Zopas las ik in “Het Nieuwsblad” dat schepen Lode Maesen van het Progressief Kartel besprekingen heeft aangeknoopt met het NV-A met het oog op een overstap.
Reden genoeg dus om daarover enkele vragen te stellen en enkele bedenkingen te formuleren.

Klopt het eigenlijk wel dat hij gaat overstappen naar NV-A?
Ik vroeg het hem zelf. Ziehier zijn antwoord: “Eerst en vooral vind ik het spijtig dat het nieuws voortijdig uitgelekt is. De tijd was daarvoor nog niet rijp. Blijkbaar had iemand aan tafel andere bedoelingen om dit te lekken.
De NV-A is ook niet de enige partij die in mij geïnteresseerd is. Er waren er meerdere die eens wilden praten of een verkennend gesprek voeren over politiek, over mijn politieke toekomst, over mijn idealisme.
Achter mij staat trouwens nog een groep gemotiveerde mensen, die ook de politieke interesse van anderen opwekken. Wij stonden bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen met 6 SLP’ers op de lijst van het Progressief Kartel.” Hieronder zien jullie daarvan een groepsfoto.

Vooruitzien is regeren
Dat is inderdaad een bekende uitspraak in politieke middens.
Natuurlijk weten de lezers van deze blog ook dat we in 2012 alweer naar de stembus moeten/ mogen om een nieuwe gemeenteraad te kiezen.
Wie succesvol en vernieuwend leiding wil geven, moet naar de toekomst durven kijken.
De kunst bestaat erin zijn kanonnen vroeg genoeg in stelling te brengen om tijdig te kunnen reageren als de vijand aanvalt.
Van een andere wijze man hebben wij geleerd dat men het ijzer moet smeden als het heet is.

De NV-A is vandaag een partij die in de gunst staat van de kiezer
Het ‘ijzer’ is hier de grote populariteit van de partij op dit ogenblik, het ‘smeden’ betekent dat sommige uiteraard geneigd (zullen) zijn om zich op die gunstige stroom te laten meevoeren.
Of kan/mag men dat misschien ook opportunisme noemen?
De partij wil in 2013 – 2018 natuurlijk overal vertegenwoordigd zijn in de gemeenteraden en het is dus niet meer dan normaal dat gezocht wordt naar valabele kandidaten om die droom of dat plan, (wie zal het zeggen ?) waar te maken.

Wie is Lode Maesen?
Ik laat hem zichzelf voorstellen.
“Op 19 juli 1972 werd ik geboren als zoon van Herman Maesen, een echte Westendenaar die op 14 september 2010 overleed, en van Irène Deschieter. Ik ben de jongste telg van zes kinderen en stam uit een flamingant nest.
Ik woon samen met Ann Pille, hoofd van het IBO (Initiatief Buitenschoolse Opvang) aan de gemeente Middelkerke. Wij hebben twee dochters, Lise 16 en Kato 10.
Jarenlang was ik actief bij Chiro Ter Streep Westende. Als voorzitter van de jeugdraad was ik mee de stuwende kracht achter de oprichting van het jeugdhuis ‘De Paravang’. Ik nam jarenlang actief deel aan diverse besturen van de Volksunie en na de splitsing bij Spirit . Diezelfde verantwoordelijkheid neem ik nog op in tal van verenigingen.
Als schepen heb ik volgende bevoegdheden: jeugd en senioren, preventie en straathoekwerk, toegankelijkheidsbeleid en sociale zaken, ontwikkelingssamenwerking en markten en foren.”
Volgens mij is Lode inderdaad een valabele kandidaat die niet zou misstaan op veel lijsten.
Hij is een idealist, initiatiefrijk, sociaal geëngageerd en niet bang om de handen uit de mouwen te steken.
Nu zijn eigen partij opgehouden heeft te bestaan, kan ik maar al te best verstaan dat hij loslopend wild geworden is.

Aan politiek doen in het spoor van Geert Lambert
Lode heeft in de voorbije jaren de politieke lijnen, uitgezet door Geert Lambert, uit Oostende, gevolgd. Lambert startte zijn loopbaan in de Volksunie in 1991. Die partij viel in 2001 uiteen, wegens onenigheid over het al dan niet goedkeuren van het Lambermontakkoord over de verdere staatshervorming. Enerzijds waren er Bert Anciaux en Els Van Weert, die samen met Geert Lambert de links-liberale partij ‘Spirit’ (Sociaal, Progressief, Internationaal, Regionalistisch, Integraal-democratisch en Toekomstgericht) oprichtten. Anderzijds was er Geert Bourgeois die een nieuwe partij stichtte, de N-VA of Nieuw-Vlaamse Alliantie. Na een referendum mocht de NV-A zich de erfgenaam van de Volksunie noemen, zonder echter de naam te mogen overnemen.
‘Spirit’ werd later nog omgedoopt tot ‘Vlaams Progressieven’ en nog later tot SLP of Sociaal-Liberale Partij. Dat werd geen succesverhaal. Het vervolg al evenmin want Lambert stapte over naar ‘Groen’, stond daar tweede op de senaatslijst in 2010 maar werd niet verkozen.

Welke principes huldigt Lode? Welke idealen koestert hij?
Ik neem redelijkerwijze aan dat Lode Maesen, als gewezen parlementair medewerker van en propagandist voor spirit-voorzitter Geert Lambert, ook steeds een aanhanger geweest is van diens ideologische opvattingen. Ziehier wat hij daar zelf over zegt of enkele jaren geleden (in 2007) gezegd heeft. Misschien denkt hij daar nu wel anders over.
“Ik blijf trouw aan mijn idealen, namelijk een sociaal en progressief Vlaanderen. Dat beschouw ik trouwens als de enige constante in mijn leven.
Ik blijf ijveren voor een Vlaanderen met veel bevoegdheden maar ik ijver niet voor de onafhankelijkheid. Ik wil een Europa van regio’s waardoor België sowieso verdwijnt. Ik heb geen Belgisch gevoel, nog nooit gehad en ik zal het nooit krijgen. Maar ik steek geen energie in een conflict. Ik ben Vlaming en dan Europeaan. België komt bij mij niet op.
Verder wil ik mensen overtuigen van de rijkdom van diversiteit in onze samenleving. Ik streef naar gelijke kansen voor iedereen, voor vrijheid maar ook voor verantwoordelijkheid.
Ik doe niet aan politiek voor de postjes anders was ik al lang ingegaan op voorstellen van veel grotere partijen dan spirit.
Ik ben een republikein. Het koningshuis is nog altijd ondemocratisch en familieleden ervan vertoeven regelmatig in de schandaalsfeer. Zonder te spreken van de schandalen in Kongo. De koning heef trouwens altijd al gekozen voor de katholieken en voor de Franstalige en dat vanaf 1830.
Verder vind ik dat ‘stilstaan’ eigenlijk ‘achteruitgaan’ betekent. Ik kijk naar de wereld en naar de nieuwe evoluties. Alleen op die manier blijf je, volgens mij, wakker en blijf je voeling hebben met de samenleving.”

Lode in de gemeentelijke politiek als aanhanger van de SVHV
Hij was in 1993 medeoprichter van de Volksuniejongeren Groot-Middelkerke (VUJO).
De Volksunie was hier als partij ook wel actief. Maesen behoorde daarin tot de linkervleugel, in het zog van Oostendenaar Jaak Vandemeulebroucke, die later koos voor het NV-A.
Eigenlijk kon Lode zijn partijpolitieke voorkeur niet voluit demonstreren.
De Volksunie nam namelijk niet deel aan de verkiezingen onder die naam maar wel als SVHV (Stem van het Volk). Waarom? Was niet iedereen misschien Vlaamsgezind genoeg?
Feit is dat die partij in Middelkerke jaren ongenaakbaar was. Met als achtereenvolgende leiders André Inghelram (1971-1982+), Julien Desseyn (1983 - 1988) en Frank Verlinde (1989-2000) leverde ze 30 jaar de burgemeester waarvan 23 in de fusiegemeente. Ze behaalde nooit de absolute meerderheid maar was toch zeer succesvol in het aantal zetels. (8 in 1982, 10 in 1988). In 1995, na de herverkiezingen behaalde ze nog ‘slechts’ 7 zetels maar door een overeenkomst met CVP en SAMEN (op de wip) bleven ze toch aan de macht, tot ze in 2000 de klop van de hamer kregen en terugvielen naar 4 zetels.
Net in die verkiezingen stond Lode Maesen voor de eerste keer op de lijst, als negende. Hij werd wel zevende in de ranglijst van de behaalde stemmen, maar dat volstond deze keer dus niet meer.

Kiezen tussen Spirit en NV-A
In 2001 moest hij kiezen tussen Spirit en NV-A. De SVHV in Middelkerke werd alsmaar onbelangrijker omdat Frank Verlinde fel ontgoocheld was over zijn verkiezingsresultaat en zijn partij in de steek liet. Was hij ook niet eerder liberaal dan Vlaamsgezind?
Toen Verlinde dan definitief afhaakte, werd Lode dan toch gemeenteraadslid.
Zijn partijgenoten konden maar geen keuze maken. Lode werd dus ‘politiek dakloos’ (zijn eigen woorden). Ging het over een ‘verscheurende’ keuze voor hem? Ik neem aan van niet, gezien zijn voorkeur voor links, die we ook vermoeden bij Anciaux, Lambert en Van Weert.
Het volstaat, volgens mij, daarvoor te vermelden dat Anciaux nu socialist is en dat Lambert later de sociaal- liberale partij (SLP) oprichtte, ook wel eens links-liberalen of progressieve liberalen genoemd.
Spirit nam in 2003 ook met zeer groot succes deel aan de federale verkiezingen in een kartel met de socialisten (met stemmentrekker Stevaert).
Lode koos voor Spirit en niet voor NV-A. Was dat misschien omdat Bourgeois eerder tot het rechtse kamp behoort? De volledige NV-A zou ik toch minimum een centrum-rechtse partij noemen.

Gemeenteraadsverkiezingen in 2006
In 2006 kwamen er dus weer verkiezingen aan. Lode streed toen nog onder de SPIRIT – vlag. Een valabele lijst opstellen voor die partij zou niet eenvoudig geweest zijn en zou hem weinig kansen op succes geboden hebben. Dan maar gegrepen naar de kartelformule. Met wie anders dan met de socialisten van Geert Verdonck, hoewel die wel onthoofd waren door het wegvallen van de familie ‘Desseyn’.
Om het linkse kamp volledig te maken, werden de groenen er ook maar bij genomen, de partij die ooit beweerde geen kartels te willen/ mogen sluiten maar die deze keer een kans zag om de eerste verkozene ooit in Middelkerke een mandaat te zien bekleden. De drie samen noemden zich ‘het progressief kartel’. Die oplossing vond Lode ‘de beste garantie voor de toekomst van Middelkerke’. Hij vindt ook dat de drie partijen veel gemeen hebben want dat een kartel anders niet werkbaar is.
Hij kreeg de verkiesbare tweede plaats.
De kartelformule heeft blijkbaar niet gewerkt op het gebied van het aantal stemmen, want de partij behaalde slechts twee zetels, maar de groene Erika Blomme kreeg een zitje in de OCMW – raad. Om de meerderheid in de gemeenteraad te behalen had de VLD met zijn 12 zetels op 25 niet genoeg en dus waren ze verplicht een coalitie aan te gaan. Maar met wie?
Met de CD&V? In de vorige legislatuur was hen dat zuur opgebroken! Met het Vlaams Belang mocht niet wegens het ‘cordon sanitaire’, dus… kiezen dan maar voor de onnatuurlijke coalitie met de progressieve partij, die logischerwijze standpunten zou moeten verdedigen die tegengesteld zijn aan de blauwe.

Waarom deed Lode daar eigenlijk aan mee?
Ziehier wat hij daar in 2007 over zei:
“Waarom ik meeheul met de VLD? Om hen misschien te overtuigen het enigszins anders te doen. Natuurlijk moet ik wel toegeven dat de kiezer het niet echt anders wil. Temeer besef ik ook dat je vanuit de oppositie echt niets kan doen, behalve ‘ambetant’ zijn en je negatief gedragen en dat ligt niet in mijn aard.”

Hoe is de verstandhouding binnen het kartel?
“Ik voel mij goed in het kartel. Elk doet z’n ding in volle respect voor de ander. Ik krijg steun van sp-a wanneer ik ijver voor het zingen van de Vlaamse Leeuw op 11 juli in Middelkerke of wanneer ik eis dat de burgemeester op 11 juli zelf nog initiatief neemt om de gemeente te bevlaggen met leeuwenvlaggen in plaats van Tour de France - vlaggen, …”

En de hogere politiek?
Lode stond als eerste opvolger van Geert Lambert op de lijst SLP voor de verkiezingen van de Vlaamse raad in 2009 en haalde als dusdanig 722 voorkeurstemmen, een degelijk resultaat in een partij die slechts 1,09 % van de stemmen haalde en die er dus niet in slaagde een mandaat binnen te halen.

Waarom hij Geert Lambert niet volgde naar ‘Groen’?
“Ik maakte na de stopzetting van SPIRIT/SLP niet de keuze voor Groen!. Ik koos ervoor om eerst voor mezelf uit te maken wat mijn toekomst kon zijn en ondertussen van op afstand de nationale politiek te volgen. Ik was dus toch geen socialist zoals sommigen dachten en ook geen groene. Neen, ik koos voor mijn sociaal Vlaams engagement.
Dat betekende echter geen breuk met Geert Lambert, die ik nog steeds als een goeie vriend beschouw.
Ik zie daarin het bewijs dat aan politiek doen met visie en idealisme dan toch geen vijanden oplevert. Of misschien toch wel... de tegenstanders.”

Waarom nu wel de NV-A?
“Gezien mijn verleden kan die partij op mijn sympathie rekenen. Zeker door de manier waarop ze momenteel trouw blijven aan hun idealen, die deels de mijne zijn”.
Het zal er natuurlijk op aankomen of ze dat ook zullen blijven doen, met andere woorden of de zo gezegde compromissen die men in de politiek moet sluiten, geen afbreuk zullen doen aan die mooie principes.

Hoe is ‘progressief’ te verzoenen met ‘NV-A’?
We weten allemaal dat conservatisme en progressief denken, volgens de definities in woordenboeken, tegengestelde begrippen zijn. In de werkelijkheid schijnt dat anders te zijn.
Het eerste betekent ‘behoudsgezind’, het tweede 'geavanceerd, links, radicaal, vooruitstrevend', de samenleving op een vernieuwende manier willen verbeteren.’
Politici zijn zeer inventief als ze hun denkwijze uiteenzetten en ze voegen daarom bijwoorden toe aan ‘conservatief ‘en ‘progressief’.
Bart De Wever beweert conservatief te zijn. Hij ergert zich aan de vervuiling van het begrip.
Op 16 mei 2009 verklaart hij aan ‘Het Nieuwsblad’.
“Ik betreur dat iedereen hip progressief wil zijn. Conservatief is tegenwoordig een scheldwoord. Ik ben niet tegen emancipatie, moderne kunst of vreemdelingen. Ik ben mensvriendelijk conservatief. Ik geloof namelijk niet in het individualisme, in de vrijheid -blijheidfilosofie, maar in gemeenschapsvorming. Het progressieve denken op ethisch en economisch vlak heeft ons veel miserie opgeleverd. Er zijn nog nooit zoveel depressies, zelfmoorden, vulgariteiten en seksuele immoraliteiten in de samenleving geweest, en de gevolgen van de liberale hebzucht kennen we ondertussen. Sorry, maar we zijn aan een correctie toe. Die correctie is inderdaad een pak conservatisme aan de dag leggen door de huidige waarden en de normen tegen het licht te houden en opnieuw verbanden te leggen tussen mensen. Het sociale weefsel is weg.”
Op zijn blog beweert NV-A volksvertegenwoordiger Paul Dedecker dat hij denkt (ethisch gezien!) in het progressieve kamp thuis te horen. Adoptierecht door holebi’s lijkt hem vanzelfsprekend, terwijl het zelfbeschikkingsrecht over het eigen leven hem een grondrecht lijkt, ook voor minderjarigen en dementerende. In verband met abortus vindt hij dat de wetenschap moet uitmaken vanaf wanneer het om een gezond en levensvatbaar kind gaat, of om een onvolgroeide vrucht, en daar desgewenst een zekere marge bij te nemen.
De vraag is hoever dat allemaal kan en mag gaan.

Besluit
Je kunt dus ethisch progressief, Vlaams progressief, economisch progressief maar ook economisch en mensvriendelijk conservatief zijn.
De vakbond ABVV roept op om een progressief front te vormen tegen het NV-A.
Kunnen jullie nog volgen? Het is allemaal natuurlijk heel complex en niet te vatten in een aantal zinnen.
Hoe verzoen je ‘diversiteit’ en ‘ik heb geen schrik van vreemdelingen’?
Hoe voldoe je tegelijk aan ‘vrijheid’ en ‘verhoogde veiligheid’?
En zo zou ik nog een tijdje kunnen doorgaan.
Moeten we de eventuele overstap van de progressieve Lode Maesen naar het conservatief -progressieve NV-A misschien ook in dat licht bekijken? Of wordt dat opgelost door ‘deels’ dezelfde meningen en idealen te hebben?

Bronnen
http://www.verkiezingssite.be/verkiezingen2009/lijsten/Vlaams+Parlement/SLP/West-Vlaanderen/Lode+Maesen/
http://sites.spirit.be/spirit1/faces/web/index.jsp?group=middelkerke
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=G7C2ACTAD
http://peterdedecker.eu/category/tags/bart-de-wever