Als Westende en Lombardsijde samen vermeld werden, dan heeft dat nooit goed geklonken. Zijn het altijd gewoon twee ruziënde buren geweest of zat daar veel meer achter?
Mijn vader zaliger vertelde mij ooit dat de jongens uit Westende niet welkom waren op een bal in Lombardsijde want ze moesten ‘hun’ meisjes gerust laten.
Maar er zat inderdaad nog meer achter. Weten jullie dat er ooit sprake was van een ‘koude oorlog’ tussen beide gemeenten? De aanleiding daartoe was een grensgeschil, dat zijn hoogtepunt bereikte in 1959 en 1960.
Landmeter Huyghebaert kreeg einde 1957 van de gemeente Westende de opdracht om de grenslijn tussen Westende en Lombardsijde vast te leggen en daar een plan van op te stellen. De scheidingslijn werd gematerialiseerd met behulp van grenspalen, te bekostigen door beide gemeenten samen. Lombardsijde weigerde echter te betalen omdat de paaltjes niet de grens volgden, vastgelegd door de landmeter en beschuldigde Westende ervan stiekem grondgebied van de buren te willen inpalmen.
De overheid bemoeide zich ermee, in de respectieve gemeenteraden werd hevig gediscussieerd en de pers begon de ruzie interessant te vinden. Krantenkoppen als ‘Le litige frontalier entre W et L’ of de ‘Strijd tussen W en L’ werden haast dagelijkse kost.
Lombardsijde had een kazerne op zijn grondgebied. Men wist daar dus goed dat de aanval de beste verdediging is. Ze zonden een ‘geheim rapport’ naar de regering waarin ze op hun beurt grondgebied eisten van Westende. Sommige kranten noemden dat de “Grootscheepse expansiepolitiek van Lombardsijde”.

De argumenten van Lombardsijde luidden als volgt.
“Wij worden langs drie zijden ingesloten door Westende en door een hoek van Nieuwpoort.
Daardoor en wegens de aanwezigheid van de kazerne, gedeeltelijk in duinengebied en langs het strand, hebben wij, zonder gebiedsuitbreiding, geen toekomst meer als badplaats. Daardoor zijn wij in onoverkomelijke financiële moeilijkheden geraakt.
Ons bestuur is verplicht een badendienst in te richten op ons strand en dat bijna uitsluitend voor badgasten die logeren in Westendse hotels en appartementen.
De meeste inwoners van het betwist gebied vragen niet beter dan bij ons ingelijfd te worden, want ze gaan er naar de kerk, ze doen er hun inkopen en hun kinderen lopen er school.”

In november 1959 besloot het Westends gemeentebestuur om over dat laatste punt een volksraadpleging te houden. 168 gezinnen met 538 gezinsleden werden aan huis bezocht.
Slechts vijf daarvan, met samen 10 leden, wensten bij Lombardsijde te worden gevoegd!!!

De andere punten werden als volgt weerlegd.
"Als sommige van onze leerlingen de gemeenteschool van L bezoeken, dan is dat te wijten aan een vinnige schoolstrijd die sedert onheuglijke tijden heerst’ waarbij uw leerkrachten de Westendse bevolking bewerken om hun kinderen toch maar naar L te sturen om zo hun aantal leerlingen op te drijven. Wij betalen trouwens een aanzienlijk bedrag voor die schoolgaande kinderen.
U kunt onmogelijk beweren dat onze inwoners, die in uw winkels hun inkopen doen of naar uw kerk gaan, uw gemeentelijke financiën zouden bezwaren, integendeel…
Er zijn nog slechts heel weinig van onze inwoners of onze zomergasten die naar uw strand gaan.
Het zijn juist uw inwoners en honderden badgasten die in uw appartementen en op kampeerterreinen verblijven, die ’s zomers dagelijks het Sint-Laurentiusstrand bezoeken, er aan alle strandspelen deelnemen en er baden. De reden daarvan zou te vinden zijn in het feit dat er op ons strand een degelijke reddingsdienst ingericht is, met twee ervaren baders-redders, reddingsboot, verbandkast en reanimatietoestel. Iedere zomer worden op uw vlakbijliggend en minder bewaakt strand personen gered door onze redders. Ook op het strand voor de camping Cosmopolite, 500 meter meer naar het westen, werden onze de redders reeds herhaaldelijk ter hulp geroepen.
In uw brief van 21 oktober 1959 erkent u dat trouwens met volgende tekst ‘Ons bestuur houdt eraan uw redders te loven, die meerdere malen tussenbeide kwamen om baders uit hun hachelijke toestand te redden.’
Wat de aanwezigheid van de kazerne betreft: uw bestuur heeft zelf alle mogelijke stappen aangewend om deze op uw grondgebied te krijgen, omdat militairen steeds nering meebrengen. Dat dit de seizoenbedrijvigheid zou schaden, had u maar vroeger moeten inzien.
Er staan wel overal duidelijk zichtbare aanwijsborden bij de niet-bewaakte zones op uw strand, maar niemand kijkt er naar om omdat de veldwachter, enig lid van uw politie, niet in staat is om er het baden te verbieden. Westende beschikt wel over politie maar u hebt die verboden om tussen te komen op uw grondgebied zodat onze redders die niet ter hulp kunnen roepen als ze last hebben van onwillige baders. Tussen haakjes, wij stellen ook vast dat uw verbod nadelige gevolgen heeft voor de ‘zedelijkheid’ in de aanpalende duinen.
Tenslotte, als uw bestuur geen middel meer ziet om uit de hachelijke financiële toestand te geraken, dan ligt de oplossing voor de hand: samensmelten met Westende.
Wij merken trouwens op dat nu reeds een gedeeltelijke fusie heeft plaatsgehad. Voor de twee gemeenten is er nog slechts één Rode-Kruisafdeling, één bond van Kroostrijke Gezinnen, één afdeling van het Davidsfonds, één bond van Vuurkruisers, één christelijke en één socialistische mutualiteit, één christelijk en één socialistisch syndikaat, één Raiffaisenkas, één voetbalclub, één turnvereniging en één duivenmaatschappij. “

Het “Wekelijks Nieuws” schrijft op 12 februari 1960 dat er een Salomonsoordeel gevraagd wordt over deze ongelukkige grensafbakening. Ze schrijven talrijke moeilijkheden toe aan deze ‘onzinnige toestand’.
Maar “Het Laatste Nieuws” brengt veertien dagen later nieuwe hoop met het bericht dat weldra een ontwerp over samensmelting van gemeenten zal verschijnen.

Op 23 september 1966 verklaart de gemeenteraad van Lombardsijde zich ‘in principe’ akkoord met de fusie van beide gemeenten die samen een oppervlakte van 1151 ha zouden beslaan met 4.386 inwoners en met een kader van 19 vaste en 18 zomerpersoneelsleden. De kazerne zou deel blijven uitmaken van de nieuwe gemeente.
De Westendse gemeenteraad neemt op 14 september 1966 volgend standpunt in. De nieuwe gemeente zou ‘Westzijde’ heten en zou het wapen van Lombardsijde overnemen. De huidige zetel van het gemeentebestuur Westende is centraal gelegen en zou ook de nieuwe zetel worden van de samengevoegde gemeenten.

           

Twee partijen stelden zich aan de kiezers voor. De ‘Gemeentebelangen’ onder de leiding van Julien Soetaert met alle uittredende raadsleden van Westende (Soetaert zelf, Georges Morel, Frans Tack, Gabriël Vannecke, Raymond Servais, Edmond Deswaef, Hector Bouckenaere, William Ossaer, Albert Vandenkerckhove) tegenover de ‘Fusiebelangen’ aangevoerd door Raoul Bouve en met uittredende raadsleden van Lombardsijde (Valère Germonpré, Gilbert Maertens, Henri Broucke) maar toch ook enkele Westendenaars. De Gemeentebelangen haalden 11 zetels tegenover 4 voor de Fusiebelangen.

Het was de start van een bitsige strijd tussen Soetaert en Bouve. Deze laatste gaf toen een informatieblad uit ‘De Belleman van Westende’ waarin over elke gemeenteraadszitting verslag uitgebracht wordt op een zeer kritische manier. Ik heb ze allemaal bewaard en zal er later eens meer aandacht aan besteden.

De ‘koude oorlog’ was wel voorbij, de vijandelijkheden waren gestaakt, maar er is toch steeds een vleugje vijandigheid overgebleven.

Bronnen
Uittreksels gemeenteraadszittingen in gemeentelijk archief.
Krantenknipsels uit die tijd

14-03-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

In het midden van de Westendse dorpplaats zijn twee grote gebouwen er getuigen van hoe het centrum er in het grootste deel van de 20^ste eeuw uitzag. Ze bieden een nogal triestige, want verlaten, aanblik. Veel gebeurt daar immers niet meer in die omgeving!
Het gemeentehuis, het hart van een gemeente, werd er uitgesneden bij de fusie met Middelkerke in 1977 en nu huist er enkel een zeer comfortabele en ruime kinderopvang.
Het tweede gebouw doet dienst als wijkkantoor van de politie sinds 1972. Ook de heemkundige kring ‘Graningate’ heeft er een lokaal gevonden.

Ik had onderstaand artikel voorzien voor een latere datum, maar wat lees ik op 17 februari 2010 in “Het Nieuwsblad”?
"Het wijkkantoor van de politie in de Westendelaan gaat binnenkort onder de slopershamer. Het gemeentebestuur wil het gebouw vervangen door een groene zone met parkeermogelijkheden.“
De actualiteit dwingt mij dus aandacht te besteden aan deze nieuwe ‘aanslag’ op Westende – dorp.
Waarom ik een bezwaar heb tegen het afbreken? Daar zijn verschillende redenen voor.

Is het gebouw oubollig, onderhoudsonvriendelijk en moeilijk toegankelijk?
Dat beweert schepen Janna Opstaele tenminste. Wat ze met ‘oubollig’ bedoelt is mij niet duidelijk.
Is iets wat oud is, oubollig? Moeten al de Vlaamse kastelen nu misschien ook afgebroken worden?
Het gaat hier over een gebouw, dat weliswaar niet in de lijst van het beschermd erfgoed opgenomen is, maar dat toch een zekere architecturale waarde heeft.
Het is een neo-classicistisch gebouw, zuiver en streng van vormen met een dubbele gevelbreedte.
Rechts zien we een dakvenster in de vorm van een hals met erboven een halve cirkelboog.
Het gebouw werd verwoest tijdens de eerste wereldoorlog en heropgebouwd in 1920.
Natuurlijk is het onderhoudsonvriendelijk! Als je er de verkeerde bestemming aan geeft! En het grotendeels onbewoond laat!
Natuurlijk is het gebouw te groot voor de Westendse wijkpolitie. Vandaag is het kantoor open wanneer het enige personeelslid, wijkagent Marc Desmet, er aanwezig is.
Dat is gedurende gemiddeld een tiental uur per week. Natuurlijk is het gebouw daardoor te duur in verwarming!

Moet het gebouw daarom perse afgebroken worden?
Heeft de gemeente nu echt geld te veel? Dat is nog geen reden om het door deuren en vensters buiten te gooien! Dat ze dan maar onmiddellijk de aanvullende belasting op de personenbelasting verminderen, in plaats van (populistisch) te wachten tot het einde van de legislatuur.
Kan het gebouw niet beter verkocht worden om zo de mogelijkheid te scheppen om er een handelszaak in onder te brengen, die misschien wat leven in de brouwerij zou kunnen brengen?

Een vervangende groene zone met parkeermogelijkheden in het midden van de dorpplaats?
Is het op die manier dat men de fusiegemeenten nieuw leven wil inblazen?
Ik ben een groot voorstander van groen, maar … een groene zone midden in de dorpplaats? Voor wie? Is het misschien de bedoeling om van Westende-dorp een nog ‘dooiere’ boel te maken? Men is anders goed op weg! Straks zie je daar enkel nog twee pijprokende oude mensen oude koeien uit de gracht halen, op een bank onder een boom!

Zouden daar geen sociale woningen komen?
We herinneren ons allemaal de tijd van het asielcentrum. Toen reeds wilde Michel Landuyt het politiebureau sluiten. Misschien heeft het hevig protest en de vele criminele feiten die zich toen voordeden hem van gedacht doen veranderen. Op 8 november 2001 verklaarde hij dat op het terrein van het Westends politiebureau sociale woningen zouden gebouwd worden. Zijn argumenten? “Er zijn nu 2 wijkagenten in een weliswaar veel te groot gebouw en er is toch nooit iemand aanwezig. ’s Nachts is het bureau gesloten en bij dag zijn de agenten op pad.” Ondertussen zijn bijna negen jaren verlopen? Van daadkracht gesproken!
In een interview met “De Zeewacht” van 7 september 2007 verklaarde ook schepen Verdonck dat het gemeentehuis en het oud-politiebureau plaats zouden moeten maken voor sociale appartementen. Zijn die er nu misschien niet meer nodig? En de beloofde verbetering van de huisvesting, schepen?
Of is dat misschien één van de twistpunten in de meerderheid?

Een beetje geschiedenis van het gebouw?
Mijn bezwaren tegen het afbreken van het gebouw zijn ook een beetje ingegeven door sentimentele redenen. Ik kan best begrijpen dat men die wegwuift, maar toch… Ik vind het namelijk zeer spijtig dat hiermee weer een brok geschiedenis van ons dorp uitgeveegd wordt.
In mijn jeugd was in het gebouw een hotel – restaurant ‘Au Relais’, in het Vlaams ‘In de pleisterplaats”, gevestigd. Het werd toen uitgebaat door Arsène Van Biervliet en zijn echtgenote Zulma Bulcke tot aan de dood van Arsène in 1949.
Hij was de voorloper van de verhuuragentschappen. Al wie in het dorp een keuken en/of een slaapkamer ter beschikking van toeristen wilde stellen, was bij hem aan het juiste adres. Veel mensen woonden toen ’s zomers in een achter- of zolderkamertje om toch maar wat te kunnen bijverdienen.
Niet te verwonderen dus dat zijn (Franstalige) zoon Robert later in de Henri Jasparlaan 177 de ‘Agence Van Biervliet’ (nu ‘Muylle’) opende samen met Pierre Denis, ex -notaris uit Nieuwpoort. Het was tezelfdertijd een immobiliënkantoor en een bouwmaatschappij, die ondermeer de ‘Lakodam’ bouwde, een ontwerp van architect De Nève.
Later verlegde hij zijn activiteiten naar Oostende waar hij na zijn dood in 1970 opgevolgd werd door zijn zoon Jean-Claude, zelf overleden in november 2009 op 65-jarige leeftijd.

In de raadszitting van het vroegere Westende van 2 juli 1971 kwam de aankoop door de gemeente voor de prijs van 2.500.000 BFr voor het eerst ter sprake. In 1972 nam de politie er zijn intrek. Let wel, het korps van Westende was toen veel uitgebreider, met aan het hoofd een commissaris. Die leidde een korps bestaande uit een adjunct-politiecommissaris, een eerstaanwezend politie-inspecteur, een politie-inspecteur, 8 agenten en een veldwachter. Nu is dat natuurlijk niet meer nodig!!!!

Besluit
Als het gebouw afgebroken wordt, dan moet een andere locatie gevonden worden voor de politie.
Ik zou zelfs zeggen dat dit in elk geval moet gebeuren.
In 2001 verklaarde Landuyt: “Geen nood, in de nieuwe bibliotheek zal de bevolking terechtkunnen bij de wijkagent”. Dat ligt volledig in zijn lijn… en zijn misprijzen voor Westende!
Ook de CD&V, in de persoon van zijn voorzitter Wim Desender, heeft er geen goed oog in: 'Met de afbraak van het kantoor is de kans groot dat de politiediensten op korte termijn volledig uit Westende verdwijnen. 'Dat kan voor ons niet. Dit is immers ook voor Westende-Bad en Lombardsijde de dichtste post en met het verdwijnen ervan wordt de helft van de Middelkerkse bevolking getroffen.'
Ik sluit me daar natuurlijk bij aan. De partij weet waarschijnlijk reeds waar het toekomstig bureau zal ondergebracht worden, maar zo klinkt ‘oppositietaal’ nu eenmaal.
De huidige bezetting van de twee gemeentelijke gebouwen in de dorpskern geeft duidelijk de indruk dat de gemeente te veel gebouwen heeft en er moeilijk een bestemming voor vindt. Moeten ze daarom wel afgebroken worden?

Wie beslist daar eigenlijk over?
Is dat gewoon het schepencollege of bestaat er een (stedenbouwkundige) commissie die zich daarover moet/ mag uitspreken? Als het eerste waar is, dan vind ik dat onaanvaardbaar omdat dergelijke ingrijpende veranderingen niet aan een paar (niet betrokken en vaak ongeïnteresseerde, veelal ondeskundige) personen mogen overgelaten worden.

Bronnen
Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed van de Vlaamse Gemeenschap 2005
Artikel van Dany Van Loo in “Het Nieuwsblad” van 17 februari 2010
Mail van de informatiedienst van de gemeente

07-03-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 25 februari 2010 heeft het hof van beroep in Gent eindelijk een definitieve uitspraak gedaan in de zaak van de ijspistes in 2001 (in Zon en Zee) en 2002 (op de marktplaats van Westende).
Burgemeester Landuyt, de gemeentesecretaris en de betrokken zaakvoerders werden vrijgesproken. Ze hebben dus officieel geen schriftvervalsing gepleegd of met andere woorden ‘niet gesjoemeld’.
Enkel de gemeentelijke toerismedirecteur Germonprez kreeg een berisping onder de vorm van opschorting van straf. Dus iedereen onschuldig in een onschuldige zaak? Wie ben ik om het vonnis van een eerbiedwaardig hof van beroep te betwisten of aan te vechten?

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik erg verrast ben. Ik ben er namelijk al die tijd van overtuigd geweest dat er gesjoemeld werd voor het goede (politieke) doel en door Jean-Marie Dedecker zelfs voor het commerciële doel.
Het ligt niet in mijn bedoeling heel de zaak nogmaals uit de doeken te doen. Ik heb er reeds overvloedig over geschreven in de boeken die het actiecomité tegen het asielcentrum destijds publiceerde en ook in verschillende blogartikels, onder andere op 11 oktober 2009 en 15 juni 2008.
Kort gezegd: de aanleg van de ijspistes werd destijds toegewezen aan het bedrijf van Jean-Marie Dedecker, maar nadien werd beweerd dat daarbij onregelmatigheden vastgesteld werden. Zo zouden er valse stukken gebruikt zijn en die zouden pas achteraf in het aanbestedingsdossier terechtgekomen zijn. Het openbaar ministerie was van oordeel dat de notulen van het schepencollege van 4 december 2001 vervalst werden, zodat de ijspiste er zonder objectieve prijsvergelijking zou gekomen zijn.
Jean-Marie Berkvens, procureur van Brugge, zei destijds over Jean-Marie Dedecker: "We konden de beschuldigingen tegen hem niet hard maken. Niet omdat hij parlementair onschendbaar is, (...) maar omdat Dedecker afdoende uit de wind werd gezet door de anderen.”
We mochten daar toch uit afleiden dat hij de beschuldigingen tegen Landuyt wel hard gemaakt heeft?
In eerste aanleg werden de betrokkenen bijgevolg veroordeeld. Of werd het onderzoek slecht gevoerd?

De verdediging voor het hof van beroep was in handen van mr Patrick Arnou, een collega politicus van CD&V, verbondsvoorzitter van het ACW en schepen van Zedelgem.
Deze verklaart over het eerste vonnis “Er zaten heel wat ongerijmdheden in het onderzoek. Niet alle stukken uit het onderzoek zaten in het strafdossier en daarom hebben we bijkomend onderzoek gevraagd en gekregen. Ik ben ervan overtuigd dat, indien dat in eerste aanleg was gebeurd, mijn cliënt niet zou veroordeeld zijn”
Die ontbrekende stukken, dat waren toch de offertes niet? Of de notulen?
Landuyt gaf destijds toe dat er misschien wel een “onachtzaamheid” kon gebeurd zijn omdat de organisatie van het kerstevenement eerder onverwacht op de schouders van de gemeente was terechtgekomen (!!!)
Waarom heeft zijn verdediger het dossier niet beter bestudeerd zodat de rechter toen reeds kon overtuigd worden van de onschuld van zijn cliënten?
Waarom heeft de procedure toch zo lang aangesleept? Uit de nu gekende uittreksels uit het vonnis van het hof van beroep, zou men kunnen afleiden dat dit een klare zaak was. Er zou geen bewijs zijn dat er een valse aanbesteding gebeurd was, dus…

Over het tweede vonnis, verklaart de advocaat: “De rechter heeft nu geoordeeld dat er geenszins is aangetoond dat de burgemeester en de secretaris iets georganiseerd hadden. Het is zelfs niet zeker dat er daar een valse aanbesteding gebeurd is. Dus konden Landuyt en zijn secretaris het ook niet weten”.
Wat is dat voor een ongerijmde uitleg? Het is niet omdat iets niet kan bewezen worden of niet bewezen wordt, dat het ook niet gebeurd is! Is dit dan misschien een vrijspraak ‘bij gebrek aan bewijzen’?

Ik kan best begrijpen dat de uitspraak van de rechter voor Michel Landuyt een ‘hele opluchting’ betekent.
Op een speciaal georganiseerde persconferentie, waar op de goede afloop geklonken werd, was Michel geëmotioneerd en gaf hij uiting aan de gevoelens die hem kwelden tijdens de periode van de procedure.
“Mijn gezin en ik, mijn echtgenote, we zijn door een hel gegaan. In de zes weken tussen de pleidooien en de uitspraak, heb ik bijna geen nacht meer kunnen slapen en kon ik bijna niet meer eten.”
De eer is gered! Geen angst meer voor het verlies van zijn burgemeesterssjerp! “Ik heb opnieuw een toekomst” Gedaan dus met gissen over wat hij zou gedaan hebben indien het vonnis in beroep zou bevestigd geweest zijn.
Dus toch geen job in het onroerend goed, ….!
Aan ‘Focus’ verklaart Michel dat sommige zich in de pers afvroegen, waarom ‘die man’ nog op zijn stoel kon blijven zitten. Volgens de wet mocht hij dat, maar men zou zich afgevraagd hebben waarom hij niet aftrad. Zijn antwoord is duidelijk: “Het is een kwestie van standhouden. Als je echt gelooft in je onschuld, moet je op je stoel blijven zitten.

Het gerecht heeft een uitspraak gedaan. We kunnen niet anders dan het aanvaarden. Michel is onschuldig verklaard, maar blijft, volgens hem, met een bittere nasmaak zitten.
Maar hoe komt het toch dat ik ook met een raar gevoel achterblijf?

Bronnen:
“Focus nieuwsuitzending van 25.02.2010”
Artikel in “Het Nieuwsblad” van 26.02.2010 door Dany Van Loo en Stijn Geldof

28-02-2010, 10:38 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Deze week viel een (aangename) verrassing in mijn mailbox: schepen Geert Verdonck reageert op enkele van mijn blogartikels.

Het VLD – krantje ‘Open VLD – blik’
Ik heb net uw standpunt gelezen met betrekking tot het artikel in ‘Open Blik’ betreffende het voorstel tot oprichting van een LOI. Ik kan uw stelling alleen maar bijtreden. Als coalitiepartner betreuren wij ten zeerste de foutieve informatie die in het artikel wordt meegegeven. Ons lijkt het vooral de bedoeling de bevolking op stang te jagen. Zoals u terecht stelt is het intellectueel oneerlijk om een kleinschalig LOI te vergelijken met een uit de kluiten gewassen asielcentrum. Dergelijke misleidende artikels horen niet thuis in een krantje van een democratische partij.

Het buurthuis
U mag binnenkort een reactie van mij verwachten op het artikel over het Buurthuis in Westende-Bad. Ik zal u ook de nodige informatie bezorgen betreffende het financiële plaatje. Ik heb dit in het verleden al in de gemeenteraad uit de doeken gedaan en wil u gerust alle cijfers bezorgen.

Beoordeling gemeentebestuur
Wat uw opmerking over huisvesting betreft: dat is inderdaad ook mijn bevoegdheid,en tegelijk ook mijn grootste zorgenkind. Het is zeer moeilijk om in Middelkerke een sociaal huisvestingsbeleid te voeren, maar we zijn er wel hard mee bezig. Grootse resultaten kan ik inderdaad nog niet voorleggen, maar we werken aan een aantal dossiers die- indien ze het fiat van hogerhand krijgen – het tekort aan betaalbare woningen grotendeels zouden kunnen oplossen. Wordt ongetwijfeld vervolgd. De opmerkingen van CD&V waren trouwens nogal goedkoop: ze zijn zelf vertegenwoordigd in het gemeentelijk huisvestingsoverleg (via raadslid Francine Ampe) en weten zeer goed waar de moeilijkheden zitten. Maar dat is nu eenmaal dorpspolitiek, zeker?

Enquête over groenste gemeente
O ja, leefmilieu behoort ook tot mijn bevoegdheid. Er is inderdaad nog heel wat werk aan de winkel, zowel op vlak van energie als op het vlak van duurzaamheid. Onze milieuambtenaar doet wat hij kan, maar momenteel zitten we zonder duurzaamheidsambtenaar (procedure is lopende), waardoor een aantal dossiers vertraging oplopen. Tenslotte: wat de zonnepanelen betreft: in 2009 keerde de gemeente een installatiepremie uit voor ongeveer 120 installaties van fotovoltaïsche zonnepanelen en/of zonneboilers. Ze vallen dan misschien niet overal op, maar ze zijn er wel degelijk. Ook dit jaar stromen de aanvragen binnen, ondanks het feit dat de groenestroom-certificaten zakten met €100.

Beoordeling blog

Ik ben het niet altijd eens met (een deel van) de inhoud van uw artikels, maar ik kan de manier waarop ze zijn geschreven en de inspanning die u doet om u te documenteren best appreciëren.

Deze reactie wordt gepubliceerd met toelating van schepen Verdonck, die meteen meedeelt dat schepen Maesen zijn mening deelt. Met dank aan beide schepenen, die het hopelijk niet bij deze ene reactie zullen laten.

21-02-2010, 10:50 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Figuurlijk gesproken, hebben 5 gezinnen van asielzoekers deze week, als dieven in de nacht, hun intrek genomen in een zone, bestemd voor verblijfsrecreatie, rond het vroegere vakantiecentrum ‘Zon en Zee’, namelijk de vakantiewoningen van de camping ‘Kompas’. Wie gedacht had alles reeds gezien te hebben, is er aan voor de moeite. De overheid is nu ook recidivist.
Inderdaad, minder dan zeven jaar geleden stond Westende immers ook al in rep en roer omdat Johan Vande Lanotte, vanuit een paarse regering, het centrum kocht en het omvormde tot asielcentrum. Dank zij een hardnekkig actiecomité, maar vooral dank zij het feit dat uiteindelijk toch nog een rechter bereid werd gevonden om recht te spreken, moest het centrum zijn deuren sluiten.
Het vonnis van 13 juni 2003 was duidelijk. De overheid mag geen wettelijke bepalingen miskennen en moet zich houden aan het Gewestplan en aan het Bijzonder Plan van Aanleg. Verder was het gerecht van mening dat de vestiging schade berokkende aan de eisers (in hoofdzaak handelaars) en dat een asielcentrum GEEN gemeenschapsvoorziening is omdat het geen functie heeft van openbaar nut, met andere woorden de voorzieningen zijn niet bestemd voor het publiek.

Er zijn nogal wat punten van overeenkomst tussen 2001 en nu. Destijds werd aan alle sociale organisaties gevraagd of ze soms geen gebouwen ter beschikking wilden stellen en het ACW ging daarop in.
Ook nu gaat het over logementen, toebehorend aan het ACW. De camping ‘Kompas’ is eigendom van de vzw Pasar, een sociaal-culturele vereniging van het ACW met eigen plaatselijke werkingen rond vakantie en vrije tijd Ze werkt actief mee met diverse instanties die het toeristisch beleid uitstippelen of bepalen, zoals Toerisme Vlaanderen, de toeristische diensten, …Vroeger heette dat ‘Vakantiegenoegens’ en daar maakte ook ‘Zon en Zee’ deel van uit.
Einde 2000 stelde iedereen zich de vraag waarom Vande Lanotte het militair hospitaal niet ter beschikking stelde. Hij beweerde toen “Men moet gek zijn om een open centrum te vestigen naast een haven van waaruit mensen illegaal proberen Groot-Brittannië te bereiken” .
Alsof die 15 km tussen Westende en die haven een groot verschil uitmaken!
Weken geleden werd ook aangekondigd dat er een asielcentrum zou komen in Raversijde. Na hevig protest van de inwoners, gesteund door het stadsbestuur van Oostende, verklaarde staatssecretaris Courard op 14 januari 2010 dat de overheid afziet van de plannen omdat de brandweer geen positief advies gaf en omdat er in Oostende al een probleem bestaat met transit- illegalen. “Je moet de kat niet bij de melk zetten” beweren ze ook nu weer in Oostende.
Westende wordt dus weer de dupe!

Er zijn natuurlijk ook verschillen tussen 2001 en 2010.
Het heet tegenwoordig geen ‘asielcentrum’ meer, maar ‘centrum voor begeleiding van asielzoekers tijdens hun procedure’.
Het zou deze keer gaan over 25 gezinnen en voor een beperkte tijd. Tot einde juni, vernemen wij, maar ‘het kan ook verlengd worden’. Als men weet dat er 40 comfortabele vakantiewoningen beschikbaar zijn, voor 4 of 6 of 8 personen, kan men best zijn hart vasthouden. Elke woning beschikt over een ruime living met zithoek, kleurentelevisie, een volledig uitgeruste keukenhoek met o.a. vaatwasmachine en microgolfoven, een aparte toiletruimte en een badkamer met wastafel, een douche of ligbad.
Dus, het kan weer niet luxueus genoeg!

         

De overheid schermt deze keer met het feit dat het verblijf van de asielzoekers tijdelijk is en dat ze niet gedomicilieerd zijn in Middelkerke.
Er werd zojuist in Oostende een dagcentrum voor illegalen (!!!!) geopend met een mooie steun (114.224 euro!) van Vlaams minister Vandeurzen. Daar kunnen illegalen ‘even op rust komen vooraleer ze proberen Engeland te bereiken’. Kan het nog zotter, staat de kat nu niet bij de melk? Misschien worden de asielzoekers van Westende daar wel ingeschreven? Probeert de overheid misschien op die manier zijn eigen wetten te omzeilen?
In welke hoedanigheid verblijven die asielzoekers hier dan wel? Als vakantieganger? De rechter oordeelde daarover in 2003 als volgt:
“De bewering van de Belgische Staat dat asielzoekers niet mogen werken en derhalve noodgedwongen veel vrije tijd hebben, zodat het recreatief karakter van hun verblijf in het centrum dezelfde functie heeft behouden als in de tijd van het vakantiecentrum, kan bezwaarlijk ernstig worden genomen.
De rechtbank vindt dergelijke beweringen zelfs onethisch, rekening houdend met de vaak dramatische omstandigheden waaronder sommigen hier toevlucht hebben moeten zoeken.”

De rechter zal daar dus opnieuw moeten over oordelen aangezien een Westends actiecomité opnieuw een procedure tegen een onwettige vestiging van asielzoekers in een zone voor verblijfsrecreatie, heeft ingezet.

Bronnen
http://www.kompasvakantiewoningen.be/
http://kw-communiefotos-2009.rnews.be/krak2009/720W01Q-16.pdf

14-02-2010, 10:09 Geschreven door stammer
Reageren (0)

“De blog is een gevaarlijk fenomeen. We leven in een tijdsgeest waarin het iedereen vrij staat naar goeddunken en zonder enige verantwoordelijkheid op blogs te gaan posten. Dit overstijgt zelfs het moddergooien. Het is bijna onmogelijk zich daartegen te verdedigen.“

Natuurlijk zijn dat mijn woorden niet maar die van minister Pieter De Crem die meende zijn collega’s in het parlement te moeten waarschuwen omdat een bardame in New York zijn (slecht?) gedrag aldaar bekend maakte op haar blog. Ze werd daarvoor (terecht, vind ik) ontslagen.
Waarom denken de politici toch altijd dat zij niet bekritiseerd mogen worden? Dat niemand hun daden en uitspraken mag openbaar maken en beoordelen? Vrijheid van meningsuiting? Dat kennen ze wel maar ze aanvaarden het niet. ‘Bloggen’ is niet gevaarlijk, ‘de vrijheid van meningsuiting’ bestrijden, is dat wel. En verder, waarom hebben politici toch zo’n moeite met spreekwoorden en uitdrukkingen? Het ‘moddergooien overstijgen’ betekent hier immers dat bloggen minder erg is. Hij bedoelde het natuurlijk wel omgekeerd.

Ondertussen stel ik vast dat het ‘fenomeen’ steeds populairder wordt. Jullie zullen daar wel niet op letten, maar deze blog werd op 1 februari 2010 voor de 20.000ste keer bekeken. Zoals jullie wel weten zijn dat niet allemaal verschillende lezers. Men heet dat ‘pageviews’. Veel mensen komen namelijk meerdere keren op bezoek, maar het aantal ‘unieke’ bedraagt, afgerond, toch 13.000. Het is niet de eerste keer dat ik dat vermeld, maar een lokale of gemeentelijke blog wordt natuurlijk minder bekeken dan één die algemene, Vlaamse of nationale thema’s van allerhande aard, behandelt.
Deze statistieken werden afgelezen op ‘Seniorennet’ natuurlijk. Ik ben de ploeg van Pascal Vyncke zeer dankbaar dat mensen zoals ik, bij hen een forum krijgen voor hun ontboezemingen die hun persoonlijke kijk op hun gemeente weergeven.
Ik ben gestart op 9 september 2007, dat is dus, op 1.2.2010, 876 dagen geleden.
Op 29 maart 2008 mocht ik mijn 1000ste unieke bezoeker begroeten. De teller stond toen voor de ‘viewers’, op 1.796. Een gemiddelde dus, per week, van 40 bezoekers en 70 viewers.
Op 5 juli 2009 werden er in totaal 7.785 bezoekers en 12.533 viewers geteld, een gemiddelde van 75 unieke bezoekers en 120 viewers, bijna een verdubbeling dus. Bij het begin van 2010 bedraagt dat aantal tussen 250 en 300. Een serieuze groei en een groot succes, al zeg ik het zelf.
Wie zijn die lezers eigenlijk? In de eerste plaats natuurlijk Middelkerkenaars, maar ook mensen die hier hun vakantie doorbrengen of die een band behouden hebben met onze gemeente of die zich gewoon interesseren voor wat zich hier afspeelt.
In de statistieken zie ik zelfs dat er daar 23 bij zijn uit de Verenigde Staten, één uit Canada, één uit Israël, één uit Japan en 1 uit Mexico.

Ik probeer een zo groot mogelijke verscheidenheid aan onderwerpen te brengen. Dit is mijn 135^ste artikel. Natuurlijk is het inspelen op de actualiteit mijn eerste betrachting. Er zijn heel wat artikels bij die evengoed kunnen slaan op een andere gemeente, omdat zich daar gelijkaardige problemen stellen: meeuwen aan de kust, groen in de straten, verkeer, voetbal, buurthuis, geldverspilling, sneeuw ruimen, megalomane bestuurders, verkiezingen, politici die elkaar bekampen,...
De twee artikels in het Westends schijnen bij sommigen erg in de smaak te vallen..

Wat ik nog op het oog heb? Alleszins verdere bespreking van stukken van ons erfgoed, zoals ‘De Kroon’, ‘Le Relais’ en enkele hoeven met een groot verleden, zoals ‘De Rode Poort’, en ‘De hofstede van de dis van Nieuwpoort’, ‘de familie Crombez’, Enz…

De leesgewoontes van de bezoekers interesseren mij natuurlijk ook. Ik vroeg me dus al vaak af op welke dagen van de week de blog het meest gelezen wordt. Dat lijkt op maandag en dinsdag te zijn.
Zijn er onderwerpen die beter scoren dan andere? Die over de lokale politiek schijnen het populairst te zijn.

Reacties zijn er nauwelijks, bijna geen eigenlijk, behalve af en toe een bericht in het gastenboek.
Is er behoefte aan een blog zoals de mijne? Ik meen van wel omdat ik in Middelkerke geen enkel forum zie waarin al eens een kritische noot op het bestuur geuit wordt.
Dat is dan mijn persoonlijk standpunt want vanuit de gemeente zal er wel geen vraag zijn naar zo’n wekelijks commentaar.
Schrijf ik te negatief? Moet ik meer de positieve verwezenlijkingen, die er natuurlijk ook zijn, in de verf zetten? Ik vind van niet omdat er zo al genoeg mensen zijn die op een goed blaadje willen staan met de politici en daarom niet ophouden hun mouw te vegen.

Om een onderwerp met een betere kennis van zaken te kunnen behandelen, heb ik al enkele keren een beroep gedaan op de gemeentelijke diensten. Ik mag zeggen dat mijn vragen meestal niet in dovemansoren vielen en dat ik steeds op korte termijn op een vriendelijk antwoord mocht rekenen. Mijn hartelijke dank daarvoor.

Ik ga dus door met wekelijks, op zondag, een artikel op mijn blog te plaatsen. Ik hoop dat jullie dat een beetje leuk vinden en dat ik er af en toe mag in slagen om een beetje meer klaarheid te brengen in bepaalde gemeentelijke toestanden.
Misschien overtuig ik ooit nog wel eens een gemeentelijke mandataris. Je weet maar nooit!!

07-02-2010, 10:13 Geschreven door stammer
Reageren (1)