Westende landschapspark: een primeur, een speerpunt, een uniek en ‘megalomaan’ project dat zijn doel gemist heeft!!
Het is stilaan een gewoonte van me geworden om jullie de referte mee te delen van vorige artikels over hetzelfde onderwerp. Deze keer is dat niet anders want het is inderdaad niet voor het eerst dat ik het wil hebben over het ‘Landschapspark’ in Westende. Herhaling? Wel neen, want ik zal het gewoon hebben over wat er veranderd is.
De gemeente heeft dus in 2013 een natuurpark doen aanleggen. Volgens hun beweringen gebeurde dat door eigen technische diensten (wegen- en groendienst) en enkel met natuurgetrouwe middelen . Men wilde de natuur zijn gang laten gaan en tegelijk tussen de wilde begroeiing wandelcorridors aanleggen. Om het met de klassieke grote woorden van de gemeente te zeggen: “voor een uitdagende en leerrijke overgang zorgen tussen de woonwijken langs de Hofstraat en het aangrenzende polderlandschap.”
De burgemeester: “In het ontwerp hebben we een groot evenementengazon voorzien, afgebakend door taluds. Aan de randen zullen er picknick- en zitruimtes komen op verhoogde houten plankenvloeren. Vanuit een uitkijkpost krijg je een mooi zicht over het park en het landschap. Er komen ook voorzieningen voor jongeren zoals een heus tienernest. Door het aanplanten van een boomgaard wil ik bovendien enkele vergeten fruitrassen terug onder de aandacht brengen. Slingerend tussen onder meer appels, peren, maar ook mispels en kweeperen loopt een blote voetenparcours voor wie van een uitdaging houdt: zonder schoenen of sokken de verschillende soorten ondergrond letterlijk aanvoelen. Op de hoek van de Sportstraat en de Hofstraat zullen we een grote zithoek voor minder mobiele mensen inrichten. De grote zones in het park worden uitsluitend met streekeigen groen uitgerust. Hier krijgen wilde bloemen de volle vrijheid. Kortom, hier wordt alles puur natuur”.
Ik vond de idee wel origineel en ik was wel aangenaam verrast toen ik in december 2014 en mei 2015 ging wandelen in het park. Ik stelde toen wel al enkele onvolkomenheden vast maar ik zag ook dat er heel mooie en kleurrijke wilde bloemen bestaan. Anderzijds vond ik dat ‘maar’ een landschapspark ook goed moest onderhouden worden om de voorgenomen doelstellingen te bereiken. Toen ik er enige tijd geleden voorbijreed, leek de aanblik mij niet de mooiste en ik vreesde dus voor één en ander. Op 3 augustus 2015 ging ik het dus maar eens van dichtbij bekijken. Hierna lezen en zien jullie hoe de verschillende onderdelen er nu uitzien in vergelijking met vroeger. Mijn laatste bezoek, om niet verrast te worden met recente werken, bracht ik op 29.10.2015.
De wandelpaadjes De paadjes of anders gezegd ‘het blote voetenparcours’ doorloopt het ganse terrein. Om te vermijden dat het onkruid ze kan overwoekeren, werd een doek aangebracht met daarop grint. Hoewel ik ook wel eens van een uitdaging hou, heb ik mijn schoenen en sokken toch maar aangehouden. Vanwege het vele onkruid bleek het toch niet mogelijk de ‘ondergrond aan te voelen’! Jullie kunnen zelf oordelen of ik er goed aan gedaan heb! Zo zagen de paadjes er vroeger uit!
En zo zien ze er nu uit!!!
Het ‘evenementenplein’ In Middelkerke is het luxemarktplein het ‘evenementenplein’. In een ‘arme mensendorp’ zoals Westende is dat gelegen in het landschapspark. Niet dat er hier al ooit een evenement plaatsgegrepen heeft of zal plaatsgrijpen, maar dat is nu éénmaal de opgeblazen woordenschat van enkele kopstukken van de Open VLD. Het plein heeft ondertussen al verschillende gedaanten aangenomen.
Nu ziet het er zo uit:
De fruitbomen De fruitbomen (geboortebos of nieuwe aanplanting met bomen) zijn een mengsel van appels, peren, kersen en pruimen. Dat zag er veelbelovend uit als ze ooit in bloei zouden staan. Ik heb daaraan wat aandacht besteed in mijn tweede artikel: soorten, bloeitijd, … En wat vind ik nu? Twee appelboompjes droegen kleine vruchten, elf boompjes zijn dood, halfdood of ‘op sterven na dood’..
En de andere onderdelen? Hier en daar ziet men nog wel een wilde bloem. Maar weinig! Het geheel geeft een verwaarloosde indruk. Het ziet eruit zoals één van de terreinen van ‘Natuurpunt’ in de Schuddebeurzeweg of de Steenstraat, maar daar hebben we er in Westende-dorp al enkele van. De groendienst van de gemeente beweerde dat er op termijn op het amfitheater muurbloemen zullen opgroeien. Ik heb er wel nog geen gezien! De vele palen die op de bermen staan zouden later met touwen met elkaar verbonden worden om zo speelgangen te creëren. Geen spoor daarvan!
Janna beloofde ons ‘een leerrijke ervaring’. Ze wilde, zoals ze dat altijd doet, de Westendenaars in de watten leggen en opvoeden door hen de mogelijkheid te bieden om zich de kennis van onkruidsoorten en wilde bloemen eigen te maken. Ik denk dat we dat een grote mislukking mogen of moeten noemen, niet enkel op het gebied van interesse maar ook wat betreft de gedane inspanning.
De uitkijkpost is er gekomen om de bezoeker een mooi zicht te geven over het park en over het polderlandschap. Zou er al ooit iemand daarvan gebruik gemaakt hebben? Te zien aan het onkruid dat de toegang of de uitgang ‘verspert’, vrees ik dat dit niet geval is. Mooi kan dat zicht ook niet genoemd worden.
Het tienernest wacht waarschijnlijk ook nog op de eerste tiener.
Besluit Ofwel moet het landschapspark dringend beter onderhouden worden ofwel is het niet meer op zijn plaats in Westende-dorp. Er is er trouwens niemand in geïnteresseerd. Opdoeken dus maar!!
Bronnen Mijn vorige artikels over het onderwerp: 09.12.2013: ‘Westende heeft ook een park … of … het gelijkt er toch op 07.07.2014: ‘Westende: hoe zag het landschapspartk er uit … in de maand mei? Voormalig stort wordt park: ‘Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 24.11.2010 door Danny Van Loo
Natuurbescherming op een laag pitje in Middelkerke?
Mountainbikers maken duinen proper
Onder het motto 'De mountainbikers gebruiken de duinen, maar misbruiken ze niet" hebben de leden van twee Middelkerkse mountainbikeclubs op zaterdag 18 april 2015 een grote opkuisactie georganiseerd in onze duinen. Ze wilden namelijk aantonen dat ze wel degelijk respect hebben voor de duinen en dat zij geen afval achterlaten. De clubs kregen de medewerking van de sportdienst en van het gemeentebestuur.
Was dat dan zo erg nodig? De vaststelling dat twaalf mensen gedurende een hele voormiddag 80 vuilniszakken met zwerfafval konden/moesten vullen, spreekt voor zich. In vorige artikels heb ik inderdaad ook geschreven dat ik het totaal ongepast vind dat blikjes, lege bierflesjes, papier, hondenpoepzakjes of lege chipszakjes zo maar rondgestrooid worden De mountainbikeclubs hebben dus een zeer lovenswaardig initiatief genomen. Men kan nauwelijks geloven dat ze naast plastiek, papier en glas ook kledij, een kussen, een oud fietskader en een vliegraam vonden. Het vuil opruimen van iemand anders, de wandelaars die spijtig genoeg niet of alleen bij toeval betrapt kunnen worden, is nooit aangenaam. Zou men die mensen echt niet wat respect voor onze duinen kunnen bijbrengen? Enkele borden, misschien?
Het kwaad heeft echter nog een tweede gezicht Opgeruimd staat dus wel netjes, maar … Een natuurliefhebber moet ook met lede ogen zien dat sommige mensen het schijnbaar normaal vinden om takken af te breken om zich NOG een weg te banen doorheen het struikgewas.
Worden de mountainbikers nu volledig vrijgepleit? Als de mountainbikers met de vinger gewezen werden, dan was dat niet omdat zij afval achterlaten, noch omdat zij takken afbreken, maar omdat zij steeds nieuwe baantjes aanmaken en daarmee de begroeiing (vooral helmgras) beschadigen en niet altijd de voor hen voorziene omloop door de duinen volgen. De wandelaars zijn natuurlijk even schuldig maar op sommige (verboden) paadjes zijn duidelijk fietssporen te zien.
Maar … is er wel een voorziene omloop? Volgens MDK (Maritieme Dienst Kust) zou dat het geval zijn, namelijk zoals aangegeven op het plannetje hieronder.
Die omloop wordt als volgt beschreven: “De roodomrande gedeeltes van de duinen (vroegere camping ‘Cosmos’ en het gedeelte tussen de Essex-Scottishlaan, de Doornstraat en de H. Jasparlaan blijven gevrijwaard. Het parcours (zwarte lijn) begint ter hoogte van de ‘ surfclub’, gaat daar de St. Laureinsduinen in, een lus vormend via het wandelpad en zo naar de Koninklijke baan, dan verder bijna parallel met de baan in de duinen, voorbij camping Albatros tot aan de ‘trambocht’ in Lombardsijde. Vervolgens gaat het weer de baan over naar de ‘ cristal palace duinen’ en dan via het strand terug naar Westende-bad.”
Om mij daarvan een goed beeld te kunnen vormen, heb ik de omloop eens gevolgd, deels te voet en deels met de fiets. Ik kan jullie dus met kennis van zaken zeggen dat het plannetje totaal onjuist is. Sommige lijnstukken (onder andere deze op gele achtergrond) kunnen zelfs onmogelijk gevolgd worden (wegens camping, landbouwgrond, ...), sommige paden werden al jaren niet meer met een fiets bereden. Het gebied in de Laurentiusduinen is wel doorkruist met talloze andere fietspaadjes.
Nergens staat een bord dat aangeeft waar wel mag (en moet) gereden worden en dat het verboden is daarvan af te wijken. Ook aan wandelaars wordt niet gevraagd wat respect op te brengen voor de natuur.
Bloso heeft nochtans, in samenwerking met de Vlaamse provincies en gemeenten, in elke provincie meerdere mountainbikeroutes uitgestippeld. Ze werden zeer herkenbaar bewegwijzerd met behulp van witte bordjes met een gekleurde (groen, blauw, rood of zwart) driehoek.
Besluit De gemeente is dan wel niet de eigenaar van die duinen, noch is ze er verantwoordelijk voor. Aangezien zij het steeds weer heeft over ‘imago’ en ‘toeristische aantrekkelijkheid’ zouden ze misschien eens de nodige stappen kunnen zetten. Vooraleer nieuwigheden uit te vinden moeten de bestaande disciplines eerst eens op punt gezet worden. Is dat nu het domein van de schepen voor toerisme of voor die voor sport? Dat is hier in Middelkerke niet altijd duidelijk.
Toen destijds sprake was van een pier in Middelkerke, zei de toenmalige burgemeester Landuyt dat dit altijd al een jongensdroom van hem geweest was. Alhoewel dromen vaak bedrog zijn, droomt Michel schijnbaar vaak, zelfs luidop dus. Zijn nieuwste vondst: kayakken van kerkhof (Middelkerke) tot kerkhof (Leffinge) en terug.
Beschrijving van de route Het is een ontspannende tocht van twee uren of 10 kilometer, voor alle leeftijden, voor de ‘luttele’ prijs van 15 euro, via kleine geleedjes, riviertjes en grachtjes, doorheen de 50 km² aan pittoreske polders die Middelkerke rijk is, zijn hoeves en zijn verweerde flora.
De route werd uitgestippeld in samenwerking met ‘The Outsider Coast’, een organisatie met zetel in Nieuwpoort, die zich gespecialiseerd heeft in buitenactiviteiten. .
Aan de start- en aankomstplaats zijn er aanlegsteigers. Onderweg moeten de kajakkers twee keer uitstappen: bij de Fleriskothoeve en aan een oud landbouwbruggetje."Het is historisch gezien een heel interessante tocht. Het eerste deel is een overblijfsel van de vroegere Testerepgeul en je komt voorbij de Fleriskothoeve. Het laatste deel van de tocht loopt over het Ieperleed, een Middeleeuws verbindingskanaal tussen Ieper en Brugge. Je komt in Leffinge bij de achterzijde van het Duits Mausoleum."
Michel speelt al twee jaar met de idee Die droom dateert dus al uit september 2013. Ik laat Michel zelf aan het woord: ‘Middelkerke telt heel wat waterlopen en ik koester al lang een droom om daarvan gebruik te maken om de polders vanuit een totaal nader perspectief te tonen en die mogelijkheid hebben we.’
Samen met Peter Teunissen, de dijkwachter van de Middelkustpolder, nam de schepen de proef op de som. Het tweetal ging met hun kajak te water ter hoogte van de kerkhof van Middelkerke en peddelde tot aan het kerkhof van Leffinge. Michel: “We voeren door de Graningatevallei op het Graningategeleed en trokken via de Sluisvaart naar het Ieperleed. Soms is de waterloop bijzonder breed, maar af en toe moet je net als in de tropen door het riet varen. Het water stond tijdens onze tocht vrij hoog, maar we konden probleemloos de Fleriskotstraat bereiken.”
Na het welslagen van de test zou de gemeente contact opnemen met de verschillende bevoegde overheden en met het autonoom provinciaal toerismebedrijf Westtoer om na te gaan hoe dit project kon gerealiseerd worden. Die contacten schijnen dus wel wat voeten in de aarde gehad te hebben aangezien ze twee jaar duurden.
Toch nog enkele belangrijke praktische info De tochten zijn enkel mogelijk in juli en augustus, elke donderdag vanaf 14 uur. Bij de tussenstop in Leffinge is een drankje inbegrepen op een terrasje op de markt.
En wat vinden de natuurliefhebbers daarvan? Zoals gezegd werd de dijkwachter van de Middelkustpolder dus aangesproken. Die heeft als taken het beheer en onderhoud van waterlopen, dijken, pompen, irrigatiesystemen, … Door het decreet betreffende het integraal waterbeleid van 2003, kregen de polders en wateringen bovendien ook een rol in natuurbeheer, vermijden van overstromingen. Bescherming van fauna en flora wordt wel niet expliciet vermeld. Als ik schepen Landuyt hoor zeggen dat je af en toe, “zoals in de tropen, door het riet moet varen”, dan stel ik mij dus de vraag ‘Zijn deze kayakvaarten niet in strijd met de regels van natuurbescherming?’
De vaarten zijn wel slechts mogelijk in juli en augustus. Daaruit besluit ik dat men toch rekening gehouden heeft met de broedperiode van de vogels. Zijn de wulp (broeden in aprill) , grutto (april tot begin juni) en tureluur (1 maart tot 1 juli) de enige die leven langs de kayakroute?
Een andere natuurliefhebber vreesde dat het natuurreservaat ‘de Puidebroeken’ hiervan schade zou ondervinden, maar eigenlijk liggen die niet echt langs de route (zie plannetje)
Maar toch wel vragen waarop ik het antwoord wilde kennen.
Ik stelde ze dus aan ‘Natuurpunt’ in Mechelen. Na twee doorverwijzingen kwamen ze uiteindelijk terecht bij de leden van ‘Natuurpunt Middenkust’. Ik hoop ooit nog een antwoord te ontvangen.
De ezel heeft de reputatie één van de schattigste dieren te zijn om in een wei naast je huis te hebben. Iedereen zegt dat ezels dom zijn, zeer dom zelfs, maar ze hebben nochtans ook slimme trekjes. Ezels hebben ook de reputatie eigenzinnige dieren te zijn. Dat heeft vooral te maken met hun bijzondere intelligentie en voorzichtigheid. In tegenstelling tot paarden zijn ezels geen vluchtdieren. Hun herkomst uit bergachtige omgevingen maakt dat zij bij gevaar compleet verstarren. Ze zijn daardoor niet met dwang te porren wanneer men ze wil aandrijven in situaties waar zij gevaar in zien. De stress zal eerder hun halsstarrigheid vergroten. Is eenmaal hun vertrouwen gewonnen, dan tonen zij hun vriendelijke en volgzame aard. De ezel is een taai dier dat ook zeer nuttig kan zijn. Vele tientallen jaren geleden was de ezel in onze streek het trek- en lastdier van garnaalkruiers en van hoveniers. Deze laatste voerden met hun ezeltjes hun groenten naar de markten van Oostende, Nieuwpoort, Veurne en Diksmuide.
Om daaraan te herinneren wordt in Lombardsijde een Ezelcavalcade, waarvan hierboven één foto, ingericht door de ‘Orde van de Ezel’ en uit dankbaarheid kreeg roestige ‘Bébert’ in de Oude Nieuwpoortlaan een heus standbeeld, niet ver van Freddy Maertens’ borstbeeld.
De mannelijke ezels worden ‘ezelhengsten’ genoemd, terwijl men het bij vrouwelijke exemplaren over ‘ezelinnen’ heeft. Over de ezelin wordt eigenlijk niet zo vaak gesproken hoewel ze even goed haar duit in het zakje doet. De gunstige eigenschappen van ezelinnenmelk waren al bekend in de oudheid. Cleopatra, de mooie Egyptische koningin, baadde er dagelijks in om haar huid jong, stralend en gezond te houden. Wie Elisabeth Taylor dat in de film over Cleopatra wil zien uitbeelden, moet maar even een kijkje nemen op http://www.dub.uu.nl/artikel/de-wetenschapskraker/baden-ezelinnenmelk.html
De heilzame werking bij huidkwalen, de ezelinnenmelk als versterkende voeding voor zwakke kinderen en zuigelingen in weeshuizen, worden algemeen erkend. Deze melk benadert, naar het schijnt, het dichtst de moedermelk en bevat veel minder vet dan koemelk. Bovendien zou het goed helpen tegen allergieën, eczeem en darmproblemen en er bestaan ook ecologische cosmeticaproducten op basis van ezelinnenmelk.
De ezelin wordt dus best met veel respect behandeld en met de grootste zachtheid manueel gemolken..
Waarom dit artikel? Op mijn fietsritten kwam ik enige tijd geleden vaak ezels tegen, geen personen, maar wel dieren in een wei. Dat was op twee plaatsen: in het natuurgebied ‘Schuddebeurze’ op de hoek van de Steenstraat en de ‘Schuddebeurzeweg’ en in de wei van boer Dewitte recht tegenover het huis van mazouthandelaar Coopman in de Heidestraat. En plots … geen ezels meer te bespeuren. Ik wilde weten waarom! Ik vroeg het aan Wim Boydens uit Lombardsijde, uitstekend natuurgids en erfgoedgids en specialist op dit gebied. Ziehier zijn antwoord: “De ezels in de Schuddebeurze hebben we laten weghalen voor het welzijn van de dieren, ter voorkoming van hoefbevangenheid (ontsteking van de hoeflederhuid) maar ook van kolieken. om reden dat mensen eten gaven, wat nefast is voor alle paardachtigen. Ezels zijn daarbij nog eens van oorsprong woestijndieren, hun maag- en darmstelsel is dan ook enkel ingesteld op heel arm voedsel. Daarvoor was/is de Schuddebeurze uitermate geschikt. De arme zandgrond aldaar geeft welig en voedselrijk gras weinig kans, tenzij het zeer intensief bemest wordt. De ezels zorgden niet alleen voor het indijken van het (arme) gras. Tal van plantjes zoals zandblauwtje, heide, hazenpootje, rolklaver enz. kregen daardoor de kans om weer te kiemen.
Van links naar rechts: zandblauwtje, heide, hazepootje, rolklaver
In de herfst- en winterperiode begonnen ze ook jonge opschietende struiken te verorberen en zelfs schors van bestaande bomen aan te knagen. Op deze laatste manier zorgden zij voor een inperking van het welige opschot aan bomen en struiken in het hoekstukje. Nu moeten we dit werk allemaal manueel doen. De ezels aten dus niet de waardevolle planten op, maar zorgden nèt voor kansen voor zeldzame plantjes in plaats van banaal doodgewoon gras en struiken. En in de Schuddebeurze deden ze dat ook nog op een andere verrassende manier! Ezels wassen zich door zich gewoon op steeds dezelfde plaatsen te wentelen op de grond. Nà enige tijd verdwijnt het gras en werden dit in de Schuddebeurze open zandige plekken waar heel wat warmteminnende en zeldzame insecten op af kwamen. (kevers en spinnen) Na verloop van tijd werden deze plekken weer ingenomen door (bovenvermelde) plantjes, maar wat bleek nà enkele jaren ? Deze plekken waren bij uitstek ook de plaatsen waar spontaan ook brem en gaspeldoorn de kop opstaken.
Links brem, rechts gaspeldoorn
Je kunt nu, zovele jaren later, nog altijd zien waar de ezels zich ooit wasten. De zaadjes van deze struiken poppen bij warm weer gewoon uit hun peultje. Sommige kwamen in de vacht van de ezels terecht. En als die zich dan gingen wassen, ja dan.... “
Rechtover Coopman, in de weide van boer Dewitte waar altijd twee ezels staan (en geen koeien zoals op het verkeersbord aangegeven!!), staat een bord met een aanvraag voor een stedenbouwkundige vergunning. Omdat ik ze bij een paar passages niet meer zag, dacht ik dat ze er ook niet meer waren, maar ze hebben een kot op hun terrein en daar waren ze waarschijnlijk aan het schuilen toen ik voorbijkwam. Nu het weer toch een beetje beter geworden is, stonden ze er plots opnieuw.
De ezels schijnen 35 en 28 jaar oud te zijn. Gemiddeld kunnen ezels tussen de 35 en 40 jaar oud worden. Er zijn echter ook gevallen bekend van ezels die de leeftijd van 50 jaar gehaald hebben. Hieronder zien jullie één van de ezels die een bad aan het nemen is.
Besluit Ik besef dat niet zo heel veel Vlamingen een grote liefde hebben voor de natuur. Omdat ik er één van ben, weliswaar zonder grote kennis ervan, wil ik met huidig artikel toch een lans daarvoor breken en proberen jullie ervan te overtuigen dat de natuur toch zoveel moois te bieden heeft. Geeft het maar toe, jullie wisten, zoals ik, ook niet zoveel over ezels en waarschijnlijk nog veel minder over de mooie planten en bloemen die bloeien in een natuurgebied. Zijn de bloempjes hierboven niet mooi?
Westende: hoe zag het landschapspark er uit … in de maand mei?
Mei is genoemd naar Maja, de godin van wat bloeit en groeit in het voorjaar en van de vruchtbaarheid van de vrouw. De maand wordt daarom ook wel bloei-, bloemen- of vrouwenmaand genoemd. Het leek me dus voor de hand liggend en interessant om mijn tweede bezoek te brengen aan het landschapspark in de Hofstraat van Westende. Op 9 december 2013 verscheen hier inderdaad mijn artikel ‘Westende heeft ook een park… of … het gelijkt er toch op… Ik ben een fan van de natuur en ik vind het park een origineel idee ... als het goed onderhouden en bijgewerkt wordt! De aanleg werd voor 100% door eigen technische diensten (wegen- en groendienst) uitgevoerd. Omdat het in de maand december niet in bloei staat of stond, heb ik toen beloofd dat ik later zou terugkeren, als dat wel het geval is. Dat deed ik dus op 9 mei 2014.
Dit waren mijn waarnemingen/vaststellingen Bij het betreden van het park liep ik een ontgoocheling op. Burgemeester Janna sprak bij de aanleg over “Slingerend tussen onder meer appels, peren, maar ook mispels en kweeperen loopt een blote voetenparcours voor wie van een uitdaging houdt: zonder schoenen of sokken de verschillende soorten ondergrond letterlijk aanvoelen”. Om te vermijden dat het onkruid zich ook hier kan doorzetten, werd een doek aangebracht met daarop grint. De foto's hieronder maken duidelijk dat het doek schijnbaar de rol niet vervult, die ervan verwacht wordt.
In december zag het middenplein, door Janna in haar typische megalomane woordenschat het ‘evenementenplein’ genoemd, eruit zoals links hieronder. Nu is dat een grasplein zoals jullie op de rechtse foto’s zien. De natuur is inderdaad op weerstand gestoten van de omwonenden, die niet akkoord gingen met het vooropgezet plan van de gemeente om de natuur zijn gang te laten gaan om aldus een wandelnatuurpark te creëren door hier en daar wandelcorridors te maken. Ze vreesden waarschijnlijk al dat onkruidzaad in hun eigen tuin binnen te krijgen of hadden ze nog andere bezwaren?
Er werden nog geen evenementen op gepland, maar het zou perfect mogelijk zijn. Bemoedigend is wel dat op een paar plaatsen bloemen kleur beginnen te geven aan het park. Die werden niet gezaaid maar ze zijn het werk van de natuur. Op termijn zullen de hellingen met bloemenmengsels ingezaaid worden. Het is vooral de boterbloem die weelderig groeit. De tweede meihelft is er inderdaad de periode voor. Een tweede soort is de papaver.
Wie er nog zou aan twijfelen dat er heel mooie onkruidbloemen bestaan, moet maar eens op http://www.wildebloemen.info/ kijken.
Het amfitheater dat in december 2013 nog geïntegreerd bleek in de onkruidperken was bij mijn eerste bezoek maagdelijk vrij. Ik heb er wel half juni nogmaals een foto van genomen en maagdelijk is dat dus niet meer. De groendienst van de gemeente beweert dat er op termijn muurbloemen zullen op groeien,
De vele palen die op de bermen staan zullen later nog met touwen met elkaar verbonden worden om zo speelgangen te creëren.
De fruitbomen De fruitbomen (geboortebos of nieuwe aanplanting met bomen) zijn een mengsel van appels, peren, kersen en pruimen. De bloeitijden kunnen erg verschillen per jaar, de volgorde waarin de fruitbomen bloeien zal ongeveer gelijk blijven. Mensen die aan de kust wonen hebben vaak een zachtere winter, daardoor zal de bloesemtijd aan het begin van de aangegeven periode staan. Bloesems van fruitbomen kunnen prachtig zijn, maar vaak bloeit een fruitboom niet langer dan twee weken. Ziehier de bloeitijd van de meest voorkomende fruitbomen in onze streken.
Appelbomen 15 april - 15 mei Kersenbomen 15 april - 15 mei Perenbomen 15 april - 15 mei Pruimenbomen 1 – 30 april
Was ik dus te laat om de bloei mee te maken? Ja dus, of bloeiden ze dit jaar nog niet? Voor het dragen van vruchten en het plukken is het alleszins nog veel te vroeg. Hiervoor dient voor de meeste soorten tot enkele jaren na het aanplanten gewacht te worden (voorbeeld voor peren 5 jaar). Naar het schijnt moesten er al enkele boompjes vervangen worden, na vandalenstreken.
Wat is het toch spijtig dat de natuur zo geringschattend bejegend wordt!
Echte natuurliefhebbers, die nergens gehoor krijgen, wenden zich wel eens tot mij om hun nood te klagen. Ik heb al vaak de loftrompet geblazen voor het herstel van de natuur en voor het restaureren van de stelling van een artilleriebatterij op de site van de oude camping ‘Cosmos’. De voorgeschiedenis kunnen jullie lezen in de map ‘Duinen’ onder ‘Inrichtingsplan voor de duinen in Westende en Lombardsijde’ (23.09.2007) en in de map ‘Natuur’ onder ‘Cristal Place: terug naar de natuur’ (08.11.2009). Er zal vermoedelijk voor de natuurliefhebber nooit een standbeeld opgericht worden (zoals voor een wielrenner). Ik ondervind ook dat mijn artikels in verband met de natuur, de minste lezers aantrekken. Niet dat mij dat stoort, omwille van de cijfers toch niet!!!
Hoe onze duinen definitief beschermd werden (2 juli 1982)
Is er dan misschien weer een probleem? Mountainbikers, die ook wel een parcours verdienen, kan men schijnbaar niet beletten al onze duinen te doorkruisen. Ze rukken zelfs nog meer op, worden nog talrijker en rijden kriskras door de duinen. Sommige ongedisciplineerde wandelaars smijten hun vuil in het rond, waar het dus niet thuishoort. Blikjes, lege bierflesjes, papier, hondenpoepzakjes, lege chipszakken, … liggen overal verspreid. Sommige vertrappelen bewust of onbewust het zorgvuldig heraangeplant helmgras. Ziehier een paar voorbeelden.
Nog erger wordt het als zelfs takken afgebroken worden van de struiken om zich een doorgang te banen. Wie doet nu zoiets? Je moet daarvoor al een zaag bij hebben, zoals hieronder te zien is. De dader is toch niemand van de verantwoordelijke overheid zelf, zeker?
Er werd een mooi wandelpad aangelegd vanaf de ingang van de vroegere ‘Cosmos’ tot aan de Strandlaan. Het is een weliswaar smal pad, uitsluitend voor wandelaars bedoeld maar dat wel gemakkelijk verzandt. Zoals jullie hieronder links kunnen zien, werd de beperking op een bordje aangegeven. Rechts zien jullie dat dit nu spoorloos is. Afgebroken of verwijderd door de overheid?
Ook de batterij van de vroegere Atlantikwall deelt in de brokken. Toen men de duinen in hun oorspronkelijke staat herstelde, werden ook de bunkers zo goed mogelijk proper gemaakt. Ze werden voorzien van metalen deuren met verluchtingsgaatjes om te beletten dat men er zou in overnachten (heb ik zelf gezien!), dat men er zijn behoeftes zou in doen of er zijn afval zou in deponeren. Ik heb wel geen volledige rondgang gemaakt, maar enkele dagen geleden stelde ik vast dat alweer twee deuren openstonden, zonder ketting en zonder slot en dat er alweer vuiligheid in ligt. Ziehier wat ik bedoel.
Waarom de elektriciteitskabels voor de linkse bunker daar onbeschermd liggen, is mij een raadsel.
En hoe reageert de natuurliefhebber? Gelukkig zijn er in Westende ook nog verstokte natuurliefhebbers! Ik ken er één die zich sinds 1980 hardnekkig inzet voor de goede staat van onze duinen. Hoewel de huidige ontwikkeling hem veel pijn doet, is hij er nog niet moedeloos van geworden. Hij aarzelt zelfs niet om zelf blikjes, lege bierflesjes, papier, hondenpoepzakjes of lege chipszakken op te rapen en in de vuilbak te deponeren. Tegenover de overtreders durft hij niet meer reageren. Hij houdt zich liever koest om brutale agressieve reacties te vermijden. Het is toch wel erg als een mens moet oordelen dat hij toch zijn veiligheid niet in de weegschaal kan en mag leggen omwille van zijn liefde voor de natuur. Wie zal er ten lange laatste nog bezorgd zijn over onze duinen?
Hoe reageert het Middelkerks gemeentebestuur? Zoals reeds bleek uit het bovenstaand krantenartikel, wilde een Brusselse bouwpromotor, rond 1980, in de duinen rechts van de Strandlaan, als je naar de zee kijkt, 1000 appartementen en een reeks villa’s bouwen. Op 26 september 1980 keurde het Middelkerks schepencollege de bouwvergunning goed. Die werd echter 10 dagen later door Stedenbouw geschorst. Daarom trok het college de vergunningsaanvraag in en werd besloten een afwijking aan te vragen. Onverbeterlijk dus!! Ik hoor het huidig college al zeggen “Ja, maar dat was voor onze tijd!’. Zou dat echt nu niet meer kunnen? Laat mij toe van daaraan te twijfelen. Als een natuurliefhebber zich bij het huidig gemeentebestuur beklaagt over wat er scheef gaat, dan krijgt hij/zij steevast het klassiek antwoord “Wij zijn niet verantwoordelijk voor die duinen, dat is MDK”. (Maritieme Dienstverlening en Kust) Zo antwoorden ze ook als iemand de slechte toestand van een provinciale of gewestelijke weg, in de gemeente, aankaart. Dat ze misschien eens als gemeente zouden kunnen reageren bij de provincie of bij de verantwoordelijke dienst van de Vlaamse gemeenschap, dat is voor hen een stap te ver. Dat doen ze enkel om “dossiers te deblokkeren” (woorden van Michel Landuyt). Iemand die de politiecommissaris aanspreekt over de vermelde brutaliteit die straks wel eens volledig uit de hand zou kunnen lopen, die krijgt als antwoord: “Dat is geen prioriteit voor ons. Als je je bedreigd voelt, dan moet je maar klacht neerleggen bij de 101” Daar staat de burger die recht heeft op bescherming dan met zijn mond vol tanden. Wat blijft er dan nog over als reactiemogelijkheid? Een brief schrijven naar MDK of Afdeling Kust? Je krijgt wel een klaar en duidelijk antwoord. Zij beweren dat er al verschillende keren overleg gepleegd is tussen de afdeling kust van het Vlaams Gewest, het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB), de gemeente Middelkerke en het Coördinatiepunt Kust (Provincie West-Vlaanderen) teneinde tot een ‘geïntegreerde oplossing’ te komen. Die ziet er als volgt uit: er werd één parcours uitgestippeld, dat niet over de wandelpaden in de ex-Cosmoscamping loopt en waarop drie wedstrijden per jaar mogen plaatsgrijpen. Zie parcours hieronder.
De rood-omrande gedeeltes van de duinen (vroegere camping ‘Cosmos’ en het gedeelte tussen de Essex-Scottishlaan, de Doornstraat en de H. Jasparlaan blijven dus gevrijwaard. Het parcours (zwarte lijn) begint ter hoogte van de ‘ surfclub’, gaat daar de St. Laureinsduinen in, een lus vormend via het wandelpad en zo naar de Koninklijke baan, dan verder bijna parallel met de baan in de duinen, voorbij camping Albatros tot aan de ‘trambocht’ in Lombardsijde. Vervolgens gaat het weer de baan over naar de ‘ cristal palace duinen’ en dan via het strand terug naar Westende-bad. Ik heb nog wel geen verbodsborden gezien, maar alle andere routes en wedstrijden zijn verboden en de politie moet optreden als daartegen gezondigd wordt. De wachters/ toezichters van MDK hebben zelf geen politionele bevoegdheid, zoals boswachters of natuurinspecteurs van ANB. Spijtig genoeg schijnt dat slechts de theorie te zijn. Als de politie niet streng optreedt, vrees ik dat het nooit meer goed zal komen.
Besluit Ik erken graag dat mountainbikers ook in de gelegenheid moeten gesteld worden om hun hobby te beoefenen. Anderzijds vind ik dat de overheid strenger moet optreden tegen vandalen. Ook de natuurliefhebber heeft een recht en dat is de natuur te zien eerbiedigen.
Westende heeft ook een park Ā of Ā het gelijkt er toch opĀ
Het Normandpark in Middelkerke Het Normandpark werd aangelegd onder het bestuur van de SVHV (Stem van het Volk), onder de leiding van Frank Verlinde. Het onderging in 2003 een volledige facelift, tien jaar na de aanleg. Volgens de eerste van mijn onderstaande bronnen: "De vijver werd op een milieuvriendelijke wijze gerenoveerd. Nieuwe gezellige zithoeken nodigen iedereen uit tot een moment van ontspanning en genieten. Kinderen kunnen hun energie kwijt op het groot vikingschip dat deel uitmaakt van het nieuw speelplein. Brede borders met bloeiende planten zorgen het hele jaar rond voor een intense natuurbeleving." Het park heeft begin 2008 nog een (kleine, volgens Janna) facelift ondergaan. Het kreeg een evenementenvloer. Om de ‘Sterren in het park’ te kunnen verwelkomen? De toenmalige schepen voor groendienst: “'Zo kunnen we in het park een groot podium plaatsen zonder het gazon te beschadigen. Bovendien hebben we de aanplantingen aan de inkomzone vernieuwd langs de kant van de Westendelaan. We kozen voor inheemse bomen en planten omwille van de vele vogels in het park en voor planten die niet zo veel onderhoud vragen.Ook de Kleine Kerkweg kreeg nieuwe bomen waardoor de inkomdreef ook vernieuwd werd.” Het park is echt zeer mooi en goed onderhouden. Hieronder zien jullie twee foto’s om diegene te overtuigen die er nog nooit op bezoek gingen.
Kennen jullie de definitie van ‘park’? Het is een door de mens ontworpen en aangelegd groen gebied met een overwegend recreatieve functie. In parken vinden we vrijwel altijd bomen, vijvers, paden met daarnaast vaak andere stijlkenmerken zoals kunstwerken.(bron 'Wikipedia'). Het Normandpark voldoet aan al deze kenmerken.
Voor diegene die dat allemaal reeds lang wisten, toch nog een verrassing Wie van jullie is reeds gaan wandelen in het park van Westende-dorp? Verrassing alom zeker? Jullie weten nochtans ook dat Westende nooit benadeeld wordt ten opzichte van Middelkerke? Grapje! Was dat maar waar! We moeten ons helaas vaak, als “aanhangsel van Middelkerke’ (dixit ere-burgemeester Michel) met heel wat minder tevreden stellen. Ik moet jullie eerst wat voorbereiden. Weten jullie wat een landschapspark is? Het is een natuurgebied, een natuurpark. In de oorspronkelijke betekenis was dat een gebied met grote landschappelijke kwaliteit dat moest beschermd worden. Tegenwoordig spreken de provincies en gemeenten nogal los van een landschapspark als ze een aantrekkelijk agrarisch gebied of openbaar groen bedoelen. Tot openbaar groen rekent men openbare tuinen, parken en groenstroken, soms ook onbebouwde stadsranden, speelplaatsen en water.(bron 'Wikipedia')
Het landschapspark in de Hofstraat in Westende-dorp Wie weet er nog waar vanaf 1941 de voetbalploeg Racing Westende speelde, in de tijd van Georges Bloes, Henri Tack, …? Juist, waar nu de volkswoningen “d’Yzercloove” zijn. Zegt die naam jullie nog iets? Weten jullie nog waar ooit dat speelplein was voor de kinderen? Weten jullie nog waar dat klein voetbalterrein was met twee minidoelen? Herinneren jullie zich nog waar vroeger een opslagplaats was en daarna een stort dat door de omwonenden zo verfoeid werd? Het terrein heeft dus een zeer rijke geschiedenis en er werden helaas al vaak vele euro’s aan verspild. Jullie kunnen er niet naast kijken want jullie vinden er die twee metalen paraplu’s terug die vroeger op het marktplein stonden en daar zeker niet meer mooi genoeg voor bevonden werden, na de renovatie.
Wat Janna verstaat onder landschapspark? Ik laat haar zelf aan het woord, want als het op beloven aankomt met grote woorden, is de burgemeester toch veel sterker en duidelijker dan ik.
'Met de aanleg van een nieuw park wil het gemeentebestuur voor een mooie, maar ook uitdagende en leerrijke overgang zorgen tussen de woonwijken langs de Hofstraat en het aangrenzende polderlandschap. Het gaat om een perceel van 15.000 vierkante meter groot, dat in natuurgebied ligt. Het is de bedoeling om alleen maar met natuurgetrouwe materialen te werken. In het ontwerp hebben we een groot evenementengazon voorzien, afgebakend door taluds. Aan de randen zullen er picknick- en zitruimtes komen op verhoogde houten plankenvloeren. Vanuit een uitkijkpost krijg je een mooi zicht over het park en het landschap. Er komen ook voorzieningen voor jongeren zoals een heus tienernest. Door het aanplanten van een boomgaard wil ik bovendien enkele vergeten fruitrassen terug onder de aandacht brengen. Slingerend tussen onder meer appels, peren, maar ook mispels en kweeperen loopt een blote voetenparcours voor wie van een uitdaging houdt: zonder schoenen of sokken de verschillende soorten ondergrond letterlijk aanvoelen. Op de hoek van de Sportstraat en de Hofstraat zullen we een grote zithoek voor minder mobiele mensen inrichten. De grote zones in het park worden uitsluitend met streekeigen groen uitgerust. Hier krijgen wilde bloemen de volle vrijheid. Kortom, hier wordt alles puur natuur’.
Wat is daar vandaag van terecht gekomen? Mag ik jullie allen eens uitnodigen om een bezoekje te brengen aan ons natuurpark? Doen!! Ik wil jullie nochtans waarschuwen. De eerste aanblik is ronduit ontgoochelend: je krijgt de indruk in een onkruidtuin te staan. Maar dat is de ‘pure natuur’, zegt Janna. Het is niet zomaar onkruid, maar zorgvuldig geselecteerd en gezaaid onkruid. Ze belooft ons ‘een leerrijke ervaring’. Ze wil de Westendenaars in de watten leggen en opvoeden door hen de mogelijkheid te bieden om zich de kennis van onkruidsoorten en wilde bloemen eigen te maken. Of kennen jullie misschien al de paardenbloem, het madeliefje, het herderstasje, de gewone melkdistel en de witte dovenetel? Jullie zien ze hieronder in de opgegeven volgorde. Zijn ze niet mooi? Ja toch!
In elk seizoen bloeien wilde bloemen, in alle mogelijke kleuren, vooral in de zomer natuurlijk. Het ganse park wordt omgeven door bomen en er werd ook een haag aangeplant, langs de straatkant, maar die moet voortdurend strijd voeren tegen het woekerend onkruid. De paadjes doorlopen het ganse terrein. Om te vermijden dat het onkruid zich ook hier kan doorzetten, werd een doek aangebracht met daarop grint. Dat is wel niet overal gelukt en wat bijkomend onderhoud zou dus wel nodig zijn. “Niet om met mooie, propere schoenen op te wandelen, want je zakt erin”, wist een voorbijganger en bewoner uit de omgeving mij te vertellen. Als Janna vindt dat de Westendenaars de paden blootsvoets zullen bewandelen om de verschillende soorten ondergrond letterlijk aan te voelen, dan zal ze toch eerst eens het voorbeeld moeten geven. Ze zijn inderdaad omzoomd door fruitbomen: appelaars, perelaars en pruimelaars. Het zijn nog jonge boompjes, maar dat ziet er veelbelovend uit als ze ooit in bloei zullen staan.
De uitkijkpost is niet al te goed bereikbaar en heeft al wat schade opgelopen. Zo mooi is het zicht op het park en over het polderlandschap nu ook weer niet.
Het groot evenementengazon, afgebakend door taluds, met aan de randen picknick- en zitruimtes op verhoogde houten plankenvloeren, heb ik niet gevonden. Of is dat eigenlijk het centrum van het park? Dat is echter geen gazon, want daar groeien juist de meeste onkruidsoorten en wilde bloemen.Daar zal dus het ‘wildebloemenfestival’ niet kunnen georganiseerd worden. Kijken jullie hieronder maar.
Het amfitheater met daarvoor de kleine cirkelvormige arena is goed geïntegreerd in de rest, want de trappen zijn ook begroeid met onkruid.
De zithoek ‘voor minder mobiele mensen’ is mooi geplaveid. Er werd ooit zelfs een fundament gegoten in gewapend beton met de bedoeling er een kaartershuisje op te plaatsen. Aan de omwonenden werd gevraagd wie het chalet gratis wilde uitbaten en koffie maken en serveren, maar er werd misschien uit het oog verloren dat ‘gratis niet bestaat’. Geen vrijwilliger dus en daarom werd maar besloten geen kaartershuisje te plaatsen en het platform weer uit te breken: een langdurig en kostelijk ‘grapje’.
Waar het ‘Tienernest’ zich bevindt en wat de opeengestapelde boomstammen moeten voorstellen, dat is mij een raadsel.
Hetzelfde geldt voor de bermen of taluds met de paaltjes, met daartussen onkruid.
De picknick- en zitruimtes op verhoogde houten plankenvloeren heb ik niet kunnen vinden. Er was ook een vlindertuin gepland. Die zou nu voorzien zijn op het kerkhofpleintje maar er komt maar geen beweging in.
Besluit Voor wie daaraan mocht twijfelen: ik ben een grote fan van de natuur. Maar hoeveel dergelijke fans zou Westende-dorp eigenlijk tellen? Ikzelf vind het park een origineel idee, maar we mogen niet vergeten dat ‘Natuurpunt’ in dezelfde omgeving ook reeds verschillende terreinen heeft aangekocht die een beetje hetzelfde doel nastreven als het landschapspark. Men zou kunnen stellen dat Westende toch geen natuurdorp mag worden. Er moet een gezond compromis gevonden worden tussen natuur, sociaal leven/ woningen en … ja ook voor ons dorp, toerisme. De Westendenaars, zelfs vele omwonenden, weten niet wat een landschapspark is. Ze hebben er geen behoefte aan, behalve om er hun geliefkoosde hond te laten p… Niemand begrijpt waarom Janna hier een natuurpark neergepoot heeft.
In de komende zomer zal ik zeker nog teruggaan om de wilde bloemen in al hun kleurenpracht te bewonderen. Ik nodig nogmaals alle Westendse lezers uit om daar ook eens een bezoekje te brengen, maar vergeet niet kousen en schoenen uit te doen als je een paadje betreedt.
Jullie zien hier fotoĀs van het te slopen geheel, van de drie huizen en van de vrije verharde ruimte met hangar.
Aan de andere zijde van de straat is ook nog een immens terrein waar niets moet gesloopt worden maar dat vrij moet gemaakt worden van platen en balken. Ook daarvan enkele fotoĀs hieronder.
Het slopen is voorzien voor oktober 2013.
Nu wilde ik natuurlijk nog graag weten wat in de plaats zou komen en daarom nam ik contact op met de aanvrager. Het is dus gewoon de bedoeling de camping uit te breiden. Deze beslaat nu een oppervlakte van 4 hectare zestig en zou er dan 1 hectare twintig bij krijgen. Zoals jullie wel weten, bevindt de ingang van de camping, die jullie hieronder zien, zich aan de Westendelaan 341.
En het terrein aan de Steenstraat? De firma Soetaert, want zo heet ze nog steeds, ook na de overname, bezette ook nog een opslagplaats in de Steenstraat, een smal geasfalteerd straatje zoals de Heidestraat. Dat betekende dat grote kranen en camions met daarop zware poutrellen en buizen jaarlijks via beide straatjes 1200 industriĆ«le transporten uitvoerden. Dat zorgde meestal voor een hels gedaver tot zelfs beschadigingen aan het wegdek. Nog een reden dus voor de firma om andere oorden op te zoeken. Een paar fotoĀs daarvan zien jullie hieronder, links het toen nog bezet en rechts het huidig leeg terrein.
Volgens mijn informatie zou het terrein nu aangekocht zijn door Āvzw NatuurpuntĀ.
Wat is 'Natuurpunt'?
Zoals de naam doet vermoeden, is dat een vereniging die zich bekommert om het behoud van de natuur. De werking ervan steunt op drie pijlers: natuureducatie, beheer en studie van de natuur, om in te wandelen of te fietsen , of om van te genieten. Het is met circa 88.000 leden de grootste Vlaamse natuurvereniging. Vandaag heeft ĀNatuurpuntĀ 612 natuurgebieden, wat samen goed is voor ruim 20.000 hectare.
Natuurpunt vzw is in 2001 ontstaan uit de fusie van ĀDe Wielewaal vzwĀ (opgericht in 1933) en ĀNatuurreservaten vzwĀ (opgericht in 1953). Deze laatste was een onderdeel van de Belgische Natuur- en Vogelreservaten (BNVR).
Het valt dus niet onder de bevoegdheid van de Vlaamse gemeenschap, het is met andere woorden een NGO (niet-gouvernementele organisatie).
Het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) is wel van de Vlaamse overheid en werkt ook elke dag aan het behoud, de bescherming en de ontwikkeling van natuurgebieden, bossen en parken.
Het werkt samen met veel verschillende partners en creƫert zo een groter draagvlak voor natuur.
Waarom ĀNatuurpuntĀ er geen deel van uitmaakt is mij een raadsel. Van Natuurpunt kan men lid worden, van het agentschap niet.
Het ANB is de grootste groenbezitter in Vlaanderen. Het bezit 42.300 hectare eigen bossen, natuurgebieden en domeinen. Aangezien het agentschap ook anderen helpt bij het beheren van hun domeinen, maakt dat in totaal zo'n 75.000 hectare bos of natuurgebied.
Het Westends natuurgebied is in goede handen
Ik heb wat bijkomende informatie gevraagd aan de voorzitter van Natuurpunt Middenkust Dirk Vanhoecke en/of Johan Broidioi en Wim Boydens, conservators van het natuurgebied ĀSchuddebeurzeĀ. In hun antwoord, waarvoor mijn dank, bevestigen beide laatste dat er inderdaad een compromis getekend werd met de huidige eigenaar van het terrein van Soetaert. De verkoop is natuurlijk maar definitief als de akte verleden wordt voor de notaris en dit zal volgens de schatting na de zomer gebeuren. Zo wordt het natuurgebied Schuddebeurze weer een stuk groter. Momenteel ligt het nieuw verworven stuk nog enigszins geĆÆsoleerd maar 'Natuurpunt' hoopt ooit ook nog het perceel te kunnen kopen tussen dat van ex-Soetaert en dat waar de ezeltjes nog gestaan hebben. Hieronder zien jullie twee afbeeldingen van het bedoeld stuk terrein.
Hoe rijmt het beheer van natuurgebied met het gebruik van landbouwgrond? Bij de aankoop van landbouwgebied moet de vzw Natuurpunt meestal overeenkomen met twee partijen: de eigenaar en de pachter. Tot een tiental jaren geleden was Jules De Zaeyer uit de Bamburgstraat de pachter van de grote wei, waar de bunkers op staan. Volgens de pachtwet mocht hij dus bemesten en mocht hij zijn grazende koeien ook bijvoederen, wat eigenlijk neerkomt op een onrechtstreekse bemesting. Sinds de verwerving door Natuurpunt (in twee bewegingen: een eerste op het einde van de vorige eeuw en een tweede in 2001) is hij geen pachter meer maar gebruiker. Hetzelfde geldt ook nog voor twee andere boeren (Dewitte en Marvellie) die eveneenspercelen pachtten, aangekocht door Natuurpunt. De landbouwers mogen kosteloos gebruik maken van de weiden, mits in acht nemen van bepaalde voorwaarden. Zo mag mesten of bijvoederen niet meer. Er mogen geen herbiciden noch pesticiden worden gebruikt. De reden is de volgende: mesten bevoordeelt voornamelijk (vee)grassen die de andere bloemen wegconcurreren. Het beheer van ĀNatuurpuntĀ is erop gericht de grond weer te verarmen zoals in zijn natuurlijke toestand. De 'Schuddebeurze' is van oorsprong altijd een zeer schraal gebied geweest, het dankt er vermoedelijk zelfs zĀn naam aanĀ (wie het niet breed had, had enkel wat ĀkluttergeldĀ in de beurs). Net die zeer arme zandige bodem zorgt voor een rijk pallet aan planten, waar dan weer insecten op afkomen, die dan weer voedsel vormen voor amfibieĆ«n, vogels, zoogdieren, bloemen en kruiden, enz.
Gewoonlijk geldt ook nog een tweede gebruiksvoorwaarde. Deze houdt meestal een beperking in op het aantal dieren en op de Āvroegste datumĀ van inscharen van het vee. Over het algemeen is dat 15 juni. VĆ³Ć³r die datum mag het vee niet grazen op de weide. Waarom? Omdat de weidevogels dan in het grasland broeden!
Weidevogels zijn vogelsoorten die in uitgestrekte graslanden broeden. Het begrip wordt veel gebruikt in discussies over agrarisch natuurbeheer en het behoud van weilanden als bijzonder cultuurlandschap, omdat het soorten betreft die in meer of mindere mate zijn aangewezen op een door de mens gevormd landschap. Tot de primaire weidevogels rekent men doorgaans de steltlopers, de kievit, de scholekster, de grutto, de tureluur, de wulp en soms ook de zeldzame kemphaan en watersnip. Ook enkele kleine zangvogels zoals de veldleeuwerik, de graspieper en de gele kwikstaart voelen zich thuis in weilanden. Omdat de Schuddebeurze - terreinen zich nog niet ontwikkelden in de zin dat ze al belangrijk zijn voor weidevogels, is er voor het ogenblik nog geen beperking op de vroegste datum van inscharing.
GeĆÆnteresseerd in de natuur en/of in de geschiedenis (van Westende)? Wie wil deelnemen aan een zeer interessante gidsbeurt in de ĀSchuddebeurzeĀ, onder zeer deskundige leiding, kan dit doen op volgende datums: 16 juli 2013 (19u30) Ā door Wim Boydens - start aan de sporthalle ĀDe BamburgĀ 28 juli 2013 (10 uur) - door ??? start op de hoek Steenstraat - Schuddebeurzeweg
Maar, wat gebeurt er nu met de voetgangerspaadjes? Ik schreef in mijn vorig artikel over dat onderwerp dat ik de paadjes wat te smal vond en dat ik vreesde dat ze al te snel zouden verzanden. Welnu, dat is ondertussen gebeurd! Dat is te zien op onderstaande foto, genomen vanaf de Strandlaan. Om even lichtjes te overdrijven: gelukkig staat er een bord dat aangeeft dat de doorgang enkel voor wandelaars is, anders wist niemand van het bestaan van een wandelpad af. Kan het pad misschien af en toe zandvrij gemaakt worden?
De meeste duinen (zoals Crystal Palace en Cosmos) zijn echter eigendom en worden beheerd door het Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK), afdeling Kust van de Vlaamse Overheid, de instantie die instaat voor onze kustverdediging. Specifiek voor de Middelkerkse duinen is de verantwoordelijke een zekere Koen Matthys. Ook hij werd gecontacteerd omdat we graag zijn reactie zouden horen op het feit dat de mountainbikers de duinen platrijden in ons gloednieuw natuurgebied.
De heer Matthys scheen niet zo direct van plan te zijn om te antwoorden en hield er lang de spanning in. Ze schijnen het daar echt moeilijk te hebben met de hen gestelde vraag. Maar Ā de opdracht om de zaak verder te behandelen werd alvast gegeven. De afdeling zal niet nalaten de briefschrijver op de hoogte te houden van het verder verloop van het dossier. Wat zou hij daar eigenlijk wel kunnen op antwoorden? Toch niet dat men in het bewust natuurgebied een parcours voor mountainbikers zal aanleggen naast het wandelpad? Dat men dat eventueel doet in de duinen naast de camping ĀAlbatrosĀ waar Freddy Maertens en Michel Pollentier heel wat oefenstonden vol maakten, tot daar toe, met die verstande dat het pad niet mag verlaten worden. Dat zou zelfs beter zijn dan de duinen kriskras te doorkruisen, zoals nu het geval is.
Waarop wacht de Vlaamse gemeenschap? Ze gaan toch hun prachtprestatie in de duinen van de ex-Cosmos en ex-Crystal Palace niet bezoedelen, zeker?
Aanpassing op 25 maart 2013 Amper een halve dag na het publiceren van bovenstaand artikel, kwam dan toch al een antwoord van de 'Maritieme Dienstverlening en Kust'. Spijtig genoeg wordt daarin de gestelde vraag niet beantwoord. Ze geven namelijk de regels waaraan organisatoren van tochten en georganiseerde mountainbikers zich moeten houden. Ze geven als regel dat er niet mag gefietst worden in het duinengebied, maar dat mountainbikers moeten rijden op de verharde wandelpaden. Dat slaat, hoop ik althans, niet op het duingebied ex-Cosmos, want daar staat een bord 'Enkel voor wandelaars!' Aanpassing op 27 maart 2013 Geloof het of niet, maar vandaag werd het pad met ingang aan de Strandlaan, zandvrij gemaakt. Bedankt aan de verantwoordelijke!
Aan onze kust kijkt natuurlijk iedereen elk jaar uit naar het begin van de vakanties of met andere woorden naar de start van een nieuw zomerseizoen.
De badplaatsen ondergaan een gedaanteverwisseling De middenstanders uit de horeca zien straks alweer in gedachten hun etablissement en hun terras volstromen. De bakkers zien hun meestal piepkleine verkoopruimten al vollopen en de klantenfiles tot bijna op de rijbaan aangroeien. Ook hun collegaĀs zelfstandigen koesteren hoge verwachtingen, in de hoop op een maximale winst die hun waren (strandartikelen, ijsverkoop, tijdschriften, Ā .) zullen opbrengen. Verhuurders van kinderfietsjes, skeelers en allerhande andere rijtuigen wensen dat hun tuigen massaal de deur zullen uitbollen, de winkels van eerder goedkope vakantiekleding nemen aan dat hun stocks zienderogen zullen slinken. Eigenaars van villaĀs en appartementen zien met genoegen de toerist-huurder bezit nemen van hun eigendom(men). De vastgoedmakelaars kijken uit naar (rijke) kopers die hun talrijke leegstaande panden zullen willen verwerven. Op alle campings wachten tenten en caravans om hun jaarlijkse bezetters te ontvangen die er hun zoveelste vriendenbijeenkomst van zullen maken. De organisatoren van feestelijkheden en festivals hopen op een maximale belangstelling.
Alle kustbewoners wrijven zich natuurlijk in de handen als de zon van de partij is en ze daarvan kunnen genieten onder de parasol in de tuin of als ze er met de kinderen op uittrekken. Ze zien nochtans ook met lede ogen de files autoĀs op zich afkomen die alle parkeerplaatsen innemen en die zorgen voor zeer druk lokaal verkeer. Het gemeentepersoneel houdt er rekening mee dat hun diensten zich zullen vermenigvuldigen om de (volgens mij te) vele evenementen, ook in de weekends, vlot te laten verlopen. De vooruitzichten worden dus strak gespannen!
MaarĀ Om te feesten moet het weer van de partij zijn en daarom wordt angstvallig uitgekeken naar de weerman/ weervrouw die bijna moreel verplicht wordt om zonnig weer te voorspellen.
Is het weer aan zee anders dan in het binnenland? Op zijn website http://www.frankdeboosere.be/vragen/vraag137.php gaat Frank Deboosere in op deze vraag. De kust heeft een microklimaat. Dat betekent dat de zomer er koeler is, de winter zachter, dat er meer zonneschijn is, minder neerslag (behalve in het najaar) en dat er meer wind is. Dat klimaat komt aan bod in het weerbericht: aparte pictogrammen, temperaturen, en voor de kust ook nog aparte windrichting en windkracht. Deboosere: ĀMeermaals hoor je me in het weerbericht zeggen dat de zeebries afkoeling brengt op het strand of dat het in die omstandigheden droger en zonniger zal zijn aan de kust dan in het binnenland".
De kust wil optimistische/ correcte weersvoorspellingen ĀHet wordt een kwakkelzomer met amper een paar dagen echt warm weer.Ā Dat stelde het commerciĆ«le weerstation Meteo BelgiĆ« op 14 juni 2012. De kust reageerde verbolgen en had het over ĀnestbevuilingĀ. De regiomanager van Westtoer wees erop dat de kust een omzet draait van 2,5 miljard euro per jaar voor zowat 18 miljoen dagjesmensen. Vooraf verklaren dat het weer in de nakende zomer zal tegenvallen, kan volgens hem een dramatische impact hebben op het toerisme. 'In Frankrijk zou men niet riskeren om nu al te schrijven dat de zomer in de Provence gaat tegenvallen en dat men beter naar Marokko of Egypte met vakantie gaat.' De hotelsector beweert dat steeds meer toeristen hun boeking aan zee annuleren als er slecht weer wordt voorspeld. Een correct weerbericht, specifiek voor de kust, is dan belangrijker dan ooit. Het is een oud zeer dat elk jaar opduikt.
Beslissen de toeristen echt alleen op basis van het weerbericht? Deboosere vindt dat zeer overdreven. Beslissen over wel of niet gaan gebeurt, volgens hem, meestal op basis van hoe het weer is in de regio waar de toerist woont. ĀRegent het in zijn streek, dan gaat hij niet naar de kust. Zo eenvoudig is het. Ik mag in dat geval nog tien keer zeggen dat het weer aan de kust zonniger is dan in het binnenland: de toerist ziet regen in zijn regio en gaat niet naar zee.Ā Ook het omgekeerde fenomeen doet zich soms voor. ĀIk heb al dikwijls moeten vaststellen dat men vanuit het zonnige binnenland massaal naar de kust rijdt, ook al voorspelde ik dat het aan de kust door de mist veel frisser zou zijn. Ik heb toen verschillende klachten gekregen van toeristen die bij een schamele 13 graden letterlijk in de kou stonden terwijl de temperatuur bij hen thuis 25 graden bedroeg. (en dat was zo voorspeld).Ā
En tenslotte: er bestaat wel degelijk een kustweerbericht. Kijk maar op http://www.kustweerbericht.be/nl/home.asp. Het Oceanografisch Meteorologisch Station (OMS) in Oostende heeft een team van zeven gespecialiseerde mariene meteorologen van het KMI.
In augustus was het weer wispelturig maar met veel zonnige dagen, zelfs enkele hete dagen zodat sprake was van het breken van het hitterecord, dat sinds 27 juni 1947 op naam staat van Ukkel waar toen 38,8 graden gemeten werden. Het bleef echter bij ĀmaarĀ 36,9 graden in Kleine Brogel. Even was er ook nog sprake van een mogelijk temperatuur-maandrecord, maar ook dat werd niet gehaald. Het werd ook geen meteorologische hittegolf. Daarvoor zijn vijf opeenvolgende dagen met minstens 25 graden nodig waarvan drie met minstens 30 graden. Omdat er nauwelijks neerslag viel, verklaarden de weermannen dat augustus 2012 warmer en droger was dan normaal. Een nat intermezzo in het laatste weekend en enkele koele dagen op het einde, zullen die statistiek misschien wel omverwerpen. Maar al die weliswaar hoge waarden werden genoteerd in het binnenland! Aan de kust was het heel wat koeler, hoewel nog Āwarm genoegĀ. Als die soms felle wind er maar niet was! Gelukkig werd het nooit zo erg als op 13 augustus 2008, zoals op het volgend youtube-filmpje (duur 7Ā54), opgenomen op ons Sint-Laurentiusstrand, getoond wordt.
Je zou zeggen ĀGeen weer om een hond door te jagenĀ Dat het weer aan de kust inderdaad wispelturig kan zijn, is te zien op nog een youtube-filmpje (duur 9Ā13). Door het draaien van de wind van zuid naar west, kan tropische hitte, hier 36Ā° op 20 augustus 2009, Ās anderendaags, wel eens gevolgd worden door hevige wind die de temperatuur doet dalen naar 23Ā°.
Enkel de hondjes beleven er schijnbaar nog plezier aan.
Was het dan toch nog een goede zomer? Daar zullen de meningen wel over verdeeld zijn. Kon de maand augustus nog goed maken wat in juli scheef ging? In ĀHet NieuwsbladĀ van 1 september 2012 lees ik dat de verwonderde televisieweermannen en Āvrouwen, die naar eigen zeggen niet anders gewerkt hebben dan de vorige jaren, gefeliciteerd worden voor hun correcte voorspellingen voor twee of drie dagen. Ze krijgen van ĀWesttoerĀ een pluim en zelfs een bedankje. De zomer zou dan al bij al toch nog meegevallen zijn: een Ānormale gemiddelde zomerĀ goed voor een gebruikelijke omzet van 1 miljard euro. Mogen we nu, zoals Gerard Cox het deed in 1973, zingen van Ā Āt Is weer voorbij die mooie zomerĀ? Ja? Dan doen we dat maar!
Ik vind het een toepasselijk lied, ook al begon de zomer niet in mei en ook al sliepen we niet op het strand in juliĀ althans de eerste drie weken niet Ā Nanana naa na naaĀ . De zelfstandigen aan de kust (of moet ik zeggen ĀWesttoerĀ?) schijnen mij al even wispelturig als het weer. Sommige van hen zullen wel nooit aanvaarden dat goede en minder goede en slechte zomers elkaar altijd zullen afwisselen en dat men zich daar moet kunnen bij neerleggen. Een seizoen is trouwens ook al lang niet meer beperkt tot juli en augustus.
Bron Artikel in ĀHet NieuwsbladĀ ĀBravo weermannenĀ door Tom Le Bacq van 1.9.2012
Na zoĀn lange periode van warm weer (wegens de opwarming van de aarde, weet je wel), heeft de winter ons eigenlijk overvallen. We waren er helemaal niet op voorbereid. Verlaging van de temperatuur, veel wind en neerslag, dat zijn we tegen het einde van een jaar wel gewoon. Maar sneeuw en ijzel? Zoveel sneeuw hebben we in lange tijd niet meer gezien. Kinderen kunnen er wel van genieten en ook volwassenen voelen zich nog wel eens kind en gooien graag een sneeuwballetje. Maar als sneeuw en ijzel onze wegen spekglad maken, dan houdt de pret op.
Als het vriest en sneeuwt zitten wij lekker binnen. Dat is spijtig genoeg niet voor iedereen het geval. Een probleem van daklozen hier bij ons, is mij niet bekend. Maar vogels vliegen er hier wel en misschien moeten wij dan daar eens aan denken. Vogels sterven normaal gezien niet van de koude, wel van een langdurige voedsel- en waterschaarste. Sneeuw kunnen ze drinken, maar die bedekt ook hun voedsel en daarom moeten wij, vogelliefhebbers, eens ons gevoel laten spreken. Maar wat serveer je aan vogels? Kenners zeggen ons dat we voor een gevarieerde voeding moeten zorgen. Hoe meer vogels, hoe meer smaken en eetgewoontes: Welke vogels heb jij in jouw tuin? Kijk maar eens op http://www.infotalia.com/nld/tuin/tuinaanleg_en_onderhoud/dieren_in_de_tuin/dier_detail.asp?id=2215 Hieronder vinden jullie de kerst- en oudejaarsmenuĀs van enkele bij ons veel voorkomende vogeltypes. Merels en spreeuwen houden van meelwormen, insectenpastei, plantaardig vet, ongezouten spekzwoerd en vetbollen. Maar spreeuwen hebben eigenlijk een voorkeur voor overrijpe peren en appelen, rozijnen, bessen en krenten. Mussen en houtduiven vinden zonnebloempitten, gerst, gemengde onkruidzaden en havermout het lekkerst. Maar een hongerige vogel zal wel alles eten, zeker? De vraag die men zich kan en moet stellen aan de kust, is ĀAls ik vogels voeder, trek ik dan geen meeuwen aan?' In de meeste badplaatsen is het namelijk verboden meeuwen te voederen. In Oostende is daar zelfs een boete van 250 euro aan verbonden. De algemene politieverordening van Middelkerke voorziet in artikel 101: ĀHet is verboden op de openbare weg en op openbare plaatsen, zoals strand, duinen, parken en tuinen eender welke materie voor de voeding van zwervende dieren, duiven of zeevogels achter te laten, te deponeren of te werpen, met uitzondering van de voeding voor de vogels bij vriesweer.Ā In Knokke-Heist wordt gezegd dat de meeuwen het toerisme bedreigen. De badgasten klagen steen en been omdat de vogels voor zoveel overlast zorgen. Ze pikken vuilniszakken open en halen vuilbakken leeg, waardoor ze ook nog eens ratten aantrekken. Ze krijsen in de vroege uurtjes en durven ook al eens brutaal uit de hoek komen. Niet enkel als ze gestoord worden, maar ze vallen ook toeristen aan omdat ze het gemunt hebben op hun aperitiefhapjes, hun belegd broodje of hun pakje friet. De bewoners van enkele appartementen in Knokke-Heist zouden volgens het gemeentebestuur door het gedrag van de zilvermeeuwen niet meer op hun balkon durven komen. In de zomer doen horeca-uitbaters op de zeedijk ook hun zegje want zij houden evenmin van die vogels. De dierlijke uitwerpselen vallen op de kledij en in de glazen en het eten van toeristen, die op hun terras zitten. Badkarhouders hebben vooral last van de uitwerpselen op de windschermen, ligkussens en overtrekken die ze Ās nachts over hun materiaal leggen. Het probleem is dus zo goed als algemeen en daarom werd op initiatief van het Coƶrdinatiepunt Duurzaam Kustbeheer zelfs een website over het ĀmeeuwenprobleemĀ gemaakt: http://www.meeuwenindestad.be/nl/meeuwenoverlast/overlast-beperken/ Een eenvoudige oplossing bestaat er weliswaar niet. Verdelging is niet toegelaten want meeuwen zijn door een Europese Vogelrichtlijn beschermde zeevogels.. Oostende heeft daarom een valkenier ingeschakeld. De aanwezigheid van valken zou voorkomen dat de meeuwen een nest bouwen. De gemeentebesturen kunnen niet elk dak in het oog houden. Daarom moeten inwoners en bezoekers van onze badplaatsen meehelpen door van begin april tot einde juni hun daken te inspecteren. In die periode zoeken meeuwen een broedplek. Als ze continu gestoord worden, trekken ze vanzelf naar een andere plaats. In ieder geval heeft het geen zin om de eieren te vernietigen. Dat is verboden en het helpt niet. Het zou in de meeuwennatuur liggen dat ze onmiddellijk weer nieuwe eieren leggen. De overheid zal daar dus eens diep moeten over nadenken en de oorlog verklaren aan de zilvermeeuw. Opgepast, want die laat zich niet doen!
Ja, de besneeuwde daken en bomen bieden een feeƫriek beeld en de vrieskou doodt de bacteriƫn, maar geef mij toch maar de (warme) zomer.
In het jaar 1922 richtte Gaston Coulier op het uiteinde van de Zeelaan in Lombardsijde, tegen het strand, een houten barak op voor verkoop aan toeristen. Toen in 1952 de toegang naar de zee via deze laan afgesloten werd, moest de familie Coulier verhuizen. Er werd toen een camping ingericht in het duinengebied tussen het Sint-Laurentiusstrand en het kamp van Lombardsijde, om nauwkeuriger te zijn, aan het einde van de Idyllelaan, middenin de bunkers van de vroegere Atlantikwal. Niemand maakte een bezwaar want toen vond ook nog niemand dat een duinengebied eigenlijk het mooist is in zijn oorspronkelijke natuurlijke staat.
Het kampeertoerisme breidde steeds meer uit, de duinen werden te veel betreden en na een aantal jaren verstoorde dat grondig de doelstellingen van zeewering en het uitzicht van de duinenzone. Hoewel niet te vergelijken met de ĀCosmosĀ , was de ĀCristal PalaceĀ bovendien ook niet de meest ordelijke. Hier zien jullie hoe het terrein er, in betere tijden, als camping uitzag.
Naar het voorbeeld van de ĀCosmosĀ vatte de Vlaamse overheid toen het plan op om ook orde op zaken te zetten in de ĀCristal PalaceĀ. Het heeft jaren aangesleept vooraleer de camping, ondertussen eigendom van Jacques ĀBotteĀ en toen ĀCamping Jacques JuniorĀ genaamd, eindelijk dicht ging. De laatste jaren was het één grote puinhoop.
Eind 2008 werd het terrein door de Vlaamse overheid aangekocht. In de eerste plaats ging de aandacht naar het herstellen en vergroten van de zeewerende functie, waarbij de duinmassieven werden versterkt als natuurlijke afweer tegen de zee en de stormvloeden. De site moest daarna ontdaan worden van puin en afval. De werken startten op 11 februari 2009. De cafetaria werd afgebroken, de bunkers die niet of nauwelijks nog boven de grond uitstaken, werden zo goed mogelijk bedolven onder duinenzand waarin helmgras geplant werd. Zo ziet het gebied er vandaag uit, in zijn natuurlijke staat.
Je zou kunnen zeggen Āer is daar nu geen kat meer te zienĀ, maar dat klopt helemaal niet. Langs de rechterzijde van de Idyllelaan staat nog een bunker die al kruipend toegankelijk is. Die hebben een tiental (verwilderde) zwerfkatten nu als hun verblijfplaats gekozen. Aan hun lot overgelaten? Helemaal niet! Ze worden namelijk door gevoelige dierenliefhebbers van voedsel voorzien. Dat is duidelijk te merken aan de vele eetschotels voor de ingang van de bunker. Is dat wel verstandig? Dat zullen wel mensen zijn met een goed hart voor dieren. Ik vind echter dat de beestjes moeten gevangen en gesteriliseerd worden om overpopulatie (en ziekteverspreiding?) tegen te gaan.
In 2010 zou de site als natuurgebied en zachte recreatiezone ingericht worden. Ik hoop dat men er zal in slagen het resultaat van het Nieuwpoorts gebied aan de monding van de IJzer, achter de kazerne, te evenaren of zelfs te verbeteren. Dat betekent voor Middelkerke een combinatie van geschiedenis (ĀAtlantikwalĀ), natuur (studie van fauna en flora) en ontspanning (fietsen en wandelen) zonder het gebied te belasten of te bedreigen, zoals de Vlaamse Overheid zo mooi kan zeggen.
Als ook dat punt nog verwezenlijkt wordt, zal de Vlaamse overheid ten zeerste mogen geloofd worden.
Jullie zien hier fotoĀs van het te slopen geheel, van de drie huizen en van de vrije verharde ruimte met hangar.
Aan de andere zijde van de straat is ook nog een immens terrein waar niets moet gesloopt worden maar dat vrij moet gemaakt worden van platen en balken. Ook daarvan enkele fotoĀs hieronder.
Het slopen is voorzien voor oktober 2013.
