Een internationale groep artsen en medische wetenschappers heeft een verklaring opgesteld waarin ze zich uitspreken tegen het coronabeleid en de beleidsmakers beschuldigen van potentiële ‘misdaden tegen de menselijkheid’ omdat ze artsen ervan weerhouden om hun patiënten levensreddende behandelingen te geven en wetenschappelijke discussies de kop indrukken.

In het document stellen zij dat de behandelingen die wel worden gegeven, hebben geresulteerd in onnodige ziekte en sterfte. De verklaring is inmiddels ondertekend door meer dan 3900 artsen en wetenschappers.

Bedreigingen, karaktermoord en censuur

De groep artsen en wetenschappers kwam eerder deze maand in Rome bijeen om te spreken over de coronapandemie. Deze top, die werd gehouden van 12 tot 14 september, gaf medische professionals de kans om ervaringen uit te wisselen.

Het document, dat hieronder kan worden gelezen, is tijdens de conferentie opgesteld. De ondertekenaars hadden niet verwacht dat ze het slachtoffer zouden worden van bedreigingen, karaktermoord en censuur.

Dr. Robert Malone, de uitvinder van de mRNA-vaccintechniek, las de verklaring voor tijdens de top in Rome:

Dit is de Nederlandse vertaling van de verklaring, zoals hier verschenen op de website van de ‘Rome Declaration’:

Wij, de artsen van de wereld, verenigd en loyaal aan de eed van Hippocrates, erkennend dat het beroep van geneeskunde zoals wij dat kennen op een kruispunt staat, zien ons genoodzaakt het volgende te verklaren;

OVERWEGENDE dat het onze grootste verantwoordelijkheid en plicht is de waardigheid, integriteit, kunst en wetenschap van de geneeskunde te handhaven en te herstellen;

OVERWEGENDE dat er een ongekende aanval is gepleegd op ons vermogen om voor onze patiënten te zorgen;

OVERWEGENDE dat de beleidsmakers ervoor hebben gekozen om een “one size fits all”-behandelingsstrategie af te dwingen, die leidt tot onnodige ziekte en dood, in plaats van fundamentele concepten van de geïndividualiseerde, gepersonaliseerde benadering van patiëntenzorg te handhaven, waarvan is bewezen dat deze veilig en effectiever is;

OVERWEGENDE dat artsen en andere zorgverleners die in de frontlinie werken en gebruikmaken van hun kennis van epidemiologie, pathofysiologie en farmacologie, vaak als eerste nieuwe, potentieel levensreddende behandelingen identificeren;

OVERWEGENDE dat artsen steeds vaker worden ontmoedigd om een open professioneel discours te voeren en ideeën uit te wisselen over nieuwe en opkomende ziekten, waardoor niet alleen de essentie van het medische beroep in gevaar komt, maar nog belangrijker, tragischer, het leven van onze patiënten;

OVERWEGENDE dat duizenden artsen worden verhinderd om hun patiënten te behandelen als gevolg van barrières die door apotheken, ziekenhuizen en volksgezondheidsinstanties worden opgeworpen, waardoor de overgrote meerderheid van de zorgverleners hulpeloos is om hun patiënten te beschermen in het licht van ziekten. Artsen adviseren hun patiënten nu om gewoon naar huis te gaan (waardoor het virus zich kan repliceren) en terug te keren wanneer hun ziekte verergert, wat resulteert in honderdduizenden onnodige sterfgevallen van patiënten als gevolg van het niet behandelen;

OVERWEGENDE, dat dit geen geneeskunde is. Dit is geen zorgverlening. Dit beleid zou in feite misdaden tegen de menselijkheid kunnen vertegenwoordigen.

EN DERHALVE:

CONCLUDERENDE, dat de arts-patiëntrelatie moet worden hersteld. Het hart van de geneeskunde is deze relatie, die artsen in staat stelt om hun patiënten en hun ziekten het beste te begrijpen, om behandelingen te formuleren die de beste kans op succes geven, terwijl de patiënt een actieve deelnemer is aan hun zorg.

CONCLUDERENDE, dat er een einde moet worden gemaakt aan de politieke inbreuk op de praktijk van geneeskunde en de arts-patiëntverhouding. Artsen, en alle zorgverleners, moeten vrij zijn om de kunst en wetenschap van de geneeskunde uit te oefenen zonder angst voor vergelding, censuur, laster of disciplinaire maatregelen, waaronder mogelijk verlies van licentieverlening en ziekenhuisprivileges, verlies van verzekeringscontracten en inmenging van overheidsinstanties en -organisaties – die ons verder beletten om voor patiënten in nood te zorgen. Meer dan ooit moeten het recht en het vermogen om objectieve wetenschappelijke bevindingen uit te wisselen, die ons begrip van ziekten bevorderen, worden beschermd.

CONCLUDERENDE, dat artsen hun recht om behandeling voor te schrijven moeten verdedigen, waarbij ze eerst het principe in acht nemen, GEEN KWAAD DOEN. Artsen mogen niet worden beperkt in het voorschrijven van veilige en doeltreffende behandelingen. Deze beperkingen blijven onnodig ziekte en dood veroorzaken. De rechten van patiënten moeten, nadat zij volledig zijn geïnformeerd over de risico’s en voordelen van elke optie, worden hersteld om deze behandelingen te ontvangen.

CONCLUDERENDE, dat we artsen van de wereld en alle zorgverleners uitnodigen om zich bij ons aan te sluiten bij deze nobele zaak terwijl we proberen het vertrouwen, de integriteit en de professionaliteit van de praktijk van de geneeskunde te herstellen.

CONCLUDERENDE, dat we de wetenschappers van de wereld, die bedreven zijn in biomedisch onderzoek en de hoogste ethische en morele normen handhaven, uitnodigen om een beroep te doen op hun vermogen om objectief, empirisch onderzoek uit te voeren en te publiceren zonder angst voor represailles voor hun carrière, reputatie en levensonderhoud.

CONCLUDERENDE, dat we patiënten, die geloven in het belang van de arts-patiëntrelatie en het vermogen om actieve deelnemers aan hun zorg te zijn, uitnodigen om toegang te eisen tot wetenschappelijk onderbouwde medische zorg.

TEN BLIJKE WAARVAN ondergetekende deze Verklaring heeft ondertekend met ingang van de datum waarop deze voor het eerst is geschreven.