|
 Bij de kassa van een supermarkt vermaant een jonge caissière mij, dat ik voortaan mijn eigen boodschappentas zou moeten meebrengen, in plaats van een plastic tas te kopen
Om vervolgens de oudere generatie de schuld te geven van de slechte staat van de planeet en het milieu. Het volgende is een lezersbijdrage:De onzinnige onzin over de CO2 en stikstof reduceren, om ons milieu te redden.Bij de kassa van een supermarkt vermaant een jonge caissière mij, dat ik voortaan mijn eigen boodschappentas zou moeten meebrengen, in plaats van een plastic tas te kopen, “Want plastic tassen zijn niet goed voor het milieu”, zo zegt ze. Ik verontschuldig me en legde uit: “Dat ik m’n katoenen tas vergeten ben en dat wij vroeger dat groene klimaat gedoe niet hadden toen ik jouw leeftijd had!”De caissière antwoordt: “Ja, en dat is nou juist ONS PROBLEEM vandaag de dag: JULLIE generatie vergrijsden, maakte zich niet druk om het milieu te sparen voor de toekomstige generaties!Daar had ze wel een punt, onze generatie had dat groene klimaat gedrag niet in onze dagen, dus we hadden geen flauw benul van het milieu te sparen voor onze kinderen.Waar we ons wel bewust van waren was dat we melk in flessen hadden, frisdrank in flessen en bier in flessen, die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel.De winkel stuurde deze dan terug naar de fabriek en in de fabriek werden deze flessen gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij deden toen al echt aan recycling.Maar de jongedame had gelijk, we hadden die idiote groene klimaatgekte niet in onze tijd!Wij liepen trappen op en af, omdat we niet over roltrappen en liften beschikten in elk gebouw.Wij liepen naar de supermarkt en hesen onszelf niet iedere keer in een 300 PK auto, die we 2 blokken verder weer parkeerden.Maar de jongedame had gelijk, we deden niet aan dat groene klimaathysterie in die tijd!We droogden onze kleren aan de lijn en niet in een energieverslindende machine die continu 3500 Watt verbruikt.Wind- en zonne-energie droogden onze kleren ECHT – vroeger, in onze dagen.Kinderen droegen de afdankertjes van oudere broers en zussen en kregen geen grote hoeveelheid aan nieuwe kleren zoals de jongeren van nu en zeker niet hele kasten vol. Maar de jonge dame had gelijk! We deden niet aan dat groene klimaatobsessie in die tijd! In die tijd hadden we – misschien – 1 tv of radio in huis en niet 1 op elke kamer.De tv had een klein schermpje, ter grootte van een zakdoek en niet een scherm ter grootte van de bijenkorf. In de keuken werden gerechten gemengd en geroerd met de hand, omdat we geen elektrische apparaten hadden die alles voor ons deden. Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan verpakten we dat in een oude krant ter bescherming en niet in piepschuim of plastic bubbeltjes folie.In die tijd gebruikten we geen apparaat met een motor die op luchtvervuilende benzine het gazonnetje maaide. We gebruikten een maaier die geduwd moest worden en functioneerde op menselijke kracht.Wij sportten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden te gaan om op ronddraaiende loopbanden te gaan rennen, die werken op elektriciteit.Maar de jongedame had gelijk. We deden niet aan dat groene klimaatwoke in die tijd!Wij dronken water uit de kraan wanneer we dorst hadden, in plaats van uit een plastic fles, die na 30 slokken wordt weggegooid. Wij vulden zelf onze pennen met inkt, in plaats van elke keer een nieuwe pen of dure vulling te kopen.Wij vervingen de mesjes van een scheermes, in plaats van het hele ding weg te gooien alleen omdat het mesje bot is.Maar…. wij hadden dat groene psychopathische klimaatgedrag niet in onze tijd.Mensen namen de trein of een bus en kinderen liepen of fietsten naar school in plaats van hun moeder/vader als 24-uurs taxi servicedienst te gebruiken.Wij hadden 1 stopcontact per kamer en niet een heel arsenaal aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten en opladers van stroom te voorzien.En wij hadden geen geautomatiseerde gadgets nodig om een signaal op te vangen van een satelliet die 2.000 mijl verderop in de ruimte hing, zodat we contact konden leggen met anderen en uit te vinden waar de dichtstbijzijnde pizzatent zich bevindt. In onze tijd namen we alleen een pilletje tegen de pijn als de pijn echt niet meer uit te houden was. We gebruikten de natuurlijke pijnstillers en medicijnen. We hadden hennep, waar we allerlei producten vanuit de natuur maakten!! We beperkten ons “medicinale” chemische medicijnen alleen in uiterste noodzaak en niet om snel sterkere spieren te kweken of om bv. gemakkelijker af te vallen of andere cosmetische aanpassingen aan ons lijf te volbrengen. We werden als kind bij andere zieke kinderen gezet om de ziekte via een natuurlijke weg je immuunsysteem te versterken en niet middels vaccinaties. Chemische medicijnen werden alleen in uiterste noodzaak gebruikt. Tegenwoordig moeten de niet gebruikte medicijnen in de chemische afvalbak worden gedumpt. Ja, u leest het goed, chemische afvalbak. Dus als u zulke “medicijnen” gebruikt, dan bent u die, ook nog eens tegen hoge kosten, de chemische afvalbak. Dan heb ik het nog niet eens over de negatieve effecten van uw (chemische) plas en (chemische) poep die in het toilet verdwijnt en vooral enorm veel schade aan het milieu veroorzaakt. Zelfs de restanten van de pil kwamen in de zee terecht waardoor de vis zich minder voortplantte.Maar daar horen we onze schreeuwende en krijsende Greta Thunberg niet over. Shame on you!We leerden dat stikstof een natuurlijk product is, waardoor groene planten sneller groeiden, zeker vwb landbouwgewassen en dat stikstof nodig is voor het aanmaken van bladgroen. Bladgroen staat aan de basis van fotosynthese, dat onder invloed van zonlicht, H2O en CO2 omgezet wordt in glucose en ZUURSTOF (O2). Hiep, hiep, hoera.We leerden dat bij het verbouwen van onze voedsel dat er planten zijn die stikstof in de grond stopten en andere planten dat er weer uit de grond haalden. We plaatsten ze bij elkaar voor de natuurlijke evenwicht. Vroeger voor mijn tijd ging de mens hun eigen stront in zijn moestuin verwerken en het resultaat was grote, mooie en gezonde opbrengst van voedselproducten. De bomen laten hun blaadjes vallen, “poepen ze eigenlijk uit” het valt aan de voet van de boom neer, verdort en dient als voedsel voor de boom zelf en daardoor groeien ze op grote hoogte naar toe. We leerden onze groenten, bij het opgroeien, te beschermen tegen ongedierte door bv grote afrikaantjes er tussen te planten ipv chemische rotzooi er over te spuiten. We leerden dat onze groenten langer verser bleven als ze wat vochtig werden gehouden en niet compleet in plastic te verpakken en dan nog eens onzinnig nat worden gehouden in de winkels.Maar nu paniek, paniek, we moeten stikstof reduceren en de CO2 want dat is een gevaar voor de natuur? Hahahahaha.In mijn tijd werden deze mensen onderworpen aan een IQ test en in het gunstige geval gehuisvest in paviljoen B.Maar de jongedame had gelijk, daar hoor je deze klimaat wappies niet over.Nu tot het absurde de CO2 en stikstof reduceren, ipv extra bomen te planten, de natuur haar al eeuwen oude werk te laten doen.Maar al die klimaat hysterische debielen willen bomen kappen, de longen van onze aarde. Hoe krankzinnig wil je het hebben. Bomen worden als hinderlijk ervaren, ze staan in de weg, er vallen blaadjes vanaf die in mijn tuintje vallen van beton of met straatstenen gevuld met kunststoffen planten en dat moet ik schoon houden. Bomen kosten de gemeenten geld want er moet voor het onderhoud betaald worden en als we ze kappen levert het weer geld op door de biomassaverbranding. De regering en overheden zijn van de leg af als er boeren bij hun aan huis komen om, zonder geweld overigens, een discussie aan gaan over dit gecreëerde stikstofprobleem bij een minister, dan is de wereld te klein, schreeuwen ze van de daken dat het intimiderend is.Maar diezelfde overheid mag vredelievende demonstranten neerknuppelen, met scherp munitie op ze schieten, ze door honden laten bijten en voor de politieauto duwen. Deze overheid mag wapens verstrekken aan de Oekraine, waardoor er mensen doodgeschoten worden en zij dan medeplichtig zijn aan dood door schuld van de vele doden, een minister die vaccinaties verplicht stelt, weet en dreigt waar de ongevaccineerden wonen en van dorp naar dorp gaat, van straat naar straat en van huis naar huis. De minister van volksgezondheid, u weet wel die man met dat lijkengezicht, mag de mensen in Nederland intimideren en angstig maken, een nieuwe gevaarlijke virusvariant verzinnen, de coronapaspoort, de lockdowns, mondkapjesplicht en iedereen in zijn/haar huis opsluiten onder dreiging van boetes of gevangenisstraf. De minister die dreigt met het onteigenen van woningen, dat mag en kan allemaal, maar owee als het andersom is, zonder dreigementen of geweld, dan is Nederland te klein geworden. De overheid mag mensen die niet gevaccineerd zijn Wappies noemen, kleineren en tot gevaar van de samenleving bombaderen, kan allemaal, maar geen denigrerend woord over onze (r)overheid.Iemand heeft ooit eens de arrogantie uitgevonden, dat moet haast wel iemand van de overheid zijn geweest.Maar de jongedame had gelijk, wij hadden dat achterlijke klimaatgedrag niet in die tijd.Vroeger, ja vroeger… dit is voor iedereen die voor 1960 geboren is.Als je na 1960 geboren bent, heeft dit niets met jou te maken. De kinderen van tegenwoordig worden in de watten gelegd. Ben jij als kind opgegroeid in de 40er of 50er jaren, dan is het, terugkijkend, onvoorstelbaar, dat je dit allemaal zo lang hebt kunnen overleven!Als kind zaten we in de auto zonder gordel en zonder airbags.Onze bedjes waren geschilderd in prachtige kleuren met verf vol met lood en cadmium. De medicijnflesjes uit de apotheek konden we gewoon open krijgen, net als overigens de fles met bleekmiddel. Deuren en ramen bedreigden continue onze vingertjes. Op de fiets hadden we nooit een helm op. We dronken water met de mond aan de kraan in plaats van uit een plastic fles, die weggegooid werd. We bouwden zeepkisten van gebruikt hout en kwamen er pas op de eerste rit, bergafwaarts, achter, dat we geen remmen hadden. Na enige ongelukken konden we daar prima mee omgaan. ‘s Morgens gingen we naar buiten om te spelen. We bleven de hele dag weg en moesten pas thuis zijn als de straatlantaarns aangingen. Niemand wist waar we waren en we hadden geen mobiele telefoon mee. We sneden ons, braken onze botten en tanden en er werd niemand voor aangeklaagd. Het waren gewoon ongelukken en de enige die schuld hadden waren we zelf. We hadden vechtpartijen, trokken aan de haren en sloegen elkaar een blauw oog, alleen met de vuisten en zonder wapens. Daar moesten we maar mee leren dealen. Volwassenen interesseerden zich daar niet voor. We aten koekjes, brood belegd met dik plak echte boter, dronken Cola en werden evengoed niet te dik. We dronken met vrienden uit dezelfde fles en niemand ging daar dood aan. We hadden geen: Playstation, Nintendo, X-box, Videogames, 1000 TV-zenders, Videofilms, Surround-Sound, een eigen TV, computer en Internet-chatrooms. Want wij hadden VRIENDEN en keken elkaar gewoon oprecht aan in hun ogen.We gingen gewoon naar buiten en daar kwamen we elkaar tegen.Niemand bracht ons en niemand haalde ons weer op… Hoe was het in godsnaam mogelijk? We bedachten zelf spelletjes met stokken en tennisballen. We aten wurmen en die leefden niet voor altijd in onze magen verder.Met de stokken prikten we elkaar bijna nooit in de ogen. Met voetballen op straat mocht je alleen meedoen als je goed genoeg was. Als je niet goed genoeg was, moest je met die teleurstellingen om leren gaan. Sommige kinderen waren niet zo goed op school als anderen. Ze haalden onvoldoendes en bleven zitten. Dat leidde niet tot emotionele ouderavonden of zelfs tot veranderde prestatienormen. Soms hadden onze daden consequenties. Als iemand van ons iets verbodens had gedaan, was het normaal, dat je voor je gedrag verantwoordelijk werd gesteld en dat de ouders je er niet uithaalden ter bescherming. In tegendeel, ze waren het met de politie eens! Stel je dat nu eens voor!Stal je een appel van een appelboom en de boer zag dat, dan kreeg je een schop onder je kont, thuis nog een keer om het stelen af te leren en in de avond lag je met pijn in je buik omdat de gegeten appel nog niet rijp was.Mijn generatie heeft vele probleemoplossers en uitvinders, die bereid waren om risico’s te nemen, voortgebracht.We hadden vrijheid, we verzaakten niet en we werkten keihard. Maar al wat wij in die tijd normaal vonden, is nu abnormaal geworden. De waarheid van toen is tegenwoordig een leugen. In de jaren 1960-1969 namen wij, de jeugd van toen, openlijk afstand van dwingende gezag van de overheid en schuwden ordeverstoringen niet om dat gezag in te dammen en ………...we hadden succes. Maar deze jonge dame had ongelijk, wij werkten hard voor een betere toekomst voor onze kinderen en het milieu, we hadden succes en namen onze verantwoordelijkheid doordat we naar de echte onafhankelijke deskundigen luisterden en DAT voerden we uit.Met al die dingen konden we zeer goed omgaan en we hebben het overleefd. Wat ben ik blij en trots dat ik er toen al bij was en dat ik daar onderdeel van mocht zijn …..
17-06-2022 om 07:39
geschreven door bosheks
|
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Op verschillende plaatsen hebben we te maken met vogelgriep en zo ook op het eiland Texel.
Na twee jaar corona ellende hebben veel mensen dan toch het risico genomen en een vakantiereis geboekt naar het buitenland.
