Zoek maar eens op internet de betekenis van het adjectief ‘kunstminnend’. Je vindt geen verhelderend antwoord maar je kunt wel aannemen dat dit betekent ‘houdend van kunst’. En dat wist je al! De Kunsten maken, naast Bibliotheken, Media, Archieven, Monumenten en Archeologie, Onderwijs, Erfgoed en Musea deel uit van de cultuur van een volk.. Onder kunst wordt in het algemeen verstaan: het product van creatieve menselijke uitingen zoals schilderen, tekenen, fotografie, grafiek, beeldhouwen, theater en toneel, muziek en zang, dans, film, bouwkunde of architectuur, literatuur en poëzie. Elke definitie van kunst is cultuurspecifiek en tijdgebonden. Van vrijwel elke cultuur zijn voorwerpen bekend die zich onderscheiden van ‘gewone’ objecten doordat er in het algemeen een hogere esthetische waarde aan wordt toegeschreven.
Welke Middelkerkse schepen ontfermt zich over cultuur? In Middelkerke is de bevoegdheid voor ‘Cultuur’ politiek verdeeld over verschillende schepenen. De website van de gemeente over de organisatie van het bestuur is weliswaar niet bijgehouden, maar ik heb mij gebaseerd op de ‘Sirene’ van Nov-Dec 2015. Bart Vandekerckhove is bevoegd voor ‘Cultuur’. Is dat te veel voor hem alleen? Men zou het zeggen, want Michel Landuyt heeft, naast ‘Toerisme’, ook ‘Erfgoed en Musea’ en ‘Kunst in publieke ruimten’. Die ruimten kunnen zowel binnen als buiten gelegen zijn. Michel is dus de man voor al de kunst in Middelkerke. Francine Ampe-Duron is daarenboven bevoegd voor de ‘Bibliotheken’. Toch een eigenaardige verdeling of spreiding, niet? Maar ja, als Michel iets wil!
Houdt ons gemeentebestuur van kunst? Aangezien de uitingen van kunst zeer talrijk en verscheiden zijn, is het niet eenvoudig daar inzicht in te krijgen. Eén van de genoemde kunstvormen schijnt alvast te kunnen rekenen op de grote steun of de volle aandacht of liefde van onze ‘burgervaadren’: de beeldhouwkunst. Zojuist werd alweer een nieuw paradepaardje van stal gehaald: een beeldenpark! Dat zou massaal toeristen en inwoners (?) moeten lokken.
Wat staat er allemaal al in de gemeente? We mogen zeggen dat nogal wat beeldhouwwerken verspreid staan over de gemeente. Veel daarvan leggen een verband met zon, zee, strand en wind … en met strips natuurlijk. Daar zijn er enkele mooie of zelfs zeer mooie bij … voor wie van moderne kunst houdt.
Recht voor de in-/uitgang van de Westendse Theresiakapel staat een Mariabeeld (=staakkapel), dat Westende-bad op 19 juni 1966 oprichtte ter ere van Maria. Misschien is dat wel geen echt kunstwerk maar een Mariabeeld zoals ze wel eens aan de lopende band gemaakt worden. Uniek zal het wel niet zijn.
In 1992 werd in het ‘hart’ van Westende-bad het werk ‘Zon, Zee en Vernieuwing’ van Pieter Boudens, schriftbeeldhouwer of letterkapper uit Brugge, geplaatst. Het staat op het kruispunt van Meeuwenlaan en Distellaan als confrontatie van ‘de snelheid van het leven’ met ‘het ritme van de zee’. Het is een letterkundig, monumentaal kunstwerk met een rationele steen die staat voor ‘bedoelen en denken’ en een emotionele steen die staat voor ‘gevoelen en beminnen’. Het is uitgevoerd in ruwe, blauwe hardsteen.
In 1997 begon Middelkerke, wel te verstaan de deelgemeente Middelkerke, een stripgemeente te worden. Op het Epernayplein werd het eerste bronzen beeld van een stripfiguur, Jommeke met Flip, geplaatst.
Eerste (Voorlopig) laatste
Het zijn er ondertussen 17 geworden, jaarlijks één, alle langs de ‘Zeedijk’ in Middelkerke. Monique Mol uit Beauvoorde ontwierp de beelden van Suske en Wiske (2002), Robbedoes en Kwabbernoot (2003), de Smurfin (2004), Lambik (2005 – 20.469 e), Annemieke en Rozemieke (2006 – 23.000 e), agent 212 (2011), Natasja (2012) en Jerom (2013). De Oostendse kunstenares Josyane Vanhoutte ontwierp Fanny (2007), Cedric (2008), Marsupilami (2009) en De Rode Ridder (2010). De overige werken van diverse kunstenaars zijn: Jommeke (1997 Valeer Peirsman), Nero (1998 Jan Maillard), Kiekeboe (1999) en Lucky Luke (2000) (beide van Luc Madou) en Urbanus (2001 Luc Cauwenberghs), In 2014 en 2015 kwam er geen beeld bij omdat men ze eerst allemaal in orde wilde stellen. Zo werd Nero voor 9.317 euro in een bronzen kleedje gestoken en Jommeke werd door vandalen beschadigd en voor 1.500 euro hersteld. Op de facebookpagina van ‘Kunstatelier Monique Mol’ schrijft de artiest op 15 mei 2015 dat ze druk bezig is met ‘Filiberke en Pekkie’. Het beeld staat wel nog niet op de zeedijk! Ik moet jullie helaas de prijs van de aankopen sinds 2007 schuldig blijven. Dat wordt namelijk niet meer in de gemeenteraad besproken. Ik neem aan dat ze rond de 25.000 euro zullen draaien. Wie alle beelden wil bekijken, vind er een afbeelding van op http://users.skynet.be/martinod/stripbeeld-nl.html of op de website van de gemeente http://www.toerismemiddelkerke.be/toerisme/stripstandbeelden.aspx Van gans de reeks mag gezegd worden dat het mooie beelden zijn, die vast en zeker in de smaak vallen bij de vakantiegangers die langs de dijk wandelen.
In 1999 gaf de gemeente aan Patrick Steen uit Keiem de opdracht voor een levensgrote roestige ezel ‘Bébèr’, symbool van de deelgemeente Lombardsijde en van de lokale carnavalsgemeenschap, opgebouwd uit allerlei stukken materiaal. Het werk staat in de Oude Nieuwpoortlaan. Broederlijk ernaast, op enkele meters, staat sinds 2004 het borstbeeld van Freddy Maertens.
Het werd eveneens ontworpen door Josyane Vanhoutte. Meer Info op http://www.routeyou.com/nl-be/location/view/47494152/borstbeeld-freddy-maertens
In 2003 werd gestart met de driejaarlijkse Beaufort, kunst in open lucht. Elke kustgemeente ondersteunt dat initiatief telkens met een paar tienduizenden euro’s, die bedoeld zijn als werkkapitaal. Daar blijft uiteraard geen spoor van hangen. Als ‘investering in het kunstpatrimonium van de gemeente’, kocht Middelkerke telkens één van de tentoongestelde werken. Dat was niet het geval in 2006 omdat Michel Landuyt toen het werk ‘Shark’ van Cerny weigerde omdat het een geboeide Saddam Hoessein voorstelde in zijn ondergoed in een bak met sterk water. Voor de eerste editie was dat ‘Caterpillar 5bis’ van Wim Delvoye, mooi van constructie in cortenstaal maar even roestig als Beber. De prijs ken ik niet, maar dat zal niet goedkoop geweest zijn. Gelukkig kon daarvoor gerekend worden op de Vlaamse overheid die betaalde met hetzelfde geld als de gemeente, namelijk het onze. Het werk is opgesteld op de dijk tussen de Rotonde en de Krokodiel als symbool voor de zeewering.
In 2009 werd in de belvedère van de watertoren aan de wijk 'Krokodiel' een lichtinstallatie geplaatst met wisselende kleuren. Het is een werk van de Nederlandse kunstenares Tamar Frank. Niet alleen bedroeg de aankoopprijs 38.000 euro, maar later kwam daar nogmaals 4.479,73 (samen 42.479,73 euro) bij voor herstelling en vervanging van onderdelen. We kunnen dat gerust een miskoop noemen: op een watertoren die misschien verdwijnt, te teer in vochtige en verwerende omgeving en dus vaak defect.
In 2012 was het ‘I can hear it’ van Ivars Drulle, twee hoornen die staan op het strand rechtover de ‘Rotonde’. Het heeft 85.000 euro gekost. Het ‘luisterend meisje’ is een prachtig beeld, dat weliswaar regelmatig lijdt aan verzanding tot aan de heup. Michel Landuyt noemde dat in een krantenartikel ‘de trompetten van de Pool Drulle’, die eigenlijk een Let is. Maar ja, een schepen van ‘Erfgoed, musea en kunst in de publieke ruimte’ kan niet alles weten.
Sinds 2005 staat tegenover de Van Hinsberghstraat in de Leopoldlaan een kunstwerk van Liliane Vertessen ‘Tegen de wind in’. Het kostte 35.696,67 euro.
In de gemeenteraad van 20 oktober 2008 werd beslist het pleintje naast het gemeentehuis een ‘moderne look’ te geven. Dat gebeurde in eigen beheer, maar de materialen kostten toch 48.300 euro. In de gemeenteraad van 12 maart 2009 werd beslist, een sfeerverlichting met twee lichtpunten, conform aan de nachtlampjes van de Oostendelaan, aan te brengen bij het kunstwerk met fontein. De prijs daarvan bedroeg 8.420,21 euro. Ziehier hoe het eruitziet, verdeeld over twee foto’s:
*
* op die bank gaat er zeker niemand zitten, zo vuil is die!!!
Het beeld rechts hierboven is simpel van opvatting en niet lelijk. Of het een echt kunstwerk is, dat is een andere zaak. Van dichterbij gezien geeft dat:
Na de afwerking van het evenementenplein met drie ondergrondse verdiepingen parkeerplaatsen in 2011 werden de bewoners van de ‘markt’ verwend met 25 afschuwelijke bloembakken (à 3.336 euro/stuk! Prijsvraag mondeling beantwoord in gemeenteraad.) Ereburger en bekend filmmaker en kunstenaar Raoul Servais mocht ook een bijdrage leveren aan het vernieuwd marktplein, zij het dan een (zeer) dure. Aan de kant van de Oostendelaan en aanleunend tegen het nieuwe bushokje ziet men een kunstwerk van zijn hand. Het heet ‘Transcendente Metamorfose’ en kostte 71.318 euro. Het is 6 meter op 4,5 meter groot. Het is uitgevoerd in Zuid-Chinese gevlamde graniet en gepolierde Italiaanse graniet. Het stelt in zes taferelen de evolutie van mens tot vogel voor. Het werk beschrijft de hoogmoed van de mens om telkens weer beter te willen zijn dan ieder ander wezen. Natuurlijk is dat geen allusie op Janna en Michel!!
Op het pleintje rechtover de gemeenteschool van Westende, op de hoek van de Henri Jasparlaan en de Duinenlaan, staat sinds 2012 een zeilstructuur, bedoeld als kunstwerk. Hiervan bedroeg de prijs 27.104 euro.
De nieuwste aanwinst: Olnetop Middelkerke wil nu het grootste beeldenpark aan zee aanleggen. Logisch toch! Verwachtten jullie soms iets anders? Voor minder doen ze het nooit! Naast de Caterpillar en de hoornen van Drulle zal het kunstwerk 'Olnetop' van Nick Ervinck, er als derde werk deel van uitmaken. De gemeente betaalt 80.000 euro voor het beeld. Het stond drie jaar GRATIS in de duinen van Bredene. ‘Mooi meegenomen’, noemen ze dat daar! Misschien moet Middelkerke dat voorbeeld ook eens volgen! Deze aankoop gebeurde in het kader van Beaufort 2015, omdat er dit jaar geen grote kunstwerken tentoongesteld werden, die anders daarvoor in aanmerking kwamen.
Ze geloven dat het een nieuwe toeristische publiekstrekker wordt en hopen dat ze het in de toekomst nog kunnen uitbreiden. Michel Landuyt gaf als opstelplaats aan: “in Westende, eigenlijk Middelkerke, ter hoogte van de Rotonde en ‘op de as tussen zee, strand duinen en polders’. Is dat voor jullie ook zo duidelijk? Het staat op 100 meter van het kunstwerk ‘de Rotonde’ dat er helaas troosteloos/levenloos bijligt.
Olnetop is een abstract buitensculptuur uit polyester en staal. Ik vind het een mooi beeld, goed opgesteld en zichtbaar vanop grote afstand, ook vanaf de Parklaan. Kunstenaar Nick Ervinck zegt over zijn werk: “Het heeft iets monsterlijk. Het werk laat zich niet echt in één woord omschrijven, maar het is geïnspireerd op de natuur en techniek. Het is digitaal ontworpen, maar wel ambachtelijk uit polyester vervaardigd." Heel wat mensen zien de kracht van de zee en het schuimende water in het werk.
Is Middelkerke mecenas, kunstliefhebber of investeerder? Onze gemeente geeft dus veel geld uit aan beeldhouwwerken. Doen ze dat omdat ze jonge beeldhouwers willen steunen? Of uit liefde voor de beeldhouwkunst? Of willen ze meer faam veroveren omwille van hun rijkdom aan kunst in open lucht?
Een mecenas is een persoon die als beschermheer of -vrouw optreedt van, onder andere, kunstenaars door ze van financiële middelen te voorzien, zodat ze zich zorgeloos kunnen wijden aan hun scheppend werk. Hij/Zij is meestal welgesteld, zodat hij zich het financiële offer kan veroorloven. De begunstigde artiest wordt ‘protégé’ genoemd. Middelkerke vertoont dus schijnbaar wel kenmerken van een mecenas, maar ik denk niet dat men hier echt wakker ligt van de noodzaak aan bescherming van jonge Belgische kunstenaars. Jong zijn de kunstenaars van de aangekochte werken alvast niet: Raoul Servais (1928), Valeer Peirsman (1932), Monique Mol (1939), Josiane Vanhoutte (1946), Luc Cauwenberghs (1952), Liliane Vertessen (1952), Pieter Boudens (1955), Jan Maillard (1960), Patrick Steen (1961), Wim Delvoye (1965), Nick Ervinck (1981), Luc Madou (? )
Dat men (= het bestuur) hier grote liefde koestert voor kunst, dat betwijfel ik al evenzeer.
Een investering is een opoffering in tijd, geld of mankracht ten behoeve van een doel dat pas op lange termijn wordt behaald. Dat moet het zijn! Ze houden van grote opvallende dingen, die weliswaar aantrekkelijk zijn zodat ze toeristen kunnen bekoren. Ze kijken dus niet op vele tienduizenden euro’s per werk als ze daarmee maar de pers kunnen halen en als ze misschien in de toekomst de reputatie kunnen opbouwen van ‘kunstgemeente in open lucht’. De bevoegde schepen moet zich toch kunnen manifesteren! Vanuit de optiek van de gemeente kunnen we hier dus wel degelijk spreken van een ‘investering’.
De inhuldiging Op 7 november werd het beeld ‘Olnetop’ officieel ingehuldigd. Omdat ik niet meer uitgenodigd word om plechtigheden bij te wonen, moet ik mij dus beperken tot het kopiëren van het programma. Om 10u30 kwamen de genodigden bijeen in ‘De Branding’ waar ze een panelgesprek bijwoonden met de kunstenaar Nick Ervinck, met Jan Moeyaert (vzw Kunst) en met Michel Landuyt (schepen van kunst in de open ruimte) Om 11.15 u. vertrokken ze per bus naar het kunstwerk waar ik hen stond ‘op te wachten’. Om 11u30 werd het onthuld door burgemeester Janna Rommel-Opstaele, bijgestaan door enkele schepenen. Het was een onderonsje! Geen gewone inwoners/tweede verblijvers, geen geldschieters dus, alleen VIP’s. Ook geen oppositieleden, op de klassieke uitzondering na! Of moeten de andere misschien de zaterdagvoormiddag werken?
Besluit De kunstwerken werden, behalve in Lombardsijde, vooral opgesteld (en aangekocht) voor de toeristen, vooral op de zeedijk van de deelgemeente Middelkerke. Ik vrees dat een grote meerderheid van de inwoners de moderne kunst niet in het hart draagt en versteld staat van de hoge bedragen die eraan besteed worden. Ze mogen wel helpen betalen.
Tel maar eens de sommen op die in 2011-2012 besteed werden! Het feit dat Michel Landuyt zijn bevoegdheid inzake ‘Toerisme’ uitgebreid heeft met, onder andere, kunst in de open ruimten, omdat het volgens hem bij het toeristisch gebeuren past, is daar het schoonste bewijs van. Of het beeldenpark een goede investering is, dat zal de toekomst moeten uitwijzen. Zouden de toeristen daarvoor echt naar Middelkerke komen?
Mijn vorige artikels over kunst 05.12.2007 Kunst roest 24.12.2012 Middelkerke en Westende: kunst steunen of verspilling?
Bronnen Wikipedia http://www.toerismemiddelkerke.be/toerisme/page18722120.aspx beber ‘Het Nieuwsblad 03.09.2015: “Middelkerke realiseert beeldenpark op strand Westende” http://www.middelkerke.be/page1161942.aspx http://stripfestivalmiddelkerke.be/index.php/nl/standbeelden
Westende landschapspark: een primeur, een speerpunt, een uniek en ‘megalomaan’ project dat zijn doel gemist heeft!!
Het is stilaan een gewoonte van me geworden om jullie de referte mee te delen van vorige artikels over hetzelfde onderwerp. Deze keer is dat niet anders want het is inderdaad niet voor het eerst dat ik het wil hebben over het ‘Landschapspark’ in Westende. Herhaling? Wel neen, want ik zal het gewoon hebben over wat er veranderd is.
De gemeente heeft dus in 2013 een natuurpark doen aanleggen. Volgens hun beweringen gebeurde dat door eigen technische diensten (wegen- en groendienst) en enkel met natuurgetrouwe middelen . Men wilde de natuur zijn gang laten gaan en tegelijk tussen de wilde begroeiing wandelcorridors aanleggen. Om het met de klassieke grote woorden van de gemeente te zeggen: “voor een uitdagende en leerrijke overgang zorgen tussen de woonwijken langs de Hofstraat en het aangrenzende polderlandschap.”
De burgemeester: “In het ontwerp hebben we een groot evenementengazon voorzien, afgebakend door taluds. Aan de randen zullen er picknick- en zitruimtes komen op verhoogde houten plankenvloeren. Vanuit een uitkijkpost krijg je een mooi zicht over het park en het landschap. Er komen ook voorzieningen voor jongeren zoals een heus tienernest. Door het aanplanten van een boomgaard wil ik bovendien enkele vergeten fruitrassen terug onder de aandacht brengen. Slingerend tussen onder meer appels, peren, maar ook mispels en kweeperen loopt een blote voetenparcours voor wie van een uitdaging houdt: zonder schoenen of sokken de verschillende soorten ondergrond letterlijk aanvoelen. Op de hoek van de Sportstraat en de Hofstraat zullen we een grote zithoek voor minder mobiele mensen inrichten. De grote zones in het park worden uitsluitend met streekeigen groen uitgerust. Hier krijgen wilde bloemen de volle vrijheid. Kortom, hier wordt alles puur natuur”.
Ik vond de idee wel origineel en ik was wel aangenaam verrast toen ik in december 2014 en mei 2015 ging wandelen in het park. Ik stelde toen wel al enkele onvolkomenheden vast maar ik zag ook dat er heel mooie en kleurrijke wilde bloemen bestaan. Anderzijds vond ik dat ‘maar’ een landschapspark ook goed moest onderhouden worden om de voorgenomen doelstellingen te bereiken. Toen ik er enige tijd geleden voorbijreed, leek de aanblik mij niet de mooiste en ik vreesde dus voor één en ander. Op 3 augustus 2015 ging ik het dus maar eens van dichtbij bekijken. Hierna lezen en zien jullie hoe de verschillende onderdelen er nu uitzien in vergelijking met vroeger. Mijn laatste bezoek, om niet verrast te worden met recente werken, bracht ik op 29.10.2015.
De wandelpaadjes De paadjes of anders gezegd ‘het blote voetenparcours’ doorloopt het ganse terrein. Om te vermijden dat het onkruid ze kan overwoekeren, werd een doek aangebracht met daarop grint. Hoewel ik ook wel eens van een uitdaging hou, heb ik mijn schoenen en sokken toch maar aangehouden. Vanwege het vele onkruid bleek het toch niet mogelijk de ‘ondergrond aan te voelen’! Jullie kunnen zelf oordelen of ik er goed aan gedaan heb! Zo zagen de paadjes er vroeger uit!
En zo zien ze er nu uit!!!
Het ‘evenementenplein’ In Middelkerke is het luxemarktplein het ‘evenementenplein’. In een ‘arme mensendorp’ zoals Westende is dat gelegen in het landschapspark. Niet dat er hier al ooit een evenement plaatsgegrepen heeft of zal plaatsgrijpen, maar dat is nu éénmaal de opgeblazen woordenschat van enkele kopstukken van de Open VLD. Het plein heeft ondertussen al verschillende gedaanten aangenomen.
Nu ziet het er zo uit:
De fruitbomen De fruitbomen (geboortebos of nieuwe aanplanting met bomen) zijn een mengsel van appels, peren, kersen en pruimen. Dat zag er veelbelovend uit als ze ooit in bloei zouden staan. Ik heb daaraan wat aandacht besteed in mijn tweede artikel: soorten, bloeitijd, … En wat vind ik nu? Twee appelboompjes droegen kleine vruchten, elf boompjes zijn dood, halfdood of ‘op sterven na dood’..
En de andere onderdelen? Hier en daar ziet men nog wel een wilde bloem. Maar weinig! Het geheel geeft een verwaarloosde indruk. Het ziet eruit zoals één van de terreinen van ‘Natuurpunt’ in de Schuddebeurzeweg of de Steenstraat, maar daar hebben we er in Westende-dorp al enkele van. De groendienst van de gemeente beweerde dat er op termijn op het amfitheater muurbloemen zullen opgroeien. Ik heb er wel nog geen gezien! De vele palen die op de bermen staan zouden later met touwen met elkaar verbonden worden om zo speelgangen te creëren. Geen spoor daarvan!
Janna beloofde ons ‘een leerrijke ervaring’. Ze wilde, zoals ze dat altijd doet, de Westendenaars in de watten leggen en opvoeden door hen de mogelijkheid te bieden om zich de kennis van onkruidsoorten en wilde bloemen eigen te maken. Ik denk dat we dat een grote mislukking mogen of moeten noemen, niet enkel op het gebied van interesse maar ook wat betreft de gedane inspanning.
De uitkijkpost is er gekomen om de bezoeker een mooi zicht te geven over het park en over het polderlandschap. Zou er al ooit iemand daarvan gebruik gemaakt hebben? Te zien aan het onkruid dat de toegang of de uitgang ‘verspert’, vrees ik dat dit niet geval is. Mooi kan dat zicht ook niet genoemd worden.
Het tienernest wacht waarschijnlijk ook nog op de eerste tiener.
Besluit Ofwel moet het landschapspark dringend beter onderhouden worden ofwel is het niet meer op zijn plaats in Westende-dorp. Er is er trouwens niemand in geïnteresseerd. Opdoeken dus maar!!
Bronnen Mijn vorige artikels over het onderwerp: 09.12.2013: ‘Westende heeft ook een park … of … het gelijkt er toch op 07.07.2014: ‘Westende: hoe zag het landschapspartk er uit … in de maand mei? Voormalig stort wordt park: ‘Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 24.11.2010 door Danny Van Loo
Middelkerke 15 jaar later: de gedaanteverwisseling van onze politici
Vrijdag 18 september 2015 is opnieuw een historische dag geworden voor Middelkerke. Voor de tweede maal in de geschiedenis van de opvang van vluchtelingen wordt de gemeente geconfronteerd met één van de verschijnselen die ongeloof, ongerustheid en angst, twijfels en tweedracht zaaien onder de bevolking. De ministerraad besliste immers, 15 jaar na de eerste ervaring, in Zon en Zee, dat deze keer 200 asielzoekers moeten opgenomen worden in het kamp van Lombardsijde. Dat ligt weliswaar sinds de fusie van 1976-77 op het grondgebied van Nieuwpoort, maar voor hen is dat ‘ver van mijn bed’ terwijl Lombardsijde er slechts een boogscheut van verwijderd is. Verder meer daarover. Ik had over dit onderwerp een artikel klaar met dezelfde titel als de huidige maar dan verscheen in ‘Knack’ dat van Jean-Marie Dedecker: “Opvang vluchtelingen Lombardsijde: Gebrek aan collectief politiek geheugen doet waarheid vervagen”. Daarmee werd enigszins het gras van onder mijn voeten gemaaid. Ik ken de onderwerpen ‘Asiel’ en ‘Asielcentrum in Zon en Zee’ als mijn binnenzak. Ik schreef daarover destijds 585 bladzijden in 6 delen. Ik heb nu wel niet het schrijverstalent van Jean-Marie, maar mijn werk kan als samenvatting dienen van alles wat zich toen afspeelde op politiek gebied en in het centrum zelf. Voor politici en centrumverantwoordelijken heus geen fraai relaas. Toen ik dus in de voorbije weken de reacties las van onze politici kon ik mijn ogen niet geloven.
De reacties Vanwege de betroffen/getroffen kustgemeenten: “een operationele basis en een opvangcentrum kunnen niet naast elkaar bestaan; wij kunnen de veiligheid van onze burgers noch van de asielzoekers garanderen;” Vanwege de legervakbond: “het is niet aangewezen om oorlogsvluchtelingen op te vangen in een militaire kazerne waar nog dagelijks getraind en geoefend wordt.” Vanwege LDD:“Vluchtelingenopvang in een toeristische gemeente is een economische doodsteek voor haar bevolking.” Vanwege de gemeente Middelkerke: “Wij stellen ons ook ernstige vragen bij het aanzuigeffect dat dergelijke voorzieningen kan uitlokken, gelet op de onmiddellijke nabijheid van de Europese jachthaven van Nieuwpoort, met 1000 plezierbootjes, die onmiddellijk paalt aan de militaire basis (IJzermonding). Bovendien is deze gesitueerd op zeer nabije afstand van Calais. Wij willen ook opmerken dat er op 50 meter voor de ingangspoort een tramverbinding is tot aan de Franse grens.” Nieuwpoorts schepen en dienstdoend burgemeester Geert Vanden Broucke (CD&V) deelt de mening van zijn Middelkerkse collega. "Bovendien is de uitgang bij de jachthaven, waar duizenden bootjes liggen. Het is alsof we zeggen 'neem maar een bootje en vaar naar Engeland'
LDD, geholpen door N-VA ( onafhankelijken eigenlijk!) riep een speciale gemeenteraad bijeen met op de agenda de bespreking van alle aspecten van de vluchtelingenopvang in de kazerne te Lombardsijde en kosten voor de gemeente Middelkerke. Dat resulteerde in een brief aan de federale overheid. Daarin wordt ‘het wettelijk kader van de bestemming van de militaire basis met herbestemming tot asielcentrum’, in vraag gesteld.
Janna Rommel-Opstaele vond namelijk en dat ‘tot haar grote verontwaardiging’, dat het stedenbouwkundig niet kon dat in de kazerne een asielcentrum gevestigd werd. Ze nam zelfs het woord ‘onwettelijk’ in de mond. Hoewel het nog niet in het Staatsblad gepubliceerd werd, besliste de Vlaamse regering namelijk op 17 juli 2015 dat er een voorafgaandelijke stedenbouwkundige vergunning nodig is om een militaire functie om te zetten in een functie voor asielcentrum. Zij vindt dat dit decreet moet nageleefd worden, zoniet zou dat “getuigen van onbehoorlijk bestuur van de federale overheid om snel een asielcentrum te organiseren dat tegen de Vlaamse wetgeving ingaat". Stel je voor!!! Wat mogen wij toch dankbaar zijn dat onze ‘leiders’ zo bezorgd zijn om decreten en wetten na te leven!! En ook altijd het goede voorbeeld geven!!!
Op zich allemaal logische reacties, ware het niet dat … ... het in december 2000 wel anders was! Toen Michel Landuyt, die burgemeester zou worden vanaf 2 januari 2001, om een reactie gevraagd werd door de lokale televisie, zei hij: “Ik ben nog niet volledig op de hoogte van het dossier, maar ik heb wel een alternatief, namelijk de kazerne van Lombardsijde”, kwestie van de problemen naar een andere gemeente (Nieuwpoort) door te schuiven. Volgens Landuyt zou minister Vande Lanotte in zijn aanwezigheid getelefoneerd hebben naar de minister van landsverdediging Flahaut. Deze zou geantwoord hebben dat dit niet kon om veiligheidsredenen (aanwezigheid van munitiedepot). CD@V, coalitiepartner vanaf begin 2001, duidde in een rondgestuurde folder eveneens de kazerne aan als alternatief, onder te verstaan ... dan zijn wij tenminste van al die miserie af. Ze deden er zelfs nog een schepje bovenop in een nieuwjaarsbrief, bedeeld aan alle inwoners van de gemeente. Ze vonden dat de asielzoekers moesten ondergebracht worden in het vernieuwd deel van de kazerne. Ze bedoelden dus “en niet in de oude blokken waar nog kolenkachels gebruikt worden en waar de schilfers van de zoldering op uw hoofd vallen.” Dat betekende dus dat de militairen dan maar hun intrek moesten nemen in die oude blokken!!!! Het Westends actiecomité, nochtans met zuivere bedoelingen van diverse aard al naargelang de eigen belangen, werd door het gemeentebestuur op alle mogelijke manieren gedwarsboomd. Het comité steunde zich toen nochtans ook op het overtreden van de stedenbouwkundige voorschriften. Volgens het Gewestplan Oostende – Middenkust, vastgesteld bij KB van 26.1.1977, was het gebied waarin Zon en Zee gelegen is, bestemd tot gebied voor verblijfsrecreatie. ‘Wonen’, wat de asielzoekers toen deden, was er toen niet toegelaten. Toenmalig burgemeester Michel Landuyt weigerde echter de gerechtelijke acties van het comité te steunen. Wat een verschil dus met vandaag! Maar, ja we weten allemaal dat een politicus zijn huik naar alle winden draait.
En … hoe reageerde Jean-Marie Dedecker? Op 19 december 2000 vergaderden zo’n 600 Westendenaars een eerste keer in ‘De Kroon’ om de mogelijke acties tegen de vestiging van het centrum te bespreken. Jean-Marie, toen nog bij de VLD, was daarop aanwezig en beweerde dat een asielcentrum niet op zijn plaats was in Westende - dorp en dat hij zich als ex-Lombardsijdenaar achter de inwoners zou zetten. In een brief aan ‘ De Standaard’ schreef hij op 1.2.2001 dat Vande Lanotte geen asielcentrum wilde in het voormalig militair hospitaal in Oostende. Volgens hem werd dat ‘handig in het duinendecreet gemanoeuvreerd en daar mogen alleen maar konijnen en veldmuizen logeren”. Voor de derde vergadering gaf hij verstek omdat hij in het buitenland verbleef. Hij liet zich vervangen door VLD’er Didier Ramoudt, die uiteindelijk weggehoond wordt wegens zijn nietszeggende en verwarde uitleg: “Ik ben weliswaar tegen het centrum maar ja … ik behoor tot de meerderheid … blablabla.” Op 8 november 2001 deed het de ronde dat 1,5 miljoen frank uit het integratiefonds zou besteed worden aan een ijspiste die tegen kerstmis in ‘Zon en Zee’ zou opgesteld worden. Vroeger installeerde Marc Gunst (VLD Koksijde) altijd zo’n piste in zijn gemeente Omdat hem dat in 2001 niet gevraagd werd, contacteerde hij Jean-Marie Dedecker. Deze vergat dan maar zijn mooie beloften en zag plots dat het asielcentrum voor hem een aardige frank kon opleveren. Omdat er wat al te weinig handelaars of verenigingen gevonden werden om een standje rond de ijspiste te openen, ging Jean-Marie zelfs samen met Michel Landuyt op stap om kandidaten te ronselen. Het begin van de ommekeer was aangebroken! Op 11 januari 2002 nodigde het actiecomité, samen met dat van Houthalen-Helchteren uit tot een nieuwe vergadering, deze keer in de ‘Camping Hacienda’. Twee honderd aanwezigen, dat wel, maar Jean-Marie, die beloofd had niet te zullen ontbreken, was niet te bespeuren. Heeft hij zich laten afschrikken door de geruchten dat hij zwaar zou aangevallen worden? Of wilde hij niet meer in verband gebracht worden met de tegenstand tegen het asielcentrum? Wie zal het zeggen? Daarna heeft Jean-Marie nooit meer iets van zich laten horen. Mogen we dat misschien ook een gedaanteverwisseling noemen?
Waarom niet in het militair vakantiekamp? Als één van de alternatieven voor ‘Zon en Zee’ in 2000-2001 werd het militair vakantiekamp genoemd. Maar dat kon toen niet. Ik schreef daarover toen volgende tekst. "Het militair vakantiekamp ligt in de duinen en heeft geen vergunning. Het is dus met sluiting bedreigd. Er zou zelfs al een datum vooropgesteld zijn. Het is een militair domein en de militaire overheid stelt alles in het werk om het centrum te behouden. Volgens de kampverantwoordelijke is de bezetting nog steeds 100% in de vakantiemaanden en ‘zeer hoog’ in lange weekends en zonnige maanden. De behoefte blijft nog steeds bestaan en militairen en gepensioneerde militairen maken er nog steeds graag gebruik van om enkele dagen of weken aan zee te kunnen doorbrengen tegen een betaalbare prijs. Wegens de aangehaalde redenen (mogelijke sluiting wegens ‘zonevreemd’ en bezettingsgraad) is het zeker niet mogelijk om er asielzoekers in onder te brengen.” Vijftien jaar later blijken die argumenten waardeloos geworden te zijn en nu bevinden er zich 123 asielzoekers, vooral gezinnen, naar het schijnt. Zij kunnen daar voorlopig tot 15 november verblijven want dan wordt normaal het water afgesloten omdat het kamp in de winter niet geëxploiteerd wordt.. Dat zou enkel zijn ‘in afwachting dat de voorbereidende werken voor de opvang in de kazerne afgerond zijn’. Die zouden volgens Jean-Marie Dedecker onder andere omvatten dat nieuwe waterleidingen ervoor moeten zorgen dat het drinkwater niet langer besmet is (is al maanden zo) en dat voor de ‘habbekrats’ van 380.000 euro een nieuwe omheining moet gebouwd worden.
De huidige toestand Er heerst nog steeds onzekerheid over dat nieuw asielcentrum. Voorlopig wordt die rol overgenomen door het vakantiekamp. Blijft dat zo of niet? Het water zal wel niet afgesloten worden, zeker? Om de toestand op de voet te volgen, kunnen jullie de webpagina van de gemeente raadplegen op http://www.middelkerke.be/page8085413/vluchtelingenopvang.aspx
Bronnen: Artikel 17.9.2015 door Andy Debo: “Officieel: 400 asielzoekers voor Koksijde en 300 voor Lombardsijde” HNB 17.9.2015 door Dany Vanloo: LDD: 'Vluchtelingenopvang in een toeristische gemeente is een economische doodsteek voor haar bevolking.' Artikel HLN op 19.9.2015 "Wanneer krijgen we duidelijkheid?" Belga 19.9.2015: “Legervakbond vindt opvang vluchtelingen naast schietveld ‘niet verstandig” Persbericht Middelkerke: “Militair kamp is géén goede oplossing” http://www.knack.be/nieuws/belgie/opvang-vluchtelingen-lombardsijde-gebrek-aan-collectief-politiek-geheugen-doet-waarheid-vervagen/article-opinion-616165.html artikel JMD Bericht van Belga op 2.10.2015 “Opvang militaire basis in Lombardsijde is onwettelijk."
Onze verslaggever uit de deelgemeente Middelkerke, Fred Vandenbussche, had ook iets op zijn lever liggen in verband met het onderwerp.
Bangmakerij Als Tante Pos haar werk een beetje goed gedaan heeft, beschikken jullie onderhand allemaal over een “bewonersbrief” (“aan de inwoners en verblijvers”) van ons gemeentebestuur i.v.m. “vluchtelingenopvang in militaire basis”. Ik lach me al krom met die terminologie: bewonersbrief, verblijvers… waar halen ze het uit? In die brief melden de burgemeester Janna Rommel-Opstaele en de secretaris Pierre Ryckewaert ons, rijkelijk laat trouwens (gedateerd 5 oktober, in de bus op 8 oktober), dat Fedasil op het grondgebied Nieuwpoort een 200-tal vluchtelingen “gaat onderbrengen”. Tot daar alles OK. Verder moet natuurlijk duidelijk zijn dat de burgemeester Belangrijk is: zij en niemand anders kreeg het telefoontje waarin de komst van de eerste veertig werd aangekondigd… Zijzelf en haar gemeentebestuur hebben een brief gestuurd aan de federale overheid waarin – hou u vast – “het wettelijk kader van de bestemming van de militaire basis met herbestemming tot asielcentrum in vraag wordt gesteld”. Dat is dus heerlijk helder Nederlands. Maar dan pas begint het echt te stinken. We lezen: “Met de gemeente Middelkerke, de stad Nieuwpoort, de politiezone Westkust en de politiezone Middelkerke zijn er geregeld overlegmomenten omtrent deze dossiers”. Doortrapt hoor, het woord “dossiers” laten vallen in dezelfde zin waarin ook twee politiezones voorkomen… Dossiers? Welke dossiers? Waar dossiers? Hoe dossiers? Antwoord: er bestaan géén dossiers, behalve in de verbeelding van sommige politici die graag paniek zaaien en de bevolking bang maken, waarna ze, als er dan toch niets gebeurt, als Mega Janna kunnen poseren: we hebben u toch maar mooi gered hé! Ze heeft vruchteloos al militaire argumenten aangehaald tegen de komst van vluchtelingen naar Kwartier Lombardsijde (er is aan haar een echte maarschalk Opstaele verloren gegaan!), nu probeert ze de bevolking de stuipen op het lijf te jagen met de suggestie van “dossiers” die niet bestaan. Haar “eigen” politie bevestigde op de open bedrijvendag van zondag jl. overigens dat de komst van zelfs grote groepen vluchtelingen geen enkel effect heeft op de criminaliteitscijfers. De Middelkerkse politie kan het weten, het is niet de eerste keer dat “we” uitverkoren zijn. Die informatie, uit officiële bron, wordt de bevolking onthouden. Bangmakerij loont kennelijk meer… Fred Vandenbussche
Ik wil hier wel opmerken dat de uitspraak van de politie over de criminaliteitscijfers niet klopt. Ik wil jullie niet bang maken, vooral omdat het voorlopig hoofdzakelijk over ‘gezinnen’ gaat, maar na de bezetting van ‘Zon en Zee’ door vreemdelingen is de criminaliteit wel degelijk gestegen. De directrice probeerde dat te verdoezelen door diefstallen in winkels onder de mat te vegen, door de handelaars zelf te vergoeden. De burgemeester en de politie ontkenden dat toen ook. Iedereen herinnert zich vooral nog de moordpoging door een asielzoeker op een Nieuwpoorts meisje in een kledijzaak in de badplaats. Michel Landuyt schoot toen nog maar eens de hoofdvogel af. Wat een talent toch! Volgens “Het Volk” van 19 april 2002 reageerde hij toen als volgt op de beestachtige aanslag: “Ik vind dit hoogst verwonderlijk. De criminaliteitscijfers waarin mensen uit Zon en Zee voorkomen, zijn niet toegenomen, integendeel. Als een asielzoeker al iets mispeutert, dan gaat hem dat hooguit over het niet betalen van een ticket voor de kusttram. Criminaliteit gepleegd door asielzoekers uit het centrum beperken zich tot minieme feiten, zoals bijvoorbeeld een warenhuisdiefstal." Straf toch, vinden jullie dat ook niet? Stammer
Middelkerke en Westende: Even herinneren en aanvullen!
De bank heeft de strijd verloren! Ik weet dat jullie mij zullen verwijten dat ik in herhaling val en dat het toch maar over een detail gaat. Het gaat inderdaad niet over de bankencrisis en de verliezen die sommige spaarders te verwerken kregen. Neen, het gaat slechts over 1 bank en dan nog één uit hout. Na jaren strijd heeft dit pronkstuk uit de Essex Scottishlaan het uiteindelijk en definitief moeten afleggen tegen het woekerend onkruid. Waarom ik daar dan zoveel belang in stel? Gewoon omdat ik maar niet kan begrijpen dat in een toeristische omgeving een bank staat in onderstaande omstandigheden (foto van 1.10.2015) en dat ons bestuur er maar niet in slaagt de toestand meester te worden. Of dat gewoon niet wil!
Op 23.8.2009 en op 17.6.2015 publiceerde ik al een gelijkaardige foto op mijn blog. Misschien vindt onze burgemeester dat de grijze achtergrond en de gele bloemstruik tegen de helgroene achtergrond, toch wel een aardig beeld oplevert en misschien straks (vóór 7.11.2015) kan overgebracht worden naar het beeldenpark aan de Rotonde. En dit is GRATIS!
Wacht de gemeente misschien om ‘proper’ te zijn tot het gedeelte van de Essex Scottishlaan tussen de Doornstraat en de Grossettilaan heraangelegd wordt? Dat was voorzien voor september 2015 maar werd nu uitgesteld tot in 2016. Waarom? Ik weet het niet!
De nieuwe toeristenvlaggen tooien nu ons straatbeeld Ik neem aan dat Middelkerke een goedkope vlaggenleverancier heeft, die om de zoveel maanden voor een habbekrats onze voorraad aanvult en vernieuwt, want waar je ook gaat in de gemeente word je op vlaggengezwaai onthaald, in alle denkbare kleuren … en met daarop het nieuwe logo. Ziehier (links Lombardsijde, rechts Westende-bad)
Wat willen onze ‘vroede vaderen’ daarmee eigenlijk bereiken? Mag ik die uitdrukking eigenlijk wel gebruiken? ‘Vroed’ betekent namelijk ‘wijs, verstandig, wetend’… Voelen zij zich als ‘geslaagd met vlag en wimpel’ Zijn ze ergens blij om? Steken ze daarom de vlaggen uit? Wil het college zich ‘bazig’ gedragen en voeren ze daarom de vlag uit? Ik wil ook nog eens terugkomen op het logo ‘ontworpen door de grafische dienst van de gemeente’. Omdat iemand er mij opmerkzaam op maakte dat het logo ook zou kunnen gebruikt worden voor Westende … door het om te draaien, maakte ik, niet-graficus, een ontwerp met een W met drie 'kleurrijker' bollen bovenaan. Ik had het jullie hier graag getoond, maar… Ik wilde natuurlijk de gemeente geen voorzet geven zodat ze de bal zomaar in doel moesten trappen. Ik bedoel dat er misschien een auteursrecht zou kunnen bestaan en dat ze maar al te graag klacht tegen mij zouden kunnen en willen neerleggen. Ik vroeg dus aan ARTES/SABAM, afdeling ‘Visuele Kunsten’ hoe de steel aan de vork zat. Volgens hen moest ik nagaan of de ontwerper vertegenwoordigd wordt door SABAM. Indien dat het geval is, zou ik via SABAM de toelating moeten vragen aan de ontwerper. Indien dat niet zo is, zou ik rechtstreeks de toelating moeten vragen aan de ontwerper. Natuurlijk heb ik dat niet gedaan en de ontwerper zal mij wel niet gunstig gezind zijn na mijn vroegere beoordeling van het logo, hoewel ik vooral de beschrijving door de gemeentebonzen er ver over vond. Ik vraag mij af of de gemeente ook toelating gevraagd heeft aan de ontwerpers van volgende logo’s:
Bron http://economie.fgov.be/nl/ondernemingen/Intellectuele_Eigendom/auteursrecht/Bescherming_door_auteursrecht/wat_beschermd/#.VhjJEXrtmko
Er wordt een vervolg gebreid aan de zandsuppletie op onze stranden Natuurlijk heb ik daarover op 14.10.2013 al een uitgebreid artikel geschreven. Kijk maar in de map ‘Dijk en Strand’. Het artikel heet: ‘Ook in oktober zijn er nog attracties op de Koning Ridderdijk in Westende.” Wel, er werd nu een aanvang gemaakt met het verderzetten van de werken, naar Middelkerke toe. Vervangen jullie dus maar ‘Koning Ridderdijk in Westende’, door ‘Zeedijk in Middelkerke’. Deze keer gaat het om de zone tussen de Zwaluwenlaan en de Kwintestraat. In totaal wordt zo'n 100.000 m³ zeezand naar het strand gebracht. Ik ben altijd weer geïmponeerd door grote werken van die omvang en dat opspuiten van zand om onze badplaatsen beter te beschermen (tegen een duizendjarige storm?), is zo’n ingenieus geval dat ik er toch nog eens wilde op terugkomen. Brengen jullie dus maar een bezoekje aan de suppletie, na lezing van mijn eerste artikel. Ik nam alvast al volgende foto’s:
Deze ingrijpende werken zullen naargelang de weersomstandigheden klaar zijn tegen het herfstverlof. Er wordt ook op zaterdag en zondag gewerkt. Een bijkomende weekendattractie dus! Gedurende de werken is het verboden om op die plaatsen het strand te betreden uit veiligheidsoverwegingen. Er is immers gevaar voor drijfzand. Als ik het reeds vroeger afgewerkt stuk bekijk, dan stel ik mij vragen. Zou het kunnen dat al veel van dat opgespoten zand weer weggespoeld is? Hoe lang zal de suppletie ons dan nog beschermen tegen de duizendjarige storm?
Bronnen https://www.youtube.com/watch?v=R8iQjahB5r0 Artikel BPM in HLN van 2.10.2015 ‘Tonnen zand tegen zware stormen’
Wat is Open Bedrijvendag? (volgens VOKA, het Vlaams netwerk van ondernemingen) Open Bedrijvendag is het grootste eendagsevenement van België en vindt telkens plaats op de eerste zondag van oktober. In 2015 was dat op zondag 4 oktober van 10u tot 17u. Het is de bedoeling dat gaststeden en –gemeenten, op die dag de spotlights op de bedrijven in hun stad, gemeente of bedrijvenpark richten. Zo geven ze de lokale economie een duwtje in de rug. Honderden (trotse) bedrijven openen dan hun deuren voor het grote publiek en geven aldus de bezoekers de kans om te ontdekken wat er in hun buurt te beleven valt op economisch vlak. Hoe wordt je favoriete product gemaakt? Hoe gaat een bedrijf te werk? Waar werkt jouw buurman eigenlijk?
Middelkerke doet ook mee Een gemeente is een groot bedrijf. Hoewel verwonderlijk, is het zeker niet verkeerd dat de onze op dat evenement niet wil ontbreken. Ik heb nochtans eens de lijst van de deelnemende bedrijven geraadpleegd (zie Bronnen) en wat stel ik vast? Onze gemeentelijke diensten zijn de enige die deelnemen. Zou de reden daarvoor kunnen zijn dat anders geen enkel bedrijf van onze gemeente meewerkt? Volgens de definitie hierboven is het eigenlijk de bedoeling de lokale economie te bevorderen. Of heeft de gemeente de handelaarsbond van Lombardsijde, die dezelfde dag een beurs inrichtte, niet als een bedrijf beschouwd? Op de gemeentelijke folder is daar in elk geval geen spoor van te bekennen.
Maar goed, ik laat nooit een gelegenheid als deze voorbijgaan want de ervaring heeft mij geleerd dat elk bezoek aan een dienst iets leerrijks kan zijn. Men kan er namelijk vernemen wie advies kan geven in nood- of twijfelgevallen (via de secretaris, natuurlijk!). Men ziet er hoe de opvang van de kinderen gebeurt, welke mogelijkheden de gemeente aanbiedt voor ontspanning, sport en spel. Men kan een bezoek brengen aan het gemeentelijk archief, aan de technische diensten, aan de brandweer, aan de politie, aan de jeugdafdeling, aan de culturele dienst, aan de bibliotheek, aan de reddingsdiensten of aan de administratieve diensten. Zeldzame gelegenheid!! Geen gewone bezoeken, want in veel gevallen kon een kijkje genomen worden achter de schermen.
Wat heb ik bezocht?
De handelsbeurs van Lombardsijde De handelaarsbond heeft een eigen folder uitgegeven. Ziehier hoe die eruitzag.
Op de achterzijde staan de namen van de standhouders. Dat waren er 24. Er waren tevens 14 bedrijven die voor digitale reclame op een groot scherm in de zaal zorgden. Jullie zien hieronder wie dat waren.
De beurs was zeker het bezoeken waard en je kunt er eens spreken met je ‘leveranciers’ ‘buiten de diensturen’. Volgens mij is dat een succesrijk initiatief! Er was op mijn bezoekuur (10u30) nog maar weinig volk maar het was nog vroeg op de dag!
Gemeentelijke diensten Omdat ik bij een vorige gelegenheid, weliswaar iets meer dan zeven jaar geleden, het zwembad en de bibliotheek bezocht en ik anderzijds ook al een opendeur bij de brandweer meemaakte, heb ik deze keer vier andere diensten uitgekozen, in volgorde: de technische dienst of werkhuizen, de politie, het archief en tenslotte het gemeentehuis en de kelders ervan.
Technische dienst Met 100 personeelsleden op een totaal van iets meer dan 400 is deze dienst wel het pronkstuk van de open dag. Straks worden dat er zelfs 160 als de lokale afdelingen in Leffinge en Westende verdwijnen. Mijn eerste bezoek gold de opslagplaats van de materialen. Indrukwekkend! Daarna ging ik de burelen/administratie binnen waar twee vriendelijke dames mij achtereenvolgens begeleidden. Ziehier de gebouwen in een prachtige omgeving:
Bij het zicht van de beschikbare ruimtes, bureaus voor sectoroverste, voor elke ploegoverste afzonderlijk en voor de administratie/bijhouden van prestaties van het personeel, een kleine en een grote vergaderzaal, kleedkamers en sanitair, eetzaal (geen keuken) en overal splinternieuw meubilair en natuurlijk computers, was ik overweldigd … en bijna sprakeloos. Wat een luxe!!!
Op de omliggende pleintjes en wegen wist ik niet waar eerst kijken: de stand voor de verdelging van muskusratten of de menigvuldige nooit geziene speciaal uitgeruste voertuigen voor onkruidverdelging met warmwater, twee hoogtekranen één voor elektriciteit en één voor de groendienst, veegmachine, kolkenzuiger om riolen te reinigen,… te veel om allemaal op te noemen. Elk van die toestellen moet een fortuin gekost hebben. En de opleiding van de operateurs! Op zo’n ogenblik vraag ik me altijd af of het niet goedkoper zou zijn een aantal van die taken toe te vertrouwen aan private bedrijven. Een andere oplossing kan men in de landbouwsector terugvinden: intergemeentelijke uitwisseling van toestellen en machines. Nog een andere bestaat in het huren van één of ander werktuig, als de noodzaak zich voordoet. Vanzelfsprekend is het comfortabeler als je alles vlak bij de hand hebt, maar misschien moet men eens vaker denken aan diegene die dat allemaal betalen. Natuurlijk weet ik ook wel dat politici willen vermijden om al die mogelijke betrokken kiezers tegen de haren in te strijken. Ze willen of durven het gewoon niet aan om dergelijke beslissingen te nemen.
Voeg daarbij de tientallen lichte vrachtwagens en dienstauto’s evenals de camions voor het ophalen van het huisvuil en je ziet een enorm wagenpark, niet enkel met hoge aankoopprijzen maar ook met een zeer kostbaar totaalverbruik.
Ik vond het daarom spijtig dat ik geen bezoek kon of mocht brengen aan de loodsen en aan de herstelplaats van het wagenpark. Ik wou namelijk eens vragen hoe het onderhoud gepland wordt met de computer, hoe het uitgevoerd wordt, dat alles om mij een idee te geven van wat het wel zou kunnen kosten. Ik zou dan ook gevraagd hebben of kleine boodschappen of opdrachten wel met een aangepast (licht) voertuig uitgevoerd worden om het verbruik te beperken. Ik zou ook eens gepolst hebben naar de organisatie van het vervoer. Heeft elke ploeg zijn eigen voertuigen? Of worden een aantal voertuigen misschien ‘in pool’ geplaatst.?
Zou de oppositie die vragen al ooit gesteld hebben? Of durven die ook niet?
Politie Bij de politiediensten gaat men niet zomaar vrijwillig op bezoek. Het is dus niet te verwonderen dat een uitnodiging voor een rondleiding heel wat interesse veroorzaakt. Ik woonde enkel de interessante briefing met slideshow bij over de organisatie en de diverse activiteiten. Voor het gebouw waren de verschillende voertuigen van de politie te zien met als hoofdattractie natuurlijk de wagen met kantelmogelijkheid om het nut van het dragen van de veiligheidsgordel te onderstrepen.
Archief Ik deed al meerdere keren opzoekingen in ons gemeentelijk archief, maar ik kon nog nooit zelf zien hoe de documenten opgeslagen worden. Het nieuw depot op een binnenkoer en niet aangehecht aan het bureau van het personeel van de dienst, kon mij niet echt bekoren maar dat hoeft ook niet. Mijn interesse ging inderdaad eerder naar de manier waarop de archieven beheerd worden. Op een paneel werd één en ander duidelijk gemaakt. Hoe het volledig geautomatiseerd archiefbeheerprogramma. ‘Archief 2.0’ ineensteekt, kregen we dus niet te zien.
Gemeentehuis en kelders Ik was verrast door de vragen op de folder ‘Wie kent de kelders van het gemeentehuis?’ Waarvoor werden ze indertijd gebouwd? Waren het kruipkelders, wijnkelders, schuilkelders of misschien zelfs mestkelders? Waarvoor worden ze nu nog gebruikt? Dat wilde ik dus ook zien. Toen ik Marc Constandt als gids zag verschijnen, wist ik dat het best interessant zou worden. Ik had de uitleg over het gemeentehuis zelf niet verwacht, maar die was zeker welkom. Na de geschiedenis en beschrijving van de inkomhal, kwam de raadzaal aan de beurt, gevolgd door een voor mij nog niet meegemaakt bezoek aan het kabinet van de burgemeester. Naar het schijnt was zij beschikbaar voor een ‘babbeltje’. Waarom ik daar niet op inging? Geen commentaar! Na de beschrijving van de (mooie) voorgevel van het gebouw, werden we naar de kelders geleid, nu bewaarplaats voor het archief van de administratie, maar tijdens de tweede wereldoorlog gebruikt als schuilkelder. De belangstelling was (onverwacht) groot. De uiteenzetting was voortreffelijk, maar ja ik had het van Marc niet anders verwacht.
Besluit Men had de indruk dat één van de hoofddoelen van deze dag erin bestond aan iedereen te tonen welk mooi nieuw logo nu gebruikt wordt door de gemeente: overal vlaggen met het logo, logo op alle voertuigen en papieren, logo op uitgedeelde kaartspelen, ballonnetjes en stylo’s. Spijtig genoeg heb ik geen enkel personeelslid ontmoet met het logo op zijn vest.
Op zo’n dag toont men de bezoekers wel hier en daar iets interessant of leuk, maar men kan niet ontkennen dat men vooral wil pronken met alles wat de gemeente bezit. De bezoeker aanvaardt wat men hem vertelt en vervelende vragen worden op zo’n dag nauwelijks gesteld. Terwijl de gemeenteraad nog verzamelt in een weliswaar historische maar ouderwetse zaal, zonder geluidsinstallatie, zetelt de veiligheidsraad in een mooie zaal van het politiegebouw en kan de technische dienst eveneens over veel mooiere en comfortabeler zalen beschikken. Waarom toch?
Mijn vorige artikels 16.2.2008 ‘Word verliefd op Middelkerke’ 2.10.2010 ‘Is het gemeentehuis van Middelkerke een open huis?’
Omdat ik bijna dagelijks zag dat er heel wat scheelt aan de fietsinfrastructuur van onze gemeente, heb ik dat reeds verschillende keren in een artikel aangeklaagd. Jullie kunnen die aanklachten herlezen in de map ‘Verkeer’. Ik had het daarin natuurlijk steeds weer over het feit dat er veel te weinig of onaangepaste fietspaden zijn en over het niet naleven van de verkeersregels bij het fietsen. Omdat ons bestuur maar geen werk maakte of wilde maken van betere fietspaden, heb ik het zelfs gehad over achterlijke toestanden en schreef ik zelfs een paar keren dat ze gewoon geen hart hebben voor fietsers. Laten we even de huidige toestand overlopen. De gewestelijke N034 (Parklaan - Paul Grossettilaan - Koninklijke Baan) werd reeds enige tijd geleden voorzien van een fietspad. Dat geldt eveneens voor de Strandlaan; Wat Westende-dorp betreft, hebben de uitgevoerde werken aan de Henri Jasparlaan en aan de Essex Scottishlaan voor de fietsers eindelijk voldoende brede en veilige rijpaden opgeleverd. Proficiat daarvoor! De gewestwegen N318 (Westendelaan – Lombardsijdelaan – Nieuwpoortlaan) zullen op kortere, langere of veel langere termijn ook aan de beurt zijn. De beide scholen van Westende-dorp zijn omgeven door wegen met goede fietsvoorzieningen. Voor de gemeenteschool zijn dat, langs de ene zijde door de Duinenlaan en langs de andere door de Henri Jasparlaan. De vrije school in de Westendelaan komt zoals gezegd straks aan de beurt. Daaruit mag echter nog niet afgeleid worden dat het fietsnetwerk nu af is. De Langestraat, bijvoorbeeld, is er nog een slecht onderdeel van. Ook in veel kleinere straten loert het gevaar om de hoek voor fietsers. In Westende-bad zelf zijn er omzeggens geen fietspaden behalve op de langslopende N34. In de Badenlaan,, de belangrijke toegang tot de badplaats, is de veiligheid ver te zoeken.
In Lombardsijde, is het buiten de geplande Zeelaan en Nieuwpoortlaan en de vernoemde Koninklijke baan (met op enkele plaatsen, naar Nieuwpoort toe, een slecht wegdek), ook armoe troef. De ingangen van de gemeentelijke school en van de vrije school Sint-Jozef kunnen niet op een veilige manier met de fiets bereikt worden. Zoals jullie op de foto hieronder kunnen zien is dat alvast niet het geval in de Schoolstraat.
Ook in de Kleitendijkstraat (linkse foto) en in de Santhovenstraat (rechts) moeten fietsende scholieren het stellen zonder fietspad.
Besluit Alles bijeen maken de huidige toestand en de bestaande plannen dat de toekomst er voor de Westendse fietser goed uitziet. Ik geef toe dat de breedte van sommige straten niet overal de aanleg van een fietspad toelaat. Het lijkt mij logisch dat dan in zo’n straat gedacht wordt aan het invoeren van een enkele richting.
Mijn vorige artikels 12.5.2014: “Is Middelkerke een fietsgekke gemeente’ 16.1.2011 “De meest onlogische, minst toegepaste maar zeer gevaarlijke verkeerssituaties voor fietsers” “Beste fietsliefhebbers, Westende heeft een nieuwe fietsroute”
En wat gezegd van de ‘hoofdplaats’ van de gemeente? Fred Vandenbussche schreef ooit: “Als schepen Devey beweert dat Middelkerke “een wielergemeente” is, dan bedoelt hij alleen dat hij graag diep in de gemeentekas (met andere woorden: uw en mijn zakken) graait om met tienduizenden euro’s te gooien naar organisatoren van cyclocross e.a. manifestaties van de wielersport. Hij bedoelt dus niet dat Middelkerke er alles aan doet om haar bevolking en haar toeristen veilig en comfortabel te laten fietsen.”
Hij kroop zopas nog eens in zijn pen en dat gaf volgend artikel als resultaat.
Veilig op de fiets? “Met het nieuwe schooljaar neemt ook het verkeer gevoelig toe in de omgeving van de scholen. Af- en aanrijdende auto’s, kinderen die te voet, met de fiets of met het openbaar vervoer naar school komen, kunnen potentieel gevaar lopen” (…) “Veilig fietsen begint met een veilige fiets”. (…) “Er zal dan ook blijvende aandacht uitgaan naar fietsverlichting door regelmatige fietscontroles”. “Later op het jaar volgen controles door de lokale politie op de openbare weg”. Ik citeer de burgemeester in haar gebruikelijk, met de onvermijdelijke foto geïllustreerd sermoen op pagina drie van het gemeentelijk informatieblad Sirene, editie september-oktober. Ze heeft het dus in de haar eigen onnavolgbare stijl en in haar eigen koetervlaams over de veiligheid van de schooljeugd en concludeert enkele regels verder: “Een verkeersveilige schoolomgeving is een zaak van ons allen: scholen, (groot)ouders, leerlingen, automobilisten…” “Een verkeersveilige schoolomgeving blijft dan ook een prioriteit van ons bestuur,” verzekert Janna Rommel-Opstaele. Dat zou je nochtans niet zeggen als je rondkijkt in de dorpscentra van de kustdorpen… In Middelkerke-City (Westendelaan, Oostendelaan, Spermaliestraat, Kerkstraat) bijvoorbeeld zijn fietspaden ten enenmale onzichtbaar en onvindbaar. Die straten behoren niet alleen tot de onmiddellijke schoolomgeving, maar zijn ook voor volwassen fietsers belangrijk: ze leiden naar en van het zwembad, de bib, de scholen, de kerk, de handelszaken, en zelfs naar het gemeentehuis en het administratief centrum. Janna Rommel-Opstaele is een eeuwigheidje lang schepen geweest van Openbare Werken. Uit dat tijdvak dateren de bordeellichtjes bij de kerk van Westende, de kitscherige nepbomen midden de trottoirs van de Leopoldlaan, de roze betonnen reuzenklompen op het onbruikbare marktplein en de overbodige parking er onder. Maar fietspaden? Dat niet, nee, op een paar schaamlapjes van “suggestiefietspaden” na. Na haar passage op Openbare Werken bestaat het hele centrum van Middelkerke uit regelrechte verkeersriolen, waardoor o.a. elke dag tientallen kinderen zich een weg moeten banen naar school… De opperverantwoordelijke stelt in de Sirene dan gemakshalve dat de veiligheid afhangt van een veilige fiets… En dat ze onze kinderen haar politie op het dak gaat sturen! Maar van fietsstraten (zoals de Visserskaai in Oostende) en schoolstraten heeft ze blijkbaar, evenmin de schepen van mobiliteit, ooit gehoord! Fred Vandenbussche
Het toeristisch seizoen, met veel hoogten en nogal weinig laagten, liep weer eens ten einde. De schoolpoorten gingen op 1 september open nadat voor de ene veel te snel een einde kwam aan de vakantie, terwijl de andere nauwelijks nog kon wachten om vriendjes en vriendinnetjes terug te zien. Al wie nog niet in het leger van gepensioneerden opgenomen is, heeft zijn dagtaak weer opgenomen, sommige al knarsetandend, andere met volle moed om er weer tegenaan te gaan. Voor mij persoonlijk betekent dit tijdstip elk jaar dat ik eens terugblik op het voorbije blogjaar, het achtste nu al.
Was het een succes? Dat vind ik toch! De bezoekerscijfers kunnen de ene keer wel lager zijn dan de andere keer, maar daar is het mij nu precies niet om te doen. In het totaal zijn dat er nu reeds meer dan een kwart miljoen! En om dan maar verder te stoefen: als ik vaststel via Facebook dat mijn artikels aanbevolen worden en enkele zelfs beweren dat mijn blog bezoeken op maandag hun eerste werk is, dan mag ik daaruit, meen ik, toch wel besluiten dat de tijd om ermee op te houden, nog niet aangebroken is. Het zal steeds mijn bedoeling blijven onze overheid te waarschuwen of te berispen als ze gekke toeren uithalen, in het bijzonder te veel van ons belastinggeld op een onnuttige manier besteden en te zeer gebrand zijn op het verwezenlijken van prestigeprojecten die te hoogdravend en niet echt nodig zijn.
Welke waren de behandelde onderwerpen? (tot 1 september 2015) Op politiek gebied (zes artikels) had ik het over de slechte informatie door de Open VLD, over het digitaal informatie – offensief van de CD&V, over het nut van partijblaadjes, over de nieuwjaarsrecepties van alle partijen (- Open VLD), over de verwijdering van Danny Vandenbroucke uit de N-VA en over het afsterven van twee personen die rechtstreeks of onrechtstreeks met de lokale politiek te maken hadden. Het gemeentebestuur kwam vier keer aan bod: met statistieken van de bevolking, met taks op de tweede bedrijven, met de mogelijke verzadiging van de badplaatsen en met de 'uiterst belangrijke' bewering van Michel Landuyt dat Middelkerke de 3de populairste kustbestemming is. Als Westende-dorp een bouwwerf zou worden en dat ook maanden naeen was, door werken aan gemeente- en gewestwegen, dan vond ik dat ik daar best twee artikels kon aan wijden. Daarnaast schreeuwde Janna moord en brand omdat de Spermaliestraat niet ‘mooi’ hersteld was, terwijl er veel en dringender herstellingen nodig zijn aan andere straten. Dus daarover ook één artikel. Over de gemeentediensten+ bestuur had ik het vier keer: over de hervorming van de brandweer en over de bevelsoverdracht, over het nieuw administratief centrum (MAC), over de verwijdering van graven op het kerkhof, Omdat ik enerzijds met lede ogen zag hoe schandalig veel belastinggeld besteed of verspild werd aan steeds weer dezelfde sportdisciplines, schreef ik daar bij elke gelegenheid over: drie keer over tennis met Daviscup en Rising Stars, één keer over de tennisgekte, één keer over ‘Eurometropole’. Omdat ik anderzijds vond dat voetbal bij ons nogal stiefmoederlijk behandeld wordt, dacht ik dat ik daar ook maar eens de aandacht moest op vestigen met één artikel, opgesteld met de hulp van LDD-gemeenteraadslid Dirk Depoorter. Ik schreef drie keer over amusementsmogelijkheden, namelijk over X-Treme De Kegel met ‘Real Life Escape Tour’, over het illegaal Maïsdoolhof en over het door zeer slecht weer geteisterd eindejaarsevenement op het Epernayplein, waar de ijspiste vooraf door ons bestuur als een wereldattractie aangekondigd werd. Je kunt het geen ‘sport’ noemen maar wel ontspanning maar ik kon niet nalaten daarover te schrijven (één artikel) wegens een alweer megalomane aankondiging, deze keer van het Belgisch Kampioenschap (!) drinkbuswerpen. Kunst behandelde ik twee keer: over de zeer povere en onder deze vorm niet voor herhaling vatbare Beaufort en over de interessante Open Monumentendag in Lombardsijde . De natuur, schijnbaar niet zo interessant voor veel lezers, was toch drie keer het onderwerp: het landschapspark of onkruidpark van Westende-dorp, grazende ezels met hun bijzondere gewoonten, de ophemeling van de nieuwe mogelijkheid om te kayakken terwijl niet de minste aandacht/zorg gaat naar een goede organisatie van het mountainbiken. Over mijn blog zelf had ik het ook twee keer: het huidig artikel en mijn antwoord aan Frankie Westri die vindt dat ik te negatief schrijf. Drie keer liet ik een ‘gastschrijver’ aan het woord: twee keer Fred Vandenbussche over kromme taal van de overheid en over hoogbouw en één keer de Nederlandse kinderboekenschrijfster Anneriek van Heugten omdat ze van Westende houdt. Verder waren toerisme1 x (nieuw kampeerwagenpark), horeca3 x (beoordeling 2015 door sterrenchefs, geopende restaurants met kerstdag en nieuwjaar en de onwettige uitbating van ‘Ter Gunst’), 2 x Facebook, één (jaarlijks) artikel in het Westends dialekt, 1 artikel over hoogbouw, 1 artikel over de verkoop van de pastorij in Lombardsijde. Tenslotte waren er de 8 artikels die ik als ‘Allerlei’ betitel omdat de teksten te kort zijn om een volledig artikel te verdienen en die volgende onderwerpen behandelden: het kasteel van Middelkerke, strandbars (2x), onkruid dat niet meer verwijderd wordt, markt van Westende, gewijzigde bevoegdheden van schepencollege, nieuw zwembad en sportpark, nieuw wegdek voor Distellaan, nieuwe toeristenvlag, Beaufort, MAC, Calidris, openbaar toilet in Schore, hoogbouw, eindejaarevenement, waaraan denken als je ‘Middelkerke’ of ‘Westende’ hoort. In veel gevallen gaat het dan over wat er geworden is van een toestand die reeds behandeld werd in een vroeger artikel.
De almachtige gemeentesecretaris Een tijd geleden was ik aanwezig in de raadzaal op de sessie waar de biedingen konden afgegeven worden voor de strandbars. Op het ogenblik dat als uiterste limiet gesteld was, opende de financiële beheerder van de gemeente de omslagen. Het resultaat werd nadien afgelezen. Omdat ik enkele namen van bieders niet verstaan had, vroeg ik of ik daarover op het einde van de bijeenkomst enkele vragen ter aanvulling mocht stellen. Schijnbaar geen probleem … tot de gemeentesecretaris de zaal betrad. Hij stelde dat alle vragen bestemd voor de gemeentelijke ambtenaren, via hem moesten passeren. Toen herinnerde ik hem eraan dat hij in het verleden mijn vragen over de Noordzeecross, via e-mail, ongelezen verwijderde. Aangezien Ryckewaert op sommige vragen maar niet wilde antwoorden, moest ik toen zelfs een beroep doen op het Vlaams decreet over ‘Openbaarheid van bestuur’… en omdat hij zijn been stijf bleef houden, moest ik zelfs in beroep gaan bij de daarvoor bestemde commissie. Hij bleef echter maar beweren dat dit decreet enkel handelt over het opvragen van een kopie van een document. Volgens hem bestond er geen document over de aan de cross bestede werkuren van het gemeentepersoneel en dus vond hij dat hij op mijn vraag daarover niet hoefde te antwoorden. Hij vond bovendien ook dat ik overdreef met het stellen van vragen en dat het opzoeken van de antwoorden heel wat of zelfs te veel tijdverlies meebracht voor zijn personeel. Ik zal hier maar niet de (sport)evenementen opnoemen waaraan het gemeentepersoneel uren, dagen of weken besteedt ten voordele van banken, organisaties of verenigingen die er het meeste voordeel uithalen … en aan de gevolgen van de onnodige logoverandering. Over hemzelf tenslotte: als hij bij al de sportevenementen verantwoordelijk is voor de VIP’s en als hij over elke vraag, ook van gemeenteraadsleden, moet oordelen of die wel mag doorgestuurd worden naar de bevoegde dienst, heeft hij dan nog wel tijd voor zijn eigen werk? Ik denk dat het e-mailadres van alle gemeentediensten, dat nu voor elke dienst verschillend is, best gewijzigd wordt in secretariaat@middelkerke.be
Heeft de gemeente misschien beslist mij te boycotten? Enkele jaren geleden vroeg ik eens aan de dienst ‘communicatie’ of ik misschien ook bestemmeling mocht zijn van de persberichten en de nieuwsbrieven. Dat scheen geen enkel probleem te vormen. Ik ben een paar keren ingegaan op zo’n persuitnodiging, zonder mij echter uiteraard ooit als lid van de pers voor te doen. En plots … niets meer! In de mening dat het over een vergetelheid ging, stuurde ik op 24 juni 2015 een bericht naar de informatiedienst om te vragen of dat inderdaad het geval was. Spijtig genoeg mocht ik geen antwoord ontvangen. Op 29 juni en op 8 juli drong ik nog even aan, maar ook die twee mailtjes bleven onbeantwoord, wat toch vreemd is voor een informatiedienst. Was dat misschien opgelegd? Tenslotte kreeg ik toch volgend antwoord van het diensthoofd Barbara De Jonckheere: “Voor het ogenblik krijgen enkel beroepsjournalisten de gemeentelijke persberichten. Na de zomer herwerken we onze volledige perslijst en leggen we criteria vast voor wie al dan niet nog persberichten zal ontvangen”. Het klopt niet dat enkel de beroepsjournalisten de persberichten ontvangen. Het is duidelijk dat deze maatregel enkel tegen mij gericht is. Waarschijnlijk zal ik ook niet aan de nieuwe criteria voldoen! Wat de ‘nieuwsbrieven’ betreft, elke inwoner van Middelkerke kan die aanvragen. Hoe moet ik nu verklaren dat ook die mij niet meer opgestuurd worden?
Besluit Ik wilde jullie die ‘maatregelen’ die tegen mij genomen worden in een poging om mij informatie te onthouden, niet verzwijgen maar ik wilde er eigenlijk ook niet over zeuren. Als de burgemeester of de secretaris denken dat ze me daarmee de mond kunnen snoeren, dan slaan ze de bal goed mis. Er zijn genoeg andere wegen en middelen om aan de nodige informatie te geraken. Als de feiten belangrijk genoeg zijn, zal ik dan maar weer een beroep doen op het decreet voor openbaarheid van bestuur.
Lombardsijde: wat gebeurt er met de pastorie van bijna 100 jaar oud?
Op 15 januari van dit jaar vernam ik dat ons bestuur van plan was de pastorie van Lombardsijde te verkopen. Ik schreef daar toen een artikel over met de titel ‘Moet die pastorij nu echt verkocht worden?’ Vooral het progressief kartel, met Geert Verdonck en Lode Maesen, liet zijn afkeuring blijken, maar schijnbaar werd daar, naar goede gewoonte, niet naar geluisterd. Ik neem wel aan dat ze de mening van veel Lombardsijdenaars verkondigen.
Waarom moet die 'pastorij' of 'pastorie' blijven … volgens het kartel? Het is een dorpsgezicht dat door het college kan en moet beschermd worden. De ziel van het dorp zal er anders mee verdwijnen. Men zou er de lokale verenigingen mee kunnen ondersteunen door er een ontmoetingscentrum van te maken en aldus mee te werken aan een samenleving op mensenmaat. Men zou er een bezoekerscentrum kunnen inrichten dat de geschiedenis vertelt van de visserij, van de periode waarin Lombardsijde stad was, van de haven, van de folklore rond de ezelcavalcade, de hoveniers, ‘onze’ Freddy Maertens...
Waarom wordt ze dan toch verkocht … volgens het kartel? 'Omdat de burgemeester en haar gevolg geen oog hebben voor onroerend erfgoed want zij verdedigen liever de belangen van de immobiliënsector. Omdat zij op zoek zijn naar middelen om hun megalomane projecten te financieren, zoals een nieuw casino en een tropisch zwembad in Middelkerke.'
De openbare 'verkoop' of 'verkoping' Dit was de eerste openbare verkoop die ik in mijn leven meemaakte. Deze gelegenheid mocht ik dus niet laten voorbijgaan. Hieronder zien jullie de affiche met de nodige info.
Op het vooropgesteld tijdstip (17 september om 18 uur) waren in de cafetaria van de sporthal ‘De Bamburg’ 19 mensen verzameld: de ‘officiële’ (de notaris Isabelle Verhaeghe met assistente, de burgemeester, de schepen voor economie Michel Landuyt, de secretaris met assistente) en … 12 aanwezigen of kandidaat-kopers (?) en ikzelf. Nadat de notaris een duidelijke uitleg gaf over de staat van het pand en de verkoopvoorwaarden, werden de aanwezigen uitgenodigd om op papier een bod uit te brengen. En wat bleek? Niemand was bereid daarop in te gaan, niettegenstaande een inzetpremie van 1%. De notaris probeerde nog tevergeefs voorstellen/wensen los te weken. Toen ook na enig aandringen niemand kon overtuigd worden, werd de openbare verkoop dan maar afgesloten.
Is dat pand wel ‘verkoopbaar’? Onafgezien van de prijs (ingezet op 235.000 euro, te verhogen met 15,5 % kosten met daar bovenop nog uit te voeren renovatiewerken) kan men zich afvragen wie daar wel in geïnteresseerd zou kunnen zijn. Immobiliënhandelaars? De eventuele koper moet de pittoreske gevel bewaren. Elke wijziging daaraan (zelfs vervanging van de ramen) moet eerst door een commissie goedgekeurd worden. Ze mogen het pand niet afbreken en een appartementsgebouw in de plaats zetten, dus… De gemeente moet zich nu opnieuw over het dossier buigen. Buiten het gebouw voerde de secretaris alvast reeds een lang gesprek. Zal de wil/wens van de Lombardsijdenaar dan toch moeten gerespecteerd worden? Een mening herzien past wel niet bij ons bestuur! Ziehier de pastorij en de erbijhorende garage in de Bamburgstraat.
Bronnen Persbericht van Lode Maesen op 12.1.2015 Artikel van Dany Van Loo in HNB van 13.1.2015 ‘Oppositie is verbolgen over verkoop van pastorie’ Artikel van Dany Van Loo van 3.11.2014 ‘Omstreden priester ziet af van benoeming’
Fred Vandenbussche, met scherpe pen, maakte mij ook zijn mening over, omdat het … van zijn hart moest! Dat gevoel heb ik ook vaak.
1 Pastorie voor 3 dagen flut-tennis “Ze” gaan dus de pastorie van Lombardsijde verkopen. De beslissing is gevallen, tegen de zin van veel Lombardsijdenaars, die in het charmante, heel pittoreske gebouwtje een gedroomd dorpscentrum hadden gezien. Over de esthetische en historische kwaliteiten van de pastorie kunnen we lang discussiëren, maar iedereen zal toegeven dat de pastorie het uitzicht van het dorpscentrum bepaalt. Wat de nieuwe eigenaar straks met de pastorie gaat aanvangen, weet nu nog niemand. Wel is duidelijk dat het schepencollege alle aanbiedingen vanaf 235.000 euro wil onderzoeken. Laat dat nu net, op een ietsje na, de prijs zijn die Middelkerke midden juli met graagte betaalde voor de organisatie van de kwartfinale van de Daviscup tennis. “Ze” geven dus de pastorie van Lombardsijde weg voor drie heel korte dagen tennis van een zeer belabberde kwaliteit, waar de gemeenschap van Middelkerke alleen maar haar broek aan kon scheuren… Het evenement zou, zo werd ons vooraf in de hoogste kringen van het gemeentehuis verzekerd, Middelkerke “op de kaart zetten” en drie dagen lang door middel van rechtstreekse tv-uitzendingen onbetaalbare reclame vormen voor onze gemeente. Enfin, dé manier om Middelkerke op te stuwen in de vaart der volkeren zeg maar! Wel wel! Om te beginnen werd de derde en laatste dag van het de Daviscup niet uitgezonden omdat na de eerste twee dagen alle spanning al weg was. Mensen die er meer over weten dan ik zeggen dat Middelkerke de Daviscup “kreeg”, terwijl andere gemeenten en/of clubs feestelijk bedankten voor de eer, omdat de deelnemers van tweede of derde garnituur waren. Kenners zeggen trouwens onomwonden dat wat op wijlen het voetbalveld te zien was vanuit sportief oogpunt minder dan niets voorstelde: flut-tennis als het ware. En over reclame gesproken: de matches werden natuurlijk in Middelkerke gespeeld, maar Middelkerke als dusdanig kwam nooit echt in beeld. Integendeel: de interviews met coaches en spelers werden onveranderlijk opgenomen en/of uitgezonden vanuit een locatie die voor heel het land direct herkenbaar was als bepaald niet in Middelkerke gelegen: het Thermenhotel en de zuilengang van de Thermen in Oostende. Middelkerke heeft m.a.w. een modderfiguur geslagen: de badplaats waar je eigenlijk niet kan logeren – en “we” hebben aan de Westendelaan dan nog wel een reusachtig sporthotel. Of is dat na zestien jaar bouwen nog niet af misschien? Of kopen we met de opbrengst van de Lombardsijdse pastorie meteen dat sporthotel, of wat is of wordt het nu eigenlijk? Fred Vandenbussche
Middelkerke, Westende, Lombardsijde …. en de kusttram
Hoewel ‘onze’ kusttram een rijke geschiedenis heeft, wil ik het daar deze keer niet over hebben. Wel … over het heden … maar ook over de toekomst. En vooral over de veiligheid!
Met de bewering dat de ‘De Lijn’ steeds meer geld nodig heeft, sla ik een open deur in. De gepensioneerden vonden zopas een brief in de bus om hen mee te delen dat het na de dood van Steve Stevaert, nu ook zou gedaan zijn met ‘Alles gratis’. Per 65+ moet er vanaf 1 september 50 euro per jaar betaald worden. Mij persoonlijk deert dat niet echt want ik neem zelden de tram en als dat voortaan zal gebeuren, dan koop ik maar een ticket.
Tussen haakjes, een belevenis van 23 augustus 2015. We begaven ons met drie, waaronder een 65- van Lombardsijde naar Nieuwpoort-bad. Dat kostte de betalende reiziger 3 euro. Dezelfde persoon reisde ’s anderendaags langsheen de kust tussen Westende en Knokke-Heist met enkele keren afstappen en dat met een dagkaart die 5 euro kostte. Je kunt ermee van de Franse tot aan de Nederlandse grens ‘trammen’, dus over een afstand van 67 kilometer, notabene de langste trambaan in de wereld. Nu ik het toch over het tramtarief heb. Misschien wisten de lezers, die maar een zeldzame keer de tram nemen, nog niet dat er vanaf 1 februari 2015 een vereenvoudigd tarief geldt. Men hoeft niet langer het aantal zones te kennen waarbinnen men reist. Het biljet enkele rit volgt een tijdstarief van 60 minuten, waarbinnen u onbeperkt mag overstappen. Na 60 minuten mag u uw rit uitrijden, maar overstappen kan niet meer.
Maar… ik wilde het eigenlijk hebben over veiligheid! De tram zal nu echt Lombardsijde - dorp niet meer aandoen. Onder andere langs de Zeelaan kan men volgend bord zien.
Een verrassing, voor mij althans! De Vlaamse Vervoermaatschappij wil dus toch de kusttramlijn doortrekken via de N34. Eerlijk gezegd ben ik daaraan blijven twijfelen. Ik heb steeds gedacht dat er toch nog wel een kink in de kabel zou komen, besparingen bijvoorbeeld.
‘De Lijn’ diende dus op 23 juli 2015 een vergunningsaanvraag in bij de gemeente die 30 dagen tijd heeft om het dossier te beoordelen op ontvankelijkheid. Daarna maakte de gemeente de aanvraag openbaar met bovenstaande affiche en daarmee startte een periode van openbaar onderzoek, die eveneens 30 dagen duurt. Tijdens deze laatste periode kan diegene die bezwaar wil aantekenen of opmerkingen heeft, de aanvraag inkijken bij het gemeentebestuur en/of bezwaar tegen het project indienen bij het college van burgemeester en schepenen. Aangezien de aanvraag ingediend werd op 23 juli en de bevolking op 20 augustus geïnformeerd werd ( = start van het openbaar onderzoek), is voor dat alles dus tijd tot 19 september. De Lombardsijdenaars die zich ooit zo hard verzetten tegen het project en er nog niet in geloven hebben dus nog enkele dagen de tijd om met hun argumenten boven water te komen.
De veiligheid kan natuurlijk altijd nog verbeterd worden ‘De Lijn’ beweert in de voorbije jaren miljoenen geïnvesteerd te hebben in de veiligheid van de tram. Zij willen nog verder gaan: verkeerslichten of knipperlichten aan alle kruispunten (maar die zijn er hier), fietsers en voetgangers moeten zigzaggend de trambedding overschrijden (zoals aan de camping ‘Albatros’) zodat ze de tram zien afkomen, de streepmarkeringen aan de oversteekplaatsen moeten reflecterend zijn en er moeten nog meer signalisatieborden geplaatst worden. De meeste verkeerslichten werken met verkeerslichtenbeïnvloeding. Staat het licht op groen voor de tram, dan zijn alle andere lichten daar op dat moment rood, zodat conflicten uitgesloten zijn.
Er moet overal een veilige wachtzone bestaan tussen de tramsporen en de rijweg.
In het jaar 2002 werden alle kusttrams uitgerust met een soft-front en opschep. Bij een botsing geraakt de zwakke weggebruiker hierdoor niet langer onder de kusttram en zijn de letsels minder ernstig, Er bestaan eigenlijk maar weinig verkeersborden in verband met de tram. Hierna volgen ze: het zijn drie gevaarborden, van links naar rechts A45 (overweg voor enkel spoor), A47 (Overweg voor twee of meer sporen) en A49 (kruising van een openbare weg door een of meer in de rijbaan aangelegde sporen) en 1 voorrangsbord A51.
Op bepaalde plaatsen werd deze installatie aangevuld met een belsignaal wat vooral ten aanzien van fietsers en voetgangers een meerwaarde biedt. Voor elke halte laat de chauffeur het typische trambelletje horen.
Dat is volgens mij allemaal geen overbodige luxe want de moderne tram rijdt geruisloos over de sporen. Aangezien nogal wat ouderen fietsuitstapjes ondernemen voor hun gezondheid maar helaas ook minder goed horen, ook met hoorapparaat, horen ze de tram niet altijd afkomen. En die trams rijden veel sneller dan vroeger!! Soms te snel, vind ik! Uitkijken blijft dus de boodschap … en daar nijpt een ander schoentje.
De kleur van de kusttram Talloze onderzoeken werden reeds uitgevoerd om vast te stellen welke de beste kleur is voor een rijtuig in het verkeer. Jullie herinneren zich natuurlijk ook dat de kusttram vanaf zijn geboorte geel geschilderd was en dat dit talloze jaren zo gebleven is. Minister Sauwens liet ooit de verkeerspalen herschilderen van wit-rood naar zwart-geel zogezegd omwille van de veiligheid alhoewel sommige hem verweten dat hij dat eerder deed als flamingant en VU’er.
Natuurlijk hebben jullie ook al lang gezien dat veel kusttrams tegenwoordig reclame maken voor allerlei bedrijven … en dat in allerlei kleuren. Men kan zich dus afvragen of die reclameboodschappen het niet moeilijker maken om een tram te zien afkomen.
Had Middelkerke nu echt behoefte aan een nieuw logo?
We weten allemaal dat onze gemeente ‘bulkt van het geld’, in kusttermen uitgedrukt, ze ‘zwemt in het geld’ of nog … ‘ze is zo rijk als de zee diep is’ … afgezien van de enorme schulden, natuurlijk! Aangezien iedereen ook het gezegde ‘geld moet rollen’ kent, zullen jullie zeker wel begrijpen dat ‘het geld brandt in hun zak’. Ze willen het zo rap mogelijk ‘over de balk gooien’ en ze doen dat dan ook. ‘Het geld glijdt door hun vingers’ want … ze vinden het toch zo leuk ‘om mooi weer te spelen met andermans geld’. Laten wij hopen dat iemand er ooit eens in slaagt hen te overtuigen dat … het kopen gedaan is … als het geld op is, maar dat ze zolang niet moeten wachten. Wees gerust, beste lezer, ik wil het niet opnieuw hebben over hun van grootheidswaanzin getuigende projecten noch over de zinloze en onbegrijpelijke subsidies die ze steeds weer rondstrooien om anderen (bank, sportorganisaties) met de reclame of de opbrengsten te laten weglopen. Neen, deze keer gaat het over iets lager bij de grond: het nieuw logo van de gemeente. Ik vind namelijk dat daar geen behoefte aan was en vooral dat het een onbegrijpelijke, niet onbelangrijke uitgave betekent vooral door wat men er daarna allemaal mee van plan is.
Is het wel verstandig of aangewezen om van logo te veranderen? Een logo of beeldmerk is iets waarmee een bedrijf of gemeente geassocieerd wordt. Eens dat het burgerrecht verworven heeft, is het misschien niet zo verstandig om er een nieuw te kiezen. Mensen houden immers van het bekende. Kijk maar naar de reeds langer bestaande logo’s van Mercedes, Osram, Oxfam, Daf, Imperial, Bayer, VAB en vele andere. Eigenlijk zou men een grondig onderzoek moeten doen om te weten welk het impact is/was van een logo. Men zou dus eens iemands mening moeten vragen vooraleer van logo te veranderen, maar ja, ‘mening vragen’ is hier bij ons niet echt ingeburgerd.
Volgens mij voldeed het vorige bovendien volkomen aan de behoefte om de troeven van de gemeente uit te dragen.
Het oude logo
De oranje en blauwe kleuren staan voor de zee en het strand. Negen blokjes zouden de negen deelgemeenten voorstellen, drie blauwe voor de badplaatsen Middelkerke, Westende en Lombardsijde en zes gele voor de deelgemeenten in het hinterland. De golvende lijn stelt de duinen, de kust, het strand en de zee voor en moet een dynamische input aan het logo geven. Samen met de blokjes vormt ze een vlieger, een ‘speels element’, wat het kindvriendelijk karakter van de gemeente zou beklemtonen. Onder de gemeentenaam ’Middelkerke’ staat het woord ‘gemeente’. Dat zou duiden op ‘het gezellige, het vriendelijke, het sociale en het mensvriendelijke karakter (naast de grootsteden(??) in de buurt).’ Dat ‘logo’ is dus niet het wapenschild van de gemeente maar gewoon een figuurtje op een toeristen- of huisstijlvlag. Die vlag werd ontworpen door ‘Creations Vanden Broele’ en zou volgens onze ‘meesters’ het resultaat geweest zijn van een ‘ intensieve studieperiode’ (!) waarbij rekening gehouden werd met de eigenheden van onze gemeente.
Het nieuwe logo
Het nieuwe logo wil inspelen op de drie belangrijke elementen die Middelkerke kenmerken: zee - strand - hinterland. De gemeente beschrijft het zelf als volgt: ‘een stijlvolle M met een speels karakter dankzij de drie sprankelende, kleurrijke bollen. Een herkenbaar beeld dat opvalt in het straatbeeld.’ Er zou in dezelfde stijl ook een toeristisch logo en een logo voor het AGB ontworpen zijn. Dit is toch een toeristisch logo!!!
Jullie kennen natuurlijk ook wel het gezegde ‘des goûts et des couleurs on ne discute pas’? Iedereen mag vrij zijn mening hebben over ‘smaken en kleuren’ maar er wordt niet over geredetwist. Mijn mening? ‘Sprankelende’ bollen? Ziehier enkele synoniemen van ‘sprankelen’: fonkelen, schitteren, erg levendig zijn, flikkeren, felle lichtjes uitstralen die bewegen, glanzen, knetteren, parelen, stralen, tintelen. Spijtig genoeg vind ik dat geen enkel van die werkwoorden toepasselijk is op die bollen. Zijn ze dan toch tenminste kleurrijk? Het zijn wel drie verschillende, maar echt doffe kleuren! Waarom toch? Is dat een merkwaardig mooie ‘m’? Een stijlvolle? Dat is toch doodgewoon een kleine m zoals je die intypt op je toetsenbord? Boze tongen beweren dat dit niet de eerste letter is van de gemeente maar wel die van Michel.
Het voornaamste verschil met het oude logo is echter dat het nieuwe veel minder eigenheden van Middelkerke uitbeeldt. Dus zeker: waarom veranderen?
Welke zijn de bedoelingen van deze logovernieuwing? Om de schepen van toerisme te profileren als initiatiefnemer en als de man die ooit voor de geschiedenis van zijn gemeente de meest vooruitstrevende van Vlaanderen was? Natuurlijk niet! Men wil hiermee ‘gewoon’ Middelkerke profileren als een eigentijdse en dynamische gemeente met een nieuwe moderne identiteit. Was onze gemeente sinds 2001 dan misschien een achterlijke, logge, oubollige entiteit? Middelkerke mag zich wel niet voordoen als baanbreker op digitaal gebied. Het is gewoon, zoals wij persoonlijk allemaal, verplicht mee te gaan met zijn tijd. De gemeente is actief op Facebook en zal begin 2016 een nieuwe website hebben. De huidige vind ik anders niet slecht, als die maar bijgehouden wordt! Vanaf 1 september zou het digitaal loket moeten gestart zijn, zoals in zoveel andere gemeenten reeds het geval is (in Antwerpen al 4 jaar!). Er bestaat trouwens een ‘Digitaal Loket Binnenland’ waaraan elke gemeente op digitale wijze verplicht stukken moet bezorgen in het kader van bestuurlijk toezicht, zoals besluiten en alle bijhorende informatie (incl. de beleidsrapporten) van budget, budgetwijziging, meerjarenplan, meerjarenplanaanpassing en jaarrekening. Tevens is digitale rapportering in het kader van de beleids- en beheerscyclus (BBC) aan de Vlaamse Regering verplicht. De Middelkerkse burger zal dus voortaan ook een aantal dienstverleningen volledig elektronisch kunnen afhandelen.
Hoe werd dat nieuwe logo aan de buitenstaanders voorgesteld? Het zou Middelkerke niet zijn mocht dat niet gebeurd zijn met een feestelijke receptie op 27 augustus 2015. Daarop waren alle gemeenteraadsleden uitgenodigd zonder dat de oppositie vooraf in kennis gesteld werd van de invoering van dat nieuw logo. Maar er was veel meer. Samen met het schepencollege en een honderdtal leden van het gemeentepersoneel werd er een promotiefilmpje gemaakt op de tonen van het liedje ‘Happy Together’ waarvan iedereen de Engelse tekst ‘meelipt’. Origineel is het wel, maar is het ook leuk en goed? En vooral: is dat echt nodig???? Jullie kunnen het hier bekijken … en zelf oordelen! https://www.youtube.com/watch?v=VO2-cLJg0jQ
Ondertussen komen de belangrijkste troeven van de gemeente in beeld: de zee, het strand en het hinterland. Op het einde vormt iedereen het nieuwe logo, de letter ‘m’ met de drie gekleurde bollen.
En wat gaat daar allemaal mee gepaard? De toepassing van het nieuwe logo start vanaf september. De komende weken zal het zijn intrede maken in het dagelijkse leven in Middelkerke. Heel wat dragers zouden klaarstaan om ingevoerd te worden. (?) Vlaggen worden vervangen, de kledij wordt aangepast en ook het wagenpark krijgt een facelift. De komende weken wordt hier verder door de eigen diensten nog hard aan gewerkt. Kunnen jullie zich voorstellen wat dat betekent aan kosten en werk?
Janna is nochtans apetrots dat het nieuwe logo is ontworpen door haar eigen grafische dienst: "We hebben er bewust voor gekozen om niet in zee te gaan met dure bureaus.” Zoals voor het oude logo wel het geval was!! Dat betekent echter niet dat dit een gratis operatie is. Vlaggen maken doen de eigen diensten niet. En wordt eigen personeel misschien niet betaald? Ze hadden misschien ondertussen ander en nuttiger werk kunnen verrichten?
Ziehier de drie soorten vlaggen die de Open VLD+ reeds liet vervaardigen tijdens hun twee en één zesde legislaturen.
Nu komt er nog een vierde bij!
Vinden jullie niet dat dit een beetje van het goede te veel is? Ik wel!!
Middelkerke en Westende: restaurants beoordeeld door experts in zomer 2015
Een woordje uitleg over het initiatief Tijdens het ganse zomerseizoen heb ik, zoals in 2013 en 2014, zowel in ‘Het Nieuwsblad’ (tot en met 29.8) als in ‘Het Laatste Nieuws’ (gedeeltelijk) de rubrieken gevolgd waarin bekende koks of andere culinaire specialisten elke week in de verschillende kustplaatsen hun oordeel gaven over één welbepaald zelfde gerecht in verschillende restaurants/tearooms/handelszaken. Er was geen enkel top- of veelgeroemd restaurant bij en het waren ook geen gastronomische menu’s die de revue passeerden. ‘Het Nieuwsblad’ kondigde zijn initiatief ‘De Grote test’ opnieuw als volgt aan ‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de culinaire klassiekers te proeven en te beoordelen. Volgens ‘Het Laatste Nieuws’ heette het dat redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings de eetzaken aan een onverwachte smaaktest onderworpen, ‘vaak streng en scherp en beargumenteerd’. Zeven zaterdagen lang proefden zij van Knokke tot De Panne een mix van nieuwe én heropgeviste kustklassiekers’.
De beoordelingen
Beoordeeld
Op 10
Prijs
Wachttijd (‘)
Samenvatting beoordeling
‘De Mosselpot’ Zeedijk 108 Kabeljauw in witte wijnsaus (1)
1
17
15
Jammer dat hier een vis moest voor sterven
Delissimo, Zeedijk 111 Pizza Quattro Stagioni (2)
4
16,1
11
Dit vind ik echt niet kunnen voor die prijs
Bouillabaisse (3)
-
-
-
GEEN test in Middelkerke
Champagne (4) Tavern on the beach (Casino) Champagne (4) - ’t Pleintje Portiekenlaan Westende
9
5
8
8,5
-
-
Ideaal om thuis brokken mee te lijmen
Ideaal om af te kicken van alcoholverslaving
Bananasplit (5)
-
-
-
GEEN test in Middelkerke
Stoofvlees (6) Bistro Galaxy, Zeedijk 231
6
15,9
9
Veel tijm, te weinig bier en dat is jammer
Zeetong (7)
-
-
-
GEEN test in Middelkerke
Côte à l’Os (7) De Rattevallebrug Vaartdijk-N
7
47
37
Dat wordt nogal een afwas!
Kinderschotel: kipfilet met appelmoes en aardappelkroketten Papillon Leopoldlaan 53 (7)
7
9,5
29
Duidelijk à la minute gebakken
Portie kaas (8) Yolo, Portiekenlaan 4, Westende
5
4,5
3
Hoge verwachtingen niet ingevuld
Caipiranha (9)
-
-
-
GEEN test in Middelkerke
Vegetarisch gerecht (7)
-
-
-
GEEN test in Middelkerke
Vol-au-vent (10)
-
-
-
GEEN test in Middelkerke
Wafel met slagroom (5)
-
-
-
GEEN test in Middelkerke
Beoordeeld door (1) Stephane en Baptiste Buyens, ‘Le Fox’ De Panne 2 sterrenchef (Het Nieuwsblad 27.6 ) (2) Matthieu Beudaert, Kortrijkse sterrenchef van ‘Table d’Amis’ (Het Nieuwsblad 4.7.2015) (3) Bart De Pooter, de enige chef met twee restaurants in de Michelingids: ‘De Pastorale’ (**) en WY (*) (4) Wijntester Alain Bloeykens (Het Nieuwsblad 18.7.2015) (5) Dominique Persoone, Brugse topchocolatier (Het Nieuwsblad 25.7.2015, 29.8.2015) (6) Sterrenchef Axel Colonna-Cesari van restaurant Centpourcent (7) Luc Bellings, tweesterrenchef van ‘Aan tafel bij Luc’ in Hasselt, in ‘Het Laatste Nieuws’ van 11.7, 18.7, 25.7, 8.8.2015 (8) Kaasmeester Frederic Van Tricht (Het Nieuwsblad 8.8.2015) (9) Jürgen Lycops, de man achter sterrenzaak ‘The Glorious en Forest Gin' (10) Danny Horseele van ‘Royale’ sterrenrestaurant in Ghelamco Arena (Het Nieuwsblad van 22.8.2015)
Waarom zo weinig testen in Middelkerke? Voor de eerste keer stel ik vast dat Middelkerke zo weinig aan bod komt bij de testen. In meer dan de helft van de bezoeken werd onze badplaats niet aangedaan. Moeten we daar iets achter zoeken? Weten ze dat ze hier minder welkom zijn? Dat kan toch nooit een algemene regel zijn! Ik heb er geen verklaring voor en ik heb de vraag niet willen stellen aan de redacteurs van beide kranten omdat ik denk dat ze een eventuele reden toch liever niet zouden bekendmaken.
Is dat een eerlijke en juiste beoordelingsmanier? Ik twijfel er geen ogenblik aan dat de sterrenchefs steeds rechtvaardig en zeker onbevooroordeeld hun mening neerschrijven. Gezien hun sterrenstatuut zijn ze daarvoor beter geschikt en bekwamer dan wie ook, zelfs als ze in hun eentje optreden. Ik weet het, men kan ze niet tot de nederigste bevolkingsgroep rekenen. Maar, wie zijn klanten goed bedient, krijgt lof en wie er met zijn klak naar gooit uit onbekwaamheid of uit winstbejag, wordt bij manier van spreken de grond ingeboord. Er valt toch niets te verdedigen als uw zaak met één van volgende uitspraken beoordeeld wordt!: ‘ik vind het jammer dat hier een vis moest voor sterven’ of ‘de bananasplit gelijkt op een ijsblok met scheerschuim op’ ‘als er haar op de banaan staat’ of ‘je kunt beter naar een frietkot gaan’ of ‘het onderste van de zeetong gelijkt op zwartgeblakerd karton’ of ‘als je dit opeet, dan word je een groene hond’ (in gelijknamig restaurant) of ‘als je dit geeft in een frietkot, dan krijg je slaag’ of ‘laat de meeuwen de rest van de wafel maar opeten’ Ik kan best wel begrijpen dat deze kleurrijke en strenge taal niet in al te beste aarde kan vallen, maar het kan alleen maar een stimulans zijn om beter te doen. Worden ze ongenadig met de grond gelijk gemaakt? Is dat negativisme of sensatie? Is dat maar een momentopname? Gaat het om kritische oneliners? Moet er meer genuanceerd worden? Zo luidt namelijk de taal van de verdediging.
Ziehier nogmaals de woorden van topchef Stéphane Buyens van tweesterrenrestaurant ‘Le Fox’ in De Panne, waarmee hij de afbrekers van de testen in 2014 van antwoord diende: “Ik kan mensen toch niet ergens naartoe sturen als het op niets trekt. Er zijn nu éénmaal veel nestbevuilers aan de kust: horecazaken die met een minimum aan investeringen een maximum aan geld uit de zakken willen kloppen. Die ga ik nooit verdedigen.” Natuurlijk kan ik hem enkel maar gelijk geven!!!
Ziehier hoe de beoordelingen van de chefs in de kranten verschenen:
>
>
>
Besluit Ik blijf dat testen van onze ‘kustklassiekers’ een heel goed initiatief vinden. De’ chefs moeten volgens mij niet nuanceren. Daarnaast zijn er drie kampen. Het eerste is dat van de ‘zeer goede’ restaurants die een hoog cijfer kregen en daarmee reclame maken. Het tweede is dat van de uitbaters met een onvoldoende of die zelfs met de grond gelijkgemaakt worden (= met cijfer NUL). Die vinden dat natuurlijk onterecht en vinden dat de kranten hun initiatief stante pede moeten beëindigen. Het derde kamp is dat van de tolerante klanten of met de uitbaters verwante of bevriende klanten. Die sluiten zich min of meer aan bij het tweede kamp en vinden dat dit geen goed doet aan de beoordeelde eetgelegenheid en dat de testers te streng of zelfs oneerlijk geweest zijn. Ik heb zelfs iemand gehoord die beweerde dat de sterrenchefs in de ‘goede’ restaurants wel wat onder tafel toegestopt kregen. Laten we eerlijk blijven en hopen dat alle kustrestaurants door die test een positieve injectie krijgen.
Bronnen Het Nieuwsblad elke zomerzaterdag van 27 juni tot 29 augustus 2015, verzameld door Chris Snick, foto’s door Kurt Desplenter Het Laatste Nieuws redacteur Stefan Vanderstraeten en tweesterrenchef Luc Bellings, zeven zomerzaterdagen vanaf 11 juli (spijtig genoeg sechts 4/7 in mijn bezit gekregen)
Anneriek van Heugten, schrijfster van kinderboeken, houdt (ook) van Westende
In 2008 schreef Anneriek van Heugten, haar elfde boek voor kinderen van een jaar of tien. Ze koos toen als titel ‘De villa in de duinen’. Een gedeelte van haar inspiratie vond ze toen na een bezoek aan onze villa ‘Les Zéphyrs’. Ze houdt er immers van in haar boeken terug te grijpen naar het verleden en een oud zomerhuis van een rijke familie uit de grootstad die hier met personeel haar vakantie doorbracht, leende zich daartoe opperbest. Jullie kunnen verder lezen wat ze daar zelf over schrijft.
Misschien herinneren sommige onder jullie zich nog dat ik al twee keer vroeg om haar een ruggensteuntje te willen geven in een wedstrijd van een Nederlands dagblad dat zich richt op West-Brabant en Zeeland. Ze werd immers in 2010 en 2012 genomineerd voor de publieksprijs voor het Zeeuwse boek met haar boeken ‘Drijven op een dak’ en ‘Twee gouden ringen’. Met succes trouwens! In 2010 won ze en in 2012 werd ze vierde.
Stemmen voor een dergelijke publieksprijs gaat natuurlijk niet over de inhoud noch over het talent van de auteur, maar haar naam kreeg er wel een betere weerklank door.
Haar loopbaan (bekendheid) gaat er immers nog steeds op vooruit. Anneriek is een zeer productieve auteur en zo komt het dat vandaag reeds meer dan 30 boeken op haar naam staan.
Haar laatste boek heet ‘Aan de rand van de stilte’. Dat is een regel uit een tekst van Hector Berlioz, een klassieke componist en een vriend van Adolphe Sax, waarmee hij het geluid beschreef van de saxofoon. Jullie weten natuurlijk ook wel dat Sax de Belgische uitvinder is van dat muziekinstrument. Het is een meeslepend verhaal over de passie voor muziek, waarin feiten en fictie moeiteloos samengaan.
'Aan de rand van de stilte' staat op de longlist van twaalf boeken voor de Thea Beckman prijs, een jaarlijkse prijs voor het beste historische jeugdboek die op 19 september 2015 uitgereikt wordt.
Het is ook één van de 25 leestips, die vijf jongeren van ‘Jonge Jury Boekgenootschap’, samen met professionals uit het boekenvak, gaven om het publiek wegwijs te maken in het overweldigende aanbod van boeken.
Ik ben dus echt trots op mijn schoondochter! Dat mag toch ook eens, nietwaar?
Opdat jullie haar ook wat beter zouden leren kennen, heb ik haar gevraagd eens een stukje over Westende te schrijven. Ze deed dit met veel plezier. Op haar persoonlijke blog en haar boekenblog kunnen jullie heel wat meer lezen over haar leven en haar werk.
Als ik in Westende kom, overvalt me tegenwoordig vaak een dubbel gevoel. Aan de ene kant is er een ervaring van thuiskomen, aan de andere kant een gevoel van heimwee. Van beide kun je, rationeel gezien, zeggen dat ze misplaatst zijn. Westende is nooit mijn ‘thuis’ geweest, dus thuiskomen kan ik er in principe niet, en heimwee heb je meestal naar een plek waar je op dat moment juist niét bent. Maar ratio is niet wat hier de overhand heeft. Mijn band met Westende is er een vol emotie.
Bijna dertig jaar geleden kwam ik er voor het eerst. Nerveus, onzeker, want ik werd voorgesteld aan de ouders van mijn lief. Hoe zouden zij als echte West-Vlamingen reageren op het ‘Hollandse’ lief van hun zoon? Een pluspunt, denk ik, was dat ik al wel bekend was met West-Vlaanderen en een beetje West-Vlaams verstond, dankzij de drie jaren die ik in Brugge had gewoond.
Of ik die eerste keer veel van Westende heb gezien, herinner ik me niet. Ik was waarschijnlijk te veel gefocust op hoe ik op mijn toekomstige schoonouders zou overkomen. Maar daarna heb ik dat gemis ruimschoots goedgemaakt. Want ik was een blijvertje. Ik promoveerde van lief tot schoondochter tot moeder van de kleinkinderen. En telkens als we met het gezin in Westende waren, wilde ik, afkomstig uit het diepe Nederlandse binnenland, opgegroeid in een bosrijke omgeving waar zee en strand gelijk stonden aan onbekende, exotische oorden, naar de dijk. Even uitwaaien, even de zee zien, even een vakantiegevoel krijgen, en als het weer het toeliet, even met de voeten in het water. Het werd allengs zo vertrouwd, dat ik me in Westende een beetje ‘thuis’ begon te voelen. En ik niet alleen. Op den duur wisten ook de kinderen het perfect: als we na bijna anderhalf uur rijden ‘de koning op zijn paard’ in Nieuwpoort en ‘de mooie oude auto’s’ in Westende waren gepasseerd, waren we bijna thuis bij opa en oma.
We flaneerden over de dijk, dronken koffie of iets sterkers op een van de vele terrassen, terwijl de kinderen zich uitleefden in een go-cart of trapauto. We zaten middagen op het strand, plonsden in de zee, zochten schelpjes en bouwden zandkastelen. Op weg naar zee kochten we in de Essex Scottishlaan nog gauw een tijdschrift of een strandschepje bij Monique, en op de terugweg liepen we binnen bij Rozilda om te kijken of er nog koeken waren. ’s Avonds schudden we het zand uit onze haren, kleren en handdoeken in de tuin bij opa en oma. In de herfst en winter, als de toeristen verdwenen waren, de terrassen afgebroken en de Brusselse eigenaren van de winkeltjes op de dijk weer vertrokken, waaiden we uit langs de branding en zagen daar zelfs eens ijsschotsen drijven. De Calidris en hotel St.-Laureins, uittorenend boven de duinen, de strandcabientjes, de trappen naar het strand, de blauw-witte bankjes op de dijk … ze blijven een gevoel van vertrouwdheid oproepen.
Westende, en bij uitbreiding de hele Vlaamse kust, vormde de inspiratiebron voor mijn boek ‘De villa in de duinen’. Dikwijls als we over de dijk of door de straten wandelden, in Westende maar ook in Nieuwpoort, keek ik geïntrigeerd naar de pareltjes van vooroorlogse bouwkunst die je zomaar tegenkwam tussen de strakke nieuwbouwappartementen. Voormalige villa’s van welgestelde families uit het binnenland, die de zomers doorbrachten in hun buitenhuizen aan de kust. Dat gegeven activeerde mijn schrijversbrein: die oude villa’s moesten toch fascinerende verhalen herbergen! Uiteindelijk resulteerde mijn gefantaseer met behulp van wat aanvullende research in ‘De villa in de duinen’. Het boek werd in aanwezigheid van enkele Westendse schoolklassen gepresenteerd in Villa Les Zéphyrs, heel toepasselijk vanwege het onderwerp, en met een extra dimensie dankzij mijn band met Westende.
Allemaal warme, mooie herinneringen, die ik mijn leven lang zal koesteren. En het zijn juist die herinneringen die dat gevoel van heimwee met zich meebrengen. Sinds mijn lief vier jaar geleden overleed, kan een bezoek aan Westende soms een weemoedig verlangen doen opspelen naar de tijd dat we een gewoon, gelukkig gezin waren, hand in hand over de dijk wandelend en volop genietend van het typisch Westendse vakantie-thuisgevoel.
Ik kom nog steeds graag in Westende. En ik wandel nog steeds graag over de dijk. Alleen, met de kinderen of met opa en oma. Het blijft tenslotte een plek waar elk gebouw, elke straat, elk stukje strand en elk metertje dijk onlosmakelijk verbonden is met mijn lief. En al zal het nooit meer zo onbezorgd hetzelfde zijn, het vakantie-thuisgevoel is gelukkig gebleven.
Middelkerke: Hangende problemen of hete hangijzers … en enkele vraagtekens
Een heet hangijzer is per definitie een netelige zaak, een hachelijke kwestie. Natuurlijk hebben de politici altijd wel een uitleg klaar: het is zeker hun schuld niet dat een zaak blijft aanslepen. Zij hebben het nodige gedaan, maar al die andere!!! Als de oplossing voor een zaak, meestal in het domein ‘openbare werken’, te veel tijd vraagt, ja, zelfs meer dan 10 jaar, dan zie ik dat met lede ogen aan en vind ik het nuttig de problemen nog eens of zelfs steeds opnieuw aan te kaarten.
De verzakte woning in de IJzerlaan
In april 2005, dus eventjes meer dan 10 jaar geleden, beleefden Ronny en Carine Bamelis – Deboyser een zeer onaangename verrassing., nadat ze nog maar pas hun eigen woning in de IJzerlaan betrokken hadden. Naast hun huis werden toen namelijk de funderingen gegraven voor een appartementsgebouw met 14 flats en daaronder 114 garages. En plots begon de muur van hun huis te barsten, het huis verzakte en dreigde in te storten. Er zat niets anders op dan … verhuizen! Een ramp! Maar de ellende begon pas, een lange lijdensweg! De gemeente werd ingeschakeld, er werd vergaderd en geprocedeerd, deskundigen werden aangesteld en gaven hun adviezen, de rechters deden uitspraken en legden dwangsommen op. Maar de uiteindelijke (en enige) vraag was: wie is eigenlijk de verantwoordelijke? Is het de paalklopper, de uitgraver, de bouwfirma, … ? En dat wil de verzekeringsmaatschappij nu juist weten vooraleer ze 1 euro schadevergoeding betalen. Het project werd wel onmiddellijk stilgelegd (wat anders?) en niet lang daarna ging de bouwheer failliet. Achteraf bleek bovendien dat hij onvoldoende verzekerd was. Een reuzegroot probleem!! Schijnbaar onoverkomelijk ook!
Hieronder zien jullie foto’s, genomen op 20 januari 2010, van het huis en de put die met water gevuld werd om als tegengewicht te dienen en het verder inzakken van de putwanden te beletten.
Ik wil jullie de beschrijving besparen van alles wat daarna nog gebeurde … maar vooral niet gebeurde. Na 8 jaar, in 2013, was er financieel nog steeds niets geregeld! De bouwput bleef al die jaren een ‘schandvlek’, een doorn in het oog van iedereen maar vooral van de omwonenden.
Een oplossing in de maak? Dat lazen we tenminste in de kranten van 8 (HLN) en 10 mei 2013 (HNB). De gemeenteraad zou het Bijzonder Plan van Aanleg (BPA) ‘Normandlaan’ gedeeltelijk herzien en de stedenbouwkundige voorschriften aanpassen. Schepen voor ruimtelijke ordening Liliane Pylyser – Dewulf: ‘We hadden de keuze: de boel nog jaren laten verloederen ofwel samen met de hogere overheid er iets aan doen.’ De herziening van het BPA houdt in dat er voortaan ook meergezinswoningen op de site mogen komen. De bouwhoogte wordt aangepast tot maximum vier bouwlagen. Zo hopen we bouwpromotoren aan te trekken die de bouwput willen saneren. De opmaak van de plannen zal zo'n twee jaar in beslag nemen’. Fred Vandenbussche reageerde op 11 mei 2013 met:’ Na acht (8) jaar! Wat een godsgloeiende schande en een affront voor het vroegere gemeentebestuur dat koppig deed alsof er niets aan de hand was - het ging dus over blauwe belangen hé! Maar nu zien ze kans om de bevriende immosjacheraars nog een leuk dienstje te bewijzen. Vier verdiepingen, op dié plaats!
We zijn nu in 2015 en zo ziet de ‘site’ er vandaag uit, het verzakte huis links:
‘Geen commentaar’!!!
Het kasteel van Middelkerke
Telkens ik van Westende naar Middelkerke rijd, via de Westendelaan, kijk ik eens naar links, ter hoogte van ‘X-treme De Kegel’. Ik wil namelijk zien of de afwerking van twee majestueuze gebouwen in wit en zwart, kortweg ‘ons kasteel’ een beetje vordert. Vorderen? Er wordt gewoon NIETS gedaan. Dat staat model voor de onmacht enerzijds maar anderzijds ook voor de onwil om iets te forceren van ons gemeentebestuur.
Ik schreef daarover reeds twee artikels:
Op 27 april 2008: “Middelkerke heeft nu ook zijn kasteel” (in map ‘Monumenten’) Op 19 november 2012: Middelkerke: “Hoezo, dat mag niet volgens het geldend ruimtelijk uitvoeringsplan? Dan veranderen we dat plan toch! Geen probleem!” (map ‘Immobiliën)
Even (zo kort mogelijk) recapituleren
Op 18 mei 1999 leverde het college van burgemeester en schepenen, onder de leiding van Frank Verlinde een bouwvergunning af aan Eddy Gryson, een bouwpromotor uit Aartrijke voor het oprichten van een fitness- en sportcentrum. Toevallig een week vóór de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012, leverde het college een vergunning af voor de afwerking en de uitbreiding van ‘het kasteel’ tot sporthotel. Toenmalig burgemeester Michel Landuyt: “in Middelkerke is er immers een absolute noodzaak aan een groter hotel om grotere groepen te laten overnachten. Gelet op het beperkte aantal hotels in Middelkerke is dit project bijzonder waardevol.”
Hoe waardevol blijkt uit het feit dat het gebouw nu nog steeds leeg staat. Er moet zelfs geen leegstandtaks voor betaald worden omdat de wet dat op dat ogenblik niet voorzag voor bedrijfsruimten.
Promotor Gryson liet ondertussen het complex gevoelig uitbreiden. Naast het bestaande hoofdgebouw met onder meer een wellnessruimte, zwembad, feestzaal, restaurant en zestien kamers, kwamen er nu ook nog twee zijgebouwen met respectievelijk 112 en 80 kamers. De uitbreidingswerken startten in 2012 en het was de bedoeling dat het hoofdgebouw en een eerste zijvleugel tegen eind 2013 afgewerkt zouden zijn. Dat gebeurde echter niet en nu stonden daar twee gebouwen troosteloos leeg te staan in plaats van één! Een tijdje geleden vroeg ik aan Liliane Pylyser-Dewulf of ze misschien eens klaarheid wilde scheppen in dat onverklaarbaar dossier. Er is inderdaad niemand die dit kan begrijpen.
In haar antwoord, waarvoor dank, maakt ze een duidelijk verschil tussen beide gebouwen. De afgeleverde bouwvergunning voor "het kasteeltje" is een vergunning voor het bouwen van SPORTLOCATIE (geen hotelfunctie);
Op deze vergunning is geen VERVALREGELING van toepassing gezien het decreet er pas is gekomen op 9 mei 2000 en de afgeleverde bouwvergunning van vóór die datum is. De bouwvergunning voor het zwarte skelet is wel verleend voor een HOTEL. Het betreft een terreinzone binnen de grenzen van het gemeentelijk ruimtelijk uitvoeringsplan '34 Sportpark' goedgekeurd bij besluit van de Deputatie van 19 januari 2012. Het hotel werd vergund in 2 fasen op 2 oktober 2012. De eerste fase betreft de 80, de tweede fase de 112 hotelkamers. De eerste moest uitgevoerd worden vanaf het in werking treden van de vergunning, de tweede vanaf 1 januari 2015. Maar, wat betekent ‘uitgevoerd’? Is dat ‘begonnen’ of ‘afgewerkt. Het zal wel het eerste zijn!! Liliane zou contact opgenomen hebben met de heer Gryson. Hij zou haar verzekerd hebben dat de 112 hotelkamers in het gebouw ten zuidwesten van het centraal gebouw nog vóór de zomer 2015 zouden ‘afgewerkt’ worden. Dat is dus weer niet gebeurd!!!
Is dat dan zo'n machtig man? Het betreffende decreet over die materie geeft het schepencollege drie ‘wapens’ in de hand door te bepalen dat de vergunning kan vervallen als niet aan de volgende voorwaarden voldaan is: 1. de verwezenlijking van de stedenbouwkundige vergunning wordt niet binnen de twee jaar na afgifte gestart. Daaraan werd dus voldaan! 2. de werken worden gedurende meer dan twee jaar onderbroken. Zo’n sluwe aannemer weet daar wel raad mee, door af en toe een kleinigheid uit te voeren! 3. de vergunde gebouwen zijn niet winddicht binnen de drie jaar na aanvang van de werken. Daaraan werd dus niet voldaan! Is het college al in actie geschoten? Ik vrees van niet!
Strandbars
Wees gerust, beste lezer, ik wil het hier niet nogmaals hebben over de voor- of nadelen van de strandbars. Daarover heb ik het al uitvoerig gehad. Diegene onder jullie die hun geheugen wat willen opfrissen, kunnen in de map ‘Dijk en Strand’ volgende artikels terugvinden Op 20 februari 2012: “Bredere dijken in Middelkerke en Westende. Het is niet allemaal zoals het lijkt. Handelaars weest op jullie hoede .” Op 16 maart 2015: “Provincie keurt plannen goed voor ‘hippe’ bars op onze stranden.”
Maar om mijn huidig artikel wat duidelijker te maken moet ik toch eens terugkomen op de biedingen die uitgebracht werden om de uitbating van een strandbar in de wacht te slepen. Er was een minimum-biedprijs vastgelegd voor elk lot. Ik wil het hier echter slechts hebben over lot 7 (op de zeedijk, op de kruising Reigerslaan – Wulpenlaan) minimum biedprijs 2.800 euro/jaar en lot 8 (ter hoogte van de Flandrialaan), minimum biedprijs 3.800 euro per jaar. Aan de hand van de uitgebrachte biedingen, werden de vergunningen afgeleverd aan het bedrijf ‘Cocktailcrab’ uit Wondelgem, of anders gezegd aan Piet Dobbels. Zie http://cocktailcab.com/over-cocktailcab/
Het bedrag van de biedingen bedroegen 7.500 euro voor lot 7 en 8.000 euro voor lot 8. Dat lag een heel stuk boven deze voor de andere loten. Ik heb me toen al de vraag gesteld of de heer Dobbels dan zo’n mooie toekomst zag voor zijn twee bars of waarom hij absoluut die twee vergunningen wilde binnenhalen. Kende hij misschien de dijk in Westende niet? Ik kan me nauwelijks voorstellen dat hij niet gezien had dat ze beide nogal weg van het centrum lagen en dat de andere twee, ter hoogte van de Meeuwenlaan en de Arendlaan, meer kans tot slagen hadden? Maar daar waren ook strandstoelen en windschermen bij!! Maar, die moesten sowieso afgegeven worden aan de vroegere uitbaters!
Wat is er tenslotte terechtgekomen van de loten 7 en 8? Op lot 8, ter hoogte van de Flandrialaan, werd er totnogtoe geen strandbar geïnstalleerd. Op 4 augustus 2015 zag ik dat de site van lot 7 ontruimd werd.
Ik vroeg de heer Dobbels naar de reden. Hij beweert voor de Flandrialaan nog niet de tijd gevonden te hebben om er een strandbar in te richten. Voor de andere, ‘Cocktailcrab’ genoemd zoals zijn bedrijf, zou het financieel niet haalbaar zijn om die nog verder uit te baten en tevens was de schade na de storm van zaterdag 1 augustus te groot om te herstellen.
In een onderdeel van mijn artikel van 29 juni 2015, ‘Hebben jullie al eens een strandbar bezocht’ vreesde ik ook al dat die bar het moeilijk zou hebben om te overleven. Ik schreef toen: “Ze ligt afgelegen en met schamele plooistoelen als meubilair is ze weinig aantrekkelijk”.
De andere hebben er inderdaad veel meer geld tegen aangegooid.
Westende heeft dus maar twee in plaats van vier 'hippe' strandbars! Spijtig? Of gelukkig maar? Ik laat de lezer de vrije keuze.
Nog wat over tennis bij ons!!!
Nade kwartfinale van de Daviscup op de 'Krokodiel', wordt de halve finale België-Argentinië gespeeld in Vorst Nationaal in Brussel … op hardcourt. Dat zal gebeuren op 18, 19 en 20 september. Ook de twee vorige Daviscup-ontmoetingen dit seizoen mocht België in eigen land afwerken. Als ik het commentaar daarover lees, dan kan ik niet anders dan de wenkbrauwen fronsen. Zwitserland zou in maart ‘voor de bijl gegaan zijn’ in Luik (hardcourt) en Canada was in juli ‘een maat te klein’ in Middelkerke (gravel). Jullie herinneren zich toch ook nog wel dat ons land toen aantrad tegen B- of zelfs C-teams?
Oef … Janna is er dan toch niet in geslaagd om ook die halve finale naar Middelkerke te halen. Ze kan en mag dus niet nogmaals meerdere honderdduizenden euro’s aan tennis uitgeven. Maar dat ze maar niet treurt! Er blijft haar inderdaad nog het tornooi ‘Rising Stars’ van 5 – 13 september 2015. Dat zal, na Westende, voor het tweede jaar naeen ook voor een week te gast zijn, in haar tennisdeelgemeente Middelkerke.
Toen ik enkele dagen geleden eens voorbij het ‘voetbalplein’ of moet ik schrijven ‘tennisstadion’, reed, zag ik dat er twee van de vier tribunes afgebroken waren. De werklieden wisten zogezegd niet of de andere twee bleven staan. Dat deed mij een ogenblik vermoeden dat daar misschien ook de ‘Rising Stars’ zouden gespeeld worden. Daarom vroeg ik het dan maar aan één van de organisatoren van de 'Tour' en die verzekerde mij dat wel degelijk ‘gezien het groot succes in 2014’ opnieuw zal gespeeld worden op het Epernayplein. Daar moet dus opnieuw een terrein aangelegd worden en moeten opnieuw tribunes opgebouwd worden. Een regelrechte schande! Onverantwoord omspringen met ons geld! Gekkenwerk!
De idee voor een doolhof in onze gemeente is niet echt nieuw. Er bestond inderdaad al sinds 1998, in dezelfde Abdisweg, rechtover de vakantiehoeve ‘Abdeshoeve’, een ‘Stripdoolhof’. Gezien vanaf de Westendelaan leek me het nieuwe maïsdoolhof wel indrukwekkend en daarom dacht ik er goed aan te doen om er eens op bezoek te gaan.
Het recreatiepark biedt nogal wat mogelijkheden
Het doolhof zelf Zoals de naam van het park het aangeeft, is er in eerste instantie het doolhof. Ook uit de naam op te maken, is het feit dat de bezoeker van het doolhof zijn weg moet zoeken … en eventueel verliezen doorheen een 2,2 hectare groot maïsveld. Hieronder zien jullie de ingang en enkele paden.
Touwenparcours Wie echt van een uitdaging houdt, kan hier tonen dat hij/zij van geen kleintje vervaard is. Er moet een parcours afgelegd worden met 30 bruggen en 2 ‘ziplines’, nogal hoog van de grond. Een ‘zipline’ is een tokkelbaan waarmee je hangend aan een katrol, langs een kabel naar beneden zoeft. Beveiligd met klimharnas, helm en leeflijn begeef je je van brug naar brug. Je wordt wel begeleid door ervaren instructeurs.. Ziehier enkele onderdelen van dat parcours:
De speleobox Zelf had ik nog nooit van een speleobox gehoord. Jullie wel? Dat wordt ook wel 3D doolhof genoemd. Deze namaak-grot bestaat uit een wirwar van kronkelgangen en kruipgaten waardoor men zich moet wringen om de uitgang te bereiken en het daglicht weer te zien. In deze donkere doos kunnen de kleinsten ervaren wat het is om een speleoloog te zijn. Er zijn wel minimumvoorwaarden voor lengte en leeftijd opgelegd.
Andere mogelijkheden Het park telt ook nog andere voorzieningen: twee springkastelen, een speeltuin, een zandbak, een voetbalveldje. Dus, voor elk wat wils.
Bar en terras Er is ook een zelfbedieningsbar waar drankjes, wafels , hotdog, pizza…. aan niet overdreven hoge prijzen kunnen gekocht worden.
Het terras is zeer ruim en gevarieerd en verscheiden van samenstelling, met overdekte en niet-overdekte zitplaatsen, met stoelen, banken of zetels.
Het openingsseizzoen van zo’n park is natuurlijk gebonden aan de bloeitijd van maïs. De hoogte van het gewas moet voldoende zijn, anders verdwaalt er niemand. De maïs wordt normaal begin mei gezaaid. Als het weer daarna lang koud of nat blijft, dan wordt de groei vertraagd. Eind september wordt de maïs geoogst. Als de groei traag in gang schiet, dan moet de oogst eventueel uitgesteld worden.
Ligging en Bereikbaarheid Er is een grote parking. Er zijn drie toegangswegen, via de Westendelaan, via de Heirweg-Abdisweg uit Middelkerke en Slijpe en via de Loviestraat-Abdisweg uit Westende-dorp.
<
Wie bouwde het hoogteparcours? Het park werd gebouwd door Van Riswick BVBA uit Hoboken. Die firma beroemt er zich op, als enige op de markt, dealer te zijn van het exclusieve, unieke ‘Expoglider’ veiligheidssysteem dat CE-gecertificeerd is. De CE-markering (Conformité Européenne).die op veel producten te vinden is, geeft aan zoals blijkt uit de naam, dat het product voldoet aan de daarvoor geldende regels binnen de Europese Economische Ruimte, dus in de Europese Unie plus Liechtenstein, Noorwegen en Ijsland. Hoe werkt dat? Het ExpoGlider systeem is een veiligheidssysteem waarbij de lifeline al vanaf het eerste punt, waar men omhoog gaat, aangekoppeld wordt. Pas aan het einde van het parcours kan deze weer afgekoppeld worden zodat men gedurende de volledige klimactiviteit veilig vasthangt. Men moet alleen de ExpoGlider door de bochten manoeuvreren.
Er wordt FSC - en PEFC – hout gebruikt, afkomstig dus uit bossen die op een verantwoorde wijze beheerd worden door rekening te houden met ecologische, economische en sociale vragen van het heden en de toekomst.
FSC® staat voor Forest Stewardschip Council of Raad voor Duurzaam Bosbeheer. PEFC staat voor 'Programme for the Endorsement of Forest Certification schemes', in het Nederlands te vertalen als 'Programma voor de Erkenning van Bos Certificeringssystemen'.
Wie keurde het parcours goed? Het spreekt vanzelf dat zo’n hoogteparcours moet voldoen aan heel wat veiligheidsregels. Het ‘outdoor-activiteitenpark Intense Activities – Middelkerke’, zo heet dat officieel, werd goedgekeurd door TÜV-Benelux! Dat staat voor “Technischer Überwachungs Verein“. Het is een onafhankelijk bureau, met als belangrijkste doel het valideren van allerlei producten en diensten voor veilig gebruik. Wensen jullie te zien hoe het activiteitenpark opgebouwd werd? Klikt dan op https://lnkd.in/dTqQZND
En hoe werd de rest van het park opgebouwd? Dat gebeurde op een ongewone manier met voornamelijk recyclagematerialen: tweedehandse zeecontainers voor bar en zitplaatsen en (gebruikte) steenschotten voor het terras. Ook tafels, stoelen en inrichting werden gemaakt met reeds gebruikte materialen. Zelfs het parcours wordt voor 80% opgetrokken uit herbruikbare elementen. Zonder daarbij aan veiligheid in te boeten uiteraard, zo wordt beweerd. Alles werd mobiel opgebouwd, geen blijvende structuren, ‘pop-up ‘recreatie’ bij wijze van spreken.
‘Pop-up’ is toch wel fel in trek in Middelkerke, nietwaar?
Het ziet er dus allemaal toch zo goed uit, maar … Ik heb vruchteloos gezocht naar een BPA of RUP om te weten of zo’n recreatiepark, temidden van landbouwgrond, eigenlijk wel toegelaten is. Het bestaat gewoon niet! We kunnen dus aannemen dat daarvoor het gewestplan van toepassing is. Dat plan legt de bestemming van de verschillende delen van het gemeentelijk grondgebied vast, bijvoorbeeld waar er kan gewoond worden, waar er ruimte is voor landbouw, waar bedrijven zich kunnen vestigen,… Voor Middelkerke is het gewestplan Oostende-Middenkust van toepassing. En …. dat geeft aan dat de gebruikte percelen gelegen zijn in agrarisch gebied ‘met landschappelijke waarde’.
Had de gemeente misschien toch een vergunning afgeleverd?. Maar neen, want aan de ingang van het doolhof hangt de klassieke gele modelaffiche’ Aanvraag stedenbouwkundige vergunning’ gedateerd op 10 juli 2015 … terwijl het park al geopend werd op 1 juli. Normaal heeft de gemeente dan nog 30 dagen om te onderzoeken of de aanvraag ontvankelijk en volledig is
Ik noteerde ook enkele reacties op Facebook. Er zijn er een paar die vinden dat dit wel mag … als het maar voor ‘onze’ kinderen is. Een paar mensen beklagen er zich over dat je anders voor het minste (een fietsrek, bijvoorbeeld) een vergunning moet aanvragen. Iemand vindt dat je geen vergunning nodig hebt als het gaat over een wegneembaar project dat maximaal drie maanden blijft staan … op je eigendom. Zie je al de eigenaars dat hoogteparcours elk jaar afbreken op het einde van september en weer opbouwen tegen begin juli? En waarom zouden ze anders op 10 juli toch een vergunning aangevraagd hebben?
Natuurlijk zijn nieuwe initiatieven op recreatief gebied voor kinderen altijd welkom maar het is spijtig dat daarvoor de stedenbouwkundige voorschriften genegeerd worden. Iedereen gelijk voor de wet!!! Dat is exact ook de mening van gemeenteraadslid Chris Niville (LDD), die daarbij beweert dat het schepencollege wel degelijk op de hoogte was maar niet gereageerd heeft. Het zou wraakroepend zijn, mochten ze die situatie niet op een legale manier rechtzetten. Spijtig voor de uitbaters, maar wie begint nu aan zoiets zonder zich eerst grondig te informeren? Hebben ze de verkeerde raad gekregen, hebben ze gedacht dat het (bevriend?) bestuur HEN toch geen stro in de weg zou leggen? Dat alles wel in orde zou komen? Dat er niemand een klacht daartegen zou indienen? En, wat nu?
Bronnen Artikel in ‘Het Laatste Nieuws van 9 juli 2015 ‘Verdwalen in doolhof van maïs’ door BPM
Bekende dorpsgenoten uit Westende en Lombardsijde overleden in Nieuwpoort
Het ligt niet in mijn gewoonte een blogartikel te wijden aan het overlijden van bekende personen uit onze regio. Deze keer wil ik een uitzondering maken omdat het gaat over twee mensen die rechtstreeks of onrechtstreeks een rol gespeeld hebben in de geschiedenis en in de politiek van Westende en Middelkerke.
***
Je bent (zeker) van Westende als je al gehoord hebt van Raymond Servais. Hij was gehuwd met Rosine De Riddere, dochter van Emile, ooit beheerder van de verhuur- en verkoopagence ‘La Fourmi’ in de Portiekenlaan van Westende-bad. Samen met zijn echtgenote volgde Raymond zijn schoonvader op na diens dood.
Emile De Riddere deed heel wat opzoekingswerk over de geschiedenis van Westende maar overleed helaas vooraleer hij het werk kon voltooien.
Raymond Servais stond bij de gemeenteraadsverkiezingen van 11 oktober 1964 als enige kandidaat op een lijst met socialistische stempel. Hij moest optornen tegen alle gevestigde politiekers van Westende maar werd niettemin verkozen als raadslid. Bij de verkiezingen van 11 oktober 1970 gooide hij het dan schijnbaar op een akkoordje met zijn vroegere tegenstrevers want hij stond toen op de lijst ‘Gemeentebelangen’ van Julien Soetaert, samen met Lon Dewulf, Albert Vandenkerckhove, enz… Deze lijst nam toen de strijd op tegen de ‘Fusiebelangen’ van Raoul Bouve, Valère Germonpré, Raphaël Van Huffel (jawel!), Jef Muyle, Gilbert Maertens, ........ zeg maar de liberale lijst. Ook deze keer werd Servais verkozen als raadslid.
Hij stelde zich niet meer verkiesbaar in 1976 (fusieverkiezingen Middelkerke)
Op 13 mei 1960 werd hij lid van het in 1953 opgericht ‘Bureel van Toerisme’, in 1959 omgevormd tot ‘Vereniging voor Vreemdelingenverkeer’ (VVV) of ‘Syndicat d’Initiative’, in opvolging van zijn overleden schoonvader Emile De Riddere. Hij werd meteen ook voorzitter en bleef dat vele jaren.
Raymond Servais was ere - reserve - officier bij de Zeemacht.
Hij overleed in het woon- en verzorgingscentrum ‘Ten Anker’ in Nieuwpoort op 10 juni 2015, op 92-jarige leeftijd. Hij laat een echtgenote en een dochter na.
***
Natuurlijk durf en zal ik niet vragen, zeker niet aan de Lombardsijdenaars, of ze soms Maria De Reuwe gekend hebben. Met haar meisjesnaam zijn vele waarschijnlijk niet zo vertrouwd, maar als ik zeg ‘Mevrouw Robert Dedecker’, dan weet iedereen natuurlijk over wie het gaat. De naam ‘De Reuwe’ is nochtans ook een begrip in Lombardsijde.
Maria werd geboren in Westende op 13 november 1929. Zij zette zeven kinderen op de wereld, vijf zonen Ivan, Jean-Marie, Luc, Frank en Dirk en twee dochters Claire en Katrien.
Een Vlaams - liberale familie van republikeinen Jean-Marie is de bekendste telg. Hij werd volksvertegenwoordiger en senator voor de partij die zijn naam droeg (LDD) maar die van het nationaal en Vlaams toneel verdween na de verkiezingen van 25 mei 2014. Hij is nu leider van een fractie LDD, bestaande uit 7 leden, in de oppositie van de Middelkerkse gemeenteraad. Ook Luc Dedecker was politiek actief. Hij nam een eerste maal deel aan de lokale gemeenteraadsverkiezingen op 10 oktober 1982 voor de partij ‘SVHV’, een partij met Volksunie-inslag. Hij werd echter niet verkozen. Dat was wel het geval in 1988 toen zijn partij als VU opkwam. Hij werd toen schepen van Financiën, Landbouw en Sport. In 1991 werd hij zelfs aangezocht om kandidaat te zijn voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers als opvolger van Julien Desseyn maar daarvoor ontbrak hem de ambitie. Luc bleef 12 jaar schepen en verliet in 2000 de gemeentelijke politiek.
Zijn zoon Tom nam op 7 oktober 2006 voor de eerste keer deel aan de gemeenteraadverkiezingen op de Open VLD – lijst. Hij werd ook verkozen. Op 18 november 2011 stapte hij uit die partij en zetelde 1 jaar als onafhankelijke. Iedereen vermoedde toen dat hij zou overstappen naar de inmiddels opgerichte partij van zijn oom, wat ook gebeurde en op die lijst werd hij op 14 oktober 2012 dan ook opnieuw verkozen als gemeenteraadslid.
Het leven van Maria Maria werd geboren in een polderhuisje in de Bamburgstraat, naast het voetbalstadion van Lombardsijde. Zij was de dochter van Isidoor De Reuwe en Lucie Dewulf. Ze bleef er ook wonen na haar huwelijk met Robert Dedecker en ‘kocht’ er ook haar kinderen. Na de dood van haar man in 2003 verbleef zij er nog een tijdje. Het huis werd ondertussen afgebroken worden en de ruimte werd geïntegreerd in de naastliggende sportinstallaties.
Maria werd tenslotte gedurende 10 jaar opgenomen in het rust- en verzorgingstehuis ‘Ten Anker’ in Nieuwpoort..
In zijn boek ‘Eén tegen allen - Memoires’ wijdt Jean-Marie een hoofdstuk aan zijn jeugd met als titel ‘Met elf aan de tafel’.
In zijn ‘rechtuitstijl’ beschrijft hij de problemen van een elfkoppig gezin in een ‘bescheiden huisje’. Hij noemt daarin zijn moeder "een brave, lieve katholieke vrouw, maar zeker geen pilarenbijter die voortdurend in de kerk ging zitten. Met haar zeven kinderen – ieder jaar een worp – had ze daarvoor zelfs geen tijd en kon ze de zondagsmis slechts sporadisch bijwonen. Voor ons konijnengezin moest er gewerkt worden en het werd onderhouden door mijn moeder en mijn grootmoeder, de twee grote steunpilaren bij ons thuis”.
Jean-Marie Dedecker spreekt in zijn boek over zichzelf ‘als van een afstammeling van bescheiden volk, mensen van hard labeur en weinig bestaansmiddelen. Mensen die moesten wroeten om te overleven.’
Maria De Reuwe mocht dan ook fier zijn over haar kroost en over die van haar kinderen, die ze de nodige levenslessen meegaf om uit eigen kracht, door hard te werken, een mooi bestaan op te bouwen. Op 2 oktober 2014, nauwelijks tien maanden geleden, werd zij zwaar getroffen door het noodlot door het overlijden van haar 56 – jarige zoon Dirk. Ik weet wat dat betekent!
Zij overleed zelf op 24 juli 2015 in het woon- en verzorgingscentrum ‘Ten Anker’ in Nieuwpoort. De begrafenisplechtigheid had op 31 juli om 10u30 plaats in de kerk van Lombardsijde.
Kampeerauto gekocht of gehuurd? Kom naar Westende!
Kamperen zou weer volop in zijn, alle vormen ervan! En dus ook de ‘mobilhome of motorhome’, ook ‘campingcar’, of ‘kampeerauto’ genoemd, met andere woorden een voertuig dat je voor het weekend of je verlof kan gebruiken om mee te reizen.
‘Urbano’, een verkoper van motorhomes uit Oostende, een toonaangever op die markt, beweert dat er in het eerste kwartaal van 2015 alweer 13% (14% volgens Pasar) meer motorhomes ingeschreven werden in vergelijking met 2014, dat ook al een recordjaar was! Zij betreuren echter dat het aanbod uitgeruste motorhomeparkings met de nodige voorzieningen veel te beperkt is, zelfs aan onze kust. Dat zou als gevolg hebben dat wie met de motorhome naar zee wil, vaak kiest voor het buitenland omdat daar veel goede faciliteiten zijn om vrij rond te trekken en te parkeren.
Ik heb deze week voor dit onderwerp gekozen omdat er op dat gebied in de voorbije maanden in Westende één en ander veranderd is. Ik besloot dan ook maar om het ‘verschijnsel’ eens in zijn geheel aan te pakken.
Wat is er veranderd? Westende is toonaangevend geworden als het op het aantal plaatsen aankomt voor kampeerauto’s. Er waren al 35 standplaatsen naast de Camping ‘Kompas’ maar nu zijn er ook 30 bijgekomen in de Heidestraat naast de camping ‘Westende’. Van alle andere kustplaatsen is, eigenaardig genoeg, enkel Nieuwpoort (28 plaatsen op Kompascamping van Pasar zoals de gelijknamige in Westende) mee op de kar gesprongen. Met 65 plaatsen staat Westende dus lengten of lengtes (beide zijn juist!) voorop.
En de vrijetijdsvereniging ‘Pasar’ (het vroegere ‘Vakantiegenoegens’) heeft nog ambitieuze plannen, omdat de markt voor mobilhomes nog steeds razend snel groeit. Om die groei nog aan te wakkeren, werd het label ‘Kampeerautovriendelijke logies’ gelanceerd. Pasar beweert dat er 450 motorhomeparkingplaatsen zijn aan de kust. Ik zou niet weten waar ze dat aantal vandaan halen. Volgens mij zijn er namelijk maar 80 * terug te vinden op de lijsten. Ik tel wel alleen de plaatsen waar alle nodige voorzieningen voorhanden zijn: stroomaansluiting, watertappunt, sanitair, wasserette, … en eventueel internet/Wifi *Volgens http://www.campersite.be/parkings/belgie/provincie_west-vl/oostende/motorhomeparking.php en volgens ‘Urbano’
Pasar wil nog een 100 – tal plaatsen meer creëren aan onze kust, in samenwerking met ‘Corsendonk Blankenberge’ en ‘Kompas Nieuwpoort’.
Ziehier de bezetting op enkel door elkaar genomen tijdstippen: week, zondag en 21 juli.
De bezetting is tamelijk goed alhoewel ik beter verwacht had op 21 juli. Mag men daaruit besluiten dat er in Westende geen plaatsen te kort zijn? Het is misschien te vroeg om dat te zeggen omdat ‘Westende’ zopas opgestart werd.
Camperpark
Ma 06.7 1100u
Zo 19.7 1400 u
21.7 1200 u
Zo 26.7 1030 u
Kompascamping
10
26
14
11
Westende
8
28
13
23
Ziehier de ‘standgelden’:
Camperpark
Tarieven
Laagseizoen*
Hoogseizoen
Kinderen
Kompascamping
20 uur 12 euro 44 uur 20 euro
20 u 17 e 44 u 30 e
Westende camping
18 e, 16 e vanaf 3 n, 15,5 e vanaf 7 n (2 Pers)
20 e (2 Pers), per extra Pers 5,2 e
3,7 e/kind
*Tot 30.6 en vanaf 1.9, uitgezonderd WE Pasen, Hemelvaart, Pinksteren
Ik heb beide Westendse camperparken eens bezocht om de voorzieningen te vergelijken. We mogen zeggen dat die ongeveer gelijkwaardig zijn. ‘Park Westende’ is dus wel nieuwer en moderner.
Camperpark
Stroom- aanslui ting
Afval- con- tainer
Automatisch Incheque- systeem
Water Lozen+ afnemen
Sanitair Douche
Internet Wifi
Afwas Kleine was
Park Kompas
JA
JA
JA
JA
Camping
NEEN
NEEN
Park Westende
JA
JA
JA
JA
JA
JA*
JA
Tegen betaling
Voor beide: - op de naastliggende camping horecamogelijkheden en een kinderspeelplein. - afzonderlijke containers voor glas, papier en restafval. - ongeveer dezelfde afstand naar naastliggende camping - continu in- en uitrijden met behoud van plaats Westende camping heeft een zwembad (GRATIS) Afstand naar strand: kleiner bij Kompascamping Afstand naar winkels: kleiner bij Westende camping Omgeving Kompascamping rustiger, geen druk bereden straat vlak langs de camping Verlichting park bij duisternis? JA Westende, alleen aan ingang bij Kompas
Hoeveel kost de huur of de aankoop van een motorhome? Veel ervaren motorhomegebruikers raden aan niet onmiddellijk een nieuwe kampeerwagen te kopen. Om je juiste behoeften te kennen en ervaring op te doen, wordt aangeraden eerst een tweedehandse te kopen ofwel er eerst één te huren. De huurprijzen zijn zeer uiteenlopend maar reken maar op ca 700 euro per week in het laagseizoen, 800-900 euro in het middenseizoen en 1000 – 1200 euro in het hoogseizoen. Wat daar allemaal inbegrepen is, verschilt ook volgens de verhuurfirma.
Wat de aankoop betreft, daar heeft men de keuze tussen tweedehands en nieuw. Al naargelang het bouwjaar, het aantal plaatsen, de beschikbare ruimte, het aantal gereden kilometers, soort brandstof, afwerking, enz… vind je tweedehandsexemplaren van ca 3.000 euro tot ca 60.000 euro met enkele uitschieters tot 100.000 euro. Een nieuwe camper kost ongeveer tussen de 20.000 en 60.000 euro. Voor wie het zich kan veroorloven zijn er ook (veel) duurdere. Voor 15.000 euro heb je echter ook al een relatief eenvoudig model.
Welk rijbewijs moet je hebben? Met een rijbewijs B (gewone personenwagen) kan je tot 3,5 ton vervoeren. Dat is normaal genoeg voor een mobilhome. Voor een zwaarder model is een rijbewijs C nodig (vrachtwagen). Let wel in de tweedehandsmarkt is er een verschil: veruit de meeste mensen verkiezen het te houden bij een rijbewijs B. Een zwaardere mobilhome verkopen is niet zo eenvoudig want er zijn niet zoveel kopers. Sommige landen (bvb Oostenrijk) heffen bijzondere belastingen op voertuigen van meer dan 3,5 ton. Welke zijn de bijkomende kosten? Verkeersbelasting De verkeersbelasting wordt niet bepaald in functie van de cilinderinhoud of van het vermogen van de motor, maar in functie van het MTM (maximum toegestane massa) van de motorhome. Voor de motorhomes met een MTM < 3,5 ton (rijbewijs B) is de verkeersbelasting (inclusief gemeentebelastingen) gelijk aan 148,5€. Voor de motorhomes met een MTM > 3,5 ton (rijbewijs C), zijn er enkele zaken veranderd. Er wordt voor deze motorhomes geen rekening gehouden met hun gewicht, maar met o.a. het aantal assen ( één of twee assen) en het feit of er al dan niet luchtvering voorzien is. Ook hier is de belasting een bedrag tussen 65,97€ en 144,31€, inclusief gemeentebelasting
Verzekering De verzekering van een motorhome hoeft niet duur te zijn. Denk er echter aan dat je met een kapitaal onderweg bent dat veelal schommelt tussen de 30 000 en 60 000 euro. Bedenk daarbij dat je motorhome de eerste jaren haast niet in waarde vermindert en dat de kans op schade voor een onervaren camperbestuurder groter is dan voor een oude rot in het vak. Een omniumverzekering is dus misschien toch het overwegen waard. Het tarief wordt bepaald door de waarde van de motorhome en het vermogen (de kilowatt (kw)) van de motor. Een verzekering burgerlijke aansprakelijkheid heb je reeds voor een kleine 200 euro, een omnium voor 640 euro. (voor een motorhome ter waarde van 35 000 euro en 81 KW). Andere kosten Om volledig te zijn moet ik wel nog andere kosten vermelden waar vooral eigenaars van campers mee geconfronteerd worden. Misschien werd de camper niet contant betaald en moeten er financieringskosten betaald worden. Wellicht heeft niet iedereen zelf de mogelijkheid om de wagen ’s winters onder te brengen. Wie een plaats in een loods of garage moet huren, betaalt daarvoor natuurlijk stallingskosten. Wie een kampeerwagen aanschaft, wil misschien graag wat bijzondere mogelijkheden. Een schotelantenne misschien? Of een satellietverbinding? En vanzelfsprekend internet! Misschien wil hij/zij eigen elektriciteit via zonnepanelen? De standplaats op een camperpark en de daaraan verboden voorzieningen krijg je natuurlijk niet gratis (zie hierboven in een tabel) Om je te verplaatsen naar één of meerdere camperparken moet je natuurlijk tanken en dat kan hoog oplopen. Vergeet ook het onderhoud en de rijtaks niet, je koopt tenslotte een tweede auto. Hoeveel dat je kost, verschilt heel sterk volgens de grootte, gewicht en leeftijd van de camper.
Kampeerwagens: iedereen gelijk voor de wet!
Hoe vaak heb ik reeds kritiek uitgebracht op het feit dat kampeerwagens mochten overnachten op de Sint-Laureinsdijk (eigenlijk moet ik Koning Ridderdijk zeggen)?
Sommige lieten er vuiligheid achter en hoewel er op de parkeerplaats een zone voor hen voorzien was, namen sommige twee of zelfs drie plaatsen in, die eigenlijk voorbehouden waren voor personenwagens. Eindelijk heeft ons gemeentebestuur een verstandige beslissing genomen en zich aangesloten bij de andere kustplaatsen. Sinds 1 april moet voor campers elke dag van het jaar betaald worden, ook op zon- en feestdagen. Een halve dag kost 8 euro, een volledige dag 15 euro. De kampeerwagens mogen ook enkel parkeren op de daartoe aangeduide parkeerplaatsen en het blijft verboden om te overnachten. Wie geen geldig parkeerticket aan de voorruit legt, krijgt een retributie van 15 euro per halve dag.
Camping Westende heeft, toevallig of niet, daarvan geprofiteerd om ongeveer op hetzelfde tijdstip een nieuw camperpark te stichten.
Besluit We mogen dus gerust beweren dat een camper in ieder geval het duurste kampeermiddel is. Dat schijnt voor velen geen hinderpaal te zijn, aangezien deze kampeervorm nog steeds in de lift zit. Het is een feit dat er inderdaad ook in verschillende andere kustplaatsen een camperpark zou mogen komen, naar het voorbeeld van dat in de Heidestraat.
Mijn mening na afloop van de kwartfinale van de Davis Cup in Middelkerke
Eigenlijk lag het niet in mijn bedoeling om nog een derde artikel te schrijven over het Daviscup – evenement in Middelkerke. Ik doe dat niet omdat mijn eerste en tweede artikel (zie ‘Bronnen’) zoveel bezoekers aantrokken (bijna 2000 voor dat laatste), maar omdat ondertussen natuurlijk meer informatie bekend geraakte. Dat ik een paar keren bijna achterover viel van de uitspraken van onze burgemeester, van de ‘leiders’ van Tennis Vlaanderen en van de trainer Van Herck, heeft daar vanzelfsprekend ook toe bijgedragen.
Uitspraken burgemeester Ik wil hier niet meer terugkomen op de vraag of deze organisatie echt zo’n ‘weldaad’ is voor de gemeente. Ik heb ernstige twijfels, maar goed … elk zijn mening!! Niet dat ik nog verwonderd kan zijn over een uitspraak van één van onze Open VLD politici, maar Janna haalde nog maar eens uit met “Ik hoop dat er nog een verlengstuk komt aan het Davis Cupverhaal. Als België wint en Argentinië Servië klopt*, dan vindt de halve finale sowieso plaats in ons land. Wallonië krijgt in dat geval de voorkeur, maar wie weet kunnen we een overeenkomst sluiten om de halve finale ook naar onze gemeente te halen." * Dat is ondertussen gebeurd Straf toch! En gek toch? Janna zegt ook: “Dit is voor ons als het binnenhalen van een rit in de Ronde van Frankrijk, een primeur zoals we er nog geen gehad hebben." Misschien gelooft ze ook echt nog wel dat de horecazaken in haar gemeente er wel bij zullen varen en dat Middelkerke daardoor ook in Timboektoe zal bekend geraken. Ik heb echter vooral de indruk dat ze wat aan grootheidswaanzin lijdt: ‘alleen nog grote manifestaties”, ‘primeurs”, ‘de andere kustplaatsen overtroeven’, altijd de ‘beste leerling van de klas zijn’ en waarschijnlijk ook zichzelf daarmee in het zonnetje plaatsen, wat dat ook mag kosten? Ik heb mij in vorige artikels al afgevraagd of Middelkerke nu ‘wielergek’ en daarna ook ‘tennisgek’ werd. Ik moet echter mijn mening herzien: ze zijn gewoon ‘sensatiegek’ of ‘mediageil’ of hoe kan ik het anders noemen? Dat ze er toch zo fier op zijn dat hier ‘de grootste tijdelijke outdoor infrastructuurooit voor Vlaanderen opgebouwd werd,’ staaft maar al te goed mijn beweringen. Staat Middelkerke daarmee nu ook in het ‘Guinness Book of Records’?
Bijdrage van de gemeente Meer dan 200 mensen hebben geholpen met de opbouw. "Middelkerke gaf logistieke en administratieve steun", zegt Dirk Deldaele, hoofd marketing en events Tennis Vlaanderen. Nu schijnen daar wel wat vrijwilligers bij te zijn maar de gemeente nam de hoofdbrok voor zijn rekening. Ik heb zelfs de roddel opgevangen dat er een gemeentelijke ‘sportevenementenploeg’ zou samengesteld worden met als uitsluitende opdracht bij te dragen tot de opbouw van tennisvelden (Rising Stars en eventueel Daviscup) en de aanleg van het parcours van de ‘Noordzeecross’ en de steun voor alle wielerevenementen. Daar zullen ook heel wat politiemensen deel van uitmaken om het verkeer in goede banen te leiden en om de veiligheid optimaal te verzekeren.
Succes Paul Bruneel schreef op 15.7 in HLN dat Middelkerke klaar was om tennisliefhebbers uit alle uithoeken van de wereld te verwelkomen. Toevallig had ik zelf juist uit ‘doorgaans welingelichte bron’ vernomen dat Thein San Suu Kyi uit Naypyidaw, de hoofdstad van Myanmar (of Birma) op 16 juli geland was in Zaventem, en dat hij met grote verwachtingen naar Middelkerke zou afzakken. Bruneel scheen zich maar niet te kunnen vastpinnen op het aantal plaatsen dat het popupstadion te bieden heeft. Officieel 6.000 maar de ene dag schijnen dat er voor hem 6.900 te zijn en de volgende dag dan weer 6.300.
Het moet toch een ontgoocheling zijn voor een ‘tevreden’ Michel en Janna dat er de eerste dag slechts 5.000 waren en dat ook de tweede en de derde dag (slechts kort!) heel wat onbezette plaatsen te zien waren op TV, niettegenstaande er alles aan gedaan werd om de camera daarvan weg te houden. Hoeveel van die toeschouwers niet betaald hebben, dat kan een buitenstaander niet achterhalen. Dat zullen er heel wat zijn want ik heb uit twee verschillende betrouwbare bronnen vernomen dat nogal wat 'gewone' mensen benaderd of uitgenodigd werden om GRATIS de wedstrijden te komen bekijken. Kwestie van niet voor halflege of halfvolle tribunes te moeten spelen. Voeg daarbij de sponsors en/of de VIP’s, de ‘80 aangekondigde journalisten uit heel de wereld’, de ploegafgevaardigden en –sympathisanten en je kunt daaruit opmaken dat de opbrengst voor de gemeente uit de verkoop van tickets heel wat lager zal zijn dan bij mijn schatting uit mijn vorig artikel.
Kwaliteit van de wedstrijden Mijn verwachtingen voor die wedstrijden stonden al niet hoog gespannen. De beste twee Canadezen Milos Raonic (ATP 8) en Vasek Pospisil (ATP 29) gaven geblesseerd verstek en werden vervangen door Frank Dancevic (272) en Filip Peliwo (491) Ik heb een tijdje gekeken naar de wedstrijd van Darcis. Geen hoogstaand spel en Dancevic slaagde er zowaar in een set te winnen na een wedstrijd van 2u42’ (!!!). Dat talent Goffin daarna ook niet zijn beste tennis bovenhaalde of niet moest bovenhalen, deden mij verlangen naar tennis van Djokovic, Federer, Nadal, Wawrinka, Murray. Wij worden natuurlijk verwend door de TV, maar dat is in alle sporten zo. Als je regelmatig FC Barcelona ziet spelen, dan is Westerlo-Lierse ook niet zo aantrekkelijk meer.
Volgens Bruneel gingen de toeschouwers nochtans uit hun dak en was er geen gebrek aan sfeer op de tribunes. Zo spannend zal/kan het wel niet geweest zijn, tenzij je ‘echt fanatiek’ te keer gaat. Die spanning was er zeker niet meer de derde dag. Omdat de overwinning toch al binnen was, vond de VRT het zelfs niet meer nodig de wedstrijden uit te zenden.
Was de kust dan toch niet de beste keuze? De kwaliteit van de wedstrijden op de eerste dag zou fel geleden hebben onder de stevige wind, de ‘zotte wind’ volgens Goffin, waardoor de ballen moeilijk te controleren waren en hij niet vol risico durfde spelen. Ja, aan de kust is er altijd wind en België wilde absoluut in open lucht spelen!
Het duurde blijkbaar wel een tijdje voor alle zitplaatsen waren ingevuld. Heel wat supporters zaten vast in de file. Eén daarvan kwam bijna een half uur te laat aan in Middelkerke. "Ik heb er meer dan 2 uur over gedaan vanuit Gent. Hoe dichter ik bij de kust kwam, hoe meer files er waren.” Ja, naar de kust toe zijn er op de vrijdag van het drukste weekend van het seizoen (!!!) altijd files.
België wilde ook op gravel spelen, speciaal omdat Raonic en Pospisil niet van die ondergrond houden. Maar … ze waren ‘gekwetst’ en deden niet mee.! Ik was verwonderd te zien dat het terrein tijdens de pauzes moest bijgewerkt worden. Ik hoorde achteraf op TV waarom. Dat zou het geval zijn in de eerste 14 dagen na de aanleg omdat het terrein dan nog beter moet aangestampt worden. Dat is dus een nadeel van een popupstadion in vergelijking met de grote gravelstadions.
En … zoals één van de journalisten schrijft: ‘Het Davis Cupduel tussen België en Canada had ook in de Antwerpse Lotto Arena gekund, of in de Sleuyter Arena van Oostende. Een stuk goedkoper zelfs.'
Of ik dan niet tevreden ben als de Belgen winnen? Natuurlijk wel! Onze spelers waren gemotiveerd en hebben er alles aan gedaan om de halve finales te bereiken. Het stoot mij echter tegen de borst dat zo’n overwinning niet op zijn juiste waarde beoordeeld wordt. Na de zege in het dubbelspel kwam er zelfs champagne aan te pas. ‘Noblesse oblige’, hé? In de ‘Gazet van Antwerpen’ is er sprake van een ‘historische overwinning’. België heeft in de achtste finale Zwitserland verslagen … omdat Federer (2) en Wawrinka (4) niet deelnamen. Ook de overwinning tegen Canada kwam er omdat de Canadese topspelers Raonic en Pospisil forfait gaven. Dus, fair en eerlijk blijven, hé. Ik zou het een schande gevonden hebben indien ze niet gewonnen hadden.
Ik overdrijf geenszins door te beweren dat de topspelers van de wereld weinig interesse vertonen voor de Daviscup, behalve bij de Fransen en de Britten. Ook in Argentinië - Servië was Djokovic (1) niet van de partij, Viktor Troicki (20) was er wel en verloor. Argentinië heeft nochtans geen enkele speler in de top-20 van de tennisrangschikking. Een topland zoals Spanje met drie spelers in de top-20 is er niet meer bij in de eindfase omdat de vedetten wel andere dingen te doen hebben.
Durven sportjournalisten dan niet meer de juiste toedracht weergeven?
En nu? Het vervolg van het ‘Davis Cupverhaal De tribunes zouden blijven staan tot eind augustus. Volgens de organisatoren kan het zijn dat er nog evenementen volgen in het stadion, zoals een festival of concert, maar er is nu nog geen concrete invulling. Maar nu … een onwaarschijnlijk vervolg. Geloof het of geloof het niet maar volgens de officiële informatie die ik van de organisatoren van de ‘Rising Stars’ mocht ontvangen, zou de tennisweek van die Tour inderdaad doorgaan in Middelkerke van 5 tot en met 13 september 2015 en dat voor de tweede keer op het Epernayplein. Daar zal dus opnieuw een tenniscourt moeten aangelegd worden met tribunes voor 1.500 of 1.700 toeschouwers., volgens de bron. Als dat inderdaad gebeurt, dan is het hoog tijd om na te gaan of er soms nog wat plaatsen vrij zijn in Beernem.
België komt dus van 18 tot 20 september 2015 in de halve finale uit tegen Argentinië in Wallonië. Of hebben Middelkerke en Tennis Vlaanderen nog ergens 500.000 euro (of meer?) te veel? En een transfersom betalen aan Wallonië, zeker?
Bronnen Mijn vorige artikels: 11.5 ‘Wordt Middelkerke nu ook nog een tennisgekke gemeente? Echt?’ 15.6 ‘Daviscup Middelkerke: prijskaartje wordt onwaarschijnlijke prijskaart’ ‘Onthoofd Canada ziet België als uitdaging in Davis Cup’ 14 juli 2015 De Standaard (Belga) ‘David Goffin: ‘Klaar voor Canada’ Gazet van Antwerpen (Belga) 14 juli ‘Pop-upstadion klaar voor Davis Cup’ 15 juli 2015 HLN door Paul Bruneel ‘Middelkerke bouwt gigantische tennisbaan speciaal voor Davis Cup’ HNB Dany Van Loo ‘500.000 euro voor drie dagen tennis in Middelkerke’ HNB door Paul De Keyser ‘Darcis op zijn hoede voor Dancevic, Canadezen vol vertrouwen voor Davis Cup’ door jvh Belga ‘5.000 tennisfans in pop-upstadion’ HLN 18.7.2015 Paul Bruneel ‘Op één match van halve finale’ HNB 18.7.2015 door Paul De Keyser ‘België naar halve finale Davis Cup’ in HNB van 18.7.2015 door vtvn (Belga)
Heeft Middelkerke (samen met andere badplaatsen) misschien, alle proporties in acht genomen, hetzelfde probleem als Barcelona?
Toen ik deze morgen mijn dagblad opensloeg werd ik verrast met de volgende titel “Te veel toeristen, dus verbod op nieuwe hotels’. In de ondertitel kwam het woord ‘Burgemeester’ voor. Vanzelfsprekend ging het niet om een uitspraak van ONZE burgemeester Janna Rommel – Opstaele maar om één van haar collega Ada Colau van Barcelona, een stad die wel ‘iets’ groter is dan Middelkerke.
Een beetje info over Barcelona Het is een havenstad aan de Middellandse Zee, die zelf 1.602.386 inwoners telt. Met de voorsteden erbij, zijn er dat meer dan 5 miljoen. Er zijn heel veel bezienswaardigheden, waaronder de kerk ‘Sagrada Familia’ en ‘La Rambla’, de brede en gezellige 1200 meter lange straat door het centrum, alleen toegankelijk voor voetgangers. Michel Landuyt kent de stad goed en is er een groot kenner en bewonderaar van. Hij refereerde er namelijk reeds naar bij twee lokale gelegenheden. In verband met het verkeersluw maken van de Meeuwenlaan en de Distellaan in 2011, beweerde hij dat hij er een La Rambla wilde van maken. Hebben jullie ook al eens gezien hoe 'verkeersvrij' onze twee lanen zijn? Toen de kerk van Leffinge in 2012 na 30 jaar renovatie ingewijd werd, verklaarde hij dat dit geen nieuw wereldrecord was want dat de werken aan de ‘Sagrada Familia’ al langer duurden. Hij zei toen ook: “We hadden hier bijna onze eigen Sagrada Familia. Een echte lijdensweg was het.”
En wie is Ada Colau en wat wil ze? Ik noem Ada verder bij haar voornaam, zonder haar te kennen, omdat ik haar actie zo sympathiek vind. Zij wil namelijk haar bevolking beschermen tegen de overlast van het toerisme. Hoorden jullie hier al ooit iets dergelijks door een kustburgemeester verkondigen? Wie zou dat immers durven?
Volgens haar is haar stad alle controle kwijtgeraakt. Ada woont twee blokken van de Sagrada Familia. Als nieuwe burgemeester ziet ze elke dag wat massatoerisme is en hoe dat een stad verandert. Nog niet zo lang geleden was de wijk rond de tempel van Gaudí ( = Sagrada Familia) er één zoals alle andere in de toen nog nauwelijks ontdekte stad. In 1990 bezochten bijna 400.000 mensen de kerk, een aantal dat eenvoudig opging in het dagelijks leven van de buurt. Nu zijn er dat 3,2 miljoen per jaar.
Hoe kan dit nu toch een probleem zijn? De zorgen in Barcelona kunnen onderverdeeld worden in drie begrippen: drukte, lawaai en ingepikte appartementen. Barcelona is na Londen en Parijs de drukst bezochte Europese stad. Het aantal toeristen is van 1,7 miljoen in 1990 gestegen tot 7,6 miljoen in 2014. De bewoners beklagen er zich over dat de toeristenmassa hen verhindert hun boodschappen te doen op de historische markt ‘La Boqueria’. Dat zou hun stad kapotmaken en Ada vindt dat haar Barcelona een authentieke stad moet blijven en geen pretpark. Er waren enkele jaren geleden ook al klachten over de drommen toeristen die halfnaakt door de stad liepen. Na heel wat discussie lanceert het stadsbestuur nu een campagne waarin wordt aangeraden niet in zwembroek of bikini door de stad te paraderen.
Vooral het nachtelijk lawaai begint iedereen fel op de zenuwen te werken. Iedere nacht geconfronteerd worden met illegale feesten en dronken en schreeuwende toeristen op straat, dat willen de inwoners niet langer aanzien.
Vele duizenden flats zouden illegaal onderverhuurd worden aan toeristen, waardoor die letterlijk doordringen tot in de huizen van de lokale bewoners, maar waardoor vooral de woningprijzen nog verder de pan uitrijzen. Dubieuze ondernemers in de toeristische sector parkeren massa's toeristen in goedkope, niet geregistreerde huurflats midden in de wijk met als gevolg dat veel van de oorspronkelijke bewoners Barceloneta moeten verlaten omdat ze de huurprijzen niet meer op kunnen brengen.
Wat wil Ada er dan wel aan doen? Barcelona telt voor het ogenblik 520 hotels. Ze heeft gezworen dat ze de vergunningen voor nieuwe hotels en toeristenappartementen zal schorsen, tot duidelijk wordt hoeveel toeristen elke buurt kan verdragen. De bestaande plannen om nog eens 30% meer hotels te bouwen, zullen (voorlopig althans) in de diepvries moeten.
Ada wil dat de huisvesting betaalbaar blijft. Ze voerde ooit vanuit de oppositie actie tegen de uitzetting van honderdduizenden gezinnen die hun hypotheek niet meer konden betalen. Ze wil nu dat niet langer elke dag nog vijftien mensen uit hun huis gezet worden.
De werkloosheid moet opnieuw onder de 18% zakken en hoogopgeleide jongeren moeten in eigen stad kunnen werken.
En de toeristische inkomsten, compenseren die dat dan niet? Vorig jaar brachten de toeristen 1,2 miljard euro in het laatje. Tevens was de toeristische industrie goed voor 100.000 jobs. Men kan zich uiteraard afvragen of dat dan niet opweegt tegen de overlast? Dat is natuurlijk DE keuze die moet gemaakt worden!! Daar dient weliswaar aan toegevoegd dat de 2,5 miljoen toeristen die Barcelona vorig jaar aandeden per cruiseschip niet in de stad eten noch slapen en er dus hun geld niet achterlaten.
Is dat echt te vergelijken met de Vlaamse kust? Ook Amsterdam, Berlijn, Venetië … en het Venetië van het noorden, Brugge, delen die zorgen In Venetië wonen nu nog slechts minder dan een derde inwoners, in vergelijking met de zestiger jaren?
De toestand aan de Vlaamse kust, dus ook in Middelkerke, is alvast op één zeer belangrijk punt, te vergelijken met Barcelona: de drukte. Dat begint ook hier een probleem te worden. Op de stranden liggen de toeristen sommige dagen bijna op elkanders schoot, op de dijken hinderen fietsende en wandelende toeristen elkaar en is het oppassen geblazen als men niet wil aangereden worden door een gocart. De avondmarkten en andere evenementen barsten bijna uit hun voegen.
Het trein- en autoverkeer naar de kust zit regelmatig vol. Uren aanschuiven met de auto op de autostrade is geen uitzondering meer. Eénmaal ter plaatse begint de parkeermiserie. Natuurlijk brengt zeer druk verkeer en het gebrek aan parkeerplaatsen ongemakken mee. Maar daar alleen blijft het niet bij! Neen, lang aanschuiven in grote warenhuizen is niet zo leuk! Ja, als haringen in een ton zitten als je een tram opstapt, is erg ongemakkelijk! Maar laten we eerlijk zijn! Het zijn vooral de horecazaken, de meeste toch, die steeds minder kwaliteit bieden. Een tafeltje in een restaurant moet je vele dagen op voorhand bestellen en je mag je gelukkig achten als je buurman niet met zijn neus in jouw bord zit. Een plaatsje vinden op het terras van een horecazaak wordt een echte zoektocht. De wachttijden worden steeds langer en steeds vaker is de bediening ondermaats. Dat vinden jullie toch ook onaangenaam, neem ik aan? Kunnen die tekortkomingen in de horeca allemaal verklaard worden door ‘onvoldoende geschoold en gemotiveerd personeel’ (koks, keukenmedewerkers, kelners en hotelreceptionisten), dat liever niet werkt ’s avonds en tijdens de weekends? De ganse toeristische sector zou daaronder te lijden hebben. Volgens de VDAB zouden er aan de kust een kleine twaalf percent vacatures meer zijn dan in de rest van Vlaanderen.
Of zou dat misschien ook kunnen verklaard worden door het feit dat de kust oververzadigd wordt? Misschien is het gedurfd als men zich afvraagt of onze handelaars dan die allergrootste druk nodig hebben om te overleven? Zouden ze niet wat minder stress kennen met wat minder personeel voor wat minder gestresseerde toeristen? Zoals in Barcelona zijn er ook hier heel wat toeristen die hier niet eten noch slapen en dus hun geld niet achterlaten: de 'dagtoeristen'. Burgemeester Lippens van Knokke noemde ze ooit 'frigobox-toeristen'.
Hebben wij aan onze kust ook last van halfnaakte toeristen in Aldi, Carrefour, Colruyt , Lidl? Natuurlijk niet! Hilde Veulemans, schepen voor toerisme in Oostende, beweert dat er elke zomer wel enkele in een kletsnatte zwembroek een winkel binnenwandelen, maar daar zou zich hier niemand over ‘opwinden’.
Voor wie nog niet gelooft dat ook wij de weg naar ‘vol’ en ‘overlast’ aan het opgaan zijn, ziehier enkele (uitgezochte) beelden:
Besluit Natuurlijk is de drukte in Middelkerke (nog) niet te vergelijken met deze in Barcelona. Natuurlijk wil niemand dat de toeristen wegblijven uit onze kustgemeente. De drukte begint hier wel zulkdanige proporties aan te nemen dat het niet leuk meer is. Onze bestuurders moeten we ervan kunnen overtuigen dat hier niet elk uur een manifestatie, een wedstrijd, … moet georganiseerd worden om … nog meer toeristen naar hier te lokken. Misschien moet meer de nadruk gelegd worden op de geneugten van strand en water, DE aantrekkingspolen die een kustplaats toch in eerste instantie biedt.
Middelkerke, Westende en Leffinge: Beaufort is Beaufort niet meer
Sinds Beaufort in 2000 voor het eerst georganiseerd werd, heb ik mij ervoor geïnteresseerd en heb ik de tentoongestelde objecten in onze gemeente bezocht. Nu de vijfde editie startte op 21 juni 2015 (en drie maanden duurt tot 21 september 2015), wilde ik die gewoonte in eer houden.
Er stonden lange tijd grote vraagtekens achter de organisatie, gezien de verlaging van de subsidiëringsbijdragen voor de cultuursector. Maar Beaufort gaat dus nu toch opnieuw door. Trouwe lezers van deze blog weten dat ik aan elke editie een artikel wijd. Vooral dus deze keer omdat het misschien toch de laatste zou kunnen zijn. Vanaf 2017 valt cultuur immers niet meer onder de bevoegdheid van de provincie maar wel onder die van de Vlaamse overheid. Maar de soep wordt nooit zo heet gegeten als ze opgediend wordt. Het zou best kunnen dat de Vlaamse overheid er gewoon mee doorgaat samen met de tien kustgemeenten (ook Knokke-Heist dus, dat de vorige keer niet meedeed). De 1 miljoen of 1,5 miljoen euro (al naargelang de bron) die de provincie er tot op heden oplegde, zullen in de toekomst ook wel gevonden worden, zeker? Dat hoopt men tenminste en er zijn er ook die daar zelfs voor pleiten. Dat is alvast ook de mening van de gedeputeerde voor cultuur Myriam Vanlerberghe.
Even herinneren… Beaufort was totnogtoe kunst in de open ruimte. In elke kustplaats werden driejaarlijks enkele kunstwerken tentoongesteld, met andere woorden de vorige vier Beauforts hebben (moderne) kunst naar de kust gebracht. Telkens werden dertig, vaak monumentale kunstwerken van evenveel hedendaagse kunstenaars - Jan Fabre, Daniel Buren, Antony Gormley, Philippe Aguirre en vele anderen - in de openbare ruimte van De Panne tot Knokke geplaatst. Middelkerke kocht ook telkens een werk: de roestige bulldozer in cortenstaal van Wim Delvoye op de zeedijk juist voorbij de ‘Rotonde’ (eigendom van het Vlaams Gewest), de lichtinstallatie op de watertoren in de Krokodil en verleden keer ‘I can hear it’, de hoornen van Ivars Drulle, vlak vóór de ‘Rotonde’. Deze keer werd het roer omgegooid.
Wat wordt of is het deze keer? De titel is deze keer ‘Buiten de Grenzen’. Er zijn drie grote hoofdlijnen, namelijk dialoog, natuur en architectuur en duurzaamheid. 'Er werd resoluut gekozen werd voor verandering en vernieuwing. De combinatie strand, zee, duinen en kunst blijft evenwel een uniek concept. Kunst en cultuur werken meer dan ooit als katalysator en economische motor om duurzaam cultuurtoerisme in de kustregio te promoten en zowel binnen- als buitenlandse kunstliefhebbers aan te trekken". Nu wordt gekozen voor een totaalproject langs de kust. Het omvat vooreerst een groepstentoonstelling op drie provinciale locaties (Het Zwin Natuurcentrum aan de oostkust, Domein Raversyde in het midden en het bezoekerscentrum De Nachtegaal in De Panne. Vertrekkend vanuit deze drie ankerpunten langs de kust deint Beaufort uit tot in de gemeenten met heel wat kleinere, tastbare projecten. Het is een solotentoonstelling van het collectief van gelijkgestemde kunstenaars ‘A Dog Republic’ genoemd, gesticht in 2011, onder de leiding van de 91-jarige architect, urbanist en ontwerper Yona Friedman, die samenwerkt met de Franse fotograaf en filmmaker Jean-Baptiste Decavèle, Vlaamse kunstenaar Nico Dockx en nog vele anderen om dit project zichtbaar te maken in de straten, winkels, panden, stranden, havens en dijken van de 10 kustgemeentes. Friedman zal overal te vinden zijn. Zijn aanwezigheid zal te bewonderen zijn in verschillende vormen: tekeningen, teksten, installaties, paviljoenen.
Hun boodschap wordt ‘lekker naïef’ genoemd: “vrede brengen door kunst met een brede waaier aan gevarieerde ingrepen op heel uiteenlopende locaties onder de noemer ‘Musée Promenade’ “. Dat vind ik inderdaad ook naïef en ik betwijfel ten zeerste of die boodschap wel zal aankomen!
Aangezien Middelkerke bij elke editie, en zoals we dat van hen gewoon zijn, redelijk diep in de subsidiekas tastte, wil ik natuurlijk extra de rol die onze gemeente nu speelt, benadrukken. Gezien de ‘mindere’ aard van de kunstwerken, zou de gemeentelijke subsidie verminderd zijn. Middelkerke moet dus ook minder betalen, mede door het feit dat deze keer geen kunstwerk moet aangekocht worden. Het ‘prijskaartje’ bedroeg vroeger meer dan 85.000 euro. Dat het gemeentepersoneel er anderzijds weer talloze werkuren zal aan besteed hebben, dat lijdt geen twijfel.
Sommige onderdelen van mijn tekst, werden integraal overgenomen van de teksten, verspreid door de organisatoren.
Wat wordt er in Middelkerke tentoongesteld? Er worden een aantal mobiele plexikiosken voorzien in de gemeenten die ze van een functie kunnen voorzien. In Middelkerke, ter gelegenheid van Leffingeleuren op 19 en 20 september, zal daarin een keuken of bar ingericht worden.
In een strandbioscoop, ter hoogte van de Paul de Smet de Naeyerstraat, toont Middelkerke dit jaar elke dag in juli en augustus, doorlopend van 10 tot 18 uur, kortfilms waarin het strand “het decor is van o.a. onmogelijke liefdes, zotte dromen, fantastische hallucinaties en kinderachtige wedijver”. De strandbioscoop vormt zo de voorpost van het museum ‘Kusthistories’ dat iedereen verwelkomt “om zich onder te dompelen in de rijke geschiedenis van het kusttoerisme”. Op beide plaatsen is A Dog Republic aanwezig met de animatiefilm ‘Les Vacances de Mam’zelle Balkis’ en tekeningen over het kustleven door de ogen van de hond.
Aangezien de bioscoop elke dag vanaf 10 uur geopend zou zijn, begaf ik mij op 1 juli om 11u10 naar het strand. Ontgoocheling! De gemeentewerklieden waren nog de kabels aan het leggen! In de loop van de namiddag zou de cinema pas opengaan. Hierboven rechts, zien jullie de lijst van de verschillende kortfilms die vertoond worden. De totale duur bedraagt 70 minuten.
De onlangs aan de buitenkant gerestaureerde Onze-Lieve-Vrouwekerk van Leffinge is voorzien van gekleurde glasramen, waardoor ‘het interieur terug in een feeëriek en intiem licht baadt’. Dat is nog te bezichtigen tot 21 september 2015.
Op 22 juni bezocht ik dat kunstwerk. Wat een ontgoocheling! Eerst en vooral dat kunstwerk zelf! Feeëriek en intiem licht? Dat heb ik alleszins zo niet ervaren! Je moet al van zeer goede wil zijn om dat schilderkladwerk te waarderen! Ziehier nog enkele persoonlijke foto’s:
Een folder over Beaufort en de betekenis van het kunstwerk en wat de kunstenaar daarin ziet, behalve de felle kleuren, is nergens te bespeuren.
De renovatie van de buitenkant van de kerk werd inderdaad in 2012 voltooid, na 30 jaar restauratie. Op de inwijding op 15 januari 2012 was ik ook aanwezig en ik schreef daarna dat de kerk aan de binnenkant nog ver van voltooid was: drie en een half jaar later hebben de muren nog steeds geen lek verf gekregen. Kijk maar naar de pilaar op de foto rechts. In zo’n omgeving zou ik nooit een tentoonstelling houden.
Op het strand tegenover het provinciedomein Raversijde, (is dat wel nog Middelkerke?) bevindt zich sinds 21 juni en tot 21 september 2015 het Museum van de Zee of Iconostase, werk van Yona Friedman. Deze constructie van een zevenhonderdtal metalen ringen op en rond de golfbreker is een architecturaal prototype op ware schaal en vormt dan ook het grootste werk van A Dog Republic tijdens Musée Promenade. “Deze schaal is nodig omdat de Iconostase de dialoog aangaat met de zee, waarvan de omvang elke monumentaliteit aan de kust in het niets laat verdwijnen. De zee beslist zelf wat ze op welk moment tentoonstelt. Na elke vloed zal ze haar sporen nalaten, in de vorm van zeewier, schelpen, verloren visnetten en ander afval, slechts zichtbaar bij eb en verschillend na elke getijdenwisseling.” Het is verboden de Iconostase te betreden. Ik vind de idee wel origineel.
Wie is Yona Friedman? Friedman is van oorsprong een Bulgaarse architect (1923, Budapest), theoreticus en stedenbouwkundige. "Friedman is geen traditionele denker. Met zijn vooruitstrevende ideeën en concepten probeert hij sinds het einde van de jaren vijftig onze leefwereld een ander zicht te geven. Hierbij trekt hij zich niets aan van de grenzen tussen disciplines. Ook nu, in een tijd waarin kwesties rond mobiliteit, globalisering, stedelijkheid en migratie steeds een belangrijkere rol spelen, zijn Friedmans concepten nog steeds actueel. Binnen de architectuurgeschiedenis van de 20ste en 21ste eeuw wordt hij als één van de belangrijkste denkers gezien. Friedman voorziet dat de toename van vrije tijd de maatschappij behoorlijk zal doen veranderen en een nieuwe architectuur zal eisen."
A-shovelin southdoor Pieter-Jan Ginckels
Volgens de organisatoren is ‘A-shovelin south’ een “veelzijdige, interactieve performance waar alle aspecten van een soort bouwproject in een grijpbaar artistiek jasje worden gestoken.” Met dit project wil Ginckels het nulpunt van de kust – een oppervlak verborgen onder de geschiedenis - blootleggen. Dat wil hij samen met ‘werkwillenden’ (vrijwilligers) uitvoeren.
In 14 dagen wordt langs de 67 kilometer kust tot ’s middags gegraven tot een wetenschappelijk, en telkens vast te stellen nulniveau bereikt wordt: ‘een historisch begraven oppervlak waar het strand ooit haar bovenste korrels droogde.Dat niveau en het niveau van vandaag, variëren van plek tot plek. Misschien wordt de sleuf in Oostduinkerke slechts een voet diep, waar in de schaduw van het Oostendse Kursaal de graafwerken de ploeg tot manshoge diepten brengt. Specialisten ter zake bepalen wanneer dit niveau bereikt is, nemen zandstalen af en geven het terrein vrij. Tijdens de middagpauze worden de stalen naar het kabinet gebracht, dat elke dag aangroeit met de getoonde ontdekkingen. Na de lunch wordt de sleuf gezekerd en opengesteld voor het publiek. Op het einde van de namiddag wordt de sleuf gedicht. Er wordt een vlag geplant die het litteken langs de gave kustlijn van een insigne voorziet. Op dat moment worden ook alle spades en schoppen gereinigd.’
Het was dus een ééndagsactiviteit, in Middelkerke op 30 juni 2015, ter hoogte van het De Greefplein en in Westende op 1 juli 2015 ter hoogte van het ‘Grand Hotel Belle. Vue telkens van 10 tot 17 uur. Deze activiteit was gratis, aan de geïnteresseerden werd gevraagd een eigen schop en zwemgerief mee te brengen. Ik begaf mij dus op 1 juli om 10 uur naar de plaats van het gebeuren. En wat stelde ik vast? Geen kunstliefhebbers, noch geïnteresseerden zoals ik. Drie vriendelijke jonge gasten verklaarden mij dat de plaats voor het graven nog moest bepaald worden en dat het resultaat om 14 uur gezien zou kunnen worden. Ik kwam dus terug en een kunstwerk is dat niet maar toch iets bijzonder, waar ik voorheen nog nooit van gehoord had. Zie hieronder rechts het resultaat:
Men kan dus duidelijk zien waar het nulniveau zich bevindt. Later moet of kan het verschil tussen de verschillende kustplaatsen misschien uitgebaat worden om betekenisvol te worden.
Unicorn Beach Drawings De organisatoren: “ ‘A Dog Republic’ geeft voorbijgangers op 11 augustus 2015 de kans om fantastische strand- en natuurtekeningen te maken in de duinen en op het strand. Die tekeningen moeten de natuur, water en wind trotseren. Ofwel kunnen ze zich handhaven ofwel verdwijnen ze na een paar uren, dagen, weken of maanden. Op die manier maak je een hoogstpersoonlijk kunstwerk in een prachtige uitvoering en omgeving.”
De strandtekeningen worden gemaakt uit natuurlijke materialen zoals hout, keien, biologisch afbreekbare kalk, schelpen, … en zullen in de loop van Beaufort Buiten de Grenzen her en der langs de kustlijn verschijnen. Een vast team van vrijwilligers zorgt samen met toevallige passanten of vooraf gecontacteerde groepen voor de uitvoering van de feeërieke ontwerpen, waar eenhoorns (unicorns) de hoofdrol zullen in spelen. ‘Op deze manier wordt drie maanden lang een participatief beeldend verhaal verteld op een canvas van 67 kilometer strand.
Eerbetoon aan ‘Moondog’ door Roland & Co De samenwerking tussen Beaufort en ‘A Dog Republic’ gebeurt ook op muzikaal vlak. Er komt tijdens het weekend van Leffingeleuren een project rond het werk van de New Yorkse dichter, componist en muzikant Moondog, wiens werk door diverse artiesten zal geïnterpreteerd worden. Onder andere Roland Van Campenhout, Mirko Banovic en Serge Feys werken momenteel aan een selectie uit het repertoire van Moondog dat op zondag 20 september éénmalig zal uitgevoerd worden.
Moondog werd blind in zijn jeugd maar slaagde er niettemin in diverse instrumenten uit te vinden. Hij was geboren in 1916 en leefde van eind jaren ’40 tot 1972 in New York waar hij zich vaak op de hoek van 53rd and 6th Av. posteerde, uitgedost in viking-tenue.
Van 1974 tot zijn dood in 1999 leefde hij in Münster, Duitsland. In de jaren 1940 werd zijn muziek uitgevoerd door het New York Philharmonic. Zijn werk was sterk beïnvloed door bvb. geluiden uit de straat zoals de metro. Zijn invloed reikte van Steve Reich en Philippe Glass tot Marc Bolan, Anthony and The Johnsons en Mr Scruff.
Slideshows 2015 Op verschillende kusttrams worden slideshows van A Dog Republic getoond. Daarin worden discussies aangegaan over het doel van hedendaagse architectuur en musea en wat de rol van ‘Metropool Europa’ hierin is, maar worden ook sprookjesachtige en historische verhalen verteld en aanbevelingen gegeven aan hond en mens. De tekst is leesbaar aan de buitenkant van de tram, zodat wachtende reizigers en voorbijgangers letterlijk een verhaal aan hen zien voorbij gaan. De tramgebruikers in de tram kunnen door te tekeningen heen naar buiten staren, 'waardoor het landschap een nieuwe identiteit krijgt en ze samen met A Dog Republic nieuwe dagdromen vorm kan geven'.
De kunstenaar Pieter-Jan Ginckels www.pieterjanginckels.be "Pieter-Jan Ginckels is een veelzijdig kunstenaar die zich niet in een hokje laat duwen. Met zijn achtergrond als architect bouwt hij zijn werken en projecten op vanuit een bewondering voor het alledaagse leven. Zijn werken zijn een bonte kruisbestuiving van grafische beeldvorming, multimediale installaties, artistieke constructies etc. Actief in binnen- en buitenland is Pieter-Jan Ginckels bij uitstek een kunstenaar die buiten zijn grenzen treedt en dus past zijn werk uitstekend binnen de filosofie van Beaufort 2015."
Samengevat
Datum
Plaats
Kunstwerk
21.6 - 21.9.2015
Kerk Leffinge
Glasramen
Juli + Aug Dagelijks 10-18 uur
Strandbioscoop
Ter hoogte Smet de Naeyerlaan
Kortfilms over strand
21.6 – 21.9.2015
Strand ter hoogte van het provinciaal domein ‘Raversyde’
Museum van de Zee of Iconostase = 700 metalen ringen rond golfbreker
30.6.2015 Voormiddag
Middelkerke - strand, ter hoogte van De Greefplein
Graafwerken ‘ A - Shovelin south’
1.7.2015 Voormiddag
Westende - strand, ter hoogte van ‘Grand Hotel Belle-Vue’
Graafwerken ‘A - Shovelin south’
11.8.2015
Strand
Unicorn Beach Drawings
19 – 21.9.2015
Leffinge - Leuren
Muzikaal eerbetoon aan de iconische New-Yorkse kunstenaar Moondog.
En … wat denken de kustburgemeesters ervan? Burgemeester Janna Rommel-Opstaele (Open Vld) is niet gelukkig met de toebedeling van de werken. "Het gaat vooral om kleine projectjes, zoals in de kerk van Leffinge. Het bedrag dat we moeten betalen om deel te nemen als gemeente is lager dan vroeger, maar wij hadden liever grotere kunstwerken gezien waarvoor de mensen de kustlijn zouden aflopen. Het kunstwerk op de laatste golfbreker van Middelkerke, richting Oostende (Iconostase van kunstenaar Yona Friedman, red.) vind ik wel origineel, maar ik vraag me af wat het publiek ervan zal vinden.”
De Bredense burgemeester Steve Vandenberghe (sp.a) windt er geen doekjes om. "Wij betalen 26.000 euro voor twee jaar. Maar de organisatie communiceert heel slecht. Op 21 juni zouden er twee kunstwerken geplaatst worden, maar de werken zijn nog niet eens gestart op Grasduinen en op het strand. We weten niet wat er komt, dus we weten ook niet of het kwalitatief in orde zal zijn. Bredene is nog ontgoocheld dat de communicatie van Beaufort gericht is op de provinciedomeinen. Veel inwoners zijn niet op de hoogte van wat Beaufort zal doen in de kustgemeenten. Ik zou dan ook voorstellen om niet meer mee te doen aan het kunstevenement".
In Nieuwpoort wordt iets voorzichtiger gereageerd. Schepen Geert Vanden Broucke (CD&V): "Wij zijn nog in blijde verwachting van de kunstwerken. Beaufort heeft beloftes gedaan, maar er is nog maar weinig concreet. Wij hebben ook al diverse commentaren gehoord en ik vrees dat deze editie van Beaufort er een zal zijn die enkel gesmaakt zal worden door de echte kunstkenners.”
Burgemeester Ann Vanheste (DAS) van De Panne:"De ommezwaai komt uiteraard door een kleiner budget. De kunstwerken die er staan zijn niet mijn persoonlijke smaak, maar ik kan ze wel appreciëren. Beaufort biedt de kans om andere kunst te leren kennen. Ik geloof zeker in deze editie. Te meer dat onze gemeente één van de drie domeinen (De Nachtegaal, red.) heeft waar er werken staan."
Burgemeester Marc Vanden Bussche (LB) van Koksijde: "We zijn best tevreden. Het budget voor Beaufort is zodanig verminderd dat je geen editie kan maken waarbij elke kustgemeente zijn monumentaal werk heeft. Ik vind dat de organisatie met de beperkte middelen die het had er toch iets moois van gemaakt heeft"
Oostende heeft nog geen klachten opgevangen.
De provincie West-Vlaanderen, die Beaufort organiseert en er 1,5 miljoen euro aan besteedt, vindt de kritiek voorbarig. Gedeputeerde voor cultuur Myriam Vanlerberghe (sp.a)."Beaufort is niet alleen wat nu te zien is. Er zijn ook tijdelijke zaken. Kunst is ook een individuele zaak. Bovendien hebben we meermaals alles overlopen met hen. Daarnaast hebben de gemeenten nog nooit zo weinig moeten meebetalen. Ik zou liever zien dat ze wat geduld hebben. Maar we zullen met hen samen zitten en dit verder bespreken. Het zou jammer zijn als ze niet meer meedoen. Want over de media-aandacht, ook internationaal, kunnen de kustgemeenten echt niet ontevreden zijn."
Besluit Beaufort heeft dus een heel andere gedaante aangenomen. Volgens mij de zwakste van de vijf edities. Ik ben meer te vinden voor kunstwerken zoals diegene die in 2012 tentoongesteld werden. Te weinig geld? Komaan, zeg! Misschien het aantal werken verminderen? Ik vind het in 2015 allemaal wat gek en bij het haar gegrepen. Of ben ik nu geen ‘echte kunstkenner’? Ik denk dat het een wijze beslissing zou zijn om er mee op te houden.
PS Aangezien bepaalde activiteiten pas later plaatsgrijpen (Unicorn, Moondog) zal ik er op het gepaste ogenblik aandacht aan besteden. Ondertussen zal ik ook een bezoek gebracht hebben aan de strandbioscoop en zal er misschien ook een tram met slideshows aan mij voorbij gereden zijn.
Westende (en Middelkerke) aan de vooravond van een nieuw seizoen…
Af en toe schrijf ik een artikel, dat ik onderbreng in de map ‘Allerlei’ omdat het, zoals de naam het zegt, een beetje over van alles gaat. Ja, ik heb soms al wat langer mijn grijze cellen moeten raadplegen omdat de voorraad titels meer en meer uitgeput geraakt. We hadden namelijk reeds: ’Even nakaarten’ (als het gaat over iets waar ik het vroeger al eens over had) ‘Een beetje van alles’ ‘Zomerse waarnemingen’ ‘Gezien in Westende op een zonnige fietsdag’ ‘Nog maar eens een signaalkaart’ ‘Interessante weetjes’ ‘Om in te spelen op de actualiteit’ ‘Misschien wisten jullie dat nog niet?’ ‘Hoe zou het in Westende gesteld zijn met?’ ‘Zomerse sprokkelingen’ ‘Tussendoortjes’ ‘Hebben jullie dat ook al opgemerkt?’ ‘Verscheidene’
Als er zich dan enkele gebeurtenissen voordoen, die geen apart artikel rechtvaardigen, maar die ik toch zo niet wil laten voorbijgaan, dan moet ik nog maar eens zo’n titel vinden. En dat is dan ook nu gebeurd. Mijn keuze vindt vanzelfsprekend een verklaring in de zojuist gestarte zomer en het nakende seizoen..
Ben je al naar de markt geweest in Westende-dorp?
Enkele weken geleden reed ik op een maandagvoormiddag langs het August Meynneplein en toen kreeg ik een verrassing te zien: er stonden daar een viertal marktkramen: een fruit- en groentehandelaar, een grill, … De week erna heb ik dan volgende foto’s genomen.
Zal die nieuwe poging nu meer succes hebben dan de vorige? Ik hoop het natuurlijk wel, maar het gering aantal bezoekers doet mij vrezen dat dit niet het geval zou kunnen zijn. Dat was ook de reden waarom de markt destijds een voortijdig einde kende.
Om de juiste toedracht daarvan te kennen, ging ik te rade bij gemeenteraadslid Lode Maesen, toen schepen voor de markten, die op aanvraag van de toenmalige voorzitster van de handelaarsbond, Natacha Lejaeghere, de nodige stappen zette. Lode: ‘Toen ik navraag deed, waren nauwelijks marktkramers te vinden die wilden komen. . Er werd nog een poging gedaan door de prijzen te zakken tot een minimum, er werd ook aan de Middelkerkse marktkramers een lagere prijs voor Middelkerke aangeboden wanneer ze Westende er zouden bij nemen, maar ook geen succes. Het is gewoon niet winstgevend.” Lode denkt dan ook dat de nieuwe poging tot mislukken gedoemd is. Heeft huidig gemeenteraadslid Lejaeghere de nieuwe schepen van het tegendeel kunnen overtuigen en heeft deze het dossier niet zo grondig bestudeerd als de vorige? De toekomst zal het moeten uitwijzen.
Men is alvast gestart onder een ongunstig gesternte, midden in een periode waarin allerlei werken het verkeer en het leven in het dorp grondig verstoren. Blijkbaar was ik ook niet de enige verraste Westendenaar. Iemand die nauwelijks op 300 meter van de markt woont, was evenmin op de hoogte van de weer opgeviste marktdag. Hebben wij de informatie daarover gemist of was die er gewoon niet?
Heb je al eens een strandbar bezocht?
In Westende zijn er namelijk vier vergunningen uitgereikt.
In de verlenging van de Ooievaarslaan (lot 3) (vergunning op naam van M. Vandendriessche) Tegenover de kruising van Zeeravenlaan en Pelikaanlaan (vergunning op naam van Piet Dobbels) Ter hoogte van de Meeuwenlaan (lot 4)(vergunning op naam van Dimitri Godfroid) Ter hoogte van de Flandrialaan (lot 8): van Piet Dobbels
Omdat deze laatste bar er nog niet staat, heb ik dan maar de lege terras (op hetzelfde ogenblik) van ’t Bretoentje toegevoegd. Dat ligt namelijk in volle schaduw en net zoals alle andere dijkterrassen blijft die meestal leeg tot ze in de namiddag door de zonnestralen bereikt wordt. Op 26 juni rond de middag waren die terrassen wel goed gevuld.
Terrazza Papagayo
Cocktailcab ’t Bretoentje
De bars kregen allemaal een mooie naam. Ik heb er één bezocht en de andere goed geobserveerd en beoordeeld op basis van toegang op zand of houten loper, nabijheid toilet, meubilair, aanbod aan dranken en de prijs ervan, ligging langs de dijk of strand. Het is nog wat vroeg om nu al hun kwaliteiten en gebreken op te noemen. Ik zal dat eens doen op het einde van het seizoen. Ik maak hier één uitzondering. De ‘CocktailCab’ zal het volgens mij moeilijk hebben om te overleven. Ze ligt afgelegen en met schamele plooistoelen als meubilair is ze weinig aantrekkelijk Voor alle bars zal er sowieso moeten afgewacht worden of ze ook rendabel zullen zijn.
Ook in Middelkerke kan op vier plaatsen op het strand een bar bezocht worden:
Muchacha: tegenover de Prosper Poulletstraat (boven links op onderstaande foto)) Tiki Beach: tegenover de Jules Van den Heuvelstraat (boven rechts) Blue Beach: tegenover de Smet de Nayerstraat (onder links) Pata Pata Beach: tegenover het Arthur de Greefplein (onder rechts)
Eigenlijk is er nog een vijfde bar op het Sportstrand ongeveer ter hoogte van de Louis Logierlaan, een kleintje dan, namelijk ‘La Cabana’. Dat sportstrand moet wel nog ingericht worden, want op 26 juni stond daar nog niets.
Onkruid vergaat niet
Jammer toch, want dat zou de gemeente heel wat werk besparen … als men echt de bedoeling zou hebben om het onkruid te verwijderen. In de Essex Scottishlaan, halverwege tussen de Doornstraat en de ‘Generaal Grossettilaan’ staat er een zitbank. Toen ik er op 17 juni 2015 voorbijreed, maakte ik een meningsverschil mee tussen twee bejaarde mensen. De man had zich neergezet op een kleine oppervlakte van de bank en nodigde zijn wederhelft uit hetzelfde te doen. “Ben je zot?”, vroeg de vrouw.” Met mijn wit kleedje op zo’n vuile, door onkruid, doornen en distels overwoekerde bank gaan zitten en met mijn mooie wandelschoenen in het slijk?”
Ongelijk kon haar man haar eigenlijk niet geven. En ik natuurlijk ook niet!. Het is trouwens niet de eerste keer dat ik hier een foto weergeef van deze schandalig verwaarloosde bank, een model van wat je zelfs aan een lokale bewoner niet kunt aanbieden, laat staan aan een verwende toerist. De eerste keer was op 23 augustus 2009. Deze keer is de omgeving wel veel ‘groener’.
Maar dat onkruid tiert ook weelderig op nog meerdere andere plaatsen, bijvoorbeeld op de parking naast het hotel ‘Melrose’. Hieronder zien jullie hoe de toerist er verwelkomd wordt:
Proper is anders, nietwaar?
Ik vind trouwens dat de gemeente strenger moet zijn voor niet onderhouden privaatterreinen, zichtbaar van op de openbare weg. Maar … dan moet de gemeente wel het goede voorbeeld geven, natuurlijk!
*
>
>
>
