En hoe scoort onze (waarnemende) burgemeester in de enquête van 'Het Nieuwsblad'?
Zoals in 2006 heeft 'Het Nieuwsblad' dit jaar, samen met radio 2, opnieuw een enquête uitgevoerd bij meer dan 140.000 Vlamingen om de inwoners van de gemeenten toe te laten hun mening uit te spreken over hun burgemeester en over het gemeentebeleid. Wat vinden de mensen belangrijk? Hoe tevreden zijn ze over de manier waarop ze bestuurd worden? Hoe populair is hun burgemeester en hun gemeentebestuur? Natuurlijk keken we vooral uit naar Middelkerke. Hoe zou Michel Landuyt het er deze keer van afbrengen? Hoe zou de gemeentelijke meerderheid voor de dag komen? Zou onze gemeente het beter of slechter doen dan de andere kustgemeenten? Genoeg vragen dus. Ziehier de antwoorden. Michel scoorde drie jaar geleden zeer slecht (55ste op 64 West-Vlaamse burgemeesters en met 60,4/100 ruim onder het gemiddelde van 66,2). Zijn bestuur scoorde een ietsje beter .(40/64 en 67,8/100 maar nog onder het gemiddelde van 68,4). Zijn cijfers zijn in 2009 nog slechter: hij wordt 261ste op 307 gemeenten, 59ste op 64 West-Vlaamse, met 59,3% van de punten, ver onder de gemiddelde score. Hoewel hij meer dan de helft van de punten behaalt, beschouw ik dat als 'gebuisd'. Moet hij nu overzitten? Dat moet de kiezer uitmaken, beweert hijzelf.
Zo'n enquête is natuurlijk niet voor 100% de juiste weergave van de werkelijkheid, maar het geeft wel een goed idee over de waarde van de burgemeester. Het gaat inderdaad niet over een grensgeval want hij staat werkelijk helemaal onderaan de rangschikking. Er zou een zeer grote correctie nodig zijn om hem wat meer vooraan te brengen. De enquête werd uitgevoerd door het onderzoeksbureau IVOX. Dit heeft een zeer goede reputatie in research en begeleiding. Bovendien assisteerden de Gentse politicologen Carl Devos en Kristof Steyvers bij de interpretatie van de gegevens. Op het eerste gezicht dus allemaal zeer betrouwbaar. Omdat al vlug gezegd wordt dat er een groot verschil is tussen de beoordeling van burgemeesters uit grote steden en de andere, heb ik ook deze keer de vergelijking beperkt tot de andere badsteden. En wat zien we? Middelkerke gaat enkel De Panne (281) vooraf.. Alle andere burgemeesters staan hoger gequoteerd: Nieuwpoort (27), Knokke-Heist (30), Bredene (66), Koksijde (70), Oostende (106), Blankenberge (127) en De Haan (189). Beschamend, dus! De reactie van Michel verwondert mij geen zier, ik had die zo kunnen voorspellen. 'De verkiezingen zijn de beste politieke barometer', is natuurlijk een matrak waarmee je iedereen kunt neerslaan. Eigenlijk is het zeer spijtig dat de enquête en de verkiezingen elkaar tegenspreken. Maar, diegene die voor hem kiezen in het stemhokje zijn andere mensen dan diegene die hem hier beoordeeld hebben. De meeste gemeenteraadkiezers hebben namelijk totaal geen benul van politiek en zeker niet van wat goed bestuur betekent. In 'Westendse Blik' nummer 1, toen nog onder de vorm van tijdschrift, heb ik uitvoerig gewezen op de grote tekortkomingen van het Middelkerks beleid in de vorige legislatuur. Maar Michel werd toch verkozen. Hij zal dat wel te danken gehad hebben aan de (eeuwige) erkentelijkheid voor bewezen diensten van vele kiezers, aan het uitgebreid familiaal - en blauw lokaal netwerk dat hij heeft opgebouwd in de loop van zijn politieke jaren en aan de nogal zwakke oppositie waartegen hij daarin meestal moest kampen. Moeten we nu aannemen dat vooral de leden van de andere partijen deelgenomen hebben aan de enquête? Natuurlijk niet, maar het waren wel meer geëngageerde en politiek geïnteresseerde burgers. Michel vindt het een troost dat zijn score redelijk stabiel blijft. Meent hij dat echt? Stel je voor dat een voetbalploeg tevreden is omdat de rode lantaarn in het bezit van de club blijft. Landuyt vindt het goed dat 63% van de inwoners hem beschouwen als 'burgervader': 'Ik ben geen caféganger maar ik heb een goede voeling met de bevolking'.Is dat wel zo? Heeft hij daar wel tijd voor? Misschien hebt u hem al in uw straat gezien? Volgens Prof Scheyvers beantwoordt het type van de klassieke burgervader niet meer aan de verwachtingen. Hij moet eerder het uithangbord zijn van de gemeente, wat Michel zeker niet is. Middelkerke is wel gekend als de gemeente waarvan de burgemeester nog steeds niet benoemd is en de mensen weten ook waarom. Zijn verklaring voor zijn slechte score (49%) als 'netwerker' kan ik wel aanvaarden omdat zijn keuze om uitsluitend in de gemeentepolitiek actief te blijven, natuurlijk veel deuren gesloten houdt. Is hij er toch in geslaagd om veel subsidies voor grote projecten binnen te rijven? Dat kan, maar of dat nu nog zal lukken nu zijn blauwe broeders geen deel meer uitmaken van de Vlaamse regering, dat is een andere zaak.
En wat wordt er gedacht van het gemeentebestuur? Het scoort 66/100, dus eveneens lager dan de vorige keer. Ziehier het ver van positief oordeel van de bevraagden over de aanpak van een aantal problemen. De score is in bijna alle domeinen lager dan in 2006.
Probleem
2009
%
2006
%
1. 30 km/u zones
64
70
2. Aanbod sport en cultuur
71
72
3. Hulp en opvang bejaarden en gehandicapten
66
67
4. Buitenschoolse opvang en speelpleinwerking
74
68
5. Klantvriendelijkheid gemeentediensten
65
66
6. Ondersteuning verenigingsleven
67
65
7. Snelheidscontroles
53
66
8. Leefkwaliteit (netheid, groen, geurhinder,..)
64
64
9. Onderhoud van wegen en voetpaden
58
62
10. Blauw op straat
56
59
11. Parkeermogelijkheden
47
55
12. Werk en ondernemen in eigen streek
51
53
13. Integratie migranten
53
53
14. Bewakingscameras op openbare plaatsen
38
46
15. Betaalbaarheid woningen
42
41
Aantal deelnemers 383
Ook over die resultaten werd Landuyt om zijn mening gevraagd.
Hij vindt het eigenaardig dat een thema zoals bewakingscameras op openbare plaatsen in onze gemeente belangrijk gevonden wordt en slecht scoort. Ik versta niet wat hij bedoelt. Worden bewakingscameras belangrijk gevonden? Waarom zijn er dan geen? Maar er zullen er binnenkort geplaatst worden op het Epernayplein om verdachte personen en voertuigen op te sporen en om vandalisme tegen te gaan. Michel zegt nochtans ook nog dat er bij ons weinig problemen zijn op het gebied van criminaliteit. In de tijd van het asielcentrum waren er ook maar een paar zwartrijders op de tram. Mogen we dat nog geloven? Er worden immers nooit cijfers bekendgemaakt. Over zo goed als onbestaande snelheidscontroles heb ik het in mijn blogartikels van 16 en 23 augustus 2009 gehad.
De oppositie (is dat enkel de CD&V?) heeft (natuurlijk) wel een verklaring voor het slecht resultaat van Michel Landuyt en zijn ploeg: 'de huidige meerderheid morst met het geld van de belastingbetaler: het 'Kusthistorisch museum' heeft veel meer gekost dan voorzien en dit zal nogmaals het geval zijn voor de aanleg van de markt.' En verder, volgens Wim Desender, voorzitter CD&V: 'Het onophoudelijk geruzie tussen de coalitiepartners en binnen de Open VLD doet de gemeente geen goed. Door laksheid werden 125.000 euro aan subsidies voor aangelegde fietspaden gemist, de gemeentelijke belastingen worden , uit opportunisme, slechts verlaagd aan het einde van de legislatuur, er blijft onduidelijkheid over de aanleg van het dorpsplein in Lombardsijde en van betaalbare woningen komt niet veel in huis'. En nog heel 'belangrijk': het aanslepend dossier rond de voormalige minigolf in Middelkerke, 'een kankerplek', een 'verloederde site' die een prachtige nieuwe minigolf met petanque- en tennisvelden had moeten worden. Zo wordt natuurlijk oppositie gevoerd, maar ongelijk hebben ze niet.
Het spijt me, maar we kunnen alweer Landuyt en zijn ploeg niet gelukwensen. Er is veel meer en beter nodig om van 'goed bestuur' te kunnen spreken.
Bron: exclusieve bijlage Oostende-Westhoek aan Het Nieuwsblad van 1 december 2009
Toen de wieken nog draaiden en de molen nog maalde
Ik heb al eens een blogartikel gewijd aan de vraag waarom eigenaars een bepaalde naam geven aan hun huis, villa of appartementsblok. Zeer dikwijls is het een herinnering aan vroeger. Daar stond destijds een historisch gebouw of er deed zich daar ooit wat bijzonders voor. Dat is zeker het geval voor de appartementsblok Molenhof in de Essex Scottishlaan. Daar werd namelijk vanaf het midden van de achttiende eeuw tot 1961, met enkele kortere onderbrekingen, bijna altijd graan gemalen. Omdat ik daaraan herinneringen uit mijn jeugd bewaard heb, koos ik de geschiedenis van de molen als thema voor deze week.
Tussen 1740 en 1771 werd daar eerst een wiekende molen gebouwd, de Duinenmolen. Er bestaan geen gegevens over de volledige geschiedenis van de molen of van alle eigenaars of uitbaters, maar rond 1840 was de molenwal, dat is de heuvel waarop de molen staat, eigendom van de grootste Westendse grondbezitter Pieter Roelants, rentenier uit Oostende, bezitter van 256 hectaren land in WESTENDE, ook eigenaar van de hoeve De Grote Bamburg. De oudst bekende molenaar hier, was Maria-Theresia Degraeve (1775-1863) in verschillende bronnen verkeerdelijk Jacoba Lefevere genoemd. Zij was de weduwe van molenaar Jacobus-Bernardus Lefevere, die in 1822 overleed. Zij baatte na de dood van haar man de molen verder uit tot in 1854 en verkocht die toen aan Isabella Joanna Clara Lauwagie, geboren in Westende in 1781, weduwe van de in 1827 overleden Carolus Ludovicus Senave. De achtereenvolgende molenaars hadden een opstalrecht, dat is het zakelijk recht om op de grond van iemand anders gebouwen, werken of beplantingen in eigendom te hebben. Zij waren erfpachters van de grond. Zij pachtten dus de grond voor 99 jaar en waren zelf eigenaar van de molen. In 1861 werd het hele fonds verkocht aan Pieter-Matthieu-Josse, grootgrondbezitter uit Brussel. In hetzelfde jaar erfde Jacobus Damianus Senave de molen van zijn grootmoeder. Zijn vrouw Melanie Gernaey, geboren in Wilskerke in 1843 en overleden in Westende in 1906, bijgenaamd Moeder Senave, was de dochter van de molenaar van Wilskerke. In 1865 erfde Joseph Matthieu, een Brussels bankier, ondermeer de molenwal. Hij overleed in 1895 en het jaar daarop erfde Maurice de Crombrugghe de Looringhe-Matthieu de Westendse eigendommen. Hij was officier bij het regiment van de gidsen en woonde in Brussel. Na de dood van Jacobus in 1898 bleef Moeder Senave op de molen wonen met haar dochter Leonie (1861 - 1910) en haar schoonzoon Seraphien Dewulf (geboren in Westende op 17 augustus 1852, dienstdoend burgemeester vanaf 31 december 1914 en daarna effectief tot aan zijn dood op 23 januari 1926) Leonies kozijn Romain Depauw kwam als molenaarsknecht helpen. Zij waren de laatste bewoners van de Duinenmolen.
De huidige Matthieulaan is genoemd naar de Matthieus, omdat ze begint op de plaats waar vroeger de Duinenmolen stond, namelijk in de huidige Essex Scottishlaan, aan de overkant van het molenhuis. U ziet hieronder links een foto uit augustus 1908. De familie Serafien Dewulf-Senave poseert voor molen en molenhuis. De foto rechts dateert ongeveer uit dezelfde periode.
De molen werd afgebroken tijdens de oorlog 1914-1918
Dat betekende echter niet het einde van het malen van graan in de maalderij, want men was ondertussen, ongeveer op dezelfde plaats, overgeschakeld op het mechanisch malen, met behulp van een dieselmotor. Dat gebeurde in het gebouwtje links op onderstaande tekening en foto.
In mijn jonge jeugd was de uitbater daarvan Leopold Germonpré (1884-1957) . Hij was in 1906 gehuwd met Rosalia Dewulf (1886-1971), dochter van Seraphien en van Leonie Senave. Waar is de tijd dat we tussen de meelzakken door, de plank afgleden die van de zolder naar de daaronderstaande boerenkar met paard gelegd werd?
Daarna werd die 30 jaar uitgebaat door Georges Verstraete, die later overschakelde op een elektromotor. De maalderij hield op te bestaan in 1961. Toen verhuisde Georges om er in 1968 terug te keren en er zijn levenseinde te slijten tot in 1994. Zijn zonen Didier en Luc bouwden op dezelfde plaats het Molenhof. Dit gebouw met 12 luxeappartementen was het eerste project van hun onderneming Daximmo. Het werd opgetrokken met veel zorg en genegenheid, verklaren ze op hun website. De twee broers wilden, ter ere van hun vader en uit jeugdsentiment, neem ik aan, een gebouw waaraan niets ontbrak, de beste materialen en tot in het laatste detail verzorgd. Zo ziet het er uiteindelijk uit. Alleen de naam blijft als herinnering.
Bronnen
Uit De Westkust van toen door Georges Devent + Davi-krant jaargang nr 2 maart-april 1988 Website www.daximmo.be
Een (federaal) staatssecretaris voor mobiliteit wil natuurlijk zijn stempel drukken op zijn beleidsperiode . Wat dachten jullie van een volledig nieuw verkeersreglement begin 2011? Laat ons eens een grote kuis daarin houden, zegt Etienne, die volgen hem van een brede steun (VAB, Touring, de Gewesten, wegpolitie, fietsersbond, ) kan genieten. Over de gewone weggebruiker zegt hij niets. Sinds 1975 werd de wegcode, die bestaat uit 540 verplichtingen en verbodsbepalingen, al 59 keer veranderd. Volgens hem hebben al zijn voorgangers en alle betrokken diensten en organisaties dus slecht werk geleverd. Wat is er dan verkeerd aan? Te onduidelijk, niet gebruiksvriendelijk, verouderd, voor sommige weggebruikers onverstaanbaar, geen juridische draagwijdte meer voor sommige bepalingen en moeilijk te raadplegen. Daar deugt dus niets meer aan. Om dat te staven geeft hij volgende belangrijke (!) voorbeelden. Zij die hun theoretisch rijexamen moeten afleggen, klagen. Och arme toch, die dutsen zullen in het vervolg toch niet meer hard moeten studeren om te slagen, zeker? Er zouden nu al 35 jaar problemen zijn met het beurtelings parkeren of kering. De overheid vindt dat dit voortdurend verplaatsen van de wagen op de 15de of de laatste dag van de maand vóór 20 uur tot echte chaotische toestanden leidt omdat iemand dat wel eens vergeet. Aan verbaliseren heeft zeker nog niemand gedacht? Dan zal het wel rap gedaan zijn!! Of is dat te veel werk voor te weinig personeel? De bewoners zelf zijn er nog niet uit. Daar zal ruzie van komen in de straat, beweren ze. Hoe zal ik nu mijn goot kuisen, vraagt de ene. Ik wil de autos altijd langs mijn kant, anders moet ik altijd die straat oversteken om te laden en te lossen! , zegt de andere. Voor- en tegenstanders, dus. Op het eerste gezicht, denk ik dat er in Middelkerke geen straten zijn die onder die regel vallen. Aan de kust kan men het zich niet veroorloven om slechts aan één straatkant autos te zetten.
Er worden nog andere regels gepland. Voor sommige is er zelfs nog geen oplossing. Er wordt nog over nagedacht! Zou men dan niet beter zolang zijn mond houden? Het lijken mij wel niet de belangrijkste te zijn, behalve dat alle hoofdwegen voorrangswegen zouden worden maar in Westende is dat nu reeds zo. Touring en VAB hebben nog twijfels over zekere bepalingen omdat ze moeilijk in een wet te gieten zijn: ritsen verplicht, voorbijsteken files door motorrijders (=filteren), ook langs rechts, zones waar verschillende snelheidsbeperkingen op een beperkte afstand zich opvolgen. Later mogen we ons nog aan een tweede reeks wijzigingen verwachten. Hopelijk ernstiger en beter!
Hoeveel zal dat allemaal weer kosten? Al die nieuwe borden: de achterkant van parkeerborden moet oranje worden, de tijdelijke moeten in het geel zijn. Sommige borden zoals aan bushalten moeten vereenvoudigd worden. Borden voor vrachtwagens, bussen, caravans, enzovoort moeten gestroomlijnd worden. Nieuwe regels zoals het rechts mogen afslaan van fietsers bij rood licht, vragen volledig nieuwe borden. Sommige borden zullen moeten verplaatst worden, zoals de elektronische voor schoolzones en borden aan verkeersdrempels en voetgangersovergangen, om ze op een realistische plaats te zetten, Maar, de meeste daarvan staan nu al niet op 150 meter. Andere zullen vervangen worden door een Europese variant: borden voor mist, voor gladde wegen, voor verkeershinder bij wegenwerken, alternatief voor aan- en uitzetten van cruise control. Onbegrijpelijk voor een federale staat met zon begrotingstekort en zon hoge staatsschuld!
Maar, wat heeft dat met Middelkerke te zien? Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens bij ons rond te kijken. Zijn er hier ook overbodige of absurde borden? Een paar leuke zijn er zeker bij. Wat betekenen volgende borden?
Antwoord: Opgepast! Ezels en geiten kunnen de straat oversteken!
Opgepast, autos die uit de weide komen, hebben voorrang van rechts. Opgepast! Als je wenst op te stijgen, doe het dan hier.
Opgepast, Hier stoppen, uitstappen en kijken welk bord er verscholen zit in deze boom. Opgepast! Oei, te laat! Dat was een verkeersdrempel.
Besluit: het verkeersreglement moet niet absoluut vernieuwd worden! Het moet in eerste instantie nageleefd worden. Natuurlijk moet zon reglement regelmatig vernieuwingen en verbeteringen ondergaan, om het aan te passen aan de verkeersrealiteit, maar een volledig nieuw reglement is mijns inziens niet nodig. Veranderen is niet altijd verbeteren. Vergeten we ook niet dat veel gebruikers die het nu al niet te nauw nemen met de reglementen omdat ze die maar half kennen, nog meer in verwarring zullen zijn. Dat zou wel eens onze veiligheid in het gedrang kunnen brengen. Of erger, dat zal gebeuren!
Moeten er minder borden geplaatst worden? Heel zeker, maar de experts van de Vlaamse overheid en van de gemeenten moeten orde op zaken stellen door de opstelling ervan te herzien, wat automatisch enkele borden zal doen sneuvelen. Enkele verkleurde moeten vervangen worden. Anderzijds ken ik ook verschillende plaatsen waar er zullen moeten bijgeplaatst worden. Hierboven vindt u reeds een aantal voorbeelden.
Ik kijk argwanend uit naar die (volledig) nieuwe wegcode!!
Bronnen: artikels uit Het Nieuwsblad en De Morgen van 17 en 18 november 2009
Relais du Lac ! Vacarsa ! Lorenzo ! Byblos ! en nu Naamloos
Raphaël Van Huffel was in 1935 aan zijn eerste ambtstermijn als burgemeester van Westende bezig. Hij was ook aannemer van beroep en in die hoedanigheid kreeg (of gaf hij zichzelf?) de opdracht een openluchtzwembad op te trekken. Het kreeg de naam Lac aux Dames. Het enige dat daaraan vandaag nog herinnert, is de naam van de residentie die ervoor gebouwd werd met de naam Lakodam. Een Vlaamse naam daarvoor bestaat niet. Op een paar honderden meters daar vandaan, op de hoek van de Henri Jasparlaan en de Generaal Grossettilaan, staat een appartementsgebouwtje, dat een onwetende voorbijganger zeker onopvallend zal vinden. Het draagt nochtans een geschiedenis met zich mee, die ik de moeite vond om eens op te rakelen. Het werd gebouwd in 1937, onder impuls alweer van burgemeester - aannemer Van Huffel met de bedoeling er een horecazaak (hotel-restaurant) in te richten. Deze kreeg de toepasselijke naam Relais du Lac omwille van de nabijheid van het zwembad en de doelstelling om zwemmers na de inspanning een aflossingspunt aan te bieden waar ze zich konden te goed doen aan lekkere spijzen en dranken. Zo zag het er in die tijd uit:
Op 19 december 1947 werd de vzw VACARSA - voluit Vacantietehuizen van de Athenea en Rijksmiddelbare Scholen der Provincie Antwerpen gesticht. Zij zochten locaties aan de kust waar kinderen uit het binnenland hun vakantie konden doorbrengen. Zij ontdekten ons gunstig gelegen gebouwtje en doopten het om tot Vacarsa, naar de naam van de vereniging, die vandaag nog steeds bestaat met zetel in Boom. Ik heb daarom ook contact met hen opgenomen om meer informatie te verkrijgen. Ik mocht ook een vriendelijk antwoord ontvangen. Hun archief is gedeeltelijk in vlammen opgegaan bij een brand in het atheneum van Antwerpen. De vakantiegangertjes werden begeleid door leerkrachten uit de rijksscholen. Hier ziet u een foto uit 1950.
De volgende foto dateert uit 1970
Met de periode vakantietehuis zijn lokaal de namen verbonden van Yvonne Strubbe, huisbewaarder en verantwoordelijke, echtgenote van politieman Marcel Soete. VACARSA beweert het tehuis verlaten te hebben in 1975 omdat de huurovereenkomst afgelopen was. De toenmalige eigenaar wenste het gebouw aan hen te verkopen maar de prijs lag niet binnen hun bereik. Die eigenaar zou André Naessens uit Harelbeke zijn.
In 1981 vonden Luc Verstraete en Jeanine De Bruyne dat de Westendse jeugd samen met de jonge vakantiegangers s avonds best wat ontspanning kon gebruiken. Zij stichtten er de dancing Lorenzo, zo genoemd wegens de nabijheid van het St. Laureinsstrand en omdat de derde naam van de uitbater Laurentius luidde. Hieronder vinden jullie twee fotos van de Lorenzo, buiten en binnen.
In 1986 hielden de uitbaters ermee op en hun opvolgers doopten de dancing om tot Byblos, een Libanese havenstad. Wie toen de uitbaters waren, heb ik nog niet kunnen uitvissen.
In de zomer 1990 bleef de dancing dicht en in februari 1991 gaf het Middelkerkse schepencollege zijn toestemming om er een meergezinswoning in te richten. Het gebouwtje ligt namelijk in natuurgebied, maar ja, dat is toch geen beletsel meer. Er staan ook nog een zestal andere huizen in dat stuk duinengebied.
Zo ziet het er vandaag, bijna 75 jaar na de bouw, uit. Merkwaardig daaraan is dat het nagenoeg zijn oorspronkelijk uitzicht behouden heeft. Alleen heeft het nu geen naam meer.
Bronnen
J.-P. SETTE, Van duin tot steen. De oorsprong en de geschiedenis van Westende-Bad in woord en beeld, Avantu nv,
In het jaar 1922 richtte Gaston Coulier op het uiteinde van de Zeelaan in Lombardsijde, tegen het strand, een houten barak op voor verkoop aan toeristen. Toen in 1952 de toegang naar de zee via deze laan afgesloten werd, moest de familie Coulier verhuizen. Er werd toen een camping ingericht in het duinengebied tussen het Sint-Laurentiusstrand en het kamp van Lombardsijde, om nauwkeuriger te zijn, aan het einde van de Idyllelaan, middenin de bunkers van de vroegere Atlantikwal. Niemand maakte een bezwaar want toen vond ook nog niemand dat een duinengebied eigenlijk het mooist is in zijn oorspronkelijke natuurlijke staat.
Het kampeertoerisme breidde steeds meer uit, de duinen werden te veel betreden en na een aantal jaren verstoorde dat grondig de doelstellingen van zeewering en het uitzicht van de duinenzone. Hoewel niet te vergelijken met de Cosmos , was de Cristal Palace bovendien ook niet de meest ordelijke. Hier zien jullie hoe het terrein er, in betere tijden, als camping uitzag.
Naar het voorbeeld van de Cosmos vatte de Vlaamse overheid toen het plan op om ook orde op zaken te zetten in de Cristal Palace. Het heeft jaren aangesleept vooraleer de camping, ondertussen eigendom van Jacques Botte en toen Camping Jacques Junior genaamd, eindelijk dicht ging. De laatste jaren was het één grote puinhoop.
Eind 2008 werd het terrein door de Vlaamse overheid aangekocht. In de eerste plaats ging de aandacht naar het herstellen en vergroten van de zeewerende functie, waarbij de duinmassieven werden versterkt als natuurlijke afweer tegen de zee en de stormvloeden. De site moest daarna ontdaan worden van puin en afval. De werken startten op 11 februari 2009. De cafetaria werd afgebroken, de bunkers die niet of nauwelijks nog boven de grond uitstaken, werden zo goed mogelijk bedolven onder duinenzand waarin helmgras geplant werd. Zo ziet het gebied er vandaag uit, in zijn natuurlijke staat.
Je zou kunnen zeggen er is daar nu geen kat meer te zien, maar dat klopt helemaal niet. Langs de rechterzijde van de Idyllelaan staat nog een bunker die al kruipend toegankelijk is. Die hebben een tiental (verwilderde) zwerfkatten nu als hun verblijfplaats gekozen. Aan hun lot overgelaten? Helemaal niet! Ze worden namelijk door gevoelige dierenliefhebbers van voedsel voorzien. Dat is duidelijk te merken aan de vele eetschotels voor de ingang van de bunker. Is dat wel verstandig? Dat zullen wel mensen zijn met een goed hart voor dieren. Ik vind echter dat de beestjes moeten gevangen en gesteriliseerd worden om overpopulatie (en ziekteverspreiding?) tegen te gaan.
In 2010 zou de site als natuurgebied en zachte recreatiezone ingericht worden. Ik hoop dat men er zal in slagen het resultaat van het Nieuwpoorts gebied aan de monding van de IJzer, achter de kazerne, te evenaren of zelfs te verbeteren. Dat betekent voor Middelkerke een combinatie van geschiedenis (Atlantikwal), natuur (studie van fauna en flora) en ontspanning (fietsen en wandelen) zonder het gebied te belasten of te bedreigen, zoals de Vlaamse Overheid zo mooi kan zeggen.
Als ook dat punt nog verwezenlijkt wordt, zal de Vlaamse overheid ten zeerste mogen geloofd worden.
Is de vastgoedsector in Middelkerke verstrengeld met de politiek?
In het begin van deze eeuw en van de eerste legislatuur onder leiding van Michel Landuyt, hoorden de immobiliënhandelaars dat het gemeentebestuur het plan koesterde om sociale woningen te bouwen tussen de Badenlaan en de Duinenlaan in Westende. Dat schoot in het verkeerde keelgat want de vastgoedsector was van mening dat er tweede verblijven moesten komen op het enig mogelijk uitbreidingsgebied van de badplaats, gelegen op 200 meter van het strand. Zij vonden dat ongehoord want volgens hen breidden alle andere badplaatsen zich standvastig uit om het toerisme te bevorderen en welvaart te brengen in de streek voor IEDEREEN. Vertegenwoordigers uit de sector vroegen dan ook een onderhoud aan met Michel, die als volgt reageerde: Het is niet omdat ik op mijn bureau het bezoek krijg van 12 bouwpromotors, die mij onder druk willen zetten, dat ik niet meer zou denken aan de rest van de bevolking. In maart van dit jaar 2009 kwam eindelijk de toelating voor dat nieuwe woongebied dat Michel nog steeds rechtvaardigt met Er is een grote migratiedruk. Veel senioren komen naar de kust, waardoor de jonge gezinnen gediscrimineerd worden door hoge grondprijzen
Dat ingaan tegen de machtige vastgoedsector is wel een heel merkwaardig standpunt.
Op zijn website http://www.bartcaron.be/nieuws/P108/, met datum 8 februari 2008 en geïnspireerd door een artikel in Knack legde Vlaams parlementslid Bart Caron (nu Groen, vroeger SP.A-Spirit) namelijk de verstrengeling bloot tussen het lokale bestuur in Middelkerke en de plaatselijke vastgoedsector.
In het architectenbureau AROMI van Ronny Van Troostenberghe werkt ook burgerlijk bouwkundig ingenieur Rita Ramoudt, echtgenote van de burgemeester. Zij is erkend door het Beroepsinstituut voor Vastgoedmakelaars en is tevens beherende of gecommanditeerde vennoot van immo Landuyt-Ramoudt Middelkerke (Larami), een Gewone Commanditaire Vennootschap (GVC), een vennootschapsvorm die geen notariële akte en weinig formele verplichtingen vereist. Landuyt is daarin de stille of commanditaire vennoot. Dat betekent dat hij niet mag handelen in naam van de vennootschap maar dat hij toch uitgebreide bevoegdheden kan uitoefenen. Hij kan echter slechts geldelijk verantwoordelijk gesteld worden voor het bedrag dat hij investeerde. Ramoudt mag wel handelen en is daarmee ook verantwoordelijk voor alle eventuele schulden van de vennootschap. In Middelkerke zou gefluisterd worden dat Larami de uitweg is voor het geval dat Landuyt veroordeeld zou blijven in beroep en daarvoor geschorst zou worden aan de balie.
LARAMI INVEST BVBA en VASTGOED werd op 10 september 2007 opgericht door Rita Ramoudt, Dierckx Invest en Technics BVBA uit Oud- Turnhout en BVBA LWAXANA. Achter dit laatste zou ook de stiefzoon van Ronny Van Troostenberge schuilgaan.
Michel wordt ook nog langs andere wegen in verband gebracht met de immobiliënsector. In Leffinge kregen Charles Depoorter, van het gelijknamig agentschap uit Middelkerke, en Philippe Boutens uit Oostende een bouwvergunning om op de plaats van het Schippershuis het project Bootsman te realiseren. Het Schippershuis was eigendom van Boutens, die samen met Michel Landuyt, het advocatenkantoor Boutens & Landuyt in Oostende leidt. Boutens is daar tevens gemeenteraadslid voor de Open VLD. De plannen voor de nieuwbouw werden getekend door het architectenkantoor Aromi van Ronny Van Troostenberghe. Dat kantoor werkt ook wel eens samen met de NV MIM of Middelkerkse Immobiliënmaatschappij. Dat is een partnerschap dat volgens de initiatiefnemers de kracht combineert van vijf gerenommeerde vastgoedkantoren: Immo Caenen, Agence Depoorter, Agence Sissau, Immo Costa en Agence Kimpe & De Cuman. Ik meen gerust te mogen zeggen dat dit een blauwgekleurde vereniging is. Dirk Dejonghe, neef van schepen Carine, is de verzekeringsmakelaar van de groep Caenen.
Als men even de lijst overloopt van de 169 vergunde toeristische verhuurkantoren aan de kust (zie www.toerismevlaanderen.be/doc/showdocument.asp?...580), dan ziet men dat er 15 zijn in Middelkerke en 11 in Westende. Buiten de 5 van MIM zijn er nog heel wat andere die op de één of andere manier gelinkt kunnen worden aan de VLD. Zo is er de agence Muyle die geleid wordt door Wim Pieters zoon van Chris, 12 jaar voorzitter van de partij in Middelkerke tot einde 2008 en zelf vastgoedmakelaar.
Er zijn er ook enkele waarvan de zaakvoerders vandaag misschien geen vrienden meer zijn van Michel Landuyt, maar die een VLD verleden hebben en die het principe eens blauw steeds blauw huldigen: Beach en La Nouvelle Agence van Emile en Marc De Neve, ESP van Daniël Knockaert, Immo BC van Christophe Bouve, zoon van Raoul, oud-schepen van de VLD, VABRA van Lucien Brauwers, Immo Moenaert vroeger in handen van Paul Dewulf. Het kan zijn dat ze nu (tijdelijk) Dedecker aanhangers zijn.
Van nog andere kantoren trof ik advertenties aan in vroegere partijkrantjes van de PVV/ VLD. Ik meen daaruit te mogen afleiden dat zij ooit sympathie koesterden voor de blauwe partij: AGEM, Immo Depla, Agence DUMO, Van Ravels. Dat is moeilijk na te gaan, maar misschien is dat nog steeds zo.
We mogen dus zeggen dat meer dan de helft van alle immobiliënhandelaars in Middelkerke min of meer dezelfde kleur hebben als Michel Landuyt. Zij weten natuurlijk ook dat ze best in het kamp van de machtshebbers kunnen vertoeven.
Daarmee wil ik dus enkel maar aangeven dat een blauwe burgemeester van Middelkerke niet te vlug op de tenen van de vastgoedpromotoren zal trappen omdat daar toch een enorm potentieel aan kiezers schuilt en omdat de vastgoedsector noch min noch meer een machtspositie bekleedt.
Daarom vond en vind ik het initiatief voor de sociale woningen zo merkwaardig.
Ben jij een beetje op de hoogte van de Middelkerkse politiek en van de verdeling van de functies en ambtenarenposten in de gemeente? Dan zal jou toch ook reeds opgevallen zijn dat de namen Dejonghe en Van Troostenberghe steeds weer opduiken. Om het verband tussen beide te kennen, moeten we even de stamboom bekijken van Henricus Dejonghe. Ik schend hiermee geenszins iemands privacy want de gegevens komen gewoon van een rouwbrief. Henri had meerdere kinderen waaronder een August en een Charles. August had een zoon Daniël. Deze had een dochter Magda die huwde met Robert Landuyt. Daaruit sproot waarnemend burgemeester Michel Landuyt voort. Daniël had ook een dochter Ann, die gehuwd is met Roland Rommel. Van Charles stammen af: Albert, Lucienne en Etienne. De kinderen van Albert zijn Marc, brandweerbevelhebber, Luc kunstschilder en Dirk zakenman. Lucienne huwde met Carlo Van Troostenberghe. Uit dat huwelijk sproten vier kinderen: Damienne, Ronny architect, Edwin bibliothecaris en Frankie. Etienne huwde met Jeanine Rosseel. Carine Dejonghe, die zelf huwde met Eddy De Kuyper, is hun dochter.
Ronny Van Troostenberghe heeft een eigen architectenbureau dat inzake tewerkstelling de voorbije jaren een explosieve groei kende en betrokken is bij heel wat grote dossiers. In een volgende bijdrage zal ik daar wat meer aandacht aan besteden. In de jaren negentig was Ronny VLD - voorzitter van Middelkerke. Hij leidde ook zes jaar lang de Gecoro of gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening en dat tot maart 2008. Daarna werd hij gewoon lid van de commissie tot heden. Ronny was van 1983 tot 2002 voorzitter van de Middelkerkse dijkraad, die zich bezighoudt met de organisatie van allerlei evenementen: bierweekend, antiek- en rommelmarkt, kerstmarkt, Hij is nog steeds voorzitter van de heemkundige kring Graningate, die in 1981 onder zijn impuls opgericht werd met als doel de geschiedenis van Middelkerke via verschillende initiatieven te bestuderen en uit te dragen. Toen Het Nieuwsblad op zeker ogenblik een stemming organiseerde om te weten wie de lezers de machtigste persoon van Middelkerke vonden, was Ronny, naast Michel Landuyt, Pierre Ryckewaert, Charles Depoorter en Janna Rommel-Opstaele één van de genomineerden.
Broer Edwin Van Troostenberghe is bibliothecaris van de gemeente en lid van de raad voor Volksontwikkeling en Cultuurspreiding. Afgaande op het majestueus bibliotheekgebouw dat de gemeente voor hem gezet heeft, op het (uitgebreid) personeelsbestand dat hem ter beschikking gesteld wordt en op de projecten waarin hij betrokken is, mag van hem zeker gezegd worden dat hij een invloedrijk man is. Hij is ook lid van de cultuurraad.
Broer Frankie Van Troostenberghe is toneelregisseur Pro Arte en tevens lid van de cultuurraad. Hij was ooit ook voorzitter van de Blauwe Pijl - jongeren en stond ook al op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen voor de Gemeentebelangen of VLD.
Zus Damienne Van Troostenberghe is secretaris van Man & Muis vzw
En dan is er natuurlijk Carine Dejonghe. Zij is schepen van cultuur (verenigingen, muziekschool, kunstonderwijs), van erfgoed, museum, landschapspark en monumentenzorg, onderwijs en ook van bibliotheek, waarvan haar neef Edwin de baas is. Zeker geen nadeel voor deze laatste!. Haar vader Etienne, was tot aan de laatste verkiezingen lid van de OCMW raad. Hij is een echte blauwe want sinds 1958 zet hij zich onverdroten in voor de liberale partij, samen met zijn echtgenote Jeanine Rosseel. Hij was ooit lid van het arrondissementeel bestuur en een goeie vriend van Willy Declerck. De voorbije twee zittingsperioden was hij lid van de OCMW raad
Marc Dejonghe is bevelhebber van de vrijwillige brandweer. In de negentiger jaren was hij gemeenteraadslid voor de Stem van het Volk, met Volksunie-strekking. Ik herinner me nog dat hij eens de zaal moest verlaten toen moest beslist worden over de aankoop van materiaal voor zijn korps.
Ann Dejonghe is gehuwd met Roland Rommel. Je zou je dan al vlug afvragen of deze misschien verwant is met Willy Rommel, de echtgenoot van de eerste schepen Janna Opstaele. Dat is ook zo. Hun grootvaders waren broers.
De VLD is nu al een hele tijd de grootste partij in de gemeente. In het partijbestuur vinden we de namen terug van vader Etienne Dejonghe en van moeder Jeanine Rosseel, dochter Carine, schoonzoon Eddy De Kuyper. Dat is toch al een gewicht dat kan tellen als er moet gestemd worden. De Kuyper is tevens lid van het arrondissementeel bestuur VLD. Hij is ook lid van de algemene vergadering van de VVV Middelkerke vzw wat staat voor Vereniging Voor Vreemdelingenverkeer Middelkerke.
Misschien heb ik wel nog iemand over het hoofd gezien, een aangetrouwde of een goede vriend? Aanvullingen of correcties zijn steeds welkom. Deze opsomming moet aantonen dat één familie een overheersende rol kan spelen in een gemeente. Is er dan iets mis met het feit dat leden van die familie in alle geledingen van de gemeente vertegenwoordigd zijn, ja zelfs een vooraanstaande rol spelen? Natuurlijk niet! De bevolking mag zelfs dankbaar zijn dat zij zich in allerlei verenigingen en organisaties verdienstelijk maken. Vooral de dynamische Van Troostenberghes hebben al heel wat bijgedragen tot het cultureel en sociaal leven in de kerngemeente Middelkerke. De vraag die men zich kan stellen is: kan zon situatie niet leiden tot nepotisme of familiebegunstiging, met andere woorden tot vriendjespolitiek? Gelukkig erkent de wetgever een gevaar daartoe en werden onverenigbaarheden ingebouwd. Zo verbiedt artikel 11, paragraaf 7 van het Vlaamse gemeentedecreet dat echtgenoten, en bloedverwanten tot en met de tweede graad, samen in een gemeenteraad zetelen. Dat is alleszins al een goede zaak, maar er zijn natuurlijk nog andere wegen en middelen. Het hemd is nader dan het rokje zegt men immers. Men kan vrezen dat in zon netwerk opdrachten gegund worden aan familieleden, eerder dan aan vreemden. Als er ooit moet gestemd worden over een benoeming, kan een gunstige familieband zeker een voordeel zijn voor de kandidaat.
De burger kan alleen maar hopen dat iedereen eerlijk en integer blijft.
Kapel heeft verschillende betekenissen, die iedereen wel kent. (*) Ik wil het hier hebben over de bedehuisjes, bedeplaatsen, heiligenbeelden (meestal Maria), grotten, nissen, kruisen en de kleine kastjes tegen huizen en bomen die men overal langs onze Vlaamse wegen aantreft. Dat verschijnsel heeft reeds verschillende personen geïnspireerd om daarvan de inventaris op te maken. Valentin Degrande, een onderwijzer op rust uit Assebroek, heeft de 2.530 weg- en veldkapellen, die West-Vlaanderen rijk is, opgespoord. Ze zijn verspreid over meer dan 200 gemeenten. Hij bezocht ze één voor één en schreef daarover het boek Waar men gaat langs West-Vlaamse wegen. Om het geheel overzichtelijk te maken deelde hij ze in naar de bouwvorm. 'Meer dan de helft van het bestand noemt hij toegankelijke kapellen, gebouwtjes met een interieur en een toegangsdeur. Gevolgd door de niet-toegankelijke pijler- en mijterkapellen (35procent). De rest, die hij niet in zijn inventaris opnam, bestaat afwisselend uit muurkapellen, open kapellen en staakkapellen (Onze-Lieve-Vrouwebeeld op een betonnen of houten paal). Volgens Degrande zou Middelkerke aldus 19 kapelletjes tellen: 2 in Leffinge, 1 in Lombardsijde, 1 in Mannekensvere, 2 in Middelkerke, 4 in Schore, 2 in Sint-Pieterkapelle, 5 in Slijpe, 1 in Westende en 1 in Middelkerke. Volgens de website http://kadoc.kuleuven.be/kapelletjes/west-vlaanderen.php zouden dat er echter 26 zijn omdat daar alle types vermeld worden. Ik heb me voor dit blogartikel beperkt tot Westende. Ons dorp telt drie kapellen/ kapelletjes van totaal verschillende types.
De eerste en belangrijkste is natuurlijk de toegankelijke Sint-Theresiakapel in Westende-bad. Het is eigenlijk al meer een kerk dan een kapel. Juist voor de eerste wereldoorlog werd ze gebouwd door toedoen van vooraanstaande toeristen. Helaas werd de kapel niet gespaard door de oorlog en in juni 1926 werd een nieuwe gebouwd naar de plannen van architect Victor Rubbers. De kapel was toen eigendom van de Association pour le Service et lEntretien du culte catholique. In de laatste dagen van de tweede wereldoorlog werd de kapel opnieuw beschadigd. In 1948 werd ze overgedragen aan de kerkfabriek van Westende, samen met de bekomen rechten voor herstel dat hetzelfde jaar reeds uitgevoerd werd. Door de uitbreiding van het toerisme werd de kapel te klein. Daarom werd ze in 1954 verlengd en op 25 juli 1954 ingewijd. De glasramen werden in de jaren zestig ontworpen door de bekende glazenier Cor Westerduin, overleden in Oostende in 1980. De kapel is opgenomen in de lijst van het Vlaams instituut voor het onroerend erfgoed. (gegevens gedeeltelijk overgenomen uit Kronijke van Westende-bad van Marc Constandt)
Recht voor de in-/uitgang van de Theresiakapel staat een Mariabeeld (=staakkapel), dat Westende-bad op 19 juni 1966 oprichtte ter ere van Maria. De onmiddellijke omgeving van het beeld, net zoals de ganse omgeving van de kapel, aan die zijde, is spijtig genoeg niet te best onderhouden (toestand 29 september 2009).
Het derde kapelletje is een pijlerkapel in de Schuddebeurzeweg, ter hoogte van de Langestraat. Het werd opgericht ter ere van Onze-Lieve-Vrouw te lande op 23 oktober 1961. Het draagt verder de inscriptie Bid voor ons en KWPW (?). Hoewel mooi bebloemd, zou het kapelletje ook wel wat beter onderhouden mogen zijn. (toestand 29 september 2009). De kapel wordt vermeld in het boek van Degrande, zonder verdere beschrijving, maar er bestaat daarover wel een door de auteur opgestelde fiche, raadpleegbaar in het Provinciaal Archief in Brugge.
Eigenlijk had ik jullie wat meer willen vertellen over de staakkapel in Westende-bad en de pijlerkapel in de Schuddebeurzeweg. Meestal worden die namelijk opgericht voor een welbepaalde reden. Als dank voor een verhoord gebed (overleven in oorlog, goede oogst, genezing) of gewoon uit godsvrucht? Ik had ook willen weten wie er de oprichter en/of eigenaar van is. Wie is er voor verantwoordelijk? In de gemeente Middelkerke bestaat een dienst Erfgoed. Omdat religieus erfgoed een essentieel deel is van ons cultureel patrimonium, dacht ik me dus tot deze dienst te kunnen wenden. Als het dan misschien nog aanvaardbaar kan zijn dat ze niet over meer informatie beschikken (alhoewel!), meen ik toch te mogen verwachten dat een vraag tenminste beantwoord zou worden. Dat noem ik dienstverlening en beleefdheid. Mijn twee emails bleven echter beide zonder gevolg. Wat doet die dienst dan wel?
*Ik heb ooit iemand gekend die geen kapelletje kon voorbijgaan. Hij ging eerst naar de kerk en dan naar de kapel.
Aparte justitie voor burgemeester van Middelkerke?
Woensdag 30 november 2009 kwam de zaak Michel Landuyt nog maar eens voor op de agenda van het Gentse hof van beroep. Jullie zullen het, net zoals ik, nauwelijks kunnen geloven: er werd nog maar eens beslist de zaak uit te stellen voor zes maanden, tot begin 2010. Misschien val je, net zoals ik, bijna achterover als je de reden daarvoor verneemt: de advocaat-generaal ligt ziek te bed!!! Zou je nu je vertrouwen in justitie niet verliezen, als je dat nog had? Betekent dit dat we ook die zaak mogen toevoegen aan de lange reeks blunders/ manipulaties van ons gerecht? Wie kan het mij kwalijk nemen dat ik er aan twijfel of de wet wel voor iedereen geldt, ook voor burgemeesters en/of advocaten? Ik weet het wel: wie het dossier niet kent, wie niet weet welke rechter die beslissing nam en toch zijn mening daarover te kennen geeft, zal al vlug het verwijt toegestuurd krijgen dat hij niet weet waarover hij spreekt. Men zal mij er alvast niet kunnen van verdenken dat ik de feiten niet ken. Ik geef toe dat dit nog iets anders is dan de verklaringen, argumenten, bewijsstukken en verweermiddelen die in het dossier zitten. Mag ik daarom geen stelling innemen over schuldig of onschuldig? Michel Landuyt werd daarvoor toch al schuldig verklaard op 8 januari 2007 en veroordeeld voor schriftvervalsing tot een voorwaardelijke celstraf van één jaar met uitstel en een boete van 1.487 euro. Men wreef hem gesjoemel aan in de zaak van de ijspiste van 2001 ten tijde van het asielcentrum in Zon en Zee. Dat staat dan voor de vervalsing van de notulen van het schepencollege van 4 december 2001, dus Niemand zal mij kunnen afbrengen van mijn heel zware vermoedens dat dit inderdaad terecht was. Men zegt dan gemakkelijk hij heeft zichzelf daarmee niet willen verrijken. Ik vind echter dat wie de wet overtreedt om zijn functie of loopbaan niet in gevaar te brengen, of om een bevriend politicus te bevoordelen, wel zichzelf verrijkt.
Ik heb er reeds verschillende blogartikels aan gewijd, onder andere op 15 juni 2008 en op 1 februari 2009. Ik wil de lezer niet vervelen met een nieuw relaas van de feiten, maar ik wil mij wel nogmaals verwonderen over het gebrek aan besluiteloosheid van het gerecht. In april 2006 pas, zou Landuyt gedagvaard worden, de gemeenteraadsverkiezingen grepen plaats op 8 oktober 2006 en toen werd hij voorgedragen voor een tweede ambtstermijn als burgemeester. Na zijn veroordeling bleef hij waarnemend burgemeester. Dat komt omdat de regel zegt dat de oude het mandaat blijft uitoefenen zolang de nieuwe de eed niet heeft afgelegd. En aangezien Landuyt zelf de oude was
Overtuigd van zijn onschuld, tekende Michel dus beroep aan tegen het vonnis. Op 31 mei 2008 las ik in Het Laatste Nieuws dat de zaak voor het hof van beroep in Gent uitgesteld werd tot 23 oktober 2008. Het openbaar ministerie liet weten dat het eerst wilde antwoorden op besluiten die de dag voordien nog ingediend werden. Daarna volgde een nieuw uitstel tot 16 december 2008. Ook dan nog geen uitspraak maar weer uitstel, deze keer tot 11 februari 2009. Wie dacht nu zal het gebeuren, kwam bedrogen uit, want weer volgde een uitstel tot 25 november 2009. En nu weer, voor de VIJFDE KEER uitgesteld!!! De advocaten van de verdediging blijven maar bijkomende onderzoeksdaden vragen. Welke dat wel mogen zijn, blijft een geheim. Of zal Jean-Marie Dedecker nu ook aan de tand gevoeld worden? Iedereen die de zaak Landuyt van dicht of van ver gevolgd heeft, zal zich nu wel afvragen waarom het ene uitstel op het andere volgt. Wil men de zaak misschien laten verjaren? Het lijkt er alleszins op. De gewone burger moet zich nu inderdaad afvragen of hij/ zij ook op een dergelijke behandeling zou mogen rekenen als hem/ haar ooit een (zelfs lichter) feit ten laste gelegd wordt.
En ondertussen blijft Michel, DRIE JAAR na de verkiezingen en ACHT JAAR na de feiten , nog steeds waarnemend burgemeester. En dat alles voor wat toch een relatief eenvoudige zaak is! Schaamte is dus op zijn plaats! Voor wie? Dat maken jullie zelf wel uit.
In de laatste week van september 2009, heeft men het heraanleggen van de bloemenstraten van Westende-dorp hervat: Azaleastraat en Tulpenstraat. Hetzelfde gebeurde vroeger reeds met de Begoniastraat en de Dahliastraat.
Deze straten zullen in de toekomst enkel nog fleurige namen hebben, want groen schijnt er niet langer gewenst. Alle boompjes werden verwijderd. Reden? De wortels veroorzaken barsten in het voetpad en steken dat omhoog. Diepe wortels drukken op de rioleringsbuizen en breken die. Dat is een bekend verschijnsel, dat zich in veel gemeenten voordoet en dat inderdaad ernstige hinder kan veroorzaken. De gasleidingen en het teledistributienet (enkel Tulpenstraat) moesten echter ook vernieuwd worden. Wij denken dus dat de werken eigenlijk maar weinig met die boompjes te zien hebben, maar dat het eigenlijk eerder gaat over de vernieuwing van die leidingen. Men kan daar inderdaad geen risico mee lopen. Wat houden de werken verder in? Het voetpad wordt breder ten koste van de strook van de boompjes EN ten koste van de parkeerplaats waar men voorheen op tamelijk veilige manier zijn auto kon plaatsen. Dat men er niet van profiteert om de elektrische leidingen ondergronds te plaatsen is natuurlijk zeer spijtig. Dat is natuurlijk fors duurder dan bovengronds. Maar dat laatste is veel gevaarlijker. De kabels zijn kwetsbaar bij harde storm en bij baldadigheid. Bovendien zijn die palen en kabels landschapsvervuilend. Het zijn ook openbare toiletten voor de vogels die de onderliggende voetpaden en terrassen besmeuren.
En de andere problemen? Eerst en vooral wil ik het hebben over de communicatie met de bewoners. Men kan zonder meer zeggen dat de gemeente daarin opnieuw te kort geschoten is. Werd er aan de bewoners gevraagd of ze die gedaanteverwisseling van hun straat wel wensten? Zij zijn het immers die er moeten leven. Bijlange niet! De waarnemende burgemeester beweert niet van verzuurde praatbarakken te houden, maar met de moderne middelen die het internet biedt, had men tenminste op die manier inspraak kunnen aanbieden. Een bewoner zegt mij Het heeft toch geen zin zich daartegen te verzetten, want DE GEMEENTE LUISTERT TOCH NIET. Ja, triestig en zeer ondemocratisch, als dat inderdaad juist is. Werd het aangekondigd? Niet in De Sirene die toch het middel bij uitstek daarvoor is, maar in geen enkele van de vier reeds in 2009 verschenen nummers, heb ik daarover iets kunnen vinden. De bewoners van de Tulpenstraat en van de Azaleastraat kregen wel een bewonersbrief, respectievelijk gedateerd op 4 augustus (begin werken half september) en 16 september 2009 (start werken begin oktober!!). Daarin wordt hen gevraagd begrip te willen opbrengen voor de mogelijke (!) ongemakken. Zo vernamen zij dus wel dat de leidingen zouden vernieuwd worden, samen met de voetpaden en de toplaag van de straat. Van het wegnemen van de boompjes en het verdwijnen van de parkeerplaatsen is echter geen sprake.
Dat verdwijnen van de boompjes die de straten een bijzondere aanblik gaven, vind ik een tweede probleem. Ik weet het wel de ene houdt van groen, de andere niet. Ik behoor tot de eerste categorie en ik betreur die ingreep ten zeerste, vandaar mijn blogartikel. Zal men nu in gans de gemeente alle boompjes verwijderen? Er zijn inderdaad nauwelijks nog straten met bomen, tenzij in private tuinen. En wat zeggen de groenen? Ze hebben toch al hun principes niet overboord gegooid toen ze in het progressief kartel stapten, dat deel uitmaakt van de meerderheid? Of hebben ze gewoon niets te vertellen?
Was die maatregel dan wel noodzakelijk? Was er geen andere oplossing? Is er wel een voetpad nodig in dergelijke straten? Ik vind van niet, want er is daar nauwelijks voetgangersverkeer. Er zijn wel meer straten in Westende zonder voetpad. Als er dan al één nodig is, moest dat dan nog breder dan het al was? De parkeerplaatsen verdwijnen en de autos moeten nu op de rijweg zelf staan. Wat zien we in de reeds afgewerkte Begoniastraat? De wagen wordt op het voetpad geplaatst om te laden en te lossen. Moesten de bomen absoluut weg? Het probleem is enerzijds dat de bomen niet ondiep wortel mogen schieten omdat ze dan de voetpadtegels omhoog duwen. Anderzijds niet te diep ook om de riolering niet te beschadigen. Bestaan er dan geen boompjes waarvan de wortels minder geweldig te keer gaan? Algemeen wordt aangenomen dat oppervlaktewortels kunnen vermeden worden door geen snelgroeiende soorten aan te planten zoals de esdoorn, de populier, de moerbeiboom, de Siberische iep, . Kijk maar naar de boom op de linkse foto in de Leliënstraat. In het algemeen kan gesteld worden dat het wortelstelsel van een boom nog net iets verder reikt dan de takken. Vergelijk ook maar eens met een boompje uit de Duinenlaan. (foto onder rechts) Ondiepe wortels vermijden is, volgens specialisten, ook mogelijk door de plantgrond voldoende te draineren en door de wortelput voldoende groot en diep te maken. Rond de boom moeten voldoende tegels weggenomen worden om voldoende zuurstof en voedingsstoffen aan de wortels te geven, anders komen ze die zoeken aan de oppervlakte. De bomen in de Leliënstraat werden (voorlopig?) gespaard. Daar is namelijk geen voetpad. In plaats daarvan is er een grasstrook met daarin bomen, waarvan er weliswaar al drie dood zijn. Slechte bomen, slechte grond of slecht onderhoud, wie zal het zeggen?
Om beschadigingen aan de riolering tegen te gaan, kan men gebruikmaken van PVC buizen in plaats van betonbuizen. Rioolwater lost cement op en maakt daarmee de rioolpijpen poreus waardoor het water in de bodem sijpelt. Dat water wordt juist gezocht door de boomwortels die dus zeer diep gaan en drukken op de buizen die daardoor beschadigd worden. PVC buizen laten geen water door en zijn dus onaantrekkelijk voor de wortels.
Diegene die niet zo van bomen houdt wegens afvallende en rondvliegende bladeren, kan in de Joseph Matthieulaan zien dat het ook anders kan. De onderstaande foto spreekt voor zich.
Weet het gemeentebestuur dan misschien alles beter? Waarom luisteren zij nooit eens? Spijtig!!!!
Nu krijg ik misschien de banbliksems van de vrome Westendenaars en andere rooms-katholieke lezers over me heen. Natuurlijk weten zij dat. Ik ben er echter van overtuigd dat niet iedereen dat weet, vandaar Ik heb gezien dat er al enige tijd een geel bord naast de ingang van de Sint-Laurentiuskerk in Westende - dorp staat. Die wordt namelijk gerestaureerd. Ziehier de tekst op dat bord.
Het betreft fase 1, dus volgt er nog minstens een tweede. Zoals jullie zien is de opdrachtgever de Kerkfabriek Sint-Laurentius met subsidies van de Vlaamse gemeenschap, de provincie en de gemeente. Die kerkfabriek is namelijk de eigenaar van de kerk. Kerkfabrieken zijn openbare besturen. Elke parochie heeft er één. Dat betekent dat er negen zijn in Middelkerke, verdeeld over 12 kerken en kapellen.
Het Latijnse woord fabrica (= constructie) werd in de Romeinse tijd reeds gebruikt voor een 'constructie ten behoeve van het algemeen belang'. In combinatie met het woord kerk (fabrica ecclesiae) wordt het al vanaf de 6e eeuw gebruikt om het geheel aan te duiden van de gelden of bezittingen bestemd voor het onderhoud en de verfraaiing van het kerkgebouw en later ook voor het uitoefenen van de eredienst. In het Nederlands heeft de hedendaagse term ingang gevonden als vertaling van het Franse fabrique de l'église. De inrichting, werking en bevoegdheid van de kerkfabrieken werden bij Napoleontisch decreet van 30 december1809 geregeld. Wie daar meer wil over weten, kan het nalezen op Wikipedia. Een modern decreet van 7 mei 2004 bevat de huidige wetgeving. In België zijn de kerkfabrieken onderworpen aan het gezag van de kerkelijke overheid en aan dat van de burgerlijke overheid, gemeente en provincie, die de voorstellen van de kerkraad moeten adviseren. Het beheer van de kerkfabriek wordt namelijk opgedragen aan een kerkraad. Die bestaat uit vijf leden. Een door de bisschop aangestelde verantwoordelijke van de parochie, in de meeste gevallen de pastoor, maakt er van rechtswege deel van uit. De raad wordt driejaarlijks gedeeltelijk vernieuwd. De herverkiezing gebeurt door de kerkraad zelf. Iedereen die rooms-katholiek is, woonachtig is in de gemeente(s) van de parochie, tussen 18 en 75 jaar oud is en zelf niet bezoldigd wordt door de kerkfabriek, kan zich kandidaat stellen. Deze kandidaten worden aan de parochiegemeenschap publiek gemaakt. De kerkraad kiest in hun midden een voorzitter, secretaris en penningmeester. Omdat er in Middelkerke meer dan 4 parochies zijn, bestaat hier ook een centraal kerkbestuur. Het heeft zijn zetel in de parochie Wilskerke. Dat is de gesprekspartner van het gemeentebestuur. Het krijgt van de verschillende kerkfabrieken een meerjarenbegroting, waarin het de prioriteiten bepaalt. De kerkfabriek heeft als taak de eredienst mogelijk te maken. Dit betekent dat zij instaat voor het onderhoud van het kerkgebouw, het orgel, de liturgische kleding en het liturgisch vaatwerk. Ook zorgt ze voor de aankoop van hosties, miswijn, kaarsen en eventueel nieuw linnen of vaatwerk. Verder betaalt zij de casuelen van priester en organist. De kerkfabriek heeft haar inkomsten uit de verkoop van kaarsen, een deel van de collecte, de misintenties, in bijzonder bij uitvaarten en huwelijken. Verder heeft een kerkfabriek vaak gronden, die verpacht worden, of eigendommen die verhuurd worden. Meestal slaagt de kerkfabriek er niet in om een begroting in evenwicht in te dienen bij het gemeentebestuur en de provincie. Deze zijn dan verplicht om de tekorten aan te vullen. Bijzonder zware kostenposten zijn vaak binnen- en buitenrestauratie van het gebouw en de restauratie van het orgel. Doordat hier grote budgetten moeten worden vrijgemaakt, raken deze projecten vaak op de lange baan.
In mijn jeugd had ik altijd de indruk dat deel uitmaken van de kerkraad een voorrecht was voor de rijke boeren en politici van de toenmalige CVP of beide tegelijk. Het lidmaatschap werd vaak van vader op zoon overgedragen. Er waren wel verkiezingen maar in de schoot van de kerkraad zelf. Ik heb ook altijd gehoord dat de kerkfabriek rijk was en eigenaar was van veel gronden in Westende. Het is zeer moeilijk daar meer over te weet te komen omdat nauwelijks geïnformeerd wordt over de Westendse kerkfabriek en over de leden ervan. Daarom ben ik zo verbaasd als ik waarnemend burgemeester Michel Landuyt hoor zeggen op 27 december 2007 'De kerken halen een forse hap uit ons budget. Is onze kerkfabriek dan niet rijk meer? Ik begrijp natuurlijk wel dat ze tegenwoordig minder inkomsten hebben door minder kerkbezoek en meer burgerlijke uitvaarten. Vele onder ons, vooral de niet-gelovigen, zijn er waarschijnlijk niet zo mee opgezet dat de gemeente moet opdraaien voor de kosten aan de kerkgebouwen. Welke politiek voert ons gemeentebestuur daarin? Ik lees in De Sirene van juli-augustus 2007: Het onderhoud en de restauratie van dit waardevol bouwkundig erfgoed is niet goedkoop maar wel noodzakelijk. Vaak zijn niet alleen de gebouwen op zich architecturaal waardevol, de meeste kerken herbergen ook een belangrijke collectie kunstvoorwerpen en meubilair. De Middelkerkse kerken zijn niet alleen centra van bezinning maar ook van kunst en cultuur. Niet slecht, hé voor een paars bestuur? Niet enkel in crisistijd, maar uit het oogpunt van goed bestuur en besparing van gemeenschapsgelden, kan men zich ook afvragen of het nog verantwoord is, zoveel kerkgebouwen en zoveel kerkraden in stand te houden. Fusie is overal het ordewoord. Gemeenten werden er het slachtoffer van, bedrijven willen erdoor hun winsten beveiligen, voetbalploegen willen samen betere resultaten behalen, de staat maakt van het leger een afgeslankte groep, zo klein dat het de vijand straks ongezien zal kunnen benaderen. Aan de kerken wordt echter niet geraakt. Integendeel, die van andere dan van de rooms-katholieken komen erbij en moeten van dezelfde financiële steun kunnen genieten.
Af en toe een culturele organisatie in de één of andere kerk, vind ik wel wat weinig om het behoud van al onze kerken en fabrieken te rechtvaardigen.
In De Morgen van 21 augustus 2009 werden de RIZIV cijfers gepubliceerd die aangeven hoeveel huisartsen zich in elk van de Belgische gemeenten gevestigd hebben. Daaruit blijkt dat er 166 op 589 zijn die een tekort hebben. Dat betekent dat daar minder dan 90 huisartsen wonen per 100.000 inwoners of minder dan 1 huisarts per 1111 inwoners. In West-Vlaanderen zijn er 9 procent in dat geval en wat blijkt? Middelkerke is toch wel één van die gemeenten met een tekort, zeker? Men zegt dan dat het een medisch lage capaciteit heeft. Daar is onder andere ook Bredene bij maar Koksijde en Knokke-Heist niet. Het opstellen van een lijst van de huisartsen is helemaal geen eenvoudige opgave. Er sterven artsen want het zijn ook maar mensen, er worden er gepensioneerd, er komen nieuwe afgestudeerde bij, er gebeuren nieuwe fusies van praktijken. Spijtig genoeg worden de lijsten op internet, ook die op de websites van de gemeenten, niet steeds bijgehouden. Op veel lijsten staan ook specialisten. Na veel opzoekwerk heb ik het aantal huisartsen per gemeente kunnen bepalen. Ik kan echter absoluut niet garanderen dat er geen enkele door de mazen van mijn net geglipt is.
Middelkerke heeft 17 huisartsen op 18.080 inwoners. Dat is dus 1 arts op 1.130 inwoners en inderdaad onder de norm. Zoals het Syndicaat van Vlaamse Huisartsen ben ik er echter ook van overtuigd dat de cijfers van het rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering een vertekend beeld geven. Welke waarde kan en mag daaraan gehecht worden? De kustgemeenten worden s zomers overspoeld door toeristen, die ook ziek kunnen worden, de inwonersaantallen stijgen dus enorm maar het aantal huisartsen blijft hetzelfde evenals de openingsuren van hun praktijken. Het is daar in het seizoen dan ook enorm druk en dus lange wachturen. We stellen ook overal vast dat meer en meer huisartsen zich groeperen in één praktijk. In Middelkerke is dit het geval voor Scheirlinck Vandorpe, Daese De Witte, De Kerpel Mulier, Florizoone Lecointre Vandenbroucke. Als we even het aantal wekelijkse bezoekuren vergelijken in de praktijk Dr Scheirlinck Dr Van Dorpe met deze van Dr Boydens, dan stellen we vast dat ze ongeveer gelijk zijn, namelijk 23 en 24 uur. Ik weet ook wel dat twee artsen meer thuisbezoeken kunnen afleggen dan één, maar moet ik de gegroepeerde artsen als gehelen rekenen? Als ik ze voor de helft meereken, dan kom ik op 12 artsen voor onze gemeente en uiteraard op een nog slechtere verhouding ten opzichte van het aantal inwoners. Het is ook een feit dat er steeds meer vrouwelijke huisartsen zijn. Sommige van hen werken slechts halftijds om meer tijd te hebben voor de kinderen en voor het gezin. In Middelkerke is de huidige verhouding 4 vrouwen (Trypsteen, Verbeke, De Kerpel en De Witte) tegenover 13 mannen. Werken die dames voltijds of niet? Dat zal het RIZIV ook wel niet weten.
Niet alle inwoners wenden zich tot een huisarts uit hun gemeente. Sommige zieken uit Mannekensvere zullen allicht een beroep doen op een arts uit Nieuwpoort, die van Schore op die van Pervijze, die van Sint-Pieterskapelle op die van Leke. Het heeft volgens mij geen zin zich uitsluitend te baseren op het aantal artsen dat in een gemeente woont. Ook de aanwezigheid en de locatie van de ziekenhuizen speelt een rol. Zo ligt Bredene op een steenworp van Damiaan H.Hart in Oostende. Inwoners uit De Panne en Koksijde kunnen ook terecht in Veurne. Blankenberge en Knokke-Heist hebben hun Fabiola en Onze-Lieve-Vrouwziekenhuizen. De Haan en Wenduine kunnen naar Oostende of Blankenberge. Ook op dat gebied hinkt Middelkerke (en zeker Westende en Lombardsijde) achteraan.
Tenslotte zijn er ook de wachtdiensten tijdens de weekends en de feestdagen. Ook als de eigen huisarts afwezig is, kan men zich tot die dienst wenden. Sommige gemeenten werken daarvoor samen zoals Bredene en Oostende binnen een huisartsen.vzw. Andere hebben een onafhankelijke huisartsenwachtdienst. Buiten een telefoonnummer in De Sirene en op de website van de gemeente, heb ik voor Middelkerke geen informatie kunnen vinden over een wachtdienst. Ik vond wel dat het duo Deforche Verbeke uit Lombardsijde deelneemt aan de wachtdienst van Nieuwpoort.
Lage of hoge medische capaciteit? Niets beter dan gezond blijven.
Wat is een schoonheidsfout eigenlijk? Het is een kleine fout, die de schoonheid van het geheel des te beter doet uitkomen. Anders gezegd, het is een kleine onvolkomenheid die echter nauwelijks van invloed is op de schoonheid of waarde van het geheel. In ons geval is schoonheid een kwaliteit of beleving van een plaats die ons genoegdoening verschaft. Men zou ook kunnen zeggen dat een schone gemeente in evenwicht en harmonie is met de natuur. Tot daar mijn inleiding die moet leiden tot de vraag Is Westende mooi? De ene zal dit vanzelfsprekend vinden, vooral diegene die er zijn hele leven woont. Die van Koksijde, Knokke-Heist, Nieuwpoort of De Haan zullen hun gemeente veel mooier vinden. Ik wilde namelijk deze week de aandacht vestigen op enkele punten die ik op mijn fietstochtjes door Westende, opgemerkt heb. Zijn dat schoonheidsfoutjes? Ik laat het aan jullie over om daarover te oordelen.
Ik las in Het Nieuwsblad van 28 juli 2009: De actie van politie en preventiedienst om de inwoners te wijzen op de onleesbaarheid van sommige huisnummers is een succes geworden. Nagenoeg iedereen is nu in orde met de wet. (vln). Dit klopt dus bijlange niet. Ik zou nog tientallen woningen kunnen aanduiden waar het nummer ontbreekt, onleesbaar of zeer moeilijk te vinden is.
Nog niet zo heel lang geleden heeft de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) ruim 2 hectare duingrond verworven die aansluiten bij het erkend natuurreservaat De Schuddebeurze en die goede vooruitzichten bieden voor natuurontwikkeling. De aandachtige wandelaar of de fietser die even op adem wil komen, kon er zich laten informeren over de betekenis van dit uniek natuurpunt dank zij een duidelijk en goed geplaatst bord. Ik zeg kon want groot was mijn verwondering en woede dan ook toen ik enkele weken geleden moest vaststellen dat het bord in gruizelementen geslagen was. Wie doet zoiets nu? t Zal wel van de stormwind zijn, zeker? Een goeie ziel heeft ondertussen de stukken op de grond aan elkaar gepuzzeld, zodat het weer leesbaar is. Wordt dat zo vlug mogelijk hersteld? Of trekt de gemeente er zich niets van aan omdat het hun verantwoordelijkheid niet is?
De zitbanken zouden best eens allemaal geïnspecteerd worden. Naast de vuile overgroeide in de Essex Scottishlaan heb ik in de Henri Jasparlaan ook nog een éénpersoonsbank gevonden.
Dames en heren van het gemeentebestuur, mochten jullie dit lezen, willen jullie dit dan als mijn signaalkaart aanvaarden?
Op 31 augustus eindigde dus het hoogseizoen. Alleen dat woord al geeft aan dat er iets veranderd is. Vroeger sprak men van in het seizoen en buiten het seizoen. Het aantal tweedeverblijvers is enorm toegenomen. Het aantal vakantieverblijven van verschillende aard groeit nog steeds. Bij elk schoolverlof en in alle zonnige weekends worden talloze evenementen georganiseerd. Dat maakt dat de kustactiviteit ook buiten het hoogseizoen intens en druk kan zijn. Seizoenspreiding noemen sommigen dat. Camping Kompas gebruikt de termen hoog- en laagseizoen, naseizoen, naseizoen plus. Andere spreken van het tussenseizoen: mei, juni en september. Vroeger zegden de kustbewoners op 1 september het is weer geveegd. Ik herinner mij zeer goed de tijd dat Westende-bad in de wintermaanden (niet tweede helft juni, juli, augustus, eerste helft van september en de paasvakantie) doods was, met nauwelijks een winkel geopend. Men kan nochtans niet ontkennen dat de kust ook nu nog na 31 augustus een grondige gedaanteverwisseling ondergaat. De hoofdschuldige daarvoor is natuurlijk de heropening van de scholen. Kinderen zie je hier nog nauwelijks en als je er ziet dan zijn ze nog te jong om hier niet te zijn. Welke jonge mensen kan je hier immers nog aantreffen? Studenten uit het hoger onderwijs die maar op 1 oktober moeten herbeginnen? Nadat in de maanden juli en augustus geen bouwwerken toegelaten waren op de dijk en in de straten van de badplaats, is men er op 1 september weer ingevlogen. Zonder enig respect voor de septembertoerist, die toch ook betaalt voor zijn verblijf, rijden zware camions aan en af, voetpaden worden uitgebroken en straten afgesloten. In de Distellaan worden nieuwe buizen gelegd. De heropbouw van de op 8 januari 2008 afgebrande villa met rieten dak in de Zonnelaan is gestart. De werken van de verkaveling in de Langestraat zijn nu goed begonnen. Voor De Surfers aan de Lakodam heeft men een dag langer gewacht maar misschien had dat te maken met de opbouw van de reusachtige kranen.
Het verkeer is minder druk. Geen files meer aan de verkeerslichten. De parkings zijn vrij en nu weer gratis. Er rijden minder trams. In plaats van om de tien minuten (van 1/7 31/8) is dat van 1/9 tot 8/11 nog slechts om het kwartier. En toch staat een eenzame nog te wachten op een halflege of halfvolle tram. De dijk wordt nu vooral bewandeld door gepensioneerden, nu bijna niet meer gehinderd door gocarts. Als de zon van de partij is, nodigen halflege terrasjes je uit om ongestoord iets te drinken. Fietsers moeten minder zwichten voor al de rest, ook niet voor opdieners die plots opduiken vanuit hun tearoom en zich met volle dienbladen naar hun terrassen reppen. Hoewel het restafval in de zomermaanden elke dag opgehaald wordt in de badplaats, hebben (vertrekkende) toeristen hun vuilniszakken toch nog op straat gezet naast de vuilnisbakken. Vandalen hebben het (als afscheid?) nodig gevonden enkele zakken open te schoppen in de Zonnelaan. Tussendoor, moet die naam eigenlijk niet gewijzigd worden in Zonnenlaan?
In de gemeente zijn de diensten weer bezet na de personeelsvakanties. Op de campings, weinig volk maar nog veel mobiele caravans, zolang het nog mag. De vakantiehuisjes lijken verlaten. Het huren van een appartement of van een campingplaats wordt goedkoper. Je mag aannemen, zonder dat precies te kunnen zeggen wegens het groot en zeer verscheiden kwalitatief aanbod dat je nu in september iets minder dan de helft betaalt voor een appartement dan in juli en augustus. Handelszaken hebben nu minder openingsuren. Zo is de Okay niet meer geopend op zondagvoormiddag. Het is wat stiller en rustiger geworden in Westende, niet overal, maar toch Als je de gevolgen van het seizoeneinde eens rustig overloopt, krijg jij dan ook het gevoel wat zijn wij gelukkig dat het hoogseizoen voorbij is? De middenstanders denken daar natuurlijk anders over, maar anderzijds begint de vermoeidheid ook in hun kleren te kruipen. Ze nemen nu wel een (niet-verplichte) rustdag, maar toch Ook het weer heeft zich aangepast. Donkere wolken, veel wind, ja zelfs regen.
Zeer opvallend is het vroege (te vroeg?) vallen van de bladeren. Terwijl we nog weken van de herfst verwijderd zijn.
Kampeerwagenpark Westende een succes of toch niet?
Nu het zomerseizoen 2009 stilaan op zijn einde loopt, is de tijd weer eens gekomen om een balans daarvan op te maken. De Minister-President van Vlaanderen Chris Peeters, tevens Minister van Toerisme, toonde zich op 8 april 2009 verheugd omdat hij in Westende het tweede kampeerautopark van de kust mocht openen. Hij zei toen dat er in België momenteel meer dan 34.000 kampeerautos ingeschreven zijn. Volgens hem zou dat aantal nog stijgen omdat het kampeerautotoerisme vandaag tot één van de snelst groeiende vormen van het kampeertoerisme behoort. Peeters vond het jammer dat deze snelle groei ook gepaard gaat met een aantal nevenverschijnselen zoals wildkamperen, de moeilijke verkeersplanning en een aantal uitdagingen met betrekking tot milieuzorg en brandveiligheid. Hij keurde het ook af dat nog te vaak langs de weg of op parkings overnacht werd onder andere omdat hij dat bijzonder onveilig vond. Toerisme Vlaanderen besloot dus enige tijd geleden om een pilootproject op te starten in Westende en investeerde zon 400.000 euro in het aanleggen van dit kampeerautoterrein. Op dit ogenblik is Toerisme Vlaanderen nog steeds de eigenaar van de grond, maar is Kompas Camping de erfpachtnemer en de uitbater. Het vergunde terrein beschikt over 35 kampeerautoplaatsen met eigen elektriciteitsvoorzieningen, een centrale servicezuil en is gelegen op korte wandelafstand van de kust. Ik heb daarover reeds een standpunt ingenomen in mijn blogartikel van 3 mei 2009. Chris Peeters wenste bij de inhuldiging de aanwezigen ook een mooie zomer toe. Hij zal wel mooi weer bedoeld hebben, maar was het ook mooi voor het kampeerwagenpark?
Aangezien ik toch bijna elke dag Westende doorkruis met de fiets, heb ik mij eens beziggehouden met het noteren van de bezettingscijfers in de maanden juli en augustus. Om te vermijden dat men mij beticht van het uitkiezen van de dagen en uren, heb ik geprobeerd op zo verscheiden mogelijke tijdstippen een bezoek te brengen. Het resultaat is bedroevend. In de maand juli was er gemiddeld een bezetting van 4,8 op 35 plaatsen. Er waren zelfs twee dagen bij waarop geen enkele plaats bezet was. Het verlicht bordje VRIJ aan de ingang was dan ook veelbetekenend. In augustus was het iets beter: 7,9 op 35. Dat was enerzijds te danken aan het betere weer, maar zeker aan de uitschieter van 22/35 op 15 augustus, datum waarover reeds dagen op voorhand meegedeeld werd dat er geen enkele hotelkamer meer vrij was, met andere woorden dat de kust eivol was. Waarom zelfs dan het kampeerwagenpark niet? Ik verdedig hier natuurlijk niet de belangen van Camping Kompas maar ik heb niet graag dat mijn belastingsgeld verkwanseld wordt. Is dit kampeerwagenpark dan geen goeie zaak? Is het overbodig? Natuurlijk niet! Er zijn echter heel wat factoren die de lage bezetting van het park in de hand gewerkt hebben. In heel Vlaanderen zijn er, naast de vergunde kampeerautoterreinen, 91 kampeerautoplaatsen op vergunde kampeerterreinen en kampeerverblijfparken waarvan het merendeel in West-Vlaanderen ligt. Uiteraard kan de kampeerautogebruiker ook nog steeds terecht op een toeristische plaats op een vergund kampeerterrein of kampeerverblijfpark, waar men kan genieten van een aantal extra voorzieningen. Dat is ook het geval op de Camping Kompas zelf! De campingfederatie CKVB beweert dat campinguitbaters niet happig zijn om hierin te investeren zolang de politie wildkamperende mobilhomes niet beboet. Inderdaad, ik heb kunnen vaststellen dat zowat overal kampeerautos staan. In Middelkerke zou de politie daarop controles uitgevoerd hebben, maar het lijkt mij onwaarschijnlijk dat men daarbij zeer ijverig te werk gegaan is. Wat ik evenmin kan begrijpen is de mogelijkheid om met de kampeerauto te parkeren op de Sint-Laurentiusdijk. De afgelijnde parkeerplaatsen zijn bovendien zo klein en de duinen zo vooruitgeschreden dat sommige wagens dan maar 2 of 3 parkeerplaatsen innamen. Op 30 augustus 2009 werd een nieuw record gevestigd door een reuzencamper die vier en een halve parkeerplaatsen bezette. Je mag zeggen dat er over het ganse seizoen gemiddeld 8 tot 10 parkeerwagens stonden. Waarom? Ze staan er op 30 meter van het strand en ze betalen slechts 5 euro per dag. Er staan bordjes Kamperen verboden, maar wat doen ze daar anders? Er is zelfs een container geplaatst om hun afval te deponeren. Middelkerke zou voor dat alles bij de campergebruikers bekend staan als het aardsparadijs. En dat wil het gemeentebestuur immers toch, nietwaar? De prijs voor een standplaats op het kampeerpark is van een totaal andere grootteorde. Iemand noemt het op internet een kampeerautoterrein van goud. Oordeel zelf maar: 14.5 en 27.5 euro voor 20 of 44 uur. Dat is 585 en 1109 in onze oude Bfr. De Vlaamse regering denkt het probleem van het wildparkeren te kunnen oplossen door voor de kampeerwagens parkeerplaatsen voor te behouden op de gewone parkings, door er het verkeersbord E9h te plaatsen. Dat zullen de campereigenaars of -huurders waarderen vooral als ze daar minder moeten betalen dan op een kampeerwagenpark en als ze dichter bij het strand staan. Of de kampeerwagenparken daarmee gediend zullen zijn, is natuurlijk een andere zaak. Het kampeerwagenpark in Westende bood nochtans, volgens waarnemend burgemeester Michel Landuyt, veelbelovende vooruitzichten: Het geeft de zwaar beladen site van het vroegere asielcentrum "Zon en Zee" een positief imago en het lost het probleem van rondzwervende en wildparkerende mobilhomes op". Zwaar beladen is hier te verstaan als daaraan heb ik mijn broek gescheurd.
Hij zal dus wel nogmaals in de verkeerde glazen bol gekeken hebben, want ik kan niet anders zeggen dan wat een mislukking, voor 2009 tenminste!
Toen ik deze week met de fiets moest uitwijken voor een put met losliggende tegels op de Koning Ridderdijk, ter hoogte van de Lakodam, kon ik in de ogen van een paar wandelende toeristen aflezen dat zij niet begrepen hoe zoiets mogelijk is in een badplaats in het midden ven het hoogseizoen. En gelijk hebben ze!!
Natuurlijk ben ik op de hoogte van de plannen die het gemeentebestuur daaromtrent koestert en daarom heb ik er hun beloften eens op nageslagen. In Het Nieuwsblad van 10 juli 2008 lees ik dat de gemeenteraad de renovatie van de Koning Ridderdijk in Westende goedgekeurd heeft. Volgens schepen Janna Rommel-Opstaele (Open VLD). zouden de werkzaamheden begin 2009 starten en nog voor het zomerseizoen klaar zijn. Er zouden nieuwe tegels gelegd worden in wat de laatste fase van de dijkrenovatie genoemd wordt. Eerst zou het stuk tussen de Strandlaan en de Oceaanlaan aangepakt worden en daarna de zone tot aan de Flandrialaan. De dijk zou minder breed worden omdat er ook plaats zou komen om schuin te parkeren. Hallo schepen, je moet absoluut eens komen kijken hoe schuin er daar nu geparkeerd wordt. Als ze bedoelt bijkomende parkeerplaatsen, dan kan ik haar zeggen dat er al genoeg zijn want de betalende (!) (algemeen gebruikt maar liever 'te betalen') plaatsen werden deze zomer op 95% van de dagen slechts voor de helft ingenomen. Trouwens, nog meer autos zijn hier niet gewenst. Het Vlaams Gewest zou 1 miljoen euro investeren en de gemeente zou in principe (?) enkel de materialen moeten betalen. Te veel beloofd? Schijnbaar wel, want van een gerenoveerde dijk is (alsnog) niets te zien.
Op dezelfde 10 juli 2008 vernam ik via de website van Michel Landuyt dat in het najaar van dit jaar (2008, dus) gestart wordt met de langverwachte bouw van de watersportclub in Westende. De gemeenteraad keurde hiertoe een begrotingswijziging goed. Ook daarvan zag ik nog geen begin van uitvoering.
In Het Nieuwsblad van 13 oktober 2008 las ik dan weer dat Middelkerke een subsidie zou krijgen van 173.000 euro voor de bouw van het multifunctioneel strandbewakingscentrum te Westende aan het Sint-Laureinsstrand. Daarin zou de reddingsdienst ondergebracht worden met ruimte voor twee boten. Verder zou de surfclub er plaats krijgen met een zonneterras en een cafetaria. Ook de eerste hulp bij ongevallen en veiligheidsvoorzieningen zouden er een onderkomen vinden. Tenslotte zouden er openbare sanitaire voorzieningen (toiletten en douches) voor het publiek (ingegrepen de mindervaliden) geïnstalleerd worden. De bouw zou starten in 2009 en zou klaar moeten zijn tegen Pasen 2010. Het project zou 1 miljoen euro kosten, waarvan 173.000 euro Europese en 50.000 euro subsidie van Toerisme Vlaanderen. Op zijn website zegt een trotse Michel Landuyt dat dit straks het paradepaardje van Middelkerke wordt. Daar houdt Michel toch zo van, van paradeprojecten. En zijn trots slaat ook op het feit dat hij nu ook de weg gevonden heeft naar de Europese subsidies. Laten we niet uit het oog verliezen dat 1 miljoen min 173.000 min 50.000 nog steeds 777.000 is, of meer dan 31 miljoen oude francs. Te betalen door de gemeente of door het Vlaams Gewest? Vergelijk de uitspraken maar. Is jou dat misschien duidelijk? Toerisme Vlaanderen behoort namelijk ook tot het Vlaams Gewest.
Daaraan kan de burger zien dat er in feite geen crisis in, althans niet in de ogen van politici. Burgemeesters blijven maar massas van (ons) gemeentelijk geld uitgeven omdat ze toch subsidies krijgen en omdat zij daardoor in de schijnwerpers staan. Ik ben er zelf een hevig voorstander van dat de Westendse dorpsdijk wat leven ingeblazen wordt. Maar moet die watersportclub, of moet ik zeggen het veiligheids- en bewakingscentrum, echt zoveel kosten? Ik heb reeds vaak geschreven dat er geen nieuwe projecten meer zouden mogen opgestart worden zolang de elementairste herstellingswerken aan de wegen (in dit geval aan een wandeldijk van een badplaats!!!) niet uitgevoerd zijn. Tussen haakjes, ook de Distellaan, toch één van de twee belangrijkste winkelstraten, verkeert in een ABOMINABELE toestand. Van trots gesproken! Waarom zou een gemeentebestuur er niet prat op kunnen gaan dat alle straten en lanen er uitstekend bij liggen?
Wat de reden van het uitstellen van de werken ook mag zijn, ik vind het onverantwoord dat ondertussen niet een paar werklieden aan het werk gezet werden om de dijk voorlopig te herstellen. Ik weet goed dat dit geen prestigeproject of paradepaardje is, maar slechts echte en dringende noodzaak.
Als er eens iemand van het schepencollege in Westende langskomt geef ik hem of haar de raad wat te gaan uitrusten op de zitbank van de Essex Scottishlaan tussen het kruispunt met de Doornstraat en de tramhalte. Ze moeten dan wel goed oppassen voor het vuil en voor het overwoekerende gras en onkruid. Geen zinnige, zelfs geen doodvermoeide wandelaar, zou er nog maar aan denken om zich daar neer te vlijen. Vergetelheid? Uniek? Helemaal niet, ook verleden zomer heb ik er een foto van gemaakt. De toestand is enkel nog verslecht. SCHANDALIG!!
Ben ik lastig? Dan moet dat maar voor het welzijn van Westende-dorp.
In mijn artikel van verleden week schreef ik reeds dat sommige 'specialisten vinden dat er nog andere middelen zijn dan technische dwang om snelheidsmaniakken af te remmen. Jullie zullen mij niet horen of zien beweren dat waarschuwingen zonder sanctie geen enkel nut hebben. Een normale bestuurder zal heus wel zijn/ haar snelheid milderen als een verlicht bord er hem/ haar op wijst dat de toegelaten snelheid overschreden wordt. De wijze bestuurder zal er meestal ook wel op letten niet te zondigen tegen een verkeersbord dat hem/ haar verbiedt sneller te rijden, dan 30, 50, 70, kilometer per uur. Maar de snelheidsduivel die toch weet dat hij/ zij geen boete kan oplopen, stoort zich daar nauwelijks aan. Sinds april 2009 (zie Sirene) heeft onze gemeente ook een verlicht waarschuwingsbord.
Voor mij, en Touring vindt dat ook, zijn flitspalen nochtans de rendabelste afschrikmiddelen. Ze moeten wel oordeelkundig geplaatst worden. Ze mogen niet staan op minder gevaarlijke plaatsen waar de bestuurders ze niet verwachten enkel en alleen om veel geld op te brengen. Zelfs als er geen camera in zit, blijven ze nuttig als waarschuwingsmiddel. Nu heeft Middelkerke daarmee wel een probleem. In tegenstelling tot de meeste andere kustgemeenten staat er bij ons geen enkele flitspaal. Blankenberge (7), Knokke-Heist(8), Koksijde (5) Nieuwpoort 3 en Oostende (22) hebben er dus wel. Er waren er nochtans 6 gepland (mededeling gemeenteraad december 2007). Op de website www.flits.bnet.be kan je gedetailleerde kaarten vinden (bijgehouden tot 31 juli 2009) met de locaties van alle flitspalen. Middelkerke is daar niet op vermeld, dus alweer valse beloftes? Op de site http://www.mobielvlaanderen.be/flitspalen kan men de flitspalen vinden die aan de verkeerslichten opgesteld staan. Ook daar geen Middelkerke te bespeuren. Nog handiger is het natuurlijk als je een gps bezit: je kunt dan namelijk de allernieuwste lijst met flitslocaties naar je gps (TomTom, Garmin, Navman en andere...) downloaden.
Tenslotte zijn er nog de populaire mobiele flitslocaties. Er bestaan zo enkele websites, waarvan de houder het meestal niet eens is met het feit dat er veel geflitst wordt en nog minder met het feit dat je een boete moet betalen als je geflitst wordt. De site http://www.lunk.be/middelkerke.php is er zo één van. Ze vragen dat de mensen zouden meewerken aan de opbouw van hun informatie maar ze schijnen nog maar in een beginfase te zitten. Ze maken melding van een sporadische snelheidscontrole (van welke aard, staat er niet bij!) in Slijpe Vaartdijk-Zuid (brug) en van veel controles ter hoogte van de OKAY aan de Nieuwpoortlaan in Lombardsijde. Er zou ook een flitswagen ingezet worden, een zwarte Peugeot 306 met nummerplaat GMF-698 met geblindeerde achterruit en ingebouwde Multanova, sporadisch in de Lombardsijdelaan en veel in de Henri Jasparlaan. Sommige maken er dus een sport van om de politie te slim af te zijn. Dat betekent voor hen rap rijden waar je niet kunt betrapt worden. Ze betwisten trouwens dat snel rijden meer ongevallen zou meebrengen. Misschien herinneren jullie het zich misschien nog, maar in mijn blogartikel van 23 december 2007 was er sprake van gerommel in de Middelkerkse VLD. Waarnemend burgemeester Landuyt wilde toen voor 10.000 euro een tweedehandswagen met Multanova aankopen om de hardrijders te kunnen flitsen en aldus meer boetes te kunnen innen. Hij voerde aan dat er in 2006 maar liefst 57% meer overtredingen waren (hij bedoelde zeker vastgesteld werden) omdat in dat jaar zes dagen per maand kon beschikt worden over een toestel dat met Bredene en Oostende gedeeld werd. Zes blauwe gemeenteraadsleden betwistten dat niet maar ze wilden liever flitspalen op zwarte punten om de mensen trager te doen rijden. Ze stemden dus tegen en kregen de steun van CD&V en LDD, zodat het punt verdaagd werd. Liever iedereen zijn gelijk dan veiliger verkeer, dus! En zo bleef Middelkerke de enige van de 19 West-Vlaamse politiezones zonder multanova. De overheid maakt van de locaties van flitspalen en flitslocaties geen geheim, omdat op die manier toch ook aan afschrikking gedaan wordt. Ja, tenslotte nog dit. Weet je wel hoeveel je heden ten dage betaalt voor een snelheidsovertreding? Het hangt af van waar je rijdt, van de toegelaten snelheid en van het aantal kilometers dat je te snel rijdt. Je kunt de boete zelf berekenen op http://www.wegcode.be/snelheidsovertreding.php
Welke de gebruikte middelen en de voorziene matregelen ook zijn, één ding is zeker: we hebben allemaal de kleinste kans op een ongeval of een boete als we trager en voorzichtiger rijden! Ik mag er niet aan denken dat iemand door mijn schuld in het verkeer om het leven zou komen. Jullie toch ook niet?
Dwangmiddelen om de verkeerssnelheid af te remmen?
Dat er best niet te snel gereden wordt, vooral op gevaarlijke plaatsen, zoals in de bebouwde kom, daar zal iedereen het wel mee eens zijn. Dat betekent nog niet dat iedereen dat mooi principe ook toepast. Laten wij eens even de mogelijke middelen opsommen die er kunnen toe bijdragen dat snelheidsduivels wat gekortwiekt worden. We onderscheiden drie categorieën. Ten eerste hebben we de dwangmiddelen: verkeersdrempels en verkeersplateaus (of verkeerstafels), voetgangersovergangen, wegversmallingen, asverschuivingen of slalommen rond een struik of een bloembak en rotondes, waarover ik het had in een vroeger artikel. De tweede soort zijn de waarschuwingen zoals verlichte borden met U rijdt of verkeersborden snelheidsbeperking. De derde soort zijn de repressieve: flitspalen en mobiele flitstoestellen. Ze hebben allemaal voor- en nadelen. Laten we die even overlopen. Om mijn verhaal niet te lang te maken en het leesbaar te houden, zal ik het deze week bij de eerste soort houden. Eerst de verkeersdrempels.
Verleden week stond in alle kranten te lezen dat de mobiliteitsorganisatie Touring steeds meer klachten krijgt van automobilisten over 'slechte' verkeersdrempels. De lengte van een drempel mag variëren tussen 4m en 4,80 m . De maximum hoogte mag slechts 10 cm (voor 4m lengte) en 12 cm voor 4,8m lengte, bedragen. De hoogte is moeilijk te meten. Bij ons vind je drempels in de Steenstraat (3 stuks), twee in de Hofstraat, twee in de Baronstraat, twee in de Zuidstraat en twee in de Elisabethlaan. Deze laatste zijn zeker te kort volgens hun hoogte. Erg natuurlijk als je auto erdoor beschadigd wordt. De aanduiding gebeurt met behulp van de borden C43 (de rode) enkel nodig vóór de eerste drempel in de straat en F87 (de blauwe) aan elke drempel. Er zijn nog enkele andere negatieve factoren die verkeersdrempels voor de meeste mensen ongewenst maken. Ze zijn slecht voor het leefmilieu omdat chauffeurs ervoor sterk moeten afremmen en erna snel weer optrekken. Dat geeft niet alleen meer luchtvervuiling maar ook bijkomende geluidsoverlast. Ze zorgen voor trillingen in de omliggende huizen en soms voor scheuren in de muren. Drempels zijn om twee redenen ook niet geliefd bij hulpverleners/ambulanciers. Zij vinden dat het voortdurend afremmen de tijd om tot bij een ongeval of patiënt te geraken, te zeer verlengt. De patiënten achterin zouden bovendien serieus afzien telkens als de ambulance zo'n verkeersdrempel op- en afrijdt.
Verkeersplateaus vertonen minder negatieve aspecten. Er is er één in de Henri Jasparlaan, ter hoogte van het tramstation, die zeker nodig is. Verder vind je ze aan enkele (gevaarlijke) kruispunten Dat is het geval in de Zonnelaan ter hoogte van de Zeeravenlaan, één in de Hofstraat, één op de kruising Prinsenvelddreef Zuidstraat, één op de samenkomst van Kleitendijkstraat met Merdaenspolder en Jordaenspolder en tenslotte één op het kruispunt van Mathieulaan met Hovenierstraat.
Voetgangersovergangen zijn voor mij een voortdurende bron van ergernis. Niet dat ik de voetganger geen veilige oversteek gun, maar ik vind dat ze veel te talrijk zijn. Alleen al in ons dorp, van de Essex Scottishlaan tot juist voorbij de kerk, zijn er 6 op nauwelijks 300 meter. Net zoals drempels vertragen ze ook het verkeer. Ze hebben dezelfde milieunadelen en ze bieden geen enkele waarborg dat de automobilist er ook rekening mee zal houden.
Wegversmallingen zijn er langsheen de volledige tramroute door Westende. Ze beletten dat aan grote snelheid ingehaald wordt. Ik vrees echter dat zij op langere termijn steeds meer verkeersopstoppingen en files zullen veroorzaken.
Hindernissen waarrond de bestuurders moeten slalommen, dan maar? Wie soms in de Heidestraat rijdt, kan enkel met mij vaststellen dat die een volledige mislukking zijn, omdat ze verkeerd aangelegd zijn. De beide tegenliggers engageren zich toch maar tegelijk in de versmalde doorgang en maken gebruik van de voetpaden om elkaar te kruisen. Ze remmen ook niet echt de snelheid af.
De dwangmiddelen kunnen natuurlijk nuttig zijn op sommige plaatsen maar meer en meer wint de mening veld dat er betere afremmiddelen bestaan, maar dat is voor volgende week.
Wisten jullie dat er ooit een moederhuis was in Westende?
De ouderen onder jullie zullen natuurlijk positief op mijn vraag antwoorden. Heel wat bijna-zestigers uit 1950 en 1951 hebben er zelfs het levenslicht gezien. Begin 1950 stichtte Dr André Vandamme inderdaad het moederhuis Marie Joseph in de Henri Jasparlaan in Westende-bad. Thuis bevallen vond hij te onhygiënisch en de jonge moeder verdiende volgens hem best een betere nazorg in een daarvoor gespecialiseerd huis. Daar werd ook alles in het werk gesteld om haar gedurende enkele dagen te ontslaan van de zorg over een huishouden en haar eens extra te verwennen. Het werd een groot succes. Ook inwoners van buiten de gemeente vonden de weg naar Westende. Zo lezen we in De Zeewacht van 17.11.1950: Nauwelijks enkele maanden geleden geopend, mag reeds de honderdste geboorte geboekt worden. Het is de kleine Maurits Coussaert, zoon van Pieter en van Martha Lambrecht uit Nieuwpoort. En in de De Zeewacht van 19.10.1951: In de eerste 18 maanden nadat de inrichting zijn deuren opende, werden er 207 geboorten genoteerd. De meeste moeders die er werden opgenomen, waren afkomstig uit Nieuwpoort, Westende, Lombardsijde, Middelkerke, Oostende, Slijpe, Sint-Joris, Ramskapelle, Mannekensvere, Oostduinkerke, Koksijde en De Panne. Het moederhuis is gezien zijn meest moderne inrichting en de beste zorgen die er aan de moeders en de babys worden toegediend, een sociale noodzakelijkheid geworden. Weldra zullen nog vergrotings- en verbeteringswerken worden uitgevoerd, gezien bij ogenblikken de inrichting te eng is geworden. Het moederhuis blijft steeds toegankelijk voor alle moeders en toekomstige moeders, zo aangeslotenen als niet- aangeslotenen bij een ziekenbond. Twee specialisten, een vrouwenarts en een kinderarts, een vaste dokter en twee gediplomeerde vroedvrouwen zijn aan het moederhuis verbonden. Bij aanvraag kunnen de moeders per auto van huis afgehaald of teruggebracht worden.
Wie was die Dr Vandamme eigenlijk? Hij werd geboren in Geluwe op 29 augustus 1902 en overleed op 5 november 1969 te Brussel. Hij was burgemeester van Nieuwpoort tot 1940 en werd einde 1952 in Westende verkozen voor de lijst Gemeentebelangen, met als kopman Raphaël Van Huffel, die het opnam tegen de CVP - lijst van Germain Zielens en Julien Soetaert. Zijn partij haalde 5 zetels tegen 4 voor de CVP. Vandamme liep echter over naar de CVP, wat hem niet in dank afgenomen werd. Volgens hem echter was hij opgekomen op een lijst met dien verstande dat hij buiten en boven elke plaatselijke en politieke strekking zou staan en zich enkel zou laten leiden door het algemeen belang en streven. Hij sprak deze wijze woorden in een toespraak tijdens de gemeenteraad. Verder zei hij: Mij blijft onbekend alle kortzichtige gemeentelijke politieke bespiegelingen en ik sta boven alle kleingeestelijke politieke bekrompenheid. Ja, als je het zo ziet, dan wordt overlopen zelfs iets moois. Door zijn stemmenaantal werd hij verkozen als eerste schepen. De Gemeentebelangen konden dat wel niet waarderen. Het werd een woelige bestuursperiode met veel heftige woordenwisselingen vooral met brouwer en gemeentebelanger Albert Vandenkerckhove. Vandamme werd ook aangeklaagd omdat hij in Oostende woonde en dus zijn domicilie niet in de gemeente had. Het is dan ook niet te verwonderen dat het bij één legislatuur bleef.
Hoelang juist het moederhuis in Westende tenslotte bleef bestaan, heb ik nog niet kunnen achterhalen. Ik vermoed echter dat het reeds op het einde van 1951 gesloten werd. De opening op 11 oktober 1951 (gesloten op 31 maart 1973) van Marias Moederschap in Nieuwpoort (nu het rusthuis Ten Anker), zal daar wel niet vreemd aan geweest zijn.
Vandaag bevallen alle kandidaat-moeders in Oostende of Veurne. Zo zijn de Westendse vrouwen de enige kustbewoners geworden die zich minstens 13 kilometer of 14 minuten (of meer in de zomer) moeten verplaatsen om een kind op de wereld te zetten. Blankenberge en Knokke-Heist hebben een eigen ziekenhuis en voor Zeebrugge is er ook nog keus genoeg in Brugge. Bredene, Wenduine en De Haan kunnen naar het nabijgelegen Oostende en Nieuwpoort, Koksijde en De Panne kunnen terecht in Veurne.
Zelf heb ik niet onder deze toestand te lijden, maar och arme die bezorgde vaders en moeders als de weeën plots opkomen .
Huisstijlvlag maar geen gemeentevlag in Middelkerke!
In Middelkerke en in al zijn deelgemeenten wappert een nieuwe vlag, ontworpen door Creations Vanden Broele. Dat zou het resultaat zijn van een intensieve studieperiode waarbij rekening gehouden werd met de eigenheden van onze gemeente. Het vorige model, de witte vlag met het logo, werd vervangen door een oranje-blauwe vlag waarop volgens de ontwerpers de zee en het strand centraal staan. Negen blokjes zouden de negen deelgemeenten voorstellen, drie blauwe voor de badplaatsen Middelkerke, Westende en Lombardsijde en zes gele voor de deelgemeenten in het hinterland.De golvende lijn stelt de duinen, de kust, het strand en de zee voor en moet een dynamische input aan het logo geven. Samen met de blokjes vormt ze een vlieger, een speels element, wat het kindvriendelijk karakter van de gemeente zou beklemtonen. Onder de gemeentenaam Middelkerke staat het woord gemeente. Dat zou duiden op het gezellige, het vriendelijke, het sociale en het mensvriendelijke karakter (naast de grootsteden(??) in de buurt). Wat een verbeelding, zeg, maar ver, zeer ver gezocht, vind ik. Hieronder kunt u beide vlaggen vergelijken. Wat is er veranderd? De kleuren en de lichtblauwe en donkerblauwe krullen. Hoeveel heeft die intensieve studie gekost?
Aangezien de dagbladen de nieuwe vlag aankondigden als de gemeentelijke vlag en deze aan het gemeentehuis wappert, naast de Belgische driekleur en de provinciale vlag en met de Vlaamse vlag aan de kerkzijde, nam ik logischerwijze aan dat het gaat over de officiële gemeentelijke vlag. Na navraag in de gemeente bleek dat echter niet het geval te zijn. Het zou hier slechts gaan om een huisstijlvlag, die visueel de symbolische identiteit van de gemeente moet uitstralen. Eigenlijk, een toeristische vlag, dus... Maar, hoe zit het dan met de officiële vlag van de gemeente? Bestaat die dan niet? Op die vraag kon (of wilde?) het gemeentebestuur geen antwoord geven. Ik kende eigenlijk dat antwoord al. Er bestaat een decreet van 27 april 2007 van de Vlaamse gemeenschap, waar in artikel 2 §1 voorzien is dat elke gemeente een wapenschild en een vlag moet hebben. En die worden niet zomaar gekozen. Een gemeentelijke vlag moet verwijzen naar de kleuren van het wapenschild en moet heraldisch verantwoord zijn. De vlag moet samen met het wapenschild een symbool zijn voor de gemeenschap van al de burgers die men gemeente noemt. Die heeft dus niets met de toerist te zien. De vlag moet goedgekeurd worden door de gemeenteraad en door de Vlaamse Gemeenschap. Om de beoordeling op deskundige wijze te kunnen uitvoeren, laat de Vlaamse Gemeenschap zich bijstaan door de Vlaamse Heraldische Raad. Met de steun van Dexia Bank publiceerden Lieve Viaene-Awouters en Dr Ernest Warlop, respectieve voorzitter en erevoorzitter van deze raad, in november 2002 een wapenboek waarin het heraldisch verleden en heden van alle Vlaamse en Brusselse gemeenten (voor en na de fusie) gebundeld wordt. Middelkerke staat op pagina 61 van deel II. Volgend officieel wapenschild staat daar voor onze gemeente afgedrukt.
Dat werd goedgekeurd door de gemeenteraad na de fusie van 1977. Het is een samenvoeging van het schild van Camerlinx Ambacht in het Brugse Vrije, links, en rechts het schild van Lombardsijde, omdat dit geen deel uitmaakte van het Camerlinx Ambacht.
Er zou ook een decreet bestaan, dat ik spijtig genoeg niet kon vinden, dat oplegt dat op de gemeentelijke begraafplaatsen minstens drie vlaggen moeten wapperen: de nationale driekleur, de Vlaamse Leeuw en de gemeentevlag. Op de begraafplaats van Westende, op het park van de oudstrijders, hangen enkel de Belgische en de Vlaamse vlag. Dat is inderdaad geen plaats voor een huisstijlvlag!
Besluit Tot bericht van tegenspraak van de gemeente, zeg ik dat Middelkerke geen gemeentelijke vlag heeft en dus in overtreding is met het decreet van de Vlaamse Gemeenschap. Maar ja, wetten en decreten, die zijn toch enkel voor de burgers, nietwaar?