Dat is een moeilijk te beantwoorden vraag, maar burgemeester Michel Landuyt zegt van wel en hij voegt er nog aan toe ‘ook voor de jongsten’. Hij demonstreerde dat volgens een artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 24 maart 2010 door hoogstpersoonlijk een rondleiding te geven aan een groep leerlingen van de gemeenteschool ‘De Zandloper’.
Iemand die niet beter weet, zou zo denken dat het hoofd van een gemeente wel iets anders te doen heeft. Heeft hij misschien onvoldoende personeel dat kan optreden als gids in het gemeentehuis? Neen, dat is het zeker niet!
Of zijn alle middelen gewoon goed genoeg om in de belangstelling te komen, als er een fotograaf in de buurt is? Dat zal het wel zijn, zeker?

Maar goed, ik wil het vandaag eigenlijk hebben over die zo geroemde gastvrijheid die tegenwoordig in de gemeentehuizen zou heersen. Gastvrijheid is “hartelijkheid en warmte bij het ontvangen en onderhouden van gasten, bezoekers of vreemdelingen, in vrijheid en goede wil”.
Omdat onze politici de reputatie zouden meekrijgen dat ze dicht bij de burger staan, worden allerlei initiatieven genomen. De inwoners zouden zo beter kunnen zien, begrijpen en aanvaarden wat er met hun belastinggeld gebeurt.

Laten we eerst even nagaan wat de hogere overheid allemaal in het werk stelt om de zogenaamde kloof met de burger te overbruggen. We moeten het toegeven, er worden allerlei lovenswaardige pogingen daartoe ondernomen.
Zo werd vooreerst het begrip ‘Openbaarheid van bestuur’ ingevoerd. Het is een verzamelterm voor wetgevende initiatieven die tot doel hebben een grotere transparantie van het bestuur te realiseren.
Daardoor wordt bovendien een preventieve rechtsbescherming aan de burgers verleend.
Volgens een Vlaams decreet van 26 maart 2004 heeft iedereen het recht elk bestuursdocument te raadplegen. U kunt het inkijken, er meer uitleg over vragen of er een kopie van krijgen. Er zijn wel een aantal uitzonderingen voorzien. Het addertje onder het gras is dat deze nogal vaag zijn zodat ze door iedereen verschillend kunnen geïnterpreteerd worden en men er dus alle kanten mee uit kan. De overheid kan zich immers beroepen op geheimhoudingsverplichting, op bescherming van de persoonlijke levenssfeer, op economische belangen van de overheid of op de openbare orde.
Door een wet van 5 augustus 2006 moet het publiek ook gemakkelijker toegang krijgen tot milieu-informatie, bijvoorbeeld het milieurapport van een bedrijf in uw buurt.
In een andere wet van 29 juli 1991 worden de besturen verplicht hun bestuurshandelingen uitdrukkelijk te motiveren en informatie te verstrekken over hun beleid en dienstverlening.
Brieven van de overheid moeten steeds de naam en het telefoonnummer vermelden van de persoon die een dossier behandelt. Weet u niet waar u met uw vraag terecht kunt? Een gratis telefoontje naar het contactpunt Vlaamse infolijn op het nummer 1700 zal/ zou u verwijzen naar de juiste instantie of persoon.
Misschien hebt u ooit wel als toeschouwer een gemeenteraad bijgewoond? Wist u ook dat u tegenwoordig de kans krijgt om punten van algemeen belang, waarvoor de gemeente bevoegd is, op de agenda te laten zetten?
Voelt u zich slecht of verkeerd behandeld door de overheid? De ombudsman zal uw klacht aanhoren.
Geeft toe, dat is toch heel wat, nietwaar?

Ook de gemeenten zelf laten zich niet onbetuigd. ’Ons gemeentehuis, een glazen huis’, is inderdaad een veelgehoorde uitdrukking. Er zijn er heel wat die dat zelfs letterlijk opnemen en een gebouw in glas optrekken om aldus de indruk te wekken van openheid, van transparantie. Bij uitbreiding van gemeentehuizen worden de nieuwe vleugels in een moderne stijl gebouwd om te onderlijnen dat er een trendbreuk is met het verleden, dat het gemeentehuis een getuige moet zijn van zijn eigen tijd.
Andere noemen het gebouw waarin de diensten ondergebracht zijn, “Het huis van …. (de Mechelaar, bijvoorbeeld) om aan de inwoners de indruk te geven dat ze zich daar thuis mogen voelen.
Elke gemeente heeft een ruim informatieblad, nu zelfs op duur glanzend papier in Middelkerke. Ook op het internet is er steeds meer informatie van overheden te vinden. En … welke gemeente heeft nu geen eigen webstek?
Opendeurdagen zijn ook al geen uitzondering meer.
Ik heb op 16 februari 2008 deelgenomen aan een gemeentelijke opendeurdag onder het moto ‘Word verliefd op Middelkerke’. Allemaal heel interessant! Je kon zien dat de brandweer goed werk levert, dat alles schijnbaar op wieltjes loopt in het gemeentelijk zwembad, in de bibliotheek en in het OCMW. Allemaal nogal algemeen binnen een kort tijdsbestek en natuurlijk geen haar op het hoofd van één van de bekwame gidsen dat eraan denkt problemen aan te kaarten of een kwaad woord te spreken over zijn/haar politici - bazen. Terecht overigens! Ik heb daar wel geen enkele politicus gezien.
Ik heb in de voorbije maanden ook af en toe een vraag gesteld aan de diensten erfgoed, milieu en cultuur.
Telkens kreeg ik een snel en vriendelijk antwoord.
Er zijn zelfs gemeenten die huis aan huis bevragingen (= standaardtaal voor ‘enquêtes’) organiseren om de inspraak van de burger speciaal te benadrukken. Nog andere organiseren vragenhalfuurtjes of -kwartiertjes, waarbij het publiek bij het begin van de gemeenteraad vragen kan stellen aan het college van burgemeester en schepenen en aan alle raadsleden.
Sommige gemeenten leggen belangrijke problemen voor op informatievergaderingen. In Middelkerke is men daar eerder tegen omdat Michel Landuyt vindt dat die uitmonden in ‘verzuurde praatbarakken’.
Op 31 januari 2009 verklaarde Michel Landuyt ook nog: “Men wil de burger zoveel mogelijk laten participeren, maar ik ben niet overtuigd dat de democratie moet blijven evolueren naar meer participatie. Het vragenkwartiertje is daar een voorbeeld van. Het idee is niet slecht, maar vaak wordt het toch gebruikt om vooral de ik-problemen van burgers aan te kaarten.”
In april 2009 werd een enquête gedaan bij de Lombardsijdenaars om te horen of zij al dan niet wensen dat de tram verder door de dorpskern rijdt. De meerderheid (64%) wenst dat en het gemeentebestuur … nam akte van het resultaat … omdat de beslissing bij de Vlaamse overheid ligt.
Dus, ook op lokaal vlak wordt veel ondernomen om te proberen het imago van het bestuur op te poetsen.

De vraag, die zich men echter kan stellen is “Wat brengt dat allemaal op?” Bereikt de verstrekte informatie wel de burgers? Willen die wel geïnformeerd worden? Begrijpen ze de informatie wel? Zijn de genomen initiatieven wel van aard om te mogen spreken van een ‘glazen huis’?
Gaat het goede nieuws niet eerder over de diensten dan over het beleid?
Het is zeker nuttig te kunnen beschikken over een naslagwerkje met alle openingsuren en activiteiten.
Het is inderdaad voor sommige inwoners interessant om een beter inzicht te krijgen in de gemeentediensten. Of de gemeente daarvoor rondleidingen voor kinderen moet organiseren, of nephuwelijken of kinderburgemeester - verkiezingen, daarover ben ik een andere mening toegedaan.

Maar wat met het echte beleid? Het is algemeen bekend dat de feitelijke beslissingen binnenskamers genomen worden. De vergaderingen van het college van burgemeester en schepenen zijn niet openbaar. In principe heeft een raadslid inzage in alle documenten van het betrokken bestuur, maar tijdens de zitting van de gemeenteraad zit de oppositie er meestal slechts voor spek en bonen bij. Ze moet alleen aanhoren wat de meerderheid in een voorafgaande aparte bijeenkomst bedisseld heeft.
Het is algemeen bekend en de Middelkerkse burgemeester verklaarde het ook, na 20 jaar dienst in de gemeenteraad, dat veel raadsleden over onvoldoende dossierkennis beschikken. Het college ondervindt dus heel weinig weerstand.
Welke invloed heeft de oppositie, bijvoorbeeld, op de begroting?
De burger heeft evenmin inspraak in de punten die hem/ haar rechtstreeks aanbelangen. Hij/ Zij hoort ook meestal dat er iets zal gebeuren in zijn/ haar buurt NADAT het beslist is.
Vooral als het gaat over financiële uitgaven is er weinig doorzichtigheid.

Ik geef toe dat men moeilijk rekening kan houden met eenieders mening, dat wat goed is voor de ene niet noodzakelijk goed is voor de andere, maar dat men alstublieft ophoudt met over ‘glazen huis’ te spreken!

Bronnen
http://www3.vlaanderen.be/openbaarheid/document.php?document_id=1#id_21
http://rapportannuel.ibz.be/p_506.htm

02-05-2010, 10:19 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op de gemeenteraad van 19 april 2010 was buiten het agendapunt in verband met de terrassen op de dijk, ook nog de bespreking voorzien van het zwembadreglement. Eigenaardig genoeg kon men daarover niets lezen in de pers. Wil men misschien vermijden dat iemand voor het hoofd gestoten wordt?

In artikel 1 van het vroeger reglement stond uitdrukkelijk dat men ‘niet onzedig gekleed’ mag zijn om toegang te krijgen tot het bad. Maar wat betekent ‘zedig’? Dat kan zeer snel evolueren, hé?
De raad heeft dan maar precies vastgelegd welke zwemkledij uitdrukkelijk verboden is. Dat zijn: jeanshorts, zwemshort onder de knie, string, opgerolde jeans, onderbroek onder zwemshort.
Om misverstanden te vermijden, krijgen jullie hieronder wat meer uitleg en omdat het meer aanspreekt, enkele beelden met de verboden drachten, in de hiervoor aangehaalde volgorde.

Een G-string, string, stringtanga of tangastring is een klein zwembroekje of slipje dat het geslachtsdeel bedekt en voor de rest slechts bestaat uit een touwtje om het middel en door de bilspleet.

Het Vlaams Belang, dat in de gemeenteraad vertegenwoordigd is door drie mandatarissen, had graag ook de boerkini verboden maar stuitte op tegenstand van alle andere raadsleden. Het amendement werd dus weggestemd waardoor het iedereen toegelaten wordt om in boerkini te komen zwemmen. Het zou mij enorm plezier doen indien jullie mij dan een seintje geven. Ik wil dat namelijk absoluut zien!
Ik heb, zoals gebruikelijk, wat opsporingswerk verricht over dit (lichtzinnig) onderwerp, meer waarschijnlijk dan alle raadsleden samen. Ik wil jullie dat werk niet onthouden. Wees maar niet gechoqueerd, beste lezer, door de voor deze blog ongewone afbeeldingen.

Wat is een boerkini eigenlijk? Jullie kennen waarschijnlijk beter de boerka, de nikab en de chador? Of toch niet?
De termen boerka en nikab worden vaak door elkaar gebruikt. Beide kledingstukken kunnen het aangezicht in zijn geheel bedekken. De nikab zit niet vast aan andere kledingstukken, de boerka wel.
De chador is een gewaad dat het gehele lichaam bedekt behalve het gezicht en dat zoals de andere gewaden de vrouwelijke vormen onzichtbaar maakt.

Boerkini is een samenvoeging van boerka en bikini. Het is een badpak uit waterafstotende speedostof dat het lichaam vrijwel van top tot teen inpakt, zoals bij een duikerspak. Het laat slechts de handen, de voeten en het gezicht vrij terwijl het hoofd bedekt blijft. Om de vrouwelijke vormen te verhullen heeft het pak rondom de borsten nog een extra stuk stof.

De hiernavolgende afbeeldingen staan in de volgorde: boerka, boerka met gaas voor de ogen, nikab, boerkini en chador.

Wat is er dan wel toegelaten, naast de boerkini? Alles wat niet verboden is?
Laat ons eens de verschillende bestaande soorten ‘kini’ wat nader bekijken.
Omwille van de zedelijkheid in ons zwembad, neem ik aan dat de monokini (pak dat de borsten bloot laat) en de nokini (adamskostuum) niet als aanvaardbaar beschouwd worden.
Maar wat met de andere kini’s? Wanneer is men niet zedig gekleed? Hoever mag de ontbloting of onthulling doorgevoerd worden? En, wie zal daarover (willen) oordelen?
Een tweedelige microkini is een extreem klein badpak dat werd ontworpen om slechts de minimaal vereiste lichaamsdelen van een drager te bedekken.
Een tankini is een tweedelig zwempak, een tussenvorm tussen de bikini en het ééndelig zwempak: het bovendeel strekt zich naar beneden toe uit, soms net nog de navel bedekkend, soms tot net boven de heupen. Sommige draagsters beschouwen dit als een decentere vorm van de bikini.
Ziehier de kini’s, in de volgorde: bikini, microkini, tankini en vkini.

Politiek en sociaal gezien ligt het dragen van een boerkini, maar vooral van de boerka (om veiligheidsredenen) in de westerse wereld gevoelig.
De dragers ervan vinden dat dit deel uitmaakt van hun geloof en dat een verbod hun persoonlijke vrijheid aantast. Andere vinden dan weer dat het onterend is voor de vrouw, omdat deze onder druk gezet wordt om zich zo te kleden.
De koran gebiedt namelijk dat de vrouw haar schaamdelen, dat is alles behalve gezicht, handen en voeten, kuis bedekt moet houden. “Zij mag haar schoonheid niet tonen en moet sluiers tot over haar boezems dragen. Ze moet ook haar klederdracht verlengen zodat ze herkend wordt als eerbare vrouw.” De man waakt mee over de klederdracht van zijn vrouw. Maar hoe kan hij dat in een zwembad? Volgens koranvers 24:30 dient hij zijn blik neer te slaan telkens hij naar een vrouw kijkt en er een brutale of schaamteloze gedachte in zijn hoofd opkomt. Of doet hem dat niets?
Ik heb via verschillende websites de indruk gekregen dat vooral Westerse vrouwen, die zich tot de islam bekeerd hebben, erop staan in boerkini te gaan zwemmen. Er wordt ook soms beweerd dat ze dat doen om te provoceren.
Terwijl de ene vindt dat de moslimvrouw nu eindelijk ook kan gaan zwemmen, vinden de andere dat het samenleven van allochtonen en autochtonen daardoor nog wat meer bemoeilijkt wordt. Volgens de koran krijg je nu namelijk ‘eerbare’ en ‘niet-eerbare’ vrouwen samen in één bad.
Sommige vinden de boerkini zelfs onhygiënisch maar dat wordt, gezien de gebruikte textielstof, ten stelligste betwist door de andere.
Het verschijnen van de boerkini in meer en meer van onze zwembaden, geeft diegene gelijk die beweren dat de islam zijn opmars in Europa beetje bij beetje verder zet. Zij vinden dat ook de gemeentebesturen hun steentje moeten bijdragen om daaraan een einde te maken. In dat licht moet waarschijnlijk het amendement aan het zwembadreglement van het Vlaams Belang gezien worden.

Wat ik nu persoonlijk denk over de boerkini, vragen jullie zich misschien af?
In onze Westerse maatschappij vinden (vooral de bestgevormde) vrouwen dat ze fier mogen zijn op hun lichaam, dat bij voorkeur slank en mooi gebruind moet zijn, door de zon of in een solarium. Het lichaam is niet vies en niet aanstootgevend, dus waarom zouden we het bedekken, vinden ze.
Jaren heeft de geestelijkheid het (half)bloot lopen als een zonde beschouwd. Nu dat juk van de kerk afgeworpen is, krijgen we te doen met een andere godsdienst die nog strengere normen oplegt.
Eerlijk gezegd, ik vind dat dit een stap achteruit is. Is de volgende vooruit nu een ‘apart zwembad’?
Mocht ik gaan zwemmen en daar naar een vrouw kijken (ssstt…) dan weet ik wel naar dewelke. Jullie toch ook, hé? Of ben ik nu ook niet eerbaar?

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nikab
http://www.lddmiddelkerke.be/uploads/2/9/3/9/2939055/huishoudelijk_reglement_zwembad_goedkeuring.pdf
Koranverzen 7:26, 24:30, 24:31 en 23:59 Regels over kleding voor mannen en vrouwen http://dutch.faithfreedom.org/forum/viewtopic.php?f=4&t=12430

25-04-2010, 20:07 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Westende-dorp heeft op 10 maart 2010 de eerste verjaardag herdacht van het afschaffen van zijn maandagmarkt. Destijds besliste het schepencollege daartoe wegens gebrek aan belangstelling vanwege de inwoners, “niettegenstaande de lage marktprijzen”. De handelaars toonden geen interesse meer, omdat hun omzet te laag was.
En nu moeten de Westendenaars, die dat wensen, op donderdag maar de markt bezoeken in Middelkerke (op 5 km). Velen verkiezen echter de Nieuwpoortse vrijdagmarkt (op 3 km) .

Bezorgd om de toekomst van Westende, dacht ik er al een hele tijd over na hoe de bedrijvigheid op ons marktplein nieuw leven zou kunnen ingeblazen worden.
En toen kwam de heilige geest, in de gedaante van de burgemeester, mijn geest verlichten.
Hij maakte namelijk op 10 april 2010 zijn (goedgekeurd en financieel mogelijk?) plan bekend om het marktplein van Middelkerke te laten overdekken “naar Frans model”. Of bedoelt hij ‘naar het voorbeeld van Frankrijk’? De markten zijn namelijk allemaal verschillend.

Het is dus heel simpel: wij willen dat ons Westends marktplein ook overdekt wordt!! Die idee is inderdaad briljant en biedt enorme mogelijkheden.
Denk maar aan al die kijklustigen, vooral toeristen, die door deze bezienswaardigheid zullen aangetrokken worden. Of niet?
Middelkerke zou hiermee de enige badplaats zijn aan onze kust, die twee overdekte marktpleinen telt, die zouden kunnen dienen als “centrale uitvalbasis van waaruit de toerist de regio zou kunnen verkennen”. Dat zou een hele vooruitgang betekenen, want “de toeristen verblijven nu vooral ten noorden van de Henri Jasparlaan en de Parklaan. Het nieuw aangelegd plein moet Westende-dorp dus integreren in het toeristisch gebeuren.”
We zouden er verder, het hele jaar door, alle mogelijke activiteiten kunnen organiseren. Ik noem er maar enkele: Zomerhit van radio 2 ook als het water giet, Westende feest in september, rommelmarkten en avondmarkten. Iedereen wordt gevraagd om zijn/ haar verbeelding meer aan te spreken en interessante voorstellen te doen. Wat dachten jullie, bijvoorbeeld, van een dichtersfestival, waar dichters van heel Vlaanderen hun gedichten of haiku’s zouden komen voordragen?
Of misschien een passiespel met Pasen? Of een kerstspel, zelfs als het sneeuwt of hagelt?
Het plein moet dus specifiek uitgerust worden, vandaar de “noodzaak van een agora met tribune en plaats voor een mobiel podium.” Dat woord ‘agora’ past toch niet in de vorige zin! Het plein bestaat toch al?
Jullie weten toch wat een agora is?
Het was een open (dus, niet overdekte) ruimte in een Griekse of Romeinse stad, gebruikt als marktplein of openbare vergaderplaats, omringd door één of meerdere zuilenrijen. De stemgerechtigde mannen kwamen er bijeen om te converseren, zodat de agora eigenlijk het politiek centrum van de stad was. Ook het sociaal en commercieel leven speelden zich daar af. Men kwam er de laatste nieuwtjes aanhoren en men liet er zich onderwijzen door allerlei filosofen. Het zou dus interessant zijn voor de Westendenaars om er af en toe leden van het schepencollege uit te nodigen zodat deze er hun grootse plannen voor de toekomst kunnen uiteenzetten. Men kon er zich ook ontspannen. Ik wil niet overdrijven, maar bij de Grieken stond vlakbij het plein vaak ook een tempel, gewijd aan allerlei (hoofdzakelijk populaire) goden. Dat is niet nodig, in Westende toch niet. Later misschien één of ander standbeeld?
Laten wij toch hopen dat de autochtonen en de toeristen nooit zullen aangegrepen worden door agorafobie, dat is pleinvrees of angst voor grote ruimten. Dat heeft niets te zien met de vrees dat een overdekt plein misschien wel niet nodig zou kunnen zijn in Middelkerke.

Bij drukbezochte manifestaties geraken de bezoekers hun wagen moeilijk kwijt. Vandaar mijn voorstel om onder het nieuw plein drie verdiepingen met elk een honderdtal parkeerplaatsen (geen garageboxen!) te voorzien.
Ook bij begrafenissen met talrijke ‘rouwenden’ zouden die goed van pas komen.

Wij hebben tenslotte ook nog behoefte aan een ‘succesverhaal’. De Essex Scottishlaan, waar elke dag nieuwe appartementsgebouwen uit de grond rijzen, moet eerst en vooral eens hersteld worden, maar tegelijk moet onderzocht worden welke handelszaken er zouden kunnen opgericht worden. “Deze as zou dan de ideale verbinding kunnen vormen tussen” het Sint-Laurentiusstrand en zijn parkeerdijk en de centraal gelegen nieuwe markt. “Deze zou dan, zonder overdrijven, een uniek karakter krijgen.”

Natuurlijk zou het plein een aantrekkelijke aanblik moeten bieden. Er moeten zitbanken voorzien worden, bomenrijen en een speelplein voor de jongeren. Kan dat er allemaal op?

Mag Westende-dorp op jullie steun rekenen om er deze mooie verwezenlijking door te drukken bij het gemeentebestuur? Of is het voldoende de burgemeester aan te spreken?
Of moeten wij alweer benadeeld worden ten opzichte van Middelkerke?
Neen, toch!! Ik denk zelfs nu al aan een volgend prestigieus project! De gemeente bulkt toch van het geld en geef toe, zo wordt het toch nuttig besteed, nietwaar?

Hierna vinden jullie enkele beelden van overdekte markten in Frankrijk, in de volgorde: Bocage, Brive, Cambrai, Chaumont, Epinal, Fleurance, Fontainebleau, Royan. Kies maar uit!!

Bronnen
Artikel in “Het Nieuwsblad” van Dany Van Loo van 10 april 2010
http://nl.wikipedia.org/wiki/Agora
http://www.encyclo.nl/begrip/Agora

18-04-2010, 10:08 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Welke is, naast de globalisering, de economische en financiële wereldcrisis, de honger in de wereld, de vergrijzing, de migratie en de voortschrijdingvan de islam, de opwarming van de aarde en de criminaliteit het belangrijkste probleem van onze hedendaagse maatschappij? Te oordelen naar de middelen die onze gemeente ervoor inzet, komen de strijd tegen hondenpoep en sluikstorten daarvoor beslist in aanmerking.

Aan hondenpoep heb ik reeds één van mijn vorige blogartikels gewijd. Ik heb toen mijn lofbetuiging voor de inspanningen die Middelkerke doet op dat gebied, niet gespaard. Eerst en vooral verwees ik toen naar de gemeentelijke folder ‘Bezorg jezelf geen overlast!’, in het bijzonder naar het luik ‘nette baasjes van honden’.
Daarin en op de gemeentelijke webstek, staat dat de gewone burger met hond altijd zijn hondenpoepzakje van 20 op 30 cm moet bijhebben. Hij/ Zij kan het gratis bekomen op de gemeente. De hondenliefhebber die zich daaraan niet stoort, kan een geldboete krijgen en eventueel een gemeentelijke belasting bovenop als het ‘pakje’ niet verwijderd wordt. Het gebruikte zakje, dat moet kunnen dichtgeknoopt worden, moet in een vuilbak gedeponeerd worden.
Meer zelfs dan voor menselijke wezens, zijn er ook toiletten voorzien voor honden. De toiletten worden dagelijks gereinigd en ontsmet door de reinigingsdienst.
Het gemeentebestuur heeft een handige wegwijsfolder waarin de exacte plaats van de hondentoiletten aangeduid wordt.
Indien er een toilet is op minder dan 300 meter, dan moet dat gebruikt worden. Kon de burger ook maar op zo'n 'service' rekenen!
Als u onderstaande kaart, die op de webstek staat, steeds bij u hebt, dan kan het vinden van een toilet geen probleem opleveren. Of misschien toch, wat denkt u?

           

Een goed politicus moet vandaag altijd voorstander zijn van preventieve maatregelen, want een repressief optreden zou wel eens niet gewaardeerd kunnen worden door de kiezer.
Daarom worden preventiecampagnes gelanceerd om de mensen te overtuigen om ook effectief de voorziene faciliteiten te gebruiken. In één van die campagnes werd de affiche ‘Hondenpoep… het moet, het kan!’ verspreid.

Sluikstorten is een andere ziekte van deze tijd.
Schepen Janna Rommel-Opstaele (Open VLD), bevoegd voor de reinigingsdienst, vindt dat het zo niet verder kan. Ze somt op wat de oogst van één dag kan zijn: matrassen, een kast, stoelen, twaalf autobanden, een canapé en nog eens 54 zakken van 60 liter kleiner afval.
Waarschijnlijk van een camion gevallen?

Nu het paasvakantie is, wil het gemeentebestuur opnieuw de aandacht vestigen op het belang van een net openbaar domein. 'We concentreren ons daarbij vooral op sluikstorten en hondenpoep, want dat is en blijft een probleem. Daarom zetten we meteen ook heel wat man- en spankracht in: bijna vijftig man personeel, zes huisvuilwagens, borstelveegmachines, een brommer voor het reinigen van de hondentoiletten, 110 extra afvalkorven op het strand en nachtrondes voor het ophalen van huisvuil.'
Dat bedoelde ik dus met de massale inzet van middelen. Is die wel in evenredigheid met de zorg voor andere problemen? Of beter gezegd, kan hetzelfde resultaat niet op een andere manier bekomen worden?

Sensibiliseren en preventie zijn goed, alles zelf opruimen al veel minder, maar er moet vooral veel strenger opgetreden worden tegen de vervuilers.
Het gemeentebestuur beweert niet te zullen aarzelen om de hardleerse overtreders in de portefeuille te raken. 'We zullen een folder bedelen en we willen in de eerste plaats de mensen sensibiliseren', zegt burgemeester Michel Landuyt. 'Maar zij die niet willen luisteren, zullen aan den lijve ondervinden dat wij het menen met het rein houden van onze badplaats.'
Telkens horen wij weer dat zelfde liedje. Goede voornemens!

Volgens de burgemeester werden er dit jaar voor hondenpoep al 130 overtredingen vastgesteld.
'Wie beweert dat we er niet mee bezig zijn, heeft het dus duidelijk verkeerd voor', beweert hij.
Dergelijke cijfers hebben weinig betekenis. Werd er telkens proces-verbaal opgesteld? Hoeveel controles werden er uitgevoerd? Werden er al opruimsancties opgelegd? Dat zou ik graag horen!

Ik durf niet beweren dat de strijd tegen hondenpoep en tegen sluikstorting een eenvoudige opgave is.
We stellen de overtreders echter te weinig voor hun verantwoordelijkheid waardoor ze de indruk krijgen dat alles kan en dat anderen, de medemens of de overheid het wel zullen opruimen.
Rechters spreken mensen vrij of spreken zeer lage straffen uit, voor zeer ernstige feiten. Een boete voor het niet bijhebben van een hondenpoepzakje, lijkt dan al vlug bij het haar getrokken. Ik zou nooit toegelaten hebben dat mijn kinderen op school of met een jeugdbeweging de smurrie opruimen die anderen op het strand of in de duinen achterlaten, zelfs al wil men de jeugd daarmee tonen hoe het niet moet.
Veel mensen die een overtreding zien gebeuren, durven niet meer tussenkomen, uit schrik om uitgekafferd te worden door de schuldige.

Het is niet eenvoudig, maar toch blijf ik een hevig voorstander van een streng optreden. Niet eerst drie keren waarschuwen! Iedereen weet wel dat het niet mag! Waarom ze het dan wel doen? Weinig of slechte opvoeding, te weinig besef van waarden en normen. Dus, wie niet horen wil, moet voelen.

En tenslotte nog dit: zou ik nu eindelijk eens mogen weten welke maatregelen genomen worden tegen het deponeren van paardendrollen op de openbare weg?
Daar wordt nooit over gesproken! Ook de gemeentelijke website vermeldt er niets over! Dank u wel!!

Bronnen
Artikel van Dany Van Loo in “Het Nieuwsblad” van 9 april 2010

11-04-2010, 10:26 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De ‘zaak van de ijspistes’ blijft in het nieuws. We weten allemaal dat het hof van beroep in Gent op 25 februari 2010 Michel Landuyt, de gemeentesecretaris en de betrokken zaakvoerders vrijsprak.
De rechter(s) oordeelden dat er geen bewijs kon gevonden worden dat er schriftvervalsing zou gepleegd zijn bij het toekennen van de aanbesteding van die ijspistes. Die moesten destijds dienen om de integratie van de asielzoekers in Zon en Zee in het dorpsleven te bevorderen en om het asielcentrum te doen aanvaarden door de plaatselijke bevolking.
Heel dat initiatief en alles wat er rondhing was één grote miskleun. En het is nu nog niet gedaan.
Na de uitspraak was de waarnemende burgemeester van oordeel dat hij en zijn gezin nu eindelijk rust zouden vinden en dat hij nu weer zou kunnen eten en slapen. Hij vond dat zijn bittere nasmaak nu wel kon weggespoeld worden met een goed glas wijn.
Als advocaat zal hij ook wel weten wanneer een rechtszaak werkelijk als afgesloten mag beschouwd worden. Onze wetten voorzien namelijk dat tegen de uitspraak van het hof van beroep nog een verhaal mogelijk is bij de hoogste gerechtsinstantie van ons land “Het Hof van Cassatie’ in Brussel. Het openbaar ministerie moet dus geoordeeld hebben dat er redenen voorhanden waren om cassatieberoep aan te tekenen. Dat gebeurt wanneer geoordeeld wordt dat de rechter bij het hof van beroep de wet niet heeft toegepast.
Ik ken uiteraard niet de argumenten die het openbaar ministerie bewogen hebben.
Wie niet beter weet zou zich nu kunnen afvragen “Zouden ze het dan toch gedaan hebben?”
Dat kan natuurlijk best zijn, maar daarover oordeelt de cassatierechter niet.

Hij/ Zij onderzoekt enkel de wettigheid en regelmatigheid van de rechterlijke uitspraken die aan zijn/haar oordeel worden voorgelegd. Ligt de straf binnen de grenzen door de wet bepaald? Werd de straf wel gemotiveerd? Indien hij/ zij vaststelt dat de lagere rechter het recht inderdaad niet correct heeft toegepast dan zal hij/ zij de uitspraak van deze lagere rechter verbreken. Dit verklaart meteen de term Cassatie: het woord is afgeleid van het woord casser of breken.
Ofwel verbreekt het hof van Cassatie de aangevochten uitspraak, ofwel wordt het cassatieberoep verworpen. In dit laatste geval vervalt onmiddellijk de schorsende werking van de procedure en wordt de bestreden uitspraak definitief en dus uitvoerbaar. Indien het hof van Cassatie verbreekt beslist zij niet verder over het geschil maar verwijst zij de zaak naar een ander hof van beroep, bijvoorbeeld in Brussel of Antwerpen. Daar wordt de zaak dan helemaal overgedaan.
De uitspraak van het Hof van Cassatie wordt ten vroegste verwacht tegen eind 2010. De rechtszaak zal dan meer dan vier jaar aangesleept hebben. Dagvaarding in april 2006, veroordeling in januari 2007, aantekenen beroep en steeds maar uitstellen in 2008 en 2009 en tenslotte deze vrijspraak … omdat er niets kon bewezen worden. Verstaan jullie waarom er zoveel tijd nodig is voor wat toch een eenvoudige zaak lijkt? Ik niet !!

In het artikel daarover in ‘Het Nieuwsblad’ lees ik “De burgervader zou volgens zijn tegenstanders fouten hebben gemaakt bij de aanbesteding van een ijspiste.” Zijn procureur Berkvens en de rechter in eerste aanleg dan tegenstanders van Michel?

Ik heb niet kunnen vinden waarom het indienen van cassatieberoep de vrijspraak door het hof van beroep niet opschort. Ik vind dat onlogisch want men zou volgens mij de volledige afhandeling moeten afwachten. Landuyt kon ondertussen op 18 maart 2010 reeds de eed afleggen in handen van de provinciegouverneur. Michel noemt dit 'een mooi moment na een lange lijdensweg'. Volgens hem is het “plaatje eindelijk compleet, maar wegens het cassatieberoep is de onzekerheid echter nog niet weg”. Is dat niet tegenstrijdig?

Middelkerke heeft dus niet langer een waarnemend burgemeester, wat het geval was sinds de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006, maar nu een effectief burgemeester, zoals alle andere gemeenten.

Bronnen
Artikels van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ van 13 en 19 maart 2010

28-03-2010, 10:21 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De actuele Middelkerkse gemeenteraad is als volgt samengesteld: 12 leden van de Open VLD, 7 van de CD&V, 3 van het Vlaams Belang, 2 van het Progressief Kartel (1 SP-a en 1 SLP – groen?) en 1 onafhankelijke van de LDD (overgelopen van de CD&V).

Waarom willen inwoners van een gemeente eigenlijk lid worden van een welbepaalde partij of deel uitmaken van een partijbestuur ? Waarom willen ze een plaats op de verkiezingslijst van die partij?
Daarvoor kunnen meerdere redenen gevonden worden.
De meest voor de hand liggende, die ook het vaakst aangehaald wordt, is dat men met een politieke kleur geboren wordt. Dat is ook de ‘simpelste’ reden. “Het is een familietraditie” en “Eens blauw … of rood”! “Steeds… blauw … of rood”
Er zijn ook verhevener redenen. Er leven inderdaad nog mensen die vinden dat de toekomst van de gemeente, van henzelf en van hun nageslacht het best kan verzekerd worden door deze of gene partij.
Wie zich verdienstelijk maakt in een vereniging, wordt daardoor interessant, ja zelfs opgejaagd wild. Zij worden, vaak door meer dan één partij gevraagd en ze aanvaarden het meestal graag omdat ze denken aldus beter de belangen van hun vereniging en van de leden te kunnen verdedigen.
Opportunisten zijn er natuurlijk ook. Die denken maar aan de plaats die ze op een partijlijst kunnen krijgen en dus aan de kans die ze hebben om een zitje te veroveren in de gemeenteraad of in het OCMW. Tot die groep kunnen we meestal ook de overlopers rekenen. Die denken dus eerder aan hun eigen belangen!
Soms vraag ik mij af of lokale kandidaten ook nog aan politiek doen omdat de doctrine van een partij hen aanspreekt. Vraag maar eens aan een lokaal politicus waarom hij/ zij voor een bepaalde kleur gekozen heeft. Weten zij wel wat liberalisme of socialisme inhoudt? Als ze daarop al een zinnig antwoord kunnen geven, dan zal je daarover op zijn minst zeer verwonderd opkijken. Het is juist dat de verschillen tussen de (te vele?) strekkingen in de laatste jaren fel vervaagd zijn. Het is evenzeer waar dat politiek bedrijven op lokaal vlak weinig te zien heeft met die op Vlaams of federaal niveau.
Laten we toch maar eens, zeer kort, overlopen welke doctrine, de blauwe, rode, oranje, groene of geel-zwarte partijen eigenlijk aankleven.

Liberalisme heeft als uitgangspunt de vrijheid van het individu. Dat betekent dat de overheid zo min mogelijk moet ingrijpen in de economie en het maatschappelijk leven.
De liberale samenleving is sterk verbonden met het kapitalisme, dat gekenmerkt wordt door privé-eigendom van de productiemiddelen (zoals: machines, grond, gebouwen, grondstoffen en arbeid). Ander speerpunt van het liberalisme is de scheiding van kerk en staat.
Is die doctrine te herkennen in het bestuur van de Middelkerkse liberalen? Ik denk het niet!
Ons liberaal bestuur bemoeit zich maar al te graag met het maatschappelijk leven en laat weinig of geen inspraak toe. Ik vermoed dat de ‘liberale gedachte’ in Middelkerke vooral succes heeft omdat de partij een hoofdrol speelt en veel verkozenen heeft. Succes trekt aan en biedt allerlei voordelen.

Socialisme is gebaseerd op gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit. Kerngedachte is dat het collectief, al dan niet belichaamd door de overheid/staat, de hoogste beslissingsbevoegdheid heeft over de verdeling van macht en goederen. De Staat moet het verschil tussen arm en rijk nivelleren en zo een einde maken aan de klassenmaatschappij. In een wat modernere interpretatie wordt aanvaard dat volledige nivellering niet noodzakelijk is voor het verwezenlijken van een eerlijke samenleving. Vrijwel elke socialistische theorie gaat nochtans uit van een sterk overheidsingrijpen om sociale en maatschappelijke problemen op te lossen en kenmerkt zich door een sterke antipathie tegenover een (te) vrije markt.
Het progressief kartel Verdonck-Maesen heeft in de huidige meerderheid onder andere gekozen (neem ik toch aan!) voor volgende bestuursverantwoordelijkheden: huisvesting, samenlevingsopbouw, kinderopvang (Verdonck) en jeugd en senioren, preventie- en straathoekwerk, toegankelijkheidsbeleid en sociale zaken en ontwikkelingssamenwerking.(Maesen). Men kan dus zeggen dat die bevoegdheden de kans geven om de socialistische lijn te volgen.

Het liberalisme/ kapitalisme staat dus lijnrecht tegenover het socialisme, maar dat is tegenwoordig geen bezwaar meer om samen een meerderheid te vormen. Overeenkomen is wel iets anders.

Het napluizen van enkele websites om achter de doctrine van de christen-democratie te komen, liep niet van een leien dakje. Ik stelde vast dat de CD&V het daar zelf moeilijk mee heeft. Ze doen zelfs aan ‘brainstorming’ om klaarheid te kunnen scheppen.
Het zou gaan over een groepering van krachten die aan de christelijke leer haar hoogste beginselen en haar innerlijke bezieling ontleent, om met tijdelijke middelen en onder eigen verantwoordelijkheid, het algemeen tijdelijk welzijn na te streven.
Het christendom dicteert geen sociaal-economische oplossing, maar geeft wel de algemene principes aan van rechtvaardigheid, naastenliefde, persoons- en gezinswaardering.
Dergelijke algemene bewoordingen kunnen eigenlijk in elke doctrine/ partij ingepast worden.
Van oudsher bestaat de CD&V uit machtige zuilen, zoals de Christelijke Bond van de Gepensioneerden, de Bond voor Grote en Jonge Gezinnen, de Boerenbond, het Davidsfonds, de vzw Pasar of vroeger ‘Vakantiegenoegens’, Broederlijk Delen, ACW en ACV, Enz… Dat laat de partij toe een grote en trouwe achterban te creëren en bijeen te houden vanuit die bonden. Dat brengt echter ook mee dat al die strekkingen vooraanstaande plaatsen opeisen op kiezerslijsten en bij het innemen van de postjes. Aangezien men nooit iedereen tevreden kan stellen, moet de partij wel eens schipperen. In de volksmond spreekt men soms van ‘tjevengedrag’ als er geprobeerd wordt iets op verschillende manieren uit te leggen. Sommige hebben zelfs liever dat men de ‘C’ uit de partijnaam niet associeert met ‘Christelijk’ omdat ze willen dat ook niet-gelovigen voor hen kiezen.

Het Vlaams-Belang is een Vlaams-nationalistische partij. Die eist ondermeer zelfbestuur voor Vlaanderen. De partij is rechts: tradities, waarden en normen moeten geëerbiedigd worden. Ze wil ook respect afdwingen voor de Nederlandse taal.
Ze staat sceptisch tegenover Europa en vindt dat Turkije daarvan geen deel kan uitmaken.
In tegenstelling met alle andere partijen komen zij er voor uit dat zij een streng vreemdelingenbeleid wensen. De Vlaamse culturele eigenheid moet bewaard blijven, vreemdelingen moeten onze wetten respecteren, zich aanpassen aan onze cultuur, onze normen en waarden, onze leefgewoonten en aan belangrijke traditionele principes van onze beschaving, zoals ondermeer de scheiding van kerk en staat, de democratie, de vrije meningsuiting en de gelijkwaardigheid van man en vrouw. Enkele doctrinepunten slaan niet op het lokaal vlak. De partij zit ook hier in de oppositie. Ze waakt over het behoud van het Vlaams karakter van de gemeente en voert een kritische politiek, in de geest van de partijdoctrine.

Dedecker beweert blauwer dan blauw te zijn en altijd te zeggen wat de mensen denken? Of men hier kan spreken van het aankleven van een doctrine, door zijn éénmansfractie in de gemeenteraad, dat is een andere vraag.

De groenen staan voor ‘eerbied voor het milieu’. Aangezien alle partijen tegenwoordig minstens de indruk willen geven dat ook zij zeer bezorgd zijn voor het milieu, maakt de groene doctrine steeds minder indruk.
Voor de eerste keer in Middelkerke, zijn de Groenen toegetreden tot een kartel (het Progressieve). Dat leverde wel geen verkozene op, maar schepen Verdonck van kartelpartner SP-a is belast met milieu- en duurzaamheidsbeleid, zodat de Groenen nu toch wat dichter bij de bron gekomen zijn.
In het progressief kartel vinden we ook nog Lode Maesen. Hij maakte deel uit van de Sociaal-Liberale partij (SLP) van Geert Lambert. Wat vroeger ooit ‘Volksunie’ heette en later ‘Spirit’ is nu ook in damp opgegaan. Ik neem aan dat Lode nu ook een groene geworden is, zoals zijn baas. Zo zie je maar, de groene toch nog in de gemeenteraad/ het college.

Goed bestuur, financiën beheren zoals een goede huisvader, luisteren naar de inwoners en rekening houden met hun mening, tot welke doctrine behoort dat eigenlijk?

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Liberalisme
http://nl.wikipedia.org/wiki/Socialisme
http://www.vlaamsbelang.org/21/
http://www.kerknet.be/admin/files/assets/tindemans_fragment_inleiding.pdf

21-03-2010, 10:57 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Als Westende en Lombardsijde samen vermeld werden, dan heeft dat nooit goed geklonken. Zijn het altijd gewoon twee ruziënde buren geweest of zat daar veel meer achter?
Mijn vader zaliger vertelde mij ooit dat de jongens uit Westende niet welkom waren op een bal in Lombardsijde want ze moesten ‘hun’ meisjes gerust laten.
Maar er zat inderdaad nog meer achter. Weten jullie dat er ooit sprake was van een ‘koude oorlog’ tussen beide gemeenten? De aanleiding daartoe was een grensgeschil, dat zijn hoogtepunt bereikte in 1959 en 1960.
Landmeter Huyghebaert kreeg einde 1957 van de gemeente Westende de opdracht om de grenslijn tussen Westende en Lombardsijde vast te leggen en daar een plan van op te stellen. De scheidingslijn werd gematerialiseerd met behulp van grenspalen, te bekostigen door beide gemeenten samen. Lombardsijde weigerde echter te betalen omdat de paaltjes niet de grens volgden, vastgelegd door de landmeter en beschuldigde Westende ervan stiekem grondgebied van de buren te willen inpalmen.
De overheid bemoeide zich ermee, in de respectieve gemeenteraden werd hevig gediscussieerd en de pers begon de ruzie interessant te vinden. Krantenkoppen als ‘Le litige frontalier entre W et L’ of de ‘Strijd tussen W en L’ werden haast dagelijkse kost.
Lombardsijde had een kazerne op zijn grondgebied. Men wist daar dus goed dat de aanval de beste verdediging is. Ze zonden een ‘geheim rapport’ naar de regering waarin ze op hun beurt grondgebied eisten van Westende. Sommige kranten noemden dat de “Grootscheepse expansiepolitiek van Lombardsijde”.

De argumenten van Lombardsijde luidden als volgt.
“Wij worden langs drie zijden ingesloten door Westende en door een hoek van Nieuwpoort.
Daardoor en wegens de aanwezigheid van de kazerne, gedeeltelijk in duinengebied en langs het strand, hebben wij, zonder gebiedsuitbreiding, geen toekomst meer als badplaats. Daardoor zijn wij in onoverkomelijke financiële moeilijkheden geraakt.
Ons bestuur is verplicht een badendienst in te richten op ons strand en dat bijna uitsluitend voor badgasten die logeren in Westendse hotels en appartementen.
De meeste inwoners van het betwist gebied vragen niet beter dan bij ons ingelijfd te worden, want ze gaan er naar de kerk, ze doen er hun inkopen en hun kinderen lopen er school.”

In november 1959 besloot het Westends gemeentebestuur om over dat laatste punt een volksraadpleging te houden. 168 gezinnen met 538 gezinsleden werden aan huis bezocht.
Slechts vijf daarvan, met samen 10 leden, wensten bij Lombardsijde te worden gevoegd!!!

De andere punten werden als volgt weerlegd.
"Als sommige van onze leerlingen de gemeenteschool van L bezoeken, dan is dat te wijten aan een vinnige schoolstrijd die sedert onheuglijke tijden heerst’ waarbij uw leerkrachten de Westendse bevolking bewerken om hun kinderen toch maar naar L te sturen om zo hun aantal leerlingen op te drijven. Wij betalen trouwens een aanzienlijk bedrag voor die schoolgaande kinderen.
U kunt onmogelijk beweren dat onze inwoners, die in uw winkels hun inkopen doen of naar uw kerk gaan, uw gemeentelijke financiën zouden bezwaren, integendeel…
Er zijn nog slechts heel weinig van onze inwoners of onze zomergasten die naar uw strand gaan.
Het zijn juist uw inwoners en honderden badgasten die in uw appartementen en op kampeerterreinen verblijven, die ’s zomers dagelijks het Sint-Laurentiusstrand bezoeken, er aan alle strandspelen deelnemen en er baden. De reden daarvan zou te vinden zijn in het feit dat er op ons strand een degelijke reddingsdienst ingericht is, met twee ervaren baders-redders, reddingsboot, verbandkast en reanimatietoestel. Iedere zomer worden op uw vlakbijliggend en minder bewaakt strand personen gered door onze redders. Ook op het strand voor de camping Cosmopolite, 500 meter meer naar het westen, werden onze de redders reeds herhaaldelijk ter hulp geroepen.
In uw brief van 21 oktober 1959 erkent u dat trouwens met volgende tekst ‘Ons bestuur houdt eraan uw redders te loven, die meerdere malen tussenbeide kwamen om baders uit hun hachelijke toestand te redden.’
Wat de aanwezigheid van de kazerne betreft: uw bestuur heeft zelf alle mogelijke stappen aangewend om deze op uw grondgebied te krijgen, omdat militairen steeds nering meebrengen. Dat dit de seizoenbedrijvigheid zou schaden, had u maar vroeger moeten inzien.
Er staan wel overal duidelijk zichtbare aanwijsborden bij de niet-bewaakte zones op uw strand, maar niemand kijkt er naar om omdat de veldwachter, enig lid van uw politie, niet in staat is om er het baden te verbieden. Westende beschikt wel over politie maar u hebt die verboden om tussen te komen op uw grondgebied zodat onze redders die niet ter hulp kunnen roepen als ze last hebben van onwillige baders. Tussen haakjes, wij stellen ook vast dat uw verbod nadelige gevolgen heeft voor de ‘zedelijkheid’ in de aanpalende duinen.
Tenslotte, als uw bestuur geen middel meer ziet om uit de hachelijke financiële toestand te geraken, dan ligt de oplossing voor de hand: samensmelten met Westende.
Wij merken trouwens op dat nu reeds een gedeeltelijke fusie heeft plaatsgehad. Voor de twee gemeenten is er nog slechts één Rode-Kruisafdeling, één bond van Kroostrijke Gezinnen, één afdeling van het Davidsfonds, één bond van Vuurkruisers, één christelijke en één socialistische mutualiteit, één christelijk en één socialistisch syndikaat, één Raiffaisenkas, één voetbalclub, één turnvereniging en één duivenmaatschappij. “

Het “Wekelijks Nieuws” schrijft op 12 februari 1960 dat er een Salomonsoordeel gevraagd wordt over deze ongelukkige grensafbakening. Ze schrijven talrijke moeilijkheden toe aan deze ‘onzinnige toestand’.
Maar “Het Laatste Nieuws” brengt veertien dagen later nieuwe hoop met het bericht dat weldra een ontwerp over samensmelting van gemeenten zal verschijnen.

Op 23 september 1966 verklaart de gemeenteraad van Lombardsijde zich ‘in principe’ akkoord met de fusie van beide gemeenten die samen een oppervlakte van 1151 ha zouden beslaan met 4.386 inwoners en met een kader van 19 vaste en 18 zomerpersoneelsleden. De kazerne zou deel blijven uitmaken van de nieuwe gemeente.
De Westendse gemeenteraad neemt op 14 september 1966 volgend standpunt in. De nieuwe gemeente zou ‘Westzijde’ heten en zou het wapen van Lombardsijde overnemen. De huidige zetel van het gemeentebestuur Westende is centraal gelegen en zou ook de nieuwe zetel worden van de samengevoegde gemeenten.

           

Twee partijen stelden zich aan de kiezers voor. De ‘Gemeentebelangen’ onder de leiding van Julien Soetaert met alle uittredende raadsleden van Westende (Soetaert zelf, Georges Morel, Frans Tack, Gabriël Vannecke, Raymond Servais, Edmond Deswaef, Hector Bouckenaere, William Ossaer, Albert Vandenkerckhove) tegenover de ‘Fusiebelangen’ aangevoerd door Raoul Bouve en met uittredende raadsleden van Lombardsijde (Valère Germonpré, Gilbert Maertens, Henri Broucke) maar toch ook enkele Westendenaars. De Gemeentebelangen haalden 11 zetels tegenover 4 voor de Fusiebelangen.

Het was de start van een bitsige strijd tussen Soetaert en Bouve. Deze laatste gaf toen een informatieblad uit ‘De Belleman van Westende’ waarin over elke gemeenteraadszitting verslag uitgebracht wordt op een zeer kritische manier. Ik heb ze allemaal bewaard en zal er later eens meer aandacht aan besteden.

De ‘koude oorlog’ was wel voorbij, de vijandelijkheden waren gestaakt, maar er is toch steeds een vleugje vijandigheid overgebleven.

Bronnen
Uittreksels gemeenteraadszittingen in gemeentelijk archief.
Krantenknipsels uit die tijd

14-03-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

In het midden van de Westendse dorpplaats zijn twee grote gebouwen er getuigen van hoe het centrum er in het grootste deel van de 20^ste eeuw uitzag. Ze bieden een nogal triestige, want verlaten, aanblik. Veel gebeurt daar immers niet meer in die omgeving!
Het gemeentehuis, het hart van een gemeente, werd er uitgesneden bij de fusie met Middelkerke in 1977 en nu huist er enkel een zeer comfortabele en ruime kinderopvang.
Het tweede gebouw doet dienst als wijkkantoor van de politie sinds 1972. Ook de heemkundige kring ‘Graningate’ heeft er een lokaal gevonden.

Ik had onderstaand artikel voorzien voor een latere datum, maar wat lees ik op 17 februari 2010 in “Het Nieuwsblad”?
"Het wijkkantoor van de politie in de Westendelaan gaat binnenkort onder de slopershamer. Het gemeentebestuur wil het gebouw vervangen door een groene zone met parkeermogelijkheden.“
De actualiteit dwingt mij dus aandacht te besteden aan deze nieuwe ‘aanslag’ op Westende – dorp.
Waarom ik een bezwaar heb tegen het afbreken? Daar zijn verschillende redenen voor.

Is het gebouw oubollig, onderhoudsonvriendelijk en moeilijk toegankelijk?
Dat beweert schepen Janna Opstaele tenminste. Wat ze met ‘oubollig’ bedoelt is mij niet duidelijk.
Is iets wat oud is, oubollig? Moeten al de Vlaamse kastelen nu misschien ook afgebroken worden?
Het gaat hier over een gebouw, dat weliswaar niet in de lijst van het beschermd erfgoed opgenomen is, maar dat toch een zekere architecturale waarde heeft.
Het is een neo-classicistisch gebouw, zuiver en streng van vormen met een dubbele gevelbreedte.
Rechts zien we een dakvenster in de vorm van een hals met erboven een halve cirkelboog.
Het gebouw werd verwoest tijdens de eerste wereldoorlog en heropgebouwd in 1920.
Natuurlijk is het onderhoudsonvriendelijk! Als je er de verkeerde bestemming aan geeft! En het grotendeels onbewoond laat!
Natuurlijk is het gebouw te groot voor de Westendse wijkpolitie. Vandaag is het kantoor open wanneer het enige personeelslid, wijkagent Marc Desmet, er aanwezig is.
Dat is gedurende gemiddeld een tiental uur per week. Natuurlijk is het gebouw daardoor te duur in verwarming!

Moet het gebouw daarom perse afgebroken worden?
Heeft de gemeente nu echt geld te veel? Dat is nog geen reden om het door deuren en vensters buiten te gooien! Dat ze dan maar onmiddellijk de aanvullende belasting op de personenbelasting verminderen, in plaats van (populistisch) te wachten tot het einde van de legislatuur.
Kan het gebouw niet beter verkocht worden om zo de mogelijkheid te scheppen om er een handelszaak in onder te brengen, die misschien wat leven in de brouwerij zou kunnen brengen?

Een vervangende groene zone met parkeermogelijkheden in het midden van de dorpplaats?
Is het op die manier dat men de fusiegemeenten nieuw leven wil inblazen?
Ik ben een groot voorstander van groen, maar … een groene zone midden in de dorpplaats? Voor wie? Is het misschien de bedoeling om van Westende-dorp een nog ‘dooiere’ boel te maken? Men is anders goed op weg! Straks zie je daar enkel nog twee pijprokende oude mensen oude koeien uit de gracht halen, op een bank onder een boom!

Zouden daar geen sociale woningen komen?
We herinneren ons allemaal de tijd van het asielcentrum. Toen reeds wilde Michel Landuyt het politiebureau sluiten. Misschien heeft het hevig protest en de vele criminele feiten die zich toen voordeden hem van gedacht doen veranderen. Op 8 november 2001 verklaarde hij dat op het terrein van het Westends politiebureau sociale woningen zouden gebouwd worden. Zijn argumenten? “Er zijn nu 2 wijkagenten in een weliswaar veel te groot gebouw en er is toch nooit iemand aanwezig. ’s Nachts is het bureau gesloten en bij dag zijn de agenten op pad.” Ondertussen zijn bijna negen jaren verlopen? Van daadkracht gesproken!
In een interview met “De Zeewacht” van 7 september 2007 verklaarde ook schepen Verdonck dat het gemeentehuis en het oud-politiebureau plaats zouden moeten maken voor sociale appartementen. Zijn die er nu misschien niet meer nodig? En de beloofde verbetering van de huisvesting, schepen?
Of is dat misschien één van de twistpunten in de meerderheid?

Een beetje geschiedenis van het gebouw?
Mijn bezwaren tegen het afbreken van het gebouw zijn ook een beetje ingegeven door sentimentele redenen. Ik kan best begrijpen dat men die wegwuift, maar toch… Ik vind het namelijk zeer spijtig dat hiermee weer een brok geschiedenis van ons dorp uitgeveegd wordt.
In mijn jeugd was in het gebouw een hotel – restaurant ‘Au Relais’, in het Vlaams ‘In de pleisterplaats”, gevestigd. Het werd toen uitgebaat door Arsène Van Biervliet en zijn echtgenote Zulma Bulcke tot aan de dood van Arsène in 1949.
Hij was de voorloper van de verhuuragentschappen. Al wie in het dorp een keuken en/of een slaapkamer ter beschikking van toeristen wilde stellen, was bij hem aan het juiste adres. Veel mensen woonden toen ’s zomers in een achter- of zolderkamertje om toch maar wat te kunnen bijverdienen.
Niet te verwonderen dus dat zijn (Franstalige) zoon Robert later in de Henri Jasparlaan 177 de ‘Agence Van Biervliet’ (nu ‘Muylle’) opende samen met Pierre Denis, ex -notaris uit Nieuwpoort. Het was tezelfdertijd een immobiliënkantoor en een bouwmaatschappij, die ondermeer de ‘Lakodam’ bouwde, een ontwerp van architect De Nève.
Later verlegde hij zijn activiteiten naar Oostende waar hij na zijn dood in 1970 opgevolgd werd door zijn zoon Jean-Claude, zelf overleden in november 2009 op 65-jarige leeftijd.

In de raadszitting van het vroegere Westende van 2 juli 1971 kwam de aankoop door de gemeente voor de prijs van 2.500.000 BFr voor het eerst ter sprake. In 1972 nam de politie er zijn intrek. Let wel, het korps van Westende was toen veel uitgebreider, met aan het hoofd een commissaris. Die leidde een korps bestaande uit een adjunct-politiecommissaris, een eerstaanwezend politie-inspecteur, een politie-inspecteur, 8 agenten en een veldwachter. Nu is dat natuurlijk niet meer nodig!!!!

Besluit
Als het gebouw afgebroken wordt, dan moet een andere locatie gevonden worden voor de politie.
Ik zou zelfs zeggen dat dit in elk geval moet gebeuren.
In 2001 verklaarde Landuyt: “Geen nood, in de nieuwe bibliotheek zal de bevolking terechtkunnen bij de wijkagent”. Dat ligt volledig in zijn lijn… en zijn misprijzen voor Westende!
Ook de CD&V, in de persoon van zijn voorzitter Wim Desender, heeft er geen goed oog in: 'Met de afbraak van het kantoor is de kans groot dat de politiediensten op korte termijn volledig uit Westende verdwijnen. 'Dat kan voor ons niet. Dit is immers ook voor Westende-Bad en Lombardsijde de dichtste post en met het verdwijnen ervan wordt de helft van de Middelkerkse bevolking getroffen.'
Ik sluit me daar natuurlijk bij aan. De partij weet waarschijnlijk reeds waar het toekomstig bureau zal ondergebracht worden, maar zo klinkt ‘oppositietaal’ nu eenmaal.
De huidige bezetting van de twee gemeentelijke gebouwen in de dorpskern geeft duidelijk de indruk dat de gemeente te veel gebouwen heeft en er moeilijk een bestemming voor vindt. Moeten ze daarom wel afgebroken worden?

Wie beslist daar eigenlijk over?
Is dat gewoon het schepencollege of bestaat er een (stedenbouwkundige) commissie die zich daarover moet/ mag uitspreken? Als het eerste waar is, dan vind ik dat onaanvaardbaar omdat dergelijke ingrijpende veranderingen niet aan een paar (niet betrokken en vaak ongeïnteresseerde, veelal ondeskundige) personen mogen overgelaten worden.

Bronnen
Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed van de Vlaamse Gemeenschap 2005
Artikel van Dany Van Loo in “Het Nieuwsblad” van 17 februari 2010
Mail van de informatiedienst van de gemeente

07-03-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 25 februari 2010 heeft het hof van beroep in Gent eindelijk een definitieve uitspraak gedaan in de zaak van de ijspistes in 2001 (in Zon en Zee) en 2002 (op de marktplaats van Westende).
Burgemeester Landuyt, de gemeentesecretaris en de betrokken zaakvoerders werden vrijgesproken. Ze hebben dus officieel geen schriftvervalsing gepleegd of met andere woorden ‘niet gesjoemeld’.
Enkel de gemeentelijke toerismedirecteur Germonprez kreeg een berisping onder de vorm van opschorting van straf. Dus iedereen onschuldig in een onschuldige zaak? Wie ben ik om het vonnis van een eerbiedwaardig hof van beroep te betwisten of aan te vechten?

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik erg verrast ben. Ik ben er namelijk al die tijd van overtuigd geweest dat er gesjoemeld werd voor het goede (politieke) doel en door Jean-Marie Dedecker zelfs voor het commerciële doel.
Het ligt niet in mijn bedoeling heel de zaak nogmaals uit de doeken te doen. Ik heb er reeds overvloedig over geschreven in de boeken die het actiecomité tegen het asielcentrum destijds publiceerde en ook in verschillende blogartikels, onder andere op 11 oktober 2009 en 15 juni 2008.
Kort gezegd: de aanleg van de ijspistes werd destijds toegewezen aan het bedrijf van Jean-Marie Dedecker, maar nadien werd beweerd dat daarbij onregelmatigheden vastgesteld werden. Zo zouden er valse stukken gebruikt zijn en die zouden pas achteraf in het aanbestedingsdossier terechtgekomen zijn. Het openbaar ministerie was van oordeel dat de notulen van het schepencollege van 4 december 2001 vervalst werden, zodat de ijspiste er zonder objectieve prijsvergelijking zou gekomen zijn.
Jean-Marie Berkvens, procureur van Brugge, zei destijds over Jean-Marie Dedecker: "We konden de beschuldigingen tegen hem niet hard maken. Niet omdat hij parlementair onschendbaar is, (...) maar omdat Dedecker afdoende uit de wind werd gezet door de anderen.”
We mochten daar toch uit afleiden dat hij de beschuldigingen tegen Landuyt wel hard gemaakt heeft?
In eerste aanleg werden de betrokkenen bijgevolg veroordeeld. Of werd het onderzoek slecht gevoerd?

De verdediging voor het hof van beroep was in handen van mr Patrick Arnou, een collega politicus van CD&V, verbondsvoorzitter van het ACW en schepen van Zedelgem.
Deze verklaart over het eerste vonnis “Er zaten heel wat ongerijmdheden in het onderzoek. Niet alle stukken uit het onderzoek zaten in het strafdossier en daarom hebben we bijkomend onderzoek gevraagd en gekregen. Ik ben ervan overtuigd dat, indien dat in eerste aanleg was gebeurd, mijn cliënt niet zou veroordeeld zijn”
Die ontbrekende stukken, dat waren toch de offertes niet? Of de notulen?
Landuyt gaf destijds toe dat er misschien wel een “onachtzaamheid” kon gebeurd zijn omdat de organisatie van het kerstevenement eerder onverwacht op de schouders van de gemeente was terechtgekomen (!!!)
Waarom heeft zijn verdediger het dossier niet beter bestudeerd zodat de rechter toen reeds kon overtuigd worden van de onschuld van zijn cliënten?
Waarom heeft de procedure toch zo lang aangesleept? Uit de nu gekende uittreksels uit het vonnis van het hof van beroep, zou men kunnen afleiden dat dit een klare zaak was. Er zou geen bewijs zijn dat er een valse aanbesteding gebeurd was, dus…

Over het tweede vonnis, verklaart de advocaat: “De rechter heeft nu geoordeeld dat er geenszins is aangetoond dat de burgemeester en de secretaris iets georganiseerd hadden. Het is zelfs niet zeker dat er daar een valse aanbesteding gebeurd is. Dus konden Landuyt en zijn secretaris het ook niet weten”.
Wat is dat voor een ongerijmde uitleg? Het is niet omdat iets niet kan bewezen worden of niet bewezen wordt, dat het ook niet gebeurd is! Is dit dan misschien een vrijspraak ‘bij gebrek aan bewijzen’?

Ik kan best begrijpen dat de uitspraak van de rechter voor Michel Landuyt een ‘hele opluchting’ betekent.
Op een speciaal georganiseerde persconferentie, waar op de goede afloop geklonken werd, was Michel geëmotioneerd en gaf hij uiting aan de gevoelens die hem kwelden tijdens de periode van de procedure.
“Mijn gezin en ik, mijn echtgenote, we zijn door een hel gegaan. In de zes weken tussen de pleidooien en de uitspraak, heb ik bijna geen nacht meer kunnen slapen en kon ik bijna niet meer eten.”
De eer is gered! Geen angst meer voor het verlies van zijn burgemeesterssjerp! “Ik heb opnieuw een toekomst” Gedaan dus met gissen over wat hij zou gedaan hebben indien het vonnis in beroep zou bevestigd geweest zijn.
Dus toch geen job in het onroerend goed, ….!
Aan ‘Focus’ verklaart Michel dat sommige zich in de pers afvroegen, waarom ‘die man’ nog op zijn stoel kon blijven zitten. Volgens de wet mocht hij dat, maar men zou zich afgevraagd hebben waarom hij niet aftrad. Zijn antwoord is duidelijk: “Het is een kwestie van standhouden. Als je echt gelooft in je onschuld, moet je op je stoel blijven zitten.

Het gerecht heeft een uitspraak gedaan. We kunnen niet anders dan het aanvaarden. Michel is onschuldig verklaard, maar blijft, volgens hem, met een bittere nasmaak zitten.
Maar hoe komt het toch dat ik ook met een raar gevoel achterblijf?

Bronnen:
“Focus nieuwsuitzending van 25.02.2010”
Artikel in “Het Nieuwsblad” van 26.02.2010 door Dany Van Loo en Stijn Geldof

28-02-2010, 10:38 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Deze week viel een (aangename) verrassing in mijn mailbox: schepen Geert Verdonck reageert op enkele van mijn blogartikels.

Het VLD – krantje ‘Open VLD – blik’
Ik heb net uw standpunt gelezen met betrekking tot het artikel in ‘Open Blik’ betreffende het voorstel tot oprichting van een LOI. Ik kan uw stelling alleen maar bijtreden. Als coalitiepartner betreuren wij ten zeerste de foutieve informatie die in het artikel wordt meegegeven. Ons lijkt het vooral de bedoeling de bevolking op stang te jagen. Zoals u terecht stelt is het intellectueel oneerlijk om een kleinschalig LOI te vergelijken met een uit de kluiten gewassen asielcentrum. Dergelijke misleidende artikels horen niet thuis in een krantje van een democratische partij.

Het buurthuis
U mag binnenkort een reactie van mij verwachten op het artikel over het Buurthuis in Westende-Bad. Ik zal u ook de nodige informatie bezorgen betreffende het financiële plaatje. Ik heb dit in het verleden al in de gemeenteraad uit de doeken gedaan en wil u gerust alle cijfers bezorgen.

Beoordeling gemeentebestuur
Wat uw opmerking over huisvesting betreft: dat is inderdaad ook mijn bevoegdheid,en tegelijk ook mijn grootste zorgenkind. Het is zeer moeilijk om in Middelkerke een sociaal huisvestingsbeleid te voeren, maar we zijn er wel hard mee bezig. Grootse resultaten kan ik inderdaad nog niet voorleggen, maar we werken aan een aantal dossiers die- indien ze het fiat van hogerhand krijgen – het tekort aan betaalbare woningen grotendeels zouden kunnen oplossen. Wordt ongetwijfeld vervolgd. De opmerkingen van CD&V waren trouwens nogal goedkoop: ze zijn zelf vertegenwoordigd in het gemeentelijk huisvestingsoverleg (via raadslid Francine Ampe) en weten zeer goed waar de moeilijkheden zitten. Maar dat is nu eenmaal dorpspolitiek, zeker?

Enquête over groenste gemeente
O ja, leefmilieu behoort ook tot mijn bevoegdheid. Er is inderdaad nog heel wat werk aan de winkel, zowel op vlak van energie als op het vlak van duurzaamheid. Onze milieuambtenaar doet wat hij kan, maar momenteel zitten we zonder duurzaamheidsambtenaar (procedure is lopende), waardoor een aantal dossiers vertraging oplopen. Tenslotte: wat de zonnepanelen betreft: in 2009 keerde de gemeente een installatiepremie uit voor ongeveer 120 installaties van fotovoltaïsche zonnepanelen en/of zonneboilers. Ze vallen dan misschien niet overal op, maar ze zijn er wel degelijk. Ook dit jaar stromen de aanvragen binnen, ondanks het feit dat de groenestroom-certificaten zakten met €100.

Beoordeling blog

Ik ben het niet altijd eens met (een deel van) de inhoud van uw artikels, maar ik kan de manier waarop ze zijn geschreven en de inspanning die u doet om u te documenteren best appreciëren.

Deze reactie wordt gepubliceerd met toelating van schepen Verdonck, die meteen meedeelt dat schepen Maesen zijn mening deelt. Met dank aan beide schepenen, die het hopelijk niet bij deze ene reactie zullen laten.

21-02-2010, 10:50 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Figuurlijk gesproken, hebben 5 gezinnen van asielzoekers deze week, als dieven in de nacht, hun intrek genomen in een zone, bestemd voor verblijfsrecreatie, rond het vroegere vakantiecentrum ‘Zon en Zee’, namelijk de vakantiewoningen van de camping ‘Kompas’. Wie gedacht had alles reeds gezien te hebben, is er aan voor de moeite. De overheid is nu ook recidivist.
Inderdaad, minder dan zeven jaar geleden stond Westende immers ook al in rep en roer omdat Johan Vande Lanotte, vanuit een paarse regering, het centrum kocht en het omvormde tot asielcentrum. Dank zij een hardnekkig actiecomité, maar vooral dank zij het feit dat uiteindelijk toch nog een rechter bereid werd gevonden om recht te spreken, moest het centrum zijn deuren sluiten.
Het vonnis van 13 juni 2003 was duidelijk. De overheid mag geen wettelijke bepalingen miskennen en moet zich houden aan het Gewestplan en aan het Bijzonder Plan van Aanleg. Verder was het gerecht van mening dat de vestiging schade berokkende aan de eisers (in hoofdzaak handelaars) en dat een asielcentrum GEEN gemeenschapsvoorziening is omdat het geen functie heeft van openbaar nut, met andere woorden de voorzieningen zijn niet bestemd voor het publiek.

Er zijn nogal wat punten van overeenkomst tussen 2001 en nu. Destijds werd aan alle sociale organisaties gevraagd of ze soms geen gebouwen ter beschikking wilden stellen en het ACW ging daarop in.
Ook nu gaat het over logementen, toebehorend aan het ACW. De camping ‘Kompas’ is eigendom van de vzw Pasar, een sociaal-culturele vereniging van het ACW met eigen plaatselijke werkingen rond vakantie en vrije tijd Ze werkt actief mee met diverse instanties die het toeristisch beleid uitstippelen of bepalen, zoals Toerisme Vlaanderen, de toeristische diensten, …Vroeger heette dat ‘Vakantiegenoegens’ en daar maakte ook ‘Zon en Zee’ deel van uit.
Einde 2000 stelde iedereen zich de vraag waarom Vande Lanotte het militair hospitaal niet ter beschikking stelde. Hij beweerde toen “Men moet gek zijn om een open centrum te vestigen naast een haven van waaruit mensen illegaal proberen Groot-Brittannië te bereiken” .
Alsof die 15 km tussen Westende en die haven een groot verschil uitmaken!
Weken geleden werd ook aangekondigd dat er een asielcentrum zou komen in Raversijde. Na hevig protest van de inwoners, gesteund door het stadsbestuur van Oostende, verklaarde staatssecretaris Courard op 14 januari 2010 dat de overheid afziet van de plannen omdat de brandweer geen positief advies gaf en omdat er in Oostende al een probleem bestaat met transit- illegalen. “Je moet de kat niet bij de melk zetten” beweren ze ook nu weer in Oostende.
Westende wordt dus weer de dupe!

Er zijn natuurlijk ook verschillen tussen 2001 en 2010.
Het heet tegenwoordig geen ‘asielcentrum’ meer, maar ‘centrum voor begeleiding van asielzoekers tijdens hun procedure’.
Het zou deze keer gaan over 25 gezinnen en voor een beperkte tijd. Tot einde juni, vernemen wij, maar ‘het kan ook verlengd worden’. Als men weet dat er 40 comfortabele vakantiewoningen beschikbaar zijn, voor 4 of 6 of 8 personen, kan men best zijn hart vasthouden. Elke woning beschikt over een ruime living met zithoek, kleurentelevisie, een volledig uitgeruste keukenhoek met o.a. vaatwasmachine en microgolfoven, een aparte toiletruimte en een badkamer met wastafel, een douche of ligbad.
Dus, het kan weer niet luxueus genoeg!

         

De overheid schermt deze keer met het feit dat het verblijf van de asielzoekers tijdelijk is en dat ze niet gedomicilieerd zijn in Middelkerke.
Er werd zojuist in Oostende een dagcentrum voor illegalen (!!!!) geopend met een mooie steun (114.224 euro!) van Vlaams minister Vandeurzen. Daar kunnen illegalen ‘even op rust komen vooraleer ze proberen Engeland te bereiken’. Kan het nog zotter, staat de kat nu niet bij de melk? Misschien worden de asielzoekers van Westende daar wel ingeschreven? Probeert de overheid misschien op die manier zijn eigen wetten te omzeilen?
In welke hoedanigheid verblijven die asielzoekers hier dan wel? Als vakantieganger? De rechter oordeelde daarover in 2003 als volgt:
“De bewering van de Belgische Staat dat asielzoekers niet mogen werken en derhalve noodgedwongen veel vrije tijd hebben, zodat het recreatief karakter van hun verblijf in het centrum dezelfde functie heeft behouden als in de tijd van het vakantiecentrum, kan bezwaarlijk ernstig worden genomen.
De rechtbank vindt dergelijke beweringen zelfs onethisch, rekening houdend met de vaak dramatische omstandigheden waaronder sommigen hier toevlucht hebben moeten zoeken.”

De rechter zal daar dus opnieuw moeten over oordelen aangezien een Westends actiecomité opnieuw een procedure tegen een onwettige vestiging van asielzoekers in een zone voor verblijfsrecreatie, heeft ingezet.

Bronnen
http://www.kompasvakantiewoningen.be/
http://kw-communiefotos-2009.rnews.be/krak2009/720W01Q-16.pdf

14-02-2010, 10:09 Geschreven door stammer
Reageren (0)

“De blog is een gevaarlijk fenomeen. We leven in een tijdsgeest waarin het iedereen vrij staat naar goeddunken en zonder enige verantwoordelijkheid op blogs te gaan posten. Dit overstijgt zelfs het moddergooien. Het is bijna onmogelijk zich daartegen te verdedigen.“

Natuurlijk zijn dat mijn woorden niet maar die van minister Pieter De Crem die meende zijn collega’s in het parlement te moeten waarschuwen omdat een bardame in New York zijn (slecht?) gedrag aldaar bekend maakte op haar blog. Ze werd daarvoor (terecht, vind ik) ontslagen.
Waarom denken de politici toch altijd dat zij niet bekritiseerd mogen worden? Dat niemand hun daden en uitspraken mag openbaar maken en beoordelen? Vrijheid van meningsuiting? Dat kennen ze wel maar ze aanvaarden het niet. ‘Bloggen’ is niet gevaarlijk, ‘de vrijheid van meningsuiting’ bestrijden, is dat wel. En verder, waarom hebben politici toch zo’n moeite met spreekwoorden en uitdrukkingen? Het ‘moddergooien overstijgen’ betekent hier immers dat bloggen minder erg is. Hij bedoelde het natuurlijk wel omgekeerd.

Ondertussen stel ik vast dat het ‘fenomeen’ steeds populairder wordt. Jullie zullen daar wel niet op letten, maar deze blog werd op 1 februari 2010 voor de 20.000ste keer bekeken. Zoals jullie wel weten zijn dat niet allemaal verschillende lezers. Men heet dat ‘pageviews’. Veel mensen komen namelijk meerdere keren op bezoek, maar het aantal ‘unieke’ bedraagt, afgerond, toch 13.000. Het is niet de eerste keer dat ik dat vermeld, maar een lokale of gemeentelijke blog wordt natuurlijk minder bekeken dan één die algemene, Vlaamse of nationale thema’s van allerhande aard, behandelt.
Deze statistieken werden afgelezen op ‘Seniorennet’ natuurlijk. Ik ben de ploeg van Pascal Vyncke zeer dankbaar dat mensen zoals ik, bij hen een forum krijgen voor hun ontboezemingen die hun persoonlijke kijk op hun gemeente weergeven.
Ik ben gestart op 9 september 2007, dat is dus, op 1.2.2010, 876 dagen geleden.
Op 29 maart 2008 mocht ik mijn 1000ste unieke bezoeker begroeten. De teller stond toen voor de ‘viewers’, op 1.796. Een gemiddelde dus, per week, van 40 bezoekers en 70 viewers.
Op 5 juli 2009 werden er in totaal 7.785 bezoekers en 12.533 viewers geteld, een gemiddelde van 75 unieke bezoekers en 120 viewers, bijna een verdubbeling dus. Bij het begin van 2010 bedraagt dat aantal tussen 250 en 300. Een serieuze groei en een groot succes, al zeg ik het zelf.
Wie zijn die lezers eigenlijk? In de eerste plaats natuurlijk Middelkerkenaars, maar ook mensen die hier hun vakantie doorbrengen of die een band behouden hebben met onze gemeente of die zich gewoon interesseren voor wat zich hier afspeelt.
In de statistieken zie ik zelfs dat er daar 23 bij zijn uit de Verenigde Staten, één uit Canada, één uit Israël, één uit Japan en 1 uit Mexico.

Ik probeer een zo groot mogelijke verscheidenheid aan onderwerpen te brengen. Dit is mijn 135^ste artikel. Natuurlijk is het inspelen op de actualiteit mijn eerste betrachting. Er zijn heel wat artikels bij die evengoed kunnen slaan op een andere gemeente, omdat zich daar gelijkaardige problemen stellen: meeuwen aan de kust, groen in de straten, verkeer, voetbal, buurthuis, geldverspilling, sneeuw ruimen, megalomane bestuurders, verkiezingen, politici die elkaar bekampen,...
De twee artikels in het Westends schijnen bij sommigen erg in de smaak te vallen..

Wat ik nog op het oog heb? Alleszins verdere bespreking van stukken van ons erfgoed, zoals ‘De Kroon’, ‘Le Relais’ en enkele hoeven met een groot verleden, zoals ‘De Rode Poort’, en ‘De hofstede van de dis van Nieuwpoort’, ‘de familie Crombez’, Enz…

De leesgewoontes van de bezoekers interesseren mij natuurlijk ook. Ik vroeg me dus al vaak af op welke dagen van de week de blog het meest gelezen wordt. Dat lijkt op maandag en dinsdag te zijn.
Zijn er onderwerpen die beter scoren dan andere? Die over de lokale politiek schijnen het populairst te zijn.

Reacties zijn er nauwelijks, bijna geen eigenlijk, behalve af en toe een bericht in het gastenboek.
Is er behoefte aan een blog zoals de mijne? Ik meen van wel omdat ik in Middelkerke geen enkel forum zie waarin al eens een kritische noot op het bestuur geuit wordt.
Dat is dan mijn persoonlijk standpunt want vanuit de gemeente zal er wel geen vraag zijn naar zo’n wekelijks commentaar.
Schrijf ik te negatief? Moet ik meer de positieve verwezenlijkingen, die er natuurlijk ook zijn, in de verf zetten? Ik vind van niet omdat er zo al genoeg mensen zijn die op een goed blaadje willen staan met de politici en daarom niet ophouden hun mouw te vegen.

Om een onderwerp met een betere kennis van zaken te kunnen behandelen, heb ik al enkele keren een beroep gedaan op de gemeentelijke diensten. Ik mag zeggen dat mijn vragen meestal niet in dovemansoren vielen en dat ik steeds op korte termijn op een vriendelijk antwoord mocht rekenen. Mijn hartelijke dank daarvoor.

Ik ga dus door met wekelijks, op zondag, een artikel op mijn blog te plaatsen. Ik hoop dat jullie dat een beetje leuk vinden en dat ik er af en toe mag in slagen om een beetje meer klaarheid te brengen in bepaalde gemeentelijke toestanden.
Misschien overtuig ik ooit nog wel eens een gemeentelijke mandataris. Je weet maar nooit!!

07-02-2010, 10:13 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Vandaag kreeg ik het nieuw partijkrantje van de VLD in de bus. Het heet ‘Open VLD – blik’, niet te verwarren met ‘Westendse blik op Middelkerke’.
Op het eerste gezicht dacht ik met een oud product te doen te hebben, want het nummer 1 van de jaargang 1, draagt als datum ‘januari 2009’. Vergissing, waarschijnlijk? Of lopen ze in de VLD een jaar achter?

Ik heb reeds op 21 december 2008 een blogartikel gewijd aan de krantjes van onze politieke partijen. Daarin schreef ik, onder andere, dat ze in hoofdzaak partijpolitieke onderwerpen behandelen, eerder dan lokale toestanden aan te kaarten. Ik vond dat niet zo abnormaal omdat de fondsen voor het drukken en verspreiden van de hoofdzetel in Brussel moesten komen.
Wel, de Middelkerkse VLD heeft nu blijkbaar zelf fondsen genoeg, want zij willen breken met deze gewoonte. Zij zeggen namelijk zelf “Vanaf nu trekken we regelmatig een nieuw ‘Blik’ open op de Middelkerkse actualiteit, met de bedoeling om ieders blik op wat hier leeft wat aan te scherpen.” en verder “Bij het begin van dit nieuwe decennium, werd nu gekozen om opnieuw zelfstandig een blad uit te geven, los van Brussel.” Wat mogen we dan wel verwachten? Weer met hun eigen woorden “vrank en vrij nieuws, soms iets rebelser dan vroeger, niet met modder gooien zoals anderen dat wel in onze richting doen.”
Sta mij toe die intentie over de aard van het te brengen nieuws, niet ernstig te nemen. Een politicus die vrank en vrij spreekt? Eerst horen of zien en dan geloven!! Rebelser dan vroeger? Mijn tekstverwerker geeft al aan dat dit woord niet bestaat in het Nederlands, maar als hier ‘opstandiger’ bedoeld is, dan vraag ik mij af tegen wie dat verzet zal gericht worden. Tegen henzelf? De VLD doet hier toch altijd wat zij goedvinden?
Met modder gooien? Wie beschimpt, belastert of smaadt hier de VLD? Niemand zou dat durven want het is alom bekend dat Michel niet graag in een negatief daglicht gesteld wordt. Nochtans zou hij moeten weten dat het principe van de vrijheid van mening al sinds 1830 in de Grondwet ingeschreven staat. En dat deze grondwettelijke vrijheid per definitie impliceert dat men "naar eigen goeddunken" schrijft en niet naar het goeddunken van iemand anders (hier onderverstaan: de burgemeester).
De vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten, staat als een grondrecht ingeschreven in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (art. 10.1).

De blauwe partij is werkelijk de kampioen in het veranderen van de naam van het blaadje. Er bestond reeds een ‘PVV Info’ in de tijd dat ze nog ‘Partij voor Vrijheid en Vooruitgang’ heette.
In 1989 en een paar jaar daarna was er telkens een nieuwjaarsuitgave van ‘Gemeentebelangen PVV Groot Middelkerke’. We ontvingen toen achtereenvolgens ‘VLD van de Burger’, ‘De Lokale Burgerkrant’, ‘Middelkerke Burgerkrant’, ‘De Middelkerkse Burgerkrant’, ‘De Burgerkrant van Middelkerke’ en tenslotte ‘VLD Burgerkrant Middelkerke’. Uiteraard telkens met een andere layout.

Men zou zich ook kunnen afvragen hoe ze dat nieuwe blaadje telkens zullen vullen met interessant nieuws. Misschien wordt het allemaal wel een beetje te veel?
In ‘Sirene’ kunnen ze al hun verwezenlijkingen bewieroken en hun plannen en beloften uitvoerig bespreken. En dan is er ook nog ‘Ja Wadde, uw frisse wind aan de middenkust.’ Ik kan me vergissen natuurlijk, maar ik zie daarin zoveel blauwe sponsors? Zou dat misschien ook soms…. ?

Ik heb niet de intentie om nu alle artikels uit het eerste nummer te beoordelen. De ‘Openbare werken’ en het ‘Toerisme anno 2010” zullen later het onderwerp van één van mijn artikels uitmaken. De terrassen op de dijk heb ik reeds besproken. Natuurlijk mag er geen verschil zijn tussen Westende en Middelkerke, tenzij misschien in de afmetingen in functie van de beschikbare plaats op de respectieve dijken. Ik ben voorstander van geen of hoogstens kleine terrassen omdat er nauwelijks nog plaats blijft om te fietsen of te wandelen. Maar dat zullen ze in de horeca niet graag horen! En dus zal ons bestuur dat niet durven beslissen.
Wat ik wel met zeer veel aandacht gelezen heb en wat ik niet onbesproken kan laten, is “Geen 2^de Zon en Zee’. Eerst en vooral begrijp ik de titel niet, want het gaat hier niet over een nieuw asielcentrum maar over een LOI (Lokaal Opvang Initiatief). Dat is meestal een gemeubelde privé-woning met de nodige faciliteiten, zodat de asielzoekers kunnen instaan voor hun dagelijkse basisbehoeften. Het OCMW zorgt voor sociale en medische begeleiding. Tenminste, als dat nog steeds van toepassing is want de richtlijnen veranderen schier dagelijks.
Elke gemeente kreeg totnogtoe volgens een ‘spreidingsplan’ een aantal asielzoekers toegewezen. Dat aantal werd bepaald op basis van het aantal inwoners, het aantal in de gemeente wonende leefloongerechtigden en asielzoekers en het gemiddeld belastbaar inkomen van de inwoners. Dat waren er 19 voor Middelkerke. Dus: laat ons zeggen één, twee of drie woningen, dus absoluut niet te vergelijken met een asielcentrum. Of wil men de lezer voor de gek houden?
Nog zo één: de VLD – fractie zou voorkomen hebben dat de eerste stappen zouden worden gezet om een tweede Zon en Zee’ in onze dierbare gemeente te organiseren.
De 11 –koppige OCMW – raad is samengesteld uit 5 VLD’ers waaronder de voorzitter, 4 CD&V’ers, 1 Progressief Kartel (Groen) en 1 Vlaams Belang.
Ik lees: “Enkel de Open VLD - fractie heeft zich verzet tegen de opstart van een LOI. Zoals te verwachten stemde ook het Vlaams Belang tegen”. Was het niet eenvoudiger geweest te schrijven “De Open VLD en het Vlaams Belang stemden tegen?” Of leek dat te veel op het doorbreken van het cordon sanitaire?
Opdat we het allemaal eens zouden zijn: de VLD dankt dus die meerderheid aan het VB.
Maar, het spreidingsplan 42, dat van kracht was, werd zojuist afgevoerd. De minister van maatschappelijke integratie heeft daarop aangekondigd dat er zeer binnenkort 5.000 plaatsen in asielcentra zullen bijkomen, zodat de OCMW’s daarmee niet meer moeten lastig gevallen worden.
Het was toch geen “spierbalrollerij” voor de tribune zeker, wat hier opgevoerd werd?

Er staan nog andere merkwaardigheden in dat klein artikel. De VLD legt namelijk uit waarom ze tegen gestemd hebben. ‘Dit heeft uiteraard een niet te onderschatten impact op de nabijgelegen buurt.’ is de eerste.
En de tweede, verwijzend naar de protesten destijds: “De Open VLD vond het dan ook haar plicht om de wens van de bevolking te respecteren’.
Je moet maar durven!! Mag ik even herinneren aan een paar uitspraken die Michel Landuyt in 2001 deed? Ik zou er nog heel wat andere kunnen bovenhalen.
“Het asielcentrum is een toeristische voltreffer.”
“een historisch moment, de renaissance van Westende - dorp”.
“Er zijn ook geen problemen rond de komst van vluchtelingen.
 Het toerisme is niet afgenomen en er is ook geen stijging van de criminaliteit.”
“Dank zij het asielcentrum, wordt het Middelkerkse OCMW niet langer met bijkomende dossiers van vluchtelingen belast.”
Commentaar daarbij is, me dunkt, overbodig.

Jongens, als jullie het willen hebben over ‘vrank en vrij’ spreken, dan is dit artikel een heel slecht begin.
In jullie plaats zou ik mij VERONTSCHULDIGD hebben voor mijn houding in 2001 en zou ik erbij vermeld hebben dat de bevolking van Westende vooral protesteerde omdat verschillende handelszaken veel schade leden EN omdat het vestigen van een asielcentrum in een centrum voor verblijfsrecreatie ILLEGAAL was.

Volgende keer, beter, zou ik zeggen!!

31-01-2010, 20:59 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Het zal je maar overkomen. Je betrekt eindelijk een eigen woning en naast de deur is een appartementsgebouw gepland met daaronder 114 ondergrondse garages. Daarvoor moet natuurlijk een zeer diepe put gegraven worden. Samen met andere aanliggende eigenaars zie je dit met lede ogen gebeuren en je laat aan de bouwfirma blijken dat je daar niet mee opgezet bent. Je wordt niet gehoord en zeker niet verhoord! Tijdens de funderingswerken begint het: barsten in de muren … je huis verzakt en dreigt in te storten. Het wordt bouwvallig verklaard en je gezin moet een paar keer verhuizen.
Dit overkwam de familie Ronny en Carine Bamelis – Deboyser in de IJzerlaan in Middelkerke in april 2005.
En nu????? Dat je schade vergoed wordt, is toch het minste dat je mag verwachten, maar…
De gemeente werd ingeschakeld, er werd vergaderd en geprocedeerd, deskundigen werden aangesteld en gaven hun adviezen, de rechters deden uitspraken en legden dwangsommen op. Maar de uiteindelijke (en enige) vraag is: wie is eigenlijk de verantwoordelijke?
Is het de paalklopper, de uitgraver, de bouwfirma, … ?
Hebben die een polis afgesloten bij één en dezelfde verzekeringsmaatschappij of bij verschillende?
Zolang de aansprakelijkheid niet definitief bepaald is, wil de verzekeringsmaatschappij van geen liefde weten en blijft hun beurs dicht.
De feiten deden zich vijf jaar geleden voor, een lijdensweg voor de slachtoffers: sociale woning wordt geweigerd, zaak in Oostende moet stopgezet worden na een ramkraak en al de miserie die daarmee gepaard ging/ gaat. Die mensen moeten inderdaad door een hel gegaan zijn.
Hieronder zien jullie het huis en de put die met water gevuld werd om als tegengewicht te dienen en het verder inzakken van de putwanden te beletten. 

En, wat lees ik nu vandaag in de krant? “De werken aan het marktplein in Middelkerke, één van de paradepaardjes van de burgemeester, veroorzaken barsten in muren en gewelven en balkons. De vloeren en voetpaden in de Populierenlaan verzakken”. Het is toch niet waar, hé?
Zoals in de IJzerlaan zijn ook hier drie verdiepingen ondergrondse garages voorzien.
Om waterinsijpeling tegen te gaan, werd rondom de reusachtige bouwput een betonnen kuip gebouwd van ruim 20 meter diep en 60 cm breed.
Er worden 70.000 kubieke meter grond uitgegraven voor de parkeergarages. Dient het nog gezegd dat hiervoor veel over en weer rijdende vrachtwagens nodig zijn?
Op 18 maart 2008 en in juni 2008 hield de gemeente informatievergaderingen om aan de ongeruste geïnteresseerden duidelijk te maken wat hen te wachten stond. Inspraak was niet meer voorzien, want alles was toen reeds beslist. De bouwmethode werd er uiteengezet en de aannemer verzekerde dat deze de meest veilige is. In plaats van een gigantische bouwput te graven, wordt eerst de waterdichte kuip geplaatst, met een bovenplaat erop. Daarna wordt niveau per niveau uitgegraven. Zo zou er minder risico bestaan op waterverlaging buiten de bouwkuip.
Daarnaast werden bijkomende garanties gegeven. Zo zou er een plaatsbeschrijving opgemaakt worden door de aannemer, 50 meter rond de werfzone, zodat de staat van de omliggende huizen, bij het einde van de werken, daarmee zou kunnen vergeleken worden.
Het gemeentebestuur zou een extra verzekeringspolis 'algemene bouwrisico's' afsluiten voor tien jaar. Het zou ook het onafhankelijk (wat betekent dit eigenlijk?) controlebureau SECO aanstellen om de aannemer en het studiebureau te controleren op een goede uitvoering van de werken.
Maar… het is allemaal anders uitgedraaid dan verwacht. De huizen worden nu toch beschadigd, niet één maar meerdere. Het ligt voor de hand dat de eigenaars van de getroffen woningen in zo’n situatie de handen in elkaar slaan en een soort actiecomité vormen.
Zij zijn ervan overtuigd dat ‘trillingen’ aan de basis liggen van hun ellende. De gebruikte graafmachine zou veel te zwaar zijn en werd er niets gedaan om die trillingen te beperken. Een voorafgaand onderzoek zou niet gebeurd zijn. De vooropgestelde werkmethode, die op de infovergadering uitvoerig werd toegelicht, zou drastisch gewijzigd zijn. Zo zou de aannemer als sinds midden november onafgebroken water aan het wegpompen zijn en zou het plaatsen van de funderingspalen helemaal anders aangepakt zijn.
Een actiecomité heeft in zo’n geval vier mogelijkheden: een brief schrijven naar de aannemer/ bouwheer, de hulp inroepen van de gemeente, een politicus aanspreken of een rechtszaak inspannen.
De aannemer beweert alvast zich helemaal niet aansprakelijk te voelen.
Gemeenteraadslid Liliane Pylyser-Dewulf(CD&V) van de oppositie kaartte het probleem aan tijdens de jongste gemeenteraadszitting. Zij kreeg het ‘laconieke antwoord’ dat de getroffenen zich moeten wenden tot de aannemer en de bouwheer. Het gemeentebestuur stelde ook onomwonden dat aan de vooropgestelde werkwijze niets werd veranderd.
Wie had het anders verwacht? De betrokken ‘kandidaat-schuldigen’ spelen elkaar de zwarte piet toe.
Dit is hier toch een klaar geval. Er zijn eenvoudig vast te stellen barsten, scheuren en verzakkingen. De Heilige Geest heeft het niet gedaan, de bewoners zelf zeker niet. Dus!
Nu zou de gemeente toch gewoon de bouwheer/ aannemer of het controlebureau SECO moeten aanspreken om na te gaan wat er verkeerd gelopen is. Zij beweren een verzekering afgesloten te hebben en bovendien hebben ze de verdomde plicht de belangen van hun bewoners/ kiezers in nood te verdedigen.
Ik heb vandaag eens de site bezocht (zie foto hieronder) en een paar omwonenden zegden mij dat men (SECO?) ondertussen alles genoteerd heeft. Afwachten nu maar? Tot de werken beëindigd zijn en er een nieuwe vaststelling gedaan wordt? En dan? Als de omwonenden geen voldoening krijgen zal er slechts één mogelijkheid overblijven: een goed (en dus duur) advocaat aanspreken en een rechtszaak inspannen, niet enkel tegen de bouwheer/ aannemer maar ook tegen de gemeente.
De fout is bewezen, het oorzakelijk verband tussen de werken en de geleden schade ook, dus…
Waarom ook tegen de overheid? Stel dat de aannemer in de loop van de komende maanden failliet verklaard zou worden (of zich failliet zou laten verklaren), dan kan de overheid, die toch verzekerd is, voor de schade opdraaien.

Zal de gemeente daar nu eindelijk ook eens lessen uit trekken? Zou men misschien beter geen bouwvergunningen meer afleveren voor drie verdiepingen ondergrondse garages als de bodemgesteldheid het niet toelaat?

Ik wens de recentst getroffen inwoners van de Populierenlaan in elk geval veel sterkte, veel geduld maar uiteindelijk ook veel succes.

Bronnen
Artikel van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ van 7 december 2005: “Levensgevaarlijke put wordt aangepakt”
Artikel van Paul Bruneel in ‘Het Laatste Nieuws’ van 12 juni 2008: “Wat als onze huizen scheuren?”
Artikel van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ van 18 januari 2010: “Het gaat van kwaad naar erger”

24-01-2010, 14:11 Geschreven door stammer
Reageren (2)

Er werd nog maar eens een enquête van ‘Het Nieuwsblad’ gepubliceerd.
In de eerste werden de deelnemers gevraagd hun mening uit te brengen over het Middelkerks gemeentebestuur en zijn burgemeester. Het beschamende resultaat daarvan werd door Michel Landuyt schouderophalend weggewuifd met de dooddoener ‘De verkiezingen van 2012 zullen wel een ander beeld geven’.
De meerderheidpartners uit het progressief kartel zagen daarin een bevestiging van hun goed bestuur omdat het onderdeel ‘buitenschoolse opvang en de speelpleinwerking’ wel goed scoorde. Dat ze ‘gebuisd’ werden in het vak ‘Huisvesting’ zagen ze ‘om bestwil’ maar over het hoofd.

Tegelijk met deze enquête lanceerde het blad ook een oproep: “wat moet er volgens u veranderen in uw gemeente?” Iedereen kon voorstellen indienen en de ideeën van anderen beoordelen. Ze kregen daarop 9.820 voorstellen en de krant noemt die ‘ideeën uit de buik van Vlaanderen’.
Het spreekt vanzelf dat de titel van mijn artikel de lading niet dekt. Het zijn niet ‘de’ burgers die gereageerd hebben, maar ‘enkele burgers’.

Volgende voorstellen werden door burgers van onze gemeente ingediend.
Een paar mensen vinden dat er meer randparkings, met shuttle naar het centrum, moeten komen. Jullie weten misschien al dat ik helemaal niet te vinden ben voor nog meer parkings, dus nog meer auto’s in onze gemeente. In Westende - bad kan de dijk vanaf de bestaande randparking bereikt worden door nauwelijks 500 meter te wandelen. Dat is toch gezond!
Er wordt ook geopperd dat toeristen die vuil achterlaten op het strand, zwaar moeten beboet worden. Ook baasjes van honden die de poep van hun lievelingen op straat achterlaten zouden op de bon moeten. Natuurlijk vind ik dat ook. Ik zou er nog iets over paardendrollen aan toevoegen.
Iemand vindt dat er te weinig (goede?) openbare sanitaire installaties zijn, voor de mensen dan.
Een andere vindt dat er te veel hinder is door wegenwerken. Dat zal wel iemand uit de kerngemeente Middelkerke zijn, zeker? Men kan natuurlijk geen omelet bakken zonder eieren te breken. Zolang het maar nuttige werken zijn, die het algemeen belang en niet het imago van een burgemeester dienen en zolang ze rechtvaardig over de deelgemeenten verdeeld worden…
Iemand beweert dat iedereen gelijk moet zijn voor de wet in Middelkerke, met andere woorden dat de blauwe vriendjespolitiek een halt moet toegeroepen worden.
Spijtig dat daar geen voorbeelden van gegeven worden.
Middelkerke beweert altijd ‘kindvriendelijk’ te zijn. Toch vindt iemand dat de gemeente dat onvoldoende is en dat er meer speelpleintjes moeten voorzien worden.
Er is ook een klacht over te weinig groen in het centrum. Wie mijn blogartikel gelezen heeft over het wegnemen van boompjes in onze straten, zal begrijpen dat ik daar volledig mee instem, maar dan niet enkel in het centrum

Zoals jullie kunnen zien heb ik twee bronnen gebruikt voor dit artikel: de website van ‘Het Nieuwsblad’ en de krant zelf. Ik vind het opmerkelijk dat in de gedrukte versie slechts drie van de hier bovenvermelde voorstellen staan: boete voor achterlaten vuil, meer of betere sanitaire installaties en hinder door werken. Geen spoor van vriendjespolitiek noch van kindonvriendelijkheid, noch van shuttle vanaf randparkings, noch over te weinig groen.
Dat zouden zogezegd de sterkste drie zijn. Maar, wie heeft daar eigenlijk over geoordeeld?
In het begeleidend artikel van jvm wordt vermeld ‘Discriminerende of beledigende voorstellen filterden we wel uit onze lijst.’ Is er nog een bijkomende filtering gebeurd met de bedoeling de burgemeester niet te al te zeer te mishagen? Men zou het denken.

Verder nog een woordje over een thema dat aanleunt bij het vorige.
Uit het jaarverslag ‘klachtenbehandeling', dat aan de gemeenteraad werd voorgelegd blijkt dat de burgers in Middelkerke tevreden zijn over de dienstverlening van het gemeentebestuur. Er werden immers gedurende het ganse jaar 2009 slechts vier klachten geregistreerd.
Natuurlijk is dat waar, maar ik geloof evenzeer dat weinig burgers het in hun hoofd halen om een grief of een klacht over te maken via dat kanaal maar naar hun telefoon grijpen om de verantwoordelijke dienst rechtstreeks te contacteren. Daar bestaan zeker geen cijfers over?

Een gemeentebestuur mag niet te vlug tevreden zijn en moet zichzelf steeds weer in vraag stellen!!!! Dat is ‘goed bestuur’!

Bronnen
http://messagent.vummail.be/optiext/optiextension.dll?ID=3z003LuSoi9haun%2BB3locYpYPiWarMQaeCv3Fp&POSTCODE=8430 
‘Het Nieuwsblad’ van 16.01.2010

17-01-2010, 10:37 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een buurthuis (ook wel wijkcentrum of gemeenschapshuis genoemd), is een openbare plaats in een wijk, stadsdeel of dorp, die dienst doet als ontmoetingscentrum voor de bewoners, zowel jongeren als ouderen. Het zou me niet verwonderen dat veel Westendenaars, zeker de dorpsbewoners, nog niet eens weten dat Westende-bad ook zijn buurthuis heeft.
Maar hoe kwam dat er eigenlijk? 
Het gemeentebestuur zou vanaf Westende-bad signalen gekregen hebben over kleine en grotere samenlevingsproblemen, zoals vandalisme, overlast, moeilijk samengaan van jongeren en ouderen of een grote concentratie van mensen in kansarmoede.
Ook zou er een gevoel geleefd hebben van achterstelling en de bewoners zouden “verdrinken” in de toeristische aandacht en de zomerse drukte.
Daarom werd, in samenwerking met ‘Samenlevingsopbouw’ een project opgezet waarbij de bewoners actief betrokken werden bij het opmaken van een leefbaarheidsplan. Daarvoor nam de preventiedienst van de gemeente een opbouwwerker in dienst.
Zo bleek vooral dat veel mensen in Westende-bad behoefte hadden aan meer sociaal contact. Er werd een bewonersgroep opgericht om de resultaten van het onderzoek verder op te volgen. Zij bepleitten dan ook een buurthuis bij het gemeentebestuur en ze kregen het ook.
Inderdaad, daarover werd op 23 mei 2006 in het schepencollege een principieel akkoord afgesloten.
Het huis werd in 2007 geopend, eerst in de Arendlaan. Na twee jaar werking, werden daar op 29 mei 2009 de deuren gesloten. Aangezien meer mensen hun weg naar het buurthuis bleken te vinden, werd de ruimte te beperkt en slecht ingedeeld bevonden en daarom huurde de gemeente er een andere, voor de duur van drie jaar, tot 30 april 2012, deze keer het gelijkvloers van de Meeuwenlaan nummer 37.
De gemeenteraad besliste daarover in de zitting van 12 maart 2009 met 19 stemmen voor en twee tegen (Vlaams Belang).
Op zaterdag 13 juni 2009 had de feestelijke opening plaats door de burgemeester en de schepen van samenlevingsopbouw Verdonck. Alle inwoners van Westende-bad werden van 11 tot 13 uur uitgenodigd voor een aperitiefje met muzikale animatie door de groep Grafitti.

Het is volgens de letterlijke woorden van de verantwoordelijke schepen de bedoeling een ‘laagdrempelig ontmoetings- en informatiepunt in te richten waar alle inwoners van Westende-bad terecht kunnen’ voor een praatje, een kop koffie, om de krant of een tijdschrift te lezen of een gezelschapsspel te spelen.
Er zijn ook praatgroepen Spaans en Frans.
Er wordt ook al eens een voordracht gehouden over allerlei onderwerpen: fair trade, depressies, …
Er worden bingo’s georganiseerd. De drie koningen, sinterklaas en de kerstman komen op bezoek.
Noem maar iets op en het gebeurt er. Er liggen heel wat informatiefolders.
Een computer met internetaansluiting staat gratis ter beschikking.
Woensdagnamiddag is hobbynamiddag.
Sinds 16 mei 2009 kan je er ook OXFAM –producten kopen of bestellen.
Het is geen dienstencentrum, maar volgens schepen Verdonck kunnen er wel afspraken gemaakt worden om met het OCMW samen te werken.
Een buurtwerkster heeft er de leiding. Ze wordt bijgestaan door een actieve groep vrijwilligers. Bezoekers kunnen er altijd gratis terecht tijdens de openingsuren ook zonder eerst lid te worden.

Je vraagt je als burger natuurlijk af wat dit allemaal kost en of dat initiatief zijn prijs wel waard is.
De kosten kunnen ingedeeld worden in installatiekosten en werkingskosten. Vooraleer het appartement kon betrokken worden, moesten eerst aanpassingen gebeuren om de toegankelijkheid voor senioren te verhogen. Tevens moest de gemeente de abonnementen evenals de plaatsing van de distributiesystemen op water-, gas- en elektriciteit, telefoon, teledistributie en internet en de huur van tellers en meters voor zijn rekening nemen. Aangezien het pand niet gemeubileerd was, moesten ook nog meubels (ijskast, tafels, stoelen, rekken, fornuis, kasten, …) voorzien worden.
Schepen Verdonck vond dat de kosten voor dat alles nog meevielen.
De werkingskosten zouden volgens hem beperkt gehouden worden. Iedere huisvader weet nochtans dat de kosten voor verwarming, water en elektriciteit hoog kunnen oplopen. Voeg daarbij een telefoon- en internetverbinding, de jaarlijkse reiniging van de schoorsteen, het onderhoud van tuin en lokalen en je komt aan een niet onaardige som. Als de inboedel nog moet verzekerd worden en er ook nog voorzien moet worden in een polis voor aansprakelijkheid voor brand en voor verhaal der buren en tegen glasbreuk, dan kunnen we spreken van een indrukwekkende som.
Er wordt ook nog een ‘Buurtkrant’ uitgegeven. Papier en afdrukken zijn niet kosteloos.
Een jaarabonnement op een krant kost ook al rap 250 euro. En er liggen 3 dagbladen (waarvan één Franstalige) en één weekblad.
Tel daarbij de maandelijkse basishuurprijs die 950 euro bedraagt, dat is 200 euro duurder dan in de Arendlaan. De gemeente moet tevens de jaarlijkse onroerende voorheffing van 946 euro betalen.
De buurtwerkster tenslotte, wordt betaald door de hogere overheid.
Kan men dat werkelijk nog ‘beperkte’ kosten noemen? Er is natuurlijk een verschil als het niet uit je eigen zak moet komen.
Men kan zich afvragen of daarvoor ook subsidies kunnen verkregen worden. Het antwoord is natuurlijk “natuurlijk!” . Waarvoor worden er nu nog geen premies gegeven? Bij de inrichting van het buurthuis schonk de Koning Boudewijnstichting al een bedrag van 4.000 euro. Op dit tijdstip zou de Middelkerkse aanvraag moeten lopen voor een nieuwe subsidie van 5.000 euro.

Om een voldoende basis te hebben om het huidig artikel te schrijven, heb ik twee bezoekjes gebracht aan het buurthuis. Het huis biedt een zeer brede waaier aan activiteiten aan.
Ik stel me daarbij de vraag of er niet reeds voldoende verenigingen, organisaties, clubs, bonden, vriendenkringen, …. bestaan in de gemeente. Wie een specifieke vereniging of activiteit zoekt, vindt die in de ‘Verenigingengids’. De lijst is indrukwekkend (en misschien zelfs overdreven lang?). Coördinatie en betere samenwerking zouden zeker op hun plaats zijn.
Het volstaat de evenementenkalender van de gemeente te raadplegen om te zien welke rijke mogelijkheden voor ontspanning en voor contact met andere mensen er wel geboden worden.
Er mag ook niet uit het oog verloren worden dat er een lokaal gemeentelijk dienstencentrum bestaat in Middelkerke in ‘de Stille Meers’ met een eigen activiteitenkalender, waar iedereen welkom is.
Er bestaan bibliotheken (in elke deelgemeente), kaartclubs, schaakclubs, bonden voor gepensioneerden (KBG, VLD, S-plus van de SP-a), scrabbelclubs, rummiclubs, petanqueclubs, ….. te veel om allemaal op te sommen.
Met kerstmis worden alleenstaanden thuis afgehaald voor een maaltijd in het casino.
Er bestaat een ‘Bond van de aangespoelden’, met een zeer gevarieerd programma. Ik las in ‘Het Nieuwsblad’ dat de rummiclub van die bond voortaan zal bijeenkomen in de ‘Calidris’. Misschien moet dat gebouw nog intensiever gebruikt worden en meer activiteiten groeperen?
Wie gratis les wenst over de computer en over internet krijgt daartoe de kans in de bibliotheek in
Middelkerke of in de gemeenteschool in Lombardsijde.
Ook hiervoor volstaat het de website van de gemeente te raadplegen.
Is het wel nodig er Engelse en Spaanse les te geven? Als je leest in de ‘Buurkrant’ dat een mevrouw enkel voor de Engelse les komt en een andere een beetje Spaans wil leren omdat ze elk jaar overwintert in Benidorm, dan rijzen toch wel twijfels?
Natuurlijk ontstaat tijdens die lessen ook sociaal contact!
Ik lees dat een bezoeker opgetogen is over het feit dat je slechts 1 consommatie op een namiddag moet bestellen en dat je daarvoor een democratische prijs betaalt in tegenstelling met wat je in een taverne betaalt: “dat kan niet voor elke dag terwijl je in het buurthuis niet voelt dat je iets uitgeeft”.
Is dat geen oneerlijke concurrentie tegenover de horeca?
De verplaatsing naar die overal verspreide activiteiten kan nauwelijks een probleem opleveren.
Gepensioneerden rijden immers gratis op bus en tram en met enkele personenwagens kan veel volk vervoerd worden.
Er zou mij natuurlijk kunnen geantwoord worden dat je in al die opgesomde gemeentelijke activiteiten niet de vriendschap en genegenheid vindt, zoals in een buurthuis. Dat nergens anders zo’n goede sociale contacten gesmeed worden. Daar moet ik op antwoorden “Waar een wil is, is een weg”.

Wie zijn eigenlijk de bezoekers van een buurthuis? Het zouden vooral gepensioneerden zijn. Ze zouden komen uit Westende-bad, maar ook uit andere delen van Middelkerke (?). Alleen al het feit dat het buurthuis gevestigd werd in de badplaats wijst er eigenlijk op dat er weinig autochtone Westendenaars bij zijn. Er wordt nochtans beweerd dat er zowel vaste bewoners als tweede verblijvers langskomen. Het zou eens interessant zijn de percentages te kennen van de categorieën bezoekers. Wordt het huis druk bezocht? Dagelijks zouden er gemiddeld 15 bezoekers komen.
Er zijn mensen die sporadisch komen, er zijn wekelijkse bezoekers en er is een vaste kern van bezoekers, mensen die bijna elke dag komen. Dat zouden er in totaal 100 verschillende zijn.

Ik besef ten volle dat er heel wat oudere mensen een grote behoefte hebben aan sociaal contact.
Ik weet dat ‘aangespoelde’ mensen niet steeds onmiddellijk, spontaan en hartelijk ontvangen worden door de ‘echte’ Westendenaars. Als je ergens gaat wonen, dan moet je echter wel bereid zijn zelf ook stappen te zetten om de toenadering te bevorderen.
Ik twijfel er geen moment aan dat men in zo’n buurthuis een warme omgeving kan creëren waar zeer gemotiveerde vrijwilligers met alle plezier hun medemens willen helpen.
Ik kan er in komen dat het aangenaam is in je eigen straat of achter de hoek een tehuis te vinden waar alle door jou gewenste activiteiten gegroepeerd werden.
Maar wat zou er gebeuren als elke inwoner van de gemeente daar aanspraak op zou maken?
Het gaat hier tenslotte maar om een honderdtal bezoekers, waarvan sommige zelfs geen inwoner van de gemeente zijn? Middelkerke telt wel meer dan 18.000 inwoners.
De grote vraag is dus: zijn de hoge uitgaven voor een buurthuis wel verantwoord? Zelfs als daarvoor subsidies voorzien zijn, dan mag men niet vergeten dat dit eveneens belastinggeld is.
Moet de overheid eigenlijk ingaan op elke wens van zijn burgers? Moet de staat elk van hun moeilijkheden oplossen? Zei John F. Kennedy in zijn inaugurele rede uit 1961 immers niet: “

Ask not what your country can do for you - ask what you can do for your country.”

Moet de solidariteit tussen de burgers onderling, zonder tussenkomst van de overheid, niet meer en intenser gestimuleerd worden? Initiatieven zoals de ‘Bond van de aangespoelden’ (alleen al de naam!!!) en ‘Buurthuis’ werken eerder het isolement in de hand. Zo krijgen de integratie en een beter sociaal contact met de autochtone Westendse inwoner, zeker weinig kansen.

Men zou zowaar de indruk krijgen dat België een verwaarloosbare staatsschuld heeft en dat de Vlaamse en federale begrotingen geen miljardentekorten vertonen. Of trekt ons gemeentebestuur zich daar niets van aan? Hebben zij echt geld te veel?

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Buurthuis
http://www.middelkerke.be/page163211123.aspx
http://www.middelkerke.be/resources/12/Buurtwerk/buurtkrant%20XL%20mei09.pdf
http://blog.seniorennet.be/buurthuiswestende/
http://194.78.179.77/evenementen/volledige_kalender.asp
http://www.ocmwmiddelkerke.be/ldc.asp
http://www.vldmiddelkerke.be/?content=LBG
http://acv-oostende-westhoek.acv-online.be/Images/2005-09-02b_tcm67-79260.pdf

10-01-2010, 11:09 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Jegiedur toch we vakaansu get? E jundr genootn van du sneeëw? Twas langu guleen, ee, dat nog wit lag? Woörn jundur kiendurs bliedu? Eën zu sneeëwvint gumakt? Met usjarpu an? En unoeët up zu kop? En uworkul in platsu van uneuzu? En kooltjus in zu noogun? Eën zu gusliedurt up ties ook?
Twas gledug, ee, op stroötu? Up du trotwar kostju beetur staptju voe staptju voruutgoön zodoanig da ju gin tuumuletu maktu of da ju nie struukuldu.
Twas koet, ee, mo met u wuln sjarpu oovur ju sjhoeru en roent ju neku, gieng ut. Twas wel gin weeru voe tu goön wanguln. Veelu voök wastur nie op stroötu. Zu wildn nie lieën van du koedu. U goe bugun van du wientur, zijnkik.

E ju noa du kestemesse gewist? En wa zeit du pastre? Was du kerke schoane versierd?

Ê ju met kestavond of oedejoarsavond gon etn? Of ê ju thuus getn? Lagen dur vele paksjes oendr du kesboom? Met luchtjes die foenkeln? Op du latste dag van tjoar gonkik altied gon etn in u ristorang woa dat nie al tu diere is. tZat doa vele voak. Sjaanse da mu besteld haddn. Wieddr woarn me vuuvn. Mu paktn wieddr allemalle toedejoarsmenu. Das altied met u goe flessche wien, é. Ju moet uplettn daje nie tuvele drienkt, want oju moe bloazn van du poliesje, zie ju du sigaar, é? Sigaar? Ju magt doa nie mi smorn, wè. Aschepottn stoan der nowers mir op tafel, ju moe moa noa buutn goan, zeggn zu, da ju dandre menschn nie ambeteert en danzu gin loengkankr kriegn.
Maddn wieddr uus u bitje upgetietematooid, mu vrouwe met u nieuw kleeëd en heur hoar gedoan en ik metu nieuwe plastrong en mu sjchonste sjchoen. Kuurieuzeneuze lik of dank zien kekn kik uki goeëd roend. An tene tafeltje zatn er vier (rieke?) sjieke tiepn die tegn de garsong zeien dat de muziek te luude speelde, an tandere u vrimde vint die klapte met u vrouwe die in posiesje was. Kzagn ook u madam met heur zeune, u droeve joeng want nu stak zu toenge uut no mu. Kekn ook onk utwien kendn, mo da was tgeval nie.
Wiljegieddr wetn wadamme getn ên? Gaptjes bie dun aperitief en tonne u tallore ossestêrtsoepe met doabie broad en beutr, doarachtr u sjhuttel vleeës, ju kost kiezn van tzwien, van du koeë of van tkoaf, me petattn nateurlik en metu miengelienge van groensels, andjoens en pret en workels en salaa en tomattn. Ju kost wien kriegn zovele of daju wilde mo tstoend ook u bottl woatr op taafle. Klieëtn toch we mu ferchette uut munandn voln zekr! Tis altied tzeste me joen, zei mu vrouwe. Zaa gliek!
Om tendign wierd ur u tasse kaffie, al dan nie me suukr en mëk, en u stiksje toarte op taafle gebrocht. Ot twoave was, kregn mu glas champagne. Men ton u bitje gedansn en geklapt en ot snuchtens viere was wierdn mu moeë en hen mu noruus gereen. Gelukkig weun mu do nie al tu verre van.

An aal du menschen die Westêns verstoan, mu beste wenschen

Op 17 maart 2008 bracht ik reeds een stukje in de Westendse streektaal. Waarom ik het nu weer doe?
Omdat ik vind dat ons dialect tot onze cultuur behoort en dat het niet mag uitsterven. Het is de taal die ik als kleine jongen aanleerde en waarmee ik mijn jeugd doorgebracht heb.
Toen wij in Oostende op het atheneum zaten was er een zeldzame vogel die ABN (Algemeen Beschaafd Nederlands) sprak. Hij werd ‘de dikke nek’ genoemd. Niet dat ik dat goedkeur.
Er is ondertussen veel veranderd.
Veel ouders vinden namelijk dat hun kinderen betere kansen in het leven krijgen als ze er altijd AN (Algemeen Nederlands) tegen spreken. Als je dat wil doen, moet je die taal natuurlijk zelf wel beheersen.
En zo talrijk zijn zulke ouders nu ook weer niet.
Als vader en moeder een verschillende streektaal spreken, is het aangewezen de kinderen aan te spreken in de standaardtaal. Als de ouders, al dan niet gemengd wat streektaal betreft, in een andere regio gaan wonen, is het wel niet aangewezen om het eigen taaltje verder te gebruiken tegen een kind, dat op de speelplaats op school weer wat anders te horen krijgt.
De kinderen horen ook Nederlands op de televisie. Een correcte taal is dit zeer dikwijls niet.
Op veel scholen wordt ‘verkavelingsvlaams’ aangeleerd in plaats van correct Nederlands. Wie in het dialect opgevoed is, heeft het soms gemakkelijker om in te zien dat verkavelingsvlaams geen standaardtaal is. Wie opgevoed is met de idee dat verkavelingsvlaams de standaardtaal is, beseft gewoon niet wat er mis is.

In het fictief verhaaltje hiervoor zijn heel wat eigenaardigheden van de Westendse streektaal verwerkt.

Bronnen
http://forum.politics.be/showthread.php?p=4502147
http://www.encyclo.nl/begrip/Tussentaal
http://taalschrift.org/discussie/000457.html

03-01-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Na zo’n lange periode van warm weer (wegens de opwarming van de aarde, weet je wel), heeft de winter ons eigenlijk overvallen. We waren er helemaal niet op voorbereid. Verlaging van de temperatuur, veel wind en neerslag, dat zijn we tegen het einde van een jaar wel gewoon. Maar sneeuw en ijzel? Zoveel sneeuw hebben we in lange tijd niet meer gezien. Kinderen kunnen er wel van genieten en ook volwassenen voelen zich nog wel eens kind en gooien graag een sneeuwballetje.
Maar als sneeuw en ijzel onze wegen spekglad maken, dan houdt de pret op.

De voorbije dagen heb ik al ‘tonnen’ sneeuw geruimd. Je gaat er niet van dood, dat niet, integendeel, het is zelfs gezond, maar waarom zijn er dan zo weinig mensen die het doen?
‘Iedereen moet voor zijn eigen deur vegen’, zegt een spreekwoord, maar vele schijnen de dubbelzinnigheid daarvan niet begrepen te hebben. Ooit was iedereen toch verplicht bij sneeuw en gladheid zijn eigen stoep begaanbaar te houden?
Omdat mijn overgebuur en ikzelf, beide niet meer van de allerjongste, schijnbaar weinig gezelschap kregen van andere straatbewoners, vroeg ik mij af of de politieverordening (APV) van onze gemeente voorziet in een verplichting dienaangaande. Ik lees in ‘artikel 7 ter’ dat “de bewoners bij sneeuwval en ijzel verplicht zijn op de voetpaden voor gebouwen en onbebouwde percelen een doorgang voor voetgangers vrij te maken en het nodige te doen om de gladheid te bestrijden.”
Ik neem dus aan dat wie dit niet doet, verantwoordelijk kan gesteld worden wanneer er een voetganger valt op de stoep en verwondingen oploopt.
Iets opleggen of verbieden kan maar doeltreffend zijn als er ook controles uitgevoerd worden om de overtreders op te sporen. Hebben jullie al ooit een wijkagent gezien die zich daarmee bezig hield? “Er zijn andere prioriteiten” hoor ik weeral zeggen. En de stoepen blijven dus maar glad en gevaarlijk.
De overheid moet natuurlijk ook het voorbeeld geven. Ik heb alvast één gebouw gezien waar dat niet het geval was.
Zou men dan misschien minimaal eens een campagne kunnen voeren teneinde de bewoners van onze gemeente op hun plichten te wijzen?

In de voorbije sneeuwweek begaf ik mij ook enkele zeldzame keren met de wagen, voorzichtig glijdend, naar de meer bewoonde wereld. Alle hoofdwegen netjes geruimd, zout gestrooid, kortom de autochauffeurs waren tevreden. Aan de fietsers zal men niet gedacht hebben, zeker?
De parkings van de grote warenhuizen lagen vol met sneeuw. Maar ja, ruimen verhoogt de winsten niet, hé? Waar is toch de tijd dat de klant koning was? 
Maar, waarom wordt er bij ons in de zijstraten niet geruimd en gestrooid? Beschouwt men die misschien als een onderontwikkeld gebied? Natuurlijk rijden daar minder auto’s, maar daar staan ook palen en daar zijn ook grachten om tegen of in te schuiven. Moeten wij dan ook onze stoep niet ruimen?

Als het vriest en sneeuwt zitten wij lekker binnen. Dat is spijtig genoeg niet voor iedereen het geval.
Een probleem van daklozen hier bij ons, is mij niet bekend. Maar vogels vliegen er hier wel en misschien moeten wij dan daar eens aan denken.
Vogels sterven normaal gezien niet van de koude, wel van een langdurige voedsel- en waterschaarste. Sneeuw kunnen ze drinken, maar die bedekt ook hun voedsel en daarom moeten wij, vogelliefhebbers, eens ons gevoel laten spreken. Maar wat serveer je aan vogels? Kenners zeggen ons dat we voor een gevarieerde voeding moeten zorgen. Hoe meer vogels, hoe meer smaken en eetgewoontes: Welke vogels heb jij in jouw tuin? Kijk maar eens op
http://www.infotalia.com/nld/tuin/tuinaanleg_en_onderhoud/dieren_in_de_tuin/dier_detail.asp?id=2215 
Hieronder vinden jullie de kerst- en oudejaarsmenu’s van enkele bij ons veel voorkomende vogeltypes.
Merels en spreeuwen houden van meelwormen, insectenpastei, plantaardig vet, ongezouten spekzwoerd en vetbollen. Maar spreeuwen hebben eigenlijk een voorkeur voor overrijpe peren en appelen, rozijnen, bessen en krenten.
Mussen en houtduiven vinden zonnebloempitten, gerst, gemengde onkruidzaden en havermout het lekkerst.
Maar een hongerige vogel zal wel alles eten, zeker?
De vraag die men zich kan en moet stellen aan de kust, is ‘Als ik vogels voeder, trek ik dan geen meeuwen aan?' In de meeste badplaatsen is het namelijk verboden meeuwen te voederen. In Oostende is daar zelfs een boete van 250 euro aan verbonden.
De algemene politieverordening van Middelkerke voorziet in artikel 101:
“Het is verboden op de openbare weg en op openbare plaatsen, zoals strand, duinen, parken en tuinen eender welke materie voor de voeding van zwervende dieren, duiven of zeevogels achter te laten, te deponeren of te werpen, met uitzondering van de voeding voor de vogels bij vriesweer.”
In Knokke-Heist wordt gezegd dat de meeuwen het toerisme bedreigen. De badgasten klagen steen en been omdat de vogels voor zoveel overlast zorgen. Ze pikken vuilniszakken open en halen vuilbakken leeg, waardoor ze ook nog eens ratten aantrekken. Ze krijsen in de vroege uurtjes en durven ook al eens brutaal uit de hoek komen. Niet enkel als ze gestoord worden, maar ze vallen ook toeristen aan omdat ze het gemunt hebben op hun aperitiefhapjes, hun belegd broodje of hun pakje friet. De bewoners van enkele appartementen in Knokke-Heist zouden volgens het gemeentebestuur door het gedrag van de zilvermeeuwen niet meer op hun balkon durven komen.
In de zomer doen horeca-uitbaters op de zeedijk ook hun zegje want zij houden evenmin van die vogels. De dierlijke uitwerpselen vallen op de kledij en in de glazen en het eten van toeristen, die op hun terras zitten. Badkarhouders hebben vooral last van de uitwerpselen op de windschermen, ligkussens en overtrekken die ze ’s nachts over hun materiaal leggen.
Het probleem is dus zo goed als algemeen en daarom werd op initiatief van het Coördinatiepunt Duurzaam Kustbeheer zelfs een website over het ‘meeuwenprobleem’ gemaakt: http://www.meeuwenindestad.be/nl/meeuwenoverlast/overlast-beperken/
Een eenvoudige oplossing bestaat er weliswaar niet. Verdelging is niet toegelaten want meeuwen zijn door een Europese Vogelrichtlijn beschermde zeevogels.. Oostende heeft daarom een valkenier ingeschakeld. De aanwezigheid van valken zou voorkomen dat de meeuwen een nest bouwen.
De gemeentebesturen kunnen niet elk dak in het oog houden. Daarom moeten inwoners en bezoekers van onze badplaatsen meehelpen door van begin april tot einde juni hun daken te inspecteren. In die periode zoeken meeuwen een broedplek. Als ze continu gestoord worden, trekken ze vanzelf naar een andere plaats. In ieder geval heeft het geen zin om de eieren te vernietigen. Dat is verboden en het helpt niet. Het zou in de meeuwennatuur liggen dat ze onmiddellijk weer nieuwe eieren leggen.
De overheid zal daar dus eens diep moeten over nadenken en de oorlog verklaren aan de zilvermeeuw. Opgepast, want die laat zich niet doen!

Ja, de besneeuwde daken en bomen bieden een feeëriek beeld en de vrieskou doodt de bacteriën, maar geef mij toch maar de (warme) zomer.

27-12-2009, 10:52 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Twee weken geleden heb ik ruime aandacht besteed aan de enquête van “Het Nieuwsblad” en van radio 2 over de burgemeesters en de gemeentebesturen.
Aangezien hij daarin geen goed figuur sloeg, vond Michel Landuyt dat men zoiets maar niet te ernstig moet nemen. Voor hem zal het immers in 2012 in het kieshokje moeten gebeuren.
Zijn twee schepenen van het Progressief Kartel, Geert Verdonck en Lode Maesen, schijnen er echter duidelijk anders over te oordelen.
In ‘Het Nieuwsblad’ las ik namelijk dat zij uiterst tevreden zijn met de resultaten van het recent rapport. Daaruit bleek namelijk dat de buitenschoolse opvang en de speelpleinwerking de hoogste score behaalden, namelijk 74 op 100. 
                                                              2009 2006 Gemiddelde

Buitenschoolse opvang en speelpleinwerking      74     68           71
Betaalbaarheid woningen                                     42     41

Kinderopvang behoort inderdaad tot de bevoegdheid van Verdonck. Goed werk, dus!, Maar toch is Middelkerke daarmee nog niet bij de koplopers aangezien het gemiddelde voor Vlaanderen 71% bedraagt, maar goed…
Vorige week haalde ik de woorden aan van de voorzitter van de CD&V die beweerde dat er nogal wat geruzied wordt tussen de meerderheidspartijen. De vijftien domeinen, waarvoor het kartel toch mee verantwoordelijk is, werden globaal slecht beoordeeld. Omdat er één is met een wat betere score en die opdracht binnen de bevoegdheid valt van één van hun schepenen, kraait het kartel daarvoor victorie. Ik heb daar vragen bij. Vinden zij dat wel loyaal of willen zij juist de tegenstelling tussen de twee schepenengroepen beklemtonen?
Mag ik bovendien ook eens verwijzen naar de povere score voor ‘huisvesting’? Dat is toch ook een verantwoordelijkheidsdomein van het kartel? Daar heb ik niets over gehoord of gelezen?

Deze week bereikte ons dan iets wat als ‘beter nieuws’ zou kunnen bestempeld worden: in een rangschikking van de groenste gemeenten van Vlaanderen staat Middelkerke op een verdienstelijke 43 ste plaats. Op het eerste gezicht dacht ik dat het ging over de leefkwaliteit: groen, netheid, lawaai- en geurhinder. Maar neen, dat werd in de vorige enquête beoordeeld en daar kwam Middelkerke met 64% niet zo goed uit.
Het betreft hier echter geen beoordeling door de inwoners maar een onderzoek van de (commerciële) Vlaamse Televisie Maatschappij (VTM) in samenwerking met de Vlaamse Energieregulator VREG en de distributiebedrijven Infrax en Eandis. De eerst geplaatste gemeenten zouden diegene zijn die hun inwoners het meest motiveerden om energievriendelijk te wonen. Het uitdelen van premies voor isolatie van dak en ramen of voor het plaatsen van een condensatieketel, zouden daar voorbeelden van zijn.
Het is daarom bijzonder interessant om na te gaan op welke gemeentelijke milieupremies, die de productie van groene stroom moeten bevorderen, men in onze gemeente kan rekenen?

Zie http://www.middelkerke.be/page20441619.aspx en   http://www.premiezoeker.be/premie_info?premie=4109&bid=17

Er bestaan twee premies en de eerste kan gaan naar diegene die een zonneboiler plaatsen. Door gebruik te maken van de zonnestralen, zelfs in de winter als die schaars zijn, kan men aldus voldoende warm water maken voor het dagelijks gebruik van warm kraanwater. De gemeente heeft daartoe reeds het voorbeeld gegeven door op het dak van de sporthal in Leffinge een boiler te plaatsen voor de verwarming en het douchewater. Naast de premie van 75 euro per vierkante meter collectoroppervlak die Infrax betaalt, voorziet de gemeente nog een premie van 400 euro.
Er bestaat ook een gemeentelijke premie van 400 euro voor het plaatsen van zonnepanelen.

De onderzoekers brachten ook in kaart hoeveel hernieuwbare en groene stroom er wordt geproduceerd op het grondgebied van alle gemeenten. Groene stroom is elektriciteit opgewekt door duurzame energiebronnen. Het idee daarachter is dat daarmee de uitstoot van koolstofdioxide (CO₂) en andere schadelijke emissies (NO_x, SO₂, roet, …) wordt verminderd. Daardoor zou de toename van het broeikaseffect wat vertragen.

De onderzoekers beweren dat er rekening gehouden werd met “energie die gewonnen wordt uit wind, water, warmtekrachtkoppeling, wkk bio, stoomturbines en zonnepanelen, uitgezonderd bij particulieren”.
Laten we dus eens bekijken wat dit allemaal inhoudt.
Iedereen kent natuurlijk de eerste vorm, namelijk de windmolens van Elektrawinds, aangezien er drie de omgeving van de Boterdijk sieren of ontsieren, al naargelang uw mening. Ze vertegenwoordigen respectievelijk vermogens van 0,7 MW, 0,8 MW en 0,9 MW.
Met ‘Water’ wordt eigenlijk ‘naar beneden stromend water’ bedoeld omdat een verval nodig is om daar energie uit te halen. In ons vlakke Vlaanderen kan dat nauwelijks toegepast worden en ook Middelkerke put daaruit dus geen energie.
Bio wkk is een warmtekrachtkoppeling met als brandstof biomassa (voorbeelden: hout, schors, zaagmeel, snoeihout) of biogas, bijvoorbeeld geproduceerd uit mest of organisch afval uit de landbouw. Het is een installatie die tegelijk stroom en nuttige warmte produceert.
Op dit ogenblik zou er, op privé-initiatief, een aanvraag lopen bij de provincie om in Middelkerke een biogasinstallatie te mogen bouwen die 60 % van de totale Middelkerkse elektriciteit zou maken.
Reeds jaren is in het OCMW een warmtekrachtkoppeling operationeel. De productie- en restwarmte wordt gebruikt voor verwarmingswater en waswater.
Een stoomturbine is een machine die met behulp van verzadigde oververhitte stoom, in beweging wordt gezet. Ik kan jullie geen voorbeeld geven van het gebruik daarvan in onze gemeente.
Aan de Boterdijk staan ook nog 7700 fotovoltaïsche (PV) zonnepanelen van Elektrawinds, Ze zetten het invallend zonnelicht om in elektriciteit en zijn goed zijn voor een geïnstalleerd vermogen van 1,3 MW.
Op het dak van het OCMW staat ook een installatie met PV- panelen van 47 kWh die 39.950 kWh of 39,950 MWh groene stroom per jaar produceert.
In de groene stroom - rangschikking werd wel geen rekening gehouden met de zonnepanelen bij particulieren omdat de VREG niet over ‘gecoördineerde recente cijfers’ beschikt.
Ik heb de indruk dat nog maar weinig private huizen bij ons daarmee uitgerust zijn. In Westende- dorp heb ik er (voorlopig) maar twee gevonden, één in de Dahliastraat 2 en één in de Matthieulaan 20. In Lombardsijde langs de Koninklijke baan zag ik er ook twee.

Sommige specialisten beweren dat in de komende 20 tot 30 jaar alleen met windmolens veel groene stroom zal kunnen opgewekt worden. In één van mijn volgende bijdragen zal ik het daarover eens uitgebreid hebben. Nochtans zijn er ook heel wat die veel heil verwachten van biomassa. In het kader van de doelstelling voor België om tegen 2020 13 % groene stroom te produceren, maakte de Vlaamse instelling voor technologisch onderzoek (VIPO) daarover een studie. Zij beweren dat de helft uit biomassa zal komen.

Mag de gemeente nu fier zijn op die 43^ste plaats en de 1.932 kWh groene stroom die ze produceerde per inwoner en per jaar? Laat ons daar maar niet te hoog mee oplopen.
Specialisten hebben nogal wat bedenkingen bij de manier waarop die lijst opgesteld werd.
Eerst en vooral vinden ze de titel misleidend. Je kunt namelijk verkeerdelijk denken dat het enkel gaat over de gemeente, dus gemeentebestuur en beleid, maar het gaat evengoed (en vooral?) over de initiatieven van particulieren en bedrijven.
De lijst zou ook niet controleerbaar zijn want ze vermeldt niet welke eenheden zorgden voor de productie van de groene stroom. Ik heb daarom mijn licht opgestoken bij de gemeentelijke milieudienst die mij welwillend een gedeelte van de nodige informatie verstrekt heeft. Mijn dank daarvoor!
Volgens de lijst zou dus in Middelkerke per inwoner en per jaar 1.932 kWh groene stroom geproduceerd worden. Voor 18.000 inwoners (afgerond) maakt dat dus een totale hoeveelheid van 34.776.000 kilowatt/uur of 34.776 Megawatt/uur of 34,776 Gigawatt/uur. Daarvan nemen de drie windmolens er afgerond 5.500 MWh voor hun rekening (op basis van gemiddeld 2000 ‘vollast-uren’) en de 7700 zonnepanelen zorgen voor eenjaaropbrengst van 1.105 MWh. (1300 kWh x 850 vollast-uren).
Tussendoor wil ik toch vermelden dat ik deze informatie ook vroeg aan de woordvoerster van Elektrawinds (Marleen Vanhecke), maar dat ik helaas geen antwoord mocht ontvangen.
Waar komen de overige circa 28 GWh vandaan? Daar is dus geen duidelijkheid over!
Zouden die misschien uit de industrie komen? Ze worden altijd ‘vervuilers’ genoemd en nu worden ze ineens de ‘redders des vaderlands’.

Hoe komt VREG eigenlijk aan die gegevens?
Het Vlaams Gewest legt in haar elektriciteitsdecreet aan energieleveranciers de verplichting op om een bepaald percentage van de totale hoeveelheid jaarlijks geleverde energie voor te behouden voor groene stroom. Hiervoor moeten ze zogenoemde “groene stroom - certificaten” (GSC) (1 certificaat per MWh groene stroom) inleveren bij de VREG. Ze kunnen die bekomen door ofwel zelf groene stroom op te wekken, ofwel door certificaten over te kopen van particuliere producenten (gezinnen, bedrijven, boeren). De gebruiker krijgt hiervoor in het totaal tot het einde van dit jaar 450 euro per certificaat gedurende 20 jaar maar vanaf 2010 zal dat nog slechts 350 euro zijn.
Jullie kunnen er alles over lezen op de website van de VREG.
Er wordt ook beweerd dat de gegevens van de lijst onvolledig zijn. De VREG heeft enkel zicht op installaties die geplaatst werden nadat de regelgeving rond GSC en WKK-C 2002 in voege is getreden. Een bedrijf dat een WKK-C initiatief opgestart heeft vóór 2002, wordt daarvoor niet beloond in de lijst want ze zitten niet in de gegevensbank van de VREG. Deze kijkt momenteel aan tegen een grote achterstand. Zo worden ze momenteel overstelpt met aanvragen voor zonnepanelen door diegene die nog willen profiteren van de huidige prijs van een certificaat.
De parameter "geproduceerde groene stroom per inwoner" is voordelig voor gemeenten met weinig inwoners en met veel bedrijven die groene stroom - initiatieven hebben genomen.
Is het energiepark van Elektrawinds aan de Boterdijk dan de verdienste van de gemeente? De locatie werd uitverkoren omdat er aan de kust meer wind is en ook meer zon voor de panelen. Het gemeentebestuur moest er enkel mee akkoord gaan.

Ik ben ervan overtuigd dat de gemeente of zijn milieudienst elke mogelijkheid zal aangrijpen om in te spelen op gunstig gebruik en productie van energie. Volgens de milieudienst besteden ze bij nieuwbouw en renovatie grote aandacht aan isolatie volgens het principe “energie die we niet gebruiken of besparen moeten we ook niet maken”. Dat is zeer verstandig. Telkens zich een mogelijkheid voordoet om groene stroom te produceren zou men die grijpen. Dat is fijn! Hoe klein hun bijdrage ook mag zijn ten opzichte van die van de privésector, ze zal steeds lovenswaardig zijn.

Bronnen:
ir Eddie Louwie Sectorfunctionaris Milieu van Middelkerke
http://www.vreg.be/nl/zonnepanelen/kleine%20installaties/00_home.asp

20-12-2009, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)