Waarom is of was er luchtdoelartillerie nodig? Om grondtroepen of gronddoelen (of schepen bij de zeemacht) te verdedigen tegen aanvallen uit de lucht, natuurlijk. Hoewel er reeds een eerste vliegtuig over België vloog in 1908, en er daarna proeven gedaan werden om er post en passagiers mee te vervoeren werd het eigenlijk vooral als sport- en stuntapparaat gebruikt. De Europese legers interesseerden zich wel reeds in 1911 voor deze nieuwe ontwikkeling maar de Eerste Wereldoorlog bespoedigde natuurlijk de ontwikkeling van het militair vliegtuig. Men begon vliegtuigen in te zetten om te verkennen. Toen de vijanden vervolgens met elkaar in conflict kwamen in de lucht, kwam het jachtvliegtuig in beeld. Het werd uitgerust met mitrailleurs op de motorkap. Door Sikorsky's experimenten met viermotorige vliegtuigen gingen bommenwerpers tot de mogelijkheden behoren.
In België duurde het eigenlijk veel te lang vooraleer de ministeries en de militaire staven tot het besef kwamen dat het vliegwezen zich in snel tempo ontwikkelde en dat het dus aangewezen was aangepaste middelen te voorzien om aan deze bedreiging het hoofd te bieden.
Luitenant-Generaal Théophile Van De Putte, een koppige West-Vlaming geboren te Leffinge in 1874, speelde daarin een hoofdrol. Hij was trouwens commandant van de luchtverdedigingstroepen van 1929 tot 1936.

                 

De bestaande luchtdoelartilleriemiddelen werden gecentraliseerd en er moest modern materieel aangeschaft worden. De wapens en de eenheden, die zich rond Antwerpen in de forten bevonden, werden samengetrokken in de Sint-Annakazerne te Laken. Weldra werd een regiment ‘Territoriale Verdediging tegen Luchtdoelen’ opgericht. Dat omvatte onder andere een technische dienst, die vanaf 1921, samen met de school, proefvuren uitvoerde aan de kust vanaf de wijk ‘Crocodile’.

                  

Omdat de school in Laken te klein werd voor de luchtdoelartillerie in volle uitbreiding en aangezien alle schietoefeningen aan de kust gebeurden, was het bijgevolg logisch hier bij ons te zoeken naar een vervangoplossing.

In 1946 werd de luchtdoelartillerieschool heropgericht in Helchteren en in hetzelfde jaar overgebracht naar Brasschaat. Op 1 februari 1951 werd ze overgeplaatst naar Lombardsijde waar op 29 november 1951 de BENELUX – school opgericht werd. Ze had als opdracht de gezamenlijke vorming van Belgische en Nederlandse jonge artillerieofficieren en – onderofficieren.
Ze bleef bestaan tot in 1959.
De bezetting van het kamp bereikte een hoogtepunt in de jaren 1953-1955. Wie herinnert zich niet de weekendrappels van de ‘kampmannen’. Toen waren er in het dorp Lombardsijde heel veel cafés. De militaire politie moest er toen bijna elke avond optreden omdat er altijd wel enkele militairen voor ‘ambras’ zorgden.
De oudsten onder jullie zullen zich waarschijnlijk ook nog herinneren dat er zeewaarts geschoten werd op schijven getrokken door bemande vliegtuigen (o.a. de Spitfire) en vanaf 1953 op schietschijven gesleept door van op de grond met radio gestuurde vliegtuigjes, die bij een crash in zee met een amfibievoertuig moesten opgehaald worden. Dat was de taak van het detachement radiogeleide schietschijven, dat op 5 mei 1954 opgericht werd.
Om de veiligheid van de scheepvaart te garanderen wordt dan een gedeelte van de zee (of sector genoemd) ontzegd aan alle scheepvaart. De vissers in Nieuwpoort, die daarvan op de hoogte waren/ zijn, dank zij de 'Berichten Aan Zeevarenden' moesten/ moeten dan rond de sector varen om hun visvangst uit te oefenen. Wie zich daaraan niet hield/houdt, werd/wordt geldelijk beboet. Ik weet niet hoe hoog de boetes nu zijn, maar destijds waren die zo laag dat veel vissers die liever betaalden dan de tijdrovende en brandstofverslindende omweg te maken.
De schietende eenheden moesten dus om de haverklap het vuur staken en uren wachten tot de sector weer vrijkwam. Het lawaai dat de kanonnen maakten, afhankelijk van de windrichting, werd door de toeristen niet bijzonder geapprecieerd. De autochtone bevolking stond er iets verdraagzamer tegenover. Omdat ze er gewoon aan geraakten of omdat ze ook de positieve kanten van het kamp inzagen?
De politici meenden echter toch actie te moeten ondernemen en zo werd er op zeker ogenblik beslist dat er van 15 juni tot 15 september niet meer mocht gevuurd worden. ‘Kampioen politicus’ Georges Mommerency, burgemeester van Nieuwpoort, was natuurlijk op de hoogte van die schorsing. Toch verklaarde hij elk jaar voor de start ervan aan de pers “dat hij zich beklaagd had bij de minister van landsverdediging en zie …. enkele dagen later hoorde men niet meer schieten”.
Dank zij Georges, natuurlijk!

Het kamp had voor de ‘burgerbevolking, zoals de militairen die noemen, hoewel ze zelf ook burgers zijn, inderdaad niet enkel negatieve kanten.
Zeer talrijk zijn de jeugdgroepen die er hun jaarlijks kamp inrichtten. Hoeveel scholen hebben er niet een bezoek gebracht aan de kazerne? Vroeger nog veel meer dan nu, was de militaire leefwereld onbekend voor wie geen militaire dienst deed. Mede door de opendeurdagen die regelmatig plaatsvonden, werden de contacten met de bevolking geleidelijk aan verbeterd.
Veel handelaars, ook lokale, hebben kunnen ondervinden dat de kazerne een groot pluspunt was.
Hoeveel verenigingen hebben niet een beroep gedaan op de sportinstallaties van de kazerne? (voetbalveld en turnzaal) De kazerne stond ook vanaf 1961 open voor groepen die er sociale vakanties inrichtten.
Hoeveel lijnvissers hebben vroeger niet van de doorgang van het kamp gebruik gemaakt om hun geliefkoosde sport te beoefenen?
Hoeveel groepen gehandicapten zouden er wel niet ontvangen geweest zijn in de kazerne? (vb ‘Duinhelm’ uit Oostende).
De eenheden van het kwartier hebben er ook altijd een punt van gemaakt om instellingen voor gehandicapten moreel en financieel bij te staan.

Zoals overal in de wereld, zijn militaire domeinen die niet zo maar door iedereen mogen betreden worden, gunstige terreinen waar (voor onze streek zeldzame) vogels graag broeden en waar vaak zeldzame planten en bloemen groeien.
Het kamp organiseert ook reeds sinds 1973 met manschappen en materiaal de vierdaagse mars van de IJzer. Dat was einde augustus 2010 opnieuw een topevenement voor Nieuwpoort, Koksijde, Poperinge, Diksmuide en Ieper.
Het was niet zo bekend maar een groep militairen baatten van 1968 tot 1982 een geroemd radiostation voor amateurs (ON6AA) uit en konden alzo noodhulp bezorgen aan wanhopige over de gehele wereld.

Het kamp is ook twee keer de inzet gezet van de fusies van de gemeenten, in 1971 tussen Westende en Lombardsijde en in 1977 tussen Middelkerke en Nieuwpoort.
Hoewel Lombardsijde destijds zelf vragende partij was om het kamp op zijn grondgebied te krijgen, vond het bestuur in de zestiger jaren dat de tegen de kust aanliggende kazerne eigenlijk de ontwikkeling van de gemeente belemmerde. Eigenlijk werd dat argument gebruikt om zich Westends grondgebied te kunnen toe-eigenen.
Bij de fusie van 1977 werd het kamp bij Nieuwpoort gevoegd.

Tenslotte moet ik het toch ook nog wat meer hebben over de militairen die in het kamp gekazerneerd waren of er verbleven.
Vanaf 1960 sprak men van de luchtdoelartillerieschool, die steeds de kern of hoofdbrok van de kazerne uitmaakte.
Ook andere machten en wapens vonden er in de loop van de tijd een onderkomen. Zo was er van 1958 tot 1983 een marinebasis gevestigd aan de IJzermonding.
Het 3^de bataljon Para verbleef er van 1962 tot 1967 vooraleer naar Tielen te vertrekken. Van 1969 tot 1970 was het 3de Cyclisten er ondergebracht.
Vooraleer naar hun plaats in de HAWK – gordel in Duitsland te vertrekken, werden het 43ste artilleriebataljon HAWK (juli 1963 – juni 1966) en het 62ste artilleriebataljon HAWK (mei 1967 – oktober 1969) er tijdelijk ingekwartierd.
Ingevolge een Belgisch – Nederlandse overeenkomst over de gezamenlijke opleiding van radar- en raketherstellers voor die HAWK – eenheden nam een Nederlands opleidingsdetachement hier zijn intrek van 1965 tot 1978.
Vergeten we tenslotte niet dat in totaal 12.000 rekruten, bestemd voor alle wapens, hier een eerste opleiding van 1 maand ‘genoten’ en dat in de periode 1980 - 1986.

Op 26 april 1991, na een verblijf van 28 jaar in Duitsland verhuisde het 14de Artillerieregiment van Spich naar Nieuwpoort om er geïntegreerd te worden in de Luchtdoelartillerieschool als eerste schoolbataljon van de Landmacht.
Op 1 juli 1994 werd de Luchtdoelartillerieschool afgeschaft en het 14de Artillerieregiment omgevormd tot MISTRAL- bataljon met personeel van de Luchtdoelartillerieschool en vele andere eenheden.
Zopas werd het bataljon ontbonden maar daarover had ik het reeds in een vorige bijdrage.

Bronnen
http://www.mil.be/armycomp/subject/index.asp?LAN=nl&FILE=&ID=651&MENU=0&PAGE=1
http://events.diksmuide.be/file_uploads/3194.pdf
http://www.mil.be/transfo/subject/index.asp?LAN=nl&ID=1679
“Te Wapen” tijdschrift van de AA – School en van 14 A

19-09-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (2)

Enkele dagen geleden vond ik toevallig in mijn archief een foto van Peter Maenhoudt met begeleidend tekstje van A.V. uit “Het Laatste Nieuws” van 23 september 1997. Vlaams minister van cultuur Luc Martens had namelijk zojuist vier villa’s op een rij, gelegen aan de Koning Ridderdijk in Westende-bad, geklasseerd. Het gaat om de gebouwen met de huisnummers 57 (’t Janika), 58 (Monna Vanna), 59 (Les Fleurettes) en 60 (naamloos). Ze werden opgericht na de eerste wereldoorlog, in cottagestijl.
De `cottagestijl` is een bouwstijl die ontstond in de 19e eeuw in Engeland als romantische tegenreactie tegen de industriële revolutie die toen opgang maakte. Vakmanschap en handwerk stonden centraal. Vanaf 1840 waaide één en ander over naar het vasteland en veel villa’s aan de Belgische kust werden in die stijl opgetrokken.
Ziehier de foto van de vier villa’s uit 1997:

Ik was dan ook benieuwd hoe ze er dertien jaar later uitzien. Op 3 september 2010 maakte ik onderstaande foto. Verrassing natuurlijk, want er is geen spoor meer van de geklasseerde villa’s “’t Janika” en “Monna Vanna”. In hun plaats zijn (natuurlijk) twee mastodonten van appartementsblokken verrezen.

                 

En nu even diep ademen om de naam te kunnen uitspreken van de dienst die zich vroeger en nu in Vlaanderen met het beheer van ons erfgoed bezighoudt. Dat was het “Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Departement Leefmilieu en Infrastructuur, Administratie Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumenten en Landschappen, afdeling Monumenten en Landschappen”., maar sinds we een nieuwe Vlaamse regering hebben heet dat “Departement Ruimtelijke Ordening Woonbeleid en Onroerend Erfgoed. Stedenbouwkundig Beleid en Onroerend Erfgoedbeleid”. Het ressorteert onder minister Geert Bourgeois.

Men zou zo de indruk krijgen dat bescherming van erfgoed, bescherming van de natuur of van een zone eigenlijk niets blijvends heeft en naar willekeur kan gewijzigd of genegeerd worden. Of vergis ik mij?

PS Mag ik misschien ook de lectuur aanbevelen van mijn artikel “Is het Erfgoed van Westende wel in goede handen?” Jullie vinden het (natuurlijk) in de categorie ‘Erfgoed’

12-09-2010, 09:40 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Kleuters en zesjarigen zijn vandaag heel wat gewoon. Meestal werken hun beide ouders en zeldzaam zijn diegene die nooit hun uren doorbrachten in een kinderopvang, al dan niet door de gemeente georganiseerd. Eens gescheiden worden van mama is voor hen niet meer het einde van de wereld.
En toch … een eerste schooldag is nog steeds iets bijzonders. Dat geldt in eerste instantie voor de kleuter die voor het eerst naar school gaat maar ook nog voor de zesjarige die nu naar de ‘grote’ school mag of moet.
We hebben het allemaal meegemaakt, als ‘slachtoffer’ (zij het dan in totaal andere omstandigheden) of als fiere ouder.

Op woensdag 1 september was het dan weer zo ver. De 30 km - zones werden weer geactiveerd. En dan kon het beginnen … met een (zonnige) halve dag van 08u45 tot 11u30. Bovendien startte het schooljaar met een ontbijt (fruitsap, koffie, sandwiches, …), in open lucht gezien het mooi weer, voor de 50 kleuters en de 90 leerlingen van de lagere school. Ook de ouders waren welkom.
Wat worden die kinderen toch verwend, tegenwoordig!

Dat was echter niet de reden waarom ik er absoluut bij wilde zijn toen de gemengde gemeentelijke basisschool ‘Duinpieper’ zijn deuren weer opende na een lange vakantie met zeer veel zon in de eerste helft en veel wind en regen in de tweede helft.

Maar eerst nog dit: jullie weten toch wat een duinpieper is? Het is een zandkleurige (vandaar duin-), zeer bedrijvige zangvogel van 15,5 cm lang uit de familie van de kwikstaarten. De vogel heeft een lange staart die hij voortdurend op en neer doet wippen. Werd de naam gekozen naar analogie met een kind dat nooit stilzit? Goed gekozen, in elk geval.

                              

De echte reden waarom ik die eerste schooldag niet wilde missen, was de zopas vernieuwde Henri Jasparlaan, die de chaos aan de schoolpoort zou moeten oplossen. Zou het probleem dat ik aankaartte in mijn artikel van december 2008 nu van de baan zijn? Jullie kunnen het hier lezen.
Helaas, ‘driewerf’ helaas! Wat een ontgoocheling! Ik had het natuurlijk een aantal dagen geleden reeds zien aankomen maar de Henri Jasparlaan was niet klaar op ‘D-Day’! Ik neem aan dat het toch de bedoeling zal geweest zijn om tenminste een stuk van de laan te kunnen gebruiken tegen de eerste schooldag.
Het gevolg? Nog steeds chaos, zoals twee jaar geleden.
Ik had eerder de indruk dat de ouders eigenlijk absoluut in de Duinenlaan willen parkeren om hun kinderen dichter bij de poort te kunnen afzetten en om zelf niet ver te moeten stappen.
Er stonden wel nog geen verkeerstekens maar de Henri Jasparlaan was eigenlijk niet echt afgesloten of dat was tenminste niet echt duidelijk te zien. Daarom hadden een paar ouders er toch maar hun wagen geplaatst. De overgrote meerderheid stond echter opnieuw op het fietspad in de Duinenlaan.
Jullie zien hieronder links hoe het in 2008 was en rechts hoe het nu is.

                  

Positief was toch dat zij die te voet naar school komen, reeds het nieuw voetpad konden gebruiken.

Als zo’n nieuw schooljaar start, dan is dat toch voor een groot aantal mensen het begin van een nieuwe episode in hun leven. Dat betekent toch iets. Dan mag je toch verwachten dat ook de omgeving van de school eens extra verzorgd wordt. Twee dagen ervoor zag het er nog slecht uit. Op de dag zelf waren de gemeentewerklieden nog de haag aan het snoeien en hadden ze één stukje tuin, aan de zijde van het speelplein, onder handen genomen. Nu nog de graffiti op de muur verwijderen en het onkruid tegen het muurtje en dan zal het er heel wat beter uitzien.
Dank zij het welwillend personeel kon ik ook even rondlopen in de school. De klassen en gangen zien er prima uit. De directrice en haar hoofdzakelijk vrouwelijke leerkrachten schijnen dat goed te doen.

De school heeft een goede website http://www.onderwijs.middelkerke.be/duinpieper/ waaraan ik heel wat informatie ontleend heb.

                  

In één van mijn volgende bijdragen zal ik eens mijn eerste schooldag in 1943 en mijn schooltijd in dezelfde gemeenteschool vergelijken met deze van 2010. Jullie zullen daarover wel niet verrast zijn: er is een hemelsbreed verschil tussen beide, op bijna elk gebied.

05-09-2010, 11:08 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Het is niet de eerste keer dat ik het zeg, maar er werd de laatste tijd een ernstige inspanning gedaan om een deel van de Westendse wegen een facelift te geven.
Ik som ze toch nog maar eens op: de Duinenlaan vanaf de Westendelaan tot aan de Henri Jasparlaan, de Hovenierstraat, de Azaliastraat, de Tulpenstraat, de Noordzeelaan en de Westenlaan, de Koninklijke baan – Paul Grossettilaan en recent de Zuidstraat en de Henri Jasparlaan.
Er zijn natuurlijk nog talloze andere lanen en straten die een stevige opknapbeurt nodig hebben, maar laten we zeggen dat dit een aardig begin is.

Maar… en ik hoor de verantwoordelijke gemeentelijke politici en ambtenaren al vragen ‘Is het dan nooit goed?’
Telkens er een straat afgewerkt is, moet ik helaas weer vaststellen dat er één en ander op aan te merken valt. De hoop op gescheiden fiets- en voetpaden langs de (gewestelijke, ik weet het!) Koninklijke baan lijkt nu inderdaad ijdel geweest te zijn. Alles blijft zoals het was, buiten de kwaliteit van het wegdek en de (gunstige??) wegversmalling en het verkeersteken dat zowel fietsers als voetgangers welkom zijn.
Op dat gebied zijn vooral de overgangen vanuit Nieuwpoort of vanuit Middelkerke merkwaardig. Ze benadrukken ten volle hoe het volgens mij wel had moeten zijn. Hieronder links zien jullie een voorbeeld aan het Grossettimonument.

Ook in de Hovenierstraat heeft men een fietspad overbodig geacht. (zie hierboven rechts)
In de Azaliastraat (zie hieronder links), de Tulpenstraat en de Dahliastraat (zie hieronder rechts) kon ik enkel ontgoocheld vaststellen dat men er de boompjes wegnam en dat de min of meer afgescheiden parkeerplaatsen verwijderd werden, zodat de auto’s nu op het voetpad parkeren. Er is nog maar eens geen fietspad wat gemakkelijk gekund had gezien de (te?) brede voetpaden langs weerszijden. 

                  

Op weinig centimeters na, hebben al de reeds genoemde gemeentelijke straten dezelfde breedte.
Waarom worden ze dan niet allemaal op één en dezelfde manier aangepakt? Zo zou de indeling ervan voor de weggebruikers herkenbaar zijn en dat zou de veiligheid verhogen.
Het spreekt vanzelf dat bredere straten anders kunnen en/of moeten ingericht worden.

Het kan toch zo moeilijk niet zijn voor ervaren ambtenaren (en politici, als dat bestaat) om, in functie van de drukte in de straat en van de breedte van de straat, een typeoplossing te bedenken, die de veiligheid aanzienlijk zou verhogen: al dan niet een fietspad, al dan niet speciale parkeerplaatsen voor de auto’s, al dan niet verkeersdrempels of andere verkeersremmers, al dan niet boompjes of bloembakken, fietspad overal in rode steentjes, juist voldoende en duidelijke verkeerstekens, standaardbreedte van voet- en fietspad ….
Wat ik juist bedoel moeten onderstaande foto’s duidelijk maken.

Ik weet het niet echt, maar ik neem aan dat fietspaden normaal in rode steentjes aangelegd worden.
Dat is het geval in het stuk vernieuwde Duinenlaan (hieronder links). De voetpaden zijn er oranje-bruin. In de Essex Scottishlaan (hieronder rechts) is het fietspad dan weer in die laatste kleur (!)

In de Zuidstraat (hieronder) is het voetpad in rode steentjes. Langs de Koninklijke baan heeft men het maar bij de zwarte asfalt gehouden, behalve vanaf het monument Paul Grossetti tot in Middelkerke. xxx

Telkens stel ik ook weer vast dat de vernieuwde wegen in gebruik genomen worden zelfs als de verkeerstekens nog niet aangebracht zijn.

Waarom toch overal die brede voetpaden? Denk toch ook eens aan de fietsers!!!
Zonder te overdrijven kan men zeggen dat het gemeentebestuur weinig of geen aandacht schenkt aan de veiligheid van de fietsers in Westende.

Het is niet gebeurd in Westende, het heeft niet echt met mijn onderwerp van vandaag te zien, maar op 25 juli 2010 stelde ik vast dat de verkeersdrempels op de zeedijk in Middelkerke, in de aanloop naar de J. Casselaan toch verwijderd werden. Het was daar dan toch te veilig!

(Lees hier mijn artikel daarover)

De verkeersborden F87 (verhoogde inrichting), die hebben ze maar laten staan. Waarom toch altijd dat ‘half werk’?

29-08-2010, 12:46 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Een eerste overweging na de fusie is ontegensprekelijk dat Westende heel wat aan belang en aan uitstraling ingeboet heeft.
De ‘Parel van de Kust’ heeft veel van zijn glans verloren, vooral dan de dorpen Westende en Lombardsijde die nog slechts een schim zijn van vroeger.
Men spreekt nu plots van de kerngemeente en van de deelgemeenten. Dat betekent dus dat men Middelkerke gaat beschouwen als de kern ( = de zon!) waarrond de deelgemeenten (= de planeten) draaien. Op een vergadering in de Calidris, bij de bespreking van een structuurplan, noemde burgemeester Landuyt Westende trouwens eens een aanhangsel van Middelkerke, wat heel wat kwaad bloed zette.
Misschien zijn er onder jullie die dat logisch vinden? Bedenkt dan toch maar eens dat Westende bij de samensmelting meer dan 5.000 inwoners telde.

Alle gemeentediensten zijn gecentraliseerd in Middelkerke. Dat geldt niet enkel voor het gemeentehuis, maar ook voor de politie, het OCMW met rusthuis ‘De Ril’, het gemeentepark, de brandweer, de technische diensten en het containerpark.
Men kan rustig stellen dat de centralisatie algemeen is. Neem nu de sport: de sportinstallaties (zwembad, sportpark ‘De Krokodiel’, zaal ‘De Branding’) en sportploegen (zoals jeugdvoetbal, volleybal, enz….)
Ook de cultuuractiviteit speelt zich vooral in de kerngemeente af: de bibliotheek (luxegebouw in Middelkerke tegenover kleine aanhangsels in de deelgemeenten) en de culturele centra (toneel, zangkoor, muziekschool, stripfestival, feestzaal, …).
Ook de private dienstverlening situeert zich in de kern: de markten (donderdagmarkt en boerenmarkt op zaterdag), kind en gezin, de postdiensten (enkel nog een kantoor in de kerngemeente), de shoppingzone en -centra uitgezonderd een kleine Okay en een Delhaize), grote firma’s, …
De burgemeester houdt trouwens niet op met het strooien van zout in de wonden van Westende. Hij zwijgt niet over wat hij ‘zijn mooiste prestatie’ noemt: de Leopoldlaan (lees hierover mijn artikel) en het Epernayplein. Hij gebruikt het Casino-Kursaal steeds weer om de ‘glans’ te beklemtonen die Middelkerke-kern uitstraalt.
Natuurlijk zijn er ook enkele niet te versmaden organisaties in Westende: sportzaal in Lombardsijde, de ‘Calidris’ en (vooral voor de toeristen) een golfterrein, tennisvelden, een surfclub. Die kunnen echter geenszins mijn bewering ontwrichten dat Westende benadeeld wordt tegenover Middelkerke.
Och ja, dat vergat ik bijna …. Westende kreeg ooit zijn asielcentrum, dat Landuyt een ‘toeristische voltreffer’ noemde.
Er werden nog wel een paar kleine antennes in Westende behouden: vroeger op administratief gebied en nu nog op technisch gebied en op het gebied van de politie. Men kan nochtans zeggen dat die antennes van een verwaarloosbaar belang waren of zijn.

Kon het dan anders?
Ik wil zelfs mild oordelen en toegeven dat Middelkerke meer een aaneengebouwd geheel vormt dan Westende en daardoor meer een stedelijke indruk geeft. Dat is nochtans grotendeels te verklaren door het concentreren van de gemeentelijke organisaties in de kerngemeente. In Westende zijn ‘bad’ en ‘dorp’ ook meer van elkaar gescheiden.
Westende had inderdaad een minder geschikt gemeentehuis, maar de huidige comfortabele huisvesting van de gemeentediensten (administratie, technische dienst, politie en brandweer) is er in Middelkerke ook maar gekomen nadat belangrijke infrastructuurwerken uitgevoerd werden. In Westende had hetzelfde kunnen gebeuren.
Minimaal zou men kunnen zeggen dat de brandweerkazerne en het containerpark evengoed in Westende hadden kunnen gelokaliseerd worden. Waar ligt trouwens het geografisch middelpunt van de gemeente? Niet in Middelkerke!

Door de fusies is ook een groot stuk van de fierheid weggevallen die de inwoners vroeger koesterden voor hun gemeente.
Zo zijn de opeenvolgende burgemeesters (Inghelram, Desseyn, Verlinde en nu Landuyt) steeds van Middelkerkse oorsprong geweest. De politici van de deelgemeenten, veel minder in aantal, kunnen niet optornen tegen de overmacht van de talrijke Middelkerkenaars (bovendien ook nog een familieclan!) en wensen/ durven dat vaak ook niet.
Nochtans beweerde Michel Landuyt bij zijn indiensttreding in 2000 dat de twee badcentra en de landelijke centra op gelijke voet aan bod zouden komen (zie o.a. Burgerkrant Nr 1 - 2007).
We kunnen deze verklaring/ belofte dus rangschikken bij het hoofdstuk ‘Wie gelooft die mensen nog?.

Men kan zich ook afvragen wat er terechtkwam van de doelstellingen van de fusies: ‘grotere slagkracht’, ‘financieel gezonder’, beter gevormd en minder personeel’, ‘beter gewapend tegen vergrijzing, milieu- en huisvuilverwerking, nood aan culturele centra, sportinstallaties,…’.
Het lijdt geen twijfel dat de hogere overheid beter een kleiner aantal gemeenten kan beheren.
Dat argument geldt echter ook voor een gemeentebestuur met een kleiner aantal deelgemeenten.
De schaars bevolkte landelijke gemeenten, waren zeker gebaat bij een fusie, vooral op financieel gebied. Denk maar aan het onderhoud van hun wegennet.
Maar Westende was financieel gezond en kon in de meeste domeinen zelfstandig best zijn streng trekken.

Tegenstanders van fusies zijn eerder te vinden voor intergemeentelijke samenwerking, bijvoorbeeld voor brandweer, huisvuilverwerking en politie, zodat op die vlakken hetzelfde kon bereikt worden als bij een fusie.
Er zullen nog wel enkele (kleinere) voordelen zijn aan een fusie, maar wat ik een groot nadeel vind is de vergrote afstand tussen overheid en bevolking, de geringere betrokkenheid van de inwoners bij een grotere gemeente, waar minder contacten bestaan …. omdat men elkaar niet kent. Het is niet bij de offerande van begrafenissen, op aperitiefconcerten of op andere feesten dat een bestuur de noden van de grote massa van de bevolking leert kennen

Jullie hebben het dus al gehoord: ik vind de fusie tussen Middelkerke en Westende niet geslaagd en mocht die ooit weer ongedaan gemaakt worden, dan zou mij dat zeer verheugen. Ik zal echter maar niet te fel hopen op een ‘Copernicaanse omwenteling’, zelfs niet op een gewone omwenteling.

Weten jullie dat er alweer over nieuwe fusies gesproken wordt? Voorlopig vrijwillige, dan.
De argumenten van de initiatiefnemers zijn dezelfde als in 1976.
Gemeenten die met elkaar willen fuseren, moeten dat ten laatste in het voorjaar van 2011 kenbaar maken aan de Vlaamse regering. De nieuwe gemeente krijgt daarvoor, gespreid over zes jaar, een belachelijk lage financiële bonus tussen 500.000 en 1,5 miljoen euro, volgens de omvang van de fusie. Is het antwoord van Middelkerke al bekend? Men zal zeker zelfstandig willen blijven?
Anders wil ik wel een voorstel doen. Westende, Lombardsijde, Mannekensvere, Sint-Pieterskapelle en Schore zouden bij Nieuwpoort kunnen aansluiten terwijl Middelkerke , Wilskerke, Slijpe en Leffinge bij Oostende kunnen gevoegd worden. Zijn er nog die er zo over denken?

22-08-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Op 21 mei 2010 is café ‘De Kroon’ het slachtoffer geworden van de sloophamer.
Spijtig genoeg heb ik het reeds meerdere keren moeten schrijven dit jaar, maar zo is Westende nog maar eens ‘een monument armer’.

Meer dan honderd jaar geleden baatte een zekere Van Den Berghe reeds een café ‘In de Kroone’ uit in de Dorpplaats van Westende. Rechts op de linkse foto hieronder, zien jullie hoe het er toen uit zag, gezien vanuit de richting Middelkerke.
Hieronder rechts, zien jullie nog een beeld van de dorpplaats rond 1910, dus exact een eeuw geleden, deze keer uit de richting Nieuwpoort, zodat ‘In de Kroone’ deze keer uiteraard links op de foto staat. Ingewikkeld, hé?

                  

Ik heb weinig succes gehad bij mijn zoektocht naar die Vandenberghe. Ik vond wel een bidprentje van een zekere Edmond Lievin Vandenberghe, geboren in Westende in 1879 als zoon van Livinus en van Stephania Herrebout. Hij was gehuwd met Augusta Vanhove en overleed in 1964 in Oostende.

Kort voor de eerste wereldoorlog namen Medard Derudder, (Jabbeke 1880 – Brugge 1953) en Mathilde Cordy (Mariakerke 1881 – Westende 1962) het café over. Medard was mecanicien en verkoper en verhuurder van fietsen.
Tegen de veertiger jaren (het juiste tijdstip ken ik niet!) baatte Medard Derudder nog steeds café ‘In de Kroon’ uit. Hij werd daarna opgevolgd door zijn schoonzoon Georges Dewulf (geboren in Schore in 1920 en overleden in Oostende in 2006), die eigenlijk pasteibakker van beroep was, en uiteraard ook door zijn dochter Aline (Westende 1923 – leeft nog in een home in Oudenburg)
Hieronder zien jullie een paar foto’s uit die periode vóór en na de tweede wereldoorlog. Uit mijn jeugd herinner ik mij vooral de periodes van de kermis, waarin het café en de feestzaal van ‘Derudders’ een grote bloei kenden.

Na het tijdperk Derudder waaide er een andere wind door het dorp.
‘De Kroon’ kende toen verschillende uitbaters voor kortere periodes: Nicole Niville, Gisèle echtgenote van Frans Mouton en Roland Vandenbossche. Gedurende een zekere tijd was er een ‘socialistisch café’, zoals men het noemde, gevestigd. Zeer ongewoon natuurlijk, in een dorp dat nooit anders gekend had dan de heerschappij van de kerk en van de CVP. Het werd uitgebaat door Roger Pattyn.

Toen brak de bloeiende periode met Rony Reynaert aan. Hoe moeten we ‘De Kroon’ eigenlijk betitelen? Een ‘herberg’ veronderstelt overnachting met de nadruk daarop. Dat was het dus niet. In een ‘taveerne’ kan men desnoods ook overnachten. Een ‘staminee’ ? Het woord stamt af van het Franse woord ‘estaminette’, een gezelschap van zwelgende boeren. Dat trekt er al meer op. Een tapperij, een afspanning, een kroeg? Laten we het gewoon maar een café noemen.
De zaak was een vergaderplaats voor sportievelingen, vooral voetballers van Davo en wielertoeristen. Menige vergadering werd er gehouden, menig feest werd er gevierd en talloos waren er de koffietafels na begrafenissen. ‘s Zondags werd er ook jarenlang voor gezorgd dat kerkgangers na de mis niet omkwamen van de dorst.
Hieronder zien jullie één van de laatste foto’s van het gebouw.

           

Op 3 juni 2010 vroeg ik Rony met e-mail wanneer hij met de uitbating gestart was. Ik weet natuurlijk al lang dat hij geen fan is van deze blog, zoals de meeste vld-ers. Dat moet ook niet, maar ik vind het toch spijtig dat hij het niet nodig gevonden heeft om te antwoorden. Of mocht hij niet van de burgemeester?

                  

Het café ‘De Kroon’ zal later vervangen worden door een nieuwbouwproject van Immo Moenaert met dezelfde naam. Op de onderstaande ontwerpfoto zien jullie de geplande gevel van het nieuw gebouw. Beneden komen drie handelszaken en daarboven 3 x 4 appartementen.

Bronnen
“De Westkust van toen” samengesteld door Georges Devent.
Eigen postkaartenverzameling en eigen foto’s
Foto van Immo Moenaert

Aanvulling

15-08-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Deze week wil ik het hebben over het ouderlijk huis van Jean-Marie, Luc en andere Dedecker’s.
Hun vader Robert woonde er tot aan zijn dood en zijn echtgenote, Maria De Reuwe. ook nog een tijdje daarna. Het was ook het ouderlijk huis van deze laatste want ik herinner me nog uit de tijd dat ik voetbal speelde bij SC Lombardsijde dat haar ouders Isidoor en echtgenote Lucie Dewulf er woonden.
Het staat nu leeg, meer nog, het is vervallen want zo gaat dat met lege panden. Je zou het niet voor mogelijk houden hoe snel vandalen en andere flauwe plezante er een krot van maken.
Het werd aangekocht door de gemeente in het jaar 2007 voor de prijs van 185.000 euro (prijs geschat door het Comité van Aankoop van het Ministerie van Financiën, volgens een regeling ‘in der minne’, neem ik aan). Daarmee bedoel ik ‘geen onteigening’.
Het huis zou afgebroken worden en de ruimte zou geïntegreerd worden in het sportstadion van Lombardsijde. Het zou een 'agoraspace' worden ten behoeve van de Lombardsijdse jongeren. Een wat?
Zeg maar ‘verzamelplaats’ hoor, dat verstaan de mensen beter.

Jullie kennen toch de heldergele zonnige paardenbloem? Hier noemen ze die ‘beddepissers’ (bedplassers in het AN). In het Frans klinkt de naam deftiger: ‘pisenlits’. Wisten jullie waar die naam vandaan komt? Het komt door het feit dat het een heilzaam en lekker kruid is, dat soms in voorjaarssalades verwerkt wordt. Men beweert dat het opwekkend en reinigend is en het zou de lever, galblaas en nieren tot grotere activiteit aanzetten. Vandaar!
Als de bloem uitgebloeid is, gaat ze dicht en er ontwikkelen zich zaadjes met aan elk daarvan een pluis. Als het zaad rijp is gaat de knop weer open en ontvouwt zich de pluizenbol. De zaadjes raken los en zweven aan hun pluis naar een andere plaats om, als het mogelijk is, daar te ontkiemen.

Hebben jullie als kind ook soms de natuur een beetje geholpen en er de pluizen zelf afgeblazen?
De overlevering wil namelijk dat het aantal pogingen dat je nodig hebt om alle pluisjes eraf te blazen iets te betekenen heeft. Dat aantal kan staan voor het aantal jaren dat je nog moet wachten om de ware tegen te komen. Het aantal pluisjes dat bleef staan na één keer blazen, was het aantal kinderen dat je zou krijgen of het aantal jaren dat je nog te leven had of zelfs hoe laat het was. Wanneer je alle parachutes in één keer weg kon blazen, dan mocht je een wens doen. Voor een meisje dat graag wilde trouwen, betekende dit dat het zeer binnenkort zou gebeuren. Jongens ‘deden niet zo flauw’.
Je kan dus het resultaat manipuleren door hard of minder hard te blazen. De betekenis die ons best uitkwam was deze: als ze allemaal in één keer wegvlogen dan was het antwoord op je wens of vraag JA, als er pluisjes achterbleven, dan zou je wens niet uitkomen of was het antwoord NEE. Zo testten wij of onze jeugdliefde al dan niet van ons hield. Zo hard mogelijk blazen was dus de boodschap.

Waarom heel die uitleg, eigenlijk? Omdat het een stukje jeugdsentiment is, maar vooral omdat ik vermoed dat er vóór het Dedecker – huis in de Bamburgstraat in Lombardsijde wel eens mensen pluisjes aan het blazen kunnen geweest zijn. “Houd ik al dan niet van Jean-Marie?” Afgaande op de foto’s, moet ik jullie niet uitleggen wie wel en wie niet van hem houdt.

Bron
www.amsterdamsebos.nl

08-08-2010, 11:24 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Met een brief gedateerd 27 februari 2008, werden wij op 23 juli 2010 door Infrax op de hoogte gebracht dat de stroom in onze straat op 27 juli 2010 zou afgesloten worden van 8 tot 16 uur wegens werken aan de kabels.
Men vroeg ons de nodige voorzorgen te nemen in verband met onze elektrische toestellen: pc, hi-fi, elektrisch bediende poorten, huishoudtoestellen, …
Wij hebben natuurlijk al stroompannes meegemaakt van 1 of 2 uur, maar 8 uur zonder stroom, dat verraste ons toch wel enigszins.
Sommigen vroegen zich misschien af of dat nu juist in de zomer moet als het zo warm is? Er zijn natuurlijk geen goeie periodes voor dergelijke maatregelen. Toch ook niet in de winter? Je kunt toch moeilijk de centrale verwarming stilleggen, als je geen gasradiatoren of houtkachels hebt? En dan komen er ook kaarsen en zaklampen aan te pas.

Er doemden toch heel wat vragen op, die we ons eigenlijk anders niet stellen.
Heel wat huishoudelijk werk, zoals de was doen, strijken en stofzuigen kan natuurlijk op zo’n dag niet gepland worden, maar uitstel is niet verloren.
Onze grootste zorg ging uit naar de diepvrieskast. Volgens het principe “eens diepgevroren, altijd diepgevroren” mochten we natuurlijk al die producten niet laten ontdooien en daarna weer bevriezen. Maar waartoe dienen anders die koelelementen die in elke lade van de diepvriezer liggen? Om de waren koel te houden, toch?
Verwend zoals we zijn en gewoon om naar de koelkast te stappen om er een koel drankje uit te halen, zaten we er toch wel mee verveeld dat dit nu een ‘hele dag’ niet zou kunnen. Dan maakten we maar van de nood een deugd. Minder koele drankjes en ineens de koelkast volledig laten ontdooien en reinigen!
Moeder de vrouw, de chef van de huishouding, vroeg zich natuurlijk af hoe ze nu het middagmaal moest bereiden en hoe er nu thee of koffie moest gezet worden. Van rap even iets in de microgolfoven te stoppen, kon er nu natuurlijk geen sprake zijn. De koffieautomaat en de waterverwarmer waren ook al onbruikbaar, maar we hebben toch een gasvuur!! En om daarmee te koken hadden we toch geen elektriciteit nodig. Natuurlijk niet! Dus dat was al een ernstig probleem minder.
Maar, hoe kunnen we nu nog telefoneren? Dat moest toch eens uitgezocht worden? De vaste telefoon is toch rechtstreeks op het telefoonnet aangesloten. Dus ook al geen probleem! De mobiele huistelefoon is wel niet bruikbaar omdat de oplader op elektriciteit werkt. Maar, de GSM toont nog maar eens waarom het ding vandaag zo onmisbaar geworden is.
De computerfreak is verplicht een rustdag in te lassen, tenzij hij/ zij met de laptop op batterij kan werken.
Geen E-mails dus vandaag, maar nu beseffen we pas dat die allemaal niet zo dringend zijn en dat we vandaag eens verlost zullen zijn van ongewenste reclame, die niettegenstaande alle afschermmaatregelen toch nog de weg vindt naar onze pc. Maar die krijgen we, spijtig genoeg, later toch nog op ons brood.
De langslaper heeft wel een probleempje, tenzij hij nog kan beschikken over scheerzeep, borstel en ‘gilletje’. Anders zit er niets anders op dan opstaan vóór acht uur. Maar misschien zitten enkel gepensioneerden met een gezonde slaap daar mee verveeld?
Infrax maande ons aan onze voorzorgen te nemen indien onze garagepoort elektrisch bediend werd. Nu twijfelde ik toch even, want ik dacht altijd dat zo’n poort ook mechanisch kon geopend worden. Dat bleek dan ook zo te zijn. Weer een zorg minder! Natuurlijk kon de wagen ook buiten gezet worden vooraleer de stroom afgesneden werd.
En wat met het middagnieuws op radio of televisie? Wij beschikken niet over een draagbare radio noch over een draagbaar TV – toestel met batterijvoeding. Ook dat kwam ons eigenlijk niet slecht uit. Eindelijk moesten we ons eens niet opwinden over het politiek en ander ‘verheffend’ nieuws dat men ons elke dag wil doen slikken.
In plaats van de namiddagfilm of – feuilleton moesten we dan maar vrede nemen met een koffie- of thee-uurtje onder de parasol op het terras in plaats van achter het TV – scherm. Ook dat viel best mee.
Een dag zonder stroom zal ook nog (op verwaarloosbare manier, ik geef het toe) de al te dure elektriciteitsrekening doen dalen.

Jullie zien dus dat een urenlange geplande stroomonderbreking ook zijn positieve kanten heeft. Als het maar geen dagen aan een stuk duurt!
Maar wat zouden wij doen als we het langere tijd zonder stroom zouden moeten stellen?
Ik kan het mij niet al te best voorstellen. Jullie wel?

01-08-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

In 1831 waren er 2.498 gemeenten in België, in 1971 nog 2379 en ingevolge de fusie in 1976 (en die van de Antwerpse gemeenten in 1983) werd het aantal tot 589 (waarvan 309 Vlaamse) teruggebracht.
Niet te verwonderen dus dat 1976 altijd als een mijlpaal zal beschouwd worden in de geschiedenis van de structuurhervormingen van ons land.

Vragen die logischerwijze steeds weer gesteld worden, zijn “Waarom fusies? Welke zijn er de voor- en nadelen van?”
De beantwoording verschilt nogal in functie van de positie die de bevraagde bekleedt.
De overheid vond dat ze komaf moest maken met de versnippering in kleine gemeenten en dat de samensmelting de nieuwe gemeente meer slagkracht zou geven waardoor ze financieel gezonder zou worden. Grotere gemeenten zouden ook beter gevormd personeel kunnen aantrekken. Er zouden ook minder personeelsleden nodig zijn.
Gefusioneerde gemeenten zouden beter de uitdagingen van de toekomst aankunnen: de vergrijzing, de jeugd, de mobiliteit, het erfgoed, de milieuvervuiling en huisvuilverwerking, de nood aan culturele centra, sportinstallaties, ontwikkelingssamenwerking enz…
Bovendien zou de samensmelting van de gemeenten absoluut nodig zijn om het geheel van onze instellingen op een harmonieuze manier te reorganiseren.

Maar … de ‘slachtoffers’, de ongeveer 12.000 burgemeesters, schepenen en raadsleden, secretarissen, gemeenteontvangers, commissarissen en andere ambtenaren, hielden er natuurlijk een andere mening op na. Zij vonden allemaal dat hun gemeente financieel gezond was en dat het creëren van grotere gemeenten de administratie log zou maken en dat de afstand tussen het bestuur en de burger te groot zou worden.
Als de slagkracht in alle gemeenten dan al zoek zou geraakt zijn, dan zou dit enkel te wijten zijn aan de bemoeizucht van de overheid. Intergemeentelijke samenwerking was volgens hen een betere remedie dan een fusie.
Er was dus veel weerstand. Er werden zelfs betogingen georganiseerd tegen de beslissing.

Hoe werd die fusie eigenlijk voorbereid en hoe verliep ze?
Sinds 1972 had de regering-Eyskens een officieuze consultatieronde opgezet om de meningen van de gemeenten in te winnen. Het zogenaamde plan-Costard, dat vroegtijdig uitlekte in de pers, was gebaseerd op sociaaleconomische en demografische criteria. Het plan diende als basis voor de onderhandelingen en discussies die nog drie jaar zouden aanslepen. Voor wat Westende betreft, voorzag het een fusie met Nieuwpoort en Oostduinkerke binnen het arrondissement Veurne.( 17.635 inwoners en oppervlakte 7.027 hectaren). Middelkerke, Leffinge, Spermalie en Wilskerke zouden samen een nieuwe gemeente vormen (9.257 inwoners en 6.975 hectaren)

Hoe werd daarop gereageerd in de gemeenteraad van Westende?
Met dertien stemmen bij één onthouding, besliste de raad op 1 september 1972 een motie te stemmen voor behoud van zelfstandigheid van de gemeente. Op twee leden na besliste de raad in de motie te vermelden dat het gedeelte van Westende-bad genoemd ‘Middelkerke-uitbreiding’ (tussen het Rauschenbergplein en ‘La Rotonde’) bij de gemeente Westende zou moeten gevoegd worden, zoals reeds bij herhaling gevraagd (in 1966, 1967 en 1969)
Dat laatste besluit berustte op een vroeger uitgevoerde volksraadpleging bij de inwoners van de betroffen wijk. Op een totaal van 561 geraadpleegde gezinnen antwoordden 369 of 65,7% dat zij voor 100% opteerden voor samenvoeging bij Westende. Waarom? Zij waren volledig op Westende-bad aangewezen, zowel voor de seizoenbedrijvigheden, de postbediening, het winkelcentrum, het bankwezen en heel het economisch, godsdienstig en sociaal leven.
De afstand tot de kern van Westende en Middelkerke bedraagt respectievelijk 1 km en 3 à 4 kilometer terwijl er geen enkel contact bestaat tussen deze bij Westende aanleunende wijk en Middelkerke door het feit dat zij gescheiden zijn door een strook grond, die onbebouwd moet blijven.

Op 20 juni 1973 had, “ingevolge geruchten die de ronde deden” in het gemeentehuis van Westende een gedachtenwisseling plaats tussen afgevaardigden uit Middelkerke, Leffinge, Spermalie, Wilskerke en Westende. Leffinge en Spermalie vonden dat een onderscheid moest gemaakt worden tussen de zuiver agrarische gemeenten en de andere en zij hadden reeds bij de bevoegde minister een aanvraag ingediend voor fusie tussen beide gemeenten. Middelkerke drong aan op een fusie van de vijf gemeenten omdat zij vreesden dat Oostende en Nieuwpoort anders wel eens zouden kunnen profiteren van het gebrek aan eensgezindheid. Middelkerke en Wilskerke zouden voorstellen een fusie met Westende aan te vragen. Westende zou die aanvraag ontvangen om ze dan aan hun gemeenteraad te kunnen voorleggen. Op 20 juli 1973 bleef Westende echter bij zijn besluit om te vragen een zelfstandige gemeente te mogen blijven.

Op een informatievergadering te Oostende op 9 november 1973 wordt een werkdocument verspreid, waarin voor Westende drie mogelijkheden vermeld staan: aanhechting van de ganse gemeente bij Nieuwpoort of de ganse gemeente bij Middelkerke of Lombardsijde bij Nieuwpoort en gans Westende bij Middelkerke. De gemeenteraad van 23 november 1973 besluit daarop ‘met de meeste beslistheid’ te opteren voor een zelfstandig voorbestaan en dat op basis van zijn nog steeds stijgende bevolking van meer dan 5000 inwoners, de aanwezigheid van een kazerne met circa 2.000 militairen, waarmee een nauw contact noodzakelijk is, gezonde financiën, voldoende gekwalificeerd personeel (inclusief reddingsdienst), potentieel aan expansiemogelijkheden en nutsvoorzieningen, beschikbare verkeers- , toeristische en commerciële structuren, goede medische, socio-culturele en onderwijsmogelijkheden en steeds stijgende overnachtingscijfers.

In december 1974 kondigde Joseph Michel, de nieuwe Minister van Binnenlandse Zaken, een procedure aan die twee jaar later zou leiden tot een diepgaande herstructurering van de lokale instellingen. De hervorming zou afgerond worden met de gemeenteraadsverkiezingen van 1976 en de aanstelling van de gemeenteraadsleden op 10 oktober van hetzelfde jaar.

Niet verwonderlijk dus dat de fusiebeweging van 1976 een sterk politiek gekleurd proces was.
Vier partijen stelden zich aan de kiezer voor met het oog op de vorming van de eerste gemeenteraad van Groot-Middelkerke (23 te begeven plaatsen): de CVP (‘katholieken’), de BSP (socialisten), SVHV ( Stem van het Volk of Volksunie) en de Gemeentebelangen (liberalen). De verkiezingstrijd verliep bitsig: Julien Soetaert, lijsttrekker van de CVP, stond oog in oog met Andreas Inghelram , uittredend burgemeester van Middelkerke en met zijn liberale ‘vijanden’ uit de Westendse gemeenteraad Raoul Bouve, Deswaef, Maertens, Germonpré en Vanden Bosschelle. De ervaren socialist Gaspard Ryckewaert was ook niet de beste vriend van Inghelram, waarschijnlijk omdat hij steeds een uitstekende dossierkennis had en soms ‘lastig’ deed.
De eerste lijst werd de ‘Lijst van de burgemeesters’ genoemd want ze omvatte niet minder dan drie uittredende burgemeesters: Soetaert van Westende, Vermander van Spermalie en Pittery van Wilskerke.

De CVP behaalde 8 zetels, de Stem van het Volk 7, de liberalen 5 en de BSP 3.
Inghelram had al verschillende keren tijdens de verkiezingstijd laten horen dat Wilfried Martens, voorzitter van de CVP, opdracht zou gegeven hebben aan zijn verkozenen om niet te onderhandelen met de SVHV, “Stem van het Verleden” genoemd door de CVP.
Van de 23 verkozenen waren er 9 uit Middelkerke, 6 uit Westende, 4 uit Leffinge, 3 uit Spermalie en 1 uit Wilskerke. De CVP werd uit de meerderheid gehouden door een coalitie tussen de Volksunie en de liberalen, met Inghelram als burgemeester en Bouve als eerste schepen.
Westende werd als kerngemeente aangeduid en dus, als gevolg daarvan, als plaats van de eerste raadbijeenkomst op 1 januari 1977. Op deze vergadering moest, na de installatie van de gemeenteraad, in eerste instantie beslist worden over de nieuwe naam en de zetel van de gemeente, alsook over de nieuwe gemeentesecretaris en de nieuwe politiecommissaris. Het werd Middelkerke over bijna heel de lijn, behalve de politiecommissaris.
En zo kwamen we bijna terug naar de toestand van het Ancien Regime (tot 21 januari 1795) toen Middelkerke, samen met Mannekensvere, Slype, Snaaskerke, Stene, Wilskerke, een gedeelte van Mariakerke, en Westende (dus niet Lombardsijde, dat behoorde tot Veurne-Ambacht) het Camerlincx Ambacht vormde.

Was deze fusie een goede zaak voor Westende? Dat is een vraag die ik zal proberen te beantwoorden in één van mijn volgende artikels.

24-07-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Verkeersdrempel in de Steenstraat

Toen ik het enige tijd geleden had over verkeersdrempels, uitte ik de ‘kritiek’ dat een A14 verkeersbord in de Steenstraat wat al te dicht stond bij de verkeersdrempel om nog tijdig op het gevaar daarvan te wijzen. Jullie zien hieronder de foto die ik toen maakte en daarnaast de toestand van vandaag.

Volgens het principe “Wat niet weet, wat niet deert” heeft men (?) er inderdaad niets beter op gevonden dan het bord weg te draaien.

Eigenlijk hoefde dat A14 bord er niet te staan, als er tenminste aan het begin van de straat aangegeven wordt dat men zich aan verkeersdrempels kan verwachten.

(Lees hierover meer in mijn artikel ‘Een nieuw verkeersreglement… ‘ van 22.11.2009 (categorie ’Verkeer’)

Heidestraat veiliger? Of toch niet?

Omdat ik er persoonlijk een ‘slachtoffer’ van ben, schreef ik in augustus 2007 een uitgebreid artikel in (toen nog) het tijdschrift ‘Westendse Blik op Middelkerke’, met bovenstaande titel.

Drie jaar later is de toestand onveranderd en ben ik nog steeds even overtuigd dat de aanleg van deze ‘verkeersremmer’ een grote mislukking was en nog steeds is.

Nog steeds versnellen de chauffeurs uit beide richtingen om toch maar eerst de wegversmalling in te kunnen rijden. De wegcode voorziet immers dat wie dat het eerst doet, ook voorrang heeft.

Nog steeds rijdt de tweede toch de versmalling in om dan bij het kruisen het voetpad op te rijden.
Waanzinnige ‘verbetering’ van de verkeersveiligheid!! Maar ja, als de doven niet horen WILLEN!

Plan voor de duinen 
In het nummer 101 van juli – augustus 2007 van ‘Sirene’ las ik dat de Vlaamse overheid een inrichtingsplan klaar had voor het duinengebied tussen Westende en Lombardsijde, “van de Oceaanlaan tot grosso modo de terreinen van de (ex) – campings Cosmos en Cristal Palace.
Het college van burgemeester en schepenen zetelt in de adviserende stuurgroep die vastlegt hoe de duinenzone recreatief en educatief kan opengesteld worden.
Zo dacht men aan een uitkijktoren en infopanelen over ecologie en geschiedenis.
De duinen zijn ondertussen bijna weer in hun oorspronkelijke toestand. Over het fameuze inrichtingsplan wordt, na drie jaar, het absoluut stilzwijgen bewaard.
(Lees hierover meer in mijn artikel ‘Inrichtingsplan voor de duinen’ van 23.09.2007 (categorie’ De duinen’ )

Schuddebeurze/ Bamburgbatterij

Een aantal jaren geleden werd gewag gemaakt van het regelmatig openstellen voor het publiek van de ‘Bamburgbatterij’ gelegen in het natuurgebied ‘Schuddebeurze’. Hebben jullie daar nog iets over gehoord? Ik weet dat de omwonenden/ eigenaars daar absoluut niet over te spreken zijn. Aan mijn toenmalige suggestie om minstens een informatiebord te plaatsen aan de ingang, werd nog steeds geen gevolg gegeven. Niet verwonderlijk, natuurlijk, maar voor wie is men eigenlijk gezwicht?

In juni 2004 zette toenmalig Vlaams milieuminister Tavernier met een spadesteek het herstel in van de 1100 jaar oude fossiele duinen in de ‘Schuddebeurze’ 

Toen werd gezegd: “Nadien wordt het terrein opengesteld voor het publiek. Dit is voor de gemeente Middelkerke een mooie toeristische troef en de ideale manier om mensen de kans te geven van de natuur te genieten.”

 
De vroegere postgebouwen
In een artikel van begin november 2007 betreurde ik dat alle postkantoren van Westende gesloten werden en vervangen werden door postpunten, één in Westende-bad (“De Spar” Distellaan 76) en één in Lombardijde (dagbladhandel ‘Kathleen’ – Lombardsijdelaan 245).  Ik betreur dat nog steeds, vandaar…

Voor het uitvoeren van ingewikkelde financiële verrichtingen (bijvoorbeeld stortingen boven de 300 euro) en voor het versturen van pakjes boven de 10 kilo en aangetekende zendingen boven de 2 kg moeten de Westendenaars zich vandaag wenden tot het postkantoor van Middelkerke – Kerkstraat 42 of (dichterbij) dat van Nieuwpoort – Marktstraat 40. Alle andere verrichtingen zijn mogelijk in de respectieve postservicepunten.

De post moest zich zogezegd voorbereiden op de vrije markt van 2011 en op de concurrentie met private postbedrijven en heeft met het groeperen van de kantoren natuurlijk besparingen op infrastructuur- maar vooral op personeelsgebied op het oog gehad. Het oud gebouw in de Distellaan in Westende-bad werd ondertussen afgebroken en vervangen door een appartementsgebouw (natuurlijk!). Het vorig postkantoor langs de Henri Jasparlaan was gevestigd in een appartement dat nu weer verhuurd is.

Het gebouw in Lombardsijde staat nog steeds leeg. Het huurcontract met de Post is toch vandaag niet meer lopende, zeker? Of toch?

(Lees hierover meer in mijn artikel ‘Oei, mijn postkantoor wordt gesloten’ van 03.11.2007 (categorie ’De Post’ )

En zo zijn er nog meer punten… voor een volgende keer!!

18-07-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Een nieuw seizoen betekent dat de toeristen weer toestromen. Het leven van de vaste kustbewoners (autochtone en aangespoelde) wordt daardoor overhoop gehaald.
Het verkeer wordt drukker en waar je ook heen rijdt, nergens vind je een parkeerplaats. Wie voor het openbaar vervoer kiest om feesten of andere activiteiten bij te wonen, krijgt te maken met getrek en geduw. Leuk is anders, maar de organisatoren, de ‘agences’ (woningbureaus) en de ‘commerçanten’ (handelaars) zullen daar wel een ander idee over hebben. Logisch, natuurlijk!

Tijdens de vakantie leven ook wij anders. Begrippen die voorbehouden zijn aan een verblijf aan de kust komen weer boven. Ik heb die eens in mijn tekst opgenomen. Het taaltje dat gebruikt wordt durft wel eens afwijken van ‘het juiste woord’ (dat ik, waar nodig, tussen haakjes vermeld heb).
Naast de vele eigenaars die hun appartement, villa of vakantiewoning, hun caravan of tent betrekken, zijn er ook de huurders die geen onaardig bedrag neertellen om toch maar te kunnen genieten van zon, duinen, strand en water aan de Vlaamse kust (of moet het ‘Belgische’ kust zijn?)
Er zijn ook de dagjestoeristen met hun ‘frigobox’ (koelbox), geladen met eten en koele dranken, die vanaf de vroege morgen de autostrade naar de kust bezetten en die geen ‘tijd’ hebben om de lokale horeca ook iets te gunnen. Overal maar dan ook overal, hoewel er officiële staanplaatsen voorzien werden, duiken mobilhomes of campers (beide correct) op, die zich vaak niet tevredenstellen met het innemen van slechts één normale parkeerplaats.
De ‘immobiliënhandelaars’ (bouwpromotoren of projectontwikkelaars) krijgen het weer druk. Het is nu of nooit om kopers te vinden voor de talloze nog vrijstaande appartementen.
Ook de toerismebureaus krijgen veel meer bezoekers die alles willen weten over de activiteiten die tijdens hun verblijf alhier georganiseerd worden en die willen voorbereid zijn om plan B in werking te kunnen stellen als het goeie weer hen in de steek laat. Dan moeten ze namelijk hun toevlucht nemen tot uitstappen in het hinterland, tot zoektochten, tot speelpleintjes of tot bezoeken aan musea of tentoonstellingen.
Bij ons is iedereen dus goed voorbereid om de grote massa met een brede glimlach te ontvangen.
Maar, voorlopig is het goeie weer wel van de partij.

De kust is natuurlijk vooral aantrekkelijk omwille van zijn strand en water, vooral voor gezinnen met kleine kinderen.
Wat is er immers aangenamer dan lui uitgestrekt in een ‘ligzetel’ (ligstoel), achter een paravent (windscherm of strandzeil), een boek te lezen of een tijdschrift of dagblad te doorbladeren of bruin te bakken in de zon en de wereld rondom zich gewoon te vergeten? Ondertussen kunnen de kinderen zich ongestoord overgeven aan balspelen (petanque of voetentezamenspel, o.a.), bouwen van zandkastelen die nadien de opkomende golven moeten trotseren, putten graven, pootje baden of elkaar besproeien met water of hun vliegers op acrobatische manier de lucht laten doorklieven.
Wie al wat ouder is, houdt zich bezig met het (kite of golf)surfen, met zeilen, ja zelfs met zeilwagenrijden.
Alle zonnekloppers zijn getooid met hun mooiste (klein) ‘badkostuum’ (badpak), goed ingesmeerd met 'nivea' of 'ambre solaire' (zonnecrème). Omkleden kunnen sommige zelfs in een 'cabine' (strandhuisje). Badkarren uit de goeie oude tijd komen in Middelkerke niet meer voor. Ze werden destijds getrokken door zware Brabantse paarden tot een tiental meter in het water. De baders konden zich daarin omkleden en in het water uitstappen, na het bad weer instijgen en zich weer aankleden. In Blankenberge kunnen de karren ook vandaag nog bewonderd worden.
Nu zijn de badgasten minder preuts. Sommige dames zien er geen graten in (past die uitdrukking hier wel?) om in monokini van de zonnestralen te genieten en aldus de helft van de droom van burgemeester Landuyt te verwezenlijken.

Wat baat het dat de gemeentebesturen via redders, soms zelfs politie maar minstens met waarschuwingsborden, wijzen op de gevaren die verstrooide, nonchalante vakantiegangers, vooral de kleinste onder hen, op een strand bedreigen? De redders met trompet (hoorn) bewaken natuurlijk nauwgezet hun zones, maar sommige (onwetende of ongewillige) baders wagen zich daarbuiten, vooral dan op de ‘brise-lames’ (golfbrekers) die er soms erg gevaarlijk bijliggen.
Kinderen kunnen nog nauwelijks verdwalen nu iemand, bijna twintig jaar geleden, het lumineus idee opvatte om verdwaalpalen te installeren. Het zijn de herkenbare figuurtjes die kinderen helpen om zich te oriënteren en papa en mama terug te vinden, die soms wel wat nonchalant zijn.
Vijf jaar geleden werden daar nog de polsbandjes aan toegevoegd met dezelfde figuurtjes als op de palen.
Toch zijn enkele waarschuwingen en oproepen niet overbodig. Eerst en vooral kunnen sommige dieren het op de toerist gemunt hebben. Neen, niet de vissen noch de honden die het strand niet mogen betreden. Ik bedoel kwallen, donderbeestjes, meeuwen en 'pimpaljoenen’ (lieveheersbeestjes).
Trap vooral niet op een kwal. Ik bedoel daarmee deze keer niet diegene die volgens de officiële borden langs onze Vlaamse wegen de officiële vuilbakken niet gebruiken, maar die hun vuiligheid op het strand achterlaten. Ik heb het wel degelijk over de koepelvormige giftige neteldieren met neerhangende tentakels, die zich als brandnetels gedragen.
In een vroegere bijdrage heb ik het al uitgebreid gehad over de meeuwen, die mooie vogels die ook heel agressief kunnen zijn. Vervelend kan het ook zijn als lieveheersbeestjes, eigenlijk nuttige en door kinderen geliefde diertjes, zich in zwermen op de zonnekloppers werpen. Oorzaak daarvan kan een warm, vochtig voorjaar zijn waardoor er geen gebrek is aan bladluizen, het lievelingseten van lieveheersbeestjes. Om maar te zwijgen van de bloedzuigende ‘tripsen’ of donderbeestjes of onweersvliegjes, die jullie evengoed kennen en die bovendien een onweer aankondigen dat de vakantie kan verbrodden.
Laat kinderen geen diepe, onstabiele putten graven. Laat ze ook niet plassen (of meer nog) in die grote plas. Aan de verschillende redderposten zijn daarvoor toiletten beschikbaar, tegen betaling weliswaar maar dan wel tegen een onderdeel van wat een ‘crèmetje’ (ijsje) kost.

Er zijn ook toeristen, vooral oudere, die niet zo van het strand houden. De kust biedt echter voor elk wat wils, onder de vorm van een dijk. In de voormiddag vormen de 10 verdiepingen – hoge appartementsblokken een dam tegen de in het oosten opkomende zon, die de dijk in schaduw dompelt. Op de vele rustbanken kan men genieten van een prachtig zicht op de wijde zee en boten van allerlei aard (mailboot, vissersboot, veerboot, zeilboot) De dijk lijkt op een strijdtoneel waar iedereen zijn plaats wil maar ook moet veroveren. Enerzijds kan de wandelaar op een terrasje (splinternieuw zelfs, in de kerngemeente) van één van de talloze restaurantjes en tearooms, van een koel drankje of een ijscoupe genieten maar ook van één van de ruim aangeboden vismenu’s. Zonder te veralgemenen moet spijtig genoeg gezegd worden dat de dienst wel eens minder verzorgd is en dat de prijzen soms de pan uitrijzen. Kies er dus maar een goeie uit!
Maar de vakantieganger is verdraagzaam. Aangezien er in de maandnamen mei, juni, juli en augustus geen ‘r’ voorkomt, zijn de Zeeuwse mosselen (de Belgische of Oostendse heb ik nog niet geproefd) er bijzonder lekker.
Ook in de avonduren wordt er voor ontspanning gezorgd onder de vorm van avondmarkten, brocantemarkten, festivals of andere leuke dingen.
Ook op de dijk vindt de jeugd zijn gading. Het aanbod aan ‘bellecarren’ (skeelers) is groot en vele maken er veelvuldig gebruik van. Het verkeer mag er dus druk genoemd worden, vooral ter hoogte van de kernen.
“Er staat toch een bijzonder verkeersbord dat de verdeling van de beschikbare plaats regelt tussen voetgangers, fietsers en skeelers”, zullen jullie misschien aanvoeren.
Het KB van 1/12/1975 (bij wijzigingsbesluit van 9/10/1998) bepaalt in art. 22 quinquies 3 : “Wanneer verkeersborden F99b aangebracht zijn, moeten de gebruikers het deel van de weg volgen dat hun aangewezen is. Zij mogen evenwel het andere deel van de weg volgen op voorwaarde dat ze de doorgang vrijlaten voor de gebruikers die er zich op regelmatige wijze bevinden.”
Maar iedereen hindert er iedereen. Hoe kan het kan het ook anders bij die drukte? De voetgangers zijn baas, want zij moeten zich van de scheiding niets aantrekken.

Tenslotte, vergeten jullie maar niet met de 'kodak' (fototoestel of camera) al die mooie herinneringen aan Westende en Middelkerke vast te leggen voor het nageslacht. Misschien denken jullie ook eens aan diegene die moesten thuisblijven om te werken. Stuur ze misschien eens één van die veelkleurige postkaarten met al het mooie dat er bij ons te zien is.
In elk geval, leuke vakantie aan onze kust!!!

Lees ook eens mijn artikels met gelijkaardige onderwerpen
http://users.skynet.be/Stam/lefevere/Blog/naaktstrand2006.htm
http://users.skynet.be/Stam/lefevere/Blog/welkomaantoeristen.htm van 19 juli 2009
http://users.skynet.be/Stam/lefevere/Blog/watvindenjullievandewestendsedijk.htm van 26 juli 2009

11-07-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Dit artikel is mijn 156^ste. Aangezien ik er elke week één lanceer, betekent dat dus dat ik er drie jaar mee bezig ben, zonder één week over te slaan.
Als men ouder wordt, dan rekent men niet meer met vijf of met tien jaar, respectievelijk blikken en tinnen jubileum genoemd. Jaar per jaar bekijken, dat is al lang genoeg! Om de officiële benamingen van jubilea te gebruiken, betekent dat nu na drie jaar mijn “tarwe-jubileum” of mijn derde ‘katoenen’ jubileum. Kenden jullie die benamingen?

Levert het iets op? Dat is een moeilijk te beantwoorden vraag. In dit derde jaar mocht ik alvast een reactie van de blauwe en van de rode kant ontvangen. Mijn teksten worden dus toch gelezen aan het politieke front.

Op 29 maart 2008 mocht ik mijn 1000ste unieke bezoeker begroeten. De teller stond toen voor de ‘viewers’, op 1.796. Een gemiddelde dus, per week, van 40 bezoekers en 70 viewers.
Na twee jaar mocht ik mij verheugen in 7.656 bezoekers en 12.512 viewers, een gemiddelde van 75 unieke bezoekers en 120 viewers, bijna een verdubbeling dus. Vandaag, zijn we toe aan 18.142 bezoekers en 27.469 viewers, een gemiddelde per week over 3 jaar van 116 en voor het voorbije jaar van 202 unieke bezoekers en respectievelijk 176 en 288 viewers. Ik groei dus nog steeds, en dat op mijn leeftijd!!
In de populariteitsranglijst van het ‘Seniorenforum’ sta ik nu op rang 248, dus 67 plaatsen opgeklommen. Niet dat dit veel uitmaakt.
En op naar mijn ‘blikken’ jubileum (5 jaar), want voor de één of andere duistere reden bestaat er geen naam voor een 4-jarig jubileum.

Ik maak van het einde van een blogjaar gebruik om eens (opnieuw) te verwijzen naar een paar artikels uit het voorbije jaar.

Kunstwerken gevonden in de Steenstraat.
In de Steenstraat heb ik op 24 juni 2010 een kunstwerk ontdekt, dat volgens mij de aandacht verdient van het gemeentebestuur. Ik vermeld dit feit omdat het werk misschien in aanmerking kan komen voor de volgende Beaufort. In dat geval moet Middelkerke geen geld meer uitgeven voor de aankoop van een watertorenverlichting en nog minder voor een roestige Caterpillar van Wim Delvoye, de artiest die de ‘Strontmachine’ maakte.
Misschien is er wel haast bij, want op de onderstaande foto’s kan men zien hoe snel zo’n kunstwerk in waarde daalt. Die automobilisten en fietsers hebben toch nergens nog respect voor!!!

                       

Op 28 juni 2010 groeide de kunstverzameling van de Steenstraat alweer aan met een prachtwerk.
Schijnbaar heeft de ‘kunstenaar’ een voorkeur voor de omgeving (op 50 meter afstand!!!!) waar de werken van zijn/ haar kleinere viervoeters bewaard worden. Onvergeeflijk toch!

Nog over de ‘Vacarsa’
Op 15 november 2009 wijdde ik een artikel aan de ‘Vacarsa’. Sommige onder u weten nog dat Yvonne Strubbe, echtgenote van politieman Marcel Soete, er destijds huisbewaarster en verantwoordelijke was. Omdat ik graag nog wat meer informatie wou verzamelen, nam ik daarna contact op met de vzw Vacarsa, die nog steeds zijn zetel heeft in Boom.
Ik mocht mij verheugen over een vriendelijk antwoord van de secretaris Leo Hertman. Meer nog, een paar weken nadien stuurde de secretaris mij per email een brochure, die uitgegeven werd ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de vzw in 1998. Daarin staat dat Vacarsa het ‘pand verlaten’ heeft in 1977 (i.p.v. 1975) omdat het niet meer voldeed aan de veiligheidsvoorschriften en omdat een overeenkomst met de eigenaar voor aanpassingen aan het gebouw, uitbleef.
Ik kon daarin ook een verhaal lezen uit de pionierstijd van Vacarsa. Bij een tennispartijtje, gevolgd door een drankje, met de latere gouverneur van de provincie Antwerpen, Andries Kinsbergen en met Marcel Van Jole, ereschooldirecteur en kunstkenner en - criticus, achtte de toenmalige prefect van het koninklijk atheneum in Deurne, Frans Camerlinckx het ogenblik gekomen om zijn grote wens te uiten: hij wou voor zijn leerlingen een sociale vakantie inrichten aan de kust.
De ‘Vereniging van oud-leerlingen der Antwerpse Athenea’ (VOLBA) was toen de grootste bond van de streek en bereikte alle athenea van de regio Antwerpen. Ere-voorzitter van VOLBA was de toenmalige gouverneur van de provincie, Richard Declerck terwijl Van Jole voorzitter was van de oud-leerlingenbond van een middelbare school in Antwerpen. Deze laatste paragraaf verklaart ook hoe de naam ‘Vacarsa’ tot stand kwam: “Vakantieverblijven voor leerlingen van athenea en lycea en rijksmiddelbare scholen van de provincie Antwerpen’. In de periode 1947-1949 was Camille Huysmans Minister van Onderwijs.
De zoon van zijn zuster, Carlos Konings was de eerste secretaris van het pas gestichte Vacarsa. Deze nodigde Van Jole uit voor een etentje bij zijn moeder, die een uitstekende kokkin was. Daar konden beide de zaak bij de minister aankaarten en zo kregen ze bedden, matrassen en een fornuis voor de keuken in bruikleen, voor het reeds gehuurd vakantietehuis.
De minister werd natuurlijk uitgenodigd voor de inhuldigingsplechtigheid, die op een zondag zou plaatsgrijpen. Nu had Camille zich toch wel vergist zeker! Hij stond daar een dag te vroeg, op zaterdag. Hij besloot dan maar een dag te blijven logeren en vroeg mevrouw Soete- Strubbe hem als avondmaal “gerookte haring en stoofkarbonaden” te serveren, omdat zoiets bij officiële bezoeken nergens geserveerd werd. Eigenaardige combinatie, maar jullie weten ook wel hoe ministers zijn!

04-07-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Natuurlijk weet ik maar al te goed dat het ‘Kwartier Lombardsijde’ sinds de fusies van de gemeenten op 1 januari 1977 op het grondgebied van Nieuwpoort gelegen is. Waarom ik er dan toch over schrijf?
Daar zijn twee redenen voor.
Ten eerste heb ik zelf een persoonlijke binding met ‘het kamp’ en ten tweede is de ‘kazerne’, zoals men die hier noemt, alleen al door zijn naam maar ook door zijn activiteiten zeer lang verbonden geweest, eerst met Lombardsijde en van 1971 tot 1977 ook met Westende. Men spreekt ook nu nog steeds over het ‘Kamp van Lombardsijde’ en minder over het ‘Kwartier Nieuwpoort’.

Minister De Crem heeft dus beslist dat het aantal kazernes tegen einde 2012 van 80 naar 57 moet gebracht worden en van die 57 moeten er ook nog eens 45 afslanken.
Ook in het personeel wordt gesnoeid. Nu werken er 41.000 mensen voor het leger, dat moeten er - zonder gedwongen ontslagen - 34.000 worden.
Ik heb het altijd al gezegd dat men het leger zo klein zou maken dat je het niet meer ziet naderen waardoor het zeer gevaarlijk kan komen opzetten.
Het is volkomen logisch dat een leger zich aanpast aan de vijand en dat de organisatie herzien wordt als de opdrachten gewijzigd worden. Ik heb echter altijd ervaren dat ‘defensie’ daarin haantje de voorste is. De politici en de burgerlijke en kerkelijke overheden schijnen nooit te willen inzien dat ook scholen en seminaries, kerken, kloosters en diensten (en regeringen) het onderwerp kunnen en moeten uitmaken van reorganisaties en dus van besparingen. Sparen op het leger doet het natuurlijk goed in de publieke opinie.

Lombardijde wordt dus niet afgeschaft, maar het is wel bij de gedwongen ‘afslankers’. Nu zijn daar een kleine 700 militairen gekazerneerd.
Van welke eenheden maken die deel uit? Vooreerst een volledig regiment ‘Mistral’(14A) sinds mei 1991. Niet zo bekend, maar er is ook een taalcentrum sinds april 1961, destijds een primeur voor het Europees continent. Het werd opgericht om onze militairen voor te bereiden op de oprichting van een eenheid ‘Sergeant’ die er nooit gekomen is, maar vooral op de aankoop van twee bataljons Hawk en de cursussen voor het personeel daarvan, in de Verenigde Staten.
Verder vindt men er een detachement van de groep Militaire Politie (sinds april 2003) en een eskadron van de gidsen (sinds juni 2002).

Nu komt daar zeer binnenkort verandering in.
Op 30 juni 2010 wordt het 14 artillerieregiment ontbonden. Eén batterij à drie pelotons elk met zes lanceerinstallaties, blijft wel nog in Lombardsijde maar de tweede batterij verhuist naar Brasschaat om aldaar deel uit te maken van een nieuw opgerichte artilleriegroep. Men houdt hier dus toch één operationele eenheid om het rekruteringspotentieel in Oost- en West-Vlaanderen te kunnen benutten.
Het eskadron van de gidsen (116 man groot) verhuist in oktober 2011 naar Heverlee.

Wat blijft wel nog in Lombardsijde? Die batterij ‘Mistral’ dus, samen met een batterij autodefensie tegen luchtdoelen (33 manschappen), die onder andere tot taak zal hebben het schietveld uit te baten en het beheer van de drones te verzekeren. Ook het detachement van de militaire politie blijft hier. In 2011 komt er een nieuwe medische eenheid met operationele roeping bij, die 80 à 100 leden zal tellen. Dat betekent dan in totaal een 400 – tal militairen.
Een serieuze afslanking dus, maar al bij al kan men zeggen dat de kazerne nog goed bevolkt blijft.

De militairen waarvan de eenheid verhuist (eskadron Gidsen) zijn natuurlijk niet gelukkig. Zoals dat gebruikelijk is, want militairen mogen niet klagen, doen hun dames een beroep op de pers om hun problemen aan te kaarten. In onze tijd zei men ‘ja, als je een loopbaan bij het leger start, dan weet je wel dat je niet tot aan je pensioen in hetzelfde garnizoen blijft’. Maar de tijden veranderen…
Nu werken die vrouwen meestal mee en wie aan zijn halve trouwboek beloofd heeft hem of haar overal te volgen, behalve in de legerplaatsen, moet dus zijn werk opzeggen. En herbeginnen in het nieuw garnizoen.
De gezinnen met kinderen moeten een nieuwe opvang en een nieuwe school vinden. Niet leuk, maar dat went wel. Sommige gezinnen hebben een groot deel van hun leven bij de Belgische strijdkrachten in Duitsland doorgebracht. Naar België verplaatst worden was al een hele ommezwaai. Het sociaal leven steekt hier totaal anders in elkaar. Je past je natuurlijk zo goed mogelijk maar met veel moeite aan en als het je uiteindelijk gelukt is, sta je weer voor gelijkaardige problemen. Ook dat komt natuurlijk wel weer in orde, maar het is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik wens hen veel succes.

PS Ik weet dat ik soms te lange artikels schrijf. Ik wilde van de reorganisatie van het kamp van Lombardsijde gebruikmaken om jullie ook nog te vertellen hoe het kamp er eigenlijk gekomen is en welke relaties er al die tijd onderhouden werden met de lokale bevolking.

Ik heb me nu echter voorgenomen daarover te schrijven in twee van de volgende artikels, eerst over de militaire geschiedenis van het kamp en daarna over de rol die de familie Crombez ooit speelde op de terreinen van het kamp.

Bronnen en links

http://events.diksmuide.be/file_uploads/3194.pdf

http://www.mil.be/transfo/subject/index.asp?LAN=nl&ID=1679

http://www.westhoek.be/info/ned/jewaserbij/2007/september/nieuwpoort1509/welkom.htm

27-06-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Het zogezegd ‘laatste woord’ van de kiezer plaatst Vlaanderen voor een zeer ingewikkelde, ja haast onmogelijke situatie.
Hier bij ons werd ‘centrum-rechts’ gestemd voor meer zelfstandigheid. Men heeft genoeg van het oeverloos gezwets van de traditionele partijen. Men wenst niet langer dat de Walen hun wil opleggen. Men wil dat het gedaan is met een hele reeks onrechtvaardigheden en scheeftrekkingen, waar de Vlamingen het slachtoffer van zijn.
De NV-A en de PS werden zeer sterk gemaakt en staan nu oog in oog met elkaar. Dat biedt heel veel mogelijkheden, want geen enkele van de andere partijen wil/ durft doorgaan voor slecht verliezer. De twee overwinnaars houden er op elk gebied tegenovergestelde meningen op na: sociaal economisch, justitie, cultuur, staatshervorming, verkeer, migratie, Enz…. Wallonië heeft andere media en een andere publieke opinie. Velen zijn er zelfs van overtuigd dat wij twee verschillende volkeren zijn. Het electoraal succes van de PS, blijvend gehuld in een schandaalsfeer, is vooral te danken aan de allochtone stemmen.
Door het succes van de NV-A in Vlaanderen zullen de Franstaligen nu wel aan hun ellebogen gevoeld hebben dat men in het ‘Noorden’ ernstig van plan is om een andere strategie en andere tactieken toe te passen. De ervaring van de voorbije maanden/ jaren doet er mij echter aan twijfelen dat men in het ‘Zuiden’ plots bereid zou zijn om een ommezwaai te maken en allerlei toegevingen te doen. Die zullen wel weer van de Vlamingen moeten komen. Misschien kan men in de politiek een coalitie sluiten met de ‘duivel’ maar een goed, eerlijk en stabiel huwelijk tussen NV-A en PS lijkt me zeer onwaarschijnlijk, zo niet onmogelijk.
De NV-A’ers beweren mordicus dat zij een akkoord willen en dat vóór 1 september 2010, maar daarvoor zijn uitgebreide (kruiperige) toegevingen nodig. Daartoe hebben zij van de kiezers eigenlijk geen mandaat gekregen. Als Dewever dan nog het premierschap aanbiedt aan Di Rupo, die bovendien noch Nederlands noch Engels spreekt (toch onaanvaardbaar voor een premier), dan kan men op zijn minst spreken van ‘kiezersbedrog’, zelfs als hij beweert “als daardoor het land kan gedeblokkeerd worden, waarom niet?”

Ik heb in de voorbije weken aandachtig de debatten gevolgd op onze TV – zenders. Ik heb veel politieke krantenartikels gelezen. Om de acties van Dewever in de komende weken beter te kunnen beoordelen, heb ik mij nu ook eens verdiept in het partijprogramma van de NV-A, opgesteld met het oog op 13 juni 2010. Ik vond daarin zo veel beloften dat ik mij afvraag of en hoe ze die ooit zullen kunnen verwezenlijken.

Wordt er 22 miljard bespaard om tegen 2015 een begroting in evenwicht te hebben, of mogen de Walen nog 7 miljard extra uitgeven?
Zal er een einde gemaakt worden aan de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië? Of zullen die nu goed gepraat worden met de toverwoorden ‘solidariteit is nodig!?
Zal de senaat afgeschaft worden? Wordt het aantal parlementsleden verminderd?
Zal er gesnoeid worden in de staatsuitgaven?

Zal de migratiekraan dichtgedraaid worden? Is het nu gedaan met het opengrenzenbeleid en met de massale regularisaties? Tussen haakjes, het is goed te weten dat de NV-A het vorige regeerakkoord en dus de massale regularisatie van illegalen goedkeurde. Vorig jaar gaf het NV-A, in het Europees parlement, zijn goedkeuring aan de komst van 60 miljoen vreemdelingen tegen 2050.
Wordt er werk gemaakt van snellere procedures en een echt terugkeerbeleid?
Zullen de kandidaat-emigranten naar België basiscursussen moeten volgen in het land van herkomst? Zullen ze daar duidelijk worden ingelicht over ons land en over de rechten en plichten die daarmee samengaan? Zal er een actief ontmoedigingsbeleid worden gevoerd ten aanzien van huwelijken van de tweede en derde generatiemigranten met partners in het land van herkomst?

Krijgen wij een eigen arbeidsbeleid?
Komen er 500.000 jobs bij om onze werkgelegenheid op het gemiddeld niveau van Europa te brengen? Komt er een tijdspaarrekening voor werknemers die hen in staat stelt om bij te scholen of te zorgen voor kinderen of ouders?
Worden de lasten op arbeid verlaagd tot op het niveau van de ons omringende landen?
Wordt het onderscheid tussen arbeiders en bedienden ongedaan gemaakt?
Wordt de effectieve uittredingsleeftijd (vandaag gemiddeld 60 jaar) opgetrokken zodat de wettelijke pensioenleeftijd van 65 jaar in de praktijk benaderd wordt. Worden het brugpensioen en andere stelsels van vroegtijdige uittreding afgebouwd om uiteindelijk uit te doven?
Wordt er nu werk gemaakt van een beter evenwicht tussen rechten en plichten van werkzoekenden?

Zal justitie grondig en fundamenteel hervormd worden? Komt er nu een Vlaamse justitie?
Komt er meer blauw op straat?
Zullen er nieuwe gevangenissen gebouwd worden?
Komen er strengere straffen? Krijgen de slachtoffers nu meer aandacht dan de daders?
Wordt er nu werk gemaakt worden van bilaterale akkoorden met landen waarvan veel burgers bij ons in de gevangenis zitten, met het oog op hun repatriëring en dit zonder hun toestemming?
Komt er een einde aan een gedoogbeleid voor drugs en aan de legalisatie daarvan?

Wordt de rol van de koning zuiver protocollair? Worden de koninklijke dotaties aangepast (verlaagd) door de republikeinse partij?

En wat met die grote staatshervorming? Komt er een (logische) splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde zonder onderhandelen of wordt de splitsing behandeld in een groter pakket? Komen we dan weer in de toestand van vóór de verkiezingen? Komt er eerst een staatshervorming, nog vooraleer de andere problemen aangepakt worden?
Komt er een Copernicaanse omwenteling, waarbij de gewesten het middelpunt (van België) worden in plaats van de federale regering, met andere woorden, zal de NV-A vasthouden aan een confederaal systeem? Worden alle geldstromen nu omgedraaid?
Wordt Brussel een stad in plaats van een gewest?

Worden de prijzen van vele goederen en diensten (voeding, mobiliteit) op het (lager) niveau van de andere landen gebracht?
Krijgen we nu een eigen energiebeleid?
Dalen de prijzen voor elektriciteit, gas, telefonie en internet, zowel voor consumenten als voor ondernemingen?

Wordt de sociale zekerheid gesplitst zoals Dewever zei in een TV-debat of wordt die alleen maar hervormd? Worden de gezondheidszorg en de kinderbijslagen Vlaamse bevoegdheden?
Komt er een Vlaamse hospitalisatieverzekering?
Komt er een Vlaams pensioen, dat Danny Pieters zo hardnekkig verdedigde in “Phara”?

Wordt Vlaanderen nu fiscaal autonoom? Wordt de onrechtvaardige toepassing van de regels voor het heffen van belastingen tussen Vlaanderen en het minder strenge Wallonië nu opgeheven?
Betalen we in de toekomst minder belastingen? Of integendeel hogere milieutaksen, meer btw, meer accijns op tabak en alcohol, meer belasting op spaaropbrengsten, op vermogens en aan solidariteitsbijdragen voor de betere verdieners.

Zal Vlaanderen nu zijn eigen mobiliteit (spoor en verkeersveiligheid) kunnen regelen, zodat de onrechtvaardigheid bij het flitsen en het innen van boeten en de verdeling van de opbrengst daarvan, opgeheven wordt?

De hiervoor gestelde vragen zijn een verzoek om bevestiging betreffende het verkiezingsprogramma en openbare uitspraken van de NV-A. Zal die partij zich daaraan houden of wordt er elke dag een nieuw compromis gesloten? Voor Dewever is politiek immers de kunst om het noodzakelijke haalbaar te maken, maar … “het zal nooit zijn wat je droomt”
Als Geert Wilders in Nederland na de verkiezingen afziet van één breekpunt, zijn eis om de pensioenleeftijd niet te verhogen, dan wordt hij daarvoor al als een verrader afgeschilderd. Hoever zal Bart Dewever gaan in het verloochenen van zijn principes en van zijn Vlaams-nationalistische overtuiging?
Het is al begonnen. De NV-A grijpt al terug naar de vijf resoluties van de Vlaamse regering. Van achteruit krabbelen gesproken!
Op 15 juni 2010 verklaart hij dat hij nog steeds honderd procent achter zijn programma staat en dat het programma van de PS een hele lijst punten bevat waarmee hij het niet eens is.
Dat hij dat kluwen nu maar ontwart!! Ik heb er weinig vertrouwen in!

Hoe hebben onze Middelkerkse kandidaten en hun respectieve partijen het er van afgebracht?
Ziehier de resultaten voor de Kamer, voor de kieskring West-Vlaanderen, kanton Oostende (93.595 kiezers). Jullie zien naast de partij, het aantal behaalde stemmen, in aantal en in percenten.
In de vierde kolom staat het percent dat de partij haalde in de gehele kieskring. In de laatste kolom staan de rechtstreeks verkozenen en tussen haakjes hun woonplaats)

VB            7.521      9,6%     9,1%       Peter Logghe (Roeselare)
LDD         10.078    12,9        7,7         Jean-Marie Dedecker (Oostende)
O-VLD       9.870    12,6      13,5         Vincent Van Quickenborne (Kortrijk), Sabien Lahaye-Battheu (Poperinge)
Cd&V        9.357    12,0      23,0          Yves Leterme (Ieper), Nathalie Muylle (Rumbeke), Stefaan De Clerck
                                                              (Kortrijk), Hendrik Bogaert (Jabbeke)
SP-a       15.618    20,0      13,0           Renaat Landuyt (Brugge), Myriam Vanlerberghe (Izegem), Ann Vanheste (De
                                                                      Panne)
NV-A       18.262    23,4      24,0         Geert Bourgeois (Izegem), Daphné Dumery (Blankenberge), Manu Beuselinck
                                                                     (Oostende), Koenraad Degroote (Wakken)
Groen       6.208      7,9         6,3          Wouter De Vriendt (Oostende)
LSP               207     0,3         0,2
PVDA           645     0,8         0,8
Vital             395     0,5          0,3
Blanco en ongeldig 4.674         5,6       6,0

Voor de kamer telt West-Vlaanderen dus 16 verkozenen. Twee van de vroegere kamerleden, Koen Bultinck (VB) en Luc Goutry (CD&V) werden niet herkozen. Dumery en Beuselinck komen erbij. Ook Pol Van Den Driessche (senator) werd niet verkozen voor de kamer.
Aangezien Geert Bourgeois Vlaams minister blijft, wordt hij vervangen door Bert Maertens uit Izegem.
Dedecker blijft verweesd achter in de kamer.
Suzanne Lacombe-Verbeest stond negende en enige Middelkerkse op een kamerlijst. Zij haalde 2.402 voorkeurstemmen. Een niet onaardig resultaat, gezien het ernstig verlies van het Vlaams Belang in onze provincie.

Voor de senaat werden twee West-Vlamingen verkozen: Johan Vande Lanotte (SP-a - Oostende) en Sabine de Bethune (CD&V - Marke).
Geert Lambert (Groen) werd niet verkozen op de groene lijst. Zijn recentste politieke jaren zijn dus allesbehalve zijn succesrijkste geweest.

Deze toestand zal later nog wijzigingen ondergaan, als de regering gevormd is en bepaalde verkozenen een ministerambt bekleden en vervangen worden door hun opvolgers. Er worden ook nog senatoren gecoöpteerd (NV-A 2, CD&V, SP-a, VB en Open VLD elk één).
Verder worden ook nog 10 Vlaamse gemeenschapssenatoren aangeduid.(NV-A 3, CD&V elk 2, VB, Groen en Open VLD elk 1). Die krijgen dus een dubbel mandaat: Vlaamse raad en senaat. Wie dat zullen zijn, is nu nog niet bekend.
Middelkerkenaar Henk Dierendonck stond als lijstduwer op de senaatslijst. Hij behaalde 3105 voorkeurstemmen. Zijn aanplakborden waren nochtans talrijk en duidelijk aanwezig.

Middelkerke heeft dus nog steeds geen vertegenwoordiger noch op Vlaams noch op federaal niveau.

We kijken met spanning uit naar de politieke ontwikkelingen in de komende maanden. We moeten binnen zes maanden toch niet opnieuw gaan kiezen, zeker?

Bron
http://www.n-va.be/files/default/nva_images/documenten/verkiezingsprogramma%20N-VA%202010.pdf
http://www.woordhouden.be/?q=node/16 (de vijf Vlaamse resoluties)
U kan het complete verkiezingsprogramma van de NV-A (in PDF-formaat) hier doorlezen.
http://verkiezingen2010.belgium.be/nl/

20-06-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Beste lezers, ik breng jullie deze week zowel goed nieuws, ‘slecht’ nieuws als neutraal nieuws.

Ik begin met het goed nieuws.
Wie niet ziet dat tegenwoordig in de gemeente belangrijke verbeteringswerken uitgevoerd worden, die getuigt van slechte wil of van onsportiviteit.
Vanaf het ogenblik dat ik met deze blog startte, heb ik regelmatig gewezen op de slechte staat van sommige van onze wegen en dan vooral op deze van Westende, die duidelijk achterlagen/ achterliggen op deze van Middelkerke.
Ik weet wel dat ze dat niet voor of door mij gedaan hebben, maar als het goed is, moet het ook gezegd worden. Proficiat aan de verantwoordelijken!
Op 1 juni 2010 werden de Koninklijke Baan, vanaf de Zeelaan in Lombardsijde tot aan de Essex Scottishlaan en de Generaal Grossettilaan tot aan de Henri Jasparlaan opnieuw geopend. Dat was weliswaar beloofd voor half mei, maar goed… Dat zijn gewestwegen die onder de verantwoordelijkheid van de Vlaamse overheid vallen. De gemeente beweert daarover geen inspraak te hebben.
De heropening betekent een verademing voor Lombardsijde en Westende want de Nieuwpoortlaan, de Lombardsijdelaan en een stuk van de Westendelaan werden er dubbel zwaar door belast. Natuurlijk weet ik ook wel dat men geen omelet kan bakken zonder eieren te breken. We konden dus niet anders dan dit ongemak erbij nemen.
Op 7 juni 2010 was men nog bezig de witte afbakeningslijnen te spuiten. Over de ganse lengte van het vernieuwde stuk, is het niet meer mogelijk voorbij te steken. De toekomst zal moeten uitwijzen of dat wel een goed initiatief is. Ik betwijfel het. Ik stel vast dat de verkeerslichten nog niet afgewerkt zijn. Ik neem aan dat het kruispunt voor die reden afgezet is met mobiele blokken.

           

Men kan dus nog steeds niet zien of er een scheiding voorzien wordt tussen voetgangers en fietsers, zodat ze elkaar niet langer in gevaar brengen. Het ziet er echter niet naar uit dat dit de bedoeling is. Onderstaande foto’s maken duidelijk wat ik bedoel.

                       

En nu het ‘slecht nieuws’, alle verhoudingen in acht genomen, natuurlijk.
Op 100 meter van mijn deur, heb ik jarenlang bijna elke dag het Rozenpad bereden met de fiets. Ik heb wel verschillende keren de toestand van het pad aangeklaagd: slecht onderhouden bloemstruiken, niveauverschil tussen twee betonnen stroken waarop je met de fiets kunt rijden en de rest.
Nu zal men de naam van het pad moeten wijzigen in ‘Gazonpad’, want zonder ‘boe of ba’ heeft men de doorgang geëlimineerd, de betonnen platen en de rozenstruiken weggenomen en gras gezaaid.
Ik vind dat een zeer ongelukkige ingreep. Iets dat niet onderhouden wordt, gewoon doen verdwijnen, wordt dat de nieuwe tactiek van de gemeente? We hebben dat ook reeds kunnen zien in de Azaleastraat, Tulpenstraat, … waar men de bomen weghaalde omdat ze hun bladeren lieten vallen in de herfst en omdat ze de voetpaden omhoogstaken of de rioolbuizen beschadigden. Problemen moeten opgelost en niet omzeild worden.
Ik denk nochtans dat er ruim voldoende personeel in de gemeentelijke groendienst werkt om die opdracht aan te kunnen. Bovendien is de nieuwe huidige locatie ook allesbehalve proper en nuttig.
Hieronder zien jullie bovenaan hoe het vroeger was en daaronder de nieuwe doorgangen, onkruid inbegrepen. Bemerkt ook dat de burger zelf wel een weggetje maakt als er geen is.

En tenslotte het neutraal nieuws.
In de ‘Kompascamping’, totnogtoe enkel voor mobiele caravans, heeft men een ernstige (waarschijnlijk winstgevender) ingreep gedaan. Een nogal groot stuk van de kampeerplaatsen werd ingenomen door 66 witte barakken, of hoe moet men die anders noemen, op stenen blokken. Ook de tennisterreinen moesten eraan geloven.
Er werden twee dubbelwandige ondergrondse propaangasketels van 3600 l elk, geïnstalleerd. Dat verontrustte mij eerst wel, maar bij nadere opzoekingen, blijken die geen enkel gevaar op te leveren.

Bronnen
“Het Nieuwsblad” artikel van 15 mei 2010 ‘Nieuw sportcomplex bij voetbalterrein’ door Dany Van Loo
Artikel in “Het Nieuwsblad” door efo

13-06-2010, 10:34 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Zondag eerstkomende trekken we dus nog maar eens naar de stembus!! Deze verkiezingsdag zou eigenlijk voor ons allen een heel bijzondere betekenis moeten hebben. Walen en Vlamingen kunnen het schijnbaar totaal niet meer met elkaar vinden. De Vlaamse traditionele partijen hebben in de voorbije decennia gefaald. Ze bleven zich maar onderwerpen aan de Walen en zetten geen stap vooruit, noch op economisch, sociaal, financieel, gerechtelijk of ecologisch gebied en van een deftige staatshervorming is al helemaal niets in huis gekomen. We mogen zeker geen ‘foert’ zeggen, we moeten gaan stemmen, maar het is toch logisch dat we kritisch de beloften van de partijen tijdens hun respectieve campagnes onderzoeken.
Laten wij maar eens hun slogans bestuderen..

Open VLD beweert “Een nieuwe start” te zullen nemen. Betekent dit dat ze daarmee hun (zo aanbeden) kopman Guy Verhofstadt die van 12 juli 1999 tot 20 maart 2008 het roer in handen had, afzweren? Waarom staat hij dan nog op hun kieslijst voor Oost-Vlaanderen?
We ‘danken’ aan hem het Lambermontakkoord dat er kwam met de steun van de oppositiepartij PSC (Franstalige christendemocraten) onder andere in ruil voor de toezegging van extra geld aan het katholiek onderwijs van de Franse Gemeenschap. De gewesten en gemeenschappen kregen daardoor meer geld en bevoegdheid maar de Vlamingen werden fel benadeeld, vooral in Brussel.
Op ethisch vlak waaide onder Guy’s leiding een vernieuwende maar meestal controversiële wind met de euthanasiewet, de snel-Belgwet, de legalisering van softdrugs en de goedkeuring van het homohuwelijk.
Tijdens zijn tweede regeerperiode maakte Verhofstadt van de werkgelegenheid zijn ‘core business’.Hij kwam nog niet in de buurt van zijn beoogde/ beloofde 200.000 nieuwe jobs.
Zijn fameuze notionele interestaftrek kost ons land jaarlijks 4,5 miljard euro.
De open debatcultuur gleed af naar openlijk geruzie, het ethische dossier over het migrantenstemrecht werd een wrange confrontatie tussen de VLD en de andere coalitiepartners. De economische conjonctuur verslapte en Verhofstadt kon nooit een sluitende begroting voorleggen, tenzij door het verkopen van staatseigendommen en door de hand te leggen op pensioenkassen.
Natuurlijk moest er dus ‘Een nieuwe start’ komen, maar waarom zouden grotendeels dezelfde kopstukken op de kieslijsten (Verhofstadt, De Gucht, Dewael, Gatz, Somers, Turtelboom, Van Quickenborne, Vautmans, Keulen, Vanhengel, Neyts, vader De Croo, Tommelein, Van Mechelen, Vanderpoorten, …) daar nu ineens toe in staat zijn? Wie gelooft die mensen nog? Wij ergeren ons alvast ‘blauw’.

‘We moeten weer vooruit’, vindt de SP-a. Geven ze dan toe dat alle regeringen waaraan zij 18 jaar deelgenomen hebben tot aan het einde van Verhofstadt II, stil gestaan hebben, ja zelfs achteruit gegaan zijn? “Ja maar, dat is verleden tijd”, zullen ze nu wel zeggen, maar waarom voeren zij dan Achiel Van Acker op in hun campagne, als de grondlegger van de sociale zekerheid?
Ze beweren de pensioenen te zullen verhogen. Iedereen lacht daarmee, ook al omdat het ‘zo moeilijk is om het uit te leggen’.
Laten wij ook niet vergeten wat Johan Vande Lanotte Westende aangedaan heeft toen hij besliste een asielcentrum te vestigen in ‘Zon en Zee’. Wie gelooft die mensen nog? Zijn er nog echte socialisten?
Dat ze maar beter “Rood van schaamte!” worden.

N-VA heeft de slogan “Nu durven veranderen” gepikt van de SLP van Geert Lambert in de voorbije verkiezingen. Hopelijk bekomt het hen beter dan wat Lambert overkomen is.
Maar, wat gaan ze veranderen? Ze vormden toch drie jaar geleden een kartel met de CD&V dat ons de hemel op aarde beloofde maar dat er niets van terecht bracht!

De CD&V zegt “Nooit opgeven” en bedoelt daarmee dat ze geen afstand wil nemen van zijn loze beloften en van de voorbije drie jaren, die nochtans zeer weinig opgeleverd hebben.
Dat niemand hun slogan ernstig neemt, mag blijken uit de varianten die vandaag de ronde doen, zoals "Alles opgegeven" of "Ooit geven".
Jean-Luc Dehaene was van 1992 tot 1999 premier van de toenmalige CVP. Onder zijn regering werd België een volwaardige federale staat, waar we vandaag zo’n ‘groot genoegen’ aan beleven.
Leterme, de Belgicist die zich van volkslied vergiste, die bij zijn overwinning in 2007 op tafel sprong temidden van Vlaamse vlaggen, zal de geschiedenis ingaan als de kampioen van veel beloven en weinig geven (aan zijn kiezers), van toegevingen aan de Walen, van ‘vijf minuten politieke moed’.
Onder zijn bewind, werd ons land in de chaos gestort. En nu beweert de CD&V dat ze het nog niet opgeven!!! Wie gelooft die mensen nog?
Maar ja, ‘Oranje’ staat nu eenmaal bekend als de kleur van het wantrouwen en van de twijfels.

Het Vlaams Belang hoopt dat de droom van Vlaamse onafhankelijkheid eindelijk meer vorm zal krijgen, dat de asielproblematiek eindelijk eens ernstig zal aangepakt worden en dat het gedaan zal zijn om criminelen op een zachte manier te behandelen.
Zij worden verweten dat hun slogan weinig origineel is: Van ‘Eigen volk eerst’ naar ‘Vlamingen 1st’. Zou dat misschien ook kunnen betekenen dat die partij trouw blijft aan zijn principes?

De slogan van de lijst ‘Dedecker’ of LDD vind ik ‘goed’: “Uw centen, daar gaat het om’. Volgens hen betekent dit dat de verkiezingen niet communautair zijn, maar dat onze portemonnee moet beschermd worden. Jean-Marie en ‘centen’ dat vind ik toch maar een rare combinatie.
Anne De Batzelier, zijn lijsttrekster voor de senaat, momenteel op reis, vraagt zich af: “Wie ligt er wakker van dat lapje grond?”. Ze wil/ kan zelfs niet inzien dat het over veel meer gaat dan alleen maar BHV, namelijk de Waalse arrogantie/ dominantie en uitbreidingsdrang …
De ondertitel van de slogan luidt: ‘Genoeg geknoeid’. Om die slogans van LDD goed tot jullie te laten doordringen, kunnen jullie misschien mijn artikel Stemmen op JMD van 24 mei 2009 nog eens herlezen?

‘Groen’ heeft als slogan “Maak 13 positief”. Niet slecht gevonden maar de groene thema’s worden meer en meer gekaapt door de andere partijen, zodat de partij het moeilijk krijgt om nog aan te slaan bij de kiezers.
Geert Lambert is nog maar eens van partij veranderd. En zeggen dat hij ooit de ‘Vlaamse Leeuw’ zong. Zou hij die nog kennen?

De redenen indachtig waarom de regering Leterme gestruikeld is, namelijk de onophoudende meningsverschillen tussen Vlamingen en Franstaligen en het (schijnheilig) ultimatum van de Open VLD die notabene zelf deel uitmaakte van die regering, kom ik alvast tot de conclusie dat er uit een ander vaatje moet getapt worden. Waarom zouden de traditionele partijen er na 13 juni 2010 wel in slagen om akkoorden af te sluiten? De paden tussen Vlaanderen en Wallonië zijn immers veel te diep. Tenzij de Vlamingen weer bereid zijn tot grote toegevingen, en ik vrees daarvoor, stevenen we weer af op maandenlange en oeverloze discussies. Denkt daar maar eens diep over na, kiezers!!!!

Wie de kieslijsten van de verschillende partijen overloopt, moet met een vergrootglas zoeken om een Middelkerkenaar te vinden.
Op de 9^de plaats van de effectieven van het Vlaams Belang vinden we Suzanne Lacombe – Verbeest, echtgenote van provincieraadslid en gemeenteraadslid Jan Lacombe. Zij is een zeer gedreven en enthousiaste propagandiste voor haar partij. Bij de federale verkiezingen in 2003 haalde ze als 5^de opvolger 2.426 voorkeurstemmen.
Bij de effectieven van de Lijst Dedecker zien we Henk Dierendonck als lijstduwer. Hij is gemeenteraadslid, overgelopen van NV-A dat kartel vormde met de CD&V en haalde bij de vorige federale verkiezingen op 10 juni 2007 2.159 voorkeurstemmen.
Van de andere lokale partijen (CD&V, VLD, Groen en SP-a) is er geen spoor te bekennen. Dat is vooral opmerkelijk voor de VLD die al jaren Carine Dejonghe en daarna Janna Opstaele mocht naar voor schuiven. Ze werden weliswaar nooit verkozen maar haalden toch telkens een relatief hoge score. Zo gaven op 10 juni 2007 nog 9.989 kiezers een voorkeurstem aan Opstaele die op de 6^de effectieve plaats stond. Op mijn vraag, laat de partij mij weten dat ze wel gevraagd werden, maar dat ze om persoonlijke familiale redenen moesten weigeren. Nog eens een zware onverwachte campagne voeren, ten koste van gezin en geplande reis, zagen ze niet zitten.

Dus Middelkerkenaars, het lot ligt nu ook in jullie handen. Kies dus maar voor de beste/ de juiste!

Bronnen
http://users.skynet.be/aped/ovds/artikels/002Financieringswet.html

06-06-2010, 20:03 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Er bestaan verschillende categorieën wegen, namelijk alleeën, avenues, banen, dijken, dreven, lanen, paden, stegen en wegen. Het achterste deel van de naam van een weg zou moeten aangeven over welk type het gaat.
In Westende zijn ze als volgt ingedeeld: 3 dijken (Koning Ridder-, zee- en boterdijk, 1 baan (Koninklijke), 3 paden (Brem- Jagers- en Rozen-), 2 polders ‘Jordaens- en Merdaens), 2 dreven (Prinsenveld-, Strandjutters-), 1 weg (Schuddebeurze-), 54 lanen en 48 straten.
Volgens de van Dale zouden ‘allee’, ‘avenue’ en ‘laan’ dezelfde betekenis hebben, namelijk een weg die aan beide zijden met één of meer rijen bomen beplant is, maar ‘avenue’ en ‘allee’ zouden meer thuishoren in een stad of in een verstedelijkt gebied. Andere bronnen vinden dat een met bomen beplante middenberm ook de naam ‘laan’ rechtvaardigt.
Nog andere beweren dat een ‘avenue’ een brede laan is en dat een ‘allee’ langs weerszijden een dubbele rij bomen verlangt. Dat laatste speelt in Westende geen rol aangezien wij noch een avenue noch een allee hebben. Dat is ooit anders geweest. Toen ik destijds een vakantiejob uitoefende in een verhuurkantoor spraken wij van “Avenue des Mouettes”, “Avenue des Invalides de Guerre”, “Avenue des Chardons”, “Avenue de l’Eté, Avenue du Soleil, Avenue du Prieuré, ... Toen moesten de Vlamingen nog ontwaken!
Westende telt een groot aantal lanen. Ze zijn vooral gelegen in Westende-bad (76 %). Dat heeft vooral te maken met een verschuiving van de betekenis van de laan, van ‘weg langs de akkers’ of ‘weg met een landelijk uiterlijk’ naar ‘statige weg met voornaam aanzien’. Men heeft waarschijnlijk in de gemeente gevonden dat ‘toeristen’ of ‘rijke eigenaars van tweede verblijven’ of ‘rijke villabewoners’ niet zomaar in een doodgewone straat konden wonen. Nochtans zijn er heel wat die de naam ‘laan’ niet verdienen omdat er niet één boom te bespeuren valt.
Elke ‘laan’ is een ‘straat’ en dus ook een ‘weg’ maar niet elke straat is een laan.
Eigenlijk zijn er maar 5 die de naam waardig zijn: de Jozef Matthieulaan, de Badenlaan, de Oorlogsinvalidenlaan en de verlengingen ‘Zomerlaan’ en ‘Zonnelaan’ hoewel de bomen in de laatste drie maar schaars voorkomen. In enkele ‘lanen’ is men wel langs beide zijden met groen omgeven, maar dat komt dan door de bomen of hoge struiken aangeplant in de private tuinen (Charles de Broquevillelaan, Cottagelaan en Kursaallaan)
Ik moet toegeven dat het geen zin zou hebben daar nog bijkomende bomen te planten.
Sommige lanen zijn slechts aan één zijde met bomen beplant. Aardige poging maar het zijn dus ook geen lanen: Duinenlaan gedeeltelijk, Essex Scottishlaan en Zeelaan.

Welke bomen moeten dat zijn?
Klassiek is het gebruik van beuken en platanen vanwege hun natuurlijke schoonheid en gemak in het onderhoud. In feite zijn alle bomen geschikt die voldoende hoog opgesnoeid kunnen worden.
Buiten de stad ziet men veelal rijen populieren hoewel er ook hier bij ons aardig wat staan. Ze veroorzaken veel overlast bij het vallen van de bladeren.
De beuk en de plataan groeien zeer hoog en zijn aan de kust minder geschikt door de bodemgesteldheid en de zeewind. Het is hier wellicht niet de bedoeling Napoleon Bonaparte achterna te gaan. Deze liet veel wegen aanleggen en er moesten aan weerszijden daarvan bomen geplant worden. Hun takken raakten elkaar en leverden zo koele schaduw, waardoor soldaten op mars gemakkelijker lange afstanden konden afleggen. Hieronder zien jullie, links een beukenlaan en rechts een plataanlaan.

                             

Anderzijds zijn sommige straten genoemd naar een boomsoort. Er staan ook wel degelijk bomen maar hier werd dan gekozen voor ‘straat’. (Beukenstraat, Olmenstraat ). Begrijpe wie kan! 
In de Berkenlaan staan dan weer geen bomen.

Een ‘dreef’ is een brede open baan in een bos. Een drift of dreef was ook een weg waarlangs men een kudde vee dreef van het dorp naar het open veld. Dreven komen dus meer voor op de buiten. Onze beide dreven zijn geen dreven.

Tenslotte nog een eigenaardigheidje: één van onze lanen heet in het begin ‘Lusthuizenlaan’ om daarna over te gaan in ‘Lusthuisjeslaan’ of omgekeerd.

Jullie denken nu toch niet dat dit artikel de bedoeling heeft alle namen van lanen en dreven in straten te doen veranderen? Neen, dat zou inderdaad voor veel mensen zeer vervelend zijn. Maar bij een naamsverandering of als er een nieuwe weg aangelegd wordt, dan kan men er misschien rekening mee houden.

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Laan_(weg)
http://www.encyclo.nl/begrip/avenue
http://www.encyclo.nl/begrip/allee
http://www.harmen-visser.nl/straatnamen_hilversum.html
http://users.skynet.be/wrv/artikels/wrv-jos%20straat%20-%20weg.htm
http://www.bosgroepen.be/documenten/erfgoedwaarde_van_dreven_vioe.pdf

30-05-2010, 10:57 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Onlangs pleitte de lokale CD&V voor een nieuwe vaste en verhoogde brug over het kanaal Plassendale- Nieuwpoort. Deze zou 200 meter ten westen komen van de plaats waar de huidige brug nu ligt. Deze nieuwe brug zou in dat voorstel dan ook het vertrekpunt zijn van de reeds geplande verbindingsweg naar de rotonde aan de IJzerlaan.

Ik heb er nog maar pas sterk aan getwijfeld of de Middelkerkse burger wel inspraak krijgt in het bestuur van zijn gemeente en stel je voor: ik werd onmiddellijk in het ongelijk gesteld.
Verleden week kreeg ik namelijk de ‘Open Blik jaargang 1 nummer 2’ in de bus en ik stel vast dat het gemeentebestuur van Middelkerke geen beslissing wenst te nemen over de bouw van die vaste en verhoogde brug, zonder eerst mijn mening daarover te kennen.
Eigenlijk zeg ik dat niet juist: het is de VLD Middelkerke die me dat vraagt en, tweede fout, men wil niet enkel mijn mening kennen, maar die van ons allemaal. Die kan je geven op de website van de VLD. Wie geen internet heeft, krijgt ook geen inspraak. Op www.vldmiddelkerke.be vind je daartoe een formulier maar vergeet vooral niet op te geven wanneer je je lidmaatschap voor de partij aangevraagd hebt. Anders…

Laten jullie zich echter daardoor niet afschrikken. De vragen zijn zeer eenvoudig. Hier komen ze!
Gaan jullie akkoord dat de open ruimte aangetast wordt door de aan- en afloopstrook van de brug? Hebben jullie bezwaar tegen een reeks onteigeningen? Vinden jullie dat er geen rekening moet gehouden worden met de verstrekkende gevolgen voor de landbouwers, of juist wel?
Speelt het voor jullie een rol of de Vlaamse overheid al dan niet met geld ‘over de brug’ komt?
Kiezen jullie misschien ook voor het huidig tracé, waarvoor de Vlaamse overheid destijds opteerde? Vinden jullie dat een brug die pas in 1989 gebouwd werd en toen bijna 2,5 miljoen euro gekost heeft, na 21 jaar reeds mag vervangen worden? Hoe oordelen jullie over het feit dat recent nog een nieuw fietspad naar de brug aangelegd werd en dat dit nu nutteloos zou worden? Vinden jullie ook dat tussen droom en daad heel wat praktische en andere bezwaren in de weg staan? Geldt dat volgens jullie enkel voor de nieuwe brug?
Wat denken jullie van de vroegere en de nieuwe aansluiting op de reeds bestaande rotonde aan de IJzerlaan? Wat denken jullie over de globale visie over het gehele project?
Is het bouwen van zo’n nieuwe brug volgens jullie wel de meest duurzame oplossing, zowel economisch, ecologisch en sociaal? Of vinden jullie dat een hoge maatschappelijke kost onverantwoord zou zijn?
Dus, ervaringsdeskundigen, de VLD rekent op jullie mening.
Of wensen jullie nog meer informatie?
Het volstaat natuurlijk niet dat jullie antwoorden met “Ja, er moet een nieuwe brug komen, want ik wacht niet graag als de brug opgehaald wordt!” of “Ja, er moet een nieuwe brug komen want op de zomerse piekmomenten kan de verkeersstroming beter!” of “Ik ben voor de nieuwe brug, het kan me niet schelen hoeveel dat zal kosten, want ik ben een volgeling van de CD&V” of “Nee, ik ben voor het oud tracé want ik ben een trouw lid van de Open VLD”.
Houdt dus goed rekening met alle hierboven aangehaalde problemen vooraleer te antwoorden.
Meningen zoals “In deze moeilijke financiële tijden moet er helemaal geen nieuwe brug en ook geen verbindingsweg naar de rotonde komen.” of “Ik zou bij mij thuis ook nog van alles willen realiseren zoals de VLD maar ik moet de tering naar de nering zetten, want ik ben een goede huisvader” zijn niet gewenst.

Willen jullie misschien eerst weten hoeveel dat allemaal kost? Willen jullie misschien eerst het huidig en het toekomstig tracéverloop kennen?
Niet moeilijk doen, hé! Het kan toch maar zo eenvoudig zijn! Maakt gewoon snel gebruik van deze unieke inspraakmogelijkheid. Zo’n kans krijgen jullie nooit meer.

Tenslotte wou ik nog graag een woordje wijden aan de titel van het artikel van ‘Open Blik’.
Waarom werd er gekozen voor “Een brug te ver”?
Ik zie twee mogelijkheden.
In het eerste geval kan het een verwijzing zijn naar het verfilmd boek van Cornelius Ryan A Bridge Too Far uit 1974.
Dat handelt over de slag bij Arnhem in september 1944, een heroïsch gevecht van de Britse en Poolse para's die achter de Duitse linies werden gedropt om de Rijnbrug intact te houden.
Tijdens de voorbereiding zei de Britse luitenant-generaal Browning tegen Montgomery dat zijn troepen de brug wel vier dagen zouden kunnen vasthouden maar “ik denk dat we misschien wel een brug te ver gaan”. De geallieerden leden er hun laatste nederlaag van de Tweede Wereldoorlog De brug in Arnhem bleek er inderdaad één te ver.
In een tweede geval zou het plagiaat kunnen zijn van de titel van het boek met dezelfde naam van de journalist van ‘De Morgen’ Jeroen Verelst over de Oosterweelverbinding.
“Hij pluist uit hoe het grootste en duurste bouwwerk ooit in België, barsten begon te vertonen. Een verhaal van David tegen Goliath, van een ongeziene explosie van kosten, van bikkelhard lobbywerk en van een politiek pokerspel met een torenhoge inzet”.
Wil de VLD hiermee, in beide gevallen, aanduiden dat het voorstel van de CD&V tot mislukken gedoemd is?
Men kan het natuurlijk ook interpreteren als “Een brug te veel”.

Natuurlijk had ik jullie via deze weg graag wat meer informatie bezorgd. Ik heb die echter zelf niet. Noch op internet noch in de gemeentelijke magazine heb ik er iets over teruggevonden.
Ik bedank de initiatiefnemers voor deze klare en duidelijke oproep. Ik ben er zeker van dat ze talloze voorstellen zullen ontvangen en dat ze daarna veel wijzer zullen zijn.

Een betere bron van inspiratie voor mijn blogartikels dan ‘Open blik’ kan ik me moeilijk indenken.

Bronnen
http://www.standaarduitgeverij.be/boeken/overzicht/jeroenverelst/9789022324110

23-05-2010, 09:55 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Hoe dikwijls heb ik burgemeester Landuyt nu al zijn fierheid horen uitdrukken over wat hij in de kerngemeente Middelkerke allemaal verwezenlijkt heeft? Hij heeft het dan vooral over de ‘glans’ die uitgestraald wordt door de Leopoldlaan en het Epernayplein, die zes jaar geleden aangelegd werden.
Gelukkig was ik goed gezeten toen ik op 4 mei 2010 in “Het Nieuwsblad” het artikel las van Dany Van Loo 'Leopoldlaan ziet er doods uit' . Ik was anders zeker achterover gevallen van verbazing.
Het ‘paradepaardje’ gestruikeld? Dat kan toch niet!!
Daarom wil ik eens een paar uitspraken van de burgemeester aanhalen.
Burgerkrant nummer 5/2005: “Ontegensprekelijk is de mooiste realisatie, het grootste openbaar werk ooit dat werd uitgevoerd, de vernieuwing van de commerciële ader van Middelkerke, de Leopoldlaan en het bijhorend Epernayplein” en nog “in de Leopoldlaan kan je genieten van een prachtige en afwisselende wandeling”
Burgerkrant nummer 3/2004: “Leopoldlaan wordt juweeltje”
En ik zou er daar nog enkele kunnen aan toevoegen!
De werken startten op 1 oktober 2002. Het eerste deel (2 fasen) werd ingehuldigd op 17 juli 2004, het tweede (ook in 2 fasen) op 9 en 10 juli 2005 (na einde 1^e fase). De kostprijs was enorm hoog, alleen al 600.000 euro voor de eerste fase van het eerste deel (drie zijstraten).
Hieronder zien jullie een tekening uit een gemeenteblad ‘De Sirene’ van toen waarin men stapsgewijze de uitvoering kon volgen. Waar u die auto ziet, daar rijdt dus ook de tram – richting De Panne.

Wat lees ik nu? De handelaars vinden dat de “vernieuwing geen onverdeeld succes geworden is”.
Hoe durven ze toch, nietwaar Michel?
Jan Claeys, voorzitter van de handelaarsbond Middelkerke-centrum en uitbater van de kledingzaak ‘Tennisgalerij34’ op de hoek van de Leopoldlaan en het Epernayplein, vindt dat het ‘eindelijk tijd wordt voor een constructief gesprek met het gemeentebestuur over mogelijke aanpassingen aan de Leopoldlaan. Die moeten van de winkelstraat een aantrekkelijk en commercieel lucratief centrum maken”, want de huidige laan vindt hij “een lange en rechte, enigszins zielloze straat quasi zonder parkeermogelijkheden”.
Welke zijn volgens de handelaars de tekortkomingen?
“Een eerste groot probleem is de toegang naar de Leopoldlaan. Het verkeer uit de richting van Oostende wordt als het ware omgeleid naar de Koninginnelaan. Wil je naar de Leopoldlaan rijden, dan moet je eerst vier hoge verkeersdrempels overwinnen en twee keer de tramsporen oversteken. Wie wil komen winkelen, wil zijn wagen echter dichtbij parkeren en niet op een verre parkeerhaven. Ook het tramhuisje van De Lijn aan het Epernayplein - toch een visitekaartje voor wie er op de Kusttram stapt - werd nooit volledig afgewerkt”.
Hoe zien zij de toekomstige laan?
“De toegang tot Middelkerke-Bad kan verbeterd worden door de drempels weg te nemen en tweerichtingsverkeer in te voeren tot voorbij de tramhalte. Het doodse aanzicht van de Leopoldlaan kan verbeterd worden door het rechte stuk hier en daar te 'breken' met groenzones. Een tweerichtingsfietspad aan één kant en een ruime parkeerstrook aan de andere kant van de weg verhoogt zowel de veiligheid als de parkeermogelijkheden. Een gezellige straat zal meer winkels aantrekken”.
Ik kan het wel eens zijn met sommige beweringen van de heer Claeys, maar bijlange niet met allemaal.
Het ‘verschijnsel Leopoldlaan’ doet zich niet enkel in Middelkerke voor. Ook Nieuwpoort-bad, Oostduinkerke, Koksijde, Sin-Idesbaldus en De Panne hebben of hadden een gelijkaardig probleem.

Na wat studiewerk en enkele bezoekjes, kwam ik tot de volgende vaststellingen.
Er zijn nogal veel en duidelijke verschillen tussen de Leopoldlaan in Middelkerke en de Albert I – laan in Nieuwpoort, die bekend staat als een drukke gezellige winkelstraat die de voorbije jaren een enorme evolutie doormaakte en de badplaats daardoor op een zeer hoog niveau getild heeft.
Ik hoor zelfs vertellen dat sommige Middelkerkenaars liever gaan winkelen in Nieuwpoort-bad dan in Oostende.

Laten we het eerst hebben over de laan zelf, in eerste instantie de afmetingen, om zeker geen koeien met paarden te vergelijken. De Leopoldlaan is 1,2 kilometer lang (tot aan de bocht naar de Koninginnelaan). De Albert I laan heeft een lengte van 1,1 kilometer vanaf de plaats waar de tram de Albert I laan verlaat tot 100 meter voorbij de Sint-Bernarduskerk (tot aan de Vlaanderenstraat) en 1,3 kilometer tot aan de Meeuwenlaan.
Beide zijn ongeveer 10 meter breed, gemeten van huisgevel tot huisgevel.
Ik reken in beide gevallen de nauwelijks bebouwde of stroken zonder handelszaken aan de uiteinden niet mee. De beide lanen zijn dus perfect te vergelijken qua afmetingen.

Hoe werden de beide lanen aangelegd, met andere woorden hoe zien ze er uit?
Nieuwpoort-bad biedt een moderne aanblik omdat er lang geleden reeds gestart werd met het afbreken van oude, vervallen of minder moderne of te lage gebouwen, die vervangen werden door moderne gebouwen met meestal moderne winkels op het gelijkvloers. En er wordt nog steeds ijverig verder gebouwd.
Daar tegenover biedt de Leopoldlaan inderdaad een doodse, zielloze aanblik met zeven leegstaande panden, een villa in ruïne, twee bouwgronden waar geen aanstalten gemaakt wordt om te bouwen en twee aangekondigde nieuwe residenties.
De kusttram rijdt door de Leopoldlaan terwijl Nieuwpoort de tramsporen reeds jaren geleden uit de winkelstraat verwijderde en verplaatste naar een parallelle straat. De Koninginnelaan in Middelkerke komt daar niet voor in aanmerking. Die is trouwens maar even breed als de Leopoldlaan.
Er werd geen fietspad aangelegd in de Albert I laan, terwijl de Leopoldlaan er wel één heeft langs weerszijden. Dat is natuurlijk de tweede grote optie die, naast de tramsporen, het verschil maakt.
De Leopoldlaan is een zeer gevaarlijke weg. Als je op het fietspad rijdt, wordt je weg regelmatig versperd door een daar geparkeerde wagen. De fietser kan niet echter uitwijken omdat de tram op een paar tientallen centimeters naast hem/ haar kan opduiken. Vooral aan de tramhalte aan het Epernayplein is er voor de fietsers geen doorkomen aan.
In plaats van fietspaden heeft men dus in de Albert I – laan parkeerplaatsen voorzien.
De Leopoldlaan telt naast een zeer beperkt aantal plaatsen nog wel enkele stroken ‘Laden en lossen’ van 12 meter. In het minder of niet meer commercieel gedeelte zijn er heel wat meer omdat men daar langs de ene zijde van de laan ook geen fietspad voorzien heeft. Dat stuk is voor de fietser nog gevaarlijker.
Nieuwpoort reserveert ook blauwe parkeerplaatsen (voor gehandicapten), enkele groene (met bewonerskaart) en een paar rode (beperkte parkeerduur van 30 minuten).
Is dat nu een voordeel, dat groter aantal parkeerplaatsen? Ik denk dat ze vooral bezet worden door de handelaars, de eigenaars en de huurders zelf. Ik heb daar nog nooit mijn wagen kunnen achterlaten, wegens ‘volzet’. Wie wil en moet winkelen vindt wel ergens een plaatsje.
Heeft het dus wel zin om ervoor te zorgen dat meer auto’s de Leopoldlaan inrijden?
Het plan van de gemeente om ‘het toeristisch centrum van Middelkerke te versterken door de inkom vanuit Oostende via het Arthur De Greefplein te hertekenen om het autoverkeer toe te laten de commerciële slagader vlotter te bereiken’ vind ik alleszins een zeer slecht idee. Zelfs als er een lichte verbetering kan verwezenlijkt worden, dan rijst de vraag of de enorm hoge kosten (alweer, na zo’n korte tijd) daarmee wel in verhouding zullen zijn?
Om veiligheidsredenen vind ik ook dat het invoeren van verkeer in twee richtingen tot voorbij de tramhalte, uit den boze is. Of wil men plots dat meer en sneller rijdende auto’s de Leopoldlaan nog onveiliger maken? Ik neem immers aan dat die verkeersdrempels er gekomen zijn om de snelheid waarmee men Middelkerke binnenrijdt, af te remmen?

Boompjes en bloembakken zijn er niet te zien, zoals in de Albert I – laan. Hoewel ze op de schets hierboven voorzien werden, zijn ze er nooit gekomen. We moeten dus eigenlijk spreken van de Leopoldstraat omdat ‘laan’ veronderstelt dat er langs beide zijden bomen staan.
Er moet in elk geval meer groen komen. Maar dat alleen kan de laan niet gezellig maken.

Een ander zeer belangrijk vergelijkingspunt tussen Middelkerke en Nieuwpoort, behelst het aantal en de aard van de handelszaken in beide lanen.
Wat de Leopoldlaan te kort heeft zijn meer winkels, die echt de klanten aantrekken. Vrouwen (in hun spoor vaak gevolgd door onwillige en verveelde mannen) willen van de ene kledingwinkel voor dames, heren of kinderen, via een schoenwinkel, naar een andere kledingwinkel ‘fladderen’. Die zijn er hier te weinig.
Coiffuresalons en zakenkantoren zijn weliswaar nuttig maar niet bezienswaardig voor de wandelaar. Fietsverhuur hoort eerder thuis op de zeedijk. En waarom die twee nachtwinkels? En waarom een nachtcafé?
Het echt commercieel gedeelte van de Leopoldlaan is te kort. Het bedraagt amper 650 meter met 80 handelszaken tegenover 1000 meter met 140 handelszaken in Nieuwpoort.
De J. Casselaan, in het verlengde, maakt ook deel uit van het probleem, maar die is al even doods.
De Leopoldlaan heeft vooral nood aan enkele bijkomende winkels van grote ketens. Omdat sommige reeds een vestiging hebben in het ‘shoppingcentrum’ (zoals Kruidvat, Mobistar, ….) hebben ze geen winkel meer in het centrum van de gemeente. Free Record Shop, Maury, Ici Paris XL, Standaard Boekhandel en Veritas ontbreken helemaal. Die zijn er dus wel in Nieuwpoort.
Er is geen bloemenwinkel, geen openbaar toilet, geen politiepost, geen open ijsverkoop, geen telefoonwinkel (Allo Telecom, Belgacom, Base)
De handelaars hoeven nochtans geen schrik te hebben voor meer concurrentie. Hoe meer mededingers, hoe beter de handelaar zich inspant om de klanten beter te bedienen en dus te behagen en hoe beter de zaak floreert en hoe aantrekkelijker de laan wordt.

Mijn besluit luidt dus: er zijn geen nieuwe werken (en kosten) nodig om van de Leopoldlaan een gezellige, winstgevende laan te maken. Het wordt wel geen eenvoudige opgave. Er is nog veel werk op de plank voor de werkgroep ‘Lokale economie’ onder leiding van Janna Rommel-Opstaele.
Eens bij de buren gaan kijken kan nooit kwaad.

16-05-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

In ‘Het Nieuwsblad” van 4 mei 2010 schrijft Dany Van Loo dan toch een artikel over de goedkeuring van het zwembadreglement in de Middelkerkse gemeenteraad van 19 april 2010.
Mijn blogartikel van 25 april 2010 moet toch nuttig geweest zijn voor heel wat lezers.

Toen het Vlaams Belang een amendement aan het reglement indiende om de boerkini te verbieden hoorden nogal wat raadsleden het in Keulen donderen.
Michel Landuyt en Vlaams Belang fractieleider Jan Lacombe zijn het zelfs eens over het feit dat wat toen gebeurde ‘te gek is voor woorden’.
Alleen de interpretatie van de ‘gekte’ zou verschillend zijn, volgens Landuyt.
Pure Kafka', stelt Jan Lacombe zelfs. Jullie kennen wel de Praagse romanschrijver Franz Kafka? Hij hekelde steeds weer het feit dat de bureaucratie en de onpersoonlijke maatschappij zich steeds meer manifesteerden.
Het Vlaams Belang vond dat de boerkini moest verboden worden als zelfs de ‘doordeweekse’ short niet toegelaten is.
Natuurlijk had de partij ook nog een ander motief, namelijk een dam opwerpen tegen de steeds grotere invloed van de islam en het opdringen van de wil door moslims en het feit dat onze overheid daar geen graten in ziet.
Jan Lacombe beweert nu ook dat sommige raadsleden hem na de zitting kwamen vragen wat een boerkini nu eigenlijk is. Ook burgemeester Landuyt geeft toe dat hij er nog nooit van gehoord had. Leeft die man misschien in een andere, vreemde wereld? Leest hij dan nooit een dagblad of tijdschrift of enkel de artikels over Middelkerke en over zichzelf? Misschien dacht hij wel dat het een tweedelig zwempak is dat vooral door boerinnen gedragen wordt?
Jullie moeten dus goed weten dat het voorstel van het Vlaams Belang door alle andere raadsleden weggestemd werd. Die neen-stemmers, inbegrepen de burgemeester, hebben dus iets verworpen waarvan ze nog nooit gehoord hadden. Gaat dat dan altijd zo in onze gemeenteraad?
Als iemand voorstelt om een ‘kruisbolwagen’ van 50.000 euro aan te kopen, stemmen ze dat dan weg als het van de oppositie komt en stemmen ze het goed als het van de meerderheid komt? Proficiat!
Hoewel de raad niet vergaderde op 1 maar op 19 april, beweert Michel Landuyt toch ‘dat het om een grap ging’!! Volgens hem heeft niemand het amendement ernstig genomen en het daarom weggestemd. Worden er misschien vaker van die ‘rare’ en niet-ernstige voorstellen ingediend? Reageren Michel en zijn gevolg dan ook altijd zo ‘raar’?
Is het misschien verboden om wat meer uitleg te vragen in de gemeenteraad? Of hebben ze schrik dat ze als ‘onwetend’ zouden bestempeld worden? Misschien zijn ze dat wel?
Dus, vliegensvlug mijn blog raadplegen, waar alle kini’s uitvoerig ‘uit de doeken gedaan worden’.
De vraag die ik me nu stel is: zou het amendement van het Vlaams Belang misschien niet weggestemd geworden zijn, mochten de raadsleden geweten hebben waar het over ging?
Dat kan natuurlijk want als reactie op mijn blogartikel, schrijft gemeenteraadslid Henk Dierendonck van de lijst Dedecker, vroeger NV-A in kartel met CD&V: “Ik begrijp de commotie niet helemaal. Als een T-shirt en een zwembroek tot onder de knie verboden is, dan valt een boerkini toch ook onder de noemer 'niet aanvaardbaar'? Waarom de dingen moeilijk maken?”
Hij heeft natuurlijk gelijk. Ik begrijp alleen niet waarom hij dan tegen het verbieden gestemd heeft. Of was hij afwezig?
De burgemeester zegt tenslotte dat het probleem zich in Middelkerke niet stelt. Maar, wat gebeurt er op de dag dat onverwacht een moslimvrouw uit een cabine tevoorschijn komt … in boerkini? Geen probleem! Volgens Landuyt zijn “de redders ter plaatse die de algemene veiligheidsregels, ook voor de kledij, al naargelang de situatie, beoordelen.” Maar als het niet in het reglement staat, wat doen ze dan?
Zij kennen toch wel de boerkini?

Michel, Michel toch… Weer een afgang van jewelste!

09-05-2010, 09:56 Geschreven door stammer
Reageren (0)