Bosheks

Hoewel een van de betrokken agenten al eerder was berispt voor extreem geweld komen ze er nu ook weer mee weg !

Op naar het volgende slachtoffer waar ze weer de macho kunnen uithangen. Moeten deze figuren niet eens onderzocht worden door een psychiater aangezien wetenschappelijk is aangetoond dat er veel psychopaten onder politiebeambten zitten... maar ook onder rechters !!

OM houdt agenten hand boven het hoofd in de zaak Mitch Henriquez

Het OM kondigde aan twee daders van de moord op Mitch Henriquez te vervolgen. Dit is beter dan niets, maar geen overwinning. Structurele verandering is nodig om de steeds verder uitdijende macht van het politieapparaat te stoppen

Twee van de vijf betrokken agenten worden vervolgd. ‘Van de twee agenten die vervolgd worden, paste één de nekklem toe en de ander heeft op de neus geslagen en pepperspray gebruikt’, aldus het Openbaar Ministerie. Volgens advocaat Roethof is één van de twee de zwaar bekritiseerde commandant. Dit besluit tot beperkte vervolging is hypocriet en helpt politiegeweld in stand houden.

mitch In vergelijkbare zaken waarbij mensen omkomen door het geweld van een groep gaan individuele daders ook niet vrijuit voor hun ‘beperkte’ rol in het geweld. Zonder de agenten die op de benen van Mitch Henriquez gingen zitten, was hij ook geen willoos slachtoffer geweest van de nekklem en de pepperspray die in zijn gezicht werd gewreven. De andere drie zijn dus medeplichtig. Zij schoten Mitch niet te hulp toen hij bewusteloos in een busje werd getild. De agenten opereerden als groep en moeten daarom ook als groep berecht worden.

Niet alleen de gedeeltelijke vervolging van de daders is een klap in het gezicht van de nabestaanden. Zo wordt geen van de agenten vervolgd voor een gebrek aan medische zorg. Hiernaast lijkt het OM voor te sorteren op vrijspraak of lage straffen omdat het de aanhouding en het naar de grond werken van de grappende Mitch ‘terecht’ noemt – in tegenstelling tot het rapport van afgelopen zaterdag. Vier jaar geleden was de vooronderstelling dat de 17-jarige Rishi Chandrikasing een wapen droeg, reden genoeg voor de rechter om de dodende agent vrij te spreken.

Het in het rapport beschreven politiegeweld in de zaak van Henriquez in combinatie met de poging door het OM om dit toe te dekken, moeten reden zijn om onderzoek te heropenen naar eerdere dodelijke slachtoffers van de politie. Ten minste zeven mensen zijn sinds de moord op Henriquez in de handen van de politie overleden. Van Rupert Lodevica, Mitchel Winters en Umaru Sesay kennen we de naam, van de vooralsnog naamloze doden uit Den Haag, Dordrecht, De Kwakel en Amsterdam-Oost niet. Publieke centrale cijfers ontbreken.

Politiegeweld is structureel
Het grote aantal dodelijke slachtoffers van politiegeweld in Nederland – ook in vergelijking met omliggende landen – is een direct resultaat van racisme en een politieapparaat dat meer bezorgd is om PR dan om mensenlevens. Dit wordt versterkt door het beleid van ministers, het OM en burgemeesters die de afgelopen jaren stelselmatig de bevoegdheden van agenten hebben verruimd en elke terughoudendheid met geweldstoepassing uit de weg gingen.

Zo werd in samenspraak met de Haagse politie een rapport gefabriceerd waarin etnisch profileren ontkend werd. Hiernaast subsidieert de gemeente Den Haag met veel geld een aantal jongerenorganisaties in de Schilderswijk. Dit mes snijdt aan twee kanten: de politie kan zeggen dat er ‘resultaat’ wordt geboekt en kan deze ‘dialoog’ tegelijkertijd gebruiken om activisten de mond te snoeren.

Elke beslissing om dodende agenten niet te vervolgen of vrij te spreken, benadrukt dat agenten boven de wet staan. Het nieuwe wetsvoorstel van van der Steur wil deze aparte berechting zelfs formaliseren door dodende agenten niet direct als verdachte aan te merken. ‘Uitgangspunt is om recht te doen aan en meer rekening te houden met de speciale – en vaak kwetsbare – positie van de politieagent.’ Het is dit beleid dat de ervaring van agenten centraal stelt – en niet die van slachtoffers – dat voorkomt dat agenten terughoudender worden in het toepassen van geweld.

De zorg om de dodende agent staat in schril contrast met de schandalige behandeling van nabestaanden van slachtoffers van politiegeweld. Zo stellen de ouders van Michael Koomen dat zij door het OM en de politie ‘werden behandeld als criminelen’, zouden er volgens de media verdovende middelen in Rishi’s bloed hebben gezeten en werd de ongewapende Mitchel als ‘fervent kickboxer’ bestempeld. De vader van Ihsan Gürz werd zelfs het zwijgen opgelegd door de rechter.

Hoe verder?
De dood van Mitch Henriquez is een voorbeeld van wat er gebeurt als agenten steeds meer mogen van de minister en de rest van de politiek. Het OM gaat enkel tot vervolging over vanwege de ophef over de beelden, de rellen en protesten. Onze burgerrechten staan steeds verder onder druk. Of we nu willen demonstreren, actie voeren in de Schilderswijk of filmpjes maken voor YouTube. Om deze trend te keren doet het ertoe welke eisen activisten naar voren schuiven.

Verschillende eisen kunnen onze positie versterken tegenover de politie:

1. Voer stopformulieren in. Deze zijn niet waterdicht, maar kunnen agenten dwingen om verantwoordelijkheid te nemen voor hun handelen. In Den Haag werd afgelopen zomer nog een raadsmeerderheid op dit punt overruled door burgemeester van Aartsen.
2. Ontneem agenten hun pistolen. In Groot-Brittannië draagt het gros van de agenten geen pistool en is het aantal dodelijke slachtoffers beduidend lager.
3. Berecht dodende agenten zoals ieder ander. Heropen hiervoor het onderzoek naar eerdere slachtoffers van politiegeweld en stop het wetsvoorstel van Van der Steur dat aparte berechting van agenten wil invoeren.

Deze hervormingen kunnen helpen om (gekleurde) levens beschermen tegen politiegeweld, maar zijn hier geen definitief antwoord op. De wortels van de politie liggen in een ontzettend ongelijke maatschappij waarin een kleine minderheid alle rijkdom in handen heeft. Deze 1% gebruikt de politie om de status quo te verdedigen en racisme om de aandacht hiervan af te leiden en mensen te verdelen.

Dit maakt de strijd tegen politiegeweld een centraal punt voor socialisten. Deze strijd kan alleen succesvol zijn wanneer die gekoppeld wordt met verzet tegen elke vorm van onderdrukking en racisme: van Zwarte Piet en islamofobie tot de hypocriete ophef over ‘tuigvloggers’. Het is deze systematische ontmenselijking in combinatie met toenemende bevoegdheden voor de politie die steeds meer slachtoffers maakt.

Berecht alle agenten die Mitch Henriquez hebben gedood!
Gerechtigheid voor alle slachtoffers van politiegeweld!

Zie voor meer info onderstaande infographic over het gedraai van de politie.

Infographic-Zaak-Mitch-Henriquez

Dit artikel verscheen eerder op Socialisme.nu

Dood en geen straf. Leg dat maar ’s uit

Eerst was hij gezond, toen hield de politie hem aan, daarna was hij dood. Justitie onderzoekt de zaak en constateert dat twee agenten buitensporig geweld hebben gebruikt. Ze brengt de zaak voor de rechter en formuleert haar strafeis. Die luidt: géén straf.

Verbouwereerd praat een van de nabestaanden van Mitch Henriquez met de pers. „De politie heeft te veel geweld gebruikt”, zegt ze op de gang van de extra beveiligde rechtbank op Schiphol. „Dit ziet toch iederéén op de beelden?”

Dat ís ook ingewikkeld uitleggen, zegt een woordvoerder van het Openbaar Ministerie (OM) maandag na afloop van het requisitoir. Even daarvoor zeiden de officieren van justitie al te beseffen dat hun standpunt „hard” zal aankomen bij de nabestaanden. Uit vrees voor maatschappelijk onbegrip staan na de zitting drie voorlichters van justitie klaar om ieder die het horen wil over de onderbouwing te informeren.

Het Openbaar Ministerie acht de twee agenten, vervolgd wegens de gewelddadige arrestatie in 2015 van de 42-jarige Arubaan in het Haagse Zuiderpark, schuldig aan ‘mishandeling’ maar niet aan mishandeling ‘met de dood tot gevolg’, staat in het 53 pagina’s tellende requisitoir. Voor een vergelijkbare mishandeling door een burger zou een eis van 120 uur taakstraf volstaan, maar voor agenten geldt volgens justitie een andere eis: de samenleving verwacht dat ze zich zonder aarzeling inzetten in risicovolle situaties. En omdat de twee agenten al zijn getuchtigd door de politie én door de samenleving – „de zaak heeft op hen grote impact gehad” – acht ze straf onnodig.

Overigens zeiden de officieren tijdens de zitting dat de twee agenten bij de arrestatie van Henriquez wél disproportioneel hebben gehandeld. De arrestatie had sowieso met minder geweldsmiddelen gekund: Henriquez verstoorde de orde, maar reële vrees voor wapenbezit, zoals de agenten hadden beweerd, ontbrak. En toen hij zijn verzet al had gestaakt, werd hij liggend op de grond geslagen, ‘gepepperd’, en in een nekklem genomen.

Begin van dit jaar leek de strafeis dan ook zwaarder uit te pakken. Toen ging justitie er nog vanuit dat juist de nekklem oorzaak was van het overlijden van Henriquez. Hij was er zeer waarschijnlijk door gestikt, schreef de patholoog in haar rapport. Maar die conclusie kantelde nadat de advocaten van de twee agenten een andere deskundige hadden geraadpleegd die deze lezing zeer ónwaarschijnlijk vond vanwege de relatief korte duur van de verwurging. Deze deskundige ging uit van een acuut stresssyndroom: de adrenaline zou door schermutselingen met de politie zijn gestegen tot een giftig niveau, met hartstilstand tot gevolg. Bij opgewonden arrestanten komt dat vaker voor. En ook een derde deskundige zei bij de zitting vorige week geen direct verband te kunnen aantonen tussen de nekklem en de dood van Henriquez.

Sindsdien gaat ook justitie uit van een acuut stresssyndroom als meest waarschijnlijke doodsoorzaak. En omdat bij zo’n syndroom geen direct causaal verband kan worden aangetoond tussen het onrechtmatig gebruikte geweld van de verdachten en het overlijden van Henriquez, kunnen ze voor zijn dood niet verantwoordelijk worden gehouden.