Het Arrondissement Mechelen start, nu het goede weer
ook van de partij is, met de sportbiënnale 70.
Hieraan wil onze gemeente ook meewerken, omdat de
sport en de lichamelijke opvoeding ten zeerste ten goede komt aan alle
beoefenaars.
Het heeft een gunstige invloed op het lichaam en
zonder een fit lichaam kan ook de geest niet efficiënt werken.
Het is de plicht van ieder mens zijn lichaam zodanig
te verzorgen, dat het zo weinig mogelijk lasten meebrengt voor de gemeenschap.
U kan zeggen dat U gezond bent en dus geen lastpost
maar loop eens 50 m. Uw hart klopt 130 en U snakt naar adem. Zon
uithoudingsvermogen en zon weerstand hebt U dan toch ook weer niet en U voelt
dan dat U van uw lichaam toch wat anders kunt maken. U hoeft geen superatleet
te worden, enkel er U zelf toe aanzetten om uw zondagzetel, waarin U in de week
ook al zoveel uren doorbrengt, eens te laten rusten.
In het programma, dat het comité voor de Sportbiënnale
70 van Leest, samenstelde kan iedereen wat vinden om zijn weeldeluiheid om
te zetten in wat meer fitheid.
Zo staan op het programma :
1. Donderdag 21 mei e.k. : FIETSTOCHT doorheen
onze gemeente. U kunt er gebruik van maken om uw gemeente beter te leren
kennen.
U zal kunnen zien hoe de natuur er in andere wijken
uitziet, want we houden er geen Merckx-tempo op na. Deelnemers, één ding mag U
niet vergeten : breng uw fiets mee !
Bijeenkomst te 19 uur op de Dorpplaats.
(Ruim 70 deelnemers
zouden Leest doorkruisen)
2. Zondag 24 mei e.k. : GEZINSKILOMETER op het
terrein F.C.Telstar, Zennebrug.
Vier leden van het gezin (vader,moeder en twee
kinderen) lopen samen 1.000 m.
Ze mogen onder elkaar afspreken wie de 100 m, 200 m,
300 m of de 400 m aflegt.
De deelnemers raden we aan thuis eerst even te
proberen, zodat ze hun eigen tempo kunnen regelen. De proef start te 10 uur op
het voetbalterrein.
Gezinnen met 3 of minder leden kunnen de anderen
steeds komen aanmoedigen.
Degenen die zich willen inschrijven vullen bijgevoegde
strook in en bezorgen deze aan de gangmaker van de Sportbiënnale voor onze
gemeente, Louis POLFLIET, Dorpsstraat 52 te Leest.
Het succes van deze gezinskilometer zal niet afhangen
van de jeugd maar wel van deo ouders. Uw kinderen zullen beslist meewillen,
geef hen als moeder of vader dan ook de kans !
(De overwinning was
voor de familie Willy Robbens)
3. Zondag 7 juni e.k. : WANDELTOCHT langs de
Zenne naar het Vrijbroekpark te Mechelen. Verzameling te 14 uur op de
Dorpplaats.
En ook hier houden we er geen Roelants-tempo op na,
zodat beslist ook oudere mensen meekunnen.
In het Vrijbroekpark verpozen we een goed uurtje,
daarna vatten we de terugweg aan.
Wie eventueel met de auto of met de autobus wil teruggaan,
kan dit gerust doen.
Denk dan nog aan deze punten :
-Wacht niet tot uw buren meedoen, zet zelf de eerste
stap!
-Hoe meer deelnemers, hoe gezonder de bevolking van
Leest, hoe prettiger voor iedereen!
-Dit programma is slechts een start, doe verder nog
aan sport, aan sport voor het hele gezin !
-Er zijn nog geen 2.000 Leestenaren, maar laten we
zien dat we fit willen zijn en blijven.
We wensen U veel plezier en succes!
Comité
Sportbiënnale 70 LEEST.
1970 Mei : Bedevaart
Scherpenheuvel
Nadat
één jaar overgeslagen werd om de bedevaart naar Scherpenheuvel te houden,
was
het verheugend te kunnen mededelen dat de jarenlange traditie dit jaar zou
hersteld worden. Naar wij konden vernemen was de deelname echter aan de
magere
kant, slechts één deelnemer heeft de bedevaart te voet afgelegd en een
vijftiental
met
de autobus.
Op
onze vraag of het mangel geweest is aan organisatie werd het antwoord schuldig
gebleven, wat ons laat vermoeden dat de mislukking aan de basis heeft
gelegen.
Gaat
men naar de volledige afschaffing ervan ? Wie kan het ons zeggen ?
(DB)
De deelnemer waarover De Band het had, was Louis Van
den Heuvel uit
deElleboogstraat.
In De Band van juli 1984 nam de
Pater, ter gelegenheid van zijn 60ste voetbedevaart
van hem volgend interview af :
Jubileum 60 maal bedevaart-toch te voet naar
Scherpenheuvel.
Louis Van den Heuvel, wonende Elleboogstraat 7, bijna
76 jaar. Genaamd : Louis van Jang van Soy Van den Heuvel, trok op vrijdag 8
juni om 23 uur, voor de ZESTIGSTE maal mee op bedevaart naar Scherpenheuvel, en
was op zondag (Pinksteren) met de groep van Tisselt om 14.30 u.klokslag in de
kerk te Leest terug, waar een korte hulde werd gebracht aan
Louis-Scherpenheuvel-jubilaris.
P. Louis, wanneer zijt gij voor de eerste maal
meegegaan naar Scherpenheuvel ?
L. In 23. Ik was een manneken op mijn 15 jaar, nen
hele kleine. Die mannen van Scherpenheuvel die vroegen aan ons moeder of dat
ik mocht meegaan. Ha, zei ons moeder, die kan tot ginder niet geraken. Maar de
mannen antwoordden : als ze jonger zijn, gaan ze gemakkelijker. Allez, ik
moest dan toch meegaan.
P. Was er in die 60 jaar een onderbreking ?
L. Ja, twee keren. In 29 dan kost ik niet gaan, ik
was bij den troep. En dan in 35, dan was ik pas 8 dagen aan een nieuw werk :
het stadsvuil van Antwerpen lossen in Battel. Dan kon ik den baas toch nog gene
congé vragen, dat dierf ik niet.
P. Zestig maal naar Scherpenheuvel. Waarom ? Een
recordpoging, een belofte ? Wat bezielde u daartoe ?
L. Een belofte van in 40, in den oorlog aan het
front. Als ik goed terug kwam, dat ikdan alle jaren naar Scherpenheuvel zou gaan, zolang ik kon. En nu na die
60 maal, heb ik aan O.L.V gevraagd, als ZE die op mijne kop hebben gezet, om er
nog 10 jaar bij te doen. Ik hoop dat ik dat kan doen.
P. Sinds Leest als parochie geen jaarlijkse
voetgangers-bedevaart mer heeft, met wie ging gij dan toch naar Scherpenheuvel
?
L. Moederziel alleen, twee of drie keren, en dan met
die van Tisselt. Als ik de 48ste keer ging, dachten zij dat het mijn
50ste keer was. Zij kwamen aan mij toen vragen met hen mee te gaan.
Dat is twaalf jaar geleden en zo ben ik sindsdien met Tisselt meegegaan. Zo
hebben ze dan ook met de 50ste keer mij afgehaald aan t kapelleke
bij de Zenne. En voor de 60ste keer, een kleine hulde gehad in de
kerk van Leest.
P. Hoeveel volk ging er zoals mee in de jaren 30-40 ?
L. Gewoonlijk 50-60 man.
P. En na de oorlog, in de jaren 45-55 ?
L. Dan is dat gaan verminderen, allez zo een 40 man
nog.
P. Zijn er van al die jaren speciale herinneringen ?
(feiten, voorvallen,
weersomstandigheden ?)
L. Ivo en Frans Van den Broeck broers van Stanne de
103-jarige- zijn ook 50 jaar naar Scherpenheuvel meegegaan. En een ander feit,
in 26 of 27 heb ik op t werk mijne voet verbrand in de week dat we moesten
optrekken. En toch ben ik gegaan. Ne goeie windel rond, niemand die dat wist,
en de weg heen en terug niet anders dan regen, regen. En t schoonste van de
zaak : na 8 dagen was mijne voet volledig genezen.
P. Hoe verloopt zoals tegenwoordig een bedevaart
onderweg ?
L. Zingen, muziek spelen, ne rozenkrans bidden, maar
Tisselt leest (Noot : lezen=
bidden)
zoveel niet als dat Leest leesde.
P. Gij die nu 60 jaar ondervinding hebt, hebt ge soms
een of andere raadgeving voor wie te voet op bedevaart trekt, om fit en goed te
kunnen stappen ?
L. Voeten wassen met koud water is het slechtste dat
er is. Dat hebben we ne keer meegemaakt met den ossenboer Jacobs (heeft gewoond
bij het patronaat, waar nu Tomme Verbruggen woont). Die kreeg er puur een
opdrang van, maar daags nadien was hij weer fit om mee op te stappen. Best
niks wassen, ik zag nooit naar mijn voeten, wel van kousen veranderen.
P. Louis : PROFICIAT. Ook al zegt gij dat ge de
moeilijkste voetganger zijt met wiëren onder de voeten, wij wensen u een
goede gezondheid voor nog vele jaren, opdat uw wens : nog 10 jaar
Scherpenheuvel in vervulling zou mogen gaan. Dat menigeen naar u zou kunnen
luisteren bij uw verhalen over de voetgangersbedevaart naar Scherpenheuvel.
Als geschenk en souvenier voor deze 60ste
bedevaart kreeg Louis een tinnen schotel van het logement, een medaille van
het Bedevaart-oord en een Brandglasraam met O.L.Vrouw van Scherpenheuvel van de
bedevaartsgroep van Tisselt.
De Pater.
Louis Van den Heuvel
was een broer van Emmerance van de Croes de waardin van café De Zwaan op de
hoek van de Dorpstraat en de Kouter.Hij
was geboren te Leest op 6 september 1908 en gehuwd met Stephanie Van den
Broeck. Hij overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen op 7 oktober 1989.
Vader is niet meer Maanden geleden is het
begonnen Gevallen met de fiets, heup gebroken. Nadien was het voortdurend over
en weer van thuis naar de kliniek, tot op die kille zaterdagavond, toen was het
zo ver
Als geboren buitenjongen was hij een echte natuurmens.
Zo lang hij kon was zijn tuin zijn leven, zijn trots. Altijd was hij tevreden,
maar een keiharde doorzetter voor zichzelf.
Een stille eenzame fietser langs de Mechelse
wegen eenmaal per week lootjes gaan kopen was een diep menselijke betrachting
om eens te winnen.
De oorlog had diepe groeven voor hem achtergelaten.
Hij mag dan ook met recht en rede een oud-strijder in hart en nieren genoemd
worden.
Zijn diep christelijk geloof, zijn voortdurend gebed
kwam vooral naar boven bij de bedevaart van Scherpenheuvel. Wij danken God voor
zijn eenvoud : deze boom legde zich neer bij zijn lot, zoals wij ons neerleggen
bij Uw wil, Heer.
Dag va, je leeft verder in onze herinnering en
bedankt voor alles !
(gedachtenisprentje)
1970 Mei : Leon
Bernaerts op de mei-vergadering van de K.L.J.
De
Klj-ers en Klj-sters maakten van de gelegenheid gebruik om Leon Bernaerts uit
te
nodigen op hun mei-vergadering. Leon vertelde aan de hand van 250 dias
over zijn
opleiding en zijn werk in Kongo. (DB)
1970 1 mei : Gerard
Louis Ghislain VAN DESSEL werd onderpastoor te Leest
Hij was Mechelaar van geboorte
(°13/05/1933) en werd in die stad priester gewijd
op 12 juli 1959. Even was hij
onderpastoor in de Sint-Jozefsparochie te Evere om
in 66 dezelfde functie waar te
nemen te Battel.
Op 1 mei werd hij tegelijk onderpastoor bij
twee verschillende pastoors : in Heffen
én in Leest. In die functie trouwde
hij in Leest acht koppels van 20 februari 1971 tot
12 mei 1973.
Op 30 juni 1974 werd hij onderpastoor
in Sint-Jozef-Coloma waar hij later tot
parochieadministrator benoemd werd.
Als rustend priester verblijft hij in Hove.
(Wilfried Hellemans : De
Sint-Niklaasparochie in Leest 2009)
Louis Alewaeters en Maria Absillis 50 jaar getrouwd te Leest
Vorige zaterdag was de Juniorslaan te Leest
feestelijk versierd. Terwijl aan de woning nr. 104 een praalboog was
opgetimmerd hing aan talrijke woningen de Belgische driekleur te wapperen. De
bevolking had dit allemaal gedaan voor Louis Alewaeters en Maria Absillis, die
er hun gouden huwelijkstrouw vierden.
Daarbij is Louis nog zestig jaar muzikant bij de Kon.
Fanfare St.-Cecilia, een verdienste waarvoor hij afzonderlijk door de
muziekmaatschappij in de bloempjes werd gezet en met een prachtige luchter
bedacht.
Van gemeentelijke zijde bood burgemeester August
Lauwers in aanwezigheid van schepenen Van den Heyvel en Polspoel een geschenk
aan.
Alhoewel deze viering in familieverband doorging,
werden de gevierden tussen de regenvlagen door met muziek afgehaald aan hun
woning en naar de feestzaal bij Verschueren geleid. Daar zorgden de
St.-Cecilia voor een stijlvolle serenade en hield de fanfaresekretaris
meester Gobien een feestrede.
LouisAlewaeters is een geboren Leestenaar (3 januari 1899).
Zijn wederhelft komt van het naburige Hombeek (5
augustus 1901).
Uit hun huwelijk werd een zoon geboren die op zijn
beurt zorgde voor drie kleinkinderen. Louis heeft een rijkgevuld leven.
Kunstgevoel
In zijn vrije tijd lag het muziekspelen hem het meest,
hij heeft dan ook in zijn leven zowat alle instrumenten in zijn handen gehad.
Het langst was wel de bombardon.
Meer dan dertig jaar heeft Louis dit zwaar instrument
op zijn schouders gedragen.
Daarvoor werd hij vorig jaar nog onderscheiden met het
Fedekamdiploma.
Louis is daarbij ook een echte kunstenaar : in zijn
tuin bezit hij verschillende sierstukken namelijk de kerk, pastorij, watertoren
en het kapelletje van St.-Jan.
Deze sierstukken werden in klein formaat met de hand
gemetseld. Het is een werk dat jaren in beslag heeft genomen. Ook een
watermolen werd door de jubilaris vervaardigd, het was een nabootsing van de molen
welke destijds geplaatst stond bij de vader van de huidige burgemeester.
Deze laatste heeft hem dan ook van Louis kunnen
overkopen.
LOUIS ALEWAETERS (Louis van Pier-Jan of
de Wieter)
Louis Alewaeters woonde op de Leest-Heide in de buurt
van het vroegere station. Hij was geboren in 1899, het oprichtingsjaar van de
fanfare St.-Cecilia en overleed in 1976.
Louis was voor 1940 bestuurslid van deze fanfare
geweest. Muzikanten die na de tweede wereldoorlog in de fanfare kwamen, vonden
hem heel streng. Wie tijdens een uitstap zijn instrument niet op een veilige
manier neerzette of het zelfs maar een ogenblik onbeheerd achterliet, kreeg een
flinke uitbrander. Wie op de repetitie volgens zijn normen te veel babbelde, kreeg
een openbare vermaning. Wie zijn instrument niet voldoende had opgeblonken,
werd de huid vol gescholden. Over dat alles ging hij dan zijn beklag maken bij
de dirigent en hij maakte zich dan ook openlijk zorgen over de toekomst van de
jeugd en van de fanfare, want in onze tijd was het anders ! Wij hadden meer
respect voor de eigendom van de fanfare ! Nu kunnen ze nog geen bugeltje
opblinken ! Ik zal ze mijn bombardon eens meegeven, dan zullen ze wel weten wat
het is !
In al zijn vermeende strengheid was hij echter een
vriendelijk man.
Louis Alewaeters bespeelde het grootste
fanfare-instrument, de bombardon en later de sousafoon. Voordien had hij
trompet en bugel gespeeld. Hij was een bijzonder goede muzikant die erg veel
oefende. Hij vond dat het zijn plicht was om zijn partituur zo perfect mogelijk
uit te voeren. Hij zou het een oneer voor de fanfare gevonden hebben indien de
vereniging door zijn nalatigheid of door zijn onvoldoende inspanningen minder
gunstige resultaten haalde. Het volgende verhaal illustreert dit
Vanaf 1949 tot omstreeks 1975 deed de fanfare
dikswijls mee aan stapwedstrijden. De concurrenten waren de verenigingen uit
Tisselt, Kapelle-op-den-Bos, Humbeek, maar vooral uit Londerzeel. Nadat op zon
wedstrijd St.-Cecilia Londerzeel en St.-Cecilia Leest hun optreden hadden
afgewerkt, kwam het tussen de muzikanten van de beide verenigingen tot
speculaties over wie nu de beste vertolking had gegeven van Spontin, de
verplichte mars. Na veel wikken en wegen kwamen de deskundigen tot de conclusie
dat het zou afhangen van de bombardonspelers. Er werd in een café een
bijkomende wedstrijd georganiseerd : Louis Alewaeters zou spelen voor
St.-Cecilia Leest. De concurrent was een even fameus bombardonspeler van
St.-Cecilia Londerzeel. Er werd een jury samengesteld met evenveel muzikanten
van de twee verenigingen. De beide spelers trokken naar de keuken in het café
en speelden daar ieder om beurten de mars Spontin. De jury wist niet wie
eerst zou spelen. Na de twee vertolkingen werden punten gegeven. Toen de
totalen werden gemaakt, bleek dat Louis Alewaeters de bijkomende
muziekwedstrijd had gewonnen. Dit voorval blijft in het fanfaregeheugen van
St.-Cecilia Leest gegrift terwijl het resultaat van de marswedstrijd zelf
vergeten werd
Louis was ook haringbrader op de repetities, vooral in
de zaal bij Rik van den Do. Hij kon het niet verdragen dat een andere
muzikant hem die taak afnam. Hij bakte grote haringen die speciaal werden
gehaald in Zeeland. Vanaf elf uur, een halfuur voor de repetitie eindigde,
begonnen Rik of Mieke de kachel terug met hout te stoken. Om halftwaalf ging
het deksel van de stoof en werd het vervangen door een braadrooster met een
zestal haringen. Op een halfuur tijd had iedereen zeker al een haring gegeten
en dan kon de tweede ronde beginnen. Er was altijd haring genoeg en sommige
muzikanten konden er wel vijf naar binnen werken
(Stan Gobien : Markante
figuren in de geschiedenis van St.-Cecilia Leest Leest in Feest)
Fotos :
-Het gouden bruidspaar met de burgemeester.
-Serenade door de oud-collega-muzikanten Constant Van
Alsenoy en Gust Mollemans.
1970 1 april :
wegens het bereiken van de ouderdomsgrens werd gemeentesecretaris
Egied Bradt op rust gesteld. Jean
Verheyden werd op de raadszitting
van 4 juli met algemeenheid van
stemmen verkozen als zijn vervanger.
(Ledenblad CVP-Leest nr 1.)
Gazet van Mechelen :
Leestse raad huldigt sekretaris Egide Bradt
Het voornaamste punt op de dagorde van de Leestse
raadszitting was de huldiging van gemeentesekretaris Egide Bradt, die met
pensioen ging.
De heer Bradt werd te Leest tot gemeentesekretaris
benoemd op 22 augustus 1939.
Het was een uitzonderlijk begaafd man. Hij beschikte
over het getuigschrift van de cursus administratief recht, was geslaagd in het
examen van gewestelijk ontvanger en bezat daarbij het diploma van landmeter en
architect.
Burgemeester August Lauwers huldigde de sekretaris om
zijn dienstbaarheid in de gemeente en aan de bevolking. Hij stelde zich ten
dienste van de gemeentenaren, niet alleen tijdens de diensturen maar ook
tijdens de vele uren van zijn vrije tijd.
Hij luisterde met belangstelling naar ieder die hem
hulp of advies kwam vragen.
Gedurende zijn hele loopbaan heeft hij geen enkele dag
verlof genomen. Wij hebben hier te doen met een man, aldus de burgemeester, die
de kenspreuk ik dien in zijn schild heeft geschreven, een man die zelf
gelukkig wordt als hij anderen kan gelukkig maken.
Door de minister van Binnenlandse Zaken werd aan de
sekretaris het ereteken eerste klas toegekend.
Het gemeentebestuur overhandigde aan de gevierde een
prachtig armbanduurwerk, terwijl zijn echtgenote bedacht werd met een mooie
ruiker bloemen.
De heer Bradt dankte allen en beloofde zijn verdere
steun aan het gemeentebestuur en de bevolking van Leest.
In vervanging van de heer Bradt werd de heer Jean
Verheyden uit Turnhout benoemd tot nieuwe sekretaris te Leest.
Op 1 mei 1970 zal hij zijn nieuw ambt aanvangen, en in
de maand juni komt hij zich te Leest vestigen aan de Tisseltsesteenweg 16a.
Voor de huldiging van de sekretaris hechtte de raad
zijn goedkeuring aan de herstellingswerken der Sint-Niklaaskerk. In afwachting
dat de kerk wordt gerestaureerd werd aan de ingangsdeur een houten beschutting
aangebracht om de gelovigen tegen vallende stenen te beschermen.
Oppositielid Alfons Verbruggen vroeg aan de
burgemeester of de toren niet kon geklasseerd worden, zodat de
herstellingswerken door de staat zouden betaald worden. Burgemeester Lauwers
antwoordde dat het dossier naar de Dienst van Monumenten en Landschappen werd
gestuurd
Egied Bradt was
secretaris te Leest van 1939 tot 1970.
Voor hem werd dit
ambt lange tijd bekleed door secretaris Sebrechts die in dienst kwam op 5 mei
1875. Na hem kwamen August Van den Bossche uit Willebroek en Louis Wuyts die
zijn functie te Leest zou inruilen voor Hombeek.
Jan Verheyden (°
Turnhout 29/8/1942) nam vanaf 1 mei 1970 de fakkel van secretaris Bradt over,
hij werd de laatste secretaris van de autonome gemeente Leest.
Egied Bradt was te
Leest geboren op 7 maart 1905 en hij overleed er op 4 januari 1978.
Hij was gehuwd met
Joanna Van Den Broeck.
1970 8 april
1970- Gazet van Mechelen :
Te Leest onderging een geklasseerde beuk een ingreep.
Fotos :
-Burgemeester Lauwers overhandigt het ereteken Eerste
Klas aan scretaris Bradt.
-Secretaris Bradt en zijn opvolger de Turnhoutenaar
Jean Verheyden.
Marcel De
Mesmaeckers, oud-propagandist, over zijn over zijn bekering van het socialisme.
Deze tweede avond zal nog lang in de herinnering
blijven van de aanwezigen. Marcel De Mesmaeckers, oud propagandist van een
anders gerichte organisatie, sprak tot de jeugd over godsdienst. Hij vertelde
eenvoudig over zijn leven, hoe hij opgegroeid was in een volkswijk van
Aarschot, waar hij zeer moedig met zijn familie naar vele betogingen trok. Maar
gerijpt door de oorlog, gevangenneming en vooral door het plaatskensjagerij van
zijn vrienden, deed hij afstand van zijn milieu. Hij kwam per toeval in contact
met een pater Picpus en kreeg belangstelling voor de zuivere christelijke leer.
Die idealen grepen hem zo aan dat hij er nu waarlijk geheel en al voor leeft.
(DB)
1970 8 Maart : :Rust
Roest bracht Willis Vrouw
Een blijspel in 3 bedrijven van M.
Reimann en O. Schwartz.
De Band van maart daarover :
...de
opvoering was zeer aangenaam om volgen en de zeer talrijke aanwezigen
brachten een genietbare avond door.
De
rol van Willi, uitgebeeld door A. Emmeregs, werd naar behoren vervuld, zo
ook
de rol van Clara, gespeeld door Elza Lamberts moet iedereen voldaan
hebben.
De
vaderrol, vertolkt door Marcel Verwerft, zal himself genoegen verschaft
hebben, hij was er het type voor.
De
minder zware rollen werden door Jan Voet en Rosette Lammerts zeer goed
ten
tonele gebracht, zij waren geknipt voor hun rol.
Walter Lefever en Mariette Verbeeck pasten ten volle en Guido Hellemans
mag
worden vermeld omwille van de stem, de zuivere uitspraak, mimiek, enz.,
alles op tijd en overtuigend zonder te forceren.
(...)
De
spelleider Meester A. Hellemans beschikt thans over een ploeg, één geheel,
bekwaam door ernstige doorzetting en wilskracht in de toekomst bekwaam
te
zijn
met andere liefhebbers-zusterskringen te wedijveren.
Wie
doorgaans vergeten wordt bij een beoordeling en nochtans de spil is
van
het geheel, is de opgeefster.
Wij
vergeten deze niet in het welslagen te betrekken ; zij Micheline Van den
Heuvel heeft ons geen woordje vooraf gegund. Niets is meer storend dan
wanneer de aanwezigen de stem kunnen horen van de opgeefster ; dat is
hier niet
het
geval geweest. (...)
En hetzelfde
tijdschrift datzelfde jaar :
Rust-Roest
werd opgericht ten jare 1921 en is dus bijna aan een gouden jubileum toe.
Sindsdien werd menig werk opgevoerd, zowel dramas, treurspelen, blijspelen,
kluchten, zangspelen als legende- en passiespelen, dus verschillende genres van
schrijvers allerhande, zo binnen als buitenlandse, doch aan schrijvers van
eigen bodem werd in t algemeen de voorrang verleend.
Niet alleen bleven de opvoeringen beperkt tot eigen
bodem, ook in het buitenland wist Rust Roest zijn culturele werking uit te
dragen.
Wist ge, beste lezer, dat omwille van hun 25ste
speeljaar verschillende spelers zijn opgenomen in het Sint-Genesiusgild.
Rust-Roest behaalde zelfs een eerste prijs in een wedstrijd uitgeschreven
door het A.K.V.T., en dit in algemene beschaafde uitspraak.
Met welk stuk ? En waar de ster bleef stille staan
van Felix Timmermans, het was in 1931.
Er werd niet ter plaatse getrappeld, neen, het
leerrijke werd aan het nuttige gepaard door uitstappen : in 1956 ging het
trouwens naar de Vlaamse Ardennen, naar de Rodenbachstede te Roeselare.
1946-47 vierde Rust Roest haar 25-jarig bestaan met de
opvoering van De Witte Non.
Onafgebroken werd en wordt door de leiding getracht
aan de toneelliefhebbers aangename verpozing en gezonde ontspanning te
bezorgen. Immers, toneel is kunst, en deze kunst zal nooit ophouden beoefend te
worden omdat daardoor aan de mens een culturele ontplooiing wordt aangeboden.
Beseft men dat voldoende ? Heeft het toneel wel de
nodige en welverdiende steun ?
1970 13 maart : KLJ-Vormingsavond
over Sexualiteit.
Onderwerp : Liefde in lichaam en
geestop een zeer humoristische wijze
gebracht door de Mechelse dokteres
Lindemans.
1970 21 maart : Ieder
Plant zijn Boom
Bericht aan de bevolking
Ter verfraaiing en ter verbetering van het leefmilieu
wordt op 21 maart a.s., eerste dag van de lente, in Vlaanderen een nationale
boomplantingsdag georganiseerd in samenwerking met de massacommunicatiemedia,
de universitaire centra en het hele Vlaamse verenigingsleven.
21 maart 1970 moet in het raam van het Europese
Natuurbeschermingsjaar in Vlaanderen een nieuwe lente inluiden.
In het kader van deze nationale boomplantingsactie wil
onze gemeente ook niet ten achter blijven. Om dit lovenswaardig initiatief op
gemeentelijk vlak met een volledig succes te bekroond te zien, werd een
Groencomité opgericht, in samenwerking met het gemeentebestuur.
Op zaterdag 21 maart om 11 uur zal de Heer
burgemeester officieel de eerste boom planten aan de ingang van de kerk, en dit
in aanwezigheid van het gemeentebestuur.
Ook de plaatselijke bevolking wordt uitgenodigd
hieraan deel te nemen.
Verder zullen nog bomen geplant worden op de
Dorpplaats langsheen de muur van Mr
Huysmans, langs de Kerkenblokweg, aan de pastorij, aan
de Kapel in de Juniorslaan en aan de Kapel van Fatima.
Het groencomité zou het ten zeerste op prijs stellen,
moest ieder gezin die dag ook zijn boom zou planten, niet alleen uit
estethische overwegingen, zoals de verfraaiing van het landschap, maar vooral
als een erkenning van een dringende noodzaak, de bescherming van uw gezondheid,
en die van uw kinderen.
Plant een boom, een boom voor het leven.
Wij rekenen op uw medewerking en wensen u inmiddels
veel succes.
Namens het
groencomité
(Integraal van een
folder)
Boomplanting
om 11 uur verlieten de gemeentelijke prominenten het
gemeentehuis, waarbij pastoor Lornoy en hoofdonderwijzer Huysmans zich hadden
aangesloten. Aan de kerkmuur werden drie kuilen gegraven, de heer burgemeester
zei een paar woorden en besloot met de wens uit te drukken dat de boom zou
mogen groeien en bloeien en ging over tot de planting ervan.
Dat voorbeeld werd opgevolgd door de pastoor die er
aan herinnerde dat pastoor De Beuckelaer, als natuurminnaar, in 1926 wist te
bekomen dat de bomen op het kerkhof geclasseerd werden. Ook hij plantte een
boom en de heer Huysmans nam de derde voor zijn rekening. De overige voorhanden
zijnde bomen vonden een plaats aan de Kerkenblokweg, aan het kapelletje van
Fatima.Zo verliep de boomplanting te
Leest. Vanwege de bevolking was er geen interesse te bespeuren.
(DB)
1970 22 maart : Muziekavond
St.-Cecilia
Traditiegetrouw werd het jaarlijks
muziekconcert gegeven in de zaal St. Cecilia.
Goede opkomst en onder de aanwezigen waren
afvaardigingenuit Itegem, Heffen,
Tisselt en Hombeek-Heike. Vooral
Tisselt viel op met een delegatie van wel
25 man. (DB)
1970 28 maart : Grote
prijs Garage Van Hoof
Een
groene kerstmis, een witte Pasen ! Onbetwistbaar was het op Paaszaterdag
een
rot weder : regen, sneeuw, hagel, wind al wat ne mens maar dromen kon wat
door
Pien voor deze Hoogdag was gereserveerd.
Met
dat hondenweer keek men maar sip op wat gebeuren zou, zouden de renners
opdagen om de jaarlijkse grote prijs Garage Van Hoof te komen
betwisten ? (DB)
Uiteindelijk waren er 46 juniors
aan de start gekomen en werd de koers gewonnen
door Eric Van Lent, die volgens de
gelegenheidsjournalist van De Band een
coalitie had gesloten met Six en
Van Linden, zodat de plaatselijke vedette
Eddy Van Hoof onsportief geklopt
werd.
Eddy Van Hoof was dit jaar o.a. overwinnaar
in Buggenhout, Hombeek, Overijsse,
en Zele.
Op het Kampioenschap van België
voor juniors te Meulebeke, waaraan 123 renners
deelnamen eindigde hij elfde.
Kampioen werd Karel Sels.
1970 29 maart : F.C.
Telstar-K.F.St-Cecilia : 7-6
Voor de aanvang van deze
voetbalmatch op paasdag, vergastten de leden
van de fanfare o.l.v. 2de
onderchef Robijns het talrijk opgekomen publiek op
een lustig deuntje.
Scheidsrechter Van Dam werd
geflankeerd door burgemeester Lauwers namens
Sint-Cecilia en Moustiaux namens
F.C. Telstar.
Deze paastrofee eindigde in een
doelpuntenkermis : eindstand 7-6 in het voordeel
van de thuisploeg.
(DB,april 1970)
1970 April :
Bestuursleden van C.V.P.-Leest boden hun lidkaarten aan. Eerste lid betaalde
75 frank, tweede lid 25 frank,
gepensioneerden 25 frank. (ledenblad CVP)
1970
Januarinummer De Band : Stilstand
bij einde 1969
Na een verblijf van drie jaar
op de gemeente, wens ik hier op het jaareinde 1969 enige bedenkingen te maken,
die alhoewel met pijn in het hart uit de pen moeten, en de vraag moet stellen,
waarom in een gemeente van amper 2.000 inwoners onderlinge twisten, kritiek op
elkaar moet bestaan, die als vlijmscherpe messen inwerken.
Wat ik op die korte spanntijd
reeds gehoord en gezien heb is gewoon verbijsterend. Hoe is het mogelijk dat
mensen die met liefde voor hun volk, onbaatzuchtig dag in dag uit in de bres
staan voor de medemens, gewoon afgebroken worden door hier en daar holle
heethoofden.
Ik heb reeds heel wat mensen
ontmoet waarnaar ik met bewondering opkijk, onafgezien gezindheid of wat ook,
maar die de eigen persoon niet ontzien om iets moois op te bouwen voor de
gemeenschap, om de gemeente leefbaar te houden.
Dusdanige mensen ziet men
immers regelmatig op feestjes of in eigen kring druk doende om alles tot in de
puntjes te regelen; vrije avonden worden opgeofferd.
Allen hebben wij oog voor het
geweld dat afgekeurd wordt, de oorlog die ten allen kante paniek brengt, pinken
een traan weg als wij horen spreken van kinderen die de hongerdood sterven,
voelen het zelf aan wanneer men leest hoe vaders, moeders en kinderen van
mekaar worden weggerukt ; onbegrijpend wordt het hoofd geschud maar als het op
ons eigen doen en laten aankomt dan zijn wij plotseling blind en doof. Wij
kunnen gewoonweg niet naast elkaar leven, teveel zijn wij met ons eigen ik
bekommerd en geven geen vin aan anderen toe. De realiteit is gewoonweg hard,
banaal, stikkend.
Herinner even wat Mgr Cardijn
zegde de wereld waarin wij leven is een echte schande !
Het moet hem moeilijk geweest
zijn dergelijke woorden uit te spreken over het gods-volk, zijn volk. Wij
willen ons spiegelen aan een Pater Damiaan, aan een dokter Hemmerijckx, aan een
Cardijn, aan een Streuvels, Gezelle maar helaas, vertikt men het niet zich in
dienst te stellen van zijn volk, onze medemensen. Laat ons proberen van ons
leven iets moois te maken, iets echt, waarop men in het diepst van zijn hart
fier kan over zijn, en dan kan gezegd worden : ik heb toch niet voor niets
geleefd !
A.L.
1970
Dat jaar brak de Milac-periodiek De Band een lans voor het Davidsfonds :
Er zijn er die menen dat het
Davidsfonds te Leest een nieuwe organisatie is die tot stand kwam, dus door
cultuur-minnaars in t leven geroepen.
Wij willenten behoeve van onze geabonneerden een korte
historiek geven van wat het Davidsfonds reeds presteerde in het verleden.
t Werd in 1926-27 door de heer
Verhavert opgericht als een zuivere culturele instelling, met als doel, door de
verspreiding van het boek, het goede, te ijveren onze taal te bevorderen. In
die jaren werden de leden van Hombeek en Leest onder één bestuur ondergebracht.
Te dien tijde werden zeer belangrijke voordrachten gehouden. Verschillende
activiteiten werden uitgewerkt, o.m. het inrichten van opstel- en
declamatiewedstrijden onder de leerlingen van de lagere school. Deze waren enig
in gans het Davidsfonds.
In 1933 werd een
ballonwedstrijd gehouden, ditmaal in gans het Davidsfonds, en door de werking
die ervan uitstraalde Leest-Davidsfonds wist uit te dragen tot aan het
Bodenmeer in t zuiden van Duitsland.
De oorlog bracht een
noodgedwongen stilstand en slechts jaren nadien zegge 1956- kwam er terug
leven in de brouwerij om daarna terug te verslappen, zodat het een hele tijd
duren zou vooraleer men terug met nieuwe moed zou trachten er leven in te
brengen en daarin is de leiding ook geslaagd.
Velen hebben er het nut van
aangevoeld en niet gewacht aan te sluiten. Weet u dat het Davidsfonds opgericht
werd in 1875 met als tweevoudig doel : de alzijdige ontwikkeling van het
Vlaamse volk en de verdediging van de Vlaamse belangen. Deze opgaven blijven
actueel, omdat nog steeds een Vlaamse achterstand dient ingelopen en omdat de
achterstelling van het Vlaamse belang nog niet werd ongedaan gemaakt.
1970 Stichting te Leest van de Katholieke
Vereniging voor Gehandicapten
(K.V.G.)
Afdeling Zennevallei met buiten
Leest ook de gemeenten Hombeek, Heffen en
Heindonk.
Het hoofddoel van de nationale
K.V.G., de gehandicapten zo goed mogelijk
integreren in de menselijke
samenleving en het overbodig bemoederen zoveel
mogelijk wegwerken, werd ook bij
deze lokale afdeling nagestreefd, alhoewel
men de integratie in de gewone
gemeenschap wel aanpaste aan de landelijke sfeer
die in deze gemeenten heerste.
Zij organiseerden een jaarlijkse
reis, deden verschillende activiteiten in de
onderscheidene gemeenten en
verzorgden verder sociaal dienstbetoon met de
aandacht op specifieke
gehandicaptenproblemen gericht.
Maar het hoofddoel bleef toch de
integratie, een goed voorbeeld daarvan was
de intense samenwerking met de
Leestse Chiro.
Eerste voorzitter werd Nand Van
Praet. Nand behaalde ooit op de Olympische
Spelen voor mindervaliden een
gouden plak in het boogschieten (Heidelberg).
Medestichters waren Louis Van
Laeken, Roza Van Roy-Verlinden, Henriette
Verschueren en Johan Vandeputte.
Nand Van Praet werd opgevolgd door
de Leestse Henriette Verschueren.
Zij werd in de leiding bijgestaan
door o.a. Vic Michiels uit Hombeek, Johan
Vandeputte uit Leest, en Frans Van
der Vliet en Jan Jacobs uit Heffen.
Buiten de hulp van allerlei aard
aan haar leden, stond deze vereniging ook in
voor ontspanning, onder de vorm van
een waaier aan activiteiten.
Die behelsden, naast een aantal
vaste, jaarlijks weerkerende rubrieken, ook een
onbeperkt aantal vrije onderwerpen.
Vast gepland waren : de Paasviering
welke steeds plaatsvond in Heffen, de
jaarlijkse reis, de
restaurantdagen, het teerfeest dat altijd in Leest gevierd werd
en het hoogtepunt : hetKerstfeest, steeds in Hombeek.
Andere activiteiten als
informatienamiddagen, bezoekjes aan toneel- en
filmvoorstellingen, fietstochten,
deelname aan het plaatselijk verenigingsleven,
enz. stonden met de regelmaat van
een klok op het programma.
Om de vereniging leefbaar te houden
werden de eetdagen georganiseerd, de enige
bron van inkomsten.
In 1978 telde de vereniging 66
gehandicapten en 69 vrienden-leden en in 1986
telde K.V.G. Zennevallei meer dan
150 leden.
Het bestuur bestond dat jaar uit
voorzitster Henriette Verschueren, secretaris Jan
Jacobs, feestleider Vic Michiels en
verantwoordelijke sociaal dienstbetoon Johan
Vandeputte.
1970 Zondagse
Chirobedrijvigheid
In 1970 kregen de ouders van de
chirojeugd een omzendbrief waarin ze in kennis
werden gesteld over de einduren van
de zondagse chiro-bedrijvigheid.
Opmerkingen
kwamen ons ter ore, dat er nog jongeren hier of daar blijven
hangen, en wellicht zullen aandraven met de verontschuldiging van t
heeft
langer geduurd.
Het
spreekt vanzelf dat eventuele ongevallen die zich op zulke wijze zouden
voordoen, niet kunnen aangewreven worden aan de leiding van de chiro, en
derhalve niet gedekt zijn door de verzekering.
-Om
te beginnen verwachten wij uw zoon steeds stipt op tijd om 14 uur.
-Naargelang de leeftijd, eindigt de bijeenkomst :
voor
onze SPEELKLUB (7 tot 9 jaar) : om 16u30.
voor
onze RAKKERS (10 tot 12 j.) : in de zomer om 18 en in de winter om 17 u.
voor
onze TOPPERS (13 en 14 j.): in de zomer om 19 en in de winter om 18 u.
voor
onze KERELS (15 en 16 j.): om 20u30.
voor
onze ASPIRANTEN (17 en meer) : om 21 uur.
1970 Januari : De
K.L.J. nam afscheid van Ere-Voorzitter Leon Verbruggen
Op hun januari-vergadering namen de
K.L.J.-jongens afscheid van hun
Ere-Voorzitter Leon Verbruggen die
op vrijdag 13 februari in het huwelijk
zou treden met Maria Geerts uit
O.L.Vrouw Waver.
16 jaar was Leon lid van de KLJ
Leest en 7 jaar leider van die afdeling.
De proost dankte Leon die zijn
talenten zolang ten dienste stelde van de KLJ.
Hij herinnerde aan de vele
zomerfeesten, retraiten, cursussen levenskunst en
klaar voor het leven, aan de
cultuurdagen, de vele reizen en uitstappen en aan
de verscheidene maandelijkse
vergaderingen.
Hij bracht enkele plezierige
anekdoten van Leon als kwismaster en vertelde
verder dat Leon steeds een gemoedelijk,
goedaardig leider is geweest die wist
hoe hij mensen moest motiveren en
die op het gebied van landbouw zijn woordje
kon meespreken. (DB)
1070 16 januari -
Gazet van Mechelen :
Ook Leest voelt
zich bedreigd door gewestplan Mechelen
De gemeenteraadszitting was bijna uitsluitend gewijd
aan de bespreking van het gewestplan. Duidelijk stelde de burgemeester dat
Leest niet kan akkoord gaan met dit plan. Enkel in de dorpskern wordt nog
woningbouw toegelaten en voor de toekomst is slechts een zeer beperkte woonzone
voorbehouden : in de zone begrepen tussen Dorps-, Vink- en Molenstraat.
Als dit plan ongewijzigd zou van kracht worden,
betekent dit voor vele mensen een ware ramp. Leest zelf is elke mogelijkheid
ontnomen om uit te breiden. Volgens de burgemeester is Leest, samen met
Oppuurs, de meest benadeelde gemeente van gans het arrondissement.
Hij stelde dan ook een nieuw plan voor dat de woonzone
meer dan driemaal grote maakt, nl. uitbreiding van de woonzone in de dorpskern
en bebouwing langs de Kouter vanaf Hombeek en langs de Juniorslaan te Tisselt.
Ook de oppositie kon het gewestplan niet aanvaarden.
Wat het plan van de burgemeester betreft is de oppositie van oordeel dat nog
andere straten zoals Winkelstraat en de Tiendeschuurstraat voor bebouwing
dienen opgenomen te worden. Verder betreurden zij dat de gemeente vroeger geen
plan van aanleg heeft opgemaakt, vermits men bij het opmaken van het gewestplan
meestal rekening heeft gehouden met de bestaande plannen van aanleg. Hierop
verwees de burgemeester naar de moeilijkheden destijds die het opmaken van een
algemeen plan van aanleg voor de gemeente hebben verhinderd.
Na de bespreking werd het plan opgesteld door de
gemeente aangenomen. De steun van de arrondissementskommissaris zal gevraagd
worden om de wijzigingen door het gemeentebestuur aangebracht, te doen
aanvaarden.
1970 8 februari : Problemen
met Mediterano
Tijdens een voetbalwedstrijd
betwist tussen F.C.Telstar en de ploeg Mediterano
uit Hoboken ontstonden er problemen
met luidruchtige supporters
van de bezoekers.De Antwerpse ploeg
bestond voornamelijk uit Spanjaarden.
Op zeker ogenblik kreeg veldwachter
Van Hoofeen harde trap op zijn dijbeen.
De dader was gewapend met een zware
stok.
Hij werd geverbaliseerd, zo ook een
Spaanse speler die nadat hij door de
scheidsrechter van het veld was
gestuurd zijn voetbalbroekje aftrok en zijn
mannelijkheid ontblootte met de
woorden : wilt ge mijn kl zien ?
Ten overstaan van tientallen
supporters waaronder kinderen.
(VVH)
1970 28 februari :
Ledenfeest CVP-Leest
een
goede organisatie, uitstekende spijzen, dranken, aangepast orkestje, een
welbespraakte D.J. en een hoop enthousiasme, alle elementen die dit
feest eens te
meer
tot een hoogtepunt deden uitgroeien.
In
een gloedvolle toespraak noemde onze voorzitter 1970 een zeer belangrijk jaar
voor
de gemeente. Hij betoogde dat onze partij geroepen is om haar
verantwoordelijkheiduit te
breiden en voor de eerste maal in haar geschiedenis
bestuursverantwoordelijkheid zal durven te nemen.
Ook
peter Senator Stan De Clercq onderstreepte de toenemende belangrijkheid
van
de afdeling. Zij omsluit alle lagen van de bevolking en komt tegemoet aan al
hun
wensen.
Tot
in de kleine uurtjes werd dit feest voortgezet met dans, muziek en spel.
Wij
zeggen alleen maar het was goed. Volgend jaar beloven wij u een jubileum-
Geleid bezoek aan de Proefhoeve van
de Rijksfaculteit voor
Landbouwwetenschappen te Melle en
aan het Rijksstation voor veevoeder te
Gontrode. In de namiddag werd een fabriek
in Langerbrugge bezocht waar
kalkcyanamide en
onkruidbestrijdingsmiddelen werden gefabriceerd.
1969 Zondag 22
juni : Eerste prijs voor Sint-Cecilia (foto)
Te Beerse haalde de Leestse fanfare
een eerste prijs in Ere-Afdeling.
Als opgelegd stuk werd Moskawa
van Pieter Leemans uitgevoerd en als
gekozen werk de Slavische Mars en
Rapsodie Russe van Tchaikowsky.
Ruim 60 meegereisde leden hadden er
aan gehouden de reis mee te maken.
(DB,juli 1969)
De fanfare trad toen voor het eerst
op in een volledig uniform ter gelegenheid
van een muziekwedstrijd. (Stan
Gobien : Leest in Feest)
1969 Juli : Met
het Davidsfonds Leest naar de 42ste IJzerbedevaart
Ruim 40 Leestenaars namen deel aan
de 42ste editie van de IJerbedevaart.
Nadien werd nog een bezoek aan
Brugge gebracht.
(DB,aug.1969)
1969 6 juli : Eerste
prijs voor Sint Cecilia te Zoerle Parwijs.
De 48 uitvoerders van de Leestse
fanfare mochten een eerste prijs met grote
onderscheiding en lof van de
juryin ontvangst nemen, evenals de
prijs van
de minister van Nederlandse
Cultuur.
De K.F.Sint-Cecilia behaalde 287 op
300 punten of 95,6%.
Het opgelegde werk was de
Herfstouverture van G. Duyck en als gekozen
werk werd geopteerd voor
Fanfarmonie nr. 1 door Jos Hanniken.
(DB,augustus 1969)
1969 Van 10 tot 20
juli : Jaarlijks Bivak Chiromeisjes te Schilde
De jongens gingen naar dezelfde
plaats van 20 tot 30 juli.
Beide bivakken stonden onder
leiding van pater Damiaan Van Aken.
Wat
maakt een bivak zo onvergetelijk ? Een chiromeisje beantwoordde
haar zelfgestelde vraag in De Band
:
Het samen eten, samen aardappelen schillen, samen zingen, samen wassen,
samen spelen, samen slapen, samen bed opkamen, samen vreugde maken
en
nog zoveel andere dingen. En daarbij nog de geweldige tochten, groepsspelen,
bosspelen, atletiekwedstrijden en spannende avondspelen...
Samen met het afscheid van Schilde
namen de meisjes ook afscheid van leidsters
Rosette en Chris, die na 5 jaar
chirolevende groep vaarwel zegden.
1969 25 juli : Verbetering
Blaasveldstraat.
Het
is met een bijzonder genoegen dat de C.V.P-afdeling Leest U meedeelt dat dank
zij Minister De Saeger en door tussenkomst van
Senator Stan De Clercq de
goedkeuring
is verleend voor toewijzing van de verbeterinswerken van de Blaasveldstr.
aan
de firma Anweco, mits 10.891.039 fr.
De Staatstoelage
bedraagt : 6.698.000 fr.
Het
opdrachtgevend bestuur zal dus het bevel tot aanvang van de werken kunnen
geven.
Wij verheugen ons tot de uiteindelijke verwezenlijking van deze belangrijke
verbindingsweg te hebben kunnen bijdragen. Met oprechte groeten,
Het
Bestuur, Secretaris J. Verbruggen.
(folder C.V.P.-Leest)
1969 Augustus : Afscheid
van Robert De Rooster
De gemengde vergadering van de
K.L.J. van augustus, stond vooral in het teken
van het afscheid van Robert De
Rooster de joviale kenner van de
levenskunst
in
ons K.L.J. Wij mochten Robert dan ook, samen met zijn aanstaande bruid
Suzanne, verwelkomen te midden van een grote opkomst van meisjes en
jongens
die
eraan hielden Robert en Suzanne, leidster van de K.L.J. van St.Kat.Waver,
een
daverend afscheid te geven.
De
vergadering werd geopend door E.H.Van Dessel met een gebed, waarna
Frans V.D. Brande een kort welkomstwoord richtte tot de gevierden en de
aanwezigen. De proost hernam dan het woord om enkele herinneringen op te
halen uit het reeds rijk gevulde leven van Robert en Suzanne, o.m. de
kerstvergadering van over twee jaar en van het voorbije. Ook herinnerde
hij
er
aan dat Robert steeds de moeilijkheden die oprezen in K.L.J. of in het gewone
leven steeds kon oplossen met een glimlach of een grap...
(DB,1969, september)
1969 23 augustus :
Op reis met de Boerengilde
Vertrek aan Bist en Dorp om 8 uur.
Deelnemingsprijs : 120 frank.
Rondrit van Temse naar Schoten,
langs de nieuwe tunnel.
Bezoek aan Inza (melkerij) en aan
de Ford fabrieken te Genk.
Bokrijk wordt aangedaan en ook
St.Truiden met zijn boomgaarden, zijn Belfort,
Begijnhof...
1969 Zaterdag 30
augustus : KWB-Reis naar Hulst
Met bezoek aan Ierseke, Goes,
Middelburg en Vlissingen.
Op de terugweg werd Lochristi
aangedaan.
Prijs : 170 frank.
1969 Zaterdag 27
september : MilacDansavond
In de zaal Sint Cecilia, aanvang 20
uur.
Inkom : 40 frank.
Met muzikale omlijsting van het
orkest The Lords.
1969 Oktober De
Band :
De Jeugddag te Leest
Niettegenstaande
de Mechelse bloemenstoet en de Kapelse kermis, genoot
De
jeugddag een grote opkomst en een groot succes.
In
samenwerking met de plaatselijke jeugdbewegingen, de K.W.B.-ers en
andere medewerkers werd een origineel dorpsspel aan de jeugd
voorgeschoteld.
De
indeling der straten in een zestal wijkgroepen verhoogde de wedijver bij de
volkse proeven en spelen, die hun verloop kregen in verschillende wijken
der
gemeente.
Spektakel uit hun eigen jeugdjaren bood aan de controlebedienden grote
pret :
o.a.
de reepkoers.
Bij
wijkloting had elke wijk een specifieke naam gekregen, zoals de Simbas,
de
Astronauten, de Heren van Zichem, de Flinstones en de Beatles.
Elke
wijk zorgde dan ook voor de typische uitbeelding, van wagen en groep
waardoor ze een grootse vreugde beleefden.
Een
bestendige dienst van de 900 was ter plaatse en op de baan om de meest
dringende operaties te zien verlopen.
Zij
die het niet gezien en niet beleefd hebben, hebben waarlijk iets gemist.
Als
resultaat dient vermeld dat de Astronauten (Bist,Alemstraat,Kapellebaan)
de
meeste spelpunten in de wacht sleepten, dat de Simbas (Dorp,Kouter,
Nieuwe wijk) voor de schoonste groepsuitbeelding zorgden, en dat
uiteindelijk
toch
de Astronauten, niet naar de maan, maar met de beker naar huis vlogen.
Door
lach en plezier heeft de jeugd zijn dankbaarheid en tevredenheid kunnen
betuigen aan alle medewerkers.
H.V.(De Band,Oktober 1969)
1969 25 oktober : Eerste
van acht KWB-Kaartavonden
Inleg bedroeg 15 fr. Er waren 15
prijzen in nature ter waarde van 4.000 fr. te
verdienen. Voor het eindklassement
werden de zes beste uitslagen gerangschikt.
1969 8 november : Groot
Jaarlijks Bal van K.F. St.-Cecilia
Aanvang 21 uur, in de zaal Ste
Cecilia in het Dorp.
Het orkest Marcel Sterckx nodigde
ten dans. Stadskledij werd vereist.
Inkom : 50 frank.
1969 24 november :
Davidsfondsavond met Armand Pien
Deze populaire televisie-weerman
handelde om 20 u in de parochiezaal over
een mens landt op de maan.
de
opkomst was niet zoals mocht verwacht worden, en de afwezigen hebben
werkelijk
een buitenkansje gemist (DB)
1969 24 november :
Met de KWB naar de Antwerpse Haven
Bezoek ook aan de tunnelwerken, het
kerkschip en het schipperscentrum met
gids.
De dag werd afgesloten in t Seyenhof te
Blaasveld met dans en drank.
1969 18 december
Gazet van Mechelen :
Eeuwenoude kerktoren van Leest wordt hersteld.
De eerste kerk van Leest, waarvan nog misvormde
sporen te vinden zijn aan de toren en het koor, was opgevat in romaanse stijl,
en gebouwd in witte steen.
(...)
In 1958 werden aan de toren te Leest de laatste grote
herstellingswerken uitgevoerd.
Het bovendeel van de kerktoren werd volledig voorzien
van een kalkbezetting.
Een tweetal jaren terug begonnen stelselmatig kleine
brokstukken naar beneden te vallen. Het werd door E.H. pastoor Lornoy opgemerkt
die er in de beginne niets alarmerend in zag. De kleine stukken werden stilaan
groter en kwamen ook regelmatiger naar beneden.
Een jaar terug werd door toedoen van pastoor Lornoy
langs het bisdom omeen brief naar het
gemeentebestuur gezonden, waarin werd gewezen op de gevaren die de kerkgangers
liepen bij het in- en uitgaan van de kerk.
Voorzorgsmaatregelen werden door de gemeente genomen
die onmiddellijk een dak boven de ingangspoort liet aanbrengen.
Plannen voor herstellingswerken werden opgemaakt,
zodanig dat op dit ogenblik reeds een eerste prijsopgave is binnengekomen.
Voor de volledige herstelling van de toren, nieuw
parement uitkappen en herinvoegen, nieuw dak, kruis en haan, is een bedrag van
666.604 frank nodig. Een provinciale tussenkomst van tien procent is reeds
bevestigd.
De voorlopige herstelling tien jaar terug kon niet als
geslaagd worden beschouwd.
Wanneer de nieuwe uit te voeren werken achter de rug
zijn, zal de kerktoren van Leest terug zijn oude vorm en uitzicht hebben.
1969 Zaterdag 20
december : KWB-Bal
In de zaal Sint Cecilia met het
orkest Peter and the Javelins. (DB)
1969 21 december :
Kleinkunstavond met het Davidsfonds
Optreden van Will Ferdy.
1969 Op 31
december telde Leest 1975 inwoners.
Fotos :
-Beerse 22 juni 69 : de
Kon.Fanfare St.-Cecilia voor het eerst in volledig uniform op
een muziekwedstrijd.
-Enkel jaartal gekend : het
verkleed bal van 1969.
Belastingen op motoren en
tewerkgesteld personeel : in 1964 geen belasting,
in 1969 : 300 fr.
Belasting op het huisvuil : in 1963
: 75 fr., in 1969 : 300 fr.
(Folders C.V.P.-Leest)
1969
Enkel jaartal bekend : K.W.B. 20 jaar in Leest
Twintig jaar lang een beweging
op gang houden gaat niet vanzelf. De KWB van Leest is daartoe in staat geweest
en natuurlijk werd zon prestatie in eigen rangen feestelijk gevierd. De
jubelmis werd opgedragen door twee priesters, de eerste en de huidige proost
van de KWB, nl. E.H. De Schutter, thans pastoor te Hoevenen bij Antwerpen en
E.H. Van Dessel.
De proost hield te dier
gelegenheid een aangepast sermoen en dankte al de bereidwillige medemensen van
Leest die, hoe dan ook werkten om de KWB nuttig te maken voor de werkende
klasse. Tevens wees hij op de gevaren van de welvaart die de mens helemaal
kunnen verblinden zodat hij zijn levensdoel uit het oog verliest.
Na de mis trokken de
feestvierende KWB-ers naar de zaal. Voorzitter Fille De Prins heette iedereen
welkom en dankte de leden en winkeliers voor de mooie prijzen voor de tombola.
Na de feestsoep met ballekens
gaf meester Hendrickx een verslag van de besturen en de werking van de voorbije
jaren. Dhr Van den Brande samen met onderpastoor De Schutter hebben het
startschot gegeven. Vele besturen hebben elkaar opgevolgd en vele initiatieven
werden genomen. De rosbief en de kroketten smaakten lekker toen E.H. De Decker,
pastoor te Elewijt, binnenkwam en zijn oude vrienden geluk wenste. Pater
Provinciaal en E.H. Verbist hadden zich laten verontschuldigen . Al de proosten
vertelden anecdotes over hun verblijf te Leest en ook E.H. Pastoor en de heer
Burgemeester wensten de kranige KWB-ers nog een lange toekomst toe.
Met het orkest Franky-Miky werd
het een zeer gezellige avond. Spijtig dat men nu nog vijf jaar moet wachten
voor de volgende jubilé van de KWB.
(DB)
1969
13 februari :Het bestuur van de
Kon.Fanfare St.-Cecilia kreeg een brief, ondertekend
door H. Bradt, K. Duysburg en J.
Verbruggen namens de C.V.P.-afdeling Leest, die
door hun partij gevolmacht waren de mogelijkheid te onderzoeken bij de
eerstvolgende gemeenteverkiezingen
tot een gemeenschappelijke lijst te komen.
Wij zijn dan ook zo vrij U vriendelijk
om een onderhoud te vragen met de wettige
vertegenwoordigers van uw
vereniging.
Op 28
februari antwoordde Victor Verschueren, de voorzitter van de K.F.St.-Cecilia
namens zijn partij dat na kennisname van de inhoud het bestuur
eensgezind
besloten heeft dat er in de nabije
toekomst geen gevolg kan gegeven worden
aan de voorstellen, vervat in
voornoemd schrijven, daar ze op dit ogenblik niet
als actueel kunnen beschouwd
worden.
Op 17
april antwoordde C.V.P.-Leest :
wij verbergen U onze
ontgoocheling niet over de inhoud van Uw brief.
Nu in de laatste jaren de wereld
romdom ons zo geëvolueerd is dat de mensen
steeds meer en meer begrip voor
mekaar betonen en zich steeds meer moeite
getroosten om, over hun oude
tegenstellingen heen, mekaar te leren begrijpen
en waarderen, weigert U kortweg ook
maar het geringste gesprek aan te knopen.
En toch hadden wij de mensen van
Leest een grote dienst kunnen bewijzen.
Samen hadden wij de schone taak
kunnen volbrengen een einde te stellen aan meer
dan vijftig jaar dorpspolitiek met zijn
scherpe vetes, ruzies en haat die reeds zoveel
tweedracht tussen mensen en
families onderling gesticht heeft en die de goede
werking van zoveel groeperingen in
onze gemeente belemmert. Samen hadden wij
hier een opdracht te vervullen. U
weigert Uw medewerking eraan. Dat is wel een
zware verantwoordelijkheid die U op
U neemt.
Aldus bewijst U de politieke eerzucht
van enkele heren te stellen boven het vreedzaam
samenleven van de mensen in onze
gemeente.
En toch geloven wij zozeer in de
algemene vooruitgang van deze tijd en in het gezond
oordeel van de inwoners van Leest
dat ook voor hen eens het ogenblik zal komen om
mekaar boven alle kunstmatige
tegenstellingen heen, opgeroepen door dorpspolitiek,
te ontmoeten.
Wij zijn zo vrij deze brief en zijn
inhoud, waarin wij sterk geloven, naar onze inzichten
kenbaar te maken.
(Brieven uit het privé-archief van burgemeester
Lauwers)
De toenaderingspoging van de CVP
zou tot niets leiden. Op de
gemeenteraadsverkiezingen van 1970 zouden
beide partijen opkomen met
afzonderlijke lijsten.
1969
21 februari : K.L.J.-Voordracht
De heer Aegten, priester, handelde
over Eigen aard van jongen en meisje.
Twee andere avonden gingen door op
7 maart (Verkering is een mooie maar
ernstige overweging) en op 14
maart (De opdracht van de jeugdperiode).
(DB)
1969 Maart De
Band : KLJ Ontmoeting in LiefdeLevensvorming Lessenreeks 1969
1ste avond : onderwerp sexuele cultuur door
de heer en mevr. Ackermans
Met een ruime belangstelling van 83 meisjes en jongens
startte de eerste vormingsavond van de lessenreeks georganiseerd door K.L.J.
Leest.
Francois Ackermans stelde zich voor als
handelsreiziger, hij was 7 jaar gehuwd met Esther die naast hem zat, en dit
gezin kan spijtig genoeg geen kinderen krijgen.
In de inleiding spraken beiden beurtelings over de zin
van het sexuele.
Ieder mens wordt als man of vrouw geboren, men kan
niet kiezen tussen beiden, men kan wel keizen tussen trouwen of niet.
Wanneer men kiest om een huwelijk te stichten, dan
moet men voraf duidelijk voor ogen houden hoe men dat huwelijk gaat uitbouwen.
Huwen is leven met twee en dat betekent dat men dan voortaan ook
verantwoordelijk wil zijn voor mekaars geluk tot aan de dood.
(...)
Vroeger zag men de mens te veel als twee delen : de
geest en het lichaam, maar de mens is één. Ook in het sexueel contact is gans
de mens betrokken. Nu kan men twee fouten maken : ofwel de geest beklemtonen en
dan is al het lichamelijke slecht. Zo verbood men zelfs vroeger in sommige
internaten zich helemaal uit te kleden in stortbaden, want sommige organen, nl.
de geslachtsorganen, waren bronnen van zonde en verderf.
Dat is een verkeerde opvatting over de mens.
Men kan echter ook overdrijven in het tegengestelde en
de geest verwaarlozen en de mens alleen aanzien voor wat hij als lichaam
betekent. Hoeveel jonge mannen zien alleen maar de benen, het haar, de heupen
van een jong meisje en hebben geen aandacht voor de persoon van dat meisje. Dat
is de grote fout van deze tijd : men trekt te pas en ten onpas de aandacht op
het erotische. Kijk maar eens naar de reclame, waarom plaatst men bij elk
product een meisje als blikvanger ?
De liefde tussen twee verliefden groeit geleidelijk en
zeker. De eenheid wordt langzaam opgebouwd, het begin is niet een warme
omhelzing of straffe kussen. Het begin ligt in een aarzelend benaderen van
mekaar.
(...) (DB)
1969 17 maart : Geschriften
en beelden strijdig met de goede zeden.
Dagbladventer Leopold Schelkens,
(°Londerzeel 27/9/1933) met adres
Dorpstraat 70 Leest, kreeg van de
garde een lijst overhandigd waarop
de namen voorkwamen van 61
tijdschriften en 24 boeken die aanleiding
gaven tot toepassing van
correctionele straffen bij verkoop, uitstallen,
verspreiden of zelfs in voorraad
hebben.
Dit wegens inbreuk van art. 383 van
het strafwetboek, wet ter bescherming
van de goede zeden.
(VVH)
1969 Zondag 23
maart : Rust Roest bracht Pietje De Landloper.
Een blijspel in drie bedrijven van
Baudek in een vertaling van Jan Fabricius.
Plaats van gebeuren : het
parochiehuis.
de
talrijke aanwezigen hebben weer een genoeglijke avond doorgebracht met
Pietje de Landloper, onder de regie van de heer Alfons Hellemans, die
eer haalt
van
zijn werk.
Rolkennis, mimiek en uitspraak waren zeer inslaand, en de vertolkers
mogen er van
harte om geprezen. Het zou moeilijk zijn kritiek ten nadele naar voren
te brengen.
De
inspanningen door de spelers (en speelsters) gedaan, werd naar waarde geschat
door
het warme en welgemeende applaus der aanwezigen.
Dat
Rust Roest op de ingeslagen weg zal voortgaan hoeft wel geen betoog, en
Sponsor :
J.B.Systeem, Verzekeringen & Bank Van der Auwera, Beecom Mechelen.
Clubkleuren : blauw-rood.
Transfers
In:
Koen DeGreef (Grimbergen), Kurt De Greef (Grimbergen), Gert De Rooster (FC
Duffel), Ralf De Smedt (Borgt), Paul Kisalu (Elzestraat), Yoeri Mathot
(Grimbergen), Bart Peeters (Heffen), Nick Van den Broeck (Willebroek-Meerhof),
Tim Van Hoorenbeeck (Lyra), Kevin Van Praet (Londerzeel), Kenny Vermeersch
(Schelle).
Out:
Birger Boey (vrij), Ken Boonen (Leest United), Jo De Boeck (Leest United),
Tom De Kust (Humbeek), De Schoenmaeker (Humbeek), Karim El Messaoudi (vrij),
Kevin Geets (Grimbergen), Jan Guns (Humbeek), Chris Janssens (Leest United),
David Janssens (Leest United), Metdenanxt (Humbeek), Michel Pas (Humbeek),
Patrick Roosemont (Mariekerke), Kim Schrijvers (Aartselaar), Yvan Van
Campenhout (gestopt), Jan Van Stijvoort (Rupel Boom).
Kern:
James Bosmans
(22-1-1975), Carl Cabooter (27-5-1973), Tim Carlier (21-9-1980), Tom De Beck
(31-8-82), Kevin De Donder (4-3-79), Koen De Greef (17-8-82), Kurt De Greef
(29-3-80), Gert De Rooster (9-4-84), Ralf De Smedt (3-11-71), Joeri De Vos
(16-3-77), Mo Hauoari (20-2-75), Joachim Jacobs (15-3-85), Paul Kisalu
(1-11-81), Yoeri Mathot (10-4-80), Bart Peeters (26-10-78), Ronny Teugels
(18-7-74), Bart Van Campenhout (24-11-81), Nick Van den Broeck (1-9-84), Tim
Van Hoorenbeeck (8-11-78), Kevin Van Praet (14-4-87), Kenny Vermeersch
(27-7-78).
Na het vorige
prachtseizoen kon het alleen maar slechter gaan voor de club, maar dat het zo
dramatisch zou verlopen had niemand verwacht.
De wet van Murphy
weet je wel. Na het pijnlijke 0-4 thuisverlies tegen medestijger Vlimmeren
bleef de rood-blauwe aanhang met een vat vol vraagtekens zitten. Trainer
Pauwels had al mooiere momenten beleefd aan de boorden van de Zenne maar hij
moest het rooien met de middelen waarover hij beschikte : ...mijn vrees is
werkelijkheid geworden, vertelde hij in september aan Willy Op de Beeck
van Gazet van Antwerpen, als we op deze manier verder blijven boeren, mogen
we met een tiental punten al van een goed seizoen spreken. We zijn op de
openingsdag gewogen en zoals ik kon verwachten duidelijk te licht bevonden.
Hopelijk staat het bestuur nu ook met beide voeten op de grond. Rapid heeft een
mooie tribune maar dat is dan ook alles. Op het veld zijn we gewoon te zwak en
kwalitatief te licht in alle geledingen. Blijkbaar is er bij dit Rapid Leest
budgetair niets mogelijk, dan moet men ook beseffen dat eerste provinciale
quasi onmogelijk is en onze promotie meer als een vergiftigd geschenk mag
beschouwd worden...
Met ons budget
van een slordige 50.000 euro kom je er niet meer, aldus de trainer.
Topclubs als
Lille en FC Duffel draaien rond de 200.000 euro.
Voorzitter Ludo
Verschuren nam de onverhulde kritiek van zijn trainer niet en replikeerde in
Het Laatste Nieuws :
We zijn het als
bestuur beu altijd maar afgeschilderd te worden als een bende amateurs, terwijl
wij ons uiterste best doen. Een nieuwe tribune gebouwd, een derde plein
aangelegd voor de jeugd, de spelers en trainersstaf altijd correct en op tijd
uitbetaald. Maar als het zo zit, zullen we ons ook eens al echte amateurs gaan
gedragen. Dan zullen we de praatjesverkopers wegen zoals zij ons wegen.
Wij waren al vijf
jaar aan die tribune aan het werken. Het is dus niet zo dat we daar deze zomer
plots al onze centen hebben ingestoken. Het probleem is gewoon dat we vorig
seizoen niet meteen rekening hebben gehouden met promotie. Halfweg het seizoen
stonden we pas derde en waren we sterkhouders Geets en Van Stijvoort kwijt. Zet
die twee bij deze kern en je hebt zeven punten meer. Toen we alsnog
promoveerden, kwamen we te laat of wilden we geen zotte bedragen betalen aan
transfers. Natuurlijk hebben we ook onze fouten gemaakt. Zogezegde scouts te
veel vertrouwen gegeven bijvoorbeeld. Maar die zijn inmiddels alweer vertrokken
en vervangen door noeste werkers.
Carl Cabooter, één
van de betere spelers, liet maanden verstek gaan omdat hij het te druk had als
zaakvoerder van hotel-restaurant Het Gulden Anker te Mechelen en in maart2006 tegen leider Witgoor Dessel moest bijna
een volledig elftal geblesseerd toekijken. Van de reserven tot het eerste
elftal bleven nog slechts een elftal spelers inzetbaar.
Dieptepunten dat
seizoen waren de 1-6 nederlaag tegen Duffel en ook de 0-8 nederlaag in april
tegen Sint-Lenaarts en met zware 6-3 cijfers tegen Wijnegem sloot Rapid Leest
zijn kort verblijf in eerste provinciale af.
Rapid eindigde als
hekkensluiter met luttele 16 punten.
Van een
kwakkelseizoen gesproken.
Reedsin maart waren al, met het oog op het nieuwe
seizoen, een achttal nieuwe spelers aangeworven : Roel Van Herck, Peter
Catteeuw, Lieven Bosmans, Christophe De Spreet, Danny Somers, Gunther Van
Steenwinkel, Tom Vandenbrande en Sven Geerts.
Seizoen
2006-2007
Tweede
Provinciale B
Voorzitter : Ludo Verschuren. Secretaris : Jean Apers.
Trainer : Eddy Van de Ven half seizoen opgevolgd door Walter
Van Assche en in januari 2007 door James Van Vaerenbergh.
Sponsors: JB-Systems, Francis Van der Auwera verzekeringen en
beleggingen, Beecom nv.
Actief met eerste
elftal, reserveteam, veteranenteam, juniores, scholieren, miniemen en 5
duveltjesploegen.
Aangetrokken
spelers :Kenneth Boonen (Leest United), Lieven Bosmans
(Berchem), Wesley Bouchaert (Stabroek), Jurgen Cassauw (Schelle), Peter
Catteeuw (FC Duffel), Johan De Boeck (Leest United), Wesley De Busscher
(Tremelo), Bjorn De Schoenmaeker (Rac.Mechelen), Christophe De Spriet
(Ap.Nielse), Sven Geerts (Vilvoorde),Peter Mannaert (Robur), Peter Rits (Elzestraat), Danny Somers
(St.Amands), Ward Teugels (FC Katelijne), Jeroen Van Aken (Heffen), Jurgen Van
Assche (Robur), Tom Van den Branden (Machelen), Roel Van Herck (FC Duffel),
Gunther Van Steenwinkel (Boortmeerbeek), Gery Verschaeren (Heindonk), Nick Vos
(SC Mechelen).
Vertrokken
spelers:Koen De Greef (gestopt), Kurt De Greef (gestopt),
Gunther De Meyer (Waasmunster), Mo Huari (Humbeek), Ronny Teugels (Humbeek).
Kern : Kenneth Boonen, James Bosmans, Lieven Bosmans, Carl
Cabooter, Tim Carlier, Jurgen Cassauw, Peter Catteuw, Bram Clissen, Wesley De
Busscher, Kevin De Donder, Gert De Rooster, Bjorn De Schoenmaeker, Christophe
De Spriet, Yoeri Devos, Sven Geerts, Joachim Jacobs, Paulino Kisalu-Samu, Peter
Mannaert, Joeri Mathot, Bart Peeters, Johan Schaerlaekens, Danny Somers, Ward
Teugels, Jurgen Van Assche, Roel Van Herck, Bart Van Campenhout, Tom Van den
Branden, Gunther Van Steenwinkel, Kenny Vermeersch, Kristof Verschuren, Nick
Vos.
Alweer een moeilijke
competitiestart.
Na zes wedstrijden
bleef Rapid op twee punten hangen.
In de derby tegen
Katelijne begin oktober 2006 ging de club met 3-0 onderuit, een nederlaag die
bij trainer Eddy Van de Ven zo zwaar aankwam dat hij zijn ontslag aanbood.
Dit werd echter door
het bestuur verworpen en voorzitter Ludo Verschuren verwoordde hun motivatie
als volgt : Het zit de ploeg wat tegen en de resultaten blijven uit.
Daarom sprak onze
trainer na dat verlies van ontslag.
Ondanks de
mindere periode hebben we op het werk van Eddy Van de Ven niets aan te merken.
We hebben met de
spelers samen gezeten en daar werd gezegd dat de huidige trainer de beste is
die er bij Rapid Leest de laatste jaren geweest is.
Daarom hebben we
aangedrongen dat hij moet blijven.
Iedereen bij de
club is er van overtuigd dat Rapid Leest nog een goed seizoen gaat maken.
De club moet niet
naar eersteprovinciale promoveren, maar
als alle geblesseerde spelers terug zijn moeten we nog een sprong in het
klassement kunnen maken.
Aan dat gegeven
moeten niet alleen wij maar ook de trainer zich optrekken.
Twee maand later en
halverwege de competitie, Rapid stond 12de, gaf de trainer zijn
functie door aan zijn assistent Walter Van Assche. Dit na een 4-0 nederlaag
tegen Poppel.
Eddy Van de Ven nam,
in het vooruitzicht van het volgende seizoen, van dan af de rol van sportief
manager op zich en zijn eerste taak bestond erin een geschikte vaste opvolger
te vinden.
In januari 2007
debuteerde de nieuwe trainer James Van Vaerenbergh tegen Heultje en
laatstgenoemde ploeg werd het kind van de rekening : Rapid vond tegen Heultje
opnieuw de weg naar doel en won met 5-1.
Bij de winterstop
stond SK Rapid op een weinig benijdenswaardige dertiende plaats om na een uniek
parcours als vijfde mee naar de eindronde te stappen.
Kampioen werd Ver.
Arendonk met 67 punten.
Leest behaalde 48
punten die waren afkomstig van 14 gewonnen wedstrijden en 6 gelijke spelen. Er
werd 48 keer gescoord en de ploeg incasseerde 39 tegendoelpunten.
In tweede
provinciale A speelde Nieuwmoer kampioen en Ranst, Ternesse, SK Wilrijk en s
Gravenwezel speelden de eindronde.
In tweede B haalden
naast de ploeg uit Leest Katelijne, Poppel en VC Herentals de eindronde.
Daarin moest Rapid
het opnemen tegen Ternesse en SK Wilrijk.
Thuis tegen Ternesse
ging Rapid de boot in met 0-2 maar de terugwedstrijd werd gewonnen met 0-4, na
verlengingen. Doelpunten van Vermeersch, Van Steenwinkel, Bosmans en
Schaerlaekens.
Tegen SK Wilrijk
kwam Rapid niet verder dan 3-2 en in de terugwedstrijd thuis strandde de ploeg
op één doelpunt van de promotie naar eerste provinciale : uitslag 1-1.
SK Wilrijk
promoveerde, samen met FC Katelijne en de kampioenen van de reeksen A en B.
(Bronnen : Eddy
Apers, Jean Apers, Harry Cauwenbergh, Daniel Nuytkens, Maria Peeters, Stef
Thyssen, Jean Van Dam, Rudi Van Hoof, diverse nummers van het maandblad De
Band, Gazet van Mechelen, Gazet van Antwerpen, De Mechelse Week, Het Laatste
Nieuws, Het Nieuwsblad, Het Volk, Provinciale Voetbalgids, de Koninklijke
Belgische Voetbalbond, Website SK Rapid Leest, diverse clubfolders...)
Marcel E.
Van Hoof
Momenteel (april
2012) speelt SK Rapid Leest in 1ste Provinciale Antwerpen.
Birger Boey (SC Mechelen), Tom De Kunst (Walem), Youri De Vos (Wintam),
Peter De Wit (Tisselt), Karim El Messaoudi (SC Mechelen), Kevin Geets (KV
Mechelen), Jan Guns (Nieuwenrode), Joachim Jacobs (RC Mechelen), Michel Pas
(Humbeek), Patrick Roosemont (Oppuurs), Kim Schrijvers (Ruisbroek), Chris
Simons (Heffen), Ivan Van Campenhout (Nieuwenrode) en Jan Van Stijvoort
(Beerzel).
Uit:
Stefan De Smet (stopt), Andy Gils (Elzestraat), Erwin Muys (Tisselt), David
Van de Noordgaete (Nieuwendijk), Frederik Van den Steen (Merchtem), Bart
Vanderhasselt (Heffen), Kris Vanderhasselt (Heffen), Bart Van Dessel (Tisselt)
en Marc Verstraeten (Tisselt).
De tegenstrevers van Rapid Leest waren dat jaar : Heffen, Walem, Wavria,
Bonheiden, Heikant, FC Nijlen, Schriek en Zennester Hombeek.
Jeugdbestuur
Doordat er een conflict onstaan was bij VV-Leest tussen Gust Emmeregs en
zijn jeugdbestuur
kreeg SK Rapid er een pak jeugdspelertjes bij. Dit maakte de oprichting
noodzakelijk van een eigen jeugdwerking bij SK Rapid. Onder impuls van Ruud
Bruggeman, Eric Vloeberghs en Johan Himpe werd alles in de juiste banen geleid.
Een nieuw bestuur werd opgericht dat,parallel aan het gewone bestuur, verantwoordelijk was voor alles wat de
jeugd aanging. Johan Himpe werd de eerste jeugdvoorzitter bij SK Rapid Leest.
Zo kon Rapid in het seizoen 2004-2005 voor het eerst in jaren opnieuw
jeugdploegen de wei insturen.
Zes jeugdteams waren overgekomen van VV Leest, zodat de Leestse club met
het reserven-, veteranen- en het fanionteam erbij nu negen ploegen telde.
Doordat de leden van de jeugdwerking doorgaans ouders zijn van spelende
leden is er een groot verloop in deze jeugdwerking. Toch slagen zij er dankzij
hun enthousiasme al 4 seizoenen in om verschillende jeugdploegen het veld op te
sturen.
Vanuit de jeugdwerking werd ook de website opgericht die nu voor de hele
club dienst doet.
Tribune
In 2004 werd gestart met de bouw van een zittribune bij het A-terrein.
De stad Mechelen was akkoord dit project te steunen mits de club bereid was
de bestaande staantribune af te breken omdat die gebouwd was met asbesthoudende
materialen.
Rapid kreeg daarvoor een subsidie van bijna 10.000 euro.
In 2005 zou de tribune voorzien worden van plexiglas en zouden 250 zitjes
geplaatst worden.
Daarvoor was dezelfde subsidie voorzien.
De nieuwe tribune werd begroot op ongeveer 50.000 euro.
De kleedkamer zou in 2006vernieuwd
worden.
Vier goals van Moustafa Hauari, vijf van Jan Van
Stijvoort.
In oktober 2004
haalde Rapid Leest de krantenkoppen toen hun Marokkaanse Belg Moustafa Hauari
vier doelpunten lukte in één speelhelft.
Rapidpakte Tongerlo in met 5-1, in minder dan
zeven minuten lukte Hauari een hattrick.
Moustafa Hauari, die door vele kenners aanzien werd als de beste voetballer
van tweede provinciale, was een gewezen prof, ooit actief in Turkije en
Nederland.
Geen maand nadien werd dit exploot nog eens overgedaan en zelfs verbeterd
door Jan Van Stijvoort die tegen Ranst, een topwedstrijd, liefst vijf keer
scoorde. De Rapid-spits lukte na de rust op zijn beurt een zuivere hattrick.
Uitslag van deze match : 6-1.
Jan Van Stijvoort, een beroepsmilitair, hij diende bij de paras, was
overgekomen van Beerzel.
Hij kon worden bestempeld als een moderne spits : snel, technisch sterk en
met een feilloze neus voor doelpunten.
Jak
Van vrijdag 28
januaritot 26 februari 2005 konden de
liefhebbers voor de 11de maal Jak (paardensteak) gaan smullen in
café supporterslokaal van SKR Leest op de Juniorslaan nr. 82. Dit alle
woensdagen en weekends.
Prijs voor Jak of
Schep : 10 euro. Inbegrepen witloof en brood of frietjes.
Turbulent seizoen
afgesloten met titel
Wat er zich dit
weekend voordeed grenst aan het ongelooflijke, foeterde Dirk Pauwels nog in maart 2005. Vijftien jaar speelde
ik voetbal op het hoogste niveau, maar in die periode maakte ik nooit mee wat
er zich dit weekend bij Rapid Leest afspeelde.
Onze provinciale
reserven traden zaterdag aan tegen Ranst. Om het eerste veld te sparen voor de
wedstrijd van de dag nadien werden de reserven naar het tweede veld verwezen.
Dit veld was juist geweld en lag er uitstekend bij. Maar de spelers van Rapid
weigerden aan te treden. Ze eisten het eerste terrein op. De spelers bleven bij
hun beslissing, zodat de scheidsrechter niet anders kon dan een forfaitscore
uitschrijven.
Daarmee was de
Leestse trainer nog niet aan het einde van zijn miserie. Amper anderhalf uur
voor de belangrijke wedstrijd tegen Heultje liet zijn topspeler Hauari via een
familielid weten
dat hij niet aanwezig
kon zijn, niet de eerste keer dat die dat lapte. Gelukkig haalde Rapid toen de
drie punten binnen.
Met nog drie
speeldagen te gaan stond Rapid aan kop in tweede provinciale B maar binnen de
club rommelde het.
Heel wat toppers
vonden al onderdak bij een andere club en het bestuur schoof het aantrekken van
nieuwe spelers op de lange baan.
Guns, De Kunst en Schoenmaekers hadden reeds getekend voor het Brabantse
Humbeek, Geets ging naar Grimbergen en Patrick Roosmont was zo goed als rond
met Mariekerke. Topschutter Van Stijvoort (25 goals) stond in de belangstelling
van verschillende ploegen uit de nationale reeksen en ook Mo Haouari toonde
intresse om andere oorden op te zoeken.
Een nachtmerrie voor
elke trainer.
De topper tegen
concurrent Ranst, met nog twee wedstrijden te spelen, eindigde op een
doelpuntenloos gelijkspel. Rapid bleef met één punt aan de leiding.
De voorlaatste wedstrijd tegen Schriek werd overtuigend met 4-1 gewonnen zodat
de beslissing voor de titel op de laatste speeldag, tegen en op Berlaar
Heikant, moest vallen.
Van een suspense
gesproken, Hitchcockzou het niet beter kunnen hebben gebracht.
Negentig minuten
lang gierden zowel bij spelers als bij supporters de zenuwen door de kelen.
Pas in de
toegevoegde tijd legde Rapid Leest de zege, en bijhorende titel vast.
Een doelpunt in de
91ste minuut van Jan Guns.
De taferelen die
volgden waren van Zuid-Amerikaans allooi
Uitslag : Heikant-Rapid Leest 0-1
Scheidsrechter :
Smet.
Rapid-Leest : Teugels, De
Schoenmaker (88 De Kunst), De Vos, Van Stijvoort, Cabooter, De Donder (70 De
Boeck), Van Campenhout, Bosmans, Hauari, Guns en Geets.
Doelpunt : 91 Guns
0-1.
Gele kaarten : Van
Eynde, De Rijck, Verschoren, Van Stijvoort.
Eén van de
uitblinkers was volgens PVR van Gazet van Antwerpen Yoeri De Vos.
Die ging zijn ploeg
voorop in de strijd, won elk duel en bestreek het hele middenveld.
Na de
triomfantelijke wedstrijd op Heikant trok de Rapid-aanhang naar de cafetaria
van de club, waar voor iedereen gratis bier werd geschonken. Hoe later het
werd, hoe meer volk er kwam opdagen. Ze kwamen van alle kanten : van Ranst,
Tisselt, Heffen, Hombeek...
Er werd gedanst en
gezongen. Tot vier uur in de morgen werd er gefeest...
Reeds tijdens het
vorige desastreuze seizoen werd een akkoord bereikt met Frank Heremans die
trainer werd. Heremans had er drie succesvolle jaren bij Nieuwendijk opzitten,
een club die hij naar 2de provinciale had geleid.
Van die ploeg bracht
hij zijn zoon Steven Heremans mee, evenals de ervaren verdedigers Bjorn Jansen
en Robby Smet.
Hij haalde David Van
den Noordgaete, net kampioen geworden bij Ternesse in tweede A, naar Leest
evenals middenvelder Marc Verstraeten van Tubantia Borgerhout.
Niemand kon op het
moment van die contractbesprekingen vermoeden dat Rapid zou degraderen.
Asseloos en Van
Dessel deden er nog een jaartje bij en SK Rapid trad met veel ambitie en
vertrouwen aan in derde provinciale.
Weer kende Rapid een
wankel seizoenbegin en een vroege trainerswissel.
Marc Van
Waeyenberghenam de fakkel over van
Frank Heremans en slaagde erin zijn ploeg op het goede spoor te zetten en
uiteindelijk nog als eerste te eindigen.
Op 27 april 2003
mocht de club zich kampioen van Derde Provinciale B noemen
na een verdiende
zege tegen Lippelo.
In die wedstrijd was
het na een kwartier al raak toen Van
den Noordgaete succesvol uithaalde.
Nog voor de rust dikten De Donder en Van den Noordgaete de voorsprong
aan
en weer deze laatste maakte na de rust zijn hattrick vol en legde zo de
eindcijfers
vast.
Enorme vreugde bij
spelers, supporters en bestuur en het vieren kon beginnen.
De man van het
seizoen was volgens de SK-trainer James Bosmans omdat die als
verdediger steeds de
sterkste tegenstrever voor de voeten gegooid kreeg en zich
schitterend van zijn
taak kweet. Bovendien was het dubbel zo moeilijk om als
verdediger uit te
blinken in een ploeg met een topscorer als David Van denNoordgaete, goed voor drie hattricks en 28
goals..
Marc Van
Waeyenberghe zette het volgende seizoen een stapje terug en werd opgevolgd door
Dirk Pauwels, ex-doelman van RC Mechelen en Germinal, en trainer van Tisselt.
Van Waeyenberghe
bleef hulptrainer.
Seizoen 2003-2004
In het nieuwe seizoen 2003-2004kwam Rapid uit in Tweede Provinciale Afdeling reeks B.
Rapid Leest droeg nog steeds het stamnummer 3737 en de clubkleuren
waren rood-donkerblauw.
Voorzitter : Francis Van Herck. Secretaris : Jean Apers.
Sponsors : JB Systems, Beecom Software Services, Hotel Gulden
Anker, Wasserij De Roos, Verzekeringen Van der Auwera.
Trainer : Dirk Pauwels.
In :
Kenneth Boonen (Kapelle-op-den-Bos), Johan De Boeck (Heffen), Stefan De Smet
(SK Wilrijk),Rachid El Habti (Branst),
Mohamed Harmach (SK Mechelen), Mustafa Hauari (Branst), Ronald Teughels
(Woluwe), Steven Van Beneden (Heffen), Bart Van Campenhout (Elzestraat),
Frederic Van Den Steen (SK Londerzeel), Bart Van der Hasselt
(Kapelle-op-den-Bos), Benny Van derTrappen (Tisselt), Kristof Verschuren (Kapelle-op-den-Bos).
Uit : Marc
Asseloos (Tubantia Borgerhout), Tom Cauwenberghs (Peulis), TomDe Beck (VV Leest), Gordon De Gendt
(Nieuwenrode), Peter De Veve (VV Leest),Karim El Messaoudi (SC Mechelen), Bjorn Geerts (Pasbrug),Steven Heremans (FC Nieuwkerken), Bjorn
Jansen (Nieuwendijk), KennethJervis
(Bonheiden), Robby Smet ((Wintam), Pieter Van Waeyenberghe (VV Leest),Stijn Verrept (Lint), Gery Verschaeren (Heindonk).
Kern : Kenneth
Boonen, James Bosmans, Carl Cabooter, Timmy Carlier, Johan De Boeck, Kevin De
Donder, Wim De Schoenmaeker, Stefan De Smet, Rachid El Habti, Andy Gillis,
Mustafa Hauari, David Janssens, Erwin Muys, Ronny Teughels, Bart Van
Campenhout, David Van Den Noordgaete, Frederik Van Den Steen, Bart Van Dessel,
Koen Van Praet, Kris Vanderhasselt, Marc Verstraeten.
SK Rapid kende een problematisch seizoenbegin op het vlak van kwetsuren. Zo
kon de club geen beroep doen op Cabooter (knie), De Smet (achillespees), De
Donder (verrekking) en Vandersteen (ligamenten).
Gelukkig bezat de club een offensieve weelde met spitsen als Van Den
Noorgaete, Van Dessel en Haouari.
Dit bleek echter niet voldoende om het ongenaakbare FC Duffel van de
kampioenstitel te houden.
Marc Asseloos, James
Bosmans, Tom Cauwenberghs, Kevin De Donder, Benny De Smet, Jeroen Forçeville,
Tom en Yves Heremans, Bjorn Jansen, Jean Lumuanganu, Serge Posthumus, Jurgen
Tambuyser, Bart Thielemans, Jan Van Cauwenbergh, Yvan Van Campenhout, Tom Van
den Brande, Bart Van Dessel, Kris Van der Trappen, Koen Van Praet, Roel Van
Sweefelt, Joel Verhaegen, Stijn Verrept, Kevin Verschueren.
Met slechts een drietal
overgebleven spelers ten opzichte van het jaar voordien wou Rapid een zwart
seizoen uit zijn geschiedenis wegvegen.
De 44-jarige Theo De
Smet werd de nieuwe trainer.
Hij had bij Rapid al
een verleden van vijf jaar achter de rug als hulptrainer en was de ploeg in
november 2000 komen vervoegen onder hoofdtrainer Van Den Broeck.
Dat we met de
grove borstel door de kern zijn gegaan, is geen toeval, vertelde hij bij aanvang van het nieuwe seizoen. De
mentaliteit van de groep was niet al te best. Daarnaast brachten sommige
spelers rond wie de ploeg gebouwd was zoals De Buyser, Buelens en Makrini, niet
wat van hen verwacht werd. Met een degradatie als logisch resultaat. Het gevolg
is dat het nu vooral zoeken en tasten is naar de automatismen.
Rapid bouwde zijn
nieuwe ploeg vooral rond kapitein en libero Marc Asseloos, voor wie het bestuur
een extra inspanning deed om hem te behouden.
Daarnaast hoopte men
met het aantrekken van Jansen, Van Cauwenbergh, Van den Brande en Van Dessel
vooral over een sterke centrale as te beschikken.
Ook van de terugkeer
van verloren zoon Jean Lumuanganu, die net als Bjorn Jansen van Burcht overkwam
en daar het seizoen voordien goed was voor 14 doelpunten, werd veel verwacht.
Jeanke kreeg in
november 2000 het goede nieuws te horen dat het Antwerpse hof van beroep hem
definitief had vrijgesproken voor zijn ongelukkige tackle op Sporting
Tisselt-speler Youri De Vos.
Het werd een
middelmatig seizoen voor SK Rapid dat 8ste eindigde met 40 punten.
De Ploeg boekte 9
overwinningen, 8 nederlagen en liet 13 gelijke spelen noteren.
Er werd 51 keer
gescoord en 60 tegendoelpunten geïncasseerd.
Veteranen
kampioen
Beter nieuws lieten
de veteranen noteren. Voor het tweede opeenvolgende seizoen werd Rapid Leest
kampioen in de veteranencompetitie.
De ploeg had dat
seizoen slechts vier maal verloren en eindigde met zeven punten voorsprong op
rechtstreekse concurrenten Hombeek en FC Duffel.
De veteranenploeg
van Rapid Leest ontstond tien jaar geleden door het toenmalige samengaan van
Rapid met SK Leest.
Onmiddellijk werd
ook beslist om met een veteranenploeg te starten.
Het opzet was om
ex-provinciale spelers, die omwille van blessures of andere redenen uit de boot
waren gevallen, de kans te geven hun favoriete hobby te blijven beoefenen.
Eén keer per week
werd er getraind.
Zeer veel belang
werd gehecht aan de sfeer en daar werd danig aan gewerkt want na iedere
training of wedstrijd werd er stevig nagekaart in de cafetaria.
Ook de samenwerking
met het clubbestuur verliep zeer harmonisch.
De club stelde de infrastructuurter
beschikking en stond in voor de betaling van de scheidsrechters. Sponsor JB
Systems zorgde voor een volledig nieuwe spelersuitrusting.
Het drama van
het seizoen 2001-2002
SK Rapid kende een
moeilijke start en na vier opeenvolgende nederlagen viel de kop van trainer
Theo De Smet. Hij werd opgevolgd door Benny Meurs.
Die slaagde er in
zijn ploeg in de middenmoot van de rangschikking te houden maar toen volgde het
grootste drama uit de clubgeschiedenis.
Begin april gaf
speler Jeroen Forceville aan secretaris Jean Apers te kennen dat hij andere
oorden ging opzoeken. Als reden gaf hij op dat hij in de ploeg geen vaste stek
kon verwerven. Jeroen Forceville schreef zich af. Twee maanden later, eind
juni, keerde hij op zijn stappen terug. Hij verkoos toch bij Rapid te blijven. Op
het moment van zijn terugkeer was de secretaris met verlof. Diens vervanger,
Jan Van Den Heuvel, was niet op de hoogte van het afschrijven van Forceville en
toen Jean Apers uit verlof terugkeerde ging die ervan uit dat alles geregeld
was. Niets was echter minder waar.
Op de 26ste
speeldag op Tisselt liep Forceville tegen een gele kaart aan en meteen ging de
bal aan het rollen.
Op de Belgische
Voetbalbond kwamen ze tot de vaststelling dat Forceville niet bij Rapid Leest
was aangesloten.
Sancties bleven niet
uit : alle wedstrijden waarin de naam van Forceville op het wedstrijdblad
voorkwam, werden als verloren beschouwd.
In zijn totaliteit
waren dat 20 punten.
Het gevolg was dat
de club degradeerde naar derde provinciale en dat secretaris Apers vele weken
in de put zat.
27 jaar lang had hij
zijn functie vlekkeloos uitgeoefend, nooit had men hem op een fout of
tekortkoming kunnen betrappen.
Jean wou er mee
stoppen, wou het bijltje er bij neerleggen.
Uiteindelijk konden
mensen van de club hem op andere gedachten brengen en Rapid
kon verder beroep
bliijven doen op zijn secretaris.
Na de voorlaatste
speeldag stond SK Rapid 9de met 37 punten gerangschikt.
De laatste wedstrijd
tegen Heikant werd nog verloren met het kleinste verschil.
Rapid had dat
seizoen tien overwinningen laten noteren naast dertien nederlagen en zeven
gelijke spelen.
Er werd 39 keer
gescoord en de club incasseerde 46 tegendoelpunten
Co-trainer en
beloftencoach : Leon Van den Broeck, Kerselaarln 4 Kapelle-o-d-Bos.
Co-trainer
doelmannen : Geert Claes, Louis Paul Boonstr. 1 Rumst.
Medische cel
Kinesist : Steve
Doms, Zemstseweg 23 bis Hombeek.
Sportief beleid
Administratieve cel
Afgevaardigde :
Louis De Smedt, St-Niklaaswijk 23 Kapelle-o-d-Bos.
Afgevaardigde : Marc
Ceulemans, Dorpstraat 71 Leest.
Afgevaardigde :
Mario Didden, Katelijnestraat Mechelen.
Afgevaardigde
ontvangst scheidsrechter : Jean Verheyden, Vinkstraat Leest.
Aangesloten
spelers
Asseloos Marc,
Bosmans James, Beullens Kurt, Claes Geert, De Buyser Marc, Delcroix Nik, De
Pauw Stijn, Derven Selman, El Makrini Ibrahim, El Messaoudi Karim, Forçeville
Jeroen,
Geysen Steven,
Huysmans Michel, Lemmens Erwin, Naegels Kurt, Nevens Frank, Posthumus Serge,
Rampelbergh Jurgen, Simons Hans, Simons Kris, Smets Jerry, Steenackers Steven,
Thielemans Bart, Van Beneden Steve, Van Campenhout Johan, Van der Trappen
Christiaan, Van Hoof Geert, Van Hoof Jan, Van der Meer Chris, Van Kerckhoven
Bart, Van Praet Koen, Van Sweefelt Roel, Verbergt Erik, Verbist Ben, Verbist
Frank
Trainer-cafébaas
Hij kwam van de
Cypriotische eersteklasser Apollon Limasolen cumuleerde zijn job alscafébaas in zijn taverne Jan zonder Vrees aan de Palingbrug te
Antwerpen met die van trainer van SK Rapid..
Lang zou Rudi
Smolders het echter niet uitzingen : eind oktober 99 reeds stapte hij op bij
Rapid.
Na vijf punten uit
acht wedstrijden kreeg hij het gevoel alleen te staan in de club.
Ik heb hier
altijd graag gewerkt en had ook met de spelers een goed contact maar op mijn
eentje kon ik het niet beredderen en dat heeft uiteindelijk de doorslag
gegeven. Wat ik wel apprecieer is dat de voorzitter mij beloofd heeft dat hij
mij een positieve referentiebrief zal schrijven. Toch een bewijs dat ik hier in
vriendschap wegga,verklaarde hij op 22 oktober aan Gazet van Antwerpen.
Twee dagen later
bevestigde voorzitter Van Heck dit in dezelfde krant :
...Rudi had
vanzelfsprekend op een betere start gerekend. Daarnaast kon hij nooit met zijn
typeploeg spelen door de afwezigheid van El Makrini, de man die het middenveld
moet organiseren. We zijn als goede vrienden uit elkaar gegaan en ik ben er
zeker van dat we hem nog zullen terugzien op Rapid Leest.
Hulptrainer Leon Van
den Broeck nam zijn taak over.
Het was de tweede
keer dat Van den Broeck bij Rapid Leest in volle seizoen de taak van
hoofdtrainer overnam.
In het seizoen1992-93 verving hijna 13 wedstrijden de ontslagnemende Rene De
Moor.
Leon Van den Broeck
was jarenlang speler-trainer geweest bij Kapelle-op-den-Bos en Ramsdonk en het
seizoen voordien trainer bij de jeugd van Racing Mechelen.
Theo De Smet werd de
nieuwe hulptrainer.
De typeploeg van de
nieuwe trainer zag er als volgt uit :
Doelman Claes,
Reservedoelman Kurt Nagels, De Buyser, Van Beneden, Bosmans, Thielemans,
Buellens, Van der Trappen, Simons, Derven, Posthumus, Naegels, De Pauw, Van
Praet, Van Campenhout, Van Kerckhoven.
Het werd een heel
moeilijk seizoen voor SK.
De 36-jarige libero
Marc De Buyser, ooit klaargestoomd in de jeugdschool van het gouden Anderlecht,
verwoordde het als volgt : ...we hebben geen slechte ploeg maar we missen
een centrale middenvelder die de lijnen kan uitzetten en voorin spitsen die het
kunnen afmaken.
In deze reeks is
dat een groot gemis.
Als je zo
moeilijk scoort, dan is het minste foutje achterin dodelijk. En telkens als we
achterkwamen, lieten bij ons een paar jongens het kopje hangen.
Leest heeft
verkeerd ingekocht.
Een hele lading
ervaren spelers laten vertrekken en te veel onervaren jongeren binnengehaald,
meestal dan nog uit de reserven van ploegen als Racing Mechelen.
En ook nog vier,
vijf spelers voor één positie, dat is om problemen vragen...
De Buyser,
zaalwachter in de sporthal van Tisselt, speelde jarenlang in eerste klasse,
o.a. bij Cercle Brugge, RWDM en Moeskroen.
Ook het bestuur zag
op het jaareinde de bui al hangen. Rapid stond voorlaatste met luttele 12
punten.
Alleen eenmirakel kan ons nog redden, vertelde secretaris Apers aan Het Laatste Nieuws en
naar de toekomst blikkend :bij degradatie is het moeilijk om de ploeg samen
te houden en zal het knokken worden om niet de weg van V.V. Leest op te gaan.
Op het gebied van sponsoring zitten we met de huidige geldschieter wel op een
goede wei, maar hoe gaat die reageren op voetbal in tweede provinciale ? Onze
grote fout is geweest dat we tijdens het tussenseizoen te veel spelers met
enorme ervaring lieten vertrekken. Bell, Van Mullem, Bouwmeester en Cireasa
waren wel oude paarden maar ze konden nog werken. De generatie die we hier nu
lopen hebben, heeft dat duidelijk niet in het bloed.
De secretaris klopte
in hetzelfde krantenartikel op eigen borst en gaf toe dat het bestuur mee aan
de basis lag van de laagconjunctuur. Tijdens de winterstop werd nog getracht de
voorhoede te versterken door Roger Lukaku bij Oostende weg te halen, maar die
transfer mislukte.
Geen fusie
Diezelfde periode
werden de oude fusieplannen tussen Rapid en V.V. Leest opnieuw bovengehaald.
Evensnel werden ze weer afgeschoten toen bleek dat VV op de velden van de NV
Omnihal van Gust Emmeregs speelde en deze laatste wou dat zijn complex veel te
duur werd afgehuurd.
Ongeveer 30
procent minder inkomsten
Toen de degradatie
naar tweede provinciale vast stond verklaarde voorzitter Van Heck dat de club
vanaf volgend seizoen 30% minder sponsorgeld binnen zou krijgen met als gevolg
dat spelers zoals De Buyser, Derven en Buelens te duur werden om ze te behouden.
Diefjes gepakt in
chalet SK Leest
Op 10 oktober 99
betrapten verantwoordelijken van SK Rapid twee minderjarige inbrekers op
heterdaad. De diefjes, 16 en 17 jaar oud, waren het chalet binnengedrongen en
hadden een som geld gestolen. Het tweetal werd in bedwang gehouden tot de
politie ter plaatse arriveerde.
Degradatie naar
tweede provinciale.
KSK Hobeken werd dat
voetbaljaar kampioen met 63 punten voor Waaslandia.
SK Rapid Leest
eindigde voorlaatste met 19 punten, 27 gemaakte en 61 tegendoelpunten.
Hekkensluiter werd
Veerle met 5 punten.
Fotos :
-Rudi Smolders.
-Leon Van den Broeck nam de taak van Rudi Smolders
over.
Spelerskern: Marc Asseloos, James Bell, Hans Bouwmeester, Joris
Broothaers, Geert Claes, Nita Cireasa, Stijn De Pauw, Rafael Desmedt, Luc Huys,
Jean Lumuanganu, Serge Posthumus, Hans Simons, Steven Van Beneden, Kris Van der
Trappen, Tim Van Horenbeeck, Bart Van Kerckhoven, Pascal Van Mullem, Koen Van
Praet, Roel Van Sweefelt, Eric Verberght.
Indien we ons in
eerste kunnen handhaven, zou dit reeds als een succes kunnen beschouwd worden,
we hebben omzeggens niets aangekocht, vertelde
perswoordvoerder en keeperstrainer Willy Stroobants aan Het Laatste Nieuws bij
de start van het nieuwe voetbalseizoen. Wel houden we onze ervaren spelers
zoals Bouwmeester die als libero zal uitgepeeld worden en Nita Cireasa en
Pascal Van Mullem als betrouwbare mandekkers. In enkele wedstrijden van de
Beker van Antwerpen kenden we geen problemen. Telkens winst tegen Sporting
Mechelen, Wavria en Peulis. Tegen clubs uit een hogere afdeling liep het niet
zo lekker. Verlies met 2-5 thuis tegen Heist, 1-7 tegen Kapellen en 2-7 tegen
Londerzeel. Toegegeven dat onze trainer toen nog niet over alle effectieven kon
beschikken.
Met een een nul op
zes miste Rapid haar start volledig.
We zijn gewoon
te zwak voor deze reeks, waren de
eerste woorden van secretaris Jean Apers, het probleem bij ons is dat we
veel te traag zijn. De ouderen van de groep kunnen eerste provinciale niet
meeraan. Nu alde handschoen werpen is wel wat vroeg maar
het gaat dit seizoen erg moeilijk worden. Misschien een sein voor de trainer om
eens met wat jongere spelers aan de aftrap te komen. Als we dan verliezen
hebben we toch iets geprobeerd. Nu zitten jongeren op de bank en weten we niet
welk vlees we in de kuip hebben.
De oudjes van SK
Rapid slaagden er in om de ploeg in eerste provinciale te houden.
Rapid eindigde tiende met 39 punten. Die waren afkomstig van 11 overwinningen
en 6 gelijke spelen. Dertien keer werd er verloren.
De ploeg was goed
voor 51 doelpunten en 59 tegendoelpunten.
Het contract met
Bell (37), Bouwmeester en Van Mullem werd na dit seizoen niet vernieuwd,
ook omdat er minder
geld in kas was wegens het wegvallen van enkele sponsors.
Lumuanganu ging net
als Raf De Smedt naar Borght en trainer Huys vertrok naar Heffen waar hij als
jeugdtrainer aan de slag ging.
Vier maanden cel
voor een tackle
In oktober 1998 werd
Jean Lumuanganu tot vier maanden effectief en een boete van 400.000 frank
veroordeeld, voor een overtreding van twee jaar voordien. Tijdens de match
Tisselt-Rapid Leest in tweede provinciale had hij Yoeri De Vos getackeld zodat
die er een kuit- en scheenbeekbreuk aan overhield. De Vos eiste een schadevergoeding,
maar voor de rechter volstond dat niet.
Onmiddellijk na de
overtreding had de scheidsrechter rood getrokken en Jean werd door het
sportcomité van de provincie Antwerpen geschorst voor twee speeldagen.
Yoeri De Vos liet
het daar niet bij en trok naar de burgerrechtbank. Hij argumenteerde dat
Lumuanganu hem moedwillig van het plein had getrapt, op een moment dat de bal
niet eens in de buurt was en dat hiij door deze kwetsuur ook zijn werk verloren
had.
Daarom vroeg hij een
forse schadevergoeding. De rechter, zich baserend op een aantal getuigenissen,
was duidelijk van hetzelfde oordeel en gaf Lumuanganu, die niet op de zitting
aanwezig was, vier maanden effectieve gevangenisstraf plus een boete van
400.000 frank.
Op advies van zijn
club ging Jeanke in beroep. Hij voerde aan dat het geen moedwillige trap was,
maar een tackle.
Youri De Vos was
zelf geschrokken van de uitspraak : Ik heb nooit om een celstraf voor
Lumuanganu gevraagd, wel om schadevergoeding. Maar enerzijds waren de
getuigenissen zo bezwarend voor hem en anderzijds pleitte zijn afwezigheid op
het proces beslist niet in zijn voordeel. Het is een uitspraak en beslissing
van de rechter, maar ik wil eventueel op de rechtbank duidelijk maken dat de
financiële schadeloosstelling voor mij volstaat, vertelde hij op 2 oktober
98 in Het Laatste Nieuws.
De rechtbank
milderde de straf tot 15 dagen celstraf en 20.000 frank boete voor
onopzettelijke slagen. Aan Yoeri De Vos moest hij 438.000 frank
schadevergoeding betalen.
Ook hiertegen werd
beroep aangetekend en een definitieve uitspraak volgde in november 2000 door
het hof van beroep te Antwerpen.
Dat hof
herkwalificeerde de feiten eerst naar onopzettelijke slagen en verwondingen.
Vervolgens stelde het hof in een omstandig gemotiveerd arrest vast dat de
tackle deel uitmaakt van de risicos van een voetbalmatchen sprak Lumuanganu vrij.
Op elf seizoenen SK
Rapid was dit slechts de tweede rode kaart die Jeanke kreeg, niet slecht voor
een speler die zo vaak zo zwaar belaagd werd.
Voorzitter: Francis Van Heck. Secretaris: Jean Apers
Trainers: Luc Huys en Hans Bouwmeester.
Sponsor: Sigma De Decker.
Aangeworven
spellers: Marc Asseloos
(Tub.Borgerhout), Bart Baetens (Katelijne), Eric Slachmuylders (Elewijt), Tim Van
Hoorenbeeck (Lyra), Bart Van Kerckhoven (SC Mechelen), Koen Van Praet
(Kapelle-op-den-Bos).
Afgestane
spelers: Sinisa Askraba (Hombeek),
Franky De Prins (Kapelle-op-den-Bos).
Spelerskern:
Marc Asseloos, Bart
Baetens, James Bell, Hans Bouwmeester, Joris Broothaerts, Nita Cireasa, Geert
Claes, Stijn De Pauw, Rafaël De Smedt, Christiaan Goossens, Luc Huys, Jean
Lumuanganu, Bart Selleslaghs, Hans Simons, Chris Van der Trappen, Tim Van
Hoorenbeeck, Bart Van Kerckhoven, Pascal Van Mullem, Koen Van Praet, Roel Van
Sweevelt.
Beker van België
In de eerste ronde
van de Beker van België schakelde Rapid Scup Jette met 2-0 cijfers uit maar
werd zelf door vierdeklasser Grimbergen uit de beker gewipt.
Opnieuw derbys
en SK Rapid glansrijk ploeg van het dorp.
Door de degradatie
van buur en concurrent V.V Leest kregen we dit voetbaljaar opnieuw twee
confrontaties tussen de aartsrivalen.
Het eerste treffen
vond plaats eind november op Rapid.
Het werd een
gemakkelijke 5-0 overwinning voor de thuisploeg.
Na een kwartier spel
stond Asseloos reeds met een hattrick te pronken.
Bell legde de
ruststand vast.
De bezoekers moesten
drie minuten na de hervatting met tien man verder na de uitsluiting van
Erkelens, wegens natrappen op Asseloos.
Simons legde de eindcijfers vast met een schuiver onder het lichaam van
VV-doelman Teughels.
Toen de tweede derby
van dat seizoen betwist werd was Rapid lijstaanvoerder en V.V. Leest
hekkensluiter.
Met doelpunten van
Van Mullem, Raf De Smedt en James Bell zat SK Rapid al bij de rust op rozen.
In de tweede helft
kon doelman Teughels tegenscoren op strafschop.
Eindstand 1-3.
SK Rapid Kampioen
Tot de dertigste en
laatste speeldag moest Rapid wachten om zekerheid te verkrijgen over de titel.
Toen werd Linda Olen ingepakt met spectaculaire 7-2cijfers.
Uitblinker werd
politieagent Pascal Van Mullem met drie doelpunten.
Medetitelkandidaat
Katelijne haalde slechts een gelijkspel tegen BO Beerzel en eindigde op vijf
punten van kampioen SK Rapid Leest.
Na de verbluffende
zege tegen Olen werden de trainers van Rapid Luc Huys en Hans Bouwmeester in
triomf rondgedragen.
SK Rapid eindigde
met 73 punten, maakte 74 doelpunten en kreeg er slechts 20 tegen.
Terwijl Rapid zich
opmaakte voor eerste provinciale degradeerde buur V.V. Leest naar derde provinciale.
Nita Cireasa
Eén van de
smaakmakers van de kampioenenploeg was de 32-jarige Roemeen Nita Cireasa. Niet
de eerste de beste. Wie verwacht in tweede provinciale een speler die een
Europabeker voor Landskampioenen op zijn palmares heeft staan.
De mandekker van
Rapid Leest stond op het scheidsrechtersblad bij het grote Steaua Boekarest in
de finale tegen Barcelona in 1986.
Nita was toen
amper 21 en leek een schitterende voetbalcarriëre tegemoet te gaan.
Hij was Roemeens
jeugdinternationaal en speelde samen met wereldsterren als Hagi, Lacatus en
Stoica senior.
Op zijn 17de
was hij in het eerste elftal van Brilea, zijn geboortedorp gedebuteerd.
Daar werd hij
niet veel later weggehaald door de Roemeense topclub Steaua Boekarest waar hij
vijf jaar zou spelen.
Hij was nog geen 25 toen zijn dochtertje ernstig ziek werd en in Roemenië niet
kon geholpen worden.
Toen de Belgische
tweedeklasser Verbroedering Geel kwam aankloppen aarzelde hij geen moment. Haar
gezondheid primeerde op zijn sportieve loopbaan en het kind kreeg in het rijke
België mogelijkheden die in zijn thuisland ondenkbaar waren.
Na meerdere
operaties raakte het kind aan de beterhand.
Vier seizoenen
bleef Nita bij Geel om daarna aan de slag te gaan bij V.V. Leest.
In die periode was hij tewerkgesteld in de glaszaak van Jean Vos, de toenmalige
sponsor van V.V.
In 1996 kwam hij
samen met Bouwmeester en Askraba naar SK Rapid.
Daar zou hij tot
in het jaar 2005 actief blijven bij de veteranen.
Nita is momenteel
Belgisch staatsburger en woont met zijn familie in Mechelen.
Fotos :
-De titel is binnen !
Klassieke vreugdetaferelen op Rapid Leest.
SK Rapid wou graag
zo snel mogelijk terug naar eerste provinciale.
Het had er de kern
voor met ervaren rotten als Bouwmeester (37), Askraba (37), Cireasa en James
Bell (34). De eerste drie waren van buur VV Leest overgekomen, na problemen
aldaar.
Maar ook dit seizoen
hadden de Leestenaars af te rekenen met vele gekwetsten, daardoor zat er geen
continuïteit in de prestaties.
De ploeg van trainer
Luc Huys eindigde in de competitie vierde met 57 punten.
Na kampioen Hoboken (62 punten), Ternesse (60) en Rochus Deurne (58).
Beker van
Antwerpen binnengehaald.
Op paasmaandag 31
maart 97 speelde Rapid voor eigen volk de halve finale van de Beker van
Antwerpen tegen eersteprovincialer FC Duffel. Eindelijk een thuiswedstrijd.
Om zover te geraken
moesten de Leestenaars zes keer op vreemd terrein de volgende ronde afdwingen.
Zo werden achtereenvolgens Pijpelheide, VV Leest, Beerzel, Meerhof, Balen en
Hulsen uitgeschakeld.
De held van de
wedstrijd was een verbluffende doelman Jan Van der Veer die zijn ploeg naar
verlengingen sleepte. De Leestenaars haalden het uiteindelijk met 2-1.
Jean Lumuanganu
scoorde het beslissende doelpunt.
In de finale moest
Rapid het opnemen tegen Meerhout.
De ploeg van Rapid
bestond uit Boonen, Goossens, Desmedt, Bouwmeester (117 Nevens), Cireasa,
Ascraba, Broodhaerts, Bell (91 Selleslaghs), Lumuanganu, Van Mullem (60
Vandertrappen).
Negentig minuten
bleken onvoldoende om de bekerwinnaar aan te duiden. Nochtans begon alles
uitstekend voor Meerhout dat op voorsprong kwam met een doelpunt van De Backer.
Van dan af nam
Meerhout wat gas terug en kon Leest zich tot de gevaarlijkste ploeg opdringen.
De doelman van
Meerhout had flink wat moeite om overeind te blijven, want Ascraba en Desmedt
kwamen zeer dicht bij de gelijkmaker.
Daarop moest Leest
tot diep in de tweede helft wachten. Lumuanganu geraakte heel even uit de
verstikkende greep van zijnbewaker
Collet en kon zo doelman Emmers te grazen nemen.
Net toen iedereen
zich opmaakte voor de verlengingen kon een vrijgespeelde Simons met een
diagonaal schot binnen knallen.
Vreugde alom in
hetLeestse kamp, maar die was van korte
duur. Bij de eerste tegenactie geraakte Verhesen met de bal tot in de
rechthoek, waar hij foutief gestopt werd door Desmedt. Scheidsrechter Somers
wees resoluut naar de stip waarop Wouters de penalty binnenschoot : 2-2en toch verlengingen.
Zenuwslopend en
spannend voor spelers en supporters. Uiteindelijk bleef het 2-2 en moesten de
strafschoppen beslissen. SK Rapid-doelman Boonen pakte de vierde strafschop en
toen Turelinckx de vijfde penalty voor Meerhout over knalde kon voor Leest het
feest beginnen.
Hans
Bouwmeester
Bij het grote
publiek was hij vooral bekend als de technisch verfijnde spelverdeler van
eersteklassers RWDM en Lierse.
Hij werd op 28
augustus 1958 te Amsterdam geboren, doorliep de jeugdreeksen bij een
amateurvereniging en ging op zijn zestiende naar FC Amsterdam, een ploeg die in
die periode zowel in de eredivisie als in de eerste divisie uitkwam.
Zes jaar zou hij
er blijven.
Toen verhuisde
hij naar België en hij kwam in Brussel bij RWDM terecht.
De mooiste periode
uit zijn carrière.
Hij maakte er de
promotie mee van tweede naar eerste klasse.
De sfeer was er
optimaal en hij speelde er naast vedetten als Michel De Wolf, Franky Van der
Elst en Nico Janssen.
Zes seizoenen
lang zou hij er het goede weer maken.
Nadien speelde
hij nog drie jaar bij Lierse.
Daar hield een
knieblessure hem lange tijd van het veld.
Hij maakte er de
ontbolstering mee van talenten als Brocken, Serneels, Huysmans en Van
Kerckhoven.
Toch miste hij de
gemoedelijke sfeer van Molenbeek, vooral omdat het publiek van Lier
kritischer en
veeleisender was.
Op zijn 31-ste
zette de sierlijke voetballer een stapje terug, hij ging bij derdeklasser
Kapellen voetballen.
Na twee jaar
daalde hij af naar eerste provinciale waar hij respectievelijk bij Bornem (één
jaar) en bij V.V. Leest (twee jaar) actief was.
Toen die laatste
club problemen kreeg met het uitbetalen van haar spelers vertrok hij naar SK en
coördineerde ook de overgang van Askraba en Cireasa.
In de hogere
reeksen speelde Hans Bouwmeester in het middenveld als spelverdeler.
In de lagere
reeksen zakte hij af naar de defensie, een logische evolutie gezien zijn
leeftijd. Daar organiseerde hij als libero de verdediging,maar brak toch regelmatig uit om de
tegenaanval te lanceren.
In zijnLeestse periode woonde Hans in het dorp samen
met zijn Belgische echtgenote Sonja en kinderen Grace en Brian.
Hij werd er de
populaire cafébaas van Het Knipkeop de Juniorslaan.
Later werd hij
nog trainer en jeugdcoördinator van SK Heffen.
Willy Ratko Stroobants in volle actie. (foto JL)
1995-1996
Ellendig
seizoenbegin voor SK Rapid.
Doelman Jan Van der
Veer brak op de derde speeldag een vinger, Frank De Prins had last van
een hernia, Johan De
Vos sukkelde met een voetletsel, Thierry Moreel liep een scheurtje op aan de
enkel en Geert Haentjes was herstellende van een schouderbreuk.
Na vier wedstrijden
had SK amper twee punten behaald via twee gelijke spelen.
Eerste
overwinning in derby en weer ploeg van het dorp.
Haalde concurrent
V.V. Leest vorig seizoen nog vier op vier tegen de buren van Rapid op zondag 1
oktober 1995, op de vijfde speeldag sloeg Rapid Leest terug.
De thuisploeg, fel
en efficiënt, maakte komaf met zijn buur en boekte verdiend een eersteseizoensoverwinning.
Rapid was met
volgende elf op de afspraak gekomen : Stroobants, Van Mullem, Desmedt, Engelen,
Goossens, Selleslagh, Scheers, Van Goylen, Askraba, Lumuanganu, Meert (87
Slachmuylders).
De bezoekers traden
aan met Geert Claes, Bouwmeester, Verhaegen, Cireasa, Rohart, Molkens (46 De
Prins), Werner Huys, Paul Huys, Simons, Danny Claes en Leys (82 Rillaerts).
Nadat Lumuanganu zich losgerukt had van drie tegenstrevers besloot hij
droog inde rechterbovenhoek : 1-0.
Even later had Jeanke een dubbele voorsprong in zijn voet maar Geert Claes
hielder nog even de spanning in.
Na de pauze vloeide het spel vlot heen en weer.
De gebroeders Huys zorgden voor het eerste gevaar maar een doelpunt volgde
slechts nadat Meert op snelheid iedereen achter zich liet.
Tien minuten voor het einde was de kous voor VV helemaal af, toen De Prins
met een tweede gele kaart naar de kant moest.
Het gaf Lumuanganu en Meert nog wat meer vrijheid en laatstgenoemde maakte
er nog 3-0 van en mocht dan onder een daverend applaus de kleedkamer opzoeken.
Opnieuw een 48-jarige in doel
In januari 89 had Rapid Leest de krantenkoppen gehaald toen trainer
Custers zijn 48-jarige poulain Jos De Winter in doel geposteerd had. Door de
blessure van Jan Van der Veer werd dit exploot zes jaar later herhaald met de
opstelling tegen Edegem in de vierde speeldag en in de derby, van de evenoude
Willy Stroobants, op dat moment titularisdoelman van de veteranen.
Stroobants hield keurig zijn netten schoon, een prestatie voor een
48-jarige.
Willy Stroobants
Willy Stroobants begon met voetballen bij de scholieren van VC Hooikt.
Men plaatste hem toen maar in de goal opdat hij niet in de weg zou lopen
vertelde hij. Op zijn achttiende kreeg hij daar zijn eerste kans in de
fanionploeg en twaalf seizoenen later stond hij er nog onder de lat. Lierse
kwam toen bij hem aankloppen maar omwille van zijn beroep als
vrachtwagenchauffeur kon hij niet voldoende trainen.
Via de reserven van Excelsior Kessel kwam hij respectievelijk bij
Massenhoven en Jimboys Duffel terecht.
Op zijn 35-ste werd hij door Jean Van Dam naar Rapid gehaald.
Ingevolge een domme reactie op een scheidsrechter in een wedstrijd met
de veteranen legde de voetbalbond hem drie jaar speelverbod op.
Hij bleef echter actief in het liefhebbersverbond en na zijn schorsing
nam hij opnieuw zijn plaats in bij de veteranen van SK Rapid.
Na al die jaren raakte hij uiteindelijk op zijn 48-ste in de eerste
ploeg en tot zijn eigen verbazing voor vier opeeenvolgende wedstrijden tot de
terugkeer van Jan Van der Veer.
Ook het jaar nadien, op zijn 49ste maar dan in 2de
provinciale, zou hij verschillende keren tussen de palen staan van het eerste elftal.
Bij Rapid speelde Stroobants meestal bij de veteranen en de reserven.
Hij was er ook keepers- en een korte periode hulptrainer.
Later was hij voor zijn club nog een tijdlang woordvoerder naar de pers
toe.
Willy was echt gebeten door de voetbalmicrobe.
Ooit kreeg hij als vrachtwagenbestuurder de bons omdat hij het vertikte
langer te wachten op een lading in Oostenrijk, hij moest immers gaan
voetballen.
Op latere leeftijd was hij actief als buschauffeur.
Heide Kermis
In juli 95 vierde SK Rapid Heide kermis met volgende activiteiten :
-op vrijdag 7/7 werden er mosselen geserveerd maar ook steak met friet
of brood was te verkrijgen.
-op zaterdag 8/7 werd er een kaartavond georganiseerd met een
prijzenpot ter waarde van 30.000 frank. De inleg bedroeg 150 frank.
-op zondag 9/7speelde DJ Dolf
ten dans.
Alle activiteiten gingen door aan de terreinen van de club op de Grote
Bleukens.
Kaarttornooi
Op 20 oktober 1995 nam het 12de Kaarttornooi van S.K.R. Leest een aanvang.
Start van een
tornooi dat liep over 7 vrijdagen en doorging in de nieuwe hal van
Ludy Spoelders
Machinery (Juniorslaan 57 Leest).
Er was een
prijzenpot van 1.000.000 frank.
Inleg : 249 frank
per persoon per avond, een tornooikaart kostte 1.500 frank.
Per kaartavond kon
men voor 80.000 frank aan prijzen winnen.
Voor de winnaar van
het eindklassement was er een wagen weggelegd : een Kia Sephia.
Trainerswissel
In januari 96 nam
Edwin Comyn het roer over van trainer Jan Van den Heuvel.
SK Rapid stond voorlaatste in de rangschikking.
De nieuwe
oefenmeester debuteerde tegen Schriek en Meerhout met twee opeenvolgende
nederlagen, wat secretaris Apers in Gazet van Mechelen van 27 januari het
volgende ontlokte : ...ik heb al sedert 25 seizoenen het wel en wee van
Rapid meegemaakt. Ik mag nu wel zeggen dat we zeven vette jaren achter de rug
hebben, maar dat we sedert vorig seizoen
waarschijnlijk
aan de zeven magere begonnen zijn. Het aantal kijkers daalde aanzienlijk, de
sponsoring verminderde. Allemaal factoren die een club zeker niet ten goede
komen.
Het schoentje
wringt bij onze club duidelijk in de aanval. We scoren te moeilijk ondanks de
goede wil die iedereen aan de dag legt. Van onze zwarte spits Lumuanganu
verwachten we natuurlijk dat hij doelpunten scoort. Hij spant zich zeer hard
in, maar werd ook al regelmatig door blessures geplaagd en hij krijgt het in
geen enkele wedstrijd gemakkelijk. Het gebeurt meermaals dat hij zelfs twee
bewakers aan het been krijgt...
VV Leest- Rapid
Leest : 2-2
Na de
dinsdagavondtraining voor de derby zaten beide ploegen gemoedelijk rond de
tafel.
Dit op uitnodiging
van kastelein en V.V.-vedette Hans Bouwmeester in wiens taverne de spelers rond
een bord dampende spaghetti van gedachten konden wisselen.
Tussen de
krijtlijnen werd echter wel voor elke bal gestreden.
Voor aanvang van de
wedstrijd werd Chris Goossens door vriend en tegenstander in de bloemetjes
gezet naar aanleiding van zijn 250ste wedstrijd in het eerste elftal
van Rapid.
Die tweede derby van
dat seizoen werd betwist voor een meer dan redelijke publieke belangstelling.
Beide ploegen moesten immers knokken tegen degradatie.
Het meeste
initiatief ging uit van de thuisploeg die na een kwartier op voorsprong kwam na
een strafschopfout op Jesse Verstraeten. Deze zette zelf de elfmeter om.
Lumuanganu werd
oordeelkundig door de Roemeen Cireasa afgestopt.
Kort na de rust
maakte Askraba voor Rapid gelijk maar het antwoord van V.V. liet niet lang op
zich wachten. Via Van den Eede kwam de bal bij de debuterende Willems, die met
een lobbal de thuisploeg weer op voorsprong bracht.
Een kwartier voor
het einde lukte Askraba, nu vanop de stip, zijn tweede doelpunt.
Degradatie
Deels door gebrek
aan afwerking, maar ook en vooral omwille van enkele langdurig geblesseerde
spelers werden de wapens aanvankelijk uit handen genomen van oefenmeester Jan
Van den Heuvel.
Toen Edwin Comyn begin 95 diens taak overnam, kon de sputterende motor niet
meer op normaal toerental gebracht worden.
Men moest accepteren
dat met een te beperkte kern overleven in eerste provinciale praktisch
onmogelijk was. Daar waren beide trainers het roerend over eens.
Rapid Leest eindigde
14de met 26 punten en kon zich opmaken voor 2de
provinciale.
Voorzitter : Francis Van Heck. Secretaris : Jean Apers.
Trainer : Jan Van den Heuvel.
Kern : Asseloos Marc, Boonen Guy, De Lauw Steve, De Smedt
Ralf, De Vos Johan, Engelen Peter, Goossens Chris, Haentjes Geert, Heremans
Tom, Lenie Wim, Lumuanganu Jean, Misic Milan, Moreel Thierry, Van Giel Steven,
Slachmuylders Eric, Van der Veer Jan, Van Goylen Chris, Van Mullem Pascal,
Verschueren Stanny.
Aanvallend viel er
het seizoen voordien niet veel te klagen maar de 52 geïncasseerde doelpunten
stemden tot nadenken en voor het nieuwe seizoen werd de defensie versterkt met
doelman Jan Van der Veer die van FC Duffel overkwam.
Milan Misic moest
voor de aanvallende impulsen zorgen op het middenveld. Hij speelde nog bij
Vorselaar en Herentals.
Middenvelder Thierry
Moreel doorliep de jeugd van Lierse en speelde bij Emblem.
Stanny Verschueren,
inzetbaar als libero werd voor een seizoen bij Lint aangekocht.
Voorheen was hij 6
seizoenen actief bij bevorderingsploeg Rita Berlaar.
Steven Van Giel
(aanvaller) werd bij Willebroek weggehaald.
SK jeugdspeler Gerry
Smets keerde terug in zijn oude stal en Wim Lenie kwam van Bornem waar hij
weinig aan de bak was gekomen.
Doelman Pedro
Landerloo, Chris Goossens en Tom Heremans zouden de club nog verlaten.
Uiteindelijk kon
trainer Jan Van den Heuvel een beroep doen op een evenwaardige kern van 17
spelers.
Het clubbestuur
apprecieerde het werk van Jan Van den Heuvel die op SKR Leest bleef.
In de Gazet van
Mechelen van 22 april 1994 werd de Leestse trainer in het voetlicht geplaatst :
...trainer Jan
Van den Heuvel heeft de voorgevoelens van de pessimisten met positieve
resultaten volledig de kop ingedrukt. Zijn tactisch doorzicht koppelt Van den
Heuvel aan de juiste psychologische aanpak van de spelersgroep...
Mijn aansluitingskaart ondertekende ik als knaap bij
KV Mechelen. Bij geelrood doorliep ik alle jeugdreeksen. Aan de periode bij de
Uefas bewaar ik wel de mooiste herinneringen...
Het was onder het beleid van trainer Piet Teughels dat we toen de wedstrijden
mochten betwisten op het hoofdterrein van alle eersteklassers. Van hem heb ik
heel wat voetbalwijsheid opgestoken. Ik vond het dan ook bijzonder jammer dat
hij achter de kazerne niet langer actief bleef. De trainingen als kadet en
scholier stonden wel op een laag pitje. Er werd bijvoorbeeld nooit getraind op
tweevoetigheid. Nochtans een basisprincipe dat door elke trainer aan de jonge
voetballertjes zou moeten opgelegd worden. Na een aantal wedstrijden bij de
invallers van KV Mechelen hield ik het voor bekeken en sloeg mijn tenten op bij
provinciale clubs. Eerst als spelend lid van VK Weerde, waarmee ik onmiddellijk
naar tweede provinciale promoveerde. Een seizoen later was ik actief bij FC
Peutie, waar ik twee jaar verbleef. Geplaagd door kwetsuren moest ik op
28-jarige leeftijd afhaken.
Gedurende een vijftal jaren heb ik dan het voetbal de
rug toegekeerd. Ik gooide het over een andere boeg en ging volleybal spelen.
Ondertussen stichtte ik ook zaalvoetbalclub Leest.
Maar de voetbalmicrobe leefde nog in mij en toen mijn zoontje Bert bij VV Leest
aansloot en ik door secretaris Willy Slachmuylders gepolst werd om de taak van
jeugdtrainer op mij te nemen, hapte ik toe.
Ik beleefde zeven prachtige jaren als jeugdtrainer en
jeugdcoördinator bij blauwgeel. Bij de jonge spelertjes legde ik vooral de
nadruk op het aanleren van voetballen met beide voeten. Spelers met talent liet
ik op een plaats spelen tegen hun voet. Het resultaat viel later dan ook zeer
positief uit.
Hoofdtrainer
Mijn debuut als hoofdtrainer maakte ik ook bij VV
Leest. Toen Julien Van den Broeck het als trainer rond nieuwjaar van het
seizoen 1991-92 voor bekeken hield, nam ik zijn taak over. Met succes trouwens,
want we speelden de eindronde voor promotie naar vierde klasse tegen SV
Willebroek. Een wedstrijd die een beetje een wrang gevoel nalaat.
Stel je voor dat we met nog een kwartier te spelen met
2-0 aan de leiding stonden. Er kwamen toch nog verlengingen aan te pas en we gingen
nog de boot in.
Bij mijn huidige club SK Rapid Leest vond ik een toffe
groep spelers met een zeer sterke morele weerbaarheid. Ik mag gerust zeggen dat
elke speler bereid is om er het hoofd voor te leggen om de zege te behalen.
Over de inzet, lef en kameraadschap van de groep heb ik hoegenaamd niet te
klagen. Ook het bestuur verdient alle lof.
Men wil ook volgend seizoen een rol spelen in eerste
provinciale. We hebben reeds gepraat over contractverlenging en hadden het ook
over de sportieve middelen waarover ik wil blijven beschikken. Ik weet dat het
bestuur alles zal doen om mij in de beste voorwaarden aan volgend seizoen te
laten beginnen, besluit Jan Van den Heuvel, die het diploma van
adjunct-trainer behaalde...
Beker van Antwerpen
Op het terrein van Red Boys versloeg SK Elzestraat met 1-3, thuis tegen
Tisselt werd het 6-1.
Op VV Duffel werden de blauwroden met de strafschoppen gewipt.
Leest-Heide kermis
In juli 1994 organiseerde de club, naar aanleiding van Leest-Heide
Kermis, een aantal activiteiten op hun terrein :
-op vrijdag 8 juli een vedettenparade met soundmixartiesten Jan Van den
Bossche, Len Lenaerts, Philippe Vincent, Peter Mitchell, Corina en Frank Gabon
en Jo Valley.
Kaarten kostten 150 frank in voorverkoop en 200 frank aan de kassa.
-op zaterdag 9 juli werd een kaartavond gehouden waaraan een prijzenpot
van 150.000 frank verbonden was en een prijzentafel van 150 prijzen. Inleg
bedroeg hier 249 frank.
-op zondag 10 juli traden Luc Steeno, Eddy Wally en Roy op.
Kaarten aan 250 in voorverkoop en 300 frank aan de kassa.
-op vrijdag 15 en zaterdag 16 juli serveerde SK Rapid de eerste Zeeuwse
mosselen.
De derby en de doodsbrief
Op 30 oktober 1994
won VV Leest de derby tegen SK Rapid met 1-3.
Deze
vierpuntenwedstrijd in Eerste Provinciale werd onder barre weersomstandigheden
betwist. Felle
windstoten verhinderden dikwijls de goede bedoelingen van de spelers.
SK speelde zonder de
gekwetste Lumuanganu, bij VV ontbrak de eveneens gekwetste Askraba.
De bezoekersvan VV wonnen het pleit met twee doelpunten
van hunspeler-trainer Luc Leys. VV-voorzitter
Gust Emmeregs was zo gelukkig dat hij zijn ploeg een etentje beloofde.
Na de derby werd te
Leest een ludieke doodsbrief verspreid waarin de dood van Rapid SK Leest werd
aangekondigd.
Een ongelukkige zet
omdat zaterdagavond Ludo Paulus overleed, nadat die in de namiddag nog een
wedstrijd met de SKR-veteranen had gespeeld en op zondagmorgen Tim Van Heck,
zoon van de voorzitter, om het leven kwam in een verkeersongeval. Zware klappen
voor de club.
Gazet van Mechelen
31 oktober 1994 :
Tegen
hoekgevel te pletter in Mechelen
De 21-jarige Tim
Van Heck uit de Blaasveldstraat 16 in Leest reed zichzondagavond om tien minuten voor vijf met
zijn auto te pletter tegen de hoekgevel van het voormalige Klein
Seminarie op het
Hoogstratenplein in Mechelen. Hij was op slag dood.
De hulpdiensten,
met een geneesheer uit het dichtbijgelegen O.L.Vrouwziekenhuis , waren
onmiddellijk ter
plaatse maar voor het slachtofferkon
geen hulp meer baten.
Tim, een zoon van
SKR Leest-voorzitter Van Heck, zat alleen in zijn voertuig.
V.V. Leest stond na
deze derby-overwinning zevende gerangschikt met 10 punten.
SK Rapid bleef twaalfde met 6 punten.
De tweede
competitiederby
De derby van zondag
5 maart 1995 werd door V.V. Leest gewonnen met het kleinste verschil.
Ditmaal met Jean
Lumuanganu in de spits kregen zowel Staf Verhaeghen als Hans Bouwmeester de
handen vol. Jeanke dolde aanvankelijk met zijn rechtstreekse tegenstrever, maar
vond in Geert Haentjes en Marc Asseloos geen aflossingspunt.
Pascal Van Mullem
hield Luc Leys onder controle zodat de thuisploeg aanvallend weinig kon
uitrichten.
Twintig minuten voor
tijd moest keeper Jan Van der Veer zich gewonnen geven.
Staf Verhaeghe
stuurde een vrijschop richting tweede paal, waar Danny Claes het leer zonder
pardon in één tijd op de slof nam.
Rapid Leest nam dan
risicos waarvan Luc Leys er eentje afstrafte.
Op weg naar een
tweede doelpunt werd hij echter door Jan Van der Veer foutiefgestopt. De goalie kwam met geel
goed weg, maar de ref legde de bal wel op de stip. Luc keilde de bal echter
keihard op de staander.Zo bleef het bij een 1-0 score, maar de bezoekers
mochten met opgeheven hoofd het terrein verlaten.
Periodetitel
Dankzij een 1-0 thuiswinst in april 95 tegen Linda Olen veroverde
Rapid dat seizoen de tweede periodetitel.
In de eindronde werden de Leestenaars echter gewipt door Hemiksem na
een 4-3 nederlaag en een1-1 gelijkspel
thuis.
Lille werd kampioen met 42 punten. SK Rapid eindigde negende met 30
punten.
Bijvoegsels :
-De bewuste
doodsbrief.
-Luc Leys, hier
in duel met Peter Engelen en Kris Van Goylen, zou tweemaal scoren in een fair
uitgevochte derby.