Er zijn nu 2 bezoekers op dit blog. Record tot nu toe: 51
Over mijzelf
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
In woonzorgcentrum Huis ter Wijck in Beverwijk zijn in een maand tijd 26 bewoners overleden. Dat gebeurde vlak nadat ze het coronavaccin hadden gekregen. Het was één van de zwartste maanden uit de geschiedenis, schrijft het Noordhollands Dagblad. Een woordvoerder zegt: “Het kwam als een verrassing na de eerste vaccinatieronde. Veel bewoners zijn helaas overleden.”
Een oud-medewerker laat aan NineForNews weten dat ze het verzorgingstehuis nog gewaarschuwd heeft, maar ze kreeg te horen dat ‘wij ons als organisatie nu eenmaal te houden hebben aan de richtlijnen van de overheid’.
Dit soort berichten zie je bijna dagelijks langskomen. Medewerkers houden hun kaken stijf op elkaar. Autoriteiten zeggen dat er geen sprake is van een link. En we gaan weer over tot de orde van de dag. Vaccinmakers zijn er toch om ons te beschermen tegen dit virus?
In dit verband doet Tweede Kamerlid Leonie Sazias vandaag een interessante uitspraak in De Telegraaf. “Die farmaceuten zijn gewoon schoften. Ze willen zoveel mogelijk geld verdienen over de ruggen van mensen die ziek zijn.”
De verhalen sijpelen naar buiten
Wat doe je als blijkt dat een product waar je zoveel mogelijk aan wilt verdienen allerlei nare bijwerkingen heeft? Dan zorg je dat iedereen zijn mond houdt. Via diverse kanalen sijpelen de verhalen toch langzaam maar zeker naar buiten.
Jurist Isa Kriens, ook wel bekend als De Kleine Activist, plaatste op Instagram een verhaal over mensen die sterven na de coronaprik. “Ik lees en zie te veel berichten over oudere mensen die overlijden vlak na de injectie. Te veel,” schreef ze.
“Bij mijn oma in het verzorgingstehuis twee mannen overleden met alleen een lichamelijke beperking. Beiden de prik op 25 januari gehad en overleden in de nacht van 30 op 31 januari. Verder geen onderzoek. ‘Toeval’.”
“Bij ons in het verpleeghuis ook. Zeven doden na eerste prik!!”
“Klopt helemaal dit! Bij ons in het tehuis ook zes overleden na de eerste prik en drie met spoed opgenomen. Het wordt ons op het hart gedrukt dit niet aan de grote klok te hangen bij familie en vrienden. Welcome to this toxic world!”
“Mijn oudtante van 96 was ok in het verzorgingstehuis, had wel een zwak hart. Ze kreeg de eerste prik met belofte op een langer leven. Twee dagen later doodziek. Dokter zei in eerste instantie dat het niet door de prik kwam, maar kwam daar later op terug. Anderhalve week later stierf ze.”
“Mijn vader van 92 ook, werd na drie dagen ziek en na twee weken overleden.”
“Ik werk op een huisartsenpost en je verhaal klopt. Het is ongelofelijk hoeveel mensen na het vaccin, ondanks dat ze al corona hebben gehad, ineens onderuit gaan. Het wordt toegeschreven aan onderliggend lijden.”
“Mijn oudtante van 95 is binnen een paar weken na haar eerste prik overleden. Wie het in zijn hoofd haalt een dame van 95 met een zwak hart te vaccineren? Ik kan er niet bij… Ik hou mijn hart vast voor mijn opa en oma van 75 jaar… Die zijn ook van plan het te nemen.”
“De moeder van mijn vriend is gevaccineerd. In de 80 was ze. Zij was al behoorlijk zwak en had enorm veel kwalen. We hebben allemaal geprobeerd om het uit zijn hoofd te praten, maar hij gelooft er gewoon zo erg in door de NOS. Twee dagen na de prik is zijn moeder overleden. Nu voelt mijn vriend zich erg schuldig, naast de rouw. Wie laat nou iemand die al zo zwak is vaccineren? Daar zou een arts toch tegen moeten zijn?!”
“Bij mijn zus op het werk is ook kort na het vaccineren een cliënt overleden. En mocht niet naar buiten worden [gebracht].”
Volgens het Lareb zijn er tot nu 87 meldingen van overlijden na vaccinatie met coronavaccins, maar als je al deze verhalen zo leest, kun je eigenlijk niet anders dan concluderen dat het aantal sterfgevallen in werkelijkheid nog veel hoger ligt.
Het medicijn is ontwikkeld om de slaapziekte te behandelen, maar blijkt ook de belangrijkste symptomen van autisme te verminderen.
Tot die conclusie komen onderzoekers op basis van een kleinschalig klinisch onderzoek. De wetenschappers verzamelden tien jongens die tussen de 5 en 14 jaar oud waren en allemaal autisme hadden. Vijf van de jongens kregen een placebo. De andere vijf kregen één dosis suramine toegediend middels een injectie. Dit medicijn werd in 1916 ontwikkeld om de slaapziekte en rivierblindheid – beiden veroorzaakt door parasieten – te behandelen.
AUTISME
Autisme is een stoornis die vaak gekenmerkt wordt door communicatie- en taalproblemen, herhalend gedrag en moeite met socialiseren. Hoe de stoornis ontstaat, is niet helemaal helder. Het lijkt erop dat genetische problemen, maar ook omgevingsfactoren – zoals virusinfecties, vervuilende stoffen of complicaties tijdens de zwangerschap – een rol spelen.
Het resultaat
De vijf jongens die het medicijn toegediend hadden gekregen, gingen meetbaar vooruit. Ze waren rustiger en geconcentreerder, communiceerden meer en vertoonden minder herhalend gedrag. “We zagen verbeteringen bij onze zoon die we nog niet eerder hebben gezien,” vertellen de ouders van een 14-jarige proefpersoon die suramine ontving. De jongen had voorafgaand aan de behandeling al 12 jaar lang geen complete zin meer uitgesproken. “Binnen een uur na de injectie, begon hij oogcontact te maken met de arts en verpleegkundigen in de kamer. Er was bij vlagen een nieuwe soort kalmte, maar ook meer emotie. Hij kreeg interesse in verstoppertje spelen met zijn 16 jaar oude broer. Hij begon het maken van nieuwe geluiden te oefenen. En hij zocht zijn vader vaker op.”
Zinnetjes “Er namen vier kinderen deel aan het onderzoek die nog nooit gesproken hadden,” vertelt onderzoeker Robert Naviaux. “Twee zes-jarigen en twee 14-jarigen. De zes jaar en veertien jaar oude proefpersonen die suramine ontvingen, zeiden ongeveer een week na die ene dosis suramine hun eerste zinnetjes. Dat gebeurde niet onder de kinderen die het placebo ontvingen.” Daarnaast bleken de kinderen die suramine toegediend hadden gekregen, veel beter te reageren op de therapieën en verrijkingsprogramma’s die ze voorafgaand aan het experiment reeds volgden.
Bijwerkingen
De onderzoekers benadrukken dat het medicijn nauwelijks bijwerkingen had. Dat komt doordat er slechts een kleine dosis nodig is. Wel is het effect van de behandeling tijdelijk. Na een paar weken was het medicijn uitgewerkt.
Maar hoe werkt het medicijn nu precies? Sommige onderzoekers denken dat de Cell Danger Response (kortweg CDR) een rol speelt in het ontstaan van autisme. De Cell Danger Response is een reactie die van nature in elk lichaam voorkomt en optreedt als cellen beschadigd raken of te maken krijgen met stress. “Het doel van CDR is het beschermen van de cel en het op gang brengen van het genezingsproces,” legt onderzoeker Robert Naviaux uit. De membranen in de cel worden stugger, de cel stopt de interactie met buren en trekt zich als het ware terug tot het gevaar geweken is. Maar soms blijft een cel steken in die Cell Danger Response. “Dit voorkomt dat het natuurlijke genezingsproces voltooid wordt en kan de manier waarop de cel reageert op de wereld permanent veranderen. Wanneer dit gebeurt, gedragen cellen zich alsof ze nog steeds beschadigd of in gevaar zijn, ook al is de oorzaak van de beschadiging of het gevaar allang verdwenen.” Cellen gaan abnormaal reageren en die reactie leidt tot chronische aandoeningen. “Wanneer dit gebeurt tijdens de prille ontwikkeling van een kind, ontstaat autisme.” Die abnormale reactie van cellen wordt in stand gehouden door moleculen die ten tijde van de Cell Danger Response continu laten weten dat gevaar dreigt. Je kunt deze moleculen zien als continu loeiende sirenes. Wat suramine doet, is deze sirenes het zwijgen opleggen. “En zo laten weten dat de cellulaire oorlog over is, het gevaar voorbij is en cellen zich weer bezig kunnen houden met de taken die ze in vredestijd hebben,” stelt Naviaux.
Hoewel de eerste onderzoeksresultaten veelbelovend zijn, houden wetenschappers een slag om de arm. Veel meer en grootschaliger onderzoek is nodig om met zekerheid vast te kunnen stellen dat suramine – of een vergelijkbaar medicijn – de belangrijkste symptomen van autisme kan aanpakken.
Een middel uit de oude doos lijkt verrassend goed te werken tegen het oprukkende chikungunya-virus. Tenminste: in apencellen in een petrischaaltje. ‘Van de honderd stoffen haalt er maar eentje de markt.’
Het woord ‘virus’ komt uit het Latijn en betekende oorspronkelijk ‘gif’. Virussen zijn zelfs het slimste gif ter wereld, maar daarover straks meer. Het woord ‘chikungunya’ komt uit de Afrikaanse taal Makonde, en is de naam van een ziekte. Het betekent zoiets als ‘verbogen worden’; patiënten vouwen zichzelf op van de gewrichtspijn, die maanden tot jaren last kan geven. Daarnaast zijn hevige koorts en vermoeidheid belangrijke symptomen. Het Makonde wordt gesproken in Zuid-Tanzania en Noord-Mozambique, het gebied waar de ziekte chikungunya het eerst opdook. De oorzaak is een virus. De mensen die daar onderzoek naar doen, hebben het om uitspraaktechnische redenen meestal over ‘chik-v’. Een van die mensen is Martijn van Hemert, viroloog bij het Leids Universitair Medisch Centrum. ‘Net toen ik in de gelegenheid was een eigen onderzoekslijn op te zetten, was chikungunya sterk in opkomst’, vertelt hij. Voor wie die opkomst even gemist heeft: voor 2005 was chikungunya een nogal obscure tropische ziekte die af en toe kleine uitbraken veroorzaakte en waar niet veel mensen van gehoord hadden of aan werkten. Dit veranderde in 2005, met enorme uitbraken waarbij miljoenen mensen geïnfecteerd zijn geraakt, vooral in Azië en Afrika. Vanaf dat moment worden er wereldwijd jaarlijks tienduizenden mensen besmet met het virus. Die wonen vooral in Azië en Afrika, waar de Aedes-muggen voorkomen die het virus op de mens overbrengen. Door toenemende globalisering hebben die muggen, vooral de tijgermug Aedes albopictus, zich de afgelopen decennia in hoog tempo over de wereld verspreid. De tijgermug komt zelfs in grote delen van Zuid-Europa voor. Ook in Italië en Frankrijk vonden daardoor lokaal overgedragen infecties van chikungunya plaats. ‘Voor een uitbraak in Nederland ben ik niet zo bang’, stelt Van Hemert gerust: ‘Het is hier te koud voor de tijgermug om zich te vestigen.’ In het Europese gedeelte van Nederland, tenminste. In 2013 dook het virus via een geïnfecteerde reiziger op in de Cariben, en de bijbehorende uitbraak heeft al anderhalf miljoen mensen in Centraal en Zuid-Amerika getroffen. ‘Als het virus een cel binnendringt, neemt het al snel de hele boel over’, vertelt de bioloog. ‘Geïnfecteerde cellen maken dan miljoenen virusdeeltjes, maar daarbij worden kopieerfoutjes gemaakt. Elk virus heeft gemiddeld wel één piepkleine mutatie. Je kan dus eigenlijk niet spreken van één virussoort, maar van een quasispecies, een enorme zwerm van nauw verwante virusvarianten.’ De enorme aantallen en de hoge mutatiesnelheid zorgen ervoor dat virussen berucht lastig zijn om klein te krijgen. Tegen de griep moet je elk jaar een nieuwe prik halen, en tegen verkoudheid en aids valt vaccingewijs zelfs niks te beginnen. Antivirale middelen zijn zeldzaam, en maar al te vaak ontwikkelen virussen er resistentie tegen. Naast onderzoek aan antivirale moleculen die aangrijpen op het virus zelf, richten Van Hemert en co hun pijlen dan ook nog ergens anders op. ‘Omdat het virus zo afhankelijk is van de gastheercel, kunnen we misschien een therapie richten op de onderdelen van die cel die het virus nodig heeft.’ Natuurlijk heeft de cel die onderdelen zelf ook nodig, maar je zou die factoren moeten kiezen die door de cel bijvoorbeeld tijdelijk gemist kunnnen worden of waarvan je de hoeveelheid zodanig kan verlagen dat de cel er weinig last van heeft maar het virus wel. ‘Je wil een middel ontwikkelen dat klaar staat voor de volgende grote uitbraak, iets dat niet alleen geschikt is voor één enkel virus, maar zogeheten breedspectrum antivirals. Juist daarvoor zijn die gastheerfactoren interessante aangrijpingspunten.’ In het vakblad Antiviral Researchbeschrijven Van Hemert en co een zijsprong van het gebruikelijke onderzoek. Promovenda Irina Albulescu deed proeven met het middel suramin, dat volgend jaar zijn honderdste verjaardag viert. Het woord ‘suramin’ komt van de oorspronkelijke fabrikant, Bayer. Het heet eigenlijk 8,8’-{Carbonylbis[imino-3,1-phenyleencarbonylimino(4-methyl-3,1-phenyleen)carbonylimino]}di(1,3,5-naphthaleentrisulfonzuur) en wordt vooral gebruikt tegen parasitaire wormen en de parasiet die slaapziekte veroorzaakt. Er zijn wat proeven gedaan met aidspatiënten, maar die zijn door het beschikbaar komen van betere medicijnen en wegens de ernstige bijwerkingen bij aidspatiënten – nierschade, bijnierschade, overlijden – gestaakt. Dus hoe kwamen deze onderzoekers bij zo’n rare stof uit de oude doos? Van Hemert: ‘Binnen een groot EU-project werken we samen met een groep uit Italië. Zij deden onderzoek naar het norovirus, dat buikgriep veroorzaakt. Zij hadden een stukje van de vermenigvuldigingsmachinerie, het zogeheten polymerase, van dat virus gekristalliseerd en zo de 3D-structuur van dit eiwit in kaart gebracht. Als je dat hebt gedaan, kun je vervolgens met speciale computerprogramma’s kijken welke moleculen je goed zou kunnen gebruiken om die machinerie te blokkeren. Suramin bleek er bijvoorbeeld in de computer goed op te passen en ook in het lab bleek het de activiteit van het norovirus polymerase te remmen.’ Omdat chik-v zich vermenigvuldigt met behulp van een polymerase dat best lijkt op dat van norovirus, ging Albulescu ook met suramin aan de slag, zowel in het pure virus, als bij geïnfecteerde cellen. Het werkte behoorlijk goed. Niet alleen blokkeert het de vermenigvuldiging, zoals verwacht, maar het lijkt ook nog op een andere stap in het infectieproces aan te grijpen. ‘Vermoedelijk het binnendringen van het virusdeeltje in de cel. Dat effect is zelfs groter dan de rol bij de vermenigvuldiging van het virus’, aldus Van Hemert. Meerdere aangrijpingspunten is goed nieuws, want dat betekent dat het voor een virus lastiger wordt om resistentie te ontwikkelen tegen een middel. Een arts die nu een patiënt met chikungunya voor zich krijgt, heeft niets in het arsenaal dat tegen die ziekte helpt. Zou suramin een optie zijn? Van Hemert zou het niet aanraden. ‘Om te beginnen is het niet geregistereerd als middel tegen deze ziekte. Het heeft ook behoorlijk wat bijwerkingen. En chikungunya is niet dodelijk. Bij potentieel dodelijke ziektes zou een arts misschien bereid zijn veel meer te proberen.’ Eerst willen de virologen beter begrijpen wat het middel precies doet, en kijken of ze een variant op suramin kunnen bouwen die nog beter werkt. En als hij eerlijk is, heeft Van Hemert meer vertrouwen in een aantal andere stoffen waar zijn groep ook aan werkt. ‘Maar van de honderd kandidaat-stoffen uit het lab haalt er in de regel slechts eentje de markt, dus het is ook belangrijk om veel potentiële antivirale middelen in de pijplijn te stoppen. Vooral in een vroeg stadium vallen er veel af: dan werkt iets prachtig in een cellijn, maar wordt het in een levende muis onmiddellijk afgebroken.’
Journaliste Jacqui Deevoy werd afgelopen jaar benaderd door een man die zei dat zijn vader in het ziekenhuis was vermoord. Omdat ze meer van dit soort berichten had gekregen, besloot ze zich er samen met de man in te gaan verdiepen. “Wat we hebben ontdekt, is schokkend,” aldus Deevoy.
Ze vond dat het bekend moest worden gemaakt en benaderde redacteuren van 28 verschillende media. De journaliste kreeg geen enkele reactie. “Dat is vrij ongewoon,” zei ze in de show van Gareth Icke, de zoon van David Icke.
We hebben ontzettend veel bewijs
Het onderzoek van Deevoy ging over ouderen die worden vermoord in ziekenhuizen, verzorgingstehuizen en verpleeghuizen. Ze sprak met zo’n 50 nabestaanden die hier getuige van zijn geweest. Zestien van hen waren bereid om te worden geïnterviewd door de media. “We hebben ontzettend veel bewijs.”
Zo is er bewijs dat er midazolam is besteld door Matt Hancock, de Britse minister van Volksgezondheid, voor de ‘behandeling’ van coronapatiënten. Het gebruik van midazolam leidt bij dergelijke patiënten tot sterfte, waarschuwde Deevoy. “Hoe meer je toedient, hoe groter de kans dat iemand komt te overlijden.” Ze voegde toe dat het in Amerika wordt gebruikt als executiemedicijn.
Dit is erg verontrustend
De journaliste heeft ook bewijs dat midazolam is toegediend aan patiënten die buiten bewustzijn waren. Mensen die een prik hadden gekregen, bewusteloos waren geraakt en vervolgens het medicijn kregen toegediend. “Dat slaat nergens op.” Ze werden op deze manier geëuthanaseerd. “Dit is erg verontrustend.”
Matt Hancock cum suis hebben bloed aan hun handen, aldus Deevoy. Gareth zei zeker te weten dat dit niet alleen in Engeland gebeurt, maar ook in andere landen. De journaliste voegde daaraan toe: “Ik denk dat dit wereldwijd gebeurt.”