Er is al heel lang sprake van een nieuwe verkaveling in de Badenlaan in Westende-bad.
Zeventien jaar geleden was er al een protestactie tegen dat project.
Het zal jullie dan zeker niet verbazen dat ik daar al verschillende artikels over geschreven heb, over de waterziekte van het terrein, over het niet uitvoeren van maatregelen door de Middenkustpolder om overstroming te vermijden, over de talloze argumenten van het actiecomité, dat zich met grote vastberadenheid en hardnekkigheid verzet tegen een verkaveling, over de aard van de zeer deskundige acties door het comité, dat daarbij kon rekenen op heel wat steun van de omwonenden.

Succesvolle klacht
De gemeenteraad keurde in april 2019 de verkoop van de verkavelingsgronden aan de Badenlaan aan de woonmaatschappijen IJzer & Zee en WoonWel goed. Kort nadien ontvingen het gemeentebestuur van Middelkerke en het OCMW van Nieuwpoort een klacht, die ook werd ingediend bij het Agentschap Binnenlands Bestuur.

Die klacht stelde dat de verkoop van de gronden werd gebaseerd op een verouderd schattingsverslag dat dateert uit 2012. Daarop vernietigde het Agentschap de gemeenteraadsbeslissing en dus ook de verkoop. Die werd ondertussen in een notariële akte beschreven en om de voortgang van dit belangrijke huisvestingsdossier niet te belasten, werd de verkoopakte ontbonden. 

Opdat de verkoopprocedure in het beste belang voor alle partijen kan worden hernomen, laat het gemeentebestuur nu zo snel mogelijk een nieuw schattingsverslag opmaken. Ze voorzien verder geen problemen en maken zich sterk dat de nieuwe verkaveling fundamenteel zal bijdragen tot meer leefkwaliteit in Westende-Bad.
In een eerste fase worden zo’n 165 sociale woningen opgetrokken. Na de ontwikkeling van deze eerste fase, kunnen ook private percelen worden verkocht. 

De argumenten van de actiegroep
Onroerende goederen van de gemeente dienen steeds verkocht te worden volgens de principes van mededinging en transparantie, behalve als er een motivering wordt gegeven voor een afwijking daarvan. Bovendien dient de verkoop te gebeuren aan een prijs zoals die blijkt uit een recente schatting (niet ouder dan twee jaar).
Maar hoe gebeurde het werkelijk?
1. De gronden werden zonder concurrentie en publicatie verkocht aan de sociale uisvestingsmaatschappijen.
2. Noch de beslissing van de raad, noch deze van het college bevatte een afdoende motivering tot afwijking
3. De geboden prijs van 85 €/m² was gebaseerd op een schattingsverslag van 2011 waardoor de verkoopprijs (4 miljoen
    euro) niet correct tot stand is gekomen.
    Het gemeentebestuur heeft daarmee het zuinigheidsbeginsel en het zorgvuldigheidsbeginsel geschonden. 

Nu wacht de actiegroep af. Zal het “ontwerpdecreet Woonreservegebieden”* binnenkort door de nieuwe Vlaamse regering worden gestemd? Zal dat al dan niet opnieuw voorzien in een overgangsregeling voor de ontwikkeling van gronden in eigendom van sociale huisvestingsmaatschappijen?

Vermoedelijk zullen beide besturen zo snel mogelijk de verkoopprocedure opnieuw aanvatten, en deze keer wel volgens het boekje. Daarna zal opnieuw (voor de zoveelste keer) beoordeeld moeten worden of het gebied al dan niet voor ontwikkeling in aanmerking komt en of er een vergunning kan worden afgeleverd.

Het comité vindt dit een illustratie van ‘volharding in de boosheid’ vanwege de huisvestingsmaatschappijen. Ze zijn ontgoocheld dat het nieuw gemeentebestuur hen daarin steunt, ook al moeten ze daarmee volgens hen de wet schenden en het algemeen belang schaden.

De strijd is dus nog lang niet gestreden … Het actiecomité geeft de moed niet op. Ze vinden dat het recht kan blijven geschieden zolang er beroepsmogelijkheden zijn.
Het aanvaarden van hun klacht geeft hen opnieuw hoop en kracht om voor deze zaak te blijven gaan!

En ondertussen groeit het parkeergebouw

Zoals ik vroeger reeds schreef, had het actiecomité ook bezwaren tegen het oprichten van een parkeergebouw op de plaats van de geasfalteerde parking omwille van de toenemende geluidsoverlast en uitlaatgassen, terwijl een ondergronds alternatief evengoed mogelijk is.
Waarom er daartegen dan geen klacht ingediend werd?
Er zou een vernietigingsberoep moeten ingediend worden bij de Raad voor vergunningsbetwistingen, door een daarin gespecialiseerd advocaat. 
En daarvoor is geld nodig, veel geld: ereloonprijs, verplaatsingskosten, gerechtskosten, eventuele ‘success fee’ bij vernietiging, eventuele minnelijke “proces-afkoop-onderhandelingen” met buurtbewoners.
Er werd dan ook gepolst bij de actievoerders of die bereid waren om bij te dragen in die zeer hoge kosten. Dat bleek geen succes en voor wie wel akkoord ging, zou het bedrag te hoog uitvallen in verhouding met de slaagkans.
Ziehier enkele afbeeldingen die de toestand weergeven bij het ingaan van het bouwverlof 2019. Er werd gezegd dat een aantal parkeerplaatsen toch zouden kunnen bezet worden tijdens het zomerseizoen.
Zoals men kan zien op de derde foto, lijkt me dat onmogelijk terwijl de werken bezig zijn. Tijdens het bouwverlof werd de inrit dan toch vrijgemaakt.

Vorige artikels
Geplande waterzieke verkaveling geschorst HNB 11.2.2003
20.2.2011: Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo! Ze zijn toch niet waterziek, hé? (map ‘Milieu’)
13.2.2012: Op zoek naar sociale woningen (map ‘Sociale woningen’)
21.1.2019: Dan toch geen verkaveling in de Badenlaan … maar wel een parkeertoren (map ‘Milieu’

Bronnen
Zitting college burgemeester en schepenen op 8.11.2016
Artikel in HLN van Timmy Van Assche op 11.7.2019: ‘Sociale verkaveling Badenlaan ‘on hold’ na klacht van actiegroep’

05-08-2019, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Ja, welke oudere denkt niet eens aan wat hem/haar te wachten staat als hij/zij zich te eenzaam voelt, als de mobiliteit fel achteruitgaat of als de één of andere ouderdomskwaal toeslaat? Als de dementie je in zijn greep krijgt! Als de thuiszorg niet meer volstaat!

Omdat ikzelf daar uiteraard ook vaak aan denk, heb ik al enkele artikels geschreven over ‘ouder worden’.
In “Vijf en twintig jaar na het huidige … een nieuw OCMW-gebouw in Middelkerke’ (3.6.2013) (map
           ‘Gemeentediensten’), had ik het uiteraard over het nieuw en modern rust- en verzorgingscentrum.
In “Iedereen wil oud worden maar niemand wil het zijn’ (16.12.2013)(zie map ‘Die goeie oude tijd’) had ik het
          over het ouder worden op zich, over het ‘na-pensioen’, over hoe bejaarden bejegend worden en over de
          gemeentelijke bejaardenbonden en hun activiteiten.
In ‘Waar naartoe als je oud EN hulpbehoevend bent?’ (18.4.2016) (map ‘Medisch’) had ik het over de weg die
         een bejaarde hulpbehoevende moet volgen, eerst nog in de eigen woning en later bij de opname in het rust-
         en verzorgingscentrum.

In dat laatste artikel heb ik de kostprijs besproken van een verblijf in het rust- en verzorgingstehuis, welk bedrag aan persoonlijke kosten daar bovenop komt, welke subsidies daarvoor eventueel kunnen aangevraagd worden en hoe de (minderbegoede) bejaarde er uiteindelijk kan/moet in slagen om de eindjes aan elkaar te knopen.

Volgens de socialistische mutualiteiten stijgen de prijzen
In de voorbije weken konden we kennisnemen van de cijfers uit de rusthuisbarometer van de Socialistische Mutualiteiten. Daaruit blijkt dat een rusthuisverblijf in Vlaanderen in twee jaar tijd 4,4% duurder geworden is: gemiddeld 1.665 euro per maand ten opzichte van 1.595 euro in 2014.
Dat recent bedrag wordt onderverdeeld in 1.559 euro (1.488 euro in 2014) voor de dagprijs en 106 euro aan supplementen. ‘Gemiddeld’ betekent dat de te betalen prijs afhankelijk is van het type kamer, de personeelsbezetting en het comfort.
De tarieven stegen overal - in openbare en commerciële instellingen - en voor alle soorten kamers.

De studie toont aan dat de factuur sterker stijgt dan de levensduurte en de uitkeringen.
Volgens de algemene secretaris van de Socialistische Mutualiteiten, kunnen drie op de vier ouderen hun rusthuisfactuur niet meer betalen. De tekorten variëren daarbij van 170 tot 319 euro per maand. Niet moeilijk, als je weet dat het gemiddelde pensioen van een werknemer zo’n 1.300 euro per maand bedraagt. Zelfstandigen, waarvan men normaal zou kunnen veronderstellen dat ze toch een stevig spaarpotje aangelegd te hebben, zouden nog slechter af zijn, ambtenaren zouden doorgaans kunnen rekenen op meer dan 2.000 euro.

Waarom stijgen de prijzen?
Volgens verschillende bronnen wordt de stijging van de dagprijs geweten aan de onder-financiering van de sector. Die zou dan weer het gevolg zijn van een verschuiving in de zorg. De overheid beweert meer dan vroeger in te zetten op thuiszorg. Hoe langer mensen in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven, hoe beter. Maar als het finaal niet meer lukt, wordt een verhuizing naar een rusthuis onvermijdelijk. Daardoor komen de bewoners op latere leeftijd binnen, met een zwaardere hulpvraag.
Moeilijkere zorgen betekenen intensere medische begeleiding (zowel wat uren als aantal personeelsleden betreft) en dus hogere arbeidskosten. De financiering vanuit de Vlaamse overheid kan de stijging van de zorgzwaarte echter niet volgen.

Welke maatregelen dringen zich op?
Volgens de berekeningen zou er tegen 2025 minstens 250 miljoen euro ­nodig zijn om aan de basiseisen te voldoen. Ofwel komt dat van de volgende regering, ofwel zal de cliënt een groot deel van die som moeten opvangen. Besparen op de werking zal niet echt soelaas bieden, want de ­sector heeft amper middenkader- of administratieve functies.

Oppositiepartijen SP.A en Vlaams Belang dringen aan op de invoering van een maximumfactuur in de ouderenzorg. Zo mag het inkomen van een oudere nooit lager liggen dan de rusthuisfactuur en kunnen ook mensen met een laag inkomen hun levensnoodzakelijke zorg betalen.

Wat zegt Vlaams minister Vandeurzen daarvan?
Volgens de minister zijn de resultaten van de rusthuisbarometer 'gebaseerd op een selectieve steekproef van facturen'. Vandeurzen: 'Binnenkort zullen wij de resultaten van ons jaarlijks onderzoek naar de dagprijszetting van de 802 Vlaamse woonzorgcentra bekendmaken, waarbij we ons baseren op de gemiddelde dagprijs en niet op de factuur'.
Erg duidelijk is dat niet voor de leek!
Er komt ook een evaluatie van de dagprijsreglementering. Dat werd ook aangegeven in de recent voorgestelde conceptnota over de toekomst van de ouderenzorg in Vlaanderen. In die nota kondigt de CD&V-minister ook een onderzoek aan naar de mogelijkheid van een vaste of gegarandeerde dagprijs. Zo’n prijs zou bewoners meer zekerheid kunnen geven dat hun kosten gelijk blijven.
De minister hamert er ook op dat zijn regering sinds 2014 volop heeft geïnvesteerd in extra aanbod en in een betere financiering van de zorgzwaarte van de bewoners. Vandeurzen erkent dat er ook in de toekomst inspanningen nodig blijven.
De invoering van een maximumfactuur, zoals oppositiepartijen SP.A en Vlaams Belang bepleiten, vindt Vandeurzen om verschillende redenen een 'achterhaald idee'.
1. Dat zou de zoveelste variant zijn van het gratis-verhaal dat intussen ten overvloede zijn houdbaarheidsdatum heeft overschreden. Louter theoretisch heeft ze een aantal voordelen op het vlak van betaalbaarheid en transparantie, maar het idee geeft in deze een vertekend beeld. Mensen zullen mogelijk minder betalen op de factuur van het woonzorgcentrum, maar het geld dat de overheid bijpast moet ook ergens gehaald worden. Langs ieders belastingbrief, ook die van jonge gezinnen die al solidair zijn via hun bijdrage aan de zorgverzekering.
2. Woonzorgcentra krijgen op die manier een soort blanco cheque in het bepalen van hun dagprijs. Alles wat boven de maximumfactuurprijs wordt aangerekend, kan dan de facto aangerekend worden aan de overheid. 'De onbetaalbaarheid van dergelijk systeem zou al gauw blijken.

De toestand in Middelkerke en in Nieuwpoort
Een bejaarde uit Middelkerke kiest volgens mij meestal voor een rust- en verzorgingstehuis in Middelkerke zelf (twee mogelijke in de kerngemeente met daarbij assistentiewoningen, één in Westende-bad en één in Wilskerke) of in Nieuwpoort (twee waarvan één met assistentiewoningen plus één met serviceflats). Ik zal ik mij verder beperken tot de homes of verblijfmogelijkheden, waarvan jullie hierna de websites vinden.

Middelkerke

'De Ril'     http://www.middelkerke.be/nl/welzijn-en-samenleven/welzijnshuis/woonzorgcampus/wzc-de-ril        OCMW  

                                      
'Haerlebout'      http://www.vzwmsi.be/Haerlebout/Woonzorgcentrum.html   van CM

https://www.woonzorgweb.be/serviceflats/west-vlaanderen/middelkerke/gaw-duinroos

Wilskerke
'Tara'      https://www.woonzorgweb.be/rusthuizen/west-vlaanderen/wilskerke/tara    privé

 Westende

'Westduin'       http://www.armonea.be/nl/voorzieningen/westduin      privé

Nieuwpoort
De Zathe'      http://www.nieuwpoort.be/nieuwpoort/view/nl/nieuwpoort/ocmw/wzc_de_zathe OCMW

D’Arke  Canadalaan 8       OCMW
https://www.woonzorgweb.be/serviceflats/west-vlaanderen/nieuwpoort/serviceflats-met-dienstverlening-darke

 'Ten Anker'     http://www.tenanker.be

Residentie ‘Clarenhof’ Recolettenstraat
http://www.immodekaai.be/nl/nieuwbouw/residentie-clarenhof/nieuwpoort-8620/3

Hoe zit het eigenlijk met de kostprijzen (in euro) in Middelkerke en Nieuwpoort?

(1)      In ‘De Ril’ betaalt een niet-inwoner van Middelkerke 3 euro meer dan een inwoner, in ‘De Zathe’ kost een verblijf 4 euro
          meer voor een niet-inwoner

(2)      http://residentie-clarenhof.be/nieuws/welkom-op-de-nieuwe-website-van-residentie-clarenhof-te-nieuwpoort/
                     724 assistentieflats te koop of te huur

Een zorgflat is een wooneenheid gelegen naast het woonzorgcentrum, dit met een aparte zorgingang voor de medewerkers, zodat toegankelijkheid & professionele hulp vanuit het woonzorgcentrum steeds mogelijk is.

Een assistentiewoning – ook wel serviceflat genoemd - is een aangepaste individuele woning voor ouderen waar de bewoner beschermd en zelfstandig woont. De woning is zodanig aangepast dat de oudere zo lang mogelijk zorgeloos en in alle comfort zelfstandig kan wonen en leven. De aanpassingen zijn zowel infrastructureel als op vlak van omkadering.
Dat betekent:
       Noodoproepen systeem (crisiszorg) Door een druk op de noodknop in uw assistentiewoning wordt uw oproep meteen
              beantwoord, 24/24u.
       Crisiszorg
             Dit is de onmiddellijke en aangepaste zorg die u krijgt in een noodsituatie. Onmiddellijk betekent in de praktijk dat u
             uiterlijk binnen de 30 minuten deze aangepaste zorg moet krijgen.
       Overbruggingszorg
             Wanneer u na de crisiszorg nog bijkomende zorg nodig heeft, wordt deze zorg door de voorziening georganiseerd om de
             periode te overbruggen waarin u zelf hulp kunt zoeken en kiezen.
       Ontmoetingsruimte = gemeenschappelijke ruimte voor activiteiten en sociale contacten.
       Onderhoud van de binnentuin, uitgezonderd de eigen tuinstrook en terras.
       Gebruik van fietsenstalling en parking.
       Administratieve en sociale dienstverlening.
       Woonassistentie
            Dit is een persoon waarop u een beroep kunt doen voor alle mogelijke problemen en vragen over wonen en zorg.  
       Brandverzekering voor het gebouw aansprakelijkheid van eigenaar en huurder

De toelatingsvoorwaarden zijn:
       -          65 jaar zijn
       -          Zelfredzaam zijn om zelfstandig te kunnen wonen, eventueel met ondersteuning van thuiszorgdiensten
       -          De laatste 6 jaar aansluitend gedomicilieerd zijn in en verbleven te hebben in Middelkerke

 Welke zijn dan wel de verschillen tussen de rusthuizen?
Het is niet eenvoudig de rusthuizen met elkaar te vergelijken, zeker niet voor wat de prijzen betreft. Vaak wordt een gemiddelde prijs meegedeeld. De verblijven vertonen uiteraard overal verschillende kenmerken.

1. De locatie:
      - ligt het rusthuis in het centrum?
      - kijk je vanuit je kamer niet op een blinde muur of heb je er een mooi uitzicht?
2. De kamer
     - uitzicht, grootte, bereikbaarheid (verdieping? lift?), modern?

Besluit
Zowat iedereen lijkt ervan overtuigd dat ouderen recht hebben op een degelijke verzorging in hun laatste levensjaren en … aangezien de zorg voor de zwaksten in onze samenleving één van de belangrijkste kerntaken van de overheid is. . . Hoe men het ook draait of keert, hoe ongevoelig het ook mag klinken, uiteindelijk moet de solidariteit van de belastingbetaler komen.

Bronnen
http://www.standaard.be/cnt/dmf20171212_03239341
https://www.vlaamsbelang.org/onbetaalbare-rusthuizen-dringend-nood-aan-maximumfactuur/
http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/politiek/1.2719868

05-03-2018, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wat is een leefloon?
Het leefloon is een minimuminkomen, een 'bestaans'zekerheid voor mensen die (nog) niet in het economische circuit meedraaien of die niet voldoende (meer) langs de sociale zekerheid een vervangingsinkomen verwerven. Voor wie dat gedeeltelijk lukt maar daarmee niet op het niveau van het leefloon geraakt, wordt bijgepast tot het niveau van het leefloon. Dan heet het 'gedeeltelijk' of 'aanvullend' leefloon. Wanneer iemand geen enkel inkomen heeft, dan krijgt hij/zij recht op een volledig leefloon.

Het equivalent leefloon is financiële steun voor personen die geen recht hebben op een leefloon, maar die zich wel in een vergelijkbare noodsituatie bevinden.
U moet aan 2 voorwaarden voldoen om een equivalent leefloon te ontvangen:
1. een werkelijke verblijfplaats in België hebben en beschikken over een verblijfsvergunning
2. zich in een noodtoestand bevinden. Dit wilt zeggen dat u niet in staat bent om onderdak te vinden, om u
    te voeden, om u te kleden, om u te wassen of om toegang te krijgen tot de gezondheidszorg.
     Voorbeelden: Inwoners die al jaren in de gemeente wonen of inwijkelingen die geen inkomsten meer hebben (schorsing RVA,
                 faillissement, hun woning verliezen en ambtshalve afgeschreven worden, vrij gelaten worden uit de gevangenis)

Het OCMW kan eventueel ook andere voorwaarden koppelen aan de toekenning van het equivalent leefloon met het oog op maatschappelijke integratie

Maatschappelijke integratie kan bestaan uit een leefloon of een tewerkstelling of een combinatie van de twee.

Voor zover het leefloon nog moet gerechtvaardigd worden, kan gezegd worden dat de criminaliteit en het aantal bedelaars erdoor verminderen.
Leefloon is een ultiem teken van beschaving, want niemand valt zonder inkomen.

Wie heeft er recht op een leefloon?
De aanvrager moet aan de volgende voorwaarden voldoen:

1. de werkelijke verblijfplaats is in België, dat betekent gewoonlijk en onafgebroken op Belgisch grondgebied verblijven.
2. de Belgische nationaliteit hebben, of vallen onder één van de volgende categorieën:    
       a. burger van de Europese Unie, of lid van het gezin van een burger van de Europese Unie, met een
           verblijfsrecht van meer dan drie maanden
       b. vreemdeling die in het bevolkingsregister is ingeschreven 
       c. erkend vluchteling of staatloze
3. meerderjarig zijn(= 18 jaar of ouder) of minderjarige door het huwelijk meerderjarig verklaard, of met 
           één of meer kinderen ten laste of zwanger
4. niet beschikken over toereikende bestaansmiddelen of er geen aanspraak op kunnen maken of niet in staat zijn om er door eigen inspanningen of op een andere manier te verwerven.

           Via het sociaal-financieel onderzoek gaat het OCMW na over hoeveel bestaansmiddelen de aanvrager
            beschikt.
            Er wordt ook rekening gehouden met de bestaansmiddelen van:
                   -de echtgenoot/echtgenote
                   -de persoon waarmee een feitelijk gezin gevormd wordt
                   -de ouders of meerderjarige kinderen waarmee de aanvrager samenwoont.

         In principe komen alle bestaansmiddelen in aanmerking, van welke aard of oorsprong ze ook zijn: uw
         beroepsinkomen, sociale uitkeringen, inkomen uit roerende en onroerende goederen, voordelen in natura, ...
         Worden evenwel niet in aanmerking genomen: gezinsbijslagen waarvoor u de bijslagtrekker bent, giften, hulp
         door het OCMW, onderhoudsgeld ten gunste van de ongehuwde kinderen die u ten laste hebt, voor zover u
         hen opvoedt.
         Binnen de maand na uw aanvraag wordt een beslissing genomen door het Bijzonder Comité voor de Sociale
         Dienst.  Indien u recht hebt op een uitkering wordt deze maandelijks op uw rekening gestort. 
         Iedere wijziging in uw situatie moet u zo vlug mogelijk melden aan de sociale dienst. 
         Het OCMW kijkt ook regelmatig na of u nog voldoet aan de toekenningsvoorwaarden.

5. bereid zijn om te werken, tenzij dat om gezondheids- of billijkheidsredenen niet mogelijk is.
6. gebruik maken van uw rechten op uitkeringen die door de Belgische of buitenlandse sociale wetgeving kunt genieten.
   
   Het recht op maatschappelijke integratie moet worden beschouwd als het allerlaatste sociale vangnet. Alleen wanneer u werkelijk al het mogelijke hebt gedaan om op een andere wijze aan een inkomen te geraken (bv. via een werkloosheidsuitkering of tegemoetkomingen aan personen met een handicap, ...) hebt u recht op maatschappelijke integratie.

Hoeveel bedraagt het leefloon momenteel? (bedragen op 1.9.2017)

Vergelijking met de armoededrempel (zelfde categorieën)
De armoededrempel is gelijk aan 60% van het mediaan beschikbaar inkomen op individueel niveau.
EU-SILC (European Union - Statistics on Income and Living Conditions) is een enquête naar inkomens en levensomstandigheden en een belangrijk instrument om zowel op Belgisch als op Europees niveau armoede en sociale uitsluiting in kaart te brengen.

Voor 2016 was dat 60% van 22.295e. Per jaar maakt dat voor een alleenstaande een drempel van 13.377e per jaar of afgerond 1.115 euro per maand.
Die drempel wordt voor gezinnen niet zomaar vermenigvuldigd met het aantal gezinsleden. Vanuit het principe dat gezinsleden kosten en bestedingen delen, wordt een tweede volwassene in het gezin maar voor de helft meegerekend (factor 0.5) in de berekening van de armoedegrens, en kinderen (jonger dan 14 jaar) maar voor een factor van 0,3.

De armoedegrens voor een gezin bedraagt dus:
      -gezin bestaande uit twee volwassenen en twee kinderen = grens voor alleenstaanden x 2.1 =
                ((13.377e*2.1)/12 = 2.341 euro per maand).
            Die 2.1 is het resultaat van volgende optelsom: een 'gewicht' van 1 wordt toegekend aan het gezinshoofd,
                   0.5 aan de tweede volwassene in het gezin en uiteindelijk 0.3 aan elk kind.
      -gezin bestaande uit twee volwassenen en één kind < 14 jaar = (13.377^e*1,8)/12 = 2.007 euro/maand 

Hoe zijn de leefloonbedragen op maandbasis geëvolueerd? 

Hoe ontwikkelde zich het aantal leefloners in België? 

De hoogste stijging stelde men vast in Vlaanderen. Erkende vluchtelingen mogen kiezen waar ze zich vestigen. Ze zullen ons gewest guller en interessanter vinden, zeker?
Eén derde van de stijging is te wijten aan immigratie (grotere groep erkende vluchtelingen) en 2/3 aan onze samenleving zelf, door

  - beperkingen opgelegd aan ons werkloosheidstelsel
  - het stijgend aantal personen in schuldbemiddeling
  - overgeërfde armoede
  - meer aanvragen door studenten tussen 18 en 24 jaar (32,5 % van die stijging).
       Jongeren die nog studeren en thuis in onmin weggaan, krijgen van het "Welzijnshuis" een leefloon, (dit is 
       wettelijk vastgelegd) zelfs als ze elders een woning/flat/studio huren. De gemeente waar ze het ouderlijk huis
       verlaten, blijft bevoegd tot hun 25 jaar. Ze moeten wel behoorlijke studieresultaten voorleggen en ze moeten
       verplicht jobstudent zijn met het maximum aantal dagen dat is toegelaten. Op de dagen dat ze jobstudent zijn
       krijgen ze geen leefloon.
       Bij de ouders wordt de onderhoudsplicht onderzocht. Zijn ze wel degelijk in onmin?

Bijkomende voordelen
Het OCMW Middelkerke of 'Welzijnshuis' zoals dat tegenwoordig bij ons heet, voorziet, zoals de andere gemeenten, naast het leefloon, ook nog bijkomende voordelen:

     - Vrijstelling belasting oppervlaktewateren
     - Vrijstelling provinciebelasting (16 euro/jaar)
     - Sociaal tarief elektriciteit
     - Sociaal abonnement "De Lijn" (53^e)
    - Er wordt een attest afgeleverd waarmee de leefloner aan de mutualiteit een verhoogde tussenkomst in het kader
       van de ziekteverzekering kan aanvragen. 

Het is uiteraard niet de gemeente zelf die uitbetaalt, maar ze komt wel tussen in het aanvragen van de voordelen.

Men kan ook een beroep doen op het Welzijnshuis voor bijkomende financiële steun, bovenop het leefloon of het inkomen. 
Men kan een maandelijkse hulp krijgen, zoals voor een tussenkomst in de huishuur of in de verwarmingskosten of een geldelijke steun. Het is mogelijk dat u tijdelijk hulp nodig hebt omdat u een factuur niet kunt betalen, bijvoorbeeld bij een ziekenhuisopname, of voor een zware jaarafrekening van de energiemaatschappij, of voor de kosten voor een nieuwe bril of voor de kosten voor een huurwaarborg, ..
Indien u zo'n steun krijgt, moet u deze meestal wel terugbetalen, in schijven, volgens uw mogelijkheden.

Vergelijking van het aantal personen die een equivalent leefloon ontvangen in de vergelijkbare badplaatsen (exclusief Oostende dus, want dat is een centrumstad en geen gewone badplaats zoals de andere!) volgens de gemeentelijke profielschetsen

In de rangschikking van de 308 Vlaamse gemeenten, volgens hoogste aantal leefloners, bekleedt Middelkerke de 12de plaats, de eerste van alle badplaatsen, samen met Blankenberge, Oostende niet meegeteld.

Waarom heeft Middelkerke het hoogste aantal leefloners in verhouding tot het aantal inwoners?
Waarom is onze gemeente zo aantrekkelijk voor leefloners?
Volgens verklaringen van sommige gemeenten, die ik op internet vond, zou de sleutel de combinatie zijn van een goede begeleiding en de nodige strengheid.
Zijn ze hier guller met de toekenning van de voordelen bovenop het leefloon?

Ik stelde de vraag aan Eddy Van Muysewinkel (LDD) lid van de OCMW - raad.
Hij en zijn fractie in de raad/partij zien verschillende redenen voor die aantrekkelijkheid. 

      1. Immokantoren verhuren graag aan leefloners, vooral aan immigranten en asielzoekers
         In tegenstelling tot de andere kustgemeenten wordt de huur door ons 'Welzijnshuis' rechtstreeks betaald aan
         het verhuurkantoor, dat dus verzekerd is van de betaling. De restgelden van het leefloon worden dan
         doorgestuurd naar de leefloner.

     2. Leefloners  die er nog niet van genoten in het verleden, krijgen hier meestal ook nog een installatiepremie.
         Alle leefloners kunnen genieten van een eerste maand huur en een  schriftelijke huurwaarborg.

     3. Middelkerke heeft een groter aanbod aan onaantrekkelijke, oude en dus goedkope woningen
          In tegenstelling tot andere kustgemeenten die meer inzetten op toerisme en duurdere moderne woningen,
          waardoor ook de handelaars van die gemeenten er beter van worden, hinkt Middelkerke achterop in
          woningbouw. Dit is dus een win-win situatie voor de andere kustgemeenten tegenover Middelkerke.
          Het contrast tussen Nieuwpoort en Middelkerke is hier het beste bewijs van.

     4. Ons gemeentebestuur voert al jaren een pamperbeleid tegenover kandidaat-leefloners door de immokantoren
        vrij te laten in hun verhuurtactiek. In het verleden is ook gebleken dat men in Middelkerke op een vrij
        gemakkelijke manier leefgeld kon bekomen en hierdoor ontstond er dus een sneeuwbaleffect naar
        aantrekkingskracht toe.

Eddy Van Muysewinkel: "Waar de wet het ons toelaat proberen we met onze fractie LDD, in deze legislatuur het wettelijk kader toe te laten passen en strenger om te gaan met de voorwaarden van het toekennen tot  een leefloon. Dat houdt in: integratie, Nederlandse taallessen, bewijs leveren van werk te zoeken, waar nodig aan budgetbegeleiding te doen, zich inschrijven in de VDAB en interimkantoren en zich in orde zetten met een mutualiteit."   

Bronnen

http://www.mi-is.be/nl/equivalent-leefloon
https://www.mi-is.be/sites/default/files/statistics/mi-is_2017.1_bulletin_nl.pdf
http://www.armoedebestrijding.be/cijfers_leefloon.htm#Het%20aantal%20begunstigden%20van%20het%20leefloon
http://www.npdata.be/BuG/261-Leefloon/Leefloon.htm
http://regionalestatistieken.vlaanderen.be/sites/default/files/docs/GPS-Middelkerke.pdf
http://www.vvsg.be/sociaal_beleid_en_werk/OCMW-dienstverlening/Pages/maatschappelijkeintegratie.aspx
Uitleg door Eddy Van Muysewinkel, (LDD) lid van OCMW-raad

04-12-2017, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Tijdens één van mijn fietsuitstapjes reed ik langs de Zeelaan in Lombardsijde. Niets ongewoon ware het niet dat zich daar een groep personen verzameld had waaronder de burgemeester, de eerste schepen en de voorzitter van het OCMW. Ik had al onmiddellijk door natuurlijk dat het iets moest te maken hebben met een toekomstig bouwproject op het grondstuk tussen de Zeelaan, de Koninklijke baan, de Hoogstraat en de Schoolstraat.
En aangezien dat me fel interesseert … en ik daar vroeger al heel wat aandacht aan besteedde . .. en vermits ik vroeger beloofde dat project met argusogen te zullen volgen…

Waarom dat me zo bijzonder interesseert?
Aangezien ik niet meer geïnteresseerd ben voor mezelf in een sociale of betaalbare woning, heb ik mij voorgenomen de belangen van toekomstige kopers ter harte te nemen omdat ik al jaren twijfels heb over dat terrein. Ik heb namelijk in mijn leven al te vaak gezien dat het onder water stond en ik zou het al te spijtig vinden dat toekomstige bewoners straks met hun voeten in het water staan.
Niet langer dan 4 jaar geleden toonde ik op mijn blog nog twee foto’s van het overstroomd terrein en dat na één regendag.
Bovendien had ik toen gelezen op http://www.mervlaanderen.be/uploads/nthnvg1627.pdf
“Het gebied is volledig omringd door mogelijk overstromingsgevoelig gebied (vanuit zee) maar niet recent overstroomd.
Het Geleed grenst aan het plangebied………………… Bij ontwikkeling van het woonuitbreidingsgebied zal aan dit overstromingsgevoelig aspect de nodige aandacht moeten besteed worden.”
Zoals jullie in een vroeger betoog kunnen lezen, waren de gemeente en ik al eens in discussie getreden over de al dan niet verplichting van het uitvoeren van een watertoets.
Nu het zover is, vroeg ik mij dus af in welke mate men aandacht daaraan besteed had. Werd er nu effectief een watertoets uitgevoerd?

Nieuwe vraag aan en nieuwe uitleg van de gemeente
Er werd nu wel degelijk een watertoets uitgevoerd ‘voor het project ww1511, zijnde de verkaveling gelegen tussen Zeelaan, Koninklijke Baan, Schoolstraat en. Ik vroeg het resultaat aan in het kader van ‘openbaarheid’ van bestuur.
Voor diegene onder jullie die er alles over willen weten, geef ik hierna een vormbewerking van het resultaat van de watertoets weer:

1. Infiltratie
Uit de sonderingen en boringen blijkt dat de projectzone vooral uit kleigrond bestaat. Het grondwater staat ook heel hoog in de zone. Er wordt dus van uitgegaan dat infiltratie niet mogelijk is. De bodem van de verschillende grachten en vijvers is echter lager gelegen dan de uitgaande leidingen. Er zal dus steeds water staan in de grachten en vijvers.
Indien blijkt dat het regenwater toch infiltreert, kan de knijp- en overstortconstructie nog aangepast worden, zodat al het water ter plaatse kan infiltreren.

2. Buffervolume
    Aangesloten verharde oppervlaktes:
            Gebouwen = 18.690 m²
                  Wegen =   9.122 m²
                           TOTAAL: = 2,8 hectare
    Buffering
             Er wordt door de waterloopbeheerder een buffervolume van 330 m³/hectare opgelegd.
             Het nodige buffervolume bedraagt dus: 2,8 ha x 330 m³/ha = 924 m³
             In de verkaveling wordt gebufferd in de leidingen, in 2 grachten en in 2 vijvers:
             Leidingen
                       diameter 40 cm (710 meter en diameter 20 cm (300 m) = 220 m³
             Vijver 1 = 145 m³
             Vijver 2 = 920 m³
             Gracht 1 = 128 m³
             Gracht 2 =   27 m³
                           TOTAAL verwezenlijkt buffervolume: 1.440 m³
     Dat is ruim voldoende. Daarin is ook reeds het volume voorzien om de later te bouwen
     fases aan te sluiten.°
3. Vertraagde afvoer
    Als de afvoer van het water niet vertraagd wordt, dan zou er een overvloed aan water ontstaan
    op de lager gelegen vijvers en grachten.
    Daarom legt de waterloopbeheerder een vertraagde afvoer op van 10 liter/sec/hectare.
    Het maximum toegestane afvoerdebiet is dus = 2,8 ha à 10 liter/sec = 28 l/sec
    Er werd een knijpconstructie °°° op peil 3,0 meter TAW voorzien met een overstort °°°°° op
    het peil 3,9 m TAW.°°
    Voor een waterhoogte van 90 cm voldoet een opening van 120 mm (via formule van
    Torricelli en Castelli) om dit volume door te laten.

° Welke die later te bouwen fases zijn, wordt niet aangegeven
°° TAW Tweede Algemene Waterpassing, dat is de referentiehoogte waartegenover hoogtemetingen in België 
     worden uitgedrukt namelijk vastgelegd ten opzichte van de gemiddelde laagwaterstand in Oostende
°°° Omdat één en ander voor een leek als ik, niet zo duidelijk was, vroeg ik wat bijkomende uitleg aan de dienst
     ‘Lokaal waterbeheer’ van de Vlaamse Milieumaatschappij. Er werd mij meegedeeld dat een knijpconstructie
     veel vormen kan aannemen, gaande van wervelventielen °°°°, pompsystemen of simpelweg buizen met een
     beperkte diameter. Punt is dat een bepaald lozingsdebiet wordt gerealiseerd met deze constructie die een
     bepaalde maximumwaarde niet overtreft. Een drempel komt hierbij overeen met een noodoverlaat, dewelke ook
     in een eindeloze hoeveelheid varianten kan uitgevoerd worden.
°°°° Een wervelventiel is een inox constructie die op een manier ontworpen is dat het afvoerende water zal gaan
     wervelen. Door de werveling ondervindt het afvoerende hemelwater een weerstand wat ervoor zorgt dat het
     vertraagd wordt afgevoerd.
°°°°° Een overstort is een nooduitlaat van het rioleringsstelsel die er voor zorgt dat rioolwater dat tijdens een hevige
     regenbui niet meer door de riolering opgevangen kan worden, rechtstreeks in het oppervlaktewater geloosd
     wordt om wateroverlast te vermijden

Zonder in de toekomst te kunnen kijken, kunnen we dus wel zeggen dat op het grondstuk kan en mag gebouwd worden zonder dat er overstromingsgevaar zou bestaan!

Wat houdt het bouwproject juist in?
De gemeente Middelkerke realiseert samen met de NV Immobel en met steun van de provincie West-Vlaanderen 119 private woningen. Daarnaast bouwt de Sociale Huisvestingsmaatschappij ‘IJzer en Zee’ ook nog 60 sociale woningen op de nieuwe woonsite. Er is geen definitief antwoord over de verdeling, maar vermoedelijk zal dit 40 sociale huurwoningen zijn en 20 sociale koopwoningen.
In het ontwerp is heel wat ruimte voor groen en water (!) en is er rekening gehouden met de plannen van de vernieuwde dorpskern in Lombardsijde.
De initiatiefnemers hopen tegen begin 2016 met de werken te kunnen starten.

Is zo’n project wel nodig?
Door de achterblijvende woningbouwproductie stagneert de doorstroom en doordat de verkoopprijzen van bestaande woningen de afgelopen jaren enorm zijn gestegen en de wachtlijsten voor sociale huurwoningen niet sterk zijn afgenomen, zijn koopwoningen voor starters en alleenverdieners onbetaalbaar geworden.
Dankzij dit bouwconcept kunnen jonge gezinnen toch een comfortabele en aantrekkelijke woning neerzetten in een mooie omgeving. (zie verder)

Betaalbare en/of sociale woningen?
Op het eerste gezicht zou je natuurlijk denken dat het over dezelfde woningen gaat, maar dat is niet het geval. Al is het niet eenvoudig het onderscheid te vatten. 'Betaalbaar' betekent niet hetzelfde voor iedereen. Burgemeester Lippens van Knokke-Heist heeft zelfs in 2007 door een commissie laten uitzoeken wat moet begrepen worden onder "betaalbaar wonen" en "sociaal wonen".
Laten we dan maar even uit de doeken doen welk verschil er is tussen beide.

Sociale woningen
Om in aanmerking te komen voor een sociale koopwoning, dienen diverse voorwaarden vervuld te zijn:
• Men dient een inkomen van minstens 8.951 euro te hebben en maximaal:
   o 35.767 euro voor een alleenstaande zonder personen ten laste;
   o 39.338 voor een alleenstaande met een handicap, zonder personen ten laste;
   o 53.645 euro, verhoogd met 3.572 euro per persoon ten laste voor anderen
• Men mag geen andere woning of bouwgrond in volle eigendom of volle
  vruchtgebruik    hebben. Er zijn uitzonderingen inzake de eigendomsvoorwaarde in situaties
  zoals echtscheiding.
• Men moet meerderjarig zijn.

Per lijst waarvoor men zich inschrijft, moet men inschrijvingsgeld betalen (dat men later terugkrijgt). Na het aankopen van een sociale koopwoning, dient men de woning zelf te bewonen (hoofdverblijfplaats) en dit gedurende minstens 20 jaar (zo niet, een boete). Van zodra de bouw van een sociale koopwijk z’n einde nadert, worden de woningen toegewezen. De toewijzing gebeurt chronologisch, rekening houdend met een aantal prioriteiten. Om een sociale koopwoning te financieren, kan er eventueel een beroep gedaan worden op een sociale lening. Die kan ook via de sociale huisvestingsmaatschappij ‘IJzer en zee’ bekomen worden.

Betaalbare woningen
De private woningen in het project vallen onder de noemer ‘betaalbare woningen’. Om de betaalbaarheid van de woningen voor de lokale jonge gezinnen te bevorderen, wordt via het GRUP (Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan) een aantal voorwaarden opgelegd.
• Er wordt een maximale verkoopsprijs vastgelegd: een prijsverhoging toegepast op de prijs
  voor een vergelijkbare sociale koopwoning en een correctiefactor op de prijs voor de
  bouwgrond.
  Door de prijs te koppelen aan die van sociale koopwoningen en een correctiefactor toe te
  passen  op de grondprijs, wordt een prijs bekomen die ligt tussen de sociale koopmarkt
  enerzijds en de private koopmarkt (nieuwbouw) anderzijds. Meer specifiek:
        o De grond wordt verkocht aan 80% van de venale (normale) waarde;
        ° De basisprijs van de vergelijkbare sociale koopwoning wordt vermeerderd met maximum
           40%.
  Naast de instap in dit project voorziet de gemeente Middelkerke ook nog een eenmalige
  aankooppremie van € 2.500 en een tijdelijke tussenkomst in de onroerende voorheffing voor
  jonge gezinnen.

• Bij doorverkoop van de woning, blijft de maximale prijs gelden: de betaalde prijs bij aankoop,
  gekoppeld aan de ABEX-index;
• De woning kan enkel verkocht worden aan personen die aan volgende voorwaarden voldoen:
        o Koper is een natuurlijke persoon;
        o Men is geen volle eigenaar of volle vruchtgebruiker van een ander onroerend goed,
           bestemd voor bewoning;
        o Men dient de aangekochte woning als hoofdverblijfplaats te gebruiken.
  Voor de aankoop van een ‘betaalbare’ woning, komen de kopers in bepaalde omstandigheden
   in aanmerking voor een sociale lening. Hierbij dient men bij:
      • Vlaamse Maatschappij Sociaal Wonen (of een shm) enerzijds en Vlaamse Woningfonds
         anderzijds onder andere te voldoen aan inkomstenvoorwaarden en een maximale
         aankoopprijs;
     • Een sociale kredietvennootschap stelt geen inkomstenvoorwaarden, maar wel een
       maximale aankoopprijs van de woning.

Onze gemeente zegt (onterecht!!) dat zij de primeur hebben voor ‘betaalbare woningen’. Dat bestaat natuurlijk ook reeds op veel andere plaatsen. Het concept werd zelfs al in 1999 ontwikkeld.

Eigen jonge gezinnen bevoordelen, is dat geen discriminatie?
Het lijkt wel ‘Eigen volk eerst’, zeggen de tegenstanders!
Wilfried Vandaele, N-VA lid van de Vlaamse Raad, legde op 5 maart 2010 op de website https://www.n-va.be/nieuws/betaalbaar-wonen-eigen-volk-eerst uit waarom dat verantwoord is.
In een aantal gemeenten waar een hoge druk op de woningmarkt bestaat, laat de Vlaamse regering toe dat de gemeentebesturen de eigen jonge mensen in zekere mate bevoordelen. Tenzij we de stelling hanteren dat 'positieve discriminatie ook discriminatie is', is dat geen discriminatie, bedacht door xenofobe nationalisten.
Het grond- en pandendecreet bevat een passage die stelt dat mensen die een band kunnen aantonen met de gemeente voorrang krijgen. Het aantonen van een band geldt enkel voor nieuw aan te snijden 'woonuitbreidingsgebieden', en dat is er hier één.
Het Vlaams decreet 'Wonen in eigen streek':
Het is geen gemakkelijke opgave voor jonge of minder bemiddelde mensen om in de Vlaamse kustgemeenten te blijven wonen. De druk op de woonmarkt is immers bijzonder groot door twee elementen: enerzijds omdat vele mensen er een tweede verblijf kopen, en anderzijds omdat velen zich hier na hun actieve beroepsloopbaan komen vestigen. De plaatselijke jongeren kunnen niet optornen tegen deze bemiddelde 'tweede verblijvers' en 'pensioenmigranten'.
Middelkerke telt bijna 65 procent tweede verblijvers.

Mijn vorige blogartikels over dit onderwerp:
13.02.2012 Op zoek naar een sociale woning in Middelkerke/ Westende? Map ‘Huisvesting’
20.02.2011 Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo!! Ze zijn toch niet waterziek, hé?
Map ‘Milieu’

Bronnen
http://www.west-vlaanderen.net/nieuwsberichten-middelkerke/24453-primeur-in-middelkerke-nieuw-concept-‘betaalbaar-wonen’.html
http://www.livios.be/nl/extra/zoek-en-vind/zoek-een-bedrijf/10466-6452/danneels/partnerberichten/nieuw-concept-bij-danneels-compact-en-betaalbaar-wonen-in-kerkhove/
http://www.kenniscentrumvlaamsesteden.be/overhetkenniscentrum/Nieuwsbrief/Documents/2014/2014Lokaal02%20-%20Nieuwe%20concepten%20houden%20huurders%20in%20de%20stad%20.pdf
http://www.futurawonen.nl/data/files/alg/id407/Wat%20is%20betaalbaar%20wonen%20TvdV_nr5.pdf definitie
http://www.ruimtelijkeordening.be/NL/Beleid/Wetgeving/Uitvoeringsbesluiten/Verordeningen/VerordeningenHemelwater

16-11-2015, 10:14 Geschreven door stammer
Reageren (0)

‘Meer sociale en betaalbare woningen’, is dat niet de droom van alle politieke partijen?
Aan de kust is dat zeker geen eenvoudige opgave. Alle partijen wijten dat aan de vergrijzing en aan de aantrekkingskracht die de kust uitoefent op de gepensioneerden, waardoor de prijzen de hoogte ingejaagd worden. Er zijn in Middelkerke meer dan 14.000 tweede verblijven. De jongeren zouden geen kansen meer krijgen en de gemeente verlaten.

De (rijke) ‘aangespoelden’, zoals ze hier genoemd worden, brengen echter veel zaad in het bakje door de zeer hoge taks op tweede verblijven en door de onroerende voorheffing op hun villa of appartement.
Mogen we hier dus spreken van een zekere dubbelzinnigheid?
Sommige doen daar wel eens schijnheilig over, maar de politieke partijen van de meerderheid ervan verdenken dat ze die overvloedige inkomsten verkiezen en dat ze niet alles in het werk stellen om betaalbare/ sociale woningen ter beschikking te stellen van jongeren en minderbedeelden, dat zou een stap te ver zijn.

Wat is een sociale woning?
Volgens Wikipedia is sociale woningbouw “een vorm van filantropische en later gesubsidieerde bouw van volkswoningen die bedoeld zijn om zonder winstoogmerk te verhuren aan mensen die niet in staat zijn om zelfstandig een woning te kopen of te huren, bijvoorbeeld mensen die te weinig verdienen om markthuren te betalen of om een hypotheek af te sluiten voor een koopwoning”.

Sinds de wet van 8 augustus 1980 valt de sociale huisvesting onder de bevoegdheid van de Gewesten.

In huidig artikel wil ik het niet hebben over collectieve sociale huisvesting (jeugdbescherminghuizen, tehuizen voor gehandicapten, voor thuislozen en personen in moeilijkheden, bejaardenhuizen en internaten), maar enkel over de eengezinswoningen.
We moeten een onderscheid maken tussen sociale huurwoningen, sociale koopwoningen en sociale kavels.
Sociale huur- en koopwoningen hebben een deel van hun definitie gemeen.
Het zijn namelijk allebei woningen die als hoofdverblijfplaats worden verhuurd/verkocht aan woonbehoeftige gezinnen of alleenstaanden door de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen VMSW) of door een erkende sociale huisvestingsmaatschappij of door het Vlaams Woningfonds van de Grote Gezinnen.

Sociale huurwoningen kunnen daar bovenop ook verhuurd/ onderverhuurd worden door een als huurdienst erkend sociaal verhuurkantoor (zie verder), door een gemeente, door een intergemeentelijk samenwerkingsverband, door een OCMW of door een sociale woonorganisatie, met uitzondering van de huurorganisaties.

Voor een sociale koopwoning mag de verkoopwaarde (grond inbegrepen) de door het Vlaamse Gewest bepaalde grenswaarde niet overschrijden.

De maximale verkoopwaarde verschilt in functie van de samenstelling van het gezin en wordt jaarlijks aangepast.

Op 1 januari 2012 bedraagt die

Een inwonende ouder of grootouder of een gezinslid met een ernstige handicap, tellen als een extra kind ten laste.

Een sociale kavel is een deel van een sociaal woonproject waarbij een perceel, voorzien zijn van de nodige infrastructuur en nutsvoorzieningen, tegen sociale voorwaarden wordt aangeboden aan een woonbehoeftig gezin of een alleenstaande, die geen eigen woning bezit en op dat perceel zelf een woning zal bouwen of laten bouwen.

Hoe is de sociale huisvesting georganiseerd?
Als ik over sociale huisvesting hoor spreken, dan krijg ik steeds de indruk dat zowat iedereen daarmee bezig is. Dat is niet negatief, maar waar het op aankomt is natuurlijk dat de bestaande organisaties nauw samenwerken … en elkaar niet in de weg lopen.

Laat mij zeggen dat iemand die niet actief is in die sector heel wat tijd nodig heeft om er zijn weg in te vinden. Maar dat wordt ook niet gevraagd van de burger die een sociale woning wil huren of kopen. Ik neem immers aan dat de dienst huisvesting van de gemeente (woonwinkel) hem/ haar elke vorm van begeleiding zal bieden.

Toch wilde ik eens proberen om een algemeen beeld van deze sector te krijgen, op verschillende niveaus maar uiteraard vooral in Middelkerke.

Op Vlaams niveau

“Wonen is een grondwettelijk recht.” Dat vormt de basis van de Vlaamse Wooncode, het basisdecreet van het Vlaams woonbeleid.

Aan de top van de organisatie van het beleid staat de Vlaamse minister van Energie, Wonen, Steden en Sociale Economie. Haar diensten zijn einde november 2011 gestart met de opmaak van een woonbeleidsplan, een langetermijnvisie voor het Vlaamse Woonbeleid. Ze willen de domeinen Wonen en Welzijn op elkaar afstemmen. Dat zou moeten klaar zijn tegen einde 2013.

Het ganse woonveld wordt erin betrokken: wetenschappers, huurderbonden, eigenaarverenigingen, sociale huisvestingsmaatschappijen, vastgoedmakelaars, …

Een duurzaam woonbeleid is het einddoel. Dat betekent vooruitkijken en rekening houden met alle te voorspellen evoluties: sociaal, maatschappelijk, ecologisch, economisch en politiek- institutioneel.

Dit zijn de vragen die men zich stelde: “Waar zal de Vlaming in 2050 wonen? Hoe zal hij wonen? Blijft het traditionele Vlaamse model van een vrijstaande woning in een landelijke omgeving overeind of kiezen we voor compactere woningen met gedeelde buitenruimtes? Hoe gaan we om met demografische veranderingen en maatschappelijke ontwikkelingen, zoals de vergrijzing, de vergroening in de steden, de gezinsverdunning en de buitenlandse migratie? Welke rol zal de sociale huisvesting spelen? Zullen de woningprijzen nog stijgen en hoe zorgen we ervoor dat onze woningen binnen 20 jaar geen energie meer lekken?”

Er werden twee voorbereidende studies uitgevoerd om er een antwoord op te vinden.

De eerste was voor het Steunpunt Ruimte en Wonen (SRW), één van de dertien door de Vlaamse regering erkende ‘Steunpunten voor Beleidsrelevant Onderzoek’. SRW wil een beter inzicht verwerven in de transformaties in de ruimte en in het wonen die in Vlaanderen plaatsvinden en nagaan waarom en hoe die transformaties gebeuren.

Als tweede werd het advies gevraagd van de Vlaamse Woonraad, de strategische adviesraad voor het beleidsveld wonen.Deze geeft raad over de hoofdlijnen van het Vlaamse woonbeleid en draagt bij tot de visievorming erover, nadat ze in dialoog trad met het maatschappelijk middenveld, onafhankelijke deskundigen en vertegenwoordigers van lokale besturen.

Tegen 2020-2025 moeten er, volgens het Vlaams grond- en pandenbeleid, 43.440 bijkomende sociale huurwoningen gerealiseerd worden, te verdelen per provincie volgens het aantal huishoudens in die provincie. Dat beleid beoogt de aansturing, de coördinatie, de ontwikkeling en de aanwending van ruimtelijke en sectorale beleidsstrategieën en instrumenten om de grond- en pandenmarkt te faciliteren, te stimuleren, te bevorderen en desnoods te corrigeren.

Binnen haar beleidsdomein Ruimtelijke Ordening, Woonbeleid en Onroerend Erfgoed (RWO) kan de Vlaamse regering ook nog rekenen op de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW), een extern verzelfstandigd agentschap, de opvolger van de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij (VHM). De VMSW stimuleert, ondersteunt, begeleidt en financiert de lokale sociale woonactoren om betaalbare en kwaliteitsvolle woonprojecten te realiseren en in stand te houden.

Het Vlaams Woningfonds van de Grote Gezinnen cvba is een door de Vlaamse overheid erkende sociale woonorganisatie die goedkope hypothecaire leningen toekent aan gezinnen met kinderen voor nieuwbouw, aankoop van een woning, verbouwingswerkenof aankoop van een bouwgrond.. Daarnaast biedt het Vlaams Woningfonds deze gezinnen ook sociale huurwoningen aan.

Er kan dus bezwaarlijk beweerd worden dat er op Vlaams niveau niet nagedacht wordt over ‘sociale huisvesting’. Daarvoor lijkt het mij alleszins niet te ontbreken aan diensten, middelen en personeel.

De goede voornemens kunnen evenmin geloochend worden.

Op provinciaal niveau
De rol van de provincie bestaat er vooral in het lokaal woonbeleid te ondersteunen, de vorming voor huisvestingsconsulenten en schepenen te organiseren, het aanbieden van praktijkgerichte publicaties en uitgebreide projecten en het stimuleren en subsidiëren van intergemeentelijke samenwerkingsinitiatieven voor woonbeleid en dienstverlening.

Op 1 december 2009 is het door de provincieraad goedgekeurde reglement betreffende het stimuleren van projecten tot het bouwen van sociale koopwoningen in werking getreden. Het beoogt het versneld realiseren van koopwoningen zoals bepaald in hetgrond –en pandendecreet. Volgens dat decreet moeten er tegen 2020 in West-Vlaanderen 3846 bijkomende sociale koopwoningen, 8125 huurwoningen en 183 sociale kavels gerealiseerd worden. De provincie verdeelt op haar beurt die aantallen over de gemeenten.

Om de realisatie van de woningen te versnellen maar tegelijk het aanbod te verhogen, wordt het provinciaal woonfonds ingezet. Erkende socialehuisvestingsmaatschappijen waarvan het werkgebied in West-Vlaanderen gelegen is kunnen onder bepaalde voorwaarden bij de provincierenteloze leningen ontvangen voor het bouwen van koopwoningen die niet in het programma van de VMSW opgenomen zijn.

Om de woorden van de provincie zelf te gebruiken: “De mogelijkheden van de provincie om betaalbare woningen aan te bieden, zijn eerder beperkt. Het voeren van een sociaal woonbeleid is immers een hoofdzakelijk lokale bevoegdheid. Bovendien heeft het weinig zin om van bovenaf structuren, instrumenten of verplichtingen op te leggen zonder dat hiervoor een draagvlak bestaat bij de gemeentelijke overheden. “

Aan de kust is de West-Vlaamse Intercommunale (WVI) werkzaam. Eén van de concrete doelstellingen van de intercommunale is het realiseren van sociale huisvestingsprojecten. De gemeente wordt er vertegenwoordigd door Janna Opstaele.

Het grootste aandeel van de grondaankoop is nog steeds bestemd voor de realisatie van traditionele verkavelingen. De doelstelling van deze verkavelingprojecten is bouwgronden op de markt brengen aan betaalbare prijzen.

Welke maatschappijen zijn er werkzaam op het grondgebied van de gemeenten?
Het bekendst zijn de sociale huur- en koopwoningen die worden beheerd, verhuurd en verkocht door huisvestingsmaatschappijen. Twee daarvan zijn actief op het grondgebied van Middelkerke.
Als je een sociale woning wil huren, dan moet je je inschrijven bij zo’n maatschappij. Je moet daarvoor aan een aantal voorwaarden voldoen: meerderjarig zijn, voldoen aan de inkomensvoorwaarde, voldoen aan de eigendomsvoorwaarde, voldoen aan de taal- of inburgeringbereidheid en ingeschreven zijn in het bevolkings- of vreemdelingenregister. Je zal wel geduld moeten oefenen. Er zijn namelijk wel meer mensen die moeilijkheden hebben om een geschikte woning te huren. Aangezien er niet genoeg sociale woningen zijn, kom je op een wachtlijst terecht. En dan nog krijgen bepaalde groepen voorrang: mensen met een handicap bijvoorbeeld of mensen die al in de gemeente wonen.

De huisvestingsmaatschappij ‘WoonWel’
In 2006 werd de fusie tussen de twee sociale huisvestingsmaatschappijen “Onze Landelijke Woning” Oostende en “Eigen Haard is Goud Waard” te Gistel een feit. De nieuwe huisvestingsmaatschappij werd zodoende werkzaam op alle gebieden van de sociale huisvesting: kopen, lenen, huren …. en heeft nu haar hoofdzetel in Oostende.
Ze actualiseert de sleutelbegrippen Wonen en Welzijn in heel concrete projecten zoals geïntegreerd wonen voor mensen met autisme of zelfstandig begeleid wonen voor licht mentaal gehandicapten.
De gemeente is in de raad van bestuur vertegenwoordigd door Inge Demoen (Open VLD) en Lode Maesen (Progressief kartel)

De huisvestingsmaatschappij ‘IJzer en Zee’
De maatschappij ontstond uit de fusie op 15 juni 2007 van twee huurmaatschappijen die woningen bouwen om ze te verhuren (Nieuwpoortse Volkswoning en Veurnse Bouwmaatschappij) en één koopmaatschappij die sociale woningen bouwt om ze te verkopen (de Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij Veurne-Diksmuide).
De gemeente is in de raad van bestuur vertegenwoordigd door Patrick Van Herck (Progressief kartel). Lucien Niville (Open VLD) en Eddie Louwie zijn de afgevaardigden van respectievelijk het Middelkerks OCMW en van de private aandeelhouders.

Minder bekend en minder talrijk zijn de woningen van de sociale verhuurkantoren, kortweg RSVK’s.
Het ingehuurde patrimonium van het Regionaal Sociaal Verhuurkantoor kent nochtans een sterke groei. Bij toetreding van Middelkerke tot het RSVK waren dat 12 woningen, eind 2011 waren er dat reeds 40.
Dat is niet verwonderlijk als men weet dat Middelkerke, volgens het grond- en pandenbeleid, van de provincie ook zijn deel van de koek krijgt, met andere woorden de gemeente moet tegen 2020 nog extra sociale woningen realiseren.
In het hierboven genoemd beleidsplan staat dat men de volgende berekening moet toepassen om het gemeentelijk sociaal huurobjectief te berekenen.

Provinciaal objectief xgemeentelijk aantal huishoudens (op 1 januari 2008)                                              = 8125 x 8885 = 148
provinciaal aantal huishoudens (op 11.08)      488.666

In het verslag van de gemeenteraad van 6 mei 2010 vinden we echter dat Middelkerke nog 177 woningen moet realiseren. Dat zijn er 29 meer. Onze gemeente heeft te weinig sociale huurwoningen en wordt daarom ook onderworpen aan een inhaalbeweging, te realiseren tegen 2025.

Het sociaal koopobjectief dat door de provincie opgelegd wordt aan Middelkerke, bedraagt 68 sociale koopwoningen en 3 sociale kavels. De gemeente voorziet in een gemeentelijk advies aan de deputatie omtrent het aantal sociale koopwoningen en kavels dat ze als doelstelling wil realiseren. Dit gemeentelijk doel wordt geformuleerd na een lokaal woonoverleg en houdt rekening met de sociale woonbehoefte, de ruimtelijke structuur en de lokale contextfactoren.

De RSVK’s huren gewone woningen en appartementen, om die dan, eventueel na renovatie, door te verhuren aan woningzoekenden die op de gewone huurmarkt weinig kans maken. De volgorde op de wachtlijst wordt anders bepaald dan bij de sociale huisvestingsmaatschappijen: het inkomen en de herhuisvestingsnood bepalen namelijk de rangorde. Met andere woorden: degene die de woning het hardst nodig heeft, gaat voor.

Voor grote woningen met minstens 3 slaapkamers wordt een bijzondere werkwijze gevolgd.
De private eigenaars vragen een hoge huurprijs, bijvoorbeeld 600 euro per maand. Dat is zo goed als onbetaalbaar voor sociale kandidaten.
Het RSVK huurt die woning dan in hun plaats en verhuurt die door aan een sociale kandidaat aan dezelfde prijs. Deze laatste kan dan wel genieten van een Vlaamse huursubsidie. Het gemeentebestuur kent (voorlopig) van 1 januari 2008 tot 31 december 2012 (beslissing GR op 13.02.2008) eveneens een huursubsidie toe van 100 euro per maand voor woningen met minstens 3 slaapkamers, die verhuurd worden aan gezinnen met minstens 2 kinderen (ogenblik van toewijzing), op voorwaarde dat de huurder een inwoner van Middelkerke is. Dat betekent dat de laatste zes jaar één gezinslid minstens drie jaar in Middelkerke moet gedomicilieerd zijn en dat één gezinslid de laatste 10 jaar minstens 5 jaar in de gemeente gewerkt heeft. Zou dat echt streng nageleefd worden?
Zo krijgt de private eigenaar 600 euro, terwijl de basishuur voor de sociale kandidaat 500 euro is (- de huursubsidie die hij van de Vlaamse overheid krijgt).
Momenteel zijn er een 9 woningen die van een gemeentelijke huursubsidie genieten. In de toekomst zouden er daar ongeveer 3 moeten bijkomen in 2012 (reeds huurcontracten, maar de woningen dienen nog gerenoveerd te worden). De gemeente subsidieert maximaal 10 woningen per jaar.

Ik heb toch wel wat bedenkingen bij deze manier van handelen. Waar zal dat subsidiëren uiteindelijk naartoe leiden? Naar nog hogere prijzen? Naar nog meer inmenging door de overheid?
Kan de gemeente dat volhouden? Dat is toch 1200 euro per jaar per gezin, totaal maximaal 12.000 euro per jaar.

De gemeente en het OCMW betalen daarenboven ook elk nog de helft van de lidgelden gevraagd door het RSVK, namelijk 2,5 euro per inwoner (zie GR 6.5.2010 artikel 20). Als men aanneemt dat er op dat ogenblik (afgerond) 19.000 inwoners waren in de gemeente, dan komen we uit op 47.500 euro.

Daarvoor moet het SVK wel tegenprestaties leveren.
Het moet het vertrouwen winnen van de eigenaars- verhuurders die hun woning(en) niet op de sociale markt willen brengen uit schrik dat de huur niet op tijd zal betaald worden of voor ‘slechte’ huurders. Ze begeleiden de verhuurder bij de registratie van de huurcontracten, het regelen van de brandverzekering, het verzorgen van het contact met de huurder en ze staan in voor kleinschalige ingrepen aan de woning. Ze zetten zich in opdat de huurder aan z’n huurverplichtingen zou voldoen. Door de huurwoningen ook te renoveren vooraleer ze aan een SVK te verhuren, komen de eigenaars- verhuurders in aanmerking voor allerlei subsidies.

Op gemeentelijk niveau zelf
Elke gemeente heeft een ‘Dienst huisvesting’ en daarbij zelfs een ‘Woonwinkel’. In Middelkerke werd die geopend op 22 juni 2011 in een privaat huis in de Oostendelaan 13.. Schepen van huisvesting is Geert Verdonck van het Progressief Kartel.
Een woonwinkel is een laagdrempelig informatie-initiatief waar men terecht kan voor informatie, begeleiding en advies over verschillende aspecten van wonen. De dienst huisvesting van de gemeente is daarvoor verantwoordelijk. Ze voert ook een actief woonbeleid en wil een uitgebreid pakket aan dienstverlenende functies aan de bevolking aanbieden.
Erg positief vind ik dat alle actoren die actief zijn op de woonmarkt in Middelkerke, éénmaal per maand verzamelen in de woonwinkel.
Driemaandelijks grijpt het gemeentelijk huisvestingsoverleg plaats. Op die ‘woonraad’, want zo heet die vergadering, wordt iedereen die iets te zien heeft of kan hebben met ‘wonen’, uitgenodigd.
Voor het gemeentebestuur zijn dat de schepen van huisvesting Verdonck, de huisvestingsambtenaar Ilse Ravestyn, de sectorfunctionaris welzijn, de schepen van ruimtelijke ordening J. Rommel-Opstaele, de dienst ruimtelijke ordening en burgemeester Landuyt. Het OCMW wordt vertegenwoordigd door voorzitter Galle, het diensthoofd sociale zaken en de dienst huisvesting.
Andere deelnemers zijn de huisvestingsmaatschappijen WoonWel en IJzer & Zee evenals het RSVK, de Huurderbond*, het Algemeen Eigenaarsyndicaat, de voorzitter van de Seniorenraad, één vertegenwoordiger per politieke fractie en tenslotte de politieke afgevaardigden in de diverse sociale maatschappijen.
*De huurderbonden in Vlaanderen verdedigen de belangen van (private of sociale) huurders. Deze kunnen er informatie en juridisch advies bekomen in verband met bijvoorbeeld huurprijsverhogingen, einde van een huurcontract en opzeggingen.

Op dat overleg worden diverse thema's besproken: sociale huisvestingsprojecten, voorstellen met betrekking tot premies, voorstellen met betrekking tot heffingen, voorontwerp woonplan, .....
Ook dat is positief.

En dan is er ook nog het OCMW, dat ook sociale woningen ter beschikking stelt maar dan vooral serviceflats voor senioren, waarvoor wel lange wachtlijsten bestaan.

Waar worden sociale woningen aangeboden in Middelkerke?
‘IJzer en Zee’ heeft volgens zijn website http://www.ijzerenzee.be/language/nl-be/info/projecten
voor het ogenblik geen huur- of koopwoningen aan te bieden in Middelkerke.
Ook de website http://www.woonwel.be/Categorie/Huren.aspx van de maatschappij ‘Woonwel’ meldt ons hetzelfde nieuws.

Aangezien de wachtlijsten lang zijn, blijft een aanbod waarschijnlijk niet lang bestaan of kan er zelfs nooit een aanbod bestaan. Waarom dan nog een lege website in stand houden?

Het OCMW liet mij welwillend een lijst geworden met ‘Veel gestelde vragen’. Ik lees daar: “er kan maar een woning toegewezen worden, als er één vrijkomt. Dit gebeurt slechts als er iemand verhuist of overlijdt OF als er nieuwe woningen of appartementen bijkomen.
In de gemeente Middelkerke is het aanbod aan sociale woningen klein. Daardoor zijn de wachtlijsten lang. “

Dat betekent natuurlijk niet dat er helemaal geen resultaten kunnen voorgelegd worden.
Bekijken jullie maar eens onderstaand lijstje van de reeds verhuurde sociale woningen in Middelkerke.

Geplande projecten in Westende
De sociale huisvestingsmaatschappijen gaan in de toekomst enkele projecten met sociale huur- en/of koopwoningen uitvoeren. Deze projecten bevinden zich in verschillende fasen van ontwikkeling: opmaken van ontwerpplannen, aankoop van gronden, aanbesteding van de werken, …..
Volgens de directeur Charles Deconinck, die ik bedank voor zijn informatie, heeft de woonmaatschappij IJzer & Zee de volgende drie projecten op het oog.

Het eerste, in Westende St. Laureinsstraat, werd zojuist opgestart en omvat 2 sociale huurwoningen met twee slaapkamers en 2 met drie slaapkamers.
Zie www.wab.be. Selecteer links ‘Professioneel en voer daarna STLAUREINS in als login en tenslotte WESTENDE als paswoord.
De woningen zullen tegen Pasen 2013 afgewerkt zijn.

Het tweede bevindt zich in Lombardsijde, Zeelaan – Schoolstraat. Daar worden ongeveer 40 huurwoningen en 20 koopwoningen voorzien. ‘IJzer en Zee’ zegt zelf dat de realisatie nog niet voor morgen is en dat de maatschappij momenteel onderhandelt met de eigenaar omtrent de aankoop van de grond.

Het derde is gelegen in Westende, Badenlaan. Het betreft hier een Woonuitbreidingsgebied (WUG) van 12 ha, voor een groot deel eigendom van het OCMW Nieuwpoort, de kerkfabriek Westende en enkele particulieren. In opdracht van de gemeente Middelkerke is momenteel een inrichtingsplan in opmaak. Hier zullen sociale huurwoningen, koopwoningen, sociale kavels en privé woningen/kavels voorzien worden.

Ik heb al eens een artikel geschreven over die laatste twee projecten. Het heeft als titel “Nieuwe woonuitbreidingsgebieden in Westende? Bravo!! Ze zijn toch niet waterziek, hé?”.

Jullie kunnen het lezen in de linkse kolom ‘Categorieën” van deze blog, in de map ‘Milieu’. Het lijkt mij weinig waarschijnlijk dat daar vlug schot in komt.

Buiten de hierboven vermelde projecten in Westende, zijn er GEEN projecten in de andere deelgemeenten.

De maatschappij ‘Woonwel’ heeft verschillende projecten gepland, onder andere op de markt in Middelkerke, naast de bibliotheek en 3 appartementen in de Oostendelaan. Ook in Slijpe worden huur- en koopwoningen gepland. Daar de aankoop van de gronden nog niet definitief geregeld is, kunnen niet alle projecten vermeld worden.
Ik mocht trouwens geen antwoord ontvangen op mijn vraag daaromtrent aan de maatschappij. Spijtig!.

Het gemeentebestuur heeft een woning aangekocht in de Bamburgstraat, die eerst grondig moet gerenoveerd worden eer ze sociaal verhuurd kan worden.

De gemeente speelt wel een coördinerende rol op de Middelkerkse woonmarkt maar treedt eigenlijk niet op als verhuurder of verkoper van sociale woningen

Het OCMW heeft geen nieuwe projecten gepland, daar zij geen bouwgronden meer in bezit hebben.

De voorzitter beweert in een krantenartikel op 27.12.2011: “het OCMW heeft nu terug bouwgrond verkocht voor de realisatie van sociale woningen. Het gaat deze keer om een project van sociale huisvestingsmaatschappij WoonWel dat vier sociale woningen wil bouwen langs de Monnikenstraat in Slijpe en één langs de Patrijsstraat in Leffinge.“

Het Vlaams Woningfonds zou momenteel geen aanbod hebben in de gemeente.

Maar, waarom zijn de wachtlijsten dan zo lang?
Gezien het (groot) aantal organisaties dat zich beweegt op de huur- en koopwoonmarkt en gezien het belang dat schijnbaar door politici aan de sociale huisvesting gehecht wordt, vroeg ik mij af waarom er zo weinig sociale woningen beschikbaar zijn, met andere woorden waarom de wachtlijsten zo lang zijn.
Dat is nochtans eenvoudig: er worden gewoon te weinig woningen op de sociale woonmarkt ter beschikking gesteld. Waarom?
Niettegenstaande de inspanningen van de sociale verhuurkantoren, zijn er nog steeds zeer veel private verhuurders die afhaken uit schrik dat ze steeds weer zullen moeten wachten op de betaling van de huur of omdat ze vrezen dat hun eigendom zal verwaarloosd worden.

De werkwijze van de SVK is nog onvoldoende gekend.

De sociale huisvestingsmaatschappijen voeren bij de aankoop van gronden een ongelijke strijd met de private ontwikkelaars. Zij moeten zich namelijk houden aan de schattingsprijs, in tegenstelling met de immobiliënhandelaars, die zich wel de hoge grondprijzen kunnen permitteren.

Door het invoeren van het decreet op het grond- en pandenbeleid is er echter beterschap op komst.
Er worden nu namelijk sociale lasten gelegd op verkavelingen.
Volgens het grond- en pandendecreet moet in elke verkaveling of elk woningbouwproject van een zekere omvang een bepaald percentage aan sociale woningen gerealiseerd worden.

Er zijn nu ook meer mogelijkheden tot het aansnijden van woonuitbreidingsgebieden omdat de procedure vereenvoudigd werd.

De tijd die verloopt tussen de aankoop van gronden en de effectieve ingebruikname van sociale projecten is bijzonder lang. Deze is namelijk gebonden aan de subsidiëring en aan allerlei regels en procedures.

Door al deze redenen wordt het voor bepaalde bevolkingsgroepen (jonge startende gezinnen, senioren met een laag pensioen, alleenstaande moeders met kinderen, … ) moeilijk om nog een betaalbare woning te vinden.

Besluit
Mijn keuze om het eens over sociale huisvesting te hebben, was niet toevallig.
Zonder te beweren dat er onvoldoende inspanningen gedaan worden om meer betaalbare woningen ter beschikking van minderbedeelden te kunnen stellen, zal iedereen het met mij eens zijn als ik beweer dat het aanbod bij ons veel te laag is.
Er zijn wel plannen voor projecten, maar ik vrees dat sommige bijlange nog niet voor morgen zijn.Zo zien we dat het niet volstaat om voldoende centen te voorzien in één of ander woonfonds of met gulle hand subsidies uit te delen. Het moeilijk verwerven van gronden en het uitvoeren van werken om ze bouwklaar te maken, staan vaak de vooruitgang in de weg.Wanneer komt er een echte doorbraak?

Bronnen
http://www.vmsw.be/
http://www.west-vlaanderen.be/kwaliteit/Welzijn/woonloket/woonbeleid/Pages/default.aspx
http://www.acw.be/verbond/genteeklo/images/stories/dossier_sociale_huisvesting.pdf 
http://www.seniorennet.be/Pages/Wonen_zorg/huurdersbond.php
http://www.ijzerenzee.be/language/nl-be/info/projecten
http://www.woonwel.be/Categorie/Huren.aspx
http://www.rwo.be/Portals/100/PDF/Publicaties/decreet-grond-en-pandenbeleid.pdf
http://www.rwo.be/Default.aspx?tabid=12601
http://docs.vlaamsparlement.be/docs/stukken/2011-2012/g1334-4.pdf
http://www.rwo.be/Portals/100/PDF/GPB/Overzichtslijst%20van%20het%20sociaal%20objectief_12.pdf

13-02-2012, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)