Pieter Jozef “Jef” Beullens was te Hombeek geboren op 9 mei 1882 als zoon van de Leestse schepene Frans Beullens (°Leest 22/6/1857, +Leest 5/8/1931) en van Maria Victoria Neefs (°Hombeek 29/9/1856, +24/9/1893). Jef werd op zijn beurt schepene van de gemeente Leest toen hij de plaats innam van de ontslagnemende Prosper Busschot. De vader van Jef was vader van 13 kinderen toen zijn eerste echtgenote overleed. Frans Beullens hertrouwde te Leest op 14 mei 1895 met zijn meidje Joanna Maria De Hertogh die hem op haar beurt nog 14 kinderen schonk. Van het 25ste was koning Albert peter en het jongetje werd dan ook naar zijn peter genoemd zoals dat toen de gewoonte was.
Jef, pachter van het eeuwenoude Hof ten Broecke, zorgde, zoals zijn vader, ook voor een kroostrijk gezin. Hij was gehuwd met Maria Clementina Robijns (°Kapelle-op-den-Bos 20/3/1887, +Blaasveld 25/8/1949). Hun kinderen :
-Lodewijk “Louis” Jan Beullens, was geboren te Kapelle-op-den Bos op 29/3/1906 en overleed te Leuven op 25/10/1947. Hij was gehuwd met Louisa “Wis” Apsillis (°17/1/1905, +11/8/1994).
-Frans Beullens (“den Beulle”), was te Kapelle-op-den Bos geboren op 5/12/1907 en hij overleed er op 5/10/1966. Hij was gehuwd met Rosalie Van Praet (°21/2/1907). “Den Beulle” was meestergast in het “buizenkot”, de buizenafdeling van de firma Eternit.
-Joanna Maria “Marie” Beullens was te Kapelle-op-den Bos geboren op 4/4/1909 en ze overleed te Zoersel op 7/3/1981. Ze was gehuwd met Jozef Hendrik Peeters (°Tisselt 21/8/1908, +Dendermonde 14/3/1995). Zij waren de oprichters van een meubelfabriekje op de Mechelsesteenweg te Blaasveld.
-Rosalie “Rosa” Beullens, °Kapelle-op-den Bos op 5/6/1910, +Hoeilaart 13/9/2003. Zij huwde achtereenvolgens met Alfons Scheltiens (°24/8/1904, +2/7/1951) en Maurice Dubois (°Lessen 20/9/1906, +Huldenberg 6/6/1987). Met haar eerste man baatte ze nog een tijdlang de herberg “de Sportvriend” uit op de dorpsplaats van Leest.
-Jan Frans “Sooi” Beullens, °Kapelle-op-den Bos 10/8/1911, +Aartselaar 17/10/1999. Hij was gehuwd met Maria Hendrika “Jet” Spruyt (°11/4/1914, +2/3/1977).
-Victor “Torre” Beullens, °8/11/1914, +22/11/1998. Hij was gehuwd met Rosalie “Rozeke” De Neys (°8/5/1922).
-Melanie “Nieke” Beullens, °Kapelle-op-den Bos 8/12/1919, +Edegem 9/10/1998. Was gehuwd met Jules Boonen (°Leest 24/10/1920, +Leest 21/9/1990).
-Mariette “Jet” Beullens, °Kapelle-op-den Bos 21/1/1921, +Londerzeel 29/6/2008. Zij huwde met Louis De Bondt (°Londerzeel 2/10/1919, +Londerzeel 29/8/1999). Een kleinzoon van haar is Gunther De Batselier, beter bekend als Gunther Levi.
-Maria Paulina “Pauline” Beullens, °Kapelle-op-den Bos 6/9/1922, +Reet 16/9/2007. Zij huwde met Emiel Schaerlaecken (°Tisselt 20/10/1921, +Kapelle-op-den Bos 29/4/2013).
-Rachel Beullens, °Kapelle-op-den Bos 12/5/1927, +Moerzeke 4/6/2010. Zij was gehuwd met Marcel De Veirman (°Blaasveld 12/7/1924, Zele 24/2/1993).
Vervolgt met o.a afbeeldingen van zijn uitvaart.
Foto’s :
-Jef Beullens en Maria Clementina Robijns.
-Het kroostrijk gezin Jozef Beullens-Maria Clementina Robijns. Van links naar rechts : Sooi, Rachel, Louis, Jet, Frans, Marie, Roos en Torre. Onderaan : Nie, vader Jef Beullens, Moeder Maria Clementina en Pauline.
-Jef naast zijn zoon Torre tijdens de tweede wereldoorlog. Voortgetrokken door de os Johnny toen hun paard door de Duitsers was opgeeist.
1958 – 22 mei : Alfons ABSILLIS naar het Klein Kasteeltje.
Die dag werd Alfons Absillis in Brussel verwacht voor zijn “drie dagen”.
1958 – 25 mei : Leest Sinksen-kermis.
De oudste vermelding van Sinksen-kermis vonden we terug in een oude kerkrekening van 1599 : “...betaelt aen den maeltheyd des maendags in de Sinxerdagen, wesende onse kermisdag, voor den pastor en de andere priesters die den dienst in de kerck helpen doen, met den coster en andere sangers, kerckmeesters en meijer en over 26 potten bier alsdan gedroncken...”
Buiten Sinksen-kermis waren er nog de kermissen met Pasen en Sint-Niklaas. Van wanneer de St Niklaaskermis dateert hebben we tot dusver nog niet kunnen achterhalen. In de lijst van de “vrije dagen” (voor de school) geeft men op de gemeenteraadsvergadering van 31/7/1915 aan: “...maandag en dinsdag van de kermissen Sinksen en St-Niklaas,...” De kermis op Paasdag schijnt te bestaan van 1933. Op de raadsvergadering van 6 maart 1933 werd er voor gestemd : 5 stemmen voor en 4 tegen... Meer over de kermis in Leest in deze Kronieken : begin 1599 en 18/4/1987.
1958 – 26 mei : De Processie passeerde de Scheerstraat.
Foto onderaan : herinnering aan de processie van mei 1958. De Chirogroep nadert het einde van de Scheerstraat (Ten Moortele).
1958 – 31 mei : Emiel Vloebergh had een aanrijding.
Op de Graanmarkt te Mechelen vond er een aanrijding plaats tussen de personenwagen bestuurd door Jozef Peeters uit Muizen en een personenwagen bestuurd door Emiel Vloebergh (foto onderaan) uit Leest. Gelukkig enkel stoffelijke schade.
1958 – 2 juni : Jozef VAN KERKHOVEN wederopgeroepen.
Jozef Van Kerkhoven, Kleine Heide nr. 9, werd voor 6 dagen opgeroepen te Lier. (DB, mei ’58)
1958 – 6 juni : Voordracht vrouwengilde :
De Vrouwengilde hield een voordracht met als onderwerp : “Ons gezin, een eigen schepping”. Mevrouw De Wit won de Lourdesreis. (DB)
1958 – Vrijdag 6 juni : Tweejarig kind onder trein te Leest.
G.v.A. : 7/6/1958 : “Het tweejarig knaapje Frans Daelemans werd vrijdagavond rond 18u30 op de onbewaakte overweg van de lijn Mechelen-Terneuzen aan de grensscheiding van Leest, Heffen en Blaasveld, gevat door een mazouttrein. Het kind werd omzeggens op slag gedood. Het stoffelijk overschot van het slachtoffertje, werd naar het dodenhuis van Leest overgebracht. Het parket van Mechelen stapte ter plaatse af.”
Frans Daelemans was te Leest geboren op 21 mei 1956 als zoontje van Albert Daelemans en van Mathilda De Muyer.
1958 – Zondag 8 juni : Gastoptreden van de Kon. Fanfare Sint-Cecilia te Hombeek.
G.v.A., 7/6/1958 : “Op zondag 8 juni, rond 18 uur, speciale attractive. Optreden der K.F. Ste-Cecilia van Leest in samenwerking met hun zangkoor, meer dan 100 uitvoerders.”
1958 – 14 juni : Pauselijke nieuwjaarsgiften 1958.
Tussen de vele namen van sponsors vonden we één Leestenaar terug : Raf Selleslagh doneerde 50 frank.
1958 – 16 juni : Ferdinand Put bestolen.
G.v.A. : “Aan een café op de Hombeeksesteenweg te Mechelen, werd de fiets weggenomen van Put Ferd. uit Leest. Nadien werd het rijwiel teruggevonden, doch pijlen en boog welke hij meevoerde, waren verdwenen.”
1958 – 21 juni : Aanrijding In de Merodestraat.
Te Mechelen had een aanrijding plaats tussen de bestelauto van Georges De Laet uit Leest en de bestelauto bestuurd door Marcel Vercammen uit St. Katelijne Waver. Enkel stoffelijke schade. (G.v.A., 21/6)
Foto’s :
-Een kermis te Leest. Hier tijdens een “Posse” in de vijftiger jaren.
-De processie in de Scheerstraat. V.l.n.r. : Maurice Leukemans, Rene De Prins, Jan Daelemans, Marcel Van Hoof.
-Emiel Vloebergh werd het slachtoffer van een aanrijding.
-Het gedachtenisprentje van Franske Daelemans.
-Georges De Laet was ook betrokken in een aanrijding.
1958 – 17 mei : Bedevaart naar Scherpenheuvel en viering Frans Van den Broeck.
We hebben weinig gegevens over deze bedevaart van de “Compganie van Scherpenheuvel” kunnen terugvinden. Wel dat er 48 deelnemers waren en dat toen hulde werd gebracht aan één van hun pioniers : Frans Van den Broeck uit de Elleboogstraat (°Leest 7/8/1882, +Leest 8/5/1960). Frans was een broer van de honderdjarige Stanne Van den Broeck en hij werd die dag gevierd voor zijn 60ste deelname. Frans was 16 bij zijn eerste voettocht en die eerste ervaringen vertelde hij aan De Band (nr.4) in 1955 : “…de eerste bedevaarten die Frans meemaakte waren zeer lastig. Een echte penitentie ! Voor de bedevaart gingen ze in die jaren met 4 man heel de parochie rond voor de Compagnie, namelijk Mine Poel, Louis Van den Branden, Louis Jacobs en hijzelf. Frans drukte in ‘t bijzonder op de goede geest van hulpvaardigheid en naastenliefde die er heerste onderweg : eens vertrokken waren het allemaal Leestenaren, die mekaar voorthielpen zoveel als ze konden. In ’t geval er iemand zere voeten had, wilde seffens iedereen een paar blokken of schoenen geven aan het slachtoffer. Het is ook gebeurd in de tijd dat er nog geen wagen bij was, dat ze iemand heel de weg op stokken hebben voortgedragen. Verder bleven de bedevaarders gedurende hun weg innig verenigd met de parochie. Aan elke kapel die ze onderweg tegenkwamen werd er gebeden voor Leest : voor de zieken, voor de overledenen, voor allen die om een gebed vroegen, enz…”
Bij de terugkeer van de bedevaart in 1960 (8 mei) vernamen de Leestse bedevaarders -ze zaten aan de soep te Keerbergen- het overlijden van hun voorzitter Frans Van Den Broeck. Grote verslagenheid bij iedereen. Omringd door de getrouwen van de “Kompagnie” kreeg Frans enkele dagen later een prachtige uitvaart waarvan volgend verslag in het Leestse heimatblad “De Band” verscheen : “Terwijl de zon van haar stralen liet genieten, en een zwak windje af en toe als fluisterend voorbij ging trok een treurende stoet langs de reeds verdroogde velden ter kerke. Omringd door getrouwen van de Compagnie van Scherpenheuvel, en gevolgd door een schare dorpsgenoten werd de lange weg al biddend afgelegd. Wees gegroet Maria, vol van genade…weerklonk het als een blijvende echo, want het stoffelijk overschot van wijlen Frans Van den Broeck, de trouwe dienaar van de Hemelse Moeder werd naar Haar toe gedragen. De eerste keer ging hij tot Haar in ’t jaar 1896, de laatste keer deed hij de weg in 1958 om uiteindelijk door Haar opgenomen te worden als uitverkorene op 8 mei 1960. Terwijl de bedevaart-kinderen op pelgrimstocht waren naar O.L.V. van Scherpenheuvel, werd hem, hun vader, de reis voorbehouden : de eeuwige reis van het aardse naar het hiernamaals. De aanwezigen in de H. Mis voelden het zo intens aan, dat een der besten was heengegaan. Feestelijk was de uitvaart bij de orgelklanken en zang : “De Engelen geleiden U het paradijs binnen ; bij uw aankomst nemen de Martelaren u op en geleiden u in de heilige stad Jerusalem. Moge het koor u ontvangen, en moogt ge met Lazarus, eens zo arm, de eeuwige rust vinden”. Rondom het open graf stonden zijn bewonderaars geschaard en werd door zijn pelgrimsdochter “Emmerence” (Noot : Emmerence Van Den Heuvel) , die op de dag van zijn overlijden, haar zilveren jubileum als bedevaardster herdacht, afscheidswoorden uitgesproken, waarin de kinderlijke gevoelens vertolkt werden. Wij willen deze uitdrukking aan onze lezers niet ontnemen, want schoner kon het niet, omwille van zijn eenvoud, zonder praal of pracht, maar sober en echt én recht uit het hart : Beste vriend Frans, geachte familie, het is voor ons een droeve plicht en een harde taak die op onze schouders weegt, de beste van de onzen te vergezellen naar zijn laatste rustplaats. Als ik zeg, de beste uit de onzen, dan weet niemand wat zulks betekent vriend Frans : wij bedevaarders, pelgrims van Onze Lieve Vrouw, wij weten het maar al te best, wij weten wie wij verloren hebben. Tweeënzestig jaar hebt gij aan het hoofd onzer Compagnie gestaan, tweeënzestig jaar hebt gij u geofferd voor ons, uw kinderen, want voor u waren wij uw bedevaart-kinderen. Steeds stond gij paraat om moed in te spreken, zelfopoffering aan te moedigen wanneer de vermoeidheid zich van een pelgrim meester maakte. Met uw vrolijke verschijning, uw vaderlijk gemoed, hebt ge steeds onze Compagnie weten hoog te houden. Wij mogen er prat op gaan dat wij steeds van u, beste vriend, zulke goede raadgevingen hebben mogen ontvangen. Wat een harde pijn en zware beproeving was het niet voor u, toen wij verleden jaar voor het eerst een “geestelijke leiding” mede kregen van uit het dorp en gij weerhouden waart door ziekte van uw zuster, en dus niet kont mede vertrekken naar het genadeoord van Onze Lieve Vrouw van Scherpenheuvel ! Hoe moet uw hart niet gepopeld hebben gedurende die twee dagen verwijdering van ons, en hoe blij waart ge niet als gij de goede stand van de Compagnie mocht in ontvangst nemen, met kloeken moed en vast vertrouwen hebt gij een vol jaar gewerkt en gezwoegd, van links naar rechts gelopen om alles weer in orde te maken voor de grote tocht. Hoe verlangend was uw hart niet ook onder een geestelijke leiding te mogen gaan. Helaas, het heeft niet mogen zijn. Onze Lieve Heer en Onze Lieve Vrouw verkozen u. De bloem was te schoon om hier op de wereld te verwelken, daarom is Onze Lieve Vrouw ze komen plukken, terwijl wij met hart en ziel met u verenigd waren, is Zij, de Hemelse Moeder, met u meegegaan. De slag was hard, maar als bedevaarders moet men alles kunnen verdragen, zelfs de zwaarste onder alle slagen. En nu beste vriend Frans, ons aller vader, wij zeggen u niet vaarwel, maar wel tot weerzien in den hemel. Iedere dag zal ons hart bij u zijn.” (Meer over de “Compagnie van Scherpenheuvel” en Frans Van den Broeck in deze Kronieken : 1843.)
Ook “Zondagsvriend” wijdde een artikel aan het item : “Dhr. Frans Van den Broeck ging voor de 60ste maal te voet op bedevaart naar O.L. Vrouwke van Scherpenheuvel. In de gemeente gaat men jaarlijks 8 dagen voor Sinksen te voet op bedevaart naar Scherpenheuvel. Dit jaar vertrokken zaterdagmorgen, rond 4 uur, aan de “St-Annakapel”weer 48 bedevaarders en legden een lange afstand af van ongeveer 90 km heen en terug. Ditmaal had de bedevaart een bijzondere betekenis want dhr. Frans Van den Broeck, landbouwer van beroep en geboren te Leest op 7 augustus 1882, wonende Elleboogstraat 3, Leest, vierde zijn diamanten jubileum. Het was in het jaar 1898, op 16-jarige leeftijd dat hij voor het eerst deze lange reis ondernam. Zondagmorgen om 4 uur woonde men de H. Mis in de kerk van Scherpenheuvel bij, dan de kruisweg en toen vertrok men terug naar het geboortedorp, waar men opgewacht werd aan de Sint-Annakapel, door Z.E.H. Coosemans, E.P. Helmart, de Chirojeugd, de Kon. Fanfares “Arbeid Adelt” en “Sint-Cecilia” en honderden parochianen, vrienden en kennissen. Hier hield mej. Georgette Daelemans namens de medebedevaarders een toespraak en wenste Frans nog vele gelukkige en gezonde jaren. Zij besloot met de wens van al de medebedevaarders dat hij nog vele jaren zou mogen kunnen meegaan. Talrijke gelukwensen, bloemen en geschenken mocht de jubilaris in ontvangst nemen. Ontroerd bedankte hij alle aanwezigen. Van hier ging het naar de parochiekerk waar Z.E.H. pastoor een kort lof opdroeg en de zegen gaf.”
In “De Band” nr. 11 (november) stuitten we op een item over de Lourdesbedevaart van de Chiro : “Het jaar 1958 is geen gewoon jaar. Het is een Mariaal jaar, een Lourdesjaar wegens het honderdjarig jubileum van de verschijning van O.L.Vrouw aan het meisje Bernadette. Ook de Chiro deed een bedetocht naar Lourdes met 850 leiders en kerels. Zeer stijlvol verliep de tocht waar Leest vertegenwoordigd werd door twee leiders : Jos Verlinden en Louis Vloebergh.”
Foto’s :
-In die tijd werkten vele bedevaarders de tocht af met houten “blokken” (klompen).
-Honderden parochianen wachtten Frans Van den Broeck op bij het eindpunt van zijn 60ste bedevaart naar Scherpenheuvel.
-Frans wordt gevierd en gefeliciteerd door pastoor Coosemans. In het midden Emerance Van den Heuvel, zijn “pelgrimsdochter” die, twee jaar later, een mooie afscheidsbrief zou voorlezen op zijn begrafenis.
-Zijn doodsprentje.
-Jos Verlinden en Louis Vloebergh representeerden de Chiro van Leest tijdens de bedetocht naar Lourdes.
Constant “Stanne” Van den Broeck en Amelia Vleminckx uit de Scheerstraat vierden de 50-ste verjaardag van hun huwelijk. Constant werd te Leest geboren op 25 september 1880, Amelie op 9 december 1884. Beiden schonken het leven aan vijf kinderen waarvan één zeer vroeg stierf. De overige vier : Bertha (°24/4/1909), Louis (°24/10/1910), Maria (°24/6/1912) en Victor (°13/8/1919). Op 28 oktober 1966 overleed Amelie, ze werd 83. Stanne zou haar nog ruim 20 jaar overleven. Hij overleed te Leest op 20 februari 1984, op de leeftijd van 103 jaar en 5 maand. Zijn eeuwfeest op 28 september 1980 werd door de ganse Leestse gemeenschap uitbundig gevierd en zou nog jarenlang nazinderen. (Zie 27 en 28 september in deze Kronieken)
G.v.A. van 9 mei 1958 : "Het huwelijk werd ingezegend op 7 mei 1908 in de Sint-Niklaaskerk te Leest. Constant is oud-strijder van de oorlog 1914-18 en oprustgesteld schilder van het Arsenaal te Mechelen waar hij 35 jaar heeft gewerkt. Als hobby deed hij aan vogelvangst en was ook 25 jaar muzikant bij de Kon. Fanfare Sint-Cecilia. Op hun jubeldag woonden ze een dankmis bij die opgedragen werd te 8 uur in de parochiekerk door pastoor Coosemans. Vandaar gingen ze naar het gemeentehuis, waar ze werden ontvangen door burgemeester Petrus De Prins en gans het gemeentebestuur. De burgemeester wenste de jubilarissen geluk en sprak de hoop uit ze binnen 10 jaar terug te mogen ontvangen voor hun diamanten bruiloft. De erewijn werd gedronken en aan de gevierden werden twee mooie clubzetels aangeboden. Het feest werd nadien in familiekring verder gezet. (G.v.A., 9/5/1958)
1958 – Zondag 11 mei : Plechtige communiekanten.
Meisjes
Bradt Anny, Ceuppens Paula, De Donder Louisa, De Donder Nathalia, De Hertogh Maria, De Hertogh Francine, De Prins Gilberte, De Prins Maria, Fierens José, Lamberts Elza, Lauwens Maria, Moons Gretan Polfliet Renilda, Polspoel Elza, Polspoel Maria, Sollie Greta, Spoelders Rina, Van den Heuvel Micheline, Van den Heuvel Liliane, Van der Auwera Louise, Van der Hasselt Maria, Verhoeven Agnes, Leemans Ria, Leemans Frieda.
1958 – Donderdag 17 april : Vergadering parochiale organisaties.
Die dag vergaderden in het patronaat de bestuursleden van de parochiale organisaties. De vergadering werd geleid door dhr Wuyts van de Bestendige Deputatie provincie Antwerpen. Een dertigtal leden waren aanwezig. Besproken werd hoe de katholieke organisaties moeten samenwerken aan de voorbereiding van de aanstaande verkiezingen voor de Wetgevende Kamers. “Deze verkiezingen zullen beslissend zijn voor het katholicisme in dit land. Daarom moet elke katholiek en zeker elk bestuurslid van de katholieke organisaties zich inzetten voor de zaak van God. Een comité zal regelmatig vergaderen.” (DB, november 1958)
1958 – 22 april : Wederoproeping voor Hendrik Simons.
Hendrik “Rik” Simons, Mechelbaan 2, moest een 15-daags kamp vervullen in Vieux-Genappe. (Foto onderaan) (DB, april ’58)
1958 – 22 april : Soldaat Johnny VAN RIET vanuit Amay.
“Ik moet u op de eerste plaats bedanken voor De Band en het Goede Zaad. Hartelijk dank ook voor de boeken die ik vandaag ontving. De opleiding is niet van de poes. Het is toch voor allemaal hetzelfde en met goede moed er door, is nog het beste ! We moeten hier in grachten kruipen van 100 meter lang en vol slijk. Daarna moet ge maar zien dat uw uitrusting proper is. Op de kamer is een goede geest : we zouden niet weten hoe we mekaar zouden helpen. Er “ligt” iemand van Keerbergen en ene van Boom. Ik doe de beste groeten aan al mijn vrienden van Leest !”
-Johnny Van Riet vanuit Kassel, 11/1/1959 : Ik wens u allen een zalig en gelukkig Nieuwjaar en dat het een jaar moge wezen van nog grotere vooruitgang van Milac. Als men bij het leger is, weet men maar eerst wat de Milac voor ons betekent. De koude en de sneeuw maakt ons het leven hier nog zuurder. Een 30-tal bleukens zijn binnengekomen : ik vond onder hen een kameraad van Mechelen tegen wie ik verleden jaar nog voetbal heb gespeeld. Deze week hebben we weer vier dagen bruggenbouw ; we moeten ter plaatse blijven eten wat niet aangenaam zal zijn in zulk weder maar een soldaat van de Genie trekt overal zijn plan. Nogmaals dank ik Milac voor dat feestje dat zij heeft ingericht voor al de soldaten en ik hoop dat in de toekomst nog zulke feestjes zullen gehouden worden. Mijn beste groeten aan al de soldaten van Leest, ook aan de toekomstige en aan de vrienden van Milac. Tot ziens.”
1958 – 24 april – G.v.M. : Voor de politierechtbank. Duivenliefhebbers opgepast.
“Bij M. Joh. uit Leest werden niet-geringde duiven aangetroffen en werd de bezitter niet in het bezit gevonden van een wettelijke toelating om duiven te houden. Dit kost hem thans een veroordeling door de politierechtbank van 2 maal 1000 frank boete. De lokaalhouder G. Alfons, eveneens uit Leest, had op ongewettigde wijze ringen afgegeven aan liefhebbers. Dit bezorgde hem eveneens een boete van 1.000 frank, voorwaardelijk voor 3 jaar.
1958 – 29 april : Wederoproeping voor Jan Moons.
Jan Moons, Tiendeschuurstraat 1, moest die dag binnen te Neerheylissen (Tienen) voor een 10-daags kamp. (DB, april ’58)
1958 – Mei : ARBEID ADELT bestaat 60 jaar.
Samenstelling bestuur : Voorzitter : Frans Van Der Hasselt, Ondervoorzitter : Frans Muysoms. (foto onderaan) Secretaris : Constant Huysmans. Schatbewaarder : Alfons Hellemans. Verslaggever : Juul Boonen. Muziek : Jozef Geerts. Commissarissen : Frans Beullens, Louis Croes, Arnold Teughels, Remy Spoelders, Voet. Ereleden : Constant Buelens, Victor De Laet, Victor Selleslagh, Edward Van Steenwinckel. Aantal Leden : 11 bestuursleden, 4 erebestuursleden, 35 muzikanten en 149 andere leden.
Bezetting instrumenten:
Bugelsolo : 5, eerste bugel : 3, tweede bugel : 2, derde bugel : 3, eerste piston : 1, eerste trompet : 2, tweede trompet :1, saxofoon : 1, eerste alto : 1, tweede alto : 1, eerste trombone : 1, tweede trombone : 1, derde trombone : 1, eerste baryton : 1, tweede baryton : 1, derde baryton : 1, eerste tuba : 3, tweede tuba : 1, bombardon : 2, grote trom : 1.
Foto’s :
-Hendrik “Rik” Simons werd wederopgeroepen door het Belgisch leger.
-Ondervoorzitter Frans Muysoms van de fanfare Arbeid Adelt.
1958 – 7 april – Tweede Paasdag : Friscodag Chiro.
“DB”nr. 11 van 1958 : “Als naar jaarlijkse gewoonte hadden wij ook dit jaar een friscodag op Paasmaandag. Vooreerst moet ik, in naam van de ganse groep, de mensen bedanken voor hun steun. De burchtknapen, zowel als kerels en knapen liepen, gingen of reden die koude dag met een ijskoude friscokast op hun rug door de straten van Leest. Ook proficiat voor de jongens die meehielpen.”
1958 – 8 april : Runderhorzelbestrijding.
Op een totaal van 1390 runderen werden er 72 dieren behandeld die door horzel waren aangetast. Een tweede behandeling zou doorgaan vanaf 27 mei en er werd nogmaals een beroep gedaan op de veehouders om hun vee op stal te houden. (DB, april 1958)
1958 – 12 april – G.v.M. : Twee auto’s in aanrijding.
“Op de hoek Botermarkt – Bruul deed er zich een aanrijding voor tussen de personenauto, bestuurd door J. Robberechts uit Leest en A. Jacobs uit Mechelen. Een inzittende bij laatstgenoemde, L. Pelgrims, werd hierbij licht gewond.”
1958 – 12 april : Hendrik Kestens wederopgeroepen.
Hij moest zich aanmelden in de kazerne van Beverlo voor een “kamp” van 8 dagen. (“DB”, april ’58) (Foto onderaan) Hendrik Kestens was te Ramsdonk geboren op 21 mei 1934 en gehuwd met Simonne Nuytkens. Hij overleed in het A.Z. Sint-Maarten te Mechelen op 14 december 2010.
1958 – 13 april : Sergeant Ludo GEETS vanuit Turnhout.
“Hier ’n bleu van de Luchtmacht ! Ik ben nog altijd in ‘bonne santé’, alleen maar een beetje valling. Toch zijn de oefeningen hier zwaar. Vooral de turnlessen zijn niet van de poes. Het dagprogramma ziet er uit als volgt : ’s morgens om 8 uur vertrekken we op oefening om ’s middags rond 11u30 terug te keren; Na het middagmaal staan we weer klaar met de rugzak op de rug en het geweer aan de schouder om onze arme body te gaan roderen. Rond 5 uur zijn we terug in de kazerne. Wat betreft de karweien, deze moeten nauwkeurig uitgevoerd worden, zo niet hangt er strafkarwei aan. Kortom, onze dagen zijn wel degelijk gevuld. De zegswijze : ‘HIER TEMT MEN LEEUWEN’ komt in onze kazerne goed tot uiting. Tucht, tucht, altijd maar tucht…Gebulder en geschreeuw van korporaals en sergeanten, inspecties bij de vleet, met de onvermijdelijke gevolgen eraan verbonden…Ik ben terecht blij als de zondag in ’t verschiet is. Maar we krijgen loon naar werken. Het eten dat we voor die luttele 23 frankskens krijgen is werkelijk van het beste ! Op vrijdag 11 april kregen we biechtgelegenheid. De dag daarop trokken we in groep naar de kerk. Machtig was dat, zeg : allen in die eenvormige prachtige uniformen, ingetogen en met fiere blik, terwijl een koude, snedige wind door de gelederen blies. En dadelijk na onze paasplicht, kregen we als dessert twee spuiten…Pfff…Iedereen loopt nu nog zo stijf als een stok. Van harte bedank ik u voor DE BAND die me reeds de eerste dagen in de kazerne toekwam. ’n Goeie dag aan Jhonny Van Riet, Francois Piscador en Jan Diddens.”
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 5/11/1958 : “Ik ben in een nieuwe kazerne aangeland, namelijk te Wevelgem, tussen Kortrijk en Menen. Ver van huis dus. Ik slijt hier een rustig leventje als sergeant bij de V.V.E. Uit wat mijn taak bestaat : elke week een paar lessen geven over bewapening, militaire reglementen en een 4 à 5 uurtjes drill per week geven. Wat schiet er dan nog over : op oefening gaan met de mannen, hetzij sectie tactiek, hetzij uithouding en hindernispiste. Goed is het eten maar nog beter is het bier in het Wevelgemse ! Nog de beste groeten aan de Milackring, aan alle miliciens en toekomstige bleukens, maar dan vooral aan Piscador, Van Riet en Jan Diddens. Nog 8 maand…”
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 10/12/58 : Nog 202 luttele daagskens en “ze” moeten er ene minder eten geven ! De dagen én weken vliegen hier voorbij ! Hoe dat komt ? Wel : 1) Omdat de lucht hier zo zuiver is ; onze kazerne ligt nauwelijks een 1 km van de kronkelende Leie. Zelfs nu is het nog prachtig aan de Leie zoals ze daar loopt tussen de groene malse weiden van Vlaanderenland. Typisch voor deze streek zijn de vele windmolens die met hun grote kruisende wieken het landschap als het ware zegenen. 2) Omdat het eten hier zo goed is. 3) Omdat de meiskens hier in het Wevelgemse och toch zo schoon zijn ! Toekomstige bleukens van Leest, hier geef ik u een gouden raad : “Weest toch optimist in uw leven, maar dan vooral tijdens de legerdienst.” Beste groeten aan alle soldaten en Leestenaren !”
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 11/2/1959 : “Eerst en vooral hartelijk dank voor de groeten die de CHIRO en MILAC mij speciaal stuurden ter gelegenheid van de WEEK VAN DE SOLDAAT. Spijtig genoeg…begint het voor mij af te korten : nog 4 ½ maand… Het gezellig samenzijn van 27 december vond ik buitengewoon goed geslaagd. Sommigen dromen van een MILAC-BAL ! Geen slecht idee. Een orkest kost misschien te duur : waarom dan geen juke-box geplaatst ? Hedentendage is het toch de juke-box die de eerste viool speelt, vooral voor de jeugd. In DE BAND zouden er meer bladzijden moeten voorbehouden worden AAN DE SOLDAAT, het leven van de soldaat. Ik weet wel, een soldaat is een soldaat. Dus eerst geschreven naar zijn liefje en als er dan nog tijd overblijft vlug enkele lijnen aan Milac. Waarom niet evenveel of toch bijna zoveel tijd besteed aan MILAC ALS AAN HET LIEFKE ? Men wordt toch maar alleen gesteund door MILAC en men is toch maar éénmaal soldaat. Ik weet het : ieder soldaat schrijft niet even graag of vlot. DE SOLDAAT ZELF MOET HET INITIATIEF IN HANDEN NEMEN, HET IS HIJ DIE DE BLADZIJDEN IN DE BAND VAN EN OVER DE SOLDATEN MOET AANDIKKEN. DOOR TE SCHRIJVEN OVER PERSOONLIJKE ONDERVINDINGEN OPGEDAAN TIJDENS DE VOORBIJE DAGEN, GRAPPIGE POETSEN EN GEBEURTENISSEN. EN WAAROM NIET EEN BESCHRIJVING GEGEVEN VAN DE MAKKERS VAN DE KAMER, ZOALS WE ER REEDS EEN LAZEN VAN ONZE OUD-SOLDAAT KAREL FIERENS ? DIE GAST LEEFDE NU EENS MEE MET DE MILAC ! MOESTEN HET ALLEMAAL ZULKE SJARELS ZIJN IN LEEST, DE BAND ZOU WEL TE DIK KUNNEN WORDEN. Trouwens het soldatenleven trekt iedereen aan en vooral de lectuur door de soldaat zelf geschreven en feiten door hemzelf meegemaakt. Beste groeten aan alle soldaten, Milac en de Leestenaren !”
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 5/3/1959 : “Op 3 maart heb ik, bij het nemen van een dieptesprong van een vier meter hoog ijzeren geraamte, mijn hiel bezeerd. Ik loop nu op één hiel en 5 tenen…Morgen 6 maart ga ik naar het hospitaal te Gent om een radiografie te laten nemen. We zijn hier volop bezig met de commandotraining, teneinde het brevet van commando te behalen in Marche-les-Dames. Dagelijks overschrijden we koorden op een hoogte van 12 meter : gespannen tussen twee populieren ; zo moeten we de hoogtevrees overwinnen. In Marche zal het op een hoogte van 40 à 60 meter zijn. We beklimmen ook vervallen huizen en dalen via een koord in S-vorm van de kruis van ’t dak naar beneden. We doen uithouding met volledige uitrusting : het zweet drupt van onze arme ‘body’…Ik vermager 1 kg per week. We trainen ons ook op de ‘piste d’obstacles’ om onze lenigheid op peil te houden. Nogmaal hartelijk dank voor het pakket ! Beste groeten uit Wevelgem aan de Milac, de soldaten en de Leestenaren.”
-Ludo Geets uit Wevelgem, 5/5/59 : “Zoals altijd verkeer ik in goede conditie en staat het moreel nog steeds op een hoog peil. Het was maandag 4 mei, ik kwam juist uit vergunning, toen men mij meldde dat onze mannen naar de Bloedprocessie te Brugge mochten gaan. Te Brugge was het ook foor. De processie was enig en het bier goed.
-Ludo Geets vanuit Wevelgem, 25/6/1959 : “Dit is een afscheidsbrief van een SUPER-ANCIEN. Nog enkele dagen en ik ben van de klas ! IK BEN DE MILAC VAN LEEST VEEL DANK VERSCHULDIGD VOOR DE TALRIJKE ATTENTIES DIE ZE MIJ HEEFT GEBRACHT EN VOOR DE TROUWE CORRESPONDENTIE, VOOR HET PAROCHIEBLAD EN VOOR DE BAND. Hartelijk dank daarvoor ! Ik stuur nog een laatste groet aan alle Milac-leden, soldaten en Leestenaren.”
1958 – 17 april : Advertentie in een Mechelse krant : Auto’s en voertuigen.
“BEDFORD ’54 camionette te kp v. particul. Met schuifdeuren, prima staat, 70% bened. Waarde. Bevr. Lemmens, Rennekouter 6 Leest (bij station) . Bezicht. Na 7 uur.”
1958 – Van 17 april tot 19 oktober :Wereldtentoonstelling te Brussel.
Onder de naam EXPO 58 organiseerde ons land op de Heizel de wereldtentoonstelling van 1958. Het was de 27ste universele wereldtentoonstelling en de 12de in België. Ze werd door koning Boudewijn geopend met een oproep tot vrede en sociale en economische vooruitgang. Meer dan 42 miljoen mensen zouden ze bezoeken waaronder vele mensen uit Leest.
Foto’s :
-Hendrik Kestens moest zijn ‘kamp’ gaan doen in de kazerne van Beverlo.
-Enkele impressies van de wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel.
-De familie Frans Geerts – Paula Solie met dochter Greta uit de Scheerstraat bracht ook een bezoek aan de Expo. (Foto : Greta Geerts)
1958 – 7 april : Oudste Leestenaar, Joannes PUBLIE, werd 96.
Joannes Publie, de oudste inwoner van Leest, werd 96 jaar. Ter gelegenheid daarvan publiceerde De Band (april 1958) volgend verslag : Wannes Publie – Oudste inwoner van Leest. “Op 7 april zal Johannes Publie, in de wandeling “Wannes van Paisj”, 96 worden. Als men bij Wannes van Paisj binnenkomt kan men hem steeds in zijn zetel aantreffen waar hij of een pijp aan het roken is, of stil aan het slapen is met de kat op zijn schoot. Hij ziet er nog heel kloek uit voor zijn jaren. Hij vertelt heel graag over vroeger, maar kan het zo goed niet meer onthouden, zegt hij. In de Blaasveldstraat staat nog steeds zijn geboortehuis, waar nu zijn jongste zuster Fieke Robijns-Publie woont. Van de negen kinderen thuis leven er nog drie. Hijzelf is er dus 96, Clemence Publie is er 85 en Fieke wordt er 77. ‘Is uw vader ook zo oud geworden ?’ ‘Neen, die is jong gestorven …maar zeventig’. (Fieke wist het beter, want in feite is vader maar 67 jaar geworden.) ‘Moeder werd er tachtig, maar was 20 jaar ziek en de laatste 4 jaar altijd te bed. Och, we waren thuis boerkens, klein boerkens gelijk allemaal toen’, zegt Wannes. ‘En dat was niet gelijk nu, alles moesten we met de kruiwagen doen. En de wegen van Leest in die tijd…Geen ene deftige weg. In de winter bijna altijd natte voeten eer wij aan school of kerk waren. In die tijd stond er geen enkel ‘schoon’ huis in Leest. In de Blaasveldstraat stonden toen maar drie huizen. Maar ik weet de namen niet meer… Over zijn ‘studententijd’ op school weet Wannes niet veel meer. Hij herinnert zich nog goed de madame van meester Moortgat : want als de meester in de kerk was als koster, dan kwam zijn madam om klas te geven. Iets ouder dan elf jaar en Wannes was volleerd ! Het eerst, op zijn elfde, ging hij werken bij een mulder. Daar ging hij eens over een brugske met een zak op de rug en…dat brugske brak en Wannes en de zak lagen in het water ! Later is hij bij de vlasboeren gaan werken. In die tijd was er veel vlas in Leest, zowat overal. (gelijk nu de spruiten). Dan is Wannes naar het fabriek van De Naeyer in Willebroek gaan werken van 6 u ’s morgens tot 8 u ’s avonds : te voet er naartoe en te voet terug. ‘Hoeveel verdiende gij ?’ ‘1 frank, later 1,25 frank, dat was heel goed in die tijd’, zei Wannes. Wannes vindt het heel normaal dat hij in die tijd, toen hij bij een kolenmarchand in Brussel werkte, te voet naar zijn werk ging en ook terugkwam…maar niet elke dag. Ook heeft hij meegewerkt aan de Zennewerken en is daar bijna verongelukt. Daar stond zo’n soort kraan aan die werken en door een onoplettendheid van de kraanman kreeg Wannes de bak op zijn lichaam. ‘Ze hebben mij dan met een ladder naar huis gedragen en ik heb drie weken in mijn bed gestoken’ (zonder ziektevergoeding). Wannes heeft ook moeten gaan ‘loten’ en trok er zich in. Hij is dan drie jaar bij het paardenvolk geweest en was er ‘ordonnance’ bij een kapitein. Hij was daar heel goed thuis en moest er soms…met de kinderen spelen. Daar had hij een vriend die na zijn dienst naar de Kongo trok en Wannes graag had meegenomen. Het scheelde niet veel, maar na 2 jaar twijfelen is hij toch niet gegaan. ‘Waarom niet ?’ ‘Het was te ver!’ ‘En de ontspanning in die tijd Wannes ?’ ‘Meestal bleef ik thuis wat kaarten, om mijn centen te sparen om met de duiven te kunnen spelen.’ Wilt ge zijn ogen zien glinsteren spreek dan maar eens over duiven. Dan hoort hij alles… ‘Voor de rest gingen wij soms kaarten in ’t café, of kegelen, of bakspelen, of op de wip, of een spel waar men geld op een ‘flot’ stapelde en wie het kon raken of dichtstbij was won. Maar altijd eerst naar het lof, zunne.’ Wannes was 36 jaar toen hij trouwde.‘Waarom gaat ge zo vroeg weg ?’ vroeg zijn moeder toen ! Hij huwde met Pelagie Van Den Bemdt in 1898. Het eerst betrok hij de hoeve in de Vinkstraat waar nu J. Van Beersel woont. Later kocht hij de boerderij in de Scheerstraat. Wannes zou nog vijf kinderen krijgen, waarvan de vier oudsten nog leven nl. Jaak Publie in de Vinkstraat, Maria Publie in de Scheerstraat, Jan Publie in Hombeek en Virginie Publie (gehuwd Nieuweling) in de Dorpstraat. Zijn vrouw stierf in 1946, 77 jaar oud. Het interessantste is wel als Wannes ne keer los komt en over de heksen begint. Hijzelf heeft ‘Klodde’ gezien in de struiken in de Blaasveldstraat. Hijzelf heeft, wat hij noemt ‘de Framacons’ (soort heksen) door de lucht zien vliegen terwijl zij al zingend naar Antwerpen trokken. Hij zal u vertellen hoe op zekere morgen ergens op de Warande de kelen van alle koeien overgesneden waren door ja, door wie ? De pastoor werd er bijgeroepen (pastoor Van der Cruyssen) en zijn hoed werd afgeslagen toen hij de stal binnenkwam. Door de macht van de pastoor werden ‘de geesten’ in de waterput gestopt en waren overwonnen. Ja Wannes gelooft nog vast in die dingen en als ge lacht zegt hij : ‘gij gelooft het niet, maar ik heb het gezien !’ Nog veel zou Wannes kunnen vertellen over de talloze kinderen waar hij peter van is. Hij weet niet hoe dikwijls. En als hij begint over de tochten die hij meemaakte met de bedelbroeders van de Paters van Mechelen en hoe hij daar in dat klooster thuis was. Wannes heeft veel meegemaakt in zijn leven, omdat hij zoveel heeft gewerkt, omdat hij zo goed was en doodbraaf en…omdat hij zolang reeds leeft. Slechts één hoop hebben wij : dat hij de 100 zou bereiken. Dat wensen wij allemaal in Leest en dan zouden wij zeker laten zien hoe wij nog kunnen feesten zoals in de goeie oude tijd.” (DB-1958)
De wens van de redacteur van De Band zou niet vervuld worden. Wannes zou op 12 juni 1958 overlijden, op de leeftijd van 96 jaar en 2 maanden. Zijn echtgenote Maria Pelagia Van den Bemdt was te Leest geboren op 2 augustus 1869 en overleed er op 5 maart 1946. Drie jaar voordien (De Band nr.3 van 1955) had het maandblad reeds een reportage gewijd aan de oudste man van Leest. Hierna enkele passages :
-De eerste trein heeft hij gezien toen hij nog als kleine jongen op moeder’s arm zat : het ‘tuig’ boezemde hem geweldig veel schrik in !
-Hij begon een klein boerderijtje in de Blaasveldstraat. Hard moest hij werken van zeer vroeg in de morgen ; soms met een kruiwagen gras van Mechelen naar Leest rijden.
-Vijfenveertig jaar lang –van z’n 40 tot 85 jaar- is Wannes elk jaar op ronde geweest met de bedelbroeder van de Bruine Paters te Mechelen. Dikwijls bracht hij 100 kilo boter per kruiwagen naar de paters te Mechelen over. Zelfs in de oorlog ’14-18’ heeft hij dit nog voortgedaan en honderden kilo’s graan en patatten naar de paters gesmokkeld. De Duitsers hebben hem bij die ‘bevoorrading’ dikwijls staande gehouden, maar nooit iets afgenomen ! Aan de hof van de pastorij heeft hij ook z’n beste zorgen besteed, bijzonder bij pastoor Verbiest heeft hij veel plezier gemaakt. In de oorlog van ’14-18’ is Wannes gevlucht naar St.-Niklaas. Hij had een oude blinde peter bij zich, voor wie hij zeer veel heeft gedaan. Toen ze terugkwamen was er veel schade te Leest : vele dieren dood, huizen afgebrand, kerk en pastorij wreed doorschoten, de brug over de Zenne opgeblazen, enz.
Sinds zijn 63 jaar woont Wannes in de Scheerstraat, waar hij nu geniet van een rustige oude dag : nog immer vol moed en werklust. Op zijn 71 jaar had hij voor de eerste maal doktershulp nodig : een dubbele ‘peuritis’ en negenogen. Een half jaar lang bleef hij te bed. Dokter Stuyck heeft hem goed genezen. Veel plezante dingen heeft hij mogen meemaken : trouwfeesten, jubilees in de familie of van burgemeesters, enz. Wannes houdt dolveel van de kleine Vicki, (foto onderaan) zoontje van z’n kleinkind Simone, gehuwd met Georges De Laet. Verleden zomer zagen we Wannes zo dikwijls wandelen gaan, de kinderwagen voor zich uitduwende. Pagadder Vicki is z’n vreugde en trots ! (Jan De Decker, De Band nr. 3 1955)
Foto’s :
-Wannes Publie. (Foto : LG, blz 324) -Vicki De Laet was zijn vreugde en zijn trots. -Doodsprentje van Wannes Publie. -Doodsprentje van zijn echtgenote Maria Pelagia Van den Bemdt.
1958 – Zondag 23 maart : Gewestelijke culturele dag van BJB-Mechelen Zuid te Leest.
D.B. van april en G.v.M., 25/3/1958 : “Traditiegetrouw hielden de B.J.B.-ers van het gewest Mechelen-Zuid hun culturele dag. Ditmaal was het te Leest en was het programma van de vorige jaren totaal gewijzigd.Te 10 uur waren een 100-tal B.J.B.-ers piekfijn in uniform uit de verschillende afdelingen samengekomen in ‘Ons Parochiehuis. Na gebed en groet bracht M. Van Looy, gewestschrijver, het jaarverslag ter ore. Hier kunnen wij uit opmaken dat het gewest Mechelen-Zuid in crescendo gaat. Daarna konden de onderscheidelijke afdelingen, na wekenlange voorbereidingen hun waarden in de weegschaal werpen. Als juryleden fungeerden E.H. Smolders en E.H. Van Grieken. Na het middagmaal proklameerde E.H. Smolders de uitslagen in welsprekendheid en declamatie, terwijl E.H. Van Grieken dit deed voor zang. We kregen volgende uitslag : Welsprekendheid : 1. Tisselt (R. De Smedt) 89 t.h.; 2. Zemst-Laar (L. Lauwers) 85 t.h.; 3. Hombeek (Fr. Teck) en Leest (Jos De Smet) beiden 80 t.h. Declamatie : 1. Zemst-Laar (I. De Craen) 85 t.h.; 2. Leest (Gust Emmeregs) 82 t.h.; 3. Mechelen 80 t.h.; 4. Hombeek en Tisselt 74 t.h. Zang : 1. Tisselt 84 t.h., 2. Hombeek 81 t.h.; 3. Laar 80,5 t.h.; 4. Leest 74,5 t.h. Tot slot van het eerste deel kregen we dan nog “een babbeltje” een toespraak door Z.E.H. Kan. Claes, nationaal proost van de B.J.B. Hij bracht het ontstaan van de K.A. voor het voetlicht. Doch in het bijzonder had hij het over het ontstaan van de culturele werking. Diocesaan leider Beyers K. bevestigde de woordspeling van de nationale proost. Te 3 uur kregen we dan het tweede deel. De zaal was volgelopen met B.J.B. meisjes, B.J.B. jongens en B.J.B. sympathisanten, waaronder we bemerkten Z.E.H. Kan. Claes, Z.E.H. pastoor van Leest, Z.E.H. Van Doren, pastoor van Tisselt, EE. HH. Onderpastoors van Leest en Zemst-Laar, E.H. Van Itterbeek, onderpastoor van Hombeek en gewestproost, de heren F. Verbruggen en G. Meuldermans, respectievelijk voorzitter van de B.B. afd. Tisselt en Hombeek, de heren C. De Rooster en J. De Smet, oud-gewestleiders, enz. enz. Na het B.J.B.- gebed en B.J.B.- lied verwelkomde A. De Smet, gewestleider alle opgekomenen. Onmiddellijk hierna kregen we het verloop van het bonte programma. Afwisselend traden op : B.J.B. meisjes van Hombeek en Leest, declamator Hein Nackaerts en de B.J.B.-ers zelf. Wederom was de strijd ontbrand. Ditmaal stond de jury versterkt door Hein Nackaerts declamator, vrijgestelde culturele werking der B.B. voor een zware taak. De uitslag van de finale gaf dan : Declamatie : 1. Zemst-Laar (J. De Craen) met Vadershanden 89 t.h.; 2. Leest (G. Emmeregs) met Boer Koos 80 t.h. Welsprekendheid : 1. Tisselt (R. De Smedt) met “Christus en Vlaams” 89 t.h.; 2. Zemst-Laar (L. Lauwers) zelfde onderwerp 84 t.h. Zang : 1. Tisselt 77 t.h.; 2. Hombeek 75 t.h. Deze proclamatie gebeurde door Hein Nackaerts terwijl E.H. Van Itterbeek de prijsuitreiking deed. We zouden aan onze taak te kort komen wanneer we de prachtige prestaties van Mej. Van Saet in welsprekendheid en Mej. Keuleers uit Hombeek in declamatie niet zouden vernoemen.
Foto’s van Jos De Smet en Gust Emmeregs onderaan.
1958 – 26 maart : Naar het Klein Kasteeltje.
Werden die dag verwacht in het Rekruterings- en Selectiecentrum te Brussel : Jan Vloebergh (foto onderaan), Leonard Van Praet, Marcel Van den Sande, Paul Van Beersel, Marcel Somers, Ferdinand Put en Arthur Mertens. (DB, maart ’58)
1958 – 26 maart : Trekking Lourdes-reis K.W.B en kaartavond.
De Lourdes-reis werd gewonnen door Jan Van Praet. Alfons Coosemans won het kaarttornooi en het elektrisch scheerapparaat. Juul Geens (foto onderaan) eindigde als tweede en werd bedacht met een kist sigaren. (DB, april ’58)
1958 – Woensdag 26 maart : Botsing tussen vrachtauto en jeep. Twee gekwetsten.
G.v.M., 28/3 : “Op de Winketbrug had er woensdagnamiddag een aanrijding plaats tussen een vrachtwagen bestuurd door Raym. Van den Berghe uit Wolvertem en de landbouw-jeep met aanhang bestuurd door Fr. Verbruggen uit Leest. Hierbij werd de mede-inzittende van eerstgenoemde nl. Cooremans Louis uit Leest, alsmede J.B. De Rooster uit Mechelen die in de jeep was gezeten gewond. Coosemans werd ter verpleging naar het Onze Lieve Vrouwziekenhuis overgebracht.”
1958 – Zaterdag 29 maart : Papierslag B.J.B.
1958 – April : Werkloosheid.
In de maand april werden er 2 volledig werkloze mannen genoteerd en evenveel tijdelijke. Eén volledig werkloze vrouw en 8 tijdelijken. (DB, mei ’58)
1958 – 1 april : Begonnen hun militaire dienstplicht.
Jhonny Van Riet ging die dag binnen te Amay (Genie) en Louis Geets te Turnhout (Infanterie). (DB, april ’58)
1958 – 5 april : Een primeur : middernachtmis te Leest tijdens paasdagen.
Voor de eerste maal werd ook te Leest een middernachtmis opgedragen, n.a.v. Paasdagen. (DB)
1958 – 6 april : Tafel der leden uitmakende de Fabriekraad en het Bureel van de Kerkmeesters der kerk van St Niklaas Leest.
Naan en voornamenBeroepHoedanigheidAanmerkingen
1. Van Steenwinkel Edw. Landbouwer Voorzitter lid tot 1960 2. Emmeregs Aug. “ Landbouwer Lid lid tot 1960 3. Van den Brande Frans Landbouwer Schatbewaarder lid tot 1963 4. Buelens Constant Lanwbouwer Lid lid tot 1963 5. Muysoms Frans Landbouwer Lid l lid tot 1963 6. Zeereerw.Heer Coosemans Pastoor Secretaris 7. De Prins Petrus Landbouwer Burgemeester
Bureel der Kerkmeesters.
1. Van Steenwinkel Edw. - Landbouwer - Voorzitter - lid tot 1959 2. Van den Brande Fr. - Landbouwer - Schatbewaarder - lid tot 1960 3. Emmeregs Aug. - Landbouwer - Lid - lid tot 1961 4.Zeereerw.Heer Coosemans - Pastoor - Secretaris Gedaan te Leest de 6de april 1958 De sekretaris J. Coosemans. De Voorzitter E. Van Steenwinkel.
Foto’s :
-Jos De Smet eindigde als derde in welsprekendheid op de Gewestelijke Culturele dag van de B.J.B.
-Gust Emmeregs eindigde als tweede in de categorie voordracht.
-Jan Vloebergh (rechts) hier naast zijn broer Louis, werd in het Klein Kasteeltje verwacht.
-Juul Geens, hier naast zijn echtgenote, Melanie Van Praet, won een kist sigaren op de KWB-kaartavond.
-Voorzitter van Fabrieksraad en Bureel van de Kerkmeesters Edward Van Steenwinkel.
1958 – Maandag 10 maart : Jaarlijkse Algemene Vergadering veehouders bij Apers.
Alle veehouders van Leest werden om 19u30 uitgenodigd in het lokaal “de Brug” bij de kinderen Apers. Op de dagorde stond een zeer leerrijke voordracht door ingenieur De Meuter. Ook enkele documentaire films werden vertoond. (G.v.M., 8/3/1958) (Foto onderaan : het “Brughuis”)
1958 – Woensdag 12 maart : Voorlichtingsvergadering toekomstige soldaten.
Vond deze keer plaats in de Beethovenkelder te Mechelen. Sprekers : Aalmoezenier Willems, dokter Cattersel en Luitenant Vander Auwermeulen. (DB, maart ’58)
1958 – Zaterdag 15 maart : Wederopgeroepenen.
Jan Van Praet, Jan Publie en Petrus Van Asch werden wederopgeroepen te Leopoldsburg. (DB, april ’58)
1958 – 16 maart : Algemene vergadering B.J.B.-Meisjes.
“Na een stemmig “Vreugdelied” onder leiding van Mariette De Prins bracht Jeannine Van de Poel verslag uit van de vorige vergadering. De proost had in zijn godsdienstles het onderwerp “De jonge christen en het materialisme” uitgekozen. Naar aanleiding van de 19e verjaardag der pauskroning werd een eerbiedige hulde gebracht aan deze paus door het zingen van het Eviva Pio Duodecimo. Georgette Daelemans las enkele woorden voor uit een wereldbrief van paus Pius XII, geschreven naar aanleiding van de honderdste verjaardag van de verschijningen in Lourdes. Hierna volgde het leiderswoord en leerde J. Van de Poel ons een mooie canon aan : “Hemel en aarde zullen vergaan”. Mariette De Prins ontfermde zich over de beroepsles, zij handelde over “Ware kennis van weefsels”, zeer nuttig. Na nog enkele mededelingen werd de vergadering besloten met een vurig gebed.” (Ph.V.W. in De Band, april 1958)
1958 – Dinsdag 18 maart : Bedevaart naar het Heiligdom van de H. Jozef te Leuven.
Een speciale trein werd daarvoor ingericht. Inschrijven kon bij de familie Lauwens, Kouter. Prijs : 43 frank. (DB, maart ’58)
1958 – 18 maart – G.v.M. : Vereniging voor Rundertuberculosebestrijding.
“De stalontsmetting is van het hoogste belang als voorbehoudmiddel tegen alle besmettelijke veeziekten als tuberculose, bruiccellose of besmettelijk verwerpen, mond-en-klauwzeer, e.a. Een doelmatige ontsmetting zou minstens bij elke veehouder jaarlijks eenmaal moeten gebeuren. Het verbond voor R.T.B. belast zich te dien einde met het witkalken en ontsmetten der stallan. Men kan de gewone kleurloze ontsmetting eveneens laten uitvoeren. De inschrijvingen worden ingewacht ten laatste op 1 april 1958 bij VERBRUGGEN Alfons, Tiendeschuurstraat 10 Leest, voor de veehouders van Leest, Hombeek en Mechelen.”
1958 – 20 maart - Gazet van Mechelen : “Culturele dag Leest”.
Meer gegevens hebben we niet, enkel de foto onderaan, de datum en het onderschrift : “Culturele dag Leest”. De foto in zonder twijfel in de parochiezaal genomen en schuin achter pastoor Coosemans herkennen we op de tweede rij ook meester Constant Huysmans.
Aanvang 18u30 in haar lokaal zaal St. Cecilia. Leiding : Rik De Bruyn. Verder het optreden van het Sint-Cecilia-zangkoor onder leiding van Leo Hellemans. Koor en orkest : 85 uitvoerders onder de algemene leiding van Rik De Bruyn. (foto onderaan) Ter afwisseling trad de “gekende Leestse troubadour” Alf. Beterams op. Voor zang en sketch zorgde het jeugdig duo Jan en Jean. (G.v.M., 14/3)
Programma : 1.Telefunken-Marsj van Joh.Evert 2.Terugkeer naar het Vaderland(Gilson) 3.De Slag om Waterloo (Kessels) 4.Epaminondas (G. De Roeck) 5.Bergsuite (Moerenhout) 6.Per Aspera Ad Astra (Urbach) 7.Simfonische Beweging (M.Poot) 8.Richard III (P.Gilson) 9.Defile des cols bleus (Hannikken) 10.Vaderlands Lied.
Voor het eerst trad ook het onlangs gestichte “Sinte-Ceciliakoor” onder leiding van Leo Hellemans op met het vierstemmige werk “Bergsuite”, samen met de fanfare. In totaal waren er 85 uitvoerders. Er was eveneens een optreden van de Leestse troubadoer Alfons Beterams en van JAN & JEAN, komieken. (DB, maart ’58)
Het verslag : “Het muziekconcert van de Koninklijke Fanfare “Sinte-Cecilia” dat o.l.v. RIK DE BRUYN werd gegeven op zondag 23 maart 1958 in haar lokaal bij Frans Huybrechts, kende een overweldigende belangstelling en een grote bijval. Het programma begon met twintig minuten vertraging. Secretaris Gust Lauwers opende het programma met een welkomwoord. Speciaal werd vernoemd de aanwezigheid van de Heren Van Montfort, Verreydt en Wächler, respectievelijk adjunct-voorzitter, secretaris en schatbewaarder van de Federatie der katholieke Muziekmaatschappijen van de Provincie Antwerpen. Telkens ingeleid door de muziekcommentator Frans Verwerft, voerde de K.F. S.C. bovenstaande stukken uit onder leiding van Rik De Bruyn. Alfons Beterams, zanger-gitarist, en het duo Jan & Jean, komieken, zorgden voor de intermezzi. Het optreden van de “Leestse troubadour” en van het Mechels duo werd warm toegejuicht. De clou van de avond was het eerste optreden van het “SINTE-CECILIAKOOR”, voorbereid door Leo Hellemans. Begeleid door de fanfare, zong dit jonge koor de “Bergsuite” op tekst van Dom. Van Nevel, muziek van Jos. Moerenhout. Koor en orkest (samen 82 uitvoerders) stonden onder leiding van Rik De Bruyn. Het dankbare publiek uit de eivolle zaal bedacht de uitvoerders met een lang daverend applaus. Op aanvraag werd het 4de deel van deze suite twee maal uitgevoerd, met onverminderde bijval. HET GEHEEL GAF EEN ZEER GOEDE INDRUK. Naar onze bescheiden mening nochtans was de vrouwelijke bezetting wat zwak. Vooral tijdens het 4de deel werden die partijen door de kopers overstemd. De mannelijke partijen waren ook méér homogeen en méér gedragen. Rik De Bruyn, Leo Hellemans, zangers, zangeressen en muzikanten vinden hier onze meest hartelijke gelukwensen ! Naar het einde toe van het muziekconcert, werd het woord gevoerd door de ijverige secretaris Gust Lauwers. (foto onderaan) Onder meer dankte spreker Alfons Beterams en Jan & Jean voor hun stijlvol en gezellig optreden. Vervolgens huldigde hij Leo Hellemans die zes maanden lang het koor voorbereidde. Leo werd lang toegejuicht en mocht namens de fanfare een mooie ruiker in ontvangst nemen van de kleine Annie Bradt. Ook een mooi geschenk werd hem overhandigd. Ook Rik De Bruyn, de ziel en de bezieler van de fanfare werd in de hulde betrokken. Hem werd een grote mooie bloemenruiker aangeboden. Er volgde een minutenlang applaus dat door de ontroerde dirigent op “zijn mannen” werd overgedragen. Het Vaderlands Lied besloot dit hoogstaand concert. Tot besluit dient hier nog vermeld dat het “St-Ceciliakoor” door de FAMILIE BETERAMS werd begiftigd met een mooie grote vlag : wit veld met blauwe omlijsting. In de hoeken achtereenvolgens het schild van de provincie Antwerpen, de Vlaamse Leeuw, de kerk van Leest en de eerste noten van de “Bergsuite”. Op het witte veld : twee ineengestrengelde handen en klimopranken. Deze mooie vlag werd door genoemde familie ontworpen en vervaardigd. Het werk nam 84 uren in beslag. Wij vernemen dat de K.F.S.C. met koor werd uitgenodigd, op te treden in de parochiale feestzaal van St-Jozef Coloma. De fanfare zal ook optreden in het kader van de Expo 58.” (DB, april ’58)
Foto’s :
-Het “Brughuis” van de familie Apers waar de Algemene Vergadering doorging.
-Foto genomen op de Culturele dag van 20 maart. Midden vooraan met boekje pastoor Coosemans.
-De dirigent van de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia Rik De Bruyn.
-Koorleider Leo Hellemans, anno 1994.
-De toenmalige secretaris van de fanfare en latere burgemeester, Gust Lauwers, voerde het woord op het einde van de Muziekavond.
“Door de goede zorgen van de Familie Beterams, kon aan elke soldaat twee mooie romans uit de “Reinaert-reeks” bezorgd worden. De gift was zo omvangrijk dat wij een paar maal boeken kunnen versturen naar de kazernes !”
De familie Beterams had zich in 1944 in Leest gevestigd, eerst op de Grote Heide, later in de “Root” van de Dorpstraat en uiteindelijk in de Tisseltbaan. Luciaan “Luc” Beterams was te Mechelen geboren op 27 juli 1903 en hij overleed in familiekring te Leest op 25 mei 1988. Zijn echtgenote Bertha De Becker was eveneens te Mechelen geboren op 16 mei 1909 en overleed te Zemst op 17 februari 1999. Vader Beterams was bibliothecaris in de Han-wijkparochie te Mechelen en jarenlang syndicale leider in sociale aangelegenheden. Via onderpastoor Stany De Decker vervoegde Luc de redactie van “De Band” en jarenlang zou hij met pater Clementiaan de periodiek van Milac helpen samenstellen, tot in 1960 toen hij alleen verder moest. Luc en Bertha kregen vijf kinderen : Alfons, Paula, Eddy, Albertine en Marc.
1958 – Maart : Werkloosheidscijfers.
De maand maart telde 6 volledig werkloze mannen en 13 tijdelijke. Eén volledig werkloze vrouw en 15 tijdelijke werklozen. (DB)
1958 – 1 maart : Verplichte Tuberculinatie.
“Iedere rundveehouder die op 1 maart 1958 niet aangesloten is bij een vereniging voor rundertuberculosebestrijding, erkend door de Minister van Landbouw, is gehouden op zijn eigen kosten voor 1 april 1958 de intradermotuberculinatie te doen toepassen op al de runderen van zijn bedrijf en door een erkend dokter in de diergeneeskunde door hem gekozen…” (DB, maart ’58)
1958 – Zondag 2 en 9 maart : Toneelavond “Rust Roest”.
Van de Nederlandse auteur Antoon Coolen werd het volkse toneelspel “De Vreemdeling” vertoond door de Leestse toneelkring Rust Roest, die aangesloten is bij A.K.V.T. In “De Band” van april verscheen volgend verslag : Zeer geslaagde toneelvoorstelling door “Rust Roest”. “Op zondagen 2 en 9 maart voerde de toneelkring “Rust Roest” het toneelspel “DE VREEMDELING”op in de zaal “De Roselaar”. In dit Noord-Brabants drama van Antoon Coolen traden op : Jozef Leemans (“de vader”), Berta Willems (“de moeder”), Maria Selleslagh (“Agnes”), Wilfried Hellemans (“Rudolf”), Victor Diddens (“Martijn”), Marcel Leemans (“meester Johan Bosch”) en Frans Van Neck (“Pater Berg”). Regie : Alfons Hellemans. Rolvoorzegster : Rafaël Selleslagh. Wij haasten ons, te zeggen dat deze opvoering ten zeerste geslaagd mag geheten worden én om de keuze van het stuk én om de hoogstaande uitvoering. In dit laatste had Berta Willems (Mechelen) méér nog dan het leeuwenaandeel. Wat kan die dame toneel spelen !
Mogen wij hier enkele opmerkingen uit ons machientje kloppen ? (voorstelling van 2 maart) -Het programma begon met ZEVEN EN TWINTIG MINUTEN VERTRAGING… -Alle spelers en speelsters dienen gelukgewenst voor hun optreden ; sommigen nochtans (Jef Leemans en Frans Van Neck b.v.) moeten hun vingerspel leren bedwingen. In het eerste bedrijf was het gebrek aan voldoende rolkennis bij Marcel Leemans zeer storend, alhoewel dan toch van korte duur. -Victor Diddens en Wilfried Hellemans, twee jonge elementen, laten veel goed verhopen voor de toekomst. AAN ALLEN : HARTELIJK PROFICIAT en…aan BERTA WILLEMS daarenboven : TOT EEN VOLGENDE KEER.”
Een tweede verslag over het stuk verscheen van S.E.A.M. in de Gazet van Mechelen van 11 maart : “De karakters in dit toneelspel zijn sterk uitgediept. Over de vertolking kunnen we zeggen dat ze voldeed. Nochtans zouden wij enkele opmerkingen willen maken. De taal was niet altijd zoals het hoorde. We kregen onder meer verkeerde verbindingen in uitspraak. Wat de individuele vertolking betreft : De vader (Jef Leemans) akteerde goed, maar mag niet te veel met een vinger gebarenspel geven, zijn articulatie had kunnen beter zijn. Niettemin beleefde hij de vaderrol karaktervol. De moeder (Bertha Willems) verdient zeker een grote pluim om haar vertolking. Dat was meesterwerk ! Agnés (Maria Selleslagh) speelde haar rol zoals het moest, natuurlijke zegging, zuivere uitspraak. Het gebarenspel nog iets verzorgen. Een prima vertolking. Rudolf (Wilfried Hellemans), Martin (Victor Diddens), de 2 zonen van de smis misstonden niet in het ensemble. Meester Johan Bosch (Frans V. Neck) die de moeilijkste rol te verdedigen had, heeft dit absoluut niet slecht gedaan. Wij zouden deze speler echter aanraden zijn gebaren en houdingen beter te verzorgen. Buiten dit euvel voldeed hij ten stelligste in zijn niet gemakkelijke rol. Geluk wensen voor zijn mimiek. De regie van Alfons Hellemans getuigde van vakmansschap. Belichting, decor en klank voldeden. Aan “Rust Roest” wensen wij het allerbeste voor de volgende toneeljaren.
1958 – 3 maart : Eddy Beterams soldaat.
Die dag ging Eddy Beterams binnen bij TTr in de kazerne te Mechelen. (DB, maart ‘58)
Dezelfde periodiek nr. 11 datzelfde jaar : “Op 3 maart werd leider Eddy Beterams opgeroepen om zijn militaire dienstplicht te gaan vervullen in de kazerne van Mechelen. Door het feit dat hij daar gekazerneerd is, hebben wij nog steeds de kans hem elke zondag op de vergadering te ontmoeten. Eddy, proficiat voor dit edelmoedig optreden, weinigen zullen het u nadoen !”
1958 – 8 maart : Elisabeth Rheinhard ten grave gedragen.
Na een lange ziekte overleed op 4 maart 1958 te Heverlee Elisabeth (Liezeke) Rheinhard, echtgenote van Paul Van den Eynden. Zij werd te Leest geboren op 26 juli 1919 als dochter van koster Jef. In de St.-Lambertuskerk te Heverlee had op 8 maart de plechtige lijkdienst met communiegelegenheid plaats. Daarna volgde de teraardebestelling op het gemeentekerkhof te Heverlee. Dit alles onder een massale volkstoeloop. Onder de talrijke aanwezigen waren verschillende personaliteiten zoals de heren Cool, algemeen voorzitter van het A.C.V., Jef Keuleers van het A.C.V., De Walsche, secretaris van de Christelijke Centrale voor Openbare Diensten, Van de Wiele, A.C.W., Tricot, K.W.B. e.a. Ook vele seizoenarbeiders woonden de dienst bij (haar man dhr Van den Eynden was secretaris van de Vlaamse seizoenarbeiders). Het echtpaar had vier kinderen.
Foto’s :
-Luc en Bertha Beterams-De Becker getekend door Georges Herregods.
-Foto van Luc en Bertha.
-Gedachtenisprentje van Elisabeth “Liezeke” Rheinhard.
-De achterzijde van haar doodsprentje.
-De familie Rheinhard met v.l.n.r. : Maria Rheinhard (“Juffrouw Maria”), moeder Diedens, Jos, Gerarda, Hilda, vader Jef Rheinhard koster te Leest en Pauline. Onderaan Liezeke en Herman. (Foto : L.G., blz 298.)
“Op 16 februari hadden we onze vergadering. Het was echt een zomerse namiddag. De stijlvolle formatie had plaats in de frisse buitenlucht. We zongen als stapliederen : “Wij dragen een vlag” en “Wij zijn uw jeugd”. We stapten al zingend ons lokaal binnen. Toen ieder plaats had genomen, begonnen we met een passende Mariahulde en als slot zongen we het “Meilied der kinderen”. Daarna heette de leidster ons allen hartelijk welkom. Er waren er een 25-tal aanwezig. Na het welkomwoord had er een korte zangstonde plaats onder leiding van Mariette De Prins. Het was de zeer mooie canon : “Nacht vangt aan” die we aanleerden. Hierop volgde het leiderswoord dat handelde over onze vastenactie en onze vastenbezinning. De leidster drong er op aan dat we moeten leren veroveren. Iedereen van onze afdeling zou moeten meehelpen en nog meer meisjes voor onze B.J.B. te veroveren. Zij dankte ook diegenen die meegewerkt hadden aan de culturele dag te Mechelen, vooral Mariette De Prins voor de zangnummers, Jeanne Daelemans voor de welsprekendheid en Jeannine Van de Poel voor de voordracht ; dezen werden met een hartelijk applaus bedacht. Hierop zongen we vol geestdrift het “Guldensporenlied” (Staf Nees). Maria Vloeberghen droeg het gedicht “Bezinning” voor. Hierna werd het woord gegeven aan onze E.H. Proost die handelde over “Afbraak en miskenning van God’s liefde”. In naam van alle meisjes dankte onze leidster voor deze zeer nuttige les. De beroepsles had daarop plaats en Mariette De Prins handelde over het behangen van de muren. Deze les werd zeer aandachtig gevolgd daar sommige meisjes thuis of in de geburen moeten helpen. Zelfs een stalenboek kwam er bij te pas. Tot slot van onze vergadering deden we nog enkele gezelschapsspelletjes. Na een kort gebed en met een tot weerziens, gingen en reden we heel tevreden huiswaarts. Een B.J.B.-zus.” (DB, maart ’58)
1958 – Zondag 16 februari : Muziekavond “Arbeid Adelt”.
Ging door in zaal “De Rozelaar” o.l.v. J. Van der Taelen. Het Programma : 1.Divama,mars – Joh. De Wit 2.Antigone, ouverture – F. Rousseau 3.Volharding, mars – L. Meeus 4.Judex (Mors et Vita) – Ch. Gounod 5.Engelandvaarders, mars – W. Schild 6.Caesar en Cleopatra, dr.ouv.-G. Boedyn 7.Afscheid der Gladiatroren – Blankenburg 8.Zwart Water, ouverture – Jourquin 9.Onder de dubbele arend, m. – J. Wagner 10.Flambeau-Marsch, karekterst.- Gadenne. 11.Terugkeer uit Dinant, m. – Teugels. 12.Donaugolven, wals – Yvanovici. 13.Kleine Sentimentele, ouv. – G. De Rouck. 14.Oude Kameraden, mars – Teike. 15.Siciliaanse ouverture – Dak. 16.Vaderlands Lied – Van Campenhout.
Tussen de pozen traden de conférancier Guske Lancier, de humoristische goochelaar Framatelli en de accordeonist F. Canas op.
“Tijdens de uitvoering van het VADERLANDS LIED is het ons weer eens opgevallen, HOE ONVERSCHILLIG het publiek zich dan gedraagt…Een beetje eerbied en ingetogenheid zijn nog steeds van deze tijd of kunnen wij dat nog alleen bij de uitvoering van deze hymne op een…kerkhof ? …” (DB, maart ’58)
1958 – 17 februari : KWB-film : “Gelukkige Dwaasheid”. (DB, maart ’58)
1958 – 28 februari : K.R.O.O. Frans PISCADOR vanuit Heverlee.
“Na weken van zware oefeningen, kan ik dan eindelijk eens enkele woorden schrijven omdat wij nu juist mutatie hebben gedaan en wat rust hebben. Wij gaan van de Compagnie naar de school van Heverlee als K.R.O.O. (=kandidaat reserve onderofficier) : nog vier maanden zullen we moeten zwoegen om 25 fr daags te kunnen verdienen. Hartelijke groeten aan allen en veel dank voor de lectuur ! Speciale groeten aan alle bleu-kens !”(Foto onderaan) (DB, maart ’58)
1958 – 28 februari – G.v.M. : Rust Roest.
Met genoegen kunnen we mededelen dat deze ijverige toneelkring een opvoering geeft van het prachtige toneelstuk “De Vreemdeling” door Antoon Coolen, op zondagen 2 en 9 maart, telkens te 7 uur in de zaal “De Rozelaar”, bij Th. Teughels. De talentvolle actrice uit Mechelen, mevr. Bertha Willems, verleent haar gewaardeerde medewerking. Verder staan dhr Jef en Marc Leemans en Van Neck Frans, alsmede de juffr. Selleslagh Maria uit Leest borg voor een puike vertoning. Alle liefhebbers en sympathisanten uit Leest en omliggende gemeenten worden vriendelijk uitgenodigd tot het bijwonen van een dezer toneelavonden. Hartelijk welkom en dank bij voorbaat.
Recensies zijn te lezen in het vervolg op deze Kronieken.
Volgens “De Band” was deze foto afkomstig van Louis Van den Brande uit Ramsdonk.
De tekst op de achterzijde van de foto : “Cliché : de Standaard-Nieuwsblad. Afdruk : St-Franciscusdrukkerij Mechelen. Achterzijde van dit blad blijft onbedrukt, om technische redenen.”
Foto’s :
-Mariette De Prins leidde de zangstonde tijdens de B.J.B.-vergadering.
-De B.J.B.-meisjes van Leest in 1960.
-Nog een foto van leden van deze vereniging uit dezelfde periode. In 1965 zou de BJB zijn naam veranderen in KLJ (Katholieke Landelijke Jeugd)
-Een jonge Frans Piscador in zijn outfit van Excelsior Leest, de Leestse club van eind jaren ’40 van Fé Polfliet.
-De volledige Leestse Chiro-groep van de jongens in 1958.
De proost van Milac droeg een mis op ter intentie van de soldaten. De soldaten Constant De Prins en Willem Lauwens (foto’s onderaan) fungeerden als misdienaars. (DB, maart ’58)
1958 – Zondag 9 februari : Culturele dag van de B.J.B. te Mechelen.
“Op de tweede zondag van februari gaat er te Mechelen in het parochiehuis van St Jan Berchmans een culturele dag door van de B.J.B. waarop familieleden, vrienden en kennissen van de B.J.B.-meisjes worden uitgenodigd. Begin : 09u30. In de voormiddag tornooi welsprekendheid en voordragen. Ook zang. De afdeling Leest zal volgende liedjes zingen : “Lied van mijn land” en “Des winters als het regent”. In de namiddag : finale.” (DB, februari ’58)
De afdeling Leest behaalde voor zang een eerste prijs in 4de afdeling. Jeannine Van de Poel haalde 87% en een vierde prijs en Jeanne Daelemans 70% en een 6de prijs. Beiden in welsprekendheid. (DB, maart ’58)
1958 – 9 februari : Algemene Vergadering Parochiale Vrouwenbond.
“Onze eerste Algemene Vergadering van 1958 ! En nog in volle winterperiode ! Wat zou ze worden ? Want van het weer hangt toch veel af…Goddank, ze is een succes geworden, zodat ieder er stond van te kijken. We telden wel een 115 aanwezigen van alle slag : oudere mensen reeds vergrijsd door de strijd van het leven, jonge moedertjes die nog veelal gebukt staan over wiegjes en kleine mensjes en daar tussenin heel het gamma van blond, bruin, zwart of gespikkeld. Werkelijk een schoon publiek ! Het programma van de vergadering was, naar gewoonte, ook nu weer van de bovenste plank. Buiten de gewone punten hoorden we de godsdienstles door Z.E.H. Pastoor die handelde over : “DE KRISTENE MOEDER EN ONZE MODERNE TIJD”. ’t Was een zeer verzorgde en aangepaste les die door allen stil beluisterd werd en waar elk zeker het hare van meegedragen heeft voor haar persoonlijk en ook voor haar gezinsleven. De voordracht door juffrouw Dewinter “ONZE ZORG VOOR DE GEZONDHEID VAN ONZE OUDERLINGEN” werd eveneens door allen met de grootste aandacht gevolgd, want we hebben er veel nuttige dingen door geleerd. Op de haar eigen zeer gezellige en zeer duidelijke manier leerde de lesgeefster ons vele zaken over de te volgen levenswijze, voeding, enz. die ons moesten helpen om onze duurbare ouderlingen het leven zo aangenaam mogelijk te maken en om hen bij te staan om de lasten en moeilijkheden van de ouderdom makkelijker te dragen. Ja, die voordracht had nog wel een uur langer kunnen duren en we zouden het nog niet beu geworden zijn. Tussen de spreekbeurten in werd er eens deugdelijk gezongen en leerden we zelfs een nieuw liedje aan : “De Vogelenbruiloft”. Dan volgde de traditionele koffie met koeken, een uitgelezen lekkernij voor ons vrouwen ! Het 2de deel van de vergadering bevatte dan allerlei mededelingen en werd besloten met een goochelaarstoertje, uitgevoerd door een paar van onze leden. Indien de mannen daar meer wensen over te weten, moeten ze zich maar eens laten “begoochelen” door hun vrouw : ze zullen dan ’t effect wel kennen ! Een vurig gebed voor onze overledenen en zieke leden, besloot deze mooie vergadering.
DE PAROCHIALE VROUWENBOND is ook zeer gelukkig, te kunnen meedelen dat zij nu 200 leden telt en de ledenslag is nog niet ten einde : als ’t God belieft, komen er nog meer leden bij… Namens de Parochiale Vrouwenbond, M.R.” (DB, maart ’58)
Op de andere driemaandelijkse vergaderingen van 58 werden nog volgende voordrachten gehouden : “De verzorging van onze ouderlingen” door juffrouw De Winter, “Liefde, grondslag van de opvoeding” door Mr Verschuren, “Ons gezin, een eigen schepping” door Mr Vrielinck en “Ziekten met sociale weerslag” door Juffrouw Frateur. Op geestelijk vlak was 1958 goed voor : -de retraite te Antwerpen de grote bedevaart naar Oostakker met 73 leden van de Leestse Boerinnenbond. -de bedevaart naar Lourdes in oktober alwaar KVLV werd afgevaardigd door R. De Wit-Meulemans. -de bedevaart naar Scherpenheuvel, gekoppeld aan een bedevaart naar St Jozef te Leuven met 52 deelnemers. -een zielemis voor de overleden leden. -recollectie op 21.12.1958.
1958 – 10 februari : Soldaat Achiel VAN WINGHE vanuit Mechelen.
“Hier dan het eerste briefje van een dikke bleu uit Mechelen. In de eerste plaats moet ik u bedanken voor het regelmatig ontvangen van tijdschriften. Ik moet me verontschuldigen omdat ik misschien nogal lang heb gewacht met te schrijven, maar ik had werkelijk weinig nieuws te melden en aan een epistel als dat van D.P.S., dat vorige maand in De Band verscheen, hebt ge ook niet veel. Voor mijn part is de troep nog niet zo slecht, voor zover ik daar al ondervinding kan van hebben. De dagen zijn hier goed gevuld met lessen die zich regelmatig afwisselen, zodat er van verveling geen sprake is. Ik heb nog maar éénmaal het leger verwenst en dat was verleden woensdag : een hele voormiddag op oefening in de stromende regen ; terug in de kazerne, woog onze kapootjas wel 20 kg… Kwestie van ontspanning is het hier ook zeer goed : we hebben film, radio en televisie. Beste groeten aan alle Leestse soldaten, ook aan alle B.J.B.-ers !” (DB, maart ’58)
-Achiel Van Winghe vanuit Mechelen, 4/3/1958 : “In de eerste plaats dank voor de ontvangen lectuur, bijzonder voor de twee mooie boeken. Verder ben ik nog zeer optimist over het verloop van mijn legerdienst. De laatste weken van onze opleiding waren wel tamelijk zwaar, zoals b.v. die marsj van 30 km, maar al die narigheden zijn nu weer achter de rug. Ik ben hier nu ingedeeld bij de radio-operateurs; de opleiding zal nu hoofdzakelijk bestaan in het leren omgaan met radioposten. Sedert gisteren is hier een nieuwe Leestse schacht binnengekomen, de man van de Chiro, Eddy Beterams : hij zei me dat zijn eerste indrukken zeer goed zijn. Over een veertiental dagen hadden we hier de gelegenheid een prachtige bonte avond bij te wonen, verzorgd door de Philips-Fabrieken. Ik sluit met hartelijke groeten aan alle Leestse soldaten maar bijzonder aan de mannen in Duitsland.”
-Achiel Van Winghe vanuit Mechelen, 30/11/58 : “Als men zo kort bij huis “ligt”, dan komt het er zo gemakkelijk niet van dikwijls te schrijven. Op 15 november hadden we de jaarlijkse korpsmaaltijd. Nochtans viel het eten tegen… Alles kwam in orde toen de korpsoverste aankondigde dat we twee dagen gunstverlof zouden krijgen : één wegens de goede maneuvers en één ter gelegenheid van het Feest van de Koning. Een maand geleden ging hier de grote cross van de compagnie door. Ik eindigde op de 3de plaats en hoop bij de volgende cross “minstens” de hoofdvogel te kunnen afschieten. We zijn hier terug van wal gestoken met de Milac : een tiental mannen van de 100e Cie TTr, daarbij enkele jongens van de Stafcompagnie en uit de opleiding. Nog 118 dagen voor mij ! Beste groeten aan Milac, alle Leestse soldaatjes (in het bijzonder de mannen van lichting 2.1.58). Het is nu tijd om naar de match F.C. Mechelen-Patro Eisden te gaan kijken.”
1958 – 11 februari : Afscheidsfeest chiroleider Eddy Beterams.
Meer over Eddy Beterams in deze Kronieken : 16/8/1955, 4/7/1957 (telkens op bivak) en 23/11/1984 (als judoca). (Foto onderaan)
1958 – Zaterdag 15 februari : De KWB bezocht het Sportpaleis te Antwerpen.
“Op zaterdag 15 februari vertrok onze afdeling met een autobus naar de zes dagen van Antwerpen zodat wij met onze 35 KWB-ers nog eens van een stukje sport hebben kunnen genieten, zoals b.v. de beide reeksen achter derny’s waarin wij Rupske Lauwers in de eerste en grote Rik (Noot : Rik Van Steenbergen) (Foto’s onderaan) in de tweede als overwinnaars te voorschijn zagen komen. Vooral de 2de reeks heeft indruk op ons gemaakt, want daarin zagen wij specialisten als Rik Van Steenbergen, Wachtmans, Van Est en De Paepe, wereldkampioen achter motoren. Was het nu een premie van 7.000 baarden of was het een prestigekwestie dat de koers gemaakt heeft, wij denken het eerste. In elk geval, daar zagen wij grote Rik op zijn best, want al sportend dubbelde hij het ganse gedoe. Werkelijk, om duimen en vingers af te likken ! Ook tijdens de zware jachten was er wat moois te zien en dan vooral vanwege de oude Schulte : wat kan die man fietsen. Men mag nu weten dat zes dagen combine is, toch is er schone sport te zien en toch moet het zeer zwaar zijn voor de renners om aan een soms moorddadig tempo zes dagen te rijden. Ook de attracties waren de moeite waard gezien te worden, vooral de vier gebroeders die allerlei acrobatiën verrichtten op de koord, konden ons bekoren. Wij vertrokken terug uit Antwerpen na de spurten van 1 uur en na een kort oponthoud in Breugelhof, werd ieder terug thuis gebracht. Als besluit van deze reis mogen wij zeggen dat ieder waar heeft gekregen voor zijn geld en dat iedereen nog wel zal willen terugkeren volgend jaar. POLFLIET Emiel.” (DB, maart ’58)
Foto’s :
-Constant “Stanne” De Prins na één van zijn vele overwinningen. Het jongetje rechts is Harry Cauwenbergh. -Soldaat Willem Lauwens fungeerde zoals Stanne als misdienaar. -Eddy Beterams nam afscheid van de Chiro en werd soldaat. -Willy “Rupske” Lauwers. -Rik Van Steenbergen.
De ontvangers der belastingen te Mechelen 1e en 2de kantoor delen mede dat de fiets- en voertuigplaten, evenals de hondenmedailles, zullen afgeleverd worden te Leest op het gemeentehuis op 22 en 23 dezer telkens van 9 tot 13 uur. De prijzen zijn zoals vorig jaar.
1958 – 17 januari : Studiekring K.W.B.
Het onderwerp op deze studiekring : “Kiezen, gewetensvraag voor onze Katholieken”. De opkomst was goed. Op dit ogenblik telde de afdeling Leest een kleine 100 leden terwijl het verbond nationaal 10.436 leden telde. (DB maart ’58)
1958 – Zondag 19 januari : Feestvergadering B.J.B.-Meisjes.
DB, maart ’58 : “Die dag werden, na het Lof, vijf meisjes van onze afdeling lid van het grote sterke leger van de Katholieke Aktie. Ze aanvaardden een apostel te zijn van Christus en Zijn Kerk, om door gebed en offer, woord en daad, op hun parochie en elders, gelijk Maria, Christus te dragen naar hun medemensen. Mochten zij met de hulp van O.L. Vrouwke trouw zijn aan deze belofte en dit ideaal en mocht de B.J.B. ertoe bijdragen dat zij zouden openbloeien tot moderne diepvrome vrouwen. Ook de bestuursleden namen weer eens bewust hun grote verantwoordelijkheid op. We besloten deze korte plechtigheid met het lied “Levensadel”. Hierna hadden we feestvergadering : zoals altijd begon deze met een stijlvolle formatie. Een hartelijk en welgemeend welkom werd gezegd aan alle meisjes. In naam der meisjes werd E.H. Pastoor eerbiedig verwelkomd. Bij gelegenheid van de eerste vergadering van het jaar bedankten we onze Proost voor de leiding die hij geeft, en om het goede zaad dat hij zo kwistig in onze harten strooit, gaven we hem een klein geschenk. Onze nieuwe leden huldigden we door het zingen van “Vlaanderen herrijst”. Om onze godsdienstkennis nog meer te versterken en om nog meer persoonlijk overtuigd te zijn, luisterden we aandachtig naar de godsdienstles : “Met het Hart van Christus tegenover de verscheurde Christenheid”. Dan werd het actiepunt van de maand uitgelegd : hoe allen vurig moeten meebidden gedurende de internationale bidweek voor de bekoring van alle mensen. Plezierige en huiselijke liedjes werden gezongen. Hoe elk meisje in dienende liefde haar aandeel kon bijbrengen in de stijl van een beweging, kon men leren in het leiderswoord. Jeannine Van de Poel (foto onderaan) droeg op een eenvoudige doch mooie wijze het gedicht : “Kerstnacht in de loopgraaf” voor. Jeanneke Daelemans hield een zeer boeiende spreekbeurt over “Schoon Vlaanderland”. Deze twee meisjes willen de eer van Leest trachten te verdedigen op de culturele dag. Na nog enkele praktische mededelingen, lieten we de koeken goed smaken, terwijl stemmige muziek weerklonk. De verkiezing van Miss 58 bracht veel spanning teweeg. Na het muzikaal pak, zorgde E.H. Pastoor voor vrolijke dansmuziek. Te vroeg was het weer tijd om naar huis te gaan. We dankten God voor dit gezellige en goeddoend samenzijn. Leonie Muysoms.”
1958 – Zondag 26 januari : Toneel Chiro.
Opgevoerd werd “De Wraak van de Kabouters”, een spel in drie bedrijven van P.S. Van Enschede en het drama “Het Wachtersspel” van R. Hens. Kwamen op het toneel : Jan Van den Vondel, Walter De Prins, Alfons De Smet, Guido Hellemans, Edward Rottiers, Victor Diddens, Robert De Rooster, Roger Silverans, Guido Lamberts, Marc Leemans, Leon Daelemans, Alfons Huysmans, Jean Nuytkens, Raymond Buelens, Theo Huysmans, Hugo Emmeregs, Eddy De Smet, Silvain Van den Avondt, Marcel Van Hoof, Martin Tourné en Jean De Croes (“De Wraak der Kabouters”). In het “Wachtersspel” : Rik Muysoms, Louis Vloebergh, Eddy Beterams, Jozef Verlinden, Louis Van Winghe en Edward Diddens. (DB, maart’58)
1958 – Februari : Werkloosheid.
In de maand februari noteerde men 8 volledige werkloze mannen en 11 tijdelijk. Twee volledig werkloze vrouwen en 10 tijdelijk werklozen. (DB, maart ’58)
1958 – Zondag 2 februari : Bonte Avond van Milac.
Vond plaats in de parochiale feestzaal om 19 uur stipt. Op het programma : het cabaretgezelschap “De Poolster” uit Mechelen met Ludwig Könner, Simonne Van Roy, Bert Verelst, de Sun Spot en Flup en Flap. Toegang : 20 frank. (DB, februari ’58)
In “De Band” van maart verscheen volgend verslag van de Bonte Avond : “Op 2 februari was er in de parochiale feestzaal een bonte avond verzorgd door het cabaretgezelschap “DE POOLSTER” van Mechelen. Deze feestavond begon te 19u02. Aanvankelijk scheen de opkomst eerder gering te zijn vergeleken bij vorige jaren, maar te 19u30 was de zaal vol gelopen. Dit illustreert weer eens dat het overgrote deel van het Leestse publiek nog niet schijnt te weten dat de Milac-avonden te Leest (en te Hombeek) zéér stipt op het aangekondigde uur beginnen ! Door een samenloop van omstandigheden kon de K.F.S.C. aan het programma niet meewerken. De eerstvolgende bonte avond van Milac zal deze fanfare wellicht beter in de mogelijkheid zijn om een programma ten bate van de Leestse soldaten op te luisteren. Na het welkomwoord, hield Eerwaarde Pater Heldmar O.F.M., onderpastoor en proost van MILAC-Leest, een korte toespraak waarin hij het thema “vreugde” ontwikkelde. Het optreden van “De Poolster” was –zeer algemeen gesproken- goed. Het eerste deel nochtans was zwakjes en miste heel wat energie ; het 2de deel maakte een goede indruk en was goed genietbaar. Het werd geen “knalavond” zoals aangekondigd. De sympathieke Limburgse zanger-gitarist LUDWIG KONNER, genoot zeer veel bijval en werd dan ook telkens op een daverend applaus onthaald voor en na zijn optreden. Het was de enige “ster” van het programma (trad intussen op voor de T.V.). De “SUN SPOTS”, droogkomieken, hadden eerst na de pauze voelbaar succes. De clowns “FLUP & FLAP” kwamen insgelijks eerst in het 2de deel van het programma genietbaar tot hun recht, samen met BERT VERELST, conferencier. SIMONNE VAN ROY, accordeoniste, miste eerst en vooral een zekere vrouwelijke charme. Haar accordeonklanken mochten er zijn maar, naar onze bescheiden mening, kan zij nog een “vedette” worden. Na het optreden van “De Poolster” werd een REUZE-TOMBOLA gehouden. De prijzen werden ons GESCHONKEN door ZESTIEN LEESTENAREN en door ACHT EN DERTIG winkels en firma’s uit het omliggende. Deze tombola kende een zéér grote belangstelling. Enkele slotbemerkingen wezen ons hier geoorloofd : Ontgoocheld hebben wij ook nu moeten vaststellen dat het MERENDEEL van de oud-soldaten (= sinds de stichting van MILAC te Leest) telkens de GROTE AFWEZIGEN zijn op onze feestavonden. Wij nemen aan dat de jongelieden zich (misschien) eerder getrokken voelen naar bijvoorbeeld een bal in het omliggende. Maar…Zij schreven ons toch vroeger niet te zullen vergeten wat Milac voor hen gedaan heeft tijdens hun legerdienst. Dit blijft slechts een jammerlijke holle phraze wanneer dit niet in een DAAD wordt omgezet. Alhoewel wij geenszins de indruk willen geven alsof Milac voor onze soldaten ALLES of ZEER ZEER VEEL zou betekenen, is die afwezigheid waarvan hoger sprake voor ons een sprekend bewijs van een gemis van de elementairste vormen van beleefdheid, waardering en van een greintje dankbaarheid. De oud-soldaten die aanwezig waren, vinden hier onze dank. Wat de prijzen voor de tombola betreft : de meerderheid van de winkels, cafés, handelaars en andere zakenlieden, waren er “niet bij”. Er zijn nog te veel mensen die wachten tot wij aan huis komen “bedelen”. Zij moeten weten dat MILAC zich in deze aangelegenheid beperkt tot een algemene oproep. Zij die graag een prijs schenken, verwittigen ons wel of brengen hun bijdrage zelf binnen. De herbergiers zouden kunnen noteren dat het niet alleen de WINKELS zijn die prijzen kunnen schenken. Deze zin werd ons vooral ingegeven door spontane reacties van burgers én soldaten. Voegen wij hieraan nog toe dat bij de prijzenreeks werd opgemerkt dat de “Heide” slechts door één enkele zaak “vertegenwoordigd” was. De geste van Dokter Stuyck werd ten zeerste gewaardeerd.”
1958 – Zondag 2 februari : Pater Buelens hield sermoen.
De Hombeekse pater Isidoor Buelens hield in alle missen een sermoen voor de Missies. Voor zijn reis haalde hij in de kerk van Leest 6.467 frank op. (DB, maart, ’58)
1958 – Woensdag 5 en 13 februari : Voorlichtingsvergadering toekomstige soldaten
Om 19u30 in het patronaat. -Dokter Stuyck (foto onderaan) gaf een spreekbeurt over venerische ziekten. -Luitenant Geerts, adjunct-selectieofficier (foto onderaan) gaf een uiteenzetting over de selectie, de aanwijzing voor de verschillende wapens in België of Duitsland en enkele andere aspecten van de legerdienst. -Vertoning van een documentaire film over enkele opleidingscentra. -Een oud-soldaat belichtte de goede en kwade aspecten van de legerdienst. -De aangekondigde legeraalmoezenier Van der Kercken was niet komen opdagen. (DB,maart ’58)
Foto’s :
-Jeannine Van de Poel naast haar broer Walter in 1953. -Verslaggeefster van de B.J.B.-meisjes Leonie Muysoms. -Advertentie uit De Band voor “De Bonte Avond” van Milac. -Dokter Marcel Stuyck sprak over venerische ziekten. -Luitenant Fons Geerts, afkomstig uit de Tiendeschuurstraat en woonachtig in de Kouter, gaf een uiteenzetting over de legerdienst .
Frans Piscador en Willem Lauwens (foto onderaan) begonnen aan hun militaire dienst. (DB, december ’57)
1958 – 4 januari : Soldaat Milicien Willem Lauwens.
-Doornik, 4/1/58 : “We zijn nog maar een paar dagen binnen. Het is hier toch een ander leventje dan in Leest. ’s Morgens vroeg maken ze hier (ook) veel lawaai om op te staan. Ik zal wel mijn plan trekken. Het is hier zeer goed van eten. De mannen van de Milac zijn ook al op de kamer geweest. Nu ga ik sluiten want ik ben veel te stijf van de pikuren. Beste groeten aan alle soldaten en mensen van Leest !”
Nota van de redactie : Willem jong, mersie zenne voor uw eerste brief die ge ons schreef amper na nen dag en half kazerneleven. Proficiat ! Er zijn er ander die reeds twee maand binnen zijn en hun adres nog niet opgeven. (‘De Band’ februari 1958)
-Willem Lauwens, Doornik 18/1/58 : “Hier den dikke schacht die nog 440 dagen moet kloppen…Ik ben hier goed content. Waarschijnlijk zal ik met andere kameraden worden aangeduid om muziek te spelen. We zullen ook een regenjas krijgen in plaats van een ‘kapoot’. Onze aalmoezenier ziet er nen interessante uit. Tot ziens ! Veel hartelijke groeten aan alle soldaten en de Leestenaren !”
-Willem Lauwens, Mortsel 7/3/58 : “Ik ben het al goed gewoon in Mortsel. Het eten is hier uitstekend en de tucht is licht om dragen hier. De facteur komt juist binnen met een pakje van…Milac natuurlijk ! De kameraden op de kamer willen me reeds voor zijn. M’n kameraden zeggen dat het toch interessant moet zijn; ze vinden ook dat DE BAND zo’n fijn boekje is ! Aan allen ’n goeie dag.”
-Willem Lauwens, Mortsel 24/3/1958 : “Deze morgen werden we eens bij de aalmoezenier geroepen : aalmoezener MERCELIS die te Leest reeds kwam spreken op een Milac-avond. Hij heeft er mij nog over verteld. Hij laat u allen de beste groeten overmaken. Zondag zal ik misschien van piket zijn. Hartelijk dank voor de pakjes lectuur ! Als DE BAND komt, is het kermis op de kamer. Ze willen mij allen voor zijn.”
-Willem Lauwens, Mortsel 3/11/58 : “Nu algauw een briefje in ’t kort want er is maar weinig nieuws. DE BAND brengt de soldaat een goed humeur. Ik ben hier vrij van wacht en piket. Ik ben hier toch nog al binnen gevallen. Een mens moet toch wat geluk hebben. In de dag sta ik in de kantine en voorts strijk ik de kostuums. Ge zult er eens mee lachen maar dat komt wel van pas later ! Nog een beetje geduld en dan ben ik weer burger : ik denk dat het zal ‘varen’ nu ik dit leven hier gewoon ben. Beste groeten aan Milac, en aan alle mensen en soldaten van Leest.”
-Willem Lauwens vanuit Mortsel, 18/12/58 : “Deze week heb ik meegespeeld in het orkest dat Aalmoezenier Mercelis ineengestoken heeft. Het werd een piekfijn feestje en een fijne bonte avond. Hartelijke groeten aan alle soldaten, Milac en KWB.”
1958 – Zondag 5 januari : Voetbalmatch “Croon’s Vrienden” versus “Mechelse Dijlespurters”. Verdere details onbekend. (DB, maart ’58)
1958 – 6 januari : Lessenreeks van de BJB.
Op 6 januari startte de B.J.B. een lessenreeks over bedrijfsorganisatie en onkruidbestrijding. (DB)
1958 – 7 januari : Paula Bradt onderwijzeres in meisjesschool.
Paula Bradt kwam als onderwijzeres in dienst aan de Leestse meisjesschool. Paula was te Mechelen geboren op 9 augustus 1936 als dochter van gemeentesecretaris Egide Bradt en Joanna Van den Broeck. In 1955 behaalde ze haar diploma van onderwijzeres en begon haar loopbaan te Kapelle o/d Bos. In 1979 werd ze directrice van de Leestse vrije parochiale basisschool, een functie die ze zou blijven uitvoeren tot haar pensionering in 1986. “Een kleuter, een klein kind moet ergens aarden, ergens wortel schieten. Een kind dat in Leest woont maar in een ander milieu naar school gaat, zal zich later moeilijker in het dorpsleven kunnen inwerken. Wie daarentegen samen op de schoolbanken gezeten heeft, heeft daar mekaar leren kennen. Zo wordt het cement gemaakt dat later de dorpsgemeenschap met zijn buurten en verenigingen zal aaneenhouden. Ik geloof erin !”, brak ze in ‘84 een lans voor haar school, haar dorp en het Leestse katholieke verenigingsleven, ter gelegenheid van de schoolfeesten.
Paula Bradt was gehuwd met Jeroom Verbruggen die haar vier kinderen schonk : Machteld, Veerle, Koen en Frank. Het gezin betrok een woning in de Kouter te Leest. Ze overleed te Leuven op 25 juni 1997 als Ere-Schoolhoofd van de Sint-Niklaasschool te Leest. “Zou het dan toch waar zijn dat de besten eerst moeten gaan ? Dat hebben wij ons de voorbije dagen wel vaker afgevraagd. Als overtuigd christen beleed je je geloof niet enkel in woorden maar vooral in daden. Je leven was zinvol, zo vond je, als de wereld door jouw aanwezigheid een beetje beter werd. Je consequente leven volgens deze opvatting maakte jou een enthousiaste onderwijzeres, die “haar” kinderen écht graag zag, een fijne vriendin, een trouwe medewerkster in het verenigingsleven, een zorgzame dochter en zus. Maar boven alles een fantastische echtgenote en moeder. Je laat een prachtige herinnering na maar ook veel verdriet. We hadden ons geen betere moeder kunnen wensen. We zijn trots op jou.” Pakkende woorden uit haar gedachtenisprentje. Meer over Paula Bradt in deze Kronieken : 30/6/1986 (bij haar afscheid) en 26/6/1997 (overlijden).
1958 – 7 januari : Ongeval te Mechelen.
“Twee vrachtauto’s respectievelijk bestuurd door Selleslagh J. uit Leest en Maes Virginie uit Steenokkerzeel kwamen in botsing met elkaar op de Kleine Nieuwendijk.”
1958 - Van 9 tot 12 januari : B.J.B.-ers gingen op retraite naar Tongerlo. (DB, december ’57)
1958 – Zondag 12 januari : Feest Eucharistische Kruistocht.
“Op zondag 12 januari vierde de E.K. feest. 23 leden volgden de maandelijkse vergadering. Daarna leuk koffiefeestje met zang, spel en tombola. Het lied “Wie niet draaien wil” viel in elks smaak. Opgewekt en tevreden trokken allen naar hun thuis. Wonnen de twee schoonste prijzen in de tombola : PIESSENS Agnes (foto onderaan) : Lieve Vrouwke op sokkeltje en POLSPOEL Jeanne : geweven kinderkapmanteltje.” (“DB”, februari ’58)
Foto’s :
-Soldaat Willem Lauwens. (Foto : Hugo Lauwens)
-Paula Bradt aan het begin van haar carriére in Leest met directrice zuster Virginie.
-Bij het uitoefenen van één van haar functies als directrice.
-Paula, zoals de meeste mensen haar gekend hebben.
-Agnes Piessens won een “Lief vrouwke op sokkeltje”. Uiterst links op de foto met haar kookploeg, verder v.l.n.r. : Anna Schellens, Julia Lauwens, Francine Van Eekel, Leontine Geens en Pelagie Verschueren. (Foto uit de collectie van Leontine Geens)
1958 – Aantal herbergen en nieuw fietspad Leestsesteenweg.
Dat jaar telde Leest nog 25 herbergen en werd er een nieuw fietspad gelegd in de “Battelse Bergen”. De afwatering zou echter nog te wensen overlaten. (DB)
Ter info in 1878 telde Leest 35 herbergen, in 1887 47 en in 1895 52. In 1930 was het aantal gezakt tot 30 stuks. Onderaan foto’s van enkele herbergen uit de jaren ’50.
1958 - Kerst- en Nieuwjaarspaketten voor de soldaten van Leest.
Ter gelegenheid van Kerstmis en Nieuwjaar ontvingen de Leestse miliciens van Milac : -Het boek “De Witte” van Ernest Claes. -Het boek “Jeugd” van dezelfde auteur. -Een serie kerst- en nieuwjaarskaarten. -Een serie sluitzegels. -Humoristische en artistieke kaarten. -Een foto-album. -Een wandplaat voor kamerversiering. -Een bloc briefpapier + 100 omslagen. -Een pak tijdschriften.
Dit pakket werd bij de soldaten thuis besteld tussen 24 december en 3 januari. (DB, december ’57)
1958 – Soldaten Klasse 1958
Absillis Alfons, Blaasveldstraat. Boey Frans, Kleine Heide. De Prins Maurits, Alemstraat. Geerts Edward, Scheerstraat. Hellemans Guido, Dorp. Mertens Arthur, Elleboogstraat. Polfliet Ferdinand, Kouter. Put Ferdinand, Juniorslaan. Simons Paul, Mechelbaan. Slachmuylders Willy, Kapellebaan. Somers Marcel, Rennekouter. Van Beersel Paul, Vinkstraat. Van den Sande Maurits, Grote Heide. Van Praet Leonard, Kapellebaan. Van Rompaey Jan, Juniorslaan. Van Winghe Désiré, Alemstraat. Vloebergh Jan, Dorp. (“DB”, februari ’58)
1958 – Provinciebelastingen op muziektuigen in vaste lokalen :
-100 fr voor radio, pick-up. -250 fr voor radio of pick-up met meer dan 1 luidspreker. -500 fr voor televisie of juke box. (DB, maart ’58)
1958 – Leest bezat 72 belastbare duivenhokken. (DB, maart ’58)
1958 – B.J.B. Gewest Mechelen-Zuid.
“Bij het begin van dit jaar wens ik u allen een zalig een gelukkig nieuwjaar en tevens stuur ik ook mijn beste en welgemeende dank aan al diegenen die meegewerkt hebben aan de groei en bloei van de BJB hier in ons gewest. Ook een zeer speciaal woord van dank aan de afdeling van Leest die de sterkste afdeling vormde van het gewest en voor alle verwezenlijkingen het grootste aantal deelnemers leverde. Als we het voorbije jaar eens vlug overlopen op gebied van de gewestelijke werking, beschouwen we op de eerste plaats de godsdienstige vorming : voor retraite en recollectie staan we aan de spits van gans de provincie Antwerpen met 25,6% ; dat kan nog verbeterd worden. De culturele werking, de wedstrijden voor zang, spreken en voordragen, waren een groot succes en door elke afdeling werd meegedaan aan deze echte “cultuur” die ons bewust maakt van eigen Vlaamse aard en zeden en de gehechtheid aan eigen Volk en eigen midden waardoor wij mee opgaan naar een hogere culturele standing. Onze technische afdeling heeft ons geleerd hoe wij ons beroep beter moeten uitwerken en hoe wij op ons bedrijf van onze tijd moeten zijn. Het ontspanningsleven, met de hoogtepunten het Ruitertornooi en het Zomerfeest, heeft ook bij het publiek een grote belangstelling verwekt. Volgens de jonggehuwden is de bekroning van gans de B.J.B.-werking de cursus voor verloofden die door niemand zou mogen gemist worden. Deze cursussen gaan door te Lier in het Retraitehuis van 30 januari tot 2 februari en van 13 tot 16 februari. Uit dit alles blijkt hoe onze beweging groeit en bloeit, waarvoor wij u nogmaals onze welgemeende dank toesturen. Deze vaststelling mag ons niet bekoren en te gaan rusten. Wij moeten voortdoen aan al die schone en goede idealen opdat er een betere en schonere wereld zou tot stand komen. Ieder van ons moet het zijne bijdragen om nog meer verovering en verbetering aan te brengen. Dat 1958 een jaar moge worden van vooruitgang en aanwinst voor gans de B.J.B. en vooral voor u zelf. Alfons DE SMET, Gewestleider.” (DB, februari ’58)
1958 – Telling van de winterbezaaiingen en van het vee.
Wintertarwe 61 ha 93 a. Rogge 23 ha 41 a. Wintergerst 5 ha. Totaal winterbeezaaiingen : 90 ha 34 a. Totaal oppervlakte cultuurgrond : 648 ha 80 a. Totaal aantal landbouwpaarden : 122. Totaal aantal runderen : 1241. Totaal aantal schapen : 2, varkens: 149, totaal pluimvee : 3739. Bijenkasten : 4. (DB, maart 1958)
1958 – Indeling van de kiezers.
Voor de wetgevende kamers : 292 mannelijke en 306 vrouwelijke kiezers te Leest. (DB)
1958 – K.W.B.- Leest zette het gemeentebestuur onder druk.
Dat jaar drong de KWB bij de bevoegde diensten aan op : -de plaatsing van een elektrische verlichting bij de uitgang van het parochiehuis. -het vroeger doen ontbranden van de straatverlichting, “opdat zij die de eerste bus dienen te nemen niet in het donker zouden moeten gaan”. -het aanbrengen van een moderne verlichting (buislampen) in alle straten.
Foto’s :
Enkele herbergen uit de jaren ’50 :
-Café “In de Biest” op de Kleine Heide.
-Café “De Sportvrienden” in de Alemstraat van de familie Selleslagh.
-Café “Boerenhandel” van Pierreke Van den Eede in de Juniorslaan,
-Café “Welkom” van de familie Van Steen in de Dorpstraat.
-Café “De Volksvriend” Dorpsplaats van Alfons Verbruggen (voordien “Bellevue”)
De zusjes Maria en Hilda Diddens ondernamen dat jaar, samen met hun nichtjes Maria en Paula Vloeberghen, een fietstocht naar het Duitse Rudesheid am Rhein. Ze hadden van de pastoor van Leest een brief meegekregen die ze telkens toonden aan de pastoor van de parochie waar ze wilden overnachten en dat lukte wonderwel, ze waren overal welkom.
Op de foto v.l.n.r. : Maria Diddens, Maria Vloeberghen, Hilda Diddens en Paula Vloeberghen.
1957 in vogelvlucht.
Januari 5 : Grote veldrit (R. Verschueren wint). 20 : Beloftenaflegging B.J.B.-meisjes. 23 : Studiekring K.W.B. over de TV. 27 : De Chiro voert op “Tarcitius” en “Cleopatra”.
Februari 3 : Muziekavond K.F.S.C 4 : Milac houdt een grote muzikale showavond, aanzien als een der beste te Leest. Aalmoezenier Mercelis houdt een inslaande toespraak; veel volk. 16 : K.F.A.A. naar Sportpaleis Antwerpen.
Maart 2 : De K.W.B. naar de Zesdaagse van Antwerpen. 3 : Muziekavond K.F.A.A. 4 : Teerfeest Boerenbond. 7 : Film Boerenbond “Ik had 5 zonen”. 11 : De Chiro neemt afscheid van hoofdleider Juul Muysoms, Louis Vloebergh opvolger. 17 : Jubileumvoorstelling Rust Roest met “Marieke van Nijmegen”. 18 : De gemeenteopcentiemen worden van 600 op 1000 gebracht. 23 : Juul Muysoms vertrekt naar Congo.
April 7 : Feest bij de K.F.S.C. – decoraties. 8 : Sportavond K.W.B. 22 : Frisco-dag van de Chiro. 27 : Uitreiking brevetten Luchtbescherming.
Mei 7 : Jubilee De Muyer-Leemans. 11 : Geneeskundig bevolkinsonderzoek. 20 : Ster-avond parochiale organisaties. 26 : Plechtige Communie.
Juni 2 : Treinen stoppen niet meer op de Heide. 13 : Meisjesschool op uitstap naar Holland. 27 : Vormsel te Hombeek. 30 : Schoolfeest meisjes.
Juli 4 : De Chiro op bivak 11 : Maria Rheinhard op rust. 27 : Uitstap K.W.B.
Augustus 4 : Voetbalmatch B.J.B. – Boerengilde. 14 : Milac voor 3 dagen op bezoek in Duitsland bij soldaten.
September 24 : E.P. Heldmar O.F.M. onderpastoor.
Oktober 14 : Film Milac “De Laatste Brug” en spreekbeurt door de Nat. Secret. Kath.Filmliga.
17 : Jubilee Leemans-De Muyer.
28 : Film K.W.B. “Op de Kaaien”.
28 : Paula Bradt benoemd onderwijzeres.
November 3 : Toneel “Rust Roest” “Gebroeders Kalkoen”. 18 : Bonte Avond K.F.S.C. 26 : Maria De Laet terug uit Congo.
December 1 : Toneel B.J.B.-jongens “Zo streden onze Boeren” en “Moppie de ongeluksvogel”. 6. Sint Niklaas op ronde in de parochie. 8 : Veldrit gewonnen door Rene Declercq. 25 : Toneel B.J.B.-meisjes “Doornen op een Levensweg”.
Commentaar De Band : “Dit overzicht kan niet anders dan ONVOLLEDIG zijn want GEEN ENKELE organisatie (UITGEZONDERD de K.F.S.C.) is ingegaan op onze vraag, om hun jaarverslag te bezorgen….”
Op deze kermisdag hielden de leiders en de kerels van de Chiro een trektocht naar Zaventem waar zij zeer gastvrij werden ontvangen door de oud-onderpastoor van Leest De Schutter. (Foto onderaan) (DB, december ’57)
1957 – 12 december – G.v.A. : Aanrijding.
“Op het Kardinaal Mercierplein had een aanrijding plaats tussen een personenwagen bestuurd door Leemans Jan, wonende te Zemst en een personenwagen bestuurd door Van Dam Alfons uit Leest. Van Dam werd gekwetst. Verder stoffelijke schade.”
1957 – 14 december – G.v.A. : Botsing.
“Op de steenweg naar Gent had een botsing plaats tussen een lichte vrachtwagen bestuurd door Gobien Joris (Noot : Georges Gobien van het winkeltje op het dorpsplein, zijn foto onderaan) uit Leest en een vrachtwagen bestuurd door Peeter Joannes uit Ruisbroek. Enkel stoffelijke schade.”
1957 – 23 december : Kerst- en Teerfeest B.J.B.-jongens.
1957 – Kerstdag 25 december : Jaarlijkse toneeldag B.J.B.-meisjes.
Op het programma : “De Grote Getuige”, een familiaal drama in drie bedrijven van E.H. Van der Cruysse en een klucht “Een dolle proef” in één bedrijf van M. Burg. De regie was in handen van Jozef Coeckelbergh. Na de stukken waren er nog dansjes, ritmische oefeningen en de slotzang “Het Avondlied”. (Medegedeeld door Mariette Solie in “DB” van december ’57)
De actrices die het drama vertolkten : Mariette Solie, Paula Bradt, Gusta Polfliet, Maria Diddens, Maria Vloeberghen, Jeanine Van de Poel, Greta Vloebergh, Hilda Diddens en Maria Emmeregs.
In de klucht : Gusta Polfliet, Maria Emmeregs, Paula Moons, Maria Somers, Maria Vloeberghen, Mariette Solie, Rosa Somers en Hilda Diddens. (Foto’s van enkelen onder hen hierna) (DB,maart ’58)
1957 – 24 december : Drenkelinge opgevist te Battel.
“Uit de Leuvense vaart aan het sas van Battel werd gisteren dinsdagmorgen, het lijk opgevist van de 67-jarige Robeyns Ludovica, echtgenote Van Beersel, wonende Vinkstraat Leest. In de omgeving langs de kanaaldijk werden enkele kledingstukken van de drenkelinge, die slechts een paar uur in ’t water had gelegen, gevonden.” (Haar gedachtenisprentje onderaan) (G.v.A., 25/12/57)
1957 – 25 december – G.v.A. : Aanrijding.
“Op de Battelsestwg kwam het tot een aanrijding tussen de personenauto, bestuurd door P. Van Aken uit Mechelen en de bromfietser Victor Verschueren uit Leest.”
1957 – Van 26 tot 29 december : Retraite voor Jong-B.J.B.-ers.
Die ging door te Lier. (DB, november ’57)
1957 – 29 december : Soldaat Milicien Henri SOMERS vanuit Spich.
“Hier eindelijk een paar woorden van een bleu uit Spich. Vooreerst verontschuldig ik mij, U zolang te hebben laten wachten op een antwoord op uw verschillende persoonlijke brieven. U zult wel verstaan dat ik weinig tijd heb gehad : in de dag hadden we oefeningen en lessen en ’s avonds heb ik ook nog een cursus gevolgd. Nu de opleiding gedaan is en ook de cursus, kan ik me meer bezig houden om van mij wat te laten horen. Ik moet u hartelijk bedanken voor al die lectuur die ik ontvangen heb. Ik kreeg telkens dan zo’n gevoel alsof ik weer thuis en op de parochie was…We hebben hier vele dagen van zware oefeningen doorgemaakt : wij worden de ‘ZWARTE DUIVELS’ genoemd ! Met mij gaat het hier goed. Beste wensen voor het nieuwe jaar ! En dat Milac en De Band mogen bloeien. De Band doet mij telkens veel plezier. De ganse kamer verlangt er naar. Hartelijke groeten en tot ne volgende keer !”
1957 – zondag 29 december : Kerstfeest bij de jongenschiro.
Voor de ganse groep werden kersttaferelen uitgebeeld, gedichtjes en verhalen over het kerstgebeuren verteld en dit alles afwisselend met liederen. Er werd een korte film afgespeeld en er werden koffiekoeken aangeboden en koffie. (DB, december ’57)
1957 – 29 december : Jaarlijks Kerstfeest K. Fanfare “St-Cecilia”.
Voor de kinderen van de leden.
1957 – 31 december : Bevolking.
Op 31 december telde Leest 1862 inwoners waarvan 968 mannen en 894 vrouwen.
Foto ‘s :
- Oud-onderpastoor Leo De Schutter in 1950 tijdens het Chirobivak in Velm. Links leider Hugo Verlinden.
-Georges Gobien botste met zijn lichte vrachtwagen.
-Enkele deelneemsters aan de jaarlijkse toneeldag van de B.J.B.-meisjes : Huwelijksfoto van Greta Vloebergh en Francois De Keersmaecke, Gusta Pofliet op oudere leeftijd.
-Doodsprentje van Ludovica Maria Robeyns die tragisch aan haar eind kwam.
1957 – Maandag 3 december : Dodelijk ongeval te Leest. Boetstraffelijke rechtbank van Mechelen.
Het dodelijk verkeersongeval te Leest.
“Maandagavond 3 december ll. deed er zich te Leest, op de Kouter, een verkeersongeval voor met een personenauto, bestuurd door P. Pieter Jan, uit Hombeek. Een mede-inzittende, Van Bever Louis, een 56-jarige ongehuwde landbouwer vond hierbij de dood. Een andere inzittende, Buelens Fr. insgelijks woonachtig op genoemd adres, kwam er evenals de bestuurder ongedeerd van af. Het betrokken autovoertuig was volgens het ingesteld onderzoek van de baan geweken, had enkele afsluitingspalen aangebeukt, om vervolgens te kantelen. Het slachtoffer dat achteraan in de auto zat werd het hoofd gepletterd tussen de geopende deur van de auto. Genoemd autobestuurder werd, gezien zijn bijzondere toestand opgeleid en vertoefde sedertdien in voorhechtenis, onder betichting in dronken toestand een auto-voertuig te hebben bestuurd met de gekende noodlottige gevolgen. Hij verscheen vrijdag voor de rechtbank. Deze veroordeelde de beschuldigde voor de slagen en verwondingen met dodelijke afloop tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maand en 6.000 fr. boete en voor de dronkenschap tot 1 maand gevang en 2.000 fr. boete. (G.v.A., 19/1/1957)
1957 – 6 december : Sint-Niklaas op ronde ! (K.W.B.)
KWB organiseerde een huis-aan-huis bezoek met Sint-Niklaas en Zwarte Piet. Het initiatief kende zoveel succes dat het een klassieker zou worden. “Sint-Niklaas, de kindervriend heeft dus zijn ronde op onze parochie gedaan… Wat waren onze kinderkes blij en ook eens wat bevreesd. Want het was toch de eerste maal dat de heilige Sint met zwarte Piet bij onze kinderen kwam terwijl ze niet sliepen. Het was dan ook zeer aandoenlijk onze kleine mannen stillekes te horen prevelen “Dag Sint-Niklaas” of hun liedje te horen zingen. Zij hebben naar zijn komst verlangd en zullen zeker nog enkele tijd zijn raadgevingen indachtig zijn. Sint-Niklaas dankt langs deze weg al de mensen die meegewerkt hebben aan het wellukken van dat prachtig feest voor onze kinderen. Tot volgend jaar…want, mits een paar kleine veranderingen, komen wij volgend jaar terug !” (DB, december ‘57 )
In dezelfde uitgave van de periodiek van Milac verscheen een verslag van Zwarte Piet : De reis van Sint-Niklaas door de bril bekeken van Zwarte Piet. “De eerste keer dat ik met Sint-Niklaas door uw dorp mocht trekken van huis tot huis, heb ik niet veel werk gehad met mijn stok. Maar toch, was de goede Sint weer niet zo goed geweest, dan had ik er wel enkele over de knie gelegd. Enkele van die grote lummels en kleinere lummelkes die geen eerbied genoeg meer hebben voor mijn grote baas. Hen vertel ik toekomend jaar wel meer… De kinderkes zeiden allemaal dat ik, Zwarte Piet, zo braaf en…schoon was ! Ja, kinderkes, altijd geweest… In Leest zijn brave kinderen, vooral…de meisjes (de kleine). Er is er maar één geweest die veel schrik had en zei “ik heb schrik voor die vieze man !” Zij heeft mij dan toch een handje gegeven eer ik wegging. Sint-Niklaas heeft schone toneeltjes beleefd in Leest, vooral waar de grote mensen zelf beleefd waren en niet bleven voortwerken als Sint-Niklaas binnenkwam (spruiten kuisen natuurlijk…). Maar waar vader en moeder zelf goed meeleefden hebben de kinderen veel onthouden van de goede Sint. Ik herinner mij hemelse toneeltjes. Kinderen stonden er met grote ogen en open mond te staren naar die lange baard, die hoge mijter, die schone mantel en dat dikke boek waarin alles stond opgeschreven. Als ge die kinderen met een speld in de beentjes zou prikken, ik geloof niet dat ze dat op die ogenblikken voelen. Hemels ! Onschuldige kinderkes ! En alles wat Sint-Niklaas hen vroeg beloofden zij te doen…”Ja, Sint-Niklaas”, enz. Och nee, eentje sprak Sint-Niklaas tegen….een klein jongetje dat nog zo graag een tutter nam. Sint-Niklaas zei dat zo’n grote jongen de tutter niet meer mocht nemen : “Zullen wij de tutter maar in de kachel gooien ?” En onmiddellijk daarop riep de kleine man “Nee !” Sint-Niklaas heeft veel afgezien in Leest. Zo ver en zo slecht weer. Maar ook ik, Zwarte Piet, heb veel afgezien…Vroeger had ik altijd mijn ezel bij, maar ja…Nu heb ik alles zelf moeten dragen, voor elk kind was er immers iets. Eens toch heb ik mijn stok bijna gebruikt…Met dat geval van de ezel. Een kind zag ons van ver afkomen en liep natuurlijk heel vlug naar binnen om het aan moeder te zeggen. “Moeke, Sint-Niklaas is daar en Zwarte Piet. Maar Sint-Niklaas heeft geen ezel bij ! Maar de Pater is er ook bij, zou die soms de ezel zijn !!!” Ja, toen heb ik mijn stok bijna gebruikt. Maar de anderen van onze karavaan lachten er mee. Zo beleefden wij schone en koddige dingen in Leest. Sommigen wilden ons te drinken geven, wat al eens mag gebeuren (vooral voor Zwarte Piet) maar Sint-Niklaas zei meestal dat men in de hemel ook niet dronk. Vroeger legden de mensen en kinderen wortelen en bieten gereed voor mijn ezel, nu ik zelf alles moet dragen, schijnen de meesten geen medelijden te hebben. Ja, wij hebben veel plezier beleefd aan de brave kinderen in Leest, en als ik toekomend jaar nog niet afgedankt ben, zal ik weer graag met Sint-Niklaas naar Leest komen. Zwarte Piet.” En ook : “Om alle kinderen, die wij moesten bezoeken, een geschenkje te kunnen geven, hadden wij in de loop van de maanden oktober-november een 90-tal brieven uitgestuurd met het verzoek ons allerlei kleinigheden toe te sturen, opdat wij niet teveel uitgaven zouden hebben. Van die 90 hebben de volgende firma’s, handelaars of uitgeverijen ons graag gratis een pakje toegestuurd. Wij willen dit gebaar niet onbekend laten en publiceren hier hun namen en prijzen ze openlijk aan als voorbeelden. De rangschikking hier heeft geen enkel belang : 1.A.C.V., Mechelen. 2.Koffies Sint Rombouts, Antwerpen. 3. Macaronie Remy. 4.Firma Caltex, Lier. 5.Marie Thumas Leuven. 6.Margarine “Solo”. 7.Firma Huyghebaert, Mechelen. 8.Crême “Impèrial”. 9.Chocolade “Jacques”. 10.Uitgeverij Bonden van het H. Hart. 11.Macaroni Soubry. 12.Uitgeverij “Heideland”, Hasselt. 13.Uitgeverij “Wereldbibliotheek”. 14.Drukkerij-Uitgeverij Lannoo, Tielt. 15.Drukkerij-Uitg. Van In ,Antw. 16.Kaas “Kraft”. 17.Firma “Fort”. 18.Chocolade “Côte d’or”. 19.Goede Pers, Averbode. 20.Koffie’s De Rode Pelikaan. 21.Uitgeverij St Franciscus, Mechelen.
1957 – 8 december : Cyclocross op St-Niklaas-Kermis - “2de Grote Prijs Pantoffels Jupi”.
Deze cross te Leest telde voor het criterium “Vermassen” en het gewestelijk criterium “De Sportvriend”, waaraan een hoofdprijs van 5.000 fr. werd toegekend. Volgende vedetten werden gecontracteerd : kampioen René De Rey, Firmin Van Kerrebroeck, Roger De Clercq, Karel Van Houtte,, Frans Feremans, Rik Willems, De Schacht, Raf. Dielemans, Maurits Neyt, alsmede de Nederlandse kampioen Brinkman.
Technische gegevens : afstand 24,7 km. Prijzen : 8.500 fr plus premies. Prachtpalm en trainingsvest “Vleeswaren De Smedt” aan de winnaar. Beker voor clubs (3 man). Inschrijvingen : zaal Huybrechts, Dorp, tot 14 uur. Vertrek te 14u30.”
De uitslag : 1. Roger Declercq, de 28 km in 1 u 37’34”; 2. Firmin Van Kerrebroeck op 5”, 3. Frans Feremans op 1”, 4. Karel Van Houtte 1’10”, 5. René De Rey 1’25”, 6. Rik Willems 2’20”, 7. Rafaël Dielemans 3’20”, 8. Herman Brinkman 4’05”, 9.André De Schacht 7’20”, 10. Verschueren René, 11. Frans Van Erdtveld, 12. Georges Declercq, 13. Francis De Nayer, 14. Van Quicelberge André, 15. Collin Gaston, 16. Van den Branden, 17. Heylighen Henri.” (DB, november en december ’57, GvA, 3/12/57)
Foto’s :
-Spruiten kuisen, een bekende activiteit in Leest.
-Streekrenners René De Rey en Frans Feremans waren zeer populair in onze regio. Laatstgenoemde was een tijdlang postbode te Leest.
-Een veldrit uit 1953 in Leest : Van Kerrebroeck leidt voor Roger Declercq. Op de achtergrond een zicht op de Molenstraat.
-De aankomst van de cross van 1953 : Roger Declercq versloeg voor een massa toeschouwers Van Kerrebroeck en De Rey in een lange spurt.
1957 – Decembernummer “De Band” : Dringende oproep van de Burgemeester aan de ouders van schoolgaande kinderen.
“Ouders, langs deze weg doe ik beroep op uw goede wil en medewerking. U weet allen welke grote verantwoordelijkheid u heeft tegenover uw kinderen en u weet ook welke grote gevaren er schuilen op onze wegen. Wellicht kent u de grote ROEKELOOSHEID van de schoolgaande, of liever van de schoolrijdende, kinderen niet. Deze maken onze reeds zo gevaarlijke wegen echt onveilig. DOOR DE HOGE OVERHEDEN WERD AAN ONZE VELDWACHTER OPDRACHT GEGEVEN STRENGE MAATREGELEN TE NEMEN, zelfs tegen elke overtreder PROCES-VERBAAL OP TE STELLEN. Ouders, voor het te laat is, houdt uw kinderen langer thuis : de school begint om 08u30 en ’s middags om 13u30. Laat uw kinderen thuis slechts vertrekken om op tijd in de school te zijn en NIET om voor de klasuren nog een of andere koers te betwisten, waardoor hun eigen leven en dat van anderen in gevaar komt. En drukt ze vooral op het hart steeds en overal het fietspad te gebruiken, dit is het veiligste weggedeelte voor de fietsers. Ouders, helpt ons om onze taak te verlichten, voor het TE LAAT is… De Burgemeester Pieter DE PRINS.”
1957 – December : Werkloosheidscijfers.
Er waren die maand 14 mannen volledig en 35 tijdelijk werkloos. Bij de vrouwen 2 volledig en 23 tijdelijk werkloos. (DB, maart ‘58)
1957 – Zondag 1 december : Jaarlijkse Toneelavond B.J.B.
De jongens van de B.J.B. brachten het drama “Zo streden onze Boeren” van Kan. Engelen, een drama over de Boerenkrijg in drie bedrijven en de klucht “Moppie de ongeluksvogel” van P. Gerdas in één bedrijf. Acteurs : Rik Van de Vondel, August Verbruggen, Gaston Keulemans, August Emmeregs, August Peeters, Jos De Smet, Jozef Vloeberghen, Marcel Diddens, Achiel Van Winghe, Florent Daelemans, Frans Verbruggen senior, Frans Verbruggen junior, Willy De Boeck, Alfons De Smet, Marcel De Prins, René Bernaerts en Edward Diddens. (DB, november en december ’57)
In “De Band” van december 1957 schreef “iemand uit het publiek” volgende recensie : “Wij mogen gerust zeggen dat het drama “Zo streden onze Boeren” iedereen voldaan heeft. Het stuk was niet heel gemakkelijk spelen, maar onze jongens hebben allen hun best gedaan, de een natuurlijk met iets meer succes dan de andere. Toch blijft er nog veel te verbeteren, alhoewel wij allen redelijk moeten zijn en het onmogelijke niet mogen verwachten. De prestatie bv. van Gustje Emmeregs bewijst nochtans dat met overtuiging en durf, er heel wat resultaten te bereiken vallen. Het blijft een feit dat onze jongens “te braaf” zijn en zich niet genoeg durven tonen. En dat is nochtans iets dat zeer nodig is in een drama. Wij hopen dat de jongens elk jaar beter en beter zullen worden in hun toneel en dat zij zeker zo ver zullen komen als hun roemrijke voorgangers het gebracht hebben. Zij weten dat zij de sympathie van de meeste mensen hebben, dat bewees trouwens alleen reeds de talrijke opkomst. Naar het algemeen oordeel was de klucht minder gelukt, alhoewel er verschillende goede pogingen in voorkwamen. Die jongens zijn nog erg jong en misschien groeien er nog echte vedetten uit !”
1957 – Zondag 1 december : Vergadering Boerenbond.
Een massa aanwezigen op deze maandelijkse vergadering van de Boerenbond. “Als spreker trad de H. Van Assche op, die vooral sprak over de saladeteelt in onze streek. Op dat gebied is er zonder twijfel toekomst voor onze boeren die een beetje durf hebben. De spreker heeft dat zeker doen inzien bij onze landbouwers. ..” (DB, december ’57)
1957 – 2 december : Frans CROON werd opgeroepen voor zijn dienstplicht.
Frans Croon, Blaasveldstraat nr. 4, werd opgeroepen om zijn dienstplicht te vervullen. Hij werd die dag te Turnhout verwacht. (DB, oktober ’57)
Foto’s :
-Burgemeester Pieter De Prins bij zijn inhuldiging.
-Gelegenheidsacteurs op de toneelavond van de B.J.B : Rik Van de Vondel en Gust Emmeregs.
-Soldaat Frans Croon uiterst rechts onderaan.
-Soldaat Croon links in het gezelschap van twee vrienden.
1957 – Decembernummer “De Band” : Christine DE LAET (Zuster Melanie) schreef : Er was eens een ’n wip.
Er was eens een wip te Leest, een wip die daar, bij alle weer en ontij, steeds schoon haar zonnelied stond te zingen. Die wip was wel, met de kerktoren, het hoogste, fijnste, edelste ding dat er was : die twee immers piekten met hun wijsvinger recht de hemel in. Heel Leest hing, met ziel en zenuw, aan hun rijzende spil. De molen was een goedige reus, jawel; doch, bij avond en donker schrikaanjagend met het gezoef van zijn zwartkantelende vleermuisvlerken. Wie kent er de uitdrukking niet : een slag van de molen hebben ? Maar hebt u ook al wel eens gehoord : een slag van de wip hebben ? De wip, ziet u, staat in het hart van ons leven. Zou er iemand aan het nut van een wip, en dus ook van schieten, kunnen twijfelen ? Men schiet brood in de oven, en op een wip is het gebakken. Ook de heiligen schoten, waren zelfs beroepsschutters : was het niet met schietgebeden dat ze op hun voetstuk wipten ? – Het is duidelijk, dat een wip, zo voor het tijdelijk als voor het eeuwig leven, het weergaloos beste ding is. LEEST had eens een wip !...Andere dorpen hadden mogelijk wel dit of dat, doch wij hadden honderdmaal méér en beter : wij hadden een wip ! Op sommige zondagnamiddagen was het daar een vrolijke wemeling. Dan kwamen, behalve onze eigen mannen, de scherpschutters af van de omliggende dorpen : Londerzeel, Breendonk, enz. : allen waren present en men kon het hun aanzien, dat waren geen bleke slungels : dat waren stoere, joviale kerels. Onze kippen hadden dat ook gauw in de gaten. Al vielen er op zulke dagen wel pijlen onder hun verwanten, zodat ze er pluimen bij lieten en kakelend en snebberend dan uiteenstoven, toch kwamen ze, in vrouwelijke nieuwsgierigheid, alle kijken als de mannen afkwamen, en kekkedaakten hun tukkezot blij, in koor welkom toe. De schutters openden de pezen op hun boog. In trui of hemdsmouwen, met leren armbekleedsel, schaarden ze zich in gelid onder de wip : allen onder onze eigen Leestse wip ; want ja, mensen, dat was me nu eens een pracht van een wip ! Welk dorp kon er in heel het vaderland, en daarbuiten, bogen op zo een wip als wij ! Zo een slanke, elegante wip ; zo een sterke, rasechte, met drie ijzeren armen in de aarde klauwende, bodemvaste wip…als wij ! Een wip, geworteld in de eigenste vrome Vlaamse grond waarvoor onze voorvaderen in 1302 op de Groeningenkouter, waarvoor onze Boeren ten jare 1798 in onze gouwen hier, en waarvoor onze jongens aan de IJzer hun bloed vergoten ! De storm beukte wel bomen en blaaskakerige schouwen en spoorpalen omver, maar, o neen ! niet onze wip ! Zie nu even naar de schutters; bekijk er zo eentje terwijl hij mikt. De lippen zijn dun en toegenaaid van wilskracht. Zijn één open oog is als een patrijspoort gebrakeerd op de gaai. Zijn flamingo-hals rekt zich, mede de kin agressief scherp de hoogte in spiesend : energie voor drie, en zo vol inwendig vuur, dat het is of zijn wezen zelf vonken schiet. Er spannen zich levende, trillende draden van hem naar de hoogvogel…Frans Hals, vergelijk en beken : uw schoten schutters van Haarlem zijn maar een schaduw naast deze : waar of niet ? De pijlen snorren door het gekruif en gestreuvel van de vederweelde daarboven, stevig vastgespitst op het takkenrif van wat we (in de vlastijd zaliger), de “strijp” noemden. Daar prijkte, schitterend plechtig, souverein, de koningsvogel, de heerlijke reuzengaai, links en rechts onderaan geflankeerd door fiere vleugeladjudanten : de zijvogels ; en dezen zelf door twee kadetten : de wuivende kallen ; en de laatsten dan geëscorteerd door heel het kakelbont gehummel van de kleine vogeltjes. Pijlrapers zwermden lustig toe op het lokaas van een cent of een solleken ! De behendigsten vingen zelfs de pijlen rechtstreeks op in hun vlucht : heerlijk !... “Hela…! Binnen blijven, zusje !”…Een vriendelijke grote hand grijpt me bij de schouder en troont me mee…Ai ai… en ’t was me toch zo boeiend ! Dat bij die schermutselingen onze dakpannen hun leven veil hadden voor de goede zaak, daarvan getuigen nog de blauwrode littekens. Daarvan moge ook getuigen, de paraplu waarop de regen trommelde en waaronder, Zuster Victoria en ik, eens met veel jolijt in het bed zaten, onder een gehavende zoldering. Gekneusde koppen en neuzen belandden bij ons. Moeder gaf hun elk een warm badje, en plakte er een pleistertje op, en…klaar was Kees voor nieuwe decoraties… O ! Daar gaat plots een juichkreet op…Iemand heeft, in een supreem koningsschot, de gaai afgeschoten ! Een kostelijk topmoment ! …Eerst nadat de geestdrift wat geluwd is, gaat het spel voort naar de andere spijlen, tot zijvogels, kallen, klein grut, alles kaal en eraf is. En dan worden de helden van de dag gevierd. De koning wordt in de hoogte gestoken en onder zoveel triomf en tralala rondgedragen, dat zelfs een boogscheut verder, de kikvorsen op het vijvervlak komen aandansen, hun wijde bruine kaken opensperren en kwakwakend mee kermissen op hun manier, want nu wordt het een gonzend gezellige verbroederingsavond, waarop de wip, en de blauw-stralende hemel erboven, blij neerblikken. Te Zichem werd onlangs de 300ste verjaardag gevierd van de stichter van de St. Sebastiaans-schuttersgilde. Heel natuurlijk was Claes daar, en heel onnatuurlijk, ik ook : op mijn weg naar Averbode. ’t Was daar een prachtige kleurige stoet, waarvan de film “Lied van mijn Land” een stukje geeft. Van over heel ’t Vlaamse land en tot van uit Holland toe, waren de schutters daar. En mijn oud hart, geboren en getogen bij de wip, tjoekte verjongd, want heel dat mooi verleden van Leest rees weer op voor mijn geest…Maar Leest zelf was er niet. September 1956…Hier “was” eens de “Hofweg” naar De Greef, naar Van Inghelgem toe. Achter een hoog-groeiende haag vermoedt mijn oog amper de dierbare plek waar eens de wip stond. Dit stuk verleden werd dus ook afgegrendeld…,weggevaagd. – Wanneer ???... Hoe ??...Wie zegt het eens in De Band ? Krijgt Leest nog ooit eens die typische vorm van folklore, van volksvermaak terug ? Wie geeft Leest zijn wip weer ?...Er is wat heimwee om het schone oude, dat verdwijnt voor goed. En toch, het is goed zo ! Nieuwe idealen rukken ook te Leest aan de tralies. De jongeren zijn geen slap deeg, geen voddenlappen : het zijn dappere kerels : doch ze weren zich op een ander terrein en staan er hun man : vroom en Vlaams. Nog mikken ze, Goddank, naar het hoge ; het zit hun koen, als onvervreemdbaar erf, in het bloed. LEEST, uw wip, het moge ons spijten, ging…; de ziel van uw wip echter bleef. Zij leve voort, groot en schoon. “Vergunne ons dit des Hemels Vader. Nu zegt dan “Amen” altegader”. Z.M.”
Meer over Christina De Laet (Zuster Melanie) in deze Kronieken, o.a. : januari 1955, april 1978, 2/4/1981.
De “Jezuïetenhoeve” op de Rennekouter.
Evenals de paters Augustijnen, hadden ook de Jezuïeten van Mechelen voor de Franse revolutie hier een pachthof te Leest en heel wat eigendommen. Als we op de kaart van 1723 van Jan Van Acoleyn even gaan uitrekenen, dan komen wij aan een totaal van 17 bunder, 2 dagwand en 45 roeden land en weidegrond, dat op hun naam was ingeschreven. Dat komt neer op meer dan 21 ha. Deze gronden lagen gegroepeerd rond de hoek Elleboogstraat-Tisseltbaan en verderop de Rennekouter in. Hun pachthof zelf (“Huys en Hoff met land en weye”) lag aan de noordkant van de Tisseltbaan, in U-vorm en tegen de straat. Een gedeelte van de gebouwen echter lag aan de overkant van de Tisseltbaan, wat verder het land in “tusschen de dreve, Kalfbeke en strate”, ongeveer op de plaats van het “Wiphuis”, de latere woning van Dons. De toenmalige gebouwen zijn allemaal verdwenen. Het huidige “Wiphuis” (zo genoemd omdat er een wip was achter het huis, waar de boeren uit het rond ’s zondags kwamen schieten) dateert slechts uit 1841, op het ogenblik dat de Jezuïeten hun eigendommen reeds kwijt waren. Dit huis behoorde in aanvang aan de weduwe van Louis Voet (de dokter die het kasteeltje gezet heeft op de Kouter)…
In 1723 was Peeter Bulens (geboren 1675) pachter op de hoeve van de Jezuïeten. Hij was getrouwd met Joanna Van Cauwenberghe en overleed er op 4 oktober 1741. Zijn jongste zoon Jacobus Bulens was toen 21 jaar en volgde hem op. Hij huwde met Joanna Maria De Keyser. Hij was de laatste pachter op de hoeve : “…ultimus villicus Jesuiterum Mechliniensium villa in Leest…” noteert pastoor De Heuck bij zijn overlijden op 20 februari 1802 (81 jaar). Georges Herregods.(L.G., blz.65)
Foto’s :
-De Jezuïetenhoeve in 1723, naar een tekening van Jan Van Acoleyen.
-Het Wiphuis op de Rennekouter waar voordien de “Jezuïtenhoeve” gevestigd was. De wip lag achter het huis.
-Een staande wip uit onze tijd.
- Christine en Melanie De Laet groeiden op in het Wiphuis.
