Een nieuw seizoen betekent dat de toeristen weer toestromen. Het leven van de vaste kustbewoners (autochtone en aangespoelde) wordt daardoor overhoop gehaald.
Het verkeer wordt drukker en waar je ook heen rijdt, nergens vind je een parkeerplaats. Wie voor het openbaar vervoer kiest om feesten of andere activiteiten bij te wonen, krijgt te maken met getrek en geduw. Leuk is anders, maar de organisatoren, de ‘agences’ (woningbureaus) en de ‘commerçanten’ (handelaars) zullen daar wel een ander idee over hebben. Logisch, natuurlijk!

Tijdens de vakantie leven ook wij anders. Begrippen die voorbehouden zijn aan een verblijf aan de kust komen weer boven. Ik heb die eens in mijn tekst opgenomen. Het taaltje dat gebruikt wordt durft wel eens afwijken van ‘het juiste woord’ (dat ik, waar nodig, tussen haakjes vermeld heb).
Naast de vele eigenaars die hun appartement, villa of vakantiewoning, hun caravan of tent betrekken, zijn er ook de huurders die geen onaardig bedrag neertellen om toch maar te kunnen genieten van zon, duinen, strand en water aan de Vlaamse kust (of moet het ‘Belgische’ kust zijn?)
Er zijn ook de dagjestoeristen met hun ‘frigobox’ (koelbox), geladen met eten en koele dranken, die vanaf de vroege morgen de autostrade naar de kust bezetten en die geen ‘tijd’ hebben om de lokale horeca ook iets te gunnen. Overal maar dan ook overal, hoewel er officiële staanplaatsen voorzien werden, duiken mobilhomes of campers (beide correct) op, die zich vaak niet tevredenstellen met het innemen van slechts één normale parkeerplaats.
De ‘immobiliënhandelaars’ (bouwpromotoren of projectontwikkelaars) krijgen het weer druk. Het is nu of nooit om kopers te vinden voor de talloze nog vrijstaande appartementen.
Ook de toerismebureaus krijgen veel meer bezoekers die alles willen weten over de activiteiten die tijdens hun verblijf alhier georganiseerd worden en die willen voorbereid zijn om plan B in werking te kunnen stellen als het goeie weer hen in de steek laat. Dan moeten ze namelijk hun toevlucht nemen tot uitstappen in het hinterland, tot zoektochten, tot speelpleintjes of tot bezoeken aan musea of tentoonstellingen.
Bij ons is iedereen dus goed voorbereid om de grote massa met een brede glimlach te ontvangen.
Maar, voorlopig is het goeie weer wel van de partij.

De kust is natuurlijk vooral aantrekkelijk omwille van zijn strand en water, vooral voor gezinnen met kleine kinderen.
Wat is er immers aangenamer dan lui uitgestrekt in een ‘ligzetel’ (ligstoel), achter een paravent (windscherm of strandzeil), een boek te lezen of een tijdschrift of dagblad te doorbladeren of bruin te bakken in de zon en de wereld rondom zich gewoon te vergeten? Ondertussen kunnen de kinderen zich ongestoord overgeven aan balspelen (petanque of voetentezamenspel, o.a.), bouwen van zandkastelen die nadien de opkomende golven moeten trotseren, putten graven, pootje baden of elkaar besproeien met water of hun vliegers op acrobatische manier de lucht laten doorklieven.
Wie al wat ouder is, houdt zich bezig met het (kite of golf)surfen, met zeilen, ja zelfs met zeilwagenrijden.
Alle zonnekloppers zijn getooid met hun mooiste (klein) ‘badkostuum’ (badpak), goed ingesmeerd met 'nivea' of 'ambre solaire' (zonnecrème). Omkleden kunnen sommige zelfs in een 'cabine' (strandhuisje). Badkarren uit de goeie oude tijd komen in Middelkerke niet meer voor. Ze werden destijds getrokken door zware Brabantse paarden tot een tiental meter in het water. De baders konden zich daarin omkleden en in het water uitstappen, na het bad weer instijgen en zich weer aankleden. In Blankenberge kunnen de karren ook vandaag nog bewonderd worden.
Nu zijn de badgasten minder preuts. Sommige dames zien er geen graten in (past die uitdrukking hier wel?) om in monokini van de zonnestralen te genieten en aldus de helft van de droom van burgemeester Landuyt te verwezenlijken.

Wat baat het dat de gemeentebesturen via redders, soms zelfs politie maar minstens met waarschuwingsborden, wijzen op de gevaren die verstrooide, nonchalante vakantiegangers, vooral de kleinste onder hen, op een strand bedreigen? De redders met trompet (hoorn) bewaken natuurlijk nauwgezet hun zones, maar sommige (onwetende of ongewillige) baders wagen zich daarbuiten, vooral dan op de ‘brise-lames’ (golfbrekers) die er soms erg gevaarlijk bijliggen.
Kinderen kunnen nog nauwelijks verdwalen nu iemand, bijna twintig jaar geleden, het lumineus idee opvatte om verdwaalpalen te installeren. Het zijn de herkenbare figuurtjes die kinderen helpen om zich te oriënteren en papa en mama terug te vinden, die soms wel wat nonchalant zijn.
Vijf jaar geleden werden daar nog de polsbandjes aan toegevoegd met dezelfde figuurtjes als op de palen.
Toch zijn enkele waarschuwingen en oproepen niet overbodig. Eerst en vooral kunnen sommige dieren het op de toerist gemunt hebben. Neen, niet de vissen noch de honden die het strand niet mogen betreden. Ik bedoel kwallen, donderbeestjes, meeuwen en 'pimpaljoenen’ (lieveheersbeestjes).
Trap vooral niet op een kwal. Ik bedoel daarmee deze keer niet diegene die volgens de officiële borden langs onze Vlaamse wegen de officiële vuilbakken niet gebruiken, maar die hun vuiligheid op het strand achterlaten. Ik heb het wel degelijk over de koepelvormige giftige neteldieren met neerhangende tentakels, die zich als brandnetels gedragen.
In een vroegere bijdrage heb ik het al uitgebreid gehad over de meeuwen, die mooie vogels die ook heel agressief kunnen zijn. Vervelend kan het ook zijn als lieveheersbeestjes, eigenlijk nuttige en door kinderen geliefde diertjes, zich in zwermen op de zonnekloppers werpen. Oorzaak daarvan kan een warm, vochtig voorjaar zijn waardoor er geen gebrek is aan bladluizen, het lievelingseten van lieveheersbeestjes. Om maar te zwijgen van de bloedzuigende ‘tripsen’ of donderbeestjes of onweersvliegjes, die jullie evengoed kennen en die bovendien een onweer aankondigen dat de vakantie kan verbrodden.
Laat kinderen geen diepe, onstabiele putten graven. Laat ze ook niet plassen (of meer nog) in die grote plas. Aan de verschillende redderposten zijn daarvoor toiletten beschikbaar, tegen betaling weliswaar maar dan wel tegen een onderdeel van wat een ‘crèmetje’ (ijsje) kost.

Er zijn ook toeristen, vooral oudere, die niet zo van het strand houden. De kust biedt echter voor elk wat wils, onder de vorm van een dijk. In de voormiddag vormen de 10 verdiepingen – hoge appartementsblokken een dam tegen de in het oosten opkomende zon, die de dijk in schaduw dompelt. Op de vele rustbanken kan men genieten van een prachtig zicht op de wijde zee en boten van allerlei aard (mailboot, vissersboot, veerboot, zeilboot) De dijk lijkt op een strijdtoneel waar iedereen zijn plaats wil maar ook moet veroveren. Enerzijds kan de wandelaar op een terrasje (splinternieuw zelfs, in de kerngemeente) van één van de talloze restaurantjes en tearooms, van een koel drankje of een ijscoupe genieten maar ook van één van de ruim aangeboden vismenu’s. Zonder te veralgemenen moet spijtig genoeg gezegd worden dat de dienst wel eens minder verzorgd is en dat de prijzen soms de pan uitrijzen. Kies er dus maar een goeie uit!
Maar de vakantieganger is verdraagzaam. Aangezien er in de maandnamen mei, juni, juli en augustus geen ‘r’ voorkomt, zijn de Zeeuwse mosselen (de Belgische of Oostendse heb ik nog niet geproefd) er bijzonder lekker.
Ook in de avonduren wordt er voor ontspanning gezorgd onder de vorm van avondmarkten, brocantemarkten, festivals of andere leuke dingen.
Ook op de dijk vindt de jeugd zijn gading. Het aanbod aan ‘bellecarren’ (skeelers) is groot en vele maken er veelvuldig gebruik van. Het verkeer mag er dus druk genoemd worden, vooral ter hoogte van de kernen.
“Er staat toch een bijzonder verkeersbord dat de verdeling van de beschikbare plaats regelt tussen voetgangers, fietsers en skeelers”, zullen jullie misschien aanvoeren.
Het KB van 1/12/1975 (bij wijzigingsbesluit van 9/10/1998) bepaalt in art. 22 quinquies 3 : “Wanneer verkeersborden F99b aangebracht zijn, moeten de gebruikers het deel van de weg volgen dat hun aangewezen is. Zij mogen evenwel het andere deel van de weg volgen op voorwaarde dat ze de doorgang vrijlaten voor de gebruikers die er zich op regelmatige wijze bevinden.”
Maar iedereen hindert er iedereen. Hoe kan het kan het ook anders bij die drukte? De voetgangers zijn baas, want zij moeten zich van de scheiding niets aantrekken.

Tenslotte, vergeten jullie maar niet met de 'kodak' (fototoestel of camera) al die mooie herinneringen aan Westende en Middelkerke vast te leggen voor het nageslacht. Misschien denken jullie ook eens aan diegene die moesten thuisblijven om te werken. Stuur ze misschien eens één van die veelkleurige postkaarten met al het mooie dat er bij ons te zien is.
In elk geval, leuke vakantie aan onze kust!!!

Lees ook eens mijn artikels met gelijkaardige onderwerpen
http://users.skynet.be/Stam/lefevere/Blog/naaktstrand2006.htm
http://users.skynet.be/Stam/lefevere/Blog/welkomaantoeristen.htm van 19 juli 2009
http://users.skynet.be/Stam/lefevere/Blog/watvindenjullievandewestendsedijk.htm van 26 juli 2009

11-07-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Dit artikel is mijn 156^ste. Aangezien ik er elke week één lanceer, betekent dat dus dat ik er drie jaar mee bezig ben, zonder één week over te slaan.
Als men ouder wordt, dan rekent men niet meer met vijf of met tien jaar, respectievelijk blikken en tinnen jubileum genoemd. Jaar per jaar bekijken, dat is al lang genoeg! Om de officiële benamingen van jubilea te gebruiken, betekent dat nu na drie jaar mijn “tarwe-jubileum” of mijn derde ‘katoenen’ jubileum. Kenden jullie die benamingen?

Levert het iets op? Dat is een moeilijk te beantwoorden vraag. In dit derde jaar mocht ik alvast een reactie van de blauwe en van de rode kant ontvangen. Mijn teksten worden dus toch gelezen aan het politieke front.

Op 29 maart 2008 mocht ik mijn 1000ste unieke bezoeker begroeten. De teller stond toen voor de ‘viewers’, op 1.796. Een gemiddelde dus, per week, van 40 bezoekers en 70 viewers.
Na twee jaar mocht ik mij verheugen in 7.656 bezoekers en 12.512 viewers, een gemiddelde van 75 unieke bezoekers en 120 viewers, bijna een verdubbeling dus. Vandaag, zijn we toe aan 18.142 bezoekers en 27.469 viewers, een gemiddelde per week over 3 jaar van 116 en voor het voorbije jaar van 202 unieke bezoekers en respectievelijk 176 en 288 viewers. Ik groei dus nog steeds, en dat op mijn leeftijd!!
In de populariteitsranglijst van het ‘Seniorenforum’ sta ik nu op rang 248, dus 67 plaatsen opgeklommen. Niet dat dit veel uitmaakt.
En op naar mijn ‘blikken’ jubileum (5 jaar), want voor de één of andere duistere reden bestaat er geen naam voor een 4-jarig jubileum.

Ik maak van het einde van een blogjaar gebruik om eens (opnieuw) te verwijzen naar een paar artikels uit het voorbije jaar.

Kunstwerken gevonden in de Steenstraat.
In de Steenstraat heb ik op 24 juni 2010 een kunstwerk ontdekt, dat volgens mij de aandacht verdient van het gemeentebestuur. Ik vermeld dit feit omdat het werk misschien in aanmerking kan komen voor de volgende Beaufort. In dat geval moet Middelkerke geen geld meer uitgeven voor de aankoop van een watertorenverlichting en nog minder voor een roestige Caterpillar van Wim Delvoye, de artiest die de ‘Strontmachine’ maakte.
Misschien is er wel haast bij, want op de onderstaande foto’s kan men zien hoe snel zo’n kunstwerk in waarde daalt. Die automobilisten en fietsers hebben toch nergens nog respect voor!!!

                       

Op 28 juni 2010 groeide de kunstverzameling van de Steenstraat alweer aan met een prachtwerk.
Schijnbaar heeft de ‘kunstenaar’ een voorkeur voor de omgeving (op 50 meter afstand!!!!) waar de werken van zijn/ haar kleinere viervoeters bewaard worden. Onvergeeflijk toch!

Nog over de ‘Vacarsa’
Op 15 november 2009 wijdde ik een artikel aan de ‘Vacarsa’. Sommige onder u weten nog dat Yvonne Strubbe, echtgenote van politieman Marcel Soete, er destijds huisbewaarster en verantwoordelijke was. Omdat ik graag nog wat meer informatie wou verzamelen, nam ik daarna contact op met de vzw Vacarsa, die nog steeds zijn zetel heeft in Boom.
Ik mocht mij verheugen over een vriendelijk antwoord van de secretaris Leo Hertman. Meer nog, een paar weken nadien stuurde de secretaris mij per email een brochure, die uitgegeven werd ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de vzw in 1998. Daarin staat dat Vacarsa het ‘pand verlaten’ heeft in 1977 (i.p.v. 1975) omdat het niet meer voldeed aan de veiligheidsvoorschriften en omdat een overeenkomst met de eigenaar voor aanpassingen aan het gebouw, uitbleef.
Ik kon daarin ook een verhaal lezen uit de pionierstijd van Vacarsa. Bij een tennispartijtje, gevolgd door een drankje, met de latere gouverneur van de provincie Antwerpen, Andries Kinsbergen en met Marcel Van Jole, ereschooldirecteur en kunstkenner en - criticus, achtte de toenmalige prefect van het koninklijk atheneum in Deurne, Frans Camerlinckx het ogenblik gekomen om zijn grote wens te uiten: hij wou voor zijn leerlingen een sociale vakantie inrichten aan de kust.
De ‘Vereniging van oud-leerlingen der Antwerpse Athenea’ (VOLBA) was toen de grootste bond van de streek en bereikte alle athenea van de regio Antwerpen. Ere-voorzitter van VOLBA was de toenmalige gouverneur van de provincie, Richard Declerck terwijl Van Jole voorzitter was van de oud-leerlingenbond van een middelbare school in Antwerpen. Deze laatste paragraaf verklaart ook hoe de naam ‘Vacarsa’ tot stand kwam: “Vakantieverblijven voor leerlingen van athenea en lycea en rijksmiddelbare scholen van de provincie Antwerpen’. In de periode 1947-1949 was Camille Huysmans Minister van Onderwijs.
De zoon van zijn zuster, Carlos Konings was de eerste secretaris van het pas gestichte Vacarsa. Deze nodigde Van Jole uit voor een etentje bij zijn moeder, die een uitstekende kokkin was. Daar konden beide de zaak bij de minister aankaarten en zo kregen ze bedden, matrassen en een fornuis voor de keuken in bruikleen, voor het reeds gehuurd vakantietehuis.
De minister werd natuurlijk uitgenodigd voor de inhuldigingsplechtigheid, die op een zondag zou plaatsgrijpen. Nu had Camille zich toch wel vergist zeker! Hij stond daar een dag te vroeg, op zaterdag. Hij besloot dan maar een dag te blijven logeren en vroeg mevrouw Soete- Strubbe hem als avondmaal “gerookte haring en stoofkarbonaden” te serveren, omdat zoiets bij officiële bezoeken nergens geserveerd werd. Eigenaardige combinatie, maar jullie weten ook wel hoe ministers zijn!

04-07-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Natuurlijk weet ik maar al te goed dat het ‘Kwartier Lombardsijde’ sinds de fusies van de gemeenten op 1 januari 1977 op het grondgebied van Nieuwpoort gelegen is. Waarom ik er dan toch over schrijf?
Daar zijn twee redenen voor.
Ten eerste heb ik zelf een persoonlijke binding met ‘het kamp’ en ten tweede is de ‘kazerne’, zoals men die hier noemt, alleen al door zijn naam maar ook door zijn activiteiten zeer lang verbonden geweest, eerst met Lombardsijde en van 1971 tot 1977 ook met Westende. Men spreekt ook nu nog steeds over het ‘Kamp van Lombardsijde’ en minder over het ‘Kwartier Nieuwpoort’.

Minister De Crem heeft dus beslist dat het aantal kazernes tegen einde 2012 van 80 naar 57 moet gebracht worden en van die 57 moeten er ook nog eens 45 afslanken.
Ook in het personeel wordt gesnoeid. Nu werken er 41.000 mensen voor het leger, dat moeten er - zonder gedwongen ontslagen - 34.000 worden.
Ik heb het altijd al gezegd dat men het leger zo klein zou maken dat je het niet meer ziet naderen waardoor het zeer gevaarlijk kan komen opzetten.
Het is volkomen logisch dat een leger zich aanpast aan de vijand en dat de organisatie herzien wordt als de opdrachten gewijzigd worden. Ik heb echter altijd ervaren dat ‘defensie’ daarin haantje de voorste is. De politici en de burgerlijke en kerkelijke overheden schijnen nooit te willen inzien dat ook scholen en seminaries, kerken, kloosters en diensten (en regeringen) het onderwerp kunnen en moeten uitmaken van reorganisaties en dus van besparingen. Sparen op het leger doet het natuurlijk goed in de publieke opinie.

Lombardijde wordt dus niet afgeschaft, maar het is wel bij de gedwongen ‘afslankers’. Nu zijn daar een kleine 700 militairen gekazerneerd.
Van welke eenheden maken die deel uit? Vooreerst een volledig regiment ‘Mistral’(14A) sinds mei 1991. Niet zo bekend, maar er is ook een taalcentrum sinds april 1961, destijds een primeur voor het Europees continent. Het werd opgericht om onze militairen voor te bereiden op de oprichting van een eenheid ‘Sergeant’ die er nooit gekomen is, maar vooral op de aankoop van twee bataljons Hawk en de cursussen voor het personeel daarvan, in de Verenigde Staten.
Verder vindt men er een detachement van de groep Militaire Politie (sinds april 2003) en een eskadron van de gidsen (sinds juni 2002).

Nu komt daar zeer binnenkort verandering in.
Op 30 juni 2010 wordt het 14 artillerieregiment ontbonden. Eén batterij à drie pelotons elk met zes lanceerinstallaties, blijft wel nog in Lombardsijde maar de tweede batterij verhuist naar Brasschaat om aldaar deel uit te maken van een nieuw opgerichte artilleriegroep. Men houdt hier dus toch één operationele eenheid om het rekruteringspotentieel in Oost- en West-Vlaanderen te kunnen benutten.
Het eskadron van de gidsen (116 man groot) verhuist in oktober 2011 naar Heverlee.

Wat blijft wel nog in Lombardsijde? Die batterij ‘Mistral’ dus, samen met een batterij autodefensie tegen luchtdoelen (33 manschappen), die onder andere tot taak zal hebben het schietveld uit te baten en het beheer van de drones te verzekeren. Ook het detachement van de militaire politie blijft hier. In 2011 komt er een nieuwe medische eenheid met operationele roeping bij, die 80 à 100 leden zal tellen. Dat betekent dan in totaal een 400 – tal militairen.
Een serieuze afslanking dus, maar al bij al kan men zeggen dat de kazerne nog goed bevolkt blijft.

De militairen waarvan de eenheid verhuist (eskadron Gidsen) zijn natuurlijk niet gelukkig. Zoals dat gebruikelijk is, want militairen mogen niet klagen, doen hun dames een beroep op de pers om hun problemen aan te kaarten. In onze tijd zei men ‘ja, als je een loopbaan bij het leger start, dan weet je wel dat je niet tot aan je pensioen in hetzelfde garnizoen blijft’. Maar de tijden veranderen…
Nu werken die vrouwen meestal mee en wie aan zijn halve trouwboek beloofd heeft hem of haar overal te volgen, behalve in de legerplaatsen, moet dus zijn werk opzeggen. En herbeginnen in het nieuw garnizoen.
De gezinnen met kinderen moeten een nieuwe opvang en een nieuwe school vinden. Niet leuk, maar dat went wel. Sommige gezinnen hebben een groot deel van hun leven bij de Belgische strijdkrachten in Duitsland doorgebracht. Naar België verplaatst worden was al een hele ommezwaai. Het sociaal leven steekt hier totaal anders in elkaar. Je past je natuurlijk zo goed mogelijk maar met veel moeite aan en als het je uiteindelijk gelukt is, sta je weer voor gelijkaardige problemen. Ook dat komt natuurlijk wel weer in orde, maar het is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik wens hen veel succes.

PS Ik weet dat ik soms te lange artikels schrijf. Ik wilde van de reorganisatie van het kamp van Lombardsijde gebruikmaken om jullie ook nog te vertellen hoe het kamp er eigenlijk gekomen is en welke relaties er al die tijd onderhouden werden met de lokale bevolking.

Ik heb me nu echter voorgenomen daarover te schrijven in twee van de volgende artikels, eerst over de militaire geschiedenis van het kamp en daarna over de rol die de familie Crombez ooit speelde op de terreinen van het kamp.

Bronnen en links

http://events.diksmuide.be/file_uploads/3194.pdf

http://www.mil.be/transfo/subject/index.asp?LAN=nl&ID=1679

http://www.westhoek.be/info/ned/jewaserbij/2007/september/nieuwpoort1509/welkom.htm

27-06-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Het zogezegd ‘laatste woord’ van de kiezer plaatst Vlaanderen voor een zeer ingewikkelde, ja haast onmogelijke situatie.
Hier bij ons werd ‘centrum-rechts’ gestemd voor meer zelfstandigheid. Men heeft genoeg van het oeverloos gezwets van de traditionele partijen. Men wenst niet langer dat de Walen hun wil opleggen. Men wil dat het gedaan is met een hele reeks onrechtvaardigheden en scheeftrekkingen, waar de Vlamingen het slachtoffer van zijn.
De NV-A en de PS werden zeer sterk gemaakt en staan nu oog in oog met elkaar. Dat biedt heel veel mogelijkheden, want geen enkele van de andere partijen wil/ durft doorgaan voor slecht verliezer. De twee overwinnaars houden er op elk gebied tegenovergestelde meningen op na: sociaal economisch, justitie, cultuur, staatshervorming, verkeer, migratie, Enz…. Wallonië heeft andere media en een andere publieke opinie. Velen zijn er zelfs van overtuigd dat wij twee verschillende volkeren zijn. Het electoraal succes van de PS, blijvend gehuld in een schandaalsfeer, is vooral te danken aan de allochtone stemmen.
Door het succes van de NV-A in Vlaanderen zullen de Franstaligen nu wel aan hun ellebogen gevoeld hebben dat men in het ‘Noorden’ ernstig van plan is om een andere strategie en andere tactieken toe te passen. De ervaring van de voorbije maanden/ jaren doet er mij echter aan twijfelen dat men in het ‘Zuiden’ plots bereid zou zijn om een ommezwaai te maken en allerlei toegevingen te doen. Die zullen wel weer van de Vlamingen moeten komen. Misschien kan men in de politiek een coalitie sluiten met de ‘duivel’ maar een goed, eerlijk en stabiel huwelijk tussen NV-A en PS lijkt me zeer onwaarschijnlijk, zo niet onmogelijk.
De NV-A’ers beweren mordicus dat zij een akkoord willen en dat vóór 1 september 2010, maar daarvoor zijn uitgebreide (kruiperige) toegevingen nodig. Daartoe hebben zij van de kiezers eigenlijk geen mandaat gekregen. Als Dewever dan nog het premierschap aanbiedt aan Di Rupo, die bovendien noch Nederlands noch Engels spreekt (toch onaanvaardbaar voor een premier), dan kan men op zijn minst spreken van ‘kiezersbedrog’, zelfs als hij beweert “als daardoor het land kan gedeblokkeerd worden, waarom niet?”

Ik heb in de voorbije weken aandachtig de debatten gevolgd op onze TV – zenders. Ik heb veel politieke krantenartikels gelezen. Om de acties van Dewever in de komende weken beter te kunnen beoordelen, heb ik mij nu ook eens verdiept in het partijprogramma van de NV-A, opgesteld met het oog op 13 juni 2010. Ik vond daarin zo veel beloften dat ik mij afvraag of en hoe ze die ooit zullen kunnen verwezenlijken.

Wordt er 22 miljard bespaard om tegen 2015 een begroting in evenwicht te hebben, of mogen de Walen nog 7 miljard extra uitgeven?
Zal er een einde gemaakt worden aan de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië? Of zullen die nu goed gepraat worden met de toverwoorden ‘solidariteit is nodig!?
Zal de senaat afgeschaft worden? Wordt het aantal parlementsleden verminderd?
Zal er gesnoeid worden in de staatsuitgaven?

Zal de migratiekraan dichtgedraaid worden? Is het nu gedaan met het opengrenzenbeleid en met de massale regularisaties? Tussen haakjes, het is goed te weten dat de NV-A het vorige regeerakkoord en dus de massale regularisatie van illegalen goedkeurde. Vorig jaar gaf het NV-A, in het Europees parlement, zijn goedkeuring aan de komst van 60 miljoen vreemdelingen tegen 2050.
Wordt er werk gemaakt van snellere procedures en een echt terugkeerbeleid?
Zullen de kandidaat-emigranten naar België basiscursussen moeten volgen in het land van herkomst? Zullen ze daar duidelijk worden ingelicht over ons land en over de rechten en plichten die daarmee samengaan? Zal er een actief ontmoedigingsbeleid worden gevoerd ten aanzien van huwelijken van de tweede en derde generatiemigranten met partners in het land van herkomst?

Krijgen wij een eigen arbeidsbeleid?
Komen er 500.000 jobs bij om onze werkgelegenheid op het gemiddeld niveau van Europa te brengen? Komt er een tijdspaarrekening voor werknemers die hen in staat stelt om bij te scholen of te zorgen voor kinderen of ouders?
Worden de lasten op arbeid verlaagd tot op het niveau van de ons omringende landen?
Wordt het onderscheid tussen arbeiders en bedienden ongedaan gemaakt?
Wordt de effectieve uittredingsleeftijd (vandaag gemiddeld 60 jaar) opgetrokken zodat de wettelijke pensioenleeftijd van 65 jaar in de praktijk benaderd wordt. Worden het brugpensioen en andere stelsels van vroegtijdige uittreding afgebouwd om uiteindelijk uit te doven?
Wordt er nu werk gemaakt van een beter evenwicht tussen rechten en plichten van werkzoekenden?

Zal justitie grondig en fundamenteel hervormd worden? Komt er nu een Vlaamse justitie?
Komt er meer blauw op straat?
Zullen er nieuwe gevangenissen gebouwd worden?
Komen er strengere straffen? Krijgen de slachtoffers nu meer aandacht dan de daders?
Wordt er nu werk gemaakt worden van bilaterale akkoorden met landen waarvan veel burgers bij ons in de gevangenis zitten, met het oog op hun repatriëring en dit zonder hun toestemming?
Komt er een einde aan een gedoogbeleid voor drugs en aan de legalisatie daarvan?

Wordt de rol van de koning zuiver protocollair? Worden de koninklijke dotaties aangepast (verlaagd) door de republikeinse partij?

En wat met die grote staatshervorming? Komt er een (logische) splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde zonder onderhandelen of wordt de splitsing behandeld in een groter pakket? Komen we dan weer in de toestand van vóór de verkiezingen? Komt er eerst een staatshervorming, nog vooraleer de andere problemen aangepakt worden?
Komt er een Copernicaanse omwenteling, waarbij de gewesten het middelpunt (van België) worden in plaats van de federale regering, met andere woorden, zal de NV-A vasthouden aan een confederaal systeem? Worden alle geldstromen nu omgedraaid?
Wordt Brussel een stad in plaats van een gewest?

Worden de prijzen van vele goederen en diensten (voeding, mobiliteit) op het (lager) niveau van de andere landen gebracht?
Krijgen we nu een eigen energiebeleid?
Dalen de prijzen voor elektriciteit, gas, telefonie en internet, zowel voor consumenten als voor ondernemingen?

Wordt de sociale zekerheid gesplitst zoals Dewever zei in een TV-debat of wordt die alleen maar hervormd? Worden de gezondheidszorg en de kinderbijslagen Vlaamse bevoegdheden?
Komt er een Vlaamse hospitalisatieverzekering?
Komt er een Vlaams pensioen, dat Danny Pieters zo hardnekkig verdedigde in “Phara”?

Wordt Vlaanderen nu fiscaal autonoom? Wordt de onrechtvaardige toepassing van de regels voor het heffen van belastingen tussen Vlaanderen en het minder strenge Wallonië nu opgeheven?
Betalen we in de toekomst minder belastingen? Of integendeel hogere milieutaksen, meer btw, meer accijns op tabak en alcohol, meer belasting op spaaropbrengsten, op vermogens en aan solidariteitsbijdragen voor de betere verdieners.

Zal Vlaanderen nu zijn eigen mobiliteit (spoor en verkeersveiligheid) kunnen regelen, zodat de onrechtvaardigheid bij het flitsen en het innen van boeten en de verdeling van de opbrengst daarvan, opgeheven wordt?

De hiervoor gestelde vragen zijn een verzoek om bevestiging betreffende het verkiezingsprogramma en openbare uitspraken van de NV-A. Zal die partij zich daaraan houden of wordt er elke dag een nieuw compromis gesloten? Voor Dewever is politiek immers de kunst om het noodzakelijke haalbaar te maken, maar … “het zal nooit zijn wat je droomt”
Als Geert Wilders in Nederland na de verkiezingen afziet van één breekpunt, zijn eis om de pensioenleeftijd niet te verhogen, dan wordt hij daarvoor al als een verrader afgeschilderd. Hoever zal Bart Dewever gaan in het verloochenen van zijn principes en van zijn Vlaams-nationalistische overtuiging?
Het is al begonnen. De NV-A grijpt al terug naar de vijf resoluties van de Vlaamse regering. Van achteruit krabbelen gesproken!
Op 15 juni 2010 verklaart hij dat hij nog steeds honderd procent achter zijn programma staat en dat het programma van de PS een hele lijst punten bevat waarmee hij het niet eens is.
Dat hij dat kluwen nu maar ontwart!! Ik heb er weinig vertrouwen in!

Hoe hebben onze Middelkerkse kandidaten en hun respectieve partijen het er van afgebracht?
Ziehier de resultaten voor de Kamer, voor de kieskring West-Vlaanderen, kanton Oostende (93.595 kiezers). Jullie zien naast de partij, het aantal behaalde stemmen, in aantal en in percenten.
In de vierde kolom staat het percent dat de partij haalde in de gehele kieskring. In de laatste kolom staan de rechtstreeks verkozenen en tussen haakjes hun woonplaats)

VB            7.521      9,6%     9,1%       Peter Logghe (Roeselare)
LDD         10.078    12,9        7,7         Jean-Marie Dedecker (Oostende)
O-VLD       9.870    12,6      13,5         Vincent Van Quickenborne (Kortrijk), Sabien Lahaye-Battheu (Poperinge)
Cd&V        9.357    12,0      23,0          Yves Leterme (Ieper), Nathalie Muylle (Rumbeke), Stefaan De Clerck
                                                              (Kortrijk), Hendrik Bogaert (Jabbeke)
SP-a       15.618    20,0      13,0           Renaat Landuyt (Brugge), Myriam Vanlerberghe (Izegem), Ann Vanheste (De
                                                                      Panne)
NV-A       18.262    23,4      24,0         Geert Bourgeois (Izegem), Daphné Dumery (Blankenberge), Manu Beuselinck
                                                                     (Oostende), Koenraad Degroote (Wakken)
Groen       6.208      7,9         6,3          Wouter De Vriendt (Oostende)
LSP               207     0,3         0,2
PVDA           645     0,8         0,8
Vital             395     0,5          0,3
Blanco en ongeldig 4.674         5,6       6,0

Voor de kamer telt West-Vlaanderen dus 16 verkozenen. Twee van de vroegere kamerleden, Koen Bultinck (VB) en Luc Goutry (CD&V) werden niet herkozen. Dumery en Beuselinck komen erbij. Ook Pol Van Den Driessche (senator) werd niet verkozen voor de kamer.
Aangezien Geert Bourgeois Vlaams minister blijft, wordt hij vervangen door Bert Maertens uit Izegem.
Dedecker blijft verweesd achter in de kamer.
Suzanne Lacombe-Verbeest stond negende en enige Middelkerkse op een kamerlijst. Zij haalde 2.402 voorkeurstemmen. Een niet onaardig resultaat, gezien het ernstig verlies van het Vlaams Belang in onze provincie.

Voor de senaat werden twee West-Vlamingen verkozen: Johan Vande Lanotte (SP-a - Oostende) en Sabine de Bethune (CD&V - Marke).
Geert Lambert (Groen) werd niet verkozen op de groene lijst. Zijn recentste politieke jaren zijn dus allesbehalve zijn succesrijkste geweest.

Deze toestand zal later nog wijzigingen ondergaan, als de regering gevormd is en bepaalde verkozenen een ministerambt bekleden en vervangen worden door hun opvolgers. Er worden ook nog senatoren gecoöpteerd (NV-A 2, CD&V, SP-a, VB en Open VLD elk één).
Verder worden ook nog 10 Vlaamse gemeenschapssenatoren aangeduid.(NV-A 3, CD&V elk 2, VB, Groen en Open VLD elk 1). Die krijgen dus een dubbel mandaat: Vlaamse raad en senaat. Wie dat zullen zijn, is nu nog niet bekend.
Middelkerkenaar Henk Dierendonck stond als lijstduwer op de senaatslijst. Hij behaalde 3105 voorkeurstemmen. Zijn aanplakborden waren nochtans talrijk en duidelijk aanwezig.

Middelkerke heeft dus nog steeds geen vertegenwoordiger noch op Vlaams noch op federaal niveau.

We kijken met spanning uit naar de politieke ontwikkelingen in de komende maanden. We moeten binnen zes maanden toch niet opnieuw gaan kiezen, zeker?

Bron
http://www.n-va.be/files/default/nva_images/documenten/verkiezingsprogramma%20N-VA%202010.pdf
http://www.woordhouden.be/?q=node/16 (de vijf Vlaamse resoluties)
U kan het complete verkiezingsprogramma van de NV-A (in PDF-formaat) hier doorlezen.
http://verkiezingen2010.belgium.be/nl/

20-06-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Beste lezers, ik breng jullie deze week zowel goed nieuws, ‘slecht’ nieuws als neutraal nieuws.

Ik begin met het goed nieuws.
Wie niet ziet dat tegenwoordig in de gemeente belangrijke verbeteringswerken uitgevoerd worden, die getuigt van slechte wil of van onsportiviteit.
Vanaf het ogenblik dat ik met deze blog startte, heb ik regelmatig gewezen op de slechte staat van sommige van onze wegen en dan vooral op deze van Westende, die duidelijk achterlagen/ achterliggen op deze van Middelkerke.
Ik weet wel dat ze dat niet voor of door mij gedaan hebben, maar als het goed is, moet het ook gezegd worden. Proficiat aan de verantwoordelijken!
Op 1 juni 2010 werden de Koninklijke Baan, vanaf de Zeelaan in Lombardsijde tot aan de Essex Scottishlaan en de Generaal Grossettilaan tot aan de Henri Jasparlaan opnieuw geopend. Dat was weliswaar beloofd voor half mei, maar goed… Dat zijn gewestwegen die onder de verantwoordelijkheid van de Vlaamse overheid vallen. De gemeente beweert daarover geen inspraak te hebben.
De heropening betekent een verademing voor Lombardsijde en Westende want de Nieuwpoortlaan, de Lombardsijdelaan en een stuk van de Westendelaan werden er dubbel zwaar door belast. Natuurlijk weet ik ook wel dat men geen omelet kan bakken zonder eieren te breken. We konden dus niet anders dan dit ongemak erbij nemen.
Op 7 juni 2010 was men nog bezig de witte afbakeningslijnen te spuiten. Over de ganse lengte van het vernieuwde stuk, is het niet meer mogelijk voorbij te steken. De toekomst zal moeten uitwijzen of dat wel een goed initiatief is. Ik betwijfel het. Ik stel vast dat de verkeerslichten nog niet afgewerkt zijn. Ik neem aan dat het kruispunt voor die reden afgezet is met mobiele blokken.

           

Men kan dus nog steeds niet zien of er een scheiding voorzien wordt tussen voetgangers en fietsers, zodat ze elkaar niet langer in gevaar brengen. Het ziet er echter niet naar uit dat dit de bedoeling is. Onderstaande foto’s maken duidelijk wat ik bedoel.

                       

En nu het ‘slecht nieuws’, alle verhoudingen in acht genomen, natuurlijk.
Op 100 meter van mijn deur, heb ik jarenlang bijna elke dag het Rozenpad bereden met de fiets. Ik heb wel verschillende keren de toestand van het pad aangeklaagd: slecht onderhouden bloemstruiken, niveauverschil tussen twee betonnen stroken waarop je met de fiets kunt rijden en de rest.
Nu zal men de naam van het pad moeten wijzigen in ‘Gazonpad’, want zonder ‘boe of ba’ heeft men de doorgang geëlimineerd, de betonnen platen en de rozenstruiken weggenomen en gras gezaaid.
Ik vind dat een zeer ongelukkige ingreep. Iets dat niet onderhouden wordt, gewoon doen verdwijnen, wordt dat de nieuwe tactiek van de gemeente? We hebben dat ook reeds kunnen zien in de Azaleastraat, Tulpenstraat, … waar men de bomen weghaalde omdat ze hun bladeren lieten vallen in de herfst en omdat ze de voetpaden omhoogstaken of de rioolbuizen beschadigden. Problemen moeten opgelost en niet omzeild worden.
Ik denk nochtans dat er ruim voldoende personeel in de gemeentelijke groendienst werkt om die opdracht aan te kunnen. Bovendien is de nieuwe huidige locatie ook allesbehalve proper en nuttig.
Hieronder zien jullie bovenaan hoe het vroeger was en daaronder de nieuwe doorgangen, onkruid inbegrepen. Bemerkt ook dat de burger zelf wel een weggetje maakt als er geen is.

En tenslotte het neutraal nieuws.
In de ‘Kompascamping’, totnogtoe enkel voor mobiele caravans, heeft men een ernstige (waarschijnlijk winstgevender) ingreep gedaan. Een nogal groot stuk van de kampeerplaatsen werd ingenomen door 66 witte barakken, of hoe moet men die anders noemen, op stenen blokken. Ook de tennisterreinen moesten eraan geloven.
Er werden twee dubbelwandige ondergrondse propaangasketels van 3600 l elk, geïnstalleerd. Dat verontrustte mij eerst wel, maar bij nadere opzoekingen, blijken die geen enkel gevaar op te leveren.

Bronnen
“Het Nieuwsblad” artikel van 15 mei 2010 ‘Nieuw sportcomplex bij voetbalterrein’ door Dany Van Loo
Artikel in “Het Nieuwsblad” door efo

13-06-2010, 10:34 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Zondag eerstkomende trekken we dus nog maar eens naar de stembus!! Deze verkiezingsdag zou eigenlijk voor ons allen een heel bijzondere betekenis moeten hebben. Walen en Vlamingen kunnen het schijnbaar totaal niet meer met elkaar vinden. De Vlaamse traditionele partijen hebben in de voorbije decennia gefaald. Ze bleven zich maar onderwerpen aan de Walen en zetten geen stap vooruit, noch op economisch, sociaal, financieel, gerechtelijk of ecologisch gebied en van een deftige staatshervorming is al helemaal niets in huis gekomen. We mogen zeker geen ‘foert’ zeggen, we moeten gaan stemmen, maar het is toch logisch dat we kritisch de beloften van de partijen tijdens hun respectieve campagnes onderzoeken.
Laten wij maar eens hun slogans bestuderen..

Open VLD beweert “Een nieuwe start” te zullen nemen. Betekent dit dat ze daarmee hun (zo aanbeden) kopman Guy Verhofstadt die van 12 juli 1999 tot 20 maart 2008 het roer in handen had, afzweren? Waarom staat hij dan nog op hun kieslijst voor Oost-Vlaanderen?
We ‘danken’ aan hem het Lambermontakkoord dat er kwam met de steun van de oppositiepartij PSC (Franstalige christendemocraten) onder andere in ruil voor de toezegging van extra geld aan het katholiek onderwijs van de Franse Gemeenschap. De gewesten en gemeenschappen kregen daardoor meer geld en bevoegdheid maar de Vlamingen werden fel benadeeld, vooral in Brussel.
Op ethisch vlak waaide onder Guy’s leiding een vernieuwende maar meestal controversiële wind met de euthanasiewet, de snel-Belgwet, de legalisering van softdrugs en de goedkeuring van het homohuwelijk.
Tijdens zijn tweede regeerperiode maakte Verhofstadt van de werkgelegenheid zijn ‘core business’.Hij kwam nog niet in de buurt van zijn beoogde/ beloofde 200.000 nieuwe jobs.
Zijn fameuze notionele interestaftrek kost ons land jaarlijks 4,5 miljard euro.
De open debatcultuur gleed af naar openlijk geruzie, het ethische dossier over het migrantenstemrecht werd een wrange confrontatie tussen de VLD en de andere coalitiepartners. De economische conjonctuur verslapte en Verhofstadt kon nooit een sluitende begroting voorleggen, tenzij door het verkopen van staatseigendommen en door de hand te leggen op pensioenkassen.
Natuurlijk moest er dus ‘Een nieuwe start’ komen, maar waarom zouden grotendeels dezelfde kopstukken op de kieslijsten (Verhofstadt, De Gucht, Dewael, Gatz, Somers, Turtelboom, Van Quickenborne, Vautmans, Keulen, Vanhengel, Neyts, vader De Croo, Tommelein, Van Mechelen, Vanderpoorten, …) daar nu ineens toe in staat zijn? Wie gelooft die mensen nog? Wij ergeren ons alvast ‘blauw’.

‘We moeten weer vooruit’, vindt de SP-a. Geven ze dan toe dat alle regeringen waaraan zij 18 jaar deelgenomen hebben tot aan het einde van Verhofstadt II, stil gestaan hebben, ja zelfs achteruit gegaan zijn? “Ja maar, dat is verleden tijd”, zullen ze nu wel zeggen, maar waarom voeren zij dan Achiel Van Acker op in hun campagne, als de grondlegger van de sociale zekerheid?
Ze beweren de pensioenen te zullen verhogen. Iedereen lacht daarmee, ook al omdat het ‘zo moeilijk is om het uit te leggen’.
Laten wij ook niet vergeten wat Johan Vande Lanotte Westende aangedaan heeft toen hij besliste een asielcentrum te vestigen in ‘Zon en Zee’. Wie gelooft die mensen nog? Zijn er nog echte socialisten?
Dat ze maar beter “Rood van schaamte!” worden.

N-VA heeft de slogan “Nu durven veranderen” gepikt van de SLP van Geert Lambert in de voorbije verkiezingen. Hopelijk bekomt het hen beter dan wat Lambert overkomen is.
Maar, wat gaan ze veranderen? Ze vormden toch drie jaar geleden een kartel met de CD&V dat ons de hemel op aarde beloofde maar dat er niets van terecht bracht!

De CD&V zegt “Nooit opgeven” en bedoelt daarmee dat ze geen afstand wil nemen van zijn loze beloften en van de voorbije drie jaren, die nochtans zeer weinig opgeleverd hebben.
Dat niemand hun slogan ernstig neemt, mag blijken uit de varianten die vandaag de ronde doen, zoals "Alles opgegeven" of "Ooit geven".
Jean-Luc Dehaene was van 1992 tot 1999 premier van de toenmalige CVP. Onder zijn regering werd België een volwaardige federale staat, waar we vandaag zo’n ‘groot genoegen’ aan beleven.
Leterme, de Belgicist die zich van volkslied vergiste, die bij zijn overwinning in 2007 op tafel sprong temidden van Vlaamse vlaggen, zal de geschiedenis ingaan als de kampioen van veel beloven en weinig geven (aan zijn kiezers), van toegevingen aan de Walen, van ‘vijf minuten politieke moed’.
Onder zijn bewind, werd ons land in de chaos gestort. En nu beweert de CD&V dat ze het nog niet opgeven!!! Wie gelooft die mensen nog?
Maar ja, ‘Oranje’ staat nu eenmaal bekend als de kleur van het wantrouwen en van de twijfels.

Het Vlaams Belang hoopt dat de droom van Vlaamse onafhankelijkheid eindelijk meer vorm zal krijgen, dat de asielproblematiek eindelijk eens ernstig zal aangepakt worden en dat het gedaan zal zijn om criminelen op een zachte manier te behandelen.
Zij worden verweten dat hun slogan weinig origineel is: Van ‘Eigen volk eerst’ naar ‘Vlamingen 1st’. Zou dat misschien ook kunnen betekenen dat die partij trouw blijft aan zijn principes?

De slogan van de lijst ‘Dedecker’ of LDD vind ik ‘goed’: “Uw centen, daar gaat het om’. Volgens hen betekent dit dat de verkiezingen niet communautair zijn, maar dat onze portemonnee moet beschermd worden. Jean-Marie en ‘centen’ dat vind ik toch maar een rare combinatie.
Anne De Batzelier, zijn lijsttrekster voor de senaat, momenteel op reis, vraagt zich af: “Wie ligt er wakker van dat lapje grond?”. Ze wil/ kan zelfs niet inzien dat het over veel meer gaat dan alleen maar BHV, namelijk de Waalse arrogantie/ dominantie en uitbreidingsdrang …
De ondertitel van de slogan luidt: ‘Genoeg geknoeid’. Om die slogans van LDD goed tot jullie te laten doordringen, kunnen jullie misschien mijn artikel Stemmen op JMD van 24 mei 2009 nog eens herlezen?

‘Groen’ heeft als slogan “Maak 13 positief”. Niet slecht gevonden maar de groene thema’s worden meer en meer gekaapt door de andere partijen, zodat de partij het moeilijk krijgt om nog aan te slaan bij de kiezers.
Geert Lambert is nog maar eens van partij veranderd. En zeggen dat hij ooit de ‘Vlaamse Leeuw’ zong. Zou hij die nog kennen?

De redenen indachtig waarom de regering Leterme gestruikeld is, namelijk de onophoudende meningsverschillen tussen Vlamingen en Franstaligen en het (schijnheilig) ultimatum van de Open VLD die notabene zelf deel uitmaakte van die regering, kom ik alvast tot de conclusie dat er uit een ander vaatje moet getapt worden. Waarom zouden de traditionele partijen er na 13 juni 2010 wel in slagen om akkoorden af te sluiten? De paden tussen Vlaanderen en Wallonië zijn immers veel te diep. Tenzij de Vlamingen weer bereid zijn tot grote toegevingen, en ik vrees daarvoor, stevenen we weer af op maandenlange en oeverloze discussies. Denkt daar maar eens diep over na, kiezers!!!!

Wie de kieslijsten van de verschillende partijen overloopt, moet met een vergrootglas zoeken om een Middelkerkenaar te vinden.
Op de 9^de plaats van de effectieven van het Vlaams Belang vinden we Suzanne Lacombe – Verbeest, echtgenote van provincieraadslid en gemeenteraadslid Jan Lacombe. Zij is een zeer gedreven en enthousiaste propagandiste voor haar partij. Bij de federale verkiezingen in 2003 haalde ze als 5^de opvolger 2.426 voorkeurstemmen.
Bij de effectieven van de Lijst Dedecker zien we Henk Dierendonck als lijstduwer. Hij is gemeenteraadslid, overgelopen van NV-A dat kartel vormde met de CD&V en haalde bij de vorige federale verkiezingen op 10 juni 2007 2.159 voorkeurstemmen.
Van de andere lokale partijen (CD&V, VLD, Groen en SP-a) is er geen spoor te bekennen. Dat is vooral opmerkelijk voor de VLD die al jaren Carine Dejonghe en daarna Janna Opstaele mocht naar voor schuiven. Ze werden weliswaar nooit verkozen maar haalden toch telkens een relatief hoge score. Zo gaven op 10 juni 2007 nog 9.989 kiezers een voorkeurstem aan Opstaele die op de 6^de effectieve plaats stond. Op mijn vraag, laat de partij mij weten dat ze wel gevraagd werden, maar dat ze om persoonlijke familiale redenen moesten weigeren. Nog eens een zware onverwachte campagne voeren, ten koste van gezin en geplande reis, zagen ze niet zitten.

Dus Middelkerkenaars, het lot ligt nu ook in jullie handen. Kies dus maar voor de beste/ de juiste!

Bronnen
http://users.skynet.be/aped/ovds/artikels/002Financieringswet.html

06-06-2010, 20:03 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Er bestaan verschillende categorieën wegen, namelijk alleeën, avenues, banen, dijken, dreven, lanen, paden, stegen en wegen. Het achterste deel van de naam van een weg zou moeten aangeven over welk type het gaat.
In Westende zijn ze als volgt ingedeeld: 3 dijken (Koning Ridder-, zee- en boterdijk, 1 baan (Koninklijke), 3 paden (Brem- Jagers- en Rozen-), 2 polders ‘Jordaens- en Merdaens), 2 dreven (Prinsenveld-, Strandjutters-), 1 weg (Schuddebeurze-), 54 lanen en 48 straten.
Volgens de van Dale zouden ‘allee’, ‘avenue’ en ‘laan’ dezelfde betekenis hebben, namelijk een weg die aan beide zijden met één of meer rijen bomen beplant is, maar ‘avenue’ en ‘allee’ zouden meer thuishoren in een stad of in een verstedelijkt gebied. Andere bronnen vinden dat een met bomen beplante middenberm ook de naam ‘laan’ rechtvaardigt.
Nog andere beweren dat een ‘avenue’ een brede laan is en dat een ‘allee’ langs weerszijden een dubbele rij bomen verlangt. Dat laatste speelt in Westende geen rol aangezien wij noch een avenue noch een allee hebben. Dat is ooit anders geweest. Toen ik destijds een vakantiejob uitoefende in een verhuurkantoor spraken wij van “Avenue des Mouettes”, “Avenue des Invalides de Guerre”, “Avenue des Chardons”, “Avenue de l’Eté, Avenue du Soleil, Avenue du Prieuré, ... Toen moesten de Vlamingen nog ontwaken!
Westende telt een groot aantal lanen. Ze zijn vooral gelegen in Westende-bad (76 %). Dat heeft vooral te maken met een verschuiving van de betekenis van de laan, van ‘weg langs de akkers’ of ‘weg met een landelijk uiterlijk’ naar ‘statige weg met voornaam aanzien’. Men heeft waarschijnlijk in de gemeente gevonden dat ‘toeristen’ of ‘rijke eigenaars van tweede verblijven’ of ‘rijke villabewoners’ niet zomaar in een doodgewone straat konden wonen. Nochtans zijn er heel wat die de naam ‘laan’ niet verdienen omdat er niet één boom te bespeuren valt.
Elke ‘laan’ is een ‘straat’ en dus ook een ‘weg’ maar niet elke straat is een laan.
Eigenlijk zijn er maar 5 die de naam waardig zijn: de Jozef Matthieulaan, de Badenlaan, de Oorlogsinvalidenlaan en de verlengingen ‘Zomerlaan’ en ‘Zonnelaan’ hoewel de bomen in de laatste drie maar schaars voorkomen. In enkele ‘lanen’ is men wel langs beide zijden met groen omgeven, maar dat komt dan door de bomen of hoge struiken aangeplant in de private tuinen (Charles de Broquevillelaan, Cottagelaan en Kursaallaan)
Ik moet toegeven dat het geen zin zou hebben daar nog bijkomende bomen te planten.
Sommige lanen zijn slechts aan één zijde met bomen beplant. Aardige poging maar het zijn dus ook geen lanen: Duinenlaan gedeeltelijk, Essex Scottishlaan en Zeelaan.

Welke bomen moeten dat zijn?
Klassiek is het gebruik van beuken en platanen vanwege hun natuurlijke schoonheid en gemak in het onderhoud. In feite zijn alle bomen geschikt die voldoende hoog opgesnoeid kunnen worden.
Buiten de stad ziet men veelal rijen populieren hoewel er ook hier bij ons aardig wat staan. Ze veroorzaken veel overlast bij het vallen van de bladeren.
De beuk en de plataan groeien zeer hoog en zijn aan de kust minder geschikt door de bodemgesteldheid en de zeewind. Het is hier wellicht niet de bedoeling Napoleon Bonaparte achterna te gaan. Deze liet veel wegen aanleggen en er moesten aan weerszijden daarvan bomen geplant worden. Hun takken raakten elkaar en leverden zo koele schaduw, waardoor soldaten op mars gemakkelijker lange afstanden konden afleggen. Hieronder zien jullie, links een beukenlaan en rechts een plataanlaan.

                             

Anderzijds zijn sommige straten genoemd naar een boomsoort. Er staan ook wel degelijk bomen maar hier werd dan gekozen voor ‘straat’. (Beukenstraat, Olmenstraat ). Begrijpe wie kan! 
In de Berkenlaan staan dan weer geen bomen.

Een ‘dreef’ is een brede open baan in een bos. Een drift of dreef was ook een weg waarlangs men een kudde vee dreef van het dorp naar het open veld. Dreven komen dus meer voor op de buiten. Onze beide dreven zijn geen dreven.

Tenslotte nog een eigenaardigheidje: één van onze lanen heet in het begin ‘Lusthuizenlaan’ om daarna over te gaan in ‘Lusthuisjeslaan’ of omgekeerd.

Jullie denken nu toch niet dat dit artikel de bedoeling heeft alle namen van lanen en dreven in straten te doen veranderen? Neen, dat zou inderdaad voor veel mensen zeer vervelend zijn. Maar bij een naamsverandering of als er een nieuwe weg aangelegd wordt, dan kan men er misschien rekening mee houden.

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Laan_(weg)
http://www.encyclo.nl/begrip/avenue
http://www.encyclo.nl/begrip/allee
http://www.harmen-visser.nl/straatnamen_hilversum.html
http://users.skynet.be/wrv/artikels/wrv-jos%20straat%20-%20weg.htm
http://www.bosgroepen.be/documenten/erfgoedwaarde_van_dreven_vioe.pdf

30-05-2010, 10:57 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Onlangs pleitte de lokale CD&V voor een nieuwe vaste en verhoogde brug over het kanaal Plassendale- Nieuwpoort. Deze zou 200 meter ten westen komen van de plaats waar de huidige brug nu ligt. Deze nieuwe brug zou in dat voorstel dan ook het vertrekpunt zijn van de reeds geplande verbindingsweg naar de rotonde aan de IJzerlaan.

Ik heb er nog maar pas sterk aan getwijfeld of de Middelkerkse burger wel inspraak krijgt in het bestuur van zijn gemeente en stel je voor: ik werd onmiddellijk in het ongelijk gesteld.
Verleden week kreeg ik namelijk de ‘Open Blik jaargang 1 nummer 2’ in de bus en ik stel vast dat het gemeentebestuur van Middelkerke geen beslissing wenst te nemen over de bouw van die vaste en verhoogde brug, zonder eerst mijn mening daarover te kennen.
Eigenlijk zeg ik dat niet juist: het is de VLD Middelkerke die me dat vraagt en, tweede fout, men wil niet enkel mijn mening kennen, maar die van ons allemaal. Die kan je geven op de website van de VLD. Wie geen internet heeft, krijgt ook geen inspraak. Op www.vldmiddelkerke.be vind je daartoe een formulier maar vergeet vooral niet op te geven wanneer je je lidmaatschap voor de partij aangevraagd hebt. Anders…

Laten jullie zich echter daardoor niet afschrikken. De vragen zijn zeer eenvoudig. Hier komen ze!
Gaan jullie akkoord dat de open ruimte aangetast wordt door de aan- en afloopstrook van de brug? Hebben jullie bezwaar tegen een reeks onteigeningen? Vinden jullie dat er geen rekening moet gehouden worden met de verstrekkende gevolgen voor de landbouwers, of juist wel?
Speelt het voor jullie een rol of de Vlaamse overheid al dan niet met geld ‘over de brug’ komt?
Kiezen jullie misschien ook voor het huidig tracé, waarvoor de Vlaamse overheid destijds opteerde? Vinden jullie dat een brug die pas in 1989 gebouwd werd en toen bijna 2,5 miljoen euro gekost heeft, na 21 jaar reeds mag vervangen worden? Hoe oordelen jullie over het feit dat recent nog een nieuw fietspad naar de brug aangelegd werd en dat dit nu nutteloos zou worden? Vinden jullie ook dat tussen droom en daad heel wat praktische en andere bezwaren in de weg staan? Geldt dat volgens jullie enkel voor de nieuwe brug?
Wat denken jullie van de vroegere en de nieuwe aansluiting op de reeds bestaande rotonde aan de IJzerlaan? Wat denken jullie over de globale visie over het gehele project?
Is het bouwen van zo’n nieuwe brug volgens jullie wel de meest duurzame oplossing, zowel economisch, ecologisch en sociaal? Of vinden jullie dat een hoge maatschappelijke kost onverantwoord zou zijn?
Dus, ervaringsdeskundigen, de VLD rekent op jullie mening.
Of wensen jullie nog meer informatie?
Het volstaat natuurlijk niet dat jullie antwoorden met “Ja, er moet een nieuwe brug komen, want ik wacht niet graag als de brug opgehaald wordt!” of “Ja, er moet een nieuwe brug komen want op de zomerse piekmomenten kan de verkeersstroming beter!” of “Ik ben voor de nieuwe brug, het kan me niet schelen hoeveel dat zal kosten, want ik ben een volgeling van de CD&V” of “Nee, ik ben voor het oud tracé want ik ben een trouw lid van de Open VLD”.
Houdt dus goed rekening met alle hierboven aangehaalde problemen vooraleer te antwoorden.
Meningen zoals “In deze moeilijke financiële tijden moet er helemaal geen nieuwe brug en ook geen verbindingsweg naar de rotonde komen.” of “Ik zou bij mij thuis ook nog van alles willen realiseren zoals de VLD maar ik moet de tering naar de nering zetten, want ik ben een goede huisvader” zijn niet gewenst.

Willen jullie misschien eerst weten hoeveel dat allemaal kost? Willen jullie misschien eerst het huidig en het toekomstig tracéverloop kennen?
Niet moeilijk doen, hé! Het kan toch maar zo eenvoudig zijn! Maakt gewoon snel gebruik van deze unieke inspraakmogelijkheid. Zo’n kans krijgen jullie nooit meer.

Tenslotte wou ik nog graag een woordje wijden aan de titel van het artikel van ‘Open Blik’.
Waarom werd er gekozen voor “Een brug te ver”?
Ik zie twee mogelijkheden.
In het eerste geval kan het een verwijzing zijn naar het verfilmd boek van Cornelius Ryan A Bridge Too Far uit 1974.
Dat handelt over de slag bij Arnhem in september 1944, een heroïsch gevecht van de Britse en Poolse para's die achter de Duitse linies werden gedropt om de Rijnbrug intact te houden.
Tijdens de voorbereiding zei de Britse luitenant-generaal Browning tegen Montgomery dat zijn troepen de brug wel vier dagen zouden kunnen vasthouden maar “ik denk dat we misschien wel een brug te ver gaan”. De geallieerden leden er hun laatste nederlaag van de Tweede Wereldoorlog De brug in Arnhem bleek er inderdaad één te ver.
In een tweede geval zou het plagiaat kunnen zijn van de titel van het boek met dezelfde naam van de journalist van ‘De Morgen’ Jeroen Verelst over de Oosterweelverbinding.
“Hij pluist uit hoe het grootste en duurste bouwwerk ooit in België, barsten begon te vertonen. Een verhaal van David tegen Goliath, van een ongeziene explosie van kosten, van bikkelhard lobbywerk en van een politiek pokerspel met een torenhoge inzet”.
Wil de VLD hiermee, in beide gevallen, aanduiden dat het voorstel van de CD&V tot mislukken gedoemd is?
Men kan het natuurlijk ook interpreteren als “Een brug te veel”.

Natuurlijk had ik jullie via deze weg graag wat meer informatie bezorgd. Ik heb die echter zelf niet. Noch op internet noch in de gemeentelijke magazine heb ik er iets over teruggevonden.
Ik bedank de initiatiefnemers voor deze klare en duidelijke oproep. Ik ben er zeker van dat ze talloze voorstellen zullen ontvangen en dat ze daarna veel wijzer zullen zijn.

Een betere bron van inspiratie voor mijn blogartikels dan ‘Open blik’ kan ik me moeilijk indenken.

Bronnen
http://www.standaarduitgeverij.be/boeken/overzicht/jeroenverelst/9789022324110

23-05-2010, 09:55 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Hoe dikwijls heb ik burgemeester Landuyt nu al zijn fierheid horen uitdrukken over wat hij in de kerngemeente Middelkerke allemaal verwezenlijkt heeft? Hij heeft het dan vooral over de ‘glans’ die uitgestraald wordt door de Leopoldlaan en het Epernayplein, die zes jaar geleden aangelegd werden.
Gelukkig was ik goed gezeten toen ik op 4 mei 2010 in “Het Nieuwsblad” het artikel las van Dany Van Loo 'Leopoldlaan ziet er doods uit' . Ik was anders zeker achterover gevallen van verbazing.
Het ‘paradepaardje’ gestruikeld? Dat kan toch niet!!
Daarom wil ik eens een paar uitspraken van de burgemeester aanhalen.
Burgerkrant nummer 5/2005: “Ontegensprekelijk is de mooiste realisatie, het grootste openbaar werk ooit dat werd uitgevoerd, de vernieuwing van de commerciële ader van Middelkerke, de Leopoldlaan en het bijhorend Epernayplein” en nog “in de Leopoldlaan kan je genieten van een prachtige en afwisselende wandeling”
Burgerkrant nummer 3/2004: “Leopoldlaan wordt juweeltje”
En ik zou er daar nog enkele kunnen aan toevoegen!
De werken startten op 1 oktober 2002. Het eerste deel (2 fasen) werd ingehuldigd op 17 juli 2004, het tweede (ook in 2 fasen) op 9 en 10 juli 2005 (na einde 1^e fase). De kostprijs was enorm hoog, alleen al 600.000 euro voor de eerste fase van het eerste deel (drie zijstraten).
Hieronder zien jullie een tekening uit een gemeenteblad ‘De Sirene’ van toen waarin men stapsgewijze de uitvoering kon volgen. Waar u die auto ziet, daar rijdt dus ook de tram – richting De Panne.

Wat lees ik nu? De handelaars vinden dat de “vernieuwing geen onverdeeld succes geworden is”.
Hoe durven ze toch, nietwaar Michel?
Jan Claeys, voorzitter van de handelaarsbond Middelkerke-centrum en uitbater van de kledingzaak ‘Tennisgalerij34’ op de hoek van de Leopoldlaan en het Epernayplein, vindt dat het ‘eindelijk tijd wordt voor een constructief gesprek met het gemeentebestuur over mogelijke aanpassingen aan de Leopoldlaan. Die moeten van de winkelstraat een aantrekkelijk en commercieel lucratief centrum maken”, want de huidige laan vindt hij “een lange en rechte, enigszins zielloze straat quasi zonder parkeermogelijkheden”.
Welke zijn volgens de handelaars de tekortkomingen?
“Een eerste groot probleem is de toegang naar de Leopoldlaan. Het verkeer uit de richting van Oostende wordt als het ware omgeleid naar de Koninginnelaan. Wil je naar de Leopoldlaan rijden, dan moet je eerst vier hoge verkeersdrempels overwinnen en twee keer de tramsporen oversteken. Wie wil komen winkelen, wil zijn wagen echter dichtbij parkeren en niet op een verre parkeerhaven. Ook het tramhuisje van De Lijn aan het Epernayplein - toch een visitekaartje voor wie er op de Kusttram stapt - werd nooit volledig afgewerkt”.
Hoe zien zij de toekomstige laan?
“De toegang tot Middelkerke-Bad kan verbeterd worden door de drempels weg te nemen en tweerichtingsverkeer in te voeren tot voorbij de tramhalte. Het doodse aanzicht van de Leopoldlaan kan verbeterd worden door het rechte stuk hier en daar te 'breken' met groenzones. Een tweerichtingsfietspad aan één kant en een ruime parkeerstrook aan de andere kant van de weg verhoogt zowel de veiligheid als de parkeermogelijkheden. Een gezellige straat zal meer winkels aantrekken”.
Ik kan het wel eens zijn met sommige beweringen van de heer Claeys, maar bijlange niet met allemaal.
Het ‘verschijnsel Leopoldlaan’ doet zich niet enkel in Middelkerke voor. Ook Nieuwpoort-bad, Oostduinkerke, Koksijde, Sin-Idesbaldus en De Panne hebben of hadden een gelijkaardig probleem.

Na wat studiewerk en enkele bezoekjes, kwam ik tot de volgende vaststellingen.
Er zijn nogal veel en duidelijke verschillen tussen de Leopoldlaan in Middelkerke en de Albert I – laan in Nieuwpoort, die bekend staat als een drukke gezellige winkelstraat die de voorbije jaren een enorme evolutie doormaakte en de badplaats daardoor op een zeer hoog niveau getild heeft.
Ik hoor zelfs vertellen dat sommige Middelkerkenaars liever gaan winkelen in Nieuwpoort-bad dan in Oostende.

Laten we het eerst hebben over de laan zelf, in eerste instantie de afmetingen, om zeker geen koeien met paarden te vergelijken. De Leopoldlaan is 1,2 kilometer lang (tot aan de bocht naar de Koninginnelaan). De Albert I laan heeft een lengte van 1,1 kilometer vanaf de plaats waar de tram de Albert I laan verlaat tot 100 meter voorbij de Sint-Bernarduskerk (tot aan de Vlaanderenstraat) en 1,3 kilometer tot aan de Meeuwenlaan.
Beide zijn ongeveer 10 meter breed, gemeten van huisgevel tot huisgevel.
Ik reken in beide gevallen de nauwelijks bebouwde of stroken zonder handelszaken aan de uiteinden niet mee. De beide lanen zijn dus perfect te vergelijken qua afmetingen.

Hoe werden de beide lanen aangelegd, met andere woorden hoe zien ze er uit?
Nieuwpoort-bad biedt een moderne aanblik omdat er lang geleden reeds gestart werd met het afbreken van oude, vervallen of minder moderne of te lage gebouwen, die vervangen werden door moderne gebouwen met meestal moderne winkels op het gelijkvloers. En er wordt nog steeds ijverig verder gebouwd.
Daar tegenover biedt de Leopoldlaan inderdaad een doodse, zielloze aanblik met zeven leegstaande panden, een villa in ruïne, twee bouwgronden waar geen aanstalten gemaakt wordt om te bouwen en twee aangekondigde nieuwe residenties.
De kusttram rijdt door de Leopoldlaan terwijl Nieuwpoort de tramsporen reeds jaren geleden uit de winkelstraat verwijderde en verplaatste naar een parallelle straat. De Koninginnelaan in Middelkerke komt daar niet voor in aanmerking. Die is trouwens maar even breed als de Leopoldlaan.
Er werd geen fietspad aangelegd in de Albert I laan, terwijl de Leopoldlaan er wel één heeft langs weerszijden. Dat is natuurlijk de tweede grote optie die, naast de tramsporen, het verschil maakt.
De Leopoldlaan is een zeer gevaarlijke weg. Als je op het fietspad rijdt, wordt je weg regelmatig versperd door een daar geparkeerde wagen. De fietser kan niet echter uitwijken omdat de tram op een paar tientallen centimeters naast hem/ haar kan opduiken. Vooral aan de tramhalte aan het Epernayplein is er voor de fietsers geen doorkomen aan.
In plaats van fietspaden heeft men dus in de Albert I – laan parkeerplaatsen voorzien.
De Leopoldlaan telt naast een zeer beperkt aantal plaatsen nog wel enkele stroken ‘Laden en lossen’ van 12 meter. In het minder of niet meer commercieel gedeelte zijn er heel wat meer omdat men daar langs de ene zijde van de laan ook geen fietspad voorzien heeft. Dat stuk is voor de fietser nog gevaarlijker.
Nieuwpoort reserveert ook blauwe parkeerplaatsen (voor gehandicapten), enkele groene (met bewonerskaart) en een paar rode (beperkte parkeerduur van 30 minuten).
Is dat nu een voordeel, dat groter aantal parkeerplaatsen? Ik denk dat ze vooral bezet worden door de handelaars, de eigenaars en de huurders zelf. Ik heb daar nog nooit mijn wagen kunnen achterlaten, wegens ‘volzet’. Wie wil en moet winkelen vindt wel ergens een plaatsje.
Heeft het dus wel zin om ervoor te zorgen dat meer auto’s de Leopoldlaan inrijden?
Het plan van de gemeente om ‘het toeristisch centrum van Middelkerke te versterken door de inkom vanuit Oostende via het Arthur De Greefplein te hertekenen om het autoverkeer toe te laten de commerciële slagader vlotter te bereiken’ vind ik alleszins een zeer slecht idee. Zelfs als er een lichte verbetering kan verwezenlijkt worden, dan rijst de vraag of de enorm hoge kosten (alweer, na zo’n korte tijd) daarmee wel in verhouding zullen zijn?
Om veiligheidsredenen vind ik ook dat het invoeren van verkeer in twee richtingen tot voorbij de tramhalte, uit den boze is. Of wil men plots dat meer en sneller rijdende auto’s de Leopoldlaan nog onveiliger maken? Ik neem immers aan dat die verkeersdrempels er gekomen zijn om de snelheid waarmee men Middelkerke binnenrijdt, af te remmen?

Boompjes en bloembakken zijn er niet te zien, zoals in de Albert I – laan. Hoewel ze op de schets hierboven voorzien werden, zijn ze er nooit gekomen. We moeten dus eigenlijk spreken van de Leopoldstraat omdat ‘laan’ veronderstelt dat er langs beide zijden bomen staan.
Er moet in elk geval meer groen komen. Maar dat alleen kan de laan niet gezellig maken.

Een ander zeer belangrijk vergelijkingspunt tussen Middelkerke en Nieuwpoort, behelst het aantal en de aard van de handelszaken in beide lanen.
Wat de Leopoldlaan te kort heeft zijn meer winkels, die echt de klanten aantrekken. Vrouwen (in hun spoor vaak gevolgd door onwillige en verveelde mannen) willen van de ene kledingwinkel voor dames, heren of kinderen, via een schoenwinkel, naar een andere kledingwinkel ‘fladderen’. Die zijn er hier te weinig.
Coiffuresalons en zakenkantoren zijn weliswaar nuttig maar niet bezienswaardig voor de wandelaar. Fietsverhuur hoort eerder thuis op de zeedijk. En waarom die twee nachtwinkels? En waarom een nachtcafé?
Het echt commercieel gedeelte van de Leopoldlaan is te kort. Het bedraagt amper 650 meter met 80 handelszaken tegenover 1000 meter met 140 handelszaken in Nieuwpoort.
De J. Casselaan, in het verlengde, maakt ook deel uit van het probleem, maar die is al even doods.
De Leopoldlaan heeft vooral nood aan enkele bijkomende winkels van grote ketens. Omdat sommige reeds een vestiging hebben in het ‘shoppingcentrum’ (zoals Kruidvat, Mobistar, ….) hebben ze geen winkel meer in het centrum van de gemeente. Free Record Shop, Maury, Ici Paris XL, Standaard Boekhandel en Veritas ontbreken helemaal. Die zijn er dus wel in Nieuwpoort.
Er is geen bloemenwinkel, geen openbaar toilet, geen politiepost, geen open ijsverkoop, geen telefoonwinkel (Allo Telecom, Belgacom, Base)
De handelaars hoeven nochtans geen schrik te hebben voor meer concurrentie. Hoe meer mededingers, hoe beter de handelaar zich inspant om de klanten beter te bedienen en dus te behagen en hoe beter de zaak floreert en hoe aantrekkelijker de laan wordt.

Mijn besluit luidt dus: er zijn geen nieuwe werken (en kosten) nodig om van de Leopoldlaan een gezellige, winstgevende laan te maken. Het wordt wel geen eenvoudige opgave. Er is nog veel werk op de plank voor de werkgroep ‘Lokale economie’ onder leiding van Janna Rommel-Opstaele.
Eens bij de buren gaan kijken kan nooit kwaad.

16-05-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

In ‘Het Nieuwsblad” van 4 mei 2010 schrijft Dany Van Loo dan toch een artikel over de goedkeuring van het zwembadreglement in de Middelkerkse gemeenteraad van 19 april 2010.
Mijn blogartikel van 25 april 2010 moet toch nuttig geweest zijn voor heel wat lezers.

Toen het Vlaams Belang een amendement aan het reglement indiende om de boerkini te verbieden hoorden nogal wat raadsleden het in Keulen donderen.
Michel Landuyt en Vlaams Belang fractieleider Jan Lacombe zijn het zelfs eens over het feit dat wat toen gebeurde ‘te gek is voor woorden’.
Alleen de interpretatie van de ‘gekte’ zou verschillend zijn, volgens Landuyt.
Pure Kafka', stelt Jan Lacombe zelfs. Jullie kennen wel de Praagse romanschrijver Franz Kafka? Hij hekelde steeds weer het feit dat de bureaucratie en de onpersoonlijke maatschappij zich steeds meer manifesteerden.
Het Vlaams Belang vond dat de boerkini moest verboden worden als zelfs de ‘doordeweekse’ short niet toegelaten is.
Natuurlijk had de partij ook nog een ander motief, namelijk een dam opwerpen tegen de steeds grotere invloed van de islam en het opdringen van de wil door moslims en het feit dat onze overheid daar geen graten in ziet.
Jan Lacombe beweert nu ook dat sommige raadsleden hem na de zitting kwamen vragen wat een boerkini nu eigenlijk is. Ook burgemeester Landuyt geeft toe dat hij er nog nooit van gehoord had. Leeft die man misschien in een andere, vreemde wereld? Leest hij dan nooit een dagblad of tijdschrift of enkel de artikels over Middelkerke en over zichzelf? Misschien dacht hij wel dat het een tweedelig zwempak is dat vooral door boerinnen gedragen wordt?
Jullie moeten dus goed weten dat het voorstel van het Vlaams Belang door alle andere raadsleden weggestemd werd. Die neen-stemmers, inbegrepen de burgemeester, hebben dus iets verworpen waarvan ze nog nooit gehoord hadden. Gaat dat dan altijd zo in onze gemeenteraad?
Als iemand voorstelt om een ‘kruisbolwagen’ van 50.000 euro aan te kopen, stemmen ze dat dan weg als het van de oppositie komt en stemmen ze het goed als het van de meerderheid komt? Proficiat!
Hoewel de raad niet vergaderde op 1 maar op 19 april, beweert Michel Landuyt toch ‘dat het om een grap ging’!! Volgens hem heeft niemand het amendement ernstig genomen en het daarom weggestemd. Worden er misschien vaker van die ‘rare’ en niet-ernstige voorstellen ingediend? Reageren Michel en zijn gevolg dan ook altijd zo ‘raar’?
Is het misschien verboden om wat meer uitleg te vragen in de gemeenteraad? Of hebben ze schrik dat ze als ‘onwetend’ zouden bestempeld worden? Misschien zijn ze dat wel?
Dus, vliegensvlug mijn blog raadplegen, waar alle kini’s uitvoerig ‘uit de doeken gedaan worden’.
De vraag die ik me nu stel is: zou het amendement van het Vlaams Belang misschien niet weggestemd geworden zijn, mochten de raadsleden geweten hebben waar het over ging?
Dat kan natuurlijk want als reactie op mijn blogartikel, schrijft gemeenteraadslid Henk Dierendonck van de lijst Dedecker, vroeger NV-A in kartel met CD&V: “Ik begrijp de commotie niet helemaal. Als een T-shirt en een zwembroek tot onder de knie verboden is, dan valt een boerkini toch ook onder de noemer 'niet aanvaardbaar'? Waarom de dingen moeilijk maken?”
Hij heeft natuurlijk gelijk. Ik begrijp alleen niet waarom hij dan tegen het verbieden gestemd heeft. Of was hij afwezig?
De burgemeester zegt tenslotte dat het probleem zich in Middelkerke niet stelt. Maar, wat gebeurt er op de dag dat onverwacht een moslimvrouw uit een cabine tevoorschijn komt … in boerkini? Geen probleem! Volgens Landuyt zijn “de redders ter plaatse die de algemene veiligheidsregels, ook voor de kledij, al naargelang de situatie, beoordelen.” Maar als het niet in het reglement staat, wat doen ze dan?
Zij kennen toch wel de boerkini?

Michel, Michel toch… Weer een afgang van jewelste!

09-05-2010, 09:56 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Dat is een moeilijk te beantwoorden vraag, maar burgemeester Michel Landuyt zegt van wel en hij voegt er nog aan toe ‘ook voor de jongsten’. Hij demonstreerde dat volgens een artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 24 maart 2010 door hoogstpersoonlijk een rondleiding te geven aan een groep leerlingen van de gemeenteschool ‘De Zandloper’.
Iemand die niet beter weet, zou zo denken dat het hoofd van een gemeente wel iets anders te doen heeft. Heeft hij misschien onvoldoende personeel dat kan optreden als gids in het gemeentehuis? Neen, dat is het zeker niet!
Of zijn alle middelen gewoon goed genoeg om in de belangstelling te komen, als er een fotograaf in de buurt is? Dat zal het wel zijn, zeker?

Maar goed, ik wil het vandaag eigenlijk hebben over die zo geroemde gastvrijheid die tegenwoordig in de gemeentehuizen zou heersen. Gastvrijheid is “hartelijkheid en warmte bij het ontvangen en onderhouden van gasten, bezoekers of vreemdelingen, in vrijheid en goede wil”.
Omdat onze politici de reputatie zouden meekrijgen dat ze dicht bij de burger staan, worden allerlei initiatieven genomen. De inwoners zouden zo beter kunnen zien, begrijpen en aanvaarden wat er met hun belastinggeld gebeurt.

Laten we eerst even nagaan wat de hogere overheid allemaal in het werk stelt om de zogenaamde kloof met de burger te overbruggen. We moeten het toegeven, er worden allerlei lovenswaardige pogingen daartoe ondernomen.
Zo werd vooreerst het begrip ‘Openbaarheid van bestuur’ ingevoerd. Het is een verzamelterm voor wetgevende initiatieven die tot doel hebben een grotere transparantie van het bestuur te realiseren.
Daardoor wordt bovendien een preventieve rechtsbescherming aan de burgers verleend.
Volgens een Vlaams decreet van 26 maart 2004 heeft iedereen het recht elk bestuursdocument te raadplegen. U kunt het inkijken, er meer uitleg over vragen of er een kopie van krijgen. Er zijn wel een aantal uitzonderingen voorzien. Het addertje onder het gras is dat deze nogal vaag zijn zodat ze door iedereen verschillend kunnen geïnterpreteerd worden en men er dus alle kanten mee uit kan. De overheid kan zich immers beroepen op geheimhoudingsverplichting, op bescherming van de persoonlijke levenssfeer, op economische belangen van de overheid of op de openbare orde.
Door een wet van 5 augustus 2006 moet het publiek ook gemakkelijker toegang krijgen tot milieu-informatie, bijvoorbeeld het milieurapport van een bedrijf in uw buurt.
In een andere wet van 29 juli 1991 worden de besturen verplicht hun bestuurshandelingen uitdrukkelijk te motiveren en informatie te verstrekken over hun beleid en dienstverlening.
Brieven van de overheid moeten steeds de naam en het telefoonnummer vermelden van de persoon die een dossier behandelt. Weet u niet waar u met uw vraag terecht kunt? Een gratis telefoontje naar het contactpunt Vlaamse infolijn op het nummer 1700 zal/ zou u verwijzen naar de juiste instantie of persoon.
Misschien hebt u ooit wel als toeschouwer een gemeenteraad bijgewoond? Wist u ook dat u tegenwoordig de kans krijgt om punten van algemeen belang, waarvoor de gemeente bevoegd is, op de agenda te laten zetten?
Voelt u zich slecht of verkeerd behandeld door de overheid? De ombudsman zal uw klacht aanhoren.
Geeft toe, dat is toch heel wat, nietwaar?

Ook de gemeenten zelf laten zich niet onbetuigd. ’Ons gemeentehuis, een glazen huis’, is inderdaad een veelgehoorde uitdrukking. Er zijn er heel wat die dat zelfs letterlijk opnemen en een gebouw in glas optrekken om aldus de indruk te wekken van openheid, van transparantie. Bij uitbreiding van gemeentehuizen worden de nieuwe vleugels in een moderne stijl gebouwd om te onderlijnen dat er een trendbreuk is met het verleden, dat het gemeentehuis een getuige moet zijn van zijn eigen tijd.
Andere noemen het gebouw waarin de diensten ondergebracht zijn, “Het huis van …. (de Mechelaar, bijvoorbeeld) om aan de inwoners de indruk te geven dat ze zich daar thuis mogen voelen.
Elke gemeente heeft een ruim informatieblad, nu zelfs op duur glanzend papier in Middelkerke. Ook op het internet is er steeds meer informatie van overheden te vinden. En … welke gemeente heeft nu geen eigen webstek?
Opendeurdagen zijn ook al geen uitzondering meer.
Ik heb op 16 februari 2008 deelgenomen aan een gemeentelijke opendeurdag onder het moto ‘Word verliefd op Middelkerke’. Allemaal heel interessant! Je kon zien dat de brandweer goed werk levert, dat alles schijnbaar op wieltjes loopt in het gemeentelijk zwembad, in de bibliotheek en in het OCMW. Allemaal nogal algemeen binnen een kort tijdsbestek en natuurlijk geen haar op het hoofd van één van de bekwame gidsen dat eraan denkt problemen aan te kaarten of een kwaad woord te spreken over zijn/haar politici - bazen. Terecht overigens! Ik heb daar wel geen enkele politicus gezien.
Ik heb in de voorbije maanden ook af en toe een vraag gesteld aan de diensten erfgoed, milieu en cultuur.
Telkens kreeg ik een snel en vriendelijk antwoord.
Er zijn zelfs gemeenten die huis aan huis bevragingen (= standaardtaal voor ‘enquêtes’) organiseren om de inspraak van de burger speciaal te benadrukken. Nog andere organiseren vragenhalfuurtjes of -kwartiertjes, waarbij het publiek bij het begin van de gemeenteraad vragen kan stellen aan het college van burgemeester en schepenen en aan alle raadsleden.
Sommige gemeenten leggen belangrijke problemen voor op informatievergaderingen. In Middelkerke is men daar eerder tegen omdat Michel Landuyt vindt dat die uitmonden in ‘verzuurde praatbarakken’.
Op 31 januari 2009 verklaarde Michel Landuyt ook nog: “Men wil de burger zoveel mogelijk laten participeren, maar ik ben niet overtuigd dat de democratie moet blijven evolueren naar meer participatie. Het vragenkwartiertje is daar een voorbeeld van. Het idee is niet slecht, maar vaak wordt het toch gebruikt om vooral de ik-problemen van burgers aan te kaarten.”
In april 2009 werd een enquête gedaan bij de Lombardsijdenaars om te horen of zij al dan niet wensen dat de tram verder door de dorpskern rijdt. De meerderheid (64%) wenst dat en het gemeentebestuur … nam akte van het resultaat … omdat de beslissing bij de Vlaamse overheid ligt.
Dus, ook op lokaal vlak wordt veel ondernomen om te proberen het imago van het bestuur op te poetsen.

De vraag, die zich men echter kan stellen is “Wat brengt dat allemaal op?” Bereikt de verstrekte informatie wel de burgers? Willen die wel geïnformeerd worden? Begrijpen ze de informatie wel? Zijn de genomen initiatieven wel van aard om te mogen spreken van een ‘glazen huis’?
Gaat het goede nieuws niet eerder over de diensten dan over het beleid?
Het is zeker nuttig te kunnen beschikken over een naslagwerkje met alle openingsuren en activiteiten.
Het is inderdaad voor sommige inwoners interessant om een beter inzicht te krijgen in de gemeentediensten. Of de gemeente daarvoor rondleidingen voor kinderen moet organiseren, of nephuwelijken of kinderburgemeester - verkiezingen, daarover ben ik een andere mening toegedaan.

Maar wat met het echte beleid? Het is algemeen bekend dat de feitelijke beslissingen binnenskamers genomen worden. De vergaderingen van het college van burgemeester en schepenen zijn niet openbaar. In principe heeft een raadslid inzage in alle documenten van het betrokken bestuur, maar tijdens de zitting van de gemeenteraad zit de oppositie er meestal slechts voor spek en bonen bij. Ze moet alleen aanhoren wat de meerderheid in een voorafgaande aparte bijeenkomst bedisseld heeft.
Het is algemeen bekend en de Middelkerkse burgemeester verklaarde het ook, na 20 jaar dienst in de gemeenteraad, dat veel raadsleden over onvoldoende dossierkennis beschikken. Het college ondervindt dus heel weinig weerstand.
Welke invloed heeft de oppositie, bijvoorbeeld, op de begroting?
De burger heeft evenmin inspraak in de punten die hem/ haar rechtstreeks aanbelangen. Hij/ Zij hoort ook meestal dat er iets zal gebeuren in zijn/ haar buurt NADAT het beslist is.
Vooral als het gaat over financiële uitgaven is er weinig doorzichtigheid.

Ik geef toe dat men moeilijk rekening kan houden met eenieders mening, dat wat goed is voor de ene niet noodzakelijk goed is voor de andere, maar dat men alstublieft ophoudt met over ‘glazen huis’ te spreken!

Bronnen
http://www3.vlaanderen.be/openbaarheid/document.php?document_id=1#id_21
http://rapportannuel.ibz.be/p_506.htm

02-05-2010, 10:19 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op de gemeenteraad van 19 april 2010 was buiten het agendapunt in verband met de terrassen op de dijk, ook nog de bespreking voorzien van het zwembadreglement. Eigenaardig genoeg kon men daarover niets lezen in de pers. Wil men misschien vermijden dat iemand voor het hoofd gestoten wordt?

In artikel 1 van het vroeger reglement stond uitdrukkelijk dat men ‘niet onzedig gekleed’ mag zijn om toegang te krijgen tot het bad. Maar wat betekent ‘zedig’? Dat kan zeer snel evolueren, hé?
De raad heeft dan maar precies vastgelegd welke zwemkledij uitdrukkelijk verboden is. Dat zijn: jeanshorts, zwemshort onder de knie, string, opgerolde jeans, onderbroek onder zwemshort.
Om misverstanden te vermijden, krijgen jullie hieronder wat meer uitleg en omdat het meer aanspreekt, enkele beelden met de verboden drachten, in de hiervoor aangehaalde volgorde.

Een G-string, string, stringtanga of tangastring is een klein zwembroekje of slipje dat het geslachtsdeel bedekt en voor de rest slechts bestaat uit een touwtje om het middel en door de bilspleet.

Het Vlaams Belang, dat in de gemeenteraad vertegenwoordigd is door drie mandatarissen, had graag ook de boerkini verboden maar stuitte op tegenstand van alle andere raadsleden. Het amendement werd dus weggestemd waardoor het iedereen toegelaten wordt om in boerkini te komen zwemmen. Het zou mij enorm plezier doen indien jullie mij dan een seintje geven. Ik wil dat namelijk absoluut zien!
Ik heb, zoals gebruikelijk, wat opsporingswerk verricht over dit (lichtzinnig) onderwerp, meer waarschijnlijk dan alle raadsleden samen. Ik wil jullie dat werk niet onthouden. Wees maar niet gechoqueerd, beste lezer, door de voor deze blog ongewone afbeeldingen.

Wat is een boerkini eigenlijk? Jullie kennen waarschijnlijk beter de boerka, de nikab en de chador? Of toch niet?
De termen boerka en nikab worden vaak door elkaar gebruikt. Beide kledingstukken kunnen het aangezicht in zijn geheel bedekken. De nikab zit niet vast aan andere kledingstukken, de boerka wel.
De chador is een gewaad dat het gehele lichaam bedekt behalve het gezicht en dat zoals de andere gewaden de vrouwelijke vormen onzichtbaar maakt.

Boerkini is een samenvoeging van boerka en bikini. Het is een badpak uit waterafstotende speedostof dat het lichaam vrijwel van top tot teen inpakt, zoals bij een duikerspak. Het laat slechts de handen, de voeten en het gezicht vrij terwijl het hoofd bedekt blijft. Om de vrouwelijke vormen te verhullen heeft het pak rondom de borsten nog een extra stuk stof.

De hiernavolgende afbeeldingen staan in de volgorde: boerka, boerka met gaas voor de ogen, nikab, boerkini en chador.

Wat is er dan wel toegelaten, naast de boerkini? Alles wat niet verboden is?
Laat ons eens de verschillende bestaande soorten ‘kini’ wat nader bekijken.
Omwille van de zedelijkheid in ons zwembad, neem ik aan dat de monokini (pak dat de borsten bloot laat) en de nokini (adamskostuum) niet als aanvaardbaar beschouwd worden.
Maar wat met de andere kini’s? Wanneer is men niet zedig gekleed? Hoever mag de ontbloting of onthulling doorgevoerd worden? En, wie zal daarover (willen) oordelen?
Een tweedelige microkini is een extreem klein badpak dat werd ontworpen om slechts de minimaal vereiste lichaamsdelen van een drager te bedekken.
Een tankini is een tweedelig zwempak, een tussenvorm tussen de bikini en het ééndelig zwempak: het bovendeel strekt zich naar beneden toe uit, soms net nog de navel bedekkend, soms tot net boven de heupen. Sommige draagsters beschouwen dit als een decentere vorm van de bikini.
Ziehier de kini’s, in de volgorde: bikini, microkini, tankini en vkini.

Politiek en sociaal gezien ligt het dragen van een boerkini, maar vooral van de boerka (om veiligheidsredenen) in de westerse wereld gevoelig.
De dragers ervan vinden dat dit deel uitmaakt van hun geloof en dat een verbod hun persoonlijke vrijheid aantast. Andere vinden dan weer dat het onterend is voor de vrouw, omdat deze onder druk gezet wordt om zich zo te kleden.
De koran gebiedt namelijk dat de vrouw haar schaamdelen, dat is alles behalve gezicht, handen en voeten, kuis bedekt moet houden. “Zij mag haar schoonheid niet tonen en moet sluiers tot over haar boezems dragen. Ze moet ook haar klederdracht verlengen zodat ze herkend wordt als eerbare vrouw.” De man waakt mee over de klederdracht van zijn vrouw. Maar hoe kan hij dat in een zwembad? Volgens koranvers 24:30 dient hij zijn blik neer te slaan telkens hij naar een vrouw kijkt en er een brutale of schaamteloze gedachte in zijn hoofd opkomt. Of doet hem dat niets?
Ik heb via verschillende websites de indruk gekregen dat vooral Westerse vrouwen, die zich tot de islam bekeerd hebben, erop staan in boerkini te gaan zwemmen. Er wordt ook soms beweerd dat ze dat doen om te provoceren.
Terwijl de ene vindt dat de moslimvrouw nu eindelijk ook kan gaan zwemmen, vinden de andere dat het samenleven van allochtonen en autochtonen daardoor nog wat meer bemoeilijkt wordt. Volgens de koran krijg je nu namelijk ‘eerbare’ en ‘niet-eerbare’ vrouwen samen in één bad.
Sommige vinden de boerkini zelfs onhygiënisch maar dat wordt, gezien de gebruikte textielstof, ten stelligste betwist door de andere.
Het verschijnen van de boerkini in meer en meer van onze zwembaden, geeft diegene gelijk die beweren dat de islam zijn opmars in Europa beetje bij beetje verder zet. Zij vinden dat ook de gemeentebesturen hun steentje moeten bijdragen om daaraan een einde te maken. In dat licht moet waarschijnlijk het amendement aan het zwembadreglement van het Vlaams Belang gezien worden.

Wat ik nu persoonlijk denk over de boerkini, vragen jullie zich misschien af?
In onze Westerse maatschappij vinden (vooral de bestgevormde) vrouwen dat ze fier mogen zijn op hun lichaam, dat bij voorkeur slank en mooi gebruind moet zijn, door de zon of in een solarium. Het lichaam is niet vies en niet aanstootgevend, dus waarom zouden we het bedekken, vinden ze.
Jaren heeft de geestelijkheid het (half)bloot lopen als een zonde beschouwd. Nu dat juk van de kerk afgeworpen is, krijgen we te doen met een andere godsdienst die nog strengere normen oplegt.
Eerlijk gezegd, ik vind dat dit een stap achteruit is. Is de volgende vooruit nu een ‘apart zwembad’?
Mocht ik gaan zwemmen en daar naar een vrouw kijken (ssstt…) dan weet ik wel naar dewelke. Jullie toch ook, hé? Of ben ik nu ook niet eerbaar?

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nikab
http://www.lddmiddelkerke.be/uploads/2/9/3/9/2939055/huishoudelijk_reglement_zwembad_goedkeuring.pdf
Koranverzen 7:26, 24:30, 24:31 en 23:59 Regels over kleding voor mannen en vrouwen http://dutch.faithfreedom.org/forum/viewtopic.php?f=4&t=12430

25-04-2010, 20:07 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Westende-dorp heeft op 10 maart 2010 de eerste verjaardag herdacht van het afschaffen van zijn maandagmarkt. Destijds besliste het schepencollege daartoe wegens gebrek aan belangstelling vanwege de inwoners, “niettegenstaande de lage marktprijzen”. De handelaars toonden geen interesse meer, omdat hun omzet te laag was.
En nu moeten de Westendenaars, die dat wensen, op donderdag maar de markt bezoeken in Middelkerke (op 5 km). Velen verkiezen echter de Nieuwpoortse vrijdagmarkt (op 3 km) .

Bezorgd om de toekomst van Westende, dacht ik er al een hele tijd over na hoe de bedrijvigheid op ons marktplein nieuw leven zou kunnen ingeblazen worden.
En toen kwam de heilige geest, in de gedaante van de burgemeester, mijn geest verlichten.
Hij maakte namelijk op 10 april 2010 zijn (goedgekeurd en financieel mogelijk?) plan bekend om het marktplein van Middelkerke te laten overdekken “naar Frans model”. Of bedoelt hij ‘naar het voorbeeld van Frankrijk’? De markten zijn namelijk allemaal verschillend.

Het is dus heel simpel: wij willen dat ons Westends marktplein ook overdekt wordt!! Die idee is inderdaad briljant en biedt enorme mogelijkheden.
Denk maar aan al die kijklustigen, vooral toeristen, die door deze bezienswaardigheid zullen aangetrokken worden. Of niet?
Middelkerke zou hiermee de enige badplaats zijn aan onze kust, die twee overdekte marktpleinen telt, die zouden kunnen dienen als “centrale uitvalbasis van waaruit de toerist de regio zou kunnen verkennen”. Dat zou een hele vooruitgang betekenen, want “de toeristen verblijven nu vooral ten noorden van de Henri Jasparlaan en de Parklaan. Het nieuw aangelegd plein moet Westende-dorp dus integreren in het toeristisch gebeuren.”
We zouden er verder, het hele jaar door, alle mogelijke activiteiten kunnen organiseren. Ik noem er maar enkele: Zomerhit van radio 2 ook als het water giet, Westende feest in september, rommelmarkten en avondmarkten. Iedereen wordt gevraagd om zijn/ haar verbeelding meer aan te spreken en interessante voorstellen te doen. Wat dachten jullie, bijvoorbeeld, van een dichtersfestival, waar dichters van heel Vlaanderen hun gedichten of haiku’s zouden komen voordragen?
Of misschien een passiespel met Pasen? Of een kerstspel, zelfs als het sneeuwt of hagelt?
Het plein moet dus specifiek uitgerust worden, vandaar de “noodzaak van een agora met tribune en plaats voor een mobiel podium.” Dat woord ‘agora’ past toch niet in de vorige zin! Het plein bestaat toch al?
Jullie weten toch wat een agora is?
Het was een open (dus, niet overdekte) ruimte in een Griekse of Romeinse stad, gebruikt als marktplein of openbare vergaderplaats, omringd door één of meerdere zuilenrijen. De stemgerechtigde mannen kwamen er bijeen om te converseren, zodat de agora eigenlijk het politiek centrum van de stad was. Ook het sociaal en commercieel leven speelden zich daar af. Men kwam er de laatste nieuwtjes aanhoren en men liet er zich onderwijzen door allerlei filosofen. Het zou dus interessant zijn voor de Westendenaars om er af en toe leden van het schepencollege uit te nodigen zodat deze er hun grootse plannen voor de toekomst kunnen uiteenzetten. Men kon er zich ook ontspannen. Ik wil niet overdrijven, maar bij de Grieken stond vlakbij het plein vaak ook een tempel, gewijd aan allerlei (hoofdzakelijk populaire) goden. Dat is niet nodig, in Westende toch niet. Later misschien één of ander standbeeld?
Laten wij toch hopen dat de autochtonen en de toeristen nooit zullen aangegrepen worden door agorafobie, dat is pleinvrees of angst voor grote ruimten. Dat heeft niets te zien met de vrees dat een overdekt plein misschien wel niet nodig zou kunnen zijn in Middelkerke.

Bij drukbezochte manifestaties geraken de bezoekers hun wagen moeilijk kwijt. Vandaar mijn voorstel om onder het nieuw plein drie verdiepingen met elk een honderdtal parkeerplaatsen (geen garageboxen!) te voorzien.
Ook bij begrafenissen met talrijke ‘rouwenden’ zouden die goed van pas komen.

Wij hebben tenslotte ook nog behoefte aan een ‘succesverhaal’. De Essex Scottishlaan, waar elke dag nieuwe appartementsgebouwen uit de grond rijzen, moet eerst en vooral eens hersteld worden, maar tegelijk moet onderzocht worden welke handelszaken er zouden kunnen opgericht worden. “Deze as zou dan de ideale verbinding kunnen vormen tussen” het Sint-Laurentiusstrand en zijn parkeerdijk en de centraal gelegen nieuwe markt. “Deze zou dan, zonder overdrijven, een uniek karakter krijgen.”

Natuurlijk zou het plein een aantrekkelijke aanblik moeten bieden. Er moeten zitbanken voorzien worden, bomenrijen en een speelplein voor de jongeren. Kan dat er allemaal op?

Mag Westende-dorp op jullie steun rekenen om er deze mooie verwezenlijking door te drukken bij het gemeentebestuur? Of is het voldoende de burgemeester aan te spreken?
Of moeten wij alweer benadeeld worden ten opzichte van Middelkerke?
Neen, toch!! Ik denk zelfs nu al aan een volgend prestigieus project! De gemeente bulkt toch van het geld en geef toe, zo wordt het toch nuttig besteed, nietwaar?

Hierna vinden jullie enkele beelden van overdekte markten in Frankrijk, in de volgorde: Bocage, Brive, Cambrai, Chaumont, Epinal, Fleurance, Fontainebleau, Royan. Kies maar uit!!

Bronnen
Artikel in “Het Nieuwsblad” van Dany Van Loo van 10 april 2010
http://nl.wikipedia.org/wiki/Agora
http://www.encyclo.nl/begrip/Agora

18-04-2010, 10:08 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Welke is, naast de globalisering, de economische en financiële wereldcrisis, de honger in de wereld, de vergrijzing, de migratie en de voortschrijdingvan de islam, de opwarming van de aarde en de criminaliteit het belangrijkste probleem van onze hedendaagse maatschappij? Te oordelen naar de middelen die onze gemeente ervoor inzet, komen de strijd tegen hondenpoep en sluikstorten daarvoor beslist in aanmerking.

Aan hondenpoep heb ik reeds één van mijn vorige blogartikels gewijd. Ik heb toen mijn lofbetuiging voor de inspanningen die Middelkerke doet op dat gebied, niet gespaard. Eerst en vooral verwees ik toen naar de gemeentelijke folder ‘Bezorg jezelf geen overlast!’, in het bijzonder naar het luik ‘nette baasjes van honden’.
Daarin en op de gemeentelijke webstek, staat dat de gewone burger met hond altijd zijn hondenpoepzakje van 20 op 30 cm moet bijhebben. Hij/ Zij kan het gratis bekomen op de gemeente. De hondenliefhebber die zich daaraan niet stoort, kan een geldboete krijgen en eventueel een gemeentelijke belasting bovenop als het ‘pakje’ niet verwijderd wordt. Het gebruikte zakje, dat moet kunnen dichtgeknoopt worden, moet in een vuilbak gedeponeerd worden.
Meer zelfs dan voor menselijke wezens, zijn er ook toiletten voorzien voor honden. De toiletten worden dagelijks gereinigd en ontsmet door de reinigingsdienst.
Het gemeentebestuur heeft een handige wegwijsfolder waarin de exacte plaats van de hondentoiletten aangeduid wordt.
Indien er een toilet is op minder dan 300 meter, dan moet dat gebruikt worden. Kon de burger ook maar op zo'n 'service' rekenen!
Als u onderstaande kaart, die op de webstek staat, steeds bij u hebt, dan kan het vinden van een toilet geen probleem opleveren. Of misschien toch, wat denkt u?

           

Een goed politicus moet vandaag altijd voorstander zijn van preventieve maatregelen, want een repressief optreden zou wel eens niet gewaardeerd kunnen worden door de kiezer.
Daarom worden preventiecampagnes gelanceerd om de mensen te overtuigen om ook effectief de voorziene faciliteiten te gebruiken. In één van die campagnes werd de affiche ‘Hondenpoep… het moet, het kan!’ verspreid.

Sluikstorten is een andere ziekte van deze tijd.
Schepen Janna Rommel-Opstaele (Open VLD), bevoegd voor de reinigingsdienst, vindt dat het zo niet verder kan. Ze somt op wat de oogst van één dag kan zijn: matrassen, een kast, stoelen, twaalf autobanden, een canapé en nog eens 54 zakken van 60 liter kleiner afval.
Waarschijnlijk van een camion gevallen?

Nu het paasvakantie is, wil het gemeentebestuur opnieuw de aandacht vestigen op het belang van een net openbaar domein. 'We concentreren ons daarbij vooral op sluikstorten en hondenpoep, want dat is en blijft een probleem. Daarom zetten we meteen ook heel wat man- en spankracht in: bijna vijftig man personeel, zes huisvuilwagens, borstelveegmachines, een brommer voor het reinigen van de hondentoiletten, 110 extra afvalkorven op het strand en nachtrondes voor het ophalen van huisvuil.'
Dat bedoelde ik dus met de massale inzet van middelen. Is die wel in evenredigheid met de zorg voor andere problemen? Of beter gezegd, kan hetzelfde resultaat niet op een andere manier bekomen worden?

Sensibiliseren en preventie zijn goed, alles zelf opruimen al veel minder, maar er moet vooral veel strenger opgetreden worden tegen de vervuilers.
Het gemeentebestuur beweert niet te zullen aarzelen om de hardleerse overtreders in de portefeuille te raken. 'We zullen een folder bedelen en we willen in de eerste plaats de mensen sensibiliseren', zegt burgemeester Michel Landuyt. 'Maar zij die niet willen luisteren, zullen aan den lijve ondervinden dat wij het menen met het rein houden van onze badplaats.'
Telkens horen wij weer dat zelfde liedje. Goede voornemens!

Volgens de burgemeester werden er dit jaar voor hondenpoep al 130 overtredingen vastgesteld.
'Wie beweert dat we er niet mee bezig zijn, heeft het dus duidelijk verkeerd voor', beweert hij.
Dergelijke cijfers hebben weinig betekenis. Werd er telkens proces-verbaal opgesteld? Hoeveel controles werden er uitgevoerd? Werden er al opruimsancties opgelegd? Dat zou ik graag horen!

Ik durf niet beweren dat de strijd tegen hondenpoep en tegen sluikstorting een eenvoudige opgave is.
We stellen de overtreders echter te weinig voor hun verantwoordelijkheid waardoor ze de indruk krijgen dat alles kan en dat anderen, de medemens of de overheid het wel zullen opruimen.
Rechters spreken mensen vrij of spreken zeer lage straffen uit, voor zeer ernstige feiten. Een boete voor het niet bijhebben van een hondenpoepzakje, lijkt dan al vlug bij het haar getrokken. Ik zou nooit toegelaten hebben dat mijn kinderen op school of met een jeugdbeweging de smurrie opruimen die anderen op het strand of in de duinen achterlaten, zelfs al wil men de jeugd daarmee tonen hoe het niet moet.
Veel mensen die een overtreding zien gebeuren, durven niet meer tussenkomen, uit schrik om uitgekafferd te worden door de schuldige.

Het is niet eenvoudig, maar toch blijf ik een hevig voorstander van een streng optreden. Niet eerst drie keren waarschuwen! Iedereen weet wel dat het niet mag! Waarom ze het dan wel doen? Weinig of slechte opvoeding, te weinig besef van waarden en normen. Dus, wie niet horen wil, moet voelen.

En tenslotte nog dit: zou ik nu eindelijk eens mogen weten welke maatregelen genomen worden tegen het deponeren van paardendrollen op de openbare weg?
Daar wordt nooit over gesproken! Ook de gemeentelijke website vermeldt er niets over! Dank u wel!!

Bronnen
Artikel van Dany Van Loo in “Het Nieuwsblad” van 9 april 2010

11-04-2010, 10:26 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De ‘zaak van de ijspistes’ blijft in het nieuws. We weten allemaal dat het hof van beroep in Gent op 25 februari 2010 Michel Landuyt, de gemeentesecretaris en de betrokken zaakvoerders vrijsprak.
De rechter(s) oordeelden dat er geen bewijs kon gevonden worden dat er schriftvervalsing zou gepleegd zijn bij het toekennen van de aanbesteding van die ijspistes. Die moesten destijds dienen om de integratie van de asielzoekers in Zon en Zee in het dorpsleven te bevorderen en om het asielcentrum te doen aanvaarden door de plaatselijke bevolking.
Heel dat initiatief en alles wat er rondhing was één grote miskleun. En het is nu nog niet gedaan.
Na de uitspraak was de waarnemende burgemeester van oordeel dat hij en zijn gezin nu eindelijk rust zouden vinden en dat hij nu weer zou kunnen eten en slapen. Hij vond dat zijn bittere nasmaak nu wel kon weggespoeld worden met een goed glas wijn.
Als advocaat zal hij ook wel weten wanneer een rechtszaak werkelijk als afgesloten mag beschouwd worden. Onze wetten voorzien namelijk dat tegen de uitspraak van het hof van beroep nog een verhaal mogelijk is bij de hoogste gerechtsinstantie van ons land “Het Hof van Cassatie’ in Brussel. Het openbaar ministerie moet dus geoordeeld hebben dat er redenen voorhanden waren om cassatieberoep aan te tekenen. Dat gebeurt wanneer geoordeeld wordt dat de rechter bij het hof van beroep de wet niet heeft toegepast.
Ik ken uiteraard niet de argumenten die het openbaar ministerie bewogen hebben.
Wie niet beter weet zou zich nu kunnen afvragen “Zouden ze het dan toch gedaan hebben?”
Dat kan natuurlijk best zijn, maar daarover oordeelt de cassatierechter niet.

Hij/ Zij onderzoekt enkel de wettigheid en regelmatigheid van de rechterlijke uitspraken die aan zijn/haar oordeel worden voorgelegd. Ligt de straf binnen de grenzen door de wet bepaald? Werd de straf wel gemotiveerd? Indien hij/ zij vaststelt dat de lagere rechter het recht inderdaad niet correct heeft toegepast dan zal hij/ zij de uitspraak van deze lagere rechter verbreken. Dit verklaart meteen de term Cassatie: het woord is afgeleid van het woord casser of breken.
Ofwel verbreekt het hof van Cassatie de aangevochten uitspraak, ofwel wordt het cassatieberoep verworpen. In dit laatste geval vervalt onmiddellijk de schorsende werking van de procedure en wordt de bestreden uitspraak definitief en dus uitvoerbaar. Indien het hof van Cassatie verbreekt beslist zij niet verder over het geschil maar verwijst zij de zaak naar een ander hof van beroep, bijvoorbeeld in Brussel of Antwerpen. Daar wordt de zaak dan helemaal overgedaan.
De uitspraak van het Hof van Cassatie wordt ten vroegste verwacht tegen eind 2010. De rechtszaak zal dan meer dan vier jaar aangesleept hebben. Dagvaarding in april 2006, veroordeling in januari 2007, aantekenen beroep en steeds maar uitstellen in 2008 en 2009 en tenslotte deze vrijspraak … omdat er niets kon bewezen worden. Verstaan jullie waarom er zoveel tijd nodig is voor wat toch een eenvoudige zaak lijkt? Ik niet !!

In het artikel daarover in ‘Het Nieuwsblad’ lees ik “De burgervader zou volgens zijn tegenstanders fouten hebben gemaakt bij de aanbesteding van een ijspiste.” Zijn procureur Berkvens en de rechter in eerste aanleg dan tegenstanders van Michel?

Ik heb niet kunnen vinden waarom het indienen van cassatieberoep de vrijspraak door het hof van beroep niet opschort. Ik vind dat onlogisch want men zou volgens mij de volledige afhandeling moeten afwachten. Landuyt kon ondertussen op 18 maart 2010 reeds de eed afleggen in handen van de provinciegouverneur. Michel noemt dit 'een mooi moment na een lange lijdensweg'. Volgens hem is het “plaatje eindelijk compleet, maar wegens het cassatieberoep is de onzekerheid echter nog niet weg”. Is dat niet tegenstrijdig?

Middelkerke heeft dus niet langer een waarnemend burgemeester, wat het geval was sinds de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006, maar nu een effectief burgemeester, zoals alle andere gemeenten.

Bronnen
Artikels van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ van 13 en 19 maart 2010

28-03-2010, 10:21 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De actuele Middelkerkse gemeenteraad is als volgt samengesteld: 12 leden van de Open VLD, 7 van de CD&V, 3 van het Vlaams Belang, 2 van het Progressief Kartel (1 SP-a en 1 SLP – groen?) en 1 onafhankelijke van de LDD (overgelopen van de CD&V).

Waarom willen inwoners van een gemeente eigenlijk lid worden van een welbepaalde partij of deel uitmaken van een partijbestuur ? Waarom willen ze een plaats op de verkiezingslijst van die partij?
Daarvoor kunnen meerdere redenen gevonden worden.
De meest voor de hand liggende, die ook het vaakst aangehaald wordt, is dat men met een politieke kleur geboren wordt. Dat is ook de ‘simpelste’ reden. “Het is een familietraditie” en “Eens blauw … of rood”! “Steeds… blauw … of rood”
Er zijn ook verhevener redenen. Er leven inderdaad nog mensen die vinden dat de toekomst van de gemeente, van henzelf en van hun nageslacht het best kan verzekerd worden door deze of gene partij.
Wie zich verdienstelijk maakt in een vereniging, wordt daardoor interessant, ja zelfs opgejaagd wild. Zij worden, vaak door meer dan één partij gevraagd en ze aanvaarden het meestal graag omdat ze denken aldus beter de belangen van hun vereniging en van de leden te kunnen verdedigen.
Opportunisten zijn er natuurlijk ook. Die denken maar aan de plaats die ze op een partijlijst kunnen krijgen en dus aan de kans die ze hebben om een zitje te veroveren in de gemeenteraad of in het OCMW. Tot die groep kunnen we meestal ook de overlopers rekenen. Die denken dus eerder aan hun eigen belangen!
Soms vraag ik mij af of lokale kandidaten ook nog aan politiek doen omdat de doctrine van een partij hen aanspreekt. Vraag maar eens aan een lokaal politicus waarom hij/ zij voor een bepaalde kleur gekozen heeft. Weten zij wel wat liberalisme of socialisme inhoudt? Als ze daarop al een zinnig antwoord kunnen geven, dan zal je daarover op zijn minst zeer verwonderd opkijken. Het is juist dat de verschillen tussen de (te vele?) strekkingen in de laatste jaren fel vervaagd zijn. Het is evenzeer waar dat politiek bedrijven op lokaal vlak weinig te zien heeft met die op Vlaams of federaal niveau.
Laten we toch maar eens, zeer kort, overlopen welke doctrine, de blauwe, rode, oranje, groene of geel-zwarte partijen eigenlijk aankleven.

Liberalisme heeft als uitgangspunt de vrijheid van het individu. Dat betekent dat de overheid zo min mogelijk moet ingrijpen in de economie en het maatschappelijk leven.
De liberale samenleving is sterk verbonden met het kapitalisme, dat gekenmerkt wordt door privé-eigendom van de productiemiddelen (zoals: machines, grond, gebouwen, grondstoffen en arbeid). Ander speerpunt van het liberalisme is de scheiding van kerk en staat.
Is die doctrine te herkennen in het bestuur van de Middelkerkse liberalen? Ik denk het niet!
Ons liberaal bestuur bemoeit zich maar al te graag met het maatschappelijk leven en laat weinig of geen inspraak toe. Ik vermoed dat de ‘liberale gedachte’ in Middelkerke vooral succes heeft omdat de partij een hoofdrol speelt en veel verkozenen heeft. Succes trekt aan en biedt allerlei voordelen.

Socialisme is gebaseerd op gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit. Kerngedachte is dat het collectief, al dan niet belichaamd door de overheid/staat, de hoogste beslissingsbevoegdheid heeft over de verdeling van macht en goederen. De Staat moet het verschil tussen arm en rijk nivelleren en zo een einde maken aan de klassenmaatschappij. In een wat modernere interpretatie wordt aanvaard dat volledige nivellering niet noodzakelijk is voor het verwezenlijken van een eerlijke samenleving. Vrijwel elke socialistische theorie gaat nochtans uit van een sterk overheidsingrijpen om sociale en maatschappelijke problemen op te lossen en kenmerkt zich door een sterke antipathie tegenover een (te) vrije markt.
Het progressief kartel Verdonck-Maesen heeft in de huidige meerderheid onder andere gekozen (neem ik toch aan!) voor volgende bestuursverantwoordelijkheden: huisvesting, samenlevingsopbouw, kinderopvang (Verdonck) en jeugd en senioren, preventie- en straathoekwerk, toegankelijkheidsbeleid en sociale zaken en ontwikkelingssamenwerking.(Maesen). Men kan dus zeggen dat die bevoegdheden de kans geven om de socialistische lijn te volgen.

Het liberalisme/ kapitalisme staat dus lijnrecht tegenover het socialisme, maar dat is tegenwoordig geen bezwaar meer om samen een meerderheid te vormen. Overeenkomen is wel iets anders.

Het napluizen van enkele websites om achter de doctrine van de christen-democratie te komen, liep niet van een leien dakje. Ik stelde vast dat de CD&V het daar zelf moeilijk mee heeft. Ze doen zelfs aan ‘brainstorming’ om klaarheid te kunnen scheppen.
Het zou gaan over een groepering van krachten die aan de christelijke leer haar hoogste beginselen en haar innerlijke bezieling ontleent, om met tijdelijke middelen en onder eigen verantwoordelijkheid, het algemeen tijdelijk welzijn na te streven.
Het christendom dicteert geen sociaal-economische oplossing, maar geeft wel de algemene principes aan van rechtvaardigheid, naastenliefde, persoons- en gezinswaardering.
Dergelijke algemene bewoordingen kunnen eigenlijk in elke doctrine/ partij ingepast worden.
Van oudsher bestaat de CD&V uit machtige zuilen, zoals de Christelijke Bond van de Gepensioneerden, de Bond voor Grote en Jonge Gezinnen, de Boerenbond, het Davidsfonds, de vzw Pasar of vroeger ‘Vakantiegenoegens’, Broederlijk Delen, ACW en ACV, Enz… Dat laat de partij toe een grote en trouwe achterban te creëren en bijeen te houden vanuit die bonden. Dat brengt echter ook mee dat al die strekkingen vooraanstaande plaatsen opeisen op kiezerslijsten en bij het innemen van de postjes. Aangezien men nooit iedereen tevreden kan stellen, moet de partij wel eens schipperen. In de volksmond spreekt men soms van ‘tjevengedrag’ als er geprobeerd wordt iets op verschillende manieren uit te leggen. Sommige hebben zelfs liever dat men de ‘C’ uit de partijnaam niet associeert met ‘Christelijk’ omdat ze willen dat ook niet-gelovigen voor hen kiezen.

Het Vlaams-Belang is een Vlaams-nationalistische partij. Die eist ondermeer zelfbestuur voor Vlaanderen. De partij is rechts: tradities, waarden en normen moeten geëerbiedigd worden. Ze wil ook respect afdwingen voor de Nederlandse taal.
Ze staat sceptisch tegenover Europa en vindt dat Turkije daarvan geen deel kan uitmaken.
In tegenstelling met alle andere partijen komen zij er voor uit dat zij een streng vreemdelingenbeleid wensen. De Vlaamse culturele eigenheid moet bewaard blijven, vreemdelingen moeten onze wetten respecteren, zich aanpassen aan onze cultuur, onze normen en waarden, onze leefgewoonten en aan belangrijke traditionele principes van onze beschaving, zoals ondermeer de scheiding van kerk en staat, de democratie, de vrije meningsuiting en de gelijkwaardigheid van man en vrouw. Enkele doctrinepunten slaan niet op het lokaal vlak. De partij zit ook hier in de oppositie. Ze waakt over het behoud van het Vlaams karakter van de gemeente en voert een kritische politiek, in de geest van de partijdoctrine.

Dedecker beweert blauwer dan blauw te zijn en altijd te zeggen wat de mensen denken? Of men hier kan spreken van het aankleven van een doctrine, door zijn éénmansfractie in de gemeenteraad, dat is een andere vraag.

De groenen staan voor ‘eerbied voor het milieu’. Aangezien alle partijen tegenwoordig minstens de indruk willen geven dat ook zij zeer bezorgd zijn voor het milieu, maakt de groene doctrine steeds minder indruk.
Voor de eerste keer in Middelkerke, zijn de Groenen toegetreden tot een kartel (het Progressieve). Dat leverde wel geen verkozene op, maar schepen Verdonck van kartelpartner SP-a is belast met milieu- en duurzaamheidsbeleid, zodat de Groenen nu toch wat dichter bij de bron gekomen zijn.
In het progressief kartel vinden we ook nog Lode Maesen. Hij maakte deel uit van de Sociaal-Liberale partij (SLP) van Geert Lambert. Wat vroeger ooit ‘Volksunie’ heette en later ‘Spirit’ is nu ook in damp opgegaan. Ik neem aan dat Lode nu ook een groene geworden is, zoals zijn baas. Zo zie je maar, de groene toch nog in de gemeenteraad/ het college.

Goed bestuur, financiën beheren zoals een goede huisvader, luisteren naar de inwoners en rekening houden met hun mening, tot welke doctrine behoort dat eigenlijk?

Bronnen
http://nl.wikipedia.org/wiki/Liberalisme
http://nl.wikipedia.org/wiki/Socialisme
http://www.vlaamsbelang.org/21/
http://www.kerknet.be/admin/files/assets/tindemans_fragment_inleiding.pdf

21-03-2010, 10:57 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Als Westende en Lombardsijde samen vermeld werden, dan heeft dat nooit goed geklonken. Zijn het altijd gewoon twee ruziënde buren geweest of zat daar veel meer achter?
Mijn vader zaliger vertelde mij ooit dat de jongens uit Westende niet welkom waren op een bal in Lombardsijde want ze moesten ‘hun’ meisjes gerust laten.
Maar er zat inderdaad nog meer achter. Weten jullie dat er ooit sprake was van een ‘koude oorlog’ tussen beide gemeenten? De aanleiding daartoe was een grensgeschil, dat zijn hoogtepunt bereikte in 1959 en 1960.
Landmeter Huyghebaert kreeg einde 1957 van de gemeente Westende de opdracht om de grenslijn tussen Westende en Lombardsijde vast te leggen en daar een plan van op te stellen. De scheidingslijn werd gematerialiseerd met behulp van grenspalen, te bekostigen door beide gemeenten samen. Lombardsijde weigerde echter te betalen omdat de paaltjes niet de grens volgden, vastgelegd door de landmeter en beschuldigde Westende ervan stiekem grondgebied van de buren te willen inpalmen.
De overheid bemoeide zich ermee, in de respectieve gemeenteraden werd hevig gediscussieerd en de pers begon de ruzie interessant te vinden. Krantenkoppen als ‘Le litige frontalier entre W et L’ of de ‘Strijd tussen W en L’ werden haast dagelijkse kost.
Lombardsijde had een kazerne op zijn grondgebied. Men wist daar dus goed dat de aanval de beste verdediging is. Ze zonden een ‘geheim rapport’ naar de regering waarin ze op hun beurt grondgebied eisten van Westende. Sommige kranten noemden dat de “Grootscheepse expansiepolitiek van Lombardsijde”.

De argumenten van Lombardsijde luidden als volgt.
“Wij worden langs drie zijden ingesloten door Westende en door een hoek van Nieuwpoort.
Daardoor en wegens de aanwezigheid van de kazerne, gedeeltelijk in duinengebied en langs het strand, hebben wij, zonder gebiedsuitbreiding, geen toekomst meer als badplaats. Daardoor zijn wij in onoverkomelijke financiële moeilijkheden geraakt.
Ons bestuur is verplicht een badendienst in te richten op ons strand en dat bijna uitsluitend voor badgasten die logeren in Westendse hotels en appartementen.
De meeste inwoners van het betwist gebied vragen niet beter dan bij ons ingelijfd te worden, want ze gaan er naar de kerk, ze doen er hun inkopen en hun kinderen lopen er school.”

In november 1959 besloot het Westends gemeentebestuur om over dat laatste punt een volksraadpleging te houden. 168 gezinnen met 538 gezinsleden werden aan huis bezocht.
Slechts vijf daarvan, met samen 10 leden, wensten bij Lombardsijde te worden gevoegd!!!

De andere punten werden als volgt weerlegd.
"Als sommige van onze leerlingen de gemeenteschool van L bezoeken, dan is dat te wijten aan een vinnige schoolstrijd die sedert onheuglijke tijden heerst’ waarbij uw leerkrachten de Westendse bevolking bewerken om hun kinderen toch maar naar L te sturen om zo hun aantal leerlingen op te drijven. Wij betalen trouwens een aanzienlijk bedrag voor die schoolgaande kinderen.
U kunt onmogelijk beweren dat onze inwoners, die in uw winkels hun inkopen doen of naar uw kerk gaan, uw gemeentelijke financiën zouden bezwaren, integendeel…
Er zijn nog slechts heel weinig van onze inwoners of onze zomergasten die naar uw strand gaan.
Het zijn juist uw inwoners en honderden badgasten die in uw appartementen en op kampeerterreinen verblijven, die ’s zomers dagelijks het Sint-Laurentiusstrand bezoeken, er aan alle strandspelen deelnemen en er baden. De reden daarvan zou te vinden zijn in het feit dat er op ons strand een degelijke reddingsdienst ingericht is, met twee ervaren baders-redders, reddingsboot, verbandkast en reanimatietoestel. Iedere zomer worden op uw vlakbijliggend en minder bewaakt strand personen gered door onze redders. Ook op het strand voor de camping Cosmopolite, 500 meter meer naar het westen, werden onze de redders reeds herhaaldelijk ter hulp geroepen.
In uw brief van 21 oktober 1959 erkent u dat trouwens met volgende tekst ‘Ons bestuur houdt eraan uw redders te loven, die meerdere malen tussenbeide kwamen om baders uit hun hachelijke toestand te redden.’
Wat de aanwezigheid van de kazerne betreft: uw bestuur heeft zelf alle mogelijke stappen aangewend om deze op uw grondgebied te krijgen, omdat militairen steeds nering meebrengen. Dat dit de seizoenbedrijvigheid zou schaden, had u maar vroeger moeten inzien.
Er staan wel overal duidelijk zichtbare aanwijsborden bij de niet-bewaakte zones op uw strand, maar niemand kijkt er naar om omdat de veldwachter, enig lid van uw politie, niet in staat is om er het baden te verbieden. Westende beschikt wel over politie maar u hebt die verboden om tussen te komen op uw grondgebied zodat onze redders die niet ter hulp kunnen roepen als ze last hebben van onwillige baders. Tussen haakjes, wij stellen ook vast dat uw verbod nadelige gevolgen heeft voor de ‘zedelijkheid’ in de aanpalende duinen.
Tenslotte, als uw bestuur geen middel meer ziet om uit de hachelijke financiële toestand te geraken, dan ligt de oplossing voor de hand: samensmelten met Westende.
Wij merken trouwens op dat nu reeds een gedeeltelijke fusie heeft plaatsgehad. Voor de twee gemeenten is er nog slechts één Rode-Kruisafdeling, één bond van Kroostrijke Gezinnen, één afdeling van het Davidsfonds, één bond van Vuurkruisers, één christelijke en één socialistische mutualiteit, één christelijk en één socialistisch syndikaat, één Raiffaisenkas, één voetbalclub, één turnvereniging en één duivenmaatschappij. “

Het “Wekelijks Nieuws” schrijft op 12 februari 1960 dat er een Salomonsoordeel gevraagd wordt over deze ongelukkige grensafbakening. Ze schrijven talrijke moeilijkheden toe aan deze ‘onzinnige toestand’.
Maar “Het Laatste Nieuws” brengt veertien dagen later nieuwe hoop met het bericht dat weldra een ontwerp over samensmelting van gemeenten zal verschijnen.

Op 23 september 1966 verklaart de gemeenteraad van Lombardsijde zich ‘in principe’ akkoord met de fusie van beide gemeenten die samen een oppervlakte van 1151 ha zouden beslaan met 4.386 inwoners en met een kader van 19 vaste en 18 zomerpersoneelsleden. De kazerne zou deel blijven uitmaken van de nieuwe gemeente.
De Westendse gemeenteraad neemt op 14 september 1966 volgend standpunt in. De nieuwe gemeente zou ‘Westzijde’ heten en zou het wapen van Lombardsijde overnemen. De huidige zetel van het gemeentebestuur Westende is centraal gelegen en zou ook de nieuwe zetel worden van de samengevoegde gemeenten.

           

Twee partijen stelden zich aan de kiezers voor. De ‘Gemeentebelangen’ onder de leiding van Julien Soetaert met alle uittredende raadsleden van Westende (Soetaert zelf, Georges Morel, Frans Tack, Gabriël Vannecke, Raymond Servais, Edmond Deswaef, Hector Bouckenaere, William Ossaer, Albert Vandenkerckhove) tegenover de ‘Fusiebelangen’ aangevoerd door Raoul Bouve en met uittredende raadsleden van Lombardsijde (Valère Germonpré, Gilbert Maertens, Henri Broucke) maar toch ook enkele Westendenaars. De Gemeentebelangen haalden 11 zetels tegenover 4 voor de Fusiebelangen.

Het was de start van een bitsige strijd tussen Soetaert en Bouve. Deze laatste gaf toen een informatieblad uit ‘De Belleman van Westende’ waarin over elke gemeenteraadszitting verslag uitgebracht wordt op een zeer kritische manier. Ik heb ze allemaal bewaard en zal er later eens meer aandacht aan besteden.

De ‘koude oorlog’ was wel voorbij, de vijandelijkheden waren gestaakt, maar er is toch steeds een vleugje vijandigheid overgebleven.

Bronnen
Uittreksels gemeenteraadszittingen in gemeentelijk archief.
Krantenknipsels uit die tijd

14-03-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

In het midden van de Westendse dorpplaats zijn twee grote gebouwen er getuigen van hoe het centrum er in het grootste deel van de 20^ste eeuw uitzag. Ze bieden een nogal triestige, want verlaten, aanblik. Veel gebeurt daar immers niet meer in die omgeving!
Het gemeentehuis, het hart van een gemeente, werd er uitgesneden bij de fusie met Middelkerke in 1977 en nu huist er enkel een zeer comfortabele en ruime kinderopvang.
Het tweede gebouw doet dienst als wijkkantoor van de politie sinds 1972. Ook de heemkundige kring ‘Graningate’ heeft er een lokaal gevonden.

Ik had onderstaand artikel voorzien voor een latere datum, maar wat lees ik op 17 februari 2010 in “Het Nieuwsblad”?
"Het wijkkantoor van de politie in de Westendelaan gaat binnenkort onder de slopershamer. Het gemeentebestuur wil het gebouw vervangen door een groene zone met parkeermogelijkheden.“
De actualiteit dwingt mij dus aandacht te besteden aan deze nieuwe ‘aanslag’ op Westende – dorp.
Waarom ik een bezwaar heb tegen het afbreken? Daar zijn verschillende redenen voor.

Is het gebouw oubollig, onderhoudsonvriendelijk en moeilijk toegankelijk?
Dat beweert schepen Janna Opstaele tenminste. Wat ze met ‘oubollig’ bedoelt is mij niet duidelijk.
Is iets wat oud is, oubollig? Moeten al de Vlaamse kastelen nu misschien ook afgebroken worden?
Het gaat hier over een gebouw, dat weliswaar niet in de lijst van het beschermd erfgoed opgenomen is, maar dat toch een zekere architecturale waarde heeft.
Het is een neo-classicistisch gebouw, zuiver en streng van vormen met een dubbele gevelbreedte.
Rechts zien we een dakvenster in de vorm van een hals met erboven een halve cirkelboog.
Het gebouw werd verwoest tijdens de eerste wereldoorlog en heropgebouwd in 1920.
Natuurlijk is het onderhoudsonvriendelijk! Als je er de verkeerde bestemming aan geeft! En het grotendeels onbewoond laat!
Natuurlijk is het gebouw te groot voor de Westendse wijkpolitie. Vandaag is het kantoor open wanneer het enige personeelslid, wijkagent Marc Desmet, er aanwezig is.
Dat is gedurende gemiddeld een tiental uur per week. Natuurlijk is het gebouw daardoor te duur in verwarming!

Moet het gebouw daarom perse afgebroken worden?
Heeft de gemeente nu echt geld te veel? Dat is nog geen reden om het door deuren en vensters buiten te gooien! Dat ze dan maar onmiddellijk de aanvullende belasting op de personenbelasting verminderen, in plaats van (populistisch) te wachten tot het einde van de legislatuur.
Kan het gebouw niet beter verkocht worden om zo de mogelijkheid te scheppen om er een handelszaak in onder te brengen, die misschien wat leven in de brouwerij zou kunnen brengen?

Een vervangende groene zone met parkeermogelijkheden in het midden van de dorpplaats?
Is het op die manier dat men de fusiegemeenten nieuw leven wil inblazen?
Ik ben een groot voorstander van groen, maar … een groene zone midden in de dorpplaats? Voor wie? Is het misschien de bedoeling om van Westende-dorp een nog ‘dooiere’ boel te maken? Men is anders goed op weg! Straks zie je daar enkel nog twee pijprokende oude mensen oude koeien uit de gracht halen, op een bank onder een boom!

Zouden daar geen sociale woningen komen?
We herinneren ons allemaal de tijd van het asielcentrum. Toen reeds wilde Michel Landuyt het politiebureau sluiten. Misschien heeft het hevig protest en de vele criminele feiten die zich toen voordeden hem van gedacht doen veranderen. Op 8 november 2001 verklaarde hij dat op het terrein van het Westends politiebureau sociale woningen zouden gebouwd worden. Zijn argumenten? “Er zijn nu 2 wijkagenten in een weliswaar veel te groot gebouw en er is toch nooit iemand aanwezig. ’s Nachts is het bureau gesloten en bij dag zijn de agenten op pad.” Ondertussen zijn bijna negen jaren verlopen? Van daadkracht gesproken!
In een interview met “De Zeewacht” van 7 september 2007 verklaarde ook schepen Verdonck dat het gemeentehuis en het oud-politiebureau plaats zouden moeten maken voor sociale appartementen. Zijn die er nu misschien niet meer nodig? En de beloofde verbetering van de huisvesting, schepen?
Of is dat misschien één van de twistpunten in de meerderheid?

Een beetje geschiedenis van het gebouw?
Mijn bezwaren tegen het afbreken van het gebouw zijn ook een beetje ingegeven door sentimentele redenen. Ik kan best begrijpen dat men die wegwuift, maar toch… Ik vind het namelijk zeer spijtig dat hiermee weer een brok geschiedenis van ons dorp uitgeveegd wordt.
In mijn jeugd was in het gebouw een hotel – restaurant ‘Au Relais’, in het Vlaams ‘In de pleisterplaats”, gevestigd. Het werd toen uitgebaat door Arsène Van Biervliet en zijn echtgenote Zulma Bulcke tot aan de dood van Arsène in 1949.
Hij was de voorloper van de verhuuragentschappen. Al wie in het dorp een keuken en/of een slaapkamer ter beschikking van toeristen wilde stellen, was bij hem aan het juiste adres. Veel mensen woonden toen ’s zomers in een achter- of zolderkamertje om toch maar wat te kunnen bijverdienen.
Niet te verwonderen dus dat zijn (Franstalige) zoon Robert later in de Henri Jasparlaan 177 de ‘Agence Van Biervliet’ (nu ‘Muylle’) opende samen met Pierre Denis, ex -notaris uit Nieuwpoort. Het was tezelfdertijd een immobiliënkantoor en een bouwmaatschappij, die ondermeer de ‘Lakodam’ bouwde, een ontwerp van architect De Nève.
Later verlegde hij zijn activiteiten naar Oostende waar hij na zijn dood in 1970 opgevolgd werd door zijn zoon Jean-Claude, zelf overleden in november 2009 op 65-jarige leeftijd.

In de raadszitting van het vroegere Westende van 2 juli 1971 kwam de aankoop door de gemeente voor de prijs van 2.500.000 BFr voor het eerst ter sprake. In 1972 nam de politie er zijn intrek. Let wel, het korps van Westende was toen veel uitgebreider, met aan het hoofd een commissaris. Die leidde een korps bestaande uit een adjunct-politiecommissaris, een eerstaanwezend politie-inspecteur, een politie-inspecteur, 8 agenten en een veldwachter. Nu is dat natuurlijk niet meer nodig!!!!

Besluit
Als het gebouw afgebroken wordt, dan moet een andere locatie gevonden worden voor de politie.
Ik zou zelfs zeggen dat dit in elk geval moet gebeuren.
In 2001 verklaarde Landuyt: “Geen nood, in de nieuwe bibliotheek zal de bevolking terechtkunnen bij de wijkagent”. Dat ligt volledig in zijn lijn… en zijn misprijzen voor Westende!
Ook de CD&V, in de persoon van zijn voorzitter Wim Desender, heeft er geen goed oog in: 'Met de afbraak van het kantoor is de kans groot dat de politiediensten op korte termijn volledig uit Westende verdwijnen. 'Dat kan voor ons niet. Dit is immers ook voor Westende-Bad en Lombardsijde de dichtste post en met het verdwijnen ervan wordt de helft van de Middelkerkse bevolking getroffen.'
Ik sluit me daar natuurlijk bij aan. De partij weet waarschijnlijk reeds waar het toekomstig bureau zal ondergebracht worden, maar zo klinkt ‘oppositietaal’ nu eenmaal.
De huidige bezetting van de twee gemeentelijke gebouwen in de dorpskern geeft duidelijk de indruk dat de gemeente te veel gebouwen heeft en er moeilijk een bestemming voor vindt. Moeten ze daarom wel afgebroken worden?

Wie beslist daar eigenlijk over?
Is dat gewoon het schepencollege of bestaat er een (stedenbouwkundige) commissie die zich daarover moet/ mag uitspreken? Als het eerste waar is, dan vind ik dat onaanvaardbaar omdat dergelijke ingrijpende veranderingen niet aan een paar (niet betrokken en vaak ongeïnteresseerde, veelal ondeskundige) personen mogen overgelaten worden.

Bronnen
Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed van de Vlaamse Gemeenschap 2005
Artikel van Dany Van Loo in “Het Nieuwsblad” van 17 februari 2010
Mail van de informatiedienst van de gemeente

07-03-2010, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 25 februari 2010 heeft het hof van beroep in Gent eindelijk een definitieve uitspraak gedaan in de zaak van de ijspistes in 2001 (in Zon en Zee) en 2002 (op de marktplaats van Westende).
Burgemeester Landuyt, de gemeentesecretaris en de betrokken zaakvoerders werden vrijgesproken. Ze hebben dus officieel geen schriftvervalsing gepleegd of met andere woorden ‘niet gesjoemeld’.
Enkel de gemeentelijke toerismedirecteur Germonprez kreeg een berisping onder de vorm van opschorting van straf. Dus iedereen onschuldig in een onschuldige zaak? Wie ben ik om het vonnis van een eerbiedwaardig hof van beroep te betwisten of aan te vechten?

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik erg verrast ben. Ik ben er namelijk al die tijd van overtuigd geweest dat er gesjoemeld werd voor het goede (politieke) doel en door Jean-Marie Dedecker zelfs voor het commerciële doel.
Het ligt niet in mijn bedoeling heel de zaak nogmaals uit de doeken te doen. Ik heb er reeds overvloedig over geschreven in de boeken die het actiecomité tegen het asielcentrum destijds publiceerde en ook in verschillende blogartikels, onder andere op 11 oktober 2009 en 15 juni 2008.
Kort gezegd: de aanleg van de ijspistes werd destijds toegewezen aan het bedrijf van Jean-Marie Dedecker, maar nadien werd beweerd dat daarbij onregelmatigheden vastgesteld werden. Zo zouden er valse stukken gebruikt zijn en die zouden pas achteraf in het aanbestedingsdossier terechtgekomen zijn. Het openbaar ministerie was van oordeel dat de notulen van het schepencollege van 4 december 2001 vervalst werden, zodat de ijspiste er zonder objectieve prijsvergelijking zou gekomen zijn.
Jean-Marie Berkvens, procureur van Brugge, zei destijds over Jean-Marie Dedecker: "We konden de beschuldigingen tegen hem niet hard maken. Niet omdat hij parlementair onschendbaar is, (...) maar omdat Dedecker afdoende uit de wind werd gezet door de anderen.”
We mochten daar toch uit afleiden dat hij de beschuldigingen tegen Landuyt wel hard gemaakt heeft?
In eerste aanleg werden de betrokkenen bijgevolg veroordeeld. Of werd het onderzoek slecht gevoerd?

De verdediging voor het hof van beroep was in handen van mr Patrick Arnou, een collega politicus van CD&V, verbondsvoorzitter van het ACW en schepen van Zedelgem.
Deze verklaart over het eerste vonnis “Er zaten heel wat ongerijmdheden in het onderzoek. Niet alle stukken uit het onderzoek zaten in het strafdossier en daarom hebben we bijkomend onderzoek gevraagd en gekregen. Ik ben ervan overtuigd dat, indien dat in eerste aanleg was gebeurd, mijn cliënt niet zou veroordeeld zijn”
Die ontbrekende stukken, dat waren toch de offertes niet? Of de notulen?
Landuyt gaf destijds toe dat er misschien wel een “onachtzaamheid” kon gebeurd zijn omdat de organisatie van het kerstevenement eerder onverwacht op de schouders van de gemeente was terechtgekomen (!!!)
Waarom heeft zijn verdediger het dossier niet beter bestudeerd zodat de rechter toen reeds kon overtuigd worden van de onschuld van zijn cliënten?
Waarom heeft de procedure toch zo lang aangesleept? Uit de nu gekende uittreksels uit het vonnis van het hof van beroep, zou men kunnen afleiden dat dit een klare zaak was. Er zou geen bewijs zijn dat er een valse aanbesteding gebeurd was, dus…

Over het tweede vonnis, verklaart de advocaat: “De rechter heeft nu geoordeeld dat er geenszins is aangetoond dat de burgemeester en de secretaris iets georganiseerd hadden. Het is zelfs niet zeker dat er daar een valse aanbesteding gebeurd is. Dus konden Landuyt en zijn secretaris het ook niet weten”.
Wat is dat voor een ongerijmde uitleg? Het is niet omdat iets niet kan bewezen worden of niet bewezen wordt, dat het ook niet gebeurd is! Is dit dan misschien een vrijspraak ‘bij gebrek aan bewijzen’?

Ik kan best begrijpen dat de uitspraak van de rechter voor Michel Landuyt een ‘hele opluchting’ betekent.
Op een speciaal georganiseerde persconferentie, waar op de goede afloop geklonken werd, was Michel geëmotioneerd en gaf hij uiting aan de gevoelens die hem kwelden tijdens de periode van de procedure.
“Mijn gezin en ik, mijn echtgenote, we zijn door een hel gegaan. In de zes weken tussen de pleidooien en de uitspraak, heb ik bijna geen nacht meer kunnen slapen en kon ik bijna niet meer eten.”
De eer is gered! Geen angst meer voor het verlies van zijn burgemeesterssjerp! “Ik heb opnieuw een toekomst” Gedaan dus met gissen over wat hij zou gedaan hebben indien het vonnis in beroep zou bevestigd geweest zijn.
Dus toch geen job in het onroerend goed, ….!
Aan ‘Focus’ verklaart Michel dat sommige zich in de pers afvroegen, waarom ‘die man’ nog op zijn stoel kon blijven zitten. Volgens de wet mocht hij dat, maar men zou zich afgevraagd hebben waarom hij niet aftrad. Zijn antwoord is duidelijk: “Het is een kwestie van standhouden. Als je echt gelooft in je onschuld, moet je op je stoel blijven zitten.

Het gerecht heeft een uitspraak gedaan. We kunnen niet anders dan het aanvaarden. Michel is onschuldig verklaard, maar blijft, volgens hem, met een bittere nasmaak zitten.
Maar hoe komt het toch dat ik ook met een raar gevoel achterblijf?

Bronnen:
“Focus nieuwsuitzending van 25.02.2010”
Artikel in “Het Nieuwsblad” van 26.02.2010 door Dany Van Loo en Stijn Geldof

28-02-2010, 10:38 Geschreven door stammer
Reageren (0)