1980 Zaterdag 16 augustus : Internationaal
Muziekkamp van Amerika
Om 20 uur gaf, in de Mechelse sporthal
aan de Winketkaai, het International Muziekkamp van Amerika een 2 uur durend
concert.
Deze avond stond in het teken van de
viering 150 jaar België en werd georganiseerd door het stadsbestuur op
initiatief van de Kon. Fanfare St.-Cecilia uit Leest.
De groep was samengesteld uit 140 van de
beste Amerikaanse en Canadese musici en koorleden tussen 15 en 21 jaar.
Op het programma orkest- en koormuziek
van bekende Amerikaanse en Europese klassieke en hedendaagse componisten.
De toegangsprijs bedroeg 100 frank en 50
frank voor de houders van een CJP of een Plus-3-pas. (Aankondiging in DB, juli
1980)
1980 17 augustus : Hoevefeesten (zie
fotos)
Organisatie van Landelijke Gilde,
KVLV en KLJ Leest.
Allerlei activiteiten op de
bedrijven van Adolf Peeters, Vic Verschueren en
Emiel Lamberts. Zo werden achter de
hoeve van Adolf Peeters in de Winkelstraat
helikoptervluchten georganiseerd en
was er een kennistest over de genoemde
bedrijven met op de prijzentafel
een echt varken en een paar flinke hespen.
1980 18 augustus Gazet van Mechelen
:
Man
onder vuur genomen te Leest
Zaterdagavond werd Edward Van
Praet, wonende aan de Juniorslaan 115 te
Leest, in zijn tuin onder vuur
genomen.
Gelukkig werd hij niet gewond.
Hij belde de rijkswacht op, die ter
plaatse een onderzoek kwam instellen.
Van Praet beschuldigde zijn
buurman, Pieter D. H. ervan van uit zijn tuin
te hebben geschoten.
Pieter D. H. woont aan de Kleine
Heidestraat.
De rijkswacht trof sporen van
hagelslag aan in de gevel van de woning van
Van Praet.
Zij omsingelde de woning van de
verdachte. Deze ontkende evenwel te hebben
geschoten.
Bij een huiszoeking troffen de
rijkswachters verscheidene wapens aan, die in
beslag werden genomen.
Pieter D. H. Zelf werd voor een
nacht in de Mechelse rijkswachtkazerne
opgesloten, doch zondagochtend op
vrije voeten gesteld.
Het onderzoek in deze affaire wordt
voortgezet.
1980 28 augustus : Vierde
Volksdans-, Zang- en Muziekfestival te Leest
Deze organisatie van V.V. Leest
vond plaats op het voetbalterrein van deze club
vanaf 19u30.
Hieraan werd meegewerkt door
verschillende buitenlandse volkskunstgroepen zoals :
de volksdansgroep Halle (Westfalen)
en de Wolsteiner Jugendblaskapelle uit
Treyung (Beieren). Verder
verleenden ook de muziek-, zang- en dansgroep De
Leestse Kinderen en de Kon.Fanfare
De Vrolijke Vrienden uit Hombeek Heike
hun medewerking.
(folder V.V. Leest van 8/8/80)
In dezelfde folder kondigde Gust
Emmeregs de mogelijke oprichting aan van een VOLKSDANSGROEP :
Met
genoegen kunnen wij U melden dat de Vlaamse Volkskunstbeweging vzw bereid is
mee te werken bij de eventuele oprichting van een volksdansgroep te Leest.
Meer
in het bijzonder zouden wij voor het aanleren van Volksdansen bevoegde personen
ter beschikking kunnen hebben. Het doel van deze eventuele oprichting van een
volksdansgroep te Leest bestaat er voornamelijk in : naast een kunstzinnig
festijn, vooral ook een vredevol trefpunt te zijn voor allen die zich geroepen
voelen tot het uitdragen van eigen culturele waarden wat toelaat elkaars
tegenstellingen te vergeten in een drang naar oprechte vriendschap en
verdraagzaamheid.
Meisjes,
jongens of koppels die actief wensen deel te nemen aan volksdanslessen doen er
goed aan dit voor 15 september 1980 aan A. Emmeregs te laten weten.
Vooraleer
tot de oprichting van een volksdansgroep te Leest te beslissen zal er met de
belangstellenden vergaderd worden.
Alles wat Gust Emmeregs in die periode
aanraakte werd goud. De Leestse Volksdansgroep kwam er en deze aanvankelijke
benaming van de groep werd later gewijzigd in Korneel.
(zie eind november dit jaar)
1980 31 augustus : Kampvuur Vevoc
Chiro
Om nog eens in een echte chirosfeer te
komen organiseerde Vevoc in samenwerking met Chiro een groots kampvuur op de
chiropleinen.
Het programma dat om 20 uur begon
omvatte afwisselend echte
bonteringnummers, dans, choreografie, zang, e.d., terwijl op barbecuevuren
haring gebakken werd.
Voor deze avond werd speciaal de gewezen
nationale zangleider van de Chiro uitgenodigd : Honoré Van Gansbeke en de chiro
bracht o.a. sketches zoals Wimbledon, French Can-Can en de Broek van ons
moemoe.
Vevoc zorgde voor een toneeltje in twee
bedrijven, met als titel Schuden voor gebruik.
Fotos :
-Adolf
Peeters stelde zijn hoeve ter beschikking van de hoevefeesten.
Op een terrein gelegen in de
Tiendeschuurstraat organizeerde de Landelijke
Rijvereniging van Leest een
ruitertornooi op een terrein in de Tiendeschuurstraat.
Vanaf 9 uur traden de ruiters op in
verschillende disciplines van de ruitersport :
dressuur (individueel en in
groepsverband) en hindernisspringen.
(GvM)
1980 16 augustus : Leestse
eeuweling Stanne Van Den Broeck gevierd te Westende
De grote feestelijkheden in zijn
geboortedorp zouden volgen op 27 en 28 september,maar de verantwoordelijken van
camping Westende in het gelijknamige dorp hielden er aan hun honderdjarige in de
bloemetjes te zetten.
Speciaal voor Stanne werd er een
campeerclub opgericht die ook na zijn viering zou blijven bestaan.
De viering werd om 11 uur ingezet met een
eucharistieviering in open lucht. De mis werd muzikaal opgeluisterd waarna aan
Stanne, aan zijn familieleden en de medewerkers en kampeerders een receptie
werd aangeboden. Om 13 uur kreeg het feestvarken een feestmaaltijd aangeboden
en om 15u30 werd er een rondgang gehouden op het kampeerterrein, opgeluisterd
door de fanfare Tyrolisch Blaaskapelle Diksmuide.
Tijdens de namiddag volgden nog meer
manifestaties en na de koffietafel werd een volksbal in open lucht gehouden.
Vele tientallen Leestenaars brachten en
brengen elk jaar hun vacantie door op dezecamping.
De meesten onder hen bezaten en bezitten
er een eigen stacaravan of weekendhuisje.
Onder hen de families Verschuren (Kerkenblokweg),
Van Hoof (Ten Moortele), Apers (Ten Moortele), Huybrechts (Dorpsstraat), Van
der Auwera (Blaasveldstraat), Ceuppens-Tourné (Dorpsstraat), De
Keerspaecker-Colpin, De Borger (Grote Heide) en nog vele anderen waaronder ook
de honderdjarige Stanne Van den Broeck.
Het was veldwachter Van Hoof die als
eerste zijntenten (letterlijk) opsloeg
in camping Westende. In zijn kielzogvolgden zijn Heffense collega StaafMampaeyen vele streekgenoten. De
veldwachters deden dit vooral voor wat privacy en rust. Een garde was in zijn
dorp immers 24 u op 24 van dienst en bereikbaar.
Stanne Van den Broeck werd er ook
gevierd als oudste kampeerder van België.
Fotos :
-Camping
Westende begin jaren 60. Eén van de eerste ansichtkaarten van deze camping.
Rechtsvoor zijn chalet staatde garde van Leest met enkele familieleden.
Het huisje ernaast links hoorde toe aan zijn collega van Heffen Gustaaf
Mampaey.
De
meeste vakantiehuisjes op de foto zijn thans verdwenen en vervangen door
luxueuse stacaravans die elke vrije meter van het kampeerterrein hebben
ingenomen.
-Ida
Mertens uit de Kerkenblokweg voor haar caravan.
-Eén van de populairste bezigheden op
camping Westende was het solschieten of flotschieten. Op de foto waagt Vic
Verschueren een poging naar de kurk.
-Jean De Keersmaecker en echtgenote
Alice De Borger uit de Grote Heide op hun plekje.
1980
Augustusnummer van De Band : Het feestcomité over de Honderdjarige
Constant Van den Broeck wordt eind
september 100 jaar. Stanne is de oudste inwoner van Leest en is goed op weg om
de oudste inwoner van ons land te worden.
Op Leopold I na heeft hij alle
koningen van het Belgisch vorstenhuis gekend. Hij heeft de opkomst meegemaakt
van fiets, auto en vliegtuig. Het hoogtepunt van het treinvervoer was voor hem
een gelegenheid om op t Mechels Arsenaal carrière te maken. Hij werkte er als
spoorlegger, in de koper- en ijzergieterij als maneuver en uiteindelijk
schilder, wat zijn specialiteit werd.
Stanne Van den Broeck deed onder
Leopold II zijn militaire dienst. Verbleef 4 oorlogsjaren aan den IJzer.
Van afkomst was Stanne de oudste zoon
van arme boerkes. Hij werd geboren op 25 september 1880 te Leest. En op zijn 28ste
huwde hij met Amelia Vleminckx. Het echtpaar had 4 kinderen. Stannes
echtgenote overleed in 1966. Sedertdien woont hij (met) bij zn dochter Maria
in de Scheerstraat te Leest en geniet reeds 47 jaar van een pensioentje. Op 27
en 28 september viert Leest zijn honderdjarige. Zaterdag 27 september is er een
plechtige dankmis om 10u30. Daarna receptie in het parochiehuis.
Om 19 uur groot avondfeest voor de
genodigden.
Zondag 28 september trekt er om 15 uur een feestelijke stoet door Leest, waarna
de eeuweling gehuldigd en gevierd wordt op de dorpsplaats.
Alle mensen van Leest worden uitgenodigd om die enige gebeurtenis mee te
vieren.
Het feestcomité.
In de
vergadering van 19 augustus waren alle verenigingen van Leest aanwezig, enkel
KVLV, Davidsfonds, Kon. Fanfare St.-Cecilia en BSP waren verontschuldigd.
Volgende
beslissingen werden genomen :
-Leefmilieu
en Voetspoor beloofden hun medewerking voor het maken van borden en teksten die
in de feeststoet zullen worden meegedragen. Voor de wagens waren geen andere
borden toegelaten.
-Voor de
receptie van 27/9 werden het schepencollege, plaatselijke raadsleden, het
feestcomité en van elke vereniging de voorzitter of één afgevaardigde
uitgenodigd.
-De Band
van september zal verschijnen met een extra oplage om te verkopen op de
feestdag. Het nummer stond helemaal in het teken van de feesteling.
-250 affiches
en 50 autovignetten werden besteld.
-Vevoc kreeg
de organisatie van het dorpsfeest en SK Leest werd gevraagd om te helpen.
-Voor Duitse
en Belgische legeruniformen moest nog gezorgd worden.
-Materiaal en
info om het beroep van Stanne uit te beelden dienden verkregen bij Miel
Polfliet en Juul Boonen.
-Chiro diende
met het Boerenfront af te spreken omtrent volksdansen in een éénvormige
kledij.
1980 Westende 5 augustus 1980,
Mevrouw, Mijnheer,
Hiermede
delen wij u mee dat er een campeerclub opgericht werd door de kampeerders van de
Camping Westende, naar aanleiding van de viering van de honderdjarige Van den
Broeck Constant. Het comité heeft besloten in akkoord met de directie van de
camping om ook na het feest te blijven bestaan.
Onze
club wil elk jaar allerlei activiteiten organiseren voor de kinders van de
kampeerders, tussenkomen in allerlei blijde of droeve gebeurtenissen, feest
voor bejaarden, onderlinge hulp enz...
Daartoe
heeft het bestuur een sociale kas gesticht. Het comité zal elk jaar een eigen
feest organiseren om zaad in t bakje te hebben. Het bestuur bepaalt het bedrag
van de geldelijke tussenkomst. Buiten het comité mag er niemand in de camping
een inzameling houden.
(...)
Hoogachtend Jan Vlamynck.
Noot : Jan Vlamynck was de beheerder van
de camping alwaar Stanne in de zomermaanden verbleef. Op 16 augustus werd
eeuweling Stanne op camping Westende gevierd.
1980 8 augustus Gazet van Mechelen :
Nieuw hoogterekord van Vlaamse
alpinisten
Expeditie
bedwong Piek Lenin (7.134 m) in Pamir
Een
groep bestaande uit één Nederlander en zeven Vlaamse alpinisten van de
Belgische Alpenclub, heeft eindvorige
week een expeditie naar de 7.134 meter hoge Lenin Piek in Pamir tot een goed
einde gebracht.
Vier
leden bereikten de top terwijl drie anderen hem tot boven de 7.000 meter
bereikten.
Alle
deelnemers zijn gezond en wel, aldus het Russische telegram dat begin deze week
werd ontvangen. De Leninpeak bvindt zich in de noordelijke uitlopers van het
Himalaiagebergte in
Pamir,
dicht bij de grens van China en Afghanistan.
De
verovering van de piek van 7.134 meter betekent meteen een nieuw hoogterekord
voor een groep Vlaamse alpinisten.
Welke leden van de groep de top bereikten was donderdag nog niet bekend.
Onder
de acht bevinden zich o.m. ook de Nederlander Peter Hoevenaars uit Roosendaal
en één dame, LUT VIVIJS uit LEEST (zie foto) bij
Mechelen.
De
overige leden zijn Patrick Docagne uit Antwerpen, Eric Mertens uit Ekeren, Jo
De Smedt uit Zwijndrecht, Robert Broeckx uit Arendonk, Willy Van de Velde uit
Antwerpen en Gustaaf Van Ballaer uit Tielen-Kasterlee.
De
groep was op 5 juli uit België vertrokken en was over Moskou naar de
woestijnstad Osch en verder naar het Pamir-gebergte gereisd.
De
groep had voor de eigenlijke beklimming 16 dagen voorzien en hoopte tegen
vandaag 8 augustus weer in België te zijn. Dat zal nu een dagje later zijnwegens onvoorzien omstandigheden. De
terugreis uit de Sovjet-Unie is immers gedeeltelijk per trein gebeurd en daarom
zullen onze alpinisten met hun nieuwe rekord op zak pas zaterdag ins ons land
aankomen.
Op 6 mei 1982 zou Lut Vivijs, als eerste
vrouw ter wereld, de 8.167 m hoge Dhaulagiri
in Nepal beklimmen. De toen 25-jarige licentiate lichamelijke opvoeding en
kinesitherapie uit de Kapellebaan werd na dit exploot, samen met haar team,
door koning Boudewijn ontvangen. De BRT filmde een deel van hun expeditie en over
de ervaringen van Lut en Jan Vanhees schreef Paul Grypdonck De schaduw van de
Everest - Naar het dak van de wereld met Lut Vivijs en Jan Vanhees.
(Zie 22/2/1982 in deze Kronieken)
1980 8 augustus Gazet van Mechelen :
Molly,
de éénjarige poes van de familie De Maeyer-Bruylandts, wonende aan
de Dorpstraat 1 te Leest, (Café bij Anny)
heeft zeven jongen geworpen.
Aan te stippen valt dat Molly
tijdens haar eerste levensdagen met de zuigfles werd
grootgebracht aangezien haar
moeder, kort na haar verlossing, overleed.
Het nog jonge katteleven van Molly
is niet rimpelloos verlopen.
Zij werd eens half verpletterd en
bracht enkele dagen in comateuze toestand
door.
Doch ze geraakte er weer bovenop en
begin van dit jaar had ze reeds drie
jongen.
Fotos :
-Lut
Vivijs.
-Klant
Wilfried Lefever en cafébazin Annie Bruylants beleefden heel wat pret met de
kattenfamilie.
-Advertentie
in De Band van Café bij Anny, vroeger café De Zwaan en thans Vivelammour.
1980 Woensdag 2 juli : Gazet van
Mechelen : Expertise bij Leestse tuinders.
Ingevolge
de jongste decemberoverstroming te Leest liepen een aantal langswonende
tuinders schade op. Omdat geen regeling kon worden getroffen en ook omdat de
schade niet als rampenschade wordt aangezien, brachten de betrokkenen de zaak
voor de rechter. De rechtbank duidde intussen een aantal experten aan die
dinsdag en vandaag te Leest de rapporten zullen toetsen aan de werkelijke
toestand.
Alle
schadelijdenden die zich hebben opgegeven zullen worden bezocht.
1980 Woensdag 2 juli : Zenne
sijpelde door te Leest
Woensdagavond rees enige paniek
tussen de boordbewoners aan de Zenne tussen
Leest-brug en Heffen, toen werd
vastgesteld dat zich een zijpeling voordeed.
Het euvel werd opgemerkt zowat 200
meter Heffenwaarts langs de Zennedijk
naar Leest.
De doorsijpeling deed zich voor aan
de dijkvoet en was te wijten aan een abnormale
hoge waterstand. Gelukkig zonder schade tot gevolg.
Eind augustus werd op verschillende
plaatsen op de dijk ingegrepen. (foto)
1980 Vrijdag 4 juli : Guldensporenviering
Na een optocht was er een welgevuld
avondfeest op het dorpsplein.
Het feest begon met een inleidend
optreden van het trommelkorps van de Kon.
Fanfare St.-Cecilia, waarna de
fanfare zelf aan de beurt kwam.
De Katelijnse volksdansgroep
Stoere Jan demonstreerde haar kunnen en
werd na een verdiend applaus
afgewisseld door Ferdinand Van der Hasselt die
de ballade Ten Venster van
Albrecht Rodenbach voordroeg.
Onder leiding van Theo Fierens
volgde dan een optreden van De Leestse kinderen
met enkele frisse en originele
liederen.
De feestrede werd uitgesproken door
schepen Michiels en op het avondfeest viel
ook een optreden te noteren van de
pre-miniemen en miniemen van VV Leest.
Rond half elf werd het feest
afgesloten met een Vlaamse Leeuw.
1980 11 tot 21 juli: Chiro Bivak te Neerpelt.
De
jongens werden op 21 juli afgelost door de meisjes die er verbleven tot 31
juli.
Het thema van dit jaar : Leven
naar een feest.
1980 Zaterdag 12 juli : Davidsfonds
Leest naar Keulen
Vertreksein om 7 uur op het Dorpsplein.
Aankomst te Keulen voorzien rond half elf.
In Keulen werd de Dom bezocht en
was er een bezoek gepland aan de Egyptische
kunstschatten van Toetanchamon en
een boottocht op de Rijn.
Prijs : 400 frank.
1980 Zondag 26 juli : Onderscheiding
voor Georges Veiller.
Na
het plechtig Te Deum ontving Georges Veiller tijdens een receptieop het oud gemeentehuis, de onderscheiding
van Ridder in de Orde van Leopold II.
(De Band augustus 1980)
1980 Maandag 28 juli : Bestelwagen
ramde paal te Leest (foto)
Op de Juniorslaan ramde
maandagavond rond 20 uur een bestelwagen een
electriciteitspaal.
De klap was zo hevig dat het
betonnen gevaarte, nochtans 1,5 diep in de grond
bevestigd, over de rijbaan werd
geslingerd en in zijn val enkele electriciteitsleidingen
meesleurde.
Het voertuig kwam ten slotte aan de
overzijde tot stilstand tegen een huisgevel.
Michel Verbeecke, Plasstraat 41
Diegem, liep bij dit ongeval verwondingen op
en werd naar het
O.L.Vrouwziekenhuis overgebracht.
Fotos :
-Eind augustus
werd er op verschillende plaatsen op de Zenneijk ingegrepen. Links de woning
Holemans.
1980 21 juni Gazet van Mechelen :Ezel vocht zich dood te Leest
In
het vooruitzicht van een voor zondag georganizeerde ezelskoers te Leest,aangekondigd als een sportief en
amusant vertoon, was men in de Mechelsedeelgemeente Leest reeds enkele
dagen druk bezig met het treffen van de nodigevoorbereidingen.
Ondermeer
belandden begin deze week een 40-tal heuse ezels op een weide voor hetvoetbalveld van Leest, in
afwachting van de grote dag en ook wel als publiciteitsbordvoor de manifestatie.
Dat
gebeurde niet tot eenieders genoegen want de onmiddellijke buren van het
levende
publiciteitsbord zijn niet te spreken over het lawaai en de stank die de
dieren met zich meebrachten.
De
dieren werden geplaatst in een weide aan de Juniorslaan en het duurde niet lang
of de wei was kaalgevreten.
De
organisatoren vonden er wat op en rukten bestendig met wagens voedsel terplaatse. Een ezel moet toch ook eten.
Donderdag
was er enig geharrewar toen men vaststelde dat één der ezels het leven had
gelaten. Sommigen meenden dat het dier van honger was omgekomen en haalden er
politie en dierenbescherming bij. Maar al vlug bleek dat de dieren meer dan
voldoende te eten kregen en krijgen en dat daar niet de doodsoorzaak dient
gezocht. Aan het licht kwam dat de
ezelleverancier
uit het Kempense onvoorzichtig had gehandeld door alle dieren, -hengsten en merries-
gewoon door mekaar de weide in te laten. En het vervolg laat zich raden. Toen één
der ezellinnen niet op de avances van een mannelijke soortgenoot wou ingaan,
werd het hoefwerk gehanteerd. Hoe hard een ezellin kan toeslaan moest hij
ondervinden. Een rake klap op het hoofd verwees hem naar de eeuwigejachtvelden.
De
eigenaar kwam ter plaatse, scheidde de geslachten in afzonderlijke weiden
enkwam het kadaver ophalen.
Want niet een ezel stoot zich tweemaal...
Ter
informatie, het ezelsvertoon start morgen zondag vanaf 13u30 op de terreinen
van VV Leest.
De ezelskoers zou uiteindelijk voor het
eerst doorgaan op zondag 22 juni. Het was een organisatie van de VZW VV Leest. De
leverancier van de ezels was een man uit Zandhoven die ook voor de tent zorgde
en voor dit alles de helft van de toegangsgelden vroeg.
Het
lachfestijn, dat gepaard gaat aan sportief vertoon, neemt een aanvang van 13u30
af op de parking van VV Leest.
Ezelbezitters
kunnen vrij deelnemen. Inschrijving vanaf 11 uur in de feesttent.
Drie
kategorieën, jongeren van 10 jaar, van 10 tot 14 en ouder dan 14, zijn
voorzien.
Er zijn prachtige prijzen te winnen en
minstens 50 ezels komen in de ring. (GvM)
Zon 3.000 belangstellenden woonden het
evenement bij.
In de drie categorieën poogden
kandidaatezeldrijvers een deel te krijgen van de dikke prijzenkoek. Dat
gebeurde via de gebruikelijke halve-finale en finale, maar ondertussen kwam ook
nog de superezel binnen de nadarbarelen.
Wie erin slaagde om met die koppigaard
een volledige ronde af te leggen, kreeg prompt een briefje van 500 frank in de
handen gestopt. Slechts twee kandidaten slaagden in die opdracht. Vele andere
werden met schrammen en builen naar de Rode Kruistent verwezen.
Tijdens de eigenlijke rennen waren de
lachsalvos niet uit de lucht. De bedoeling was om rijdend op de rug van de
ezel de eindstreep te bereiken.Maar niet elke ezel bleek even soepel en
gehoorzaam en de kandidaat die de overwinning voor het grijpen zag, tot zijn
dier vlak voor de eindmeet rechtsomkeer maakte, keek eerder sip.
Sommige ezels liepen de verkeerde kant
uit, andere weigerden te starten, nog anderen wierpen hun berijders af na een
aantal spectaculaire bokkesprongen...
Grote hilariteit toen de 76-jarige
Hombekenaar Wannes Pepermans van start ging. Hij eindigde als laatste van zijn
reeks maar dat werd beloond met een uitbundig applaus.
Onder een dreigende wolkenhemel werd de
finale gereden. Bij de min tienjarigen was de overwinning voor Jacobs uit
Leest. Hij won voor Paul Muysoms, DaisySpruyt,Cindy Huys en Geert
Selleslagh.
In de reeks 10-14 jaar haalde Paul
Liekens uit Duffel het uit een lot van 70 kandidaten. Hij werd gevolgd door de
Leestenaars Wouter Mertens en Raf De Schouwer.
Bij de +14-jarigen was de overwinning
voor de Blaasveldtenaar Emiel Van der Hasselt. De eerste Leestenaar van de 90
deelnemers was Wilfried Diddens die 5de eindigde.
De winnaars mochten stuk voor stuk
deelnemen aan het Belgisch kampioenschap dat op 31 augustus te Viersel werd
gehouden.
1980 Dinsdag 17 juni : Vergadering
kerngroep Eeuwfeest
Tot dusver beloofden een 20-tal
verenigingen hun medewerking.
De stoet zal bestaan uit 13 groepen
waarvan een achttal wagens. Elke groep kreeg de vrijheid te werken rond één
onderwerp uit het leven van eeuweling Stanne Van den Broeck.
De kerngroep beloofde hulp bij
moeilijkheden, o.a. het vinden van uniformen, of het ter beschikking stellen
van tractors, enz.
De grote onkosten voor elke vereniging
zullen uit de grote kas komen, de kleine kosten werden liefst gedragen door
elke vereniging.
Op 16 augustus zal Stanne worden gevierd
in Westende, zijn vacantieverblijf.Diegenen die wilden aanzitten aan de koffietafel waren welkom op het
adres : Camping Westende, Weg naar Nieuwpoort, Westende. (DB, juni 1980)
1980 21 juni : Gouden
Huwelijksjubileum Eduard Selleslagh-Maria Hendrickx
Van de feestelijkheden van dit jubileum
heb ik geen verdere informatie, wel over de diamanten bruiloft van het echtpaar,
zie 16 juni 1990 in deze Kronieken.
Eduard Waïkke Selleslagh was te Leest
geboren op 13 juli 1907 en hij overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis van Mechelen
op 12 juni 1992.
Je
was een goede echtgenoot, vader, een lieve groteva. Bij jou waren we thuis.
Al je kinderen, kleinkinderen rondom jou te zien maakte je gelukkig. Dan genoot
je intens
(Uit zijn doodsprentje)
Maria Hendrickx was te Zemst geboren op
13 september 1909 en ze overleed in huiselijke kring te Leest op 24 mei 1996.
Lieve
moeder, moemoe en grotemoe, je woonde bij je kinderen, je maakte alles van heel
dichtbij mee, de lach en plezier van je kleinkinderen de dolle pret van je
achterkleinkinderen het schonk je allemaal vreugde. En toch was je beetje bij
beetje onderweg , soms verdwaalde je even, en dan waren er altijd de handen van
je kinderen die je overeind hielpen. De laatste weken bracht je door in het
ziekenhuis, maar je kwam nog eventjes naar huis, om toch nog onverwacht, zonder
drukte, in alle stilte omringd door liefde afscheid te nemen (Uit haar doodsprentje)
Het echtpaar kreeg acht kinderen :
-Louisa Wis Selleslagh gehuwd met
Louis Polfliet.
-Elodie Selleslagh gehuwd met Louis Van
Hoof van de garage in de Dorpsstraat.
-Jeanne Selleslagh (+ 4/5/2001) gehuwd
met Jozef Van den Heuvel (+1/4/2010).
-Melanie Selleslagh gehuwd met Edmond
Polspoel.
-Louis Selleslagh gehuwd met
Marie-Louise Blommaerts.
-Frans Selleslagh gehuwd met Denise
Olbrechts.
-Victor Selleslagh (+14/2/2002) gehuwd
met Annie Verbruggen
-Lisette Selleslagh gehuwd met Francois
Verschaeren.
De familie woonde in de
Alemstraat alwaar moeder Maria jarenlang café Sportvrienden uitbaatte. Vader
Eduard Waïkke werkte als fabrieksarbeider bij Eternit in Kapelle-op-den-Bos.
Later baatte het echtpaar een café uit aan de Bareel op de Juniorslaan.
Fotos :
-Eduard
en Maria Selleslagh-Hendrickx gekiekt op hun diamanten bruiloft, tien jaar
later.
-Waïkke
met danspartner Leonore Mees op een Leests bal in 1956.
-Drie
van de vijf dochters van het gouden paar : Louisa Wis, Elodie en Lisette
Selleslagh in 86
Vrij
onverwacht is vorige vrijdag in zijn woning te Mechelen in de leeftijd van 65
jaar de h. Pol Piessens overleden. Met dit overlijden verdwijnt iemand die het
van zeer bescheiden ambachtsman, zoon van de blokmaker te Leest, gebracht had
tot een uitzonderlijk zakenman,
Afgevaardigde
beheerder van de NV Pol Piessens, beheerder van de NV P.P.Genial Floor,
Ere-Voorzitter
van de Kon. Fanfare St.-Cecilia Leest.
Door
zijn vele reizen werd niet alleen zijn weetgierigheid gevoed, maar had hij
eveneens een brede kijk op het wereldgebeuren. Van Pol Piessens mag worden
getuigd dat hij nooit zijn afkomst heeft verloochend. Ere-Voorzitter van de
Koninklijke fanfare St-Cecilia te Leest was voor hem zomaar geen titel. Het
bood hem de gelegenheid contact te houden met zijn gemeente van geboorte.
Wat
nu ook mag worden gezegd : Pol Piessens was de man met het gouden hart wiens
rechterhand niet hoefde te weten wat zijn linker hand weggaf aan allerlei goede
werken en mensen die hij werkelijk in nood wist.
Aan
Mw. Piessens-Van Praet en kinderen bieden wij onze kristelijke deelneming aan.
De plechtige uitvaartliturgie zal plaatshebben woensdag a.s. 18 juni te 11 uur
in de kerk van het H. Hart, Adegemstraat te Mechelen waarna teraardebestelling
op het kerkhof te Leest.
(GvM,17/7/1980)
Veel
te vroeg is ons een dierbare ontnomen.
Pol
was een goed echtgenoot, een beste vader, een gewaardeerde vriend, een
liefdevolle werkgever, minzaam en eenvoudig. Het goede en het schone van het
leven wist hij ten volle te waarderen.
Lieve
echtgenoot, door uw zorg en bijzondere toewijding was het leven voor mij licht
om dragen. Ik ben u zo dankbaar. Ons tijdelijk samenzijn is te kort geweest.
Doch onze liefde is sterker dan de dood.
Frans
en Roger, op uw jonge schouders draag ik mijn taak over. Tracht ze naar best
vermogen te vervullen.
Mijn
kinderen en kleinkinderen, die mijn trots en mijn vreugde waart, blijft zoals
vroeger in eche genegenheid rond moeder geschaard.
(Uit zijn doodsprentje)
Leopold Pol Albert Piessens was te
Leest geboren op 28 maart 1916 als zoon van Frans den Blokmaker. Hij was
gehuwd met Angele Van Praet (°Leest 22/07/1916, +Mechelen 15/10/2000) die hem twee zonen schonk.
Voor 1940 was hij slagwerker in de
fanfare St.-Cecilia waar hij vijf jaar later bestuurslid werd.
In 1959 was hij een tijdlang
ondervoorzitter om datzelfde jaar voorzitter te worden en dit tot 1965. Van
1965 tot aan zijn dood was hij erevoorzitter.
Als voorzitter en later als
erevoorzitter ging hij samen met Gustje Lauwers ontelbare keren op verkenning
naar buitenlandse muziekwedstrijden om daarvan te leren en contacten te leggen.
De Leestse fanfare kon tijdens zijn voorzitter- en erevoorzitterschap rekenen
op heel wat financiële en materiële steun.
Ruim een jaar na het overlijden van haar
echtgenoot was Angele Van Praet (zie foto) bereid het erevoorzitterschap van
haar echtgenoot over te nemen en ook het mecenaat verder te zetten. Zo was ze
meteen de eerste vrouwelijke erevoorzitster van de Kon. Fanfare St.-Cecilia.
Hun oudste zoon Frans, werd bestuurslid
in 1980 en toen zijn moeder niet meer zo frequent naar de bestuursvergadering
kon komen, stelde zij voor dat haar oudste samen met haar de taak van
erevoorzitter zou waarnemen. Het bestuur stemde hiermee in en stelde hem als
dusdanig aan in 1984. (Leest in Feest, Stan Gobien)
Fotos :
-Pol
Piessens.
-Angele
Van Praet, echtgenote Pol Piessens.
-Achterzijde
van een tombolabiljet ten voordele van het Instrumenten- en Bouwfonds van de
Kon. Fanfare St.-Cecilia uit 1991. Ook na de dood van Pol Piessens ging de
sponsoring door.
Schadevergoeding
na overstroming kan niet geregeld worden
Na
de jongste dijkbreuk aan de Zenne te Leest waarbij een zestal tuinders en
landbouwers hoge schade hebben geleden aan groente- en tuingewassen is de zaak
nog steeds niet in kannen en kruiken.
De betrokkenen werden her en der met een kluitje in het riet gestuurd en
ondanks de vele onderhandelingen en bezoeken van deskundigen ter plaatse, lijkt
het er sterk naar dat de betrokken tuinders geen frank zullen trekken.
Ze
wagen nu een laatste poging en hebben, via bemiddeling van de Boerenbond,
collectief een advocaat aangesproken. Die deelde intussen mee dat de Mechelse
rechtbank definitief de knoop zal doorhakken, op 25 juni e.k. valt het verdict.
De
Leestse tuinders hebben zo hun eigen kommentaar. Toen de dijk in Leest het
begaf, hielden de TV mensen een dagenlange staking. Het nieuws van de bres
kreeg bijgevolg niet de normale belangstelling. Intussen ploeterde men aan de
Leestse dijken in de modder.
Enkele
dagen later werd Grobbendonk door overstromingen geteisterd. Toen was de
televisie er wel en hoewel de daar opgelopen schade niet dermate opliep als te
Leest wel het geval was, de Grobbendonkenaars trekken wel.
Gepoogd
werd nog om de administratieve kosten te ontlopen- beide zaken te koppelen,
maar toen waren de Leestse dossiers precies een week gepasseerd.
Geen
frank
Tot
op vandaag trokken de Leestenaren nog geen frank. Alleen de belastingen houden
tot op zekere hoogte rekening met de schade. Alle bemiddelingspogingen van de
landbouworganisaties en ook de inzet van de sociale stedelijke dienst blijken
niets uit te halen. Om die reden hebben de Leestse tuinders een proces
aangespannen tegen de Belgische Staat. De zaak wordt collectief voor alle
betrokkenen ingeleid maar iedereen krijgt een individuele behandeling.
Verstevingswerken
Intussen
zijn de dijkverstevigingswerken langs de Zennedijken te Leest definitief van
start gegaan. Na enige tijd voorbereidend werk rijden nu bestendig zware
vrachtwagens op en af.
Verhoopt
wordt om de ruwe dijk nog voor de winter afgewerkt te krijgen.
De
afwerking zal nadien gebeuren.
Nochtans hebben de omwonenden er ook nu weer geen goed oog in. Vastgesteld werd
dat alle afvloeiingsbeken rond de Zenne werden dichtgegooid teneinde een
toegang te maken voor de vrachtwagens. Dat zou wel eens tot gevolg kunnen
hebben dat bij een of andere wateroverlast de omgeving weer blank komt te staan.
De
afvloeiingsgrachten slorpten in het verleden dergelijke wateroverlast op.
Hoe
het de eerstvolgende maanden moet met mogelijke stortvlagen blijft de omwoners
een open vraag.
De volgende dag publiceerde dezelfde
krant :
Rampenfonds moet tussenbeide komen
Naar aanleiding van interpellaties in de
Kamer over de tussenkomst bij waterschade, vestigde volksvertegenwoordiger L.
Van den Brande de aandacht op het feit dat blijkbaar geen vergoedingen voorzien
zijn ingevolgde de dijkbreuken te Leest aan de Zenne en hij verwees naar een
antwoord van de toenmalige minister van Openbare Werken die op vragen van een
kamerlid erkend had dat de ramp in Leest veroorzaakt was door een overwachte
stormvloed en de dijkversterkinswerken nog dienden uitgevoerd te worden.
De betrokken minister beloofde een schriftelijk en uitvoerig antwoord.
En nog een dag later in de krant van 14
juni 1980 :
In de Kamer van Volksvertegenwooridgers
interpelleerde Joos Somers minister Chabert over de lamentabele uitvoering van
de wet van 12/7/1976 op het herstel van zekere schade veroorzaakt aan private
goederen door natuurrampen, beter gekend als de rampenwet.
Na de overstromingsramp te Ruisbroek en
Walem waarbij ook de gemeenten Willebroek, St.-Amands en Mariekerke werden
geteisterd kwam een wet tot stand die voorzag in een financiële tegemoetkoming
van de staat voor de geteisterden.
Alleen de natuurrampen die door de staat
worden erkend, kunnen aanleiding geven tot enige vergoeding. Dat is nog niet
niet geval voor Heffen en Leest.
Kamerlid Somers protesteerde tegen het
feit dat men in Wallonië wel gebieden als rampgebied aangeduid heeft, alhoewel
er tien maalminder slachtoffers vielen
en de ramp een tien maal kleinere omvang had dan bv de overstroming in mei-juni
1979 in Vlaams-Brabant waarbij ongeveer 1500 mensen betrokken raakten en met
een globale schade van meer dan 130 miljoen frank.
Wat de ramp van Heffen (en Leest)
betreft, mag men de norm het aantal getroffenen om dit gebied als rampgebied
te erkennen, niet aanhouden maar dient men zich te baseren op de omvang van de
schade. Het is immers zo, aldus Somers, dat de staat verantwoordelijk is voor
de overstromingen in Vlaanderen omdat de opeeenvolgende regeringen het
dijkenbeleid hebben verwaarloosd. De Staat werd trouwens door de rechtbank
veroordeeld om haar onverantwoord beleid na klacht van geteisterden uit
Ruisbroek.
Minister Chabert beloofde de zaak te
laten onderzoeken en de erkenning van het rampgebied Heffen opnieuw te
overwegen.
Fotos :
-Volksvertegenwoordiger
Luc Van den Brande kwam tussenbeide in de Kamer.
-De
toenmalige Minister van Openbare Werken Jos Chabert.
Vevoc-Leest
organizeerde een volleybaltoernooi waaraan niet minder dan 12 ploegen
deelnamen. Schepen Michiels reikte in de meisjesschool, waar de wedstrijden
gespeeld werden, de prijzen uit. De winnaars werden de spelers van de ploeg De
Filos die definale wonnen
tegen de ploeg van Vevoc I.
De
derde plaats behaalde de ploeg van Milac voor JVVZ.
De
vijfde plaats ging naar Juno voor t Schuur, gevolgd door DNA, de KWB van Leest, Old Amigos, Vevoc II, de chiro van
Leest en de Dennevrienden.
(GvM, 22 mei 1980)
1980 30 mei Gazet van Mechelen : Sinksentoernooi
te Leest
Op
het voetbalveld van SK Leest (aan de Zennebrug) had het jaarlijks
Sinksentoernooi plaats. Aan dit
toernooi is de beker Jean Van Dam
verbonden, alsook de beker van de
Stad Mechelen.
Niet minder dan 8 verenigingen
namen deel aan dit Leestse gebeuren.
Gedurende drie dagen liep heel wat
volk op en om de velden van SK Leest.
Na de schiftingen werd op maandag
de strijd geleverd voor de ereplaatsen.
Na een spetterende overwinning
tegen KLJ, legde SK Leest 1 beslag op de
7de plaats. De SP won het
plein met 8-0 tegen de chirojongens in de kwartfinale.
De halve finale tussen Vevoc en St
Cecilia eindige op een 2-2 gelijkspel.
De finale werd gewonnen door de
plaatselijke KWB-ploeg die SK Leest II
overwon met 2-0 cijfers. De
wisselbeker Jean Van Dam ging naar de KWB.(zie foto)
De beker van de fair play,
geschonken door de scheidsrechters, ging naar
SK Leest 1.
Een speciaal aandenken was er nog
voor een speler die steeds bleef vechten
en ook al verscheidene jaren
meedeed in dit toernooi : Walter Van Praet werd
de gelukkige eigenaar van dit
kleinood.
1980 Zondag 1 juni : 6de
Grote Fietszoektocht Vevoc
Inschrijvingen konden van 11 tot
14u30 in de parochiezaal aan de Kouter.
Het weer was echter de grote
spelbreker. Toch waren er nog 9 gezinnen en 127
andere deelnemers opgedaagd.
Het trefpunt was Het Broek.
Winnaars werden de familie Soors bij de gezinnen
en Liliane Alewaters bij de individuele deelnemers.
Emmerance Van den Heuvel van de
Croes was de oudste deelneemster en
Jeroom Verbruggen de
ongelukkigste, omdat hij een kaderbreuk opliep en daarmee
uitgeschakeld werd.
1980 Zaterdag 12 juni : Liefhebberskoers
Leest : Jean Geerts won voor eigen volk.(foto)
De 5de uitgave van de
Grote Prijs Bell-Meubel, georganizeerd door de Leestse
Heidevrienden voor nationale
liefhebbers verliep ook dit jaar volgens het gekende
patroon. Een vroege afscheiding in
de 3de van de 16 af te leggen ronden,
scheidde onmiddellijk het kaf van
het koren en zorgde ervoor dat van de 50
deelnemers er vrij vlug de helft
uit de wedstrijd verdwenen.
Op drie ronden van het einde liet
Leestenaar Jean Geerts zijn zeven metgezellen
in de steek en won voor de tweede
opeenvolgende keer deze Grote Prijs.
Foto s :
-Een
lachende KWB-Voorzitter ontving felicitaties en de beker Jean Van Dam uit
handen van Amelie Portael.
tyrogravure, lederbewerking...en
antiek- en rommelmarkt.
15 uur : optreden van Kon.Fanfare
St.-Cecilia Hombeek en Kon.Harmonie en
Majorettenkorps uit Oordegem-Lede.
19 uur : Finale Ontdek-uw-Ster
met Louis Neefs als presentator.
De winnaar van de minder
dan14-jarigen werd Nadine Fonteyn, tweede werd
de Leestse Daisy Spruyt. Bij de
plus 14-jarigen werd Marc Van Daele laureaat en ging
met een draagbaar TV-toestel
naar huis.
21 uur : Optreden van Emily Star +
Explosion.
In de tent wasook een gelegenheidsrestaurant neergepoot
waar de bezoekers
aan democratische prijzen hun
honger konden stillen. Een menu (soep, hoofdgerecht,
nagerecht) kostte 200 frank.
Snelle eters kwamen aan hun trekken
met een pakje friet, een broodje met pens of
pannekoeken, fruittaart of een
ijsje.
Het Laatste Nieuws (8 mei 1980) sprak
met organisator Gust Emmeregs :
Tijdens
één van de eerste zonnige aprildagen hebben wij, omringd door het groen, een
vraaggesprekje gehad met het Mechelse gemeenteraadslid Gust Emmeregs, naar
aanleiding van de Leestse Volksfeesten, die dit jaar voor de tiende
achtereenvolgende keer worden georganiseerd.
Mechels
gemeenteraadslid ? Nou ja, zo is het, ofschoon het tijdens de loop van het
gesprek wel duidelijk werd dat Gust Emmeregs in de eerste plaats een Leestenaar
is en dat ondanks alle fusies in hart en nieren is gebleven. En hij vertelt :
Leest,
weet u, heeft altijd een uitermate bloeiend verenigingsleven gekend,
verhoudingsgewijs meer dan elders. Op vallend is het, dat de organisaties
vrijwel niet te tellen zijn en dat alles wat zij ondernemen vrijwel goed lukt.
Er is een opmerkelijk verschil tussen de Leestse verenigingen en elders, want
de besturen sluiten zich niet in een getto op, maar wandelen als het ware
moeiteloos bij elkaar binnen om te overleggen en niet het minst om samen te
werken aan bepaalde projecten. Dat gaat er informeel aan toe en zo ontstaat er
onder de Leestse verenigingen, op een uitzondering na, een hechte band wat niet
alleen het verenigingsleven, maar ook in wezen gans de bevolking ten goede
komt.
Maar
in een kleine gemeente als de onze is het bijna uitgesloten grote en grootse
manifestaties op het getouw te zetten wegens de financiële weerslag. Toch
gevoelde de bevolking daar enige behoefte aan en zo gebeurde het, nu tien jaar
geleden, dat een aantal actieve mensen de koppen bij mekaar staken. De Leestse
Volksfeesten waren geboren !
Het
is de heer Emmeregs aan te zien, dat hij zich de gebeurtenissen van toen nog
levendig herinnert.
De
feesten gingen door in een grote tent. Nou ja, een tent, maar op zichzelf was
dat reeds in die jaren een innovatie ! Hartverwarmend was de massale opkomst
van jongeren en ouderen en er werd alweer voor de eerste keer- een Ontdek de
Ster-wedstrijd georganiseerd. Er kwamen heel wat fanfares opdagen, maar de
weermaker was ons niet welgezind. Jongens, hoe goot het ! En toch, en toch werd
de ganse opzet in genendele een fiasco, want met de hand op het hart durf ik te
beweren, dat er nooit in de Leestse geschiedenis zoveel mensen en jongeren op
de been waren. Volk ? Men kon op de koppen lopen.
Ook
de eerste uitgave van de wedstrijd Ontdek de Ster kende een overhoopte
bijval. En wat zou jij hebben gedaan na zon succes ? Voortdoen nietwaar. Zo
deden we en je mag gerust onderstrepen dat in de daaropvolgende jaren zowat de
beste variéte-artiesten uit binnen- en buitenland naar Leest kwamen om er vier
achtereenvolgende dagen bij te dragen tot de bijval. Samengevat : in totaal
organiseerde Leest dus een 35-tal dagen met artiesten die zelfs grotere steden
ons kunnen benijden. Er werd jong talent ontdekt ! Er kwamen jongeren die later
naam in de showwereld maakten ! En er kwamen kijklustigen van ver buiten Leest,
buiten de stadsgrenzen van Mechelen
Van
1975 af
Maar
in 1975 kwam er een belangrijke blikvanger bij. Steunend op het succes,
besloten de al dan niet kleine middenstanders van Leest een bijdrage te leveren
tot de Volksfeesten. Deze uitbreiding betekende voor ons een nieuw risico, een
zware opgave, extra-kosten
Bekijk
het maar even zelf, zegt de h. Emmeregs. Dit keer een speciale tent met
houten bevloering, een wirwar van elektrische leidingen en
aftakkingsmogelijkheden, ja zelfs aansluiting op kabeltelevisie en een gesloten
cirkel. Het resultaat was dat de uitbaters noodgedwongen het standgeld moesten
verhogen, maar verheugend is het, dat vrjwel alle handelaars en nijveraars, die
met kleinere stands aan de eerste Volksfeesten hadden deelgenomen, zonder
aarzelen zijn teruggekeerd. Zonder aarzelen ! Wat bewijst dat ? Alles !
Driemanschap
En
wie zijn dan de bezielende krachten achter deze volksfeesten ? willen wij
weten.
Emiel
Spruyt en Louis Solie ! luidde het antwoord.
En
Emmeregs ! vervolgden wij.
Welja,
zo je wil, want wij vormen inderdaad gedrieën het feestcomité, moet onze
gesprekspartner wel bekennen.
Maar
hij zit reeds op een ander stokpaard : het voetbal te Leest, dat dankzij de
Leestse Volksfeesten is ontstaan. Met een echte voetbalclub, met gehuurde
speelgronden, met een fijn chalet, met nu ongeveer 120 jongeren in
verschillende jeugdafdelingen en met zowat 40 seniores, verdeeld over twee
ploegen.
En
zo vernemen wij ook, dat er spelgelegenheid is voor liefhebbers van alle slag
en voor personeels- en vriendenwedstrijden zoals voor Huygebaert, voor Lamot,
voor de Vriendenkring van het Stadspersoneel en, het spreekt vanzelf, voor alle
jeugdverenigingen uit Leest en elders.
1980 Mei : Jozef Schuermans en
Maria Piron vijftig jaar getrouwd
Het
was feest in de wijk. Schuermans Jozef en Piron Maria vierden hun 50 jaar
huwelijk. Jozef is van 1906 en Maria van 1910.
Jozef
vertelt hoe hij hier in Leest is beland : Ik was een wees en woonde in
Heindonk. In Willebroek heb ik mijne stiel als meubelmaker geleerd. Later ben
ik in Mechelen gaan werken. Van den ene atelier naar de andere om me te
verbeteren. Ik kende op de duur mijne stiel tot in de puntjes. Wanneer ik van
Heindonk naar Mechelen fietste kwam ik in Heffen voorbij het huisje waar mijn
Maria woonde. En hoe gaat dat, eerst wat klappen en lachen. Je gaat al eens
samen naar de kermis. In 1930 den 8e maart zijn we getrouwd. Eerst
zijn we bij mijn schoonouders gaan wonen. Van in 1933 wonen we in Leest : eerst
bij de gebroeders Neefs over de Zennebrug, dan in t huisje van Troch (t huis
van Jan Verbergt), daarna in t Pensenstraatje. Van 1941 woonden we in t
huisje naast het gemeentehuis, vroeger café In de groene Linde. Vanaf 1974
wonen we in de Kouterwijk.
Over
zijn huwelijksleven vertelt hij : wij hebben nooit woorden gehad, ik en mijn
Maria. Wij hebben hard gewerkt en zo altijd goed onze boterham verdiend. We
hebben drie kinderen : Ida is de oudste en dan hebben we Staf en Alfons. Ik
voel me overal thuis en ben overal op mijn gemak. In Willebroek kwamen we
graag, daar was t altijd kermis, veel volk, veel leute, daar werd geleefd. Elk
cafeetje had daar een orgeltje en voor 5 cent speelde het. Daar waren we graag.
Ik
ben al 9 jaar in pensioen en we wonen al zes jaarin de wijk. Ons Maria zou niet meer in t
dorp willen wonen, maar ik voel me altijd overal thuis. We zijn nu 50 jaar
getrouwd en hebben eens goed gefeest op t Heike in Hombeek. Alles was piekfijn
in orde en er was plezier tot vijf uur s morgens. (DB, mei 1980)
Josephus Albertus Schuermans was te
Heindonk geboren op 8 mei 1906 en hij overleed in het O.L.Vrouw Ziekenhuis te
Mechelen op 4 november 1983.
Een
goede man, vader, grootvader en overgrootvader ging vredig van ons heen.
Hij
kwam graag onder de mensen en was vriendelijk tegenover iedereen.
Wij
zeggen dank voor deze mens, die ons zo nabij en dierbaar was en die nu is
weggevallen uit deze wereld. Wij danken hem voor alle goedheid die van hem is
uitgegaan en voor al het goede dat we door hem in ons leven mochten ervaren.
(Uit zijn gedachtenisprentje)
Maria (Wiske) Piron was te Heffen
geboren op 16 juni 1910 en overleed in het A.Z. Sint-Maarten op 27 januari
2005.
Een
moeder sterft altijd te vroeg, al wordt zij nog zo oud.
Je bidt dat God haar sparen zal omdat je van haar houdt.
Maar als de dagen knellen gaan, zij ziek wordt en benauwd.
Bid je dat God haar halen zal omdat je van haar houdt.
(Uit haar doodsprentje)
1980 6 mei : Die dag kwam het Leestse
Feestcomité voor het eeuwfeest van Stanne Van den Broeck opnieuw samen. Uit de
omslagen die in de gemeente verspreid waren om de kosten van de feestelijkheden
te dekken kwam zowaar 54.000 frank.
De kerngroep stelde een feestprogramma
op. Een tweedaagse viering werd vooropgesteld.
Op zaterdag 27 september een groot
familiefeest en op zondag 28 september een officieel bezoek van de burgemeester
en zn schepenen tijdens het uittrekken van de stoet.
Er werd een volgende afspraak gemaakt :
17 juni om 20 uur in t gemeentehuis.
(DB,mei 1980)
1980 9, 10 en 11 mei : Spetterende
Ceciliafeesten
Met medewerking van het ministerie van
Nationale Opvoeding en NederlandseCultuur, het stadsbestuur van Mechelen, het Muziekverbond van België, de
VlaamseBrass Band Federatie,
de BRT en de ASLK organizeerde de Kon.Fanfare St.Cecilia haar jaarlijkse
Ceciliafeesten in en om de gebouwen van het parochiaal centrum op de
Kouter. Op vrijdag namen de
feesten een aanvang met het optreden van Ann Christy en JoeHarris.
De dag nadien was er een Oberbayernbal
met de originele Emiz Blasskapelle.
Zaterdagnamiddag en zondag ging er een
internationale muziekwedstrijd voorharmonieën, fanfares en brass-bands door.
Niet minder dan 22 muziekverenigingen
schreven in voor deze wedstrijd, acht in lagere en 14 in hogere afdeling. In de
lagere afdeling was er een eerste prijs weggelegd met lof van de jury en
329punten voor de Kon. Fanfare Ons
Genoegen uit Battel.
De Brass Band uit Willebroek met
Francois Violet als dirigentkreeg 348
punten en een eerste prijs met lof van de jury en de beker van de stad Mechelen
voor het hoogste puntenaantal. Deze band mocht ook de schaal van minister De
Backer in ontvangst nemen voor de eerste plaats in het klassement bij de lagere
afdeling. De voorzitter van de jury, Jan Segers, had deze Brass Band geen
punten gegeven aangezien hij directeur was van deze vereniging.
In de hogere afdeling behaalde de
Kon.Fanf. St.-Jansvrienden uit Wiekevorst een eerste prijs met onderscheiding
met 320,5 punten. Deze fanfare mocht de beker in ontvangst nemen voor de tweede
plaats in het algemeen klassement.
De Nederlandse harmonie Wilhelmina
behaalde een tweede prijs.
De Brass Band Union uit Buizingen
behaalde een eerste prijs met lof van de jury met 335 punten. Voor hun Suite
ontvingen ze de beker van de stad Mechelen voor het hoogste puntentotaal van
een Belgisch werk en eveneens de beker van minister Ramaekers voor de eerste
plaats in het algemeen klassement.
in
hun toespraak dankten de organisatoren de muziekverenigingen, alsook de ruim
100 medewerkers aan deze feesten, voor hun hulp. Schepen Van der Sande
feliciteerde organisators voor hun goede prestatie, die uitstraalde over gans
België en Nederland. Zij hebben met deze prestatie ook ambassadeur gespeeld
voor de stad en houden het verenigingsleven in stand, wat mag gezien worden als
een verrijking van groot-Mechelen.
De
schepen feliciteerde de juryleden en drukte de hoop uit dat de Nederlanders een
goede herinnering zullen meedragen aan deze wedstrijd, en dat ze hopelijk nog
eens naar Mechelen zullen terukomen.
De
jury bestond uit Jan Segers, voorzitter en de leden André Van Driessche en
André Waignein. (GvM, 17/5/80)
1980 was voor Sint-Cecilia een goed
jaar. In de afdeling uitmuntendheid werd de vereniging Kampioen van België en
ook dit keer werd deze prestatie door het Mechels Stadsbestuur gewaardeerd met
een ontvangst op het stadhuis. Na een inloopperiode van ongeveer vijf jaar
begon de drumband St.-Cecilia aan zijn bloeiperiode. Onder leiding van Walter
Van de Venne werden zowel wandelconcerten als concertoptredens gegeven.
Bijgevoegd :
-Gouden
paar Jozef Schuermans en Maria Piron. (tekening Georges Herregods)
In de stedelijke lagere school van Leest
werd door werkgroep Voetspoor eententoonstelling van eigen werk ingericht op Paasdag en op Paasmaandag.
Karel Soors, Tony Baarendse, Friede
Willems, Georges Herregods, Flor Meyers en Stefan De Laet stelden tentoon,
evenals hun gasten Chris Van Praet, Mieke Selleslagh, Frie Leemans en Krista
Leemans met keramiek.
In het parochiaal centrum van de Kouter
ging er een tentoonstelling door op initiatiefvan het plaatselijke Davidsfonds. Dit jaar werden er voorwerpen
tentoongesteld van het patrimonium van de St.-Niklaaskerk van Leest, o.a. de
grafsteen van jonker Jacop Schoff (deze ridder was in zijn tijd de 16de
eeuw- eigenaar van het goed Ter Moortele hoek Vinkstraat-Molenstraat),
kelken, gewijde vaten en schilderijen.
Speciaal voor deze Posse schreef
Georges Herregods met de medewerking van het Davidsfondsbestuur Waar Leestenaars samenkwamen, een
mooie uitgave rond de geschiedenis en het patrimonium van de kerk.
Het bestuur van het Davidsfonds bestond
toen uit :
Alfons Hellemans, erevoorzitter
Jeroom Verbruggen, voorzitter
Maria Lamberts, ondervoorzitter
Martin Mollemans, secretaris
Aloïs Hendrickx, penningmeester
Marleen De Prins, Maria De Wit, Marleen
Verschueren en pastoor Frans Lornoy.
Voorzitter Verbruggen schreef het woord
vooraf :
Het
Davidsfonds is Vlaanderens grootste culturele vereniging, christelijk van
inspiratie, strijdend Vlaams en sociaal gemotiveerd.
Het
plaatselijk bestuur van de afdeling Leest heeft altijd getracht deze
doelstellingen te vertalen naar onze bevolking toe op een eigentijdse manier.
Daarom was het steeds een bekommernis met onze werking iets te brengen dat de
dorpsmens aansprak. De jaarlijkse tentoonstelling op tweede paasdag is een
begrip geworden voor elke Leestenaar en elke St.-Corneliusbedevaarder.
Eén
van onze vorige tentoonstellingen was de aanleiding tot het ondertussen
uitgegeven succesboek Leest geweest. Dit jaar willen wij de aandacht vestigen
op ons kerkelijk kunstpatrimonium.
Na
het tweede Vaticaans concilie verdwenen met de gebruiken van het rijke Roomse
leven, ook geruisloos veel kerkelijke voorwerpen.
Ofwel
werden zij versjacherd aan gehaaide antiekjagers, ofwel verdwenen zij naar de
zolder van de pastorij.
Gelukkig
was dat bij ons in Leest niet het geval. Zowel pastoor Coosemans zaliger als
pastoor Lornoy hadden, daarin ongetwijfeld bijgestaan door de leden van de
kerkfabriek, voldoende besef dat het behoud van ons kerkelijk kunstbezit niet
alleen een religieuze zaak is, maar een morele plicht ten overstaan van de
hedendaagse en toekomstige Leestenaar en ten overstaan van zijn historiek
verleden. Kunstzin en openheid voor historische kunst moet aangeleerd worden.
Daartoe wil het Davidsfonds dit jaar een bijzondere inspanning doen met deze
tentoonstelling over de kunstschatten van de Leestse St.-Niklaaskerk.
Een
speciaal woord van dank wens ik hier te richten tot de bestuursleden van het
Davidsfonds voor het stimulerend enthousiasme en de waarachtige ploeggeest.
Wie
spreekt over geschiedenis of kunst in Leest, komt ongetwijfeld terecht bij
aalmoezenier Georges Herregods. De aalmoezenier met zijn ongelooflijke
werkkracht en doorzettingsvermogen heeft ook deze uitgave Waar Leestenaars
samen kwamen geschreven. Daarvoor onze welgemeende dank.
Kleinveebond Het rijke nest stelde op
tweede paasdag aan de kerk heel watkampioenen tentoon en naast de gewone kermisvermakelijkheden was er
ookjaarmarkt op het
dorpsplein.
1980 Zondag 20 april : Heilig
Vormsel
Tijdens de mis van negen uur werden
volgende jongens en meisjes gevormd door
Mons. R. Goossens : Rudi Clymans
Kouter, Nancy Croons-Kouter, Alain De
Broey-Vinkstr., Daisy De
Nijn-Vinkstr., Carla De Prins-Kapellebaan, Els en Hilde
De Rooster-Kouter, Veerle De
Smet-Bist, Johan De Win-Dorpstraat, Lieve Dons-
Kouter, Sonja
Emmeregs-Tiendeschuurstr., Ronny Fierens-Scheerstaat, Ann
Hellemans-Kouter, Koen
Lemaire-Juniorslaan, Kathleen Nuytiens-Bist, Ingrid
Polspoel-Juniorslaan, Veerle
Soors-Cecilialaan, Steven Stockmans-Kouter, Luc Van
Bosch-Grote Heide, Danny Van
Camp-Kouter, Nancy Van Camp-Blaasveldstraat,
Gunter Van der Elst-Grote Heide,
Greta Van Linden-Tiendeschuurdstr., Bea
Verbruggen-Tiendeschuurstr.,Pascale
Vercammen-De Prinsenlaan, Arne Vermeulen-
Tisseltbaan, Luc
Verschuren-Kerkenblokweg, Luc Vertommen-Juniorslaan en Eric
Vloeberghen-Lindelaan.
(Parochieblad 17/4/1980)
Eerste Communicanten
Ceuppens Wendy, Deschrijnmakers Yvette,
Dom Miranda, Gobien Sabrina, Houwelyckx Wendy, Lauwens Annick, Merque Jessica,
Plasqui Kathleen, Smets An, Van Loo Sandra, Verbruggen Heidi, Verbruggen
Veerle, Spruyt Kathleen, Van Camp Ann, Meyskens Koen, Hulsman Carl, Bernaerts
Steven, De Wit Guy, De Wit Stefaan, Simons Hans, Soors Jan, Teughels Noël, Van
Damme Ivan, Van Laenen Dominiek, Verschaeren Gery, Verschuren Wout. (DB, mei
1980)
1980 Mei : Mededeling BAC Leest
Gelet
op de vraag van het merendeel van het cliënteel en om iedereen de gelegenheid
te bieden gebruik te maken van de diensten van BAC, zal de zitdag van
zondagvoormiddag vervallen. Vanaf 15 mei e.k. zal de zitdag doorgaan elke
donderdag van 18u30 tot 19u30 in het Klooster, Dorpsstraat 10 te Leest (niet op
feestdagen).
Verder
blijft het kantoor Hombeeksesteenweg 297 opengesteldop din-, woens-, en donderdag van 16u30 tot
18u30 of voor afspraak op nr 015/41.23.25, alles met strikt persoonlijke
afhandeling.
Ter
compensatie van de zondagvoormiddag wordt huisbezoek ingelast, waarbij U de
gelegenheid wordt geboden alle verrichtingen uit te voeren, dit volgens uw
keuze rond de 15de of laatste dag van de maand of beide.
Geïntresseerden kunnen zich steeds aanmelden om van deze gratis service te
genieten.
De
uittreksels van giro- en spaarrekening worden U gratis thuis bezorgd voor zover
U als domicilatie agentschap Leest hebt verworven, overschrijvingen van andere
afdelingen BAC worden verricht zonder renteverlies of voordelen.
Verder
bestaat de mogelijkheid tijdens de normale kantooruren U aan te bieden in het
kantoor Hombeek indien een van bovenstaande regelingen U niet gunstig zouden
kunnen zijn.
1980 april : Voorbereiding viering
honderdjarige.
De Leestenaars kregen volgende folder in
hun bus :
Geachte
Leestenaars,
Stilaan
geraakt in LEESTbekend dat men op 28
september van dit jaar Stanne VAN DEN BROECK als 100-jarige wil vieren.
Hiervoor
waren ongeveer alle verenigingen op het gemeentehuis aanwezig op 18 maart en 15
april. Men is het erover eens IETS te doen, een 100-jarige en LEEST waardig.
Maar daarom is het ook nodig dat er kosten gedaan worden.
Om IEDEREEN te laten delen in de vreugde en de kosten, wordt in alle huizen van
Leest een BRIEFOMSLAG bezorgd, die nadien, door afgevaardigden van
verenigingen en van het Feestcomité, wordt opgehaald, om de nodige gelden te
verzamelen, en om te-weten-te-komen wat wij als Volks-gemeenschap van Leest
aan dergelijk LEVENS-FEEST, willen, kunnen en mogen besteden. Aan ieder van ons
het antwoord in de briefomslag die ten laatste opgehaald wordt op 5 mei, want
op 6 mei wil het Feestcomité weten wat wij in Leest voor de viering aankunnen.
Er
wordt immers een STOET gepland, en nadien een Volkse Levens-Viering op het
Dorp met zang, muziek en dans. Daarom juist wordt er gerekend op een grote en
gezamenlijke inzet, om te komen tot een luisterrijke viering, waartoe ELKEEN is
uitgenodigd.
NAMENS DE VERENIGINGEN VAN LEEST EN
FEESTcOMITE
Viering Stanne VAN DEN BROECK.
1980 2, 3 en 4 april : Tornooi
Sporting Tisselt
V.K.Heindonk versloeg V.V.Leest in de
finale van het Internat. Voetbaltornooi van Sp. Tisselt.
V.K.
Heindonk is uiteindelijk winnaar geworden van het voetbaltornooi, met
internationale bezetting, van Sporting Tisselt. In de finale tegen Leest lagen
ze niet onder, maar waren veeleer de baas over de tweede provincialer.
De
confrontatie tussen Aulnay Sous Bois (Frankrijk) en V.V. Steen (Nederland) was
een doelpuntenfestival, door Holland gewonnen met 3-7.
Het
Schotse Milngavie Wanderers en de Engelsen van West End United moesten het
tegen mekaar opnemen maar de Schotten hadden hun kat gestuurd. V.V. Leest moest
dan inspringen en de mannen van Gustje Emmeregs deden dat met veel zwier. Ze
wonnen tegen deEngelsen met 1-3.
De
finale : V.K.Heindonk, 4de provinciale en V.V.Leest, 2de
provinciale.
Heindonk
liet zich niet intimideren door een inspiratieloos Leest waar het enige
lichtpunt Maroc was, die meerdere staaltjes van voetbalkunde gaf, maar dat
bracht geen baat.
Heindonk
won met 2-0.
De Willebroekse schepen van sport Louis Van Ighem dankte alle deelnemende
ploegen en speciaal het V.V. Leest van Gust Emmeregs, omdat ze in laatste
instantie als vervangingsploeg werden opgeroepen en deelnamen.
Na
de wedstrijden werden de bekers aan de overwinnaars overhandigd met daarbij een geschenk voor iedereen en voor de tweede een
mooi glasraam, geschonken door de Willebroekse burgemeester Hugo Adriaensens.
(Klein-Brabant-Vaartland, 11 april 1980)
Fotos :
-Finale
Heindonk-VV Leest : Hermans van Heindonk is alleen door, maar zijn schot
belandde in het zijnet.
-Gekibbel
met de scheidsrechter in de finale Heindonk-VV Leest.
-Boven
het hoofd van vriend en tegenstander ontzet doelman Felix van Leest het leder.
-Met
deze kopbal voltrok Geets van Heindonk het vonnis van VV Leest.
-de
ploeg van VV Leest met Tisseltse inbreng kwam in de finale te kort tegen
Heindonk.
1980 Aprilnummer van De Band : Louis en Leonie 50 jaar bij elkaar.
De
Band was even op bezoek bij Louis en Leonie Fierens die vorige week hun gouden
jubileum vierden. Ter gelegenheid van deze gebeurtenis schreef hun zoon Theo
Fierens dit feestbriefje :
Beste
vrienden hier al te gaar, ik ga jullie wat vertellen over het gouden
bruiloftspaar !
In
Hombeek ging het er plechtig aan toe al over 50 jaar, want Nieke en Louis gaven
daar hun jawoord aan elkaar. Zij stichtten toen een nieuw gezin met eigen lief
en leed, maar steunden op elkanders min, zo was de zaak compleet.
Hoe
vonden ze nu elkaar, wel ik zal het u vertellen, het lijkt raar maar het is
waar.
Louis zijn boezemvriend was zijn kozijn Fak. Deze was op zekere regendag kolen
gaan halen voor ene Spruyt en kreeg hiervoor 40 frank. Ongelukkiglijk was Fak
deze 40 frank verloren. Fak had overal gezocht maar geen 40 frank te vinden. Nu
was het zo dat Louis bijna iedere zondagvoormiddag bij Fak aan huis kwam om een
boterham met rauwe hesp te eten. Ook nu gebeurde dat. Louis kwam binnen bij Fak
en haalde onmiddellijk geld uit zijn zak, zeggende : zie eens Fak wat ik
gevonden heb, 40 frank maar ze is mesnat want ze lag in een karlies.
Verdomme,
zei Fak, dat is die van mij, die ben ik verloren.
Goed
jong, zei Louis, als dat zo is dan krijgt ge die.
Eerste
klas, zei Fak, daar gaan we straks een goeie pint van pakken op de plein.
Zo
gezegd, zo gedaan. Fak en Louis trokken naar de Plein waar het kermis was. Er
stond ook een tent. Na enkele pinten kreeg Louis zin in plezier en hij wilde
dansen.
Zie
ginder es, zei Fak, da zit een schoon ros krollekoppeke, ga die ne keer
halen.
Louis
schoot daar onmiddellijk naartoe. En zo werd dat Voske later ons Moe.
Wat
later werd Louis soldaat en dus altijd paraat. Men wist toen nog niets van t
pilleke en alzo kwam algauw Emieleke. Na zes jaren kwam er een twee schreeuwer
aan, Theofilleke was zijn naam. Dan nog 4 jaren van geluk en plots sprong alles
stuk. De oorlog kwam eraan en Louis moest gaan. Het waren harde tijden voor
beiden, maar ondanks tegenspoed deed Nieke het toch goed. Ze smokkelde en
verkocht zelfs oude banden maar daardoor hadden wij voedsel tussen de tanden.
Er
kwamen ook nog schone tijden, waarin ze zich konden verblijden.
De oorlog was gedaan en Louis kwam te Hombeek aan, Nieke liet alles op een
boeltje en zwierde Theofilleke in een stoeltje. Bij het zien van haar Louiske
was ze Theofilleke vergeten en had ze hem met fiets en al tegen de muur
gesmeten.
Toen
zijn ze samen naar huis gegaan en leden sindsdien een gelukkig bestaan.
Om
nadien hun spaarpotteke wat aan te vetten gingen ze een frietkarreke zetten. t
Was in den beginne maar voor n paar jaren, maar er was veel geld mee te
vergaren. Lowieke schilde de patatten en Nieke legde de centjes in de watten.
Nu
zijn ze samen in pensioen, maar weten nog steeds wel wat doen.
t
Koken, den hof en den aap zijn meestal de werkjes van Lowieke. Coco, de was en
de poen, daar heeft Nieke mee te doen. s Avonds zitten ze saam heel tevree en
kijken dan naar T.V.
Vader
en moeder, het is voor u vandaag een mooie dag.
Vijftig
volle jaren hebt ge met n stille lach, zielsgelukkig, t hartje vol van liefde
en moed, aan elkander u gegeven, in vreugd en tegenspoed.
t
Gouden bootje gaat nu varen door de wijdse zee,
en
u weelde brengen, soms ook leed en als eens wee,
maar
uw bootje zal niet zinken voor geen wind,
als
ge bij elkaar steeds steun en liefde vindt.
In die vijftig jaren hebt ge leed en strijd geducht,
zit
ge soms te denken bij de kachel met n zucht,
laat
dan volgende jaren nog een hemel voor u zijn,
dan
blijft er voor u beiden steeds een straaltje zonneschijn.
Laat ons nu vieren het gouden feest, daarom zeggen wij allemaal om t meest :
leef
samen gelukkig nog menig jaar, dat zijn de wensen van ons te gaar !
Langs De Band dankten Nieke en Louis
al de vriendelijke geburen en de vele mensen die van hun feest een nooit te
vergeten gebeurtenis maakten.
Lodewijk Louis Fierens was te Leest
geboren op 4 juni 1909 en hij overleed er op 22 juni 1985.
Hij
was een mens om van te houden, een onvermoeibaar werker, een eerlijk en
eenvoudig man, een door en door goed mens. Geen moeite en geen werk is hem te
veel geweest om de toekomst en het welzijn van zijn kinderen te verzekeren. (mooie woorden uit zijn bidprentje)
Zijn echtgenote Maria Leonia Nieke Janssens
werd te Hombeek geboren op 30 mei 1910 en zij overleed in het rustoord
Battenbroek te Walem op 27 april 1998.
Nieke baatte jarenlang een frietkraam
uit op de Dorpsplaats. Dat was gelocaliseerd voor de woning van drukker
Lafosse, tegenover café De Zwaan. Nieke Frut was erg populair bij de jongeren
van Leest, zij sprak hun taal en ze konden in de weekends na een avondje stappen
steeds bij haar terecht om nog een frietje te
steken. Veel keuze was er toen niet. Bij haar vers gebakken frietjes bood ze
mayonaise, pickels, augurken, gekookte eieren, opgelegde groenten en ajuintjes.
(dixit haar leurderskaart van 2 april 1954-zie bijvoegsel)
Het echtpaar kreeg twee zonen : Emiel en
Theo, die een tijdlang dirigent was van de Kon. Fanfare Sint-Cecilia.
Milac Leest organiseerde in de
parochiezaal om 20 uur een filmvertoning.
De Snul met in de hoofdrollen
Louis De Funes en Bourvil.
Inkom : 50 frank.
1980 28 maart : Jan Verbergt
overleden In Memoriam
Op
28 maart is Jan Verbergt met stille trom van ons weggegaan. Hij verbleef voor
zijn dood in het O.C.M.W-ziekenhuis van Mechelen.
Jan werd geboren aan de Boskant in Hombeek in 1901. (noot : 13
juli) Sinds zijn huwelijk met Amelie
Nuytkens woonde hij in Leest : eerst in t Wiphuis en daarna in t boerderijtje
van Troch in de Zennebeemden tegenover de pastorij.
De
laatste tien jaar was hij eenzaam en leefde van het ene bezoek van vrienden en
kennissen naar het andere toe. Jan was een vriend van De Band en aan hem
danken we vele verhalen, o.a. over zijn voorouders, zijn jeugd, 1914-1918, de
vlucht, heksen en spoken en andere.
Jan
kon je uren boeien met zijn verhalen en was steeds vriendelijk en hartelijk
voor hen die konden luisteren. Het laatste jaar ging zijn gezondheid sterk
achteruit, hij kon zich nog moeilijk behelpen. Hij begon meer en meer te praten
over naar de kliniek gaan een tijdje in observatie zei hij. Op vacantie en
goed verzorgd worden door de verpleegsterkes.
Bij
de laatste dijkbreuk in november was het plotseling zo ver. De eerste dagen in
t ziekenhuis verliep alles zoals hij zich had voorgesteld : goede verzorging,
op tijd eten, gezellig babbelen met andere zieken. Maar het getij keerde,
zuster overste werd streng. In de kliniek hoor je serieus te zijn en je te
gedragen volgens t reglement. Lachen en veel praten hoort niet in een
ziekenhuis. Wie oud is moet zich oud voelen en zich als een oude mens gedragen.
Jan werd moeilijker en met de dag ongelukkiger. Dat verergerde nog toen hij in de
O.C.M.W. bejaardenafdeling kwam : hij sprak ervan terug naar Leest te komen.
Van die levenslustige man van voor een paar maanden was toen weinig
overgebleven.
Het
strekt werkelijk het O.C.M.W.-ziekenhuis niet tot eer, dat de bejaarden zo in
de kou komen te staan.
Jan
uw huisje staat er maar eenzaam bij, en zal weldra onder de hamer komen. Maar U
zullen we niet vergeten. (De Band,
mei 1980)
Jan Verbergt : zie ook 19 januari 1973
Melkventer.
1980 Zondag 30 maart : Palmzondagconcert
Naar jaarlijkse gewoonte gaf de
Kon. Fanfare
St-Cecilia haar palmzondag-concert
voor
een bomvolle zaal St-Cecilia.
Het eerste deel van dit concert
werd verzorgd door de drumband van de fanfare
waarna de jeugd van de fanfare
o.l.v. Eduard De Maeyer het overnam.
Nadien bracht de fanfare o.l.v.
J.P.Leveugle verschillende werken.
1980 De Band april 1980 : Basketbal
Dames
Reeds
twee jaar heeft Vevoc een dames basketploeg ronddraven.
Wij
zijn van niets begonnen en hebben ons stilletjes aan naar omhoog gewerkt, zodat
we nu reeds 4 wedstrijden gespeeld hebben. Onze eerste twee matchen speelden we
tegen een gerenomeerde Mechelse ploeg (Jamaswapi). Ja, en wat dacht U ? Beide
matchen gewonnen natuurlijk. In het begin ging het allemaal nogal stroef, doch
naarmate de tijd vorderde, vonden de meisjes elkaar en bouwden zo een echt
ploegenspel op.
De
derde match speelden we op verplaatsing te Kontich.Daar viel het wat minder mee. In het begin
werden we totaal overspeeld, maar tijdens de tweede speelhelft ging het
allemaal zoveel vlotter zodat we nog gevaarlijk dicht naderden.
De laatste wedstrijd werd gespeeld in het Forum te Hombeek waar we Hoje partij
gaven.
Onder
aanmoediging van de vele supporters liepen wij vlug uit tot 10-4. Toen bracht
Hoje de speler-trainer op het veld en moesten de onzen hun voorsprong afgeven.
Ondanks de keurigespelverdeling van
Bernadette en de meerdere doelkansen van Lea veranderden de bordjes naar 12-18.
Maar dan kwamen onze buitenlanders los. Liefst 4 maal na elkaar schudde onze
Amerikaan Gert De Prins daar een dubbel uit haar mouwen die de tegenstand
perplex deed staan. Onze Nederlandse gast Lisebeth was ook opgewarmd en bracht
ons met haar afstandsworpen weer aan de leiding. Gezusters Wis en Vera
behielden onze voorsprong. Ook Ann stond meer dan haar mannetje onder de ring.
Op
5 minuten van het einde kwam Chris erin. Voor de eerste maal op het terrein
deed onze laatste aanwinst het schitterend aan de zijde van Emilia. Deze
laatste heeft samen met Wis voor het spektakel gezorgd. Beide spelers zitten
vol schijnbewegingen en weten de ring goed hangen. Voor het oog van de
enthousiaste toeschouwers omspeelden zij, met hun ogen dicht de verdediging en
vlogen zij naar het doel om de 2 punten te scoren.
Van
sensatie gesproken ! Met nog 10 seconden te spelen en een stand van 29-29 floot
de scheidsrechter een fout tegen ons. De man (een Hombekenaar) moet een visioen
gehad hebben, want zelfs de meisjes van Hoje konden er niet aan uit. En ja, men
zette de zijworpen om en zo werd de eindstand 29-31.
Ik
mag wel zeggen dat we de betere ploeg waren, te weten dat Hoje elke week
competitie speelt. Als we volgende maal nog eens tegen Hoje spelen dan komen we
zeker met de overwinning naar huis.
Wie kandidaat is om mee te spelen en te trainen, kan altijd terecht bij de
speelsters of bij mij. Elke maandagavond trainen wij, s zomers buiten en s
winters in het Forum te Hombeek.
Vertrek aan de kerk te Leest om 08u50. Bestemming Leuven, per autocar.
Prijs : 145 frank. Inschrijvingen bij
Alida Hellemans-Scheers, Dorp 12 of op dePastorie. (Parochieblad 28/2/80)
Zeker vanaf ca. 1975 reed de parochie
jaarlijks per bus op bedevaart naar het Sint-Jozefsheiligdom in Leuven waar ook
pater Damiaan De Veuster, sedert 11/10/2009 heilig verklaard en aanbeden als de
beschermheilige van lepralijders en aidspatiënten, begraven ligt. Dit gebeurde
telkens in samenspraak met buurtparochies.
1980 Zondag 23 maart (en 29 maart) : Rust
Roest bracht De Opstandige Fietser.
In de parochiezaal bracht de
Leestse toneelkring de eerste opvoering van het
toneelwerk De Opstandige Fietser
van Eddy De Vries. Een tweede opvoering
vond de zaterdag nadien plaats.
Het stuk is een waarschuwing tegen de
dreiging van overbeschaving van de
maatschappij indien het radarwerk
van de mechanisatie niet tijdig wordt gestopt.
Productie en regie waren in handen
van Guido Hellemans.
Jan Emmeregs, Renild Polfliet en Marcel
Verwerft zaten goed in hun rol en debutant
Geert De Laet bracht zijn rol tot
een goed einde.
Lof was er ook voor Toni Peeters en
Rita Boon.
Vik Diddens, Tony Baarendse, Marcel
Spoelders en Stefan Vloebergh zorgden voor
een sober, doch smaakvol decor.
Milou Van Stijvoort was
verantwoordelijk voor de kostumering en Karel Mertens
voor de sonorizatie en het
klankbeeld.
Jean Albert stond in voor de grime
en Lief Lamberts was voorzegster.
(GvA 28 maart 1980)
1980 Woensdag 26 maart : Rennekouterbrugje
kapot
Rond 17u15 werd de politie van
Mechelen verwittigd dat de kleine brug over
de Molenbeek aan de Rennekouter
gedeeltelijk was ingestort.
De politiediensten namen
onmiddellijk de nodige veiligheidsmaatregelen.
1980 28 maart Gazet van Mechelen : Moeilijke periode voor VV Leest
In
nauwelijks 5 jaar is VV Leest erin geslaagd van 4de provinciale op
te klimmen naar 2de provinciale. Het succes en het geluk dat hen
toen meermaals toelachte schijnt hen voor dit
eerste
seizoen in 2de niet zo erg gunstig gezind te zijn. Integendeel heeft
de blauw-gele club tijdens de voorbije maanden meer de negatieve publiciteit
weten te halen dan de positieve.
Met
de nieuwe aanwinsten had men bij VV voor de seizoenaanvang wel verwachtte kunnen standhouden in die nieuwe reeks.
Maar reeds vrij vlug werd men geconfronteerd met de laagste regionen.
Zware
straffen
Nadat
eerder op het seizoen, wegens onregelmatigheden bij de wedstrijd op Meerhof,
Marivoet en Boonen met zware straffen werden bedacht, sprak het provinciaal
comité nu een zware straf uit over Willy Bevers en terreinafgevaardigde August
Emmeregs, i.v.m. wat zich afspeelde in de wedstrijd tegen Berlaar. Over zijn
eigen straf kan August Emmeregs kort zijn :
Tot
eind 80 mag ik geen terreinafgevaardigde meer zijn, maar mijn andere functies
mag ik blijven uitoefenen en dat zal ik dan ook doen. Maar voor het geval Willy
Bevers gaan wij alleszins in beroep. Daar zullen wij trachten strafvermindering
of zelfs kwijtschelding te bekomen daar de scheidsrechter en de betrokken
grensrechter elkaar duidelijk tegenspreken en de feiten dus niet kunnen bewezen
worden. Voor Willy die bij ons als speler en als men 100% is meegevallen willen
wij de stap zetten.
Interne
moeilijkheden
De
laatste dagen deden ook de geruchten de ronde dat enkele bestuursleden het ook
niet langer meer zagen zitten en hun ontslag zouden aanbieden.
Bij
de secretaris is inderdaad een brief aangekomen in die zin. Maar wat de preciese inhoud is zal pas maandag op een
algemene raad van beheer worden bekendgemaakt en dan zullen wij trachten ook
die moeilijke klip te omzeilen, want nu meer dan ooit moeten wij op eenieders
steun kunnen rekenen.
Tot
zover August Emmeregs kommentaar bij al deze problemen.
Foto :
-De
ploeg van V.V. Leest die vorig seizoen de promotie naar tweede provinciale
afdwong.
Na het succes van vorig jaar met Jef
Elbert opteerde het Vevoc-bestuur voor eenvervolg. Ditmaal werd de populaire
groep Stampen en Dagen naar Leest gehaald.
Met het liedje Marie-Claire werd deze
Vlaamse groep laureaat van de Ontdek de Sterwedstrijd in 1975 wat meteen hun
grote doorbraak betekende.
Hun programma bestond uit Vlaamse
skiffle en countrymuziek die op een humoristische manier werd gebracht en de
leden bespeelden diverse instrumenten zoals viool, piano, mandoline, gitaar en
wasbord.
1980 Zondag 9 maart : Pensenkermis
Georganiseerd door de Chiro.
Vanaf 14 uur kon iedereen terecht
in het groot chirolokaal en vanaf 18 uur
was er een Volksdansinstuif met
gratis inkom.(folder chiro)
1980 14 (en ook 21) maart : Vevoc
Ping-Pong tornooi
Indien er ditmaal minder deelnemers
waren dat bij de vorige uitgave, dan had dit toch geen invloed op het sportieve
vlak. Het spelpeil lag voor de meesten op een zeer behoorlijk niveau.
Naargelang de geboekte uitslagen van de
eerste avond, werden de deelnemers ingedeeld in twee categorieën.
Winnaar in de hoogste reekswerd Marcel De Maeyer uit Kapelle-op-den-Bos
die in een spannende finale Erwin Vloebergh versloeg. Dirk De Keyser eindigde
derde.
In de tweede reeks werd Hans De Laet
winnaar. (DB,april 1980)
1980 Maandag 17 maart : Lezing door
Herman Candries
op uitnodiging van het Davidsfonds
Leest over België, de Navo en de
Oost-Westverhoudingen.
Zeer actueel omdat de Sovjets
Afghanistan waren binnengevallen en Jimmy
Carter met harde tegenmaatregelen
dreigde.
Ging door in Ons Parochiehuis om
20u15. (folder).
Zoals
men wel verwacht had van iemand als Herman Candries, werd het een zeer
interessante avond. Het Davidsfonds zorgde weer eens voor iets van niveau.
Spijtig was het dan ook dat slechts een handvol mensen aanwezig waren. Voor
belangstellende afwezigen volgt hier een samenvatting.
In
het eerste deel van de avond legde spreker uit hoe men met een regel van drie
de oorzaak van een crisis of een oorlog kan verklaren. Een bepaald land wordt
bedreigd door een aanvaller als het ofwel :
-waardevolle
grondstoffen heeft (olie, goud, titanium, koper, enz.)
-een
afzetmarkt kan betekenen
-een
strategische ligging bezit.
Met
deze regel werden dan de belangrijkste crisishaarden van dichtbij bekeken :
Daarna
werd uitgelegd hoe men na de tweede wereldoorlog evolueerde van de polemologie
(oorlogsleer) naar de huidige vredesleer.
Na
de tweede wereldoorlog, gedurende de koude oorlog, zaten we veilig onder de
Amerikaanse atoomparaplu. Wat later hadden de Sovjets ook hun kernbom. P.H.
Spaak riep toen in de Uno uit : Nous avons peur ! Zo kwam men dan in de Nato
tot de theorie van flexible response het terugslagen op hetzelfde niveau als
de aanval en afdreigen met erger. Voor het ogenblik rekent de Nato op dodelijke
terugslag om de vrede te bewaren, d.w.z. de Sovjets laten weten dat ook, al
zouden zij erin lukken het westen volledig plat te bombarderen met kernwapens,
dat ook dan de Nato nog dodelijk kan terugslaan. Die wetenschap zal een
aanvaller wel even doen nadenken vooraleer de trekker over te halen.
Herman
Candries legde verder uit dat wat 20, 30 jaar geleden nog onmogelijk was, nu
mogelijk is dank zij de Nato, bv. bondgenootschap tussen historische
aartsvijanden als Frankrijk en Duitsland, vreedzaam regelen van
het Griekenland-Turkije-conflict.
Hij waarschuwde voor de mentaliteit van ban de kernbom. Het zou weer snel een
conventionele oorlog kunnen betekenen en die zou ook wreed zijn (Dresden was
veel erger dan Hiroshima).
Na
de voordracht werden in het tweede deel van de avond verschillende vragen
beantwoord.
Uiteraard
kunnen we slechts gebrekkig weergeven wat er te leren viel. De spreker was niet
alleen zeer boeiend, maar heeft ook enkele markante, zinvolle uitspraken
gedaan, waarvan we er nog een enkel onthouden hebbenen graag aan onze lezers ter overweging geven
:
-tegenwoordig
telt enkele nog de materie, het aantal, het becijferbare. De kwaliteit, het
geestelijke, het onbecijferbare wordt niet meer gewaardeerd. Zo krijgen
opvoeders, leraars, priesters, officieren, enz. niet meer het respect dat ze
verdienen.
-kernwapens
zijn onbruikbaar, maar ook onmisbaar.
-de
niet-naleving door de Sovjets van de Helsinki-akkoorden (vrije circulatie van
informatie, personen en goederen) is de grootste ramp sinds de tweede
wereldoorlog.
-een
volk dat zich niet verdedigt heeft alle zelfrespect verloren.
-over
gewetensbezwaarden : velen hebben nu hun geweten ondekt om het te kunnen
bezwaren.
-het
is een misdaad om geschiedenis van de lessenrooster te schrappen, het zou onze
jeugd figuurlijk blind maken.
-een
groot gedeelte van de jeugd heeft alle fierheid verloren. Men heeft hen niet
meer geleerd zich in te spannen om iets te worden, iets te bereiken, fier te
zijn over wat bereikt werd. De schuldigen van deze toestand zijn niet alleen de
ouders maar ook zekere leraars, politici en zelfs bepaalde priesters.
CVP-raadslid
Cees De Gendt pleitte voor zijn collega August Emmeregs
Door
de stad Mechelen wordt bij het Gemeentekrediet van België een lening aangegaan
van 3,7 miljoen om het eerste deel te financieren van het ereloon voor het
ontwerp van infrastruktuur landbouwwegen en het opstellen van desbetreffende
rooilijnen en onteigeningsplannen. Een studiebureau te Lier werd inderdaad
belast met de studie, het ontwerp, de aanbesteding en de leiding bij de
uitvoering van verbeteringswerken. In casu gaat het over 26,6 km landbouwwegen
in de ex-gemeenten Heffen, Hombeek, Leest, Muizen en Walem.
VUer
Kris Van Esbroeck bestempelde het globaal plan eenvoudig als een illustratie
van de grootheidswaanzin van het Mechels schepencollege. De werken worden op 92
miljoen geschat. Volgens interpellant had men veel beter een prioritair plan
opgemaakt. Want in het pakket te verbeteren landbouwwegen zijn ook een aantal kerkwegeltjes opgenomen.
Burgemeester
Vanroy vroeg Van Esbroeck herhaalde keren welke namen van straten en
landbouwwegen volgens hem uit de lijst moesten geschrapt worden. Doch het
VU-lid trapte niet in de val en vergenoegde zich slechts in het vage te
blijven.
Hij
woont aan de Tisseltbaan
CVP-raadslid
August Emmeregs herinnerde aan het feit reeds verscheidene keren in de Mechelse
gemeenteraad te zijn tussengekomen voor vernieuwing van landbouwwegen.
Tijdens
de zitting van 26 april 1979 somde hij een lijst van 15 wegen op welke dringend
aan vernieuwing toe waren.
Mij werd toen beloofd, aldus Emmeregs, dat eerlang een programma aan de raad
zou worden voorgelegd waarin veel meer landbouwwegen zouden opgenomen zijn dan
deze welke ik vermeldde.
Tien
maanden na zijn tussenkomst is het zover, vervolgde hij. Ik stond op het punt
een telegram met felicitaties naar het college te sturen. Maar vooraf
controleerde ik nog de lijst om na te gaan of al de 15 door mij opgegeven
landbouwwegen in het programma opgenomen waren. De enige straat welke op de
lijst niet figureert is de Tisseltbaan. En daar woon ik, zei Emmeregs.
Het
CVP-raadslid zei het puttenfestival van deze Tisseltbaan beu te zijn.
Wie
hem niet gelooft kan zich ter plaatse de visu overtuigen.
En
Emmeregs besloot met de vraag waarom aan deze straat nog niets werd gedaan.
Hij
neemt aan dat de reden niet kan worden gezocht in het feit dat uitgerekend hij
in deze straat woont.
Met
de voeten spelen
Cees
De Gendt heeft bij ondervinding vastgesteld dat de Tisseltbaan inderdaad in een
erbarmelijke toestand erbij ligt, Men mag niet vergeten, aldus Cees De Gendt,
dat collega Emmeregs vroeger te Leest zes jaar in de toenmalige oppositie heeft
gezeten. Er werd aan deze straat niets gedaan. Ik heet dat met iemand zijn
voeten spelen, aldus Cees De Gendt.
En
na 3 jaar in de meerderheid hier te Mechelen hebben gezeteld, is er nog niets
ondernomen.
In
de naam van collega Emmeregs vroeg De Gendt de Tisseltbaan desnoods met eigen
stadsmiddelen in orde te brengen.
Landbouw-
of gemeenteweg ,
De
tussenkomst van Van Esbroeck betittelde schepen voor leefmilieu Fons Vanstappen
als het spel van de oppositie.
Inderdaad,
niet alle in het programma opgenomen landbouwwegen vertonen een even dringend
karakter. Doch het schepencollege heeft wel een prioriteitsplan opgemaakt. De
afwerking gebeurt in afspraak met de diensten van het Ministerie voor
Landbouw.Wel heeft men gedacht aan de
uniformiteit van de te herstellen landbouwwegen. Precies daarom werd het ganse
pakket aan het studiebureau overgemaakt waarvoor maximale betoelagingen werden
gevraagd. De afwerking zelf zal in fasen over een paar jaar gespreid worden, er
zitten zelfs stroken van slechts 100 tot 200 m in. Trouwens, besloot schepen
Vanstappen, de suggesties komen van de landbouworganisaties zelf. Wat de Oude
Tisseltbaan betreft, is een onderzoek aan de gang om uit te maken of het een
landbouwweg ofwel een gemeenteweg is.
Ik
heb het over de Tisseltbaan, zei een bitsige Emmeregs. Niet over de Oude
Tisseltbaan.
Schepen
Stiers voegde er nog aan toe dat het grondgebied zowat -40 km gemeentelijke
wegen te verzorgen heeft. En in de administratie gaat alles niet zo vlug.
Uitreiking onderscheidingen en
eretekens aan leden van hetMechels
stadspersoneel
Tijdens een plechtigeraadzitting welke om 20 uur doorging in de
raadszaal van hetMechelse
stadhuis, werden door de stadsmagistraten onderscheidingen in de nationaleordenen burgerlijke eretekens uitgereikt aan leden
van het Mechels stadspersoneel.
Victor Van Hoof, de laatste garde van
Leest en thans functioneel politie-inspecteur ontving de Burgerlijke Medaille
2de klasse wegens 25 jaar dienst. (zie foto)
1980 Zaterdag 16 februari : Meisjesschool
Leest danst
De Leestse meisjesschool organiseerde
een dansavond die doorging in de parochiezaalop de Kouter. Het orkest The
Camonds speelde ten dans.
Kaarten 80 frank en 70 frank in
voorverkoop.
1980 Maart : Zoekertje in De Band
:
Wie
helpt ons Flip terug te vinden ?
Flip
is een middelgrote hond, bruin met zwarte rug, hangende oren en een
pluimstaart. Hij vertoont gelijkenis met een scheper, en is erg lief.
Bellen 41.88.17 (of de redactie) Brasseur, Tiendeschuurstraat 7 Leest.
(Afloop is ons onbekend)
1980 Zaterdag 1 maart : Papierslag
Chiro in functie van Jeanne De Boeck
Ter gelegenheid van deze papierslag en
in het vooruitzicht van het verlof van zuster Jeanne De Boeck (missionaris in
Chili) haalde de Chiro ook geneesmiddelen, versleten lakens (dienstig als
verband), schoolgerief en afgedragen klederen en schoenen op.
(DB,februari 1980)
1980 3 maart : Eeuwfeest Stanne Van
den Broeck
Aan
de dames en heren Voorzit(s)ters van de Leestse verenigingen.
Mevrouw, Juffrouw, Mijnheer,
Dit
jaar kan Leest zich verheugen om een honderdjarige. Immers Jacobus Constantinus
Van den Broeck, wonende in de Scheerstraat 25 werd geboren op 25 september
1880.
Wij,
de mensen uit zijn buurt, stellen ons de vraag : Hoe kan of moet een
dergelijke en uitzonderlijke gebeurtenis op een passende manier gevierd worden
?
Wij
denken, als geburen, dit alleen onvoldoende aan te kunnen.
Tevens zijn we van oordeel dat deze viering er een moet worden waarbij de ganse
Leestse gemeenschap moet betrokken zijn.
Om deze viering grondig te kunnen voorbereiden en organiseren, achten we het
nodig tijdig van gedachten te kunnen wisselen.
Daarom
verzoeken we U of een afgevaardigde van uw vereniging aanwezig te willen zijn
op de vergadering van dinsdag 18 maart e.k. om 20 uur op het gemeentehuis van
Leest.
Wij
hopen dat ook uw vereniging wil meewerken. We danken U bij voorbaat en groeten
U
met de meeste achting,
de geburen van J.C. Van den Broeck,
Scheerstraat te Leest.
Fotos :
-Veldwachter
Vic Van Hoof als verkeersregelaar op de Dorpplaats in 1980.
-Onderscheidingstekens
en memorabilia van de laatste garde van Leest.
Maandagochtend
omstreeks 9 uur (noot : exacte datum
niet vermeld) stonden 14 leden per pony
paraat bij De Beck, waar alles en iedereen bij elkaar werd gebracht. Het kamp
ging naar Isières bij Ath. Koffers en andere bagage waren al een dag vroeger op
bestemming, dankzij Juul De Smet. Luc Cumarey van Keerbergen vervoede de ponys
met 3 veulens en enkele paarden. Leiding, uitgepikt uit de plaatselijke
rijvereniging, brachten de enthousiaste ponyclubbers ter plaatse. Dezelfde dag
nog was alles geïnstalleerd. De dieren waren veilig ondergebracht in de weide,
elkeen had zijn slaapplaats uitgezocht, de keuken was kookklaar gemaakt Kortom,
klar om 5 dagen in een oude boerderij te kamperen.
Eerst
was er enig meningverschil tussen de jongens en de meisjes. Beide groepen
wilden hardnekkig op zolder slapen. Tenslotte werd het pleit bijgelegd en
sliepen de jongens op zolder en de meisjes beneden (er was geen
middenverdieping).
Walter
en Jeannine De Prins zorgden voor het vlees en dergelijke. Zij waren tevens
verantwoordelijk voor de ganse keuken. Roland Rotiers was er om de ponyclubbers
tijdens anders verloren uren bezig te houden met sport en spel.
Joris
en Claire De Wachter schaafden de dressuurkennis elke voormiddag bij. Claire
bekommerde zich om de beginnelingen en Joris dresseerde de gevorderden, waarmee
hij weinig medelijden had. Maar het was voor eigen bestwil.
Springen
werd er niet gedaan wegens gebrek aan materiaal.
In
de namiddag hield Joris de leden bezig met spelletjes te paard. Tijdens warme
dagen ging het er dan nogal nat aan toe zodat iedereen er telkens met een
vochtig pak onderuit kwam.
Maar
pret was er wel !
Gerd
Geerts en Gerd De Prins waren er om het algemeen verloop van het kamp in de
gaten te houden.
Eén
van de sportmanifestaties was het proberen vormen van een pyramide. Op
ponytornooien is dit ook te zien. In de late namiddag gingen de ruiters en
amazones af en toe een wandeling maken, onder leiding van Gerd en Gerd.
Roland
Rotiers, leider van sport en spel, had een sportvoormiddag voorzien op de grote
binnenplaats van de hoeve, die met de tijd begroeid is met gras. Later was er
ook een wedstrijd in de omgeving van Isières zelf.
Het
programma vermeldde tevens een nachtdropping. Joris De Wachter dropte de
ponyclubbers en Walter en Roland, die voor de veiligheid meegingen maar niets
verklapten, op ongeveer 10 km van het kamp. Ieders beste Frans werd opgehaald
om de weg te vragen. Gelukkig waren het allemaal zeer sociale mensen en met een
mondvol Frans vonden ze de weg naarla
ferme rose in Isières. Na middernacht kwam de inmiddels uitgehongerde groep in
het thuisfront aan, waar Jeanine, Claire, Gerd en Gerd een lekkere barbecue
voor ze hadden klaargemaakt. Je kon kiezen tussen haring en kalfslapjes met
aardappelpuree.
Smullen dus !
De
plaaselijke raad van Ouderen besliste op een dag dat ze de ponyclubbers eens
goed de schrik op het lijf gingen jagen. Die nacht werd het dus onvermijdelijk
nachtspel. Je kon alvast beginnen sidderen en beven ! s Avonds, als het goed
duister was, begaf de leiding zich naar het bos. Dat was omgeven door een diepe
gracht en een prikkeldraadomheining, en kende slechts één ingang. Na een
inleidend verhaal werd de dappere bende in groepjes van twee verdeeld. Ze
liepen haast het hele bos plat, ingerekend de netels die iedereen over het
hoofd groeiden en alom aanwezig waren. Op zoek dus naar de verdachte personages
met de opdrachten ! Grappig was het dat soms de gezochte personen meer vrees kenden
dan de anderen.
De
volgende dag was er nog een indianenspel op de plaats van het bosspel.
En
zo, beetje bij beetje, liepen de 5 dagen ponykamp ten einde.
Op
de laatste avond was er kampvuur op de ruime binnenplaats en weerom was het
barbecue. Iedereen bracht een nummer naar voren. Joris vertelde enkele moppen
en Gerd zette in met enkele plezante liedjes.
Zaterdag
werd er voor de laatste maal dressuur gereden en tenslotte opgeruimd en
ingepakt. Lucske was er weer om de ponys en de paarden op te laden en Joris
nam de veulens mee. De rest werd met de autos weer naar Leest gebracht.
Het einde van een avontuur waar nog lang over gepraat zal worden !
De Beck Hilde.
Kommandant
van de ponyclub : Joris De Wachter.
Leden
:
Marleen
Van Doren Steven StockmansAnn De Prins
Wout
MertensSonja
De SmetGunther
Lauwens
Els
De WachterIvo Van
DorenHeidi Rotiers
Bart
De SmedKaat Van
DorenAlwin Mertens
Kristine
De PrinsHilde De Beck.
Nieuwe
leden 1980 : Erik Jakobs en Nancy Jakobs
Ex-leden
1980 : Bart De Smet en
Ivo Van Doren (zijn overgegaan naar de ruiters).
1980 Februari De Band : Van een kevertje en een schimmel
Na
de eerste wereldoorlog is hij in ons land gearriveerd. In 1927 stak hij het
kanaal over naar Engeland. Hij heeft zich sindsdien verspreid over heel Europa
en duikt dan hier dan daar op. Hij heeft de reputatie van een onmeedogenloze
doder. Toch is hij maar een paar millimeter groot, heeft zes pootjes en
glimmende dekschilden.
Zijn
naam : SCOLYTUS SCOLYTUS, een onschuldig uitziend kevertje. Zijn geliefd
slachtoffer is de olm, zijn wapen een schimmel.
Ach,
zon slechte reputatie verdient SCOLYTUS nu ook weer niet. Hij heeft alleen
zon trek in die malse olmenschors en daarom vreet hij er zijn gangetjes in net
als alle andere schorskevertjes, niet min of niet meer. Kan hij er wat aan doen
dat er schimmelspoortjes aan zijn poten kleven ?
CERASTOMELLA
ULMA BUIS heet die verstekeling. Goed en wel aangekomen gaat die gluiperd zich
in het weefsel van de olm ontwikkelen en met zijn web van myceliumdraadjes de
sapkanelen van het hout verstoppen. Eerst wordt de sapstroom belemmerd en
vertraagd, dat merk je aan enkele dode takken in de kruin. Weldra raken alle
sapkanaaltjes door de zwarte myceliumdraadjes verstopt waardoor de boom als het
ware langzaam gewurgd wordt. De takken worden kaal, de schors valt af, de boom
is dood.
Wanneer
je de komende dagen door Leest rijdt of wandelt zal je ze zeker zien staan in
de beekkanten langs de Zenne. Meestal flink uitgegroeide struikvormige olmen,
op de Zennedijk zelfs enkele zeer oude bomen, met afvallende schors. De
epidemie viert hoogtij, onze olmen gaan er aan.
Wat
is er te doen ? Weinig. Je kan de dode bomen best vellen. Het grote hout doet
het best in de open haard of de houtkachel. Als je in de winter de schors en
het kleine hout verbrandt zijn een groot deel van de kevertjes erbij, misschien
helpt het de verspreiding vertragen.
Voor
de mensen van de Kouterwijk zal het uitzicht op de Zenne wel wat veranderen.
Het
boske zal er maar kaal bijstaan. Eeen tiental twintig jaar oude struikvormige
olmen zijn dood en de vijf overblijvende zullen wel volgen. Maar t Boske
mag niet verdwijnen. De Chiro meisjes en jongens en de kinderen van de wijk
zouden het te erg missen. Het moet als het ware uit zijn olmenas herrijzen. Een
herbeplantingsactie staat op stapel.
Je hoort er nog van.
Karel Mertens.
Foto :
-Descolytus scolytus of ook gote iepenspintkever
genaamd. Een olm wordt ook iep genoemd.
