De poging de artiest in iedere klungelaar wakker te schudden, is vergelijkbaar met die van fabrikanten van de schildersetjes met voorgefabriceerde vakjes en nummers met corresponderende kleuren. De belofte van de makers is dat iedereen kan schilderen. Vul het vakje met de juiste kleur en voilà: er ontstaat een kleurig savannetafereeltje met een leeuw en een olifant. 'Ontdek dat fantasie vleugels geeft', heet het dan. Bij Google lukt dat zonder nummertjes, zonder verfdoos en zonder geklieder. Maar vooral: met meer vrijheid.

Op Autodraw.com kan iedereen met te weinig tekentalent terecht om daar zijn krabbels in te voeren. Dat lukt met een muis op de computer, maar gaat veel makkelijker met de wijsvinger op het scherm van een smartphone of tablet. Het werkt verrassend goed, met dank aan Google's ervaring met kunstmatige intelligentie. Een bibberige interpretatie van een taart voor een verjaardagsuitnodiging wordt door Google zonder problemen herkend, waarna de tekenaar uit een aantal opties kan kiezen.

Taart met twee verdiepingen, taart met drie kaarsen of gewoon een taartpunt? Het kan allemaal. Autodraw is een logisch vervolg op een ander AI-tekenexperiment van Google: Quickdraw. Hier wordt mensen gevraagd iets binnen twintig seconden te tekenen, waarna Google vertelt of de poging is geslaagd. Ook de niet-herkende tekeningen dragen zo bij aan de kennis van de machine. Precies deze kennis wordt nu voor Autodraw gebruikt.

Miró

Doet Google dit om aardig gevonden te worden? Dat is hooguit een aardig bijeffect. Zoals bij al zijn andere experimenten met kunstmatige intelligentie is het Google's inzet om een groot neuraal netwerk te maken dat in staat is de wereld om zich heen te begrijpen. In dit geval: krabbeltjes. Het principe van zo'n netwerk is dat het zelflerend is. Hiervoor is het essentieel om de hongerige machine te voeden met gigantische hoeveelheden data. Dit is één van de geheimen achter alle vorderingen die recent met kunstmatige intelligentie gemaakt worden, niet alleen door Google.

Met realtime-vertalingen bijvoorbeeld, met een spelletje Go, bij het herkennen van uw kat op Google Photos, met spraak voor slimme spraakassistenten als Siri van Apple of met verkeerssituaties om auto's zelfrijdend te maken. Uw krabbels - hoe slecht ook - helpen Google om zijn neurale netwerk beter te maken.

Techsite CNet vraagt zich al af of de machine ook in staat is moderne kunst beter te interpreteren dan de mens. Dat lijkt nog niet altijd het geval te zijn. Een ingevoerde tekening van Joan Miró werd althans door Google geïnterpreteerd als een teddybeer. Er zijn geen aanwijzingen dat de Spaanse schilder dat voor ogen had.