Vakantiecentrum ‘Zon en Zee’ werd 20 jaar geleden een asielcentrum
‘Zon en Zee’! Voor iedereen een begrip in Westende en vroeger ook daarbuiten! Het was immers sinds 1933 een succesrijk vakantiecentrum, van groot belang voor de handelaars in ons dorp! In het jaar 2000 werden nog 144.000 overnachtingen geregistreerd. Er waren toen wel klachten over de kwaliteit van de opvang en over het feit dat het centrum soms meer op een bouwwerf geleek. Er werd ook weinig promotie gevoerd. Waarom ook, de directie vond het niet nodig … omdat ze toch altijd volk genoeg hadden. De prijzen konden ook allesbehalve sociaal genoemd worden, in vergelijking met het Militair Vakantiekamp van CDSCA en van de ‘Floréal’ in Nieuwpoort.
Was dat omdat Zon en Zee de reputatie had het meest luxueuze centrum voor Sociaal Toerisme te zijn? Het had inderdaad heel wat te bieden: zwembad, golfterrein, fitnesscentrum, manege, videoscoop, ultramoderne keuken en modern restaurant. Men had dus gewoon de directie moeten vervangen om er weer een bloeiend centrum van te maken. De subsidies stroomden binnen dankzij de directeur-generaal voor Toerisme Jacques Vitse. Deze werd in januari 1990 veroordeeld voor het verlenen van miljoenensubsidies voor bouwwerken die nooit uitgevoerd werden. De directeur van het centrum Gilbert Verheyden werd eveneens veroordeeld voor het plegen van onrechtmatige handelingen van allerlei aard, met andere woorden voor corruptie.
Johan Vande Lanotte (SP-a) was van 1999 tot 2003 minister van Begroting, Maatschappelijke Integratie en Sociale Economie in de regering Verhofstadt. De opvang van asielzoekers was één van zijn bevoegdheden.
Het aantal asielzoekers was gestegen van 12.898 in 1990 tot 42.691 in 2.000.* * Vergelijking: in 2019 vroegen 27.742 vreemdelingen asiel aan, in 2020 waren er dat minder door corona, maar t.e.m. oktober toch nog 12.860 Oorspronkelijk moesten de OCMW’s financiële hulp bieden maar om allerhande redenen (beletten dat ze gingen samenwonen in de grote steden, dat ze zwartwerk zouden uitvoeren en eventueel gemakkelijker malafide daden zouden kunnen stellen), werd dat door een programmawet van 2.1.2001 vervangen door materiële opvang. Dat eiste echter meer opvangplaatsen. Om die te vinden werd, ook al vooraleer de wet gestemd was, een schrijven gericht aan eigenaars van grote gebouwen en zo kwam het dat ‘Zon en Zee’ (eigendom van het ACW) aangeboden werd aan de Staat.
Op6 december 2000 besliste de Ministerraad, onder impuls van Johan, een deel van Zon en Zee aan te kopen om er een opvangcentrum voor 750 asielzoekers in te richten. Hij en zijn collega-minister van Toerisme Renaat Landuyt vonden dat het sociaal toerisme toch geen toekomst meer had. Renaat vond dat Spanje en Turkije voor mensen met kleine inkomens goedkoper waren dan een weekje ‘Zon en Zee’. Het ACW vond dat een centrum dat volgens hen nog slechts voor 50% bezet werd, niet langer rendabel was. Waarom ze kort daarvoor nog voor miljoenen francs werken lieten uitvoeren, zal altijd een raadsel blijven. Hun bewering werd toen alleszins als ‘twijfelachtig’ aangezien.
Alhoewel het aankoopcomité van het Ministerie van Financiën de waarde van het centrum schatte op maximum 360 miljoen frank, betaalde de regering er 555 miljoen voor. Begrijpe wie kan!
Duinenzicht’ en ‘Formatio’ Einde 2000 kochten de grootste politievakbond van het land, de NSVP (Nationaal Syndicaat van het Politie- en Veiligheidspersoneel) en de militaire vakbond ACMP (Algemene Centrale van het Militair Personeel) het vroegere ‘Ons Rustoord’. Er werd een omheining geplaatst om het af te scheiden van het asielcentrum. De bouwheer NV Formatio had volle vertrouwen in een nieuwe en bloeiende toekomst. Daarom werd op geen miljoen euro gekeken.
Enerzijds bestond het nu uit een vakantiecentrum met een capaciteit van 48 kamers met 200 bedden en appartementen voor 2 tot 8 personen en anderzijds uit een internationaal congres- en vormingscentrum voor seminaries, congressen, productvoorstellingen, feesten,... met alle denkbare voorzieningen (auditorium voor 200 personen, cabines voor simultaanvertaling en 11 vergaderzalen voor 15 tot 200 personen. Alle bestaande gebouwen werden vernieuwd, met nieuwe ramen en de graspleinen werden heraangelegd. Er kwam een restaurant voor 180 personen. Het enige dat ontbrak was het succes en dat was te wijten aan slecht beheer … en aan de aanwezigheid van de buren (?).
De reacties op de verkoop Een asielcentrum in hun dorp viel niet in goede aarde bij de Westendenaars en dat voor meerdere redenen.
Westende zou minder aantrekkelijk worden voor toeristen, met minder inkomsten voor de handelaars tot gevolg. De vier handelszaken aan de ingang van het centrum leefden haast uitsluitend van de vakantiegangers die er verbleven: de fietsenwinkel met verhuur van strandkarretjes, de dagbladhandel met speelgoed en strandartikelen, de bakkerij-patisserie en de café-tearoom ‘Ter Duinen’. De andere handelszaken in het dorp kregen ook wel wat vakantiegangers over de vloer, maar toch in mindere mate.
Sommige inwoners, aangevoerd door de immobiliënhandelaars, vreesden dat hun eigendom in waarde zou dalen omdat kandidaat-kopers zouden afgeschrikt worden door het bestaan van het asielcentrum. Men vond het aantal voorziene asielzoekers (750) veel te hoog in verhouding tot 1000 dorpsbewoners. Het familiaal karakter van het dorp zou verdwijnen. Er werd gevreesd voor hogere onveiligheid (door criminaliteit, op medisch gebied). Bovendien vonden de mensen het opvangen in zo’n luxueus centrum en het onredelijk veel (belasting)geld besteden aan personen, die voor het grootste deel vluchtten uit economische redenen, ongepast. Natuurlijk waren er ook die gewoon niet zo van vreemdelingen hielden.
Er werd een actiecomité opgericht dat bestond uit vertegenwoordigers van bovenstaande groepen. Door hun tegenstanders werden ze beschouwd als racisten. Het comité diende klacht in bij het gerecht op basis van het feit dat Zon en Zee bestemd was voor verblijfsrecreatie en dat niemand er mocht wonen, wat de asielzoekers toch deden.
De reacties van het toenmalig gemeentebestuur Op 14 december 2000 telefoneerde de kabinetschef van Vande Lanotte naar wijlen burgemeester Frank Verlinde om hem het ‘blijde’ nieuws mee te delen. Deze antwoordde: “Voor mij geen probleem. Ik trek het mij niet aan. Ik vertrek op congé”. Dat heeft hij waarschijnlijk gedaan in een bui van ontgoocheling. Zijn partij SVHV (Stem Van Het Volk met Volksunie-inslag) had op 8 oktober 2000 een zware nederlaag geleden en verloor drie zetels waardoor hij naar de oppositie verwezen werd.
Zijn opvolger Michel Landuyt verklaarde op de televisie: “Ik heb een alternatief, namelijk de kazerne van Lombardsijde.” Hij wilde het probleem dus doorschuiven naar Nieuwpoort. Dat was al zijn eerste ernstige blunder. Spijtig genoeg zouden er nog veel volgen. Hij had eigenlijk gewoon eens moeten overleggen of spreken met het actiecomité. Zo hadden veel moeilijkheden en misverstanden kunnen vermeden worden.
De acties van het actiecomité Om het standpunt van het actiecomité duidelijk te maken, werden teksten geschreven die in boekvorm uitgegeven werden. Die vielen goed in de smaak van de Westendenaars en ze werden ook gelezen door de Middelkerkse politici, die nochtans probeerden dat halsstarrig te ontkennen. De verkoop van die pennenvruchten aan 100 BFr per stuk, bracht dus een aardige stuiver op, wat toeliet daarmee een zeer groot deel van de gerechtskosten en advocaathonoraria te betalen. Daarin werd de asielwetgeving behandeld en werden alle gebeurtenissen die zich in het centrum hebben afgespeeld gedurende de 3-jarige openingsperiode vermeld.
De zes boeken kregen volgende titels:
Deel 1: Zon en Zee – Vakantiecentrum of Asielcentrum? Deel 2: Een jaar later… Hoe lang worden de Westendenaars nog voor de gek gehouden? Deel 3: Racisme of Vrije Meningsuiting? Rechtstaat of Ministers die hun eigen wetten niet toepassen? Deel 4: Blunderboek van Johan Vande Lanotte en Michel Landuyt. Hoe schandalig de Westendenaars belogen en bedrogen worden! Deel 5: Overheid: Volharding in de boosheid! Toppunt van onbeschaamdheid. Actiecomité: Hoop op doorbraak en gerechtigheid in 2003! Deel 6: ‘De Overwinning’ of ‘Gerechtigheid is geschied’
Op 13 juni 2003 besliste de rechter dat het centrum tegen 13 december 2003 moest gesloten worden omdat de asielzoekers woonden in een centrum voor verblijfsrecreatie.
Wat gebeurde er verder in die 20 jaar of in de 17 jaar na de sluiting?
De verkoop van het centrum: een lijdensweg
De staat wilde het centrum zo rap mogelijk kwijt, maar dat viel lelijk tegen. Vooreerst moest de ministerraad zich akkoord verklaren met de verkoop. Dat gebeurde op 14.10.2003, op voorwaarde dat de verkoopprijs de geschatte waarde van 9.660.000 euro zou bereiken. De bodemattesten, als die al ooit bestaan hadden, bleken verstreken te zijn, zogezegd door een vergetelheid. Op 21 mei 2004 liet de kalfsvleessector via de rechter beslag leggen op het domein omdat ze eerst een tegoed aan te veel betaalde belastinggelden wilden terugkrijgen. De overheid tekende daartegen verzet aan en dat betekende weer uitstel. Het Federaal Agentschap voor de opvang van Asielzoekers (Fedasil) bleef tot eind oktober 2004 verantwoordelijk voor gebouwen en personeel. Op 3 november 2004 werden de sleutels overhandigd aan de Regie der Gebouwen. Zij betaalden het personeel verder tot 1 januari 2005. Op 2 november 2005 werd eindelijk beslist dat ‘Zon en Zee’ mocht verkocht worden. Het hoogste bod bedroeg 9.005.000 euro, 655.000 euro te laag dus, maar toch gaf de ministerraad toestemming voor de verkoop. Tegenover een aankoopprijs van 13,6 miljoen euro, betekende dat dus een verlies van meer dan 4,5 miljoen euro. Reken daarbij ‘nog gedane investeringen’ (194.428 euro), ’onderhoudskosten’ (94.970 euro), ‘verwarming tijdens leegstand’ (47.924 euro) en ‘gerechtskosten’ (13.071 euro), dan komt het totaal geleden verlies volgens het Rekenhof op 5.177.724 euro (meer dan 200 miljoen BFr!) of 37%. Bij akte van 22 december 2005 heeft de Belgische Staat het centrum verkocht. Een feestelijke dag voor Westende!!! Hoge verwachtingen, maar…!
Enthousiasme rap bekoeld Amper één dag na de “verkoop” en na het ‘feesten’ besliste de Brugse rechtbank van eerste aanleg dat de verkoopovereenkomst niet mocht goedgekeurd worden. Er was immers een klacht van de nv Parsifal Ontwikkeling uit Wilrijk omdat de verkoopsvoorwaarden zouden gewijzigd zijn na het indienen van hun offerte. Op 8 maart 2006 besliste een rechter in Brugge dat de federale overheid het centrum wel mocht verkopen. Op 8 januari 2007 verscheen de verkoop in het Staatsblad met de namen van vijf NV’s – kopers, in de volgorde van hun koopaandeel, van hoog naar laag: Twin Invest of Twin Properties (deel van NV Gromabel voor 50%), de Ieperse Bouwmaatschappij of IEBO* (25%), de Immogroep Joye (de broers uit De Haan voor 12,5%), Immo Kamar (Charles Depoorter uit Middelkerke voor 6,5%) en Sissau Immobiliën (van het agentschap in Middelkerke voor 6,5%) *met zetel in Nieuwpoort, samengesteld uit BVBA IMMAD uit Nieuwpoort, met Luc Wille als vaste vertegenwoordiger NV FABIOLA (zetel in Diksmuide) en NV ZEEPARKEN (zetel in Oostduinkerke) beide vertegenwoordigd door Guido Declercq uit Oostduinkerke. NV NOORDZEEPARKEN (zetel in Middelkerke) vertegenwoordigd door Louis Dobbelaere.
Einde februari 2007 verkondigden de kranten dat het consortium van nieuwe eigenaars het gele hoofdgebouw zou uitbesteden aan een koppel van echte Westendenaars, Jan Dobbelaere en Stefanie Surmont, die actief zouden zijn onder de naam ‘Zeester Vakanties’. Zij zouden zich specialiseren in de korte verblijfsformule. Zij startten tegen de paasvakantie 2007 met het ‘Aparthotel Zon en Zee’ met 22 appartementjes en 8 studio’s.
Het centrum maakte toen nog deel uit van het RUP ‘Westende-dorp’. Daarin waren voorzien: 40 % bebouwing en slechts twee bouwlagen toegelaten plus eventueel een dakwoning of één verdiep met teruggetrokken gevel. Een laag is de ruimte tussen een vloer en het daarboven liggend plafond. De kelderverdiepingen worden niet meegerekend. Die beperkingen stonden die ondernemers natuurlijk niet aan en ze stelden alles in het werk om het gemeentebestuur op andere gedachten te brengen. Op 17 oktober 2006 besliste het college inderdaad om het studiebureau Sum in Brugge te belasten met de opmaak van een afzonderlijk BPA/RUP, nummer 29 ‘Zon en Zee’, gescheiden van het RUP ‘Westende-dorp’, om van dat laatste te kunnen afwijken.
Waaraan moet zo’n plan allemaal voldoen? Vooraleer zo’n plan kan goedgekeurd worden, moet eerst de weerslag ervan op het leefmilieu ingeschat worden. Indien de te verwachten effecten aanzienlijk zijn, dan moet er een PLAN-MER opgemaakt worden. (MER Milieu Effecten Rapport). Begin 2009 werd de nota afgerond en rondgestuurd naar de adviserende overheden. Geïnteresseerden kunnen die vinden op http://www.lne.be/merdatabank/uploads/nthnvg2059.pdf Zowel het agentschap ‘Natuur en Bos’ (ANB), het agentschap ‘Ruimtelijke Ordening Vlaanderen’ als de Vlaamse Milieumaatschappij oordeelden dat het studiebureau zijn huiswerk niet goed gemaakt had omdat er een beoordeling ontbrak over de beheersing van het oppervlakte- of grondwater. Dat is natuurlijk zeer belangrijk aangezien er een ondergrondse parking zou aangelegd worden.
Werd de habitatrichtlijn wel gevolgd of m.a.w. werden de natuurlijke habitats en populaties van wilde dier- en plantensoorten voldoende beschermd? Dat werd, in opdracht van de gemeente, in april 2010 onderzocht door een gespecialiseerd studiebureau.
Op 17 augustus 2010 werd door de dienst MER geconcludeerd dat de herziening van het BPA geen aanleiding gaf tot aanzienlijke milieueffecten en dat de opmaak van een plan MER niet nodig was. Op 5 april 2011 greep dan de plenaire vergadering voor dit RUP plaats. Daar werd door de betrokken overheden en adviserende administraties en instellingen advies uitgebracht over het voorontwerp van het plan. Het RUP bleek dus aan alle eisen te voldoen.
En de tijd ging voorbij maar de ruïne bleef Het centrum werd ondertussen inderdaad met de grond gelijkgemaakt, op het gele gebouw en één gebouw in de Matthieulaan na. Op 11 mei 2011 werd dan toch eindelijk het voorontwerp van een nieuw ‘Ruimtelijk Uitvoeringsplan’ (RUP) nummer 29 ‘Zon en Zee’ door de gemeenteraad goedgekeurd. Nu moest nog slechts het openbaar onderzoek gebeuren.
De gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening (GECORO) kwam op 6 september 2011 bijeen om alle ingediende adviezen, opmerkingen en bezwaren te bundelen. Het schepencollege nam dan nog eens drie weken en besprak dat advies van de commissie op 27 september 2011. Nog zes weken sudderen en op 8 november 2011 werd het ontwerp van RUP Nr 29 definitief vastgesteld. Vier organisaties/ bedrijven dienden meerdere bezwaren in. Ze kwamen allemaal uit dezelfde hoek, die van de eigenaars uiteraard. Het waren klachten over technische kenmerken van de gebouwen, over parkeermogelijkheden, over verharding van de wegen en over zonnepanelen.
En wat mag er dan toch nog gebeurd zijn tussen 2011 en 2018? Op 17.1.2012 verklaart Janna Opstaele nog wel dat er 450 woongelegenheden zouden gebouwd worden naast het aparthotel en dat er een park met centraal plein zou komen dat voor iedereen toegankelijk zou zijn. De plannen waren toen volgens haar al opgestuurd naar de provincie.
Een park aanleggen op privaat terrein, dat kon uiteraard niet! Ik heb daar geen verdere informatie meer over gevonden, maar daar is inderdaad niets van in huis gekomen. En de jaren verstreken …
Heeft het lang geduurd om de nodige vergunningen te bekomen? Vonden de eigenaars het ogenblik niet gunstig genoeg om met zo’n omvangrijk project te beginnen? Begon de appartementenmarkt wat verzadigd te geraken? Wie zal het zeggen, behalve de eigenaars. Spijtig genoeg mocht ik geen antwoord ontvangen op mijn vraag daaromtrent. Ik zal wel nog eens navragen bij de gemeente en dan eventueel mijn artikel aanvullen.
De start van een nieuwe toekomst voor ‘Zon en Zee’ De groepen die de gronden en gebouwen aankochten vormden tot dan toe de ‘NV Zon en Zee’. Op 25 juli 2018 werd ‘Zon en Zee’ gesplitst in 2 grote onderdelen: ‘Zon en Zee New nv’ en ‘Zon en Zee Zuid’. ‘Zon en Zee New’ is een project van de ondernemende familie Dobbelaere onder de leiding van de ouders Louis en Christiane Dobbelaere-Dewulf. Zoals hierboven reeds gezegd zit Louis Dobbelaere in de firma IEBO via Kriss Vakantieservice BVBA, Henri Jasparlaan 179. Deze laatste firma kocht kort na de openbare verkoop de hotelgebouwen (gele gebouwen) over van de NV Zon en Zee. Jan Dobbelaere en Stefanie Surmont baten dus het Aparthotel uit in opdracht van Kriss Vakantieservice BVBA.
Het project van ‘Zon en Zee New NV’ kreeg de naam ‘West Bay’ met zetel in de Vakantiestraat Nr 4. Samen met hun ouders staan de kinderen Veerle, Katrien en Jan samen met hun respectieve partners Christophe Bouve, Van Nevel Koen en Stefanie Surmont in voor verkoop, verhuur, hotelaccommodatie en bouw van het project. Zij startten met de bouw sedert 1 mei 2019. Er worden een 200 -tal vakantie-appartementen gebouwd. De toegang tot de vakantiestraat zal niet langer afgesloten zijn door poorten. Fietsers en voetgangers zullen er vrij gebruik kunnen van maken, auto’s evenwel niet. Ziehier een foto van de doorgang, met ‘Duinenzicht’ op de achtergrond.
West Bay omvat eveneens de Westendse Bouwmaatschappij NV (constructie) die geleid wordt door Ir bouwkunde en projectcoördinator Katrien Dobbelaere met een contactzetel in het verkoopkantoor in de Essex Scottishlaan 49. Wie meer informatie wenst over het project, kan die vinden op west bay - je tweede huis aan zee en in mijn vroeger artikel van 10.6.2019 “Zon en Zee … goede, daarna nare herinneringen maar nu opnieuw positieve blik op de toekomst.”
Zon en Zee Zuid In één van mijn vorige artikels heb ik het al gehad over de gebroeders Jonathan en Jochen Debucquoy. Dat was in verband met de restauratie van Duinzicht (het vroegere ‘Ons Rustoord’) en van de vakantiewoningen waarvan de camping ‘Kompas’ de vroegere eigenaar was.
Zij verwierven bij de splitsing van Zon en Zee het gedeelte Zon en Zee Zuid, dat aanleunt bij de Matthieulaan. Wat zij van plan zijn met het terrein waar vroeger het hoofdgebouw en de paviljoenen stonden, dat zal de toekomst moeten uitwijzen.
Besluit Twintig jaar is een hele tijd. Men zegt dat de administratieve molen langzaam maalt en het project 'Zon en Zee' is daar nog maar eens een bewijs van.Vande Lanotte heeft ooit gezegd dat in Zon en Zee nooit meer een vakantiecentrum zou komen en dat blijkt ook uit te komen, al heeft Johan hier nooit meer een vinger in de pap gehad. Het zal nooit meer hetzelfde zijn als in de periode van de vorige eeuw, maar nu is er eindelijk beweging gekomen in het project. Het wordt weliswaar geen vakantiecentrum maar nu rust de hoop op de eigenaars/huurders van de vakantiewoningen die gebouwd worden. Zullen zij eindelijk voor een stuk bijdragen in de heropbloei van ons dorp?
Westende: Is dit de start van een heropleving van het ‘Zon en Zee’ domein?
Eerst was men van plan het aloude vakantiedomein Duinenzicht, het vroegere ‘Ons Rustoord’, te slopen zoals ook gebeurd was met de paviljoenen en het oudste gedeelte van ‘Zon en Zee’. Nadat de gebouwen vier jaar leeg gestaan hebben, heeft projectontwikkelaar Twin Properties met een investering van 10 miljoen euro het roer totaal omgegooid en 109 nieuwe vakantielogies gecreëerd, die uitgebaat worden door dochtervennootschap ‘Holiday Suites’.
Een zeer korte geschiedenis van het gebouw Duinenzicht in de Vakantiestraat is een begrip in Westende, maar dan onder een andere naam. Op 8 november 1932 vond de Christelijke Mutualiteit dat iedereen de kans moest krijgen om op een betaalbare manier vakantie te nemen, Zowel volwassenen als kinderen moesten van een luchtkuur kunnen genieten. Met dat doel werd ‘Ons Rustoord’ opgericht. Het centrum kende veel bloeiende jaren maar op het einde van de jaren ‘70 kwamen steeds minder kinderen naar het home en in 1980 werd het opgenomen in het gezinsvakantiecomplex van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW): ‘Zon en Zee’. Toen brak de glorietijd aan voor het centrum maar ook voor Westende-dorp.
‘Duinenzicht’ en ‘Formatio’ Einde 2000 werd ‘Zon en Zee’ echter weer gesplitst. Er werd een omheining geplaatst op de grens met het vroegere ‘Ons Rustoord’ dat nu eigendom werd van de grootste politievakbond van het land, de NSVP (Nationaal Syndicaat van het Politie- en Veiligheidspersoneel) en de militaire vakbond ACMP, Algemene Centrale van het Militair Personeel. De bouwheer NV Formatio had volle vertrouwen in een nieuwe en bloeiende toekomst. Daarom werd op geen miljoen euro gekeken. Enerzijds bestond het nu uit een vakantiecentrum en anderzijds uit een internationaal congres- en vormingscentrum voor seminaries, congressen, productvoorstellingen, feesten,... met alle denkbare voorzieningen (auditorium, cabines voor simultaanvertaling en vergaderzalen met een capaciteit tot 200 personen. Alle bestaande gebouwen werden vernieuwd, met nieuwe ramen en de graspleinen werden heraangelegd. Er kwam een restaurant voor 180 personen. Helaas werd dat alles een flop van jewelste. En een ongehoorde geldverspilling. Het zal wel voor een gedeelte te wijten geweest zijn aan het beheer of aan de hoogheidswaanzin van de directie. Misschien zaten de buren (het asielcentrum in ‘Zon en Zee’) er ook wel voor iets tussen maar er kwam maar geen schot in het groots opgevat project. Het terrein met tennisvelden bleef ongebruikt en zelfs verwaarloosd en er werd zelfs een nieuw gebouw opgericht, een zogenoemd clubhuis dat nooit afgewerkt geraakte, totaal verkommerde en tenslotte moest afgebroken worden. Op de openingsplechtigheid noemde burgemeester Landuyt het centrum nochtans ‘de Renaissance van Westende-dorp’. Michel is nooit bang geweest van grote woorden en spijtig genoeg is zijn voorspelling alweer eens niet bewaarheid geworden.
Wie hierover nog meer wil lezen: ik heb op dat onderwerp al een toetsenbord versleten met volgende artikels, die jullie terugvinden in de map ‘Zon en Zee’:
2003 Nieuwe dreun voor Westende-dorp? 23-11-2007 Help, na ‘Zon en Zee’ wordt ook ‘Duinenzicht’ verkocht 12-06-2011 Hoogheidwaanzin, slecht beheer en verspilling doen een mooi project ineenstuiken 30-6-2014 Heeft een nieuw (sociaal?) centrum in Westende dan toch nog een toekomst?
Wat gebeurde er met het gebouw? Het markante hoofdgebouw werd volledig gestript. Het onthaal onderging een complete make-over en er werd rekening gehouden met de nieuwe eisen inzake akoestiek en isolatie. Het vijf hectaren groot domein zal ook een speelplein hebben en er komt voldoende parkeergelegenheid. Het gebouw werd tevens geoptimaliseerd, de buitengang werd getransformeerd naar een centrale middengang. De ontwikkelaars wilden het domein zijn oude glorie teruggeven met respect voor de bestaande architectuur. Ziehier vier foto's van het nieuw vooraanzicht en twee van de achterzijde. Mooi gedaan, zou ik zeggen!
Alles werd blijkbaar in het werk gesteld om klaar te zijn tegen het bouwverlof/zomerseizoen. Dat alles nog niet piekfijn in orde kon zijn, dat is wel begrijpelijk, maar was het dan zo veel werk meer om de omgeving wat op te ruimen?
En blij dat de burgemeester alweer is! Burgemeester Janna Rommel-Opstaele (Open Vld) is tevreden met de gang van zaken. "Een kustgemeente heeft nooit genoeg vakantiewoningen en dit project betekent zeker een meerwaarde voor Westende. Het aantrekken van jonge gezinnen als tweede verblijvers is heel belangrijk voor ons", besluit de burgemeester.
Besluit Ik had jullie graag wat meer verteld over het nieuw gebouw. Daarom vroeg ik aan Twin Properties of ik eens een bezoek mocht brengen met de bedoeling er daarna iets over te schrijven. Spijtig genoeg was ik geen antwoordje waard. Ze hadden toch niets te verbergen, zeker? Of hebben ze een vorig artikel van me over hun project gelezen? Of zijn alleen de bezoekers welkom die 100.000 euro op zak hebben?
Heeft een nieuw (sociaal?) vakantiecentrum in Westende dan toch nog een toekomst?
Alhoewel ik niet meer zo rap verrast ben als het gaat over ‘Duinenzicht’, keek ik toch met enige verbazing naar het nieuws dat bouwpromotor ‘Twin Properties’ uit Oostduinkerke van plan is het verloederd gebouw nieuw leven in te blazen door er een vakantiepark met 109 verblijven van te maken. ‘Verloederd’ is weliswaar nog iets te zacht uitgedrukt, want het gebouw was stilaan een echte ruïne aan het worden. In een dagbladartikel staat dat ‘Duinenzicht’ daarmee een tweede leven begint. Het aantal levens is wel wat groter. Laten we ze even overlopen. Wie er alles wil over weten, kan in de map ‘Zon en Zee‘ mijn vorige artikels daarover lezen. ‘Hoogheidwaanzin, slecht beheer en verspilling doen een mooi project ineenstuiken.’ van 12.6.2011 ‘Help! Na ‘Zon en Zee’ wordt nu ook ‘Duinenzicht’ verkocht’ van 23.11.2007. In het tweede artikel doe ik de ganse geschiedenis van het centrum uit de doeken. Even een korte samenvatting.
Hoe het allemaal begon – Het Rustoord Op 8 november 1932 vond de Christelijke Mutualiteit dat iedereen de kans moest krijgen om op een betaalbare manier vakantie te nemen, Zowel volwassenen als kinderen moesten van een luchtkuur kunnen genieten. Met dat doel werd ‘Ons Rustoord’ opgericht. Het centrum kende veel bloeiende jaren maar op het einde van de jaren ‘70 kwamen steeds minder kinderen naar het home en in 1980 werd het opgenomen in het gezinsvakantiecomplex van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW): ‘Zon en Zee’. Toen brak de glorietijd aan voor het centrum maar ook voor Westende-dorp.
‘Duinenzicht’ en ‘Formatio’ Einde 2000 werd ‘Zon en Zee’ echter weer gesplitst. Er werd een omheining geplaatst op de grens met het vroegere ‘Ons Rustoord’ dat nu eigendom werd van de grootste politievakbond van het land, de NSVP (Nationaal Syndicaat van het Politie- en Veiligheidspersoneel) en de militaire vakbond ACMP, Algemene Centrale van het Militair Personeel. De bouwheer NV Formatio had volle vertrouwen in een nieuwe en bloeiende toekomst. Daarom werd op geen miljoen euro gekeken. Enerzijds bestond het nu uit een vakantiecentrum met een capaciteit van 48 kamers met 200 bedden en appartementen voor 2 tot 8 personen en anderzijds uit een internationaal congres- en vormingscentrum voor seminaries, congressen, productvoorstellingen, feesten,... met alle denkbare voorzieningen (auditorium voor 200 personen, cabines voor simultaanvertaling en 11 vergaderzalen voor 15 tot 200 personen. Alle bestaande gebouwen werden vernieuwd, met nieuwe ramen en de graspleinen werden heraangelegd. Er kwam een restaurant voor 180 personen.
Waarom leidde het dan toch niet tot de ‘wedergeboorte van Westende-dorp’? (zoals zo ‘wijs’ voorspeld door toenmalig burgemeester Michel Landuyt) Ja, eigenlijk had het een succes moeten worden, maar … Kort na het opstarten kocht de Staat ‘Zon en Zee’ en in het centrum werd een asielcentrum gevestigd. Minister voor Maatschappelijke Integratie Johan Vande Lanotte beweerde toen dat er geen toekomst meer was voor sociaal toerisme en dat dergelijke vakantiecentra gedoemd waren tot verdwijnen. Duinenzicht had zich wel een betere buur kunnen dromen. Daardoor werden namelijk heel wat potentiële klanten afgeschrikt. We zagen de ene beheerder na de andere defileren. Zonder succes! ‘Nooit opgeven’ moet één van hen gedacht hebben en prompt werd er nog een nieuw clubhuis bijgebouwd. Maar het wilde maar niet vlotten … Duinenzicht en alles er rond is gewoon één reusachtige geldverspilling geweest. Een echte schande! Waarom worden toch nooit de schuldigen voor zo iets opgespoord en gestraft?
De NV Formatio zag het uiteindelijk ook niet meer zitten en zocht een koper voor het centrum. Er was toen even sprake van het Rode Kruis van Luxemburg dat er appartementsblokken van 3 lagen hoog wilde bouwen om ze aan hun leden te verkopen, maar de gemeente wilde maar 2 lagen toestaan. Even was ook de provincie West-Vlaanderen geïnteresseerd om er een jeugdvormingscentrum te vestigen, maar ook daar kwam tenslotte niets van in huis...
En toen kwam weer de firma ‘Twin Properties’ uit Oostduinkerke, ook al medekoper/-eigenaar van ‘Zon en Zee”, op de proppen. Die dachten zeker dat het gemeentebestuur uiteindelijk wel zou toegeven en toch drie bouwlagen zou toelaten. Maar neen! Dat gebeurde niet! Ze besloten dan maar het centrum Duinenzicht om te bouwen tot een hotelcomplex met twee verdiepingen, goed voor 119 logies. Maar voor de zoveelste keer kwam er maar geen schot in een project omtrent het centrum en beetje bij beetje namen vandalen bezit van het gebouw dat eigenlijk nog maar pas gerenoveerd was: ruiten werden verbrijzeld, deuren werden uitgerukt, de omgeving en de vakantiestraat werden herschapen in een woestenij, kortom ‘echte propaganda voor een badplaats’. Zonder reactie vanwege de gemeente!!! Maar nu komt ‘Twin Properties’ opnieuw met een vers plan. Ze willen het domein nog maar eens nieuw leven inblazen. Het doel is opnieuw betaalbaar vakantiegenot te bezorgen aan jonge gezinnen. Mag men dit dan ‘sociale vakantie’ noemen? Geloven ze dan niet wat de ‘keizer van Oostende’ beweerde bij de sluiting van ‘Zon en Zee’? Maar ja, vroeger ging het over goedkope verblijfsrecreatie en nu over (zogezegd goedkoop) kopen door jonge gezinnen. Het zijn gewoon vakantieverblijven/-woningen. De bouwpromotor zal het hoofdgebouw laten verbouwen en uitbreiden - met respect voor de oorspronkelijke, karakteristieke architectuur - tot moderne, betaalbare vakantielogies. Met andere woorden heet dat ‘ze willen het gebouw zijn oude glorie teruggeven’
Het vijf hectaren groot domein zal ook een speelplein hebben en er komt voldoende parkeergelegenheid. Het onthaal ondergaat een complete 'make-over' en er wordt rekening gehouden met de nieuwe eisen inzake akoestiek en isolatie. Daar gaat een investering van 10 miljoen euro mee gepaard. Verwacht wordt dat de eerste logies klaar zullen zijn in 2016-2017. Een vakantieverblijf koop je vanaf 110.000 euro. De 109 verblijven worden via dochteronderneming Holiday Suites aan de man gebracht. De reclame ziet er als volgt uit:
Uniek: Wij bouwen vakantieverblijven waarvoor ze bedoeld zijn, aan prijzen van 10 jaar geleden * Slimme vastgoedbelegging = veel hogere opbrengst dan uw spaarboekje * Professionele verhuurdienst = hogere bezetting en volledig zonder zorgen * Uw eigen vakantieverblijf, incl. volledige inrichting = onmiddellijk en direct genieten * Locatie Westende = vlakbij zee en duinen * Laagste prijzen van de kust = goedkoper is strafbaar * Zowel voor eigen plezier als voor de belegger of beter nog, waarom niet beiden? * Wij ondernemen maatschappelijk verantwoord. * Per verkocht vakantieverblijf schenken wij een bedrag aan onderstaande organisatie.
Make-A-Wish® vervult de hartenwens van kinderen die vechten tegen een levensbedreigende ziekte om hoop, sterkte en vreugde te brengen. Make-A-Wish® Belgium-Vlaanderen wil de kinderen een hart onder de riem steken, hen moed geven voor de onzekere toekomst waar ze voor staan. De wensen worden alleen begrensd door de fantasie van het kind. Make-A-Wish neemt niet alleen de organisatie van de wensvervulling op zich, maar betaalt ook alle kosten die aan de wens verbonden zijn.
Mijn commentaar/aanvulling Volgens een artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ gaat het over 250 euro per verkocht verblijf. Bedrijven die een bedrag storten voor een goed doel, doen dit niet zo maar. Het kan best zijn dat 'Twin Properties' een hart heeft voor zieke kinderen en dat juich ik natuurlijk toe. Maar … aan dergelijke schenkingen is ook een belastingsvoordeel verbonden. Op het bedrag van de storting geldt een forfaitaire belastingsvermindering van 45%.
Wie of Wat is ‘Twin Properties’? NV Twin Properties maakt samen met Chateau Residenties deel uit van NV Gromabel (Grondmaatschappij van België), een holdinggroep actief in projectontwikkeling met jarenlange ervaring in nieuwbouwprojecten en vakantieparken aan de Westkust, Limburg en Noord-Frankrijk (Côte d’Opal). Het wordt ook wel ‘NV Twin Invest’ genoemd en heeft zijn zetel in Oostduinkerke, Albert I – laan 104. Men noemt het soms ‘een groep rond de gebroeders Jonathan en Jochen Debucquoy’. De NV «TWIN INVEST» was ook al (mede)koper voor 50% van ‘Zon en Zee’ dat door de Staat verkocht werd met groot verlies voor de prijs van 9.005.000 EUR aan een groep vastgoedmakelaars. Partners waren de NV "leperse Bouwmaatschappij", afgekort "IEBO"(25 %)*, de NV "Immogroup JOYE" (12,5%), de NV Immo KAMAR» (6,25%) en de NV «SISSAU Immobiliën» (6,25%).
* In IEBO vonden we, behoudens latere wijzigingen: BVBA IMMAD, met zetel in de Albert I – laan 234 in Nieuwpoort, met als vaste vertegenwoordiger Luc Wille, NV FABIOLA, met zetel in de Lagaenestraat 5 in Diksmuide, vast vertegenwoordigd door Guido Declercq, NV NOORDZEEPARKEN, met zetel in Duinenweg 493 in Middelkerke, met als vaste vertegenwoordiger Louis Dobbelaere, NV ZEEPARKEN met zetel in Generaal Notermanlaan 22 in Oostduinkerke, vast vertegenwoordigd door Guido Declercq De NV Immogroup Joye (“IMMO JOYE”) met zetel in de Normandielaan 13 in De Haan De NV FABIOLA werd benoemd tot voorzitter van de raad van bestuur, de andere werden benoemd tot gedelegeerd bestuurder.
‘Twin Invest’ investeerde eveneens verschillende miljoenen in ‘Hengelhoef’, een vakantiecentrum in Houthalen-Helchteren dat hetzelfde lot onderging als ‘Zon en Zee’ (asielcentrum en daarna verkocht met groot verlies door de Belgische Staat, zeg maar door Johan Vande Lanotte).
Waarom een holding? De NV Gromabel is een holding, ‘Holiday Suites’ een dochtermaatschappij van ‘Twin Invest’ … Wat houdt dat allemaal in? Waarom doen ze dat? Een holding is in beginsel niets anders dan een vennootschap (“moeder”) die aandelen houdt in een andere vennootschap (“dochter”). Een voordeel van een dergelijke constructie is dat in de moeder de activa kunnen blijven, die men wil afscheiden van het risicovolle ondernemingsvermogen dat wordt geplaatst in de dochter. Denk bij de activa bijvoorbeeld aan het vastgoed en pensioenrechten, maar ook aan vergunningen en intellectuele eigendomsrechten. Een holding kan daarnaast extra bescherming bieden omdat bijvoorbeeld eventuele schadeclaims gericht aan de dochter doorgaans niet kunnen worden verhaald op de moeder. Naast bovengenoemde voordelen zijn er tevens fiscale voordelen, die de onderneming in haar geheel meer flexibiliteit bieden.
De deelnemingsvrijstelling: De deelnemingsvrijstelling laat voordelen uit een deelneming buiten beschouwing bij het bepalen van de winst. Een voorbeeld: een dochtervennootschap maakt een winst van 100 en betaalt daar maximaal 25% vennootschapsbelasting voor. Blijft 75. Vervolgens keert zij dat uit aan haar moedervennootschap. Zonder de deelnemingsvrijstelling moet er hierover weer 25 % vennootschapsbelasting worden ingehouden waardoor er per saldo 75 -/- (25% van 75) 19 = 56 bij de moedermaatschappij aan winst overblijft. Met toepassing van de deelnemingsvrijstelling is de uitkering van de dochtervennootschap aan de moedervennootschap vrijgesteld van vennootschapsbelasting zodat er een winst van 75 overblijft.
De fiscale eenheid: De moedervennootschap die een fiscale eenheid aan wil gaan met één of meerdere dochtervennootschap(pen) bezit de juridische en economische eigendom van ten minste 95% van de aandelen in het nominaal gestorte aandelenkapitaal van de dochtervennootschap(pen). De belasting wordt dan geheven alsof er één belastingplichtige is, in die zin dat de werkzaamheden en het vermogen van de dochtervennootschap deel uitmaken van de werkzaamheden en het vermogen van de moedervennootschap. De belasting wordt geheven bij de moedervennootschap. Transacties tussen vennootschappen binnen de fiscale eenheid worden dan niet meer belast.
Goed nieuws: er beweegt iets … Op het einde van mei 2014 kwam er beweging in ‘Duinenzicht’: het puin werd opgeruimd, de deuren en ramen werden met houten platen afgesloten, er werd een omheining rond geplaatst, kortom men ziet dat er iets aan gedaan wordt. Nu nog de Vakantiestraat een beetje fatsoeneren voor het hoogseizoen want , die begint stilaan op de jungle te gelijken.
De burgemeester is toch zo blij!! Burgemeester Janna Rommel-Opstaele (Open Vld) is tevreden met de gang van zaken. "Een kustgemeente heeft nooit genoeg vakantiewoningen en dit project betekent zeker een meerwaarde voor Westende. Het aantrekken van jonge gezinnen als tweede verblijvers is heel belangrijk voor ons". Daarom liet ze zich maar, zonder enige schroom, fotograferen met de initiatiefnemers voor de ingang van het verkrot gebouw. Sinds de Open VLD begin 2001 aan de macht kwam, hebben ze nooit ook maar één vinger uitgestoken om het verlies aan vakantiewoningen in ‘Zon en Zee’ en in ‘Duinenzicht’ tegen te gaan of te compenseren. Een politieker, die bijna 14 jaar aan de macht is, kan zich zeker niet meer schamen?
Johan Vande Lanotte, de keizer van Oostende Ā en niet enkel dat
Persoonlijk ken ik Vande Lanotte niet, maar ik heb al zo veel van zijn exploten gehoord en gezien, dat ik vond dat ik er nog maar eens moest over schrijven. Nog eens? Inderdaad, wie herinnert zich zijn eigengereid optreden niet in Westende in verband met het asielcentrum vanaf einde 2000? Daarover heb ik het destijds uitvoerig gehad. Verder kunnen jullie lezen waarom.
Wat is de aanleiding voor de nieuwe heisa rond zijn persoon? Wim Van den Eynde en Luc Pauwels, twee onderzoeksjournalisten van de VRT, hebben Āin hun vrije tijdĀ een boek geschreven met als titel ĀDe keizer van OostendeĀ. Over wie zou dat anders kunnen gaan dan over Johan Vande Lanotte?
Iedereen weet dat hij in Oostende over alle belangrijke dossiers het laatste woord heeft, dat burgemeester Vandecasteele zijn lakei is en hij niet alleen. Iedereen spreekt erover, vooral dan ĀonzeĀ Jean-Marie Dedecker, maar voorlopig slaagt VdeL erin de boot af te houden en hij krijgt daarvoor de volle steun van rode journalisten en dat zijn er heel wat. Wie tegen hem is, wordt vervloekt en zo nodig zelfs uitgeschakeld. De hiĆ«rarchische overste van de auteurs, Rademakers op de VRT waarvan iedereen de kleur kent, zette hen wel niet op non-actief maar ze werden ĀveroordeeldĀ tot binnendienst in afwachting van een beoordeling door de deontologische commissie van de openbare omroep. Op 14 juni las ik in de krant dat ze nu toch weer normaal mogen functioneren.
Nog voor de officiƫle lancering van het boek, werd het al belachelijk gemaakt door de socialistische vice - premier als "een blog van Jean-Marie Dedecker" vol onwaarheden en halve leugens*. De clan Vande Lanotte had binnen de kortste keren 65 punten ontdekt die moesten bewijzen dat de schrijvers er niets van terecht gebracht hadden en enkel uit waren op beschadiging. *Per definitie is een halve leugen een kleine afwijking van de waarheid. Een halve waarheid is het vertellen van feiten, maar met het bewust achterhouden van andere direct relevante feiten.
Maar wat heeft dat met Middelkerke/ Westende te zien? Het boek gaat dus vooral over de cumuls van VdeL, over de Oostendse basket en de sponsoring daarvan door ABX, Dexia en vele andere, over de verkoop/ ruil van een terrein voor het mediacentrum, over uitbaggering van de havengeul, over de vismijn en de lopende gerechtszaak, over de verliescijfers van de haven, over machtsmisbruik, over het kursaaldossier, over normvervaging en belangenvermenging, over het kweken van mosselen, over verwaarlozing van erfgoed, over interne Oostendse politiek, over het sociaal huis, over de Franse groep Vinci (die de dure zeeparking in Oostende uitbaat) en zijn dochterbedrijf CFE en kleindochter Deme, enzĀ Over al die ernstige onderwerpen en over het reukje dat er soms blijkt aan vast te hangen, zal ik het hier niet hebben. Er is echter in het boek ook sprake van de windmolens van Electrawinds, van het enorm zonnepanelenpark dat EW bouwde in Lombardsijde en ook van het asielcentrum dat Vande Lanotte in 2001 in Westende wilde vestigen.
Op 06.06.2007 opende Electrawinds aan de Boterdijk ook het grootste zonnepanelenpark in de Benelux met 7.800 panelen op een oppervlakte van 4,5 hectare. Paul Desender stichtte Electrawinds in 1998 samen met zijn broer Luc. Het bedrijf met hoofdkwartier in Oostende op het bedrijventerrein ĀPlassendale (nu in gebouw Telindus), uitgebaat door de haven van Oostende, staat bekend als Vlaanderens grootste private speler voor hernieuwbare energie. Groenkracht is een coƶperatieve vennootschap die investeert in windturbineparken. Het is een partner van Electrawinds. Het verkoopt aandelen Ć 125 euro. Door het feit dat het een cvba is, is de winst belastingvrij tot 180 euro.
De hernieuwbare energie wordt zwaar gesubsidieerd door de overheid en dat maakt het aantrekkelijk om erin te investeren. Europa en de Vlaamse regering geven zelfs richtlijnen uit dat het gebruik van hernieuwbare energiebronnen moet worden bevorderd en dat de gemeenten ze daarom niet mogen belasten. Ik wil ook jullie geest niet belasten met het aanhalen en beschrijven van alle bedrijven en consortia die een stuk van de taart willen. Ik wil het nog veel minder hebben over alle constructies en partnerschappen die opgebouwd of aangegaan worden (en weer afgebroken worden als dat beter uitkomt), om de nodige kapitalen te verzamelen teneinde de noodzakelijke grootschalige investeringen te kunnen doen.
Wie het boek leest, gelooft zijn ogen niet ĀDe keizer van OostendeĀ kan ik alleen maar aanbevelen aan al diegene die iets meer willen weten over de Oostendse toestanden en over de allesoverheersende rol van Vande Lanotte in de evoluties op het gebied van duurzame energie, vooral windenergie. Met stijgende verbazing heb ik vastgesteld hoe onoverzichtelijk de hele organisatie van de duurzame energie-industrie wel is. De veelvuldige naamveranderingen, soms door fusies, dragen daar toe bij. Ik kan mij voorstellen dat het spel van subsidies, belastingen en sponsoring zelfs voor financiĆ«le experts voor verwarring kan zorgen. Dat biedt aan de gegadigden talloze achterpoortjes waarvan de wettelijkheid niet steeds even vanzelfsprekend is. Voor een eerlijk achterdochtig politicus of onderzoeksjournalist, wordt het moeilijk om enig strafbaar feit te bewijzen.
1988-1991: kabinetschef v/d minister van Binnenlandse Zaken Tobback
1991-1994: volksvertegenwoordiger
1994-1995: minister van Binnenlandse Zaken en Ambtenarenzaken
1995-1998: vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken
12.07.1999-12.07.2003: vicepremier en minister van Begroting, Maatschappelijke Integratie en Sociale Economie
12.07.2003-15.10.2005: vicepremier en minister van Begroting en Overheidsbedrijven en minister van de Noordzee (1ste ooit)
2003 De federale overheid reserveert een zone in de Belgische territoriale wateren waar op termijn 7 offshore windparken zullen komen. 2005: VdeL verleent een concessie voor het kweken van mosselen aan de voorzitter van de Oostendse haven, die hijzelf is. Hij laat het besluit tekenen door zijn partijgenoot Renaat Landuyt.
15.10.2005-2007: partijvoorzitter van sp.a; Renaat Landuyt is ondertussen minister van de Noordzee 06.12.2007: voorzitter van de raad van bestuur (RVB) van Electrawinds (EW) 10.05.2010: ontlag bij EW in het vooruitzicht van de verkiezingen van 13.06 Dec 2011-heden: vicepremier en minister van Economie, Consumentenzaken en de Noordzee 02.03.2012: ontslag als voorzitter van de haven van Oostende
Uit ĀDe Keizer van OostendeĀ: ĀIn 2012 kent hij een bouw- en exploitatievergunning toe voor een windmolenpark aan een consortium dat voor de helft in handen is van Electrawinds, het bedrijf waarvan VdeL jarenlang voorzitter is geweest. Het besluit wordt ditmaal ondertekend door staatssecretaris Melchior Wathelet (CdH). Minister Vande Lanotte heeft het kader van de windmolen-industrie politiek ontworpen, inclusief de subsidies die de zaak begeleiden en vervolgens stapt hij als politicus op na een grote verkiezingsnederlaag en gaat hij zichals burger bezighouden met de windmolen-industrie en zo vangt hij de subsidies, die hij destijds heeft vastgelegd.Ā
We kunnen ons dus afvragen en ik doe dat dan ook, of een politicus die afwisselend een klak opzet van ĀMinister van de NoordzeeĀ en van ĀVoorzitter van de raad van bestuur van een commercieel bedrijfĀ, nog wel geloofwaardig kan zijn. Nog een voorbeeld nodig om overtuigd te zijn? Electrabel is al jaren een doorn in het oog van Vande Lanotte en dat is wederkerig. Toen Electrabel zich in het begin van deze eeuw engageerde in het allereerste Belgisch project voor windenergie, werd dat door VdeL van tafel geveegd. Onlangs wilde Electrabel de energieprijzen verhogen en weer verhinderde VdeL dat. Vinden jullie het gezond dat de grootste energiereus van ons land op oorlogsvoet leeft met de minister van Economie. Ik alvast niet! Zelfs een ĀontluizingsperiodeĀ, een periode waarbij een aftredend politicus een wachttijd moet in acht nemen vooraleer in een bedrijf te stappen, kan daar niet aan verhelpen, tenzij men selectief te werk gaat. Ministers van Energie, Economie of van de Noordzee zouden bijvoorbeeld geen functie mogen aanvaarden in een energiebedrijf, dat windmolens bouwt op zee. Er zijn nog andere voorbeelden genoeg!
Op 5 november 2002 schreef ik een Āniet-wetenschappelijk boekĀ (deel 4), zoals burgemeester Michel Landuyt het beschreef, met de titel ĀBlunderboek van Johan Vande Lanotte en Michel Landuyt. Hoe schandalig de Westendenaars belogen en bedrogen worden!Ā Ik wijdde daarin twee bladzijden aan de handelwijze van Vande Lanotte in het dossier ĀZon en ZeeĀ met als titel ĀWaarom Vande Lanotte de kop van jute isĀ. Jullie kunnen mijn tekst hier lezen. Ik heb het toen in de delen 5 en 6 nog regelmatig gehad over VdeL, vooral over zijn stijfkoppigheid nadat de rechters hem in het ongelijk stelden. Hij zei toen ondermeer Āik laat het centrum nog liever verrotten dan er opnieuw een vakantiecentrum van te makenĀ
Twee dingen zal ik echter zeker nooit vergeten. Toen winkeljuffer Kelly Hesters in Nieuwpoort-bad neergestoken en op een beestachtige manier mishandeld werd door een asielzoeker uit ĀZon en ZeeĀ, ging VdeL haar bezoeken. Zijn raad/troostwoorden: Āprobeer dat allemaal maar te vergeten; je bent nog jong en dus zal je dat wel lukkenĀ. Je moet maar durven!!!
In het vooruitzicht van de federale verkiezingen van 18 mei 2003, dacht Johan even wat stemmen te kunnen ronselen in zijn achtertuin Westende. Gelukkig hadden ze hem hier niet vergeten en hij werd omzeggens uit het dorp weggejaagd. Gelukkig vergaten de Westendenaars hem daarna wel in het stemhokje en leed hij hier een zware persoonlijke nederlaag.
Begrijpen jullie nu waarom veel Westendenaars en ik in eerste instantie omdat ik de esbattementen dagelijks op de voet gevolgd heb, zo gebeten waren en nog steeds zijn op Johan Vande Lanotte?
Besluit Aangezien er, onterecht, weinig kans is dat Vande Lanotte zal aftreden als minister en als lid van ,de Oostendse gemeenteraad, vind ik dat we moeten blijven schrijven over zijn vaak geheimzinnige activiteiten. De mensen moeten weten tot wat deze machtspoliticus allemaal in staat is. Dat hij zou aftreden als minister van de Noordzee, zou toch het minimum zijn wat we mogen verwachten. De media hebben de neiging om het vooral te hebben over de twee journalisten - schrijvers van het boek. Zo wordt de aandacht afgeleid van een man die steeds weer het onderwerp is van verdachtmakingen en die het vertrouwen van de burger in de politicus diep aantast. We mogen ook niet vergeten dat heel wat andere politici meelopen in zijn zog. Ook zij zullen wel op de hoogte zijn van zijn handel en wandel. Omdat ze te veel vasthouden aan hun postje zullen ze daar wel nooit voor uitkomen. Spijtig!!
Eerste schepen van Middelkerke (Open VLD), poseert vĆ³Ć³r het hoofdgebouw van ĀZon en ZeeĀ in Westende! Hoe durft ze?
ĀDe gemeenteraad heeft het plan goedgekeurd om van Zon en Zee in Westende opnieuw een toeristische trekpleister te maken. Voor Westende is dit zonder meer een uitstekende zaak, en niet in het minst voor de plaatselijke economie. Westende lokte destijds met Zon en Zee een massa vakantiegangers. Ik ben ervan overtuigd dat door dit alles de toekomst er weer heel rooskleurig uitziet. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad en de administratieve molen heeft in dit dossier wel heel traag gedraaid, maar nu is het eind van de tunnel eindelijk in zicht. De plannen zullen het mogelijk maken om op de terreinen maximaal 450 woongelegenheden te plaatsen naast het appartementhotel.Ā
Dat zegt Janna Opstaele aan Dany Van Loo, op 17 januari 2012 in ĀHet NieuwsbladĀ in het artikel ĀVoormalig asielcentrum wordt vakantieparadijsĀ. Ik ben diep geschokt en veel Westendenaars samen met mij, hoop ik, als ik dergelijke woorden door lokale blauwe politici hoor uitspreken. In hun plaats zou ik mij niet durven vertonen aan ĀZon en ZeeĀ. Zijn zij dan echt al de schaamte voorbij? De Open VLD treft in het ĀZon en ZeeĀ- dossier namelijk enkel maar een blaam. De partij, vooral de twee kopstukken, stapelde de blunders op. Een hoge borst opzetten over welke realisatie dan ook in dat dossier is dus erg ongepast.
Waar komt mijn verontwaardiging vandaan? Ik heb er al zoveel over geschreven en jullie kunnen dat allemaal lezen in ĀCategorieën Ā map Zon en ZeeĀ, in de linkse kolom van deze blog. Toch nog even een resumé. De partij met en van Landuyt en Opstaele kwam begin 2001 aan de macht en nam al direct een valse start. Een actiecomité, dat zich om allerlei redenen maar vooral economische en wettelijke, verzette tegen de vestiging van een asielcentrum in een toeristische badplaats, werd op alle mogelijke manieren gedwarsboomd door het gemeentebestuur. Dat weigerde niet enkel de zijde van het comité te kiezen toen gerechtelijke stappen gezet werden, maar het vond het nodig bij elke gebeurtenis olie op het vuur te gieten en het comité te dwarsbomen. Dat overlast en criminaliteit toenamen, werd ontkend. De Westendenaar werd het recht van doorgang door het domein ontzegd. Het bestuur collaboreerde met Vande Lanotte en met de directrice die dagelijks de inwoners op stang joeg en het geld langs deuren en vensters naar buiten gooide, Ā
Het dossier bleef maar aanslepen. De administratieve molen draait natuurlijk nooit snel en (te) veel instanties moeten er hun zegje over doen, maar het was vooral in het hoofd en in het hart van de blauwe politici dat het mank liep. Ze hebben ĀZon en ZeeĀ gewoon verwaarloosd, wat zeg ik ĀomgebrachtĀ! De termijnen voor elk van hun acties werden eindeloos gerokken. ĀIk heb dat dossier kunnen deblokkerenĀ is een al enkele keren gehoorde uitspraak van de burgemeester, maar in het dossier ĀZon en ZeeĀ werd daar zelfs geen poging toe ondernomen. Landuyt zegt trouwens nog steeds dat hij geen spijt heeft van wat hij toen gedaan heeft. Ondertussen is het vroeger bloeiende en welvaart brengende vakantiedomein twaalf jaar een asielcentrum en een woestenij geweest. Het is iets dat de echte Westendenaar niet kan vergeven en vergeten. Het zal altijd een schandvlek blijven op deze generatie Open VLDĀers.
Hoe is de huidige toestand? Mijn laatste artikel eindigde op 11 mei 2011 met de voorlopige vaststelling door de gemeenteraad van het Ruimtelijk Uitvoeringsplan Nr 29 ĀZon en ZeeĀ. Dat werd onderworpen aan een openbaar onderzoek van 30 mei tot 28 juli 2011. Ten laatste om 12 uur op die sluitingsdag, moesten de bezwaren en opmerkingen waartoe dit plan aanleiding kon geven, schriftelijk medegedeeld worden aan de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening (GECORO). De commissie kwam (zes weken later) op 6 september 2011 bijeen om alle adviezen, opmerkingen en bezwaren te bundelen. Het schepencollege nam dan nog eens drie weken en besprak dat advies van de GECORO op 27 september. Nog zes weken sudderen en op 8 november werd het ontwerp van RUP Nr 29 definitief vastgesteld.
Wat werd er besproken in de GECORO op 6 september 2011? Dat kunnen jullie lezen op http://www.middelkerke.be/gecoro-ar.aspx Het uitgangspunt was uiteraard dat van het gemeentebestuur. Zo moest een globale visie toegepast worden voor het hele domein. De volledige voormalige vakantiestraat diende te worden opengesteld en de parkeerbehoefte moest ingevuld worden binnen de grenzen van het domein. De gunstige adviezen van de provincie West-Vlaanderen en van ĀRuimtelijk Erfgoed afdeling West-VlaanderenĀ werden besproken. Vier organisaties/ bedrijven dienden meerdere bezwaren in. Ze kwamen allemaal uit dezelfde hoek, die van de eigenaars uiteraard. Heel wat van die bezwaren zullen de lezers van deze blog maar matig interesseren. Dat is het geval als het gaat over de verkaveling VWE 6638, over het aantal en de diepte van de uitwendige balkons, over de dakconfiguratie van de gebouwen, over de grootte van de bezoekersparking, over het aanleggen van kleinschalige parkings voor bezoekers in de bufferzone, over de toegankelijkheid tot het hotel, over verharding van wegen en over al dan niet verplichten van zonnepanelen.
Wat de Westendenaar wel aanspreekt, mij persoonlijk toch, is de aantrekkelijkheid van en de doorgang door het domein. Dat er niet toegeven wordt aan het voorstel om de minimum afstand tussen de gebouwen te verhogen om de dichtheid en dus ook de automobiliteit niet te verhogen, vind ik een goede zaak. Wat betreft het in- en uitrijden van het domein, is er een dubbel probleem: enerzijds zou de Essex Scottishlaan (en Vakantiestraat) moeten ontlast worden, maar anderzijds komt de leefbaarheid van de Matthieulaan in het gedrang. Vooral het verplicht aanleggen van een ĀevenementenpleinĀ schijnt een doorn in het oog van de eigenaars te zijn. De GECORO betwist dat het een openbare pleinzone wordt en zegt dat het zelfs in private handen kan blijven, maar noemt het wel een evenementenplein met publiek karakter waar iedereen dus vrije toegang moet krijgen. Is dat niet tegenstrijdig? Zeer duidelijk is het in elk geval niet. De gemeente noemt de Vakantiestraat de Ācentrale verkeersluwe as die structuur geeft aan het gebied en die functioneel versterkt wordt door recreatiemogelijkheden en horeca waaraan verschillende publieke ruimtes gekoppeld wordenĀ. De eigenaars vragen dat de alternatieve vakantiestraat zou bewaard blijven als fiets- en voetgangerspad. Om te vermijden dat iedereen tussen hun gebouwen door loopt of rijdt?
Uit de gemeenteraadszitting van 6 december 2011Ā en van 11 mei 2011 In de laatste zitting van 2011 werd kennis genomen van het hierboven besproken advies van de GECORO. Het openbaar onderzoek zou volgens het gemeenteraadsverslag maar aanleiding gegeven hebben tot 1 bezwaar (!), in tegenstelling tot wat er in het verslag van de GECORO staat. Uit het advies werd besloten dat de voorschriften van de verkaveling VWE 6638, goedgekeurd door het schepencollege met datum 27 april 1966, gelegen in het plangebied van het RUP ĀZon en ZeeĀ in opmaak, niet in overeenstemming zijn met de visie op het plangebied. Het zelfde geldt voor het recht van doorgang verleend bij beslissing van de gemeenteraad met datum 22 augustus 2002, punt 36, namelijk via de alternatieve vakantiestraat. De raad werd dan ook gevraagd de verkaveling VWE 6638 en de erfdienstbaarheid van doorgang langs de alternatieve vakantiestraat (langs de zwemkom) op te heffen.
Wat belooft Janna Opstaele ons? 'De vakantieverblijven komen in een groene omgeving, een park met centraal een plein dat voor iedereen toegankelijk is. De plannen zijn nu ter goedkeuring naar het provinciebestuur opgestuurd. Eenmaal goedgekeurd, en dat goede nieuws verwachten we nog in het eerste kwartaal van dit jaar, kan de bouwheer starten met de realisatie. Ik hoop dat de eerste vakantieverblijven er al binnen de twee jaar zullen staan.'
Laat mij toe daar nog heel wat twijfels over te hebben. In het advies van de GECORO is al te vaak sprake van een verplichte nog uit te voeren inrichtingsstudie, die een antwoord zal moeten geven op een vijftal bezwaren van de eigenaars: bezoekersparkings, verschuiving van evenementenplein, bijkomende in en uitrit via Matthieulaan, twee in- en uitritten ondergrondse parking via Matthieulaan, behoud van alternatieve vakantiestraat als fiets- en voetgangerspad. Vooral die Matthieulaan zou wel eens roet in het eten kunnen gooien. De GECORO adviseert zelfs dat er misschien een nieuw openbaar onderzoek zou moeten gebeuren. Of worden die adviezen van de GECORO gewoon genegeerd?
Ik hoop dat ik ongelijk krijg en dat de eerste vakantieverblijven er inderdaad binnen twee jaar al zullen staan, maar ĀZon en ZeeĀ heeft nu al zo vaak voor verrassingen gezorgd Ā ..
ĀZon en ZeeĀ, eindelijk licht aan het einde van de tunnel? Of nog niet?
Op 11 mei 2011 werd dan toch eindelijk het voorontwerp van een nieuw ĀRuimtelijk UitvoeringsplanĀ (RUP) nummer 29 ĀZon en ZeeĀ door de gemeenteraad goedgekeurd. Nu moet nog ĀslechtsĀ het openbaar onderzoek gebeuren. Dat staat als volgt aangekondigd op de website van de gemeente:
ĀHet College van Burgemeester en Schepenen van de gemeente Middelkerke brengt, overeenkomstig de bepalingen van de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening ter kennis van de bevolking dat een openbaar onderzoek geopend wordt betreffende het ruimtelijk uitvoeringsplan RUP 29 "Zon en ZeeĀ, voorlopig vastgesteld door de gemeenteraad in zitting van 11/05/2011. Het plan omvattende de bestaande toestand, het bestemmingsplan met de stedenbouwkundige voorschriften, ligt ter inzage van het publiek in het gemeentehuis van Middelkerke, Spermaliestraat 1 Ā 8430 Middelkerke, dit vanaf 30/05/2011 tot en met 28/07/2011 tijdens de openingsuren. De bezwaren en opmerkingen waartoe dit plan aanleiding kan geven dienen schriftelijk medegedeeld aan de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening, Spermaliestraat 1 te 8430 Middelkerke ten laatste op 28/07/2011 om 12.00 uur.Ā
Ik ben dan ook het plan eens gaan inzien. Het is niet toegelaten er fotokopieĆ«n van te nemen, maar ik heb het vergeleken met wat jullie vinden op het net op de site http://www.lne.be/merdatabank/uploads/nthnvg2059.pdf Er zijn slechts geringe verschillen en zo kunnen de geĆÆnteresseerden zich ook van bij hen thuis reeds een goed idee vormen over wat het ĀnieuweĀ Zon en Zee ons brengen zal. Ik begrijp trouwens niet goed waarom er geen hoorzitting georganiseerd wordt. Goed begrijpen wat er allemaal in zoĀn RUP staat is ver van eenvoudig. Niet enkel moet men een beetje overweg kunnen met de technische termen, maar tevens is het nodig dat men de weerslag van bepaalde verordeningen kan bevatten. Ziehier het ontwerp
Zoals ik reeds uitlegde in een vorig blogartikel zijn ĀDuinenzichtĀ noch de vakantiewoningen van ĀKompasĀ opgenomen in het plangebied.
Verzoek tot raadpleging Vooraleer zoĀn plan kan goedgekeurd worden, moet eerst de weerslag ervan op het leefmilieu ingeschat worden. Indien de te verwachten effecten aanzienlijk zijn, dan moet er een PLAN-MER opgemaakt worden. (MER Ā Milieu Effecten Rapport). Dat gebeurt via het opmaken van een screeningsnota (Āverzoek tot raadplegingĀ) die de bevoegde administratie ervan moet overtuigen dat de te verwachten effecten onbelangrijk zullen zijn. Begin 2009 werd de nota afgerond en rondgestuurd naar de adviserende overheden. Jullie kunnen die vinden op http://www.lne.be/merdatabank/uploads/nthnvg2059.pdf Zowel het agentschap ĀNatuur en BosĀ (ANB), het agentschap ĀRuimtelijke Ordening VlaanderenĀ als de Vlaamse Milieumaatschappij oordeelden dat het studiebureau zijn huiswerk niet goed gemaakt had en de screeningsnota kreeg een ĀonvoldoendeĀ. Reden hiertoe was het ontbreken van de effectbeoordeling ten aanzien van bemaling, dat is de beheersing van het oppervlakte- of grondwater. Dat is natuurlijk zeer belangrijk aangezien er een ondergrondse parking zal aangelegd worden. Daarom moet in het plan vermeld worden hoe dat waterpeil zal beheerst worden. Er zullen tijdens de bouwfase inderdaad speciale technieken vereist zijn om ervoor te zorgen dat de impact op het omliggend natuurlijk milieu beperkt blijft.
Passende beoordeling Het ANB vroeg expliciet de opmaak van een Āpassende beoordelingĀ in verband met betekenisvolle effecten op het naburig habitatrichtlijngebied. In een passende beoordeling wordt op basis van onderzoek uitgezocht of met zekerheid kan worden gesteld dat er geen aantasting van natuurlijke kenmerken zal optreden. De habitatrichtlijn beschermt natuurlijke habitats en populaties van wilde dier- en plantensoorten op het Europees grondgebied van de lidstaten. Meer daarover vinden jullie op http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31992L0043:NL:HTML Het Ānaburig gebiedĀ waarvan hiervoor sprake, is als volgt gesitueerd.
Het rood gearceerd en omrand gebied is het habitatrichtlijngebied. Het plangebied van het RUP Zon en Zee is donkerrood omrand. In opdracht van de gemeente werd de passende beoordeling opgesteld door het gespecialiseerd studiebureau ĀGrontmijĀ. Ze werd afgeleverd in april 2010 en is te vinden op http://www.lne.be/merdatabank/uploads/b746.pdf Na ontvangst van de screeningsnota en van de adviezen van de gepaste instanties, neemt de administratie een beslissing over de noodzaak van een PLAN-MER. Op 17 augustus 2010 werd door de dienst MER geconcludeerd dat de herziening van het BPA geen aanleiding gaf tot aanzienlijke milieueffecten en dat de opmaak van een plan MER niet nodig was. Op 5 april 2011 greep dan de plenaire vergadering voor dit RUP plaats. Daar werd door de betrokken overheden en adviserende administraties en instellingen advies uitgebracht over het voorontwerp van het plan. Het RUP bleek dus aan alle eisen te voldoen.
Hoeveel bouwlagen mogen er dan nu zijn in het nieuwe plan? Ik lees in paragraaf 6.1.4. van het voorontwerp dat er extra - aandacht moet geschonken worden aan het afwerken van de randen en aan de overgang naar residentiƫle woonzones, in het bijzonder ter hoogte van de Essex Scottishlaan, de Matthieulaan en de Hovenierstraat.. De typologie, de hoogte en de stijl van de gebouwen mogen het straatbeeld niet verstoren, maar moeten het integendeel versterken. Dit resulteert in het volgend aantal bouwlagen: Langsheen de Matthieulaan en de Hovenierstraat, waar de bestaande bebouwing aan de overzijde momenteel nergens hoger is dan tot 2 bouwlagen, moet 2+1 de norm zijn. Hieronder zien jullie het enig huidig Zon en Zeegebouw in de Matthieulaan.
Langsheen de Essex Scottishlaan, waar de bestaande bebouwing hoger is (tot 3+1 bouwlaag), zijn 3+2 bouwlagen toegestaan. Hieronder een gebouw uit de Essex Scottishlaan.
Ook in de onmiddellijke omgeving is de bestaande bebouwing hoger; deze zone sluit ook dichter aan bij het zwaartepunt van het vakantiepark. Ook in het noordelijk gedeelte is de draagkracht van de omgeving kleiner door de nabijheid van de duinen en de beperkte bouwhoogte van de nabijgelegen vakantiewoningen. Hier blijft de toegelaten bouwhoogte dan ook beperkt tot 2+1 bouwlagen voor de centrale zone en tot 1+1 bouwlaag voor de rand (langsheen de Bassevillestraat). Langsheen de centrale parkstrook (huidige Vakantiestraat) komt de hoogste bebouwing. Hier kan tot 4 Ć 5 bouwlagen gebouwd worden. In het ĀbinnengebiedĀ ten zuiden van de huidige Vakantiestraat wordt een maximale bouwhoogte van 3 + 1 toegelaten. Indien woningen worden gerealiseerd onmiddellijk aansluitend bij de centrale waterpartij dient de bouwhoogte beperkt te zijn tot 1+1 bouwlaag. Het eerste cijfer is het maximaal aantal bouwlagen tot de kroonlijst; het tweede cijfer of ĀdĀ is de aanduiding dat een bouwlaag in de dakverdieping kan verwerkt worden of kan teruggetrokken worden ten opzichte van de gevels. De kroonlijst is de horizontale uitspringende en meestal geprofileerde band, die de bekroning vormt van een muur onder het dak. Hieronder vinden jullie een plannetje met de toegelaten bouwlagen.
Ziehier nog een aantal voorwaarden waaraan het plangebied zal moeten voldoen. Ik gebruik hierna meestal de terminologie uit het RUP.
Morfologie (vorm) De opstelling van de bebouwing moet rekening houden met oriƫntatie en schaduwwerking. De bebouwing moet een afstand aanhouden t.o.v. de grenzen van het RUP die minstens gelijk is aan de hoogte van die bebouwing. Bedoeling is te voorkomen dat sommige lagere bebouwingen steeds in de schaduw van hogere naastgelegen bebouwingen liggen.
Architectuur De architectuur zal kwaliteitsvol en modern zijn met sterke articulatie van de gevels, onder meer door materiaalgebruik, terrassen en balkons,...
Recent nieuws over de Vakantiestraat In een vroeger blogartikel heb ik het uitvoerig gehad over de doorgang van de Essex Scottishlaan naar de Bassevillestraat. In paragraaf 6.1.1. van het RUP kunnen we lezen dat de verbinding opnieuw zal gebeuren via de oude Vakantiestraat en dat deze centrale as (donkergroen op de figuur hierboven) functioneel hersteld wordt met recreatiemogelijkheden en horeca. Zijn die wel leefbaar? Zal ĀTer DuinenĀ daaronder niet te veel te lijden hebben? En, wat vindt de handelaarsbond van Westende-dorp daarvan? De eigenaar van het nog overgebleven deel van het centrum (rond de twee grijze langwerpige blokken op de figuur) wil echter geen doorgang op zijn eigendom en aangezien dat nu privaat terrein is zonder erfdienstbaarheid.. . Hij beweert dat die idee zeker niet van hem stamt, noch dat iemand van de andere eigenaars ooit bezwaar zou geuit hebben tegen het behoud van de alternatieve weg, via het oud zwembad. Men kan zich ook afvragen hoe de zone van het ex-zwembad zal ontsloten worden, voor de eigenaars van woningen en voor de brandweer. Misschien kan daar een nieuwe en dus betere doorgang voor voetgangers en fietsers gecreĆ«erd worden? Zullen de andere eigenaars ook willen dat er geen doorgang komt op hun eigendom? Er zou volgens het RUP een parkachtige strook, een activiteitenplein, moeten ontstaan in het midden van de nu voorziene doorgang. De eigenaar is ook deze opvatting verre van genegen omdat je toch geen park kunt aanleggen op iemands eigendom. Zal men hem daarvoor moeten onteigenen?
Wat vroeg ik mij ook weer af Ākrijgen we misschien een tweede Vakantiestraat Ā story?Ā
Parkeergelegenheid Bovengronds is parkeergelegenheid voorzien voor circa 60 voertuigen van bezoekers. Het plan voorziet ook in totaal 450 ondergrondse parkeerplaatsen, verdeeld over twee parkings onder de bebouwing, enerzijds onder het oud-zwembad en anderzijds tegen de Matthieulaan. De inrit zou enkel via de Essex Scottishlaan mogen gebeuren. Niettegenstaande er een studie uitgevoerd werd over de verkeerscapaciteit van deze laan met als besluit dat er geen overcapaciteit zou zijn, zijn er heel wat bezwaren, zowel van de eigenaars als van de omwonende handelaars.
Besluit Het minste wat kan gezegd worden is dat het opmaken en beoordelen van een RUP een zee van tijd in beslag neemt. In ons geval wordt het openbaar onderzoek op 28 juli 2011 afgesloten, na vijf jaar dus, maar dan wordt het plan nog niet officieel. Er kunnen namelijk nog bezwaren ingediend worden en dat zal zeker gebeuren, zowel vanwege de eigenaars van Zon en Zee als van de Westendenaars. Er zijn toch zo veel instanties die er hun zegje over moeten hebben. Je moet al een specialist zijn om ze allemaal uit elkaar te halen maar hun beoordelingstijden lopen zo hoog op dat je er haast je geduld zou bij verliezen. Wat het plan in zijn geheel betreft, dat schijnt er mij goed uit te zien, als concept. Ik heb al verschillende keren geschreven dat de ĀGolf AzurĀ mij een goed voorbeeld leek, met groen en water, met redelijke afstanden tussen de blokken, geen hoge blokken die het zicht benemen, kortom eindelijk mag ik dus eens iets positief schrijven over ĀZon en ZeeĀ en dat maakt me gelukkig. Nu maar afwachten welke de bezwaren zullen zijn die de eigenaars zullen uitbrengen en de toegevingen die het gemeentebestuur zonder enige twijfel weer zal doen. Ik hoop dat Westende-dorp eindelijk eens een aanwinst mag optekenen. Het zal wel geen echt vakantiecentrum zijn, zoals vroeger, maar toch Ā
Hoogheidwaanzin, slecht beheer en verspilling doen een mooi project ineenstuiken.
De bouwpromotoren hebben nog eens toegeslagen in Westende. Fietsers en wandelaars hadden natuurlijk al gezien hoe het gebouw op de hoek van de Vakantiestraat en de Bassevillestraat, op het terrein van de minigolf, in de voorbije dagen afgebroken werd. Een goeie zaak, zou ik zeggen, want het stond er al sedert maart 2007 onafgewerkt en verwaarloosd bij, zoals te zien is op beide onderstaande fotoĀs. Een schande voor Westende! En wat een verspilling!!!
Het is nu al meer dan 10 jaar geleden dat het rampzalig nieuws over de vestiging van een asielcentrum ons bereikte en weer wordt Westende in het hart geraakt, zij het dan minder zwaar. De grootste politievakbond van ons land, de NSVP (Nationaal Syndicaat van het Politie- en Veiligheidspersoneel) heeft dan toch ĀDuinenzichtĀ verkocht. Koper is de NV Ā«TWIN INVESTĀ», Albert I laan 96 Oostduinkerke, soms ook vermeld als ĀTwin PropertiesĀ. De groep maakt deel uit van de NV Gromabel, een gerenommeerde vastgoedholding, actief in projectontwikkeling met jarenlange ervaring in nieuwbouwprojecten, tweede verblijven en vakantieparken. Deze holding was ook reeds voor 50% betrokken bij de aankoop van ĀZon en ZeeĀ. Het is hoegenaamd niet eenvoudig om inzicht te krijgen in al die groepen, holding, ĀinvestsĀ, enz... Ze zijn zeer vaak ineengestrengeld zodat de buitenstaander niet meer weet wie tot welke groep behoort. Ik had immers eerst gehoord dat ĀDuinenzichtĀ gekocht werd door Joost Debucquoy uit Oostende. De groep van de familie Debucquoy beschikt via 4 holdings (Gromabel, CTE, Joera & Seagril Decor) over een eigen vermogen van meer dan 55 miljoen euro. Zou het kunnen dat we met ĀTwin PropertiesĀ en met de groep Debucquoy eigenlijk over hetzelfde spreken? Ik had graag wat meer duidelijkheid gekregen, maar mijn vraag daarover aan ĀTwin PropertiesĀ bleef onbeantwoord. Ik had het eigenlijk niet anders verwacht.
Toen was het nog ĀOns RustoordĀ ĀDuinenzichtĀ staat, vooral bij de oudere Westendenaars, bekend als ĀOns RustoordĀ. Het heeft een rijke geschiedenis want op 8 november 1932 werd het opgericht om te voldoen aan de idee dat iedereen op een betaalbare manier vakantie moest kunnen nemen, met andere woorden zowel volwassenen als kinderen moesten de kans krijgen om van een luchtkuur te genieten. Het was een project van de Christelijke Mutualiteit met zetel in Kortrijk en telde onder de stichters onder meer Alfred de Taeye (minister van Volksgezondheid en van het Gezin 1950-1954, bekend van de wet ĀDe Taeye, die in 1948 voorzag in de bouw van 50.000 goedkope woningen met subsidies en goedkope leningen). De bouwgrond werd aangekocht in januari 1933 en de Torhoutse architect Willem Nolf kreeg de opdracht het gebouw te ontwerpen. In juli 1936 werd het principe van de jaarlijkse betaalde vakantie voor iedereen wettelijk vastgelegd: de kleine man kreeg voortaan een week verlof. Een gezondheidskuur voor zwakke kinderen in ĀOns RustoordĀ duurde minstens drie maanden. Onder het paas- en groot verlof werden ook vakantiekinderen opgenomen voor een periode van 8 tot 14 dagen om aldus aan iedereen de gelegenheid te geven om aan zee een kort verlof door te brengen. Wie herinnert zich niet de groepen met sjaaltjes en vlaggen die zingend op stap gingen naar zee, in drie of vier gelederen? Vooral het ĀRustoordliedĀ op het wijsje 'Heigh ho, heigh ho' uit de film 'Sneeuwwitje') weerklonk met overtuiging. Ziehier de tekst:
ĀWe gaan, we gaan, we stappen lustig aan Vooruit nu maar, ontvouw de vaan, de Rustoordjeugd treedt aan Met vlaggen in de wind en zonlicht op Āt gelaat, Een nieuwe jeugd gezwind langs nieuwe wegen gaat. Falderie faldera (2x) Falderiariariara faldera Falderie faldera (2x) Falderie faldera langs nieuwe wegen gaat En waar we gaan of zijn, steeds klinkt ons jeugdig lied Een straaltje zonneschijn verlaat Ons Rustoord niet.Ā
Tijdens de oorlog Tijdens de bezetting lagen er bestendig Duitse troepen ingekwartierd. Het gebouw wasomgeven door prikkeldraad en door loopgrachten met schootsstellingen voor automatische wapens. Ernaast stond een barak voor het stallen van een twintigtal paarden. De uitdrukking Āde Duitsers waren smĀ Ā maar ze hadden goede soepĀ stamt misschien wel uit die tijd. De Westendenaars, die in loondienst waren bij een aannemer die aan de ĀAtlantikwalĀ werkte, mochten immers elke dag een ĀcasseroleĀ soep afhalen in ĀOns RustoordĀ. Na de bevrijding bezetten Engelse soldaten het gebouw.
De naoorlogse periode Na de tweede wereldoorlog kreeg ĀOns RustoordĀ een directrice met een kajottersverleden (Katholieke Arbeidersjeugd) en een verpleegstersdiploma: juffrouw Adeline Van Kerckhove. Het uniform werd afgeschaft. Enkel de monitrices droegen nog een witte schort, om op het strand herkenbaar te zijn voor de kinderen. Door de oorlog en de aard van de bezetting, was een grondig herstel van het gebouw absoluut nodig. Op 7 maart 1947 konden we in ĀDe ZeewachtĀ lezen dat de grootste herstelwerken die aan de kinderkolonie sedert de bevrijding gedaan werden, hun einde naderden. Er werden ook geen volwassenen meer toegelaten, enkel nog kinderen van 2 tot 14 jaar, die er kwamen voor een preventieve luchtkuur of omdat hun gezinssituatie een opvang noodzakelijk maakte. De kinderen werden ingedeeld in groepen volgens leeftijd. Tijdens het schooljaar kregen ze er ook onderwijs. In de zomer kon het aantal kinderen oplopen tot vijfhonderd. De speelzaal en de klaslokalen werden dan ingericht als slaapzalen. Op zaterdag 1 juni 1957, in aanwezigheid van monseigneur De Smedt, bisschop van Brugge en van de provinciegouverneur ridder P. Van Outryve dĀYdewalle, werd het 25 jarig bestaan gevierd.
De inlijving bij ĀZon en ZeeĀ Op het einde van de jaren 1970 kwamen steeds minder kinderen naar het home en in 1980 werd ĀOns RustoordĀ opgenomen in het gezinsvakantiecomplex van het Algemeen Christelijk Werknemersverbond (ACW): ĀZon en ZeeĀ. Het domein telde nu 5 hectaren en nam dus letterlijk en figuurlijk een belangrijke plaats in, in Westende.
En toen werd het ĀDuinenzichtĀ! Einde 2000 viel ĀZon en ZeeĀ weer uiteen. Er werd een omheining geplaatst op de grens met ĀOns RustoordĀ en de nieuwe eigenaars werden de grootste politievakbond van het land, de NSVP (Nationaal Syndicaat van het Politie- en Veiligheidspersoneel) en de militaire vakbond ACMP, Algemene Centrale van het Militair Personeel. Op de openingsplechtigheid in 2001 noemde burgemeester Landuyt het centrum Āde Renaissance van Westende-dorpĀ. Hij dacht, verkeerdelijk natuurlijk, dat de ĀZon en ZeeĀ Ā pil (de vestiging van een asielcentrum met zijn steun) daarmee verguld zou worden. De bouwheer NV Formatio vatte de zaken groots aan en had het volste vertrouwen in een nieuwe en bloeiende toekomst. Daarom werd op geen euro gekeken. Niet minder dan 4.549.269,51 Ā hadden ze daarvoor over. Alle bestaande gebouwen werden vernieuwd, met nieuwe ramen en de graspleinen werden heraangelegd. Er kwam een restaurant voor 180 personen.
Het domein kreeg een dubbele bestemming. Het eerste deel werd een internationaal congres- en vormingscentrum NV Formatio voor seminaries,congressen, productvoorstellingen, feesten,... De mogelijkheden waren niet van de minste aangezien een volledig uitgerust auditorium voor 200 personen, cabines voor simultaanvertaling en 11 vergaderzalen voor 15 tot 200 personen, met de modernste uitrusting ter beschikking konden gesteld worden. Het tweede deel werd een vakantiecentrum met een capaciteit van 48 kamers met 200 bedden en appartementen voor 2 tot 8 personen.
Provinciaal jeugdvormingscentrum of vakantiecentrum voor Luxemburgs ĀRode KruisĀ? Op 28 november 2003 verklaarde het provinciebestuur van West-Vlaanderen het centrum te willen aankopen om er een jeugdvormingscentrum van te maken. Volgens gedeputeerde Dirk De fauw waren ze reeds 20 jaar op zoek naar een geschikte ruimte voor vorming, zowel van scholen als jeugdbewegingen. Jongeren zouden er cursussen rond jeugdwerk kunnen krijgen of er stages voor leiders van jeugdbewegingen kunnen volgen. Ze vonden het volledig centrum eigenlijk te groot voor het beoogd vormingscentrum., maar een deel ervan stond niet te koop en dus werd noodgedwongen maar een bod gedaan op het volledig gebouw. Er werd toen geprobeerd om een aarzelende Vlaamse jeugdherbergcentrale warm te maken om het centrum te Āhelpen vullenĀ. Maar, er waren andere kapers op de kustĀ Op 25 april 2007 schreef de gedelegeerde bestuurder Philip Van Hamme een brief aan het Middelkerks college van burgemeester en schepenen. Hij legde daarin uit dat het ĀRode kruis LuxemburgĀ geĆÆnteresseerd was om partner te worden of om het centrum over te nemen. Zij wilden echter nieuwe logementen bouwen op basis van het toenmalig bijzonder plan van aanleg, namelijk 40% bebouwing van de grond maar dan met 3 bouwlagen (er waren er maar 2 toegestaan) in de vorm van appartementen. Om het plan te financieren wilden ze de helft daarvan verkopen aan hun leden en zelf het centrum uitbaten ten voordele van hun leden en families. Hij vroeg het domein van Formatio mee op te nemen in het BPA ĀZon en ZeeĀ dat op dat ogenblik gewijzigd werd in de richting van Āmeer bouwlagenĀ.
Verkeerde keuze van het schepencollege Op 17 oktober 2006 besliste het college inderdaad het studiebureau Sum in Brugge te belasten met de opmaak van het BPA nummer 29 ĀZon en ZeeĀ, gescheiden van het BPA ĀWestende-dorpĀ. Om te voldoen aan de vraag van ĀDuinenzichtĀ, werden in de zitting van 30 juli 2007 de percelen, gelegen tussen de Bassevillestraat, de Essex Scottishlaan, de Hovenierstraat en de Matthieulaan, opgenomen in het plangebied van het BPA ĀZon en ZeeĀ. Het schepencollege nam daarna echter een bocht van 180Ā° (niet de eerste in zijn geschiedenis!) en vond, na een bespreking met gedeputeerde De fauw op 04 december 2007, dat een jeugdopleidingscentrum eigenlijk niet zoĀn slecht gedacht was en dat bovendien het BPA ĀZon en ZeeĀ daarvoor niet moest gewijzigd worden. In de zitting van 18 december 2007 werd dan ook beslist de percelen van ĀDuinenzichtĀ toch niet op te nemen in het BPA ĀZon en ZeeĀ. Verkeerde inschatting? Waarom werd daar niet mee gewacht tot het duidelijk was wat de provincie juist van plan was? De beslissing van het college heeft er inderdaad toe bijgedragen dat de leegte in Westende-dorp weer zo veel jaar langer heeft geduurd.
En wat met de vakantiewoningen van ĀKompasĀ? Vlak naast ĀDuinenzichtĀ staan ook de vakantiewoningen die beheerd worden door de camping ĀKompasĀ. Deze laatste huurt die woningen en heeft daarvoor een pachtcontract afgesloten dat loopt tot 2017. Jullie zien hieronder over welk deel het gaat.
Nu zijn die woningen inbegrepen in de verkoop van ĀDuinenzichtĀ zodat ĀTwin PropertiesĀ (of Āde groep DebucquoyĀ?) daarvan nu ook de eigenaars zijn. Wat zij van plan zijn, blijft voorlopig koffiedik kijken. Zij hebben de keuze tussen Āalles laten zoals het is tot 2017Ā of het pachtcontract met ĀKompasĀ nu verbreken mits het betalen van een schadevergoeding. Naar het schijnt zou ĀKompasĀ tegen dat laatste geen bezwaar hebben, omdat zij eigenlijk voor serieuze investeringen staan om die vakantiewoningen te renoveren. Maar zal de eigenaar niet eerder willen wachten tot hij/ zij zekerheid heeft over het al dan niet wijzigen van het BPA? De tijd zal het eens te meer moeten uitwijzen! En in de dossiers Zon en Zee Ā Duinenzicht heeft men al vaak bewezen dat het op geen jaartje komt!
Besluit Dat wordt in elk geval een dossier dat nauwlettend moet in de gaten gehouden worden. Zijn we nu weer vertrokken voor een aantal jaren leegstand in Westende-dorp tot het BPA uiteindelijk toch gewijzigd wordt in het voordeel van ĀTwins PropertiesĀ?
In Westende zal de geschiedenis zich toch niet herhalen, zeker????
De Middelkerkse gemeenteraad heeft in de zitting van 11 mei beslist de bestaande erfdienstbaarheid tot publieke doorgang van het domein Zon & Zee op te heffen. Die doorgang ligt mij zeer nauw aan het hart en heeft in de tijd van het asielcentrum zeer veel kwaad bloed gezet.
Waarover gaat het eigenlijk? Op 15 oktober 1986 werd vĆ³Ć³r Notaris Porters van Westende een verkoopakte opgesteld tussen het college van burgemeester en schepenen, vertegenwoordigd door burgemeester Julien Desseyn en secretaris Louis Dobbelaere, en Zon en Zee, vertegenwoordigd door 2 beheerders. Onderwerp van de verkoop was Āeen gemeenteweg, Vakantiestraat genaamd, die de verbinding vormt tussen de Essex Scottishlaan en de Bassevillestraat, ten kadaster bekend sectie A, zonder nummer met een oppervlakte van 2486 mĀ².Ā De verkoopprijs bedroeg 835.420 BEF. Dat moest niet in speciĆ«n maar in natura betaald worden. Zon en Zee verbond er zich immers toe de straat her aan te leggen en riolerings-, bestratings- en groenaanplantingswerken uit te voeren. In de Bijzondere Voorwaarden kan men lezen onder Art 1
ĀVoetgangers en fietsers zullen steeds onbeperkt toegelaten worden; zij zullen zich ongehinderd vanaf de Bassevillestraat naar de Essex Scottishlaan kunnen begevenĀ
Ziehier hoe de vakantiestraat er uitzag Āin de goeie oude tijdĀ.
Alternatieve weg De verplichting om deze erfdienstbaarheid dwars door het asielcentrum te moeten eerbiedigen was voor de directrice en voor burgemeester Landuyt, die door haar rechtstreeks of onrechtstreeks opgejut werd, een harde noot om kraken. Of toch niet? Ze omzeilden immers het probleem, letterlijk en figuurlijk. Eerst sloten ze de doorgang af met dranghekkens waarmee ze de Westendenaars een eerste slag in het gezicht toebrachten. Fietsers en wandelaars moesten nu kilometers omlopen om zich van de Essex Scottishlaan naar de Bassevillestraat te begeven. Ook aan de handelaars tegenover de ingang van Zon en Zee werd daarmee nog eens extra schade toegebracht. PotentiĆ«le klanten uit de campings aan de andere zijde van de Bassevillestraat werden de weg naar de Essex Scottishlaan versperd en deden hun inkopen nu elders. Vanaf 18 juni 2002 werd een omheining geplaatst, parallel aan de bestaande en zo werd een lus gemaakt van het zwembad naar de oude vakantiestraat, gedeelte ĀDuinenzichtĀ. Een alternatieve weg moet aan dezelfde voorwaarden voldoen als de verdwenen weg, maar daar was hier geen sprake van. Er was namelijk geen verlichting, zodat wandelaars en fietsers het pad, zeker bij duisternis, nauwelijks durfden gebruiken omwille van de onveiligheid. Het pad was ook veel te smal en de verharde ondergrond was van bedenkelijke kwaliteit. Hieronder alvast een foto.
In de gemeenteraad van 11 mei 2011 werd nu beslist de erfdienstbaarheid op dat pad op te heffen, omdat het recht van doorgang niet in overeenstemming is met de visie van het plangebied of met andere woorden, met het nieuw ruimtelijk uitvoeringsplan nummer 29 ĀZon en ZeeĀ, waarover ik later wellicht vaak nog eens zal uitweiden. Daarmee bestaat voortaan geen enkel recht van doorgang meer vanaf de Essex Scottishlaan naar de Bassevillestraat.
Zo zou de doorgang er in de toekomst uitzien.
In verband met de oranjekleurige verbinding, die de vroegere Vakantiestraat voorstelt, staat in paragraaf 6.1.1. van het RUP Nr 29 ĀZon en ZeeĀ te lezen. ĀDe Vakantiestraat loopt dwars doorheen de site en geeft mee structuur aan het gebied. Deze centrale as wordt functioneel versterkt (recreatiemogelijkheden, horeca, Ā ) en er worden verschillende publieke ruimtes aan gekoppeld. Er wordt voorgesteld de as verkeersluw te houden. Door het verkeer zoveel mogelijk aan de rand op te vangen, kan een zo goed als verkeersvrije wandel- en fietszone gecreĆ«erd worden die het centrum van het projectgebied wordt.Ā
We herdenken de 'Zon en Zee' - ramp, 10 jaar geleden
Zes december 2000 zal in de Westendse annalen geboekstaafd blijven als een rampzalige dag. Hoe zouden wij dat ooit kunnen vergeten? Er werd toen namelijk een bom gedropt op ons dorp met zware financiële schade voor de handelaars en eigenaars. Er werd ook een aanslag gepleegd op het rechtvaardigheidsgevoel, op de morele waarden en op het vertrouwen in de politiek van veel andere inwoners. De ministerraad besloot die dag, onder impuls van onze socialistische streekgenoot Johan Vande Lanotte, een deel van Zon en Zee, eigendom van het ACW, aan te kopen voor de prijs van bijna 14 miljoen euro om er een opvangcentrum voor 750 asielzoekers in te richten.
Wij denken met weemoed terug aan ons bloeiend toeristisch dorp van vroeger Een toeristisch centrum dat in het jaar 2000 nog 144.000 overnachtingen mocht boeken, moest plots verdwijnen om plaats te maken voor een centrum met (onbemiddelde) asielzoekers. Buitenstaanders, die er jarenlang druk het zwembad bezochten, waren er plots niet meer echt welkom. Dat viel allemaal niet in goede aarde bij de Westendenaars. Die vonden trouwens dat er nog heel wat andere redenen tot ontevredenheid waren. Westende zou minder aantrekkelijk worden voor toeristen met minder inkomsten voor de handelaars tot gevolg. De eigendommen zouden in waarde verminderen. Het aantal voorziene asielzoekers was veel te hoog in verhouding tot 1000 dorpbewoners. Het leefmilieu van de dorpsbewoners zou geschonden worden. Het familiaal karakter van het dorp zou verdwijnen. Er werd gevreesd voor hogere onveiligheid (door criminaliteit en op medisch gebied). Bovendien vonden de mensen het opvangen in zoĀn luxueus centrum en het onredelijk veel (belastings)geld besteden aan personen, waarvan de meeste vluchtten uit economische redenen, ongepast. Er werd dan ook een actiecomité opgericht dat hardnekkig weerstand bood met pamfletten, boeken, fakkeltochten, symbolische acties maar vooral via een klacht bij het gerecht op basis van het feit dat Zon en Zee een centrum was voor verblijfsrecreatie waar niemand mocht wonen, terwijl asielzoekers dat wel deden.
De antihelden van de ĀZon en ZeeĀ Ā story
Wij kunnen en zullen de talloze blunders van Michel Landuyt niet vergeten De steun van de gemeente verlenen aan het asielcentrum zal ook de Westendse geschiedenis ingaan als de allergrootste blunder van burgemeester Michel Landuyt. Als jurist meende hij natuurlijk alles beter te weten. Hij vond het niet nodig ook maar één keer met de leden van het actiecomité te overleggen. Integendeel, hij strooide eerst zand in hun ogen door te doen alsof hij zich tegen de vestiging van het centrum zou blijven verzetten. Daarna maakte hij een bocht van 180 graden en werd hij de aartsvijand van de actievoerders. Hij gedroeg zich als ĀJudasĀ tegenover de Westendenaars. Dat hij juist op zijn eigen (gerechtelijk) terrein gevloerd werd, bewijst natuurlijk dat zijn inschattingsvermogen te wensen overlaat. Dat bewees hij nogmaals toen hij de leden van het actiecomité wilde intimideren door ze Āin de gaten te laten houdenĀ, ja zelfs inlichtingen over hen te laten inwinnen door de politie. Zijn klacht bij het 'Centrum voor Gelijkheid van Kansen' tegen de schrijver van de boeken over het asielcentrum, werd door iedereen weggelachen, zelfs door Johan Leman. Hij verkoos de vriend te blijven van de socialistische minister, zogezegd in het belang van Middelkerke, door een verschrikkelijk en waardeloos protocolakkoord met hem af te sluiten. Bovendien kwam daar nauwelijks iets van terecht. Geen enkel pestmiddel tegen de Westendenaars was hem trouwens te min. Het mooiste voorbeeld daarvan was de 'farceĀ met de afsluiting van de vakantiestraat, die later vervangen werd door een onverlichte afval- en onkruidstraat met slecht wegdek. Landuyt bleef altijd maar volhouden dat de ĀontevredeneĀ slechts een kleine groep vormden. Niettegenstaande de feiten het tegendeel bewezen, met als pijnlijk hoogtepunt een beestachtige overval door een asielzoeker op een winkel in Nieuwpoort- bad, waarbij de winkeljuffer gruwelijk mishandeld werd, bleef hij beweren dat er helemaal geen criminele feiten gepleegd werden door bewoners van het centrum. ĀHooguit een paar zwartrijders op de tramĀ. Toen het kalf verdronken was, werd dan maar een schijnveiligheidsplan opgesteld. Michel vond bij de pers gretige afnemers toen hij het centrum Āeen toeristische voltrefferĀ noemde, de Ārenaissance van WestendeĀ, Āeen positieve balansĀ. Aan de oppositie werd nauwelijks een antwoord gegund. Toen het comité een kortgeding inspande, moest het bewijzen dat er schade geleden werd. Maar wat doet een rechter als de burgemeester het tegendeel blijft beweren? Dat heet op zijn minst ondermijning van de gerechtelijke acties door het comité.
Wij moesten helaas ook opbotsen tegen de arrogante acties van de directrice van het centrum Michel Landuyt vond in Claudia Larsen een fanatieke medestander. Zij gedroegen zich beide als kampioenen in de desinformatie. De directrice vatte alles (veel te) groots op en zette alle middelen in maar vooral financiële, om in de belangstelling te komen. Een goede pers was haar voornaamste betrachting. Er kwam maar geen einde aan haar peperdure ĀintegratieprojectenĀ. Door ijspistes te installeren en informatiedagen en opendeurdagen met dure attracties te organiseren, goot ze telkens olie op het vuur. Om toch maar succes te hebben, liet ze autobussen met asielzoekers uit andere centra aanrukken om haar werk te bewonderen. Begreep ze dan niet dat ze de actievoerders daarmee een grote dienst bewees? Door haar ondiplomatieke, arrogante en misprijzende houding wakkerde ze onrechtstreeks hun motivatie aan. Dat Vande Lanotte de handen boven haar hoofd hield, dat was voor iedereen duidelijk. Initiatieven die veel kwaad bloed zetten, waren het plaatsen van een nutteloze maar dure afsluiting rond het centrum, de naamswijziging in ĀDe PassageĀ en de invoering van educatief - sociale vakanties. Deze laatste moesten de indruk wekken, in het vooruitzicht van de volgende rechtszaken, dat ĀZon en ZeeĀ nog steeds een centrum voor verblijfsrecreatie was. De deelnemers ĀmoestenĀ deelnemen aan het leven in het centrum om aldus een beter inzicht te krijgen in de asiel- en migratiepolitiek en in de internationale solidariteit. Zoals voorzien werd daarmee enkel een weliswaar groot maar reeds geïnformeerd en reeds geëngageerd/ overtuigd publiek bereikt. Daarnaast meldden zich ook, maar in veel mindere mate, gewone toeristen- profiteurs aan.
We betreuren nog steeds de dubbelzinnige tussenkomsten van Jean-Marie Dedecker Bij het vernemen van het nieuws dat in Westende een asielcentrum zou gevestigd worden, vond de ex-Lombardsijdenaar, dat het beter op zijn plaats zou geweest zijn in het voormalig militair hospitaal van Oostende, maar dat dit handig in het duinendecreet gemanoeuvreerd was, zodat enkel veldmuizen en konijnen er nog konden logeren. Hij moest toch ook iets zeggen!!! Op de stichtingsvergadering van het comité in ĀDe KroonĀ beweerde de toenmalige senator nogmaals dat een asielcentrum in Westende - dorp niet kon en dat hij zich achter de inwoners zou zetten. Maar Jean-Marie vergat zijn mooie beloften en liet zich nooit meer zien, behalve toen hij de reuk van het geld van het integratiefonds opsnoof en de kans zag ijspistes te leveren, eerst aan het centrum en daarna aan de gemeente. Ik heb nooit begrepen waarom hij niet lastig gevallen werd in de rechtszaak tegen Michel Landuyt.
Wij zullen Johan Vande Lanottezijn vijandige acties nooit vergeven Vande Lanotte was de initiatiefnemer en de gangmaker van het asielcentrum in zijn ĀachtertuinĀ. Hij wilde maar niet toegeven dat hijzelf daartoe het initiatief nam en niet het ACW, dat weliswaar graag op de kar sprong. Hij geloofde niet meer in sociaal toerisme wegens Āte duurĀ en wegens Ābetere buitenlandse alternatievenĀ. Hij was/ is ervan overtuigd dat een minister de wet mag omzeilen. In zijn eigen stad wilde hij zoĀn centrum niet wegens Āte dicht bij EngelandĀ. Hij zorgde er voor dat de directrice over overvloedige financiële middelen kon beschikken en dat voor alles en nog wat een beroep kon gedaan worden op allerlei fondsen, waaronder vooral het Europees integratiefonds. Hij vond de opvang in het luxecentrum ĀsoberĀ. Hij beweerde Ādat hij de wet zou wijzigenĀ als het gerecht hem ongelijk gaf en dat hij het centrum nog liever zou laten verkrotten dan er opnieuw vakantiegangers in te steken. De Westendenaars hebben bij vorige parlementsverkiezingen al met hem afgerekend. Misschien blijven ze dat ook in de toekomst doen.
En toch werd het asielcentrum uiteindelijk gesloten Ā Het actiecomité was overtuigd van zijn gelijk en hield voet bij stuk. Ook nu heeft de aanhouder gewonnen. In tegenstelling tot wat Michel Landuyt hoopte, nam de weerstand niet af en na verschillende rechtszaken in Veurne, Brugge, Gent en Brussel werd dan toch op 19 juni 2003 een Ārechtvaardige rechterĀ gevonden die oordeelde dat het centrum dicht moest binnen de 6 maanden (namelijk op 19 december 2003). Het feit dat de asielzoekers woonden in een centrum voor verblijfsrecreatie gaf dus de doorslag. Er was die dag grote blijdschap en opluchting in het dorp. En nu maar uitkijken naar een nieuwe toekomst voor ĀZon en ZeeĀ!!! Kon het ooit weer een toeristisch centrum worden???
Ā en ook verkocht, maar na onwaarschijnlijk veel hindernissen genomen te hebben In de zitting van 14 oktober 2003 verklaarde de Ministerraad zich akkoord met de verkoop in 2003 van het opvangcentrum voor zover de verkoopprijs de geschatte waarde van 9.660.000 euro bereikte. Maar de bodemattesten, als die al ooit bestaan hadden, bleken verstreken te zijn. Zonder geldige attesten kon de verkoop niet doorgaan. Op 31 januari 2004 schreef ĀHet Laatste NieuwsĀ dat het een vergetelheid betrof. Zodra de attesten er waren, werd verondersteld dat het centrum nu wel te koop zou aangeboden worden. Weer mis!! Op 21 mei 2004 liet de kalfvleessector via de rechter beslag leggen op het domein omdat ze eerst een tegoed aan te veel betaalde belastingsgelden wilden terugkrijgen. De overheid tekende daartegen verzet aan en dat betekende weer uitstel. Het Federaal Agentschap voor de opvang van Asielzoekers (Fedasil) bleef tot eind oktober 2004 verantwoordelijk voor gebouwen en personeel. Op 3 november 2004 werden de sleutels overhandigd aan de Regie der Gebouwen. Zij betaalden het personeel verder tot 1 januari 2005. Op 2 november 2005 werd eindelijk beslist dat ĀZon en ZeeĀ mocht verkocht worden. De kandidaat-kopers dienden tegen 1 december 2005 een schriftelijk bod uit te brengen. Diegene die dat deden, werden uitgenodigd op een mondelinge opbieding op 12 december 2005. Het hoogste bod bedroeg 9.005.000 euro. Aangezien dit bod de geschatte waarde van 9.660.000 euro niet bereikte, moest het voorgelegd worden aan de Ministerraad. Deze aanvaardde tenslotte toch het 655.000 euro lagere bod in de zitting van 14 december 2005 zodat de verkoop kon doorgaan. Tegenover een aankoopprijs van 13,6 miljoen euro, betekende dat dus een verlies van meer dan 4,5 miljoen euro. Reken daarbij Ānog gedane investeringenĀ (194.428 euro) en ĀonderhoudskostenĀ (94.970 euro) en Āverwarming tijdens leegstandĀ (47.924 euro) en ĀgerechtskostenĀ (13.071 euro), dan komt het totaal geleden verlies volgens het Rekenhof op 5.177.724 euro (meer dan 200 miljoen BFr!). of 37%. Bij akte van 22 december 2005 heeft de Belgische Staat het centrum verkocht. Een feestelijke dag voor Westende!!! Amper één dag na de ĀverkoopĀ en na het ĀfeestenĀ werd het enthousiasme in Westende echter alweer bekoeld. De Brugse rechtbank van eerste aanleg besliste namelijk dat de verkoopsovereenkomst niet mocht goedgekeurd worden. Er was immers een klacht van de nv Parsifal Ontwikkeling uit Wilrijk. De klager had op 1 december een offerte ingediend. Op 5 december zouden de verkoopsvoorwaarden eenzijdig gewijzigd geweest zijn waardoor de rechten van Parsifal zouden geschonden zijn. Er moet dus gewacht worden tot de rechter daarover een uitspraak ten gronde gedaan had. Op 8 maart 2006 besliste een rechter in Brugge dat de federale overheid eindelijk het centrum mocht verkopen. Het is haast niet te geloven dat zoiets allemaal mogelijk is!!
Wie zijn de nieuwe eigenaars? Op 8 januari 2007 verscheen de verkoop in het Staatsblad, met de volgende tekst
Art. 8. De akte van 22 december 2005 houdende verkoop door de Belgische Staat aan : - de NV "leperse Bouwmaatschappij", afgekort "IEBO", koper voor 25 %; - de NV "IMMOGROUP JOYE", afgekort "IMMO JOYE", koper voor 12,50 %; -de NV «TWIN INVEST», koper voor 50%; -de NV IMMO KAMAR», koper voor 6,25%; -de NV «SISSAU IMMOBILIËN», koper voor 6,25% van een complex van gronden, gebouwen en constructies gelegen Vakantiestraat 1, +1, en 2 te Middelkerke, met een totale oppervlakte van 5 ha 28 a 94 ca voor de prijs van 9.005.000 EUR.
Met al die groepen/ vennootschappen is het nooit eenvoudig om te weten wie daar juist achter zit. De ĀIeperse (?) bouwmaatschappij NVĀ (IEBO) heeft zijn zetel in de Albert I Ā laan 234 in Nieuwpoort. Volgens de notulen van de jaarvergadering van 4 mei 2005 is ze samengesteld uit de volgende rechtspersonen tot aan de jaarvergadering van 2011: BVBA IMMAD, met zetel in de Albert I Ā laan 234 in Nieuwpoort, met als vaste vertegenwoordiger Luc Wille, Emile Verhaerenlaan 34 in Nieuwpoort. NV FABIOLA, met zetel in de Lagaenestraat 5 in Diksmuide, vast vertegenwoordigd door Guido Declercq, Generaal Notermanlaan 22 in Oostduinkerke. NV NOORDZEEPARKEN, met zetel in Duinenweg 493 in Middelkerke, met als vaste vertegenwoordiger Louis Dobbelaere, wonende op hetzelfde adres. NV ZEEPARKEN, met zetel in Generaal Notermanlaan 22 in Oostduinkerke, vast vertegenwoordigd door Guido Declercq op hetzelfde adres. De NV FABIOLA werd benoemd tot voorzitter van de raad van bestuur, de andere werden benoemd tot gedelegeerd bestuurder.
De NV Immogroup Joye (ĀIMMO JOYEĀ), met zetel in de Normandielaan 13 in De Haan, is gevormd rond de onafscheidelijke tweelingbroers André en Roger Joye, twee West-Vlaamse ĀĀselfmade menĀ die ooit waren begonnen als arbeiders op een scheepswerf en later furore maakten met de eerste lunaparken en dancings aan de kust. Casinobazen zijn ze ook geworden, met de hulp van die andere grote naam aan de kust, Luc Rammant (+ maart 2010), ooit uitbater van het Middelkerks casino.
Charles Depoorter is de man achter de NV Immo Kamar Middelkerke, zeedijk 63.
De NV «TWIN INVEST», Albert I laan 96 Oostduinkerke, soms ook vermeld als ĀTwin PropertiesĀ, maakt deel uit van de NV Gromabel, een gerenommeerde vastgoedholding, actief in projectontwikkeling met jarenlange ervaring in nieuwbouwprojecten, tweede verblijven en vakantieparken aan de Westkust, Limburg en Noord-Frankrijk. Daarachter gaan ook de voormalige Unilin Ā investeerders (Quickstep) schuil, die gespecialiseerd zijn inisolatie, laminaten en isolerende daksystemen.
De NV «SISSAU IMMOBILIËN», Zeedijk 127 of Leopoldlaan 101 Middelkerke.
Ik dacht eerst dat de groep ĀCaenenĀ ook mede-eigenaar was, maar de heer Gregory Caenen antwoordde mij dat dit niet het geval is. Misschien zijn er nog wel andere. Ik heb ze echter niet teruggevonden.
Einde februari 2007 verkondigden de kranten dat de gebeden van de Westendenaars zouden verhoord worden. ĀHet consortium van nieuwe eigenaars zal het gele hoofdgebouw uitbesteden aan een koppel van echte Westendenaars, Jan Dobbelaere en Stefanie Surmont, die actief zullen zijn onder de naam ĀZeester VakantiesĀ. Zij zullen zich specialiseren in de korte verblijfsformule en zullen tegen de paasvakantie 2007 starten met het ĀAparthotel Zon en ZeeĀ met 22 appartementjes en 8 studioĀs.Ā Door op het volgende URL Ā adres te klikken kunnen jullie kijken naar het filmpje dat de regionale zender Focus draaide ter gelegenheid van de opening. http://www.youtube.com/watch?v=54KuEvPIDis&feature=related
Buiten het hoofdgebouw en één gebouw in de Matthieulaan werd alles afgebroken en zo ligt het er nog steeds op het einde van 2010, 7 jaar na de sluiting. In een volgende bijdrage zal ik eens uitleggen welke de redenen daarvoor zijn.
Ondertussen is Westende Ā dorp nog slechts de schaduw van weleer. Dat de verantwoordelijken daar maar eens over nadenken!!
Rechtzetting ingevolge een email ontvangen vanwege Jan Dobbelaere
De groepen die de gronden en gebouwen aankochten vormen op heden de NV Zon en Zee. Louis Dobbelaere zit in de firma IEBO via Kriss Vakantieservice BVBA, Henri Jasparlaan 179. Deze laatste firma kocht kort na de openbare verkoop de hotelgebouwen (gele gebouwen) over van de NV Zon en Zee. Jan Dobbelaere en Stefanie Surmont baten dus het Aparthotel uit in opdracht van Kriss Vakantieservice BVBA, waarvan vader Louis Dobbelare de zaakvoerder is.
Er zijn nogal wat punten van overeenkomst tussen 2001 en nu. Destijds werd aan alle sociale organisaties gevraagd of ze soms geen gebouwen ter beschikking wilden stellen en het ACW ging daarop in. Ook nu gaat het over logementen, toebehorend aan het ACW. De camping ĀKompasĀ is eigendom van de vzw Pasar, een sociaal-culturele vereniging van het ACW met eigen plaatselijke werkingen rond vakantie en vrije tijd Ze werkt actief mee met diverse instanties die het toeristisch beleid uitstippelen of bepalen, zoals Toerisme Vlaanderen, de toeristische diensten, Ā Vroeger heette dat ĀVakantiegenoegensĀ en daar maakte ook ĀZon en ZeeĀ deel van uit. Einde 2000 stelde iedereen zich de vraag waarom Vande Lanotte het militair hospitaal niet ter beschikking stelde. Hij beweerde toen ĀMen moet gek zijn om een open centrum te vestigen naast een haven van waaruit mensen illegaal proberen Groot-BrittanniĆ« te bereikenĀ . Alsof die 15 km tussen Westende en die haven een groot verschil uitmaken! Weken geleden werd ook aangekondigd dat er een asielcentrum zou komen in Raversijde. Na hevig protest van de inwoners, gesteund door het stadsbestuur van Oostende, verklaarde staatssecretaris Courard op 14 januari 2010 dat de overheid afziet van de plannen omdat de brandweer geen positief advies gaf en omdat er in Oostende al een probleem bestaat met transit- illegalen. ĀJe moet de kat niet bij de melk zettenĀ beweren ze ook nu weer in Oostende. Westende wordt dus weer de dupe!
De overheid schermt deze keer met het feit dat het verblijf van de asielzoekers tijdelijk is en dat ze niet gedomicilieerd zijn in Middelkerke. Er werd zojuist in Oostende een dagcentrum voor illegalen (!!!!) geopend met een mooie steun (114.224 euro!) van Vlaams minister Vandeurzen. Daar kunnen illegalen Āeven op rust komen vooraleer ze proberen Engeland te bereikenĀ. Kan het nog zotter, staat de kat nu niet bij de melk? Misschien worden de asielzoekers van Westende daar wel ingeschreven? Probeert de overheid misschien op die manier zijn eigen wetten te omzeilen? In welke hoedanigheid verblijven die asielzoekers hier dan wel? Als vakantieganger? De rechter oordeelde daarover in 2003 als volgt: ĀDe bewering van de Belgische Staat dat asielzoekers niet mogen werken en derhalve noodgedwongen veel vrije tijd hebben, zodat het recreatief karakter van hun verblijf in het centrum dezelfde functie heeft behouden als in de tijd van het vakantiecentrum, kan bezwaarlijk ernstig worden genomen. De rechtbank vindt dergelijke beweringen zelfs onethisch, rekening houdend met de vaak dramatische omstandigheden waaronder sommigen hier toevlucht hebben moeten zoeken.Ā
Help, na 'ĀZon en Zee' wordt nu ook 'ĀDuinenzicht' verkocht!
U bent afgevaardigde - bestuurder van de grootste politievakbond van ons land en u hebt overvloedige fondsen ter beschikking.Misschien zou u dan ook denken Āwe gaan die goed investerenĀ. U koopt dus een stuk vakantiecentrum aan de kust en u maakt daarvoor grote plannen: het wordt een congrescentrum maar tevens een gelegenheid waar de leden tegen een schappelijke prijs hun vakantie kunnen doorbrengen. Zo gedacht, zo gedaan en Paul Van Keer kocht in het jaar 2000 een deel van ĀZon en ZeeĀ, meer precies het vroegere ĀOns RustoordĀ. Hij noemde het ĀDuinenzichtĀen haalde een rijk gevulde beurs boven om er voor meer dan 4,5 miljoen euro aanpassingen en herstellingen aan uit te voeren. ĀDe Renaissance van Westende - dorpĀ moest daarmee volgens burgemeester Michel Landuyt ingezet zijn. Toen werd (helaas) beslist dat het nevenliggend vakantiecentrum een asielcentrum moest worden. De vakantiesfeer werd daardoor ernstig vertroebeld en dat was niet van aard om de grote massa vakantiegangers naar ĀDuinenzichtĀ te lokken. Hoewel het centrum over veel troeven beschikte en de beheerders elkaar opvolgden, wilde het maar niet vlotten. Doorzetten en het zal ooit wel lukken, moet de nieuwe baas Philip Van Hamme toen gedacht hebben en in 2007 werden er nog maar eens grote sommen betaald voor een gloednieuw clubhuis.Maar het centrum rendeerde nog steeds niet en amper drie maanden na de start van de bouwwerken, had Van Hamme het eindelijk begrepen. Het centrum was volgens hem te klein om ten volle zijn capaciteiten te kunnen benutten. maar tevens te groot om als familiebedrijf te worden gerund. Het clubhuis is niet verder geraakt dan de ruwbouw
Wie veel geld heeft, kan er ook veel verspillen, nietwaar?
Ondertussen was het asielcentrum reeds lang gesloten en hadden de immobiliƫnmakelaars besloten er appartementsblokken te bouwen. Ze lieten het gemeentebestuur een afzonderlijk BPA (Bijzonder Plan van Aanleg) opstellen om hun plannen te kunnen uitvoeren.
Dat was niet ongemerkt voorbij gegaan.
De NV Formatio, de bouwheer van ĀDuinenzichtĀ zag geen brood meer in zijn centrum en overwoog de verkoop ervan. Maar eerst moest het ook opgenomen worden in dat speciale BPA om de kandidaat-kopers van dezelfde voordelen te laten genieten.
Van Hamme schreef dus een brief naar het schepencollege, dat hiermee graag instemde.
En er was reeds een geĆÆnteresseerde, namelijk het Rode Kruis van Luxemburg en die wilden immers ook, op 40% van de bestaande oppervlakte, appartementsblokken van 3 lagen hoog bouwen. om ze aan hun leden te verkopen en daarmee de kosten van het centrum te dekken.
Er zou echter ook een alternatief zijn. Toen ĀZon en ZeeĀ in 2003 te koop aangeboden werd, dacht het provinciebestuur van West-Vlaanderen eraan om er, zoals in nog drie andere Vlaamse provincies, een jeugdvormingscentrum van te maken. Jongeren zouden er cursussen rond jeugdwerk kunnen krijgen of er stages voor leiders van jeugdbewegingen kunnen volgen.
Neen, wees gerust Westendenaars, het zou in geen geval een heropvoedingscentrum worden voor ontspoorde jongeren.
Het plan werd toen tenslotte opgegeven wegens te groot en te duur.
Wel, nu biedt zich een nieuwe kans aan en ĀDuinenzichtĀ is meer op maat van wat de provincie van plan is. Provincieraadslid Jan Lacombe van het Vlaams Belang, een Westendenaar, is een vurig verdediger van het project en wil alles in het werk stellen om het naar Westende-dorp te halen. Misschien krijgen we dan weer een echt vakantiecentrum!
Op 6 december 2000 besliste de Ministerraad, onder impuls van Johan Vande Lanotte, een deel van Zon en Zee aan te kopen om er een opvangcentrum voor 750 asielzoekers in te richten. Dat viel niet in goede aarde bij de Westendenaars en dat voor meerdere redenen. Westende zou minder aantrekkelijk worden voor toeristen met minder inkomsten voor de handelaars tot gevolg. Men vond het aantal voorziene asielzoekers veel te hoog in verhouding tot 1000 dorpbewoners. Het familiaal karakter van het dorp zou verdwijnen. Er werd gevreesd voor hogere onveiligheid (door criminaliteit, op medisch gebied). Bovendien vonden de mensen het opvangen in zoĀn luxueus centrum en het onredelijk veel (belastingsgeld)geld besteden aan personen, die voor het grootste deel vluchtten uit economische redenen, ongepast.
De verkoop van mijn pennenvruchten bracht dus een aardige stuiver op, wat ons toeliet daarmee een zeer groot deel van de gerechtskosten en advocaathonoraria te betalen.
Ik behandelde daarin de asielwetgeving en vermeldde er alle gebeurtenissen die zich in het centrum hebben afgespeeld gedurende de 3-jarige opening.
De zes boeken kregen volgende titels:
Deel 1: Zon en Zee Ā Vakantiecentrum of Asielcentrum?
Deel 2:Een jaar laterĀ Hoe lang worden de Westendenaars nog voor de gek gehouden?
Deel 3: Racisme of Vrije Meningsuiting? Rechtstaat of Ministers die hun eigen wetten niet
toepassen?
Deel 4 Blunderboek van Johan Vande Lanotte en Michel Landuyt. Hoe schandalig de
Westendenaars belogen en bedrogen worden!
Deel 5: Overheid: Volharding in de boosheid! Toppunt van onbeschaamdheid.
Het is nu al meer dan 10 jaar geleden dat het rampzalig nieuws over de vestiging van een asielcentrum ons bereikte en weer wordt Westende in het hart geraakt, zij het dan minder zwaar.
Het domein kreeg een dubbele bestemming. Het eerste deel werd een internationaal congres- en vormingscentrum NV Formatio voor seminaries,congressen, productvoorstellingen, feesten,... 
