1980 Zaterdag 6 december :Sint-Niklaasbal van KWB
In de parochiezaal, Kouter met het
orkest The Ribanas.
Deuren 20 uur. Inkom : 70fr, voorverkoop 60 fr.
1980 6 december : Sinterklaas in de
meisjesschool.
Kijk
eens Piet, een brief uit Leest ! Dat dorpje ligt in België, geloof ik. Hm eens
zien wat erin staat. Hm, jaja, zozo.
Wat
is er baas ? vraagt Piet.
Wel
de meisjesschool vraagt of we volgende week vrijdag eens kunnen binnenwippen.
Gaat dat Piet ?
Ja
Sint, we moeten toch die kant op.
Zullen we daar dan eens een kijkje nemen ?
Wel
ja, dat is goed.
Maak
al een zak snoepgoed klaar voor die school en doe er ook een paar boeken bij.
In
de klas van juffrouw Paula zitten de kinderen (zoals altijd) ijverig te werken.
Kinderen,
breekt juf Paula de stilte, Ik moet van Sinterklaas zeggen dat hij morgen
komt.
Jééééé
roept heel de klas. Sinterklaas komt, jippiejee !
Stil,
doe terug voort aan jullie werk. En je moet geen dierengeluiden in de klas meer
maken hoor ! roept de juffrouw uit.
Ja,
ter gelegenheid van Sinterklaas wordt er een feest gehouden. Je kunt
volksdansen, knutselen, koken of poppenkast kijken. Je mag twee dingen kiezen.
Op
de speelplaats wordt natuurlijk over het feest gepraat.
Iedereen
kijkt verlangend naar de feestdag uit. Eindelijk is het dan zover.
De schoolbel luidt. De kinderen gaan gauw in hun rij staan. Ze komen samen in
de klas van juffrouw Rosette. Daar worden de Sinterklaasliedjes gerepeteerd. In
die klas worden we ook in groepjes verdeeld. Nadat dit gebeurd is ga ik mee met
juffrouw Kris en met de andere kinderen van het volksdansgroepje. We doen de
Waterdans.
Water,
water, water, maar wij drinken bier, zingen we. Dat liedje doet juffrouw Kris
wel even opkijken. Er komen ook nog nieuwe dansen bij. Tot onze spijt zijn de
volksdansen vlug gedaan. Nu hebben we vijf minuten pauze.
Tingelingeling,
daar gaat de bel. Ik loop gauw naar de knutselklas en op de tafel zie ik
verschillende knutselideetjes liggen. Ik kies een papieren hartje, knip de vijf
nodige stroken uit
en
ga ermee naar juffrouw Mia. De stroken worden aaneengeniet en het resultaat is
erg mooi. Nu ben ik aan een kerstbol bezig. Zo, nu nog aan elkaar lijmen en t
is klaar. Ik maak het een na het ander. Na afloop van het knutselen ruim ik de
pareltjes op. Ik doe ze in de daarvoor bestemde doos.
De
Sint is er, de Sint is er ! galmt het door de gang. Gauw laat ik de pareltjes
voor wat ze zijn en loop de klas van juffrouw Rosette binnen. Ik zing de
Sinterklaasliedjes mee terwijl Zwarte Piet snoep uitdeelt. Ik zeg beleefd : dank
u, als ik snoep krijg.
Stt Sinterklaas zegt wat over onze juffrouw.
Juffrouw
Paula, ge moogt de kinderen niet zoveel huiswerk geven.
Ja
Sinterklaas, ik zal t niet meer doen, Sint.
Dus
begrepen hé juffrouw, gaat Sinterklaas verder.
Ja
Sinterklaas, zegt de juffrouw, ik heb het begrepen.
We
schieten in de lach om het gekke gezicht dat ze erbij trekt.
De feestdag loopt ten einde. Mooie liedjes duren niet lang, denk ik.
Ik
kijk naar mijn spiegelbeeld in het venster. Wel, zeg ik, vond jij het tof
vandaag ?
Ja!
Wel, ik ook, knipoog ik naar mn spiegelbeeld.
Dag
spiegelbeeld, dag Sint. (Een
leerlinge van de meisjesschool -DB, december 80)
1980 6 december Gazet van Mechelen :
Straatnamen en
huisnummering in nieuwe verkaveling Leest
Tijdens
de jongste gemeenteraadszitting vroeg CVP-raadslid Gust Emmeregs wanneer voor
de nieuwe wijk te Leest straatnamen en huisnummers zullen aangebracht worden.
De postbedeling onder vindt hier heel wat moeilijkheden.
Schepen
Vanstappen antwoordde dat het hele dossier overgemaakt is aan de provinciale
commissievoor straatnamen, het gaat in
casu om de nieuwe verkaveling aan de Vinkstraat.
Hij
vreest evenwel dat de zaak nog een paar maanden zal aanslepen vooraleer deze
commissie haar zegen geeft.
Wat
de huisnummers van de panden aangaat, waar men inderdaad dringend aan toe is,
heeft het college beslist deze door te voeren. Doch gewacht wordt op de
volkstelling welke op 1 maart 1981 aangevangen wordt. Om deze telling niet te
bemoeilijken zal met de hernummering niet worden aangevangen tot na de
volkstelling.
Deze
beslissing werd genomen uit overweging van het feit dat, om slechts bij het
voorbeeld van de identiteitskaarten te blijven, deze identiteitsbewijzen kunnen
opgemaakt worden tegelijkertijd met de definitieve aanduiding van de
straatnamen. Zodoende moeten de betrokkenen zich slechts eenmaal naar het
stadhuis verplaatsen. (GvM,6/12/80)
1980 Zondag 7 december : Duivenmelkers Grote Kampioenenviering
Programma :
-10 uur : opening tentoonstelling met
nadien huldiging der kampioenen voor een afgevaardigde van het gemeentebestuur.
-Tussen 12 en 13u30 : middagpauze met
gratis belegde broodjes voor iedereen.
-Na de pauze : prijsuitreiking gevolgd
door verkoop der beschonken bons voor
duiven of eieren 1981, en trekking
van de tombola.
Deze Grote
Kampioenendag ging door in zaal Sint Cecilia.
KAMPIOENEN
Snelle Vlucht Leest-Heide
Oude duiven : 1.Teughels Arnold,
2.Peeters Paul, 3. Verbeeck Frans.
Jaarse : 1. Publie Gustaaf en zoon, 2.
Boey-Van den Brande, 3. Verbeeck Frans.
Jonge : 1. Boey-Van den Brande, 2.
Publie Gustaaf en zoon, 3. Van Camp Frans.
1980 13 december : Brief uit Heverlee
van Christine De Laet(zuster Melanie)
Tot De Band (gepubliceerd in
het januariarinummer 1981)
Beste
Leestenaars, mijn dierbare dorpsgenoten van in de tijd,
Van
harte verenig ik mij met de bestuursequipe van DE BAND om U mijn beste wensen
aan te bieden van vroom en vreugdevol Kerstfeest en een genadenrijk en zeer
gelukkig 1981.
DE
BAND is weerom boeiend geweest van a tot z. Daarvoor heeft niet alleen zijn
redactieploeg gezorgd. Daar heeft blijkbaar heel Leest toe bijgedragen : groot
en klein, elkeen en allen saam, getuige o.m. die grandioze inzet voor de
viering van de honderdjarige Stanne, wat een topprestatie was van heel de
goegemeente met samenspel van al haar talenten en schone mogelijkheden. Iets
unieks ! Ons Leest op zijn best !
Dat
had ik, in andere omstandigheden, nog graag willen meemaken.
Via
DE BAND echter beleef ik toch dankbaar een beetje allerlei gebeurtenissen van
Leest mee, zo recente als vroegere en verjong ik er daarbij een poosje telkens,
vooral als hier en daar bepaalde reminiscenties heel de atmosfeer van destijds
weerom oproepen.
Daar
beleef ik dan bijzonder veel deugd aan als in de Leestse figuurkens van
Anselmus Jedrie, waar onder meer smakelijke herinneringen opduiken in verband
met mijn eigen familie. Wat daar gezegd word over Leirke dat blijkt onze
nonkel Fons te zijn, mijn eigen peter nog wel ! en t is alles zo leuk en
lollig verteld over die waterkiekens in t juninummer
DE
BAND vangt eveneens welkome echos op uit het leven van onze Leestenaars ver
van honk en heimat : zijn miliciens, zijn missionarissen. Ze blijven allen,
dank zij hem, in voeling en in vriendschap innig verbonden met elkaar. Door
zijn sympathieke en bemoedigende belangstelling blijft zo DE BAND een echte en
hechte band, een stevige, een doeltreffende en daarwerkelijke steun voo alle
Leestenaars.
Hier
in Heverlee draait de carroussel van ons scholencomplex steeds in volle zwier .
Op
4 oktober ll. oud-leerlingendag, werden diegenen gevierd die in Heverlee
gediplomeerd werden, 25, 50 en 60 jaar geleden. Onder de jubilarissen waren
vier Leestenaars : Mathilde Verbruggen, Madeleine Verbruggen, Mariette De Prins
waren zilver en één was diamant Wie dat was weet u wel : ja, raptim transit :
ik ben reeds bijna op t eind van mijn rolletje Hoe rap toch gaat alles voorbij
!
Ik
hoop intussen toch evenwel dat DE BAND nog lang zijn lezers kleine randvreugden
zal bezorgen die t leven altijd zo veraangenamen, maar dat hij ook, zoals hij
het trouwens doet, voor elkeen gezonde, stevige kost zal blijven geven om de
harde weg van de plicht moedig en rechtlijnig verder te gaan.
Beste
BAND, dierbare dorpsgenoten, mijn hartelijkste groeten aan u allemaal, en zoals
het Vlaamse versje vroom zegt :
Een
zalig einde, een goed begin, dat gunne u God, jaar uit jaar in !
1980 19 december : Poppenfilm De
grote prijs van Smöreberg voor de kinderen van de Vrije Kleuter- en
Basisschool. Tijdens de pauze smulden ze van de overheerlijke pannenkoeken
waarvoor het schoolcomité had gezorgd. (schoolkrant)
1980 26 december Gazet van Mechelen
:
Alle bomen op Zennedijk te Leest
weg ?
Via
een parlementaire tussenkomst bij de minister van Openbare Werken en bij
de minister van de Vlaamse
Gemeenschap vraagt volksvertegenwoordiger Joos
Somers welke maatregelen men zal
treffen om de verbeteringswerken aan de
Zennedijk te verzoenen met het
behoud van de bomen die er bijdragen tot
uitzonderlijk natuurschoon.
Ten gevolge van de recente
overstromingen worden momenteel dijken van de
rivieren behorend tot het
Scheldebekken in het Mechelse verstevigd.
De prachtige bomenrijen die de
dijken sieren zouden plaats moeten ruimen voor
steen en beton.
Kamerlid Joos Somers drukt zijn bezorgdheid
uit over het onherroepelijk
ingrijpen in het plaatselijk
leefmilieu dat door deze verstevigingswerken word tot
stand gebracht. Hij is ervan
overtuigd dat het technisch mogelijk is deze
noodzakelijk uit te voeren werken
te realiseren en daarbij de prachtige
bomenlanen toch te sparen. Tussen
de Zennebrug te Leest en de spoorwegbrug te
Hombeek alleen al staan 228
Amerikaanse eiken, 33 zomereiken, 4 essen, 35
De dijkbreuk te Leest vond ruim een
jaar geleden plaats (november 79) waarna
enkele weken later de Rupeldijk te
Heffen het begaf. Het gevolg : grote materiële
schade.
Intussen was er aan de
dijkversterking in het Mechelse reeds heel wat gedaan.
Volgens ingenieur Wijnants van de
Dienst Zeeschelde Antwerpen was de
verwijdering van de bomen
noodzakelijk. Een voorafgaand maandenlang
studiewerk was formeel. Een
mogelijkheid was om een gans nieuwe dijk achter de
bestaande oude dijk te leggen en de
bomen te laten staan, maar de bomen
stonden hooguit 2 meter van elkaar
met een waaier van takken.
En indien er ooit nog iets zou
gebeuren of er dienden onderhoudswerken
uitgevoerd te worden, dan was het
voor de aannemer een onmogelijke opdracht
om zijn materieel op de kruin van
de dijk te krijgen.
Fotos uit een ons onbekende krant
van 14 januari 1981 :
-Honderden
oude bomen die op de kruin van de Zennedijk stonden moesten gerooid worden.
-Eén
van de vele sluisjes in de dijken, veelal oorzaak van wateroverlast door
verstopping. Ook zij werden verwijderd.
-De
dijken te Leest : vroeger kon men er nauwelijks met een fiets oprijden. Nu is
de dijk op bepaalde plaatsen 8 meter breed en binnenkort krijgt hij een
asfaltbedekking.
-Een
kraanman vult de schanskorven met steenslag op de bouwwerf.
-Arbeiders
maken de schanskorven dicht, in afwachting dat een platboot ze ter bestemming
brengt.
1980 Eind november werd de Volksdansgroep Korneel gesticht.
De naam was afkomstig van de
parochieheilige St.-Cornelius. Eigenlijk had Korneel zijn ontstaan te danken
aan een voetbalploeg en het folklorefestival te Mechelen. Tijdens dat
folklorefestival zorgde V.V. Leest steeds voor de herberging in Leest van een
buitenlandse groep, en zo ontstond de idee om met een eigen Leestse groep te
starten.
In september 1980 nam Gust Emmeregs
contact op met Mon De Clopper van V.V.K.B in Antwerpen en weldra verscheen in
het parochieblad een uitnodiging voor alle belangstellenden om een vergadering
bij te wonen in het chalet van V.V. Leest.
Enkele weken later werd de Leestse
Volksdansgroep opgericht, onder de voorlopige leiding van de Mechelaar Jos
Meel.
Via de media werd gesoliceerd naar
belangstellenden en de eerste repetitie vond plaats in de parochiezaal van
Leest op vrijdag 28 november.
Vrij snel werd Jos Meel opgevolgd door
Leonie De Laet-Windelen als voorzitter-groepsleider en Elvire Claes als
verantwoordelijke dans. Gust Emmeregs werd secretaris en de overigebestuursleden waren Maria De
Hertogh, Frieda Diddens, Bertha Smulders, Emilie Verbruggen en Lena Vervloet.
V.V.Leest nam het eerste jaar de
lidgelden (jaar 1981) alsmede de huur van zaal voor haar rekening. Als
tegenprestatie verleende de volksdansgroep haar medewerking aan de
Leestse Volksfeesten 1981.
Een tijdje later werd de voorlopige naam
Leestse Volksdansgroep vervangen door Korneel, een vondst van de familie
Soors.
Hun eerste officiële optreden vond
plaats op vrijdag 29 mei 1981 tijdens de 11de Leestse Volksfeesten
en op 4 december 1981 werd een groot pannenkoekenfeest gegeven ter gelegenheid
van het éénjarig bestaan en het feit dat de vereniging honderd leden telde.
Elke vrijdagavond werd er geoefend en
beginners kregen extra bijlessen.
Er werd een eigen orkest opgericht
bestaande uit 15 leden en de jongste muzikanten hielden wekelijks een
oefenstonde onder leiding van Jan Casteels.
De kinderen tot 10-11 jaar werden
opgesplitst in twee groepen, dat was eveneens het geval voor de grootste groep
: de jeugd.
Daarnaast vormden ook de volwassenen een
eigen groep, zij kregen dansles van Elvire Soors-Claes. De kinderen kregen les
van dansleider Jos, van Martel, Kathleen en Christel.
Elk jaar met Posse Leest en met de
Guldensporenviering was de dansgroep present.
Soms met een extraatje zoals in 1982
toen ze verse zeevis op grootmoeders wijze, gebakken door de vissers van
Knokke Heist, serveerden.
Onderwijl werd er gedanst door hun
verschillende groepen.
Datzelfde jaar werd er ook al opgetreden
in Middelkerke en in het Mechelse Tivolipark ter gelegenheid van de inhuldiging
van het monument van Louis Neefs.
De optredens volgden elkaar snel op. De
Korneel-jongeren trokken naar de jeugddag in Schoten, dansten in de Hanswijkprocessie,
namen deel aan de Leestse Volksfeesten, luisterden te Weerde het schoolfeest op
met dans en kantklossen.
De volksdansgroep zorgde er in 1983 voor
dat een Nieuw-Zeelandse groep Maoris onderdak vond bij Leestse gezinnen.
Op Paasmaandag 1984 trad de dansgroep
voor de eerste maal op in haar nieuweklederdracht : groenbeige broek en zwarte vest.
Eén van de hoogtepunten was de
jaarlijkse deelname aan de Europeade. In 1983 ging deze door te Wenen en daar
werd al zingend en dansend door een 15-tal leden verbroederd met de volkeren
van gans Europa.
In 1984 was Rennes aan de beurt. De
Europeade 1985 vond plaats in Turijn. Korneel was vertegenwoordigd met 36
leden.
In 1986 vertegenwoordige Korneel de
Mechelse regio en Vlaanderen samen metgroepen uit Antwerpen en Pulle
tijdens de XXIIIe Europeade voor Volkscultuur in Fugueira da Foz Portugal. Datzelfde
jaar sloot Korneel opnieuw aan bij een oude traditie : pannenkoekenbak op
Lichtmis. Voor een luttele 60 fr konden de Leestenaars in de parochiezaal
genieten van een kopje koffie en lekkere pannenkoeken onder het motto : Op
lichtmis is geen vrouwken zo arm, of het maakt de koekepanne warm.
Andere vermeldenswaardige hoogtepunten
waren de deelname aan de Mechelse dagen in Middelkerke (verschillende
malen in de jaren 80), optreden t.g.v. de
Koningsfeesten (1991), deelname aan de
demonstratiedag van de Vlaamse Volkskunst Gemeenschap, federatie waartoe
Korneel behoorde (1996 in Westerlo, 1997 in Dadizele, 1998 in de Antwerpse
Zoo).
De Volksdansgroep engageerde zich ook
voor het goede doel. In 1984 deden ze met de Leestse Chiro een huis aan huis
omhaling voor Polen.
Voor Afrika werd meegewerkt aan de
Operatie Overleven.
In 1985 werd het 5-jarig bestaan gevierd
met kinderanimatie en een lustrumbal.
Bij die gelegenheid reikte nationaal
VVKB-voorzitter Mon De Clopper goudenerepenningen uit aan initiatiefnemer-stichter Gust Emmeregs, aan Leonie
De Laet, toen reeds 5 jaar voorzitster; aan Elvire Soors-Claes dansleidster,
aan Emilia Smets (verantwoordelijke voor muziek en secretariaat) en aan de
kassierster van de vereniging Bertha Verbruggen. Korneel telde toen zon 130
leden.
In 1990 werd n.a.v. het tienjarig
bestaan een mini-folklorefestival georganiseerd en vijf jaar later een
volksbal.
Het hele jaar 2000 vierde Korneel feest
om de 20ste verjaardag te vieren. Dat jubileum begon met het
optreden voor Posse Leest op zondag 23 april, waarvoor een gastgroep werd
uitgenodigd : Batkivska Nyva uit Kiev (Oekraïne), waarmee de leden s avonds
verbroederden. Op hetzelfde moment liep er in zaal Ter Coose te Leest ook een
overzichtstentoonstelling van 20 jaar Korneel.
In september ging de ganse groep op
week-end en werd het startschot gegeven voorde slotmanifestatie van dat jubileumjaar, het totaalspektakel
Herinneringen uit het dagboek van een matroos. Tijdens het weekend van 18 en
19 november werd dit geheel van dans, zang en toneel tweemaal uitgevoerd,
telkens voor een uitverkochte zaal.
Een video-opname van dit gebeuren werd
voor 7,5 euro te koop aangeboden.
Binnen Korneel vormden de dansers de
grootste groep. Ze waren onderverdeeld in vijf leeftijdscategorieën, die
wekelijks samenkwamen (uitgenomen schoolvacanties) :
Korneeltjes I (1e-3e
Leerjaar), Korneeltjes II (4de-6de leeerjaa), Kornuiten (12
tot 18 jaar), Korneel I (18-35 jaar) en Korneel II (+35 jaar).
In 2003 sloop de vendelmicrobe in de
aders van enkele dansers en werd een oude traditie terug opgenomen.
In 2003 zag het bestuur van de
volksdansgroep er als volgt uit :
Voorzitster : Leonie Windelen.
Secretaris : An Smets. Financiën : Hilde
Smets.
Overige bestuursleden : An De Rooster,
Emilia Verbruggen, Griet Soors, Melissa Duran, Sandra Cammaerts, Tine Reyntiens
en Veerle Soors.
Dansleiding
Kinderleiding : An De Rooster, An Smets,
Griet Soors en Tom Van Houcke.
Thans is de dansgroep onderverdeeld in
twee leeftijdscategorieën die wekelijks, behalve tijdens schoolvacanties,samenkomen in de turnzaal van Basisschool De
Spiegel (Ten Moortele 2).
Jong Korneel (doelgroep 16-45 jaar) en
Korneel (doelgroep +40 jaar).
Algemeen Secretariaat Korneel Leest : Familie Smets, Kouter Leest.
1980 Zaterdag 15 en zondag 16 november
: Hobbytentoonstelling
In zaal St.-Cecilia, Dorpstraat,
organiseerde de S.V.V. afdeling Mechelen een eerste
hobbytentoonstelling waarvoor heel
wat belangstelling was.
De opening had plaats in
aanwezigheid van enkele Mechelse gemeenteraadsleden.
(zie foto)
1980 16 november : Rust Roest
bracht Mijnheer Pirroen.
De
Leestse toneelvereniging Rust Roest zette haar zestigste speeljaar in met de
opvoering van het schouwburgspel Mijnheer
Pirroen van Felix Timmermans
en Eduard Veterman.
Dit stuk is geen zelfstandig
toneelwerk, maar is gebaseerd op de roman Anne
Marie.Het boek dat ontstaan is naar aanleiding van
een oude foto en een lied
door een leurder of straatventer,
ontving bijval en afwijzende kritiek.
Het is een weemoedige roman waarin
zich een klein drama van verlangen en
ontgoochelingafspeelt in een provinciestadje uit
voorgaande eeuw.
Rust Roest brengt dit stuk ook op
zaterdag 22 november voor het voetlicht in de
parochiezaal om 20 uur in de
gemeente.
De medewerkers zijn Marcel
Verwerft, Jan Emmeregs, Luc Verschueren, Geert De
Laet, Werner De Nijn, Dirk De Smet,
Rita Boon, Imelda Van der Hasselt, Nicole
Van Gindertaelen, Renild Polfliet,
Toni Verbeeck en Guido Hellemans.
(L.D.N. in Het Laatste Nieuws van
20 november 1980)
In De Band van oktober werd het stuk als volgt aangekondigd
:
Ook
onze voorgangers hebben als zovele anderen- veel van Felix Timmermans en zijn
werk gehouden, want Rust Roest heeft reeds meerdere toneelwerken van de Lierse
Fé gespeeld.
In
de archieven zoekend vinden wij : En waar de ster bleef stille staan, werd 9
x opgevoerd, de eerste maal op 20 november 1927 bij Teughels, de negende maal
op 20 december 1959 in de Parochiezaal.
Leontientje
werd 3 x opgevoerd, de eerste maal op 25 maart 1962 in de Parochiezaal.
Het
toneelwerk dat Rust Roest nu in november gaat spelen is Mijnheer Pirroen,
naar de roman Anna Marie. Dit is dus het vierde toneelwerk van Felix
Timmermans dat wij gaan spelen.
Op
zondag 16 en zaterdag 22 november ek, telkens te 20 uur, spelen wij met liefde
en enthousiasme terug een werk van Timmermans : Mijnheer Pirroen een volks
spel in vier bedrijven. Wij zullen trachten de geest van zijn werk door te
geven tot grote vreugde van kijkers en werkers, want onszelf zullen wij er
allen in terugvinden.
En dezelfde periodiek in november 1980 :
Rust
Roest bracht ditmaal Felix Timmermans onder onze mensen. Grote kleinkunst ! Nog
steeds kunnen we van de Fé genieten. Een mengeling van het vroese, het vrome
en het amoureuze. Diep, soms tot het aangrijpende toe, maar steeds spiritueel.
Dat behoedt hem van alle smartlapperij en valse tragiek.
Een
verhaal van alledag : Mijnheer Pirroen, notaris en ouwe jonkman, pallietert
door het leven met zijn gezellen de Dolfijnen : enkele snob-artiesten die
leven van zangen en verzen, maar vooral van gloeiende wijn, vochtige zoenen en
een heerlijk festijn. Er is echter een maar : het eeuwige thema van de twee
koningskinderen die bij elkaar niet konden komen : Pirroen is verliefd, maar
daar komt niets van, want zijn Cesarinneke is van adel. Geen spek dus voor
zijn burgerlijke bek. Pirroen kan echter wachten , twintig jaren als het moet :
hij zal ze hebben en hij moet ze hebben. En zeker als hij is van zijn spel,
verwed hij er een soepeetje op, dat hij tenslotte zal verdienen. De spanning
stijgt tot als het gordijn valt.
Regie
en verbindingstekst : Guido Hellemans.
Acteurs
: Marcel Verwerft, Jan Emmeregs, Luc Verschueren, Geert De Laet, Werner De
Nijn, Dirk De Smet, Rita Boon, Imelda Van der Hasselt, Nicole Van Gindertaelen,
Renild Polfiet, Toni Verbeeck.
Gaven
verder hun medewerking : Nicole Gielis (voorzegster), Jean Albert (grime), Wim
Jacobs (sonorisatie), Hilda Silverans en Dirk De Smet (muzikale begeleiding),
Karel Mertens (geluidsband), Tony Baarendse (decorschildering), Marcel
Spoelders, Stefan Vloeberg, Fik Diddens en Tony Baarendse (decorbouw), Nicole
Van Stijvoort (kostuums) en Fik Diddens (belichting).
1980 25 november : Kinderarts Dhondt
praatte over psychologische moeilijkheden bij
kinderen, die zich uiten in
lichamelijke klachten. Ouders praatten na met de
leerkrachten.(Schoolkrant Vrije Kleuter- en Basisschool)
1980 26 november : Brief voor het
College van Burgemeester en Schepenen van Mechelen
Op
vraag van de K.V.G.-afdeling Zennevallei (Hombeek, Leest, Heffen) richt ik mij
tot U.
Onze
gehandicapten gaan ook geregeld naar één van onze gemeentehuizen om een bepaald
formulier of andere inlichtingen. Zoals men weet, zijn alle gemeentehuizen te
betreden langs trappen die zij in de meeste gevallen niet alleen kunnen opgaan.
Om
dit probleempje op te lossen doen zij volgende voorstellen :
-Het
plaatsen van een bereikbare bel aan bepaalde gemeentehuizen zou in vele
gevallen reeds een oplossing brengen, daar bedoelde mensen zo hun aanwezigheid
kunnen melden en dan is een helpende hand van een aanwezige beambte een voor de
hand liggende oplossing.
-Tevens
zou het aanbrengen van een degelijke trapleuning er heelwat toe bijdragen om
gemakkelijker de trappen te kunnen betreden voor gehandicapten en oudere
mensen.
Hopend
in de nabije toekomst een gunstig gevolg te mogen verkrijgen, verblijf ik
inmiddels
De
achterkant van de Vrije Kleuter- en Basisschool in 1979. De foto is genomen
vanuit de Scheerstraat (Ten Moortele).
1980 Vervolg november
Ook de Vrije Kleuter- en Basisschool uit de Dorpsstraat had een
eigen schoolkrantje.
Daarin vonden we volgende gegevens :
Bestuur
:
Schoolcomité
Kristuskoning.
Voorzitter
: Frans Lornoy, pastoor.
Leerkrachten
Kleuterschool
:
-Gerda
Rodet-Van Hoof (Putte)
-Amanda
Van Opstal-Verbergt (Hombeek)
-Fransin Franckx-Miroux
(Hombeek)
Basisschool :
-Lief
De Smet (Leest)
-Rosette
Serdongs-Verschueren (Mechelen)
-Mia
Van Sweevelt-De Wit (Mechelen)
-Paula
Verbruggen-Bradt schoolhoofd (Leest)
Onderhoudspersoneel :
-Hilda
Van den Bergh-Diddens (Leest)
Voor- en nabewaking :
-Dora
Coulier- Verwilghen (Leest)
Tien
goede redenen om Onze Kleuter- en Basisschool te kiezen
1.Een
katholieke opvoedingsgemeenschap.
2.Een
school waar alle kinderen zich thuis kunnen voelen.
3.
Iedereen kent iedereen.
4.Zowel
het lerend als het spelend kind komt aan zijn trekken.
5.
Een school die zich inspant voor de totale opvoeding van het kind.
6.Luchtige,
ruime lokalen.
7.Vernieuwde
sanitaire voorzieningen.
8.Twee
grote speelplaatsen.
9.Veel
bomen, veel gras en een grote zandbak.
10.Mogelijkheid
om in een goed uitgeruste turnzaal te turnen.
Onze
school
Wij
vinden onze school heel fijn, vooral omdat wij twee ruime speelplaatsen hebben
met bomen, bloemen, planten en gras.
In
de herfst mogen wij ook van de fruitbomen appels en peren plukken en opeten. Ze
zijn op onze speelplaats ook kerselaars komen planten, maar die zijn nog te
jong om kersen te dragen.
In
sommige scholen hebben ze het geluk niet van zon fijne speelplaats te hebben.
Volgend
jaar krijgen wij nieuwe borden. Zo kunnen wij nog beter leren.
Wij vinden het ook fijn dat wij in onze klas een eigen bibliotheek hebben, want
lezen is leerrijk en prettig.
Wij
denken ook dat als een kind iets misdoet, het niet direct moet gestraft worden,
iedereen doet wel eens iets fout.
Verder
is het heel plezant in onze school. Op schoolreis gaan, daar houden wij van.
Een leerlinge.
1980 Zondag 9 november : Chirofamiliefeest
1980
In samenhang met het nieuwe
jaarthema Zie je t al gebeuren, stelden twee
harlekijnen de stukjes voor. Ze
waren hun kleuren verloren en alle groepen
zetten hun beste beentje voor om ze
terug te bezorgen.
Sommige letterlijk met een dansje,
anderen met toneel.
Na de koffietafel gaf de pater een
diamontage over het voorbije bivak te Neerpelt
en stelde de hele chirofamilie zich
voor op het podium met een lied.
Na
weken voorbereiding van leden en leiding, konden we weer alle chiro-ouders
uitnodigen om ons jaarlijks chiro- en familiefeest mee te beleven. En inderdaad
er viel iets te beleven : in samenhang met ons nieuw jaarthema zie je t al
gebeuren, waren het 2 harlekijnen die de stukjes voorstelden. Ze waren hun kleurtjes
verloren en alle groepen moesten hun best doen om deze terug te winnen. De ene
groep deed het met een dansje : een cowboydans, sloefendans of zelfs een hele
evolutie van dansen. Anderen zochten het in toneel : van sprookjes en scetchen
tot zelfs thrillers.
De
aspi-jongens gingen eerder op de ernstige toer. Zij toonden de tegenstelling
aan van goed en slecht in de wereld.
Ook
de oud-leiding was van de partij met een belevenis uit hun chiroleven en de
mogelijke gevolgen hiervan, afgewisselt met reclamespots.
Na
een heerlijke koffietafel gaf de pater een diamontage van het voorbije bivak in
Neerpelt.
Na
dankbetuigingen aan het oudercomité en de pater, kwam de hele chirogroep vol
enthousiasme op het podium. Elke groep stelde zich voor met een liedje, om
daarna met de hele groep te besluiten met het jaarthemaliedje.
Vol
nieuwe inzet, chiromoed en geestdrift, kunnen we nu definitief beginnen aan ons
nieuw chirojaar met 106 chiromeisjes :
-Onze
jongsten de prutskes voelen zich al goed thuis bij hun vriendjes en hun
leidsters Chris De Smet, Veerle Van Assche en Els DeMaeyer. Naast de moeilijke
activiteiten die ze op school moeten presteren, kunnen ze zich hier amuseren
met eenvoudige spelletjes, kleine handwerkjes, dansjes en verhaaltjes.
-De
acht- en negenjarige speelklubbers kunnen zich goed uitleven in allerhande
spelen die Bea Lamberts en Ingrid Vets voor hen uitzoeken. De speelklub wil
voor vele kinderen een kans zijn om mee te komen spelen. Geen gesloten kliekje
dus, geen eilandje, maar een plaats waar iedereen welkom is.
-Lief
Lamberts, An Polfliet en Kris De Smet zorgen voor de activiteiten van de kwiks,
die zich nog kunnen inleven in een sprookjeswereld, maar ook al graag dingen
van de groteren doen.
-De
tippers die twaalf en dertien jaar zijn, vormen met hun 24 een hele bende.
Vraag dat maar aan Renild Segers, Krista De Prins en Mia Lamberts, die hun
handen vol hebben om telkens met een boeiend speld aan te komen.
-De
tiptiens die zelf boordevolideeën
zitten, kunnen best nog een steuntje gebruiken van Vera en Frie De Prins, om
deze te realiseren.
-De
aspis kunnen nog heel wat beleven binnen hun groep, maar moeten ook reeds
verantwoordelijkheid kunnen opnemen voor een afdeling, samen met Lus Van Roy
(tevens hoofdleidster), Rita De Maeyer (teven hulphoofdleidster) en Mie
Lefever.
Alhoewel
leden en leiding hun uiterste best doen, zouden we het niet kunnen redden
zonder de hulp van onze pater. Met zijn vele jaren ervaring kent hij al de
noden en hij zorgt er wel voor dat er niets aan onze aandacht ontsnapt.
Met al deze mensen willen we er samen een tof jaar van maken, want chiro is
temidden van deze soms ontmoedigende wereld, iets waar nog van alles te beleven
is : prinsheerlijke momenten, boeiende spelen, fantasie en creativiteit, iets
belangloos doen, genieten van het samenzijn, soms ook slechte momenten of
ruzies, maar waar je toch steeds het gevoel hebt, dat je er bijhoort en dat je
er iets kunt van maken samen met de anderen. En dit niet alleen in
chiroverband, maar ook thuis, op school, in de maatschappij en in de toekomst.
Dit is nog een lange weg, maar we willen stilaan onze dromen waarmaken. Zie
je t al gebeuren ?
1980 November : Uit de eerste
schoolkrant van de Stedelijke Lagere School :
Tip
aan de ouders
Ouders
en leerkrachten hebben eigenlijk dezelfde taak, nl. kinderen helpen bij hun
ontwikkeling tot volwassenen.
Helpen
betekent echter niet ALLES IN HUN PLAATS DOEN.
Maak
daarom nooit de huistaken van uw kinderen in hun plaats, zoek zelf nooit de
prentjes op die de meester heeft gevraagd. U bewijst de kinderen daar helemaal
geen dienst mee want ze leren er niets mee. De bedoeling van dat opzoekingswerk
is eigenlijk een ontdekkingstocht. Zo kunnen kinderen de gevonden documentatie
koppelen aan de geziene leerstof. Aldus kunnen de leerlingen talrijke verbanden
leggen wat het inzichtelijk leren fel bevordert.
DUS
: geef wel kleine aanwijziginen of zeg
dat je vermoedt dat bepaalde documentatie DAAR te vinden zal zijn. Ze worden
er alleen maar zelfstandiger door!
In hetzelfde nummer vonden we
volgende weetjes :
NIEUWS
UIT DE VIERDE KLAS Wist U dat :
-Steven
De Borger een ongelukkige val deed en hierbij de arm brak,
-deze
arm ondertussen al volledig hersteld is,
-wij
op de beplaasterde arm allemaal onze handtekening mochten plaatsen.
-Geert
Selleslagh voor de gezellige bewoners van ons aquarium zorgde (paling,
zonnebaars, karpertjes en voorn).
-Johan
Hellemans en Paul Muysoms prachtig winnaar werden van hun reeks in de prestatieloop
op S.C. Mechelen.
-Michel
Debroey onze visjes van de dood redde toen hij geneesmiddelen in het water
druppelde.
-Zes
van de zeventien leerlingen een fiets hebben die niet in orde is. De Mechelse
politie stelde dit vast bij haar controle.
-Tijdens
een voetbalwedstrijd met de schoolploeg trapte Werner Huys (5de
klas) een hoekschop rechtstreeks in doel. Vele spelers van K.V. Mechelen (en
ook van R.C. Mechelen) benijden hem nu om zijn fantastische traptechniek.
-Conny
De Schouwer is wel het enige meisje uit de hoogste klas maar ze laat zich toch
niet doen door de 28 jongens. Haar schriftjes zijn het best verzorgd en dat zal
elke jongen toch moeten toegeven. Misschien zal haar broer dat niet doen als
hij zijn schriften met die van haar vergelijkt.
-En
wat te denken van Luc Verschuren van de 6de klas. Hij is nu de
doelman van de schoolploeg en hij doet dat uitstekend. Ook is zijn schoolwerk
flink verbeterd tegenover vorig jaar. Komt dat door te voetballen ? Of komt dat
omdat hij vreest niet meer onder de lat te mogen staan als hij in de klas niet
meer zijn best doet ?
Ook de personeelssamenstelling van de
school :
Klastitularissen
1ste
klas : Monique De Winter (echtgenote Muyldermans)
2de
klas : Jan Teughels
3de
klas : Aloïs Hendrickx
4de
klas : Guido Slachmuylders
5de
en 6de klas : Stan Gobien. (tevens schoolhoofd)
Bijzondere
leermeesters & leermeesteressen
Katholieke
godsdienst : Frans Sablain en zuster Josée Booten
Zedenleer
: Rita Van den Eynde (echtgenote De Buck)
Taaklerares
: Denise Lauwers (echtgenote De Block)
Lichamelijke
opvoeding : Linda Van Quathem
Muziek
: Marleen Van Mossevelde (echtgenote Wellens)
Onderhoudspersoneel
Rosalie
Hermans (echtgenote Vloeberghen).
En in het Informatieblad Stedelijke
Scholen uit dezelfde periode :
LEEST
Scheerstraat 2 :
-Een
nieuw schoolgebouw, modern, sober en vol licht ! Alles werd voorzien :
wastafeltjes in de klaslokalen en in de gangen, een prachtig uitgeruste
gymzaal, hygiënische sanitaire installaties, een fietsenbergplaats, een keuken
en een eetzaal. Elke leerling heeft er zijn stoel en bank volgens
lichaamsgrootte.
-Geen
enkele leerling verliet vorig jaar de school voor t beëindigen van de 6de
klas. Dit betekent dat alle leerkrachten het vertrouwen genieten van de ouders.
-Dit
voortijdig verlaten van de school is ook niet nodig gezien de resultaten die de
oud-leerlingen behalen in de eerste klas van het secundair onderwijs !
Door
middel van bijkomende oefeningen (stencils) worden de leerlingen op het
secundair onderwijs voorbereid !
-In
de meeste scholen daalt het aantal leerlingen als gevolg van het dalend
geboortecijfer. In onze school kwam er vorig schooljaar een klastitularis bij !
-Er
is morgen- en avondbewaking !
-Koffiebedeling
!
-De
Stedelijke Lagere School van Leest is een sportieve school !
STEDELIJKE
LAGERE SCHOOL LEEST SPORTIEVE SCHOOL 1980
De
Sted. Lagere School van Leest werd uitgeroepen samen met een aantal andere
Vlaamse scholen tot Sportieve School 1980. Deze titel werd door het
B.L.O.S.O. toegekend aan die scholen die zich werkelijk inspannen voor de
bewegingsopvoeding van hun leerlingen.
De
leerlingen krijgen de mogelijkheid om aan sport te doen op de
woensdagnamiddagen.
De Sportclub kende zon groot succes dat de groep in tweeën moest gesplitst
worden.
Tijdens
het voorbije schooljaar werd er aan volgende competities meegedaan :
-Voetbaltornooi
Don Bosco Willebroek.
-Voetbaltornooien
van de fusiegemeenten.
-Schoolsportdag
op 9 mei 1980.
-Atletiekwedstrijd
in Aartselaar.
-Zwemwedstrijden
in Mechelen.
Op
al deze sportwedstrijden kregen onze leerlingen onderscheidingen en medailles.
Sommige wedstrijden werden gewonnen, zowel in ploegverband als individueel.
Op
school is er eveneens een uitrusting voor mini-voetbal, basketbal, handbal en
volleybal.
Tevens beschikken we over een moderne en prachtig uitgeruste gymzaal !
Naast
sport is er ook nog spel en gymnastiek, natuurlijk !!
Voor
onze school was 1980-1981 zoals op de affiche van het BLOSO staat : EEN GOED
SCHOOLJAAR IS EEN SCHOOLSPORTJAAR !!!
Ook
voor het schooljaar 1980-1981 zal dat zo zijn !!!
EEN
GEZONDE GEEST IN EEN GEZOND LICHAAM !
Het
P.M.S.-CENTRUM
De
stad beschikt over een eigen P.M.S.-Centrum met gespecialiseerd personeel om de
leerlingen te onderzoeken naar hun mogelijkheden en intelligentie.
Nu
het V.S.O. (Vernieuwd Secundair Onderwijs) in het Mechelse volledig werd
ingevoerd, komt de klemtoon van het onderzoek te liggen bij de leerlingen van
de eerste klassen.
Het
P.M.S.-Centrum geeft hulp bij het ganse opvoedingsproces en begeleidt de
leerlingen. De leerkrachten krijgen alle informatie hoe ze die bepaalde
leerling in de gunstigste zin kunnen opvoeden. Speciale aandacht gaat naar de
leerlingen van de aanpassingsklas. In de nabije toekomst zal het P.M.S.-Centrum
nog een grotere rol gaan spelen als meerdere scholen tot het V.L.O. (Vernieuwd
Lager Onderwijs) toetreden !
GELUKKIGE
KINDEREN die door deze dienst optimaal begeleid worden !
TEVREDEN
OUDERS die weten dat aan hun kinderen de maximale zorg wordt besteed !
De
Zeeklassen
Sinds
de fusie van de gemeenten gaan ook de leerlingen van de 3de graad
uit de stedelijke scholen van Heffen, Leest en Walem voor een periode van twee
weken naar zee. Het succes van deze zeeklassen overtreft elke keer alle
verwachtingen en zowel de leerlingen als de leerkrachten zijn opgetogen over
hun verblijf aan zee.
Elke
klas beschikt er over een afzonderlijk studielokaal en dat er flink gewerkt
wordt blijkt uit de oefeningen in de werkbundel Zeeklassen ! Tijdens de
leerzame wandelingen genieten de kinderen van het heilzame zeeklimaat en dan
blijft er nog tijd over om op het strand en in de duinen te stoeien. Met
autocars en tram wordt de ganse Belgische kust verkend. Sport en spel staan ook
elke dag op het programma.
GELUKKIGE KINDEREN die in dergelijke omstandigheden aan zee kunnen vertoeven !
TEVREDEN
OUDERS omdat ze weten dat hun kinderen in veilige handen zijn.
GEEN
ONOVERKOMELIJKE FINANCIELE INSPANNINGEN wegens de gunstige prijs.
1980 Zaterdag 11 oktober : Jaarlijks
Teerfeest KWB
Programma : 16u30
eucharistieviering in de parochiekerk gevolgd door feestmaal,
muziek en dans.
Op het menu : gebakken forel,
tomatenroomsoep, hoofdschotel met vlees en
groenten, dessert : fruit.
Prijs per persoon : 325 frank.
1980 13 oktober : De hele Vrije
Kleuter- en Basisschool van Leestging
op wandel
In het Mechelse Tivoli domein. (schoolkrant)
1980 15 oktober :Beste
Leestenaars,
Met
de feestvieringen van onze 100-jarige Stanne van 27 en 28 september is er
bewezen dat men in geval men samenwerkt en zich eensgezind achter eenzelfde
doel schaart, men iets groots kan verwezenlijken.
Gans
onze Leestse gemeenschap en omliggende gemeenten hebben genoten van de
prachtige stoet en dorpsviering waarvoor iedereen zijn uiterste best heeft
gedaan.
Alle verenigingen zonder uitzondering hebben in de perfectie gedaan wat van hun
werd gevraagd ; gans Leest mag fier zijn over deze geleverde prestaties.
De weermaker was ook van de partij en heeft er mee voor gezorgd dat duizenden
belangstellenden naar Leest zijn gekomen.
Laten
wij hopen dat Stanne nog verschillende jaren onder ons mag zijn en dat hij de
oudste inwoner van België wordt, dan doen wij opnieuw beroep op gans Leest om
er iets denderends van te maken.
Van de diareportage van de feestelijkheden worden er fotos gemaakt die ten
toon worden gelegd bij Apers (brug Leest) en waarvan iedereen aan een zeer
voordelige prijs fotos kan laten bijmaken zoveel men maar wenst.
Ik
stel het op prijs, als voorzitter van het feestcomité, in naam van Stanne, zijn
familie, de geburen, het feestcomité en al de verenigingen, iedereen te danken
die er heeft toe bijgedragen om van deze viering een feit te maken waar nog
lang zal over gesproken worden en dat als UNIEK de geschiedenis zal ingaan.
Beste
groeten namens het feestcomité Louis Vloebergh (voorzitter)
(De Band, oktober 1980)
1980 Van vrijdag 17 oktober tot zondag
26 oktober : Tentoonstelling Voetspoor
In de Raiffeisenkas, Dorpsplaats te
Leest stelden Tony Baarendse, Georges
Herregods, Karel Soors en Friede
Willems van de Leestse kunstkring Voetspoor
tentoon.
Bijgevoegd onderaan : werk van Tony
Baarendse.
1980 Zaterdag 25 oktober : Film- en
Diavoorstelling
Om 14u30 werd voor de tweede maal
de film- en diareeks vertoond van de viering
honderd jaar Stanne Van den Broeck.
Dit ging door in het parochiehuis.
(Parochieblad 23/10/80)
1980 27 oktober : Gemeenteraad
Mechelen nieuwe straatnamen.
Door de Mechelse gemeenteraad werd het
voorstel van het schepencollege omNieuwe straatnamen te geven in de
fusiegemeenten Leest, Muizen en Walem goedgekeurd.
Te Leest, verkaveling De Maal werden
voor vijf nieuwe wegen namen van vogelsaangewend, aangezien de Vinkstraat
grenst aan deze verkaveling en tevens om in denaamgeving de eenvormigheid te
behouden. Vandaar volgende straatnamen :Hopstraat, Roekstraat, Keepstraat,
Gorzenstraat en Kolibriestraat.
(GvM,28/10/80)
In november deelde de Kon. Kommissie van
Advies voor Plaatsnaamgeving volgendbindend advies mee : de Mechelbaan wordt gewijzigd in Pastoor De
Heuckstraat, de Bist wordt gedeeltelijk gewijzigd in Witveld en gedeeltelijk in
Bistseveldenstraat.
(GvM,4/11/80)
Bijgevoegd :
-Kerk
en Pastorij (achterkant) : werk van Tony Baarendse.
1980 Van 3 tot 10 oktober : Speciale
Treinbedevaart naar Rome
Door Boerenbond, KVLV en KLJ werd een
speciale treinbedevaart naar Rome ingericht.
Nadruk werd gelegd op het
bedevaartkarakter met o.a. plechtigheden in de grote Romeinse basilieken, een
begeleid bezoek aan al wat de grootheid van Rome uitmaakt en natuurlijk ook het
Vaticaan.
Het hoogtepunt werd de audiëntie bij de Paus.
Inschrijvingen gebeurden op de pastorie van Leest. (folder)
1980 Zaterdag 4 oktober : Groot
Sport-Bal van S.K. Leest
Begin 21 uur, in de zaal
Sinte-Cecilia, Dorpsstraat 6 Leest met het orkest
1980 5 oktober : 8ste
Chiro-Vevoc Massajeugdcross
Dit jaar voor het eerst met enkele
nevenactiviteiten zoals op zaterdag een cross-instuif(TD) in de tenten op het
crossterrein. Deze fuif was een initiatief van de jongeren van Chiro en Vevoc
en niettegenstaande dat ze doorging in tenten en het tamelijk fris was, kende
ze een grote belangstelling.
De zonnige herstnamiddag zorgde voor een
talrijke opkomst zowel aan deelnemers als aan publieke interesse. Onder de
supporters ook eeuweling Stanne Van den Broeck die zich bekloeg dat hij niet
mocht deelnemen, daarbij alluderend op de affiches (bijgevoegd) waarop de
maximum leeftijd gelimiteerd was op 99 jaar De inrichters hebben hem dan buiten
reeks, uit handen van burgemeester Vanroy,een beker aangeboden van de minister van Nederlandse Cultuur De Backer.
Verdeeld over de 15 wedstrijden mochten
een 880-tal inschrijvingen genoteerdworden.
De eerste start werd om 14 uur gegeven,
de laatste reeks ging van start om 17u15.
De af te leggen afstanden schommelden
tussen 400 m voor de jongsten en 2800 m voor de seniores mannen en het parcours
was zeer selectief tussen de parochiezaal en de Zennedijk.
Voor de Chirogroepen werden weer
groepsklassementen opgesteld en er waren weer een massa prijzen bijeengegaard.
Ik
hou van wandelen, vertelde Stanne in
het feestnummer van De Band, En hoe
langer de wandeling hoe beter ik me voel. Wanneer ik met mijn dochter Maria aan
zee ben, maak ik nog wel es een wandeling van 7 km. En ik heb nog geen ene keer
gezegd als ik aan t wandelen ben, nu zou ik toch graag thuis willen zijn. Nu,
in Leest is t voor mij te gevaarlijk geworden om te wandelen, daarom blijf ik
daar maar liever in mijn tuin Ik heb het hier zo goed ; ge weet wel, ik heb al
47 jaar mn pensioen. Wa wel spijtig is da ik niet lang nemeer van dat pensioen
kan genieten. Ne goeie raad die ik wel kan geven om zolang te leven is : wandel
rond zo voel je je gezond. Ik ben 9 jaar achter elkaar te voet naar
Scherpenheuvel geweest. Onze Frans en onze Ivo zijn wel 50 keer meegeweest naar
Scherpenheuvel. Als ik in menne zetel zit dan voel ik de stijfigheid en doet
het soms overal pijn. Ik voel me pas goed als ik te been ben en zou dat zo nog
lang willen houden .
Mijn
ouders waren arme boerkes. Ze moesten van s morgens vroeg zwoegen en zweten
in en op de Leestse bodem om ons gezin he meest noodzakelijke te geven. Ik als
oudste van zeven moest natuurlijk van kleinsaf meehelpen. Eerst en vooral op de
kleintjes passen, zorgen voor tafel en op tijd het huis uitkuisen. Later zou ik
mee op t veld werken. Alles moest bij ons met de kruiwagen gebeuren. En de
wegen in dien tijd ! Altijd natte voeten eer da je aan kerk of school waart. In
de Koeistraat en Winkelstraat stonden maar enkele hoeven zoals het Hof van
Haelen en de Batushoeve en de huizen die er toen stonden waren nog opgetrokken
met stro en leem. Op het land wonnen we koren, vlas en Deinze patatten : rode,
blauwe en bleekblauwe patatten, die kostten toen 5 frank voor 100 kg.
In
die tijd moest het bemesten en bewerken van het veld met de handen gebeuren.
Eggen werden door vader of moeder en de hond getrokken. Ze hadden een klein
stukje land in huur of moesten bij de boer paardenarbeid doen. Bij het
uitkomen was er bijna geen werk. Ze gingen dan met de schup graven bij de rijke
boer om han pacht te betalen. Bij het afdoen van de oogst was de
vijfentwintigste hoop voor hen. Vanaf acht, negen jaar mosten de kinderen
helpen bij de oogst. Veel kinderen betekende meer armoe, maar meer hulp als ze
groot waren. Meer hulp betekende dan een dagwant bij om op te werken. Het was
de tijd dat als de boer afesloofd thuis kwam en zn broek op bed smeet, de
vrouw in verwachting was.
Ik
ging maar halven tijd naar school. Er waren in dien tijd maar 2 klassen. Van
menne schooltijd weet ik nie veel meer. Wel weet ik dat k bij meester Dumont
zat. We hadden veel respect voor de meester, maar nog meer schrik voor zn
koterhaak, want die moest niet alleen dienen om het vuur aan te wakkeren in de
stoof, maar ook om degene die niet horen wilde te doen voelen dat de meester de
baas was en dat hij het meende. Meester Dumont had ook kiekens en biekes.
Waneer de biekes aan t zwermen waren mochten wij op de speelplaats spelen naar
hartelust.
Toen
ik 12 jaar was deed ik mn plechtige communie. Vijf dagen later was t voorgoed
gedaan met de school. k Moest hard werken : mesten, kruiwagens trekken, enz.
Bij Sooike Leemans ging ik helpen bij het hooien en ook bij het binnenhalen van
de oogst. Dat was een harde maar een goeie tijd. De mensen hielpen mekaar en
waren vriendelijk voor elkaar. We hadden nog de tijd om de anderen te helpen
In
1900 werd ik opgeroepen om mijn militaire dienst te volbrengen 3e
Regiment de Ligne.
Le
12 juin 1900 incorperé comme milicien de 1900 privince dAnvers, 10e
Canton, commune de Leest, nr.61 du tirage. Die lottrekking gebeurde in
Willebroek. Om 9 uur werden we verwacht op t gemeentehuis, Jan Seymons, Jules
Selleslagh, ik en nog 6 anderen. De burgemeester van Leest, Bernaerts, was er
ook bij. Uit een mand moesten we een koker trekken en die koker moesten we
afgeven aan de Champetter. Die riep uw naam af. Ik was als laatste aan de beurt
: soixante et un, hoorde ik. Ik dacht t zijn drie woorden, ik ben er zeker
niet bij, ik heb er mij uitgetrokken. Maar toen klonk het éénenzestig en wist
ik dat ik er ingeloot was. Ik kreeg dan het nummer mee naar huis. Soms kon men
een remplacant vinden mits te betalen. De ouders van een soldaat trokken per
maand 10 frank, terwijl een soldaat zelf een soldij had van 15 centen. Ik moest
28 maanden dienstplicht kloppen, bij meestal Franstalige oversten.
Na
mijn dienstplicht moest ik gelijk de anderen elk jaar in revue. Dan moest ik
naar Hombeek. Op t gemeentehuis controleerden de gendarmen het uniform, het
livrei van de soldaten. Men sprak in die tijd van oorlog. We geloofden het niet
en we dachten t Is weeral es om ons bijeen te hebben.
In
1908 trouwde ik met Amelia Vleminckx. Haar ouderhuis stond in de Koeistraat
waar nu de Verbruggens wonen. In die tijd was da een staminee In de Kantien.
Ons Amelie werkte bij een zekere Cnops, een rijke boer die al zen velden kon
bezaaien. Het is die Cnops die met een karreke (sjees) ons naar de kerk bracht.
In t eerste huis bij de ouders van Amelie ging het feest door. In die tijd was
dat een beetje beter eten dan gewoonlijk. Je kunt dat niet vergelijken met nu.
Sinds 1834 was Mechelen het centrum van
de spoorweg geworden. En bij dit centrum hoorde de spil : een eerste grote
spoorwegwerkplaats Het Arsenaal. Het was een nieuwe werkgelegenheid die velen
interesseerden, onder hen Stanne en na zijn legerdienst trok hij in 1913 naar
dit Arsenaal. Hij begon er als lijnlegger. Bestond er in Mechelen iets als
spoorwegfierheid, in Leest werden de mannen die naar de stad gingen vies
bekenen en soms uitgelachen.
In 1919 was het spoorwegpersoneel zo uitgedund
door het sneuvelen van honderden leden en door een aanwervingsstop van vijf
jaar. Stanne kwam opnieuw in dienst op t Arsenaal. Eerst als maneuver in de
ijzergieterij, later slaagde hij in een examen als schilder.
Je
wet wel de wagens van de trein moesten geschilderd worden. Da was er genen dien
verf kon maken als ikke. Duizenden kilos verf heb ik gemaakt. Ge wet wel roeren
en roeren in een grote pot verf tot je het juiste mengsel hebt. In heel België
werden de wagons geschilderd met mijn verf.
Stanne en de 1ste
wereldoorlog
De
oorlog was voor ons een verrassing. Toen ik opgeroepen werd dacht ik : tis
maar veur veertien dagen, om weer es bijeen te zijn maar t was veur vier jaar
en half. Ik was van de voorlaatste klas die opgeroepen werd. Terwijl we tracés
aanlegden en pinnekensdraag opspanden tegen dat den Duits zou binnenkomen
vochten d anderen reeds te Namen aan t front. Toen Antwerpen gevallen was
moesten we weg. Tien dagen mars naar Frankrijk. Amaai mijn voeten toen we in
Ouderlich aankwamen ! Velen van ons hadden onderweg alles wat hinderde
weggesmeten, zelfs hun geweer. Dat was de aftrek en de soldaten waren meester
over zichzelf. Al wa we nog hadden moesten we afgeven in Frankrijk. De jonge
soldaten kregen onze uitrusting en moesten naar t front. Ik hem daar met
klompen gelopen en met windels rond men voeten. Ne jas van die en een broek van
een andere.
De
9de december 1914, na drie weken Frankrijk, stapten we naar t front
aan de IJzer. Da hem ik overal gezeten omdat ik bij de travailleurs was. We
moesten buiten t geschut van de vijand blijven, want we hadden geen wapens.
Dag en nacht werkten we aan de tracés : da was t herstellen van wegen en
nieuwe wegen trekken, bomkraters dichtgooien en bruggen leggen. Te Wulpen na
een bombardement werden de wegen zo zwaar beschaidgd dat den Engelsman niet
door kon. We moesten zo vlug mogelijk die putten vullen om de weg vrij te maken
voor de versterkingen. Terwijl schrapnels en obussen insloegen rondom ons
moesten wij voortwerken. Soms liep t bloed van mijn handen van mij altijd te
laten vallen. t Gebeurde dat we om 8 uur s avonds opgeroepen werden om 1 uur
waren we pas terplaatse om ons werk te doen. s Nachts verminderde het
oorlogsgeweld en s morgens kwamen de vliegers met hun mitrailleurs en maar
goed dat we onder een brug konden springen.
In
t begin hadden de Duitsers enkel verkenningsvliegtuigen, en ze observeerden
onze stellingen van hoog uit de lucht, maar in 1916 waren die toestellen al
echte jagers met bommen en mitrailleurs. En als we die zagen aankomen dachten
we : oei wa gaan we nu krijgen. Ik ben eens gewest dak twee camions lijken
moest lossen.
Wij
stonden voor alles in. Ne keer, ik weet niet meer waar t was, moesten we een
tracé door t land trekken, omdat t dorp kapot gebombardeerd was. Door een
stuk terf zweetten en zwoegden we aan de weg. Een obus sloeg 40 meter van ons
in. Op t nippertje aan de dood ontsnapt, want we kregen t zand in plaats van
t ijzer. We zaten in verschillende sectoren : Belgen, Engelsen, Amerikanen en Fransen,
elk in zijn eigen sector. Wa ik da allemaal gezien hem !En ge moogt weten, hoe meer sterren , hoe
erger ze waren. Wanneer we na 4 dagen en nachten werk afgelost werden moesten
we in repos (rust). Toen zag ik er Fiel Van Hoof en Jan Huys, soldaten van
Leest. De Jan sneuvelde op t leste van de oorlig en ligt begraven bij moeder
Lambik op t soldatenkerkhof.
Op
11 november 1918 werd er gezeid dat t wapenstilstand was. Toen zijn we uit de
compagnie geroepen en we moesten bijeen komen in Adinkerke.
Toen de Duitsers terugtrokken werden de
mannen van de Staat, waaronder Stanne, naar Adinkerke gestuurd. De soldaten
uit de bevrijdee gebieden mochten huiswaarts keren, behalve de
spoorwegarbeiders, zij moesten nog maanden, ook na de wapelstilstand, blijven
werken. De reden : het gesanctioneerde Duitsland diende locomotieven naar
Adinkerke over te brengen en als schilder in t Arsenaal bij de Spoorwegen werd
Stanne weerhouden om zijn werk ter plaatse verder te zetten, dit tot februari
t jaar nadien.
Twee dagen minder dan vier jaar en half
is hij van huis weggeweest.
Gegijzeld in de Tweede Wereldoorlog
In
mei 1940 bij het begin van de tweede grote oorlog was ik er bijna geweest.
Zatte Duitsers kwamen over de Kouter van Hombeek naar Leest. Onder het mom van
burgers hebben op ons geschoten namen ze gijzelaars terwijl ze in de lucht
schoten. Nieuwsgierig ging ik kijken wat er gebeurdeen werd met nog 51 anderen opgepakt en in de
school tegen de muur gezet. Onder hen pastoor Beuckelaers en meester De Leers.
Een Duits officier vroeg naar De Knip, dat nu Juniorslaan heet. We moesten
meegaan met twee soldaten die het geweer in aanslag hielden. De Duitsers
zochten een wei voor hun 12O paarden. Eerst gingen we naar de Wijk de Knip waar
de houten meulen gestaan had, die wei was te klein. Ze wisten da bij Piër Prins
een grote wei was en die was vlug goedgekeurd. Ondertussen moesten al de
gijzelaars tegen de muur staan tot wij terug waren. De Duitsers moesten nog
stro hebben voor 120 man te slapen te leggen. Bij Van Praet kregen we twee
botten in in t Seel was stro genoeg.
Stan
van Busschot kwam daar juist ook met een kar stro aangereden en alles werd
aangeslagen en toen mochten we naar huis. De anderen zijn tot s anderendaags
gegijzeld gebleven op gevaar van gefusilleerd te worden. Pastoor Beuckelaers
die vooraan stond zei nog tegen Victor Van Kolettes : komde gij maar voor mij staan Vic, maar
Victor zei : As t tege ga zijn we allemaal doeët meneer pastoer. En hij
bleef staan.
We
woonden in dien tijd al in de Scheerstraat. De Duitsers hadden in mennen hof
touwen gespannen van de ene perelaar naar de andere en daaraan hun paarden
vastgebonden. We bleven voor alle veiligheid maar binnen.
Fotos :
-Stanne
als soldaat in de oorlog van 1914-18.
-Met
dochter Marieke totaal onder de confetti tijdens zijn feestelijke tocht.
In september 81 en 82 werd er telkens
op zijn verjaardag gefeest maar de geplande viering voor zijn 103de
verjaardag werd door het buurtcomité van Leest afgelast omwille van de
gezondheidstoestand van Stanne.
104 zou hij niet worden, Stanne overleed
te Leest op 20 februari 1984 in de leeftijd van 103 jaar en 5 maand. Niet in
een onpersoonlijk ziekenhuisbed maar thuis, omringd door de goede zorgen van
zijn 72-jarige dochter Maria ons Marieke, die niet van zijn zijde week.
Tijdens de begrafenismis gewaagde
pastoor Lornoy niet te onrechte van een koninklijke begrafenis, want in een
afgeladen volle dorpskerk en in een zee van bloemen werd Stanne op zijn laatste
wandeling door familie, vrienden en de ganse Leestse bevolking begeleid naar
zijn laatste rustplaats.
In de herinnering van velen zal Stanne
blijven leven als een man met een gouden hart die tot op het laatst erg lucide
bleef en steeds klaar stond met een of andere kwinkslag.
In de eerste echte schoolkrant van
deStedelijke Lagere School uit de
Scheerstraat (november 1980) stond een gedicht van Frank Daelemans, een leerling
uit de 6de klas. Die krant werd persoonlijk door de jongen aan de
honderdjarige bezorgd, passend omdat Stanne zelf oud-leerling was van deze
school.
Stanne
is honderd jaar
en
nu loopt hij daar !
Hij is nog fit en gezond
en
maakt iedere dag zijn toertje rond !
De
belleman opent de stoet.
Die
kent Stanne goed !
Daar
komen de ruiters
met
daarachter een paar rare snuiters.
Hij
is geboren in 1880.
Dat
vond Stanne machtig.
Vervolgens
Dumont met zijn bende :
en
of Stanne die kende !
Toen
hij van school af was, moest hij werken.
Dat
hij dat niet graag deed, liet hij niet merken.
Toen
hij twintig was,
droeg
hij zijn beste das.
Hij moest gaan loten in Willebroek
maar
het lot zat niet in de goede hoek.
Toen
Stanne en Amelie elkaar ontmoetten,
kreeg
hij van zijn vader onder zijn voeten.
Toen de storm begon te luwen,
ging
Stanne met Amelie huwen.
Hij moest vechten aan de IJzer.
Toen
hij terugkwam, was hij heel wat wijzer.
Hij werkte dan in het Arsenaal;
de
stielen kende Stenne allemaal.
Die wereldoorlog twee
viel
voor Stanne niet mee.
Hij was een gijzelaar
en
dat vond hij heel erg naar.
Tijdens
zijn pensioen
had
hij niet veel te doen.
Wandelen
deed hij het meest
door
heel de gemeente Leest.
Tot besluit van deze stoet
rijdt
Stanne met de auto, maar zonder hoed.
Zijn
familie rijdt met de trein :
dat
vinden ze allen fijn.
Jullie
zullen zien
Stanne wordt HONDERD TIEN !
DE FEESTSTOET
I.Opening
Heden vieren
we feest Stanne wordt 100 jaar in Leest.
Belleman
Ruiters
Gij allen die
mij hoort blijft staan en gaat niet voort.
Hier wordt vertoond een zeer getrouwe in een stoet die u niet zal berouwen
Het
honderdjarige leven van Stanne dat heel wat beduidt in ons Leestse bestaan.
Hoort en ziet
dus t al met goede moed tot stichting en voorbeeld hoe het moet.
II.Geboorte
1880
De ooievaar
had het bekeken, Stanne werd geboren zonder gebreken.
III.Jeugd
De meester
was zeer streng, op straat noemden wij hem een kreng.
IV.Plechtige
Communie 1892
Toetreding
tot de Heer onze God, zijt dus goed en volgt Zijn gebod.
V.Werk na
school
Arm en gezond
en in de beurs geen pond.
VI.De
Loteling 1900
Nr. 61 werd
er ingelot, Stanne was soldaat begot.
VII.
Huwelijk 1908
In de
Kantien, mocht Stanne er bij zn Amelieke in.
VIII.Eerste
Wereldoorlog 1914
Stanne werd
heel wat wijzer, tussen de bommen aan den IJzer.
IX.
Beroepsleven
In het
Arsenaal met heel wat alaam, werkte hij voor vrouw en kinderen te saam.
X. Hobby
Een pintje
drinken en wat kaarten en de vogeltjes wat zout op hun staarten.
XI. Tweede
Wereldoorlog 1940
Stanne was er
weer bij, als gijzelaar in de rij.
XII.
Pensioen
Stanne al 47
jaar op pensioen, een hele toer om t na te doen.
XIII. Slot
Het verhaal
van Stanne zijn leven, door het Leestse verenigingsleven.
Het hart
blijft jong en wordt niet oud, wanneer t zich fris en open houdt,
Om wat
menselijk is te voelen, te voelen wat een kind verblijdt.
Werkten mee aan de feeststoet :
Boerenfront, B.S.P., Chiro-jongens en
meisjes, C.V.P., Davidsfonds, De Band, Geburen van Stanne, Gepensioneerden,
K.L.J., K.V.G., K.V.L.V., K.W.B., Landelijke Gilde, Koninklijke Fanfare
St.-Cecilia, Leefmilieu Leest, Oudstrijders, Gemeentelijke Lagere School, Vrije
Lagere School, Toneelkring Rust Roest, Ruiters, S.K. Leest, Kunstkring Voetspoor,
Vevoc en V.V. Leest voor Leest. Buiten Leest : Harmonie Arsenaal.
Grime : Albert Jean.
Kostuumadvies : Milou Van Stijvoort.
Ontwerp en realisatie : Karel Soors en
Guido Hellemans.
Constant Van den Broeck was te Leest
geboren op 25 september 1880 als zoon van Karel (Leest°28/8/1852,+10/3/1944) en
Rosie Campion (°Leest 31/1/1852,+25/7/1923).
Zijn ouders hadden een boerderijtje in
de Koeistraat (de huidige Elleboogstraat) nr. 16.
Stanne was de oudste van zeven en diende
van kindsbeen af zijn steentje bij te dragen in het gezin. Zijn vader teelde
koren, vlas en Deinze-patatten : rode, blauwe en bleekblauwe aardappelen die
toen 5 frank kostten voor 100 kilogram.
Bemesten en bewerken van het veld
gebeurde met de hand. Eggen werden door vader of moeder en de hond getrokken.
Ze hadden een klein stukje land in huur of moesten bij de grotere boeren
paardenarbeid verrichten en bij oogsten was de 25ste hoop voor
hen.
Vanaf 8, 9 jaar moesten de kinderen
helpen met de oogst.
Stanne ging maar halve tijd naar school
in één van de twee bestaande Leestse klassen, bij de zeer strenge meester
Dumont.
Na zijn plechtige communie, hij was pas
twaalf, was het gedaan met de school.
Hard werk kwam in de plaats : mesten,
kruiwagens trekken, hooien, oogst mee binnenhalen.
Het was een harde maar goeie tijd
volgens Stanne, de mensen hielpen mekaar, ze trokken daar tijd voor uit.
De tijd voor zijn huwelijk trok hij op
met zijn twee vrienden August De Wit en Constant Diddens. s Zondags gingen ze
naar de mis en dan spraken ze af wat ze zouden doen.
Geregeld gingen ze dansen op de
kermissen van Leest en Hombeek.
Een pint kostte 2 cent, evenveel als een
danske. Het was de tijd dat de staminees nog goeie zaken deden en men polka,
wals, kwadrille en scottisch danste.
Als er geen meisjes aanwezig waren
dansten de jongens met elkaar, dat deden de meisjes overigens ook. Maar elke
dans met een meisje kostte de jongen 2 cent.
In 1900 werd hij opgeroepen om zijn
militaire dienstplicht te volbrengen.
De lottrekking gebeurde in Willebroek.
Uit een mand moesten de potentiële soldaten een koker trekken. Stanne trok het
nummer 61 en was er ingeloot.
Hij moest 28 maanden dienstplicht
kloppen bij meestal Franstalige oversten en daarna moest hij zoals de andere
afgezwaaiden in revue. Dan moest hij naar Hombeek en op het gemeentehuis
aldaar controleerden gendarmen het uniform, het livrei van de soldaten.
In 1908 trouwde hij met Amelia
Vleminckx, een buurmeisje uit de Koeistraat, haar ouderhuis was een staminee
In de Kantien.
Omdat er op het land niet veel te rapen
viel begon Stanne in 1913 als lijnlegger in het Mechelse Arsenaal te werken en
na de oorlog werd hij er maneuver in de ijzergieterij.
Hij slaagde in het examen van schilder
en zou de rest van zijn carriëre treinwagons schilderen.
De eerste wereldoorlog
De oorlog was voor hem een verassing.
Toen hij opgeroepen werd dacht hij dat het maar voor enkele weken was maar t
was voor vier jaar en half.
Toen Antwerpen viel volgde een
tiendaagse mars naar Frankrijk en vandaar ging het naar het IJzerfront.
Als travailleur werd hij zowat overal
ingezet, meestal buiten het geschut van de vijand.
Dag en nacht aan tracés werken, dat
bestond uit het herstellen van wegen, nieuwe wegen aanleggen, bomkraters
dichtgooien, bruggen leggen.
Te Wulpen zat hij middenin het
oorlogsgeweld. Terwijl schrapnels en obussen rondom insloegen moesten Stanne en
zijn collegas travailleurs doorwerken.
Ooit diende hij twee kamions lijken te
lossen.
Toen de Duitsers terugtrokken werden de
mannen van de Staat, waaronder Stanne, naar Adinkerke gestuurd. Stanne
herinnerde zich dat plakkaat nog aan de muur, daarop stonden de bevrijde
gebieden aangeduid. De soldaten uit die gebieden mochten huiswaarts keren,
behalve de spoorwegarbeiders, zij moesten nog maanden, ook na de
wapelstilstand, blijven werken.
De reden : het gesanctioneerde Duitsland
diende locomotieven naar Adinkerke over te brengen en als schilder in t
Arsenaal bij de Spoorwegen werd Stanne weerhouden om zijn werk ter plaatse
verder te zetten, dit tot februari t jaar nadien.
Twee dagen minder dan vier jaar en half
is hij van huis weggeweest.
Na deze oorlog ontving Stanne 8
frontstrepen en tal van eretekens.
De tweede wereldoorlog
In mei 1940 was het bijna gedaan met
Stanne. Dronken Duitsers kwamen over de Kouter van Hombeek naar Leest en onder
het mom van burgers hebben op ons geschoten namen ze, onderwijl in de lucht
schietend, gijzelaars.
Samen met 51 anderen werd Stanne
opgepakt en in de school tegen de muur gezet.
Onder hen pastoor Beukelaers en meester
De Leers.
Een Duits officier vroeg naar de Knip.
Stanne en Staf van de Metser moesten meegaan met twee soldaten die het geweer
in aanslag hielden. De Duitsers zochten een wei voor hun 120 paarden. In de
wijk de Knip waar de houten molen van de familie Lauwers gestaan had, bleek de
weide te klein. Uiteindelijk werden de paarden ondergebracht op de wei van
Pieter De Prins van de Rendelbeekhoeve.
Toen vroegen de Duitsers om stro
teneinde 120 man te slapen te leggen.
Bij Van Praet vond Stanne twee botten en
in t Seel was stro genoeg. Toevallig passeerde Stan van Busschot daar met
een kar stro, alles werd daar opgeladen en toen
mochten de twee gegijzelden beschikken.
Sommigen van de andere gijzelaars werden
tot s anderendaags vastgehouden.
Eén van zijn hobbys was de vogelvangst,
hiervoor breidde hij zelf de netten.
Verder hield hij van kaarten, tuinieren,
TV-kijken, kranten lezen en wandelen.
Jarenlang was Stanne habitué op een
camping te Westende (Camping Westende).
Op 16 augustus werd hij ook daar
gevierd. De viering werd om 11 uur ingezet met een muzikale mis in open lucht
waarna een receptie volgde. In de namiddag werd een rondgang gehouden op het
kampeerterrein waarbij Stanne in een open wagen plaats had genomen naast Miss
Westende en die opgeluisterd werd door de blaaskapel Landon uit Diksmuide.
Na de koffietafel werd een volksbal in
open lucht gehouden alwaar de honderdjarige de dans opende.
Stanne was op 7 mei 1908 met Amelie
Vleminckx in het huwelijksbootje gestapt.
Beiden schonken het leven aan vijf
kinderen waarvan één zeer vroeg stierf. De overige vier en nog in leven :
Bertha (°24/4/1909, +25/10/1982), huwde met Hombekenaar Victor Verbist
(°11/2/1906, +11/9/1989), Louis (°24/10/1910, +20/6/1990), trouwde met Maria
Rottiers (°29/5/1904, +16/7/1978),Maria
(°24/6/1912, +30/4/2007), gehuwd met Jan De Smedt (20/2/1911, +5/4/1973) en
Victor (°13/8/1919) die gehuwd was met Elizabet Moeyersoms.
Verder bestond zijn nageslacht (in1980)
uit 3 kleinkinderen, 6 achterkleinkinderen en 2 achterachterkleinkinderen.
Zijn echtgenote was hem op 28 oktober
1966 ontvallen, ook zij werd 83, en vanaf dan werd Stanne met veel liefde
verzorgd door zijn dochter Maria, een weduwe.
Nadat op zaterdag 27 september de
100-jarige Stanne Van den Broeck officieel werd gevierd door de Mechelse
gemeentebestuurders, was het op zondag 28 september de beurt aan de ganse
Leestse gemeenschap om Stanne in de bloemetjes te zetten.
Hoe konden zij dat beter doen dan aan de
hand van een feeststoet.
Wanneer alle socio-culturele
verenigingen van een dorp de handen in elkaar slaan zijn ze tot grootse dingen
in staat.
De feestelijkheden begonnen zaterdag met
een plechtige dankmis, waarbij pastoor Lornoy geassisteerd werd door pater Van
Aken en missionaris De Laet.
Hierna werd iedereen in het
parochiecentrum vergast op een drankje.
s Avonds mochten alle Leestenaren mee
het avondfeest vieren in het parochiehuis.
s Zondags werd Stanne in triomf
rondgereden in een stoet die zijn leven uitbeeldde.
Voor de eeuweling was dit een grote dag.
Om 15 uur begonnen de feestelijkheden in
de gemeente, die voor deze gelegenheid volledig onder de vlaggen was bedolven.
De stoet bracht een uitbeelding van 100
jaar Stanne, zijn geboorte, jeugd, communie, werk en school, soldatenleven,
huwelijk, eerste wereldoorlog, werk in t Arsenaal, zijn hobby, de tweede
wereldoorlog, pensioen en dan de feesteling in een koets met achteraan
familieleden en buren.
Na de optocht werd Stanne op het
dorpsplein gehuldigd.
In enkele toespraken werd zijn leven
nogmaals uit de doeken gedaan en dan begon een groots opgevat dorpsfeest met
muziek, zang en dans.
Teneinde alles in goede banen te leiden
werd een feestcomité opgericht. Op 18 maart en 15 april waren alle Leestse
verenigingen vertegenwoordigd op het gemeentehuis. Om iedereen te laten delen
in de vreugde en de kosten werd er besloten om alle huizen van Leest een
briefomslag te bezorgen, die nadien door afgevaardigden van de verenigingen en
leden van het feestcomité zou worden opgehaald. Dit initiatief zou 54.000 frank
opleveren.
Het comité bestond uit voorzitter Louis
Vloebergh, secretaris Karel Soors, kassier Jos De Smet en leden Amelia
Verbeeck, Victor Van Hoof, Marcel De Win, Pater Damiaan, René Bernaerts,
Georges De Laet, Henri Van den Heuvel, Herman Verhoeven, Frans Apers en Guido
Hellemans.
De feeststoet die het leven van de
eeuweling uitbeeldde kwam tot stand dank zij de inzet van volgende Leestse
verenigingen : Boerenfront, B.S.P., Chro zowel jongens als meisjes, C.V.P.,
Davidsfonds, De Band, Gepensioneerden, K.L.J., K.V.G., K.V.L.V., K.W.B.,
Landelijke Gilde, Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia, Leefmilieu Leest,
Oudstrijders, Gemeentelijke Lagere School, Vrije Lagere School, Rust Roest,
Ruiters, S.K.Leest, Kunstkring Voetspoor, Vevoc en V.V. Leest.
Verder met de medewerking van Stannes
buren en de Harmonie van het Mechelse Arsenaal.
Voor de grime was Jean Albert
verantwoordelijk, Milou Van Stijvoort gaf het kostuumadvies en voor ontwerp en
realisatie van de stoet tekenden Karel Soors en Guido Hellemans.
De stoet werd vanaf 13 uur gevormd op de
Grote Heide en de Oude Tisseltbaan.
Om 15 uur werd de start gegeven. Eerste
stopplaats was aan Verschueren op de Juniorslaan, 2de stopplaats aan
het kruispunt Vinkstraat en Juniorslaan.
Derde stopplaats op de Dorpplaats en 4de
stopplaats in de Scheerstraat aan de woning van Stanne.
Later werden in de parochiezaal dias en
een film over de viering vertoond, dit in aanwezigheid van de eeuweling.
De parochiezaal liep stampvol voor de
diaraaksen van César Apers en van het organisatiecomité en voor de film van
Pierre De Wit.
Dit alles werd nog eens overgedaan voor
de schoolgaande jeugd van Leest en nog een derde keerop 25 oktober eveneens in de parochiezaal.
De fotos werden tentoongesteld in café
Zennebrug bij Apers.
Dat jaar ontving Stanne ook een beker
van Vevoc tijdens de cross. In zijn reeks was Stanne immers de beste, eenvoudig
omdat hij er de enige deelnemer was en zijn leeftijdscategorie niet mocht
deelnemen ...
Fotos :
-Bakkerij
Hellemans zorgde op zaterdag voor een prachtige verrassing.
-Buren
aan de slag achter de schermen
-Laatste
onderrichtingen voor de start
-Massale
belangstelling.
-Stanne
met de pijp en de pet, wordt vandaag in de bloemen gezet.
En
dat is niet zonder reden, hij werd geboren 100 jaar geleden.
1980 22 september: St.-Cecilia-Fanfare
Leest ontvangen door stadsmagistraat (foto)
Naar
aanleiding van het feit dat de Leestse fanfare zopas uitgeroepen werd tot
Belgisch Kampioen van de fanfares, nodigde de Mechelse stadsmagistraat de
bestuursleden van deze fanfare uit in het Mechels stadhuis.
Deze
ontvangst had vrij laat op de dag plaats, maandagavond om half acht in de
Kolommenzaal. Uiteindelijk werd het een genoeglijk onderonsje.
Voorzitter
Verschueren, ondervoorzitter Lauwers en secretaris Stan Gobien, samen met de
overige bestuursleden van de fanfare, werden verwelkomd door burgemeester Jos
Vanroy en schepenen Charlier, Van der Sande, Ribbens en Van de Plas.
Na
zijn felicitaties te hebben overgemaakt overhandigde de burgemeester een Jubileumboek
van de Mechelse beiaardschool en een fonoplaat aan de voorzitter.
Voor
de ontvangst werd een dankwoord uitgesproken door ondervoorzitter Lauwers.
Hierna werd de traditionele drink gehouden. (GvM,27/9/1980)
1980 24 september Koerier, nr.16 :
LEEST
BEVREESD Bestratingsplan nefast voor landelijk karakter ?
1
januari 1977. Zoals zovele kleinere gemeenten moet ook Leest noodgedwongen gaan
aanleunen bij een grote stad. Het dagelijkse leven in deze landelijke gemeente
ondervindt van deze fusie geen last en gaat gewoon verder. Alleen voor bepaalde
administratieve aangelegenheden moeten de inwoners naar Mechelen. Buiten
tussenkomsten van het stadsbestuur bij dijkbreuken, hoort of ziet men vanuit
Mechelen niets of niemand.
Tot
enkele weken geleden enkele heren uit Mechelen hun plannen voor Leest kwamen
ontvouwen. Op de eenvoudige vraag om verbeteringswerken uit te voeren aan het
bestaande wegdek, komt er vanuit Mechelen een uitgebreid antwoord : een
bestratingsplan dat, zo vreest men in Leest het landelijke karakter van de
gemeente gaat aantasten, met alle gevolgen vandien...
Op
één week tijd kreeg Leest het bezoek van twee Mechelse schepenen die
respectievelijk waren uitgenodigd voor hun eigen partij en beiden mochten zich
verheugen in een grote belangstelling vanwege de inwoners.
Als eerste kwam de heer Vanstappen (CVP), enkele dagen later gevolgd door de
heer Van de Sande (SP). Beiden ontvouwden zij hun plannen. Een reeks van
openbare werken waar Leest beter zal van worden.
Argwaan
Op
het dorpsplein gaat men bomen planten, bloembakken en rustbanken plaatsen.
Verder wordt er gedacht aan de aanleg van speelpleintjes en de uitbreiding van
het kerkhof.
Tot
daar gaat de Leestenaar akkoord.
Pas wordt hij argwanend wanneer hij hoort over het nieuwe bestratingsplan.
Leest voelt zich bedreigd in zijn rust die de landelijke omgeving biedt.
Aan
het stadsbestuur werd een verbetering van het wegdek gevraagd, vele landwegen
zoals b.v. de Elleboogstraat schreeuwen om een nieuwe asfaltlaag.
De plannen spreken over het verbreden van banen, de rooilijnen worden verlegd
naar 12 meter. Vele woningen krijgen de rooilijn door het huis. Op het eerste
zicht is dat niet zo erg.
Rampzalig
wordt het pas, als men gaat denken aan het verbouwen van een woning.
Op
andere plaatsen passeert de straat vlakbij de voordeur. Om de werken aan de
Molenstraat te beginnen, moet men onteigenen. Een landbouwgebied van vele
hektaren (Hoogveld en Rennekouter) krijgt mooie betonbanen in plaats van de
bestaande (zand) landwegen.
Alleen begrijpt men niet waarom men hier tussen de velden en weiden de
rooilijn op 10 meter moet leggen, rioleringen aanbrengt en electriciteit onder
de grond stopt. Landbouwers verliezen hierdoor vele meters goede teelgrond. Zou
het kunnen zijn dat men van plan is dit bij uitstek landelijke gebied, te
wijzigen, een uitbreiding voor sociale woningbouw ?
Worden
de landbouwers in de kou gezet zoals bij de verkaveling (Rextenza) in de
Vinkstraat ?
Vragen
Tweede
ingrijpende verandering zou de ontdubbeling worden van de spoorweg. Aan de
Geuzenhoek (grens Blaasveld) zou de spoorweg op een berm gelegd worden wat een
aanslag betekent op het landschap. Verder zijn er plannen om op verschillende
plaatsen over de spoorweg te gaan.
Op
de Juniorslaan en het Hoogveld gaat men bruggen bouwen over de spoorweg.
Nieuwe belangrijke verbindingswegen gaan ontstaan die het verkeer komende uit
Kapelle o/d Bos een kortere weg gaan bieden naar het verkeersknooppunt E-10 te
Battel-Mechelen.
Een
mini-autostrade dwars door Leest ?
Allemaal
vragen waar men in Leest een antwoord op wil.
Men
maakt zich echt ongerust en spreekt van een communicatie-probleem met de
overheid in Mechelen.
Ons
lijkt het gepast dat men vanuit Mechelen zelf eens een vergadering belegt met
alle inwoners van Leest. Een bijeenkomst zonder politieke bijbedoelingen waar
het stadsbestuur als één geheel optreedt en de inwoners die informatie geeft,
waar ze recht op hebben.
Duidelijke taal. Meer niet.
Bernard Verbeeck.
Fotos :
-Burgemeester
Vanroy overhandigde het Jubileumboek van de Beiaardschool en een LP met
beiaardmuziek aan voorzitter Verschueren van de Kon. Fanfare St.-Cecilia.
Rechts op de foto ondervoorzitter en oud-burgemeester Lauwers.
-Hier
gaat men een brug bouwen over de spoorweg. Wordt het een drukkeverbindingsstraat tussen Kapellen en
Mechelen ? (foto : Koerier)
Zondag
28 september 1980 is Leest in feest bij gelegenheid van de viering van de
100-jarige Stanne Van den Broeck. Zoals de meeste Leestse verenigingen verleent
onze voetbalvereniging haar medewerking aan deze uitzonderlijke viering.
Normalerwijze
zouden wij het op zondag 28 september op ons terrein tegen Rumst moeten
opnemen. Wij kunnen U evenwel melden dat Rumst en de Belgische Voetbalbond
zich, op ons verzoek, akkoord hebben verklaard om deze voetbalwedstrijd op
zaterdag 27 september te 17u30 laten betwisten.
Wij
zijn er van overtuigd dat deze mededeling voldoening zal geven aan onze
supporters en aan de ganse Leestse bevolking. In afwachting U zaterdag 27
september als supporter van onze ploeg te ontmoeten, groeten wij U zeer
hartelijk.
Namens de Raad van Beheer.
W.
Slachmuylders secretaris, E. Spruyt voorzitter, A. Emmeregs Afg.Beheerder.
1980 Leest, 20 september 1980Nieuws van het feestcomité - Honderdjarige
Beste Leestenaars,
Onze
dorpsgenoot Stanne Van den Broeck wordt nu donderdag 25 september 100 jaar.
U
weet voldoende dat wij ter deze gelegenheid een viering hebben georganiseerd te
Leest en wel op 27 en 28 september.
Mogen
wij vragen aan onze dorpsgenoten, om deze viering nog meer luister bij te
zetten dat zo mogelijk gans Leest vanaf donderdagmorgen (of woensdagavond) zijn
huizen zou bevlaggen. In de straten waar de stoet voorbij komt mag men zelfs de
huizen versieren de
zondagnamiddag
28 september.
De
straten Scheerstraat, Dorp, Kouter tot parochiezaal worden speciaal versierd
door de geburen en het feestcomité.
De
dorpsplaats wordt parkeervrij gemaakt voor de viering vanaf zondagmorgen 9 uur.
Er
is parking voorzien op de speelplaats van de meisjesschool en op de
speelterreinen achter het kerkhof, te bereiken langs parochiezaal en de inrit
naast Bradt.
Heel
wat inwoners hebben langs een bepaalde vereniging of van onze veldwachter een
programma gekregen, waar tevens ook een foto van Stanne opstaat, graag zouden
wij hebben dat die zichtbaar wordt opgehangen.
Bij
slechtere weersomstandigheden gaat de stoet alleszins door, maar de
feestviering van het dorp gaat dan door op de speelterreinen van de Chiro in
tenten.
Beste
Leestenaars, wij zijn er van overtuigd dat met een klein beetje inzet van ons
allen deze
Volkse
Levensviering van Stanne iets onvergetelijks zal worden waar wij nog lang
zullen over napraten.
Aangeworven : Rudi Vinckx (Putte),
Jean Vos (Londerzeel), Guido Van Ingelgom
(Verzoening).
Afgestaan : Thierry Van Praet
(Londerzeel).
Kern : Emiel Felix (doel), Frans
Goossens, Willy Bevers, Eric Verbruggen, Ludi
Capiau, Jos Coecelberghs en Erwin
Vloebergh (verdedigers).
Middenvelders : Robert Boonen,
Aissa Maroc, Ludo Goossens, Emiel Van der
Hasselt, Eddy Boogaerts en Guido
Van Ingelgom.
Aanvallers : Rudi Vinckx, Julien
Van der Trappen, Jean Vos, Freddy Selleslagh,
Wilfried Piscador en Marc Verheyt.
(GvM,4/9/80)
In De Band van april 1980 vernemen we
onder de titel Wel en wee van V.V. Leest een hoop weetjes van het
voorbije seizoen (1979-1980) :
-VV werd uitgeschakeld in de Beker van
België door bevorderingsploeg Heist Sport.
-De ploeg hield de Beker Edw. Huysmans
in eigen rangen. Dit jaarlijks tornooi, genoemd naar een verdienstelijk
medewerker en erelid, vond plaats op 15/8/79 en er namen 7 ploegen deel. Na een
4-0 overwinning tegen Tisselt mocht kapitein Frans Goossens de beker in
ontvangst nemen samen met de felicitaties en het applaus van ruim 500 aanwezige
supporters.
-De competitie verliep problematisch
voor VV met langdurige schorsingen voor Boonen en Marivoet, wekenlange kwetsuren
van Van Praet en Van der Trappen. Verder de afwezigheid van Ludo Goossens die pas in februari kon
opgesteld worden omdat hij zijn legerdienst diende te vervullen.
-In het seizoen 1979-80 kwam de ploeg in
competitie met twee reserveploegen. Niettegenstaande deze ploegen geregeld
spelers moesten afstaan voor het eerste elftal wist de zaterdagploeg een
mooie tweede plaats af te dwingen. De zondagploeg kon het seizoen afsluiten
met een vierde plaats.
-De scholieren en de knapen eindigden
zesde, de miniemen vierde.
-Dat seizoen werd er voor het eerst
gestart met de allerjongsten in het voetbal, de preminiemen. Deze acht- tot
tienjarigen namen deel aan de beker Nijs en wisten daar een mooie tweede plaats
in beslag te nemen.
1980 1 september : Eerste
schooldag.
De kinderen van de Vrije Kleuter- en
Basisschool uit de Dorpsstraatkregen
een prettig onthaal op hun eerste schooldag met zang, dans en ballonnen.
(schoolkrant)
1980 7 september : Chironieuws
Jongens
Op
7 september was het weer eens overgang in de chiro. Op zo een ontmoeting zie je
weer een heleboel nieuwe gezichten en vraag je je als leiders dikwijls eens af
: hé, woont die ook in Leest ? Maar het belangrijkste van die overgang is dat
onze chirogroep met een nieuw werkjaar start. Dit betekent ook een nieuw
jaarthema. En dit werkjaar luidt dit : Zie je t al gebeuren ? Op het eerste
gezicht spreekt u die leuze niks aan, maar achter dat zinnetje steekt een groot
en interessant verhaal
Zie
je dat allemaal al gebeuren dat kinderen en ouders spontaner met elkaar gaan
leven, dat straten vrolijk worden, een samenleving zonder uitschot, dat
kinderen minder agressief zijn vanwege de gruwels op T.V.; dat mensen vrij
mogen lachen en huilen tegen elkaar zonder taboes of a prioris, dat er geen
verspilling meer is, dat de reclame de natuur aanprijst, dat leraars in hun
leerlingen geloven en hun ideeën aanvaarden, dat
t
Zou schoon zijn ! Een hemel op aarde. Een droom
Onmogelijk
echter dit alles morgen te realiseren zelfs overmorgen niet.
Dus liever
niks dan neerzitten en pakken wat er te pakken valt NEE
Enorm
veel boeiende en actieve ervaringen liggen in ons bereik. Het is meer dan ooit
de opdracht van onze chiro om kinderen en jongeren heel veelzijdige boeiende
dingen te laten meemaken. In de chiro zou t iedere zondag moeten gonsen van
activiteit, er zou vanalles plezant moeten te beleven zijn. De chiro in Leest
zou n gebeuren moeten zijn waar veel kinderen en jongeren willen bijeen zijn.
Een echte vriendenploeg Waar t gezellig is Waar je de zotste dingen kan
proberen, waar niemands idee te belachelijk is om naar te luisteren waar je
voelt dat er veel kan gebeuren tussen en met mensen. t Is pas als je dit mocht
ervaren in n kleinere ploeg dat je weer gaat geloven dat er ook in die grotere
wereld iets kan veranderen. Pas dan zie en doe je t gebeuren !
Je
moet eigenlijk een beetje zot zijn om je in onze wereld met die klein jong
bezig te houden want das niet gemakkelijk en geld krijgt ger niet voor maar
t kan verdorie plezant zijn en t is de moeite waard verdorie toch
Dit
jaar zijn we van start gegaan met een 80 à 90-tal jonge mensen onderverdeeld in
volgende groepen :
-De
SLOEBERS zijn de mannekes van 6 tot 7 jaar. t Zijn echt toffe ventjes die zich
zondags in de chiro amuseren met allemaal spelletjes die de leiding voor hen
heeft ineengestoken.
Die
leiding bestaat uit Hedwig De Decker en Joost Duysburgh (tevens hoofdleider).
-De
SPEELCLUB is dat waar wij (8 tot 9 jaar) bijeenkomen om te spelen, en er zijn
ook leiders (zoals Frank en Mark De Prins, Lieven Hellemans), en die spelen ook
mee.
-De
RAKKERS is een groep stoere mannekes van 10 tot 11 jaar die zich thuisvoelen in
hun afdeling, waar ze elkaar leren kennen, elkaars talenten leren ontdekken en
die ge niet kunt moe maken met een gevarieerd activiteitenaanbod. Hun leiders
zijn Jan Verbruggen, Eddy De Smet en Jean Van Praet.
-De
TOPPERS (12 tot 13 jaar) vormen de rode bende die of het nu zaterdag of zondag
is, op school, thuis of in de chiro, willen voelen dat ze derbij horen. Vraagt
dat maar eens aan hun leiders Pierre Van Praet, Stan Schillemans en Rik
Verschueren.
-De
KERELS zijn de 14 tot 15 jarigen die aan de drempel staan om aan een actieve
chirobeleving en uitleving te beginnen. In de chiro vinden ze vrienden, waar ze
nood aan hebben, als steun, als zekerheid om hun eigen innerlijke onzekerheid
wat te verbergen als klankbord om zichzelf te vinden. Hun leiders zijn Tony
Verbeeck, Marc Lefever en Marc Keulemans.
-Bij
de ASPIs (16 tot 17 jaar) ligt het accent op een goede ploeg vormen waarin
elke aspi als individu naar voren treedt. Ze leren verantwoordelijkheid opnemen
binnen hun korps maar ook buiten de chiro aan de hand van toffe en nieuwe
spelen, evaluaties en vooral niet te vergeten : de goede sfeer. Hun leiders
zijn Jef Lamberts, Hugo en Bart Lauwens.
En
dan hebben we nog de Pater, voor ons nen tweede vader.
Ziezo,
dit was onze chiroploeg die je elke zondag aan het werk kunt zien in hun
chiroheem aan het Pensenstraatje. Kom gerust maar es kijken ! Indien je de kans
niet krijgt, kun je hen bezig zien op het grote, spetterende chirofamiliefeest
op 9 november 1980 in de Parochiezaal te Leest.
O
ja, heel de leidingsploeg en onze leden willen langs deze weg nog even de
organisators van het feest van Stanne Van den Broeck hartelijk danken. Hopelijk
mogen we nog eens met alle Leestse verenigingen samenwerken Zie je t al
gebeuren ?!
Hugo en Bart. (DB,november 80)
1980 - 11 september Gazet van Mechelen
:
Geslaagd
seizoen voor Leestse junior Dirk Van Dam
Ook
al is het wielerseizoen nog niet helemaal ten einde dan kan de Leestse junior
Dirk Van Dam toch reeds een balans opmaken en die vertoont in vergelijking met
het vorige seizoen een gevoelige verbetering.
Er
werd aan 54 wedstrijden deelgenomen en hiervan werden liefst 36 binnen de
eerste 5 beïndigd, waarvan 10 een zegetuil opleverden.
De meesten hiervan, naast nog meer bekers en plaketten, sieren de zitkamer van
de familie Van Dam aan de Verschuerenlaan.
Uit het gesprek blijkt trouwens dat gans het gezinsleven afgestemd is op het
wielerleven en dat iedereen met spijt het seizoeneinde ziet naderen.
Steile
opgang
Waar
Dirk voorheen meer interesse en aanleg scheen te hebben voor crossactiviteiten,
dan is hierin een grondige verandering gekomen.
Mijn huidige trainer Guillaume Willockx uit Buggenhout heeft die gedachte
volledig uit mijn hoofd gezet en blijven de winterse aktiviteiten enkel
mogelijk na nieuwjaar en als voorbereiding voor het nieuwe seizoen. Het is dank
zij hem dat ik nu zo ver sta en ik volg zijn raadgevingen en aanwijzingen dan
ook stipt op. Door aangepaste oefeningen, trainingsschemas, massage en een
regelmatig leven heeft deze man van mij een wielrenner gemaakt. Daarbij heb ik
op aanraden van vader mijn temperament wat leren bedwingen en mijn kans leren
gaan in spurten. Dit heeft ook goede resultaten opgeleverd en alleen in
massspurten durf ik mij niet te mengen. Van de 10 overwinningen haalde ik er 8
in de spurt van kleinere groepjes. Vooral na zware en selectieve parcoers kan
ik best mijn man staan.
Kansen
om het waar te maken
Uiteraard
wordt er reeds uitgekeken naar het volgend seizoen waarin Dirk bij de
liefhebbers zal van start gaan.
Vader Van Dam, die al heel wat wielerwaters doorzwommen heeft, ziet het
rooskleurig in :
Als
hij er een ganse winter wil voor leven en blijven luisteren naar de raad van
Willockx, terwijl ikzelf en Dirk Croons zijn materiaal blijven onder handen
nemen, dan kan hij met gerust gemoed naar de liefhebbers overstappen en zal hij
ook nog van zich laten spreken.
1980 Donderdag 11 september : Brand
in serre op de Biest
In de serre van tuinder Juliaan De
Smet aan de Biest 3, brak donderdagavond
omstreeks 23u55 brand uit.
De brandweer van Mechelen kwam ter
plaatse.
Er was aanzienlijke schade aangericht temeer
daar ook een vrachtwagen en een
auto beschadigd werden.
De oorzaak was vermoedelijk een
kortsluiting.(GvM,13/9/1980)
1980 Zaterdag 16 augustus : Internationaal
Muziekkamp van Amerika
Om 20 uur gaf, in de Mechelse sporthal
aan de Winketkaai, het International Muziekkamp van Amerika een 2 uur durend
concert.
Deze avond stond in het teken van de
viering 150 jaar België en werd georganiseerd door het stadsbestuur op
initiatief van de Kon. Fanfare St.-Cecilia uit Leest.
De groep was samengesteld uit 140 van de
beste Amerikaanse en Canadese musici en koorleden tussen 15 en 21 jaar.
Op het programma orkest- en koormuziek
van bekende Amerikaanse en Europese klassieke en hedendaagse componisten.
De toegangsprijs bedroeg 100 frank en 50
frank voor de houders van een CJP of een Plus-3-pas. (Aankondiging in DB, juli
1980)
1980 17 augustus : Hoevefeesten (zie
fotos)
Organisatie van Landelijke Gilde,
KVLV en KLJ Leest.
Allerlei activiteiten op de
bedrijven van Adolf Peeters, Vic Verschueren en
Emiel Lamberts. Zo werden achter de
hoeve van Adolf Peeters in de Winkelstraat
helikoptervluchten georganiseerd en
was er een kennistest over de genoemde
bedrijven met op de prijzentafel
een echt varken en een paar flinke hespen.
1980 18 augustus Gazet van Mechelen
:
Man
onder vuur genomen te Leest
Zaterdagavond werd Edward Van
Praet, wonende aan de Juniorslaan 115 te
Leest, in zijn tuin onder vuur
genomen.
Gelukkig werd hij niet gewond.
Hij belde de rijkswacht op, die ter
plaatse een onderzoek kwam instellen.
Van Praet beschuldigde zijn
buurman, Pieter D. H. ervan van uit zijn tuin
te hebben geschoten.
Pieter D. H. woont aan de Kleine
Heidestraat.
De rijkswacht trof sporen van
hagelslag aan in de gevel van de woning van
Van Praet.
Zij omsingelde de woning van de
verdachte. Deze ontkende evenwel te hebben
geschoten.
Bij een huiszoeking troffen de
rijkswachters verscheidene wapens aan, die in
beslag werden genomen.
Pieter D. H. Zelf werd voor een
nacht in de Mechelse rijkswachtkazerne
opgesloten, doch zondagochtend op
vrije voeten gesteld.
Het onderzoek in deze affaire wordt
voortgezet.
1980 28 augustus : Vierde
Volksdans-, Zang- en Muziekfestival te Leest
Deze organisatie van V.V. Leest
vond plaats op het voetbalterrein van deze club
vanaf 19u30.
Hieraan werd meegewerkt door
verschillende buitenlandse volkskunstgroepen zoals :
de volksdansgroep Halle (Westfalen)
en de Wolsteiner Jugendblaskapelle uit
Treyung (Beieren). Verder
verleenden ook de muziek-, zang- en dansgroep De
Leestse Kinderen en de Kon.Fanfare
De Vrolijke Vrienden uit Hombeek Heike
hun medewerking.
(folder V.V. Leest van 8/8/80)
In dezelfde folder kondigde Gust
Emmeregs de mogelijke oprichting aan van een VOLKSDANSGROEP :
Met
genoegen kunnen wij U melden dat de Vlaamse Volkskunstbeweging vzw bereid is
mee te werken bij de eventuele oprichting van een volksdansgroep te Leest.
Meer
in het bijzonder zouden wij voor het aanleren van Volksdansen bevoegde personen
ter beschikking kunnen hebben. Het doel van deze eventuele oprichting van een
volksdansgroep te Leest bestaat er voornamelijk in : naast een kunstzinnig
festijn, vooral ook een vredevol trefpunt te zijn voor allen die zich geroepen
voelen tot het uitdragen van eigen culturele waarden wat toelaat elkaars
tegenstellingen te vergeten in een drang naar oprechte vriendschap en
verdraagzaamheid.
Meisjes,
jongens of koppels die actief wensen deel te nemen aan volksdanslessen doen er
goed aan dit voor 15 september 1980 aan A. Emmeregs te laten weten.
Vooraleer
tot de oprichting van een volksdansgroep te Leest te beslissen zal er met de
belangstellenden vergaderd worden.
Alles wat Gust Emmeregs in die periode
aanraakte werd goud. De Leestse Volksdansgroep kwam er en deze aanvankelijke
benaming van de groep werd later gewijzigd in Korneel.
(zie eind november dit jaar)
1980 31 augustus : Kampvuur Vevoc
Chiro
Om nog eens in een echte chirosfeer te
komen organiseerde Vevoc in samenwerking met Chiro een groots kampvuur op de
chiropleinen.
Het programma dat om 20 uur begon
omvatte afwisselend echte
bonteringnummers, dans, choreografie, zang, e.d., terwijl op barbecuevuren
haring gebakken werd.
Voor deze avond werd speciaal de gewezen
nationale zangleider van de Chiro uitgenodigd : Honoré Van Gansbeke en de chiro
bracht o.a. sketches zoals Wimbledon, French Can-Can en de Broek van ons
moemoe.
Vevoc zorgde voor een toneeltje in twee
bedrijven, met als titel Schuden voor gebruik.
Fotos :
-Adolf
Peeters stelde zijn hoeve ter beschikking van de hoevefeesten.
Op een terrein gelegen in de
Tiendeschuurstraat organizeerde de Landelijke
Rijvereniging van Leest een
ruitertornooi op een terrein in de Tiendeschuurstraat.
Vanaf 9 uur traden de ruiters op in
verschillende disciplines van de ruitersport :
dressuur (individueel en in
groepsverband) en hindernisspringen.
(GvM)
1980 16 augustus : Leestse
eeuweling Stanne Van Den Broeck gevierd te Westende
De grote feestelijkheden in zijn
geboortedorp zouden volgen op 27 en 28 september,maar de verantwoordelijken van
camping Westende in het gelijknamige dorp hielden er aan hun honderdjarige in de
bloemetjes te zetten.
Speciaal voor Stanne werd er een
campeerclub opgericht die ook na zijn viering zou blijven bestaan.
De viering werd om 11 uur ingezet met een
eucharistieviering in open lucht. De mis werd muzikaal opgeluisterd waarna aan
Stanne, aan zijn familieleden en de medewerkers en kampeerders een receptie
werd aangeboden. Om 13 uur kreeg het feestvarken een feestmaaltijd aangeboden
en om 15u30 werd er een rondgang gehouden op het kampeerterrein, opgeluisterd
door de fanfare Tyrolisch Blaaskapelle Diksmuide.
Tijdens de namiddag volgden nog meer
manifestaties en na de koffietafel werd een volksbal in open lucht gehouden.
Vele tientallen Leestenaars brachten en
brengen elk jaar hun vacantie door op dezecamping.
De meesten onder hen bezaten en bezitten
er een eigen stacaravan of weekendhuisje.
Onder hen de families Verschuren (Kerkenblokweg),
Van Hoof (Ten Moortele), Apers (Ten Moortele), Huybrechts (Dorpsstraat), Van
der Auwera (Blaasveldstraat), Ceuppens-Tourné (Dorpsstraat), De
Keerspaecker-Colpin, De Borger (Grote Heide) en nog vele anderen waaronder ook
de honderdjarige Stanne Van den Broeck.
Het was veldwachter Van Hoof die als
eerste zijntenten (letterlijk) opsloeg
in camping Westende. In zijn kielzogvolgden zijn Heffense collega StaafMampaeyen vele streekgenoten. De
veldwachters deden dit vooral voor wat privacy en rust. Een garde was in zijn
dorp immers 24 u op 24 van dienst en bereikbaar.
Stanne Van den Broeck werd er ook
gevierd als oudste kampeerder van België.
Fotos :
-Camping
Westende begin jaren 60. Eén van de eerste ansichtkaarten van deze camping.
Rechtsvoor zijn chalet staatde garde van Leest met enkele familieleden.
Het huisje ernaast links hoorde toe aan zijn collega van Heffen Gustaaf
Mampaey.
De
meeste vakantiehuisjes op de foto zijn thans verdwenen en vervangen door
luxueuse stacaravans die elke vrije meter van het kampeerterrein hebben
ingenomen.
-Ida
Mertens uit de Kerkenblokweg voor haar caravan.
-Eén van de populairste bezigheden op
camping Westende was het solschieten of flotschieten. Op de foto waagt Vic
Verschueren een poging naar de kurk.
-Jean De Keersmaecker en echtgenote
Alice De Borger uit de Grote Heide op hun plekje.
1980
Augustusnummer van De Band : Het feestcomité over de Honderdjarige
Constant Van den Broeck wordt eind
september 100 jaar. Stanne is de oudste inwoner van Leest en is goed op weg om
de oudste inwoner van ons land te worden.
Op Leopold I na heeft hij alle
koningen van het Belgisch vorstenhuis gekend. Hij heeft de opkomst meegemaakt
van fiets, auto en vliegtuig. Het hoogtepunt van het treinvervoer was voor hem
een gelegenheid om op t Mechels Arsenaal carrière te maken. Hij werkte er als
spoorlegger, in de koper- en ijzergieterij als maneuver en uiteindelijk
schilder, wat zijn specialiteit werd.
Stanne Van den Broeck deed onder
Leopold II zijn militaire dienst. Verbleef 4 oorlogsjaren aan den IJzer.
Van afkomst was Stanne de oudste zoon
van arme boerkes. Hij werd geboren op 25 september 1880 te Leest. En op zijn 28ste
huwde hij met Amelia Vleminckx. Het echtpaar had 4 kinderen. Stannes
echtgenote overleed in 1966. Sedertdien woont hij (met) bij zn dochter Maria
in de Scheerstraat te Leest en geniet reeds 47 jaar van een pensioentje. Op 27
en 28 september viert Leest zijn honderdjarige. Zaterdag 27 september is er een
plechtige dankmis om 10u30. Daarna receptie in het parochiehuis.
Om 19 uur groot avondfeest voor de
genodigden.
Zondag 28 september trekt er om 15 uur een feestelijke stoet door Leest, waarna
de eeuweling gehuldigd en gevierd wordt op de dorpsplaats.
Alle mensen van Leest worden uitgenodigd om die enige gebeurtenis mee te
vieren.
Het feestcomité.
In de
vergadering van 19 augustus waren alle verenigingen van Leest aanwezig, enkel
KVLV, Davidsfonds, Kon. Fanfare St.-Cecilia en BSP waren verontschuldigd.
Volgende
beslissingen werden genomen :
-Leefmilieu
en Voetspoor beloofden hun medewerking voor het maken van borden en teksten die
in de feeststoet zullen worden meegedragen. Voor de wagens waren geen andere
borden toegelaten.
-Voor de
receptie van 27/9 werden het schepencollege, plaatselijke raadsleden, het
feestcomité en van elke vereniging de voorzitter of één afgevaardigde
uitgenodigd.
-De Band
van september zal verschijnen met een extra oplage om te verkopen op de
feestdag. Het nummer stond helemaal in het teken van de feesteling.
-250 affiches
en 50 autovignetten werden besteld.
-Vevoc kreeg
de organisatie van het dorpsfeest en SK Leest werd gevraagd om te helpen.
-Voor Duitse
en Belgische legeruniformen moest nog gezorgd worden.
-Materiaal en
info om het beroep van Stanne uit te beelden dienden verkregen bij Miel
Polfliet en Juul Boonen.
-Chiro diende
met het Boerenfront af te spreken omtrent volksdansen in een éénvormige
kledij.
1980 Westende 5 augustus 1980,
Mevrouw, Mijnheer,
Hiermede
delen wij u mee dat er een campeerclub opgericht werd door de kampeerders van de
Camping Westende, naar aanleiding van de viering van de honderdjarige Van den
Broeck Constant. Het comité heeft besloten in akkoord met de directie van de
camping om ook na het feest te blijven bestaan.
Onze
club wil elk jaar allerlei activiteiten organiseren voor de kinders van de
kampeerders, tussenkomen in allerlei blijde of droeve gebeurtenissen, feest
voor bejaarden, onderlinge hulp enz...
Daartoe
heeft het bestuur een sociale kas gesticht. Het comité zal elk jaar een eigen
feest organiseren om zaad in t bakje te hebben. Het bestuur bepaalt het bedrag
van de geldelijke tussenkomst. Buiten het comité mag er niemand in de camping
een inzameling houden.
(...)
Hoogachtend Jan Vlamynck.
Noot : Jan Vlamynck was de beheerder van
de camping alwaar Stanne in de zomermaanden verbleef. Op 16 augustus werd
eeuweling Stanne op camping Westende gevierd.
1980 8 augustus Gazet van Mechelen :
Nieuw hoogterekord van Vlaamse
alpinisten
Expeditie
bedwong Piek Lenin (7.134 m) in Pamir
Een
groep bestaande uit één Nederlander en zeven Vlaamse alpinisten van de
Belgische Alpenclub, heeft eindvorige
week een expeditie naar de 7.134 meter hoge Lenin Piek in Pamir tot een goed
einde gebracht.
Vier
leden bereikten de top terwijl drie anderen hem tot boven de 7.000 meter
bereikten.
Alle
deelnemers zijn gezond en wel, aldus het Russische telegram dat begin deze week
werd ontvangen. De Leninpeak bvindt zich in de noordelijke uitlopers van het
Himalaiagebergte in
Pamir,
dicht bij de grens van China en Afghanistan.
De
verovering van de piek van 7.134 meter betekent meteen een nieuw hoogterekord
voor een groep Vlaamse alpinisten.
Welke leden van de groep de top bereikten was donderdag nog niet bekend.
Onder
de acht bevinden zich o.m. ook de Nederlander Peter Hoevenaars uit Roosendaal
en één dame, LUT VIVIJS uit LEEST (zie foto) bij
Mechelen.
De
overige leden zijn Patrick Docagne uit Antwerpen, Eric Mertens uit Ekeren, Jo
De Smedt uit Zwijndrecht, Robert Broeckx uit Arendonk, Willy Van de Velde uit
Antwerpen en Gustaaf Van Ballaer uit Tielen-Kasterlee.
De
groep was op 5 juli uit België vertrokken en was over Moskou naar de
woestijnstad Osch en verder naar het Pamir-gebergte gereisd.
De
groep had voor de eigenlijke beklimming 16 dagen voorzien en hoopte tegen
vandaag 8 augustus weer in België te zijn. Dat zal nu een dagje later zijnwegens onvoorzien omstandigheden. De
terugreis uit de Sovjet-Unie is immers gedeeltelijk per trein gebeurd en daarom
zullen onze alpinisten met hun nieuwe rekord op zak pas zaterdag ins ons land
aankomen.
Op 6 mei 1982 zou Lut Vivijs, als eerste
vrouw ter wereld, de 8.167 m hoge Dhaulagiri
in Nepal beklimmen. De toen 25-jarige licentiate lichamelijke opvoeding en
kinesitherapie uit de Kapellebaan werd na dit exploot, samen met haar team,
door koning Boudewijn ontvangen. De BRT filmde een deel van hun expeditie en over
de ervaringen van Lut en Jan Vanhees schreef Paul Grypdonck De schaduw van de
Everest - Naar het dak van de wereld met Lut Vivijs en Jan Vanhees.
(Zie 22/2/1982 in deze Kronieken)
1980 8 augustus Gazet van Mechelen :
Molly,
de éénjarige poes van de familie De Maeyer-Bruylandts, wonende aan
de Dorpstraat 1 te Leest, (Café bij Anny)
heeft zeven jongen geworpen.
Aan te stippen valt dat Molly
tijdens haar eerste levensdagen met de zuigfles werd
grootgebracht aangezien haar
moeder, kort na haar verlossing, overleed.
Het nog jonge katteleven van Molly
is niet rimpelloos verlopen.
Zij werd eens half verpletterd en
bracht enkele dagen in comateuze toestand
door.
Doch ze geraakte er weer bovenop en
begin van dit jaar had ze reeds drie
jongen.
Fotos :
-Lut
Vivijs.
-Klant
Wilfried Lefever en cafébazin Annie Bruylants beleefden heel wat pret met de
kattenfamilie.
-Advertentie
in De Band van Café bij Anny, vroeger café De Zwaan en thans Vivelammour.
1980 Woensdag 2 juli : Gazet van
Mechelen : Expertise bij Leestse tuinders.
Ingevolge
de jongste decemberoverstroming te Leest liepen een aantal langswonende
tuinders schade op. Omdat geen regeling kon worden getroffen en ook omdat de
schade niet als rampenschade wordt aangezien, brachten de betrokkenen de zaak
voor de rechter. De rechtbank duidde intussen een aantal experten aan die
dinsdag en vandaag te Leest de rapporten zullen toetsen aan de werkelijke
toestand.
Alle
schadelijdenden die zich hebben opgegeven zullen worden bezocht.
1980 Woensdag 2 juli : Zenne
sijpelde door te Leest
Woensdagavond rees enige paniek
tussen de boordbewoners aan de Zenne tussen
Leest-brug en Heffen, toen werd
vastgesteld dat zich een zijpeling voordeed.
Het euvel werd opgemerkt zowat 200
meter Heffenwaarts langs de Zennedijk
naar Leest.
De doorsijpeling deed zich voor aan
de dijkvoet en was te wijten aan een abnormale
hoge waterstand. Gelukkig zonder schade tot gevolg.
Eind augustus werd op verschillende
plaatsen op de dijk ingegrepen. (foto)
1980 Vrijdag 4 juli : Guldensporenviering
Na een optocht was er een welgevuld
avondfeest op het dorpsplein.
Het feest begon met een inleidend
optreden van het trommelkorps van de Kon.
Fanfare St.-Cecilia, waarna de
fanfare zelf aan de beurt kwam.
De Katelijnse volksdansgroep
Stoere Jan demonstreerde haar kunnen en
werd na een verdiend applaus
afgewisseld door Ferdinand Van der Hasselt die
de ballade Ten Venster van
Albrecht Rodenbach voordroeg.
Onder leiding van Theo Fierens
volgde dan een optreden van De Leestse kinderen
met enkele frisse en originele
liederen.
De feestrede werd uitgesproken door
schepen Michiels en op het avondfeest viel
ook een optreden te noteren van de
pre-miniemen en miniemen van VV Leest.
Rond half elf werd het feest
afgesloten met een Vlaamse Leeuw.
1980 11 tot 21 juli: Chiro Bivak te Neerpelt.
De
jongens werden op 21 juli afgelost door de meisjes die er verbleven tot 31
juli.
Het thema van dit jaar : Leven
naar een feest.
1980 Zaterdag 12 juli : Davidsfonds
Leest naar Keulen
Vertreksein om 7 uur op het Dorpsplein.
Aankomst te Keulen voorzien rond half elf.
In Keulen werd de Dom bezocht en
was er een bezoek gepland aan de Egyptische
kunstschatten van Toetanchamon en
een boottocht op de Rijn.
Prijs : 400 frank.
1980 Zondag 26 juli : Onderscheiding
voor Georges Veiller.
Na
het plechtig Te Deum ontving Georges Veiller tijdens een receptieop het oud gemeentehuis, de onderscheiding
van Ridder in de Orde van Leopold II.
(De Band augustus 1980)
1980 Maandag 28 juli : Bestelwagen
ramde paal te Leest (foto)
Op de Juniorslaan ramde
maandagavond rond 20 uur een bestelwagen een
electriciteitspaal.
De klap was zo hevig dat het
betonnen gevaarte, nochtans 1,5 diep in de grond
bevestigd, over de rijbaan werd
geslingerd en in zijn val enkele electriciteitsleidingen
meesleurde.
Het voertuig kwam ten slotte aan de
overzijde tot stilstand tegen een huisgevel.
Michel Verbeecke, Plasstraat 41
Diegem, liep bij dit ongeval verwondingen op
en werd naar het
O.L.Vrouwziekenhuis overgebracht.
Fotos :
-Eind augustus
werd er op verschillende plaatsen op de Zenneijk ingegrepen. Links de woning
Holemans.
1980 21 juni Gazet van Mechelen :Ezel vocht zich dood te Leest
In
het vooruitzicht van een voor zondag georganizeerde ezelskoers te Leest,aangekondigd als een sportief en
amusant vertoon, was men in de Mechelsedeelgemeente Leest reeds enkele
dagen druk bezig met het treffen van de nodigevoorbereidingen.
Ondermeer
belandden begin deze week een 40-tal heuse ezels op een weide voor hetvoetbalveld van Leest, in
afwachting van de grote dag en ook wel als publiciteitsbordvoor de manifestatie.
Dat
gebeurde niet tot eenieders genoegen want de onmiddellijke buren van het
levende
publiciteitsbord zijn niet te spreken over het lawaai en de stank die de
dieren met zich meebrachten.
De
dieren werden geplaatst in een weide aan de Juniorslaan en het duurde niet lang
of de wei was kaalgevreten.
De
organisatoren vonden er wat op en rukten bestendig met wagens voedsel terplaatse. Een ezel moet toch ook eten.
Donderdag
was er enig geharrewar toen men vaststelde dat één der ezels het leven had
gelaten. Sommigen meenden dat het dier van honger was omgekomen en haalden er
politie en dierenbescherming bij. Maar al vlug bleek dat de dieren meer dan
voldoende te eten kregen en krijgen en dat daar niet de doodsoorzaak dient
gezocht. Aan het licht kwam dat de
ezelleverancier
uit het Kempense onvoorzichtig had gehandeld door alle dieren, -hengsten en merries-
gewoon door mekaar de weide in te laten. En het vervolg laat zich raden. Toen één
der ezellinnen niet op de avances van een mannelijke soortgenoot wou ingaan,
werd het hoefwerk gehanteerd. Hoe hard een ezellin kan toeslaan moest hij
ondervinden. Een rake klap op het hoofd verwees hem naar de eeuwigejachtvelden.
De
eigenaar kwam ter plaatse, scheidde de geslachten in afzonderlijke weiden
enkwam het kadaver ophalen.
Want niet een ezel stoot zich tweemaal...
Ter
informatie, het ezelsvertoon start morgen zondag vanaf 13u30 op de terreinen
van VV Leest.
De ezelskoers zou uiteindelijk voor het
eerst doorgaan op zondag 22 juni. Het was een organisatie van de VZW VV Leest. De
leverancier van de ezels was een man uit Zandhoven die ook voor de tent zorgde
en voor dit alles de helft van de toegangsgelden vroeg.
Het
lachfestijn, dat gepaard gaat aan sportief vertoon, neemt een aanvang van 13u30
af op de parking van VV Leest.
Ezelbezitters
kunnen vrij deelnemen. Inschrijving vanaf 11 uur in de feesttent.
Drie
kategorieën, jongeren van 10 jaar, van 10 tot 14 en ouder dan 14, zijn
voorzien.
Er zijn prachtige prijzen te winnen en
minstens 50 ezels komen in de ring. (GvM)
Zon 3.000 belangstellenden woonden het
evenement bij.
In de drie categorieën poogden
kandidaatezeldrijvers een deel te krijgen van de dikke prijzenkoek. Dat
gebeurde via de gebruikelijke halve-finale en finale, maar ondertussen kwam ook
nog de superezel binnen de nadarbarelen.
Wie erin slaagde om met die koppigaard
een volledige ronde af te leggen, kreeg prompt een briefje van 500 frank in de
handen gestopt. Slechts twee kandidaten slaagden in die opdracht. Vele andere
werden met schrammen en builen naar de Rode Kruistent verwezen.
Tijdens de eigenlijke rennen waren de
lachsalvos niet uit de lucht. De bedoeling was om rijdend op de rug van de
ezel de eindstreep te bereiken.Maar niet elke ezel bleek even soepel en
gehoorzaam en de kandidaat die de overwinning voor het grijpen zag, tot zijn
dier vlak voor de eindmeet rechtsomkeer maakte, keek eerder sip.
Sommige ezels liepen de verkeerde kant
uit, andere weigerden te starten, nog anderen wierpen hun berijders af na een
aantal spectaculaire bokkesprongen...
Grote hilariteit toen de 76-jarige
Hombekenaar Wannes Pepermans van start ging. Hij eindigde als laatste van zijn
reeks maar dat werd beloond met een uitbundig applaus.
Onder een dreigende wolkenhemel werd de
finale gereden. Bij de min tienjarigen was de overwinning voor Jacobs uit
Leest. Hij won voor Paul Muysoms, DaisySpruyt,Cindy Huys en Geert
Selleslagh.
In de reeks 10-14 jaar haalde Paul
Liekens uit Duffel het uit een lot van 70 kandidaten. Hij werd gevolgd door de
Leestenaars Wouter Mertens en Raf De Schouwer.
Bij de +14-jarigen was de overwinning
voor de Blaasveldtenaar Emiel Van der Hasselt. De eerste Leestenaar van de 90
deelnemers was Wilfried Diddens die 5de eindigde.
De winnaars mochten stuk voor stuk
deelnemen aan het Belgisch kampioenschap dat op 31 augustus te Viersel werd
gehouden.
1980 Dinsdag 17 juni : Vergadering
kerngroep Eeuwfeest
Tot dusver beloofden een 20-tal
verenigingen hun medewerking.
De stoet zal bestaan uit 13 groepen
waarvan een achttal wagens. Elke groep kreeg de vrijheid te werken rond één
onderwerp uit het leven van eeuweling Stanne Van den Broeck.
De kerngroep beloofde hulp bij
moeilijkheden, o.a. het vinden van uniformen, of het ter beschikking stellen
van tractors, enz.
De grote onkosten voor elke vereniging
zullen uit de grote kas komen, de kleine kosten werden liefst gedragen door
elke vereniging.
Op 16 augustus zal Stanne worden gevierd
in Westende, zijn vacantieverblijf.Diegenen die wilden aanzitten aan de koffietafel waren welkom op het
adres : Camping Westende, Weg naar Nieuwpoort, Westende. (DB, juni 1980)
1980 21 juni : Gouden
Huwelijksjubileum Eduard Selleslagh-Maria Hendrickx
Van de feestelijkheden van dit jubileum
heb ik geen verdere informatie, wel over de diamanten bruiloft van het echtpaar,
zie 16 juni 1990 in deze Kronieken.
Eduard Waïkke Selleslagh was te Leest
geboren op 13 juli 1907 en hij overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis van Mechelen
op 12 juni 1992.
Je
was een goede echtgenoot, vader, een lieve groteva. Bij jou waren we thuis.
Al je kinderen, kleinkinderen rondom jou te zien maakte je gelukkig. Dan genoot
je intens
(Uit zijn doodsprentje)
Maria Hendrickx was te Zemst geboren op
13 september 1909 en ze overleed in huiselijke kring te Leest op 24 mei 1996.
Lieve
moeder, moemoe en grotemoe, je woonde bij je kinderen, je maakte alles van heel
dichtbij mee, de lach en plezier van je kleinkinderen de dolle pret van je
achterkleinkinderen het schonk je allemaal vreugde. En toch was je beetje bij
beetje onderweg , soms verdwaalde je even, en dan waren er altijd de handen van
je kinderen die je overeind hielpen. De laatste weken bracht je door in het
ziekenhuis, maar je kwam nog eventjes naar huis, om toch nog onverwacht, zonder
drukte, in alle stilte omringd door liefde afscheid te nemen (Uit haar doodsprentje)
Het echtpaar kreeg acht kinderen :
-Louisa Wis Selleslagh gehuwd met
Louis Polfliet.
-Elodie Selleslagh gehuwd met Louis Van
Hoof van de garage in de Dorpsstraat.
-Jeanne Selleslagh (+ 4/5/2001) gehuwd
met Jozef Van den Heuvel (+1/4/2010).
-Melanie Selleslagh gehuwd met Edmond
Polspoel.
-Louis Selleslagh gehuwd met
Marie-Louise Blommaerts.
-Frans Selleslagh gehuwd met Denise
Olbrechts.
-Victor Selleslagh (+14/2/2002) gehuwd
met Annie Verbruggen
-Lisette Selleslagh gehuwd met Francois
Verschaeren.
De familie woonde in de
Alemstraat alwaar moeder Maria jarenlang café Sportvrienden uitbaatte. Vader
Eduard Waïkke werkte als fabrieksarbeider bij Eternit in Kapelle-op-den-Bos.
Later baatte het echtpaar een café uit aan de Bareel op de Juniorslaan.
Fotos :
-Eduard
en Maria Selleslagh-Hendrickx gekiekt op hun diamanten bruiloft, tien jaar
later.
-Waïkke
met danspartner Leonore Mees op een Leests bal in 1956.
-Drie
van de vijf dochters van het gouden paar : Louisa Wis, Elodie en Lisette
Selleslagh in 86
