom heb ik mij beperkt tot de regels voor fietsers waarvan ik de laatste tijd heb kunnen vaststellen dat sommige er lak aan hebben. Alhoewel ik de uitdrukking ‘Mens erger je niet’ maar al te goed ken, heb ik het toch soms moeilijk als ik een bewuste overtreding zie gebeuren.
Bron https://blog.touring.be/nl/artikels/verkeersregels-voor-fietsers
Van onverzorgd landschapspark tot goed onderhouden wilde en warme wijk
Onze kerngemeente pronkt al jaren met het Normandpark. Terecht, want het is echt zeer mooi en goed onderhouden. Het maakte/maakt de dorpsbewoners van Westende jaloers. En toen, niet daarom, kregen wij in 2013 ook een park …. Een landschapspark! Dat is een gebied met grote landschappelijke kwaliteit, dat beschermd moet worden. Volgens de gemeente werd het aangelegd door de eigen technische diensten (wegen- en groendienst) en enkel met natuurgetrouwe middelen.
Voor diegene die het niet zouden weten … waar is dat park? Weten jullie waar vanaf 1941 de voetbalploeg Racing Westende speelde, in de tijd van Georges Bloes, Henri Tack, … Juist, waar nu de volkswoningen “d’Yzercloove” zijn. Weten jullie nog waar ooit dat speelplein was voor de kinderen? Weten jullie nog waar dat klein voetbalterrein was met twee doelen? Herinneren jullie zich nog waar vroeger een opslagplaats was en daarna een stort dat zo door de omwonenden verfoeid werd? Wel, daar is dat park! Er werden al heel veel euro’s besteed om er iets van te maken.
Wat ex-burgemeester Janna met grote woorden verstond onder landschapspark Janna wilde de Westendenaars in de watten leggen en opvoeden door hen de mogelijkheid te bieden om zich de kennis van onkruidsoorten en wilde bloemen eigen te maken. Ze drukte dat als volgt uit:
'Met de aanleg van een nieuw park wil het gemeentebestuur voor een mooie, maar ook uitdagende en leerrijke overgang zorgen tussen de woonwijken langs de Hofstraat en het aangrenzende polderlandschap. In het ontwerp hebben we een groot evenementengazon (1) voorzien, afgebakend door taluds. Aan de randen zullen er picknick- en zitruimtes komen op verhoogde houten plankenvloeren. Vanuit een uitkijkpost (2) krijg je een mooi zicht over het park en het landschap. Er komen ook voorzieningen voor jongeren zoals een heus tienernest. Door het aanplanten van een boomgaard (3) wil ik bovendien enkele vergeten fruitrassen terug onder de aandacht brengen. Slingerend tussen onder meer appels, peren, maar ook mispels en kweeperen loopt een blote voetenparcours voor wie van een uitdaging houdt: zonder schoenen of sokken de verschillende soorten ondergrond letterlijk aanvoelen. (4) Op de hoek van de Sportstraat en de Hofstraat zullen we een grote zithoek voor minder mobiele mensen inrichten. (5) De grote zones in het park worden uitsluitend met streekeigen groen uitgerust. Hier krijgen wilde bloemen de volle vrijheid. (6) Kortom, hier wordt alles puur natuur’.
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
(6)
Niettegenstaande de grote woorden van Janna, vond ik dat geen slecht initiatief.
Maar … wat is ervan terechtgekomen? De paadjes doorliepen het ganse terrein. Om te vermijden dat het onkruid zich kon doorzetten, werd een doek aangebracht met daarop grint. Maar ‘tegen onkruid is geen kruid gewassen!’ En het moet gezegd worden: het algemeen onderhoud liet te wensen over. Dat onkruid schoot overal uit de grond. Maar dat was toch de gewenste natuur, hoor ik jullie al zeggen, maar het gebeurde allemaal ordeloos.
De dorpsbewoners stonden ook niet achter dat landschapspark! Geen wonder dus dat het ten dode opgeschreven stond. Er was een nieuwe bestemming nodig, maar … die liet lang op zich wachten.
In maart 2016 bouwde ‘De Batterie’, de sociaal-artistieke organisatie, in opdracht van de gemeente, in de wijk aan een sterk gemeenschapsvormend buurtproject dat ‘Wilde Wijken’ genoemd werd. De Batterie wilde in de leefwereld van alle buurtbewoners, jong en oud, kruipen om zo de passies, hobby’s of vraagstukken in de wijk bloot te leggen. Het moest een bruisende plek worden waar goesting en ontmoeting de sleutelwoorden vormden. De organisatie ging, samen met de leerlingen van de lokale scholen, op pad om de buurtbewoners te leren kennen. Die studieronde mondde uit in een ‘letterlijk’ portret van de buurt.
Een buurtfeest op 19 maart 2016 was meteen de aanzet tot een nieuwe stap in het project. Vanaf dan namen verschillende bewoners het initiatief om iedere woensdag enkele projecten uit te werken. Zo werd er origineel pleinmeubilair gemaakt, petanquepleinen en een kruidentuintje aangelegd of konden er pizza’s gebakken worden in de zelfgemaakte outdoor-oven. Een container werd omgevormd tot een gezellig buurthuis.
Er had ook nog een buurtfeest plaats in de daaropvolgende zomer.
Na één jaar werd het buurtproject op 18 november 2016 afgerond.
Jullie kunnen daar alles over lezen in mijn artikel van 28.11.2016.
Hebben de 'Wilde Wijken' het wel overleefd? Tot mijn schade en schande moet ik bekennen dat ik de Wilde Wijk in 2017 en 2018 wat uit het oog verloren heb.
In het eerste semester van 2019 kon ik op Facebook lezen dat er heel wat georganiseerd werd.
Wie er meer over wil weten, vindt volgende artikels in de map ‘Milieu’
'Voormalig stort wordt park': artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 24.11.2010 door Danny Van Loo 09.12.2013: ‘Westende heeft ook een park … of … het gelijkt er toch op' 07.07.2014: ‘Westende: hoe zag het landschapspark er uit … in de maand mei?' 02.11.2015: ‘Westende landschapspark: een primeur, een speerpunt, een uniek en megalomaan project dat zijn doel gemist heeft’ 28.11.2016: ‘Westende: Landschapspark wordt wilde wijk’
Op 2 en op 12 juli 2019 heb ik nog eens een bezoek gebracht aan de wijk. Ik was zeer aangenaam verrast. Naast het feit dat de terreinen nu goed onderhouden worden (zelfs het amfitheater op 12.7), kon ik nog vaststellen dat er nu ook een hondenweide is, een openbaar toilet, een watercontainer met kraantje en een ‘evenementenplein’ waar voor de kinderen een klimparcours gebouwd werd. Ook de kruiptunnels lijken mij nieuw. De fruitbomen staan er nog maar schijnen nog niet de verwachte oogst opgeleverd te hebben
Besluit Voor zover dat nog nodig is, wens ik de ‘Wilde Wijk’ veel succes toe. Hun terrein is uiteindelijk uitgegroeid tot een warme plaats die een bezoek waard is (zeker op woensdagnamiddag). Dat verdient eens in de bloemen gezet te worden … maar niet in de onkruidbloemen alhoewel daar ook mooie tussenzitten.
Hoe hamer en bulldozer in een mum van tijd mooie herinneringen proberen uit te wissen
Vandaag ben ik definitief afscheid gaan nemen van mijn geliefde gemeenteschool.
Ik had immers gehoord dat er zo goed als niets meer van overbleef, enkel nog hopen stenen en beton. Ik kreeg toch nog een hevige schok toen ik volgende beelden schoot. Was dat bloed van de aanslag op ons erfgoed op die derde foto?
Tranen zijn er niet gevloeid, ik kreeg geen krop in mijn keel … maar het scheelde niet veel. Ik vroeg mij af waarom men voor al de ongelukkige Westendenaars, vol heimwee naar hun gelukkige en mooie tijd in de lagere school, nagelaten heeft om een ontroerende afscheidsplechtigheid te organiseren, met een hapje en een drankje. Dan had de burgemeester een mooie speech kunnen houden. Hij had zijn spijt kunnen uitdrukken over het verdriet dat hij zijn kiezers moet aandoen. Hij had nogmaals kunnen benadrukken hoe afgeleefd en vervallen het gebouw eigenlijk was en dat renovatie gevoelig duurder zou uitvallen dan volledige vernieuwing. Hij had eens kunnen uitleggen hoe het zit met de subsidies in beide gevallen. Niet dat de aanwezigen daarmee akkoord zouden gegaan zijn, maar hij had toch kunnen/moeten proberen. Hij had misschien ook eens, zoals beloofd, hun mening kunnen vragen?
Bij mijn vorig bezoek op 11 mei 2019 was ik ook al redelijk aangeslagen maar toen kon je nog zien hoe de school er vroeger uitzag. Alhoewel het ook toen al pijn deed.
Geacht gemeentebestuur, waarom moeten wij in onze oude dag nog zoiets meemaken? Ik heb speciaal de afbraak van onze gemeenteschool nogal fel gedramatiseerd … omdat mij dat ontgoocheld heeft, ja zelfs wat ongelukkig maakt. Ik vrees vooral dat er geen einde komt aan de werking van de sloophamer op ons erfgoed. Daarom roep ik:
Of blijft er nu al niets meer over van ons erfgoed?
Hebben de Westendse dorpsbewoners nog niet genoeg meegemaakt? Bijna 20 jaar geleden werd ons dorp onthoofd door het verdwijnen van Zon en Zee. Hoe zei men dat ook weer? Moesten de kleine dorpen geen leven ingeblazen krijgen door ‘Samenlevingsopbouw’? Het lijkt hier meer op een ‘Samenlevingsafbraak’. Wat stelt een dorp nog voor zonder gemeentehuis, zonder postkantoor, zonder politiebureau, zonder kruidenierswinkel? Straks, zonder bibliotheek en zonder kinderopvang, in de kern? Die brachten tenminste wat leven in de brouwerij! Of moet de maandagmarkt met twee kramen dat goedmaken? Of de dokters, banken en kapsalons, hoe nuttig ook? Of moderne appartementsgebouwen, hoe mooi ook en zelfs als dat geen konijnenkoten meer zullen zijn? Of de (veel) te grote boompjesbakken die het parkeren beperken? Of de markt die eigenlijk een parkeerplein is? Ik weet het, bomen zijn mooi en parkeren moet mogelijk zijn, maar toch!
Komt er misschien ook een ‘Masterplan’ voor Westende-dorp? Kunnen daar misschien ook eens enkele miljoenen euro’s voor ‘vrijgemaakt’ worden? Of is het kwaad geschied en zullen wij daar moeten mee leren leven? Wordt Westende dan misschien uitgeroepen tot 'Het Dorp zonder Erfgoed'?
In Middelkerke wordt ons geen rad voor de ogen gedraaid… of toch?
Goed initiatief Met de slogan ‘Middelkerke draait op volle toeren’ zet onze gemeente het nieuw zomerseizoen in. Het Epernayplein zag er niet goed uit toen het casino sneuvelde en er enkel een ruïne achterbleef. Ik vond/vind het een uitstekende idee om de vrijgekomen en storende lege ruimte tot einde september op te vullen met een draaiend reuzenrad. Of die leuze gekozen werd in verband met dat ‘raddraaien’, dat weet ik niet, maar ook dat is goed gevonden.
Is Middelkerke daarmee een voorloper? Neen, maar dat hoeft ook niet! Ik heb nog geen overdreven lovende woorden daarover door ons bestuur horen uitspreken noch heb ik die ergens zien verschijnen. Jullie weten dat ik het daarmee moeilijk zou gehad hebben. Ons vorig gemeentebestuur zou heel zeker gesproken hebben over een ‘paradepaardje’ of over een ‘speerpunt. Is dat een unieke of zeldzame attractie?’ Neen, dat is zeker het geval niet! Men vindt zo'n rad nu wel niet op elke kermis of elke kerstmarkt, maar elke grote stad of elk uitgebreid attractiepark is het aan zijn reputatie verplicht om aan de bezoeker een ritje op een reuzenrad aan te bieden.
‘Roue de Marseilles’ Misschien zullen sommige lezers mij wat wereldvreemd vinden, maar ik kende de benaming ‘Roue de Marseille’ niet. Het reuzenrad werd uitgevonden door Georges Ferris die het allereerste rad, het genaamde ‘Ferris Wheels’ of ‘ferrisrad’, bouwde voor de wereldtentoonstelling van 1893 in Chicago. De Amerikaan wilde daarmee wedijveren met de Eiffeltoren, het beroemde bouwwerk dat tijdens de wereldtentoonstelling van 1889 was onthuld. Het rad werd aangedreven door een stoommachine, was 75 meter hoog en telde 36 cabines. In twintig minuten werden twee toeren uitgevoerd. Tijdens de eerste toer stopte het rad zes keer om het uitstappen en instappen van de passagiers toe te laten. Tijdens de tweede toer werd niet gestopt.
Er is ook nog een ‘Roue de Paris’ Het ‘Roue de Paris’ is Europa's (voormalig) grootste transportabele reuzenrad, speciaal gebouwd voor de millenniumviering in 1900 in Parijs. Het was het grootste rad in de wereld (100 meter hoog) op het ogenblik dat het geopend werd. De gondels waren zo groot dat ze later konden gebruikt worden als woning door de Franse families toen hun streek verwoest werd tijdens de eerste wereldoorlog. Na het opkopen van La Roue de Paris in 2015 heeft René Bufkens van ‘Bufkens Attractions’ uit Wortegem-Petegem, twee extra exemplaren van het rad laten maken. Daarmee toert hij het hele jaar door Europa.
En vandaag … zijn er talloze andere reuzenraderen: (‘reuzenraden’ is ook correct!) Hierna vermeld ik een paar zeer bekende. Het reuzenrad van Wenen geldt als 'het symbool' in Wenen. Het is 64,8 meter hoog en staat in het Prater, het bekendste park van de historische stad. Men krijgt er een uniek zicht over de weidse omgeving. Het werd aan het einde van de 19e eeuw gebouwd. Het rad speelde een centrale rol in de film ‘The Third Man’ uit 1949.
Het reuzenrad van Londen heet ‘London Eye’ en wordt ook ‘Millennium Wheel’ genoemd. Het is in 1999 in opdracht van British Aitways in Nederland gebouwd en in Engeland in elkaar gezet. Het was bij de opening het grootste reuzenrad ter wereld, 135 meter hoog met een diameter van 120 meter. Het weegt 1.700 ton en heeft 32 gesloten capsules. Bij helder weer heeft de bezoeker zicht op zeven graafschappen, drie luchthavens, dertien voetbalstadions en 36 bruggen over de Theems. London Eye is het op drie na hoogste bouwwerk van de stad waarvan de top bereikbaar is. Het rad draait per jaar ongeveer 6000 keer rond.
De reuzenraderen worden met elkaar vergeleken op basis van diverse eigenschappen Bij het bouwen en installeren van een reuzenrad, gaat de aandacht vooral naar de hoogte. Het is een echte wedren ‘om ter hoogst’. De opgegeven hoogtecijfers blijken niet altijd betrouwbaar te zijn. Het overtreffen van een andere stad is altijd één van de redenen geweest om een reuzenrad te bouwen. Ziehier de allergrootste:
De Singapore Flyer was van 2008 tot 2014 het grootste reuzenrad ter wereld. Het is 165 meter hoog en heeft 28 cabines, zo groot als een stadsbus. Bij een vol reuzenrad zitten er 980 mensen in, die vrij kunnen rondlopen. Een ritje in het reuzenrad duurt ongeveer 30 minuten en biedt, bij helder weer, zelfs zicht tot aan de kusten van Indonesië en Maleisië.
In 2014 werd in Las Vegas de ‘High Roller’ geopend bij Ceasar's Palace. De stad staat erom bekend dat alles er groter, sneller, hoger en feller verlicht is dan in andere steden. In Las Vegas is alles ‘larger than life’ en men vindt dat dit ook gezien mag worden, liefst vanaf grote hoogte, zoals vanuit een reuzenrad. En als ze in Las Vegas dan toch een nieuw rad bouwen, dan natuurlijk het grootste ter wereld, 150 meter hoog en een rit duurt 30 minuten. Elk van de 32 gondels is geschikt voor 24 mensen en in het midden van het rad staan aan weerszijden twee enorme LED schermen, om bij duisternis allerlei boodschappen de wereld in te sturen. Men kan er een receptie of zelfs een trouwplechtigheid in organiseren tijdens de duur van een ritje.
De 'High Roller' was niet voor lange tijd de hoogste ter wereld, want in 2018 is in New York, op Staten Island, de 190 meter hoge 'New York Wheel’' verschenen: kostprijs 230 miljoen dollar.
In Dubai verwacht men in 2020 de afwerking van een reuzenrad van 210 meter, de Ain Dubai. Het rad krijgt 48 capsules, zo groot als een woonkamer, die drie kwartier onderweg zijn om een rondje te maken. Iedere gondel kan 40 passagiers vervoeren. Een aantal capsules worden voorzien van tafels zodat je met 12 personen tegelijk kunt genieten van het uitzicht en van een diner. Ook worden zes capsules voorzien van een bar.
Het grootste geplande reuzenrad was het ‘Beijing Great Wheel’ in Peking dat een hoogte van 208 meter had moeten bereiken. In 2010 werd het project echter definitief afgebroken, om duistere financiële redenen.
Hoe wordt een reuzenrad beoordeeld? Hoeveel gondels omvat het rad? Hoe groot zijn ze of met andere woorden hoeveel personen kunnen er in één gondel plaatsnemen? Zijn ze open of gesloten? Hoe is de cabine ingericht? Hoe is de binnenbekleding? Welke mogelijkheden worden er geboden? Kunnen jullie zich voorstellen dat president Chirac in Frankrijk eiste dat er een gondel zou voorzien zijn voor VIP’s met een lederen binnenbekleding en met een minibar en een telefoon? Hoeveel personen kunnen erin plaatsnemen? Dat aantal kan verschillen volgens de bron. Wanneer werd het rad gebouwd? Welk rad biedt het mooiste uitzicht? Over de stad, over de dierentuin zoals in Antwerpen, over een grote kerstmarkt zoals in Hasselt, over strand, zee en dijk zoals bij ons, … Hoe lang duurt een ritje? Hoeveel bedraagt de toegangsprijs?
Het Middelkerks rad Het rad is gelijkaardig aan het exemplaar dat altijd op de Antwerpse foor staat. Ook in Oostende stond in 2013 een reuzenrad, op het Zeeheldenplein, en in 2015 stond er één bij de Mercator. Het eerste kreeg vooral het eerste jaar kritiek omdat het niet paste bij het plein, maar ook omwille van mogelijke inkijk bij bewoners van dijkappartementen. Eerste schepen Tom Dedecker ziet daarentegen eerder positieve eigenschappen: “In Middelkerke is de situatie toch anders. Voor de site ligt het open en weidse Epernayplein. En het rad staat ook een klein beetje schuin, waardoor je minder gemakkelijk kan binnenkijken bij mensen. Maar eerlijk: er valt veel meer te beleven als je richting zee of langs de kustlijn kijkt. De charme van de locatie op onze dijk is dat het rad op een uitsprong staat.”
Tom vindt de open cabines van ‘Het Roue de Marseille’ een voordeel, want de beleving wordt er nog groter door. Op de vraag naar de kostprijs van het project antwoordt hij “Dit project kost de gemeente niks: we betalen enkel de elektriciteit van het rad, de uitbater mag het toegangsgeld houden.” Tussen haakjes, een ritje kost 6 euro voor de volwassenen en 4 euro voor de kinderen.
De hoogte van het rad is 44 meter en het omvat 32 gondels.
Besluit Ons nieuw Middelkerks bestuur heeft, onder andere, beloofd dat nieuwe toeristische evenementen zouden plaatsgrijpen. Het draait dus geen rad voor onze ogen of met andere woorden het ziet er niet naar uit dat het ons iets wil wijsmaken. Nogmaals ‘proficiat!’ voor het reuzenrad-initiatief! Nu moeten alleen nog een paar honderd miljoen euro gevonden worden om een reuzenrad te bouwen dat kan wedijveren met Las Vegas of Dubai. De burgemeester zou toch ook in zijn VIP gondel een bar en een telefoon moeten hebben en naar het schijnt staan heel wat van onze lokale jonge koppels te wachten om hun huwelijk op 200 meter hoogte afgesloten te zien. (grapje, natuurlijk!).
Om een degelijke analyse van de hieronder vermelde gegevens over de verkiezingen sinds de fusie in 1977 mogelijk te maken, is het goed te weten door wie de kandidaten kunnen verkozen worden:
Voor het Europees Parlement zijn dat de inwoners van de Nederlandstalige taalgemeenschap. Voor de Kamer van volksvertegenwoordigers: tot en met 1999: het kiesarrondissement (voor ons: Veurne-Diksmuide-Oostende *) tot en met 2019: kieskring West-Vlaanderen Voor de Senaat: tot en met 1991: het kiesarrondissement Veurne-Diksmuide-Oostende * tot en met 2010: de Nederlandstalige taalgemeenschap 2014 en 2019: niet meer rechtstreeks verkozen *** Voor het Vlaams Parlement: vóór 1995: geen rechtstreekse verkiezing 1995-1999: arrondissement Veurne-Diksmuide-Oostende 2004-heden: kieskring West-Vlaanderen
* Vanaf 2003 werden De arrondissementen Brugge, Kortrijk-Roeselare-Tielt en Veurne-Diksmuide-Oostende samengevoegd en vormden ze de Kieskring West-Vlaanderen.
** De Vlaamse Raad was vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de Cultuurraads voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd, en was de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Sinds 1995 worden er voor het Vlaams Parlement eigen verkiezingen gehouden. Daarvóór namen de Vlamingen uit het federale parlement zitting in het Vlaams Parlement. Ze oefenden dus een dubbelmandaat uit.
Opgepast dus bij het vergelijken van het aantal voorkeurstemmen!
*** Sinds de verkiezingen van 2014 wordt de Senaat samengesteld uit: - 50 senatoren uit de deelstaatparlementen (gemeenschappen en gewesten) waarvan 29 uit het Vlaams Parlement - 10 gecoöpteerde senatoren, die aangeduid worden op basis van de verkiezingsresultaten voor de Kamer
De verkiezingsuitslagen van 1977 tot heden, per verkiezingsjaar, per lijst Op mijn vraag antwoordde de dienst ‘Verkiezingen’ van Binnenlandse Zaken dat de lijsten met namen en voorkeurstemmen vóór 2003 niet bijgehouden werden. Ik heb zoveel mogelijk krantartikels uit mijn archief uitgeplozen en toch een aantal gegevens teruggevonden. Meer kon ik niet doen. Mijn excuses aan de kandidaat – politici die hier ten onrechte niet vermeld worden. Of is er iemand die de ontbrekende kan aanvullen? (plts = plaats, opv = opvolger of opvolgster, VB = Vlaams Belang of Vlaams Blok)
2019 Kamer Jean-Marie Dedecker (LDD) Lijstduwer voor N-VA 40.781 voorkeurstemmen VERKOZEN Bart Vandekerckhove (OVLD) 11e pl 4.741 Robin De Lille (Groen) 2e opv 2.079
Vlaams Parlement Suzanne Lacombe Verbeest (VB) 12e pl 7.363 Francine Ampe- Duron (CD&V) 3e opv 5.014 Goethaels Anthony (N-VA) 16e opv 4.646 Wieber Ballegeer (Groen) 10e opv 1.465
2014 Kamer Jean-Marie Dedecker (LDD) 1e pl 17.774 NIET VERKOZEN Henk Dierendonck (LDD) 3e opv 1.023 Bianca Ryckewaert (LDD) 2e opv 1.036 Geert Galle (OVLD) 8e opv 4.795 Janna Rommel – Opstaele (OVLD) 4e pl 10.494 NIET VERKOZEN Ann Ameele (VB) 15e Pl 1.497 Francine Ampe- Duron (CD&V) 7e opv 5.808 Vlaams Parlement Bart Vandekerckhove (OVLD) 15e opv 4.118 Katrien Goemaere (CD&V) 9e opv 6.835 Isabel Desoete (N-VA) 20e pl 11.399 NIET VERKOZEN
2010 Senaat Henk Dierendonck (LDD) lijstduwer 2.984 Kamer Jean-Marie Dedecker (LDD) 1e plaats 32.514 VERKOZEN Maria Boydens (Groen) 15e plaats 2.156 Suzanne Lacombe-Verbeest (VB) 9e plaats 2.402
2009 Vlaams parlement Jean-Marie Dedecker (LDD) 1e plaats 54.921 VERKOZEN Henk Dierendonck (LDD) 3e opvolger 2.217 Rosalie Verlinde (LDD) 21e plaats 3.064 Erica Blomme (Groen) 16e plaats 2.087 Janna Rommel – Opstaele (OVLD) 6e plaats 7.096 Danny Van Den Broucke (N-VA) 6e plaats 2.109 Marita Vermaesen (VB) 16e plaats 3.185
2007 Kamer Ann Ameele (VB) 9e plaats 5.795 Jean-Marie Dedecker (LDD) 1e plaats 51.120 VERKOZEN Henk Dierendonck (LDD) 3e opv 2.159 Janna Rommel – Opstaele (OVLD) 6e plaats 9.989 NIET VERKOZEN
2003 Europa Suzanne Lacombe – Verbeest (VB) 8e plaats 26.770 NIET VERKOZEN Senaat Jean-Marie Dedecker VLD 6e plaats 65.105 VERKOZEN Freddy Vandenbussche (CD&V) 4e opv 13.490 NIET VERKOZEN Linda Verkempynck (Lib Appel) 20e plaats 627 Kamer Carine De Jonghe (VLD) 8e plaats 10.305 NIET VERKOZEN Suzanne Lacombe – Verbeest (VBlok) 5e opv 2.426 Frank Verlinde (Lib appel) 4e plaats 298 Linda Verkempynck (Lib Appel) 14e plaats 288 Erica Blomme (Groen) 13e plaats 1.473
1999 Senaat Jean-Marie Dedecker (VLD) ??? 52.492 VERKOZEN Kamer Liliane Pylyser - Dewulf (CVP) 2e plaats 6.500 NIET-VERKOZEN Michel Landuyt (VLD) 5e plaats 4.964
1995 Kamer Maria Boydens (Agalev) 2e opv 470 Lode Maesen (VU) 3e opv 1.101
1994 Europa Lucien Lefevere (WOW) 1e opv 3.521 Kamer Michel Landuyt (PVV) 3e opv 802
1991 Kamer Willy Declerck (PVV) ??? VERKOZEN tot aan + in 1992
1988 Kamer Michel Landuyt (PVV) 2e lijstduwer ????
1987 Senaat Willy Declerck (PVV) 1e plaats 11.091 provinciaal senator
1985 Senaat Willy Declerck (PVV) 1e plaats 9.028 verkozen maar verkiezing geannuleerd door misrekening Kamer + Vlaamse raad Julien Desseyn (VU) ??? ??? VERKOZEN
1978 Kamer Willy Declerck (PVV) 2e plaats 3.000 NIET VERKOZEN
1977 Kamer Willy Declerck (PVV) 3e plaats 1.750 NIET VERKOZEN
De verkozene Ze zijn echt niet zo talrijk, de Middelkerkse politici die erin slaagden om een verkiesbare plaats toegewezen te krijgen op een lijst voor Europa, voor de Senaat, voor de Federale Kamer of voor het Vlaams Parlement en/of die ook verkozen werden. Vanaf de fusie in 1977 tot heden, in 42 jaar dus, zijn dat er welgeteld DRIE: Willy Declerck, Julien Desseyn en Jean-Marie Dedecker, zopas opnieuw verkozen voor de federale kamer. Voor de eerste twee vinden jullie hieronder een samenvatting van hun politieke loopbaan.
Willy Declerck Geboren te Westende op 9 augustus 1944. In 1976 werd hij verkozen als gemeenteraadslid voor de partij Gemeentebelangen (een liberale lijst) in Middelkerke. In 1982 werd hij eerste schepen. In 1988 kwam zijn partij in de oppositie terecht.
Hij werd provinciaal PVV-senator van 1987 tot 1991. Op 24 november 1991 werd hij verkozen tot volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Veurne-Diksmuide-Oostende. Hij oefende dit mandaat uit tot 11 juni 1992, de dag waarop hij uit het leven stapte. Willy Declerck was beroepshalve aannemer van openbare werken en bestuurder van vennootschappen.
Gedurende enkele maanden, van januari 1992 tot aan zijn overlijden, had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Vlaamse Raad, vanaf 21 oktober 1980 de opvolger van de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de voorloper van het huidige Vlaams Parlement
Julien Desseyn In 1957 werd hij gemeentelijk ambtenaar van Middelkerke waar hij in 1972 gemeentesecretaris werd. Tevens was hij van 1962 tot 1976 gemeentesecretaris van Wilskerke. Van 1977 tot 1982 was hij de eerste gemeentesecretaris van de fusiegemeente Middelkerke. Desseyn werd licentiaat in de staatswetenschappen aan de Rijksuniversiteit Gent.
Hij werd politiek actief voor de Volksunie en zetelde vanaf 1957 in het bestuur van de lokale partijafdeling in Middelkerke. Van 1983 tot 1991 was hij voor de partij burgemeester van Middelkerke. Daarna was hij van 1991 tot 1992 opnieuw gemeentesecretaris.
In november 1981 werd hij voor het arrondissement Oostende-Veurne-Diksmuide verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Hij vervulde dat mandaat tot zijn ontslag in januari 1989. In die periode had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat, ook zitting in de Vlaamse Raad, voorloper van het huidige Vlaams Parlement.
Tijdens zijn parlementaire loopbaan was Julien Desseyn lid van de Kamercommissie voor de Binnenlandse Zaken, de Algemene Zaken en het Openbaar Ambt. Hij was ondervoorzitter van de Commissie voor Binnenlandse Aangelegenheden in de Vlaamse Raad. Hij was ook lid van de Raad van Bestuur van de Vereniging van Belgische Steden en Gemeenten.
In december 1991 verliet hij de Volksunie. Desseyn stond voor een pluralistisch, ruimdenkend en democratisch Vlaams nationalisme. Deze overtuiging werd echter geleidelijk ontkracht door de groeiende dominantie van een partijvleugel die een rechts-liberale maatschappijvisie huldigde. Een progressieve tegenhanger keerde zich daarvan af en tegelijkertijd pleitte een radicale kern voor separatisme. Desseyn was er zich van bewust dat die onderlinge diepgaande tegenstellingen bedreigend waren voor de partij. De aanloopfase naar de ondergang van de partij was er voor hem te veel aan. Interne moeilijkheden op het plaatselijke vlak droegen eveneens bij tot zijn ontslag.
In het najaar van 1993 richtte Julien Desseyn in Middelkerke een nieuwe lokale politieke partij op: OVB (Onafhankelijke Volksbelangen). In de daaropvolgende gemeenteraadsverkiezingen tot en met 2000 trad OVB aan in een kartel met de SP, als SP-OVB. Zijn zoon Johan Desseyn was de socialistische kopman, die van 1995 tot 2004 schepen van Middelkerke was. Julien Desseyn rondde zijn politieke loopbaan in Middelkerke af als OVB-lid van de OCMW-raad van 1995 tot zijn ontslag in april 2002.
Jean-Marie Dedecker is natuurlijk de kampioen, 4 verkiezingen meegedaan, drie keer verkozen … met een zeer hoog aantal voorkeurstemmen.
Pogingen om verkozen te worden Michel Landuyt Hij verklaarde ooit: “ik heb er destijds bewust voor gekozen om mij te beperken tot gemeentepolitiek”, maar dat klopt niet. Het blijkt duidelijk uit de resultaten hierboven dat hij zich in 1988, 1994 en 1999 kandidaat stelde, respectievelijk voor de kamer, voor de provincie en nogmaals voor de kamer. Hieronder, bijvoorbeeld, de lijst voor 1988.
Janna Rommel – Opstaele Alhoewel Janna enkele keren een tamelijk hoog aantal voorkeurstemmen op haar naam kreeg, werd ze geen enkele keer verkozen.
Suzanne Lacombe – Verbeest Zonder zelf enige functie in de gemeente te bekleden, maar een grote steun voor haar man Jan, die het tot provincieraadslid bracht, behaalde Suzanne toch merkwaardige uitslagen, weliswaar onvoldoende om verkozen te worden, maar toch … Zij kreeg vier keer een lijstplaats aangeboden: 1xEuropa, 2xKamer en 1xVlaams Parlement. Zeker de 7.363 voorkeurstemmen voor het Vlaams Parlement in 2019, kunnen een ‘zeer goede’ uitslag genoemd worden.
Ook de resultaten van Isabel Desoete (11.399 stemmen in 2014 voor het Vlaams Parlement), van Carine De Jonghe (10.305 stemmen in 2003 voor de Kamer) en van Liliane Pylyser - Dewulf (6500 stemmen in 1999 op verkiesbare plaats maar CVP leed zwaar verlies door Dioxyne - schandaal) waren zeer verdienstelijk.
Middelkerke: mijn uitzonderlijk bezoek aan ‘ons’ speelcasino
In enkele van mijn vorige artikels heb ik het gehad over ‘het kasteel van Middelkerke’. Ik bedoelde daarmee steeds weer het imposant, statig gebouw met Griekse zuilen in de Westendelaan nr 94, tussen het sportpark en ‘de Kegel X-treme’. Ik kon maar niet aanvaarden dat sommige personen/bedrijven zich konden permitteren om dat gebouw jaren te laten leegstaan.
Ik schreef ooit dat dit een onderwerp was ‘waarover men kan blijven schrijven’.
Het ligt niet in mijn bedoeling nogmaals alles in detail weer te geven. Dat is trouwens niet de bedoeling van het huidig artikel, maar als introductie vind ik het toch nodig, nogmaals, in het kort, de geschiedenis van dat gebouw aan te halen. Eddy Gryson uit Aartrijke kreeg in 1999 van ons gemeentebestuur een vergunning om een fitness- en sportcentrum op te richten. Daartoe werd onderstaand gebouw opgericht in de Westendelaan.
Het bleef echter 13 jaar onafgewerkt. Als een gewone burger langdurig een gebouw laat leegstaan en verwaarloost, moet hij/zij daar normaal een heffing voor betalen, voorzien bij decreet van de Vlaamse overheid, maar Gryson niet, want voor bedrijfsgebouwen was dat niet van toepassing. Toen de gemeente in 2007 zelf een gemeentelijke heffing invoerde, moest ‘Eddy’ alweer niet betalen want de heffing was er één zonder retro-actieve werking.
Het ‘Kasteel’ wordt sporthotel Gryson, schijnbaar dus een zeer invloedrijk man, kreeg in 2012, één week vóór de gemeenteraadsverkiezingen, een reeds lang voordien gevraagde vergunning voor een sporthotel. Zowel Janna als Michel vonden immers plots dat Middelkerke behoefte had aan een groter hotel. De succesrijke man wilde echter verdere uitbreiding en kreeg ook hiervoor zijn zin. Naast het bestaande hoofdgebouw met ondermeer een wellnessruimte, een zwembad, een feestzaal, een restaurant, een bamboetuin en 16 kamers, kwamen twee zijgebouwen, eerst één met 112 en daarna één met 80 hotelkamers of omgekeerd. Hieronder zien jullie het eerste zijgebouw, dat nu zo goed als volledig afgewerkt is, nadat het er ook lang leeg en verwaarloosd bijstond.
Het tweede zijgebouw staat nog in de steigers.
De hoedanigheid van sporthotel, gaat ‘normaal’ gepaard met beperkingen De bestemming van het terrein was volgens het gewestplan ‘Oostende-Middenkust’ van 26.01.1977 ‘gebied voor dagrecreatie’. Dagrecreanten zijn mensen die hun activiteiten uitoefenen buiten de onmiddellijke omgeving van hun woning maar die niet overnachten op die plaats.
In het sporthotel, dat de naam ‘Acropolis’ draagt, zijn overnachtingsmogelijkheden toegelaten die direct gerelateerd zijn aan de aangeboden sportfaciliteiten. (vb stages, trainingskampen, en dergelijke). Welke dat juist zijn, is mij niet zo duidelijk: darts en tafeltennis?
Tijdens de opbouw stond aangegeven dat men er een verblijf kon kopen. Ik heb nergens gevonden of een sporthotel en het kopen van een kamer, al dan niet samengaan.
‘Het ‘Sporthotel’ wordt een casino Aangezien het casino op de zeedijk afgebroken werd, vond men dat er een vervangcasino nodig was. Napoleon Sports & Casino (ECK) baat sinds september 2017 op succesrijke wijze de tijdelijke speelzaal in het sporthotel uit. Beide lijken één geheel te vormen. In de reclame zou men denken dat het over een ‘gewoon’ hotel gaat. “Het Acropolis beschikt over een bar, een gemeenschappelijke lounge, een casino en gratis WiFi. Ale kamers zijn voorzien van een bureau, een flatscreen-tv en een eigen badkamer. “
Het personeelsbestand van het oude casino werd overgenomen.
De speelzaaluitbater maakte ook deel uit van het consortium dat de bouw en exploitatie van het nieuwe casino op de zeedijk van Middelkerke toegewezen kreeg, BCS Investissement nv (bouwheer Willemen, architectenbureau BURO II & ARCHI+I en speelzaaluitbater Napoleon Games)
De speelzaalconcessie, die aan Napoleon Games toegekend werd op basis van de gunning van het casinoproject aan het consortium Testerep NV, had normaal een looptijd van 15 jaar. Door het beëindigen van de DBFMO – projectovereenkomst door het gemeentebestuur trad een uittredingsbeding in werking waarbij de speelzaalconcessie nog 12 maanden na de beëindigingsdatum van de overeenkomst verder wordt gezet. De speelzaalconcessie voor de uitbating van het tijdelijk casino langs de Westendelaan loopt dus contractueel af in maart 2020.
Het gemeentebestuur en Napoleon Sports & Casino (CEO Tom De Clercq) willen echter, in afwachting van het nieuwe casinoproject, hun verantwoordelijkheid niet ontlopen en de continuïteit in de speelzaaluitbating en de tewerkstelling van het casinopersoneel waarborgen. Beide partijen hebben zich dus geëngageerd om de tijdelijke uitbating te verzekeren tot het nieuw project operationeel is. De daarvoor vooropgestelde datum is 30 juni 2022.
Op bezoek in het ‘Kasteel’ Zopas kreeg ik de gelegenheid een bezoek te brengen aan de afgewerkte gebouwen en de omgeving. Ik was er niet om te spelen en ik kreeg er geen rondleiding, maar dat was ook niet nodig om verbluft te worden over de afwerking en de ultramoderne en stijlvolle inrichting.
Ziehier nog enkele beelden van de gebouwen en van de omgeving.
Zon en Zee … goede, daarna nare herinneringen maar nu opnieuw positieve blik op de toekomst
Ons hoofd zit vol herinneringen. Aan mensen waar we om geven of aan andere die ons steeds weer een slechte smaak in de mond geven. Aan gebeurtenissen die ons raakten, waar we om lachten of huilden, die ons ons tot in het diepste van ons hart ontgoochelden.
De tijd van het jaar speelt daarin een belangrijke rol. Telkens in de maand december krijg ik weer een oprisping als ik denk aan wat zich in het jaar 2000 in Westende afspeelde: een bloeiend vakantiecentrum waar velen van ons mee opgroeiden, werd een asielcentrum. De verantwoordelijken daarvoor, minister Johan Vande Lanotte, die de beslissing daarvoor nam, en burgemeester Michel Landuyt die weigerde het voor de Westendenaars op te nemen, zullen bij mij nooit meer op een goed blaadje staan.
Toevallig zijn beide op 14 oktober 2018 ten val gekomen. Hun partijen en hun persoontje vielen niet meer in de smaak van de kiezer. Vande Lanotte viel op 26 mei 2019 nog dieper. Hij werd niet herverkozen voor de Kamer. Je kan/mag het geen leedvermaak noemen, maar toch …
En toen laaide de hoop weer op Op 18 december 2003, vijftien en een half jaar geleden, werd het centrum op bevel van de rechter gesloten na een klacht van een actiecomité, samengesteld uit
-handelaars die hun broodwinning in lucht zagen opgaan -immobiliënhandelaars die hun mogelijkheden zagen slinken -eigenaars die hun eigendom in waarde zagen dalen -Westendenaars die hun dorp te niet zagen gaan omdat het minder aantrekkelijk zou worden voor henzelf maar ook voor de toeristen; ze vreesden dat hun leefmilieu zou geschonden worden en dat het familiaal karakter van het dorp zou verdwijnen. Ze vonden dat zij een minderheid zouden vormen in de verhouding asielzoekers – dorpsbewoners -mensen uit alle categorieën die vreesden dat de onveiligheid (crimineel en medisch) zou verhogen. Zij vonden het ook ongepast dat onredelijk veel (belastings)geld besteed werd aan het opvangen in zo’n luxueus centrum van vluchtelingen waarvan verondersteld werd dat er meer gevlucht waren uit economische redenen dan om veiligheidsredenen.
Maar het domein geraakte maar niet verkocht Na enkele moeilijkheden in verband met verstreken bodemattesten, liet de kalfsvleessector beslag leggen op het domein in de hoop op die manier te veel betaalde belastinggelden terug te krijgen … maar de overheid tekende daartegen verzet aan. Na een vergeefse klacht van een kandidaat-koper in verband met de gestelde verkoopsvoorwaarden, besliste een rechter op 8 maart 2006 tenslotte toch dat de federale overheid het centrum mocht verkopen.
In mijn artikel van 5.12.2010 ‘We herdenken de ‘Zon en Zee’ ramp, 10 jaar geleden’ (zie map ‘Zon en Zee’) heb ik het uitvoerig gehad over de nieuwe eigenaars, een consortium, dat het geheel kon verwerven aan een spotprijs van 9 miljoen euro. Er werden toen wel gebouwen afgebroken maar niets bijgebouwd. Ik wil de lezer niet vervelen door nogmaals uitgebreid te handelen over de redenen waarom dat niet gebeurde. Het had te maken met het opstellen van een afzonderlijk RUP (Ruimtelijk Uitvoeringsplan) voor Zon en Zee en het daarmee gepaard gaande MER (Milieu Effecten Rapport). Dat rapport werd dan nog ongunstig beoordeeld door de controle-agentschappen. Toen waren we al in 2010. Op 28 juli 2011 werd het openbaar onderzoek, dat volgt na het opstellen van een RUP, afgesloten. Ik wil niet meer in detail ingaan op wat in de jaren daarna nog roet in het eten gooide. Misschien werden er nog wel verdere bezwaren ingediend. Misschien was de markt voor verkoop van appartementen toen wat ingezakt en vonden de eigenaars dat het bouwen van de vooropgestelde 400 appartementen niet opportuun was.
Het hotel ‘Zon en Zee’ opende wel opnieuw zijn deuren in 2007. De rest bleef echter een kale vlakte.
De start van een nieuwe toekomst voor ‘Zon en Zee’ In 2018 werd ‘Zon en Zee’ gesplitst in 2 grote onderdelen: de firma's ‘Zon en Zee New nv’ en ‘Zon en Zee Zuid nv’. ‘Zon en Zee New nv’ is een project van de ondernemende familie Dobbelaere onder de leiding van de ouders Louis en Christiane Dobbelaere-Dewulf, in samenwerking met hun kinderen Veerle, Katrien en Jan, die samen met hun respectieve partners Christophe Bouve, Koen Van Nevel en Stefanie Surmont instaan voor verkoop, verhuur, hotelaccommodatie en bouw van het project. Er zijn twee makelaars die instaan voor de verkoop: Dewaele werkt vanuit Middelkerke en immo BC vanuit Westende Het project kreeg de naam ‘west bay’ en heeft als adres Vakantiestraat Nr 4 A-4 E. Het wordt gebouwd door de Westendse Bouwmaatschappij NV contructie met als contactpersoon Ir bouwkunde en projectcoördinator Katrien Dobbelaere met een contactzetel in het verkoopkantoor in de Essex Scottishlaan 49.
Zon en Zee Zuid In één van mijn vorige artikels heb ik het al gehad over de gebroeders Jonathan en Jochen Debucquoy. Dat was in verband met de restauratie van Duinzicht (het vroegere ‘Ons Rustoord’) en van de vakantiewoningen waarvan de camping ‘Kompas’ de vroegere eigenaar was. Zij verwierven bij de splitsing van Zon en Zee het gedeelte dat aanleunt bij de Matthieulaan. Ik zal mij verder beperken tot Zon en Zee New. Over Zon en Zee Zuid zal ik het later nog wel eens hebben.
De plannen van de familie Dobbelaere Sedert 1 mei 2019 is de bouw van een nieuw vakantieresort ‘west bay’ gestart. Om het met de woorden van Katrien Dobbelaere te zeggen: “We zijn van plan om een mooi vakantie-resort te realiseren op de zone ten noorden van het hotel Zon en Zee. Op heden zijn twee bouwvergunningen afgeleverd: twee gebouwen in het binnengebied achter de Chiro en het kopgebouw op de hoek van de Essex Scottishlaan en de Vakantiestraat.“ Er worden een 200 – tal vakantie-appartementen gebouwd waarvan er op heden 44 in opbouw zijn. De verkoop startte op 1 juni. Vanaf de zomer 2020 zouden deze appartementen instapklaar zijn. De PVL architecten (Popeye – Van Landschoot, architectengroep uit Oostduinkerke) zijn de ontwerpers: “Zij kozen voor een hedendaagse vormgeving waarbij de natuurlijke materialen verwijzen naar het kleurenpalet van de beschermde duinen, waar het resort aan grenst. Er werd geopteerd voor een laagbouw met grote leef-terrassen. Samen met de ramen verspringen deze speels in de gevel. Zo heeft elk appartement zijn eigenheid en geniet iedereen van maximale lichtinval en zicht op groen.”
Er mag aangenomen worden dat de bouw van 200 appartementen ook ongeveer evenveel wagens meebrengt. Daarvoor is in het nieuw project voldoende parkeermogelijkheid voorzien, in hoofdzaak ondergronds.
Op het onderstaand plan zien we duidelijk hoe ‘Zon en Zee New’ er zal uitzien. De toegang tot de vakantiestraat zal niet langer afgesloten zijn door poorten. Fietsers en voetgangers zullen er doorgaans gebruik kunnen van maken, auto’s evenwel niet.
De twee oranjegekleurde blokjes zijn de appartementen die het eerst zullen opgeleverd worden en die nu in verkoop zijn.
De plein- en groenaanleg is nog in ontwerp.
In de grijze blok, links op het plan, komen ook vakantie-appartementen, of een uitbreiding van het hotel of eventueel horeca. Dat zal de laatste fase zijn.
Besluit Westende krijgt dus niet opnieuw een vakantiecentrum zoals destijds. Tweehonderd vakantieappartementen zullen evenwel weer leven in de brouwerij brengen De handelaars die in 2000 getroffen werden, kunnen toch weer hopen dat hun handelszaak de vroegere bloei kan tegemoet gaan.
Van een verrassing gesproken! Wie had verwacht dat alle klassieke partijen verlies zouden lijden? Dat CD&V en SP.a zelfs fors zouden verliezen? En de OVLD een beetje minder? Dat N-VA ook fors zou verliezen maar dat dit wat gecamoufleerd zou worden omdat ze nog steeds de grootste partij blijven? Dat Vlaams Belang zo fors zou winnen, vooral in West-Vlaanderen? Dat de Groenen, niettegenstaande zeer hoge verwachtingen en geholpen (?) door de klimaatbetogingen, toch slechts een beperkte winst zouden boeken en dat de PVDA, vooral in Wallonië, een ruime doorbraak zou kunnen forceren?
Wie had verwacht dat er zelfs nog maar zou gesproken worden over het doorbreken van het cordon sanitaire of schutskring met het Vlaams Belang? Dat de voorzitter van Vlaams Belang zou uitgenodigd worden door de koning, die weliswaar niet anders kon als hij de Vlamingen niet wilde miskennen/beledigen?
Wie had verwacht dat de onderhandelingen voor een regeringsvorming wel eens uitzichtloos zouden kunnen worden?
Laat ons eerlijk zijn. Het antwoord op al mijn vragen is ‘Niemand’!
Is er een verklaring voor het verlies van de klassieke partijen? Ik ben uiteraard niet in staat om alle redenen op te sommen voor de mislukking van de klassieke partijen. Eén belangrijk punt is mij nochtans opgevallen: hun arrogantie
Het N-VA demonstreerde grote zelfvoldaanheid. Wie zou hen kunnen raken? “Wij zullen wel weer ‘incontournable’ zijn", m.a.w. 30% halen.
De OVLD dacht enkel aan de postjes. Gwendolyn Rutten zag zichzelf al als premier, Maggie De Block aasde opnieuw op haar post op sociale zaken en volksgezondheid. Zelfs Bart Somers maakte aanspraak op een ministerpost.
De CD&V zag Hilde Crevits als eerste vrouwelijke minister-president van de Vlaamse regering. Zij zelf ook! Haar ongewone verkiezingsaffiche met daarop enkel ‘Hilde’ vond ik er een heel stuk over.
De SP.a wilde met de decumul (1 persoon = 1 mandaat) de partij vernieuwen of verjongen, maar dat was een misrekening of illusie.
Welke coalities komen er op ons af? Natuurlijk kan ik dat niet voorspellen, alleen gissen. Op het eerste gezicht zou je zeggen dat de Vlaamse regering opnieuw zal bestaan uit N-VA, CD&V en OVLD, uit verliezers dus. Maar hoe kan het ook anders als N-VA en Vlaams Belang samen geen meerderheid hebben en er dus een derde partij daarvoor nodig is terwijl geen enkele partij daartoe bereid is? De Wever heeft het dus gemakkelijk: voor de galerij doen alsof hij eigenlijk wel zou willen als iedereen ziet/weet dat het niet zal kunnen. We mogen dus zeggen: “ze dronken samen een glas …… en alles bleef zoals het was”.
Federaal wordt het veel moeilijker. Ik geloof nooit dat we een meerderheid krijgen zonder N-VA, al was het maar omdat CD&V en OVLD hun aanwezigheid in de Vlaamse regering veilig willen stellen. De Wever kan namelijk voor Vlaanderen ook kiezen voor de SP.a. Ik denk dat het Vlaams Belang opnieuw van alles zal uitgesloten worden. Het doorbreken van het cordon sanitaire is weinig waarschijnlijk. Er wordt wel veel over gepraat. Gezien de arrogantie van de Vlaamse partijen en hun onderdanigheid aan de Walen, zal geen enkele Vlaamse partij dat aandurven.
Stemmen in Middelkerke Vooreerst een pluspunt voor ons nieuw gemeentebestuur. Wie zondag ging stemmen in de stembureaus van Westende, kon er, in tegenstelling met wat op 14 oktober 2018 gebeurde, gemakkelijk parkeren. Plaats was er genoeg. In de Strandlaan werd het eenrichtingsverkeer vanaf de N34. In de Koning Ridderdijk tussen de Strandlaan en Oceaanlaan was tweerichtingsverkeer. Hulp van parkeerwachters en toezicht van de politie zorgden voor een vlot verloop. Proficiat, dus.
Zoals verwacht is Jean-Marie Dedecker, als onafhankelijk lijstduwer voor N-VA voor de federale kamer, de enige Middelkerkenaar die verkozen werd. Hij kreeg een voorkeurstem van 40.781 kiezers. ‘Zijn’ partij moest 2 zetels afgeven (van 6 in 2014 naar 4) aan het Vlaams belang, dat ook nog 1 zetel afnam van CD&V en van SP.a. Ik had de andere kandidaten inderdaad weinig kansen toegemeten, maar hun aantal voorkeurstemmen, mag gezien worden.
Suzanne Lacombe-Verbeest (Vl Belang) 7.363 Sofie Delrue (OVLD) 5.456 Francine Ampe-Duron (CD&V) 5.014 Bart Vandekerckhove (OVLD) 4.741 Anthony Goethaels (N-VA) 4.646 Robin De Lille (Groen) 2.079 Wieber Ballegeer (Groen) 1.465
Welke van de lijsten zijn kiezers opgeroepen heeft om een bolletje rood te maken naast alle kandidaten van hun lijst, dat weet ik natuurlijk niet.
Jean-Marie in de media Alhoewel hij niet opdook in de partijzaal waar de resultaten binnenkwamen en waar kandidaten/verkozene geïnterviewd werden, bleef onze burgemeester niet onopgemerkt op de verkiezingsdag. Hij leefde rustig naar de verkiezingen toe. ’s Ochtends ging hij met zijn vrouw Christine Dehaemers stemmen in de deelgemeente Slijpe, daarna volgde nog een inspectieronde bij de verschillende kiesbureaus. En ’s middags reed hij op z’n dooie gemak het gras af, dat al te hoog stond en keek hij naar het wielrennen. “Het was een rustige campagne. De gemeenteraadsverkiezingen waren erop of eronder, maar naar de federale verkiezingen leefde ik ontspannen toe.” Christine knikt bevestigend. “Jean-Marie was veel kalmer dan in oktober.”
Wat denkt Jean-Marie van het succes van Vlaams belang? Jean-Marie Dedecker ging zich als onafhankelijke kandidaat voor N-VA niet laten muilkorven en spreekt ook klare taal over de uitkomst van de verkiezingen. Dedecker schrikt niet van de sterke score van Vlaams Belang. “De uitslag is een gezamenlijke middenvinger van de kiezer. Tegen de doorgedreven ‘reglementitis’ bijvoorbeeld. Ik spreek me trouwens al dertig jaar uit tegen het cordon sanitaire. Dat werd me destijds bij de VLD niet in dank afgenomen. Maar als je een partij laat deelnemen aan de verkiezingen en de kiezer heeft duidelijk gesproken, dan moet je dat een kans geven. Kijk, ik vind Vlaams Belang sociaal-economisch te links, bijvoorbeeld, maar je moet naar de kiezer luisteren. Het is dringend tijd om ermee aan tafel te gaan zitten. We zijn nu al 25 jaar bezig met het uitsluiten van Vlaams Belang. Zolang het cordon sanitaire niet opgeheven wordt, blijven we met dergelijke toestanden geconfronteerd worden. Ik sta tussen de mensen. Ik kon dus voorspellen dat Vlaams Belang minstens 17 procent zou halen. Kijk naar wat er gebeurd is op migratievlak: mensen blijven op hun honger zitten. En dus brengen ze een proteststem uit. We zullen weer hetzelfde krijgen: alle verliezers zullen aanschurken tegen elkaar, en zeggen dat het wel voorbij zal gaan. De klassieke partijen zullen zich allicht wentelen in allerlei excuses: ‘we blijven al bij al stabiel’ of ‘onze score is niet zo slecht als voorspeld in de peilingen’. Wat nu nodig is, is een goed rechts beleid.”
Alhoewel nog andere echte N-VA mandatarissen de mening van Dedecker over het cordon sanitaire delen, gaat hij daarmee wel in tegen de lijn van N-VA. Dat hij na vijf jaar opnieuw in de Kamer komt, en zich daar onafhankelijk wil opstellen, daar zijn niet alle N-VA'ers onverdeeld gelukkig mee omdat hij, ‘een broertje dood heeft aan partijtucht’. Of zoals een N-VA'er zondagavond opmerkte: 'Dat Jean-Marie een verbale straatvechter is, heeft ons vandaag veel stemmen opgeleverd, maar zal ons de komende jaren ongetwijfeld heel wat kopzorgen bezorgen. Hij stelde al meteen dat het cordon sanitaire op de schop moet.’
Volgens Knack is de kans klein dat Dedecker, die de voorbije maanden al voor een remonte van het Vlaams Belang waarschuwde, zal ophouden die mening te verkondigen. Dat zou de komende weken weleens knap lastig kunnen worden voor N-VA-voorzitter Bart De Wever, die een Vlaamse regering moet vormen.
Wat denkt hij over zijn eigen resultaat? "Er is dus nog altijd sprake van een Dedecker-effect.Ik ben een man van het volk. En dat ik als lijstduwer zo hoog scoor, is uniek.”
Hoe ziet hij zijn parlementaire toekomst? Hij hoopt alvast op een rechtse regering. Hij zou ontgoocheld zijn mocht de N-VA, zoals in Antwerpen, met de SP.a een regering vormen, al denkt hij niet dat het zo ver zal komen.
Dedecker wordt deze maand 67 jaar. “We gaan ons nog een paar jaar amuseren in het parlement. Het is de taak van een parlementariër om de macht te controleren en iedereen weet dat ik me op veel thema’s ga smijten, zoals fiscaliteit en migratie. Het is ook belangrijk dat ik in Brussel contacten kan onderhouden voor Middelkerke. Het waren wel mijn laatste federale verkiezingen. Ik blijf intussen burgemeester van Middelkerke - een absolute droomjob.”
Bronnen ‘Jean-Marie Dedecker (onafhankelijke, N-VA) pleit na eerste uitslagen al voor doorbreken cordon sanitaire’ Bert Heyvaert in ‘Het Nieuwsblad van 26 mei 2019 ‘Jean-Marie Dedecker pakt Kamerzetel als onafhankelijk lijstduwer': “Ik ben al 30 jaar tegen cordon sanitaire’ Timmy Van Assche ‘Het Laatste Nieuws’ van 26 mei 2019 ‘De laatste comeback van Jean-Marie Dedecker’Knack 28 mei 2019 Ann Peuteman
Het gebeurt zeker niet elke dag, week, maand of zelfs jaar dat er zich in een dorp iets voordoet dat men als historisch kan bestempelen. En nu valt dat Lombardsijde-dorp toch wel te beurt, zeker! Sinds 17 mei rijdt de tram niet meer door het dorp maar volgt die de kustweg vanaf het kruispunt met de Zeelaan tot aan het Albert-monument in Nieuwpoort. Dat kon en mocht ik niet onbesproken laten. Neen, ik zal nu niet, alweer, de voor-en nadelen van het verleggen van de trambedding bespreken of beschrijven.
De kusttram is toch iets bijzonders. Het hele jaar door snellen tientallen trams per dag over het traject van 67 km, van de ene grens naar de andere, van Frankrijk naar Nederland en omgekeerd. Het is een unicum, zelfs op wereldschaal, rijdend langs vele badplaatsen, door duinen of rakelings langs de zee, nauw verbonden aan onze dijken. Duizenden families worden ermee naar onze kust gebracht. Daarom wil ik het deze keer hebben over de 133-jarige geschiedenis van de ‘Tram door Lombardsijde’ en over de officiële 'inwijding' van het nieuw traject op 24 mei 2019.
Geschiedenis
In 1884 richtte de Belgische staat de 'Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen' (NMVB) op. Deze had tot taak buurtspoorwegen (of tramlijnen) aan te leggen in gebieden die niet door de "grote spoorwegen" werden ontsloten. Zo kon het vervoer van landbouwproducten naar de steden en van industriële producten in alle delen van het land verzekerd worden. Het project moest zoveel mogelijk landelijke kernen aansluiting bieden met stedelijke markten en spoorwegstations en daardoor handel, nijverheid en pendelarbeid stimuleren.
In de hoogdagen van de Buurtspoorweg schreef men: "De buurtspoorweg staat dichter bij de mensen dan haar grote zus. Ze heeft nooit de bedoeling gehad om het landschap te veranderen, integendeel zij paste er zich aan aan. Zij loopt langs de wegen van het volk, gebruikt de bruggen, die ook wij gebruiken. Ze loopt door de dorpsstraten en stopt aan ons stamcafé".
De eerste tram was een stoomtram. Bij het begin van het badseizoen op zondag 5 juli 1885 reed de eerste tram tussen Oostende en Middelkerke. Voor de aanleg van de lijn werd gebruik gemaakt van het tracé van een bestaande straatweg tussen beide badplaatsen.
In 1886, dus 133 jaar geleden, legde de eerste stoomtram een traject af komende uit Oostende via Westende-dorp en Lombardsijde-dorp tot in Nieuwpoort.
Westende
Op de postkaarten zien we dat slechts 1 spoor voorzien was. Als redenen daarvoor worden opgegeven dat de straten niet overall breed genoeg waren voor twee sporen maar het was vooral de bedoeling om kosten te besparen op de rijtuigen en op het sporenmateriaal. Maar, op de Dorpplaats van Lombardsijde konden de trams die van Nieuwpoort en van Oostende kwamen, elkaar kruisen.
Lombardsijde
Op de linkse foto zien we de tramlijn waarop wagonnetjes vanuit de duinen en via de Zeelaan zand aanvoeren. Op de rechtse zien we het spoor dat vanuit de Dorpplaats de Zeelaan inloopt naar de ‘Pretstatie’ (pret = porei).
Gaandeweg krijgt men meer oog voor het toeristisch potentieel van een tramweg die de kustlijn zal volgen.
Lombardsijde en Westende verschilden in die zin dat de stichters van de badplaatsen een badplaats wilden in Westende en niet in Lombardsijde, de enige kustgemeente die geen zeedijk had en dus geen badplaats was.
Bij de stichting van de badplaatsen wilde men natuurlijk toeristen aantrekken … met de tram. Men wilde de stichters daarbij een handje helpen en de toerist laten genieten van de zee en van de duinen.
Daarom willen zij de tram niet meer door de dorpen laten rijden, zeker niet door Westende-dorp. Het toerisme profiteerde het meest van de elektrificatie van de tramlijn, eerst met accu’s later met luchtlijnen. Met zijn gestegen comfort, hogere snelheid, grotere capaciteit en chiquere voertuigen paste de elektrische tram perfect bij de elitaire badplaatsen.
In 1895 verleent de Staat aan een Engelse projectontwikkelaar een vergunning voor de aanleg van een elektrische tramweg van Oostende naar Westende. Die wordt echter pas ingereden in juni 1903. De eerste wereldoorlog gooide natuurlijk roet in het eten voor de verdere uitbreiding. De NMVB kondigde in haar jaarverslag van 1923 aan dat ze de lijn van Westende naar De Panne via de kustlijn zou aanleggen. De uitbouw zou echter nog tot de zomer van 1929 duren.
Sindsdien is er weinig veranderd in Lombardsijde … tot nu.
De inhuldigingsplechtigheid op 24 mei 2019
De voltallige pers werd uitgenodigd en verwelkomd in ‘De Zeekameel’. Daar waren ook de toespraken van de autoriteiten voorzien. Marc Descheemaeker, voorzitter van de raad van bestuur van De Lijn, was de eerste spreker. Hij verwees even naar de meningsverschillen over het nieuw traject, maar ook naar het bericht van Tom Elise Lachat – Dedeystere in ‘Je bent van Lombardsijde’ op Facebook: “De ontelbare jaren dat onze opgroeiende kinderen konden zwaaiden voor de deur naar de tram in de hoop dat jou chauffeur zijn tingeling liet horen of dat mensen die op de tram zaten een seintje terug gaven. De veel voorkomende, ‘let op, de tram is daar’, loopmomentje van ‘oooohhhh ik moet mijn tram halen’, het vallen met de fiets door in jouw sporen te blijven haken met als gevolg een gescheurde broek en geschaafde knieën, het snerpend geluid in de draai, de nachten waar we daverend wakker werden van de werken aan jouw sporen, helaas ook de ongelukken in ons dorp met jou en auto’s soms individuen, de mensen die wegsprongen als je met groot lawaai ons dorp binnenreed met de avondmarkten, jouw oude vrienden die ineens langs reden en veel aanzien hadden, de stilte bij een staking die een gemis boven liet komen..... en noem maar op,het zijn er veel.” De tweede spreker was burgemeester Jean-Marie Dedecker, geboren en getogen in Lombardsijde en bijzonder opgetogen over de verwezenlijking. Hij bedankte zelfs het vorig gemeentebestuur dat de aanzet ertoe gaf. Hij beloofde nogmaals een opwaardering van de dorpplaats, wat hij noemt ‘meer leven blazen in dit nu al vibrerende dorp.’ Is dat niet wat overdreven, Jean-Marie? Hij herinnerde ook even aan de tijd dat er in het dorp 38 café’s waren tegenover drie vandaag. Is dat niet wat veel, Jean-Marie? Ik heb ze ook eens geteld! De derde spreker was Ben Weyts, Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare Werken, Vlaamse Rand, Toerisme en Dierenwelzijn. Hij toonde zich fier dat hier zo’n 13 miljoen euro geïnvesteerd worden: “Met dat geld kopen we een betere tramverbinding, betere dienstverlening, meer flexibiliteit, meer natuur en nieuwe ontwikkelingskansen voor Lombardsijde.” Mooie woorden, maar één en ander zal nog moeten blijken in de toekomst. Er lopen heel wat Vlaamse bestellingen voor nieuwe trams. De minister beloofde dat de eerste 48 nieuwe rijtuigen bestemd zijn voor de kust.
Een nieuwtje: Vanaf eind juni worden de oude sporen uitgebroken, met uitzondering van deze die zich in het wegdek en in de erfontsluitingen bevinden. De opritten van de bewoners van aangrenzende huizen zullen toegankelijk blijven tijdens de werken
Andere VIP genodigden waren Roger Kesteloot, directeur-generaal van De Lijn, Koen Surdiacourt, directeur Afdeling Wegen en Verkeer – West-Vlaanderen, dat 3,3 miljoen euro investeert voor het gelijktijdig structureel onderhoud van de rijweg op de N34 langs het nieuw tramtracé en tenslotte de burgemeester van Nieuwpoort Geert Vanden Broucke, waarvan we misschien pas later zullen weten welke rol hij in de verlegging van het traject gespeeld heeft..
Het nieuw traject wordt ingereden Na de toespraken stapten de genodigden op een bus van ‘De Lijn’ (natuurlijk!), die hen naar de tramhalte Sint-Laurentius bracht, het startpunt van het nieuw tramproject. Daar werd door de minister het driekleurig lint doorgeknipt.
Foto Gino Ester
Nu wachtte ik op de aangekondigde ‘’gepersonaliseerde Middelkerke-tram” die ons naar Nieuwpoort moest brengen. Volgens een aanwezig lid van het bestuur dat de historische trams beheert, was dat niet mogelijk door ‘een gebrek aan chauffeurs’. Het werd dus een gewone tram ‘geen dienst’.
In Nieuwpoort werd weer overgestapt op een lijnbus die ons terugbracht naar Lombardsijde, naar de ‘Zeekameel’ waar ons een hapje en een drankje of een natje en een droogje, te beurt vielen. Tussendoor bracht ik twee keer een bezoek aan de Dorpsplaats. Om 17 uur waren de terrassen druk bezet. Op mijn vraag of er een feestprogramma voorzien was, werd ontkennend geantwoord. Op Facebook lees ik echter dat de sfeer er ’s avonds uitstekend was en dat er zelfs vraag is naar meer.
‘De Kusttram’ Een veelzijdige kijk op de ontwikkeling van de Belgische kust. Uitg De Lijn/ Lannoo ‘Lombardsijde graag gezien’ De oudste prentkaarten’ Uit De Klaproos 2002. Toegestaan door de uitgeverij op 24.5.2019
(1) 
(2) 
(3) 
(4) 
(5) 
(6) 
